Manon werd wakker door het afremmen van de auto. Nog een beetje slaperig zag ze dat ze op de afrit van de snelweg reden. Volgens de Tomtom nog maar 30 kilometer te gaan.Ze had er echt zin in om lekker een week te gaan skiën.
Eigenlijk zou ze dit jaar niet op wintersport gaan, maar dat veranderde toen ze een paar weken geleden Rik tegen kwam in de kroeg. Rik kende ze al heel lang. Ze had bij hem in de klas gezeten op de basisschool en de Havo. Dat was al weer een paar jaar geleden. Nu waren ze beiden 22 jaar.
Die avond hadden ze de kans gehad om weer helemaal bij te praten. Alle twee waren ze single en wilden niet alleen gaan skiën. Onder invloed van heel wat alcohol hadden ze daar afgesproken om samen op vakantie te gaan.
Rik was blij dat ze bijna op de bestemming waren. De laatste drie uur had het flink gesneeuwd en dat rijdt nu eenmaal een stuk minder lekker. Dit betekende wel dat ze morgen in de verse sneeuw zouden gaan skiën. Dat idee maakte het rijden over de besneeuwde wegen al een stuk minder erg.
Eenmaal aangekomen bij het pension werden ze welkom geheten door Suzan. Suzan kwam oorspronkelijk uit Nederland. Een paar jaar geleden was ze met haar gezin naar Oostenrijk geëmigreerd om dit pension te gaan runnen. Na een korte rondleiding door het pension kwamen ze op hun kamer. Alles zag er heel netjes uit. Ze hadden een kamer geboekt met aparte bedden. Veel goedkoper dan twee aparte kamers.
De bagage was snel uit de auto. Ski's en schoenen in het skihok en de rest op de kamer. Tijd voor een welkomstdrankje van Suzan. Zij vertelde dat het een rustige week zou worden in het dorp. Rik en Manon waren deze week haar enige gasten. Andere pensions en hotels hadden ook maar heel weinig boekingen, maar dit was wel gebruikelijk in januari.
Na wat gezellig kletsen werd het tijd voor het avondeten. Ontbijt en avondeten waren inclusief, dus even later zaten ze aan een heerlijke maaltijd. Nog even onder de douche en vroeg naar bed. Het was een lange dag geweest.
De volgende morgen na het ontbijt, tijd om te gaan skiën. In het skihok een onaangename verrassing. De verwarming had deze nacht niet aan gestaan! De skischoenen waren ijskoud. Manon was toch al zo'n koukleum. Dit was geen goede start.
Het sneeuwde gelukkig niet meer, maar het was wel 20 graden onder nul. Een dikke laag verse sneeuw op de piste zorgde er wel voor heerlijke afdalingen. Bijna de hele piste voor hen alleen en geen rijen voor de liften. Voor ervaren skiërs als Rik en Manon ideale omstandigheden om flink wat kilometers te maken. Alleen Manon haar voeten bleven maar ijskoud. Pas na de lunch werd het ietsje beter.
Door die koude voeten moest ze om de haverklap naar de wc. Ze was net na het eten nog geweest en nu stond haar blaas al weer op klappen. Beneden in het dal bij de lift nog maar een keer al die lagen kleren uit om te plassen dan maar. Wel vervelend, ook voor Rik, want hij moest steeds op haar wachten. Maar 200 meter voor de lift zag Manon in haar haast een bult over het hoofd en ging hard onderuit. Toen Rik bij haar aan kwam zag hij door haar skibril heen tranen in de ogen van Manon. Voor dat hij kon vragen of alles goed met haar ging, stond ze op. Hij zag meteen wat er aan de hand was. Een gele vlek in de sneeuw, maar ook haar witte skibroek was duidelijk verkleurd.
Ze waren helemaal in het verste dal van het skigebied. Om terug te komen bij het pension moesten ze meerdere liften nemen en afdalingen maken. Met deze koude temperatuur was dit geen optie met een natte broek. Rik probeerde haar een beetje te troosten. Het was helemaal niet erg en zou allemaal wel goed komen. Zij moest binnen in de wc ruimte maar even wachten, dan ging hij in het dorpje wel een broek regelen.
Rik stond nu in een sportzaak vlak naast de lift bij de skibroeken te kijken. Ze hadden precies wat hij zocht. Een lekker dikke, warme broek met banden over de schouders. Manon had nog gezegd dat ze maat M moest hebben, maar Rik besloot na enig twijfelen toch een L te kopen. Deze broek moest wijd genoeg zijn voor zijn plannetje. Rik was een DL. Deze buitenkans kon hij niet laten lopen. Hij had Manon altijd al met een luier om willen zien en dit was zijn kans!
Hij had al gezien dat 200 meter verderop een apotheek was. Het viel nog niet mee om in het Duits uit te leggen wat hij nodig had, maar even later klopte hij op de deur bij Manon. Ze deed voorzichtig de deur een stukje open en pakte de tas aan. Ze haalde de broek uit de tas en zag dat er nog meer in zat: billendoekjes en een luier. Ze was toch zeker geen baby! De natte broek uit en even opfrissen met de doekjes. Nu kon ze haar nieuwe broek aan trekken, maar deze voelde aan de binnenkant heel ruw aan bij de rits en de stiknaden. Dit zou niet fijn voelen als het ging schuren op haar huid. Haar natte onderbroek was ook geen optie. Met tegenzin deed ze toch maar de luier om.
Rik stond buiten al een paar minuten in spanning te wachten. Zou ze de luier om doen of zou ze hem voor gek verklaren? De deur ging open en Manon stapte naar buiten. Ze durfde hem niet aan te kijken en keek beschaamd naar de grond. Rik pakte de plastic tas aan met de natte broek er in en deed hem in zijn rugzak. Hij vroeg nog of alles paste, maar kreeg alleen een voorzichtig ja knikje. Lopend naar de lift kon hij niet zien of ze de luier om had. De dikke skibroek en haar jas tot over haar kont maakte dit onmogelijk. Ze liep wel wat ongemakkelijk, of kwam dat door die lompe skischoenen?
Eenmaal in de lift deed Rik zijn arm om haar heen en trok haar tegen zich aan. Verder werd er niets gezegd. Op de piste ook niet. Pas in de zesde lift durfde hij voorzichtig te vragen of haar nieuwe kleren goed zaten. Manon was nu wel bijgekomen van de schrik. Een beetje verlegen gaf ze hem antwoord: De skibroek was iets te groot, maar zat wel goed. En haar nieuwe ondergoed vond ze in het begin maar niks, maar eigenlijk vond ze het nu geweldig. Heerlijk zacht en ze kreeg geen koude billen meer als ze in een koude lift ging zitten. En vooral het ondeugende gevoel of iemand het zou kunnen zien. Ze was wel verrast dat hij vond dat ze een luier om moest.
Rik kon zijn oren niet geloven dat ze de luier best lekker vond zitten. Nu was het zijn beurt om Manon te vertellen dat hij een liefhebber van luiers was. Zelf sliep hij regelmatig met een luier om, maar hij werd vooral opgewonden van vrouwen met een luier om. Hij had deze kans aangegrepen om een wens uit te laten komen.
Manon, flink verrast, moest dit voor haar vreemde verhaal wel even verwerken. Dit had ze niet verwacht van hem, maar wilde wel meer weten van zijn geheim.
Ze moesten er vanavond nog maar verder over praten, want nu moesten ze uitstappen en nog flink opschieten om de laatste lift voor sluitingstijd te halen. Anders werd het een dure taxirit om de berg heen. Manon moest nu wel weer heel nodig plassen, maar daar was echt geen tijd meer voor. Ze konden nog net op tijd in de lift stappen. Voorzichtig liet ze haar plas in de luier lopen, dat was een heerlijk gevoel en nog beter, Rik had niets in de gaten!
Rik vroeg opeens aan Manon of ze morgen voor de zekerheid ook een luier om wilde. Manon aarzelde even, maar waarom ook niet. Dan moesten ze wel snel de skies in het pension zetten en meteen naar de apotheek gaan, anders zou deze al dicht zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Een kwartiertje later in het pensiontrokken ze snel hun skischoenen uit. Met hun gewone schoenen liepen ze snel naar de apotheek. Gelukkig was deze nog open.
Binnen vroeg een oudere vrouw wat ze nodig hadden. Rik deed nu het woord en vroeg of er luiers op voorraad waren. De vrouw ging nu een collega halen die meer af wist van luiers.
Een knappe vrouw van hun eigen leeftijd kwam nu binnen gelopen en stelde zich voor als Linda. Linda hoorde Manon en Rik nederlands spreken en sprak toen zelf ook meteen nederlands. Maakte het meteen wel veel makkelijker. Ze liepen samen naar een apart kamertje. De jassen gingen uit, want binnen was het heerlijk warm.
Manon moest nu met een rood hoofd vertellen, dat de luiers voor haar waren. Ook dat ze er nu ook een om had, maar niet precies wist welk merk en welke maat.
Voordat Manon er erg in had kwam Linda naar haar toe en schoof de banden van haar schouders en liet haar skibroek op haar enkels zakken.
Rik's droom kwam uit: Manon stond nu voor hem in een luier. Een duidelijk natte luier bovendien.
Linda bekeek de luier en zei dat ze deze luiers niet kon leveren. Ze adviseerde een beter absorberende luier en kwam even later terug uit het magazijn met een proefexemplaar en nog een ander tasje.
Tot haar grote schrik moest Manon op de tafel gaan liggen. De beste manier om de maat te controleren, was volgens Linda om er een aan te doen. En ze kon toch niet met deze natte luier blijven rond lopen!
Vakkundig deed Linda de luier af. Uit het tasje haalde ze babydoekjes en poeder. Rik stond te genieten, Manon wist van schaamte niet meer waar ze moest kijken.Twee minuten later was Manon weer schoon, flink gepoederd en had een schone luier om. De maat was goed en toen ze van de tafel opstond en haar skibroek weer aan trok, merkte ze dat deze luier wel veel dikker was.
Helaas geen heel pak op voorraad, maar Linda kon deze uit het dorp verderop mee laten komen en later op de avond bezorgen. Het pension wist ze wel te vinden.
Ze gingen nu eerst nog even naar de apres ski. Onderweg voelde Manon de dikke luier bij elke stap. Een heerlijk gevoel. Twee uur en heel veel glazen bier later gingen ze naar het pension om te gaan eten. Door al dat bier was Rik al een paar keer naar de wc gegaan. Manon niet, zij had besloten om haar luier te gebruiken. Ze begon luiers steeds leuker te vinden.
In het pension aan gekomen waren ze nog op tijd voor het eten. Ze konden mee eten met Suzan en haar dochter. Een paar minuten later ging de deur open en kwam haar dochter de kamer binnen lopen met het eten. Tot de grote schrik van Manon, was het Linda van de apotheek.....
Manon kreeg geen hap door haar keel, zeker nadat Linda vertelde dat zij en haar moeder deze week Manon goed zouden verzorgen.....
Eigenlijk zou ze dit jaar niet op wintersport gaan, maar dat veranderde toen ze een paar weken geleden Rik tegen kwam in de kroeg. Rik kende ze al heel lang. Ze had bij hem in de klas gezeten op de basisschool en de Havo. Dat was al weer een paar jaar geleden. Nu waren ze beiden 22 jaar.
Die avond hadden ze de kans gehad om weer helemaal bij te praten. Alle twee waren ze single en wilden niet alleen gaan skiën. Onder invloed van heel wat alcohol hadden ze daar afgesproken om samen op vakantie te gaan.
Rik was blij dat ze bijna op de bestemming waren. De laatste drie uur had het flink gesneeuwd en dat rijdt nu eenmaal een stuk minder lekker. Dit betekende wel dat ze morgen in de verse sneeuw zouden gaan skiën. Dat idee maakte het rijden over de besneeuwde wegen al een stuk minder erg.
Eenmaal aangekomen bij het pension werden ze welkom geheten door Suzan. Suzan kwam oorspronkelijk uit Nederland. Een paar jaar geleden was ze met haar gezin naar Oostenrijk geëmigreerd om dit pension te gaan runnen. Na een korte rondleiding door het pension kwamen ze op hun kamer. Alles zag er heel netjes uit. Ze hadden een kamer geboekt met aparte bedden. Veel goedkoper dan twee aparte kamers.
De bagage was snel uit de auto. Ski's en schoenen in het skihok en de rest op de kamer. Tijd voor een welkomstdrankje van Suzan. Zij vertelde dat het een rustige week zou worden in het dorp. Rik en Manon waren deze week haar enige gasten. Andere pensions en hotels hadden ook maar heel weinig boekingen, maar dit was wel gebruikelijk in januari.
Na wat gezellig kletsen werd het tijd voor het avondeten. Ontbijt en avondeten waren inclusief, dus even later zaten ze aan een heerlijke maaltijd. Nog even onder de douche en vroeg naar bed. Het was een lange dag geweest.
De volgende morgen na het ontbijt, tijd om te gaan skiën. In het skihok een onaangename verrassing. De verwarming had deze nacht niet aan gestaan! De skischoenen waren ijskoud. Manon was toch al zo'n koukleum. Dit was geen goede start.
Het sneeuwde gelukkig niet meer, maar het was wel 20 graden onder nul. Een dikke laag verse sneeuw op de piste zorgde er wel voor heerlijke afdalingen. Bijna de hele piste voor hen alleen en geen rijen voor de liften. Voor ervaren skiërs als Rik en Manon ideale omstandigheden om flink wat kilometers te maken. Alleen Manon haar voeten bleven maar ijskoud. Pas na de lunch werd het ietsje beter.
Door die koude voeten moest ze om de haverklap naar de wc. Ze was net na het eten nog geweest en nu stond haar blaas al weer op klappen. Beneden in het dal bij de lift nog maar een keer al die lagen kleren uit om te plassen dan maar. Wel vervelend, ook voor Rik, want hij moest steeds op haar wachten. Maar 200 meter voor de lift zag Manon in haar haast een bult over het hoofd en ging hard onderuit. Toen Rik bij haar aan kwam zag hij door haar skibril heen tranen in de ogen van Manon. Voor dat hij kon vragen of alles goed met haar ging, stond ze op. Hij zag meteen wat er aan de hand was. Een gele vlek in de sneeuw, maar ook haar witte skibroek was duidelijk verkleurd.
Ze waren helemaal in het verste dal van het skigebied. Om terug te komen bij het pension moesten ze meerdere liften nemen en afdalingen maken. Met deze koude temperatuur was dit geen optie met een natte broek. Rik probeerde haar een beetje te troosten. Het was helemaal niet erg en zou allemaal wel goed komen. Zij moest binnen in de wc ruimte maar even wachten, dan ging hij in het dorpje wel een broek regelen.
Rik stond nu in een sportzaak vlak naast de lift bij de skibroeken te kijken. Ze hadden precies wat hij zocht. Een lekker dikke, warme broek met banden over de schouders. Manon had nog gezegd dat ze maat M moest hebben, maar Rik besloot na enig twijfelen toch een L te kopen. Deze broek moest wijd genoeg zijn voor zijn plannetje. Rik was een DL. Deze buitenkans kon hij niet laten lopen. Hij had Manon altijd al met een luier om willen zien en dit was zijn kans!
Hij had al gezien dat 200 meter verderop een apotheek was. Het viel nog niet mee om in het Duits uit te leggen wat hij nodig had, maar even later klopte hij op de deur bij Manon. Ze deed voorzichtig de deur een stukje open en pakte de tas aan. Ze haalde de broek uit de tas en zag dat er nog meer in zat: billendoekjes en een luier. Ze was toch zeker geen baby! De natte broek uit en even opfrissen met de doekjes. Nu kon ze haar nieuwe broek aan trekken, maar deze voelde aan de binnenkant heel ruw aan bij de rits en de stiknaden. Dit zou niet fijn voelen als het ging schuren op haar huid. Haar natte onderbroek was ook geen optie. Met tegenzin deed ze toch maar de luier om.
Rik stond buiten al een paar minuten in spanning te wachten. Zou ze de luier om doen of zou ze hem voor gek verklaren? De deur ging open en Manon stapte naar buiten. Ze durfde hem niet aan te kijken en keek beschaamd naar de grond. Rik pakte de plastic tas aan met de natte broek er in en deed hem in zijn rugzak. Hij vroeg nog of alles paste, maar kreeg alleen een voorzichtig ja knikje. Lopend naar de lift kon hij niet zien of ze de luier om had. De dikke skibroek en haar jas tot over haar kont maakte dit onmogelijk. Ze liep wel wat ongemakkelijk, of kwam dat door die lompe skischoenen?
Eenmaal in de lift deed Rik zijn arm om haar heen en trok haar tegen zich aan. Verder werd er niets gezegd. Op de piste ook niet. Pas in de zesde lift durfde hij voorzichtig te vragen of haar nieuwe kleren goed zaten. Manon was nu wel bijgekomen van de schrik. Een beetje verlegen gaf ze hem antwoord: De skibroek was iets te groot, maar zat wel goed. En haar nieuwe ondergoed vond ze in het begin maar niks, maar eigenlijk vond ze het nu geweldig. Heerlijk zacht en ze kreeg geen koude billen meer als ze in een koude lift ging zitten. En vooral het ondeugende gevoel of iemand het zou kunnen zien. Ze was wel verrast dat hij vond dat ze een luier om moest.
Rik kon zijn oren niet geloven dat ze de luier best lekker vond zitten. Nu was het zijn beurt om Manon te vertellen dat hij een liefhebber van luiers was. Zelf sliep hij regelmatig met een luier om, maar hij werd vooral opgewonden van vrouwen met een luier om. Hij had deze kans aangegrepen om een wens uit te laten komen.
Manon, flink verrast, moest dit voor haar vreemde verhaal wel even verwerken. Dit had ze niet verwacht van hem, maar wilde wel meer weten van zijn geheim.
Ze moesten er vanavond nog maar verder over praten, want nu moesten ze uitstappen en nog flink opschieten om de laatste lift voor sluitingstijd te halen. Anders werd het een dure taxirit om de berg heen. Manon moest nu wel weer heel nodig plassen, maar daar was echt geen tijd meer voor. Ze konden nog net op tijd in de lift stappen. Voorzichtig liet ze haar plas in de luier lopen, dat was een heerlijk gevoel en nog beter, Rik had niets in de gaten!
Rik vroeg opeens aan Manon of ze morgen voor de zekerheid ook een luier om wilde. Manon aarzelde even, maar waarom ook niet. Dan moesten ze wel snel de skies in het pension zetten en meteen naar de apotheek gaan, anders zou deze al dicht zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Een kwartiertje later in het pensiontrokken ze snel hun skischoenen uit. Met hun gewone schoenen liepen ze snel naar de apotheek. Gelukkig was deze nog open.
Binnen vroeg een oudere vrouw wat ze nodig hadden. Rik deed nu het woord en vroeg of er luiers op voorraad waren. De vrouw ging nu een collega halen die meer af wist van luiers.
Een knappe vrouw van hun eigen leeftijd kwam nu binnen gelopen en stelde zich voor als Linda. Linda hoorde Manon en Rik nederlands spreken en sprak toen zelf ook meteen nederlands. Maakte het meteen wel veel makkelijker. Ze liepen samen naar een apart kamertje. De jassen gingen uit, want binnen was het heerlijk warm.
Manon moest nu met een rood hoofd vertellen, dat de luiers voor haar waren. Ook dat ze er nu ook een om had, maar niet precies wist welk merk en welke maat.
Voordat Manon er erg in had kwam Linda naar haar toe en schoof de banden van haar schouders en liet haar skibroek op haar enkels zakken.
Rik's droom kwam uit: Manon stond nu voor hem in een luier. Een duidelijk natte luier bovendien.
Linda bekeek de luier en zei dat ze deze luiers niet kon leveren. Ze adviseerde een beter absorberende luier en kwam even later terug uit het magazijn met een proefexemplaar en nog een ander tasje.
Tot haar grote schrik moest Manon op de tafel gaan liggen. De beste manier om de maat te controleren, was volgens Linda om er een aan te doen. En ze kon toch niet met deze natte luier blijven rond lopen!
Vakkundig deed Linda de luier af. Uit het tasje haalde ze babydoekjes en poeder. Rik stond te genieten, Manon wist van schaamte niet meer waar ze moest kijken.Twee minuten later was Manon weer schoon, flink gepoederd en had een schone luier om. De maat was goed en toen ze van de tafel opstond en haar skibroek weer aan trok, merkte ze dat deze luier wel veel dikker was.
Helaas geen heel pak op voorraad, maar Linda kon deze uit het dorp verderop mee laten komen en later op de avond bezorgen. Het pension wist ze wel te vinden.
Ze gingen nu eerst nog even naar de apres ski. Onderweg voelde Manon de dikke luier bij elke stap. Een heerlijk gevoel. Twee uur en heel veel glazen bier later gingen ze naar het pension om te gaan eten. Door al dat bier was Rik al een paar keer naar de wc gegaan. Manon niet, zij had besloten om haar luier te gebruiken. Ze begon luiers steeds leuker te vinden.
In het pension aan gekomen waren ze nog op tijd voor het eten. Ze konden mee eten met Suzan en haar dochter. Een paar minuten later ging de deur open en kwam haar dochter de kamer binnen lopen met het eten. Tot de grote schrik van Manon, was het Linda van de apotheek.....
Manon kreeg geen hap door haar keel, zeker nadat Linda vertelde dat zij en haar moeder deze week Manon goed zouden verzorgen.....