Hoofdstuk 1
Het verhaal gaat over mij op ardennenkamp en ik maak met mijn school van alles mee. Het verhaal is vanuit mijn perspectief geschreven en het grootste gedeelte is waar gebeurd.
Eindelijk is het zover! Ik ga op kamp! Ik zette mijn tassen in de bagageruimte onderin de bus en stapte de bus in. Daar zaten mijn vrienden al (Tom, Sander, Lars en ik). Ik ging snel zitten en we zaten druk de discusiëren over wat we zullen gaan eten op kamp. We kregen de eerste dag van de school macaroni en voor de rest van de dagen moesten we met een budget van 10 euro per persoon eten kopen. We waren er nog niet uit en Tom stelde voor om er later nog even op terug te komen.
De rest van de reis verliep voorspoedig. Maar ik bedacht me ineens dat ik mijn kam en wax was vergeten… Ik stelde mezelf voor om nieuwe wax te kopen daar bij de supermarkt en een kam die leen ik wel van iemand.
Maar wat zat er eigenlijk in mijn tas?
-Sanitaire artikelen (Tandenborstel, tandpasta, handdoek etc… Maar geen wax en kam.)
-Vuilniszakken
-Smartphone (Iphone 4s)
-Zaklamp
-Slaapzak
-Kussensloop
-Hoeslaken / kussensloop.
Eindelijk kwamen we bij het huis waar we zouden slapen de komende 7 nachten.
Een instructeur kwam de bus in en vertelde ons dat we de kamers netjes moesten houden en vertelde dat we met ons groepje op de kamer moesten wat het zelfde groepje was als voor het koken dus Mij Tom Sander en Lars.
Na nog wat uitleg mochten we naar buiten en daarna de deur naar de kamers instappen. Wij hadden kamer nummer 2 alleen geen sleutel omdat er geen sloten op de deuren zaten. (Moet je mij niet vragen waarom niet).
Het was etenstijd en we gingen macaroni eten en natuurlijk ging het weer eens fout door die lompe Tom… Tom legt de spatel van Sander op de koekenpan en ja dat is niet verstandig als de steel van plastic is. Ik laat alle uien op de grond vallen maar toch niemand lustte ze en Lars liet het gehakt op de grond vallen en legt het rustig in de pan… Uiteindelijk smaakte het eten toch nog lekker maar niet overheerlijk ofzo.
De eerste nacht kwam eraan en we hadden snachts in het bos een smokkelspel met rovers. Dus op naar het bos! We kregen van die dingetjes waarmee je de koffie altijd doorroert en dat moest cocaïne voorstellen. Deze moesten we van post 1 naar post 2 heen smokkelen en dat was nog verrekte moeilijk. Uiteindelijk had ik 5 staafjes afgeleverd en toen maar weer terug naar de slaapkamers en slapen omdat het onderhand 3 uur was geworden vanwege een verjaardag van een leraar.
Ik merkte op dat wat normaal onder het hoeslaken zit van rubber was en zocht op google op wat dat was en dat bleek tegen lichaamsvocht en bedplassen te zijn.
Uiteindelijk gingen we slapen in onze slaapzak en ik had mijn hoeslaken er niet omheen gedaan omdat ik dat onzin vond. De rest van de nacht verliep voor Sander, mij en Lars voorspoedig maar voor Tom niet… Hij had je raadt het al in bed geplast en er hing daarom ook een stank rond die al snel leraren aantrok. De rest van de leerlingen waaronder een aantal pesters en rokers waren nog niet wakker en gelukkig ook. Wij lachten stiekem een beetje om hem en dat zag een lerares die net binnen was gekomen en bezorgd keek ze naar Tom en vroeg: “Gebeurt dit thuis ook wel eens of is dit de eerste keer?”
Tom antwoordde dat dat nog niet eerder is gebeurd. De bovenbouwcoördinator vroeg Tom even mee te lopen voor een gesprek nadat hij zich had omgekleed en wat ik intussen deed is Deo spuiten.
Wat er tegen Tom werd gezegd wist ik op dit moment nog niet en ik hoop dat nog te weten te komen…
Hoofdstuk 2 komt eraan!
Het verhaal gaat over mij op ardennenkamp en ik maak met mijn school van alles mee. Het verhaal is vanuit mijn perspectief geschreven en het grootste gedeelte is waar gebeurd.
Eindelijk is het zover! Ik ga op kamp! Ik zette mijn tassen in de bagageruimte onderin de bus en stapte de bus in. Daar zaten mijn vrienden al (Tom, Sander, Lars en ik). Ik ging snel zitten en we zaten druk de discusiëren over wat we zullen gaan eten op kamp. We kregen de eerste dag van de school macaroni en voor de rest van de dagen moesten we met een budget van 10 euro per persoon eten kopen. We waren er nog niet uit en Tom stelde voor om er later nog even op terug te komen.
De rest van de reis verliep voorspoedig. Maar ik bedacht me ineens dat ik mijn kam en wax was vergeten… Ik stelde mezelf voor om nieuwe wax te kopen daar bij de supermarkt en een kam die leen ik wel van iemand.
Maar wat zat er eigenlijk in mijn tas?
-Sanitaire artikelen (Tandenborstel, tandpasta, handdoek etc… Maar geen wax en kam.)
-Vuilniszakken
-Smartphone (Iphone 4s)
-Zaklamp
-Slaapzak
-Kussensloop
-Hoeslaken / kussensloop.
Eindelijk kwamen we bij het huis waar we zouden slapen de komende 7 nachten.
Een instructeur kwam de bus in en vertelde ons dat we de kamers netjes moesten houden en vertelde dat we met ons groepje op de kamer moesten wat het zelfde groepje was als voor het koken dus Mij Tom Sander en Lars.
Na nog wat uitleg mochten we naar buiten en daarna de deur naar de kamers instappen. Wij hadden kamer nummer 2 alleen geen sleutel omdat er geen sloten op de deuren zaten. (Moet je mij niet vragen waarom niet).
Het was etenstijd en we gingen macaroni eten en natuurlijk ging het weer eens fout door die lompe Tom… Tom legt de spatel van Sander op de koekenpan en ja dat is niet verstandig als de steel van plastic is. Ik laat alle uien op de grond vallen maar toch niemand lustte ze en Lars liet het gehakt op de grond vallen en legt het rustig in de pan… Uiteindelijk smaakte het eten toch nog lekker maar niet overheerlijk ofzo.
De eerste nacht kwam eraan en we hadden snachts in het bos een smokkelspel met rovers. Dus op naar het bos! We kregen van die dingetjes waarmee je de koffie altijd doorroert en dat moest cocaïne voorstellen. Deze moesten we van post 1 naar post 2 heen smokkelen en dat was nog verrekte moeilijk. Uiteindelijk had ik 5 staafjes afgeleverd en toen maar weer terug naar de slaapkamers en slapen omdat het onderhand 3 uur was geworden vanwege een verjaardag van een leraar.
Ik merkte op dat wat normaal onder het hoeslaken zit van rubber was en zocht op google op wat dat was en dat bleek tegen lichaamsvocht en bedplassen te zijn.
Uiteindelijk gingen we slapen in onze slaapzak en ik had mijn hoeslaken er niet omheen gedaan omdat ik dat onzin vond. De rest van de nacht verliep voor Sander, mij en Lars voorspoedig maar voor Tom niet… Hij had je raadt het al in bed geplast en er hing daarom ook een stank rond die al snel leraren aantrok. De rest van de leerlingen waaronder een aantal pesters en rokers waren nog niet wakker en gelukkig ook. Wij lachten stiekem een beetje om hem en dat zag een lerares die net binnen was gekomen en bezorgd keek ze naar Tom en vroeg: “Gebeurt dit thuis ook wel eens of is dit de eerste keer?”
Tom antwoordde dat dat nog niet eerder is gebeurd. De bovenbouwcoördinator vroeg Tom even mee te lopen voor een gesprek nadat hij zich had omgekleed en wat ik intussen deed is Deo spuiten.
Wat er tegen Tom werd gezegd wist ik op dit moment nog niet en ik hoop dat nog te weten te komen…
Hoofdstuk 2 komt eraan!