Marieke het model: de fotoshoot

Karin_1982

Beginneling
Marieke zuchtte. Alweer niet! Zou ze dan toch maar weer haar oude bijbaantje oppakken. Ze pakte haar telefoon en bladerde door haar contactpersonen. Net op het moment dat ze wilde bellen, werd ze zelf gebeld. Ze schrok van de plotselinge beltoon. Ze keek verwonderd. Peter, dat was wel de laatste die ze nu verwachtte. “Met Marieke”. “Hoi Marieke, Peter Swaab, TopModels4u.” Even liet hij een stilte vallen. Maar Marieke besloot te zwijgen. “Eh ja, sorry. Weer geen photoshoot.” “Nee, ik baal er best wel van” antwoordde Marieke nu. “Ja, ja, dat begrijp ik. Maar dat is ook de reden dat ik je even bel. Ik heb misschien iets voor je.” Marieke was nu een en al oor. Zou haar contactpersoon dan eindelijk iets hebben gevonden? “Wat is het?” vroeg ze nu toch was enthousiaster. “Nou, ik weet niet of we het daar over de telefoon over moeten hebben. Het zou iets kunnen zijn, maar het ligt wel buiten je profiel.” Marieke dacht na. Het profiel had ze nu bijna een half jaar geleden opgesteld. Ze kon zich niet meer helemaal herinneren wat ze had aangegeven, maar wel dat ze geen pornoshoot of iets wilde doen. Peter Swaab leek haar gedachten te kunnen lezen. “Nee, het is niet heel extreem, maar we moeten het wel even doorpraten. Ik heb wat foto’s en video’s als voorbeeld. Kun je morgenmiddag langskomen?” “Ja, is goed.” “Half drie op mijn kantoor.” “Oke, doeg.” “Dag Marieke”.

Marieke glimlachte. Zou het dan eindelijk gelukt zijn? Het was nu bijna een half jaar geleden dat de achttienjarige studente zich had ingeschreven bij het modellenbureau. Eigenlijk vond ze het niks, maar het scheen een prima bijbaantje te zijn. Beter dan in de horeca of in de schoonmaak. Een oud klasgenootje deed het ook en verdiende er vrij aardig mee. Marieke was met vlag en wimpel de selectie doorgekomen en de eerste maand had ze twee reportages gemaakt. Een hele discrete, waarbij haar portret werd gebruikt voor een reclame van een Belgische energieleverancier. De tweede iets pikanter, in badpak, voor een nieuwe shampoolijn van een bekend Frans merk. Zeker die laatste opdracht werd prima betaald. Ze had vrij snel daarna besloten haar oude bijbaantje op te zeggen. Maar nu ze al bijna vier maanden geen opdracht meer had gehad, was ze moedeloos geworden. Maar het telefoontje van Peter Swaab bood perspectief. Ze hoopte maar, dat het iets werd. Als het leuk verdiende, dan zou ze wellicht toch die leuke kamer in de stad kunnen huren en hoefde ze niet iedere dag op en neer te treinen van haar ouderlijk huis naar haar studiestad.
Ze besloot nog even niets tegen haar ouders te vertellen. Eerst wilde ze weten of Peter echt iets voor haar had.

De volgende dag om iets voor half drie liep ze het moderne pand van het modellenbureau binnen. Het was weer even geleden dat ze er was geweest en Marieke verbaasde zich over het feit dat de wachtruimte alweer helemaal opnieuw was ingericht. Het mag wat kosten! Toen ze Peter Swaab de lift uit zag komen, stond ze op. Ze toverde haar vriendelijkste glimlach op haar gezicht en liep met krachtige passen op de man af. Marieke had alles uit de kast gehaald en had zich in een sexy jurkje gestoken. Peter Swaab nam haar vol bewondering op. “Je bent nog mooier dan je al bent” zei hij, met een mysterieuze glimlach. Hoewel je het in deze wereld niet zou verwachten, was Peter Swaab een heteroman. “Dank je” antwoordde Marieke verlegen en ze volgde Peter naar de liften. Eenmaal in zijn kantoor, voorzien van koffie, kwam hij terzake. Marieke had al nieuwsgierig naar de map gekeken die Peter voor zich had liggen. Hij begon ernstig. “Ik wil je vooraf zeggen, dat de opdracht echt iets heel anders is. Eerlijk gezegd, hebben wij als bureau dit soort opdrachtgevers lange tijd buiten de deur gehouden. Maar de economische crisis vergt ook voor ons creativiteit en het ontwikkelen van nieuwe markten.” Hij liet een stilte vallen. Marieke keek zeer geïnteresseerd. “Ik sta in principe voor veel dingen open”. Peter Swaab glimlachte. “Ik zou zeggen, kijk zelf maar.” Hij schoof de map naar Marieke toe. Ze opende de map. Onder een blauw vel met het logo van het bedrijf trof Marieke een set foto’s aan. Ze pakte het setje vast. Verwonderd keek ze op. Na vier foto’s bekeken te hebben, keek ze Peter Swaab aan. Haar blik zat ergens tussen verwondering en schaamte en de wangen van Marieke kleurde langzaam rood. Peter Swaab speelde zenuwachtig met zijn koffielepeltje en keek weg. Marieke bekeek de rest van de foto’s. Ze slikte. “Dit is echt. Iets anders” zei ze zacht en ze slikte de kriebel in haar stem weg met een slok koffie. Peter Swaab haalde diep adem en zuchtte. Hij besloot te zwijgen. Marieke bekeek de foto’s nogmaals, alsof ze het niet kon geloven wat ze zonet had gezien. Het setje bestond uit foto’s van twee vrouwelijke modellen. De eerste vrouw, een meisje van begin twintig schatte Marieke, had een sexy jurkje aan en was gefotografeerd voor een gesloten deur met daarop het symbool van de damestoiletten. Het meisje moest zichtbaar nodig een plas doen. De laatste drie foto’s toonden het beschamende resultaat. Het meisje had in haar slipje geplast. Het tweede meisje, ook begin twintig, lag op een groot bed. Op de vierde foto was het duidelijk te zien. Het meisje droeg een luier. Het was niet heel duidelijk te zien, maar volgens Marieke drukte het meisje gedurende de fotoshoot haar luier vol.

Marieke kon niets uitbrengen. Peter Swaab was zichtbaar zenuwachtig. Hij besloot de stilte dan toch maar zelf te verbreken. “Als je het te ver vindt gaan, moet je het eerlijk zeggen. Dan zoek ik gewoon verder voor je in de reguliere files. Ik weet dat”. Marieke viel hem in de rede. “Ik zal erover nadenken.” Ze schoof haar stoel naar achteren en stak haar hand uit. Peter Swaab schudde haar de hand en keek haar sprakeloos na. “Ik bel je begin volgende week. Mail me alvast wat het schuift” zei Marieke zakelijk voordat ze de deur achter zich sloot.

Die vrijdag had ze een mailtje van Peter binnen. Hij had gedetailleerd uitgeschreven wat de opdracht precies inhield en wat de verdiensten waren. Ook zat er een beschrijving van de opdrachtgever bij. Het bleek te gaan om een Brits-Nederlands bedrijf. De foto’s werden gemaakt voor de Amerikaanse markt, dus de kans was klein dat iemand in Nederland de foto’s zou zien. Het bedrijf had wel een website, maar daar werden pas foto’s op gezet na toestemming van het model. Marieke viel bijna achterover van de vergoeding die ze daarvoor zou krijgen. De eerste opdracht zou simpel zijn. Ze zou een proefshoot krijgen op het kantoor van Peter Swaab. Als het zou bevallen, zou ze verder mogen. De opdracht was lucratief. Iedere maand een reportage, aan de hand van een draaiboek. Kleding werd ter beschikking gesteld door het bedrijf en ook de reis- en verblijfkosten werden riant vergoed. Als Marieke zou bevallen, zou de volgende stap zijn om een heus filmpje te maken. Marieke glimlachte. Eigenlijk was ze al meteen enthousiast toen ze de foto’s had gezien. Een sensuele prikkeling was door haar lijf gegaan. Dit was erg spannend! Het deed haar terugdenken aan twee ongelukjes die ze als tienermeisje had gehad. De eerste was toen ze net in de brugklas zat. Ze had niet op de schooltoiletten durven plassen, omdat ze zo vies waren. Op weg van school naar huis had ze al fietsend haar broek nat geplast. Eerst had ze het vies gevonden, maar eenmaal thuis had ze er een apart gevoel bij gehad. Toen ze een jaar of twee later op haar kamer zat en dringend moest plassen, had ze het expres te lang opgehouden. Ze had met haar spleetje gespeeld en tijdens haar orgasme had ze haar spijkerbroek helemaal onder geplast. Haar plas had op de linoleumvloer gekletterd alsof het bad overliep. Ze had ook lange tijd gefantaseerd hoe het zou voelen om in haar broek te poepen, maar dat had ze niet gedurfd. En nu die opdracht dus!

Peter Swaab was verrast toen hij het telefoontje van Marieke kreeg, dat ze het deed. Hij maakte wat afspraken en beloofde haar op tijd te laten weten, wanneer de proefshoot zou zijn. Hij hield zich aan de afspraak. Nog geen dag later was er op de rekening van Mariekel € 200,- bijgeschreven.

Peter Swaab belde haar toen ze net in de trein zat van de stad naar huis. Of ze aanstaande zaterdag wilde komen voor de proefshoot. Ze moest zich op tien uur in de ochtend melden.

Die zaterdag was Marieke best nerveus. Op het modellenbureau was het gelukkig uitgestorven. Peter Swaab deed zelf de deur open en begeleidde haar naar de fotostudio. Daar was een leuk uitziende man al bezig om een set op te bouwen. Hij stelde zich voor als Marco. Even later zaten Marieke, Peter, Marco en een zekere Ian aan tafel. Ian bleek de regisseur te zijn en nam het woord. In een grappig engels accent begon hij te vertellen wat de bedoeling was voor de proefshoot. Marieke moest twee scenes doen. In de eerste hoefde ze alleen maar net te doen alsof ze nodig moest plassen. In de tweede scene zou ze ook echt een natte broek moeten krijgen. Ian legde uit, dat ze zichzelf moest blijven en niet al te veel hoefde te acteren. Marieke knikte. “Goed, let’s go.” Ian ging voor naar de kleedkamers en liet Marieke een sexy lingeriesetje aantrekken. Ook nodigde hij haar uit om alvast een flesje water te drinken. Marieke knikte. Even later begon de fotoshoot. Om haar op haar gemak te stellen, maakte Marco eerst een paar normale foto’s. Daarna moest Marieke wat grimassen trekken en poses aannemen die erop leken alsof ze nodig moest plassen. Ian complimenteerde haar. “Go girl, very nice.” “Break.” Ian glimlachte. “Dat ging top. Als de tweede shoot net zo gaat, dan kunnen wij veel voor elkaar betekenen.” Marieke glimlachte zenuwachtig. “Kom, we gaan lunchen”. Ook tijdens de lunch kreeg Marieke weer een flesje water voorgezet. Ze merkte al dat ze aandrang begon te krijgen. Ze vroeg zich af hoe lang het nog zou duren. Alsof Ian haar gedachten kon lezen, nam hij haar even apart. “Alles ok?” Marieke knikte. “Je moet zelf aangeven als je wilt beginnen. In het begin is dat best even wennen. Veel modellen hebben daar last van. Het is ook niet erg als het een keer mis gaat. Ik zal twee voorbeelden geven. Ik heb eens een model gehad dat al tijdens de lunch een accident had. Very embarrissing, want we lunchten in een restaurant. En het komt ook wel voor dat er pas actie komt, als de camera net uit staat. It’s all in the game, dear.” Marieke glimlachte nerveus. “Kijk, als je straks ervaring hebt, gaat dat allemaal wel goed. Het is de bedoeling dat een scene in ongeveer een kwartier kan worden geschoten. Dus het vergt wel wat concentratie. Zeker als je straks met meer modellen zit te wachten op je volgende shoot. Als het straks voor de money gaat, is het wel eens stressvol. Want als je te vroeg of te laat bent, you know what I mean, krijg je no money voor de gig. Understand me?” Marieke knikte. Ze kneep hem nu echt. “Mag ik beginnen” zei ze zenuwachtig. Ian knikte. “Marco, action.”

Marieke las nog een keer haar rol door. Ze speelde een stewardess die met een dienblad tussen rijen vliegtuigstoelen liep, druk met het uitserveren van maaltijden. De set was heel realistisch. Er stonden echte vliegtuigstoelen opgesteld en er wad een nep vliegtuigraam opgesteld. Ian en Peter speelden twee passagiers en Marieke moest een paar maal op en neer lopen met het dienblad. Marco gaf aanwijzingen. Marieke was best zenuwachtig. Ze merkte dat ze nodig moest plassen, maar ze durfde het niet te laten gaan. Ian hield de tijd bij. Na twintig minuten besloot hij te pauzeren. “Lukt het niet dear” vroeg hij vriendelijk. Marieke legde uit dat ze best nodig moest, maar het haar liet lukte. “Probeer te ontspannen” tipte Ian. Hij deed een ademhalingstechniek voor en duwde even kort op de buik van Marieke. Dat was voldoende. “Ieeee” zei ze en voor ze het wist stond ze in haar mantelpakje te plassen. Ian sprong snel opzij om Marco de kans te geven een paar foto’s te maken. “Door je knieën buigen?” zei hij. “Hand in je kruis”. “Perfect”.

Ian was best tevreden. Toen Marieke onder de douche stond nam hij het een en ander door met Peter Swaab. Ze zagen het wel zitten om met haar verder te gaan. De week erop zou Marieke’s eerste echte fotoshoot worden. Ian gaf Peter het draaiboek met het verzoek dat alvast met Marieke door te spreken.

Wordt vervolgd…
 

Karin_1982

Beginneling
Marieke’s fotoshoot (2):

De week erop werd Marieke meteen in het diepe gegooid. Het was de eerste zaterdag van de maand en dat betekende dat er ook video-opnames werden gemaakt. Ze had nu pas door dat de studio waar deze opnames plaatsvonden op de begane grond was. Vandaar dat de ontvangstruimte ook helemaal opnieuw was ingericht. Marieke merkte nu pas dat deze kleiner was geworden. De oude fauteuils waren vervangen door modieuze banken van leer. Ze stelde zich voor aan twee meiden die zaten te wachten. Het waren twee knappe meiden, die de kat uit de boom keken en niet echt prijs stelden op een praatje. Marieke besloot haar mond te houden en keek war om zich heen. Ze had pas gemerkt dat ze een half uur te vroeg was, toen ze haar fiets in het fietsenrek had gezet en het bevestigingsmailtje van Peter Swaab nog eens had doorgelezen. Ze had zich pas om 10.30 uur hoeven te melden, in plaats van 10.00 uur. Peter Swaab was er nog niet. Marco liep even later al wel binnen en begroette Marieke hartelijk. Hij liep vast naar boven. “Ken jij hem?” vroeg een van de meiden die zat te wachten nu vol bewondering. Marieke knikte. “Hij is mijn fotograaf” zei ze. De twee meiden keken elkaar aan en fluisterden even kort met elkaar. Kennelijk was Marco heel bijzonder en was het een privilege om met hem te mogen werken. “Ha Marieke, kom je verder?” zei Peter Swaab, die plotseling was binnengekomen. “Hallo Carla, dag Sterre” zei Peter vriendelijk. “Jullie hebben al kennis gemaakt met Marieke?” De meiden knikten. “Carla en Sterre doen vooral films. Misschien kunnen we straks even kijken” stelde Peter voor. “Lijkt me leuk” zei Marieke. “Dames, we kunnen beginnen” zei een mannenstem opeens vanuit de studio. De meiden stonden op en namen afscheid van Marieke. Marieke zag dat beide meiden opvallend dikke billen hadden. Peter merkte de blik van Marieke. “Ze maken een luierfilm.” Marieke keek op. Ze bloosde.

“Even zien. Het draaiboek spreekt voor zich denk ik. Heb je al aandrang?” Marieke had zich net omgekleed en zat samen met Peter te wachten, totdat het model dat nog in de studio bezig was, klaar was. Het duurde langer dan gepland. Marieke had al naar binnen gemoeten. Ze knikte. “Best wel.” Peter glimlachte. “Ja, vervelend dat het uitloopt. Probeer het op te houden schat. Even rustig ademhalen.” Peter keek op zijn horloge. Hij stond op en opende zachtjes de deur van de studio. Langzaam sloot hij de deur weer. “Volgens mij zijn ze bijna klaar.” Hij glimlachte en wreef even over de rechterknie van Marieke. Ze moest nu zeer dringend plassen. Ze had de instructies goed gelezen en had thuis al braaf een flesje water gedronken. Het tweede flesje had ze zonet leeggedronken. Marieke liep het verhaal nog even door. Ze speelde een brits schoolmeisje dat na moest blijven. Ze mocht niet naar het toilet en zou haar slipje natplassen. De deur van de studio zwaaide open. Marco kwam naar buiten, gevolgd door Ian en het model. Onwillekeurig keek Marieke naar het kruis van het meisje. Daar was niks te zien van een ongelukje. Het meisje glimlachte, zei kort gedag en liep door richting douches. Marieke zag Peter wijzen. Nu merkte ze pas, wat er was gebeurd. Het meisje had een poepbroekscene gedraaid. Haar lichte spijkerbroek was een beetje bruin aan de achterkant. “Ja, die scenes doen we ook” lachte Ian, die Marieke hartelijk begroette. Aan de gereserveerde manier waarop Marieke reageerde, merkte Ian de hoge nood. “Marco, action snel ombouwen.” Samen met Peter en Ian verbouwde Marco de studio. De vorige scene had zich afgespeeld in een meisjeskamer en deze moest snel worden verbouwd tot klaslokaal. Marieke was blij toen Ian haar een plekje wees op de eerste rij van de ouderwetse schoolbanken. Het schoolbord en de al opgeschreven strafregels deden de rest. De eerste paar foto’s werden geschoten. “Als je echt nodig moet, geef je het aan” zei Marco. Marieke knikte. “Ik hou het niet meer” zei ze opeens. “Ok, loop snel naar het schoolbord en pak een krijtje”. Marieke deed wat haar gevraagd werd. “Plas je slipje maar nat” zei Marco. Marieke deed wat haar gevraagd werd. Ze kon het toch niet meer ophouden. “Mooi. Het staat erop. Einde.”

Na het douchen en de lunch, ging Marieke samen met Peter naar de opnames van de film kijken. Marieke hield even haar hand voor haar mond en neus toen ze de studio binnenkwam. Er hing een duidelijke poeplucht. Ze zag de twee meiden van vanochtend midden in de kamer staan. De ene had alleen een luier aan, de andere had haar kleding er nog over. Ze betastten elkaars geluierde billen met één hand. “Cut” zei de regisseur. De meiden lieten elkaar los en liepen van het podiumpje af. Een dame die vanachter de camera’s opkwam, controleerde de luiers. Het op de luier en beha na naakte meisje kreeg snel een badjas aan. Het andere meisje moest haar spijkerbroek naar beneden doen. Ze bleek een luierbroekje te dragen met grappige dierenfiguurtjes. De vrouw controleerde of alles nog goed zet en er niks doorlekte. Peter legde uit, dat dit te maken had met de hygiënevoorschriften. Als het doorlekte, dan moest er verschoond worden. Peter en Marieke verlieten de studio en gingen in de kantine zitten.

Marieke merkte dat ze moest drukken. Ze stond op en liep richting damestoiletten. Alsof Peter haar gedachten kon lezen vroeg hij zonder blikken of blozen. “Ga je naar het toilet?” Marieke knikte. “Grote boodschap?” Marieke bloosde en knikte verlegen ja. “Wacht. Misschien kunnen we er business van maken.”

Even later lag Marieke op een soort commode. Peter had haar overgehaald om een tweede fotoshoot te doen. Nu met als onderwerp een “dirty accident” zoals Ian het noemde. Ian en Marco improviseerden en bouwden samen een nieuwe set op. De dame die zo-even geassisteerd had bij de videoopnames had Marieke onder haar hoede genomen. In een kamertje naast de studio bleek een soort babykamer te zitten met verschoonfaciliteiten, maar dan voor volwassenen. Marieke lag op de commode en de dame deed haar een luier om. Ze voelde even iets kouds aan haar anus, alsof de dame er met haar koude handen langsging. Marieke besloot er niets van te zeggen. De luier voelde warm en zacht aan. Het gaf haar een sensationeel gevoel. “Kom er maar af” zei de dame. Marieke deed wat haar werd gevraagd. De dame inspecteerde zorgvuldig of alles goed zat. Toen dat zo was, gaf ze Marieke haar kleding voor de set. Het was een nachtjapon en een soort slaapmuts. “In orde. Succes.” De dame bleek heel zakelijk, wat op Marieke een grappige indruk maakte. Even later kwam Ian haar halen.

De set was simpel. Er was een groot bed opgesteld. Daar mocht Marieke op gaan liggen. “Ontspan je maar, als je kunt slapen, dan doe dat maar.” Marieke keek verbaasd en knikte. “Nou, dat is gemakkelijk verdiend dan” grapte ze.

Wordt vervolgd…
 

Bettypoop

Mijn broekjes gaan geen dag schoon de was in
Jeetje ik zit zelf even zonder inspiratie maar jouw verhalen zijn geweldig. En dit verhaal is echt super. Ik krijg zelf weer zin om mijn eigen verhalen af te schrijven. Toen ik jouw deel twee had gelezen ben ik op bed gaan liggen en heb ik al spelend met mij zelf m'n hele broekje lekker volgepoept en nu onder het schrijven doe ik kleine plasjes in mijn luier.....ik kijk uit naar het 3e deel !!!!

Kusjes
Betty
 

Elke_Diaper

Gewaardeerd Lid
Wil ook wel eens zo ervaring hebben dance
lijk volgens mij heel leuk om zoiest te doen

Maar heel leuk verhaal en hoop dat de vervolg rap komt
 

luierfan_boy

Zeg niet wat je weet, maar weet wat je zegt.
echt een leuk verhaal!
vooral ook op de manier waarop je schrijft :p

ik kijk uit naar het volgende deel!!
 

Baby Brendie

Yay , ikke zo blij in nat luiertje :P
Jammer dat er nog steeds geen deel 3 is geplaatst (hou wel van een poepbroekje of 2-3-4 ^_^)

verder , vet verhaal en zeer goed geschreven !1 !1 !1
 
Bovenaan