Dionysos
Toplid
23 december 2016
Mijn moeder maakt ons wakker. Het is half zes in de ochtend. Veel te vroeg.
Vandaag vertrekken wij naar polen. Wij gaan naar opa en oma toe. Met de auto. 12 uur rijden.
De laatste keer dat wij daar geweest zijn is 6 jaar geleden. Toen was ik 7.
En mijn broertje 3. Ik weet het nog heel goed. Ik moest een luier om de hele rit. Verschrikkelijk vond ik dat toen. Stoppen bij een tankstation om een schone luier om te krijgen. Mijn baba (oma) was er van overtuigd dat lieve kleine jongens best wel een luier om konden houden. Dus ik moest daar die week ook de hele dag met een luier rondlopen.
Nu ben ik 13. Ik hoop dat ze mij nu wel gewoon behandeld.
Jammer genoeg plas ik nog regelmatig in bed. Waar ik van mijn moeder dan ook altijd een luier moet dragen. Het vervelende is dat mijn broertje van 9 vaker droog is dan mij. Maar 2 keer per week is die ook nat, dus ook hij moet een luier dragen.
In het kleine huisje waar wij wonen deel ik samen met Aurek, mijn broertje. Wij worden uit bed gehaald en samen de douche in gemanoeuvreerd. Mijn moeder is Pools. Mijn vader Nederlands.
Hij is een gemoedelijke man. Vindt alles prima. Geen stress. Mijn moeder daarentegen is een hittepetit. Altijd druk. Altijd stress. Zit ons de hele dag achter de broek aan. En wordt altijd snel boos.
Als ik Stasio Wlodek Mulder hoor dan weet ik meestal wel dat ik op moet schieten of mijn mond houden. En vandaag is ze in zo’n bui.
Ik schiet snel onder de douche samen met mijn broertje. We waren allebei nat. Dus wassen voordat we de auto ingaan was een slimme zet.
Als ik onze kamer binnen loop staat mama al klaar met een schone luier voor mij.
Overdag heb ik ze al een hele tijd echt niet meer nodig. Maar mijn moeder heeft bedacht dat ik ze vandaag tijdens de rit om moet. Ik wil wat tegen mijn moeder zeggen, maar ze heeft mij al door voordat ik het eruit heb en al snel hoor ik mijn naam door de kamer gaan.
Snel ga ik liggen en laat ik haar mij een dikke nachtluier omdoen. Gelukkig krijgt mijn broertje er ook 1 om.
Als we in de auto zitten val ik al snel weer in slaap. We rijden half zeven weg. Dan zijn wij vanavond voor het eten in Polen als alles meezit.
Ik word rond tien uur wakker en merk dat ik geplast heb. Ik baal hier ontzettend van. Ik had mij voorgenomen alleen te plassen bij de tussenstops. Nu gaat mijn moeder weer drama maken.
Onze eerste stop is Bremen. Bij een restaurant gaan we even lunchen.
Ik moet heel nodig poepen maar wil het niet in mijn luier doen. Jammer genoeg duurt het bijna nog een uur voordat we in Bremen zijn.
Ik vraag mijn vader of die wil stoppen. Maar nee. Pech voor mij. Wij rijden door. Stop is in Bremen. Alles volgens het schema van mijn moeder.
Ik moet het maar ophouden.
Na een half uur begint het te stinken in de auto. Iemand heeft in zijn broek gepoept. En ik was het niet. Ik kijk naar mijn broertje. Maar die slaapt. Althans. Ik denk dat die doet alsof.
Papa wordt boos op mij. Verdomme Stasio. Wij zijn er bijna.
Ik ontplof bijna van de kramp. Ik zeg dat ik niet gepoept heb. Maar ze geloven mij niet.
Uit woede poep ik ook in mijn broek. Voldaan zit ik nu op een hete massa. Mijn kramp is weg.
Bij het restaurant worden wij door mama meegenomen naar de wc. Ik moet eerst. Ik merk aan mijn moeder dat ze teleurgesteld is omdat ik gepoept heb. Nadat ik een schone luier om heb gekregen is mijn broertje aan de beurt.
Nu zie ik mijn moeder boos worden.
Als ze klaar is met mijn broertje krijgen wij een preek. Dat wij 2 kleuters zijn en als wij dat zo graag willen ook zo behandeld gaan worden.
Als wij om zeven uur bij baba de straat in rijden zijn onze luiers weer vol. Wij zijn nog wel twee keer gestopt. Maar volgens papa konden wij wel blijven zitten.
Als wij geknuffeld zijn door baba en de rest van de familie worden wij snel naar onze kamer gestuurd. Schone luier om.
Mijn moeder maakt ons wakker. Het is half zes in de ochtend. Veel te vroeg.
Vandaag vertrekken wij naar polen. Wij gaan naar opa en oma toe. Met de auto. 12 uur rijden.
De laatste keer dat wij daar geweest zijn is 6 jaar geleden. Toen was ik 7.
En mijn broertje 3. Ik weet het nog heel goed. Ik moest een luier om de hele rit. Verschrikkelijk vond ik dat toen. Stoppen bij een tankstation om een schone luier om te krijgen. Mijn baba (oma) was er van overtuigd dat lieve kleine jongens best wel een luier om konden houden. Dus ik moest daar die week ook de hele dag met een luier rondlopen.
Nu ben ik 13. Ik hoop dat ze mij nu wel gewoon behandeld.
Jammer genoeg plas ik nog regelmatig in bed. Waar ik van mijn moeder dan ook altijd een luier moet dragen. Het vervelende is dat mijn broertje van 9 vaker droog is dan mij. Maar 2 keer per week is die ook nat, dus ook hij moet een luier dragen.
In het kleine huisje waar wij wonen deel ik samen met Aurek, mijn broertje. Wij worden uit bed gehaald en samen de douche in gemanoeuvreerd. Mijn moeder is Pools. Mijn vader Nederlands.
Hij is een gemoedelijke man. Vindt alles prima. Geen stress. Mijn moeder daarentegen is een hittepetit. Altijd druk. Altijd stress. Zit ons de hele dag achter de broek aan. En wordt altijd snel boos.
Als ik Stasio Wlodek Mulder hoor dan weet ik meestal wel dat ik op moet schieten of mijn mond houden. En vandaag is ze in zo’n bui.
Ik schiet snel onder de douche samen met mijn broertje. We waren allebei nat. Dus wassen voordat we de auto ingaan was een slimme zet.
Als ik onze kamer binnen loop staat mama al klaar met een schone luier voor mij.
Overdag heb ik ze al een hele tijd echt niet meer nodig. Maar mijn moeder heeft bedacht dat ik ze vandaag tijdens de rit om moet. Ik wil wat tegen mijn moeder zeggen, maar ze heeft mij al door voordat ik het eruit heb en al snel hoor ik mijn naam door de kamer gaan.
Snel ga ik liggen en laat ik haar mij een dikke nachtluier omdoen. Gelukkig krijgt mijn broertje er ook 1 om.
Als we in de auto zitten val ik al snel weer in slaap. We rijden half zeven weg. Dan zijn wij vanavond voor het eten in Polen als alles meezit.
Ik word rond tien uur wakker en merk dat ik geplast heb. Ik baal hier ontzettend van. Ik had mij voorgenomen alleen te plassen bij de tussenstops. Nu gaat mijn moeder weer drama maken.
Onze eerste stop is Bremen. Bij een restaurant gaan we even lunchen.
Ik moet heel nodig poepen maar wil het niet in mijn luier doen. Jammer genoeg duurt het bijna nog een uur voordat we in Bremen zijn.
Ik vraag mijn vader of die wil stoppen. Maar nee. Pech voor mij. Wij rijden door. Stop is in Bremen. Alles volgens het schema van mijn moeder.
Ik moet het maar ophouden.
Na een half uur begint het te stinken in de auto. Iemand heeft in zijn broek gepoept. En ik was het niet. Ik kijk naar mijn broertje. Maar die slaapt. Althans. Ik denk dat die doet alsof.
Papa wordt boos op mij. Verdomme Stasio. Wij zijn er bijna.
Ik ontplof bijna van de kramp. Ik zeg dat ik niet gepoept heb. Maar ze geloven mij niet.
Uit woede poep ik ook in mijn broek. Voldaan zit ik nu op een hete massa. Mijn kramp is weg.
Bij het restaurant worden wij door mama meegenomen naar de wc. Ik moet eerst. Ik merk aan mijn moeder dat ze teleurgesteld is omdat ik gepoept heb. Nadat ik een schone luier om heb gekregen is mijn broertje aan de beurt.
Nu zie ik mijn moeder boos worden.
Als ze klaar is met mijn broertje krijgen wij een preek. Dat wij 2 kleuters zijn en als wij dat zo graag willen ook zo behandeld gaan worden.
Als wij om zeven uur bij baba de straat in rijden zijn onze luiers weer vol. Wij zijn nog wel twee keer gestopt. Maar volgens papa konden wij wel blijven zitten.
Als wij geknuffeld zijn door baba en de rest van de familie worden wij snel naar onze kamer gestuurd. Schone luier om.