Mijn nieuwe plaats in het gezin

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 1 7,7%
  • 8

    Stemmen: 3 23,1%
  • 9

    Stemmen: 4 30,8%
  • 10

    Stemmen: 5 38,5%

  • Totaal stemmers
    13

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
Geschreven door: Frank


Dit weekend is mijn vrouw met een paar vriendinnen naar Maastricht. Ze hebben een meidenweekend waar Saskia, mijn vrouw, al weken naar uitgekeken heeft. Ik ook trouwens, niet dat ik uitgekeken ben op Saskia, het is een lekker ding en we hebben goede en spannende seks, maar omdat ik zo mijn eigen plannen heb. Een paar maanden geleden kwam ik op internet bij toeval een site tegen over volwassen baby’s. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik heb de dag erna een pak luiers gekocht. Ik heb ze geprobeerd als Saskia niet thuis was en de weken daarna heb ik een complete babyuitzet voor mezelf gekocht, katoenen luiers, plastic broekjes, rompertjes, flesjes, slabbetjes, speentjes noem maar op. Dit weekend ga ik helemaal als baby doorbrengen.

Saskia is de deur nog niet uit of ik loop naar boven en kleed me om. Als baby gekleed maak ik een flesje warm en ga, het is nog geen 8 uur, in bed liggen. Ik heb de hele middag mijn plas opgehouden want ik ben van plan de luier te gebruiken. Tot nu toe heb ik nog maar één keer de sensatie van een natte luier ervaren en ik kijk er naar uit. Als ik het flesje leeggedronken heb moet ik plassen en laat het lopen. Van de warme melk ben ik een beetje doezelig geworden en ik val in slaap. Na een paar uur word ik gewekt door de telefoon, ik besluit die niet op te nemen, een grote fout blijkt later. Ik maak een nieuw flesje klaar en ga weer naar bed. De natte luier voelt heerlijk, ik voel me een echte baby en lig een beetje te trappelen. Met mijn speentje in de mond val ik opnieuw in slaap.

Dit keer word ik wakker door een felle flits. Tot mijn schrik zie ik Saskia met haar camera aan het voeteneind van het bed staan. De dekens heeft ze weggeslagen en ze heeft een foto van me gemaakt: mijn rompertje omhoog geschoven en de natte luier duidelijk zichtbaar. ‘Zo, dus daarom vond je het zo fijn dat ik een weekend met de meiden wegging’ snauwt ze me toe. Ik heb geen enkel weerwoord, schaam me diep er zo bij te liggen. ‘Waarom heb je een foto gemaakt?’ vraag ik. ‘Ik heb je een kwartiertje staan bekijken, en ik walg ervan dat je je zo gedraagt, sabbelend op een speentje met een natte luier om. Maar als dit is wat je wilt, het zij zo. Die foto heb ik gemaakt om je er voortaan aan te herinneren wat je bent: een baby’. ‘Waarom ben je nu al terug, je zou het hele weekend wegblijven’ vraag ik. ‘Er is een fout gemaakt met de hotelreservering en we konden geen fatsoenlijke andere kamers krijgen, dus hebben we besloten een andere keer te gaan.

Maar voor de goede orde: dat waren je laatste woorden als volwassen kerel, vanaf nu wil ik niets meer van je horen dan babywoordjes’.

Ik wil nog wat zeggen, maar ze snoert me de mond. ‘Voortaan ben je dat wat je blijkbaar zo graag wilt zijn en wat je gezien die natte luier eigenlijk ook bent: een baby, en zo zul je je vanaf nu ook gedragen. Ik ga in de logeerkamer slapen en jij gaat nu verder slapen, want dat is wat baby’s voornamelijk doen’. Als Saskia de slaapkamer verlaat sta ik snel op en loop naar de badkamer om de luier af te doen en me te wassen. Ik kom niet ver. ‘Wat ga jij doen kleintje, jij hoort in je bedje te liggen. Je wou zo graag een luiertje om, ga er nu ook maar in slapen’. Ik wil protesteren, maar ze zegt ‘Niet ongehoorzaam zijn, ander stuur ik de foto die ik zojuist gemaakt heb rond aan al je vrienden en mijn vriendinnen. Ik denk dat Britt je wel een snoesje zal vinden zo in een luier. En ja dat was ik vergeten, maar baby’tje kunnen niet lopen, dus voortaan mag je alleen nog maar kruipen’.

Britt is een heel knappe vriendin van Saskia waar ik nog al eens, onschuldig, mee flirt, ik moet er niet aan denken dat zij me zo ziet. Een beetje timide wil ik terug lopen naar de slaapkamer, maar Saskia zegt ‘wat zei ik zojuist kleintje, kruipen’. Ik kruip naar de slaapkamer en klim in het bed. Verontrust over wat komen gaat lig ik te piekeren als Saskia de deur dicht doet en zegt ‘droom maar lekker kleintje, mama gaat ook slapen. Niet uit bed komen voordat mama je morgenochtend verschoond heeft’. Uiteindelijk val ik in slaap met mijn speentje in de mond.

Ik word een uur of 9 wakker. Het is stil in huis en ik wil opstaan, maar herinner me de instructies van Saskia en blijf wachten tot ik verschoond zal worden. Ik vraag me af of Saskia haar dreigement zal uitvoeren als ik ongehoorzaam ben en besluit dat ik het er maar niet op zal wagen. Even afwachten hoe de zaken zich verder gaan ontwikkelen. Ik dommel weer weg en wordt wakker als Saskia de slaapkamer binnenkomt. Het blijkt een uur of drie ’s middags te zijn en ik heb honger. Saskia heeft een schone luier, een rompertje en een flesje bij zich.

‘Zo heeft mijn kleintje lekker geslapen?’ vraagt ze. Ze gaat op het bed zitten en trekt mij op haar schoot ‘Kom maar hier, dan zal mama je je flesje geven’. Ik krijg de speen in mijn mond gedouwd en ik begin te zuigen. Het smaakt wat vreemd, volgens mij heeft ze echte babymelk gemaakt. Ik drink het flesje leeg en Saskia klopt me op de rug ‘nu even lief een boertje laten’ zegt ze. Ik laat een boertje en word weer neergelegd. Saskia maakt mij rompertje los en verwijdert de luier, zalft mijn billen en poedert ze, waarna ik een schone luier en een schoon rompertje aankrijg. ‘Beentjes wijd, dan kan mama de drukknoopjes dichtmaken’ zegt ze en maakt het rompertje tussen mijn benen vast. Ik probeer mijn benen bij elkaar te doen, maar de luier is te dik. Ik zie nu ook dat ik een heel erg kinderachtig rompertje aanheb met beertjes erop gedrukt. Ik word op mijn buikje gekieteld en krijg allemaal babywoordjes te horen.

‘Trappel eens lief zoals alle baby’tje doen’ zegt ze en ik begin met mijn beentjes te trappelen. ‘kakakaka’ zeg ik. Saskia is verrukt ‘echte babygeluidjes maakt mijn kleine jochie’ zegt ze lachend. ‘Kom maar mee naar beneden’. Ik kruip achter haar aan en zie in de woonkamer tot mijn schrik een box staan. Die is duidelijk voor mij bestemd en ik kruip erin terwijl Saskia het hekje dichtdoet. Ik lig op mijn buik in de box en kijk de kamer rond of er nog meer veranderd is, maar ik kan niets ontdekken. In de box liggen babyspeeltjes. Saskia loopt de kamer uit naar boven, nadat ze eerst een paar foto’s van me in de box gemaakt heeft. Ik weet niets beter te doen dan wat te gaan spelen met de speeltjes en pak een rammelaar. Ik had me voorgenomen dit weekend een baby te zijn, maar dat het zo echt zou worden had ik nooit kunnen bedenken.

Op je buik liggen is best vermoeiend en ik draai me op mijn rug en zie dat er aan een koordje speeltjes hangen. Ik begin daarmee te spelen, maar val op een gegeven moment weer in slaap. Onbewust doe ik mijn duim in mijn mond. Als ik met pijn in mijn buik wakker word blijk ik in mijn luier geplast te hebben. Daar schrik ik een beetje van. Ik had nooit gedacht dat, dat zo makkelijk zou gaan. Maar dat is nog niet alles. Ik moet een scheetje laten en voor ik het door heb, heb ik mijn luier vol gepoept. Die vreemde smaak was dus een laxeermiddel bedenk ik me. Saskia, ze moet me al geruime tijd hebben zitten bekijken, lacht en zegt ‘zo het was dus niet één of andere rare afwijking, die luier van jou, maar je hebt echt een luier nodig. Zo te zien en te ruiken ben je nog lang niet zindelijk. Maar mama zal je zo verschonen en een flesje geven. Daarna mag je weer naar je bedje’. Ik begin me zo langzamerhand af te vragen of ik me ooit wel weer volwassen mag gaan gedragen.

Boven gekomen leidt Saskia me naar mijn werkkamer. Als ik binnenkruip schrik ik me rot, de kamer is veranderd in een babykamer compleet met kommode, ledikantje en nog een box. Op de vensterbank staan een paar knuffels en boven het bedje hangt een mobile, zo een waar een speeldoosje in zit met slaapliedjes voor baby’s. Op een plank boven de kommode liggen katoenen- , wegwerpluiers en plastic broekjes netjes opgestapeld. ‘Ik dacht, van werken komt voor jou toch niets meer, van slapen en spelen des te meer, vandaar dat ik vanochtend toen je zo lief met een nat luiertje lag te slapen de kamer opnieuw heb ingericht. Ga maar op de kommode liggen, dan verschoon ik je even voor je gaat slapen’.

Ik wil vragen hoe ze dat allemaal zo snel voor elkaar gekregen heeft, maar word nu voor het eerst geconfronteerd met het probleem hoe te communiceren. Ik mag niet praten, dus mompel ik een paar babygeluidjes, die prompt op verkeerd geïnterpreteerd worden. ‘Je vind het fijn om te gaan slapen? Is mijn kleintje dan zo moe van het spelen in de box?’ Ik laat het erbij en ga met gekromde benen op de kommode liggen en laat me verschonen. Blijkbaar vindt Saskia dat ik als baby niet belast hoef te worden met haar motieven de dingen te doen zoals ze ze doet. Ik begin me een beetje hulpeloos te voelen als ik in het ledikantje moet gaan liggen. Saskia maakt me met een tuigje vast. ‘Mama wil niet dat haar kleintje uit zijn bedje probeert te klimmen en op de grond valt’ is de verklaring. Het zijhekje wordt dichtgemaakt en ik krijg een kusje op mijn voorhoofd, een speentje in mijn mond en word alleen gelaten, nadat ze aan het koordje van de mobile getrokken heeft om het slaapliedje te starten.

Ik had me het weekend als baby totaal anders voorgesteld en zoals het er nu uitziet wordt het meer dan een weekend. Het slaapliedje werkt en ik val sabbelend op mijn speentje in slaap.

Ik word wakker als Saskia mij aan het verschonen is. Ik krijg alleen een katoenen luier om met daarover een plastic broekje en een t-shirt met Winny the Pooh. Het t-shirt laat mijn luier en plastic broekje volledig onbedekt, ik voel me klein en vernederd. Ze neemt me mee naar beneden naar de eetkeuken, waar ik in een kinderstoel gezet word. Ze maakt me met een vijfpuntstuigje vast en geeft me mijn rammelaar. Zelf gaat ze het eten klaarmaken. Voor haar een kant en klaar maaltijd en voor mij een fruithapje en uiteraard een flesje. Nadat ik een slabbetje om gekregen heb met de tekst “mama is lief” voert ze me het fruithapje op een heel kinderlijke manier. Mijn gezicht komt onder te zitten omdat ik nog al een mishap. Saskia maakt een foto van mij in de kinderstoel met mijn besmeurde gezichtje.

‘Ik ga een leuk fotoalbum maken van mijn kleintje, voor later’ is haar verklaring voor de foto’s. Ik voel me vernederd al kan ik niet ontkennen dat ik me meer baby voel dan ik gedacht had voor dit weekend. Ik moet wat gaan spelen terwijl Saskia haar maaltijd opeet en de afwasmachine vult. Daarna krijg ik mijn flesje. Volgens mij zit er zowel een laxeermiddel als een slaapmiddel in. Tijdens het spelen realiseer ik me namelijk dat ik de afgelopen 24 uur tenminste 20 uur geslapen heb, dat is niet normaal. Normaal slaap ik nooit meer dan 7 uur per etmaal, nu val ik steeds in slaap. Na mijn flesje word ik losgemaakt en legt Saskia mij met mijn hoofd op haar schouder. Ze klopt op mijn rug en ik laat een boertje. Ik word meegenomen naar de woonkamer waar Saskia met mij op schoot naar het acht uur journaal gaat kijken.

Daarna komt er een film. Ik word gedachteloos door haar gestreeld, terwijl ze aan het kijken is. Ze pakt mijn handje en legt die op haar borst. Haar hand ligt om mijn kruis, zodat ik niet wegglijd. Om haar dure zijden blouse te beschermen ligt mijn hoofd tegen een spuugdoekje, ik kwijl namelijk als een baby realiseer ik me halverwege de film. Ik zie uiteraard niets van de film, die is niet geschikt voor kleine kindjes, Saskia houdt mijn hoofdje zo vast dat ik alleen haar zie. Als de film is afgelopen zegt Saskia ‘geniet mijn kleintje een beetje van het veilig bij mama op schoot liggen?’ Ze kietelt mijn blote buikje waardoor ik een plasje moet doen. Ze lacht en zegt ‘je bent een echt baby’tje, dat heb ik me tot op heden nooit gerealiseerd, maar je bent mama’s snoesje’. Ik krijg een kusje op mijn voorhoofd en moet naar bed, want het is eigenlijk al veel te laat voor een klein kindje als ik ben.

De zondag verloopt in groet lijnen net als de zaterdag, alleen word ik ontdaan van al mijn lichaamshaar. Kleine kinderen hebben immers geen schaam- en borsthaar.

Maandagochtend wil ik aan het werk, ik heb een afspraak die dag voor een nieuw project. Saskia en ik werken beide als freelancers voornamelijk thuis. Ik roep Saskia om met uit mijn bedje te halen. Ze komt kwaad binnen. ‘Dat wordt straf voor het kleintje’ zegt ze kwaad. ‘Je mag alleen babygeluidjes maken en nu hoor ik grote mensen woorden.’ Ze voelt aan mijn luier, die is uiteraard kletsnat. ‘Hoe kun je nu gaan werken als je nog niet zindelijk bent. Ik heb al jouw afspraken afgezegd. Je wou toch zo graag een baby’tje zijn, gedraag je daar dan naar’. Ze loopt weer uit mijn kamertje en laat mij in mijn natte luier achter.

Na een paar uur komt ze weer binnen. ‘Zo mama heeft de teksten voor die nieuwe brochure af, en kan nu haar kleintje verzorgen’. Ik word in bad gedaan en krijg een schone luier en een kort t-shirt met een afbeelding van de teletubbies aan. Beneden zet ze me in de kinderstoel die in de eetkeuken staat. Ik word stevig vastgezet met het tuigje en Saskia voert me een flesje babymelk. Als ik dat leeg heb krijg ik een speeltje en zij gaat koffie drinken en de krant lezen. Als ze het tweede kopje koffie zet gaat de bel. Ik hoor een bekende stem. ‘Ik ben benieuwd wat er aan de hand is’ hoor ik Brigitte, een goede vriendin van Saskia die kapster is, zeggen. ‘Dat zie je meteen, fijn dat je even kon komen’. De vrouwen komen de keuken binnen en Brigitte barst in lachen uit.

‘Wat is hier aan de hand?’ ‘Zal ik een kopje koffie voor je maken, voor ik dat vertel’, vraagt Saskia. Tijdens de koffie wordt het hele verhaal vertelt en Brigitte kan haar ogen niet van me afhouden. Ik schaam me rot en weet niets beters te doen dan doorspelen of er niets aan de hand is. ‘Zal ik maar met hem beginnen’, zegt Brigitte als ze haar koffie op heeft. ‘Gelukkig zit hij goed vast in zijn tuigje, die hele kleintjes zijn altijd zo beweeglijk als ze geknipt moeten worden’. ‘Goed, dan ga ik boven nog wat werken’, zegt Saskia ‘als je me nodig hebt roep je maar’.

‘Zo, zo. Dus jij wilt graag een baby’tje zijn, we zullen eens kijken wat we daaraan kunnen doen’, begint Brigitte als ze mijn haar natmaakt en insmeert met iets dat ik niet ken. Ze kamt mijn haar en begint te knippen. Er gaat een hele hoop vanaf en ik moet niet aan het resultaat denken. Mijn haar wordt flink uitgedund. Als ze het haar op mijn voorhoofd knipt houdt ze mijn hoofdje bij de kin tussen duim en wijsvinger vast zoals je dat bij een klein kind doet als je niet wilt dat het zijn hoofdje beweegt. Ik moet mijn handjes onder het schort houden en er is geen spiegel, dus ik kan niet zien of voelen wat er allemaal gebeurt.

Na een klein uurtje roept Brigitte Saskia. Die komt vrijwel meteen de keuken binnen en geeft een schreeuwtje van plezier. ‘Wat een snoesje, geweldig’. ‘Ik heb zijn haartjes wat zachter gemaakt met een nieuw middeltje dat jij ook kunt gebruiken als je je benen scheert. Het voorkomt stoppels. Zijn haar is nu als babyhaar, lekker zacht’. ‘Leuk dat babykuifje, echt een kindje van een maand of tien’. Het kappersschort word afgedaan en de vrouwen drinken nog een kopje koffie. ‘Voortaan moet je met hem maar op woensdagmiddag naar de salon komen’, zegt Brigitte, ‘dan heb ik kinderknipmiddag en dan komen alleen maar kinderen tot een jaar of vijf met hun moeders. Kan hij leuk met leeftijdgenootjes spelen. Er is dan een kinderspeelhoek en een verschoontafel en er is altijd wel een van de moeders die op ze past en ze verschoond.

Er zijn vaak wel een stuk of tien kindjes die dan samen spelen. Sommige kindjes blijven wel de hele middag, terwijl hun mama’s boodschappen doen’. Lijkt me leuk voor hem’ geeft Saskia als antwoord.

Ik begin me te realiseren dat het allemaal uit de hand begint te lopen en begin te huilen. Brigitte voelt in mijn luier en zegt ‘hij is behoorlijk nat’. ‘Laat maar even ik ga hem zo verschonen, hier is zijn speentje, dan wordt hij wel stil’. Brigitte doet me mijn speentje in mijn mondje en geeft me een knuffelbeertje. Ik stop met huilen. ‘Waarom moest ik eigenlijk zo plotseling komen?’ vraagt Brigitte. ‘Nou hij wou zo graag baby zijn en die kans geef ik hem. Maar dan moet hij zich wel aan een aantal regels houden. Vanochtend heeft hij een regel genegeerd. Hij mag namelijk geen grote mensen woorden meer gebruiken en hij riep mij om hem uit bed te halen. De straffen die hij krijgt hebben alles met zijn baby zijn te maken en het leek me wel leuk om als eerste straf hem een babykapsel te geven. Jij bent ook de enige die hem zo gezien heeft’.

Brigitte lacht uitbundig en vraagt aan Saskia ‘Heb jij een spiegel zodat dit baby’tje zichzelf kan zien?. Ik begin rood te kleuren van schaamte als Saskia mij een spiegel voorhoudt. Ik zie een volwassen vent met zijn benen wijd door een dikke luier, vast getuigd in een kinderstoel met bijna geen haar. Mijn haar zit in een babykuifje en met mijn rozerode wangetjes, een speentje in mijn mondje en een knuffelbeertje in mijn armen lijkt ik precies op een baby. ‘Snoezig’ lachen de vrouwen.

Als Brigitte weg is word ik verschoond en is het tijd voor mijn middagslaapje. Ik word weer vastgelegd in mijn ledikantje. Saskia laat de deur van de babykamer en haar werkkamer open zodat ik haar kan horen telefoneren. Ik lig over mijn toekomst na te denken en val na verloop van tijd in slaap. Ik krijg steeds meer het vermoeden dat er iedere keer dat ik een flesje krijg er zowel slaap- als laxeermiddel in zit. Ik slaap ontzettend veel en poep als een pasgeboren baby. Als ik wakker word heb ik een poepluier en ik begin me nu ook zorgen te maken over mijn zindelijkheid. Plassen en poepen lijkt nu al ongemerkt te gaan en ik heb het idee dat ik vrijwel altijd in een natte luier lig of zit.

Saskia komt de babykamer lachend binnen en zegt ‘ik dacht al dat ik mijn kleintje met zijn rammelaartje hoorde spelen. Oeh, je hebt een poepluiertje, ik zal je maar snel even verschonen. Op de kommode wordt mijn luier afgedaan en Saskia pakt me bij mijn enkels en buigt mijn benen op mijn borst. Met mijn billen omhoog worden mijn kontje, piemeltje en ballen gewassen. Ik zie dat Saskia wat zorgelijk kijkt. ‘Mijn kleintje heeft nu al last van luieruitslag, daar moeten we wat aan doen’. Mijn billetjes en ballen worden met zinkzalf ingesmeerd, waarna de hele zaak met babypoeder bepoederd wordt. De weeë lucht van de babypoeder maakt dat ik me klein voel en ik maak wat babygeluidjes en zwaai met mijn armpjes. Mama moet daar een beetje om lachen. Over de luier wordt nu een rompertje dichtgeknoopt en ik krijg een kruippakje, bedrukt met beertjes aan. Ik krijg mijn flesje en mag weer in de box spelen.

Saskia gaat een rapport zitten lezen in de woonkamer en zet een vioolconcert op. Zo nu en dan kijkt ze glimlachend hoe ik lig te spelen. Zo gaat het ongeveer twee weken door. Ik heb alle benul van tijd verloren, voel me een baby. Ik slaap, word verschoond, gevoed en mag in de box spelen.

Halverwege de derde week dat ik baby ben wordt er gebeld als ik in de box lig. Ik had al een beetje opgemerkt dat er iets aan de hand is: Saskia had bijzonder nette kleren aan. Als Saskia met het buurmeisje van een jaar of 19 binnenkomt schrik ik. ‘Dit is dan de baby’ zegt Saskia ‘hij mag de hele middag in de box spelen, misschien moet je hem een keer verschonen, in elk geval moet hij om vijf uur zijn flesje en een fruithapje hebben. Je mag hem in de kinderstoel zetten of hem op jouw schoot voeden, je ziet maar. Schone luiers liggen in de kast hier. Het flesje staat in de koelkast, je hoeft het alleen maar op de warmen in de flessenwarmer die op het aanrecht staat. Het potje met het fruithapje staat ook op het aanrecht’. Mariëlle het buurmeisje lacht ‘wat een lief klein jochie en wat een leuk babykuifje heeft hij’ zegt ze ‘daar wil ik best vaker op passen’.

‘Nou ik heb de komende dagen een aantal afspraken buiten de deur’ zegt Saskia ‘dus daar houd ik je aan’. Ik krijg een kusje op mijn voorhoofd ‘zul je lief zijn?’ vraagt Saskia mij ‘denk eraan de afspraken gelden nu ook en als ik hoor dat je ondeugend geweest bent dan zal mama je moeten straffen’. Ik kakel een paar babygeluidjes en Mariëlle staat glimlachend over me heen gebogen. Ik kan de ronding van haar borsten zien en bedenk dat het helemaal geen straf is mijn flesje en fruithapje met mijn hoofd tegen die borsten te moeten nuttigen. Ik heb alleen een hemdje en een luier aan. Mariëlle kietelt mijn buikje en ik doe een plasje. ‘Lekker jochie’ zegt Mariëlle ze voelt even met haar wijsvinger of ze goed gezien heeft dat ik een plasje gedaan heb en pakt een tijdschrift dat ze op de bank gaat zitten lezen. Ik zie dat ze mij geen moment uit het oog verliest en dat ze bijna voortdurend glimlacht.

Ik speel met de speeltjes die boven mij aan de box hangen en trappel met mijn beentjes. Na een tijdje staat Mariëlle op en loopt naar de box. Ze voelt weer in mijn luier, lacht en zegt ‘zal Mariëlle haar kleintje even verschonen’. Ik moet op de grond gaan liggen en mijn inmiddels erg natte luier wordt afgedaan. Daar lig ik naakt onder de ogen van een mooi meisje van negentien dat mij bemoedert. ‘Wat een lief klein babypiemeltje’ lacht ze en ze geeft een tik op mijn ballen om de beginnende erectie de kop in te drukken. ‘Dat hoort niet bij baby’tjes’ zegt ze terwijl mijn billetjes gewassen worden met babydoekjes. Ik word gepoederd en krijg een schone luier om. Ik mag even rondkruipen in de kamer, maar word weer in de box gelegd nadat ik de kop koffie die ze op de grond had gezet omgegooid heb. ‘Je bent duidelijk nog veel te klein om zo maar rond te kruipen’ zegt ze lachend en duwt mijn speentje in mijn mondje. Ik graai met mijn handjes naar haar borsten, maar ze duwt ze weg.

‘Je bent een echt kereltje’ lacht ze ‘altijd maar naar borsten grijpen’. Tegen een uur of vijf gaat ze naar de keuken en komt terug met een flesje, een bordje met mijn fruithapje en een doekje. Ik mag inderdaad op haar schoot eten. Ik lig tegen haar borst die ze afgedekt heeft met het doekje, zodat haar shirtje niet vies wordt. Ik krijg eerst mijn flesje en moet als dat leeg is een boertje laten. Daarna wordt het fruithapje gevoerd. Dat gaat op een kinderachtige manier. ‘Tuut tuut tuut, hier komt een treintje voor het babymondje’. Ze knoeit zo nu en dan zodat mijn gezichtje helemaal onder het eten komt te zitten. ‘Je bent een echt kleintje’ lacht ze terwijl het plastic lepeltje weer in mijn mondje geduwd wordt.

Ik lig heerlijk tegen haar borst. Ze ruikt lekker. Ik begin me echt klein te voelen, nu ik door een behoorlijk vreemde jonge vrouw als baby behandeld word. Na het eten maakt ze mijn gezicht schoon en knuffelt me. Ik mag tegen haar borst blijven liggen en ik kwijl van plezier, lig te trappelen met mijn beentjes en graai met mijn handjes naar haar borsten. Toch wel een voordeel van het baby zijn: je mag ongegeneerd naar vrouwenborsten grijpen. Mariëlle speelt een beetje met me en leest me een sprookje voor. Ik voel me klein en veilig. ‘Dat sprookje begrijpt hij toch nog niet, daar is hij veel te klein voor’. Ik hoor de stem van Saskia die ongemerkt binnen is gekomen. ‘Dat weet ik wel, maar hij ligt zo lief bij me en is blij met elk beetje aandacht’ antwoord Mariëlle. ‘Ik wou hem net klaarmaken voor bed’.

‘Hoe is het gegaan?’ vraagt Saskia. ‘Hij is niet van een echte baby te onderscheiden, hij is heel lief geweest, heeft heel lief liggen spelen in de box. Het is een echte blije baby’. Ik word weer in de box gelegd, de vrouwen drinken een glaasje wijn en praten wat. Er wordt afgesproken dat Mariëlle vaker zal babysitten. Als Mariëlle naar huis is neemt Saskia mij mee naar boven. Ik word klaargemaakt om te gaan slapen. ‘Zo mijn kleintje heeft het dus naar zijn zin gehad, hij vond het wel fijn bij Mariëlle’ krijg ik te horen als mijn slaapzakje dicht geritst wordt. Ik kraai babygeluidjes en zwaai met mijn armpjes naar Saskia. Ik heb de smaak van borsten te pakken en grijp met mijn handjes naar Saskia haar borsten. Ze moet er om lachen. ‘Ik hoorde al van Mariëlle dat je een echt ventje bent’ zegt ze als ze mijn tuigje in mijn bedje vastmaakt. Ik krijg een kusje en voordat ze de kamer verlaat trekt ze aan het koordje van de mobile boven mijn bedje.

Met een slaapliedje en mijn speentje in de mond val ik vrijwel meteen in slaap.

Ik ben moe van de vele indrukken die ik die middag heb opgedaan. De weken die volgen past Mariëlle regelmatig op en ze schijnt er plezier in te hebben me te knuffelen. Eten en drinken doe ik vrijwel altijd op haar schoot en op een dag begint ze me aan haar borst te leggen. Ik mag aan haar tepel zuigen. Saskia komt een keer onverwacht vroeg thuis terwijl ik zo aan de borst lig. ‘Wat doe je’ vraagt ze aan Mariëlle. ‘Hij ligt er zo lekker rustig en lief bij zo’ is het antwoord ‘en het kan toch geen kwaad, het is een baby’tje’. ‘Ik geloof dat jij moedergevoelens bij Mariëlle opwekt’ zegt Saskia lachend tegen mij als ze me van Mariëlle overneemt. Sinds die tijd wordt ik ook door Saskia meer geknuffeld en mag ik ook bij haar regelmatig aan de borst liggen. Ik word steeds meer baby. Ik heb al meer dan een maand geen volwassen woorden meer gebruikt en ik begin zelfs een beetje in babytaal te denken.

De avond nadat Saskia mij bij Mariëlle aan de borst heeft betrapt hoef ik niet na het eten naar bed, maar word in de box gelegd. Ik ben een beetje ontdaan van het doorbreken van het normale patroon en vraag me af wat me te wachten staat. Wat er ook gaat gebeuren, ik kan er toch niets aan doen. Ik ben volledig afhankelijk van Saskia en uiteraard overlegd ze niets meer met mij sinds ik haar baby ben. Met baby’s overleg je niet, die moeten accepteren wat mama doet. Ik speel dus maar zoals altijd als ik in de box lig met mijn speeltjes en lig wat te trappelen.

De bel gaat, Saskia doet de deur open en ik hoor een groot aantal vrouwenstemmen. De eerste die de kamer binnenkomt is Britt, gevolgd door het hele clubje waarmee Saskia een weekend in Maastricht zou doorbrengen. ‘Wat is dat’ wordt er door de hele club uitgeroepen. ‘Zo vond ik hem toen ik uit Maastricht terugkwam’ antwoordt Saskia ‘en ik heb het maar zo gehouden en wou hem ook maar zo aan jullie laten zien’. Ik geneer me, kan wel door de grond gaan. Tot nu toe is mijn baby zijn redelijk verborgen gebleven voor de buitenwereld. Alleen Brigitte en Mariëlle en recentelijk ook Chantal het nichtje van Mariëlle dat inmiddels ook wel eens babysit hebben mij tot nu toe als baby gezien en nu komen er zomaar 8 bekende vrouwen binnen.

Britt loopt naar de box en zegt ‘hij ziet er lief uit zo in een luiertje. En wat een leuk babykopje heeft hij’. Ze kietelt mijn buikje. Ik lig ongewild te trappelen met mijn beentjes. Alle vrouwen komen mij bewonderen en Brigitte kamt mijn babykuifje weer in model en geeft me een knipoogje. ‘Staat je nog steeds lief, dat kuifje, kleintje’ zegt ze. ‘Waarom heb je er nooit iets over gezegd’ wordt aan Saskia gevraagd ‘we dachten al dat je ergens kwaad om was, we hebben je nauwelijks gezien de laatste tijd’. ‘Ik wou hem een beetje laten wennen aan zijn nieuwe status voordat ik hem aan jullie wou laten zien. Het is best ingrijpend voor mijn jochie. Maar nu is hij al een beetje gewend. Het buurmeisje past regelmatig op hem, dus het is tijd dat hij weer wat onder de mensen komt. Vandaar dat ik jullie vanavond bij mij thuis heb uitgenodigd’.

De vrouwen hebben hun maandelijkse kletsavond en vanavond ben ik voor een groot deel het onderwerp van gesprek. ‘Ik vond het al vreemd dat hij de telefoon niet opnam toen we in Maastricht waren. Maar thuisgekomen lag hij er zo bij. Met een natte luier en een speentje in zijn mond. Ik heb toen direct besloten dat als hij zo graag een baby’tje wou zijn dat dat dan maar moest. Hij is nu al vrijwel niet zindelijk meer, praat alleen babywoordjes, ligt als een baby met zijn beentjes te trappelen’. ‘Ik heb altijd al gedacht dat het een jochie was’ zegt Britt ‘wat ligt hij er lief bij. Eigenlijk zouden alle mannen zo moeten zijn”. ‘Nou, ik verlang inmiddels wel weer een keer naar een echte vent’ zegt Saskia. ‘Hebben jullie nog seks?’ is de vraag die uit verschillende monden komt. ‘Natuurlijk niet’ zegt Saskia, ‘het is een baby’. ‘Mag ik hem verschonen?’ vraagt Britt, ‘volgens mij heeft hij een erg natte luier’. ‘Ga je gang, dan haal ik de drankjes’.

Onder toeziend oog van zestien vreemde vrouwenogen wordt mijn kruippakje en rompertje uitgedaan. Britt maakt mijn luier los en tilt mijn beentjes aan mijn enkels op. ‘Wat een lief kaal babykontje, moet je kijken wat een snoezig klein babypiemeltje’ hoor ik. Britt praat babywoordjes tegen mij. ‘Zo kleintje wou je nu nog met me flirten?’ Ik begin bijna te huilen.

Troostend zegt Britt: ‘huil maar niet kleintje, tante Britt zal dit baby’tje niet belachelijk maken. Ik wil je alleen maar een schoon luiertje om doen, anders krijg je last van luieruitslag en dat vindt tante Britt zielig voor dit kleine jochie’. Ik krijg een schone luier aan, het kruippakje en rompertje die ik aanhad worden niet meer aangedaan. In plaats daarvan krijg ik een t-shit aan. Even later lig ik in alleen een luiertje en t-shirtje in de box.

De vrouwen praten ongegeneerd over vrouwenzaken en mannen, alsof ik er niet bij ben. Voor hen ben ik dan ook niet meer dan een baby’tje dat al die zaken toch niet begrijpt. Zo nu en dan wordt er even naar me gekeken en als er één van de vrouwen naar het toilet gaat krijg ik van diegene gegarandeerd een knuffeltje of word onder mijn voetjes of op mijn buikje gekieteld. Verder beschouwen ze het als de gewoonste zaak van de wereld dat er een grote baby in de box ligt te trappelen en te spelen. Ik val op een gegeven moment, moe van het geroezemoes om me heen, met mijn duim in mijn mondje in slaap.

Ik word wakker als de vrouwen weggaan. Britt zegt: ‘jullie moeten maar eens snel langskomen. Ik denk dat Kirsty het wel leuk vindt om met een kindje van haar eigen leeftijd te spelen’. Saskia belooft dat wel snel komen. Als de vrouwen weg zijn neemt Saskia mij op schoot en voert mij mijn flesje. ‘Je viel in de smaak bij de vrouwen’ zegt ze ‘je bent dan inmiddels ook al een heel lief en gehoorzaam baby’tje geworden. Ik vond het tijd dat je weer eens onder de mensen kwam, vandaar dat ik ze hier heb uitgenodigd. Je bent heel lief geweest, dus ik denk dat we wat vaker naar buiten gaan. Alleen maar in de achtertuin op het gras spelen is ook niets, je moet de wereld gaan verkennen. Als baby van bijna twaalf maanden wordt dat wel een keer tijd’.

Ik mag nog een tijdje bij mama op schoot liggen en ik val met mijn duim in mijn mond en mijn handje op haar borst in slaap. Ik moet zo een uurtje gelegen hebben als Saskia mij wakker maakt, ik begin te huilen. Saskia moet daar een beetje om lachen. ‘Je krijgt al echt babyreflexjes, het eerste wat je doet als je wakker gemaakt wordt is huilen en dat zonder er over na te denken, lief hoor. Stil maar jochie er is niets aan de hand, maar het wordt tijd dat ik je in je bedje ga leggen’.

Zo gaan de weken voorbij, ik ben inmiddels behoorlijk gewend aan het feit dat ik volkomen hulpeloos en afhankelijk ben. Mijn dagen vullen zich met spelen, maar voornamelijk slapen. Ik ben er inmiddels aan gewend dat ik niet meer zindelijk ben en dat de luiers geen spelletje meer zijn maar dat ik er echt afhankelijk van ben. Ik heb babyreflexjes; ik trappel met mijn beentjes zwaai met mijn armpjes, zuig als ik iets in mijn mondje krijg, poep en plas ongecontroleerd en huil als ik krampjes heb of een poepluier. De volwassen wereld gaat bijna volledig aan mij voorbij. Saskia neemt me zo nu en dan mee naar buiten en dan mag ik op een speelplaats in de zandbak spelen. Ik krijg dan veel bekijks en er wordt vaak om me gelachen.

Saskia moet de andere moeders dan natuurlijk uitleggen dat ik echt een baby’tje ben en dat het geen kwaad kan als ik met de andere kindjes speel. Saskia is erg veranderd, ze is op geen enkele manier meer de vrouw waar ik een relatie mee had. Ze is alleen nog maar mijn mama. En zoals elk klein jongetje kijk ik enorm tegen mijn mama op. Ik ben ook al een paar keer naar de kapsalon van Brigitte geweest op woensdagmiddag. Daar ben ik één van de kleinste. Moet in een kinderstoeltje zitten als ik geknipt word, zit altijd vast in een tuigje en krijg een kappersschort met beertjes om. Saskia gaat dan boodschappen doen en ik mag in het speelhoekje spelen met andere kindertjes.

Al een paar keer ben ik door één van de andere moeders verschoond en ze hebben mij daar volledig geaccepteerd. Ik ben het kleintje van Saskia. Maar dat niet alleen, ook de meisjes van een jaar of vijf die er spelen bemoederen mij. Ook voor hun ben ik een klein jongetje. Britt vindt mij een lief jongetje. Nog steeds pakt ze mij met de duim en wijsvinger bij mijn wangetjes of kin als ik mijn hoofdje stil moet houden. En als ik niet tegenstribbel krijg ik een kusje van haar op mijn voorhoofd met de opmerking ‘je bent een lief en gehoorzaam klein jongetje’. Ik kan er niets aan doen maar ik voel me dan trots en begin van plezier babygeluidjes te maken. De andere mama’s kijken er met plezier naar.

Een paar weken geleden werd het me allemaal te veel, de vernedering, de afhankelijkheid, geen seks meer, en heb ik geprobeerd te ontsnappen. Ik had er lang over nagedacht. Al mijn kleren zijn weggegooid, ik heb niets meer, geen schoenen niets meer. Toch ben ik een keer toen we boodschappen in de stad deden ontsnapt aan de aandacht van Saskia en een herenmodezaak ingelopen. Ik had uiteraard geen geld, maar heb geprobeerd een spijkerbroek, shirt en een paar slippers los te praten.

De verkopers en verkoopster hadden grote moeite hun lachen in te houden toen ik in mijn babykleertjes verscheen. Waar is jouw mama vroegen ze spottend en ze weigerden mij kleren mee te geven. OP het moment dat ik een laatste poging deed kwam Saskia de winkel binnen. Ze was kwaad ‘kleine dondersteen’ zei ze ‘je weet toch dat je niet mag weglopen, mama was ongerust’. Ik kreeg onder toeziend oog van het voltallige winkelpersoneel een paar forse klappen op mijn geluierde billetjes. Het hoongelach was verschrikkelijk vooral toen iedereen zag dat ik van schrik een plas in mijn luier deed. ‘Ga maar gauw met jou mama mee, je bent echt nog een baby’tje en denk erom niet meer weglopen kleintje’ zei één van de jonge verkoopsters smalend. Saskia was woedend. Voor straf werd ik In het druk bezochte stadspark volledig publiekelijk verschoond. Mijn weerstand werd op dat moment gebroken en ik zou voortaan een lief klein baby’tje zijn.

Brigitte en Chantal passen nog vaak op me, steeds vaker eigenlijk. Niet dat ik er bezwaar tegen heb. Ze zijn lief voor me, ik mag regelmatig, als ik lief ben na mijn flesje, nog even aan hun tepels zuigen. Ze knuffelen me veel en vaak, lezen me verhaaltjes voor, laten me terwijl zij naar een film kijken bij hun op schoot in slaap vallen. Maar Saskia is wel opvallend vaak weg ’s avonds en dat kan niet alleen voor haar werk zijn. Ik lig bij Saskia op schoot mijn flesje te drinken als ze zegt: ‘mijn kleine jongetje heeft zeker wel gemerkt dat mama vaak weg is?’ Het is voor het eerst in tijden dat ze iets inhoudelijks tegen me zegt en ik wil iets terug zeggen maar realiseer me net op tijd dat ik geen grote mensen woordjes meer mag uitspreken. Ik kraai dus ‘dada kekeke guh dada’ en zwaai met mijn handjes en trappel met mijn beentjes.

‘Mama heeft een leuke man ontmoet, en aangezien jij geen man meer bent maar een klein kindje heeft mama hem vanavond gevraagd hier te komen eten’. Deze wending had ik nooit voorzien en ik begin meteen te huilen. Saskia troost mij ‘mijn kleintje hoeft niet zo te huilen, je wou zelf graag een baby’tje zijn en dat ben je nu. Je bent mama’s lieve jongetje. Maar mama heeft behoefte aan een man en dat ben je niet meer. En het is voor kleine kindjes ook wel goed als er een man in huis is. Ga nu maar even lief slapen dan kun je een beetje aan het idee wennen’. Saskia brengt me naar mijn bedje en ik lig over de consequenties van wat ik gehoord heb na te denken tot ik met mijn duimpje in mijn mondje in slaap val.

Om vijf uur word ik voorzichtig door Saskia wakker gemaakt. Ik word verschoond en krijg een leuk t-shirtje aan met afbeeldingen van Simba de Leeuw. Mijn plastic broekje en luier is goed zichtbaar want het is een kort shirtje, maar daar ben ik inmiddels aan gewend. Ik word meegenomen naar Saskia’s slaapkamer en op het groet bed gelegd. Ik kijk toe hoe zij sexy lingerie aantrekt. Een kanten BH, slipje en jarretelle. Het setje waar ik ooit zo dol op was. Ze trekt een sexy zwart jurkje aan dat haar haar en lichaam goed doet uitkomen en maakt zich op.

‘Vind je mama niet sexy?’vraagt ze lachend aan mij. Ik kraai ‘kakakakakaka’. ‘Zal mijn kleintje lief zijn vanavond en zich als een lief klein jongetje gedragen?’ vraagt ze. Ik lig te trappelen als een echt baby’tje en Saskia vat het op als een bevestiging. Ze neemt me mee naar beneden en zet me in de kinderstoel en maakt het tuigje vast. Ze gaat de laatste hand leggen aan de maaltijd en ik krijg al vast mijn flesje. Mijn fruithapje zal ik later krijgen. ‘Je mag hier lief bij zitten spelen als wij eten’ krijg ik te horen. Ik weet niet of ik dat nu wel zo’n goed idee vind, maar ik heb natuurlijk niets te zeggen. Mama bepaalt alles voor mij dus ga ik lief zitten spelen.

Ik probeer verschillende vormen blokken door gaten in een kistje te proppen. Het lukt niet zo goed en gooi het kistje met blokken van mijn kinderstoel. Saskia geeft mij mijn rammelaar met de woorden ‘daar ben je eigenlijk nog te klein voor, denk ik, ga maar lief met je rammelaartje spelen’. Op dat moment gaat de bel. Even later komt Saskia in een innige omhelzing met een geweldig mooie voor vrouwen bijna volmaakte man de keuken binnen. Ze komen los uit hun omhelzing en Saskia krijgt een gigantische bos bloemen van hem. De man loopt op mij af, geeft me een aai over mijn hoofdje en zegt ‘Zo jij bent dus de kleine’. Ik kleur rood van schaamte.

Tegen Saskia gaat hij verder: ‘Voor de kleine heb ik ook wat meegenomen’ en hij geeft mij een pakketje. Ik begin te scheuren aan het papier, maar Saskia komt me helpen met het openmaken. Het is een speeltje wit met felle kleuren. ‘Wat lief van je Pieter’ zegt ze terwijl ze me begint uit te leggen dat ik door op de fel gekleurde knoppen te drukken klepjes kan laten opengaan. Dat openen gaat gepaard met geluidjes. Ik begin te spelen en Saskia en Pieter beginnen aan hun voorgerecht. Saskia en Pieter kunnen niet van elkaar afblijven terwijl ik ongecoördineerd op de fel gekleurde knoppen sla met mijn handjes. Vaak gaan de kleppen niet open. ‘Dat is een heel leuk speeltje voor hem, zo leert hij een beetje zijn beweginkjes te coördineren zegt Saskia terwijl ze onder tafel de dij van Pieter streelt.

‘Je ziet er schitterend uit’ is het antwoord van Pieter. Ik concentreer me op mijn speelgoed en maak babygeluidjes als het een keer lukt per ongeluk een klepje te openen. Er komt een figuurtje uit. Ik probeer het klepje weer dicht te doen, maar dat lukt niet. Pieter doet het voor mij en maakt van de gelegenheid gebruik om zo te gaan zitten dat hij ook de dijen van Saskia kan strelen. Ik probeer het allemaal te negeren. Ik kan me nauwelijks iets vernederender voorstellen: ik in mijn babykleertjes in de kinderstoel terwijl een vreemde man zit te vozen met mijn echtgenote.

Na het hoofdgerecht zet Saskia mij een plastic bordje met mijn fruithapje voor en begint mij te voeren. Pieter komt achter haar staan en begint haar borsten te strelen. Vandaar uit gaat hij naar beneden en onder haar korte rokje weer omhoog. De hapjes komen steeds onregelmatiger en vallen steeds vaker naast mijn mondje. Mijn gezichtje zit onder het eten. Dan komen de hapjes helemaal niet meer en gaan Pieter en Saskia innig verstrengeld naar het aanrecht. Onderweg doet Saskia haar zwarte slipje uit. Bij het aanrecht aangekomen gaan ze verder. ‘Kan dit wel waar de kleine bij is?’ hoor ik Pieter nog vragen. ‘Natuurlijk hij is nog veel te klein om dit allemaal te begrijpen’ is het antwoord van Saskia. Ik zie nog dat Saskia haar benen om Pieter klemt.

Ik eet met mijn handjes nog een paar hapjes, maar het wordt een enorme knoeiboel. Mijn gezicht en t-shirtje zitten onder het eten. Ik voel me vies en gooi kwaad mijn bordje en lepeltje op de grond. Bij het aanrecht merken ze er niets van, ze zijn teveel met zichzelf bezig. Ik begin krampjes in mijn buikje te krijgen en maak babygeluidjes om aandacht te trekken. Saskia hoort niets, ze klemt zich om Pieter die doorgaat met zijn pompende bewegingen. Ik hoor de gilletjes die me zo bekend zijn, steeds sneller. Op hetzelfde moment dat Pieter en Saskia klaarkomen ontladen mijn darmen zich en ik spuit mijn luier vol.

Daar zit ik dan, vastgesnoerd met een tuigje in een kinderstoel, babykleertjes aan en volledig bevuild. Mijn gezicht vol met eten, mijn t-shirtje vol met eten en mijn luier vol met poep dat zich inmiddels door de hele luier verspreidt heeft en al door de pijpjes langs mijn benen begint te lekken. En mijn vrouw zit vol met het zaad van een voor mij vreemde vent. Ik voel me hulpeloos, machteloos, vies en klein in mijn eigen vuil. Ik begin te huilen. In mijn ooghoeken zie ik dat Pieter en Saskia hun kleren rechttrekken. ‘Ik denk dat de kleine een poepluier heeft’ zegt Pieter. Saskia loopt op me toe en giechelt ‘een spuitluier zelfs’. Het zaad moet nog langs haar benen naar beneden lopen.

‘Ik moet hem maar even gaan verschonen en naar zijn bedje brengen, daarna kunnen we verder. Dat is het nadeel van een baby in huis. Zet jij de vaat even in de afwasmachine, ik ben zo weer beneden’. Volmaakt vernederd en huilend kruip ik achter Saskia naar mijn babykamer. Op de kommode word ik verschoond. Mijn billetjes worden gewassen, ingesmeerd met babyolie en gepoederd. ‘Waarom moet mijn kleintje zo huilen, dit is toch wat je zo graag wou: een baby’tje zijn. Baby’tje hebben zo nu en dan een spuitluier, daar kan mama niets aan doen en het was toch een leuke avond. Pieter heeft je zelfs een lief cadeautje gegeven, hij vindt jou ook heus wel lief’. Mijn gezicht word gewassen en ik krijg schone kleertjes aan.

‘Ga maar lekker slapen kleintje, mama gaat nog even plezier maken’ zegt ze als ze de deur dicht doet. Ik huil mezelf in slaap, me er volledig van bewust dat ik niets meer ben dan een heel klein baby’tje. Ik geloof niet dat Pieter en Saskia last hebben gehad van mijn huilen, ze waren aan het genieten van elkaar.

De volgende ochtend word ik wakker als mama naast mijn bedje staat. Haar ogen hebben de lome uitstraling van een volledig bevredigde vrouw. Ze legt me op de kommode en begint me te verschonen. ‘Pieter komt bij ons wonen’ begint ze te vertellen. ‘Ik heb hem de week nadat jij een baby’tje werd ontmoet en ik houd van hem. Jij hebt dus vanaf nu een pappa en wat leuker is, Pieter heeft een dochtertje van vier jaar, dus je hebt ook een grote zus.

Lisa, dat is jouw grote zus heeft al aan haar vriendinnetjes verteld dat ze een klein broertje krijgt en is heel nieuwsgierig naar jou. Lisa komt de vakanties en één keer in de veertien dagen een weekend’. Op dat moment komt Pieter de babykamer binnen in de hemelsblauwe zijden ochtendjas van Saskia. Hij verontschuldigd zich naar Saskia dat hij haar ochtendjas aanheeft. ‘Ik dacht dat er wel een mannenjas zou hangen’ zegt hij.

‘Natuurlijk niet’ is het antwoord van Saskia ‘er is al maanden geen man in dit huis geweest’. Ik krijg een aai over mijn hoofdje van Pieter en hij pakt Saskia om haar middel. Ik kijk op naar de gezichten en denk ‘dat zijn dus mijn mama en pappa en ik heb ook nog een grote zus’. Ik realiseer me dat mijn nieuwe plaats in dit gezin dat van klein baby’tje is en begin babygeluidjes te maken, te trappelen met mijn beentjes en te zwaaien met mijn armpjes terwijl Saskia mijn rompertje dichtmaakt.

‘Het is een leuk jochie’ zegt Pieter. ‘Ja het is mijn kleintje’ zegt Saskia terwijl ze mij tegen haar borst drukt.
 

pamperjong

ik vindt het fijn om lekker aan het luieren te zij
Geschreven door: Frank


Dit weekend is mijn vrouw met een paar vriendinnen naar Maastricht. Ze hebben een meidenweekend waar Saskia, mijn vrouw, al weken naar uitgekeken heeft. Ik ook trouwens, niet dat ik uitgekeken ben op Saskia, het is een lekker ding en we hebben goede en spannende seks, maar omdat ik zo mijn eigen plannen heb. Een paar maanden geleden kwam ik op internet bij toeval een site tegen over volwassen baby’s. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik heb de dag erna een pak luiers gekocht. Ik heb ze geprobeerd als Saskia niet thuis was en de weken daarna heb ik een complete babyuitzet voor mezelf gekocht, katoenen luiers, plastic broekjes, rompertjes, flesjes, slabbetjes, speentjes noem maar op. Dit weekend ga ik helemaal als baby doorbrengen.

Saskia is de deur nog niet uit of ik loop naar boven en kleed me om. Als baby gekleed maak ik een flesje warm en ga, het is nog geen 8 uur, in bed liggen. Ik heb de hele middag mijn plas opgehouden want ik ben van plan de luier te gebruiken. Tot nu toe heb ik nog maar één keer de sensatie van een natte luier ervaren en ik kijk er naar uit. Als ik het flesje leeggedronken heb moet ik plassen en laat het lopen. Van de warme melk ben ik een beetje doezelig geworden en ik val in slaap. Na een paar uur word ik gewekt door de telefoon, ik besluit die niet op te nemen, een grote fout blijkt later. Ik maak een nieuw flesje klaar en ga weer naar bed. De natte luier voelt heerlijk, ik voel me een echte baby en lig een beetje te trappelen. Met mijn speentje in de mond val ik opnieuw in slaap.

Dit keer word ik wakker door een felle flits. Tot mijn schrik zie ik Saskia met haar camera aan het voeteneind van het bed staan. De dekens heeft ze weggeslagen en ze heeft een foto van me gemaakt: mijn rompertje omhoog geschoven en de natte luier duidelijk zichtbaar. ‘Zo, dus daarom vond je het zo fijn dat ik een weekend met de meiden wegging’ snauwt ze me toe. Ik heb geen enkel weerwoord, schaam me diep er zo bij te liggen. ‘Waarom heb je een foto gemaakt?’ vraag ik. ‘Ik heb je een kwartiertje staan bekijken, en ik walg ervan dat je je zo gedraagt, sabbelend op een speentje met een natte luier om. Maar als dit is wat je wilt, het zij zo. Die foto heb ik gemaakt om je er voortaan aan te herinneren wat je bent: een baby’. ‘Waarom ben je nu al terug, je zou het hele weekend wegblijven’ vraag ik. ‘Er is een fout gemaakt met de hotelreservering en we konden geen fatsoenlijke andere kamers krijgen, dus hebben we besloten een andere keer te gaan.

Maar voor de goede orde: dat waren je laatste woorden als volwassen kerel, vanaf nu wil ik niets meer van je horen dan babywoordjes’.

Ik wil nog wat zeggen, maar ze snoert me de mond. ‘Voortaan ben je dat wat je blijkbaar zo graag wilt zijn en wat je gezien die natte luier eigenlijk ook bent: een baby, en zo zul je je vanaf nu ook gedragen. Ik ga in de logeerkamer slapen en jij gaat nu verder slapen, want dat is wat baby’s voornamelijk doen’. Als Saskia de slaapkamer verlaat sta ik snel op en loop naar de badkamer om de luier af te doen en me te wassen. Ik kom niet ver. ‘Wat ga jij doen kleintje, jij hoort in je bedje te liggen. Je wou zo graag een luiertje om, ga er nu ook maar in slapen’. Ik wil protesteren, maar ze zegt ‘Niet ongehoorzaam zijn, ander stuur ik de foto die ik zojuist gemaakt heb rond aan al je vrienden en mijn vriendinnen. Ik denk dat Britt je wel een snoesje zal vinden zo in een luier. En ja dat was ik vergeten, maar baby’tje kunnen niet lopen, dus voortaan mag je alleen nog maar kruipen’.

Britt is een heel knappe vriendin van Saskia waar ik nog al eens, onschuldig, mee flirt, ik moet er niet aan denken dat zij me zo ziet. Een beetje timide wil ik terug lopen naar de slaapkamer, maar Saskia zegt ‘wat zei ik zojuist kleintje, kruipen’. Ik kruip naar de slaapkamer en klim in het bed. Verontrust over wat komen gaat lig ik te piekeren als Saskia de deur dicht doet en zegt ‘droom maar lekker kleintje, mama gaat ook slapen. Niet uit bed komen voordat mama je morgenochtend verschoond heeft’. Uiteindelijk val ik in slaap met mijn speentje in de mond.

Ik word een uur of 9 wakker. Het is stil in huis en ik wil opstaan, maar herinner me de instructies van Saskia en blijf wachten tot ik verschoond zal worden. Ik vraag me af of Saskia haar dreigement zal uitvoeren als ik ongehoorzaam ben en besluit dat ik het er maar niet op zal wagen. Even afwachten hoe de zaken zich verder gaan ontwikkelen. Ik dommel weer weg en wordt wakker als Saskia de slaapkamer binnenkomt. Het blijkt een uur of drie ’s middags te zijn en ik heb honger. Saskia heeft een schone luier, een rompertje en een flesje bij zich.

‘Zo heeft mijn kleintje lekker geslapen?’ vraagt ze. Ze gaat op het bed zitten en trekt mij op haar schoot ‘Kom maar hier, dan zal mama je je flesje geven’. Ik krijg de speen in mijn mond gedouwd en ik begin te zuigen. Het smaakt wat vreemd, volgens mij heeft ze echte babymelk gemaakt. Ik drink het flesje leeg en Saskia klopt me op de rug ‘nu even lief een boertje laten’ zegt ze. Ik laat een boertje en word weer neergelegd. Saskia maakt mij rompertje los en verwijdert de luier, zalft mijn billen en poedert ze, waarna ik een schone luier en een schoon rompertje aankrijg. ‘Beentjes wijd, dan kan mama de drukknoopjes dichtmaken’ zegt ze en maakt het rompertje tussen mijn benen vast. Ik probeer mijn benen bij elkaar te doen, maar de luier is te dik. Ik zie nu ook dat ik een heel erg kinderachtig rompertje aanheb met beertjes erop gedrukt. Ik word op mijn buikje gekieteld en krijg allemaal babywoordjes te horen.

‘Trappel eens lief zoals alle baby’tje doen’ zegt ze en ik begin met mijn beentjes te trappelen. ‘kakakaka’ zeg ik. Saskia is verrukt ‘echte babygeluidjes maakt mijn kleine jochie’ zegt ze lachend. ‘Kom maar mee naar beneden’. Ik kruip achter haar aan en zie in de woonkamer tot mijn schrik een box staan. Die is duidelijk voor mij bestemd en ik kruip erin terwijl Saskia het hekje dichtdoet. Ik lig op mijn buik in de box en kijk de kamer rond of er nog meer veranderd is, maar ik kan niets ontdekken. In de box liggen babyspeeltjes. Saskia loopt de kamer uit naar boven, nadat ze eerst een paar foto’s van me in de box gemaakt heeft. Ik weet niets beter te doen dan wat te gaan spelen met de speeltjes en pak een rammelaar. Ik had me voorgenomen dit weekend een baby te zijn, maar dat het zo echt zou worden had ik nooit kunnen bedenken.

Op je buik liggen is best vermoeiend en ik draai me op mijn rug en zie dat er aan een koordje speeltjes hangen. Ik begin daarmee te spelen, maar val op een gegeven moment weer in slaap. Onbewust doe ik mijn duim in mijn mond. Als ik met pijn in mijn buik wakker word blijk ik in mijn luier geplast te hebben. Daar schrik ik een beetje van. Ik had nooit gedacht dat, dat zo makkelijk zou gaan. Maar dat is nog niet alles. Ik moet een scheetje laten en voor ik het door heb, heb ik mijn luier vol gepoept. Die vreemde smaak was dus een laxeermiddel bedenk ik me. Saskia, ze moet me al geruime tijd hebben zitten bekijken, lacht en zegt ‘zo het was dus niet één of andere rare afwijking, die luier van jou, maar je hebt echt een luier nodig. Zo te zien en te ruiken ben je nog lang niet zindelijk. Maar mama zal je zo verschonen en een flesje geven. Daarna mag je weer naar je bedje’. Ik begin me zo langzamerhand af te vragen of ik me ooit wel weer volwassen mag gaan gedragen.

Boven gekomen leidt Saskia me naar mijn werkkamer. Als ik binnenkruip schrik ik me rot, de kamer is veranderd in een babykamer compleet met kommode, ledikantje en nog een box. Op de vensterbank staan een paar knuffels en boven het bedje hangt een mobile, zo een waar een speeldoosje in zit met slaapliedjes voor baby’s. Op een plank boven de kommode liggen katoenen- , wegwerpluiers en plastic broekjes netjes opgestapeld. ‘Ik dacht, van werken komt voor jou toch niets meer, van slapen en spelen des te meer, vandaar dat ik vanochtend toen je zo lief met een nat luiertje lag te slapen de kamer opnieuw heb ingericht. Ga maar op de kommode liggen, dan verschoon ik je even voor je gaat slapen’.

Ik wil vragen hoe ze dat allemaal zo snel voor elkaar gekregen heeft, maar word nu voor het eerst geconfronteerd met het probleem hoe te communiceren. Ik mag niet praten, dus mompel ik een paar babygeluidjes, die prompt op verkeerd geïnterpreteerd worden. ‘Je vind het fijn om te gaan slapen? Is mijn kleintje dan zo moe van het spelen in de box?’ Ik laat het erbij en ga met gekromde benen op de kommode liggen en laat me verschonen. Blijkbaar vindt Saskia dat ik als baby niet belast hoef te worden met haar motieven de dingen te doen zoals ze ze doet. Ik begin me een beetje hulpeloos te voelen als ik in het ledikantje moet gaan liggen. Saskia maakt me met een tuigje vast. ‘Mama wil niet dat haar kleintje uit zijn bedje probeert te klimmen en op de grond valt’ is de verklaring. Het zijhekje wordt dichtgemaakt en ik krijg een kusje op mijn voorhoofd, een speentje in mijn mond en word alleen gelaten, nadat ze aan het koordje van de mobile getrokken heeft om het slaapliedje te starten.

Ik had me het weekend als baby totaal anders voorgesteld en zoals het er nu uitziet wordt het meer dan een weekend. Het slaapliedje werkt en ik val sabbelend op mijn speentje in slaap.

Ik word wakker als Saskia mij aan het verschonen is. Ik krijg alleen een katoenen luier om met daarover een plastic broekje en een t-shirt met Winny the Pooh. Het t-shirt laat mijn luier en plastic broekje volledig onbedekt, ik voel me klein en vernederd. Ze neemt me mee naar beneden naar de eetkeuken, waar ik in een kinderstoel gezet word. Ze maakt me met een vijfpuntstuigje vast en geeft me mijn rammelaar. Zelf gaat ze het eten klaarmaken. Voor haar een kant en klaar maaltijd en voor mij een fruithapje en uiteraard een flesje. Nadat ik een slabbetje om gekregen heb met de tekst “mama is lief” voert ze me het fruithapje op een heel kinderlijke manier. Mijn gezicht komt onder te zitten omdat ik nog al een mishap. Saskia maakt een foto van mij in de kinderstoel met mijn besmeurde gezichtje.

‘Ik ga een leuk fotoalbum maken van mijn kleintje, voor later’ is haar verklaring voor de foto’s. Ik voel me vernederd al kan ik niet ontkennen dat ik me meer baby voel dan ik gedacht had voor dit weekend. Ik moet wat gaan spelen terwijl Saskia haar maaltijd opeet en de afwasmachine vult. Daarna krijg ik mijn flesje. Volgens mij zit er zowel een laxeermiddel als een slaapmiddel in. Tijdens het spelen realiseer ik me namelijk dat ik de afgelopen 24 uur tenminste 20 uur geslapen heb, dat is niet normaal. Normaal slaap ik nooit meer dan 7 uur per etmaal, nu val ik steeds in slaap. Na mijn flesje word ik losgemaakt en legt Saskia mij met mijn hoofd op haar schouder. Ze klopt op mijn rug en ik laat een boertje. Ik word meegenomen naar de woonkamer waar Saskia met mij op schoot naar het acht uur journaal gaat kijken.

Daarna komt er een film. Ik word gedachteloos door haar gestreeld, terwijl ze aan het kijken is. Ze pakt mijn handje en legt die op haar borst. Haar hand ligt om mijn kruis, zodat ik niet wegglijd. Om haar dure zijden blouse te beschermen ligt mijn hoofd tegen een spuugdoekje, ik kwijl namelijk als een baby realiseer ik me halverwege de film. Ik zie uiteraard niets van de film, die is niet geschikt voor kleine kindjes, Saskia houdt mijn hoofdje zo vast dat ik alleen haar zie. Als de film is afgelopen zegt Saskia ‘geniet mijn kleintje een beetje van het veilig bij mama op schoot liggen?’ Ze kietelt mijn blote buikje waardoor ik een plasje moet doen. Ze lacht en zegt ‘je bent een echt baby’tje, dat heb ik me tot op heden nooit gerealiseerd, maar je bent mama’s snoesje’. Ik krijg een kusje op mijn voorhoofd en moet naar bed, want het is eigenlijk al veel te laat voor een klein kindje als ik ben.

De zondag verloopt in groet lijnen net als de zaterdag, alleen word ik ontdaan van al mijn lichaamshaar. Kleine kinderen hebben immers geen schaam- en borsthaar.

Maandagochtend wil ik aan het werk, ik heb een afspraak die dag voor een nieuw project. Saskia en ik werken beide als freelancers voornamelijk thuis. Ik roep Saskia om met uit mijn bedje te halen. Ze komt kwaad binnen. ‘Dat wordt straf voor het kleintje’ zegt ze kwaad. ‘Je mag alleen babygeluidjes maken en nu hoor ik grote mensen woorden.’ Ze voelt aan mijn luier, die is uiteraard kletsnat. ‘Hoe kun je nu gaan werken als je nog niet zindelijk bent. Ik heb al jouw afspraken afgezegd. Je wou toch zo graag een baby’tje zijn, gedraag je daar dan naar’. Ze loopt weer uit mijn kamertje en laat mij in mijn natte luier achter.

Na een paar uur komt ze weer binnen. ‘Zo mama heeft de teksten voor die nieuwe brochure af, en kan nu haar kleintje verzorgen’. Ik word in bad gedaan en krijg een schone luier en een kort t-shirt met een afbeelding van de teletubbies aan. Beneden zet ze me in de kinderstoel die in de eetkeuken staat. Ik word stevig vastgezet met het tuigje en Saskia voert me een flesje babymelk. Als ik dat leeg heb krijg ik een speeltje en zij gaat koffie drinken en de krant lezen. Als ze het tweede kopje koffie zet gaat de bel. Ik hoor een bekende stem. ‘Ik ben benieuwd wat er aan de hand is’ hoor ik Brigitte, een goede vriendin van Saskia die kapster is, zeggen. ‘Dat zie je meteen, fijn dat je even kon komen’. De vrouwen komen de keuken binnen en Brigitte barst in lachen uit.

‘Wat is hier aan de hand?’ ‘Zal ik een kopje koffie voor je maken, voor ik dat vertel’, vraagt Saskia. Tijdens de koffie wordt het hele verhaal vertelt en Brigitte kan haar ogen niet van me afhouden. Ik schaam me rot en weet niets beters te doen dan doorspelen of er niets aan de hand is. ‘Zal ik maar met hem beginnen’, zegt Brigitte als ze haar koffie op heeft. ‘Gelukkig zit hij goed vast in zijn tuigje, die hele kleintjes zijn altijd zo beweeglijk als ze geknipt moeten worden’. ‘Goed, dan ga ik boven nog wat werken’, zegt Saskia ‘als je me nodig hebt roep je maar’.

‘Zo, zo. Dus jij wilt graag een baby’tje zijn, we zullen eens kijken wat we daaraan kunnen doen’, begint Brigitte als ze mijn haar natmaakt en insmeert met iets dat ik niet ken. Ze kamt mijn haar en begint te knippen. Er gaat een hele hoop vanaf en ik moet niet aan het resultaat denken. Mijn haar wordt flink uitgedund. Als ze het haar op mijn voorhoofd knipt houdt ze mijn hoofdje bij de kin tussen duim en wijsvinger vast zoals je dat bij een klein kind doet als je niet wilt dat het zijn hoofdje beweegt. Ik moet mijn handjes onder het schort houden en er is geen spiegel, dus ik kan niet zien of voelen wat er allemaal gebeurt.

Na een klein uurtje roept Brigitte Saskia. Die komt vrijwel meteen de keuken binnen en geeft een schreeuwtje van plezier. ‘Wat een snoesje, geweldig’. ‘Ik heb zijn haartjes wat zachter gemaakt met een nieuw middeltje dat jij ook kunt gebruiken als je je benen scheert. Het voorkomt stoppels. Zijn haar is nu als babyhaar, lekker zacht’. ‘Leuk dat babykuifje, echt een kindje van een maand of tien’. Het kappersschort word afgedaan en de vrouwen drinken nog een kopje koffie. ‘Voortaan moet je met hem maar op woensdagmiddag naar de salon komen’, zegt Brigitte, ‘dan heb ik kinderknipmiddag en dan komen alleen maar kinderen tot een jaar of vijf met hun moeders. Kan hij leuk met leeftijdgenootjes spelen. Er is dan een kinderspeelhoek en een verschoontafel en er is altijd wel een van de moeders die op ze past en ze verschoond.

Er zijn vaak wel een stuk of tien kindjes die dan samen spelen. Sommige kindjes blijven wel de hele middag, terwijl hun mama’s boodschappen doen’. Lijkt me leuk voor hem’ geeft Saskia als antwoord.

Ik begin me te realiseren dat het allemaal uit de hand begint te lopen en begin te huilen. Brigitte voelt in mijn luier en zegt ‘hij is behoorlijk nat’. ‘Laat maar even ik ga hem zo verschonen, hier is zijn speentje, dan wordt hij wel stil’. Brigitte doet me mijn speentje in mijn mondje en geeft me een knuffelbeertje. Ik stop met huilen. ‘Waarom moest ik eigenlijk zo plotseling komen?’ vraagt Brigitte. ‘Nou hij wou zo graag baby zijn en die kans geef ik hem. Maar dan moet hij zich wel aan een aantal regels houden. Vanochtend heeft hij een regel genegeerd. Hij mag namelijk geen grote mensen woorden meer gebruiken en hij riep mij om hem uit bed te halen. De straffen die hij krijgt hebben alles met zijn baby zijn te maken en het leek me wel leuk om als eerste straf hem een babykapsel te geven. Jij bent ook de enige die hem zo gezien heeft’.

Brigitte lacht uitbundig en vraagt aan Saskia ‘Heb jij een spiegel zodat dit baby’tje zichzelf kan zien?. Ik begin rood te kleuren van schaamte als Saskia mij een spiegel voorhoudt. Ik zie een volwassen vent met zijn benen wijd door een dikke luier, vast getuigd in een kinderstoel met bijna geen haar. Mijn haar zit in een babykuifje en met mijn rozerode wangetjes, een speentje in mijn mondje en een knuffelbeertje in mijn armen lijkt ik precies op een baby. ‘Snoezig’ lachen de vrouwen.

Als Brigitte weg is word ik verschoond en is het tijd voor mijn middagslaapje. Ik word weer vastgelegd in mijn ledikantje. Saskia laat de deur van de babykamer en haar werkkamer open zodat ik haar kan horen telefoneren. Ik lig over mijn toekomst na te denken en val na verloop van tijd in slaap. Ik krijg steeds meer het vermoeden dat er iedere keer dat ik een flesje krijg er zowel slaap- als laxeermiddel in zit. Ik slaap ontzettend veel en poep als een pasgeboren baby. Als ik wakker word heb ik een poepluier en ik begin me nu ook zorgen te maken over mijn zindelijkheid. Plassen en poepen lijkt nu al ongemerkt te gaan en ik heb het idee dat ik vrijwel altijd in een natte luier lig of zit.

Saskia komt de babykamer lachend binnen en zegt ‘ik dacht al dat ik mijn kleintje met zijn rammelaartje hoorde spelen. Oeh, je hebt een poepluiertje, ik zal je maar snel even verschonen. Op de kommode wordt mijn luier afgedaan en Saskia pakt me bij mijn enkels en buigt mijn benen op mijn borst. Met mijn billen omhoog worden mijn kontje, piemeltje en ballen gewassen. Ik zie dat Saskia wat zorgelijk kijkt. ‘Mijn kleintje heeft nu al last van luieruitslag, daar moeten we wat aan doen’. Mijn billetjes en ballen worden met zinkzalf ingesmeerd, waarna de hele zaak met babypoeder bepoederd wordt. De weeë lucht van de babypoeder maakt dat ik me klein voel en ik maak wat babygeluidjes en zwaai met mijn armpjes. Mama moet daar een beetje om lachen. Over de luier wordt nu een rompertje dichtgeknoopt en ik krijg een kruippakje, bedrukt met beertjes aan. Ik krijg mijn flesje en mag weer in de box spelen.

Saskia gaat een rapport zitten lezen in de woonkamer en zet een vioolconcert op. Zo nu en dan kijkt ze glimlachend hoe ik lig te spelen. Zo gaat het ongeveer twee weken door. Ik heb alle benul van tijd verloren, voel me een baby. Ik slaap, word verschoond, gevoed en mag in de box spelen.

Halverwege de derde week dat ik baby ben wordt er gebeld als ik in de box lig. Ik had al een beetje opgemerkt dat er iets aan de hand is: Saskia had bijzonder nette kleren aan. Als Saskia met het buurmeisje van een jaar of 19 binnenkomt schrik ik. ‘Dit is dan de baby’ zegt Saskia ‘hij mag de hele middag in de box spelen, misschien moet je hem een keer verschonen, in elk geval moet hij om vijf uur zijn flesje en een fruithapje hebben. Je mag hem in de kinderstoel zetten of hem op jouw schoot voeden, je ziet maar. Schone luiers liggen in de kast hier. Het flesje staat in de koelkast, je hoeft het alleen maar op de warmen in de flessenwarmer die op het aanrecht staat. Het potje met het fruithapje staat ook op het aanrecht’. Mariëlle het buurmeisje lacht ‘wat een lief klein jochie en wat een leuk babykuifje heeft hij’ zegt ze ‘daar wil ik best vaker op passen’.

‘Nou ik heb de komende dagen een aantal afspraken buiten de deur’ zegt Saskia ‘dus daar houd ik je aan’. Ik krijg een kusje op mijn voorhoofd ‘zul je lief zijn?’ vraagt Saskia mij ‘denk eraan de afspraken gelden nu ook en als ik hoor dat je ondeugend geweest bent dan zal mama je moeten straffen’. Ik kakel een paar babygeluidjes en Mariëlle staat glimlachend over me heen gebogen. Ik kan de ronding van haar borsten zien en bedenk dat het helemaal geen straf is mijn flesje en fruithapje met mijn hoofd tegen die borsten te moeten nuttigen. Ik heb alleen een hemdje en een luier aan. Mariëlle kietelt mijn buikje en ik doe een plasje. ‘Lekker jochie’ zegt Mariëlle ze voelt even met haar wijsvinger of ze goed gezien heeft dat ik een plasje gedaan heb en pakt een tijdschrift dat ze op de bank gaat zitten lezen. Ik zie dat ze mij geen moment uit het oog verliest en dat ze bijna voortdurend glimlacht.

Ik speel met de speeltjes die boven mij aan de box hangen en trappel met mijn beentjes. Na een tijdje staat Mariëlle op en loopt naar de box. Ze voelt weer in mijn luier, lacht en zegt ‘zal Mariëlle haar kleintje even verschonen’. Ik moet op de grond gaan liggen en mijn inmiddels erg natte luier wordt afgedaan. Daar lig ik naakt onder de ogen van een mooi meisje van negentien dat mij bemoedert. ‘Wat een lief klein babypiemeltje’ lacht ze en ze geeft een tik op mijn ballen om de beginnende erectie de kop in te drukken. ‘Dat hoort niet bij baby’tjes’ zegt ze terwijl mijn billetjes gewassen worden met babydoekjes. Ik word gepoederd en krijg een schone luier om. Ik mag even rondkruipen in de kamer, maar word weer in de box gelegd nadat ik de kop koffie die ze op de grond had gezet omgegooid heb. ‘Je bent duidelijk nog veel te klein om zo maar rond te kruipen’ zegt ze lachend en duwt mijn speentje in mijn mondje. Ik graai met mijn handjes naar haar borsten, maar ze duwt ze weg.

‘Je bent een echt kereltje’ lacht ze ‘altijd maar naar borsten grijpen’. Tegen een uur of vijf gaat ze naar de keuken en komt terug met een flesje, een bordje met mijn fruithapje en een doekje. Ik mag inderdaad op haar schoot eten. Ik lig tegen haar borst die ze afgedekt heeft met het doekje, zodat haar shirtje niet vies wordt. Ik krijg eerst mijn flesje en moet als dat leeg is een boertje laten. Daarna wordt het fruithapje gevoerd. Dat gaat op een kinderachtige manier. ‘Tuut tuut tuut, hier komt een treintje voor het babymondje’. Ze knoeit zo nu en dan zodat mijn gezichtje helemaal onder het eten komt te zitten. ‘Je bent een echt kleintje’ lacht ze terwijl het plastic lepeltje weer in mijn mondje geduwd wordt.

Ik lig heerlijk tegen haar borst. Ze ruikt lekker. Ik begin me echt klein te voelen, nu ik door een behoorlijk vreemde jonge vrouw als baby behandeld word. Na het eten maakt ze mijn gezicht schoon en knuffelt me. Ik mag tegen haar borst blijven liggen en ik kwijl van plezier, lig te trappelen met mijn beentjes en graai met mijn handjes naar haar borsten. Toch wel een voordeel van het baby zijn: je mag ongegeneerd naar vrouwenborsten grijpen. Mariëlle speelt een beetje met me en leest me een sprookje voor. Ik voel me klein en veilig. ‘Dat sprookje begrijpt hij toch nog niet, daar is hij veel te klein voor’. Ik hoor de stem van Saskia die ongemerkt binnen is gekomen. ‘Dat weet ik wel, maar hij ligt zo lief bij me en is blij met elk beetje aandacht’ antwoord Mariëlle. ‘Ik wou hem net klaarmaken voor bed’.

‘Hoe is het gegaan?’ vraagt Saskia. ‘Hij is niet van een echte baby te onderscheiden, hij is heel lief geweest, heeft heel lief liggen spelen in de box. Het is een echte blije baby’. Ik word weer in de box gelegd, de vrouwen drinken een glaasje wijn en praten wat. Er wordt afgesproken dat Mariëlle vaker zal babysitten. Als Mariëlle naar huis is neemt Saskia mij mee naar boven. Ik word klaargemaakt om te gaan slapen. ‘Zo mijn kleintje heeft het dus naar zijn zin gehad, hij vond het wel fijn bij Mariëlle’ krijg ik te horen als mijn slaapzakje dicht geritst wordt. Ik kraai babygeluidjes en zwaai met mijn armpjes naar Saskia. Ik heb de smaak van borsten te pakken en grijp met mijn handjes naar Saskia haar borsten. Ze moet er om lachen. ‘Ik hoorde al van Mariëlle dat je een echt ventje bent’ zegt ze als ze mijn tuigje in mijn bedje vastmaakt. Ik krijg een kusje en voordat ze de kamer verlaat trekt ze aan het koordje van de mobile boven mijn bedje.

Met een slaapliedje en mijn speentje in de mond val ik vrijwel meteen in slaap.

Ik ben moe van de vele indrukken die ik die middag heb opgedaan. De weken die volgen past Mariëlle regelmatig op en ze schijnt er plezier in te hebben me te knuffelen. Eten en drinken doe ik vrijwel altijd op haar schoot en op een dag begint ze me aan haar borst te leggen. Ik mag aan haar tepel zuigen. Saskia komt een keer onverwacht vroeg thuis terwijl ik zo aan de borst lig. ‘Wat doe je’ vraagt ze aan Mariëlle. ‘Hij ligt er zo lekker rustig en lief bij zo’ is het antwoord ‘en het kan toch geen kwaad, het is een baby’tje’. ‘Ik geloof dat jij moedergevoelens bij Mariëlle opwekt’ zegt Saskia lachend tegen mij als ze me van Mariëlle overneemt. Sinds die tijd wordt ik ook door Saskia meer geknuffeld en mag ik ook bij haar regelmatig aan de borst liggen. Ik word steeds meer baby. Ik heb al meer dan een maand geen volwassen woorden meer gebruikt en ik begin zelfs een beetje in babytaal te denken.

De avond nadat Saskia mij bij Mariëlle aan de borst heeft betrapt hoef ik niet na het eten naar bed, maar word in de box gelegd. Ik ben een beetje ontdaan van het doorbreken van het normale patroon en vraag me af wat me te wachten staat. Wat er ook gaat gebeuren, ik kan er toch niets aan doen. Ik ben volledig afhankelijk van Saskia en uiteraard overlegd ze niets meer met mij sinds ik haar baby ben. Met baby’s overleg je niet, die moeten accepteren wat mama doet. Ik speel dus maar zoals altijd als ik in de box lig met mijn speeltjes en lig wat te trappelen.

De bel gaat, Saskia doet de deur open en ik hoor een groot aantal vrouwenstemmen. De eerste die de kamer binnenkomt is Britt, gevolgd door het hele clubje waarmee Saskia een weekend in Maastricht zou doorbrengen. ‘Wat is dat’ wordt er door de hele club uitgeroepen. ‘Zo vond ik hem toen ik uit Maastricht terugkwam’ antwoordt Saskia ‘en ik heb het maar zo gehouden en wou hem ook maar zo aan jullie laten zien’. Ik geneer me, kan wel door de grond gaan. Tot nu toe is mijn baby zijn redelijk verborgen gebleven voor de buitenwereld. Alleen Brigitte en Mariëlle en recentelijk ook Chantal het nichtje van Mariëlle dat inmiddels ook wel eens babysit hebben mij tot nu toe als baby gezien en nu komen er zomaar 8 bekende vrouwen binnen.

Britt loopt naar de box en zegt ‘hij ziet er lief uit zo in een luiertje. En wat een leuk babykopje heeft hij’. Ze kietelt mijn buikje. Ik lig ongewild te trappelen met mijn beentjes. Alle vrouwen komen mij bewonderen en Brigitte kamt mijn babykuifje weer in model en geeft me een knipoogje. ‘Staat je nog steeds lief, dat kuifje, kleintje’ zegt ze. ‘Waarom heb je er nooit iets over gezegd’ wordt aan Saskia gevraagd ‘we dachten al dat je ergens kwaad om was, we hebben je nauwelijks gezien de laatste tijd’. ‘Ik wou hem een beetje laten wennen aan zijn nieuwe status voordat ik hem aan jullie wou laten zien. Het is best ingrijpend voor mijn jochie. Maar nu is hij al een beetje gewend. Het buurmeisje past regelmatig op hem, dus het is tijd dat hij weer wat onder de mensen komt. Vandaar dat ik jullie vanavond bij mij thuis heb uitgenodigd’.

De vrouwen hebben hun maandelijkse kletsavond en vanavond ben ik voor een groot deel het onderwerp van gesprek. ‘Ik vond het al vreemd dat hij de telefoon niet opnam toen we in Maastricht waren. Maar thuisgekomen lag hij er zo bij. Met een natte luier en een speentje in zijn mond. Ik heb toen direct besloten dat als hij zo graag een baby’tje wou zijn dat dat dan maar moest. Hij is nu al vrijwel niet zindelijk meer, praat alleen babywoordjes, ligt als een baby met zijn beentjes te trappelen’. ‘Ik heb altijd al gedacht dat het een jochie was’ zegt Britt ‘wat ligt hij er lief bij. Eigenlijk zouden alle mannen zo moeten zijn”. ‘Nou, ik verlang inmiddels wel weer een keer naar een echte vent’ zegt Saskia. ‘Hebben jullie nog seks?’ is de vraag die uit verschillende monden komt. ‘Natuurlijk niet’ zegt Saskia, ‘het is een baby’. ‘Mag ik hem verschonen?’ vraagt Britt, ‘volgens mij heeft hij een erg natte luier’. ‘Ga je gang, dan haal ik de drankjes’.

Onder toeziend oog van zestien vreemde vrouwenogen wordt mijn kruippakje en rompertje uitgedaan. Britt maakt mijn luier los en tilt mijn beentjes aan mijn enkels op. ‘Wat een lief kaal babykontje, moet je kijken wat een snoezig klein babypiemeltje’ hoor ik. Britt praat babywoordjes tegen mij. ‘Zo kleintje wou je nu nog met me flirten?’ Ik begin bijna te huilen.

Troostend zegt Britt: ‘huil maar niet kleintje, tante Britt zal dit baby’tje niet belachelijk maken. Ik wil je alleen maar een schoon luiertje om doen, anders krijg je last van luieruitslag en dat vindt tante Britt zielig voor dit kleine jochie’. Ik krijg een schone luier aan, het kruippakje en rompertje die ik aanhad worden niet meer aangedaan. In plaats daarvan krijg ik een t-shit aan. Even later lig ik in alleen een luiertje en t-shirtje in de box.

De vrouwen praten ongegeneerd over vrouwenzaken en mannen, alsof ik er niet bij ben. Voor hen ben ik dan ook niet meer dan een baby’tje dat al die zaken toch niet begrijpt. Zo nu en dan wordt er even naar me gekeken en als er één van de vrouwen naar het toilet gaat krijg ik van diegene gegarandeerd een knuffeltje of word onder mijn voetjes of op mijn buikje gekieteld. Verder beschouwen ze het als de gewoonste zaak van de wereld dat er een grote baby in de box ligt te trappelen en te spelen. Ik val op een gegeven moment, moe van het geroezemoes om me heen, met mijn duim in mijn mondje in slaap.

Ik word wakker als de vrouwen weggaan. Britt zegt: ‘jullie moeten maar eens snel langskomen. Ik denk dat Kirsty het wel leuk vindt om met een kindje van haar eigen leeftijd te spelen’. Saskia belooft dat wel snel komen. Als de vrouwen weg zijn neemt Saskia mij op schoot en voert mij mijn flesje. ‘Je viel in de smaak bij de vrouwen’ zegt ze ‘je bent dan inmiddels ook al een heel lief en gehoorzaam baby’tje geworden. Ik vond het tijd dat je weer eens onder de mensen kwam, vandaar dat ik ze hier heb uitgenodigd. Je bent heel lief geweest, dus ik denk dat we wat vaker naar buiten gaan. Alleen maar in de achtertuin op het gras spelen is ook niets, je moet de wereld gaan verkennen. Als baby van bijna twaalf maanden wordt dat wel een keer tijd’.

Ik mag nog een tijdje bij mama op schoot liggen en ik val met mijn duim in mijn mond en mijn handje op haar borst in slaap. Ik moet zo een uurtje gelegen hebben als Saskia mij wakker maakt, ik begin te huilen. Saskia moet daar een beetje om lachen. ‘Je krijgt al echt babyreflexjes, het eerste wat je doet als je wakker gemaakt wordt is huilen en dat zonder er over na te denken, lief hoor. Stil maar jochie er is niets aan de hand, maar het wordt tijd dat ik je in je bedje ga leggen’.

Zo gaan de weken voorbij, ik ben inmiddels behoorlijk gewend aan het feit dat ik volkomen hulpeloos en afhankelijk ben. Mijn dagen vullen zich met spelen, maar voornamelijk slapen. Ik ben er inmiddels aan gewend dat ik niet meer zindelijk ben en dat de luiers geen spelletje meer zijn maar dat ik er echt afhankelijk van ben. Ik heb babyreflexjes; ik trappel met mijn beentjes zwaai met mijn armpjes, zuig als ik iets in mijn mondje krijg, poep en plas ongecontroleerd en huil als ik krampjes heb of een poepluier. De volwassen wereld gaat bijna volledig aan mij voorbij. Saskia neemt me zo nu en dan mee naar buiten en dan mag ik op een speelplaats in de zandbak spelen. Ik krijg dan veel bekijks en er wordt vaak om me gelachen.

Saskia moet de andere moeders dan natuurlijk uitleggen dat ik echt een baby’tje ben en dat het geen kwaad kan als ik met de andere kindjes speel. Saskia is erg veranderd, ze is op geen enkele manier meer de vrouw waar ik een relatie mee had. Ze is alleen nog maar mijn mama. En zoals elk klein jongetje kijk ik enorm tegen mijn mama op. Ik ben ook al een paar keer naar de kapsalon van Brigitte geweest op woensdagmiddag. Daar ben ik één van de kleinste. Moet in een kinderstoeltje zitten als ik geknipt word, zit altijd vast in een tuigje en krijg een kappersschort met beertjes om. Saskia gaat dan boodschappen doen en ik mag in het speelhoekje spelen met andere kindertjes.

Al een paar keer ben ik door één van de andere moeders verschoond en ze hebben mij daar volledig geaccepteerd. Ik ben het kleintje van Saskia. Maar dat niet alleen, ook de meisjes van een jaar of vijf die er spelen bemoederen mij. Ook voor hun ben ik een klein jongetje. Britt vindt mij een lief jongetje. Nog steeds pakt ze mij met de duim en wijsvinger bij mijn wangetjes of kin als ik mijn hoofdje stil moet houden. En als ik niet tegenstribbel krijg ik een kusje van haar op mijn voorhoofd met de opmerking ‘je bent een lief en gehoorzaam klein jongetje’. Ik kan er niets aan doen maar ik voel me dan trots en begin van plezier babygeluidjes te maken. De andere mama’s kijken er met plezier naar.

Een paar weken geleden werd het me allemaal te veel, de vernedering, de afhankelijkheid, geen seks meer, en heb ik geprobeerd te ontsnappen. Ik had er lang over nagedacht. Al mijn kleren zijn weggegooid, ik heb niets meer, geen schoenen niets meer. Toch ben ik een keer toen we boodschappen in de stad deden ontsnapt aan de aandacht van Saskia en een herenmodezaak ingelopen. Ik had uiteraard geen geld, maar heb geprobeerd een spijkerbroek, shirt en een paar slippers los te praten.

De verkopers en verkoopster hadden grote moeite hun lachen in te houden toen ik in mijn babykleertjes verscheen. Waar is jouw mama vroegen ze spottend en ze weigerden mij kleren mee te geven. OP het moment dat ik een laatste poging deed kwam Saskia de winkel binnen. Ze was kwaad ‘kleine dondersteen’ zei ze ‘je weet toch dat je niet mag weglopen, mama was ongerust’. Ik kreeg onder toeziend oog van het voltallige winkelpersoneel een paar forse klappen op mijn geluierde billetjes. Het hoongelach was verschrikkelijk vooral toen iedereen zag dat ik van schrik een plas in mijn luier deed. ‘Ga maar gauw met jou mama mee, je bent echt nog een baby’tje en denk erom niet meer weglopen kleintje’ zei één van de jonge verkoopsters smalend. Saskia was woedend. Voor straf werd ik In het druk bezochte stadspark volledig publiekelijk verschoond. Mijn weerstand werd op dat moment gebroken en ik zou voortaan een lief klein baby’tje zijn.

Brigitte en Chantal passen nog vaak op me, steeds vaker eigenlijk. Niet dat ik er bezwaar tegen heb. Ze zijn lief voor me, ik mag regelmatig, als ik lief ben na mijn flesje, nog even aan hun tepels zuigen. Ze knuffelen me veel en vaak, lezen me verhaaltjes voor, laten me terwijl zij naar een film kijken bij hun op schoot in slaap vallen. Maar Saskia is wel opvallend vaak weg ’s avonds en dat kan niet alleen voor haar werk zijn. Ik lig bij Saskia op schoot mijn flesje te drinken als ze zegt: ‘mijn kleine jongetje heeft zeker wel gemerkt dat mama vaak weg is?’ Het is voor het eerst in tijden dat ze iets inhoudelijks tegen me zegt en ik wil iets terug zeggen maar realiseer me net op tijd dat ik geen grote mensen woordjes meer mag uitspreken. Ik kraai dus ‘dada kekeke guh dada’ en zwaai met mijn handjes en trappel met mijn beentjes.

‘Mama heeft een leuke man ontmoet, en aangezien jij geen man meer bent maar een klein kindje heeft mama hem vanavond gevraagd hier te komen eten’. Deze wending had ik nooit voorzien en ik begin meteen te huilen. Saskia troost mij ‘mijn kleintje hoeft niet zo te huilen, je wou zelf graag een baby’tje zijn en dat ben je nu. Je bent mama’s lieve jongetje. Maar mama heeft behoefte aan een man en dat ben je niet meer. En het is voor kleine kindjes ook wel goed als er een man in huis is. Ga nu maar even lief slapen dan kun je een beetje aan het idee wennen’. Saskia brengt me naar mijn bedje en ik lig over de consequenties van wat ik gehoord heb na te denken tot ik met mijn duimpje in mijn mondje in slaap val.

Om vijf uur word ik voorzichtig door Saskia wakker gemaakt. Ik word verschoond en krijg een leuk t-shirtje aan met afbeeldingen van Simba de Leeuw. Mijn plastic broekje en luier is goed zichtbaar want het is een kort shirtje, maar daar ben ik inmiddels aan gewend. Ik word meegenomen naar Saskia’s slaapkamer en op het groet bed gelegd. Ik kijk toe hoe zij sexy lingerie aantrekt. Een kanten BH, slipje en jarretelle. Het setje waar ik ooit zo dol op was. Ze trekt een sexy zwart jurkje aan dat haar haar en lichaam goed doet uitkomen en maakt zich op.

‘Vind je mama niet sexy?’vraagt ze lachend aan mij. Ik kraai ‘kakakakakaka’. ‘Zal mijn kleintje lief zijn vanavond en zich als een lief klein jongetje gedragen?’ vraagt ze. Ik lig te trappelen als een echt baby’tje en Saskia vat het op als een bevestiging. Ze neemt me mee naar beneden en zet me in de kinderstoel en maakt het tuigje vast. Ze gaat de laatste hand leggen aan de maaltijd en ik krijg al vast mijn flesje. Mijn fruithapje zal ik later krijgen. ‘Je mag hier lief bij zitten spelen als wij eten’ krijg ik te horen. Ik weet niet of ik dat nu wel zo’n goed idee vind, maar ik heb natuurlijk niets te zeggen. Mama bepaalt alles voor mij dus ga ik lief zitten spelen.

Ik probeer verschillende vormen blokken door gaten in een kistje te proppen. Het lukt niet zo goed en gooi het kistje met blokken van mijn kinderstoel. Saskia geeft mij mijn rammelaar met de woorden ‘daar ben je eigenlijk nog te klein voor, denk ik, ga maar lief met je rammelaartje spelen’. Op dat moment gaat de bel. Even later komt Saskia in een innige omhelzing met een geweldig mooie voor vrouwen bijna volmaakte man de keuken binnen. Ze komen los uit hun omhelzing en Saskia krijgt een gigantische bos bloemen van hem. De man loopt op mij af, geeft me een aai over mijn hoofdje en zegt ‘Zo jij bent dus de kleine’. Ik kleur rood van schaamte.

Tegen Saskia gaat hij verder: ‘Voor de kleine heb ik ook wat meegenomen’ en hij geeft mij een pakketje. Ik begin te scheuren aan het papier, maar Saskia komt me helpen met het openmaken. Het is een speeltje wit met felle kleuren. ‘Wat lief van je Pieter’ zegt ze terwijl ze me begint uit te leggen dat ik door op de fel gekleurde knoppen te drukken klepjes kan laten opengaan. Dat openen gaat gepaard met geluidjes. Ik begin te spelen en Saskia en Pieter beginnen aan hun voorgerecht. Saskia en Pieter kunnen niet van elkaar afblijven terwijl ik ongecoördineerd op de fel gekleurde knoppen sla met mijn handjes. Vaak gaan de kleppen niet open. ‘Dat is een heel leuk speeltje voor hem, zo leert hij een beetje zijn beweginkjes te coördineren zegt Saskia terwijl ze onder tafel de dij van Pieter streelt.

‘Je ziet er schitterend uit’ is het antwoord van Pieter. Ik concentreer me op mijn speelgoed en maak babygeluidjes als het een keer lukt per ongeluk een klepje te openen. Er komt een figuurtje uit. Ik probeer het klepje weer dicht te doen, maar dat lukt niet. Pieter doet het voor mij en maakt van de gelegenheid gebruik om zo te gaan zitten dat hij ook de dijen van Saskia kan strelen. Ik probeer het allemaal te negeren. Ik kan me nauwelijks iets vernederender voorstellen: ik in mijn babykleertjes in de kinderstoel terwijl een vreemde man zit te vozen met mijn echtgenote.

Na het hoofdgerecht zet Saskia mij een plastic bordje met mijn fruithapje voor en begint mij te voeren. Pieter komt achter haar staan en begint haar borsten te strelen. Vandaar uit gaat hij naar beneden en onder haar korte rokje weer omhoog. De hapjes komen steeds onregelmatiger en vallen steeds vaker naast mijn mondje. Mijn gezichtje zit onder het eten. Dan komen de hapjes helemaal niet meer en gaan Pieter en Saskia innig verstrengeld naar het aanrecht. Onderweg doet Saskia haar zwarte slipje uit. Bij het aanrecht aangekomen gaan ze verder. ‘Kan dit wel waar de kleine bij is?’ hoor ik Pieter nog vragen. ‘Natuurlijk hij is nog veel te klein om dit allemaal te begrijpen’ is het antwoord van Saskia. Ik zie nog dat Saskia haar benen om Pieter klemt.

Ik eet met mijn handjes nog een paar hapjes, maar het wordt een enorme knoeiboel. Mijn gezicht en t-shirtje zitten onder het eten. Ik voel me vies en gooi kwaad mijn bordje en lepeltje op de grond. Bij het aanrecht merken ze er niets van, ze zijn teveel met zichzelf bezig. Ik begin krampjes in mijn buikje te krijgen en maak babygeluidjes om aandacht te trekken. Saskia hoort niets, ze klemt zich om Pieter die doorgaat met zijn pompende bewegingen. Ik hoor de gilletjes die me zo bekend zijn, steeds sneller. Op hetzelfde moment dat Pieter en Saskia klaarkomen ontladen mijn darmen zich en ik spuit mijn luier vol.

Daar zit ik dan, vastgesnoerd met een tuigje in een kinderstoel, babykleertjes aan en volledig bevuild. Mijn gezicht vol met eten, mijn t-shirtje vol met eten en mijn luier vol met poep dat zich inmiddels door de hele luier verspreidt heeft en al door de pijpjes langs mijn benen begint te lekken. En mijn vrouw zit vol met het zaad van een voor mij vreemde vent. Ik voel me hulpeloos, machteloos, vies en klein in mijn eigen vuil. Ik begin te huilen. In mijn ooghoeken zie ik dat Pieter en Saskia hun kleren rechttrekken. ‘Ik denk dat de kleine een poepluier heeft’ zegt Pieter. Saskia loopt op me toe en giechelt ‘een spuitluier zelfs’. Het zaad moet nog langs haar benen naar beneden lopen.

‘Ik moet hem maar even gaan verschonen en naar zijn bedje brengen, daarna kunnen we verder. Dat is het nadeel van een baby in huis. Zet jij de vaat even in de afwasmachine, ik ben zo weer beneden’. Volmaakt vernederd en huilend kruip ik achter Saskia naar mijn babykamer. Op de kommode word ik verschoond. Mijn billetjes worden gewassen, ingesmeerd met babyolie en gepoederd. ‘Waarom moet mijn kleintje zo huilen, dit is toch wat je zo graag wou: een baby’tje zijn. Baby’tje hebben zo nu en dan een spuitluier, daar kan mama niets aan doen en het was toch een leuke avond. Pieter heeft je zelfs een lief cadeautje gegeven, hij vindt jou ook heus wel lief’. Mijn gezicht word gewassen en ik krijg schone kleertjes aan.

‘Ga maar lekker slapen kleintje, mama gaat nog even plezier maken’ zegt ze als ze de deur dicht doet. Ik huil mezelf in slaap, me er volledig van bewust dat ik niets meer ben dan een heel klein baby’tje. Ik geloof niet dat Pieter en Saskia last hebben gehad van mijn huilen, ze waren aan het genieten van elkaar.

De volgende ochtend word ik wakker als mama naast mijn bedje staat. Haar ogen hebben de lome uitstraling van een volledig bevredigde vrouw. Ze legt me op de kommode en begint me te verschonen. ‘Pieter komt bij ons wonen’ begint ze te vertellen. ‘Ik heb hem de week nadat jij een baby’tje werd ontmoet en ik houd van hem. Jij hebt dus vanaf nu een pappa en wat leuker is, Pieter heeft een dochtertje van vier jaar, dus je hebt ook een grote zus.

Lisa, dat is jouw grote zus heeft al aan haar vriendinnetjes verteld dat ze een klein broertje krijgt en is heel nieuwsgierig naar jou. Lisa komt de vakanties en één keer in de veertien dagen een weekend’. Op dat moment komt Pieter de babykamer binnen in de hemelsblauwe zijden ochtendjas van Saskia. Hij verontschuldigd zich naar Saskia dat hij haar ochtendjas aanheeft. ‘Ik dacht dat er wel een mannenjas zou hangen’ zegt hij.

‘Natuurlijk niet’ is het antwoord van Saskia ‘er is al maanden geen man in dit huis geweest’. Ik krijg een aai over mijn hoofdje van Pieter en hij pakt Saskia om haar middel. Ik kijk op naar de gezichten en denk ‘dat zijn dus mijn mama en pappa en ik heb ook nog een grote zus’. Ik realiseer me dat mijn nieuwe plaats in dit gezin dat van klein baby’tje is en begin babygeluidjes te maken, te trappelen met mijn beentjes en te zwaaien met mijn armpjes terwijl Saskia mijn rompertje dichtmaakt.

‘Het is een leuk jochie’ zegt Pieter. ‘Ja het is mijn kleintje’ zegt Saskia terwijl ze mij tegen haar borst drukt.
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
Lucy˚ʚ♡ɞ˚ Opzoek naar nieuwe contacten (f) Contact advertenties 0
R Nieuwe voorstel add in de hoop duidelijkheid te geven Voorstellen 5
V tykables nieuwe luiers Vragen & Info Shop 4
AB / DL25 Nieuwe mod moderator talk 15
S Nieuwe ronde nieuwe kansen ben jij die leuke vrouw die ik zoek ! Contact advertenties 4
S Nieuwjaar nieuwe kansen Contact advertenties 5
Cuddles4Life Nieuw op deze site - ab/dl meid Voorstellen 40
Ablief Nieuwe instagram :3 Contact advertenties 0
Tenaatje@ Nieuwe zending save express Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 6
D Nieuwe mensen ontmoeten Contact advertenties 6
S Nieuwe tena active fit ultima!!! (met foto's) Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 17
Little/daddy_Q Nieuwe pornhub video AB/DL Filmpjes 9
DDMatty Nieuw Lid, Nieuwe Contacten :) Voorstellen 24
Pamper86 Show hier je nieuwe spullen Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 0
W Nieuwe luiers in babystijl AB/DL Filmpjes 22
Mama Suus Nieuwe mama wil ervaring opdoen. Voorstellen 21
MaxxToddlerLife Nieuwe Luiers DiaperMinister Luiers 77
Jappie1996 Dp-vids (nieuwe site) AB/DL Filmpjes 33
Bam-Bi Nieuwe romper te ruil Pub 10
glennm Nieuwe broekje Contact advertenties 10
Luierikl Pampers nieuwe verpakking en minder stretch :-( Luiers 7
Vivas Nieuwe daddy stelt zich voor. Voorstellen 21
Alice Nieuwe ABDL mini docu op youtube AB/DL Filmpjes 40
Babyukkie Wauw , zo lief nieuwe spenen gekregen AB/DL Fotos 10
sam Komen er nog nieuwe meetings in 2023 Kalender 10
Little boy Nieuwe luiers besteld Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 1
L Nieuwe uitdaging N 6
Inco-plastic-24/7 Nieuwe voorraad binnen gekregen Algemeen 16
M Vlaamse mama neemt een nieuwe start Contact advertenties 33
nina15000 Nieuwe luierbroekjes Luiers 6
Inco-plastic-24/7 Grote investering gedaan nieuwe plastic broeken Plastic broekjes liefhebbers 11
D Filteren op onderwerp bij nieuwe berichten (en eventueel elders) Ideeën Bus 5
Tiny Uitbeelden / rollenspel Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 7
Tiny Hoi! Voorstellen 44
P Nieuwe Crinklz Piratenstijl en tweede thema Sprookjesthema in sprookjesstijl Luiers 3
R Nieuwe Brabantse baby Voorstellen 45
Ominous_rumors Nieuwe crinklz fairy tale Vragen & Info Shop 8
S Daddy/DL opzoek naar nieuwe contacten Contact advertenties 7
M Nieuwe rompers Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 8
DiaperLuw De nieuwe rearz mermaid tales zijn echt fantastisch, maar... Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 5
Redheaddiaper Nieuwe luiers 16+ Board 12
LuierD Nieuwe mensen ontmoeten Contact advertenties 8
B Nieuwe luiers Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 22
D Nieuwe luiervrienden maken Contact advertenties 1
M Nieuwe Amsterdammer Voorstellen 16
HomeHeart Nieuwe aanwinst Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 4
LuierD Hallo allemaal Voorstellen 14
Snakebite Toch een nieuwe poging Contact advertenties 14
Senna ab Nieuwe luiers besteld!! Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 2
anton001 Inwijden nieuwe broek Broekplassers en Poepers 12
Similar threads


















































Bovenaan