knuf
Gewaardeerd Lid
Strand vakantie.
Daar zit ik dan, gekleed in alleen een luier te spelen op een druk strand. Ik ben bezig het mooiste kasteel van het strand te bouwen.
Hallo ik ben Stefan en ga jullie nu vertellen hoe ik een aantal jaren geleden in deze situatie terecht ben gekomen.
1) Op vakantie.
De zomervakantie is weer in aantocht. Nog maar een paar weken naar school en dan heb ik er weer een leerjaar opzitten. Het was een moeilijk jaar geweest maar ik had gelukkig net genoeg punten om over te gaan. Ik denk dat ik volgend jaar nog beter mijn best moet gaan doen om het examen te kunnen halen.
Het was thuis ook een zwaar jaar geweest. De scheiding van mijn ouders leverde heel wat extra stress op. Ze hebben inmiddels alle twee nieuwe woonruimte gevonden en ik pendelde tussen deze twee adressen op en neer. In beide huizen had ik een ingerichte kamer, maar het voelde nog niet als eigen. Ik miste mijn oude kamertje.
Dit jaar ging ik voor het eerst alleen mijn moeder op vakantie. Mijn vader had het te druk op zijn werk en had ook nog geen vakantie plannen gemaakt. Van mijn moeder mocht ik als enig kind kiezen waar we naar toe zouden gaan. Helaas was het budget te beperkt voor een verre vakantie. Na twee weken zoeken naar een geschikte camping, kwam ik een advertentie tegen in de krant.
'New Camping besoins spéciaux' Het was direct aan het strand en volgens de advertentie inclusief ingerichte cabin. Ik scheurde de advertentie uit de krant en legde hem op de keukentafel neer.
Tijdens het avond eten vroeg ik aan mijn moeder of ze de advertentie had gezien. Ze had het inderdaad bekeken en zei dat dat het wel iets voor ons zou kunnen zijn. “Ik hoop dat er nog plek voor ons is” Na het eten bezochte we samen de website en bekeken we de plaatjes van de camping. Een mooi strand, een grote speeltuin, een camping winkel en twee zwembaden. De afbeelding van het zwembad lied alleen het peuterbadje zien. Het andere bad zal wel niet op de foto gezet zijn. De inrichting van de cabins was netjes. Er waren twee slaapkamers en een woonkamer / keuken. Er was ook een afbeelding van een slaapkamer die ingericht was als een soort babykamer. "Ziet er allemaal netjes uit" zei mijn moeder. Dan zullen we maar eens vragen of er nog plek is. Frans spreken we allebei niet. Hierdoor hadden we wel wat moeite om het contactformulier te vinden.
Mijn moeder vulde het formulier in. "Ik hoop dat ze het begrijpen" Ze had het formulier in het Engels ingevuld.
Twee dagen later kregen wij in gebrekkig Engels een reactie terug. Er was een plek vrij gekomen na een annulering. Als we direct zouden boeken konden ze voor ons een “cabin type-B” reserveren.
We hadden dus geluk gehad. Dat mocht ook wel een keertje na een jaar van ellende. We hebben direct een bevestiging terug gestuurd. "Hebben we toch nog iets gevonden" zei mijn moeder opgelucht.
Mijn moeder en ik kunnen het goed samen vinden. Ik denk dat ik alles wel met haar kan delen. Ik vertel haar dat ik ook wel aan een vakantie toe ben. Dat ik afgelopen jaar ook als een heel zwaar jaar ervaren heb. Ik zie een traan op mijn moeders gezicht "Het spijt me" zegt ze, ze vindt het heel vervelend dat ik dit allemaal mee heb moeten maken. Ik troost mijn moeder en zeg dat het zo beter is voor iedereen. De vakantie zal ons allebei goed doen.
De laatste week op school gaat het bij iedereen over de zomervakantie. De meeste gaan ook nog met hun ouders mee. Als ik dat hoor, samen met broers of zussen op vakantie dan wordt ik altijd een beetje jaloers van. Het lijkt mij zo gezellig om met een groot gezin op vakantie te gaan. Een paar vrienden gaan ook samen op vakantie, naar Renesse. Misschien dat ik volgend jaar durf te vragen of ik ook mee mag..
Dan is het zo ver. De schoolbel klinkt voor de laatste keer. Iedereen sprint naar buiten en is blij dat de vakantie eindelijk begonnen is. Ik wens mijn vrienden een fijne vakantie en spring op mijn fiets. Onderweg bedenk ik mij dat we morgen al op vakantie gaan. Ik heb nog niet eens mijn spullen gepakt! Ik denk na over wat ik allemaal mee zal nemen. Een paar boeken, tekenspullen en wat spelletjes meer kan ik eigenlijk niet bedenken. Ik hoop dat ik wat nieuwe vrienden kan maken op de camping.
Ik zie dat mama al thuis is van haar werk. Tijdens een kopje thee bespreken we de vakantie. We hebben er allebei erg veel zin in. We noemen om de beurten dingen op die we graag willen gaan doen. We willen morgen om 5 uur vertrekken. Zullen we dan maar de koffers gaan pakken?
Samen lopen we naar boven. Mama heeft al een lege koffer op mijn bed gelegd. Ik pak eerst de belangrijke dingen. Telefoonlader, oortjes, tekenspullen, boeken en dan ga ik eens naar mijn kleding kast. Ik pak drie onderbroeken, een zwembroek wat t-shirts en een lange broek. Dan rits ik mijn koffer dicht en ga kijken of mama al klaar is. Ze is nog druk met pakken bezig en zegt dat ik alvast moet gaan slapen, morgen is het vroeg dag. Ik poets mijn tanden, geef mama een kus en ga naar bed.
Daar zit ik dan, gekleed in alleen een luier te spelen op een druk strand. Ik ben bezig het mooiste kasteel van het strand te bouwen.
Hallo ik ben Stefan en ga jullie nu vertellen hoe ik een aantal jaren geleden in deze situatie terecht ben gekomen.
1) Op vakantie.
De zomervakantie is weer in aantocht. Nog maar een paar weken naar school en dan heb ik er weer een leerjaar opzitten. Het was een moeilijk jaar geweest maar ik had gelukkig net genoeg punten om over te gaan. Ik denk dat ik volgend jaar nog beter mijn best moet gaan doen om het examen te kunnen halen.
Het was thuis ook een zwaar jaar geweest. De scheiding van mijn ouders leverde heel wat extra stress op. Ze hebben inmiddels alle twee nieuwe woonruimte gevonden en ik pendelde tussen deze twee adressen op en neer. In beide huizen had ik een ingerichte kamer, maar het voelde nog niet als eigen. Ik miste mijn oude kamertje.
Dit jaar ging ik voor het eerst alleen mijn moeder op vakantie. Mijn vader had het te druk op zijn werk en had ook nog geen vakantie plannen gemaakt. Van mijn moeder mocht ik als enig kind kiezen waar we naar toe zouden gaan. Helaas was het budget te beperkt voor een verre vakantie. Na twee weken zoeken naar een geschikte camping, kwam ik een advertentie tegen in de krant.
'New Camping besoins spéciaux' Het was direct aan het strand en volgens de advertentie inclusief ingerichte cabin. Ik scheurde de advertentie uit de krant en legde hem op de keukentafel neer.
Tijdens het avond eten vroeg ik aan mijn moeder of ze de advertentie had gezien. Ze had het inderdaad bekeken en zei dat dat het wel iets voor ons zou kunnen zijn. “Ik hoop dat er nog plek voor ons is” Na het eten bezochte we samen de website en bekeken we de plaatjes van de camping. Een mooi strand, een grote speeltuin, een camping winkel en twee zwembaden. De afbeelding van het zwembad lied alleen het peuterbadje zien. Het andere bad zal wel niet op de foto gezet zijn. De inrichting van de cabins was netjes. Er waren twee slaapkamers en een woonkamer / keuken. Er was ook een afbeelding van een slaapkamer die ingericht was als een soort babykamer. "Ziet er allemaal netjes uit" zei mijn moeder. Dan zullen we maar eens vragen of er nog plek is. Frans spreken we allebei niet. Hierdoor hadden we wel wat moeite om het contactformulier te vinden.
Mijn moeder vulde het formulier in. "Ik hoop dat ze het begrijpen" Ze had het formulier in het Engels ingevuld.
Twee dagen later kregen wij in gebrekkig Engels een reactie terug. Er was een plek vrij gekomen na een annulering. Als we direct zouden boeken konden ze voor ons een “cabin type-B” reserveren.
We hadden dus geluk gehad. Dat mocht ook wel een keertje na een jaar van ellende. We hebben direct een bevestiging terug gestuurd. "Hebben we toch nog iets gevonden" zei mijn moeder opgelucht.
Mijn moeder en ik kunnen het goed samen vinden. Ik denk dat ik alles wel met haar kan delen. Ik vertel haar dat ik ook wel aan een vakantie toe ben. Dat ik afgelopen jaar ook als een heel zwaar jaar ervaren heb. Ik zie een traan op mijn moeders gezicht "Het spijt me" zegt ze, ze vindt het heel vervelend dat ik dit allemaal mee heb moeten maken. Ik troost mijn moeder en zeg dat het zo beter is voor iedereen. De vakantie zal ons allebei goed doen.
De laatste week op school gaat het bij iedereen over de zomervakantie. De meeste gaan ook nog met hun ouders mee. Als ik dat hoor, samen met broers of zussen op vakantie dan wordt ik altijd een beetje jaloers van. Het lijkt mij zo gezellig om met een groot gezin op vakantie te gaan. Een paar vrienden gaan ook samen op vakantie, naar Renesse. Misschien dat ik volgend jaar durf te vragen of ik ook mee mag..
Dan is het zo ver. De schoolbel klinkt voor de laatste keer. Iedereen sprint naar buiten en is blij dat de vakantie eindelijk begonnen is. Ik wens mijn vrienden een fijne vakantie en spring op mijn fiets. Onderweg bedenk ik mij dat we morgen al op vakantie gaan. Ik heb nog niet eens mijn spullen gepakt! Ik denk na over wat ik allemaal mee zal nemen. Een paar boeken, tekenspullen en wat spelletjes meer kan ik eigenlijk niet bedenken. Ik hoop dat ik wat nieuwe vrienden kan maken op de camping.
Ik zie dat mama al thuis is van haar werk. Tijdens een kopje thee bespreken we de vakantie. We hebben er allebei erg veel zin in. We noemen om de beurten dingen op die we graag willen gaan doen. We willen morgen om 5 uur vertrekken. Zullen we dan maar de koffers gaan pakken?
Samen lopen we naar boven. Mama heeft al een lege koffer op mijn bed gelegd. Ik pak eerst de belangrijke dingen. Telefoonlader, oortjes, tekenspullen, boeken en dan ga ik eens naar mijn kleding kast. Ik pak drie onderbroeken, een zwembroek wat t-shirts en een lange broek. Dan rits ik mijn koffer dicht en ga kijken of mama al klaar is. Ze is nog druk met pakken bezig en zegt dat ik alvast moet gaan slapen, morgen is het vroeg dag. Ik poets mijn tanden, geef mama een kus en ga naar bed.