Nog niet klaar Niets is wat het lijkt

Claudia

Gewaardeerd Lid
Heel mooi hoe je in dit laatste hoofdstuk beschrijft en laat zien hoe het kind in Jantine weer opkomt als ze door Janneke op schoot genomen wordt. Vaak plassen jonge meiden in de broek als ze zich onveilig voelen of bang zijn, bijvoorbeeld bij een bezoek aan een schoolarts of bedrijfsdokter. Maar jij toont hier heel geloofwaardig het tegenovergestelde effect. In een luier op schoot bij Janneke voelt Jantine zich zo beschermd dat ze spontaan haar plasje durft te laten lopen.
 

DLPino

Superlid
H21 – Stranddag

Toen ik de volgende dag opstond en mijn telefoon aanzette, zag ik een bericht van mijn directe leidinggevende met zijn excuses op voorhand. Hij vroeg of ik mijn email wilde bekijken, voor een urgente zaak rondom het project voor Marieke en Mieke.
Ik berichte mijn baas terug dat ik even eea moest regelen en dan gelijk achter mijn computer kroop.
Ik legde het uit aan Jantine, die wel baalde, maar het ook wel begreep. Ik zei dat het het prettigst zou zijn als ik even alleen kon werken en vroeg dus of zij misschien iets anders kon gaan doen. Ze wist niet zo goed wat, tot ik bedacht dat ik haar misschien wel even bij Janneke en Karel kon onderbrengen. Ik vroeg het niet aan Jantine of ze dat leuk vond, maar zei haar mee te lopen met mij. Ik liep naar het huisje van Janneke en Karel en klopte op de deur. Janneke deed open en zag er wat verwilderd uit. ‘Hoi Janneke, goedemorgen, Ik heb een korte vraag, komt dat gelegen?’
‘Ik moet onverwacht werken vanochtend, dus vroeg mij af of Jantine een poosje bij jullie mocht zijn tot de lunch, dan kan ik even rustig werken’.
‘Ze heeft een schone broek dus die moet het wel houden deze ochtend’. Janneke keek nog wat wazig en reageerde, ‘Uh wij lagen nog in bed, maar dat kan denk ik wel hoor, Kom maar binnen’.
Jantine stapte over de drempel en keek achterom naar mij. Ik groette haar zonder verder aandacht te geven aan haar bezorgde blik en liep weg.

Terug in ons huisje, pakte ik direct de laptop en logde in op mijn email en het intranet van ons bedrijf. De email was door Marieke opgesteld zag ik en hun bedrijf had nu schijnbaar ook een naam. BTCC Behaviour Training and Correctional Consultancy.
Marieke stond als directeur op het briefpapier en ik vroeg mij af wat Mieke haar rol dan was. Ik las de email door en moest hem even 2 keer lezen, voor ik van mijn verbazing was bekomen.
Kortgezegd kwam het erop neer, dat er een groot contract was binnengehaald door BTCC en dat alles in een stroomversnelling was gekomen.
Achter mijn rug om, hadden Marieke en Mieke mijn baas benaderd en gevraagd of ze mij om te beginnen voor een jaar in mochten huren in een detacheringsvorm.
Ze hadden in mij een zeer geschikt persoon gezien, om de dagelijkse aansturing te doen en de opstart en enorme groei te begeleiden. Uit hoe ik het bericht las, had ik zelf niet echt keus leek het. Het bod wat ze mijn baas hadden gedaan was zo goed, dat hij direct akkoord was gegaan. Marieke schreef dat Mieke zo zelfverzekerd was geweest naar haar over dat ik toe zou stemmen, dat zij daar nu ook geen twijfel meer over had. Het ging as maandag direct in, want dan zou de plaatsing en de afwerking van het interieur beginnen.
Er was een online meeting om 10.30u deze ochtend, waar ik bij geacht werd aanwezig te zijn. Ik had nog een uur om het te verwerken en wat dingen voor mijzelf uit te werken en op papier te zetten, die ik wilde bespreken in de meeting. Er ging nog even door mijn hoofd, dat ik absoluut niet accepteerde dat er zo voor mij werd beslist, maar dat zakte ook weer weg en ik zag 2 problemen als ik in opstand kwam.
Mieke had toch wel het een en ander wat ze tegen mij kon gebruiken en het andere punt was niet echt een probleem, maar meer dat ik ook wel nieuwsgierig was naar iets nieuws voor een periode.
Ik verwisselde mijn polo voor een overhemd en pakte een bak koffie. Om 10.25 uur zat ik klaar achter de laptop en logde in.
In eerste instantie waren het Marieke, Mieke en ikzelf. We begroeten elkaar vrij zakelijk en Marieke kwam gelijk ‘to the point’. Ze snapten dat het erg snel ging, maar hadden toch nu een antwoord nodig van mij of ik akkoord ging met de ‘overeenkomst’. Ik gaf aan dat ik nog wat vragen had, maar daar kapte ze mij direct af en zei dat dat voor een later stadium was. ‘Ik begrijp van je dat je dus akkoord gaat?’
Ik was zo overrompeld op dat moment door haar directheid, dat ik vanuit een stuk stress zei dat ik inderdaad akkoord ging. ‘Goed dan, ik zal alles met je baas rondmaken en dan zien we je maandag verschijnen op kantoor’.
‘We gaan nu verder met de architect en de aannemer, ik stel voor dat je daar bijblijft en gewoon meeluistert’. Ik had in het korte gesprek Mieke een paar keer heel licht zien glimlachen om wat er gebeurde en dit zorgde voor alleen maar meer vragen in mijn hoofd.
In de rest van het gesprek met de architect en aannemer, ging het over laatste puntjes en details die nog in orde gebracht moesten worden. Ook over planning wat voor mij dan goed was om te weten. Het gesprek was om 11.45 uur klaar en we sloten ook gewoon af zonder verder nog door te praten. Dit kwam maandag allemaal wel zei Marieke.

Na het gesprek zat ik naar mijn laptop te staren en liet ik het nog is goed op mij inwerken. Na een minuut of 10 werd er aangeklopt en daar stond Karel voor de deur.
Hij zei dat zij naar het strand gingen en vroeg of Jantine met hun mee mocht. Als ik zin had kon ik ook aansluiten wanneer ik zover was. Ik zei dat het in orde was en dat ik over een uurtje aan zou sluiten. Ik pakte een badpak van Jantine en gaf deze aan Karel.
Terug achter mijn laptop zocht ik BTCC op het internet op, maar de site was nog ‘under construction’. Wel zag ik diverse vacatures staan voor administratieve functies, een conciërge, schoonmaaksters en ook een sport docent. Deze laatste werd een vrouw als gewenst benoemd, ivm de verhouding man/vrouw op de werkvloer. Dat begreep ik niet echt, maar ach daar zou wel over nagedacht zijn.
Wat ook nog opviel waren de 2 laatste vacatures, waarin 2 50+ dames werden gezocht. Er werd een HBO werk- denkniveau gevraagd en evt ervaring in het onderwijs. De dames zouden intern volledig opgeleid worden en zouden ook avonden, nachten en weekenden moeten werken, voor inwonende cliënten.
Ik ronde mijn zoektocht af en sloot de laptop, om vervolgens een broodje te pakken met een glas jus d’orange. Daarna kleedde ik mij ook om en sloot het huisje af om naar het strand te gaan.

We hadden een heerlijke middag op het strand en genoten van het weer en de azuurblauwe zee. Nadat ik eerst een cocktail aan het barretje had genomen, kon ik de gebeurtenissen van de ochtend achter mij laten. Ik nam een duik in zee en lag een poosje te dobberen in het water. Toen ik in een strandstoel ging liggen bij Karel, Janneke en Jantine, dutte ik direct in en werd na 2 uur helemaal van de wereld te zijn geweest wakker van een hand op mijn bovenlichaam.
Janneke was op haar knieën naast mij in het zand gaan zitten en smeerde mij in met zonnebrand. Toen ze mijn benen ook insmeerde en van onder steeds verder omhoog schoof kreeg ik het behoorlijk warm. Ze fluisterde lief en zacht in mijn oor dat ze bang was dat ik ging verbranden, dus ze hoopte dat ik het niet erg vond dat ze mij insmeerde. Ze wist precies wat gevoelig was en deed het zo langzaam, dat de opwinding al langzaam zichtbaar werd in mijn gele zwembroek die al aan de krappe kant was. Alle voorzichtigheid was vervlogen blijkbaar want terwijl ze mij recht in de ogen keek, ging haar hand via het pijpje van mijn zwembroek naar binnen. Eerst nam ze mijn balzak in haar hand en kneedde deze zachtjes, om vervolgens mijn lid te omvatten en deze zacht te masseren. Met haar ander hand trok ze mijn zwembroekje iets naar beneden, nam mijn half stijve lid heel even volledig in haar mond en stopte daarna abrupt met haar verwennerij. Karel lachte hard en zei dat je Janneke beter te vriend kon houden als ze in zo’n bui als deze was.
Karel stuurde Janneke en Jantine om wat drankjes voor ons en zo genoten we nog de hele middag tot begin de avond van het heerlijke weer en het fantastische strand.
We wisten dat Emma en Madelief vandaag stadjes af gingen struinen en grapten een beetje dat er betere activiteiten op dagen als deze waren. Ze zouden de volgende ochtend al vertrekken en daarom hadden we al afgesproken dat we vanavond een afscheidsborrel gingen doen met elkaar in een heel leuk strandbarretje.
Jantine en ik vertrokken iets eerder van het strand dan Karel en Janneke en douchten om de beurt, nadat we in ons huisje terug waren. Ik wilde een goed moment afwachten om alles van vanmorgen aan Jantine te vertellen, maar was ook benieuwd naar haar ochtend.
Ze vertelde dat na haar binnenkomst, Janneke wat opgelaten had verteld dat zij en Karel meestal in de ochtend de liefde bedreven en dat ze Karel niet wilde teleurstellen, dus nog even terugging naar de slaapkamer. Jantine was in de woonkamer gaan zitten, maar na 2 minuten kwam Janneke terug en zei dat Karel wilde dat Jantine erbij kwam. Janneke had Jantine gezegd zich tot op haar luier na uit te kleden en daarna mee te komen. In de slaapkamer had Janneke Jantine in een stoel plaats laten nemen, waar ze ‘mocht’ toekijken op het liefdesspel van Janneke en Karel.
Het was deels ongemakkelijk, maar ze was ook wel geïntrigeerd geweest door Janneke. Ze bracht gewoon een onverklaarbaar gevoel bij Jantine naar boven.
Nadien had Karel toe willen kijken hoe Janneke Jantine’s luier verschoonde en had haar halverwege ertoe aangezet om Jantine met haar mond te verwennen.
De tijd vloog voorbij en ik had dus geen tijd meer om mijn verhaal te vertellen, want daar wilde ik even een rustig moment voor hebben.

Na een lekkere maaltijd in het buffetrestaurant, belanden we uiteindelijk met zijn 6’en in een superleuke bar aan het strand, waar we een hele gezellige avond hadden.
Alle spannende belevenissen met elkaar waren even op de achtergrond en het was daardoor een hele leuke normale avond van een groep gezellige vrienden, die kletsten en dronken tot de bar om 0100u sloot.
Emma en Madelief namen afscheid en vertrokken naar hun huisje, want zij zouden om 0730u al opgehaald worden door de taxiservice om naar het vliegveld te gaan.
We spraken sowieso af om elkaar terug in NL nog eens te spreken en te ontmoeten.
Karel en Janneke wilden nog niet naar bed en vroegen of we nog een drankje wilden doen bij hun in het huisje. Ik stemde in met nog 1 drankje en zei dat we niet meer heel lang wilden blijven want we waren best moe. Hiermee was het denk ik ook duidelijk dat we het gewoon bij een drankje wilden houden.
Het was alsnog gezellig en Janneke was erg aanrakerig bij Jantine, maar dit leek Jantine totaal niet rottig te vinden. Na nog een poosje op schoot bij Janneke te hebben gezeten was het 0230u dat we richting ons huisje liepen.
We waren heel moe, dus poetsten onze tanden waarna ik Jantine haar nachtluier aandeed en we lekker tegen elkaar aankropen in bed en binnen no time in slaap vielen.
De volgende dag was het zaterdag en wij zouden zondagochtend terugvliegen, omdat we maandag beiden weer aan het werk moesten.

Die laatste dag brachten we uiteindelijk ook veel tijd door met Janneke en Karel en we hadden nog de grootste lol. De laatste avond besloten we om bij het huisje van Jantine en mij te blijven en daar wat te drinken. Dit toch wel op licht aansturen van Janneke, die daar duidelijk bedoelingen mee had. Ik liet het maar een beetje gaan en vond het ook wel grappig. Het werd nog wel wat raar toen Janneke het initiatief nam en ons wat ging bemoederen. Karel zei niet veel en uiteindelijk belande Jantine in alleen haar luier bij Karel op schoot en wilde Janneke met mij wat drinken halen in de keuken, waar ze uiteindelijk ook ‘vroeg’ of ik haar wilde verschonen. Ik vond dit geen probleem en verschoonde haar op ons bed. Nadat Janneke weer naast het bed stond en ik haar jurkje netjes over haar dikke nachtluier deed waar ze zelf om gevraagd had, kon ik het niet laten om even onder haar jurkje over het zachte plastic van haar geluierde billen te wrijven. Ze liet dit rustig gebeuren, waarna we in de keuken het drinken pakten en terugliepen naar het terras.
Terug buiten was Karel Jantine met zijn hand aan het verwennen, die hij via haar rechterlies in haar luier had gestoken. Jantine had haar hoofd achterovergelegd op zijn schouder en hier zag Janneke haar kans om achter Karel te gaan staan en zacht Jantine haar borsten te gaan masseren en haar daarbij een lange tongzoen te geven. Ik kon ondertussen wel zien aan Jantine dat ze niet echt een heel warm gevoel van Karel kreeg, maar dit zag ze waarschijnlijk als de kostprijs voor de aandacht van Janneke. Nadat Jantine heftig klaar was gekomen en zij van Karel zijn schoot was opgestaan, ging het verder tussen Janneke en Karel.
Jantine ging zichzelf wat opfrissen en heel eerlijk hoefde ik hier ook niet perse naar te kijken, maar ik liet het maar gebeuren. Deze mensen waren helemaal losgekomen leek het wel en belanden in hun 2de jeugd. Ik kon ook duidelijk zien dat de luier Karel alleen maar meer opwinding bezorgde en dat hadden we sowieso gemeen met elkaar.
Iedereen koelde gelukkig wat af en we dronken nog een glas wijn, waarna we afscheid namen van elkaar en ook naar bed gingen. Janneke had ons telefoonnummer gevraagd, dus die ging ons ongetwijfeld bellen terug in NL, maar dat zagen we dan wel weer.

De vlucht de volgende dag ging goed, maar we waren erg moe. We sliepen tijdens de vlucht de hele tijd en toen we landen was het net of we nog op moesten stijgen.
We waren uiteindelijk om 1600u thuis, waarna Jantine de was ging doen en de koffers op ging ruimen en ik de post even doorwerkte. Uiteindelijk lukte het ’s avonds bij een glas wijn om het verhaal over mijn werk te vertellen. Jantine werd enorm boos en ik had moeite om haar tot bedaren te brengen toen ze direct Mieke wilde gaan bellen om verhaal te halen. Ik legde mijn zicht op het verhaal uit en hoe ik erin stond en ondanks dat ze nog boos was over hoe dit aangepakt was, respecteerde ze mij en liet het zoals ik vroeg nu voor wat het was.
We doken vroeg in bed en vielen snel in elkaars armen in slaap.
 

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
Mooi vervolg weer, benieuwd of Jantine alsnog actie onderneemt.
Maar, ook wat dat voor gevolgen heeft :):)
 

DLPino

Superlid
H22 – Wederom blijkt, dat niets is wat het lijkt

Het begon natuurlijk enorm hectisch, dat had ik wel aan zien komen. Toen ik arriveerde bij het pand, was het daar al een drukte van belang. Mijn ‘oude’ collega’s van de buitendienst waren druk bezig, met het plaatsen en in elkaar zetten van alle meubels en overige zaken die wij zouden leveren. Ik dacht nog in wij, ondanks dat ik nu aan de andere kant stond natuurlijk.
Ik trof Marieke en Mieke in een tijdelijk kantoor, in gesprek met de binnen-huisarchitect. Ik werd kort begroet en daarna zeiden ze niet veel meer, dus ging ik op zoek naar koffie. Even later zag ik Mieke weglopen, dus liep ik terug naar het kantoor en trof daar Marieke alleen aan. Ze excuseerde zich voor de hectiek en rare start voor mij, maar hoopte op mijn begrip. Ze bood mij een kop koffie aan en gaf mij een map met documenten. ‘Ik wilde vragen of jij vandaag gewoon eea in de gaten wil houden, zodat zaken goed verlopen’. ‘Ik zal je nergens op afrekenen, maar wij hebben er geen tijd voor en jij weet in ieder geval behoorlijk wat van het interieur, dus als er iets niet goed gaat kan je ingrijpen’. ‘Helaas moet ik nu ook weg voor een afspraak, dus drink je koffie en succes vandaag’.
Ik was wat verbijsterd over hoe dit ging, maar vond het op zich niet erg. Zoals gezegd dronk ik mijn koffie op en verkende eerst is grondig het gebouw. De werk-mannen waren toch nog aan het opstarten, dus nu was er nog niet zo heel veel te controleren. Het was een mooi en oud gebouw, met veel potentie naar mijn idee.
Ik had op de tekeningen natuurlijk wel al wat gezien, maar in het echt was het nog imposanter.
De dag verliep vlot en ik kon niet echt grote dingen ontdekken die fout gingen, dus alles wat niet goed liep kon ik ook zelf oplossen. Tussen de middag haalde ik een broodje bij een zaak om de hoek en verder zag ik Marieke en Mieke de hele dag niet meer. Om 1730u belde Marieke mij dat er op haar tijdelijke kantoortje een sleutel lag en ze vertelde mij de alarmcode. Ze vroeg of ik af wilde sluiten en morgen ook wilde openen om 0700u. Dat was behoorlijk vroeg maar ik ging natuurlijk akkoord en we hingen op. Ik sloot af en pakte mijn fiets, waarna ik via de AH naar huis reed. Jantine had een avonddienst dus ik moest voor mijzelf koken vanavond.
Toen ik stond te koken kreeg ik nog een email van Marieke met inloggegevens voor een schijf in de cloud, waar alles van BTCC opstond qua documentatie etc. Ze vroeg mij om deze week tussen de bedrijven door mijzelf in te lezen. Ze wist niet zeker of zij en/of Mieke morgen nog bij het pand zouden kunnen zijn, maar hadden alle vertrouwen in mij dat ik het onder controle had.
Het was een erg drukke dag geweest en na het eten en douchen, had ik enorme behoefte aan even op de bank te hangen met een goeie film. Ik liep na het douchen met mijn handdoek om mij heen geslagen naar zolder en zocht in de kast een fijne luier uit. Het werd een Bambino Carnevalee luier en een bijpassende romper met daarop dezelfde figuurtjes. Ik trok de romper aan en ging vervolgens op het verschoonkussen liggen waar ik de romper weer opstroopte tot op mijn buik en mijzelf de luier aandeed. Ik sloot de romper en kwam even tot rust in mijn hoofd, toen ik daar zo heerlijk lag op het verschoonkussen.
‘Lieverd, lieverd, wordt is wakker…..’ Ver weg hoorde ik een stem en het duurde even voor ik terug op de wereld was. Ik lag nog steeds op de commode en Jantine stond naast mij, zacht aan mijn schouder te schudden. Ik was in slaap gevallen. ‘Lieverd toch, ik denk dat je in slaap bent gevallen, heb je het niet koud’? ‘Het is 2330u, ik ben net thuis, ga je mee naar bed’? Ik kon niet zoveel zeggen, maar mompelde ‘ja’ en liep met Jantine mee naar onze slaapkamer. Ik weet nog vaag dat ze zei nog even te gaan douchen en vroeg hoe laat ik op moest. Ik mompelde 0600u en was daarna direct weer vertrokken naar dromenland.

De volgende morgen werd ik wakker van Jantine’s wekker. Ondanks dat zij nog een avonddienst had, stond ze direct naast haar bed en zei mij over 10 minuten naar de keuken te komen. Ik kon nog even snoozen en stapte toen uit bed en liep naar de keuken. Hier had Jantine en eitje voor mij gekookt en verse sinaasappelsap geperst. Ik nam plaats op een kruk aan ons kookeiland en ze kwam direct achter mij staan en gaf mij een knuffel. Ze kende mij goed en wist dat ik niet op mijn best was ’s morgens vroeg en zei dus verder niet heel veel. Toen ik zat te eten, zei ze dat het nu even rottig uitkwam zo met ons werk, maar dat we morgenavond lekker samen thuis zouden zijn.
Ik was niet droog gebleven vannacht en dat had Jantine ongetwijfeld al gezien. Ze liep mee naar de badkamer en hielp mij met het uitdoen van mijn romper en luier en toen ik onder de douche stond, vouwde ze de luier op en gooide deze weg.
Na een knipoog liep ze weg en ik bedacht mijzelf hoe enorm blij ik was met haar.
Ik had ondertussen toch wel een beetje haast en douchte snel, waarna ik mij afdroogde en mijn tanden poetste. Om 0645u zat ik op mijn fiets, na een heerlijke kus van Jantine die nog even terug in bed kroop. Ik was net op tijd op kantoor en er stonden al wat bussen te wachten met werkmensen. Ik opende de boel, iedereen ging z’n gang en ik besloot eerst even een paar bakken koffie te doen en wat stukken uit de map door te nemen, zodat ik wist wat de planning voor vandaag was en waar ik op moest letten. Daarna opende ik mijn computer en begon mij wat in te lezen, op de schijf met bedrijfsdata. Al snel zag ik in de financiële administratie een paar zaken die mij zorgen baarden. Dit moest ik vandaag verder uitzoeken en als het klopte, moest ik hierover in gesprek met Marieke en Mieke. Ik wist toevallig dat Mieke een avonddienst had met Jantine dus die zou ik denk ik niet zien vandaag, maar Marieke wist ik niet of die nog kwam.
Als het goed was, zou na vandaag alles geleverd zijn aan interieur en meubels en zouden ze daarna, alleen nog moeten plaatsen en afwerken. Het zou in totaal een week kosten, maar er waren wat extra mensen op gezet, dus misschien konden ze een dag winnen begreep ik bij de koffie van de voorman. Volgende week zou het personeel starten wat reeds was aangenomen, maar het koste veel moeite om goeie mensen te vinden. Er waren wel relatief hoge lonen geboden, maar dat had ook een keerzijde en dat was een van de onderdelen waar ik mij zorgen over maakte.
Volgende week zouden we deze mensen dan inwerken en zelf de laatste puntjes op de spreekwoordelijke ‘i’ zetten, om de week daarna open te gaan.
De ochtend was ik druk met allerlei kleine regeldingen en hulp bieden waar nodig was en in de middag kreeg ik het iets rustiger. Ik dook na de lunch nog eens in de administratie en financiële stukken en kwam tot de conclusie dat we een enorm probleem hadden. De investeringen die gedaan waren dekten totaal de kosten niet, die we tot nu toe aan het maken waren. Inkomsten zouden op zijn vroegst met een maand of 2 op gang komen en de kosten zouden ongetwijfeld nog verder stijgen. Natuurlijk kan je de crediteuren contacten en vragen om uitstel van de betalingen, maar naar mijn idee waren we al veel te ver heen om dit nog op te lossen. Op papier waren we volgens mij al failliet voor we waren gestart!
De huur van het pand was ook gigantisch hoog voor een startend bedrijf. Hier was naar mijn idee echt niet over onderhandeld, dat geloofde ik absoluut niet.
Ik was even totaal verbijsterd en zat stil in mijn stoel en probeerde mijn hoofd op orde te krijgen. Hoe had dit kunnen gebeuren in zo’n vroeg stadium en hoe kon ik dit nu het beste aanpakken.
Ik wist nog niet heel goed wat de verhoudingen tussen Marieke en Mieke waren, maar had wel het idee dat Marieke meer de zakelijke kant deed. Ik besloot Mieke te bellen, haar dienst begon pas over een half uur, om haar voorzichtig te polsen of zij iets wist van deze situatie.
Mieke pakte wat verbaasd op en vroeg of ik het kort kon houden, want ze ging net naar haar werk. Ik vertelde haar dat ik wat zaken in de boeken had gezien die ik niet helemaal begreep en vroeg mij af of ze daar wat verduidelijking over kon geven. Haar antwoord was heel kort, dat ik voor de zakelijke dingen bij Marieke moest zijn. De afspraak was, om dat in volledig vertrouwen te scheiden van elkaar en zo was de dagelijkse leiding Mieke haar verantwoordelijkheid.
Het was mij direct duidelijk hoe de vork in de steel zat, terwijl de radartjes in mijn hoofd draaiden om een goeie smoes te verzinnen om Mieke te zien.
Het beste wat ik kon bedenken, was of ze zin had om vanavond met Jantine mee te komen na werk en nog een borrel bij ons te doen. Ze viel even stil en reageerde dat dat wel erg laat werd, maar Anneleen was bij haar vader en de volgende dag was Mieke vrij dus dat kon wel. We hingen op en direct appte ik Jantine om het haar te zeggen. Ik legde het kort uit en vroeg haar verder niets over de situatie te zeggen tegen Mieke.
Het was ondertussen 1600u en de meeste werkmannen waren al weg, behalve op de derde verdieping waren nog wat uitzendkrachten bezig om al de bedden en nachtkastjes in elkaar te zetten. Ook was er nog een tegelzetter bezig de laatste badkamer af te kitten. Verder ging alles voorspoedig, alleen was ik benieuwd naar de status van het souterrain. Ik had wel gezien dat er ook al spullen heen werden gebracht, maar deels ging het ook via een grote stalen trap aan de zijkant van het gebouw, omdat grote spullen daar makkelijker doorheen konden ivm een dubbele branddeur. Ik liep de trap af en stond in een lange hal, met allemaal kamers aan de zijkant. In het midden van de hal, was een stuk hal haaks op de lange hal en aan het einde daarvan waren de branddeuren. De kamers waren heel verschillend en sommige waren ook gelinkt aan elkaar. Op het einde van de lange gang was nog een soort heel klein sportzaaltje. In eerste instantie was er niet echt iets bijzonder te zien, tot ik wat deuren opende en in de kamers keek die vastzaten aan de spreekkamers. Veel van deze kamers waren uitgerust met medische meubels, zoals een onderzoekstafel en een gynaecologische stoel. In sommige kamers zag ik ook echt medische apparatuur staan en er waren er ook 2 met een grote commode.
Ik herkende spullen van onze zolder thuis, maar dit was echt professioneel en vooral veel killer door de omgeving waar het in stond. Ik kreeg een belletje van de tegelzetter dat hij nu wegging en de laatste was. Ik zei dat ik naar boven kwam en liep gelijk de trap op. Ik groette en bedankt hem voor zijn werk en sloot ook af, waarna ik op mijn fiets richting huis stapte.

Thuis stond er al eten in de koelkast wat ik alleen op hoefde te warmen, omdat Jantine al had gekookt vanmorgen. Na het eten nam ik een douche en daarna zette ik een film aan. De film duurde zo lang, dat ik bij de aftiteling de deur open hoorde gaan en de stemmen van Jantine en Mieke in de gang hoorde.
Ik vond het spannend om Mieke nu in deze setting te zien en om haar te vertellen wat ik gezien had. We begroeten elkaar en Mieke nam plaats op de bank.
Ik schonk een glas wijn in voor ons alle drie en Mieke zei tegen Jantine dat ze haar pyjama wel alvast aan kon doen en dat ze haar nachtluier maar even mee moest nemen, dan deed Mieke die hier op de bank wel bij haar aan.
Ik keek achter Mieke’s rug naar Jantine en lachte gemeen naar haar, de toon was gelijk gezet. Zij stak haar tong uit naar mij, maar zei verder niets.
Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, lag Jantine even later half naakt met haar benen in de lucht op de bank, terwijl haar collega en mijn baas haar een dikke roze luier om haar billen deed. Mieke aaide nog is uitgebreid over Jantine haar billen en bemerkte dat ze toch nog maar blij moest zijn, met zulke mooie jonge meiden billen die nog strak waren en nog een zachte rimpelloze huid hadden. ‘Als je ouder wordt veranderd dat wel’, was haar conclusie. Hierna ging de luier dicht en mocht Jantine voor haar gaan staan. Mieke checkte de luier in de liezen, liet Jantine een rondje draaien, gaf nog een klopje op haar geluierde billen en hees toen de pyjamabroek omhoog. Hiermee was het ritueel klaar en ging Jantine ook zitten om vervolgens een grote slok van haar wijn te nemen.
‘Zo, ik kreeg het idee dat je iets wilde bespreken met mij’! Zo gek was ze dus duidelijk niet en dus bevestigde ik dit, zonder omhaal van woorden. Daarna begon ik ook mijn verhaal en vertelde haar exact wat ik gezien had en wat mijn bevindingen waren. Ze zat met open mond te luisteren en nadat ik 10 minuten aan het praten was geweest en mijn verhaal afsloot, bleef het zeker nog een minuut of 2 stil. Ik zag dat ze bozer en bozer werd en ik zei haar dat we vooral rustig moesten blijven en goed na moesten denken, wat de juiste zetten zouden zijn.
Na wat gepraat, bleek dat Marieke heel de tijd Mieke had overschreeuwd mbt het zakelijke gebeuren en haar hier totaal buiten had gehouden. Elke keer als ze iets wilde weten, had Marieke haar afgescheept.
We concludeerden dat we het bespreekbaar moesten maken met haar, hoe ingewikkeld dit ook werd en als ze niet zou reageren of er verder niets mee zou doen of wilde doen, waren we genoodzaakt verdere stappen te ondernemen.
Ik had natuurlijk geen zeggenschap en rechten, maar kon Mieke wel bijstaan met mijn kennis en advies. Ik benadrukte nog dat we het snel en hard moesten spelen als Marieke niet mee zou werken, want het was echt 1 minuut voor 12. We dronken nog een 2de glas wijn, waarna Mieke naar huis vertrok en wij ons bed inkropen.
Ik kon de slaap niet gelijk vatten, dus luisterde naar de rustige en diepe ademhaling van Jantine, om vervolgens ook heerlijk weg te zakken in een diepe slaap.

De volgende dag was er weer een uit het rijtje behoorlijk hectisch. Doordat we nu nog 3 dagen te gaan hadden, liepen er zoveel mensen rond in de afbouw, dat het echt een gekkenhuis was. Ik had ’s morgens vroeg een bericht gedaan naar zowel Mieke als Marieke, of we in de middag even samen konden zitten. Dat lukte voor beide, dus om 1400u waren ze beiden op het kantoortje en stak ik van wal nadat ik de deur dicht had gedaan.
Ik vertelde Marieke dat ik eea had gezien in de boeken en het er al kort met Mieke over had gehad, maar dat zij had gezegd dat Marieke in principe het zakelijke deel deed. Ik vertelde mijn hele verhaal en ik zag haar stemming en reactie continue veranderen tussen geschrokken, boos en verdrietig. Ik gaf aan dat er direct een plan van aanpak moest komen, want er moest deze week actie op ondernomen worden. Dat was het moment dat Marieke fors tegen mij uitviel en mij op mijn plaats probeerde te zetten, dat ik gewoon werknemer was en mij er niet mee moest bemoeien. Hier pakte Mieke dan weer haar kans om uit te vallen tegen Marieke en te zeggen dat ze dit bij haar ook deed en dat dat nu niet meer werkte. Er moest en zou iets gebeuren in overleg en anders zou zij het oppakken.
Marieke gaf aan het te moeten laten bezinken en zou er morgenochtend op terug komen.

Het werd donderdagmorgen en omdat Mieke moest werken en Marieke haar dochtertje thuis had, ging het eea over de email. Marieke schreef een lange email met allerlei excuses en onzinverhalen en begon ook nog tegen ons van leer te trekken, dat het onmogelijk was om zonder vertrouwen samen te werken en dat wij het haar gewoon moesten laten regelen en ons er niet mee moesten bemoeien.
Ik belde Mieke maar kreeg geen gehoor, tot ze in haar pauze terugbelde. We besloten om niet langer te wachten en zelf actie te ondernemen.
Ik kende een goed advocatenkantoor en belde hun gelijk en maakte een afspraak voor eind de middag. Ik belde Mieke terug en stelde haar op de hoogte. Zij kon er ook bij zijn dus dat was goed.
Het was voor mij even lastig om weg te gaan, maar gelukkig was iedereen weg om 1600u en sloot ik snel af om naar de afspraak te gaan hier ook in het centrum.
Het was 5 minuten fietsen en ik appte Mieke dat ik dus iets later was.
De man met wie we een gesprek hadden, was erg vriendelijk en joviaal en hoorde eerst ons hele verhaal aan. Hij nam wat stukken door die ik had meegenomen en had gemarkeerd en bevestigde dat het eigenlijk al 1 over 12 was ipv ervoor.
Juridisch was er genoeg grond om Marieke te passeren, al moesten we haar wel in kennis stellen als er daadwerkelijke actie werd ondernomen.
De afspraak koste een uurtje en de man ging vanavond nog aan het werk met ons dossier en zou morgenochtend een update geven over de mogelijkheden.
Hij zei dat hij wel een paar ideeën had om ons te helpen, maar vroeg wel wat de mogelijkheden waren. Dit bespraken we nog kort voor we afscheid van hem namen en hem bedankte voor de snelle service en hulp.
Ik had nog wat werk te doen op kantoor, dus fietste terug en belde tegelijkertijd met Jantine. Ik vond het heel rottig voor haar, maar voor nu was het niet anders.
Ze beloofde mij wat te eten te komen brengen en vroeg of er een magnetron aanwezig was. Ik zei van niet en stelde voor dat ze langs de turk zou gaan en lekker lahmacun zou halen voor ons. Dit vond ze een goed idee.
Tegen de tijd dat we klaar waren met eten, moest ik nog een half uurtje werken schatte ik. Ik zei tegen Jantine dat ze wel even rond kon kijken als ze dat leuk vond, dan kon ik mijn werk afmaken en zouden we samen terug naar huis kunnen fietsen. Ongeveer 20 minuten later was ze terug en zei dat ze het erg mooi vond worden allemaal en grapte dat de kelder wel wat gedachten bij haar opriepen.
Ik moest lachen en maakte de laatste zaken in orde en sloot de computer af om daarna in te pakken, af te sluiten en samen op de fiets te stappen richting huis.

De volgende dag was wederom hectiek ten top. Iedereen buitelde over elkaar heen en naast de laatste werkzaamheden was de schoonmaakploeg nu ook aanwezig.
Ik had heel de week gestuurd op het werken en klaarmaken van boven in het pand eerst, naar beneden op het eind en dit had wel resultaat, want boven was gewoon helemaal klaar en hier konden de schoonmaaksters dus beginnen. Zij zouden met een team van 3 dames het weekend doorwerken, zodat alles maandag klaar was om te starten. Tussen het heen en weer vliegen door keek ik geregeld op mijn email, of er al bericht van de advocaat was. Om 1030u liep ik boven met de schoonmaakdames af te stemmen toen ik een belletje van Mieke kreeg. Er was een email en Mieke was erg blij, want er waren volgens de advocaat 2 opties die beide vrij gunstig uit konden pakken naar zijn idee.
Ik liep naar beneden, terwijl ik aan de lijn bleef en opende de email. Ik las hem snel door en vroeg aan Mieke wat haar voorkeur had. Mieke vertelde dat ze de laatste dagen ook haar eigen gedachten en ideeën had geëvalueerd en dat ze eigenlijk wel klaar was met het ondernemen met een partner, haar vertrouwen was weg.
Ze wilde als het mogelijk was wel dat het bedrijf door zou gaan en dus was er maar één optie goed volgens haar en dat was het geheel ter overname aanbieden.
De advocaat schreef ook dat hij een gegadigde had die hij kon benaderen hier uit de stad, die misschien wel interesse zou hebben. Hij benadrukte dat als hij nu een actie ondernam, welke van de twee het ook zou zijn, hij een aangetekende brief naar Marieke moest sturen ter kennisgeving.
Ik kon Mieke alleen adviseren, maar ik denk dat haar keuze de beste was en zei haar dit ook. De knoop werd doorgehakt en we gaven de advocaat groen licht om hiermee aan de slag te gaan.
We belden nog kort met hem na onze bevestiging per email en hij gaf aan dat het nu weekend was, maar dat hij hoopte na het weekend zsm met een reactie naar ons te kunnen komen. Hij zou de brief aan Marieke ook nog naar ons mailen.
De spanning zat in mijn hoofd, maar ik moest mijzelf bij elkaar pakken, want ik was hier met alles wat ik in mij had nodig vandaag. Eigenlijk deed ik een job op dit moment die voor 2 of drie man was, maar ik deed maar even geen beroep op Mieke en Marieke in deze gevoelige situatie.
Het werd weer laat die avond en ik werkte nog een poos door nadat iedereen weg was uit het pand. Ik had het al verwacht dat ik over moest werken, dus Jantine had afgesproken met Sara om een hapje te gaan eten en dan naar de bioscoop te gaan. Ik liet wat te eten bezorgen van de Mexicaan en toen ik afsloot was het 2130u.
Ik fietste naar huis, douchte mij en nam een glas whisky. Ik was doodop en kroop rond 2300u in bed en was direct vertrokken.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, was ik even behoorlijk in de war.
Ik was niet wakker geworden toen Jantine naast mij was gekropen, maar had dus ook niet gemerkt dat ze niet alleen was. Ze sliepen beide nog, maar waar ik rechts van mij tegen de mooie rug van mijn slapende meisje aankeek, lag daarachter Sara met haar gezicht naar Jantine toe. Ik moest zacht in mijzelf lachen en kon het niet laten om te checken of beide dames netjes waren ingepakt. Dit was zo en heel even zag ik Sara naar mij kijken om daarna haar ogen weer te sluiten en nog dichter tegen Jantine aan te kruipen.
Het was nu 0830u dus heel voorzichtig kroop ik over Jantine heen uit bed en liep naar de keuken om daar een ontbijtje voor de twee dames te gaan maken.
Als ze straks uit bed zouden zijn, dacht ik ze maar is lekker te verwennen met een heerlijk croissantje en verse jus d’orange. Wie weet wat ik er nog voor terug kon verwachten……!
 

DLPino

Superlid
Vanaf hier, dient dit verhaal samen gelezen te worden met mijn verhaal ‘Madeleine’ vanaf hoofdstuk 14! Voor de volledigheid adviseer ik om het hele verhaal te lezen.

H23 – Goed nieuws


Op zich hadden we een relaxed weekend voor de boeg, maar ik moest wel bereikbaar zijn voor de schoonmaaksters en wilde toch ook wel even langsgaan om te kijken hoe het ging. Nadat Jantine en Sara uit bed waren gekomen en Sara in de badkamer was, vroeg Jantine mij in de keuken of ik het erg vond dat Sara mee was gekomen en bij ons in bed lag. Ik pakte haar met twee handen vast en keek haar diep in haar ogen. Ik zei haar dat ik dat natuurlijk niet erg vond en grapte dat zo wakker worden de droom van elke man was. Ze lachte maar keek naar mij of ik het meende en dus vervolgde ik serieus. Ik zei haar dat ik het echt geen enkel probleem vond als ik het gevoel bleef houden dat we open en eerlijk waren naar elkaar. Ik zei haar dat voor mij 2 zaken belangrijk waren. Punt 1 was dat ik zeker moest zijn dat het haar gelukkiger maakte, of in ieder geval goed deed en punt 2 was dus dat we altijd open en eerlijk naar elkaar bleven. Ze legde haar hoofd tegen mijn schouder en bedankte mij. Ik vroeg wat hun plannen voor vandaag waren en zei ook gelijk, dat ik het wel leuk vond om even een koffietje te doen in de stad en dan gelijk nog even op kantoor te kijken. Jantine wilde even aan Sara vragen waar zij zin in had, maar vond het op zich ook leuk om een koffietje te gaan doen. Ze wist niet of Sara al plannen had voor vandaag en dus gelijk wegging straks, of dat ze mee wilde. Jantine vroeg of ik dat ook gezellig vond en ik gaf aan, dat helemaal ok te vinden.
Uiteindelijk had Sara ook nog helemaal geen plannen dit weekend en dus ging ze mee de stad in. Na een koffietje en even in een boekenhandel gekeken te hebben, fietste ik naar kantoor. Jantine en Sara deden nog een rondje stad en we zouden rond 1300/1330u lekker thuis lunchen, waar hun dan wat spullen voor zouden halen bij de supermarkt.
De schoonmaaksters gingen als een speer en dachten het werk vandaag al klaar te krijgen. Ze konden eind de dag bellen naar mij gaf ik aan en dan kon ik even terugkomen om samen een rondje te doen.
Thuis stond een heerlijke lunch klaar met allemaal verse broodjes en we hadden het supergezellig met elkaar. Na de lunch werd er wat heen en weer geplaagd en belanden we uiteindelijk op zolder, waar de dames mij behoorlijk gek maakten met hun gedrag. Ik belande op de commode met de belofte dat als ik lief was ik vandaag nog wel beloond zou worden. Met het schaamrood op de kaken vertrok ik om 1630u richting kantoor, met een redelijk dikke luier aan en een plug tussen mijn billen.
De dames van de schoonmaak moeten toch wel door hebben gehad dat er iets aan de hand was, maar ze lieten niets blijken toen we onze ronde deden. Nadat ik geconcludeerd had dat alles keurig netjes was en hun bedankt had voor hun inzet, vertrokken ze naar huis en sloot ik de boel ook af, om vervolgens weer op de fiets te stappen en naar huis te gaan.
Thuisgekomen was Jantine al aan het eten begonnen. Ik trof haar aan in haar negligé in de keuken en ze had duidelijk een luier aan. Achter haar staand omhelsde ik haar en vroeg of Sara al weg was. Het bleek dat die een afspraak had vanavond en net de deur uit was. Het was erg gezellig geweest, maar Jantine was uiteindelijk geschrokken van de tijd en was snel begonnen met koken. Ik vroeg haar waarom ze zo rondliep in haar negligé, maar het bleek dat ze toch nog even in bed was beland met Sara en nu straks even wilde douchen voor we weg moesten.
Ik keek haar vreemd aan en zei dat ik haar niet begreep want we hadden toch geen verlichtingen, maar blijkbaar had Jantine vergeten in de agenda te zettend dat we koffie gingen doen bij haar ouders vanavond.
We aten burrito’s en daarna deed ik de afwas, terwijl Jantine onder de douche ging.
Ik douchte na haar en ze had netjes liggen wachten, want wist wel dat ik haar een luier aan ging doen. Het werd een roze Northshore en daarover mocht ze zelf haar kleding kiezen. Het werd een wijde jurk en leuke sandaaltjes. Ik droeg een spijkerbroek en sportieve blouse en deed mijn witte sneakers eronder aan.
Toen ik de luier uit de kast pakte en naar haar toeliep, vroeg ze met haar blik of het echt nodig was dat ik zo’n dikke luier pakte. Ik reageerde niet en deed gewoon mijn ding, maar toen we klaar waren en de trap af liepen, zei ik heel lief dat ze nu zeker was dat het niet fout kon gaan met deze goede bescherming. ‘Het is een stukje rijden en je wil toch ook lekker wat drinken, fijn toch dat je je nergens zorgen over hoeft te maken’?! We stapten in de auto en reden naar haar ouders toe. In de auto werd niet zoveel gezegd, maar wel zette Jantine op den duur de radio harder bij een liedje wat ze erg leuk vond en hier zag ik haar stemming weer bijtrekken en zat ze lekker mee te neuriën.
Het was heel normaal om via de achterdeur binnen te komen bij Jantine haar ouders en dat deden we dus ook. Ellen haalde net een zelfgemaakte appeltaart uit de oven en Jantine begroette haar met een kus en een vrolijk goeiedag. Ik begroette Ellen ook en Ellen begon de koffie te maken en vroeg Jantine haar vader van zijn zolder af te halen, waar hij zijn modeltreinen had staan. ‘Ga hem maar roepen voor de koffie, die is zo klaar’. Terwijl Jantine naar boven liep, vroeg ik Ellen hoe het hier ging.
Het was een algemene vraag, maar ze wist heus wel waar ik op doelde. ‘Oh Dirk, ik had gehoopt dat de drang bij Wim wat minder zou worden als ik eea toeliet, maar het lijkt alleen maar erger te worden’. ‘Toevallig heeft hij van de week weer iets nieuws gekocht op internet en dat moest ik gelijk aantrekken van hem, toen het vanmiddag afgeleverd werd’. Ik deed nog een stap haar richting op, totdat ik achter haar stond en ik denk dat ze wist wat er ging gebeuren. Ik legde mijn hand in haar nek, liet hem daar even liggen en liet hem toen heel langzaam zakken over haar rug. Ze stond stil, heel stil. Ze droeg een vrij degelijke kokerrok, en toen mijn hand over haar billen was gegaan waar ik al iets aparts voelde, pakte ik de zoom van haar rok met twee handen en stroopte deze op tot hij over haar billen heen gleed en op haar heupen bleef rusten. Daar zag ik iets wat ik herkende van eerder gezien te hebben. Een op het eerste gezicht vrij degelijke zwarte slip bedekte haar billen, alleen was deze van glanzend latex. Het was exact zo’n zelfde slip als die Madelief droeg op onze vakantie. Op dat moment hoorde ik stemmen en voetstappen de trap afkomen, dus liet ik nog even snel mijn hand over de slip glijden tussen Ellens benen naar voren en zette nog even wat druk. Op het moment dat de deur naar de kamer openging, ontsnapte een kreun uit Ellen’s mond, trok ik mijn hand terug en stapte weg van haar. Zij trok haar rok omlaag en gelukkig doordat Jantine en haar vader kletsend binnenkwamen, viel het niet op en was er dus verder ook niets aan de hand.
We dronken koffie met heerlijke appeltaart en alles ging over koetjes en kalfjes.
Wim wilde mij zijn nieuwe trein laten zien op zolder op den duur, dus ik hobbelde achter hem aan en zag kans om op de trap achter hem een berichtje naar Jantine te sturen met een korte tekst. “Zo moeder zo dochter……”!
Het werd niet heel laat en toen we terug in de auto naar huis zaten, begon Jantine direct te lachen om mijn berichtje en zei tegen mij, ‘je was er alweer snel bij geweest nadat we binnen waren’. Wat bleek nu, Jantine begreep het berichtje totaal niet, dus had heel brutaal het berichtje aan haar moeder laten zien en gevraagd wat ik bedoelde. Ellen wist natuurlijk niets van het vakantieavontuur, maar begreep wel gelijk waar het over ging. Ze had Jantine meegenomen naar de keuken en daar haar verhaal verteld en ook haar rok opgetild. Jantine had het niet kunnen laten om ook even te voelen, waarna ze niet anders kon dan het verhaal van Emma en Madelief vertellen aan haar moeder. Precies toen het verhaal klaar was, waren Wim en ik weer binnengekomen en was hun conversatie dus klaar geweest.

Het weekend verliep verder rustig en ik hoefde dus zondag niet meer naar kantoor. De week begon en maandag begin de middag, kregen we bericht van de advocaat dat hij een afspraak had op woensdagmiddag met een potentiële koper, dus dat was goed nieuws. Van Marieke was er richting de advocaat geen nieuws en ook wij hadden niets meer vernomen en lieten dat maar zo.
De spanning liep die dagen wel op en op woensdagmiddag belde Mieke mij, dat ze de advocaat had gesproken en de eventuele koper zou morgen iets laten horen.
Ook ik vond het toch best spannend wat er ging gebeuren en daarnaast waren het ook intensieve dagen met de medewerkers, om alles op orde te maken en hun te instrueren.
Toen ik uiteindelijk om 2015u thuiskwam en nog niet eens had gegeten, was Jantine ontzettend lief voor mij en vertroetelde mij enorm. Ze had heerlijk eten klaarstaan en trok een fles wijn open. Normaal dronken we doordeweeks niet zoveel, maar blijkbaar wilde ze een uitzondering maken. Na het eten kon ik lekker gaan douchen en toen ik er uitkwam en beneden de kamer inkwam, was de boel opgeruimd en vroeg ze of ik een koffietje wilde. Ik plofte op de bank en kreeg een heerlijke espresso van haar, waarna ze voorstelde om even stoom af te blazen. ‘Ik weet dat je heel moe bent en het is verleidelijk om nu op de bank te ploffen, maar wat dacht je ervan om alles even te vergeten en gewoon lekker een drankje te gaan doen in de stand?’ Ik keek haar aan en zei dat het woensdag was en dat we morgen gewoon weer moesten werken, al was zij vrij morgen. ‘Laten we gewoon even gek doen en lekker even alles loslaten’, was haar reactie. Ik dacht een paar seconde na en zei tegen haar dat ik het een heel leuk idee vond. We kleden onszelf leuk aan waarbij ik eerder klaar was dan Jantine, maar weer verraste haar schoonheid in eenvoud mij, waar ik in het begin voor gevallen was. Ze droeg een wijder rokje, een simpele blouse en laarzen eronder. Haar jasje maakte het af.
In de stad dronken we eerst iets bij een tentje waar we vaker kwamen, maar daar was het niet zo druk vanavond. We vertrokken daar rond 2200u, om eigenlijk maar naar huis te gaan, omdat er toch niet zoveel te beleven was op een woensdagavond.
Totdat we langs een wijnbar liepen, waar het er supergezellig uitzag. We liepen naar binnen en keken even rond waar we konden gaan staan of zitten. Een leuke jonge maar wel mooie vrouw, was een beetje overenthousiast en zei tegen ons dat we gerust bij haar en haar vriend, aan het barretje bij het raam konden komen zitten.
We zagen geen andere plek, dus waardeerden het ook wel weer en namen plaats.
Jantine liep naar de bar om wat te drinken en moest ook nogal nodig naar de wc, dus deed dat gelijk toen ze terugkwam met drinken. Ik dook even in mijn telefoon om de voetbal te checken, waarbij de vriend van de vrouw mij bijna gelijk aansprak of ik Ajax fan was. Ik keek naar CL voetbal Ajax-Glasgow Rangers en bevestigde naar hem dat ik inderdaad Ajacied was. We kletsten wat maar daar had ik niet heel veel zin in, dus keek ik ook tussendoor verder. De vrouwen kwamen beide terug van het toilet, want zijn vrouw was daar ook heen geweest en die begonnen ook met elkaar te kletsen. Even later gingen ze samen de dansvloer op, toen er een heel populair nummer werd gedraaid en ik was al lang blij dat ik niet mee hoefde. Eerlijk is eerlijk, de man was wel erg aardig ondanks dat hij iets ouder was dan mij.
De vrouwen hadden het ook leuk, maar het was ook laat dus toen ze terugkwamen van de dansvloer kletsten we nog even met z’n vieren en stelde ik toch voor aan Jantine om naar huis te gaan. We begroeten hen en hun gingen ook gelijk weg. Buiten de zaak groeten we elkaar nog is en de vrouwen zeiden nog tegen elkaar dat het erg gezellig was geweest en dat het leuk zou zijn om elkaar nog is te zien hier.
We gingen naar huis en door de tijd en de hoeveelheid alcohol, waren we nadat we ons klaar hadden gemaakt voor de nacht in een mum van tijd vertrokken.

De volgende ochtend deed pijn, maar ik kon mij niet laten kennen en zeker niet laten zien aan de mensen als manager, dat ik was doorgezakt de vorige avond.
We zouden vandaag onze kleding krijgen en daarbij de passessie en we zouden verder een hele praktische dag hebben. Zaken over het gebouw, de computersystemen, rapporteren, etc. kwamen vandaag aan bod.
Ik kreeg een berichtje van Mieke eind van de morgen, met de vraag of ik eind de dag mogelijkheid had om naar het advocatenkantoor te komen. Ze vertelde dat er een aanbieding lag, waar zsm een besluit over moest komen. Ze ging Marieke bellen en vragen of ze er ook bij aan wilde sluiten, want het kwam er nu toch echt wel op aan en uiteindelijk was het voor iedereen beter om het in goede harmonie af te handelen.
Ik gaf aan dat ik vanmiddag echt klem zat met de collega’s hier op kantoor en alles wat we moesten doen deze dag. Ze begreep het volledig en bedankte mij dat ik het allemaal door liet lopen en draaiende hield met mijn inzet. Ze zou hiernaartoe komen na de afspraak, dan konden we even overleggen samen en kon ze ook verslag uitbrengen van hoe het met Marieke was gelopen als ze zou komen.
Niet veel later kreeg ik nog een bericht, dat ze Marieke had gesproken en dat haar toon veel gematigder was nu en dat ze inging op de uitnodiging.
Om 1715u was de laatste collega weg en ruimde ik de boel op. Ik denk dat het 10 minuten later was dat Mieke belde, dat ze onderweg was naar mij toe en of ik er dus nog was. Ik zei dat ik op haar zou wachten en vroeg of ze met ons mee wilde eten, dan zou ik Jantine even contacten. Dat vond ze prettig en dus belde ik Jantine na dat ik ophing met Mieke. Jantine vond het geen probleem, maar vroeg of we dan niet gewoon naar huis wilden komen, zodat we konden eten en dan konden wij onze dingen bespreken. Zij zat ook maar ongezellig alleen thuis.
Ik sloot de boel af en wachtte met mijn fiets buiten, totdat Mieke aankwam rijden en ik het uitlegde. We fietsten naar huis, waar Jantine heerlijke stoofschotel had gemaakt. Mieke gaf Jantine een knuffel en we konden gelijk aan tafel, omdat het eten al klaar was. Ik trok nog een fles rode wijn open en dacht het maar gewoon gezellig te maken.
Eigenlijk direct nadat we waren begonnen met eten, stak Mieke van wal en begon te vertellen over de meeting. De partij die was benaderd had gereageerd en een aanbod neergelegd waar niet over onderhandeld kon worden. Het was dus een ja of een nee. Ze wilden het bedrijf overnemen met alle bijbehorende schulden.
Ze zouden het bedrijf voortzetten en investeringen doen en het personeel kon dus gewoon mee over naar de nieuwe eigenaar. Ik luisterde stil nu het over de mensen ging, want ik merkte dat ik toch wel gespannen was. Ik had natuurlijk officieel een andere werkgever, maar was ondertussen wel gewend aan de gedachte van deze uitdaging en hoopte toch dat ik mocht blijven.
Mieke begon dat ik mee over mocht, omdat de eigenaar bewondering had voor mijn houding en handelen in de situatie die ik ontdekt had.
Van de eigenaren moest er 1 weg en de ander was verplicht om 3 maanden mee te draaien en dan zou beslist worden of er plaats voor die persoon was in de organisatie. Hier was de discussie natuurlijk ontstaan, maar met wat druk en hulp van de advocaat, had Marieke wel ingezien dat ze niet zoveel had om nog op terug te vallen en dus had ze het bod aanvaard en besloten dat zij op zou stappen.
Ze had direct een juridisch document getekend, waarop ze afstand deed van de aandelen en alle bijbehorende rechten. Tevens was ze hiermee gevrijwaard van aansprakelijkheid, in welke zin ook. Ze was vertrokken met een korte groet en daarna was de opluchting en toch ook een stuk rust over Mieke heen gekomen.
De advocaat zou het morgen communiceren met de tegenpartij en als alles rond was, zouden we meer te horen krijgen over hoe nu verder. Of dat morgen nog werd durfde hij niet te zeggen, maar de verwachting was wel dat er heel snel zaken zouden veranderen.
Na het eten tafelden we nog een poosje na en nam Mieke op den duur, quasi grappig Jantine op haar schoot nadat ze een paar keer heen en weer had gelopen na het afruimen van de tafel. Mieke vroeg haar of ze nog even mee moest naar boven om haar te helpen haar ‘pyjama’ aan te doen. Jantine vond dit schijnbaar niet erg, want bijna opgewonden reageerde ze met dat dat wel mocht van haar. De dames verdwenen naar boven en bleven best een poosje weg.
Toen ze weer beneden waren, keken we even wat tv met elkaar en dronken nog een glas wijn. Ik denk dat het tegen 2300u was, dat Mieke vertrok en Jantine en ik in bed kropen. Het was nog maar donderdag, dus ik moest morgen nog een dagje en Jantine had een halve dienst die ze voor iemand inviel.
Ik kroop lekker achter haar en pakte haar vast. Ze was verschrikkelijk snel vertrokken, waarschijnlijk door de paar glazen wijn die ze ophad. Het duurde niet lang, voor ik meende dat er iets gebeurde. Ik verplaatste mijn hand naar haar kruis en voelde dat ze in haar slaap haar luier behoorlijk goed gebruikte. Ik sliep ook in met mijn hand op haar warme natte luier.

De volgende morgen, vertrokken we allebei tegelijk van huis en ik riep Jantine nog na, dat ik mijn best ging doen om op tijd thuis te zijn vanavond. Ze zwaaide nog en was toen de hoek om verdwenen.
Voor de teamspirit zouden we vandaag een actieve dag hebben, met diverse onderdelen. We zouden eerst ontbijten met elkaar, dan zouden we een soort spel gaan doen op een locatie en daarna zou ik nog individuele gesprekken voeren met iedereen. Als het lukte zou Mieke erbij zijn, maar dat wist ze nog niet zeker.
Een extern bureau regelde deze dag en faciliteerde hem ook en het actieve deel vond plaats in een oud gymzaaltje, aan de achterzijde van ons pand. Daar deden we een interactief spel wat best leuk was. Toen we terugliepen om te gaan lunchen, had ik een voicemailbericht van Mieke op mijn telefoon. De advocaat had haar gebeld en gezegd dat er maandag iemand aanwezig zou zijn namens de nieuwe eigenaar. Mieke gaf nog aan het niet te gaan halen vandaag, maar zei te weten dat het bij mij in goede handen was en bedankte mij nog eens uitgebreid voor de afgelopen 2 weken. Ik bedacht mij dat er wel serieus veel gebeurd was en dat ik mij met al deze actie eigenlijk best als een vis in het water voelde. Ik was blij met de verandering in mijn dagelijkse sleur van mijn werk voorheen en hoopte stil dat ik toch wel mocht blijven.
 

suprima

Superlid
Mooi geschreven DLPino ik ben cht benieuwt hoe de combin gaat zijn hoe wel mijn voorkeur wel naar het verhaal. Van Madeleine gaat als ik eerlijk ben zeker met Mathilde ;)
 

DLPino

Superlid
Mooi geschreven DLPino ik ben cht benieuwt hoe de combin gaat zijn hoe wel mijn voorkeur wel naar het verhaal. Van Madeleine gaat als ik eerlijk ben zeker met Mathilde ;)
kan je mij vertellen waarom dat verhaal je voorkeur heeft? input geeft mij info om op in te spelen! Ik leer graag!
 

suprima

Superlid
Zelf vindt ik het gewoon heel mooi dat Mathilda in de luiers zit en Christiaan mag flirten met 2 vrouwen en er ook nog van alles gebeurd wat steeds weer een nieuwe en verassende wending geeft aan het verhaal:love
 

DLPino

Superlid
Afgelopen week ben ik via 2 wegen benaderd met de vraag wanneer ik weer verder ga schrijven. Alhoewel ik nog steeds moeilijk de vrije tijd ervoor vind, ben ik begonnen met mijzelf inlezen in de laatste hoofdstukken, om zo de draad weer op te gaan pakken. Geef mij dus wat tijd, maar ik ga weer aan de slag!
 
Bovenaan