Niet zoals gedacht
- Onderwerp starter patient
- Startdatum
F
ferry3432
Guest
Ik ben nog steeds verslaafd aan dit verhaal.
Ik kan niet wachten op een vervolg
Ga zo door !!! Goed verhaal man
Ik kan niet wachten op een vervolg
Ga zo door !!! Goed verhaal man
patient
Beginneling
Ik werd wakker in een ziekenhuiskamer. Ik probeerde omhoog te komen, maar ik lag geheel vastgelegd in een complete segufix. Ik schoof wat met mijn kont en ik merkte dat ik ook weer een luier omhad. Ik keek eens goed en ik zag dat ik een kamer van het klooster in de Ardennen lag. Ik voelde aan mijn tong dat hij verdoofd was. Hij voelde dik en langs mijn kin liep een straaltje kwijl. Ik had het koud en ik lag met kippenvel op het bed. Ik wilde iemands aandacht, maar wat moest ik roepen? Help? Koud? Ik gaf gewoon maar een oerbrul 'OOOUUUAAAAHHH'
De kamer ging open en Sterre kwam binnen.
'Dag Marc, ben je wakker? We hebben jouw vannacht hiernaartoe gebracht. Lekker om weer thuis te zijn?' Zei ze kwaad glimlachend.
'Sadie, Niels en Luc zijn 2 maanden geleden verongelukt toen ze met het ambulancebusje opstap waren met een patiënt. Ik was de enige in het klooster. Michael lag in een isoleercel. Het was een vreselijke periode. Na en week kwam er een notaris langs met de mededeling dat ik door Sadie als erfgename benoemd ben. Michael en ik hebben besloten om het gedachtegoed van Sadie voort te zetten en het klooster open te houden omdat er eigenlijk wel veel klanten zijn. Daarnaast houden wij sinds kort daar ook fetisj feesten, vooral medical bondage party’s. De feesten draaien heel goed.
Na jou ontsnapping heeft Sadie een dossier aangelegd over jou. Ze schrijft daarin allemaal wat jij haar aangedaan heb.
'L ugns',riep ik maar het klonk onverstaanbaar. 'As blief..., i eb ie een in eer in', klonk het uit uit mijn mond. Ik probeerde te zeggen dat ik er geen zin meer in had.
'Marc, ik heb ooit belooft aan Sadie als je hier weer zou opduiken, haar revanche tot uitvoer te brengen. Het volgende zal te uitvoor gebracht worden;
Je heet vanaf nu nummer 15. Alleen als we buiten zijn gebruiken we je eigen naam nog.
Op je kont en borst zal een barcode aan gebracht worden. Na het scannen zien we gelijk je patiëntendossier.
Je krijgt een aantal dagen een injectie die slap zal houden. Tevens krijg de verdoving op je tong zodat je niet kan praten en weer gaat kwijlen. Later wordt je onder narcose gebracht en spuiten we een gel in je tong. Je kunt dan nooit meer praten. Jouw tong zal als een dikke lap vlees gedeeltelijk uit jouw mond hangen.'
Ik wist niet wat ik hoorde, verschrikt probeerde ik met mijn hoofd nee te schudden, ik probeerde te roepen, maar uit mijn mond kwamen alleen onverstaanbare geluiden. De tranen van angst en verdriet liepen over mijn wangen, maar Sterre was nog niet klaar.
'Jouw tanden en kiezen zullen operatief worden verwijderd. Voortaan zul je toch alleen nog maar sondevoeding eten via een sonde door jouw neus. De tanden en kiezen moeten maar gepoetst worden, heel onhandig voor de verzorging en als we jouw willen gebruiken voor een klant zou je maar kunnen bijten.
De sluitspieren van jouw anus en blaas zullen we maar eens vernielen. Die luier die je nu om jouw kont en kruis hebt hangen zal je de rest van jouw leven gewoon nodig hebben.
Een kleine operatie aan jouw beenspieren zal er voor zorgen dat je voortaan niet meer kan rennen en met het lopen alleen maar kleine, onzekere pasjes kan maken, alsof je als een dementerend persoon in de rondte loopt.
Verder zal je met laserbehandelingen volkomen kaal worden gemaakt. Geen haar meer op jouw lichaam. Het zal wel een jaar intensieve behandelingen worden, maar het levert een mooi resultaat op.'
Michael, gekleed in een patiëntenhemd komt ook binnen en komt naast mij staan.
'Hoi, heeft Sterre vertelt wat er gaat gebeuren?' Hij aait over mijn hoofd. Ik huil onbedaarlijk en het snot loopt uit mijn neus.
Hij tilt zijn hemd op en laat zijn luier zien. 'Ik moet hem ook de rest van mijn leven om, mijn sluitspieren zijn ook aangetast, maar ik moet zeggen, bij jou gaan we verder. Maar wees niet bang, je bent niet de eerste met wie ze dit doen.
In de kamer hiernaast ligt een jongen van 19 jaar die heeft alles al ondergaan. Hij had een advertentie geplaatst. Hij wilde leven als 24/7 slaaf. 24/7 in een kuisheidsgordel. 24/7 wilde hij geboeid of vast gebonden zijn. Het liefst een iemand in bezit van dwangbuis en/of isoleercel.
Je begrijpt dat we die kans grepen. Hij heeft geen ouders meer. Niemand die naar hem omkijkt dus hij zal niet gemist worden hahaha.'
Het hoofdeind van mijn bed werd rechtop gezet en ik werd met bed en al door Sterre en Michael in de kamer naast mij gereden waar ik hem zag liggen. Wat een knap ventje. Mijn bed werd naast dat van hem gereden.
'Kijk nummer 14 een kamer genoot. Zijn naam is nummer 15. Nummer 14 is stout geweest De straftijd zit erop.'
Ik zag hoe de jongen ontdaan werd van zijn luier. Sterre zocht de sleutels van het achterslot van die jongen zijn kuisheidsgordel terwijl Michael hem omdraaide. Even later zag ik een forse dildo uit die jongen zijn kontje komen. Nummer 14 had de zelfde gordel om als Michael. Die dildo past nooit dacht Marc…een echt strafding.
'Zo dat is een hele opluchting hé nummer 14.'
'... eeeehaa' klonk het.
'Nummer 14 heeft ook gel ingespoten gekregen, steek je tong eens uit nummer 14. Kijk nummer 15 zo zal die van jou er uit gaan zien.'
Ik zag die jongen zijn tong. Die was enorm dik en hij kwijlde flink.
Een dag later begonnen de operaties en dat is nu een jaar geleden. Ik heb nu 24 uur per dag een luier om, een plastic broek en een romper aan. Ik heb geen haar meer op mijn lichaam. Mijn tong hangt uit mijn tandeloze mond en kwijl de hele dag flink, daarom draag ik ook 24 uur per dag een grote slab. Ik draag een sondeslangetje in mijn neus. Door de slang krijg ik mijn voeding.
Ik had ooit een eigen leven en een eigen carrière, maar dat kan nu niet meer. Ontsnappen probeer ik niet meer. In het begin probeerde ik dat nog, maar waar moet ik heen? Ik werd gevonden door een iemand in de buurt van het klooster, maar die bracht mij tegen mijn wil weer terug naar het klooster. Alleen wonen zou ik niet meer kunnen. Ik deel een kamer met nummer 14. Sterre en Michael zorgen voor ons. Ik werk in het klooster. Voor klanten ben ik vaak een patiënt. Verder moet ik helpen bij het schoonhouden en onderhouden van het klooster. Ik krijg als ik goed mijn best doe iedere dag een schone pyjama. Als ik niet mijn best doe moet ik een dag in een dwangbuis. Als ik vrij ben mag ik vrij rondlopen, maar dan krijg ik wel patiëntenwanten aan, zodat ik niet het gebouw kan verlaten.
Als ik goed mijn best doe mag ik binnenkort mee als decorstuk naar een fetisjfeest. Dan kom ik voor het eerst weer eens buiten de kloostermuren. Toen ik ooit mijn fetisjvakantie boekte voor een week wist ik niet dat ik hier ooit zou eindigen.....mijn vakantie is anders verlopen.....niet zoals gedacht.
(met grote dank aan Dwangbuis)
De kamer ging open en Sterre kwam binnen.
'Dag Marc, ben je wakker? We hebben jouw vannacht hiernaartoe gebracht. Lekker om weer thuis te zijn?' Zei ze kwaad glimlachend.
'Sadie, Niels en Luc zijn 2 maanden geleden verongelukt toen ze met het ambulancebusje opstap waren met een patiënt. Ik was de enige in het klooster. Michael lag in een isoleercel. Het was een vreselijke periode. Na en week kwam er een notaris langs met de mededeling dat ik door Sadie als erfgename benoemd ben. Michael en ik hebben besloten om het gedachtegoed van Sadie voort te zetten en het klooster open te houden omdat er eigenlijk wel veel klanten zijn. Daarnaast houden wij sinds kort daar ook fetisj feesten, vooral medical bondage party’s. De feesten draaien heel goed.
Na jou ontsnapping heeft Sadie een dossier aangelegd over jou. Ze schrijft daarin allemaal wat jij haar aangedaan heb.
'L ugns',riep ik maar het klonk onverstaanbaar. 'As blief..., i eb ie een in eer in', klonk het uit uit mijn mond. Ik probeerde te zeggen dat ik er geen zin meer in had.
'Marc, ik heb ooit belooft aan Sadie als je hier weer zou opduiken, haar revanche tot uitvoer te brengen. Het volgende zal te uitvoor gebracht worden;
Je heet vanaf nu nummer 15. Alleen als we buiten zijn gebruiken we je eigen naam nog.
Op je kont en borst zal een barcode aan gebracht worden. Na het scannen zien we gelijk je patiëntendossier.
Je krijgt een aantal dagen een injectie die slap zal houden. Tevens krijg de verdoving op je tong zodat je niet kan praten en weer gaat kwijlen. Later wordt je onder narcose gebracht en spuiten we een gel in je tong. Je kunt dan nooit meer praten. Jouw tong zal als een dikke lap vlees gedeeltelijk uit jouw mond hangen.'
Ik wist niet wat ik hoorde, verschrikt probeerde ik met mijn hoofd nee te schudden, ik probeerde te roepen, maar uit mijn mond kwamen alleen onverstaanbare geluiden. De tranen van angst en verdriet liepen over mijn wangen, maar Sterre was nog niet klaar.
'Jouw tanden en kiezen zullen operatief worden verwijderd. Voortaan zul je toch alleen nog maar sondevoeding eten via een sonde door jouw neus. De tanden en kiezen moeten maar gepoetst worden, heel onhandig voor de verzorging en als we jouw willen gebruiken voor een klant zou je maar kunnen bijten.
De sluitspieren van jouw anus en blaas zullen we maar eens vernielen. Die luier die je nu om jouw kont en kruis hebt hangen zal je de rest van jouw leven gewoon nodig hebben.
Een kleine operatie aan jouw beenspieren zal er voor zorgen dat je voortaan niet meer kan rennen en met het lopen alleen maar kleine, onzekere pasjes kan maken, alsof je als een dementerend persoon in de rondte loopt.
Verder zal je met laserbehandelingen volkomen kaal worden gemaakt. Geen haar meer op jouw lichaam. Het zal wel een jaar intensieve behandelingen worden, maar het levert een mooi resultaat op.'
Michael, gekleed in een patiëntenhemd komt ook binnen en komt naast mij staan.
'Hoi, heeft Sterre vertelt wat er gaat gebeuren?' Hij aait over mijn hoofd. Ik huil onbedaarlijk en het snot loopt uit mijn neus.
Hij tilt zijn hemd op en laat zijn luier zien. 'Ik moet hem ook de rest van mijn leven om, mijn sluitspieren zijn ook aangetast, maar ik moet zeggen, bij jou gaan we verder. Maar wees niet bang, je bent niet de eerste met wie ze dit doen.
In de kamer hiernaast ligt een jongen van 19 jaar die heeft alles al ondergaan. Hij had een advertentie geplaatst. Hij wilde leven als 24/7 slaaf. 24/7 in een kuisheidsgordel. 24/7 wilde hij geboeid of vast gebonden zijn. Het liefst een iemand in bezit van dwangbuis en/of isoleercel.
Je begrijpt dat we die kans grepen. Hij heeft geen ouders meer. Niemand die naar hem omkijkt dus hij zal niet gemist worden hahaha.'
Het hoofdeind van mijn bed werd rechtop gezet en ik werd met bed en al door Sterre en Michael in de kamer naast mij gereden waar ik hem zag liggen. Wat een knap ventje. Mijn bed werd naast dat van hem gereden.
'Kijk nummer 14 een kamer genoot. Zijn naam is nummer 15. Nummer 14 is stout geweest De straftijd zit erop.'
Ik zag hoe de jongen ontdaan werd van zijn luier. Sterre zocht de sleutels van het achterslot van die jongen zijn kuisheidsgordel terwijl Michael hem omdraaide. Even later zag ik een forse dildo uit die jongen zijn kontje komen. Nummer 14 had de zelfde gordel om als Michael. Die dildo past nooit dacht Marc…een echt strafding.
'Zo dat is een hele opluchting hé nummer 14.'
'... eeeehaa' klonk het.
'Nummer 14 heeft ook gel ingespoten gekregen, steek je tong eens uit nummer 14. Kijk nummer 15 zo zal die van jou er uit gaan zien.'
Ik zag die jongen zijn tong. Die was enorm dik en hij kwijlde flink.
Een dag later begonnen de operaties en dat is nu een jaar geleden. Ik heb nu 24 uur per dag een luier om, een plastic broek en een romper aan. Ik heb geen haar meer op mijn lichaam. Mijn tong hangt uit mijn tandeloze mond en kwijl de hele dag flink, daarom draag ik ook 24 uur per dag een grote slab. Ik draag een sondeslangetje in mijn neus. Door de slang krijg ik mijn voeding.
Ik had ooit een eigen leven en een eigen carrière, maar dat kan nu niet meer. Ontsnappen probeer ik niet meer. In het begin probeerde ik dat nog, maar waar moet ik heen? Ik werd gevonden door een iemand in de buurt van het klooster, maar die bracht mij tegen mijn wil weer terug naar het klooster. Alleen wonen zou ik niet meer kunnen. Ik deel een kamer met nummer 14. Sterre en Michael zorgen voor ons. Ik werk in het klooster. Voor klanten ben ik vaak een patiënt. Verder moet ik helpen bij het schoonhouden en onderhouden van het klooster. Ik krijg als ik goed mijn best doe iedere dag een schone pyjama. Als ik niet mijn best doe moet ik een dag in een dwangbuis. Als ik vrij ben mag ik vrij rondlopen, maar dan krijg ik wel patiëntenwanten aan, zodat ik niet het gebouw kan verlaten.
Als ik goed mijn best doe mag ik binnenkort mee als decorstuk naar een fetisjfeest. Dan kom ik voor het eerst weer eens buiten de kloostermuren. Toen ik ooit mijn fetisjvakantie boekte voor een week wist ik niet dat ik hier ooit zou eindigen.....mijn vakantie is anders verlopen.....niet zoals gedacht.
(met grote dank aan Dwangbuis)
M
miss-lozer
Guest
BRAVOOOOOOOOOOO !!!!
super verhaal het is jammer dat er een eindi is maar aan ieder liedje komt een einde ik vindt dit wel een aplaus verdienen !1 !1 !1 !1 !1 !1 !1
ik vind het wel een zielig einde :'( :'( :'( een beetje duivels devil2 devil2 devil2
bravooo !!!!!!!
super verhaal het is jammer dat er een eindi is maar aan ieder liedje komt een einde ik vindt dit wel een aplaus verdienen !1 !1 !1 !1 !1 !1 !1
ik vind het wel een zielig einde :'( :'( :'( een beetje duivels devil2 devil2 devil2
bravooo !!!!!!!
F
ferry3432
Guest
insgelijks! Super! Geweldig! Dit verhaal staat boven aan mijn favorieten lijstje!
Heel erg bedankt dat je dit verhaal met ons hebt willen delen.
Heel erg bedankt dat je dit verhaal met ons hebt willen delen.
slaaf.johannes
Superlid
toppie toppie bounce happybounce thanku
daiperlink
Beginneling
Einde, einde? Jesus Allah soudehhh. Ik heb nog een dringende kwijlvraag:
Is door die dikke tong de kwaliteit van tongzoenen, beffen en zuigen toegenomen?
Is er een ultima einde mogelijk met een vaste katheter en een stoma zodat
achterdeur schoon blijft voor.........
Dan kan het een echte DIAPER be-eindiging worden dance want luiers zijn dan nooit meer nodig dance
Zouden we alsjeblieft toch op nog een vervolg mogen hopen???????? !1?????Awel ,./
Is door die dikke tong de kwaliteit van tongzoenen, beffen en zuigen toegenomen?
Is er een ultima einde mogelijk met een vaste katheter en een stoma zodat
achterdeur schoon blijft voor.........
Dan kan het een echte DIAPER be-eindiging worden dance want luiers zijn dan nooit meer nodig dance
Zouden we alsjeblieft toch op nog een vervolg mogen hopen???????? !1?????Awel ,./
Een ongewoon lang maar tegelijk spannend verhaal met al die onverwachte wendingen. En wanneer je denkt dat het einde daar is komt er weer zo'n onverwachte wending die alles weer in zijn vroegere plooi legt, of toch zo ongeveer.
Knap werk van een geboren auteur en verteller !
Knap werk van een geboren auteur en verteller !
Marco de Wit
Toplid
Heet de hoofdpersoon nu Marc de Wit?? Haha
Marco de Wit
Toplid
Wasnt me haha.
Op een aantal punten na zou ik dit wel willen beleven.
Op een aantal punten na zou ik dit wel willen beleven.
