Nieuw hulpje

Watermeloen

Superlid
Deel 1​

Langzaam kom ik bij zinnen. Ik zit in een erg kleine gewatteerde ruimte, waarschijnlijk een kist of zo. Mijn knieën zijn tegen mijn naakte borsten opgedrukt en mijn armen achter mij rug gebonden. ''Waar ben ik?'' ''Wie heeft dit gedaan?''. Allerlei vragen spoken door mijn hoofd. Maar geen woord kan mijn mond verlaten. er zit een rubberen bal in. Alleen zachte kreuntjes komen vanachter die bal vandaan. Ik heb niks aan, maar gelukkig is het niet koud in deze ruimte. ''Waar kom ik eigenlijk vandaan?'' ''wie ben ik überhaupt?''. De antwoorden weet ik niet. Ben ik dan echt alles vergeten? Soms hoor ik geluiden van water dat ergens tegenaan botst. ''Zit ik op zee?''.

Na een hele tijd galmt er een grote metalen deur die open gaat. Ik voel dat ik opgetild word. En in een busje word gezet. Met grote angst zit ze al de hele tijd in die ruimte gepropt. De druk om te plassen wordt groter, en om een of andere reden kan ik het niet ophouden. Langzaam voel ik de plas uit me lopen, en dat is niet een beetje. De rest van de reis zit ik in een laag laagje plas. Ik begin ondertussen ook best dorst te krijgen. Het helpt niet dat ik door de bal in mijn mond alleen maar zit te kwijlen. Ondertussen zit heel mijn boezem zowat onder het speeksel. Later tijdens de rit voel ik de druk op mijn blaas weer groot worden, en opnieuw voel ik de plas uit mijn lichaam lopen. Mijn voeten zitten nu helemaal ondergedompeld in de plas.

Eindelijk, het busje stopt. De bestuurder stapt uit en tilt mij met de hulp van iemand anders eruit. Ik hoor het gekraak van de bovenkant van de kist waar ik in zit. De deksel gaat er vanaf. Een man met donkerbruin haar kijkt op mij neer. De voorkant van de kist wordt ook los gemaakt. Het laagje urine kan er nu voren uit lopen. ''Hmm, ze zijn de luier vergeten.'' zegt de man teleurgesteld. Ik kan de ruimte inkijken, tegels op de muren, tegels op de grond en een aanrecht tegenover me. De man doet zijn handen onder mijn oksels en tilt mij op. Mijn benen zijn zwak geworden, waarschijnlijk omdat ik ze al lang niet heb gebruikt.

Als ik eenmaal rechtop sta begeleidt hij me naar een verschoningstafel achter de kist waar ik in zat. Ik moet gaan zitten en hij pakt een wit met blauwe luier uit een kastje. Als hij terug is probeert hij mijn benen uit elkaar te halen. Dit wil ik natuurlijk niet, dus ik geef hem een trap. Even staat hij terug en kijkt mij boos aan. In een paar soepele bewegingen maakt hij mijn benen gespreid vast aan de tafel. Met zijn ogen speurt hij mijn naakte lichaam af. Ik kreun enorm veel vanachter de bal in mijn mond. In een paar gemakkelijke bewegingen maakt hij mijn kruis eerst schoon met een doekje en doet me dan de luier om.

''Je naam is Jenn, Ik ben je nieuwe eigenaar. Mijn naam maakt niks uit.'' Rustig loopt hij weer naar de kastjes toe. ''Je zult hier bijna de jongste zijn, over twee weken word je 19.''. Om een of andere reden voel ik me een beetje meer op me gemak. ''Jammer genoeg heb je me net aangevallen, dit moet natuurlijk gecorrigeerd worden.'' hij maakt de armen achter me los en maakt ook die vast aan de tafel. ''Ik zie je morgen weer, tot ziens.''. Zegt hij rustgevend. Hij doet het licht van de kamer uit. Ik denk dat alles hier geïsoleerd is, echt koud krijg ik het niet. Het enige licht wat ik krijg is door een smal raampje bovenaan de muur. Het is nu nog dag.

Ik val snel in slaap. Als ik weer wakker word is het compleet donker in mijn kamer. Ik voel de natte luier tegen mij aan rusten. De luier komt tot mijn navel. Strak zit hij om mijn heupen vastgemaakt. Ik voel ook poep bij mijn billen. Ik vindt dit enorm vies. Tranen lopen over mijn wangen, gelukkig kan ik snel weer slapen. De volgende ochtend als ik wakker word is er gelukkig niet meer poep bij gekomen. Waarom ik nu opeens niet meer zindelijk ben weet ik ook niet. De man komt weer binnen. Eindelijk gaat het licht weer aan. ''Heb je nu je les geleerd?'' Zegt hij terwijl hij aan mijn kruis voelt. Hij maakt me weer los en haalt de bal uit mijn mond.

Als ik compleet los ben ga ik voorzichtig naar de man toe en geef hem langzaam een knuffel. ''Het spijt me van gisteren.''. Zeg ik zachtjes. Hij verschoont mij niet maar neemt mij naakt mee naar boven. Hij neemt me door een paar lange gangen van het oude gebouw. Naar een onbekende kamer toe. ''Dit word je slaapkamer, je kleding ligt in deze kast en schone luiers liggen onder je bed.''. Dit maakt me wel heel verbaasd. ''Meneer, kan ik niet gewoon het toilet gebruiken?''. Weggaan hier zit hem er sowieso nu niet in. ''In de lades van de kast ligt een uitleg voor dit alles, vandaag heb je een dagje vrij dus neem je maar de tijd om dat te lezen.''. ''Mag ik me dan wel verschonen?''. Vraag ik beschaamd.

''Nee dan moet iemand anders doen, en dat mag pas als jij klaar bent met je taak en je luier compleet is gebruikt.''. Mijn ogen worden groter. Dat antwoord had ik niet verwacht. De man verlaat de ruimte weer. Het bed ligt gelukkig nog best lekker, onder de onderlakens ligt een bedplassers matje. Ik open de lades van de kast om een boekje te vinden. In de bovenste lade liggen bh's voor me en wat stoffen rompers met kinderachtige designs erop, maar geen boekje. In de tweede lade liggen plastic broekjes en wat spullen die ik niet herken. In de onderste lade liggen nog meer kinderachtige rompers aan de ene kant en latex kleding aan de andere kant. Bovenop alles ligt een klein boekje.

''Welkom Jenn, je bent gekocht en aangenomen door je nieuwe eigenaar. Je zult dienen als een hulpje in het huis samen met 10 andere. Wat je taakomschrijving is kan verschillen, nu in de eerste week zul je elke dag bij een andere taak meelopen. Toiletten zijn niet toegestaan voor jou of de andere hulpjes. Dit is ook de reden dat je een luier moet dragen. Er zijn ook een aantal regels waar jij je aan moet houden.

1. Iedereen buiten de hulpjes zul je respecteren en dienen indien nodig.
2. Volwassenen spreek je aan met Meneer of Mevrouw, kinderen met jongen of meisje.
3. Wat je eigenaren zeggen staat boven alles. Als zij willen dat je iets anders doet dan probeer je dat ook zo te doen.
4. Luiers gebruik je volledig, als dit is gebeurt dan zal een van de andere hulpjes je verschonen. Jezelf verschonen of wassen is verboden.
5. Het aanraken van eigen geslachtsorganen is verboden.

Indien een van deze regels wordt overtreden, zul je hiervoor gestraft worden door een van je eigenaren.

Geniet van je verblijf.''

Redelijk geschrokken leg ik het boekje terug. Ik ga even op het bed zitten maar was vergeten wat er in mijn luier zit. De zachte poep verspreidt zich over mijn achterwerk. Echt walgelijk dit. Hoezo mag ik het toilet dan niet gebruiken? Ik pak me een fel roze bh en een romper uit de bovenste lade. De romper heeft drukknoopjes in het kruis terwijl ik die aandoe voel ik een straal plas weer mijn luier binnen gaan. De man had wat eten en wat drinken op mijn kamer achtergelaten. Dat had ik eerst opgegeten en gedronken toen hij de kamer verliet. Terwijl ik de romper over mijn hoofd trek voel ik een straaltje plas in mijn luier komen.

De luier was best koud van de plas van gisteren. Ik maak de knoopjes vast en ga goed op bed zitten, de poep is nog steeds walgelijk, maar nu is het me geen zorg. De rest van de dag probeer ik me wat dan ook te herinneren. Niks valt me binnen. Ik heb nog een keer moeten plassen en nog twee keer moeten poepen voor het avondeten. Mijn luier kan nu echt niks meer hebben. Ik ben maar gaan staan om lekken te voorkomen. Met tranen over mijn wangen sta ik naar de deur te staren. Gelukkig helpt de romper wel met de luier omhoog te houden. Zachtjes wordt er op de deur geklopt. De deur gaat langzaam open. Een van de andere hulpjes denk ik staat in de deuropening.

''Hey, jij bent zeker Jenn?'' vraagt ze liefjes. Ik kijk met nog steeds tranen over mijn wangen naar haar. Ze heeft alleen een schort aan en een luier. Haar handen netjes over haar kruis. Ze ziet er ook er jonger dan mij uit. Verdrietig knik ik mijn hoofd ja. Ze grinnikt vrolijk. ''Geen zorgen hoor, we hebben hier allemaal uiteindelijk enorm gebruikte luiers, en ook ik moet door andere worden verschoond.''. Ze pakt eerst een luier van de stapel onder mijn bed en dan trekt ze me mee naar een badkamer. Geen toilet te bekennen, wel weer een verschoningstafel. Ik ga er voorzichtig op liggen zodat er geen poep uit mijn luier lekt.

Ze maakt beide mijn handen en voeten vast aan de tafel. ''Sorry maar dit moet. Geen keuze.''. Ze maakt de romper los en dan de luier. De inhoud daarvan ziet er vies uit naar wat ik kan zien. Ze veegt eerst mijn kruis goed schoon met een nat doekje en trekt dan de luier onder mij vandaan. ''Waarom ben ik niet meer zindelijk?''. Vraag ik een beetje wanhopig aan het onbekende meisje. Ze haalt haar schouders op. ''Ieder hulpje hier is niet zindelijk. Geen idee waarom niet.'' De verschoning verloopt nog best comfortabel. ''Wat is eigenlijk je naam?''. ''Katie, dat is in ieder geval hoe ze me hier noemen.'' Samen met haar loop ik weer terug naar mijn kamer.

Gelukkig blijf ik tot het avondeten droog. Ik ga naar de eetkamer, op de begane grond. Er staat een lange tafel in. De meeste hulpjes komen ook naar de tafel toe en gaan in stilte zitten. Er missen er vier, waar die zijn weet ik ook niet. Iedereen zowat heeft een romper aan, behalve Katie en een andere. Twee van de missende komen binnen met borden gevuld met eten in de handen. Ze zetten die voor ieder hulpje. In stilte begint iedereen met eten. Ik zwijg ook maar. Het eten was nog best smakelijk, gelukkig maar. Het plastic broekje wat Katie me ook had aangedaan maakt best wel wat geluid als ik ook maar een beetje beweeg. Als je klaar bent mag je gewoon opstaan en doorgaan met waar je mee bezig was dus ik ga ook weer terug naar mijn kamer.

Tijdens het eten heb ik ook weer veel geplast, maar niet meer gepoept in deze luier. Ik mag dus ook geen nieuwe luier voorlopig. Verdrietig loop ik door de wijde gangen naar mijn kamer. Daar aangekomen doe ik de deur dicht. Tranen vullen mijn ogen. Ik laat me op mijn knieën vallen. Ik begin met huilen. ''Wat is dit voor een zieke wereld?''. Ik voel me meer een object dan een mens op dit moment. Een paar minuten blijf ik in een wanhopige status. Een straaltje plas verrast me terwijl ik op de grond lig, verdwaald in mijn wanhoop. De luier kan niet veel plas meer hebben, maar ik heb nog steeds niet gepoept. Ik droog mijn tarnen en sta op. Ik loop rustig de deur uit en klop op de deur van de kamer naast me. Daar ligt Katie geloof ik.

Voorzichtig klop ik op de deur. ''Hey Jenn, moet ik je weer helpen met verschonen?''. Ik kijk naar de grond en schud mijn hoofd. ''Mag niet.''. Katie knikt haar hoofd. ''Maar je gaat lekken?''. Ik schudt mijn hoofd nu ja. Ze pakt me bij mijn handen en begeleidt me naar dezelfde badkamer als vorige keer. Ze legt me weer op de verschoningstafel en maakt mijn luier open. Ze kijkt naar mij en geeft me een vriendelijke glimlach. ''Hoe oud ben je eigenlijk Katie?''. Vraag ik verlegen. Terwijl ze naar een van de kastjes aan de muur loopt geeft ze antwoord. ''Geen idee eigenlijk, ze zeggen dat ik 18 ben. Maar ik heb stiekem in wat papieren gekeken en daar staat dat ik jonger dan dat ben. Maar niet hoe oud precies.''.

Ze loopt weer terug naar mij met twee witte stroken die best wel lijken op de binnenkant van een luier. ''Dit zijn boosters, ze kunnen extra urine absorberen waardoor je langer met je luier kan doen.''. Ze tilt me bij de enkels omhoog en doet de boosters in de luier. Ze legt mij weer goed op de luier en doet nog wat talk poeder over mijn kruis voor ze hem dicht maakt. ''Kan ik ook verschoond worden? Ik leg je wel uit als dat nodig is. Pak eerst maar een luier van mijn kamer.''. Ik loop naar haar kamer en merk dat zij een opklapbaar hekje heeft bij haar bed. Onder haar bed pak ik een luier en loop weer terug naar de verschoon ruimte. De luier voelt nu nog vreemder met de boosters die hem nog dikker maken. Lopen gaat nu ook moeilijker sinds de luier nu ook lager hangt.

Ik loop de kamer in en zie Katie op de tafel liggen met haar schort omhoog gevouwen. Een compleet doorweekte luier ligt tussen haar dijen. Verlegen loop ik naar haar toe en maak de luier open. Als ik de inhoud zie kijk meteen even weg. Enorm vies dit. Aarzelend pak ik de natte doekjes en veeg haar kruis schoon. Voorzichtig trek ik de luier onder haar vandaan en rol ik die op. De nieuwe luier doe ik onder haar en doe zorgvuldig de rest van de stappen. Ik open de prullenbak en ruik de misselijke geur van oude vieze luiers. Katie bedankt me en loopt samen met mij weer naar mijn kamer. ''Het is zo meteen alweer bedtijd dus dan zal iemand je komen instoppen. 's nachts moet je een latex romper dragen, is makkelijker schoon te krijgen als je lekt.''.

Ik wens haar nog een goede nacht en ga mijn kamer in. Ik moet de avond dus met deze volle luier doorbrengen. Op de kamer doe ik de romper weer uit en doe ik ook een strakker plastic broekje aan. Als ik halfnaakt mijn broekje aan het trekken ben komt er een hulpje binnen. Het is een iets meer volwassen vrouw. Ze zegt verder niks tegen mij. Ze reikt in de onderste lade en trekt er een roze latex romper uit. Ze maakt de achterkant van mijn bh los en begint die van me af te halen. Ik doe maar gewoon mee. Ik stap in de romper en zij maakt de rits op de rug dicht. De lange mouwen hebben geen opening voor de handen waardoor ik vuisten moet maken. Ik ga op bed liggen en ze maakt mijn handen boven mijn hoofd aan het bed vast met medische handboeien. Stil verlaat ze de kamer weer en doet de deur dicht en op slot.
 
Laatst bewerkt:

Watermeloen

Superlid
Deel 2

De volgende ochtend word ik langzaam wakker. Een hoop poep ligt tegen mij opgedrukt, maar niks wat ik ertegen kan doen. Ik heb wel gelekt vannacht. Het plastic broekje heeft het gelukkig opgevangen. Al snel komt er iemand binnen om mij klaar te maken voor de dag. Het is Katie, daar voel ik me tenminste een beetje comfortabel bij. Terwijl ze de deken van me afhaalt begint ze pas met praten. ''Ik zie dat je luier niet alles heeft kunnen opvangen vannacht.''. voorzichtig maakt ze de handboeien los en helpt me met opstaan. Ik doe de latex romper van mijn schouders af en rol het moeizaam de rest van mijn lichaam af. Bijna helemaal naakt loop ik met Katie naar de badkamer. De plas blijft gelukkig in het plastic broekje hangen. ''Kun je even hurken? Dan leg ik de nieuwe luier onder je.''.

Een beetje verbaasd doe ik maar wat me wordt gevraagd. De poep voel ik nu nog meer over mijn kont verspreiden. Katie legt de verse luier onder me en doet voorzichtig een van de been openingen van het broekje open. De gelekte plas loopt de nieuwe luier in. Ik ga weer staan en wordt begeleid naar de tafel. Ik ga zitten en voel de poep opnieuw zijn weg vinden in onaangeraakte delen. Als ik leg maakt Katie mijn luier los en veegt mij schoon. Gelukkig zit ik al snel weer in een schone luier. ''Mogen we eigenlijk ook ooit douchen?''. Katie gooit de volle luier weg en draait zich weer naar mij. ''Ja, elke vrijdag mag dat. Maar iemand anders moet je douchen sinds je dat niet zelf mag doen.''.

Nog steeds bijna naakt lopen we weer terug naar mijn kamer. ''Het ligt aan je taakomschrijving hier wat je aan moet hebben, maar omdat jij dat nog niet hebt mag ik je gewoon aandoen wat je normale kleding hier is.''. Ze pakt eerst een bh en doet die me aan, dan pakt ze een van de kinderlijke rompers en dan nog een kort roze rokje. Ik moet hier echt nog aan wennen, dat anderen mij nu aankleden. Eerst ontbijt, dat gaat hetzelfde als het avondeten gisteren. Daarna pakt Katie me bij mijn pols en trekt mij met haar mee We lopen door een paar gangen en komen dan in een kamer met een tafel waar die 'nieuwe eigenaar' van mij aan zit. Katie gaat op haar knieën zitten en begint met praten. ''Ik moest Jess bij u brengen, waar begint ze vandaag?''. De man glimlacht naar ons.

''Ik zie dat ze nog een beetje meer discipline nodig heeft. Breng haar maar naar mijn badkamer.''. Katie knikt en gaat weer staan. Ik was niet op mijn knieën gaan zitten, is dat wat ik fout had gedaan? Als we de kamer weer uitgaan fluistert Katie tegen mij. ''Je hebt echt wat fout gedaan denk ik. De badkamer van onze eigenaren wordt normaal gezien niet door ons gebruikt tenzij je er een taakje hebt. Maar nooit zo op je eerste dag.''. Na weer door wat gangen te hebben gelopen komen we bij een deur. Katie klopt op de deur en probeert de deur open te doen. Maar die zit op slot. Ze zucht en gaat naast de deur weer op haar knieën zitten. ''Ik raad je aan dit ook te doen als je niet in meer problemen wilt komen.''.

Aarzelend doe ik dat ook. Na even wachten voel ik weer een straaltje plas in mijn luier komen. De warmte verspreidt zich over mijn kruis. Uiteindelijk komt de man naar ons toe gelopen. Met een sleutel maakt hij de badkamer open en nodigt mij uit om binnen te komen. Katie loopt weer weg. Ik ga nerveus de kamer binnen. In de ruime, en nog best luxe badkamer zijn twee andere vrouwen een jongere en een volwassene. De volwassene heeft haar handen achter haar hoofd gebonden en dat weer vastgemaakt aan de muur, en de andere staat in een hoek van de kamer in alleen haar luier. ''Jess, jij moet hier in huis je plek nog duidelijk leren kennen. Ik zal je vandaag leren wat er met je kan gebeuren als je dat niet doet.''.

Hij maakt een van de kastjes aan de muur open en pakt er mat materialen uit. Angst giert door mijn lichaam. Wat gaat hij allemaal met mij doen?. Eerst vult hij een rubberen zak met water uit de kraan. ''Vera, kun jij haar even verschonen?''. Vraagt hij ondertussen. Het meisje uit de hoek loopt naar mij toe en laat mij op de grond liggen. De man geeft haar een verse luier en ze begint met mij te verschonen, ik had sinds de vorige verschoning twee keer geplast, maar nog niet gepoept. De druk van een luier op mijn vagina is ook iets waar in aan moet gaan wennen. Ze doet ook mij rok los en neemt die weg, ook de romper haalt ze van me af en haalt die weg. ''Zo is het wel goed Vera.''. Zegt de man vriendelijk.

Ze staat op en gaat weer naar de hoek. Hij laat me staan en buigt me voorover. Tranen voel ik over mijn wangen rollen. Ik snik zachtjes. Hij trekt het kruis van de luier opzij en roept Vera weer bij zich. Vera pakt iets vast en doet dat zorgzaam in mijn anus. De luier doet ze ook weer goed over mijn kont. Ze wordt nog gezegd om te rubberen zak vast te houden. De man laat mij weer gewoon rechtop staan en hij verlaat de ruimte. Ik hoor gerommel van de deur achter me komen. Die zit nu waarschijnlijk op slot. De andere vrouwen in de badkamer blijven gewoon stil op hun plek de hele tijd. Rustig voel ik het koude water mijn lichaam binnenkomen.

Deze twee waren gisteren ook niet bij het avondeten, dit waren dus degene die er misten. Waren ze toen ook opgesloten hier? Misschien vannacht ook wel? Ik vind het maar een enge gedachte. Ik probeer een paar keer om contact te zoeken met de andere, maar die blijven compleet stil. Na een hele tijd stil te hebben gestaan hoor ik de man weer binnen komen. ''Ah, de zak is leeg nu.'' en hij vraagt Vera weer om terug te gaan naar haar plek. Hij haalt hetgeen in mijn kont er weer uit en vervangt dat snel weer met een metalen plug. Terwijl hij weer naar het muurkastje loopt om de rubberen zak terug te leggen kijk ik naar onder en zie mijn lichtjes opgezwollen buik. Een zacht kreuntje verlaat mijn mond.

''En voor het vervolg,''. Begint hij terwijl hij iets anders pakt. ''hou het stil hier.'' hij loopt naar mij toe met een rode rubberen bal met riempjes eraan vast. Stevig wordt dat in mijn mond vastgemaakt. En hij loopt de kamer weer uit. ''Geniet van die darmspoeling.'' zegt hij nog voor hij de deur dichtdoet. Mijn buik begint nu wel pijn te doen. Het voelt alsof ik heel erg moet poepen. Maar door de plug moet het er allemaal in blijven. Van de pijn van ik op mijn knieën. De andere twee kijken naar mij maar doen niks. Ik laat me op mijn zij vallen en lig op de koude tegels. Vooral met alleen een bh en een luier aan. Ik voel weer wat plas rustig mijn lichaam uit lopen. De rest van de dag lig ik daar stil op de grond.

Na een hele lange tijd met pijn op de grond kijk ik de ruimte in en zie dat de onbekende vrouw op haar knieën een best volle luier tussen haar benen hangen heeft. Vera merkt dit ook op en knielt voor haar. Ze legt een hand op de luier van haar en wrijft die van de voorkant van de luier naar de achterkant en terug een paar keer. Vera knikt haar hoofd en loopt naar de kastjes en haalt er een nieuwe luier uit. Ze gaat weer bij de vrouw op de tegelvloer zitten. Een voor een maakt ze de tapes los. De luier valt op de grond. De deur gaar weer open en de man komt binnen. Vera gaat weer terug naar haar plek in de hoek en de vrouw wordt achtergelaten met de gebruikte luier onder haar liggen.

De man draait mij naar mijn buik en haalt de plug weer uit me. Ook neemt hij de bh van me af en neemt die mee. Het voelt fijn dat de plug er eindelijk uit is. De man pakt er een rol zwarte tape bij en tapet mijn benen bij de enkels en dijen aan elkaar. Ik zie dat bij de vrouw voor me moet plassen. Een straaltje plas landt in de gebruikte luier die nog steeds onder haar ligt. De luier kan nog maar weinig opvangen dus de rest stroomt over en komt op de grond. Als de man klaar is loopt hij de deur weer uit en doet die op slot. Vera gaat weer terug naar de vrouw en trekt de luier onder haar vandaan. De geur van gevulde luiers vult de ruimte, mijn oude luier ligt ook nog steeds op de kamer. Die worden bij elkaar gelegd.

Ze pakt de nieuwe weer en doet die haar aan. Ik voel na niet al te lang wachten de darmspoeling uit me komen. De achterkant van mijn luier wordt nu nat van de half vloeibare poep van me. Ik begin best hoorbaar te kreunen. Allebei de andere hulpjes negeren mij. Het voelt echt vies aan dat de poep zo warm en kleverig over de hele achterkant verspreidt is. Na nog even te hebben gewacht hoor ik opeens iets van Vera. ''Jess, doe iets stiller of je krijgt meer straf.''. Zegt ze lief maar toch streng. Ik kijk op naar haar. De tape rond mijn benen begint oncomfortabel te worden. Tegen wat ik denk de avond word ik eindelijk bevrijd uit de badkamer.

De man komt weer binnen en legt een hand op de achterkant van het kruis van de luier en oefent wat druk uit erop. Ik krijg de koude rillingen ervan. Hij maakt mij compleet los van alles. ''Ga maar aan Katie vragen of zij je wilt verschonen en douchen, doe hetzelfde bij haar.''. Trillend ga ik op mijn benen staan en loop ik rustig de badkamer uit. De andere twee blijven achter. Achter me hoor ik de man nog tegen hun spreken. ''Ik wil nu dat jullie elkaar douchen, en daarna.''. De rest hoor ik niet meer. Bijna helemaal naakt slof ik terug naar de kamer van Katie. Daar klop ik op de deur. Geen reactie. Er komt een jongedame met zwart haar en een romper aan naar me toe lopen. ''Ze is er nu niet, ze is bezig met haar taak. Dat is schoonmaken geloof ik.''. Ik kijk haar aan, knik mijn hoofd vriendelijk en ga op zoek naar haar.

Ik kan haar al snel vinden in de woonkamer. Ze heeft een latex romper aan met een wit schortje erover. Ik tik haar op de schouder en vraag of ze me wilt helpen. Ze vind het goed maar moet eerst afmaken waarmee ze bezig is. Ik loopt dus alvast terug naar mijn eigen kamer. De dingen die ik vanmorgen aanhad liggen nu netjes opgevouwen op mijn bed. Ik raak voorzichtig de achterkant van mijn luier aan. Het voelt echt heel vies van de binnenkant als ik er stevig over wrijf. Ik wrijf ook eens over het kruis van mijn luier. Ik voel nu pas dat de poep zich daar ook heeft verspreidt. Ik stop daar dan ook meteen mee. Ik pak twee luiers van onder mijn bed vandaan en neem die mee naar de badkamer.

Ik ga daar alvast op de tafel liggen en wacht op Katie. Al snel komt ze gelukkig. Ik vind het nog steeds erg raar als andere mij naakt zien. ''Kunnen we zo ook douchen Katie?''. Katie knikt glimlachend. Als ze de luier openmaakt zie ik dat er ook een beetje poep in mijn vagina is gekomen. Katie maakt me gelukkig goed schoon voor we de douche in stappen. Ik stap weer van de tafel af en Katie gaat erop liggen. Ik maak haar luier los en maak lichtjes walgend haar luier los. Het ziet eruit alsof ze meer dan een keer erin heeft gepoept. Als ik haar ook goed heb schoongemaakt stapt ook zij van de tafel af en loopt naar het kastje aan de muur. Ze pakt er twee metalen plugs uit. Ze geeft er een aan mij.

Zelf reikt ze ermee naar haar kont en duwt hem met gemak erin. Zelf doe ik het ook. Het voelt nog best wel raar. Gelukkig lukt het wel na een beetje proberen ze draait de kraan van de douche op de kamer open. ''Oh ja, die was vorige week ook al stuk. We gaan wel bij een andere badkamer.''. Katie gaat naar de deur en doet die open. ''Kom je?''. Beschaamd volg ik haar. We lopen rustig over de gang. Ik houd een hand over mijn kruis en een arm over mijn borsten. Katie loopt gewoon met haar armen naast haar, met twee luiers in haar hand. Er zijn nu gelukkig niet al te veel mensen op de gangen. We komen bij een vrije badkamer aan. Katie doet de deur open en stapt binnen. Ik volg haar maar snel naar binnen.

De badkamer ziet er kleiner uit dan degene waar we net waren. ''Dit is een van de originele badkamers van dit huis, hij is gerenoveerd maar wel nog steeds ontworpen voor maar een persoon.''. Dat verklaart de kleine douchecabine. ''Het wordt wat knusjes maar we zouden er allebei in moeten passen.'' Katie pakt een fles douchegel en gaat onder de douche staan. Aarzelend blijf ik op mijn plek staan. Ze kijkt mij aan en trekt mij bij haar. Als ik mezelf tegen de muur aandruk kan ik op een comfortabele afstand van haar staan. Terwijl Katie de temperatuur aan het regelen is zie ik dat er plas vanuit haar kruis langs haar benen naar de grond loopt. Maar dat lijkt haar niks uit te maken.

''Kom, jij mag eerst van mij.''. Voorzichtig stap ik onder de waterstraal van de douche. Als ik helemaal nat gemaakt ben doet Katie wat douchegel op haar handen. Zij moet mij inzepen sinds ik dat niet mag volgens de regels van het boekje. Eerst begint me met ze met mijn schouders. Dit voelt op een vreemde manier nog best goed. Na de schouders en armen te hebben gedaan gaat ze door naar mijn borsten. Zorgzaam doet ze die inzepen. Haar zachte handen voelen best goed over mijn borsten. Als die zijn gedaan gaat ze door met de rest van mijn lichaam. Ook bij mijn vagina voelt het weer fijn als ze daar bezig is. Als ik helemaal ingezeept ben douche ik alles weer af. Voorzichtig schuifelen we langs elkaar en nu staat Katie onder de douche.

Als zij nat is doe ik wat douchegel op mijn handen en begin ik met haar in te smeren. Terwijl ik met dat bezig ben stop ik spontaan. Een flinke straal warme plas verlaat mijn lichaam. Langzaam voel ik het langs mijn dijen naar de vloer lopen. Rustig zeep ik Katie in en ook zij spoelt zich af. Als we klaar zijn stappen we allebei weer uit de douchecabine. Uit het kastje pakt ze twee handdoeken. Ze droogt mij af en ik doe hetzelfde bij haar.
Als dat gedaan is geef ik haar een stevige knuffel. Ik begin zachtjes te huilen. Het is zo fijn dat zij zo aardig voor mij is. ''Dank je.''. Zeg ik zachtjes in haar oor. Ze wrijft een paar keer over mijn rug voor ik weer loslaat. Ik ga liggen en ze doet me een luier om. Ik sta op en wil hetzelfde doen bij haar, maar als ik de luier oppak merk ik dat er een scheur in zit.

''Sorry Katie, maar deze luier is gescheurd dus die gaat lekken denk ik.''. Katie kijkt ook even naar de luier en knikt. Ze staat op en loopt de deur uit. Ze pakt wel eerst mij bij mijn pols en trekt mij dus ook mee de kamer uit. Bij haar kamer pakt ze een van haar luiers en loopt snel naar de badkamer dichtbij. Daar gaat ze op de grond liggen en reikt mij de luier. Ik open de luier en leg die onder haar. Zonder dat de luier dicht is begint ze al met plassen. Snel trek ik die over haar kruis. Ik tape hem ook dicht en help haar weet met opstaan. ''Kom, dan help ik je met omkleden voor bed.''. Zegt ze liefjes. Op mijn kamer maakt ze een van de lades open en pakt er een van de latex rompers uit. ''Mag ik ook iets anders dan dat aan? Ik zweet er nogal in.''. Katie knikt glimlachend en pakt er een latex bh uit. Ze trekt die over mij hoofd en doet hem mij aan. Ook trekt ze me een plastic broekje aan en stopt me in bed.
 
Laatst bewerkt:

beddenplasser

volwassen peuter
Ik hoop echt dat dit verhaal al verder uitgewerkt in je hoofd zit (of al op papier staat). Het vraagt in ieder geval naar veel meer, en het zou jammer zijn als dit één van die sterke verhalen is die sterk beginnen en dan zonder boe of ba stoppen.
 

Watermeloen

Superlid
Deel 3

De volgende ochtend word ik door Katie wakker gemaakt. ''Goedemorgen, je moet vandaag naar de huishoudsters volgen. Ik leidt je wel naar ze toe na het ontbijt.''. Als ik mijn handen los heb reik ik direct naar de deken om die op te tillen. Hopelijk heb ik niet weer gelekt vannacht. Gelukkig is alles nog droog. Als ik opgestaan ben en mijn plastic broekje uitgedaan heb voel ik met mijn hand aan mijn luier. Ik duw het natte materiaal van de binnenkant tegen mij aan om te voelen hoe vol de luier is. Katie trekt het plastic broekje weer omhoog. ''Ik zie dat het nog een beetje kan hebben, zeker nog tot na het ontbijt waar we nu een beetje laat voor zijn. Ik krijg niet de kans om me aan te kleden.

De latex bh zit al de hele nacht strak om mijn borsten heen. Het is eigenlijk ietsjes te klein voor mij jammer genoeg. Daarover klaag ik ook tegen Katie. Snel loopt Katie voor me uit. Ik zie dat zij ook nog niet de kans heeft gekregen om te verschonen. Haar luier ziet er al helemaal gebruikt uit. Ik ga zitten aan de gewoonlijke eettafel en voel de hoop poep in mijn luier zit goed verspreiden over mij kont. Dat haalt mijn eetlust wel een beetje weg. Na het stille ontbijt volg ik Katie naar de huishoudsters. Katie en ik hebben allebei nog geen verschoning gehad, dat valt wel te ruiken. Maar daar is ook geen tijd voor nu. Na een paar gangen komen we aan in een ruime kamer met drie vrouwen erin dit zich om aan het kleden zijn.

''Dit is Jess, zij moest hier vandaag meelopen.''. Zegt Katie vastberaden. Een van de vrouwen pakt mij zachtjes bij mijn pols en begeleidt me mee naar de kasten aan het einde van de kamer. Die staan net onder een raam. Ik kijk naar buiten en zie een dicht bos wat buiten ligt. ''Oke jij bent Jess dus? Ik ben Amber. Ik zal je je eerst even verschonen.''. Opgelucht kijk ik naar haar. Ik wil echt niet nog langer in deze overvolle luier rondlopen. Ik wandel met haar mee een badkamer die dichtbij is. Daar haalt ze me eindelijk uit deze luier. Met een nieuwe om mij heen gebonden lopen we terug naar de kamer waar de andere vrouwen al klaar zijn met omkleden.

Ze geeft me wat kleren waar ik me in moet omkleden. Een felrode bh, een zwarte romper, een mini rok en een witte gordel. Ik trek alles haastig aan. ''Dit zijn een soort van doekjes van het zelfde materiaal als een van die boosters. Als iemand zijn luier lekt op de gangen moeten wij dat opruimen hiermee. Eerst gaan we de kamers langs en vullen we luiers bij, maken bedden op en maken het een beetje geordend daar. Dat is het eerste wat we doen, de rest komt later''. Ik krijg van haar een pak van die doekjes met 7 doekjes erin en ik krijg twee pakken luiers. ''Op iedere kamer moeten 12 luiers zijn. En de gebruikte doekjes kun je in de prullenbakken op de badkamers gooien.''. Ik knik en loop een richting in. Ik zie inderdaad dat luiers wel eens lekken aan de plasjes urine.

Ik negeer die nu even en loop de slaapkamers die niet door andere worden gebruikt af. De eerste kamer die ik binnenkom heeft op de grond al wat plas liggen. Snel veeg ik dat op en Tel de luiers er liggen hier maar 6 dus daar moet wat bij. Een van de luier pakken laat ik van mijn schouder afzakken en zet die op de grond neer. Als ik die open scheur vult een zoete medische geur mijn neus. Ik pak er een voor een wat luiers uit en leg die op een stapel naast de andere. Ik maak het bed nog goed en ruim de lades wat op. Zo deze kamer is nu klaar, op naar de volgende. Als alle kamers gedaan zijn gaan we de gangen af. Deze doekjes kunnen nog best wat absorberen. Ik vind het wel een beetje vies dat ik nu een beetje plas ook op mijn handen krijg.

Als we samen teruglopen naar de kamer waar ik ze tegenkwam loopt de eigenaar langs en tikt mij op de schouder. ''Hey Jess, kun je even met mij meekomen?''. Lichtjes verbaasd volg ik hem maar. ''Twee dingen. Een, ik heb eigenlijk geen huishoudster meer nodig dus daar hoef je niet mee te lopen. En twee, ik zag dat je vanmorgen je ontbijt spullen nog best onverzorgd achtergelaten had. Dat kan natuurlijk niet.''. Aarzelend knik ik mijn hoofd. ''En ik had ook van andere gehoord dat je tot wel heel laat wakker blijft.''. Dat klopt inderdaad, maar hoe verwacht hij dat ik normaal kan slapen met een dikke luier tussen mijn benen? We lopen door een paar lange gangen tot we bij een dichte deur komen.

Hij rommelt wat in zijn zak en haalt er een sleutel uit en opent er de deur mee. Achter die deur is een trappenhuis. Dit huis heeft blijkbaar een tweede etage. Nog nooit eerder in dit huis überhaupt een trap gezien. Rustig lopen we naar boven. ''Wat gaan we doen?''. Vraag ik angstig terwijl ik hem wel nog volg. Hij stopt bovenaan de trap. ''Dat zie je zo wel, volg mij maar gewoon als je het niet erger wilt maken.''. Nog nerveuzer volg ik hem maar. Deze etage ziet er best wel hetzelfde uit als de begane grond. Hier zie ik wel niemand rondlopen. Hij gaat een van badkamers binnen en sluit de deur achter me.

Deze badkamer ziet er wel heel wat anders uit. Iets hoger, maar vooral meer luxe. Hij rommelt in een van de kastjes en trekt er een soort stoffen romper uit, maar dan iets anders. ''Kleed je uit. En trek daarna dit aan.''. En hij verlaat de ruimte weer. Onzeker begin ik alles uit te trekken. Ik vouw alles goed op en leg het netjes weg. In alleen nog maar mijn best natte luier sta ik op de koude tegelvloer. Een onbekende vrouw opent de badkamer. Ze is niet een van de hulpjes, ze heeft andere kleren aan en ziet er niet uit alsof ze zoiets doet. ''Hey, jij bent Britt zeker.''. Ze stopt even met praten en kijkt omlaag naar mijn luier. ''Oei, jij hebt hem wel gebruikt. Kom dan help ik je voor zover ik kan.''.

Ze pakt een nieuwe luier uit het kastje. Bij mij scheurt ze de onderkant van de luier open en doet de nieuwe aan over diegene die ik al aanhad. De druk op mijn kruis wordt groter zo. ''Zo, dat moest ik doen van mijn man. Kleed je maar gauw om.''. En ze staat weer op en loopt de kamer uit. Ik voel haast niks meer van mijn vagina of kont door de luiers heen. Ik doe de romper aan en wacht. Er zitten metalen oogjes bij de schouders en in plaats van een kruis gedeelte zijn daar twee riempjes. De man komt binnen met een jongen die ik herken van de hulpjes. Hij is zover ik weet de enige jongen van de hulpjes. Ook hij heeft een romer als mijne aan. We moeten allebei op een krukje staan.

Met twee elastische banden maakt hij de oogjes van de rompers vast aan haken aan het plafond. ''Benen omhoog.''. Commandeert hij. De jongen tegenover mij kijkt mij diep in de ogen aan. Hij heeft dit ook nog niet meegemaakt eerder zie ik aan de verbaasde blik in zijn ogen. De krukjes worden onder ons uitgehaald zodat we in onze rompers hangen. ''Tot het avondeten. Gedraag je een beetje tot dan oke?''. En hij sluit de deur en doet die op slot. Hier is het niet zo geïsoleerd als onder dus de ruimte is nog best frisjes. Een koude rilling gaat over mijn rug. Daardoor schiet er ook een straaltje plas in mijn luier. Ik merk dat de geur van gebruikte luiers de lucht vult.

Voor wat uren lijkt te duren kijken ik en de jongen tegenover me elkaar aan. Mijn ogen speuren zijn lichaam af, zijn ogen de mijne. Opeens verlaten woorden zijn mond. ''Hey, ben jij al toe aan een verschoning?''. Stilletjes knik ik ja. ''ik weet dat mijn luier meer kan hebben maar ik vind het wat oncomfortabel zo.''. Zeg ik zachtjes. We praten zo op een zachte toon verder. Ik begin na even nog best wel honger te krijgen. Gelukkig komt de vrouw niet al te lang na dat ik echt goed honger heb binnen met twee flessen, aan de doppen zit een slangetje vast. ''Hey, ik heb wat avondeten voor jullie.''. Ze maakt de flessen vast aan een van de banden waar ik aan hang.

Ze pakt een fopspeen uit een kastje en bevestigt die aan het slangetje. Ik krijg de fopspeen in mijn mond en ze doet hetzelfde bij de jongen tegenover me. Rustig begin ik aan de speen te zuigen en een papperige vloeistof komt door de speen mij mond binnen. Niet het lekkerste, maar het vult me wel langzaam. Geen honger meer dat is al goed. Na zo'n driekwartier komt de vrouw terug. Ze haalt de flessen en spenen weer weg. Aarzelend begin ik met praten tegen de vrouw. ''Zou ik misschien een verschoning mogen?''. Ze loopt naar mij toe als ze klaar is met de jongen. Met haar hand streelt en duwt ze wat tegen mijn luier.

De zompige binnenkant van de luier voel ik daardoor veel beter. ''Ik haal wel een ander hulpje om je te verschonen.''. En ze loopt met de spullen de kamer weer uit. Zelf reik ik ook naar mijn luier. Ik heb nu twee gebruikte luiers om me heen. Gelukkig komt er al snel een hulpje binnen met een verse luier in haar handen. Ze maakt me los van het plafond en begint met mij te verschonen. Jammer genoeg voelt het voor mij alsof dat traag gaat. Met een schone luier met een booster erin word ik weer aan het plafond vastgemaakt. Ze doet hetzelfde met de jongen, of het bij hem nodig is of niet. Het onbekende hulpje zegt nu ook wat. ''Ik wens jullie nog een goede nacht.''. Ze drukt het licht uit en doet de deur dicht.

In slaap vallen is erg moeilijk omdat ik niks heb om mijn hoofd op te leggen. Uiteindelijk besluit ik mijn hoofd maar te leunen tegen de elastische band. Ergens midden in de nacht word ik weer wakker. De jongen is ook wakker. ''Kun je ook niet slapen?''. Nog slaperig knik ik ja. We praten zachtjes even tegen elkaar. Daarna proberen we allebei weer te slapen. De volgende ochtend worden we weer door de vrouw wakker gemaakt. De jongen wordt eerst los gemaakt, verschoond en aangekleed. Nog een beetje slaperig staar ik voor me uit. De jongen wordt weggestuurd en ik word losgemaakt. ''Na het ontbijt verwacht ik je hier weer te zien.'' Zegt ze als ik ben verschoond en aangekleed.

Ik knikt mijn hoofd ja en loop de trap af naar de ontbijt tafel. Na een ontbijt wat lang lijkt te duren help ik een beetje met opruimen. Snel ga ik weer naar de badkamer boven. Na kort zoeken op de grotendeels onbekende etage vind ik de badkamer weer. Stil kom ik de kamer binnen. ''Daar ben je weer.'' begint de vrouw vriendelijk. ''Vannacht hoorde ik je veel te veel praten, daar hangen natuurlijk consequenties aan.'' Verschrokken kijk ik haar aan. ''Volg mij maar daarvoor.'' ze loopt de kamer uit en gaat via de trap weer naar onder toe. Ik probeer haar op mijn blote voeten bij te houden. Onderweg vraagt ze nog aan een ander hulpje iets wat ik niet kan verstaan.

Ze loopt in een vluchtig tempo naar de kelder waar ik in een kist ben aangekomen. ''Hier zul je tot morgen je tijd doorbrengen, wees dus zuinig op die luier die je nu aanhebt.'' Alsof ik daar een keuze in heb. Ze pakt me bij een pols en begeleidt me naar de verschoningstafel die daar tegen de muur aan staat. Ze rommelt wat in een kastje wat erboven hangt en haalt daar medische handboeien uit. In een paar vlugge bewegingen heeft ze me uit gekleed. Dan krijg ik de handboeien om en ik word aan de muur vastgemaakt. Ze loopt weer naar de uitgang. ''En nu stil zijn.'' zegt ze voor ze het licht uitmaakt en de deur dichtdoet.

En daar zit ik dan, op een koude, harde vloer. Helemaal naakt in alleen mijn luier. Ik voel een verse straal plas langzaam de luier in lopen. Het verspreidt zich over mijn kruis tot er niks meer bij komt. Door mijn ademhalen probeer ik tot rust te komen. Het is nog best koud hier zo zonder kleren. Maar wel minder koud dan ik had gedacht. Na een paar uur zitten, rondkijken en niksen gaat de deur rechts van me weer open. Een van de hulpjes komt binnen met een bord met eten. Ik herken haar wel, ze is een van de persoonlijke hulpjes van de mensen die mij hier houden.

Ik wil meteen vragen of zij me los wil maken, maar besluit om toch maar stil te blijven. Ze zet et bord voor mij op de grond en legt er wat bestek naast. Ze pakt een tuigje uit een van de kastjes en doet die mij om. Ook maakt ze het uiteinde van de riem aan het tuigje aan de muur vast. Ze maakt mijn boeien los van de muur en vertrekt weer. Voorzichtig pak ik het bestek en begin ik met eten. Gelukkig is dat nog wel smakelijk. Als ik klaar ben ga ik weer stil tegen de stenen muur zitten. Mijn luier heeft het door de dag heen nog best goed uitgehouden, maar nu begint hij volgens mij wel vol te raken. Hopelijk word ik snel weer verschoond.

De deur gaat weer open. Hetzelfde hulpje als net en een andere komen binnen. Ze pakken het bord en bestek bij mij vandaan en maken me los. Onder hun begeleiding loop ik naar de verschoningstafel. Ik ga liggen en ze maken me grondig schoon. Een nieuwe luier wordt me omgedaan en ik word weer op mijn oude plek gezet. Opnieuw moet ik wachten tot er weer iemand komt, als dat vandaag nog gebeurt in ieder geval. Het is een best ongemakkelijk gevoel zo alleen in het donker. Het enige ligt komt van een hoog nauw raampje. Dat is ook mijn enige manier om de tijd te bepalen.

Na weer wat uren voelt wachten lijkt het erop alsof de avond is aangebroken. Niet lang daarna gaat de deur weer open de vrouw en een hulpje komen binnen en maken mij los. Het hulpje verschoont mij zorgvuldig. De vrouw haalt een plaat van de vloer. Nu is er een vierkant gat in de vloer zichtbaar. Ik word begeleid naar dat gat en ga er in staan. Tot halverwege mijn bovenbeen sta in nu onder de vloer. ''Je zult hier vannacht verblijven, morgen zul je er weer uitgehaald worden. Onder in het betonnen gat is een wit bolvormig iets te zien. Ik moet in het gat hurken zodat ik net achter de witte bol zit. Zelfs mijn hoofd zit onder de vloer nu.

Ik krijg weer zo'n bal in mijn mond en die wordt ook vastgemaakt met een riempje om mijn hoofd. De plaat wordt weer terug gelegd en vastgemaakt naar wat ik hoor. Nu zit ik opgesloten onder de vloer. De bol zit lichtjes tegen mijn kruis aangedrukt. Ik probeer alles maar te negeren en gewoon in slaap te vallen, maar dat is nog best lastig zonder het comfort van een kussen of de warmte van een deken. Ik hoor boven me dat ze nog wat dingen opruimen of zoiets. Moeilijk en langzaam kom ik in slaap. Ik schrik een paar keer wakker van een geluid maar daarbuiten heb ik wel geslapen.
 

Watermeloen

Superlid
Deel 4


Ik heb nog best diep geslapen, dat had ik niet verwacht als ik zo zit. Ik schrik wakker van de bol bij mijn kruis die begint met vibreren. Dat voel ik zelfs door de natte luier heen. Als ik een beetje wakker ben geworden voelt het nog best fijn, maar naar zo'n tien minuten begint het vervelend te worden. Niemand die me hier weg komt halen. Ze zouden me toch niet vergeten zijn? Zachte kreunen van ongemak komen van achter de bal in mijn mond vandaan. Gelukkig is het hier niet al te koud. Uiteindelijk hoor ik een deur boven me open gaan. Hopelijk komt iemand me hieruit halen. De bol stopt met vibreren en ik hoor vier keer geklik boven me. De plaat wordt verwijdert en een van de hulpjes haalt me uit het gat waar ik de hele nacht in hebt gezeten.

De vrouw staat ook in de ruimte maar zegt of doet niks. Als ik eruit ben geholpen gaat het hulpje gehoorzaam staan voor de vrouw wachtend tot die reageert. ''Jenn, ik heb gisteravond met mijn man overlegd. Misschien is het goed voor je als we je naar een opleiding voor hulpjes als jou sturen. Vanwege je wangedrag.''. Verbaasd kijk ik haar aan. Wangedrag? Een van de hulpjes begeleidt me naar een tafel om te verschonen en verschoont mijn volle luier. Als dat ik gebeurt word ik naar mijn kamer begeleid. Hier krijg ik hopelijk iets meer dan alleen een luier aan.

Een van de kinderachtige rompers wordt uit een van de lades getrokken en ik krijg die aan. Ik ga naar de tafel toe voor ontbijt en ga zitten. Na het ontbijt gaan alle hulpjes naar hun posten. Sinds ik nog geen taakomschrijving heb besluit ik maar om naar de vrouw toe te gaan en te vragen waar ik heen kan. ''Hey Jenn, je hebt inderdaad nog geen taakje om te doen. Die krijg je waarschijnlijk pas na je heropvoeding. Voor nu kun je naar Katie gaan, zij had eigenlijk gisteren moeten douchen dus je kunt haar nu wel douchen. Ik loop naar de keuken toe sinds Katie zich daar overdag bevindt.

''Hoi Katie, mij is verteld dat ik je nu moet douchen. Kom je even mee naar een badkamer?''. Ze knikt, legt haar spullen weg en loopt met mij mee. Na ik haar gedoucht heb loopt zij weer terug naar haar taakje. Aan het einde van de week vraagt de man aan me of ik me na het ontbijt kan melden bij de kelder. Dat is het eerst wat ik dan doe na ontbeten te hebben. Niemand is bij de deur die naar de kelder leidt. Stilletjes wacht ik maar bij de deur. Na even te hebben gewacht komt de vrouw aanlopen om mij te begeleiden naar de kelder. Ze legt een hand op mij rug en neemt me mee.

Als we onder aan de trap zijn legt ze een hand op mijn kruis. ''Daar kun je wel mee doen voor de reis.''. De reis, ga ik vandaag dan naar die opleiding? Mijn ogen dwalen door de ruimte tot ik de kist waarin ik aankwam in de kamer zie staan, klaar voor gebruik. De vrouw pakt een zwart leren riem waarmee ze mijn handen achter mijn rug vastbindt. Ook krijg ik weer een bal in mijn mond en aan mijn hoofd gebonden. Als alles vast zit gaat de vrouw voor me staan en kijkt me aardig aan. ''Ik zal je nu weer in de kist zetten, als we aangekomen zijn zul je daar waarschijnlijk pas weer uitkomen als ik weg ben. Ik zal je missen.''.

Raar dat ze me die dingen zegt. Normaal geeft ze me die waardering niet. Ik ben ook nooit echt erg goed meewerkend geweest. Ze loopt samen met mij naar de kist en helpt mij om weer daarin te zitten. Als ik zit doet zij de panelen allemaal dicht en schroeft die vast met een boormachine. Zo klinkt het in ieder geval. Even gebeurt er niks. uiteindelijk word ik met de kist opgetild en achterin een busje gezet. Na kort voel ik weer een lichte druk op mijn blaas. Langzaam voel ik het warm worden tussen mijn benen. Gelukkig heb ik deze keer iets aan om het op te vangen.

Weer in dezelfde positie als toen ik voor het eerst hier kwam zit ik wachtend tot we vertrekken. Net als vorige keer niet fris in de kist, wat wel fijn is voor mij omdat ik weer alleen een luier draag. Ik hoor de deur van het busje open gaan en weer dicht. We gaan dus vertrekken naar de opleiding. De reis duurt best een tijdje. Ik blijf maar denken aan wat de vrouw tegen me zei. Ze geeft toch wel om me, die gedachte voelt wel fijn. Als de reis erop zit hoor ik een paar gedempte stemmen met elkaar praten tot het geluid van de achterdeur klinkt en ik er weer uit het busje word getild.

Ik word zoals ik het voel op wielen verder vervoerd. Nog steeds hoor ik gedempte stemmen om me heen, nu wel wat duidelijker. Een stem is van de vrouw en de andere twee van onbekende mensen. Na een tijdje te hebben gelopen stoppen we en nemen ze afscheid van de vrouw. Ik ga met de twee onbekenden verder. Na een beetje door te hebben gelopen word ik weer stil gezet, de andere twee lopen even weg en komen dan weer terug. Met een boormachine maken ze de deksel van de kist open. Het paneel boven me wordt eraf gehaald. Een vrouw kijkt me aan terwijl de andere het paneel voor me los maakt. De ruimte ziet er een beetje uit als een doktoren kantoor.

Mijn luier is na de hele reis nog best veel gebruikt merk ik nu pas. Rustig rust die tegen mijn kruis. Voor ze mij helpen met opstaan halen ze eerst de bal uit mijn mond. ''Hier, je zult wel dorst hebben.''. De vrouw zet een glas water aan mijn lippen en tilt die rustig omhoog. Ik drink het glas met een beetje tegenzin helemaal leeg. De bal wordt weer terug in mijn mond gedaan. Ze knikken naar elkaar en lopen de kamer weer uit. Na zo'n 5 minuten begin ik te voelen dat het nogal moeilijk is geworden om te bewegen. Niet al te lang daarna komen de mensen weer terug.

De man doet zijn handen onder mijn armen en trekt me omhoog om me naar de onderzoekstafel die naast me staat te tillen. Ik heb absoluut niet de kracht in mijn spieren om iets te bewegen. Als ik lig wordt mijn luier los gemaakt en een nieuwe wordt me om gedaan. Als dat is gedaan zie ik dat de vrouw de kamer binnen komt met een rolstoel, daar word ik in gezet en we vertrekken weer naar een andere ruimte. Door wat smalle gangen gaan we met om de zoveel meters een deur. Uiteindelijk stoppen we bij een deur en gaan daar naar binnen. De kamer ziet er vrij leeg uit. Een bed, nachtkastje en een lege tafel.

Ik word weer op bed gelegd. ''Zoals je misschien hebt gemerkt, pakken wij hier dingen anders aan. Je bent hier omdat je je als hulpje niet goed gedragen zou hebben. We zullen hier ook kijken wat jij fout zou doen en of de plek wel goed voor je is.''. Ik word nu wel een beetje bang. Wat gaan ze allemaal met me doen? De twee verlaten de ruimte weer met de rolstoel. Nog steeds verlamd van de pillen die ze waarschijnlijk in het water hebben gemengd. Voor best een tijdje lig ik hulpeloos op bed in de lege kamer. Dan komen twee nieuwe vrouwen binnen met iets roze in hun handen. Ze zien er een beetje uit als rubber of latex.

''Hey, wij komen je omkleden voor de avond. Wij twee en nog wat ander personeel lopen hier rond om te zorgen voor jou en de andere patiënten.''. Terwijl een van de vrouwen dit uitlegt doen ze samen mij omkleden. Ze hebben mij een roze romper aangedaan en verschoond. Ze maken een van mijn handen met een lange ketting en een polsband vast aan het bed. ''Het is bedtijd ondertussen dus ga maar slapen.''. Met de spierkracht die ik ondertussen heb terug gekregen ga ik onder de deken liggen. Ik kom maar moeilijk in slaap.

De volgende ochtend word ik wakker met een nogal natte luier gedrukt tegen mijn kruis door de romper. Het duurt nog best een tijd voordat iemand van het personeel mij losmaakt en uit bed haalt. Na een tijdje naar de lege muren te hebben gestaard wordt de deur open gemaakt. Als ik los ben krijg ik het simpele commando ''Blijf hier.''. Stil blijf ik dus zitten. Spontaan voel ik een lichte druk op mijn blaas. Zonder besluit vindt warme straal plas zijn plek in de volle luier. Gelukkig is de spierverslapper uitgewerkt. Na niet al te lang komt de man terug. Nu heeft hij verschoning spullen in zijn handen en een oranje romper.

Ik krijg de instructie te gaan liggen. Hij maakt de luier open en veegt mij schoon. Een nieuwe wordt onder mij gelegd en omgedaan. Ik mag weer rechtzitten en hij doet me een strakke halsband om. Gelukkig kan ik wel nog gewoon ademen. ''Waarvoor is die nodig?''. Vraag ik verbaasd. ''Het is meerdere keren gebeurd met andere patiënten dat ze probeerde te ontsnappen of gewelddadig tegen andere deden. Sinds dat een paar keer gebeurd was hebben we besloten elke patiënt zo'n halsband waarmee we bij zoiets kunnen kunnen ingrijpen door een schok te geven.''.

Ik besluit er maar niks over te zeggen, dat gaat waarschijnlijk toch alleen maar tot problemen leiden. Hij doet me de romper aan en maakt de knoopjes bij het kruis vast. Ik sta op en wil de man volgen. Maar hij stopt me meteen. ''Je ontbijt zal hier zo gebracht worden. Blijf weer gewoon op je kamer.''. Hij geeft nog een vriendelijk knikje, loopt kamer weer uit en sluit de deur. Ik ga weer op bed zitten en reflecteer op wat me vandaag en gisteren nu allemaal is gebeurd. Na dat even te hebben gedaan begin ik aan de halsband te voelen. Twee staafjes prikken achter in mijn nek. De deur begint weer open te gaan dus ik haal mijn handen snel weg bij mijn nek.

Het is weer de man met een dienblad met het ontbijt. Hij zet het dienblad neer op de tafel en loopt de kamer uit. Ik ga voor de tafel zitten en begin met het ontbijt. De kamer is gelukkig goed verwarmd, anders zou ik koude armen en benen krijgen. Het ontbijt is nog best smakelijk. Als ik klaar ben maak ik de deur open en loop de gang af met het dienblad. Een van de vrouwen van gisteren komt de hoek omlopen. ''Hey Jenn, jou moest ik net ophalen. Eigenlijk mag je niet zo zelf van je kamer af komen, maar ik zal het voor deze keer door de vingers zien.''.

Ik word bij mijn pols gepakt en loop mee met het vrouwelijke personeelslid. We lopen een paar gangen af tot we in een kamer eindigen die er nogal huiselijk uitziet, wel een beetje onverzorgd. De Vrouw die haar bracht begint met uitleggen. ''Zoals je ziet is deze kamer niet echt helemaal opgeruimd. Aan jou de taak om het hier op te ruimen, ik zal je beoordelen op hoe je het doet.''. Voorzichtig knik ik mijn hoofd ja. Eerst maak ik orde in de spullen die er liggen en dan maak ik het schoon met een sopje. De geur van de zeep maskert de al te bekende geur van een gebruikte luier.

''Goed gedaan Jenn, alles ziet er netjes uit. Het is zo tijd voor lunch, daarna zal ik je weer meenemen voor de douche.''. Jenn loopt weer met de vrouw mee naar haar kamer. Ze heeft tijdens het schoonmaken best honger gekregen. Geduldig ga ik op bed zitten wachtend tot het eten komt. Als ik klaar ben met eten neemt dezelfde vrouw me weer mee om mij te douchen. Als we in de ruime badkamer aankomen legt de vrouw haar spullen in de wasbak. Dan loopt ze naar mij en haalt de romper van me af. Ook de luier wordt verwijderd en ik word naar de douchecabine geleid.

Zo gaat de week voorbij, vrijwel elke dag. ''Jenn, kom je mee? We gaan vandaag weer met een groepje schoonmaken.''. Ik knik en loop mee. Onderweg wordt de vrouw gestopt door een andere patiënt. Ik loop zelf maar door maar raak al snel de weg kwijt. Ik hoor de hakken van de begeleidster door de gangen achter me tikken. ''Jenn! Blijf waar je bent.''. Zegt ze streng als ik tegen haar oploop. Ze maakt een ketting vast aan de halsband van me. Zonder verder iets te zeggen neemt ze me mee naar een kamer waar ik nog niet was geweest.

Het lijkt van binnen wel een isolatiekamer aan de muur tegenover de deur is een metalen ring aan de muur bevestigt. ''Jenn, ik had je eerder al gezegd dat we hier meteen ingrijpen als je iets fout doet, jij liep weg dus zijn daar consequenties voor.''. Ze maakt de ketting aan de ring vast en loopt de kamer weer uit. Ik laat mijn rug langs de muur omlaag glijden. Hoelang zou ik hier nog moeten blijven? Na even wachten komt de vrouw met een andere begeleider en wat spullen in haar handen terug. Samen tillen ze mij weer op mijn voeten.De andere begeleider maakt mijn romper los en doet me die uit. Ook wordt de ketting losgemaakt.

Ik wordt daar ter plekke verschoond. Voor de luier dicht word gedaan word er een vibrator in me gedaan. Terwijl dat gebeurt doet de ander me een bal in mijn mond en bindt die rond mijn hoofd vast. De mannelijke begeleider maakt het licht uit en ze lopen allebei de kamer uit. In totale duisternis hoor ik alleen het lichte gezoem van de vibrator. Gelukkig komen ze uiteindelijk terug en halen ze die weg. ''Sorry als deze straf misschien meteen wat extreem was, maar let de volgende keer een beetje op oke.''. Zegt de vrouw van net eerlijk. Ik word begeleid naar mijn kamer en krijg daar mijn avondeten.

Later die week word ik opgehaald voor zogenaamde ''toilet training''. Het is denk ik niet dat ik van mijn luiers afkom nu dus ik vraag me wel af wat het wel is. Ik word geleid naar een betegelde ruimte en krijg iets in mijn mond wat het open forceert. Ik merk op dat naast mij ook een vrouw zit in dezelfde situatie maar dan zonder iets om haar mond open te houden. ''Opletten Jenn, zij heeft al ervaring.''. Zegt de man die mij hierheen heeft geleidt. Hij doet zijn broek en onderbroek omlaag. De vrouw doet haar mond open en de man plast in haar mond. Een hoop loopt over en lekt over haar lichaam. Het lijkt haar niks te interesseren.

Als hij klaar is doet ze haar mond dicht en slikt door wat nog in haar mond zit. ''Dit kan ook een van je taken zijn als je latere eigenaar dat wilt.''. Gelukkig hoef ik het vandaag niet na te doen. Wel komt er een vrouw bij. Ook zij doet haar broek en ondergoed omlaag. Onverstaanbare geluiden komen uit mijn nog steeds openstaande mond In plaats van iets met mijn mond te doen trekt ze mijn luier open voor zover het kan. De gaat door haar hurken en plast in de luier die ik aanheb. Een straal warme plas loopt van mijn buik naar mijn vagina. Dat voelt nogal raar. De vrouw kleedt zich weer aan en de man geeft me een doekje en haalt de klem uit mijn mond.

Ook geeft hij me een doekje om mijn buik verder schoon te maken. Drie weken later word ik opgehaald voor een gesprek. ''Zo Jenn, je training hier zit er bijna op. We hebben hier een verslag van hoe je het deed. We denken niet dat het goed is als we je terugsturen naar je vorige eigenaar, aangezien we merkten dat je slecht presteert met veel mensen om je heen. Ook merkten we dat je de toilet training helemaal niet leuk vond dus is het denk ik ook verstandig om een nieuwe eigenaar te zoeken die dat niet nodig heeft.''. Ik word er een beetje emotioneel van, gelukkig krijg ik een ander tehuis dan het grote huis waar ik vandaan kom.
 
Laatst bewerkt:

Watermeloen

Superlid
Deel 5
In mijn roze romper word ik wakker van het geluid van de deur die open gaat. ''Goedemorgen Jenn, ik zal je helpen met omkleden en alles. Vandaag komt een familie kijken voor je.''. Ze maakt de ketting los en doet mij de latex romper uit. De vrouw heeft naast spullen om mij te verschonen ook een stoffen romper met zo'n kinderachtige print erop bij zich en een witte bh. Ik word verschoond en omgekleed, daarna begeleidt ze me naar een kantoor. Ik heb in alle tijd die ik hier ben verbleven op veel papieren de letters ZCSW zien staan. Waar het voor staat weet ik niet.

''Vandaag komt dus een familie kijken of ze je kunnen ophalen of niet, ik zal alvast met je bespreken hoe dat in z'n werk gaat.''. Ik neem plaats op een stoel die ze voor me uittrekt. ''Ga ik dan met ze mee?''. Vraag ik hoopvol. ''Ligt eraan of jij de kwaliteiten bezit die ze zoeken in een huishulpje.''. Ze legt me uit dat zij eerst een gesprek met ze aangaat over mij en daarna mag ik er bij zitten om mezelf te laten zien. ''Snap je het?''. Ik knik mijn hoofd ja op een blije manier. ''Goed, kom dan zal ik je nog even douchen voor ze komen.''. Ze wenkt dat ik op moet staan en samen lopen we naar de douche.

Zoals gewoonlijk word ik uitgekleed en mijn handen achter mijn rug gebonden. De vrouw voelt of het water warm is en zet me onder de kraan. Het heeft een tijd geduurd maar ik denk dat ik ondertussen wel gewend begin te raken aan mijn leven nu. Ze zeept me grondig in en spoelt me ook weer af. Als ik afgedroogd ben horen we allebei een deur open gaan en voetstappen dichterbij komen. ''Ik geloof dat dat ze zijn, ik doe je je luier om en jij blijf liggen oke?''. Zonder daar antwoord op te geven ga ik liggen. Op een snelle maar wel zorgvuldige manier doet ze mij de luier om en verlaat de kamer. Ik hoor haar stem in de verte de mensen begroeten.

Haar snelle voetstappen komen mijn richting weer in na even te hebben gewacht. ''Ik kleed je aan en dan wacht je hier, is het makkelijkste voor nu.''. Ik krijg weer de romper en bh van net aan. ''Zo, dan ga ik nu even met ze praten. Ik haal je zo weer op hier.''. Ik ga rechtop staan en trek de romper nog goed op wat plekken. Na even te hebben gewacht ga ik in kleermakerszit op de grond zitten. Ik vraag me al lang af hoe en waarom ik op deze manier word behandeld. Ik begin er gewend aan te raken maar toch zou ik wel willen weten hoezo. Uiteindelijk komt de vrouw terug en pakt me bij de hand.

''Ze zijn tot nu toe tevreden over je, probeer dat ook zo te houden.''. Zegt ze nog tegen me terwijl we over de gang lopen. De deur van het kantoor gaat open en ik zie er een man en vrouw zitten. ''Dit is Jenn, waar ik het net over heb. Hopelijk is ze wat jullie zochten.''. Ik schud allebei de mensen de hand en knik vriendelijk. Na dat het personeelslid nog wat over me verteld gaan we met z'n alle naar de huiskamer daar. ''Bent u het eens met de grenzen die Jenn stelt?''. De man kijkt kort naar zijn vrouw en knikt ja. ''Ik ben het er helemaal mee eens, haar mening telt ook.''.

Ik moet nog uitleggen hoe ik bepaalde situaties zou aanpakken. Ook daar lijken ze tevreden over. ''Ik denk dat ze wel bij ons past, kunnen we haar vandaag al meenemen?''. De vrouw van het personeel schudt haar hoofd een beetje aarzelend ja. ''Dan moet u wel nog even wachten aangezien we nog spullen daarvoor moeten inpakken en papieren moeten tekenen. De vrouw loopt weg om wat formulieren te halen. In de tussentijd vragen de mensen nog wat aan me. ''Wat heb je eigenlijk gedaan om in deze situatie te komen?''. Ik haal mijn schouders op. ''Ik heb geen idee, ik zou het ook graag willen weten.''. Allebei knikken ze hun hoofd.

Even later komt de begeleidster terug. ''Kunnen jullie even mee willen komen voor wat papieren te tekenen?''. Het koppel staat op en loopt langs haar. Naar mij zegt ze kort, ''Blijf hier even.''. Terwijl ik wacht voel ik het weer warm worden bij mijn kruis. Ik vraag me echt af hoe het komt dat ik en vrijwel alle andere mensen die hier worden opgenomen niet zindelijk zijn, met een paar uitzonderingen. Alle drie komen ze terug om mij mee te nemen. ''Jenn, de papieren zijn getekend en je zult nu bij deze mensen verblijven voortaan. We zullen nog even alle benodigdheden pakken en dan kun je met ze mee.''. Vrolijk knik ik ja, sta op en loop ik mee.

Op het kantoor wordt een aluminium doos gepakt. ''Hierin zitten alle benodigdheden voor Jenn, als jullie meer nodig hebben dan neem contact met ons op. Jullie krijgen ook nog een paar pakken luiers. Maandelijks krijgen jullie die opgestuurd.''. Ik lach vriendelijk naar de begeleidster en geef haar een hand voor ik naar buiten ga met het koppel. Ik heb nog steeds hetzelfde aan als wat ik aankreeg vanmorgen. Een romper, bh, kniekousen, schoenen en een luier natuurlijk. Het voelt goed om eindelijk weer eens buitenlucht op mijn huid te voelen. Ze zijn met een personenauto gekomen. '

'Ga maar achterin zitten, kun je er een beetje voor zorgen dat de doos niet valt.''. Ik glimlach en knik. Met plezier ga ik in de auto zitten. Tijdens de rit leggen ze me goed uit waar ze me voor nodig hebben. ''We hebben thuis een dochter van 17 die thuis zit vanwege haar beperking. Maar aangezien we allebei een baan hebben waarmee we overdag druk mee zijn hebben we iemand nodig die het huis onderhoudt en voor haar zorgt wanneer dat nodig is. We kunnen je niet direct laten werken omdat we je natuurlijk eerst moeten laten zien welke zorg ze nodig heeft en gezien je situatie''.

Bij dat laatste ben ik wel verbaasd. ''Hoe bedoelt u mijn situatie?''. De vrouw kijkt even naar haar man. Die knikt zijn rustig hoofd ja. De vrouw zucht en begint. ''Je hebt ongetwijfeld al de afkorting van Zwaar Criminele Straf Wetgeving gezien. Net is ons jouw strafbare verleden verteld. Je hebt een gewapende overval gepleegd en daarbij 2 mensen zwaar verwond.''. Er valt een lange stilte. ''En met een wetgeving van een paar jaar terug is bij jou besloten om in plaats van een gevangenisstraf deze maatregel te treffen.'' de rest van de reis praat ik niet, geschrokken van mijn eigen daad. Ik kan dat toch niet gedaan hebben?

Ik probeer het achter me te laten en gewoon door te gaan. Ik kan er toch niks aan veranderen. We komen 's avonds na een hele trip eindelijk bij het huis waar ze wonen. ''Geen zorgen Jenn, je verleden is geweest. Wij behandelen je zoals je nu bent.''. Ik stap uit met de doos en loop samen met ze naar binnen. Ze leven in een ruim huis. ''Wij zetten de spullen wel waar ze horen. Ga jij maar naar boven om Loes te ontmoeten.''. Voorzichtig ga ik de trap op. Boven zie ik een gang waar een van de deuren openstaat. Ik klop zachtjes op de deur. ''Kom binnen.''. Hoor ik van de kamer komen. De kamer is gedecoreerd zoals veel kamers van meiden van die leeftijd.

Het enige wat verschilt is dat midden in de kamer Loes ligt in een medisch bed. Als ze mij ziet verandert haar uitdrukking van verveeld naar blij. ''Ben jij het hulpje waar we om vroegen?''. Ik knik mijn hoofd ja. Ze wenkt voor een knuffel dus dat geef ik haar. ''Wat is je naam?''. ''Jenn, en jij bent Loes hoorde ik.''. Vrolijk knikt ze ja. Ze vertelt me dat ze toen ze jong was hersenschade heeft opgelopen waardoor haar spieren nogal slecht werken als ze moe is, vandaar dat ze in bed ligt. Als ze naar het toilet moet, moet ik ermee helpen en voor haar bedtijd moet ze een luier om. Die heeft ze nu al om. Na nog even te hebben gepraat hoor ik de man van onderen mijn naam roepen. ''Ik geloof dat ze me onder nodig hebben. Tot morgen.''.

Ik loop de trappen snel naar onder. ''Jenn, we hebben boven een kamer voor je, maar die moet nog goed ingericht worden. Daar kun je de komende tijd dus niet slapen. We laten je dus ergens anders slapen. In de kelder, de rest van de kamers is al in gebruik.''. Ik haal mijn schouders op. Als dat voor een korte tijd is moet dat best kunnen. Plotseling voel ik weer eens een straal plas mijn luier binnenkomen. ''Zeg eeh, zou ik misschien verschoond worden?''. De Vrouw glimlacht. ''Kom, ik doe dat wel.''. Ze neemt me mee naar een kamer boven. Daar staat een verschoningstafel waar ik op moet liggen.

Na de verschoning krijg ik een onesie aan die mijn handen en voeten ook bedekken. Samen met de vrouw ga ik naar de goed verlichte kelder. De man heeft daar een matras opgemaakt en een deken en kussen erop gelegd. Rustig ga ik erop liggen. De mensen wensen me allebei goedenacht en doen het licht uit. Zachtjes val ik in slaap. Met de luier rustend tegen mijn vagina. Als ik de volgende ochtend wakker word is het nog best warm in mijn onesie. Zoals meestal is ook deze ochtend mijn luier nogal gevuld. Gelukkig is er niks gelekt. Het is wel echt heerlijk om ergens wakker te worden waar ik ook wil zijn.

Doordat de onesie ook mijn handen bedekt kan ik hem zelf niet uit doen. Sowieso zit de rits op mijn rug waar ik al moeilijk bij kom. Ik sta op en wacht tot ze me komen verzorgen en omkleden, zoals het mij geleerd is. Na niet al te lang zet de vrouw het licht aan en komt naar onder. ''Goedemorgen, hoe heb je geslapen?''. ''Best lekker mevrouw.''. Ze geeft me een vriendelijke blik. ''Noem me maar gewoon bij mijn naam. Laurien.''. Ik knik en laat me uitkleden. Daar ter plekke word ik verschoond. Ze doet me een schone romper aan en kniekousen. ''Ik ga Loes nu verzorgen, kom maar mee. Dan kun je kijken.''. Gehoorzaam ga ik haar achterna.

Ze klopt op de deur en gaat binnen. ''Goedemorgen Loes, Jenn kijkt even mee om te zien hoe het gaat oke?''. Loes zegt dat dat goed is en Laurien begint. Nu in de morgen kan ze haar lichaam beter bewegen dan gisteravond. Nu is ze meer uitgerust dan. Het verschonen 's ochtends gaat makkelijker daardoor. ''Jenn heeft thuis les omdat ze op school te vermoeid raakt en dus niet goed mee kan doen. Ik en Rob vertrekken dadelijk naar werk. Zorg jij dan voor het huis en help je haar waar het nodig is?''. Ik knik mij hoofd ja. Met z'n drieën gaan we naar onder.

Rob is daar ontbijt klaar aan het maken. Na het ontbijt vertrekken beide Rob en Laurien naar hun werk. ''Ga jij dan je school spullen pakken Loes? Ik spoel de borden wel af.''. Loes knikt en loopt de trap weer op. Het voelt raar en ook weer fijn om nu in een gewone familie te leven. Als ik klaar ben met de borden is Loes achter me al begonnen met haar les. Na even bezig te zijn geweest staat ze op. ''Jenn kun je even mee? Ik moet naar het toilet.''. Ik loop achter haar aan. ''Het gebeurt erg weinig maar het kan zijn dat ik moeilijk of niet op kan staan van het toilet, en als de deur op slot zit kun jij niet binnen om te helpen. Dus als je er gewoon bij kunt staan voor de zekerheid zou dat fijn zijn.''.

Zonder enige vragen te stellen loop ik mee de wc in. Ze doet alles zelf en verder heeft ze geen hulp nodig. Als ze klaar is loopt ze direct terug naar haar schoolwerk. Wat eigenlijk als ik zelf verschoond moet worden? Mag ik dat doen of moet Loes dat doen? Zonder al te veel erover te denken ga ik door met huishoudelijke klusjes. Als ik met alles een beetje klaar ben loop ik nog eens naar Loes die aan tafel zit. ''En hoever ben je met je les?''. Nieuwsgierig ga ik naast haar staan. ''Bijna klaar, nog een opdracht te gaan. Zeg, is het niet koud zo met blote bovenbenen?''. Vraagt ze met enige aarzeling. ''Nee hoor. Ik ben het wel gewend eerlijk gezegd.''. Ze knikt haar hoofd en geeft me een knuffel. ''Ik ken je nog niet eens een dag maar het is zo fijn om iemand te hebben die me kan helpen.

Als ze klaar is met al haar lessen is het ook ongeveer tijd dat de ouders thuis zouden komen, tenminste zoals mij werd verteld. Ik ben ik klaar met de taken en klusjes die mij vandaag waren gegeven. Mijn luier is helemaal gevuld aangezien ik niet durf mezelf te verschonen. Als dat niet mag word ik vast gestraft en dat wil ik echt niet. De voordeur gaat open. Laurien komt binnen. ''Hey Jess, is alles een beetje gelukt vandaag?''. Stil kijk ik naar de grond terwijl ik plas wat mijn luier laat lekken. ''Och Jess, heb je de hele dag met dezelfde luier gedaan? Kom ik verschoon je wel.''.

Ze pakt mijn hand en loopt voor me naar de kelder. ''Ga maar liggen, ik pak even de benodigdheden.''. Dus dat doe ik. Als ze klaar is helpt ze me weer overeind. ''De volgende keer als ik en Rob weg zijn mag jij jezelf verschonen.''. Zegt ze op een lerende toon. Ik ga met haar naar boven. Ik moet het poeltje plas wat op de grond ligt opruimen. Niet lang daarna beginnen ze met het avondeten. Heerlijk om gewoon gezellig met mensen die ook echt om me geven te eten. Na het avondeten moet ik nog afspoelen de twee ouders zitten op de bank tv te kijken. ''Kan ik nog iets doen?''. Vraag ik verlegen. Laurien kijkt naar me en schudt haar hoofd nee.

Dan ga ik maar naar boven om te kijken of Loes mij nodig heeft. ''Hey Loes, hoe gaat het?''. Liggend in haar bed draait ze haar hoofd naar mij. ''Gewoon goed hoor.''. Na kort te hebben gepraat wil ik de kamer weer uitlopen. ''Jenn, wacht.''. Ik draai me half weer om. ''Wil je samen met me film kijken?''. Er komt een glimlach op mijn gezicht. Blij knik ik ja. Ik klim bij haar in bed en ga naast haar liggen. Als de film bijna afgelopen is draait Loes zich naar mij. ''Kun jij me vandaag de pyjama en alles aan doen?''. Ik zeg ja en meld even aan de ouders dat ik dat vandaag wil proberen.

Aan het einde van de week heb ik alles wel een beetje door. Zondag krijg ik maar de helft van de klussen af omdat ik te veel door dingen afgeleid ben. Daar krijg ik die avond ook consequenties voor. Als Laurien mij naar bed brengt dan pas zegt ze wat dat is. ''Vanavond moet je als straf in een dwangbuis slapen, als je dingen fout of niet doet komen daar natuurlijk wel straffen voor.''. Eerst verschoont ze me en dan doet ze me de dwangbuis om. ''Morgenvroeg zal een van ons je wakker komen maken en dus ook klaarmaken voor de dag.''.

Ik kom maar moeilijk in slaap. Ik kan niet echt op mijn zij rollen. De volgende ochtend word ik wakker maar de kelderdeur is nog dicht. Er hangt geen klok hier dus ik heb geen besef van tijd. Ik besluit maar verder proberen te slapen. Als ik weer wakker word is er nog niemand. Ik doe mijn best om recht te gaan staan, maar dat lukt heel moeilijk dus ik geef dat maar op. Een hele tijd wacht ik nog en er komt nog steeds niemand. Gelukkig heb ik vannacht niet veel geplast dus ik kan best nog even wachten. Tussen de stilte door hoor ik af en toe een geluid van boven me. Ze zijn wel al wakker dus.

Voetstappen komen richting de kelderdeur, maar die gaan verder en lopen erlangs. De voordeur gaat open en weer dicht. Zijn ze me vergeten? Na nog een tijdje hoor ik geklop op de kelderdeur. ''Jenn hebben ze je al wakker gemaakt?''. ''Nee.''. Roep ik van onder. Loes legt uit dat ze de deur op slot hebben gedaan en dat zij niet weet waar de sleutels zijn. Ik vraag of ze nog kan bellen naar Ron of Laurien dus dat gaat ze snel doen. Vluchtige voetstappen klinken boven me. Als ze gebeld heeft klopt ze weer. ''Rob komt terug om je te helpen, geen zorgen.'' Dat is al een opluchting. Hoef ik tenminste niet de hele dag in een gebruikte luier te liggen.
 
Laatst bewerkt:
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
P Nieuw hier Voorstellen 15
D Nieuw PVC TENA 'Tena Slip Nocturno Mediano' Luiers 3
PremiumProtection Luiers weggooien tijdens oud en nieuw Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 13
Cuddles4Life Nieuw op deze site - ab/dl meid Voorstellen 40
S Nieuw luiermerk!! Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 29
L00n3y Nieuw op het forum Voorstellen 31
T Nieuw in het wereldje Voorstellen 22
W Nieuw lid Voorstellen 25
Pamper - Konijntje Ik ben Pamper-Konijntje ,29j, nieuw hier. België/ Turnhout Voorstellen 28
Lauwie Nieuw kind 'in town'.. Voorstellen 17
DDMatty Nieuw Lid, Nieuwe Contacten :) Voorstellen 24
friendly Vraag over nieuw verhaal: Yuki's Strawberry Heaven 16+ Verhalen 10
S Nieuw oproepje Contact advertenties 3
Berth Nieuw kabinet. Pub 316
pupmisha Niet nieuw, wel even voorstellen. Voorstellen 30
M Nieuw hier Voorstellen 21
S Nieuw oproepje met meer duidelijkheid Contact advertenties 4
M Ben nieuw Voorstellen 23
S Nieuw oproepje opzoek naar leuk contact en mischien wel meer Contact advertenties 2
L Nieuw hier en nieuw in de wereld Voorstellen 31
LittleRosey Nieuw! Voorstellen 44
myrthetje Nieuw hier Voorstellen 86
J Nieuw hier Voorstellen 33
H Voorstellen | nieuw | nieuwsgierig Voorstellen 15
Inco-plastic-24/7 Nieuw merk plastic broekjes!!!3 Plastic broekjes liefhebbers 46
A Nieuw hier Voorstellen 17
J Nieuw en aan het ontdekken Voorstellen 18
P Nieuw lid: Algemeen 2
D Nieuw hier Voorstellen 18
Jonnybeary Nieuw als little Contact advertenties 11
nickos89 Niet nieuw, wel even voorstellen Voorstellen 13
Luiertje08 Hallo iedereen! Nieuw lid... of toch niet? Voorstellen 17
T Nieuw Voorstellen 38
baby metalhead 666 Telaat voor de kerst wensen maar wel optijd voor de nieuw jaars wens Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 1
AB/DL Life( Boefje ) Niet nieuw:) Voorstellen 4
peeturDL Wel nieuw hier maar niet nieuw in dit wereldje Voorstellen 15
T Ik ben nieuw hier, eventjes voorstellen Voorstellen 27
Littleminnie Niet nieuw maar terug van weg geweest Voorstellen 20
Taeh Nieuw Voorstellen 40
L♡. ✨️Nieuw op dit forum✨️ NH babygirl Voorstellen 94
Nattebilletjes Nieuw uit Eindhoven Voorstellen 17
Matthew123 Nieuw buitenlands lid van de DL-gemeenschap Voorstellen 12
L Nieuw! New! Neu! Nouveau! Voorstellen 23
Hansje61 Nieuw op dit forum Voorstellen 17
Hansje61 Nieuw Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 6
L Nieuw account Voorstellen 7
B boterbloempje is nieuw Voorstellen 43
B Nieuw hier Voorstellen 20
D Nieuw Contact advertenties 7
Little Endy Northshore Megamax Air Luiers 1
Similar threads


















































Bovenaan