Geschreven door: Meesteres Gwen
(deel 1)
Introductie
Mijn naam is Tom, Thomas Parker. Ik ben een 23 jarige, student. Ik woon op het moment samen met me vriendin, Sharon, die 2 jaar ouder is dan ik en al een paar jaar terug van school is gekomen. Omdat ik niet werk leven wij van haar inkomen en dat lukt goed, eigenlijk best al zeg ik het zelf.
In elk geval, hou ik van me vriendin. Meestal is ze lief en verzorgend. Ze heeft in elk geval de leiding. Ze gaat heel goed met geld om, maar ze is gul naar mij, daar ik eigenlijk geen inkomen heb. Maar soms kan ze ook best streng zijn.
In 1 ding is ze heel precies en dat zijn me cijfers. Ze denkt waarschijnlijk, dat ik omdat ik niet werk en dus alle tijd voor school heb en dus geen probleem zou moeten hebben met het halen van zeer goede resultaten, en ik bedoel dan ook zeer goede resultaten. Ze is zeer teleurgesteld als ik "B"s haal, en ze is verontwaardigd als ik met minder dan een "B" thuis kom. Dit is dus wat mij tot de huidige situatie bracht..
Dag 1 (Donderdag)
Ik was angstig en bang toen ik naar binnen ging bij ons goed ingerichte, 2 slaapkamer appartement. Ik heb donderdag een lange dag zodat me vriendin allang thuis was toen ik thuis kwam. Ik kuste haar,zoals het gewoon was, en ze vroeg hoe mijn dag was. Omdat ze het nieuws aan het kijken was op tv keek ze verder niet naar mij en zag dus niet de angstige blik in mijn ogen. Anders was die vraag overbodig geweest. Ik zette me rugzak op de grond en pakte de repetitie er uit die ik een week terug gemaakt had. Nu had ik tegen haar kunnen liegen en het niet aan haar kunnen laten zien, maar daar had ze toch achter gekomen. Ze wist namelijk dat die repetitie er was, en ze hield er van om ze te zien, zodat ze me eventueel kon prijzen, of wat positieve kritiek kon geven. Ze pakte de repetitie van me aan en ze zag meteen het resultaat in grote rode letters aan de bovenkant er van.
Ze keek me kwaad aan.
"Wat is dit?" Vroeg ze me met doordringende blik.
"Sorry, schat," zei ik. "Ik heb heel hard voor die repetitie gestudeerd, maar het is niet een vak wat mij ligt."
"Dat betekent dat je beter je best had moeten doen," antwoordde ze scherp. "Je hebt al een 'C' voor dit vak en deze brengt het resultaat op 2."
Het enigste wat ik kon doen was beschaamd naar beneden kijken. Zij zat daar stilzwijgend, wat leek een eeuwigheid terwijl ik stil naar me schoenen keek. Ik durfde het niet aan om naar haar te kijken, want ik kon mij voorstellen wat er door haar hoofd ging.
"Juist," Zei ze, terwijl ze op stond. "Ik denk dat ik je meer moet aanmoedigen, en ik weet hoe."
Ze greep me pols en nam me mee naar de slaapkamer, waar ze in het midden van de slaapkamer stopte. En ze me aankeek. Onmiddellijk daarna maakte ze het boord van me hemd los, liet mij me handen in de lucht steken, en trok mij me shirt uit. Daarna maakte ze me korte broek los, en trok hem uit over me sokken en schoenen. Daarna moest ik me schoenen en sokken uittrekken, wat ik snel deed.
Ik was perplex. Want wat ging ze doen? Wilde ze seks? Wat ik gezien de situatie me niet indenken kon.
Ze trok me toen me slip uit en nam me toen mee naar de badkamer. Daar moest ik in de badkuip gaan staan. Onderwijl liep ze naar het medicijnenkastje en pakte daar een grote fles uit. Ik herkende die fles als haar ontharingscrème die ze gebruikte bij haar bikinilijn. Ze begon me kruis en achterste kompleet mee in te smeren en werkte toen naar beneden.
"Wat doe je?" Vroeg ik.
"Opschieten!" Antwoordde ze als enigste.
Ze bedekte elk plekje van me nek tot aan beneden met een dikke laag van die crème. Wanneer ze daar mee klaar was, liep ze snel naar de kraan om haar handen te wassen, ze af te drogen en ging weg. Ik was te bang om ook maar iets te doen en bleef dus staan waar ik stond. Ik wist dat ze kwaad zou worden als ik zou bewegen of ook maar iets met die ontharingscrème zou doen. En zo bleef ik daar staan. 5 minuten later kwam ze terug en pakte de handdouche en begon me af te sproeien. De kracht van de straal verbaasde me want die spoelde al me haar weg, en toen ze me na gekeken had dat er niks geen crème meer achtergebleven was, zette ze de douche uit en begon me nu haarloze lichaam af te drogen.
Toen ze me afgedroogd had greep ze me weer bij een pols en moest ik mee naar de slaapkamer. Daar aangekomen zag ik dat ze op het bed een wit onderlegger had gelegd. Daarnaast stond een pak "Depend" luiers voor de nacht en daarnaast stond nog een pak "Depend" inleggers.
Ik had al jaren een luier fetisj. Me vriendin wist dat, maar deed er niet aan mee. Ze wist dat ik zelfs op internet naar dat soort sites zocht en bekeek, en ze vond het goed dat ik af en toe een pak luiers kocht en mee nam voor het weekend. Eigenlijk merkte ze er nauwelijks wat van, en ik dacht dat ze het simpelweg negeerde.
"Omdat ik dacht dat je het goed deed op school," Begon ze, "Had ik besloten om jou een leuk luier weekend te geven om zo je goede resultaten te vieren. Maar blijkbaar was ik een beetje te snel met die beslissing. Dus, heb ik nu maar besloten, om je te straffen. Dus liggen."
Ik was nog steeds een beetje bang, maar was ook wel nieuwsgierig naar wat ze nu ging doen, en was er inmiddels ook wel opgewonden van. Terwijl ik ging liggen zag ze me groeiende erectie. Waarop ze me groter wordende penis een harde klap gaf, maar die was niet hard genoeg om echt zeer te doen.
"Dat zal je niet helpen!!" Zei ze koud. "En je zal hem niet gebruiken voor een lange tijd."
Terwijl ze het pak luiers open maakte, begon ze me de regels van de straf uit leggen. Ze begon met, dat ik 2 maanden luiers moest dragen, wat dus gelijk het eind van dat semester was. Ik mocht niet meer naar het toilet. Overal waar ik heen zou gaan inclusief school, zou in luiers zijn, als constante herinnering aan dat ik beter me best moest doen op school. Ze zou me elke dag om ongeveer 8:00 uur 's morgens en 8:00 uur 's middags verschonen. Ik was niet eens geoorloofd om me eigen luiers te verschonen of af te doen om welke reden dan ook. Als ik een slecht resultaat boekte in welke studie richting dan ook, dan moest ik die luier voor 24 uur dragen.
Ze wilde geen seks met me tijdens die 2 maanden, en als ze me betrapte dat ik masturbeerde en dacht ze erover om een nog zwaardere straf te gebruiken, die dus zou bestaan uit een kuisheidsgordel voor de rest van de straf. Als ik iets anders zou halen dan "A"s tijdens dit semester dan moest ik luiers dragen voor de hele zomer. Thuis mocht ik geen broek aan, tenzij ze me uitdrukkelijk toestemming gaf, en er om vragen had ook geen zin, want ik kreeg er toch geen toestemming voor.
Ze opende toen de 2 verpakkingen, en pakte uit de ene verpakking 3 luiers en uit de andere 4 inleggers. Ze pakte 1 luier en stopte er 2 inleggers in, daarna moest ik me kont op tillen. Ik was nog steeds te bang om niet te gehoorzamen, dus greep ik me beide benen en trok zo me achterste omhoog. Ze legde die luier onder me, en toen mocht ik me achterste weer laten zakken, maar ik moest wel me benen spreiden. Ik deed dat en zodoende hingen mijn onderste benen over de rand van het bed. Ze trok snel het voorste eind van die luier tussen me benen door omhoog, en plakte toen strak me luier vast met de 6 plakstrips. Toen pakte ze een vlijmscherp mes, en maakte daar vele verticale gaatjes mee in het plastic in de voorkant en kruis van de luier. Waarna ik weer me achterste op moest tillen, zodat ze ook aan de achterkant diverse gaatjes kon maken.
Dit hele gebeuren, herhaalde ze me de 2de luier. Ze pakte de luier, stopte ook daar 2 inleggers in, en nadat ze me die ook weer had omgedaan prikte ze daar ook weer overal gaatjes in. Daarna pakte ze de 3de luier. Die deed ze over de andere 2 luiers, zonder inleggers. Daarna mocht ik op staan en moest ik even een rondje draaien zodat ze haar werk kon bekijken
"Dat moet genoeg zijn. In elk geval voor overdag. Voor 's nachts moet het misschien dikker worden, maar dat zien we nog wel." Zei ze.
Ik dacht toen; Ik ben klein en slank met een middel van 75 cm. De luiers puilden 10 tot 15 cm uit naar voren en een goeie 4,5 cm op me rug. Me middel was in elke geval 7,5 cm groter. Hoe kon ze dit van me verwachten dat ik dit zou dragen overdag waar ik ook naar toe zou gaan?
Ik moest toen me weer aankleden, wat ik deed. De korte broek die ik had gedragen, was normaal lekker ruim, bulkte nu zichtbaar uit naar voren en achteren. Het was duidelijk dat ik luiers droeg. Toen me shirt waarvan ik hoopte, dat als ik het los zou dragen, het me luiers zou verbergen. Dat deed die dan ook een beetje, maar ik was nog steeds heel dik in me kruis en me haarloze armen en benen waren duidelijk zichtbaar.
Toen ik de woonkamer in liep zag ik dat ze haar tas en autosleutels pakte.
"En nu weg." Zei ze.
"Waar naar toe?" Vroeg ik gedwee.
"Winkelen," Antwoordde ze streng. "Kom mee!"
Ik volgde haar naar buiten, met een rood en naar beneden gebogen. De 3 luiers dwongen me om met een lichte maar waggelende gang te lopen, en ik hoopte maar dat niemand van de buren me zo zou zien lopen naar de auto.
Toen we bij de Wal-Mart aankwamen zo'n 10 minuten later had ik een vreemd brandend gevoel in me onderbuik. Ze stapte snel uit en zei dat ik mee moest naar binnen. Ik liep achter haar aan terwijl zij snel de winkel in liep. Onderwijl werd het gevoel in mijn buik sterker terwijl ik achter haar aan liep. Nerveus keek ik om me heen, om te kijken of er iemand was die zag in welke toestand in verkeerde. Toen we binnen in de winkel waren, moest ik van haar een karretje mee nemen, waarna we naar de afdeling gingen waar de luiers en accessoires voor volwassenen.
Ze begon het winkel karretje te vullen met Depend Medium en Large voor de nacht.
"Je gebruikt 6 tot 7 luiers per dag," Zei ze hardop, luid genoeg zodat iedereen het daar kon horen. "En dat betekent dat we een paar pakken per week gebruiken, denk ik."
Ze stopte 8 pakken Depends Medium in het karretje en 2 pakken Large. Daarna gingen we naar de naast gelegen gang, waar diverse mensen waren die ons aanstaarden daar ze haar commentaar wel hadden gehoord. En het leek wel alsof iedereen naar me kruis keek. En ik voelde me oren en wangen branden van schaamte terwijl ik me luiers probeerde te verbergen, door het karretje zo dicht mogelijk tegen me aan te trekken, en zodoende het meeste van mijn onderlichaam te verbergen voor degene die ons tegemoet kwamen.
Sharon stopte diverse bakken met babydoekjes, een paar flessen met babylotion, vaseline, babypoeder, en luiercrème in het karretje met luiers. En de mensen die langs ons heen liepen keken achter en voor naar mij tussen de spullen in het karretje en mij. Ik kon me er niet toe zetten om ze aan te kijken. Want ik was nog nooit zo vernederd in me leven.
Me vriendin leidde me door de winkel door nog diverse andere gangetjes om nog meer diverse dingen te pakken die al dan niet met me straf te maken hadden. Wanneer we dan eindelijk na een 30 minuten bij de kassa kwamen interesseerde me de andere mensen niet meer die naar me keken. Want alles waar ik aan kon denken was het branden en de krampen onder in mijn buik, wat steeds erger werd. Ik kon de pijn onder controle houden tot we weer vlak bij de auto liepen.
Terwijl ik het karretje duwde, zei ik zachtjes tegen haar. "Liefje, Ik moet hoog nodig naar de wc."
Ze stopte en draaide haar om. "Nou, wat houdt je tegen? Daarvoor heb je nu een luier om!" Ze zei het luid genoeg dat mensen die binnen 10 meter van ons af waren stopten en in onze richting keken.
Een traan begon langs me wang te lopen.
"Maar, schat het doet zeer," jammerde ik.
"Doe het!" Zei ze geïrriteerd.
Uiteindelijk, kon ik het niet meer houden. En toen ik onvrijwillig door mijn hurken ging in het midden van de parkeerplaats, voelde ik dat 'puur uit zichzelf' een warme, vochtige massa zich in me luiers perste. Ik had die dag nog niet gepoept, zodat me complete darm inhoudt, zich in me luier drukte. Ik voelde dat de warme kleffe massa, zich tussen me kruis verdeelde en langs me achterste gleed. Ik was dan ook blij dat ik het kwijt was.
Een stel tieners die nog geen 3 meter van me af voorbij zouden lopen, bleven plotseling staan, toen ze me zagen. Ze lachten en wezen naar me.
"Die jongen heeft net in zijn broek gepoept!" Schreeuwde er 1.
Tegen die tijd stroomden de tranen over me gezicht. Me gezicht rood deels van de inspanning als wel van de schaamte vanwege dat het gebeurde voor een aantal onbekende.
Me vriendin hurkte naast me en veegde me tranen weg.
"Kom, kom," Zei ze zachtjes. "Dat is mijn baby. En nu, opstaan en op naar huis."
Ik stond op maar liep nog wel voorovergebogen, daar ik nog steeds krampen in mijn buik had. En terwijl we het winkelkarretje leeg haalden, moest ik af en toe even stoppen, daar ik nog meer poepen moest. En toen we eindelijk klaar waren, bracht ik het winkelkarretje naar de voorkant van de winkel terug. Waarna ik terug liep met een meer waggelende gang naar de auto, en aan de passagiers kant in stapte en heel voorzichtig ging zitten. Toen ik zat voelde ik de kleverige massa, aan de voorkant omhoog komen en achterkant zo bij me rug omhoog glijden. De eerste stank vlagen van me poepluier bereikte me neus.
Terwijl we onderweg waren moest ik 2 keer omhoog komen, zodat ik makkelijker nog meer in me luier kon poepen. Me vriendin keek me grijnzend aan, toen ik weer poepen moest.
"Ik denk dat ik maar een aantal plastic broekjes voor je bestel, zodat de stank beter binnen blijft," zei ze. "Als we thuis zijn zal ik eens op internet zien of ik er nog wat kan bestellen."
10 minuten later waren we thuis en hielp ik met uitladen. Gelukkig was er geen van de buren, die ons gezien heeft met uitladen van de luiers en dergelijke spullen. En toen we daarmee klaar waren gingen we naar binnen, en moest ik naar de andere slaapkamer gaan, en moest ik mij ontkleden.
En zo ging ik naar de slaapkamer, terwijl zij andere dingen deed in de keuken. Ik wilde niet gaan zitten, vanwege de rommel in me luier, zodat ik dus bleef staan. Na een paar minuten voelde ik dat ik moest plassen. En ik dacht als ik toch moest wennen aan luiers kon ik dat er net zo goed in doen, en daarom probeerde ik er in te plassen. Het was moeilijk omdat ik niet echt nodig moest en ik droeg te weinig een luier om te plassen wanneer ik wilde. Ik heb daar een tijdje stevig aan lopen denken toen ik eindelijk een stroompje voelde komen. En toen dat eenmaal op gang was hoopte ik dat het niet een grotere stroom zou worden, en op die manier me luiers zouden overstromen, omdat ik wist dat luiers niet ontworpen waren om grote hoeveelheden snel te kunnen verwerken..
Het bleef een klein stroompje voor een paar minuten en toen me vriendin binnen kwam, was de voorkant van de binnenste luier klets nat.
"Bedtijd," zei Sharon vrolijk toen ze binnenkwam. En terwijl ze binnenkwam zag ik dat ze een stuk 4kant plastic open vouwde. En toen ze het had opengevouwen kon ik zien dat het een witte plastic matras hoes was, die ze toen ze het bed had afgenomen, over het matras deed. Waarna ze zich omdraaide en me aankeek.
"Ik wil niet dat je het hele bed vies," begon ze, "En omdat ik niet zo op het plastic wil slapen, slaap jij hier. Maar je krijgt ook geen lakens, daarvoor zal ik zien of ik wat plastic of rubberen beddenspul via het internet zal kunnen kopen en ik denk wel dat dat lukt. Ik zal ook voor een matras hoes kijken, waarvan de onderkant van plastic is voorzien zodat je wat makkelijker slaapt. Totdat ik het gevonden heb, zal je zo op het plastic moeten slapen. En om ervoor te zorgen dat je niet van je bed tocht, zal ik het raam meer dicht doen."
Toen wees ze op het bed, "En nu, liggen."
Dat deed ik zwijgend, en voelde de poep in me luier zich meer verspreiden toen ik op het matras ging liggen.
Toen ik goed en wel lag, pakte Sharon me rechterarm en bond het ene eind van een laken aan me arm.
"Wat doe je?!" Vroeg ik hardop.
Daar gaf ze me toen geen antwoord op, terwijl ze het andere eind van het laken aan het hoofdeind van het bed vast maakte.
"Ik zorg ervoor dat je vannacht niet opstaat en dan vannacht gekke dingen met je luiers gaat doen," zei ze.
Ik lag daar en keek boos naar haar, terwijl ze me andere hand vastbond met een laken aan de andere kant van het bed. Daarna liep ze naar de onderkant van het bed, en greep een been. Toen ik me verweerde door me been terug te trekken, sloeg ze me kwaad op me kuit.
"Niet tegenstribbelen, of ik maak je straf nog erger!" zei ze.
Onder protest werkte ik er aan mee en al snel lag ik, met lakens "spread-eagled" op bed vastgebonden. Ze liep om het bed heen tot ongeveer op de helft waarna ze op het bed klom. En ze op me buik ging zitten, om zachtjes over me haarloze borst te strelen.
"Jij wilt dat ik vies doe, hè baby?" Vroeg ze zachtjes.
Daarop begon ik opgewonden te raken en voelde ik me groeiende erectie tegen me luiers aandrukken. Ik glimlachte en knikte naar haar.
Ze kwam langzaam voorover en voorzichtig streek ze met haar zacht, vochtige lippen over mijn voorhoofd, wangen en lippen. Nadat ze me zachtjes had gekust, fluisterde ze in mijn oor: "Nou, dus niet."
En toen stapte ze snel van me af en terwijl ze van het bed af klom, stopte ze haar hand bij mij in me luiers. Ik denk dat het was om me luiers te checken, en deels om me te pesten.
"Zo te voelen komt het wel goed met je tot morgen."
Ze ging staan om me te verlaten, en kwam nog 1 keer voor over om me een nachtzoen te geven. "Welterusten, baby."
Ze draaide haar om, liep naar de deur en vlak voor de deur, draaide ze zich naar me toe. "Als laatste nog, ik hoop dat je genoten heb van het laxeermiddel dat ik je vanmiddag heb gegeven."
"Je bent een kreng, weet je dat?" Zei ik met een glimlach.
Ze giechelde en glimlachte terug, toen ze het licht uit deed. "Dat weet ik."
Ik lag daar en overdacht mijn situatie voor een paar minuten. Anders dan de stinkende luier die ik droeg was het eigenlijk niet eens zo slecht. Ik lag niet strak vast, maar ik wist ook dat het grote moeite zou kosten om mezelf los te maken. Het plastic overtrek laken was niet echt comfortabel en ik was niet te heet en niet te koud. Ik ging nog eens wat beter liggen, en toen duurde het niet lang meer of ik sliep.
Dag 2 (Vrijdag)
Ik werd wakker en toen ik me ogen opende wist ik even niet waar ik was. Want ik was zo gewend om in de andere slaapkamer te liggen met me vriendin haar warme lichaam naast me. Maar dat veranderde al snel toen ik me de gebeurtenissen van gisteren herinnerde. Ik ging een beetje verliggen, belemmerd door de boeien. De poep en urine in me luier waren 's nachts afgekoeld en dat liet me ene beetje rillen. Me billen en kruis waren begonnen te jeuken en stak een beetje daar ik het begin van een luieruitslag voelde. Ik tilde me hoofd op om beter naar de wekker te kunnen kijken die op het nachtkastje stond. Daar ontdekte ik dat het bijna 6 uur 's morgens was. Toen ik daar zo eens over nadacht, kwam ik er achter dat ik bijna al 10 uur in die vieze natte luiers rondliep. Ik was inmiddels klaar wakker en wist dat ik niet verder zou slapen.
Ik merkte ineens dat ik heel nodig plassen moest, maar ik had nog nooit liggend geplast. Nadat ik er genoeg druk op had gezet, begon het te stromen. De warme vloeistof liep door me kruis naar het achterste van me luier, waar het werd opgenomen. Het gevoel van de urine, rond mijn ballen, en dan daarna bij me billen en de poep in de luier was heerlijk. Ik had bewust de stroom urine, vertraagt, omdat ik niet wilde, dat er ook maar iets uit me luier liep. En 5 minuten later was me blaas leeg zonder dat me luier was overgelopen.
Nadat ik geplast had, werd ik een beetje opgewonden van het gevoel, wat dat natte, kleffe stinkende massa rondom me veroorzaakte. Ik bewoog me heupen heen en weer in die soppende massa in me luiers. En terwijl ik opgewonden was en een groeiende erectie had, was er geen manier om mijzelf tot een hoogtepunt kon brengen. Uiteindelijk ontspande ik, en besloot op me vriendin te wachten zodat zij me kon helpen. Terwijl dat nog een half uur zou duren, voordat ze op zou staan.
Toen herinnerde ik ineens dat ik vandaag voor het eerst naar school zou gaan met een luier om. Daar baalde ik van. Ik kon niet zeggen dat ik niet van luiers hield, zelfs niet van vieze of natte luiers, maar ze te moeten dragen terwijl ik naar school moet ging zelfs voor mij te ver. In een luier naar de supermarkt was al erg genoeg, maar op school was ik tussen duizenden mensen van me eigen leeftijd. En er was geen mogelijkheid, om ze ten alle tijden te verbergen voor iedereen, vooral als ik had gepoept.
Ik was kompleet verzonken in gedachten toen Sharon het licht aan deed en binnen kwam met een armvol luiers, poeder en baby lotion.
"Goedemorgen liefje," zei ze. "Goed geslapen?"
"Ik denk het," zei ik zacht.
Nadat ze alles wat ze op haar arm had aan het voeteneind van het bed had gelegd maakte ze me los en ging naast me zitten. Waarna ze de tapes van de buitenste luier los maakte. De eerste luier was niet eens echt nat. Er zaten wel wat kleine, vochtige plekjes in, maar dat was het dan ook. Toen ze me de 2de luier afdeed was die zichtbaar. Hij was niet kompleet doorweekt, en waarschijnlijk hield die nog wel een keer plassen, maar nat was die wel zeker. De urine plekken in het kruis en aan de achterkant hadden een bruine tint van de poep uit de 3de en binnenste luier.
Uiteindelijk, maakte ze de derde luier los. De lucht die eerst als een hinderlijke lucht in de kamer hing, werd nu een haast ondraaglijke stank. Sharon walgde van de stank toen ze de inhoudt van me luier rook en zag.
"Pfff, dit is erg!" Zei ze. "Dat laxeermiddel heeft zijn werk goed gedaan, of niet dan?"
Ze gebruikte toen de doorweekte voorkant van die luier om de meeste viezigheid weg te vegen, wat inmiddels omhoog was gekomen, tot waar me penis aan me kruis vast zat. Daarna moest ik me achterste optillen, waarna zij die 3 luiers onder mij weg kon halen. Ze vouwde ze zo dat de inhoudt er binnen bleef en pakte toen een aantal vochtige, baby doekjes om mij schoon te maken. Wat ze grondig deed om de poep van me geslachtdelen, kruis en heupen te verwijderen.
Dat nam een lading babydoekjes en zo'n 5 minuten in beslag. Toen ze eindelijk klaar was pakte ze een schone luier van de stapel. Vouwde hem open, stopte er een paar inlegluiers is, en zei dat ik me kont op moest tillen. Waarna ze die luier onder me legde. Ze pakte de babylotion en poeder en smeerde ze enkel of dubbel uit over de plek wat de luier zou bedekken, voordat ze me de eerste luier omdeed. Onderwijl sprak ze een beetje.
"Volgens de klok," begon ze, "heb je deze luiers minder dan 12 uur gedragen en het lijkt alsof er nog veel meer absorberend vermogen is overgebleven. Wat goed is, en ik zal bijhouden hoeveel je luiers kunnen hebben zodat ik weet of ik je meer of minder vaak verschonen moet.
Oh Nee! Kon ze werkelijk overwegen om me nog minder te verschonen?
Ze doorliep weer het hele ritueel, van gaatjes prikken in het plastic van de binnenste luier en dat 2 keer, totdat ik weer drievoudig geluierd was. En dat binnen 10 minuten.
"Oh, en ik dacht aan een andere regel," zei Sharon toen ze me liet opstaan.
Ik keek naar haar, en vroeg mij verwonderd af, hoe ze mij nog anders kon straffen.
"Om er zeker voor te zijn, dat je gezond blijft, moet je gepoept hebben elke keer als ik je luiers verschoon. Als dat niet gebeurd, krijg je een zetpil. Ik wil namelijk dat je het regelmatig blijft doen."
"Maar als je me een zetpil geeft, Dan moet ik de hele tijd in een vieze luier lopen, totdat je me verschoont." Zei ik.
"Ik weet," antwoordde ze, terwijl ze de rommel van me verschoning opruimde. "Dat zal jou aanmoedigen, om op tijd je luiers vies te maken zoals elke goeie baby dat doet. Want je hebt nu bijna 12 uur in een vieze luier doorgebracht, en ik weet zeker dat je dat niet weer wilt."
Ik schudde mijn hoofd en liep de kamer uit, en besloot dat dit straf gebeuren, me toch wel heel erg snel me keel uithing. Ik ging naar de badkamer, en doorliep mij normale ochtend routine: scheren, tanden poetsen, deodorant. Er was maar 1 ding echt anders, en dat was dat ik nu niet meer hoefde te plassen. Tenminste, ik dacht dat ik dat 's morgens al eerder in me luier had gedaan
Ik liep toen naar de kast om me aan te kleden. Het begon al weer warm te worden, zodat ik besloot om maar in extra grote broek, en een beetje te groot t-shirt heen te gaan. De broek was van een dik nylon dat geluid maakte wanneer je er mee liep, daar ik hoopte dat, die het meeste geluid van mijn luiers wel zou over stemmen. Mijn andere probleem was toen nog, dat ik met een lichte maar zichtbare waggelende gang liep, waar ik nog iets aan moest doen..
Daarna liep ik naar de keuken, waar Sharon ons het ontbijt had klaar gemaakt wat bestond uit pap met stukjes aardbei en banaan, toast, koffie en sinaasappelsap.
"Eet op," zei ze. "Je moet binnen een uur op school zijn."
Ik keek op mijn horloge en knikte. Ik moest snel weg anders moest ik zoeken naar een goed parkeer plekje. Ik at snel zonder met Sharon te praten die de krant aan het lezen was. Ze hoefde pas om 9 uur te beginnen, en mijn school begon al om 8 uur. Ik dacht er over om een poging te wagen om mijn luierstraf te verminderen, maar dacht dat het me niet verder zou helpen en eventueel nog erger zou maken.
Toen ik klaar was, zette ik de borden in de gootsteen, gaf Sharon nog snel een kus, pakte me rugzak en liep naar de deur. Wetende dat ik me moest haasten om op tijd te komen.
Die dag besloot ik dat ik bij elke les extra vroeg zou zijn, voordat de anderen er waren, zodat de kans op ontdekking van mijn luiers klein zou zijn. Zodat ik niet in de klas hoefde te lopen, met grote kans dat ze me luiers zouden horen, en ik kon zittende me luiers verbergen onder het bureau.
De eerste klas ging prima. Ik zat echt stil, zodat me luiers geen geluid zouden maken. Het enigste probleem wat ik had was om wakker te blijven, bij de professor zijn slaapverwekkende lesgeven. Eindelijk, was de tijd om. Snel pakte ik me spullen bij elkaar, en liep de klas uit, hopende dat de drukte van mensen die spraken over de les, het krakende geluid van mijn luiers wel zouden over stemmen.
De 2de en 3de lessen gingen voorbij zoals de eerste. Ik maakte me zorgen over de derde les, die om 10:00 uur was. Dat was normaal de tijd dat ik nodig poepen moest. Maar, toen ik in die klas zat, merkte ik weinig, van enige aandrang. Ik denk dat het ook kwam door het gebeuren van de dag ervoor, zodat ik niet echt meer hoefde te poepen. Toen de klas was afgelopen, liep ik naar de binnenplaats en vond een bank om op te zitten. Ik moest nodig plassen, en zocht een manier om het zo discreet mogelijk te doen tussen de mensen. Ik zat daar voor een aantal minuten, net te doen alsof ik een boek zat te lezen. Onderwijl probeerde ik mij voor te stellen dat ik op het toilet zat thuis of op school. En eindelijk na 15 minuten, begon er een klein stroompje te lopen en daar was ik al blij mee, want ik wilde niet dat ik een overstroming kreeg.
Vijf minuten later, was ik klaar en ging naar de volgende klas. Daar ging ik zitten op me normale plek, en voelde nu het nieuw soppende van de nu natte luiers. Ondanks dat ik het niemand kon vertellen, voelde ik mij vernederd om zo in de klas te zitten, met me heupen omringt door me eigen urine.
Die klas kwam ik ook weer zonder problemen door en tegen 1 uur, was ik klaar en kon naar huis. Ik liep naar mijn auto en stapte in. Ik moest weer nodig plassen en zo reed ik van de parkeerplaats af en reed naar huis onderwijl hard proberende om te kunnen plassen. Uiteindelijk, toen ik halverwege thuis was, lukte het om een beetje te plassen. Ik begon er steeds meer aan te wennen om regelmatig in me luiers te plassen, maar het bleef moeilijk voor me om het zittende te doen.
Al snel toen ik thuis was, parkeerde ik de auto, en ging naar onze appartement, waar ik naar huis waggelde en binnen gekomen de sleutels op de keukentafel legde en me rugzak tegen de keuken tafel zette. Daarna liep ik naar de koelkast om wat te eten. Bij de koelkast aangekomen, zag ik dat me vriendin een briefje op de koelkastdeur had gehangen. Toen ik dat eraf gepakt had, las ik:
"Hoi, mijn kleine luier jongen. Ik ben vanavond om de gewone tijd thuis, en breng gelijk het eten mee. 1 ding: GEEN TV OF INTERNET. Je moet studeren. Ik verwacht dat ik je op die manier zal aantreffen als ik thuis kom. En, vergeet niet: dat je gepoept hebt in je luier, voor ik je vanavond verschoon. Liefs, Sharon."
Shit, daar had ik totaal niet meer aangedacht. Na het gebeuren van gisteren, dacht ik dat ik niet meer hoefde te poepen voor een aantal dagen. Ik besloot toen om veel te eten, om er voor te zorgen dat ik hopelijk op tijd poepen kon.
Ik liep naar de woonkamer en nam me rugzak en voor de zekerheid de doos met meelkoekjes maar mee. Tegen die tijd herinnerde ik mij dat ik geen broek in huis mocht dragen, zo dat ik me schoenen en me broek uittrok. Het maakte me niet uit dat ik geen broek droeg als niemand me maar in me luiers zag. Ik ben toen op de bank gaan zitten en pakte toen me studieboeken. Ik studeerde voor een tijdje, ik denk een uur maar verveelde me al snel. En besloot toen om een beetje vals te spelen, en tv te gaan kijken. Sharon zou het toch niet te weten komen. Ik zou er een tijdje naar kijken en dan de tv uitzetten voordat ze thuis zou komen. Want ik verwachtte haar toch niet eerder dan half 7 of 7 uur, en het was nog maar 3 uur. Dus ik had tijd genoeg..
Ik greep de afstandsbediening en zette de tv aan. Na enig zappen vond ik 1 van de shows over rechtszaken, met 1 of andere Spaanse rechter. Ik mocht haar. Nadat er 2 shows voorbij waren, begon ik toch wel slaperig te worden van de grote maaltijd die ik pas geleden genuttigd had. Gelukkig voelde ik me darmen ook, en tegen half 5 voelde ik dat ik poepen moest. Ik kon het niet terwijl ik zat en liep wat rond, waarna ik naar de keuken liep en me aan de hoek van de bar vasthield en zoiets voorover boog. Toen ik daarna druk zette, voelde ik dat er best een lading poep uitkwam, die snel de lege ruimte tussen mijn kont en mijn luiers opvulde, en zich verspreide over me billen en kruis.
Het duurde ongeveer een minuut om alles eruit te persen, en liep daarna weer naar de bank. Het deed me niks om rustig aan te doen, toen ik er bij ging zitten. Want dacht ik, ik moet er ook aan gewend raken dat ik in een vieze luier om loop. Ik liet me vallen en voelde de massa zich onder mij verspreiden. En juist toen rook ik de vieze damp. Het was niet veel, daar me luiers te dik waren en te strak waren, zodat de ergste stank binnen bleef, maar het gaf een aardig idee van wat er nog komen moest.
Ik zat daar voor een paar minuten, en voelde de kleffe massa in me kruis. Het voelde smerig en heerlijk tegelijk. Ik hield van het papperige gevoel in mijn kruis, en begon zelfs aan de geur te wennen van die kleffe massa. Een paar minuten later, besloot ik om even een beetje slaap in te halen. Ik ging op de bank liggen en zette de tv uit, waarna het heel even duurde voordat ik sliep.
Ik werd een paar uur later wakker, doordat me vriendin me zachtjes wakker schudde.
"Hoi, baby," begroette ze me. "Hoe was je dag?"
Ik lag daar alleen half wakker. Ik had niet diep geslapen en voelde me daarom een beetje wankel en gedesoriënteerd zodat ik niet echt in de stemming was om op te staan.
"Goed, schatje," antwoordde ik.
"Ben je lief geweest?" Vroeg ze daarna. "Zo te ruiken heb je goed je best gedaan in je luiers."
"Ja, schat. Ik heb gegeten en ben toen aan het leren gegaan. Ik denk dat ik daarna in slaap gesukkeld ben zo tegen 5."
"Echt waar?" Antwoordde ze. "Dat is het enigste, eten, leren en geslapen?"
Toen werd ik echt wakker. Ze vertrouwde het niet.
"Ja schatje, dat was het."
"Maar waarom heb jij dan de afstandsbediening nog in je hand?" Vroeg ze boos.
Oh nee. Toen was ik gelijk klaar wakker. Ze had me betrapt. Ik moest zo moe geweest zijn, dat ik zelfs vergeten had om de afstandbediening weg te leggen. Toen zat ik dus wel ineens rechtop, en wist dat ik op heterdaad betrapt was. Hier was geen manier om me hier uit te liegen, een andere verklaring dan dat ik tv had zitten kijken was er niet. Ik schudde met me hoofd en gelaten wachtte ik af wat er stond te gebeuren.
"Sorry, schat," begon ik oprecht. "Ik heb voor uren gestudeerd en besloot toen om voor een half uurtje tv te gaan kijken."
"Ik heb nog zo gezegd Geen TV!" Antwoordde Sharon boos toen ze naar de keuken liep. Ze begon af te wassen zonder ook maar 1 woord met me te wisselen. Dat deed ze altijd als ze boos was, schoon maken, en wat het nog erger maakte, was dat ze zweeg als ze kwaad was. Ik zat daar bewegingloos voor wat een paar minuten moet zijn geweest. Zou ik opstaan en helpen? Zou ik weer gaan studeren? 1 ding wist ik heel zeker, dat ik nu niet met haar aan de praat wilde. Ik wist namelijk dat als ze zweeg, ze niet verder wilde praten... tenminste voor dat moment in elk geval. Ik wist zeker dat ze later genoeg te zeggen had. Ik besloot om buiten de gaande storm te blijven die in de keuken woede, en pakte me boeken om verder te studeren.
(deel 1)
Introductie
Mijn naam is Tom, Thomas Parker. Ik ben een 23 jarige, student. Ik woon op het moment samen met me vriendin, Sharon, die 2 jaar ouder is dan ik en al een paar jaar terug van school is gekomen. Omdat ik niet werk leven wij van haar inkomen en dat lukt goed, eigenlijk best al zeg ik het zelf.
In elk geval, hou ik van me vriendin. Meestal is ze lief en verzorgend. Ze heeft in elk geval de leiding. Ze gaat heel goed met geld om, maar ze is gul naar mij, daar ik eigenlijk geen inkomen heb. Maar soms kan ze ook best streng zijn.
In 1 ding is ze heel precies en dat zijn me cijfers. Ze denkt waarschijnlijk, dat ik omdat ik niet werk en dus alle tijd voor school heb en dus geen probleem zou moeten hebben met het halen van zeer goede resultaten, en ik bedoel dan ook zeer goede resultaten. Ze is zeer teleurgesteld als ik "B"s haal, en ze is verontwaardigd als ik met minder dan een "B" thuis kom. Dit is dus wat mij tot de huidige situatie bracht..
Dag 1 (Donderdag)
Ik was angstig en bang toen ik naar binnen ging bij ons goed ingerichte, 2 slaapkamer appartement. Ik heb donderdag een lange dag zodat me vriendin allang thuis was toen ik thuis kwam. Ik kuste haar,zoals het gewoon was, en ze vroeg hoe mijn dag was. Omdat ze het nieuws aan het kijken was op tv keek ze verder niet naar mij en zag dus niet de angstige blik in mijn ogen. Anders was die vraag overbodig geweest. Ik zette me rugzak op de grond en pakte de repetitie er uit die ik een week terug gemaakt had. Nu had ik tegen haar kunnen liegen en het niet aan haar kunnen laten zien, maar daar had ze toch achter gekomen. Ze wist namelijk dat die repetitie er was, en ze hield er van om ze te zien, zodat ze me eventueel kon prijzen, of wat positieve kritiek kon geven. Ze pakte de repetitie van me aan en ze zag meteen het resultaat in grote rode letters aan de bovenkant er van.
Ze keek me kwaad aan.
"Wat is dit?" Vroeg ze me met doordringende blik.
"Sorry, schat," zei ik. "Ik heb heel hard voor die repetitie gestudeerd, maar het is niet een vak wat mij ligt."
"Dat betekent dat je beter je best had moeten doen," antwoordde ze scherp. "Je hebt al een 'C' voor dit vak en deze brengt het resultaat op 2."
Het enigste wat ik kon doen was beschaamd naar beneden kijken. Zij zat daar stilzwijgend, wat leek een eeuwigheid terwijl ik stil naar me schoenen keek. Ik durfde het niet aan om naar haar te kijken, want ik kon mij voorstellen wat er door haar hoofd ging.
"Juist," Zei ze, terwijl ze op stond. "Ik denk dat ik je meer moet aanmoedigen, en ik weet hoe."
Ze greep me pols en nam me mee naar de slaapkamer, waar ze in het midden van de slaapkamer stopte. En ze me aankeek. Onmiddellijk daarna maakte ze het boord van me hemd los, liet mij me handen in de lucht steken, en trok mij me shirt uit. Daarna maakte ze me korte broek los, en trok hem uit over me sokken en schoenen. Daarna moest ik me schoenen en sokken uittrekken, wat ik snel deed.
Ik was perplex. Want wat ging ze doen? Wilde ze seks? Wat ik gezien de situatie me niet indenken kon.
Ze trok me toen me slip uit en nam me toen mee naar de badkamer. Daar moest ik in de badkuip gaan staan. Onderwijl liep ze naar het medicijnenkastje en pakte daar een grote fles uit. Ik herkende die fles als haar ontharingscrème die ze gebruikte bij haar bikinilijn. Ze begon me kruis en achterste kompleet mee in te smeren en werkte toen naar beneden.
"Wat doe je?" Vroeg ik.
"Opschieten!" Antwoordde ze als enigste.
Ze bedekte elk plekje van me nek tot aan beneden met een dikke laag van die crème. Wanneer ze daar mee klaar was, liep ze snel naar de kraan om haar handen te wassen, ze af te drogen en ging weg. Ik was te bang om ook maar iets te doen en bleef dus staan waar ik stond. Ik wist dat ze kwaad zou worden als ik zou bewegen of ook maar iets met die ontharingscrème zou doen. En zo bleef ik daar staan. 5 minuten later kwam ze terug en pakte de handdouche en begon me af te sproeien. De kracht van de straal verbaasde me want die spoelde al me haar weg, en toen ze me na gekeken had dat er niks geen crème meer achtergebleven was, zette ze de douche uit en begon me nu haarloze lichaam af te drogen.
Toen ze me afgedroogd had greep ze me weer bij een pols en moest ik mee naar de slaapkamer. Daar aangekomen zag ik dat ze op het bed een wit onderlegger had gelegd. Daarnaast stond een pak "Depend" luiers voor de nacht en daarnaast stond nog een pak "Depend" inleggers.
Ik had al jaren een luier fetisj. Me vriendin wist dat, maar deed er niet aan mee. Ze wist dat ik zelfs op internet naar dat soort sites zocht en bekeek, en ze vond het goed dat ik af en toe een pak luiers kocht en mee nam voor het weekend. Eigenlijk merkte ze er nauwelijks wat van, en ik dacht dat ze het simpelweg negeerde.
"Omdat ik dacht dat je het goed deed op school," Begon ze, "Had ik besloten om jou een leuk luier weekend te geven om zo je goede resultaten te vieren. Maar blijkbaar was ik een beetje te snel met die beslissing. Dus, heb ik nu maar besloten, om je te straffen. Dus liggen."
Ik was nog steeds een beetje bang, maar was ook wel nieuwsgierig naar wat ze nu ging doen, en was er inmiddels ook wel opgewonden van. Terwijl ik ging liggen zag ze me groeiende erectie. Waarop ze me groter wordende penis een harde klap gaf, maar die was niet hard genoeg om echt zeer te doen.
"Dat zal je niet helpen!!" Zei ze koud. "En je zal hem niet gebruiken voor een lange tijd."
Terwijl ze het pak luiers open maakte, begon ze me de regels van de straf uit leggen. Ze begon met, dat ik 2 maanden luiers moest dragen, wat dus gelijk het eind van dat semester was. Ik mocht niet meer naar het toilet. Overal waar ik heen zou gaan inclusief school, zou in luiers zijn, als constante herinnering aan dat ik beter me best moest doen op school. Ze zou me elke dag om ongeveer 8:00 uur 's morgens en 8:00 uur 's middags verschonen. Ik was niet eens geoorloofd om me eigen luiers te verschonen of af te doen om welke reden dan ook. Als ik een slecht resultaat boekte in welke studie richting dan ook, dan moest ik die luier voor 24 uur dragen.
Ze wilde geen seks met me tijdens die 2 maanden, en als ze me betrapte dat ik masturbeerde en dacht ze erover om een nog zwaardere straf te gebruiken, die dus zou bestaan uit een kuisheidsgordel voor de rest van de straf. Als ik iets anders zou halen dan "A"s tijdens dit semester dan moest ik luiers dragen voor de hele zomer. Thuis mocht ik geen broek aan, tenzij ze me uitdrukkelijk toestemming gaf, en er om vragen had ook geen zin, want ik kreeg er toch geen toestemming voor.
Ze opende toen de 2 verpakkingen, en pakte uit de ene verpakking 3 luiers en uit de andere 4 inleggers. Ze pakte 1 luier en stopte er 2 inleggers in, daarna moest ik me kont op tillen. Ik was nog steeds te bang om niet te gehoorzamen, dus greep ik me beide benen en trok zo me achterste omhoog. Ze legde die luier onder me, en toen mocht ik me achterste weer laten zakken, maar ik moest wel me benen spreiden. Ik deed dat en zodoende hingen mijn onderste benen over de rand van het bed. Ze trok snel het voorste eind van die luier tussen me benen door omhoog, en plakte toen strak me luier vast met de 6 plakstrips. Toen pakte ze een vlijmscherp mes, en maakte daar vele verticale gaatjes mee in het plastic in de voorkant en kruis van de luier. Waarna ik weer me achterste op moest tillen, zodat ze ook aan de achterkant diverse gaatjes kon maken.
Dit hele gebeuren, herhaalde ze me de 2de luier. Ze pakte de luier, stopte ook daar 2 inleggers in, en nadat ze me die ook weer had omgedaan prikte ze daar ook weer overal gaatjes in. Daarna pakte ze de 3de luier. Die deed ze over de andere 2 luiers, zonder inleggers. Daarna mocht ik op staan en moest ik even een rondje draaien zodat ze haar werk kon bekijken
"Dat moet genoeg zijn. In elk geval voor overdag. Voor 's nachts moet het misschien dikker worden, maar dat zien we nog wel." Zei ze.
Ik dacht toen; Ik ben klein en slank met een middel van 75 cm. De luiers puilden 10 tot 15 cm uit naar voren en een goeie 4,5 cm op me rug. Me middel was in elke geval 7,5 cm groter. Hoe kon ze dit van me verwachten dat ik dit zou dragen overdag waar ik ook naar toe zou gaan?
Ik moest toen me weer aankleden, wat ik deed. De korte broek die ik had gedragen, was normaal lekker ruim, bulkte nu zichtbaar uit naar voren en achteren. Het was duidelijk dat ik luiers droeg. Toen me shirt waarvan ik hoopte, dat als ik het los zou dragen, het me luiers zou verbergen. Dat deed die dan ook een beetje, maar ik was nog steeds heel dik in me kruis en me haarloze armen en benen waren duidelijk zichtbaar.
Toen ik de woonkamer in liep zag ik dat ze haar tas en autosleutels pakte.
"En nu weg." Zei ze.
"Waar naar toe?" Vroeg ik gedwee.
"Winkelen," Antwoordde ze streng. "Kom mee!"
Ik volgde haar naar buiten, met een rood en naar beneden gebogen. De 3 luiers dwongen me om met een lichte maar waggelende gang te lopen, en ik hoopte maar dat niemand van de buren me zo zou zien lopen naar de auto.
Toen we bij de Wal-Mart aankwamen zo'n 10 minuten later had ik een vreemd brandend gevoel in me onderbuik. Ze stapte snel uit en zei dat ik mee moest naar binnen. Ik liep achter haar aan terwijl zij snel de winkel in liep. Onderwijl werd het gevoel in mijn buik sterker terwijl ik achter haar aan liep. Nerveus keek ik om me heen, om te kijken of er iemand was die zag in welke toestand in verkeerde. Toen we binnen in de winkel waren, moest ik van haar een karretje mee nemen, waarna we naar de afdeling gingen waar de luiers en accessoires voor volwassenen.
Ze begon het winkel karretje te vullen met Depend Medium en Large voor de nacht.
"Je gebruikt 6 tot 7 luiers per dag," Zei ze hardop, luid genoeg zodat iedereen het daar kon horen. "En dat betekent dat we een paar pakken per week gebruiken, denk ik."
Ze stopte 8 pakken Depends Medium in het karretje en 2 pakken Large. Daarna gingen we naar de naast gelegen gang, waar diverse mensen waren die ons aanstaarden daar ze haar commentaar wel hadden gehoord. En het leek wel alsof iedereen naar me kruis keek. En ik voelde me oren en wangen branden van schaamte terwijl ik me luiers probeerde te verbergen, door het karretje zo dicht mogelijk tegen me aan te trekken, en zodoende het meeste van mijn onderlichaam te verbergen voor degene die ons tegemoet kwamen.
Sharon stopte diverse bakken met babydoekjes, een paar flessen met babylotion, vaseline, babypoeder, en luiercrème in het karretje met luiers. En de mensen die langs ons heen liepen keken achter en voor naar mij tussen de spullen in het karretje en mij. Ik kon me er niet toe zetten om ze aan te kijken. Want ik was nog nooit zo vernederd in me leven.
Me vriendin leidde me door de winkel door nog diverse andere gangetjes om nog meer diverse dingen te pakken die al dan niet met me straf te maken hadden. Wanneer we dan eindelijk na een 30 minuten bij de kassa kwamen interesseerde me de andere mensen niet meer die naar me keken. Want alles waar ik aan kon denken was het branden en de krampen onder in mijn buik, wat steeds erger werd. Ik kon de pijn onder controle houden tot we weer vlak bij de auto liepen.
Terwijl ik het karretje duwde, zei ik zachtjes tegen haar. "Liefje, Ik moet hoog nodig naar de wc."
Ze stopte en draaide haar om. "Nou, wat houdt je tegen? Daarvoor heb je nu een luier om!" Ze zei het luid genoeg dat mensen die binnen 10 meter van ons af waren stopten en in onze richting keken.
Een traan begon langs me wang te lopen.
"Maar, schat het doet zeer," jammerde ik.
"Doe het!" Zei ze geïrriteerd.
Uiteindelijk, kon ik het niet meer houden. En toen ik onvrijwillig door mijn hurken ging in het midden van de parkeerplaats, voelde ik dat 'puur uit zichzelf' een warme, vochtige massa zich in me luiers perste. Ik had die dag nog niet gepoept, zodat me complete darm inhoudt, zich in me luier drukte. Ik voelde dat de warme kleffe massa, zich tussen me kruis verdeelde en langs me achterste gleed. Ik was dan ook blij dat ik het kwijt was.
Een stel tieners die nog geen 3 meter van me af voorbij zouden lopen, bleven plotseling staan, toen ze me zagen. Ze lachten en wezen naar me.
"Die jongen heeft net in zijn broek gepoept!" Schreeuwde er 1.
Tegen die tijd stroomden de tranen over me gezicht. Me gezicht rood deels van de inspanning als wel van de schaamte vanwege dat het gebeurde voor een aantal onbekende.
Me vriendin hurkte naast me en veegde me tranen weg.
"Kom, kom," Zei ze zachtjes. "Dat is mijn baby. En nu, opstaan en op naar huis."
Ik stond op maar liep nog wel voorovergebogen, daar ik nog steeds krampen in mijn buik had. En terwijl we het winkelkarretje leeg haalden, moest ik af en toe even stoppen, daar ik nog meer poepen moest. En toen we eindelijk klaar waren, bracht ik het winkelkarretje naar de voorkant van de winkel terug. Waarna ik terug liep met een meer waggelende gang naar de auto, en aan de passagiers kant in stapte en heel voorzichtig ging zitten. Toen ik zat voelde ik de kleverige massa, aan de voorkant omhoog komen en achterkant zo bij me rug omhoog glijden. De eerste stank vlagen van me poepluier bereikte me neus.
Terwijl we onderweg waren moest ik 2 keer omhoog komen, zodat ik makkelijker nog meer in me luier kon poepen. Me vriendin keek me grijnzend aan, toen ik weer poepen moest.
"Ik denk dat ik maar een aantal plastic broekjes voor je bestel, zodat de stank beter binnen blijft," zei ze. "Als we thuis zijn zal ik eens op internet zien of ik er nog wat kan bestellen."
10 minuten later waren we thuis en hielp ik met uitladen. Gelukkig was er geen van de buren, die ons gezien heeft met uitladen van de luiers en dergelijke spullen. En toen we daarmee klaar waren gingen we naar binnen, en moest ik naar de andere slaapkamer gaan, en moest ik mij ontkleden.
En zo ging ik naar de slaapkamer, terwijl zij andere dingen deed in de keuken. Ik wilde niet gaan zitten, vanwege de rommel in me luier, zodat ik dus bleef staan. Na een paar minuten voelde ik dat ik moest plassen. En ik dacht als ik toch moest wennen aan luiers kon ik dat er net zo goed in doen, en daarom probeerde ik er in te plassen. Het was moeilijk omdat ik niet echt nodig moest en ik droeg te weinig een luier om te plassen wanneer ik wilde. Ik heb daar een tijdje stevig aan lopen denken toen ik eindelijk een stroompje voelde komen. En toen dat eenmaal op gang was hoopte ik dat het niet een grotere stroom zou worden, en op die manier me luiers zouden overstromen, omdat ik wist dat luiers niet ontworpen waren om grote hoeveelheden snel te kunnen verwerken..
Het bleef een klein stroompje voor een paar minuten en toen me vriendin binnen kwam, was de voorkant van de binnenste luier klets nat.
"Bedtijd," zei Sharon vrolijk toen ze binnenkwam. En terwijl ze binnenkwam zag ik dat ze een stuk 4kant plastic open vouwde. En toen ze het had opengevouwen kon ik zien dat het een witte plastic matras hoes was, die ze toen ze het bed had afgenomen, over het matras deed. Waarna ze zich omdraaide en me aankeek.
"Ik wil niet dat je het hele bed vies," begon ze, "En omdat ik niet zo op het plastic wil slapen, slaap jij hier. Maar je krijgt ook geen lakens, daarvoor zal ik zien of ik wat plastic of rubberen beddenspul via het internet zal kunnen kopen en ik denk wel dat dat lukt. Ik zal ook voor een matras hoes kijken, waarvan de onderkant van plastic is voorzien zodat je wat makkelijker slaapt. Totdat ik het gevonden heb, zal je zo op het plastic moeten slapen. En om ervoor te zorgen dat je niet van je bed tocht, zal ik het raam meer dicht doen."
Toen wees ze op het bed, "En nu, liggen."
Dat deed ik zwijgend, en voelde de poep in me luier zich meer verspreiden toen ik op het matras ging liggen.
Toen ik goed en wel lag, pakte Sharon me rechterarm en bond het ene eind van een laken aan me arm.
"Wat doe je?!" Vroeg ik hardop.
Daar gaf ze me toen geen antwoord op, terwijl ze het andere eind van het laken aan het hoofdeind van het bed vast maakte.
"Ik zorg ervoor dat je vannacht niet opstaat en dan vannacht gekke dingen met je luiers gaat doen," zei ze.
Ik lag daar en keek boos naar haar, terwijl ze me andere hand vastbond met een laken aan de andere kant van het bed. Daarna liep ze naar de onderkant van het bed, en greep een been. Toen ik me verweerde door me been terug te trekken, sloeg ze me kwaad op me kuit.
"Niet tegenstribbelen, of ik maak je straf nog erger!" zei ze.
Onder protest werkte ik er aan mee en al snel lag ik, met lakens "spread-eagled" op bed vastgebonden. Ze liep om het bed heen tot ongeveer op de helft waarna ze op het bed klom. En ze op me buik ging zitten, om zachtjes over me haarloze borst te strelen.
"Jij wilt dat ik vies doe, hè baby?" Vroeg ze zachtjes.
Daarop begon ik opgewonden te raken en voelde ik me groeiende erectie tegen me luiers aandrukken. Ik glimlachte en knikte naar haar.
Ze kwam langzaam voorover en voorzichtig streek ze met haar zacht, vochtige lippen over mijn voorhoofd, wangen en lippen. Nadat ze me zachtjes had gekust, fluisterde ze in mijn oor: "Nou, dus niet."
En toen stapte ze snel van me af en terwijl ze van het bed af klom, stopte ze haar hand bij mij in me luiers. Ik denk dat het was om me luiers te checken, en deels om me te pesten.
"Zo te voelen komt het wel goed met je tot morgen."
Ze ging staan om me te verlaten, en kwam nog 1 keer voor over om me een nachtzoen te geven. "Welterusten, baby."
Ze draaide haar om, liep naar de deur en vlak voor de deur, draaide ze zich naar me toe. "Als laatste nog, ik hoop dat je genoten heb van het laxeermiddel dat ik je vanmiddag heb gegeven."
"Je bent een kreng, weet je dat?" Zei ik met een glimlach.
Ze giechelde en glimlachte terug, toen ze het licht uit deed. "Dat weet ik."
Ik lag daar en overdacht mijn situatie voor een paar minuten. Anders dan de stinkende luier die ik droeg was het eigenlijk niet eens zo slecht. Ik lag niet strak vast, maar ik wist ook dat het grote moeite zou kosten om mezelf los te maken. Het plastic overtrek laken was niet echt comfortabel en ik was niet te heet en niet te koud. Ik ging nog eens wat beter liggen, en toen duurde het niet lang meer of ik sliep.
Dag 2 (Vrijdag)
Ik werd wakker en toen ik me ogen opende wist ik even niet waar ik was. Want ik was zo gewend om in de andere slaapkamer te liggen met me vriendin haar warme lichaam naast me. Maar dat veranderde al snel toen ik me de gebeurtenissen van gisteren herinnerde. Ik ging een beetje verliggen, belemmerd door de boeien. De poep en urine in me luier waren 's nachts afgekoeld en dat liet me ene beetje rillen. Me billen en kruis waren begonnen te jeuken en stak een beetje daar ik het begin van een luieruitslag voelde. Ik tilde me hoofd op om beter naar de wekker te kunnen kijken die op het nachtkastje stond. Daar ontdekte ik dat het bijna 6 uur 's morgens was. Toen ik daar zo eens over nadacht, kwam ik er achter dat ik bijna al 10 uur in die vieze natte luiers rondliep. Ik was inmiddels klaar wakker en wist dat ik niet verder zou slapen.
Ik merkte ineens dat ik heel nodig plassen moest, maar ik had nog nooit liggend geplast. Nadat ik er genoeg druk op had gezet, begon het te stromen. De warme vloeistof liep door me kruis naar het achterste van me luier, waar het werd opgenomen. Het gevoel van de urine, rond mijn ballen, en dan daarna bij me billen en de poep in de luier was heerlijk. Ik had bewust de stroom urine, vertraagt, omdat ik niet wilde, dat er ook maar iets uit me luier liep. En 5 minuten later was me blaas leeg zonder dat me luier was overgelopen.
Nadat ik geplast had, werd ik een beetje opgewonden van het gevoel, wat dat natte, kleffe stinkende massa rondom me veroorzaakte. Ik bewoog me heupen heen en weer in die soppende massa in me luiers. En terwijl ik opgewonden was en een groeiende erectie had, was er geen manier om mijzelf tot een hoogtepunt kon brengen. Uiteindelijk ontspande ik, en besloot op me vriendin te wachten zodat zij me kon helpen. Terwijl dat nog een half uur zou duren, voordat ze op zou staan.
Toen herinnerde ik ineens dat ik vandaag voor het eerst naar school zou gaan met een luier om. Daar baalde ik van. Ik kon niet zeggen dat ik niet van luiers hield, zelfs niet van vieze of natte luiers, maar ze te moeten dragen terwijl ik naar school moet ging zelfs voor mij te ver. In een luier naar de supermarkt was al erg genoeg, maar op school was ik tussen duizenden mensen van me eigen leeftijd. En er was geen mogelijkheid, om ze ten alle tijden te verbergen voor iedereen, vooral als ik had gepoept.
Ik was kompleet verzonken in gedachten toen Sharon het licht aan deed en binnen kwam met een armvol luiers, poeder en baby lotion.
"Goedemorgen liefje," zei ze. "Goed geslapen?"
"Ik denk het," zei ik zacht.
Nadat ze alles wat ze op haar arm had aan het voeteneind van het bed had gelegd maakte ze me los en ging naast me zitten. Waarna ze de tapes van de buitenste luier los maakte. De eerste luier was niet eens echt nat. Er zaten wel wat kleine, vochtige plekjes in, maar dat was het dan ook. Toen ze me de 2de luier afdeed was die zichtbaar. Hij was niet kompleet doorweekt, en waarschijnlijk hield die nog wel een keer plassen, maar nat was die wel zeker. De urine plekken in het kruis en aan de achterkant hadden een bruine tint van de poep uit de 3de en binnenste luier.
Uiteindelijk, maakte ze de derde luier los. De lucht die eerst als een hinderlijke lucht in de kamer hing, werd nu een haast ondraaglijke stank. Sharon walgde van de stank toen ze de inhoudt van me luier rook en zag.
"Pfff, dit is erg!" Zei ze. "Dat laxeermiddel heeft zijn werk goed gedaan, of niet dan?"
Ze gebruikte toen de doorweekte voorkant van die luier om de meeste viezigheid weg te vegen, wat inmiddels omhoog was gekomen, tot waar me penis aan me kruis vast zat. Daarna moest ik me achterste optillen, waarna zij die 3 luiers onder mij weg kon halen. Ze vouwde ze zo dat de inhoudt er binnen bleef en pakte toen een aantal vochtige, baby doekjes om mij schoon te maken. Wat ze grondig deed om de poep van me geslachtdelen, kruis en heupen te verwijderen.
Dat nam een lading babydoekjes en zo'n 5 minuten in beslag. Toen ze eindelijk klaar was pakte ze een schone luier van de stapel. Vouwde hem open, stopte er een paar inlegluiers is, en zei dat ik me kont op moest tillen. Waarna ze die luier onder me legde. Ze pakte de babylotion en poeder en smeerde ze enkel of dubbel uit over de plek wat de luier zou bedekken, voordat ze me de eerste luier omdeed. Onderwijl sprak ze een beetje.
"Volgens de klok," begon ze, "heb je deze luiers minder dan 12 uur gedragen en het lijkt alsof er nog veel meer absorberend vermogen is overgebleven. Wat goed is, en ik zal bijhouden hoeveel je luiers kunnen hebben zodat ik weet of ik je meer of minder vaak verschonen moet.
Oh Nee! Kon ze werkelijk overwegen om me nog minder te verschonen?
Ze doorliep weer het hele ritueel, van gaatjes prikken in het plastic van de binnenste luier en dat 2 keer, totdat ik weer drievoudig geluierd was. En dat binnen 10 minuten.
"Oh, en ik dacht aan een andere regel," zei Sharon toen ze me liet opstaan.
Ik keek naar haar, en vroeg mij verwonderd af, hoe ze mij nog anders kon straffen.
"Om er zeker voor te zijn, dat je gezond blijft, moet je gepoept hebben elke keer als ik je luiers verschoon. Als dat niet gebeurd, krijg je een zetpil. Ik wil namelijk dat je het regelmatig blijft doen."
"Maar als je me een zetpil geeft, Dan moet ik de hele tijd in een vieze luier lopen, totdat je me verschoont." Zei ik.
"Ik weet," antwoordde ze, terwijl ze de rommel van me verschoning opruimde. "Dat zal jou aanmoedigen, om op tijd je luiers vies te maken zoals elke goeie baby dat doet. Want je hebt nu bijna 12 uur in een vieze luier doorgebracht, en ik weet zeker dat je dat niet weer wilt."
Ik schudde mijn hoofd en liep de kamer uit, en besloot dat dit straf gebeuren, me toch wel heel erg snel me keel uithing. Ik ging naar de badkamer, en doorliep mij normale ochtend routine: scheren, tanden poetsen, deodorant. Er was maar 1 ding echt anders, en dat was dat ik nu niet meer hoefde te plassen. Tenminste, ik dacht dat ik dat 's morgens al eerder in me luier had gedaan
Ik liep toen naar de kast om me aan te kleden. Het begon al weer warm te worden, zodat ik besloot om maar in extra grote broek, en een beetje te groot t-shirt heen te gaan. De broek was van een dik nylon dat geluid maakte wanneer je er mee liep, daar ik hoopte dat, die het meeste geluid van mijn luiers wel zou over stemmen. Mijn andere probleem was toen nog, dat ik met een lichte maar zichtbare waggelende gang liep, waar ik nog iets aan moest doen..
Daarna liep ik naar de keuken, waar Sharon ons het ontbijt had klaar gemaakt wat bestond uit pap met stukjes aardbei en banaan, toast, koffie en sinaasappelsap.
"Eet op," zei ze. "Je moet binnen een uur op school zijn."
Ik keek op mijn horloge en knikte. Ik moest snel weg anders moest ik zoeken naar een goed parkeer plekje. Ik at snel zonder met Sharon te praten die de krant aan het lezen was. Ze hoefde pas om 9 uur te beginnen, en mijn school begon al om 8 uur. Ik dacht er over om een poging te wagen om mijn luierstraf te verminderen, maar dacht dat het me niet verder zou helpen en eventueel nog erger zou maken.
Toen ik klaar was, zette ik de borden in de gootsteen, gaf Sharon nog snel een kus, pakte me rugzak en liep naar de deur. Wetende dat ik me moest haasten om op tijd te komen.
Die dag besloot ik dat ik bij elke les extra vroeg zou zijn, voordat de anderen er waren, zodat de kans op ontdekking van mijn luiers klein zou zijn. Zodat ik niet in de klas hoefde te lopen, met grote kans dat ze me luiers zouden horen, en ik kon zittende me luiers verbergen onder het bureau.
De eerste klas ging prima. Ik zat echt stil, zodat me luiers geen geluid zouden maken. Het enigste probleem wat ik had was om wakker te blijven, bij de professor zijn slaapverwekkende lesgeven. Eindelijk, was de tijd om. Snel pakte ik me spullen bij elkaar, en liep de klas uit, hopende dat de drukte van mensen die spraken over de les, het krakende geluid van mijn luiers wel zouden over stemmen.
De 2de en 3de lessen gingen voorbij zoals de eerste. Ik maakte me zorgen over de derde les, die om 10:00 uur was. Dat was normaal de tijd dat ik nodig poepen moest. Maar, toen ik in die klas zat, merkte ik weinig, van enige aandrang. Ik denk dat het ook kwam door het gebeuren van de dag ervoor, zodat ik niet echt meer hoefde te poepen. Toen de klas was afgelopen, liep ik naar de binnenplaats en vond een bank om op te zitten. Ik moest nodig plassen, en zocht een manier om het zo discreet mogelijk te doen tussen de mensen. Ik zat daar voor een aantal minuten, net te doen alsof ik een boek zat te lezen. Onderwijl probeerde ik mij voor te stellen dat ik op het toilet zat thuis of op school. En eindelijk na 15 minuten, begon er een klein stroompje te lopen en daar was ik al blij mee, want ik wilde niet dat ik een overstroming kreeg.
Vijf minuten later, was ik klaar en ging naar de volgende klas. Daar ging ik zitten op me normale plek, en voelde nu het nieuw soppende van de nu natte luiers. Ondanks dat ik het niemand kon vertellen, voelde ik mij vernederd om zo in de klas te zitten, met me heupen omringt door me eigen urine.
Die klas kwam ik ook weer zonder problemen door en tegen 1 uur, was ik klaar en kon naar huis. Ik liep naar mijn auto en stapte in. Ik moest weer nodig plassen en zo reed ik van de parkeerplaats af en reed naar huis onderwijl hard proberende om te kunnen plassen. Uiteindelijk, toen ik halverwege thuis was, lukte het om een beetje te plassen. Ik begon er steeds meer aan te wennen om regelmatig in me luiers te plassen, maar het bleef moeilijk voor me om het zittende te doen.
Al snel toen ik thuis was, parkeerde ik de auto, en ging naar onze appartement, waar ik naar huis waggelde en binnen gekomen de sleutels op de keukentafel legde en me rugzak tegen de keuken tafel zette. Daarna liep ik naar de koelkast om wat te eten. Bij de koelkast aangekomen, zag ik dat me vriendin een briefje op de koelkastdeur had gehangen. Toen ik dat eraf gepakt had, las ik:
"Hoi, mijn kleine luier jongen. Ik ben vanavond om de gewone tijd thuis, en breng gelijk het eten mee. 1 ding: GEEN TV OF INTERNET. Je moet studeren. Ik verwacht dat ik je op die manier zal aantreffen als ik thuis kom. En, vergeet niet: dat je gepoept hebt in je luier, voor ik je vanavond verschoon. Liefs, Sharon."
Shit, daar had ik totaal niet meer aangedacht. Na het gebeuren van gisteren, dacht ik dat ik niet meer hoefde te poepen voor een aantal dagen. Ik besloot toen om veel te eten, om er voor te zorgen dat ik hopelijk op tijd poepen kon.
Ik liep naar de woonkamer en nam me rugzak en voor de zekerheid de doos met meelkoekjes maar mee. Tegen die tijd herinnerde ik mij dat ik geen broek in huis mocht dragen, zo dat ik me schoenen en me broek uittrok. Het maakte me niet uit dat ik geen broek droeg als niemand me maar in me luiers zag. Ik ben toen op de bank gaan zitten en pakte toen me studieboeken. Ik studeerde voor een tijdje, ik denk een uur maar verveelde me al snel. En besloot toen om een beetje vals te spelen, en tv te gaan kijken. Sharon zou het toch niet te weten komen. Ik zou er een tijdje naar kijken en dan de tv uitzetten voordat ze thuis zou komen. Want ik verwachtte haar toch niet eerder dan half 7 of 7 uur, en het was nog maar 3 uur. Dus ik had tijd genoeg..
Ik greep de afstandsbediening en zette de tv aan. Na enig zappen vond ik 1 van de shows over rechtszaken, met 1 of andere Spaanse rechter. Ik mocht haar. Nadat er 2 shows voorbij waren, begon ik toch wel slaperig te worden van de grote maaltijd die ik pas geleden genuttigd had. Gelukkig voelde ik me darmen ook, en tegen half 5 voelde ik dat ik poepen moest. Ik kon het niet terwijl ik zat en liep wat rond, waarna ik naar de keuken liep en me aan de hoek van de bar vasthield en zoiets voorover boog. Toen ik daarna druk zette, voelde ik dat er best een lading poep uitkwam, die snel de lege ruimte tussen mijn kont en mijn luiers opvulde, en zich verspreide over me billen en kruis.
Het duurde ongeveer een minuut om alles eruit te persen, en liep daarna weer naar de bank. Het deed me niks om rustig aan te doen, toen ik er bij ging zitten. Want dacht ik, ik moet er ook aan gewend raken dat ik in een vieze luier om loop. Ik liet me vallen en voelde de massa zich onder mij verspreiden. En juist toen rook ik de vieze damp. Het was niet veel, daar me luiers te dik waren en te strak waren, zodat de ergste stank binnen bleef, maar het gaf een aardig idee van wat er nog komen moest.
Ik zat daar voor een paar minuten, en voelde de kleffe massa in me kruis. Het voelde smerig en heerlijk tegelijk. Ik hield van het papperige gevoel in mijn kruis, en begon zelfs aan de geur te wennen van die kleffe massa. Een paar minuten later, besloot ik om even een beetje slaap in te halen. Ik ging op de bank liggen en zette de tv uit, waarna het heel even duurde voordat ik sliep.
Ik werd een paar uur later wakker, doordat me vriendin me zachtjes wakker schudde.
"Hoi, baby," begroette ze me. "Hoe was je dag?"
Ik lag daar alleen half wakker. Ik had niet diep geslapen en voelde me daarom een beetje wankel en gedesoriënteerd zodat ik niet echt in de stemming was om op te staan.
"Goed, schatje," antwoordde ik.
"Ben je lief geweest?" Vroeg ze daarna. "Zo te ruiken heb je goed je best gedaan in je luiers."
"Ja, schat. Ik heb gegeten en ben toen aan het leren gegaan. Ik denk dat ik daarna in slaap gesukkeld ben zo tegen 5."
"Echt waar?" Antwoordde ze. "Dat is het enigste, eten, leren en geslapen?"
Toen werd ik echt wakker. Ze vertrouwde het niet.
"Ja schatje, dat was het."
"Maar waarom heb jij dan de afstandsbediening nog in je hand?" Vroeg ze boos.
Oh nee. Toen was ik gelijk klaar wakker. Ze had me betrapt. Ik moest zo moe geweest zijn, dat ik zelfs vergeten had om de afstandbediening weg te leggen. Toen zat ik dus wel ineens rechtop, en wist dat ik op heterdaad betrapt was. Hier was geen manier om me hier uit te liegen, een andere verklaring dan dat ik tv had zitten kijken was er niet. Ik schudde met me hoofd en gelaten wachtte ik af wat er stond te gebeuren.
"Sorry, schat," begon ik oprecht. "Ik heb voor uren gestudeerd en besloot toen om voor een half uurtje tv te gaan kijken."
"Ik heb nog zo gezegd Geen TV!" Antwoordde Sharon boos toen ze naar de keuken liep. Ze begon af te wassen zonder ook maar 1 woord met me te wisselen. Dat deed ze altijd als ze boos was, schoon maken, en wat het nog erger maakte, was dat ze zweeg als ze kwaad was. Ik zat daar bewegingloos voor wat een paar minuten moet zijn geweest. Zou ik opstaan en helpen? Zou ik weer gaan studeren? 1 ding wist ik heel zeker, dat ik nu niet met haar aan de praat wilde. Ik wist namelijk dat als ze zweeg, ze niet verder wilde praten... tenminste voor dat moment in elk geval. Ik wist zeker dat ze later genoeg te zeggen had. Ik besloot om buiten de gaande storm te blijven die in de keuken woede, en pakte me boeken om verder te studeren.
