Nieuw hulpje

Watermeloen

Superlid
Deel 6​

Het is inmiddels al een maand dat ik hier woon. Tot nu toe is het al veel beter dan de vorige plekken. ''Pardon Rob, hoe ver is mijn kamer eigenlijk?''. Ik heb al die tijd nog steeds in de kelder moeten slapen. Rob slikt door wat hij aan het eten is en reageert. ''De verwarming en de elektriciteit is er, morgen begin in met schilderen van de muren en daarna moeten de meubels erin.''. Ik knik en ga door met eten. Na het eten spoel ik alles af en daarna leg ik Loes in bed. ''Ga maar alvast op bed liggen Loes, ik pak alvast je pyjama en verzorging spullen.''. Loes knikt en doet het hekje aan de zijkant van haar bed omlaag om erin te kunnen liggen.

Na Loes te hebben omgekleed en verschoond geef ik haar haar laptop en loop ik de kamer weer uit. Als ik de trap omlaag loop zie ik dat Rob en Laurien aan tafel zitten. Laurien wenkt of ik bij ze kan komen. Verbaasd neem ik plaats aan de tafel. Als ik ga zitten voel ik voor de zoveelste keer vandaag de poep van vanmiddag zich over mijn kont verspreiden. ''Jenn, zoals Rob net zei moeten we de meubels nog in je kamer plaatsen. Als dat moment gekomen is dan is het makkelijker als je ons niet in de weg loopt.''. Aarzelend over waar ze naartoe wilt met die uitspraak kijk ik haar aan.

''Dus ik heb het besproken met rob en we denken allebei dat het goed is dat we je voor een weekje naar een soort opvang brengen.''. Ik weet niet echt hoe ik erop moet reageren. Ze leggen mij nog wat dingen uit over hoe het dan te werk gaat hier thuis. Na dat valt er een stilte. Voorzichtig begin ik met praten. ''Zou ik misschien verschoond mogen worden? Ik heb deze luier nu al sinds vanmiddag aan.''. Rob knikt en neemt mij mee naar de kelder. Als ik helemaal naakt op mijn matras klaar lig voor een nieuwe luier stelt Rob mij een vraag. ''Zeg Jess, kun jij je eigenlijk nog ergens iets herinneren van je leven zoals het eerst was?''.

Ik schud mijn hoofd nee. Hij vouwt een nacht luier open en maakt hem rond mij vast. De volgende ochtend word ik wakker met een luier die nogal gelekt heeft. Al snel komt er iemand de trap omlaag. Pas als Laurien bij me is en de deken van me af haalt ziet ze de grote vlek op mijn matras. ''Och Jenn, kom dan verschoon ik je.'' tijdens het verschonen stelt ze me gerust dat ik hier ook niks aan kon doen. Als ik een van de rompers en een verse luier aan heb lopen we weer naar boven. ''op dit matras kun je vanavond niet slapen. Misschien is het verstandig als ik je vanavond al naar die opvang breng. De meubels zouden toch eind deze week komen.''.

Rob en Loes zitten al te ontbijten aan de tafel. Ik schuif ook aan voor ontbijt. Op het midden van de dag zijn Rob en Laurien vertrokken naar die opvang om te vragen of ik vanavond al kan komen. Ik zit thuis met Loes tv te kijken. Tijdens de reclame vraagt Loes aan me of ik haar naar het toilet wil brengen. Samen gaan we naar haar kamer om het toilet daar te gebruiken, die zit op de badkamer vast aan de slaapkamer. Dit toilet vindt Loes het fijnste om te gebruiken. Als ik haar de broek en onderbroek los en omlaag heb gedaan gaat ze zitten. ''Zeg Jenn, wat voor een luier draag jij eigenlijk?.''.

Ik glimlach lichtjes. ''Niet dezelfde als jou.''. Ik maak de drukknopen van mijn romper los en trek het een beetje omhoog zodat ze het design van de luier kan zien. Haar wenkbrauwen gaan omhoog. ''Dat is nogal een kinderachtig ontwerp erop.''. Ze legt een hand tegen de onderkant van mijn luier. ''Doe maar niet.''. Zeg ik beschaamd tegen haar terwijl ik haar hand weg doe zodat ik de romper weer dicht kan doen. Ze biedt meteen haar verontschuldigingen aan. ''Is al goed.''. Reageer ik kort. ''Schaam jij je nog voor je luiers?''. ''Ik vindt het gewoon niet fijn als andere meiden van mij leeftijd bij mijn kruis zitten.''.

''Mij maakt het niet veel uit. Schaamte voor wie ziet wat er in mijn onderbroek zit heb ik niet echt meer na dat ik zo vaak verschoond ben geweest.''. Als ze klaar is op het toilet trek ik haar weer alles omhoog en gaan we terug naar de tv. Rond 4 uur komen Rob en Laurien weer thuis. ''Jenn, we hebben bij de opvang gesproken over of je nu al mag komen, en dat mag wel aangezien ze toch weinig hulpjes nu daar hebben. Dus na het eten pakken we wat spullen en brengen we je.''. Ik zucht diep. ''Oke dan.''. Het is maar voor iets langer dan een week maar toch vind ik het vervelend om weg te moeten gaan.

Het avondeten is gelukkig wel lekker. Erna spoel ik zoals gewoonlijk alles af en loop als ik ermee klaar ben naar de kelder. Laurien staat daar al wat in te pakken. ''Luiers hebben ze daar genoeg, dus ik pak alleen je kleren in en de tandenborstel van je.''. Alles past in een reistas dus ik hoef gelukkig niet met meerdere te sjouwen. Ik word nog verschoond en krijg nog een rok aan over mijn romper. We lopen met de tas naar boven en gaan naar de auto. Als we vertrekken legt Laurien uit hoe het daar werkt. ''Het ligt eigenlijk aan de eigenaar z'n huis vast. Er zijn nu zoals ik zag twee andere hulpjes aanwezig, een vrouw en een jongen.''.

Ik heb eigenlijk nog niet een jongen met deze bestraffing gezien. Misschien dat die daar niet zo snel voor kiezen? ''Er zijn 5 kamers met twee bedden op iedere kamer. Verder loopt de eigenaar daar rond als begeleider en er zijn nog twee vrouwelijke.''. Ik zit voor de rest van de rit maar wat door het raam te staren, weg te dromen. Als we stoppen omdat we zijn aangekomen word ik een beetje wakker geschud. Laurien stapt uit en ik ook met tegenzin. Het ziet er hier uit als een gewone woonwijk. We bellen aan bij het huis waarvoor we zijn gestopt. Een man die groter is dan mij doet open. ''Hallo, we waren net ook langs geweest om te vragen of Jenn hier vandaag al mocht verblijven. Dus nu kom ik haar afzetten.''.

De man kijkt me vriendelijk aan. ''Kom maar verder Jenn.''. Laurien geeft me de tas en zwaait me uit. De man legt een hand op mijn rug en begeleidt me door zijn huis naar een deur. Achter die deur is een kamer met zes deuren, een in en uitgang en vijf deuren naar de kamers. In het midden van de kamer staat een tafel waaraan de jongen met een van de vrouwelijke begeleidsters met een puzzel bezig is. ''Je slaapt op deze kamer hier, samen met Judy.''. Op bed ligt een volwassen vrouw met alleen een luier om. Haar handen zijn boven haar aan het bed vastgebonden. ''Die jongen binnen is Sam, jullie drie zijn de bewoners van de kamers hier op het moment.''.

Pak hier maar uit, ik of de andere begeleidster komen je wel halen als je van je kamer af mag. Ik begin rustig met mijn spullen uitpakken en onder mijn bed te leggen. Het valt me op dat Judy maar boven zich blijft kijken. Zou ze boos zijn? Als ik alles heb uitgepakt ga ik maar op bed liggen. Na even wachten komt de man weer binnen met twee baby flessen gevuld met water. ''Dit is waar je uit drinkt terwijl je hier verblijft.''. Legt de man uit terwijl hij me een fles aanreikt. Aarzelend pak ik de fles en begin er aan te zuigen. Hij gaat naast de vrouw zitten en houdt de fles vast terwijl zij eraan zuigt.

Hij legt een hand tussen haar benen. ''Zo, heeft mijn kleine meid haar luier goed gevuld?''. Zegt hij bijna spottend. Judy knikt haar hoofd ja. ''Ik verschoon je zo wel, voor ik je vastmaak voor vannacht.''. Als we allebei de fles leeg hebben pakt de man beide flessen en loopt weer weg. ''Is hij je eigenaar?''. Vraag ik verlegen. Ze geeft geen antwoord. Als na een tijdje de man weer terug komt met twee dikke luiers en baby doekjes. Hij doet de luier van Judy los en begint haar kruis en kont schoon te vegen. ''Pardon meneer, Is zij toevallig uw hulpje?''. De man kijkt naar mij en glimlacht. Dat verhaal leg ik je morgen wel uit.''.

Als hij de vrouw verschoont heeft maakt hij haar handen los en pakt van onder het bed een mondknevel en een zwarte leren muts eerst doet hij haar de mondknevel in en dan krijgt ze de muts over haar hele hoofd getrokken. Ze krijgt ook een leren halsband om met een slotje erop. Die wordt vastgemaakt met een ketting aan het bed frame. Angstig kijk ik de man aan. ''Dat gaat U toch niet bij mij doen hè?''. De man schudt rustig zijn hoofd hij leunt naar me en zegt zachtjes in mijn oor ''Zij heeft een andere behandeling nodig.''. En hij gaat weer rechtzitten op mijn bed. ''Maar zoals ik zei, morgen meer daarover.''.

Ik krijg zoals bij mijn eerste eigenaar een latex romper aan voor vannacht, gelukkig is deze niet zo strak, zit nog best fijn eigenlijk. Midden in de nacht word ik wakker van Judy. Ik hoor allemaal kreunen van achter haar muts. Ook beweegt ze nogal onrustig. Na niet al te lang komt de andere verpleegster binnen. ''Geen zorgen Jenn, ze heeft waarschijnlijk een nachtmerrie gehad. Ik stel haar wel gerust.''. Ze gaat bij Judy op bed zitten en wrijft rustig over haar heup. ''Rustig Judy, er is niks aan de hand. Je bent gewoon veilig op je kamer.''. Het lijkt haar te kalmeren. Ik draai me weer naar mijn zij en ga door met slapen.

De volgende ochtend word ik wakker van dat de man de kamer binnen komt. Hij doet de muts bij Judy af en doet de knevel uit haar mond. Hij vraagt hoe ze geslapen heeft terwijl een van zijn handen aan de luier voelt. Onverstaanbaar voor mij vertelt ze dat aan de man. ''Je luier kan er nog mee door voor nu ze schudt haar hoofd wanhopig nee. ''Alstublieft, hij voelt zo vies, u kunt dit niet maken. Verschoon me alstublieft.''. De man kijkt haar streng aan. ''Commandeer je me nu?''. Judy schudt angstig haar hoofd. Ik zeg wat om de situatie te helpen. ''Meneer, als zij verschoont wil worden dan mag ze dat toch gewoon vragen? Lijkt me nogal oneerlijk als dat niet mag.''.

De man kijkt nu mij streng aan. ''Tegenspreken wordt hier niet getolereerd Jenn. Ik had gezegd dat ik het vandaag zou uitleggen hoe het werkt met Judy.''. Hij staat op en neemt een diepe zucht. ''Vanavond slapen jullie allebei in de kelder, als iedereen klaar is met het ontbijt worden jullie verschoond.''. Zonder een woord te zeggen kijk ik hem aan terwijl hij Judy een stoffen romper aan doet. Als hij daarmee klaar is loop ik achter ze allebei aan en schuif aan bij de tafel die al gedenkt is voor het ontbijt. Tijdens het ontbijt voel ik poep uit me komen, vannacht heb ik ook al gepoept dus er zit nu wel veel in mijn luier.

Na het ontbijt worden beide ik en Judy bij de pols gepakt en naar onze kamer gebracht. ''Jenn ga alvast op bed liggen en doe je romper uit. Ik doe Judy als eerste verschonen.''. Zonder ook maar iets te zeggen ga ik liggen en doe mijn romper los en dan uit. In alleen mijn volle luier lig ik op bed, kijken naar hoe Judy verschoond wordt. ''Vanavond na het avondeten neem ik jou en Jenn mee naar de kelder om je daar voor de nacht klaar te maken. Als een van jullie dan weer problemen maakt kunnen jullie er twee nachten blijven.''. Judy knikt gehoorzaam ja.

Als zij haar verse luier, romper en een rok erover aan heeft komt de man naar mij toe. Mij verschoont hij ook en hij doet me een nieuwe romper aan en een rok. ''Blijf weer hier tot iemand je komt halen.''. En hij loopt de kamer weer uit. Die dag hebben we de afwas gedaan van de spullen van de inwonende hier. Dat is ook een taakje wat ik bij de opvoeding en thuis veel gedaan heb. Judy lijkt alles te doen wat van haar wordt gevraagd. Ik ben echt benieuwd wat haar verhaal nu is. Voor het avondeten moeten Judy, de jongen en ik de tafel dekken. Dat gebeurt nog vrij snel met z'n drieën. Het eten wordt vrijwel meteen nadat we klaar zijn opgediend

Na het eten ruimen we samen alles af en spoelen we. De man pakt Judy en mij weer bij de pols en begeleidt ons naar de deur die naar de kelder leidt. ''Ik verschoon jullie nu al voor vannacht tot jullie slaaptijd blijven jullie hieronder.''. Allebei knikken we gehoorzaam ja. Er liggen twee dunne dekens op de grond van de grotendeels lege kelder verder staat er nog een grote kast. Bij de dekens zit er laag in de muur twee metalen ringen. ''Ga allebei op een deken liggen en blijf tot ik jullie allebei verschoond heb.''. We kiezen allebei een denken en gaan liggen. Ik word deze keer als eerste verschoond. Als hij een nieuwe luier onder me heeft liggen wordt hij geroepen van boven.

''Blijf liggen.''. Zegt hij snel voor hij naar boven gaat. Met een open luier onder me blijf ik stil liggen. Boven hoor ik een paar stemmen heen en weer gaan. Opeens voel ik een slap straaltje plas uit mijn lichaam lekken. Het is maar goed dat die luier nog onder me ligt. De man komt weer terug. ''Geen zorgen, de verpleegster boven was jullie gewoon kwijt.''. Hij gaat weer op de grond naast me zitten en maakt nu mijn luier vast. ''Goed dat je je luier niet hebt aangeraakt Jenn.''. Zegt hij nog tegen we als die vast zit. Dan gaat hij naar Judy om haar te verschonen. Wanneer bij haar de luier ook goed vast zit staat hij weer op.

''Over een halfuur kom ik jullie omkleden. Vermaak je maar tot die tijd.''. En hij loopt weer richting de trap. ''Meneer, mag ik nog weten hoe het zit met U en Judy?''. Judy kijkt nu beschaamd naar de grond. ''Dat legt zij wel uit als je het haar vraagt.''. En hij loopt de trap op. Ik kijk voorzichtig naar Judy als hij de trap op is. Het ziet er niet naar uit alsof ze het erover wilt hebben. Toch vraag ik het voorzichtig aan haar. ''Zou jij me misschien willen vertellen hoezo je anders wordt behandeld?''. Ze zit gewoon stil en staart naar de grond, ze is duidelijk niet op haar gemak. Aarzelend naar hoe ik moet reageren geef ik haar maar een knuffel.

Zachtjes praat ik in haar oor. ''Waarom ben je hier?''. Ik hoor haar slikken. Na even de knuffel te hebben vastgehouden begint ze met praten. ''Ik... Ik wil dit.''. Ik laar haar weer los. ''Hier naartoe gestuurd worden?''. Ze schudt haar hoofd nee. ''Het hulpje zijn van mijn man.''. Een beetje verward kijk ik haar aan. ''En die man die hier de leiding heeft is jouw man?''. Ze knikt voorzichtig ja. ''En je wouw iets meer dan als ieder ander hulpje behandeld worden en dus word je zo behandeld.''. Ze kijkt op naar me en schudt haar hoofd ja. In haar ogen zie ik dat ze het fijn vindt dat ze begrepen wordt.

''Ik wil dat mijn man alles met me mag doen.''. Voegt ze eraan toe. ''Dus dat ik 's nachts een muts op heb is zijn keuze bijvoorbeeld, dat ik doordeweeks op een kamer van de opvang slaap en daar ook grotendeels verblijf is dan weer mijn keuze.''. Weer geef ik haar een knuffel om haar vertrouwd te laten voelen. Ik snap niet waarom ze dit zou willen maar goed, dat is haar keuze. Heb ik verder niks over te zeggen. ''Slaap je vaker in de kelder?''. ''Alleen als ik iets fout heb gedaan, meestal komt er wel meer bij dan alleen hier slapen.''. Die uitspraak baart me wel zorgen, wat zal hij dan zo nog extra doen? Ik probeer er maar niet aan te denken dus ga ik maar gewoon liggen en wachten tot de man er weer is.

Na een tijdje komt die weer naar onder. We gaan allebei goed liggen en wachten tot we worden omgekleed. De man loopt naar de kast en pakt er wat spullen uit. ''Judy, doe je romper alvast uit.''. Hij legt de spullen neer en laat Judy opstaan als ze de romper uit heeft gedaan. Een van de dingen die hij heeft gepakt is een latex dwangbuis. Hij doet die bij haar aan en bindt die om. Als ze zich omdraait zie ik dat er een groot gat is aan de voorkant voor beide borsten zodat die uitsteken uit de dwangbuis. Hij helpt haar weer met liggen erna. Hij doet mij dezelfde soort dwangbuis aan. Als we allebei liggen doet hij bij ons allebei bij het bovenbeen een gordeltje erom met een klein kastje eraan, waarvoor weet ik niet.

Vragen of suggesties zijn welkom
 
Laatst bewerkt:

Watermeloen

Superlid
Deel 7​



De volgende ochtend word ik tegelijkertijd met Judy spontaan wakker van het doosje dat schokken geeft. Dat gaat voor kort even door tot het weer stopt. Ik was die avond al slecht in slaap gevallen doordat de kou toch mijn borsten bereikte. Ook nu voelen ze allebei koud aan. Geschrokken kom ik nog bij van de schokken van net. ''Goedemorgen Jenn.''. Hoor ik van Judy komen. Ik beantwoord haar met hetzelfde. Zoals gebruikelijk 's ochtends heb ik weer een aardig gevulde luier aan. Er komt na niet al te lang wachten een verpleegster naar onder.

''Goedemorgen dames, de meneer is nu niet aanwezig maar hij heeft wel instructies achtergelaten voor wat ik met jullie moet doen.''. Verbaasd kijk ik de verpleegster aan. ''Ik zei toch dat er meer bij komt kijken voor ons.''. Fluistert Judy naar me. De verpleegster heeft verschoning spullen bij zich. Eerst loopt ze naar mij en maakt het bandje los en verschoont me. Ook doet ze me een gewone romper aan. Judy doet ze alleen verschonen. De ketting klinkt los en ik mag met de verpleegster mee naar boven lopen. Judy moet onder blijven zegt de verpleegster.

Ik zie aan Judy dat ze verward is daarover maar om verdere straf te voorkomen gehoorzaamt ze maar. Zodra ik boven ben leidt de verpleegster me naar de tafel om te ontbijten. Die dag zijn er zoals gewoonlijk activiteiten voor de hulpjes. Het voelt bijna raar om weer mijn kamer in te stappen zonder Judy die avond. De verpleegster die me daar verschoont kleedt me ook weer om naar mijn pyjama. Ik droom die avond over terug zijn in het grote huis waar ik het eerst kwam. Als ik wakker word van die droom denk ik daar nog veel aan. Hoe zou het met die mensen zijn?

Zouden ze nog aan mij denken? Ik word uit die gedachtes getrokken door de deur van mijn kamer die opengaat. De man staat in de deuropening met een luier en babydoekjes. ''Hey Jenn, lekker gedroomd.''. Zonder echt na te denken knik ik mijn hoofd ja. Hij glimlacht. ''Mooi zo, vandaag heb ik een beetje hulp nodig in mijn schuurtje en jij kon wel helpen daarmee dacht ik zo.''. Vreemd dat hij dit opeens zo vraagt, of ja, meer bepaalt. Als ik verschoond en omgekleed ben ga ik weer ontbijten. Na het ontbijt voel ik dat mijn blaas vol is, wat tegenwoordig nog maar zelden gebeurt. Meestal merk ik dat pas als ik aan het plassen ben.

Die middag word ik door de man begeleid naar zijn achtertuin. Die is vrij leeg, een groot grasveld eigenlijk. Aan de pols word ik meegenomen naar het schuurtje achterin de tuin. De man klopt op zijn broekzak en zucht. ''sleutel vergeten.''. Zegt hij zachtjes tegen zichzelf. Hij begeleidt me naar mijn knieën en zegt dat ik stil moet blijven zitten. Hij laat me alleen achter als hij terug het huis in loopt. In de tijd die hij besteed om de sleutels te zoeken voel ik weer eens langzaam plas mijn net verschoonde luier inlopen. Wachtend in de warme zon denk ik na over mijn toekomst, hoe lang moet ik op deze manier leven? Kan ik ooit nog zonder luiers?

Na een tijdje komt de man weer naar buiten. ''Dus, ik ben laatst een bos sleutels verloren in mijn schuurtje. Kun jij deze voor me vinden? Als je ze hebt gevonden ga je weer buiten zitten zoals net, tot ik weer terug ben.''. Als hij het heeft uitgelegd knik ik mijn hoofd en loopt hij weer terug het huis in. Ik draai me om om die bos sleutels te zoeken. Ik begin met door de twee rekken tegen de muur te zoeken. Een hoop tuingereedschap ligt daar, vreemd voor zo'n lege tuin. In beide rekken lijkt niks van sleutels te liggen na een tijd zoeken. Ik ga door door de zoeken in de dozen die op de grond tegen de muur staan naast groter tuingereedschap zoals harken.

Als ik door alle dozen een voor een heb doorzocht schuif ik ook de laatste opzij. Ik zie dat eronder een ijzeren oog is, vast aan een kwalitatief houten luik. Wat zou erachter zitten? Misschien de sleutels? Nee, dat lijkt me raar. Ik ga verder met de ruimte te doorzoeken. Dit keer kijk ik meer op de grond achter de spullen in de ruimte. Een spontane kramp in mijn buik zorgt ervoor dat ik even stop met zoeken. Een stroom zachte poep verlaat mijn lichaam en vult de luier. Als de kramp weer voorbij is voel ik voorzichtig aan de achterkant van de luier. Na te voelen hoeveel het is ga ik weer door met zoeken.

Op de achtergrond van mijn gedachtes blijf ik maar steeds denken wat er achter het luik zou zijn. Gelukkig kan ik voor nu mijn nieuwsgierigheid bedwingen. Na nog een hele tijd opnieuw gezocht te hebben door alles heb ik nog niks gevonden, niet in de rekken, niet in de dozen en niet ergens op de grond. Verbaasd kijk ik om me heen in het schuurtje. Is die sleutel wel hier ergens? Terwijl ik om me heen kijk speurend naar iets waar ik nog niet heb gekeken vallen mijn ogen weer op dat luik. Deze keer kan ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en loop er langzaam naartoe. Na enige twijfel hurk ik om het oog te kunnen pakken.

Met dat ik hurk voel ik dat de poep zich over mijn billen verspreidt, zoals wel vaker. Ik trek het ijzeren oog omhoog en daarmee ook het luik. Ik zie daar onder een betonnen muur met stalen buizen als ladder. Onverwacht gaat achter me de deur open. ''Jenn, heb je mijn sleutels al gevonden?''. Geschrokken kijk ik achter me. De man kijk me even in stilte aan. ''Klim maar naar onder, ik kom achter je aan.''. De man kijkt me nu aan met een strenge blik. Na hem gezien te hebben twijfel ik geen seconde en ga angstig naar onder toe. Ik voel dat plas mijn vagina verlaat, waarschijnlijk door angst voor wat komt.

Onder is er een kleine betonnen ruimte met een deur. Ik ga gehoorzaam stil tegen de muur staan. De man zegt niks en pakt de deurklink vast, maar er is geen beweging in de deur. De man mompelt wat tegen zichzelf. Dan draait hij naar mij. ''Blijf hier staan, ik ben zo terug.''. Hij klimt de ladder weer op, waarschijnlijk om sleutels voor die deur te halen. Hoe langer hij weg blijft hoe meer bang ik word voor wat me te wachten staat. Ik hoor hem na enige tijd terugkomen in de schuur. Na even boven te zijn geweest komt hij weer naar onderen. Hij heeft nu sleutels bij zich en wat zwartleren spullen.

''Dit is de sleutel die jij moest vinden deze middag, en die hing aan een spijker boven de deur. Wat heb je al die tijd uitgehaald? Je bent hier niet om te niksen dus dat verdient een correctie.''. Er valt een akelige stilte. ''Wat moet ik doen meneer?'' vraag ik zachtjes. Hij stapt naar de deur en ontgrendelt die. Achter de deur is een gewatteerde ruimte. In de ruimte zit een vrouw met haar hele hoofd bedekt in een leren muts, die bij de hals met een brede halsband is vastgemaakt. Voor de rest heeft de alleen een gebruikte luier aan. Op haar lichaam zijn beschadigingen te zien, ze heeft lichamelijke straf gehad.

Ze beweegt haar hoofd in een scherpe beweging omhoog als we binnen lopen. ''Kleed je uit, daarna zal ik je je klaarmaken voor je verblijf hier.''. Haastig klik ik de knoopjes bij mijn kruis los om mijn romper uit te doen. Als ik die uit heb ben ik eigenlijk helemaal naakt buiten mijn luier. De man zegt dat ik op mijn knieën moet gaan zitten dus doe ik dat. Eerst pakt hij beide polsen van me en doet die achter me vast in een soort zak die ze bijeen houdt. Met twee lussen wordt het als een rugzak op zijn plaats gehouden. Het andere meisje heeft dat ook zie ik nu pas. Dan pakt hij een rubberen bal en maakt die met een riempje rond mijn hoofd vast. Daaroverheen komt de leren muts.

Door de muts heen hoor de deur dichtgaan. Gestrest zit ik de rest van die middag hier in deze kamer. Zou mijn luier überhaupt zo lang volhouden? Ik kan niet wachten tot ik weer terug mag naar huis. Daar is het veel beter dan hier. Vreemd genoeg heb ik het niet koud ook al zit ik in alleen een luier. Af en toe hoor ik een kreun van de vrouw komen, ik weet niet zeker wat dat veroorzaakt. Misschien wel dat ze zich net als mij oncomfortabel voelt. Een stroom halfzachte poep komt met enige moeite mijn lichaam uit en verspreidt zich tussen mijn billen. Ik kan niks anders doen dan me op dat gevoel focussen.

Na nog een tijd wachten voel ik een warme straal langs mijn bil naar de grond lopen. Mijn luier is zo vol dat hij lekt, ook dat nog. Terwijl het laatste beetje plas wegstroomt hoor ik de deur open gaan. Iemand, waarschijnlijk de man, pakt mijn hoofd vast en is met iets bezig aan de achterkant ervan. De must wordt van me afgehaald. Met smekende ogen kijk ik de man aan. ''Les geleerd?''. Ik knikt mijn hoofd gehoorzaam ja. Hij tilt me aan mijn schouders omhoog en commandeert me om te blijven staan. Hij neemt het andere meisje ook aan de schouders omhoog. Ik zie dat haar luier nog erger heeft gelekt. Haar doet hij ook de muts af. ''Ga naar jullie kamer, ik zal de verpleegsters vragen om jullie te verschonen.''

Voor we de ladder op gaan maakt hij onze armen los, maar hij laat de gag van ons allebei zitten. Met hem achter ons aan gaan we de ladder weer op. In allen onze volle luiers lopen we gehoorzaam naar onze kamers. Ik ga op mijn bed liggen en wacht op een verpleegster. Al snel komt er een. Ze heeft spullen om me te verschonen in haar handen. Na een verschoning die veel te lang lijkt te duren wordt mij eindelijk weer eens kleding aangetrokken. Na nog even stil op mijn bed te hebben gezeten word ik naar de kamer in het midden van alle slaapkamers geroepen voor het avondeten. Dat is gelukkig wel nog een beetje lekker.

Later die week kan ik weer naar huis. De man heeft een kort gesprek met Rob en Laurien apart van mij. Na even te hebben gepraat komen ze mijn kamer weer binnen. ''Kom Jenn, we nemen je weer mee naar huis. Je kamer is nu helemaal af, en Loes heeft je ook weer nodig.''. Rob vertelt dit allemaal vriendelijk terwijl hij mijn spullen inpakt. Als hij daarmee klaar is bedankt hij de man dat hij me heeft kunnen laten logeren. ''Kom maar mee naar de auto Jenn, thuis wachten ze op je.''. Ik ga in het kinderzitje op maat gemaakt voor mij zitten en Rob maakt me vast.

''Toen je weg was is er nog een persoon van de kliniek waar we je van hebben geweest, die kwam vragen of alles goed ging. Dus thuis gaat het misschien een beetje anders nu. Maak je er maar niet te veel zorgen over. Niks ernstigs aan de hand.''. Dromend kijk ik uit het raam. Het slaafje zijn voor een andere mag wel anders, maar de rest kan ik eigenlijk wel mee leven. Zou ik nog lang zo moeten leven eigenlijk? Zonder het echt bewust te kiezen doe ik een duim in mijn mond. Terwijl bomen achter het raam voorbij razen vallen mijn ogen langzaam dicht. Ik voel me nogal op mijn gemak.

Een ding is zeker, als deze straf klaar is wil ik sowieso contact houden met deze familie, ze behandelen me zo lief vergeleken met het oude huis. Zachtjes duwt Rob tegen mijn schouder. ''Word eens wakker, we zijn weer thuis.'' . Zegt hij zachtjes. Ik rek me uit terwijl hij me losmaakt. Voet voor voet stap ik uit de auto. Binnen zie ik Loes samen met Laurien aan het middageten zitten. Ze kijken allebei op als ik weer binnen kom. ''Jenn, Je bent weer terug!'' Loes springt op en komt naar me om me een knuffel te geven. ''Ik heb je gemist afgelopen week.''. Zegt ze als ze mij in haar armen heeft. Ze loopt weer terug naar haar stoel.

Terwijl ze terug loopt struikelt ze over haar eigen voeten. Gelukkig kan ze zichzelf opvangen. Rob en Laurien gaan meteen naar haar toe. ''Gaat het? Kun je weer staan?''. Ongerust helpen ze haar terug op haar stoel. ''Alles oke, ik denk dat ik gewoon nog moe ben.''. Een korte stilte valt. ''Misschien is het dan wel slim om vandaag een dagje in bed te liggen.''. Stelt Laurien voor. Loes zucht en loopt richting de trap. ''Jenn, jij kunt anders wel met haar mee voor gezelschap.''. Ik loop dus maar met Loes mee naar boven. Bovenaan de trap gaan we linksaf richting Loes d'r kamer. Ze gaat op bed zitten en zucht. ''Jenn?''. Ze kijkt kort naar mij en daarna naar de grond. ''Zou je me een luier om willen doen voor de zekerheid?''.

Ik knik ja en loopt naar de kast waar haar kleren in liggen en ook haar luiers. Als ik me omdraai met de spullen ligt ze al halfnaakt op bed. Ik loop naar haar toe en schuif de opengevouwen luier onder haar. ''Jenn, wil je wat voor me doen? Aangezien ik deze luier waarschijnlijk toch tot morgenvroeg aan heb, kun je er zo'n booster in doen? Die liggen ook in de kast.''. Ik geef Loes een vriendelijke glimlach. ''Natuurlijk, wacht even.''. Ik pak dat en leg het in de luier. Als ik die dichtmaak rond Loes doe ik hem stevig vastmaken. ''Dank je Jenn. Zin om nog eens een film te kijken?''.

Eigenlijk moet ik ook verschoond worden maar dat doe ik wel nadat we een film hebben uitgekozen. Ik ga naast Loes liggen. Samen kiezen we op Netflix een film om te kijken. Als we die gekozen hebben sta ik weer op. ''Waar ga je heen Jenn?''. Ik kijk om naar Loes. ''Ik ga even vragen voor een verschoning, anders ga ik sowieso lekken in je bed.''. Loes kijkt me aan in ongeloof. ''Laat eens zien dan.'' zegt ze met nieuwsgierige stem. Ik loop naar haar toe en knoop ondertussen mijn romper los. Als ik aan de rand van het bed sta voel ik de zijkanten van de volle luier tussen mijn benen hangen. De warmte ervan kan ik nog voelen.

Loes legt haar hand op de onderkant en beweegt de hangende luier een beetje op en neer. ''Oei die is wel vol ja, ga maar snel voor je lekt.''. Ik geef haar een vriendelijk knikje en maak mijn romper weer vast terwijl ik naar onder loop. Rob zit aan de tafel in het midden van de tafel. ''Hey Jenn, is er iets?''. ''Ik zou graag een verschoning willen als dat mag.'' Rob knikt zijn hoofd ja en loopt met mij mee naar mijn kamer. Die heb ik eigenlijk nog niet gezien sinds ik weer terug ben. Rob opent de deur voor me zodat ik als eerste naar binnen mag. Ik ben eigenlijk best nieuwsgierig naar hoe de kamer uitziet. Als ik binnen kijk ben ik best verrast met hoe het uitziet.

Op de muren is behang met in pastel kleuren regenbogen, babyblokken, spenen, diertjes, en nog meer kinderachtige dingen. Links staat tegen de muur aan een hoog bed met een hek ernaast wat langs de zijkant van het bed omlaag geklapt is. Recht voor me is een witte kast met wat lades onderin. En rechts van me is een verschoningstafel van licht hout met daaronder vakken waar luiers en doekjes liggen. Als ik voorzichtig verder de kamer inloop zie ik dat er bij mijn bed ook een doos is met allerlei speelgoed erin. Ik draai me om naar Rob. ''En? Wat vind je ervan?''.

Zonder het echt door te hebben word ik hier heel blij van. Eindelijk een ''gewone'' kamer helemaal voor mezelf. Met een glimlach op mijn gezicht zeg ik ''Leuk, dank je voor dit.''. Rob loopt binnen en klopt twee keer op het kussen op de verschoningstafel. Ik kom blij naar hem toe om erop te gaan liggen. Terwijl hij mijn luier losmaakt en mij goed schoonveegt vertelt hij me over toen die vrouw van de kliniek hier was. ''Toen die vrouw hier was legde we haar uit over hoe we met je omgingen, waar we je lieten slapen, wat je wel en niet mocht doen. Allemaal van die dingen. Dat doen we grotendeels goed maar ze corrigeerde ons met sommige dingen dus verwacht een paar veranderingen.''.
 
Laatst bewerkt:

marcel

Geniet van elke dag met een brede lach :-)
Ik heb een groot deel gelezen maar vind het niks aan. Alles komt op hetzelfde neer en is onrealistisch. Maar goed jou verhaal, jou fantasie en niet iedereen heeft dezelfde smaak.;)
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
P Nieuw hier Voorstellen 15
D Nieuw PVC TENA 'Tena Slip Nocturno Mediano' Luiers 3
PremiumProtection Luiers weggooien tijdens oud en nieuw Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 13
Cuddles4Life Nieuw op deze site - ab/dl meid Voorstellen 40
S Nieuw luiermerk!! Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 29
L00n3y Nieuw op het forum Voorstellen 31
T Nieuw in het wereldje Voorstellen 22
W Nieuw lid Voorstellen 25
Pamper - Konijntje Ik ben Pamper-Konijntje ,29j, nieuw hier. België/ Turnhout Voorstellen 28
Lauwie Nieuw kind 'in town'.. Voorstellen 17
DDMatty Nieuw Lid, Nieuwe Contacten :) Voorstellen 24
friendly Vraag over nieuw verhaal: Yuki's Strawberry Heaven 16+ Verhalen 10
S Nieuw oproepje Contact advertenties 3
Berth Nieuw kabinet. Pub 316
pupmisha Niet nieuw, wel even voorstellen. Voorstellen 30
M Nieuw hier Voorstellen 21
S Nieuw oproepje met meer duidelijkheid Contact advertenties 4
M Ben nieuw Voorstellen 23
S Nieuw oproepje opzoek naar leuk contact en mischien wel meer Contact advertenties 2
L Nieuw hier en nieuw in de wereld Voorstellen 31
LittleRosey Nieuw! Voorstellen 44
myrthetje Nieuw hier Voorstellen 86
J Nieuw hier Voorstellen 33
H Voorstellen | nieuw | nieuwsgierig Voorstellen 15
Inco-plastic-24/7 Nieuw merk plastic broekjes!!!3 Plastic broekjes liefhebbers 46
A Nieuw hier Voorstellen 17
J Nieuw en aan het ontdekken Voorstellen 18
P Nieuw lid: Algemeen 2
D Nieuw hier Voorstellen 18
Jonnybeary Nieuw als little Contact advertenties 11
nickos89 Niet nieuw, wel even voorstellen Voorstellen 13
Luiertje08 Hallo iedereen! Nieuw lid... of toch niet? Voorstellen 17
T Nieuw Voorstellen 38
baby metalhead 666 Telaat voor de kerst wensen maar wel optijd voor de nieuw jaars wens Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 1
AB/DL Life( Boefje ) Niet nieuw:) Voorstellen 4
peeturDL Wel nieuw hier maar niet nieuw in dit wereldje Voorstellen 15
T Ik ben nieuw hier, eventjes voorstellen Voorstellen 27
Littleminnie Niet nieuw maar terug van weg geweest Voorstellen 20
Taeh Nieuw Voorstellen 40
L♡. ✨️Nieuw op dit forum✨️ NH babygirl Voorstellen 94
Nattebilletjes Nieuw uit Eindhoven Voorstellen 17
Matthew123 Nieuw buitenlands lid van de DL-gemeenschap Voorstellen 12
L Nieuw! New! Neu! Nouveau! Voorstellen 23
Hansje61 Nieuw op dit forum Voorstellen 17
Hansje61 Nieuw Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 6
L Nieuw account Voorstellen 7
B boterbloempje is nieuw Voorstellen 43
B Nieuw hier Voorstellen 20
D Nieuw Contact advertenties 7
Little Endy Northshore Megamax Air Luiers 1
Similar threads


















































Bovenaan