A
Augur_DL
Guest
geschreven door: Dries
Hoi, Ik ben Femke en ben 12 jaar. Toen ik vorige week op school kwam werd ik enorm verrast. Helaas niet blij verrast. Ik kwam de klas binnen en iedereen was er al terwijl ik ruim op tijd was, zelfs de docent stond al voor de klas. De leraar zei tegen mij: "Je bent te laat, wist je niet dat sinds vandaag de lessen om kwart voor negen beginnen in plaats van om negen uur?"
Ik antwoordde "Nee meneer, dat wist ik niet".
"De volgende keer als je te laat komt krijg je straf, dan moet je voor straf na school hier nog maar even gaan slapen dan ben je de volgende dag op tijd wakker om wel op tijd te komen, heb je dat begrepen?" zei de leraar. "Ja meneer" zei ik.
De volgende dag kwam ik dus om kwart voor negen, weer zat de hele klas al klaar en was de docent al les aan het geven. Hij legde zijn hand op mijn schouder en zei: "vanmiddag na schooltijd wil ik jou even spreken". Ik slikte en ging snel zitten.
Die middag wilde ik snel de klas uit vluchten, ik was bang dat ik moest blijven om te slapen zoals hij de vorige dag al had gezegd. Maar ik was te laat de leraar hield mij tegen en pakte me bij mijn pols beet en trok mij mee naar beneden naar de lerarenkamer.
Ik werd tegenover hem op een stoel gezet en hij vroeg: "waarom was jij vanmorgen te laat?" Ik zei: "omdat ik dacht dat de les om kwart voor negen zou beginnen." Hij antwoordde: "Iedereen weet dat de les om half negen begint, behalve jij dat geloof ik dus niet." Hij zei: "weet jij nog wat ik gisteren had gezegd?" ik knikte en zei: "als je nog een keer te laat komt moet je hier nablijven om te gaan slapen" Ja zei de leraar. Hij zei verder: "we hebben hier maar 3 bedden en ze staan allemaal in de stiltekamer, het enige probleem is dat die bedden speciaal voor de onderbouw zijn gemaakt. En om tegen te gaan dat kinderen uit de onderbouw rond gaan dolen zijn het ledikanten met opstaande zijkanten zodat ze niet uit bed kunnen klimmen.
Ik keek mijn leraar aan en zei: "ik ga hier toch niet slapen, waarom zou ik. Ik kom morgen wel gewoon op tijd, halfnegen toch?" De leraar pakte me onder de schouders beet en tilde me op, hij was sterk en ik niet groot en zwaar. Hij legde zijn arm onder mijn billen en met de andere arm wreef hij over mijn rug. "sorry meisje maar als je stout bent moet je straf krijgen" zei hij.
Hij droeg me naar de wc's toe zei dat ik moest gaan plassen. Ik zei dat ik niet moest terwijl ik eigenlijk wel moest waarop hij me weer optilde. In de slaapkamer gekomen stonden daar inderdaad van die grote ziekenhuisledikanten. Ik paste er makkelijk in en ik denk zelfs de grootste van onze klas ook wel.
Meester zette me op de grond neer en trok een van de hekjes aan de zijkant van het ledikant naar beneden daarna knoopte hij mijn schoenen los en trok mijn schoenen uit. Hij tilde me op en legde me op het bed neer. Toen begon hij me uit te kleden waar ik natuurlijk niet aan meewerkte eerst mijn blouse en daarna mijn spijkerbroek, toen zag hij dat ik een natte onderbroek aan had. Als ik hard moet lachen of moet niezen of iets moet optillen laat ik altijd een plasje gaan, ik schaam me er rot voor en zeker nu iemand er achter is gekomen.
Hij trok toen ook mijn onderboek en hemd uit. Hij deed de spijlen omhoog en liep richting de deur van de kamer. Toen ik vroeg of ik niet onder de deken mocht zei hij: "Ik ben met een paar minuutjes terug met een pyjama en een schone onderbroek." Ik schaamde me rot zo naakt in het bed van de kleuters.
Na een paar minuten kwam de meester weer terug met een pyjama en een luier. Het was een enorme luier het leek wel zo een die mijn overoma droeg alleen deze had twee plakker aan iedere kant en niet drie zoals mijn overoma's. Na een hevig gevecht had hij de luier bij mij omgedaan en de pyjama aangetrokken. En nu wil ik niets meer van jou horen meisje. Je gaat lekker slapen en als ik merk dat je aan je luiertje komt dan wordt je straf met 4 weken verlengt.
Hij trok aan een koortje wat de mobiel welke boven het bed hing in werking zette en liep de kamer uit. Ik schaamde me rot maar stond tevens op barsten ik moest zo nodig en kon met geen mogelijkheid uit dit bed komen. De luier was dik het voelde net als een kussen onder mijn billen en tussen mijn benen, ik kon mijn benen niet eens tegen elkaar aan krijgen ik schaamde mij en voelde mij ontzettend klein. Het muziekje van de mobiel maakte me loom waardoor ik ontspande en uiteindelijk maar besloot om in de luier te plassen. De warmte van de luier ontspande me nog meer waardoor ik daarna in een diepe slaap viel.
Voor mijn gevoel had ik uren geslapen toen ik de deur open hoorde gaan, in de deuropening stond mijn leraar en mijn moeder. Mijn leraar keek naar mij en zei: "heb je lekker geslapen meisje, ik hoop dat je braaf bent geweest en niet aan je luiertje bent gekomen en ik hoop dat hij niet nat is anders moet je een schone om, als hij nog droog is mag je zonder luier naar huis."' Ik keek mijn leraar slaperig aan waarop mijn moeder moest lachen.
Het lijkt er wel op of ze echt aan slapen toe is gekomen. Mijn leraar deed het hekje naar beneden en stak zijn hand onder de pyjama en in de luier. "Meisje toch, moest je wel plassen? Och arme meid heb je de hele tijd met een natte broek geslapen." Ik keek met tranen in mijn ogen naar mijn moeder, die keek vol afschuw naar mij en schudde haar hoofd. Mijn leraar liep de kamer uit en kwam in een mum van tijd terug met een schone luier en luierdoekjes.
Hij verschoonde snel mijn luier en hielp mij in mijn kleren. De spijkerbroek zat strak en ik zag dat de luier duidelijk zichtbaar was. Ik huilde al vanaf het moment dat mijn leraar mijn natte luier had geconstateerd. Ik zei: "Alstublieft laat me niet in een luier rondopen, iedereen ziet me en ik heb hem niet nodig." Mijn moeder zei: "Je hebt een natte luier en je had net een natte onderbroek en het is niet de eerste keer dat je een natte onderbroek hebt. Vanaf heden zul je dagelijks een luier dragen tot je bewezen hebt dat je droog kunt blijven."
Ik vroeg: "hoe moet ik dat dan bewijzen." Meester zei: "Je gaat nu eerst eventjes wennen aan je luiertje en zult hem ook gebruiken alsof het je WC is. Je hoeft dus voorlopig niet naar die voor jou o zo lastige wc toe je hoeft dus niet op te letten of je een plasje of bah moet. Mamma en pappa zullen thuis opletten of je een schone luier om moet en op school doe ik het, en als je om een schone luier vraagt dan zul je per keer dat je erom vraagt een week extra moeten wennen.
En als wij vinden dat je er klaar voor bent gaan we je eerst een paar keer op de pot zetten om te leren hoe het is om op het potje te zitten, en dan zullen we je regelmatig op het potje zetten om een bah te doen. Dan ga jij leren om te zeggen dat je een bah moet en dan pas gaan we je op het potje zetten voor een plasje en daarna ga jij leren om te zeggen dat je een plasje moet. Als je dat dan al kunt dan krijg je een luierbroekje aan en dan vertel je ons als je een plasje of een bah moet en als wij erachter komen dat je als zo groot bent dat je nooit meer een natte broek hebt mag je alleen naar de wc.
Dan controleren wij natuurlijk ook wel zo nu en dan of je geen natte luierbroek om hebt. En als we dan vertrouwen in je hebben krijg je je eerste nieuwe onderbroekje." Tijdens zijn betoog begon ik steeds harder te huilen. Mamma tilde me op en sloeg zachtjes tegen mijn billen om me gerust te stellen, "je went er snel aan lieverd" zei mijn moeder en zette me weer neer. Ze pakte me bij de hand en samen liepen we de school uit.
Het was al aan het schemeren dus ik vroeg me af hoe laat het was. Toen ik dat vroeg kreeg ik van mijn moeder te horen dat het al bijna bedtijd was. We gingen naar huis waar het eten al klaar stond, mijn moeder en vader hadden blijkbaar al gegeten want mijn eten stond op een bordje in de keuken, toen ik het probeerde te pakken werd het weggenomen en door mijn vader in de blender gedaan. Ik moest bij mijn moeder op schoot gaan zitten en kreeg het pureetje met de lepel gevoerd. Na het eten kreeg ik nog een glas warme melk welke mijn vader voor mij vasthield. Daarna moest ik douchen daarna hielp mijn moeder mijn luier weer om te doen en legde mij in bed. Het was om precies te zijn 2 minuten over half zeven. Wel viel ik meteen in slaap.
De volgende ochtend werd ik wakker en moest ik poepen, ik wist dat als ik om de wc vroeg dat ik dan nog langer een luier moest dragen. Ik drukte en met veel moeite voelde ik de poep in mijn luier zakken. Ik draaide mij op mijn buik en viel weer in slaap. Even later kwam mijn moeder mij halen die mijn pyjama uittrok mijn vieze luier werd niet verschoont ik kreeg mijn roze joggingpak aan welke mij altijd ruim zat en na een door mijn moeder gevoerde lunch van Brinta pap ging ik naar school met mijn poepluier nog om.
Ik kwam weer de klas in, dit keer om half negen en was precies op tijd. Na de opening van de dag moesten we taal gaan doen, de meester kwam naast mij staan en trok mijn joggingbroek iets naar achteren en vervolgens mijn luier ietsje los van mijn billen. Hij keek naar binnen en zag en rook en poep. Hij had al iets geroken en zocht nu voor de bevestiging. De leraar pakte mij bij de pols en zei: "even je luiertje verschonen meid, je stinkt een beetje." De klas begon te lachen maar na een kwaaie blik van de docent was de klas weer rustig.
Snel deed ik een plas in mijn broek zodat ik een langere tijd met een schone luier kon blijven lopen. De meester nam me mee naar een kleine badkamer met een commode en tilde me in één beweging op de commode. Hij had handigheid in het verschonen van luiers want voor ik het door had lag ik in alleen mijn luier en trui. Mijn leraar trok mijn luier los en ik werd niet goed van de stank. Hij pakte me bij mijn enkels vast en begon met babydoekjes mijn billen schoon te maken. Ik wist niet meer waar ik het had en begon te huilen. Mijn leraar ging onverschrokken door tot hij klaar was en mijn billen en kruis had voorzien van een dikke laag créme en poeder, welke hij binnen kortste keren had bedekt met een luier.
Ik huilde hard waardoor mijn leraar mij optilde en troostte. Ik had niet door dat hij mijn broek niet had aangedaan toen wij naar de klas terug gingen. Daar kwam ik dus de klas binnen, gedragen door de leraar met alleen een luier en sokken en een truitje aan. De klas moest lachen, maar ik had nog steeds niet door waarvoor. De leraar maande iedereen stil te zijn en legde uit dat het voor mij moeilijk was om een schone broek te houden omdat ik een beetje ziek in mijn buik ben. Daarom moest ik een luier om zei hij. En omdat ze ziek is moet ze soms wat drinken wat ze niet lekker vind en dat moet ik haar voeren omdat ze het niet uit haarzelf drinkt. En lopen gaat door haar ziekte ook wat moeilijk.
Meester ging zitten en hield mij vast op schoot, hij pakte mijn joggingbroek en trok deze bij mij aan. Hij zei me naar mijn plaats te gaan wat ik uiteraard direct deed, toen ik ging zitten voelde het net alsof er een kussentje onder mijn billen lag. Vlak voor de korte pauze zei de leraar: "kom eens hier" en hij wenkte naar mij. Bang stond ik op en liep naar hem toe. Hij trok me dichter bij hem en vroeg: "ben jij nat". Ik schudde mijn vuurrood geworden hoofd. De leraar trok mijn joggingbroek naar beneden en stak zijn vinger bij mijn bovenbeen tussen mijn luier en mijn huid daarna ging hij naar beneden tot aan mijn vagina.
Ik werd nog roder. Ik wist dat ik droog was en hij ook maar hij maakte er iets anders van hij zei namelijk: "Die luier kan nog wel eventjes mee hé meisje, ik verschoon je wel als hij wat natter is." Ik knikte waarom de leraar zijn vinger onder mijn luier vandaan haalde. Hij trok mijn joggingbroek omhoog en nam me op schoot. Toen pas zag ik de zuigfles op tafel staan het was te laat hij had de papfles al gepakt en met zijn andere hand hield hij mijn mond open. De speen werd in mijn mond geduwd en mijn gezicht werd net zolang vastgehouden als totdat ik begon te zuigen.
De warme vloeistof was lekker zoet en smaakte erg goed ik genoot ervan dat zag de leraar ook toen hij naar mij lachte. Ik liet een flinke plas lopen en kreeg hiervan blosjes op mijn wangen, hopende dat hij het niet rook of voelde. Nadat de fles op was wreef meester op mijn rug en liet ik een boertje.
Het was ondertussen pauze tijd en na de pauze zouden we gym hebben. Ik zag er tegenop om in mijn luier naar de gymles te moeten mijn gymkleren waren namelijk niet zo wijd dat er een luier onder paste. Na de pauze ging iedereen in de rij van het schoolplein staan met de gymtas in de handen, ik hoorde achter ons wat aankomen, het was een beetje een knerpend geluid. Voor ik het doorhad voelde ik twee armen onder mijn oksels en werd ik ergens in neergeduwd. Het was een wandelwagen en voor ik door had wat er gebeurde was ik met de riempjes vastgezet.
Toen ik wat wilde zeggen fluisterde mijn leraar in mijn oor: "Een woord en je krijgt een speen in je mond. Ik ga je helemaal behandelen zoals jij je de laatste tijd hebt gedragen." Ik zei: "wat heb ik gedaan dan?" Voordat ik uitgesproken was zat er een grote roze speen in mijn mond welke met een pin aan mijn jas werd vastgemaakt. Daar zat ik dan in een wandelwagen welke wel een stuk groter was dan die voor peuters het leek wel een voor gahandicapte kinderen ik denk ook dat dat het was.
Bij de gymzaal aangekomen moesten alle jongens en meisjes zich omkleden, de meisjes gingen naar de meisjeskleedkamer waar de gymjuf oplette en de jongens naar de jongenskleedkamer waar de leraar oplette. De leraar duwde de wagen richting jongenskleedkamer en onder luid protest van alle 7 jongens uit de klas werd ik in de jongenskleedkamer gereden.
De leraar ging op een bankje zitten en keek toe hoe de jongens hun kleren uittrokken. Toen alle jongens in onderbroek en hemd stonden riep de leraar ze omstebeurt bij zich. De eerste jongen was Jeffrey, de leraar trok zijn onderbroek omlaag en keek erin, hij was droog en schoon en meester gaf Jeffrey een compliment en zei dat hij zijn gymkleren aan moest trekken. Dit gebeurde bij iedere jongen en soms kreeg er een de opmerking dat hij zijn billen beter moest afvegen.
Als laatste kwam Job aan de beurt. Hij liep naar de meester die zijn onderbroek naar beneden trok. Job zijn piemeltje was net zoals de rest van zijn lichaam beduidend kleiner dan die van de andere jongens. Hij had nog geen enkel teken van een puber eerder een teken van een peuter. Meester keek in zijn onderbroek en zag dat ook hier remsporen op stonden maar dat het ook een beetje geel was. Meester vroeg: "Kun jij je broekje niet schoonhouden, jongen?" Job werd rood en zei: "ik heb al een paar dagen geen schone onderbroek aangetrokken omdat ik dat steeds vergeet". "Oh, dan zal ik je even helpen herinneren" zei de meester. Alle jongens moesten lachen maar de meester stuurde ze de gymzaal in. Ik zat nog steeds toe te kijken hoe Job daar met alleen een gymshirt en zonder onderbroek stond. Meester trok Job zijn gymshirt uit en zei dat hij daar moest blijven staan. Meester pakte een plastik tas en haalde er een washand en handdoek uit. Job zijn bilnaad en piemeltje werden gewassen.
Daarna gebood meester hem op de handdoek op de grond te gaan liggen. Uit de tas haalde de meester een pamper. Dit was niet zo'n grote zoals die van mij maar een echte babypamper. Voor Job het door had zat die pamper om zijn billen. Job huilde maar werd opgetild en de meester zei: "Als je blijft huilen krijg je ook nog een pak voor je broek." Job stopte snel met huilen.
Meester trok Job zijn gymschoenen aan waarna Job vroeg: "krijg ik niets meer aan?" Meester antwoorde: "Oh sorry joh, vergeten", en strikte de schoenen vast, daarna pakte hij uit de tas een luierpakje en vervolgens trok hij die bij Job aan en drukte de drukknoopjes tussen zijn benen vast. Daarna trok meester zijn gymshirt weer aan en duwde hem de gymzaal in. De hele klas gilde het uit van een lachen. Job bleef maar huilen en de gymjuf tilde hem op en begon hem te troosten.
Ik werd met wandelwagen en al door de meester de gymzaal ingereden. De juf hield Job gedurende een hele tijd op de arm waarna ze later een klein stukje van de gymzaal afzette en met Job met de bal ging spelen. Job fluisterde wat bij de juf in haar oor en de juf knikte. Job liep naar de meester toe en vroeg aan hem "Mag ik naar de wc toe, ik moet zo nodig poepen. Meester pakte Job beet en trok hem op schoot hij spreidde Job zijn benen en het zag er net uit alsof Job op de wc zat.
"Je luier is je wc vandaag" zei meester. "Ik weet zeker dat je zo kunt poepen want het lijkt voor jou net alsof je op de wc zit. Job wilde zich los werken maar dat lukte niet. "Job, je maakt het alleen maar erger voor jezelf, kom op joh. Job had tranen in zijn ogen staan en werd rood, langzaam maar beetje kreeg ik door dat hij aan het poepen was.
Meester rook de poepbroek en liet Job los, Job rende direct naar een hoek van de gymzaal toe en ging zitten huilen.
Na de gymles liep meester naar Job toe. Lieverd je hebt een poepbroek, nu kun je kiezen of een vieze broek houden en luieruitslag krijgen of me je even laten verschonen. Wat is je keuze. Job huilde en snikkend vertelde hij dat hij van zijn ouders ook weleens een luier om moest maar dat hij het haatte. Meester knikte en zei toen: "Wat is er nou mis met een klein jongetje te zijn?"
Vanaf die dag waren er twee 'Baby'tjes' in de klas Job en Femke. Tot aan de middelbare school hebben wij luiers moeten dragen.
Hoi, Ik ben Femke en ben 12 jaar. Toen ik vorige week op school kwam werd ik enorm verrast. Helaas niet blij verrast. Ik kwam de klas binnen en iedereen was er al terwijl ik ruim op tijd was, zelfs de docent stond al voor de klas. De leraar zei tegen mij: "Je bent te laat, wist je niet dat sinds vandaag de lessen om kwart voor negen beginnen in plaats van om negen uur?"
Ik antwoordde "Nee meneer, dat wist ik niet".
"De volgende keer als je te laat komt krijg je straf, dan moet je voor straf na school hier nog maar even gaan slapen dan ben je de volgende dag op tijd wakker om wel op tijd te komen, heb je dat begrepen?" zei de leraar. "Ja meneer" zei ik.
De volgende dag kwam ik dus om kwart voor negen, weer zat de hele klas al klaar en was de docent al les aan het geven. Hij legde zijn hand op mijn schouder en zei: "vanmiddag na schooltijd wil ik jou even spreken". Ik slikte en ging snel zitten.
Die middag wilde ik snel de klas uit vluchten, ik was bang dat ik moest blijven om te slapen zoals hij de vorige dag al had gezegd. Maar ik was te laat de leraar hield mij tegen en pakte me bij mijn pols beet en trok mij mee naar beneden naar de lerarenkamer.
Ik werd tegenover hem op een stoel gezet en hij vroeg: "waarom was jij vanmorgen te laat?" Ik zei: "omdat ik dacht dat de les om kwart voor negen zou beginnen." Hij antwoordde: "Iedereen weet dat de les om half negen begint, behalve jij dat geloof ik dus niet." Hij zei: "weet jij nog wat ik gisteren had gezegd?" ik knikte en zei: "als je nog een keer te laat komt moet je hier nablijven om te gaan slapen" Ja zei de leraar. Hij zei verder: "we hebben hier maar 3 bedden en ze staan allemaal in de stiltekamer, het enige probleem is dat die bedden speciaal voor de onderbouw zijn gemaakt. En om tegen te gaan dat kinderen uit de onderbouw rond gaan dolen zijn het ledikanten met opstaande zijkanten zodat ze niet uit bed kunnen klimmen.
Ik keek mijn leraar aan en zei: "ik ga hier toch niet slapen, waarom zou ik. Ik kom morgen wel gewoon op tijd, halfnegen toch?" De leraar pakte me onder de schouders beet en tilde me op, hij was sterk en ik niet groot en zwaar. Hij legde zijn arm onder mijn billen en met de andere arm wreef hij over mijn rug. "sorry meisje maar als je stout bent moet je straf krijgen" zei hij.
Hij droeg me naar de wc's toe zei dat ik moest gaan plassen. Ik zei dat ik niet moest terwijl ik eigenlijk wel moest waarop hij me weer optilde. In de slaapkamer gekomen stonden daar inderdaad van die grote ziekenhuisledikanten. Ik paste er makkelijk in en ik denk zelfs de grootste van onze klas ook wel.
Meester zette me op de grond neer en trok een van de hekjes aan de zijkant van het ledikant naar beneden daarna knoopte hij mijn schoenen los en trok mijn schoenen uit. Hij tilde me op en legde me op het bed neer. Toen begon hij me uit te kleden waar ik natuurlijk niet aan meewerkte eerst mijn blouse en daarna mijn spijkerbroek, toen zag hij dat ik een natte onderbroek aan had. Als ik hard moet lachen of moet niezen of iets moet optillen laat ik altijd een plasje gaan, ik schaam me er rot voor en zeker nu iemand er achter is gekomen.
Hij trok toen ook mijn onderboek en hemd uit. Hij deed de spijlen omhoog en liep richting de deur van de kamer. Toen ik vroeg of ik niet onder de deken mocht zei hij: "Ik ben met een paar minuutjes terug met een pyjama en een schone onderbroek." Ik schaamde me rot zo naakt in het bed van de kleuters.
Na een paar minuten kwam de meester weer terug met een pyjama en een luier. Het was een enorme luier het leek wel zo een die mijn overoma droeg alleen deze had twee plakker aan iedere kant en niet drie zoals mijn overoma's. Na een hevig gevecht had hij de luier bij mij omgedaan en de pyjama aangetrokken. En nu wil ik niets meer van jou horen meisje. Je gaat lekker slapen en als ik merk dat je aan je luiertje komt dan wordt je straf met 4 weken verlengt.
Hij trok aan een koortje wat de mobiel welke boven het bed hing in werking zette en liep de kamer uit. Ik schaamde me rot maar stond tevens op barsten ik moest zo nodig en kon met geen mogelijkheid uit dit bed komen. De luier was dik het voelde net als een kussen onder mijn billen en tussen mijn benen, ik kon mijn benen niet eens tegen elkaar aan krijgen ik schaamde mij en voelde mij ontzettend klein. Het muziekje van de mobiel maakte me loom waardoor ik ontspande en uiteindelijk maar besloot om in de luier te plassen. De warmte van de luier ontspande me nog meer waardoor ik daarna in een diepe slaap viel.
Voor mijn gevoel had ik uren geslapen toen ik de deur open hoorde gaan, in de deuropening stond mijn leraar en mijn moeder. Mijn leraar keek naar mij en zei: "heb je lekker geslapen meisje, ik hoop dat je braaf bent geweest en niet aan je luiertje bent gekomen en ik hoop dat hij niet nat is anders moet je een schone om, als hij nog droog is mag je zonder luier naar huis."' Ik keek mijn leraar slaperig aan waarop mijn moeder moest lachen.
Het lijkt er wel op of ze echt aan slapen toe is gekomen. Mijn leraar deed het hekje naar beneden en stak zijn hand onder de pyjama en in de luier. "Meisje toch, moest je wel plassen? Och arme meid heb je de hele tijd met een natte broek geslapen." Ik keek met tranen in mijn ogen naar mijn moeder, die keek vol afschuw naar mij en schudde haar hoofd. Mijn leraar liep de kamer uit en kwam in een mum van tijd terug met een schone luier en luierdoekjes.
Hij verschoonde snel mijn luier en hielp mij in mijn kleren. De spijkerbroek zat strak en ik zag dat de luier duidelijk zichtbaar was. Ik huilde al vanaf het moment dat mijn leraar mijn natte luier had geconstateerd. Ik zei: "Alstublieft laat me niet in een luier rondopen, iedereen ziet me en ik heb hem niet nodig." Mijn moeder zei: "Je hebt een natte luier en je had net een natte onderbroek en het is niet de eerste keer dat je een natte onderbroek hebt. Vanaf heden zul je dagelijks een luier dragen tot je bewezen hebt dat je droog kunt blijven."
Ik vroeg: "hoe moet ik dat dan bewijzen." Meester zei: "Je gaat nu eerst eventjes wennen aan je luiertje en zult hem ook gebruiken alsof het je WC is. Je hoeft dus voorlopig niet naar die voor jou o zo lastige wc toe je hoeft dus niet op te letten of je een plasje of bah moet. Mamma en pappa zullen thuis opletten of je een schone luier om moet en op school doe ik het, en als je om een schone luier vraagt dan zul je per keer dat je erom vraagt een week extra moeten wennen.
En als wij vinden dat je er klaar voor bent gaan we je eerst een paar keer op de pot zetten om te leren hoe het is om op het potje te zitten, en dan zullen we je regelmatig op het potje zetten om een bah te doen. Dan ga jij leren om te zeggen dat je een bah moet en dan pas gaan we je op het potje zetten voor een plasje en daarna ga jij leren om te zeggen dat je een plasje moet. Als je dat dan al kunt dan krijg je een luierbroekje aan en dan vertel je ons als je een plasje of een bah moet en als wij erachter komen dat je als zo groot bent dat je nooit meer een natte broek hebt mag je alleen naar de wc.
Dan controleren wij natuurlijk ook wel zo nu en dan of je geen natte luierbroek om hebt. En als we dan vertrouwen in je hebben krijg je je eerste nieuwe onderbroekje." Tijdens zijn betoog begon ik steeds harder te huilen. Mamma tilde me op en sloeg zachtjes tegen mijn billen om me gerust te stellen, "je went er snel aan lieverd" zei mijn moeder en zette me weer neer. Ze pakte me bij de hand en samen liepen we de school uit.
Het was al aan het schemeren dus ik vroeg me af hoe laat het was. Toen ik dat vroeg kreeg ik van mijn moeder te horen dat het al bijna bedtijd was. We gingen naar huis waar het eten al klaar stond, mijn moeder en vader hadden blijkbaar al gegeten want mijn eten stond op een bordje in de keuken, toen ik het probeerde te pakken werd het weggenomen en door mijn vader in de blender gedaan. Ik moest bij mijn moeder op schoot gaan zitten en kreeg het pureetje met de lepel gevoerd. Na het eten kreeg ik nog een glas warme melk welke mijn vader voor mij vasthield. Daarna moest ik douchen daarna hielp mijn moeder mijn luier weer om te doen en legde mij in bed. Het was om precies te zijn 2 minuten over half zeven. Wel viel ik meteen in slaap.
De volgende ochtend werd ik wakker en moest ik poepen, ik wist dat als ik om de wc vroeg dat ik dan nog langer een luier moest dragen. Ik drukte en met veel moeite voelde ik de poep in mijn luier zakken. Ik draaide mij op mijn buik en viel weer in slaap. Even later kwam mijn moeder mij halen die mijn pyjama uittrok mijn vieze luier werd niet verschoont ik kreeg mijn roze joggingpak aan welke mij altijd ruim zat en na een door mijn moeder gevoerde lunch van Brinta pap ging ik naar school met mijn poepluier nog om.
Ik kwam weer de klas in, dit keer om half negen en was precies op tijd. Na de opening van de dag moesten we taal gaan doen, de meester kwam naast mij staan en trok mijn joggingbroek iets naar achteren en vervolgens mijn luier ietsje los van mijn billen. Hij keek naar binnen en zag en rook en poep. Hij had al iets geroken en zocht nu voor de bevestiging. De leraar pakte mij bij de pols en zei: "even je luiertje verschonen meid, je stinkt een beetje." De klas begon te lachen maar na een kwaaie blik van de docent was de klas weer rustig.
Snel deed ik een plas in mijn broek zodat ik een langere tijd met een schone luier kon blijven lopen. De meester nam me mee naar een kleine badkamer met een commode en tilde me in één beweging op de commode. Hij had handigheid in het verschonen van luiers want voor ik het door had lag ik in alleen mijn luier en trui. Mijn leraar trok mijn luier los en ik werd niet goed van de stank. Hij pakte me bij mijn enkels vast en begon met babydoekjes mijn billen schoon te maken. Ik wist niet meer waar ik het had en begon te huilen. Mijn leraar ging onverschrokken door tot hij klaar was en mijn billen en kruis had voorzien van een dikke laag créme en poeder, welke hij binnen kortste keren had bedekt met een luier.
Ik huilde hard waardoor mijn leraar mij optilde en troostte. Ik had niet door dat hij mijn broek niet had aangedaan toen wij naar de klas terug gingen. Daar kwam ik dus de klas binnen, gedragen door de leraar met alleen een luier en sokken en een truitje aan. De klas moest lachen, maar ik had nog steeds niet door waarvoor. De leraar maande iedereen stil te zijn en legde uit dat het voor mij moeilijk was om een schone broek te houden omdat ik een beetje ziek in mijn buik ben. Daarom moest ik een luier om zei hij. En omdat ze ziek is moet ze soms wat drinken wat ze niet lekker vind en dat moet ik haar voeren omdat ze het niet uit haarzelf drinkt. En lopen gaat door haar ziekte ook wat moeilijk.
Meester ging zitten en hield mij vast op schoot, hij pakte mijn joggingbroek en trok deze bij mij aan. Hij zei me naar mijn plaats te gaan wat ik uiteraard direct deed, toen ik ging zitten voelde het net alsof er een kussentje onder mijn billen lag. Vlak voor de korte pauze zei de leraar: "kom eens hier" en hij wenkte naar mij. Bang stond ik op en liep naar hem toe. Hij trok me dichter bij hem en vroeg: "ben jij nat". Ik schudde mijn vuurrood geworden hoofd. De leraar trok mijn joggingbroek naar beneden en stak zijn vinger bij mijn bovenbeen tussen mijn luier en mijn huid daarna ging hij naar beneden tot aan mijn vagina.
Ik werd nog roder. Ik wist dat ik droog was en hij ook maar hij maakte er iets anders van hij zei namelijk: "Die luier kan nog wel eventjes mee hé meisje, ik verschoon je wel als hij wat natter is." Ik knikte waarom de leraar zijn vinger onder mijn luier vandaan haalde. Hij trok mijn joggingbroek omhoog en nam me op schoot. Toen pas zag ik de zuigfles op tafel staan het was te laat hij had de papfles al gepakt en met zijn andere hand hield hij mijn mond open. De speen werd in mijn mond geduwd en mijn gezicht werd net zolang vastgehouden als totdat ik begon te zuigen.
De warme vloeistof was lekker zoet en smaakte erg goed ik genoot ervan dat zag de leraar ook toen hij naar mij lachte. Ik liet een flinke plas lopen en kreeg hiervan blosjes op mijn wangen, hopende dat hij het niet rook of voelde. Nadat de fles op was wreef meester op mijn rug en liet ik een boertje.
Het was ondertussen pauze tijd en na de pauze zouden we gym hebben. Ik zag er tegenop om in mijn luier naar de gymles te moeten mijn gymkleren waren namelijk niet zo wijd dat er een luier onder paste. Na de pauze ging iedereen in de rij van het schoolplein staan met de gymtas in de handen, ik hoorde achter ons wat aankomen, het was een beetje een knerpend geluid. Voor ik het doorhad voelde ik twee armen onder mijn oksels en werd ik ergens in neergeduwd. Het was een wandelwagen en voor ik door had wat er gebeurde was ik met de riempjes vastgezet.
Toen ik wat wilde zeggen fluisterde mijn leraar in mijn oor: "Een woord en je krijgt een speen in je mond. Ik ga je helemaal behandelen zoals jij je de laatste tijd hebt gedragen." Ik zei: "wat heb ik gedaan dan?" Voordat ik uitgesproken was zat er een grote roze speen in mijn mond welke met een pin aan mijn jas werd vastgemaakt. Daar zat ik dan in een wandelwagen welke wel een stuk groter was dan die voor peuters het leek wel een voor gahandicapte kinderen ik denk ook dat dat het was.
Bij de gymzaal aangekomen moesten alle jongens en meisjes zich omkleden, de meisjes gingen naar de meisjeskleedkamer waar de gymjuf oplette en de jongens naar de jongenskleedkamer waar de leraar oplette. De leraar duwde de wagen richting jongenskleedkamer en onder luid protest van alle 7 jongens uit de klas werd ik in de jongenskleedkamer gereden.
De leraar ging op een bankje zitten en keek toe hoe de jongens hun kleren uittrokken. Toen alle jongens in onderbroek en hemd stonden riep de leraar ze omstebeurt bij zich. De eerste jongen was Jeffrey, de leraar trok zijn onderbroek omlaag en keek erin, hij was droog en schoon en meester gaf Jeffrey een compliment en zei dat hij zijn gymkleren aan moest trekken. Dit gebeurde bij iedere jongen en soms kreeg er een de opmerking dat hij zijn billen beter moest afvegen.
Als laatste kwam Job aan de beurt. Hij liep naar de meester die zijn onderbroek naar beneden trok. Job zijn piemeltje was net zoals de rest van zijn lichaam beduidend kleiner dan die van de andere jongens. Hij had nog geen enkel teken van een puber eerder een teken van een peuter. Meester keek in zijn onderbroek en zag dat ook hier remsporen op stonden maar dat het ook een beetje geel was. Meester vroeg: "Kun jij je broekje niet schoonhouden, jongen?" Job werd rood en zei: "ik heb al een paar dagen geen schone onderbroek aangetrokken omdat ik dat steeds vergeet". "Oh, dan zal ik je even helpen herinneren" zei de meester. Alle jongens moesten lachen maar de meester stuurde ze de gymzaal in. Ik zat nog steeds toe te kijken hoe Job daar met alleen een gymshirt en zonder onderbroek stond. Meester trok Job zijn gymshirt uit en zei dat hij daar moest blijven staan. Meester pakte een plastik tas en haalde er een washand en handdoek uit. Job zijn bilnaad en piemeltje werden gewassen.
Daarna gebood meester hem op de handdoek op de grond te gaan liggen. Uit de tas haalde de meester een pamper. Dit was niet zo'n grote zoals die van mij maar een echte babypamper. Voor Job het door had zat die pamper om zijn billen. Job huilde maar werd opgetild en de meester zei: "Als je blijft huilen krijg je ook nog een pak voor je broek." Job stopte snel met huilen.
Meester trok Job zijn gymschoenen aan waarna Job vroeg: "krijg ik niets meer aan?" Meester antwoorde: "Oh sorry joh, vergeten", en strikte de schoenen vast, daarna pakte hij uit de tas een luierpakje en vervolgens trok hij die bij Job aan en drukte de drukknoopjes tussen zijn benen vast. Daarna trok meester zijn gymshirt weer aan en duwde hem de gymzaal in. De hele klas gilde het uit van een lachen. Job bleef maar huilen en de gymjuf tilde hem op en begon hem te troosten.
Ik werd met wandelwagen en al door de meester de gymzaal ingereden. De juf hield Job gedurende een hele tijd op de arm waarna ze later een klein stukje van de gymzaal afzette en met Job met de bal ging spelen. Job fluisterde wat bij de juf in haar oor en de juf knikte. Job liep naar de meester toe en vroeg aan hem "Mag ik naar de wc toe, ik moet zo nodig poepen. Meester pakte Job beet en trok hem op schoot hij spreidde Job zijn benen en het zag er net uit alsof Job op de wc zat.
"Je luier is je wc vandaag" zei meester. "Ik weet zeker dat je zo kunt poepen want het lijkt voor jou net alsof je op de wc zit. Job wilde zich los werken maar dat lukte niet. "Job, je maakt het alleen maar erger voor jezelf, kom op joh. Job had tranen in zijn ogen staan en werd rood, langzaam maar beetje kreeg ik door dat hij aan het poepen was.
Meester rook de poepbroek en liet Job los, Job rende direct naar een hoek van de gymzaal toe en ging zitten huilen.
Na de gymles liep meester naar Job toe. Lieverd je hebt een poepbroek, nu kun je kiezen of een vieze broek houden en luieruitslag krijgen of me je even laten verschonen. Wat is je keuze. Job huilde en snikkend vertelde hij dat hij van zijn ouders ook weleens een luier om moest maar dat hij het haatte. Meester knikte en zei toen: "Wat is er nou mis met een klein jongetje te zijn?"
Vanaf die dag waren er twee 'Baby'tjes' in de klas Job en Femke. Tot aan de middelbare school hebben wij luiers moeten dragen.
