Geschreven door: Peer
Ik ben Jac een 44 jarige man en heb eigenlijk niks te klagen goede baan, eigen huis en een mooie auto die met gemak de sleurhut trekt. Ik ben al 12 jaar getrouwd met een schat van een vrouw mijn Moniek. We hebben geen kinderen waardoor we alle tijd voor ons zelf zouden moeten hebben. Zouden moeten hebben, want sinds ik enkele jaren eigen baas ben van een klein import export bedrijfje ben ik zelden thuis. Ben vaak op Reis van vliegveld naar Hotel of in het bedrijfspand zo’n uurtje rijden van huis.
Het ging al een tijdje minder in onze relatie, maar dat het zover zou komen had ik niet verwacht. Het was een zeer koude november avond, toen ik weer eens veel te laat thuis aankwam. Ik had er al rekening gehouden dat ik de wind van voren zou krijgen het was immers al de 3e avond op een rij dat ik moest overwerken.
Ik stak de sleutel in het slot van de voordeur maar de deur ging niet open van binnen zat de dievenklauw erop. Toen viel het mij pas op, op de binnenkant hing een geschreven briefje:
"ik wil zo niet langer meer met jou verder, ik heb tijd voor mijzelf nodig. Je kunt een paar nachten bij Rick slapen ik bel je morgen. Groeten Moniek".
Ik belde mijn beste kameraad Rick dat ik eraan kwam. Na een half uurtje gereden te hebben reed ik de lange oprit op naar de grote woonboerderij van Rick.
Rick had me al gezien en stond in de deur opening te wachten. "Hallo Jac, zo jij komt hier een paar dagen logeren?"
"Tja daar lijkt het wel op." Zei ik hem en we liepen naar binnen. Rick was die dag gebeld door Moniek en zij had haar hele verhaal verteld dat ze wat tijd voor haar zelf nodig had. Zo hebben Rick en ik de hele avond zitten praten en na de nodige flessen wijn verbruikt te hebben was het tijd om naar bed te gaan.
Dat Rick niet voorbereid was op gasten was te merken want het matras van het logeer bed zat nog in plastic verpakt. En ook de verwarming was niet aan op de koude zolderkamer, gelukkig lagen er een paar Pyjama’s op een stoel en trok die dan ook maar aan.
Ik had geen zin om het plastic van het matras te trekken dus gooide er een laken over en klom in het bed en trok de dunne deken over me heen. Waarschijnlijk door het hoge alcohol promillage in de bloedbanen viel ik toch al snel in een diepe roes
Ik werd s’morgens wakker van het zonlicht wat door het dakraam scheen en had het nog steeds koud alleen mijn buik was lekker warm, warmer als normaal. Ik voelde onder mijn dekens en voelde dat het helemaal nat was, had ik dan in bed geplast?
Nog voor ik het besefte hoorde ik voetstappen op de trap en werd de deur van de slaapkamer geopend. Goedemorgen klonk de vrolijke stem van Samira de hulp in de huishouding van Rick.
"Goed geslapen?" Vroeg ze.
"Ja, dat wel." Zei ik haar, en ik bleef verstijfd liggen. wat nu, dacht ik bij mezelf.
"Wat dacht je ervan kom je er nog uit ik heb de lakens en de dekens nodig het is wasdag vandaag." Toen keek ze naar mij met een verwonderde blik. "Volgens mij heb jij een ongelukje gehad." Ze keek naar de deken. Ik keek over de deken en zag nu ook duidelijk de donkere vlek in het midden van de deken ter hoogte van mijn buik.
Ik schaamde mij diep daar lag ik dan een volwassen man oog in oog met een meisje van net 26 wat zou zij wel niet denken. Nou daar kwam ik snel achter.
"Het zal de alcohol wel zijn." Zei ze. "Ik heb de lege flessen al opgeruimd vanmorgen." Zonder verder iets te zeggen trok ze de dekens van mij af.
"Trek die pyjama ook maar uit dan kan ook die in de was."
"Ja, maar..." Stamelde ik."
"Kom op trek maar uit ik kijk er niks af." Ietwat verlegen en beschaamd trok ik de natte pyjama uit. Zonder verder wat te zeggen liep ze naar beneden met de natte spullen. Halverwege de trap riep ze het bad staat al klaar.
Ik pakte mijn mobieltje van het nachtkastje en belde mijn bedrijfsleider en meldde mij ziek voor de rest van de week. Ik nam plaats in het warme bad en liep daarna naar beneden voor het ontbijt. Toen ik beneden kwam zat alleen Samira aan tafel Rick was al vroeg vertrokken naar zijn werk.
"Weer lekker fris." Zei Samira. Ik knikte naar haar en nam plaats aan de tafel. Ik wilde eigenlijk niet praten over afgelopen nacht, maar Samira vroeg meteen gebeurd het wel vaker dat je een ongelukje hebt.
"Nee, ik geloof van niet."
"Dus je weet het niet zeker?" zei Samira.
"Ja die ene keer in mijn hotelkamer toen had ik ook teveel gedronken en werd ook wakker in een nat bed. Maar je vertelt hier niks van tegen Rick hè, nee het blijft ons geheim."
"Vond je het niet opwindend je natte broek zo strak om je lichaam dan?"
"Nou ik weet niet. Hoezo?"
"Nou," zei Samira, "ik heb regelmatig last van blaasontstekingen en heb mijn blaas dan niet onder controle. Ik heb daarom nu altijd een luier aan omdat ik nooit weet wanneer het weer zover is. En eigenlijk vind ik het best lekker om zo nu en dan mijn plas gewoon te laten lopen, het is zo lekker om de luier groter te voelen groeien tussen mijn benen en de warmte die eraf komt. Je zou het ook eens moeten proberen het hoeft niemand te weten gewoon ons geheim."
Ondertussen was mijn broek te klein geworden terwijl Samira het 5e kopje thee inschonk.
"Nou wat denk je ervan?" Zo gebeurde het dat ik 10 minuten later naakt op bed lag met opgetrokken knieën. Samira deed vakkundig de luier om en deed er een plastic broekje overheen, dat is voor het doorlekken vertelde zij me. Het was wat onwennig zo in het begin en bij elke beweging kraakte het plastic.
"Ga je mee wandelen hier in het bos?" Vroeg Samira. Ik ging mee en zo wandelden we door het koude landschap. Door de kou had ik al snel de drang om te plassen maar zo lang ik liep ging het goed.
Toen hurkte Samira plotseling voor mij neer en keek me met grote ogen aan, er steeg een dampend rookwolkje van onder haar billen en tussen haar benen vandaan door haar strakke legging heen.
"Zo," zei ze, "mijn luier is niet meer droog en die van jou?"
"De mijne nog wel." Hoe opwindend was dit ze had in haar broek geplast waar ik bij was dit gevoel had ik nog nooit gehad. Of wel, die ene keer met Moniek dat we met de auto lange tijd in de file hadden gestaan en ze hoognodig moest. We stopten toen op een grote parkeerplaats langs de snelweg waar ze de bosjes inliep en daar haar plas deed. Ik mocht niet kijken maar deed dat uit nieuwsgierigheid toch en het wond mij toen ook erg op.
Ik heb toen vaker stiekem gekeken gewoon thuis op de badkamer terwijl ik mij scheerde en zei op de wc zat maar ik heb het haar nooit durven vertellen. Samira tikte mij op de schouder je mag wel voelen hoe vol mijn luier is,en ze pakte mijn hand en duwde die tussen haar benen mijn hand vulde zich met een warme zachte prop.
Ik trok snel mijn hand terug. "En? Lekker warm hé?" Ik knikte en we liepen verder. We waren weer bijna bij de boerderij toen ik moest wachten om de weg over te steken ik hield het niet meer en mijn plas begon te lopen, ik voelde hoe de luier zich vulde en tegen het plastic broekje drukte en merkte ook meteen dat de luier mij niet prefect paste met straaltjes liep de plas langs mijn benen naar beneden zo mijn schoenen in. Samira lachte naar mij en ik glimlachte terug. Hoe zalig was dit gevoel, dit had ik nog nooit ervaren we liepen verder naar de boerderij.
"Zo," zei Samira, "het is tijd om jou te verschonen, maar eerst drinken we nog wat ik heb er dorst van gekregen." Na nog wat gedronken te hebben liep Samira voor mij de trap op, en had ik vrij zicht op haar goed gevulde luier. Ik ging op de koude plastic omtrokken matras liggen en spreidde mijn benen Samira trok mijn plastic broekje uit het restant van de plas liep uit het broekje op de matras en ook mijn luier ging uit daar lag ik met mijn blote billen in mijn eigen plas.
Vakkundig werd ik gewassen en afgedroogd door Samira met zoveel tederheid door haar aanraking kwam ik spontaan klaar en spoot mijn lading in de verse luier die ze net om wou doen,deze hou je maar mooi aan. Er kan nog genoeg nat bij, lachte zij.
Toen was het mijn beurt. Ik legde Samira op het matras neer en deed haar broek naar beneden en trok haar luier over haar benen en haar voeten uit. Ik tilde haar op en schoof de luier onder haar billen toen ze plotseling begon te plassen met een grote straal kletterde haar plas over het matras op de grond ik proefde toen ook voor het eerst die zilte bittere smaak op mijn lippen en in mijn mond door de kracht was er iets van haar plas tegen mijn lippen gekomen.
Samira knipoogde naar mij en we hebben hierna lekker gevreeën zoals ik dat nooit eerder gedaan had. Hierna heb ik haar gewassen en haar billetjes ingepoederd en voorzien van een verse luier.
Ik heb die dag meerdere luiers nodig gehad en Samira ook. Die paar dagen heeft mijn leven veranderd. Ik ben daarna terug naar huis geweest heb Moniek de eerste de beste keer dat ze op het toilet verteld dat ik dat opwindend vind.
Moniek reageerde hierop zoals ik dat niet verwacht had: zij vond het ook opwindend en vertelde mij dat ook zei een geheimpje had wat haar opwond. Zei droeg namelijk vaak een luier als ik op reis was omdat ze ooit in bed geplast had toen het zo koud was zonder mij.
Ze vertelde toen dat ze het mij nooit had durven vertellen en dat ze ooit verlangde dat ik weer op reis was maar baalde ervan dat ze nooit wist hoe laat ik thuis kwam en daarom die dagen geen luier durfde te dragen.
Ik heb haar verteld dat ik het ook wel eens wou proberen hoe het voelde en zo is het gebeurd dat wij nu beiden met regelmaat een luier dragen. En om meer tijd voor elkaar te hebben in de weinige uurtjes die we hebben is er sinds enkele maanden een hulp in de huishouding.
Samira is haar naam.
Ik ben Jac een 44 jarige man en heb eigenlijk niks te klagen goede baan, eigen huis en een mooie auto die met gemak de sleurhut trekt. Ik ben al 12 jaar getrouwd met een schat van een vrouw mijn Moniek. We hebben geen kinderen waardoor we alle tijd voor ons zelf zouden moeten hebben. Zouden moeten hebben, want sinds ik enkele jaren eigen baas ben van een klein import export bedrijfje ben ik zelden thuis. Ben vaak op Reis van vliegveld naar Hotel of in het bedrijfspand zo’n uurtje rijden van huis.
Het ging al een tijdje minder in onze relatie, maar dat het zover zou komen had ik niet verwacht. Het was een zeer koude november avond, toen ik weer eens veel te laat thuis aankwam. Ik had er al rekening gehouden dat ik de wind van voren zou krijgen het was immers al de 3e avond op een rij dat ik moest overwerken.
Ik stak de sleutel in het slot van de voordeur maar de deur ging niet open van binnen zat de dievenklauw erop. Toen viel het mij pas op, op de binnenkant hing een geschreven briefje:
"ik wil zo niet langer meer met jou verder, ik heb tijd voor mijzelf nodig. Je kunt een paar nachten bij Rick slapen ik bel je morgen. Groeten Moniek".
Ik belde mijn beste kameraad Rick dat ik eraan kwam. Na een half uurtje gereden te hebben reed ik de lange oprit op naar de grote woonboerderij van Rick.
Rick had me al gezien en stond in de deur opening te wachten. "Hallo Jac, zo jij komt hier een paar dagen logeren?"
"Tja daar lijkt het wel op." Zei ik hem en we liepen naar binnen. Rick was die dag gebeld door Moniek en zij had haar hele verhaal verteld dat ze wat tijd voor haar zelf nodig had. Zo hebben Rick en ik de hele avond zitten praten en na de nodige flessen wijn verbruikt te hebben was het tijd om naar bed te gaan.
Dat Rick niet voorbereid was op gasten was te merken want het matras van het logeer bed zat nog in plastic verpakt. En ook de verwarming was niet aan op de koude zolderkamer, gelukkig lagen er een paar Pyjama’s op een stoel en trok die dan ook maar aan.
Ik had geen zin om het plastic van het matras te trekken dus gooide er een laken over en klom in het bed en trok de dunne deken over me heen. Waarschijnlijk door het hoge alcohol promillage in de bloedbanen viel ik toch al snel in een diepe roes
Ik werd s’morgens wakker van het zonlicht wat door het dakraam scheen en had het nog steeds koud alleen mijn buik was lekker warm, warmer als normaal. Ik voelde onder mijn dekens en voelde dat het helemaal nat was, had ik dan in bed geplast?
Nog voor ik het besefte hoorde ik voetstappen op de trap en werd de deur van de slaapkamer geopend. Goedemorgen klonk de vrolijke stem van Samira de hulp in de huishouding van Rick.
"Goed geslapen?" Vroeg ze.
"Ja, dat wel." Zei ik haar, en ik bleef verstijfd liggen. wat nu, dacht ik bij mezelf.
"Wat dacht je ervan kom je er nog uit ik heb de lakens en de dekens nodig het is wasdag vandaag." Toen keek ze naar mij met een verwonderde blik. "Volgens mij heb jij een ongelukje gehad." Ze keek naar de deken. Ik keek over de deken en zag nu ook duidelijk de donkere vlek in het midden van de deken ter hoogte van mijn buik.
Ik schaamde mij diep daar lag ik dan een volwassen man oog in oog met een meisje van net 26 wat zou zij wel niet denken. Nou daar kwam ik snel achter.
"Het zal de alcohol wel zijn." Zei ze. "Ik heb de lege flessen al opgeruimd vanmorgen." Zonder verder iets te zeggen trok ze de dekens van mij af.
"Trek die pyjama ook maar uit dan kan ook die in de was."
"Ja, maar..." Stamelde ik."
"Kom op trek maar uit ik kijk er niks af." Ietwat verlegen en beschaamd trok ik de natte pyjama uit. Zonder verder wat te zeggen liep ze naar beneden met de natte spullen. Halverwege de trap riep ze het bad staat al klaar.
Ik pakte mijn mobieltje van het nachtkastje en belde mijn bedrijfsleider en meldde mij ziek voor de rest van de week. Ik nam plaats in het warme bad en liep daarna naar beneden voor het ontbijt. Toen ik beneden kwam zat alleen Samira aan tafel Rick was al vroeg vertrokken naar zijn werk.
"Weer lekker fris." Zei Samira. Ik knikte naar haar en nam plaats aan de tafel. Ik wilde eigenlijk niet praten over afgelopen nacht, maar Samira vroeg meteen gebeurd het wel vaker dat je een ongelukje hebt.
"Nee, ik geloof van niet."
"Dus je weet het niet zeker?" zei Samira.
"Ja die ene keer in mijn hotelkamer toen had ik ook teveel gedronken en werd ook wakker in een nat bed. Maar je vertelt hier niks van tegen Rick hè, nee het blijft ons geheim."
"Vond je het niet opwindend je natte broek zo strak om je lichaam dan?"
"Nou ik weet niet. Hoezo?"
"Nou," zei Samira, "ik heb regelmatig last van blaasontstekingen en heb mijn blaas dan niet onder controle. Ik heb daarom nu altijd een luier aan omdat ik nooit weet wanneer het weer zover is. En eigenlijk vind ik het best lekker om zo nu en dan mijn plas gewoon te laten lopen, het is zo lekker om de luier groter te voelen groeien tussen mijn benen en de warmte die eraf komt. Je zou het ook eens moeten proberen het hoeft niemand te weten gewoon ons geheim."
Ondertussen was mijn broek te klein geworden terwijl Samira het 5e kopje thee inschonk.
"Nou wat denk je ervan?" Zo gebeurde het dat ik 10 minuten later naakt op bed lag met opgetrokken knieën. Samira deed vakkundig de luier om en deed er een plastic broekje overheen, dat is voor het doorlekken vertelde zij me. Het was wat onwennig zo in het begin en bij elke beweging kraakte het plastic.
"Ga je mee wandelen hier in het bos?" Vroeg Samira. Ik ging mee en zo wandelden we door het koude landschap. Door de kou had ik al snel de drang om te plassen maar zo lang ik liep ging het goed.
Toen hurkte Samira plotseling voor mij neer en keek me met grote ogen aan, er steeg een dampend rookwolkje van onder haar billen en tussen haar benen vandaan door haar strakke legging heen.
"Zo," zei ze, "mijn luier is niet meer droog en die van jou?"
"De mijne nog wel." Hoe opwindend was dit ze had in haar broek geplast waar ik bij was dit gevoel had ik nog nooit gehad. Of wel, die ene keer met Moniek dat we met de auto lange tijd in de file hadden gestaan en ze hoognodig moest. We stopten toen op een grote parkeerplaats langs de snelweg waar ze de bosjes inliep en daar haar plas deed. Ik mocht niet kijken maar deed dat uit nieuwsgierigheid toch en het wond mij toen ook erg op.
Ik heb toen vaker stiekem gekeken gewoon thuis op de badkamer terwijl ik mij scheerde en zei op de wc zat maar ik heb het haar nooit durven vertellen. Samira tikte mij op de schouder je mag wel voelen hoe vol mijn luier is,en ze pakte mijn hand en duwde die tussen haar benen mijn hand vulde zich met een warme zachte prop.
Ik trok snel mijn hand terug. "En? Lekker warm hé?" Ik knikte en we liepen verder. We waren weer bijna bij de boerderij toen ik moest wachten om de weg over te steken ik hield het niet meer en mijn plas begon te lopen, ik voelde hoe de luier zich vulde en tegen het plastic broekje drukte en merkte ook meteen dat de luier mij niet prefect paste met straaltjes liep de plas langs mijn benen naar beneden zo mijn schoenen in. Samira lachte naar mij en ik glimlachte terug. Hoe zalig was dit gevoel, dit had ik nog nooit ervaren we liepen verder naar de boerderij.
"Zo," zei Samira, "het is tijd om jou te verschonen, maar eerst drinken we nog wat ik heb er dorst van gekregen." Na nog wat gedronken te hebben liep Samira voor mij de trap op, en had ik vrij zicht op haar goed gevulde luier. Ik ging op de koude plastic omtrokken matras liggen en spreidde mijn benen Samira trok mijn plastic broekje uit het restant van de plas liep uit het broekje op de matras en ook mijn luier ging uit daar lag ik met mijn blote billen in mijn eigen plas.
Vakkundig werd ik gewassen en afgedroogd door Samira met zoveel tederheid door haar aanraking kwam ik spontaan klaar en spoot mijn lading in de verse luier die ze net om wou doen,deze hou je maar mooi aan. Er kan nog genoeg nat bij, lachte zij.
Toen was het mijn beurt. Ik legde Samira op het matras neer en deed haar broek naar beneden en trok haar luier over haar benen en haar voeten uit. Ik tilde haar op en schoof de luier onder haar billen toen ze plotseling begon te plassen met een grote straal kletterde haar plas over het matras op de grond ik proefde toen ook voor het eerst die zilte bittere smaak op mijn lippen en in mijn mond door de kracht was er iets van haar plas tegen mijn lippen gekomen.
Samira knipoogde naar mij en we hebben hierna lekker gevreeën zoals ik dat nooit eerder gedaan had. Hierna heb ik haar gewassen en haar billetjes ingepoederd en voorzien van een verse luier.
Ik heb die dag meerdere luiers nodig gehad en Samira ook. Die paar dagen heeft mijn leven veranderd. Ik ben daarna terug naar huis geweest heb Moniek de eerste de beste keer dat ze op het toilet verteld dat ik dat opwindend vind.
Moniek reageerde hierop zoals ik dat niet verwacht had: zij vond het ook opwindend en vertelde mij dat ook zei een geheimpje had wat haar opwond. Zei droeg namelijk vaak een luier als ik op reis was omdat ze ooit in bed geplast had toen het zo koud was zonder mij.
Ze vertelde toen dat ze het mij nooit had durven vertellen en dat ze ooit verlangde dat ik weer op reis was maar baalde ervan dat ze nooit wist hoe laat ik thuis kwam en daarom die dagen geen luier durfde te dragen.
Ik heb haar verteld dat ik het ook wel eens wou proberen hoe het voelde en zo is het gebeurd dat wij nu beiden met regelmaat een luier dragen. En om meer tijd voor elkaar te hebben in de weinige uurtjes die we hebben is er sinds enkele maanden een hulp in de huishouding.
Samira is haar naam.
