Karin_1982
Beginneling
Moniek en Bram
Moniek zuchtte overdreven. Voor de derde keer binnen een paar minuten. Haar vriend keek op en fronste zijn wenkbrauwen. Hij hield er niet van als zijn vriendin op die manier om aandacht vroeg en negeerde haar. Hij sloeg de bladzijde van de krant om en deed alsof hij de krant las. Ondertussen keek hij Moniek vanuit zijn ooghoeken aan.
Moniek waande zich onbespied. Ze zat de administratie van haar internetwinkel bij te werken in haar werkkamer. Het idee om één wand van glas te maken was van Bram gekomen. Zo had je vanaf de woonkamer zicht op de werkkamer, tenzij de lamellen gesloten waren. Moniek rekende nogmaals. Wederom waren debet en credit niet in balans. Gefrustreerd tikte ze met haar hand op het bureaublad. Ze had zich voorgenomen eerst de administratie op orde te brengen, voor ze andere dingen ging doen.
Moniek’s internetwinkel liep erg goed. Ze had als verpleegkundige in de zorg gewerkt en had een gat in de markt ontdekt. Ze verkocht online allerhande verzorgingsproducten aan ziekenhuizen, thuiszorginstellingen, maar ook aan particulieren. Vooral de zalven en luiers liepen goed. Ze had een adresje in het Oostblok gevonden waar ze goed zaken mee deed. Het bedrijf had een vestiging in Nederland en leverde van daar uit aan de klant. Dat betekende dat Moniek geen voorraad thuis hoefde te hebben. Alleen wat proefverpakkingen. En Moniek had één stelregel. Je verkoopt pas iets, als je het zelf hebt getest en je er tevreden over bent. In de eerste maanden had ze zich beperkt tot het testen van zalfjes, steunkousen e.d. Maar na een aantal klachten ontvangen te hebben over de kwaliteit van haar incontinentiemateriaal, had ze de stoute schoenen aangetrokken en werden ook die producten aan een test onderworpen. Eerst wat onwennig, maar later was het voor haar de gewoonste zaak van de wereld.
Die ochtend was ze vroeg opgestaan en had ze een nieuw pak luiers opengetrokken. Ze wilde het product dolgraag gaan verkopen en startte haar zelf opgezette testprogramma. Ze had de luier in de badkamer aangetrokken en een spijkerbroer erover aan getrokken. Ze deed het altijd stiekem, omdat ze Bram er niet mee lastig wilde vallen. Eigenlijk had ze nooit direct met hem gesproken over het testen van haar producten. Maar ze vermoedde dat hij er iets van had gemerkt.
Op het moment dat ze opnieuw haar berekening wilde invoeren, schoot een krampscheut door haar maag. Oef. Deze was heftiger dan verwacht. Ze had gehoopt al lang klaar te zijn met haar administratie, zodat ze zich terug zou hebben kunnen trekken in de badkamer. Daar zou ze de luier die ze droeg aan de druktest zoals ze dat noemde kunnen onderwerpen. Ze stond op van haar stoel en bleef in haar werkkamer staan. Ze trok haar spijkerbroek iets naar beneden en ging een beetje door haar knieën. Langzaam drukte ze.
Bram keek door de glazen wand naar Moniek. Deze was opgestaan en stond met haar rug naar hem toe. Hij zag dat ze haar spijerbroek iets omlaag trok en door haar knieën ging. Bram legde zijn krant weg en liep langzaam richting de werkkamer. Voor de glazen wand bleef hij staan.
Moniek perste. Langzaam voelde ze hoe een stevige drol in haar luier glipte. Ze voelde even met haar hand aan haar billen. De druk was eraf. Hoewel ze nog meer moest, besloot ze even te wachten. Ze liep terug naar haar bureau en maakte al staand opnieuw de berekening. Misschien kwam het door de adrenaline die door haar lichaam kolkte, maar opeens wist ze waar haar rekenfout zat. Bingo! Ze glimlachte. Ze voerde de gegevens in en haar boekhoudprogramma deed de rest. Triomfantelijk sloot ze de computer af. Ze merkte dat haar testproduct (ze moest altijd grinniken om die woordspeling) een beetje begon te ruiken. Ze opende het raam en liep haar werkkamer uit.
Bram had het schouwspel gadegeslagen. Hoewel hij het niet zeker wist, vermoedde hij dat zijn vriendin het in haar broek had gedaan. Haar houding, het bevoelen van haar billen en het feit dat ze al staand haar administratie had afgemaakt, brachten hem tot die conclusie. Hij wist niet goed wat te doen. Net doen of er niets aan de hand is, haar confronteren met zijn waarneming? Hij vond het spannend, vreemd en sexy tegelijk. Het deed hem terugdenken aan zijn middelbare schooltijd. Op het schoolfeest het hij het meisje aan de haak geslagen waar hij als een tijd een oogje op had. Hij bracht haar thuis. Het was bij een onschuldige kus gebleven. Toen ze bijna bij haar ouderlijk huis waren, poepte het meisje haar hele broek vol. De spanning en het feit dat ze niet durfde te vertellen dat ze nodig moest. De verkering was meteen over, maar Bram had nog vaak teruggedacht aan de situatie. Toen Bram merkte dat Moniek zijn kant op kwam, draaide hij zich om en liep richting badkamer.
Net op het moment dat hij de deur dicht wilde doen, trof hij Moniek. “Zo schat, klaar met je boekhouding?” “Ja hoor, gelukt.” “Ga je douchen?” vroeg Moniek. “Ja, of wil jij eerst?” “Nee, nee ga maar, ik wacht wel even.” “Oke.” Bram sloot de deur. Zijn plannetje was gelukt. Hij was benieuwd wat Moniek zou doen. Het toilet bevond zich in de badmaker. Als Bram zich vergist had, en Moniek nog een schone broek zou hebben, had ze zeker gevraagd eerst te mogen. En als ze wel met een poepbroek rondliep, dan zou ze toch graag een verschoning willen? Bram vond het maar vreemd. Hij zette de kraan open en deed alsof hij onder de douche ging. Ondertussen deed hij de badkamerdeur zachtjes open.
Moniek zuchtte. Gelukkig was ze voor even gered. Bram zou wel even tijd nodig hebben om te douchen. Zij bedacht ondertussen een plannetje. Ze zou over een paar minuten aan de deur kloppen en net doen of ze nodig moest. Dan zou hij wel open doen en haar laten gaan. Maar wat nu als hij in de badkamer bleef? Ze vermoedde wel dat hij haar alleen zou laten, maar als hij zich gewoon af zou gaan drogen, dan kon ze zich nog niet verschonen. Ze baalde. Door de spanning voelde ze dat de aandrang weer sterker werd. Ze ging met haar benen wijd staan en drukte de laatste drol in haar luier. Deze zou de test in ieder geval doorstaan. Als durfde ze nu niet te gaan zitten. Ze ijsbeerde wat door de woonkamer en luisterde naar het gekletter van het water.
Bram had vanuit de deuropening gezien hoe Moniek wederom met haar benen wijd ging staan. Hij raakte opgewonden. Bram deed de kraan dicht. Hij zag dat er nog maar één handdoek in het kastje lag. Deze pakte hij en deed deze in de waszak. Zijn plannetje ging naar fase B. “Moniek!” schreeuwde hij.
Moniek hoorde Bram roepen. Wat nu weer. Langzaam liep ze richting badkamer. “Wat is er?” “De handdoeken zijn op, kun je even een nieuwe aangeven?” “Ik kom.” Ze liep naar haar washok en pakte een schone handdoek uit de droogtrommel. Even later opende ze de badkamerdeur en gaf Bram de handdoek aan. Bram keek ernstig. “Is er iets?” vroeg Moniek. Bram sloeg de handdoek om zijn middel en sloot de deur. Moniek slikte. “Schatje, kom eens hier” zei Bram zacht. Moniek deed twee passen in zijn richting. Bram sloeg zijn armen om haar heen. Met zijn rechterhand gleed hij naar de billen van Moniek. Moniek zuchtte. “Heeft mijn kleine schatje een poepie gedaan?” zei Bram met een kinderachtige stem. Moniek slikte. Ze trok de hand weg. Bram was sneller. Hij pakte haar hand, kuste haar en knoopte haar spijerbroek los. “Bram, alsjeblieft” smeekte Moniek, maar ook zij raakte opgewonden. Bram trok haar spijkerbroek naar beneden. Hij had al gevoeld dat Moniek geen slip droeg en dat werd bevestigd. Hij lachte en legde zijn linkerhand op de geluierde billen van zijn vriendin. Hij sloeg speels een paar keer op haar achterste. “Aan het uitproberen?” “Mmm” antwoordde Moniek. “Stout meisje?” zei Bram met zwoele stem. Hij ging op de rand van het bad zitten en trok Moniek op schoot. Hij liet haar een beetje op en neer bewegen. “Bram alsjeblieft, ik wil me wassen. Ik vertel straks wel hoe het komt.” Bram kuste haar opnieuw. Hij hielp haar opstaan. Hij droogde zich af, trok zijn kleren aan en verliet de badkamer.
Wordt vervolgd…
Moniek zuchtte overdreven. Voor de derde keer binnen een paar minuten. Haar vriend keek op en fronste zijn wenkbrauwen. Hij hield er niet van als zijn vriendin op die manier om aandacht vroeg en negeerde haar. Hij sloeg de bladzijde van de krant om en deed alsof hij de krant las. Ondertussen keek hij Moniek vanuit zijn ooghoeken aan.
Moniek waande zich onbespied. Ze zat de administratie van haar internetwinkel bij te werken in haar werkkamer. Het idee om één wand van glas te maken was van Bram gekomen. Zo had je vanaf de woonkamer zicht op de werkkamer, tenzij de lamellen gesloten waren. Moniek rekende nogmaals. Wederom waren debet en credit niet in balans. Gefrustreerd tikte ze met haar hand op het bureaublad. Ze had zich voorgenomen eerst de administratie op orde te brengen, voor ze andere dingen ging doen.
Moniek’s internetwinkel liep erg goed. Ze had als verpleegkundige in de zorg gewerkt en had een gat in de markt ontdekt. Ze verkocht online allerhande verzorgingsproducten aan ziekenhuizen, thuiszorginstellingen, maar ook aan particulieren. Vooral de zalven en luiers liepen goed. Ze had een adresje in het Oostblok gevonden waar ze goed zaken mee deed. Het bedrijf had een vestiging in Nederland en leverde van daar uit aan de klant. Dat betekende dat Moniek geen voorraad thuis hoefde te hebben. Alleen wat proefverpakkingen. En Moniek had één stelregel. Je verkoopt pas iets, als je het zelf hebt getest en je er tevreden over bent. In de eerste maanden had ze zich beperkt tot het testen van zalfjes, steunkousen e.d. Maar na een aantal klachten ontvangen te hebben over de kwaliteit van haar incontinentiemateriaal, had ze de stoute schoenen aangetrokken en werden ook die producten aan een test onderworpen. Eerst wat onwennig, maar later was het voor haar de gewoonste zaak van de wereld.
Die ochtend was ze vroeg opgestaan en had ze een nieuw pak luiers opengetrokken. Ze wilde het product dolgraag gaan verkopen en startte haar zelf opgezette testprogramma. Ze had de luier in de badkamer aangetrokken en een spijkerbroer erover aan getrokken. Ze deed het altijd stiekem, omdat ze Bram er niet mee lastig wilde vallen. Eigenlijk had ze nooit direct met hem gesproken over het testen van haar producten. Maar ze vermoedde dat hij er iets van had gemerkt.
Op het moment dat ze opnieuw haar berekening wilde invoeren, schoot een krampscheut door haar maag. Oef. Deze was heftiger dan verwacht. Ze had gehoopt al lang klaar te zijn met haar administratie, zodat ze zich terug zou hebben kunnen trekken in de badkamer. Daar zou ze de luier die ze droeg aan de druktest zoals ze dat noemde kunnen onderwerpen. Ze stond op van haar stoel en bleef in haar werkkamer staan. Ze trok haar spijkerbroek iets naar beneden en ging een beetje door haar knieën. Langzaam drukte ze.
Bram keek door de glazen wand naar Moniek. Deze was opgestaan en stond met haar rug naar hem toe. Hij zag dat ze haar spijerbroek iets omlaag trok en door haar knieën ging. Bram legde zijn krant weg en liep langzaam richting de werkkamer. Voor de glazen wand bleef hij staan.
Moniek perste. Langzaam voelde ze hoe een stevige drol in haar luier glipte. Ze voelde even met haar hand aan haar billen. De druk was eraf. Hoewel ze nog meer moest, besloot ze even te wachten. Ze liep terug naar haar bureau en maakte al staand opnieuw de berekening. Misschien kwam het door de adrenaline die door haar lichaam kolkte, maar opeens wist ze waar haar rekenfout zat. Bingo! Ze glimlachte. Ze voerde de gegevens in en haar boekhoudprogramma deed de rest. Triomfantelijk sloot ze de computer af. Ze merkte dat haar testproduct (ze moest altijd grinniken om die woordspeling) een beetje begon te ruiken. Ze opende het raam en liep haar werkkamer uit.
Bram had het schouwspel gadegeslagen. Hoewel hij het niet zeker wist, vermoedde hij dat zijn vriendin het in haar broek had gedaan. Haar houding, het bevoelen van haar billen en het feit dat ze al staand haar administratie had afgemaakt, brachten hem tot die conclusie. Hij wist niet goed wat te doen. Net doen of er niets aan de hand is, haar confronteren met zijn waarneming? Hij vond het spannend, vreemd en sexy tegelijk. Het deed hem terugdenken aan zijn middelbare schooltijd. Op het schoolfeest het hij het meisje aan de haak geslagen waar hij als een tijd een oogje op had. Hij bracht haar thuis. Het was bij een onschuldige kus gebleven. Toen ze bijna bij haar ouderlijk huis waren, poepte het meisje haar hele broek vol. De spanning en het feit dat ze niet durfde te vertellen dat ze nodig moest. De verkering was meteen over, maar Bram had nog vaak teruggedacht aan de situatie. Toen Bram merkte dat Moniek zijn kant op kwam, draaide hij zich om en liep richting badkamer.
Net op het moment dat hij de deur dicht wilde doen, trof hij Moniek. “Zo schat, klaar met je boekhouding?” “Ja hoor, gelukt.” “Ga je douchen?” vroeg Moniek. “Ja, of wil jij eerst?” “Nee, nee ga maar, ik wacht wel even.” “Oke.” Bram sloot de deur. Zijn plannetje was gelukt. Hij was benieuwd wat Moniek zou doen. Het toilet bevond zich in de badmaker. Als Bram zich vergist had, en Moniek nog een schone broek zou hebben, had ze zeker gevraagd eerst te mogen. En als ze wel met een poepbroek rondliep, dan zou ze toch graag een verschoning willen? Bram vond het maar vreemd. Hij zette de kraan open en deed alsof hij onder de douche ging. Ondertussen deed hij de badkamerdeur zachtjes open.
Moniek zuchtte. Gelukkig was ze voor even gered. Bram zou wel even tijd nodig hebben om te douchen. Zij bedacht ondertussen een plannetje. Ze zou over een paar minuten aan de deur kloppen en net doen of ze nodig moest. Dan zou hij wel open doen en haar laten gaan. Maar wat nu als hij in de badkamer bleef? Ze vermoedde wel dat hij haar alleen zou laten, maar als hij zich gewoon af zou gaan drogen, dan kon ze zich nog niet verschonen. Ze baalde. Door de spanning voelde ze dat de aandrang weer sterker werd. Ze ging met haar benen wijd staan en drukte de laatste drol in haar luier. Deze zou de test in ieder geval doorstaan. Als durfde ze nu niet te gaan zitten. Ze ijsbeerde wat door de woonkamer en luisterde naar het gekletter van het water.
Bram had vanuit de deuropening gezien hoe Moniek wederom met haar benen wijd ging staan. Hij raakte opgewonden. Bram deed de kraan dicht. Hij zag dat er nog maar één handdoek in het kastje lag. Deze pakte hij en deed deze in de waszak. Zijn plannetje ging naar fase B. “Moniek!” schreeuwde hij.
Moniek hoorde Bram roepen. Wat nu weer. Langzaam liep ze richting badkamer. “Wat is er?” “De handdoeken zijn op, kun je even een nieuwe aangeven?” “Ik kom.” Ze liep naar haar washok en pakte een schone handdoek uit de droogtrommel. Even later opende ze de badkamerdeur en gaf Bram de handdoek aan. Bram keek ernstig. “Is er iets?” vroeg Moniek. Bram sloeg de handdoek om zijn middel en sloot de deur. Moniek slikte. “Schatje, kom eens hier” zei Bram zacht. Moniek deed twee passen in zijn richting. Bram sloeg zijn armen om haar heen. Met zijn rechterhand gleed hij naar de billen van Moniek. Moniek zuchtte. “Heeft mijn kleine schatje een poepie gedaan?” zei Bram met een kinderachtige stem. Moniek slikte. Ze trok de hand weg. Bram was sneller. Hij pakte haar hand, kuste haar en knoopte haar spijerbroek los. “Bram, alsjeblieft” smeekte Moniek, maar ook zij raakte opgewonden. Bram trok haar spijkerbroek naar beneden. Hij had al gevoeld dat Moniek geen slip droeg en dat werd bevestigd. Hij lachte en legde zijn linkerhand op de geluierde billen van zijn vriendin. Hij sloeg speels een paar keer op haar achterste. “Aan het uitproberen?” “Mmm” antwoordde Moniek. “Stout meisje?” zei Bram met zwoele stem. Hij ging op de rand van het bad zitten en trok Moniek op schoot. Hij liet haar een beetje op en neer bewegen. “Bram alsjeblieft, ik wil me wassen. Ik vertel straks wel hoe het komt.” Bram kuste haar opnieuw. Hij hielp haar opstaan. Hij droogde zich af, trok zijn kleren aan en verliet de badkamer.
Wordt vervolgd…
