S
Silviakhuej
Guest
Ik weet niet of dit een verhaal is of niet,toch typ ik het hier neer 
We gaan een 5 tal jaartjes terug in het verleden,nadat ik van het bedplassen was verlost,
Op een ochtend werd ik wakker angstig en bang voelde ik aan mijn lakens alles bleek droog,
Zoals de ochtende ervoor kwam mijn moeder in de slaapkamer binnen.
Moeder :"Je ziet er noig droog uit leg je even op je bed".
Ik had weer bang en schaamde me weer enorm omdat ik de nachten voordien in bed plasten,
Moeder trekte mijn pyamabroek naar beneden en deed de strips van mijn luier los,het voelde koud aan en kill ik voelde niet eens of ik nat of droog was en had het erg warm en kill te samen,
Langzaam trok ze mijn luier weg en ging ze met de luier naar de vuilniss emmer,
Nadat ze terug kwam glimlachte ze naar me en zegde "Well dat is flink van je ,je hebt niet in je bed geplast".
S"avonds kwam ze terug in de kamer voor het slapen gaan met een luier,
Op dat moment wouw ik er geen aan dus wriemelde ik tegen,maar met een tikje op mijn bil was dat snel voorbij,
Ze poederde en zalvde me in en schoof de luier onder mijn billen,
Ze trok hem naar voren en kleevde hem strak toe zoals ze altijd voordien deed,vertelde nog wat over de dag gaf mijn knuffelbeertje en een zoentje,
S"ochtens bij het ontwaken merkte ik weer dat mijn lakens droog bleken,en gebeurde alles weer zoals de vorige ochtend,
Alleen die dag was anders ze maakte een soort feestje voor mij
Toen het avond werd en ik naar mijn bed ging,kwam ze weer de kamer binnen,maar dan zonder luiers,
ze zij"Het word tijd dat je een grote meid word,probeer nu maar zonder luier te slapen".
Moeder vertelde me weer over de dag gaf me een knuffl en weg was ze,
Een paar dagen nadien
Een paar dagen nadien werd ik s"avonds slapen en miste ik het warme veilige zachte gevoel van mijn luier,
Ik miste het zo hard dat ik begon te wenen,
Mijn moeder kwam de slaapkamer binnen en zag dat ik rood zag van het wenen, ze vroeg me wat er was,
Maar hoe moest ik het gaan uit leggen dat was moeilijk,
Ik weende en vertelde haar wat ik voelde.
Moeder stond recht ging weg,na een poosje kwam ze terug en vertelde me "ik heb lang moeten zoeken maar ik heb nog luiers gevonden".
Dus kreeg ik zoals voordien weer een luier om.
Sinds dien vind ik het zo leuk een luier te dragen alleen doe ik hem nu zelf aan.
Nog steeds schaam ik me er enorm voor en praat er met niemand over, tenzij met mijn mama,
Soms vraag ik me af of ik nog wel normaal ben en dan begind het in mijn hoofd te spoken en te denken van "wat is er toch mis gelopen".
Soms droom ik ervan van die tijd en word ik nat wakker ik zou bedplassen van emotionele dromen zeiden de dokters.
Op een dag was ik me aan het vervelen en surfde ik op het net en kwam foto's en verhalen tegen van mensen die het ook leuk vonden van luiers te dragen,
Link via link kwam ik hier terrecht en hoop dat ik zo mezelf kan vinden,
Voila mijn kort verhaaltje
Nu de dag van vandaag schaam ik me er nog steeds om en kan er haast niet over praten
We gaan een 5 tal jaartjes terug in het verleden,nadat ik van het bedplassen was verlost,
Op een ochtend werd ik wakker angstig en bang voelde ik aan mijn lakens alles bleek droog,
Zoals de ochtende ervoor kwam mijn moeder in de slaapkamer binnen.
Moeder :"Je ziet er noig droog uit leg je even op je bed".
Ik had weer bang en schaamde me weer enorm omdat ik de nachten voordien in bed plasten,
Moeder trekte mijn pyamabroek naar beneden en deed de strips van mijn luier los,het voelde koud aan en kill ik voelde niet eens of ik nat of droog was en had het erg warm en kill te samen,
Langzaam trok ze mijn luier weg en ging ze met de luier naar de vuilniss emmer,
Nadat ze terug kwam glimlachte ze naar me en zegde "Well dat is flink van je ,je hebt niet in je bed geplast".
S"avonds kwam ze terug in de kamer voor het slapen gaan met een luier,
Op dat moment wouw ik er geen aan dus wriemelde ik tegen,maar met een tikje op mijn bil was dat snel voorbij,
Ze poederde en zalvde me in en schoof de luier onder mijn billen,
Ze trok hem naar voren en kleevde hem strak toe zoals ze altijd voordien deed,vertelde nog wat over de dag gaf mijn knuffelbeertje en een zoentje,
S"ochtens bij het ontwaken merkte ik weer dat mijn lakens droog bleken,en gebeurde alles weer zoals de vorige ochtend,
Alleen die dag was anders ze maakte een soort feestje voor mij
Toen het avond werd en ik naar mijn bed ging,kwam ze weer de kamer binnen,maar dan zonder luiers,
ze zij"Het word tijd dat je een grote meid word,probeer nu maar zonder luier te slapen".
Moeder vertelde me weer over de dag gaf me een knuffl en weg was ze,
Een paar dagen nadien
Een paar dagen nadien werd ik s"avonds slapen en miste ik het warme veilige zachte gevoel van mijn luier,
Ik miste het zo hard dat ik begon te wenen,
Mijn moeder kwam de slaapkamer binnen en zag dat ik rood zag van het wenen, ze vroeg me wat er was,
Maar hoe moest ik het gaan uit leggen dat was moeilijk,
Ik weende en vertelde haar wat ik voelde.
Moeder stond recht ging weg,na een poosje kwam ze terug en vertelde me "ik heb lang moeten zoeken maar ik heb nog luiers gevonden".
Dus kreeg ik zoals voordien weer een luier om.
Sinds dien vind ik het zo leuk een luier te dragen alleen doe ik hem nu zelf aan.
Nog steeds schaam ik me er enorm voor en praat er met niemand over, tenzij met mijn mama,
Soms vraag ik me af of ik nog wel normaal ben en dan begind het in mijn hoofd te spoken en te denken van "wat is er toch mis gelopen".
Soms droom ik ervan van die tijd en word ik nat wakker ik zou bedplassen van emotionele dromen zeiden de dokters.
Op een dag was ik me aan het vervelen en surfde ik op het net en kwam foto's en verhalen tegen van mensen die het ook leuk vonden van luiers te dragen,
Link via link kwam ik hier terrecht en hoop dat ik zo mezelf kan vinden,
Voila mijn kort verhaaltje
Nu de dag van vandaag schaam ik me er nog steeds om en kan er haast niet over praten
