Tommie

  • Onderwerp starter Augur_DL
  • Startdatum

Hoe vind je dit verhaal

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 1 5,0%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 2 10,0%
  • 8

    Stemmen: 5 25,0%
  • 9

    Stemmen: 5 25,0%
  • 10

    Stemmen: 7 35,0%

  • Totaal stemmers
    20
A

Augur_DL

Guest
geschreven door: Peutertje


Tommie was jarig vandaag en wenste zich voor zijn verjaardag eigenlijk maar een cadeautje. Maar hoe graag hij het ook wilde, hij wist met zekerheid dat hij het niet zou krijgen. Het was immers een geheimpje waar niemand van wist en Tommie zou nog liever zijn tong afbijten dan aan iemand te vertellen wat hij eigenlijk wilde. Het klonk ook te belachelijk om waar te zijn natuurlijk maar hoe belachelijk ook, Tommie wilde het allerallerliefste babykleren voor zijn verjaardag. Sinds 2 jaar liep Tommie al met dit idee in zijn hoofd maar het was te belachelijk voor woorden. Hij notabene, een spontane sportieve jongen van 16 jaar met veel vriendjes en een behoorlijk goed uiterlijk wilde het liefst vergeten dat hij 16 was en door het leven gaan al kleuter van hooguit 6 jaar.

Jaar geleden was het begonnen. Toen waren de nieuwe buren naast de familie Roordink (Tommies achternaam) komen wonen. Op zich niets bijzonders maar de nieuwe buren hadden een zoontje van 2 jaar. Inmiddels was het knulletje (Martijn) al 4 jaar maar was het ventje tot Tommies grote genoegen nog altijd niet zindelijk. Hoewel hij al naar de kleuterschool ging droeg het manneke nog altijd luiers en dat was wat Tommie zo fascineerde.

Hij vond het gewoonweg een onweerstaanbaar idee dat Martijn nog altijd luiers droeg en dit ook accepteerde alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Om de een of andere reden wond het idee Tommie enorm op. Gewoon rondlopen met een luier om en je helemaal geen zorgen maken om de reacties daarop. Tommie ging ook meer dan regelmatig bij de buren op bezoek. Jennifer was een gescheiden moeder van bijna 30 jaar oud en voedde Martijn omdat ze gescheiden was alleen op. Tommie hielp haar waar hij maar kon. Hij deed kleine klusjes voor haar, deed boodschappen en als het zo uitkwam hielp hij haar zelfs in de huishouding. Dat waren voor Tommie de mooiste momenten want meer dan eens kon hij meekijken als Martijn moest worden verschoond. Jennifer vond het de normaalste zaak van de wereld om Martijn in het bijzijn van Tommie te verschonen. Het ventje zelf gaf er ook niet om en zo vaak als hij maar kon probeerde Tommie het schouwspel van dichtbij te bekijken.

Jennifer vond de interesse van Tommie wel wat overdreven maar zocht er verder niks achter. Waarschijnlijk dacht ze dat Tommie geïnteresseerd was omdat hij zelf geen broertje had (ook geen zusjes trouwens, hij was enigst kind) en besteedde er verder geen aandacht aan. Als Martijn werd verschoond moest Tommie de grootst mogelijke moeite doen om niet te laten blijken dat het kijken naar zoiets als het verschonen van een kleuter hem opwond. Tommie had het idee dat hij het er wel goed vanaf bracht en dacht niet dat Jennifer verder iets vermoedde.

Nu was hij dan jarig en zoals verwacht kreeg hij niet het meeste door hem gewenste kado. Niettemin verliep de dag heel fijn en ’s avonds ging Tommie dan ook uitgeput naar bed. Hoewel hij erg moe was kon hij niet in slaap komen. Het idee van de babykleren liet hem niet meer los vooral ook niet omdat Jennifer vandaag met Martijn was langs geweest en omdat het buiten bijna 30 graden was had het manneke de hele middag in een luier rondgebanjerd. Verder niets, zij het dat hij vanwege de felle zon af en toe een wit T-shirtje droeg.

Tommie wist dat hij dit ook wilde en had zijn hersenen al meermalen gepijnigd hoe hij dat voor elkaar zou kunnen krijgen. Nu hij in bed lag en niet in slaap kon komen nam hij een besluit. Hij draaide zich op zijn rug en begon langzaam te plassen. Niet zoals normaal op het toilet maar gewoon in bed! Hij voelde hoe zijn plas zijn onderbroek nat maakte en langzaam vormde zich ook een natte plek in zijn bed. Tommie ontspande zich volledig en viel vervolgens als een klein kind in slaap.

De volgende ochtend werd hij gewekt door zijn moeder. Opstaan! , riep ze. Het is wasdag vandaag en je beddenspullen moeten gewassen worden. Met een ruk kwam Tommie overeind en realiseerde zich direct dat zijn bed kletsnat was. Zijn moeder keek hem verbaasd aan. Wat is er aan de hand Tommie Roordink ! Oei, Tommie was knalrood geworden en keek zijn moeder schuldig aan. Uhm... ik geloof dat ik een ongelukje heb gehad mam. Hoe bedoel je ongelukje, vroeg zijn moeder. Tommie werd nog roder en bracht stamelend uit, ik geloof dat ik in bed heb geplast mam.

Dat kan toch niet waar zijn Tommie? Je hebt van je leven nog niet in bed geplast dus waarom nu ineens wel? Kordaat liep moeder naar het bed en sloeg het dekbed terug. Tot haar schrik zag ze dat het bed niet zomaar nat was. Nee, het was kletsnat! Jezus Tommie! je hebt echt in bed geplast. Moeder was nu niet meer verbaasd maar boos en met een kwade stem riep ze: en nu snel je bed uit en douchen! Tommie gehoorzaamde vlug, vloog uit bed en met zijn natte onderbroek en T-shirt nog aan snelde hij naar de douche. Tommie voelde zich betrapt maar ondanks dat hij zich dood schaamde was het toch een fijn gevoel om in een nat bed wakker te worden. Eenmaal uitgedouched en terug op zijn kamertje zag Tommie dat zijn bed alweer schoon was opgemaakt. De natte spullen waren verdwenen er lag een droog stel kleren klaar.

Tommies moeder kwam er verder die dag niet meer op terug maar toen het eenmaal avond werd en bedtijd riep ze Tommie nog even bij zich. Jongeman, ik mag hopen dat wat er gisteren gebeurd is een ongelukje was. Ik zal morgenvroeg zelf komen kijken of ik gelijk heb ok? Tommie schudde met zijn hoofd van ja en vertrok naar boven. Eenmaal in bed kreeg de twijfel vat op hem. Het gevoel van het natte bed was onweerstaanbaar maar aan de andere kant was zijn moeder behoorlijk tegen hem uitgevallen. Twijfels vormde zich in zijn hoofd en alweer kon Tommie niet in slaap komen. Na een uurtje wakker te hebben gelegen won zijn twijfel het echter van zijn angst en voelde hij de warme straal langs zijn benen lopen. In een mum was het bed weer nat en net als de avond ervoor viel Tommie bijna onmiddellijk in slaap.

De volgende ochtend moest Tommie naar school en omdat hij vroeg zijn bed uit wilde en zich niet nogmaals door zijn moeder wilde laten verrassen had hij de wekker gezet. Prompt om 7.00 uur liep deze af en direct was Tommie klaarwakker. Het eerste dat hij zich realiseerde was dat zijn bed opnieuw nat was. Hij dacht aan de vorige ochtend hoe zijn moeder hem boos had toegeroepen en hoewel hij eigenlijk niets liever wilde dan dat ze het natte bed opnieuw zou ontdekken won ditmaal zijn verstand het van zijn gevoel. Vlug stapte Tommie uit bed en met zijn natte onderbroek en gedeeltelijk natte T-shirt nog aan haalde hij de natte spullen van zijn bed en verving ze door droge.

Maar nu? Waar moest hij de natte spullen laten? Tommie kon niets beters bedenken dan ze in de wasmand te doen en zo gezegd zo gedaan. Snel sprong Tommie daarna onder de douche, trok droge kleren aan en nog voordat zijn moeder wakker was zat hij al op de fiets richting school. Op school dacht Tommie niet meer aan het voorval en genoot hij van de dag. Hij was een goede leerling en had helemaal geen hekel aan school. Na schooltijd pakte Tommie zijn fiets weer en samen met zijn vriend Mark reden ze richting huis. Ze zouden samen huiswerk maken en daarna snel doorgaan naar het voetbalveld om te gaan trainen. Bij huis aangekomen zetten de jongens de fietsen in de tuin en liepen door de keukendeur naar binnen.

Eenmaal binnen stond zijn moeder hem al op te wachten. Mark, zei ze, kun jij even buiten wachten? Ik heb even iets met Tommie te bespreken! Mark zag de blik in haar ogen en hoewel verbaasd bedacht hij zich niet en liep naar de tuin. Zo Tommie Roordink! zei zijn moeder met een boze blik! Kom jij maar eens even met me mee! Ze pakte Tommie hardhandig bij een van zijn oren en hoewel hij hevig tegenstribbelde had Tommie weinig keus en volgde hij zijn moeder de trap op naar de badkamer. Daar liet ze zijn oor los en gebood ze hem op de rand van het bad te gaan zitten. Vervolgens opende ze de wasmand en wist Tommie wat er ging komen.

Wat hadden we gisteren ook al weer afgesproken! Uhmmm, Tommie wilde van alles zeggen maar en kwam geen woord over zijn lippen. Zal ik het je dan maar vertellen kleuter! Je hebt alweer in je bed geplast en of dat nog niet erg genoeg is ben je nog stiekem naar school vertrokken ook zonder me iets te zeggen! Terwijl ze dit zei hield ze de natte dekbedhoes voor zijn neus en Tommie rook de geur van zijn eigen plas. De situatie was behoorlijk beschamend. Tommie kreeg onder uit de zak, werd door zijn eigen moeder een kleuter genoemd en of at nog niet genoeg was voelde hij dat hij opgewonden werd en hoe zijn broek zich langzaam vulde met het resultaat van zijn opgewondenheid. Gelukkig was zijn moeder zo boos dat ze dit over het hoofd zag maar dat ze kwaad was, was zeker.

Hier zullen gepaste maatregelen op volgen Roordink! Tommie wist niks anders uit te brengen dan "ja mammie" en boog zijn hoofd om zijn moeder niet aan te hoeven kijken. Ok, einde gesprek zover. Vanavond hebben we het er verder over is dat duidelijk? Jawel mammie, stamelde Tommie. Mag ik nu met Mark huiswerk gaan maken? Daar had zijn moeder geen bezwaar tegen. Ze nam de natte dekbedhoes mee naar beneden en riep Mark weer naar binnen. Mark zag dat er iets gebeurd moest zijn maar durfde verder niks te vragen.

Eenmaal op Tommies kamertje gekomen deed Mark zijn mond open. Heb je ruzie met je moeder gehad? Tommie stamelde van ja maar op de vraag waarom gaf hij een ontwijkend antwoord. Ze hadden het er verder niet meer over en gingen aan hun huiswerk. Na een uurtje van studeren, hoewel het was meer flauwekullen dan studeren besloten de jongens dat ze klaar waren en stelde Tommie voor naar de training te vertrekken.

Zo gezegd zo gedaan en Tommie pakte zijn voetbaltas in. Ze liepen de trap af naar beneden, de keuken door en kwamen daar Tommies moeder tegen. We gaan trainen hoor mam! Das goed zei zijn moeder maar op tijd thuis hé? We hebben nog wat te bespreken! Tommie knikte van ja en verliet snel de keuken. Buiten wachtte hem nog een verrassing. Aan de waslijn hing zijn beddengoed en als je goed oplette kon je duidelijk merken dat het niet gewassen was maar net zo opgehangen als dat het van het bed was afgekomen.

Tommie maande Mark tot spoed en hoewel Mark wel met een vreemde blik naar de waslijn keek zei hij er verder niets over. De training verliep net als de schooldag in een prima sfeer en was ook weer veel te snel naar Tommies zin afgelopen. Het was nu bijna negen uur. Tommie nam afscheid van Mark en fietste in zijn eentje richting huis. Onderweg op de fiets naar huis bedacht hij zich wat zijn moeder voor hem in petto zou hebben. Daar zou hij al snel achterkomen.

Hij was nog niet binnen of zijn moeder stond hem al op te wachten. Vooruit naar boven jij! Wij hebben nog wat te bespreken! Tommie gehoorzaamde zonder morren, nam zijn voetbaltas onder zijn arm en liep naar boven. Op zijn kamertje aangekomen plofte hij op bed. Hee, dat klonk anders dan normaal. Tommie hoorde het geluid van plastic! Snel stond hij op van het bed, deed zijn dekbed opzij en tilde het hoeslaken op. Wat hij min of meer verwachtte klopte inderdaad. Op zijn matras lag een plastic hoes!

Tommie kon zijn ogen niet geloven en voelde met zijn hand aan de onderlegger. Op dat zelfde moment kwam zijn moeder binnen. Zo, dus dat heb je al ontdekt! Tommie keek zijn moeder beschaamd aan maar die ging onverstoorbaar door. Ik heb je zowel gisteren gewaarschuwd dat het gevolgen zou hebben als je opnieuw in je bed zou plassen. Wel, dit is het resultaat. Omdat je je blijkbaar niet als een normale 16-jarige kunt gedragen en het nodig vind om als een klein kind in bed te plassen vind ik dat ik je ook maar zo moet gaan behandelen. Ik neem aan dat je het daar mee eens bent?

Tommie wilde heel hard NEE roepen maar kreeg het niet over zijn lippen. Gelaten accepteerde hij dat zijn moeder hem voor klein kind uitmaakte en of dat nog niet genoeg was had hij ook geen weerwoord voor het zeiltje in zijn bed. Dat is dan duidelijk, zei moeder en verliet de kamer weer. Maar voordat ze de trap afliep kwam ze nog even terug. Oh ja, en dat is nog niet alles. Als je straks naar bed gaat volgt de rest. Tommie kon wel raden wat dat zou zijn maar knikte alleen maar van ja.

Toen moeder eenmaal weg was liep Tommie weer naar het bed en streelde het zeiltje met zijn handen. Weer werd hij erg opgewonden maar bedacht zich dat hij niet te lang op zijn kamertje kon blijven. Hij sloeg het bed weer dicht en ging naar beneden om televisie te kijken. Het was akelig stil onder het kijken en zowel Tommie als zijn moeder vermeden het om elkaar aan te kijken.

Om een uur of elf kreeg Tommie slaap en zei tegen zijn moeder dat hij naar bed ging. OK, dan loop ik even met je mee! Daar had je het. Het moment van de waarheid. Tommie liep de trap op met zijn moeder achter hem aan. Hij wilde richting zijn eigen kamertje lopen maar zijn moeder pakte zijn hand en leidde hem naar de logeerkamer. Daar wachtte de grote verrassing. Midden op het logeerbed stond een groot pak luiers!

Je weet zeker wel waar dat voor is? Weer zei Tommie niets maar knikte hij alleen van ja. Ok, wees een grote jongen en haal er maar een luier uit. Rood van schaamte maar tegelijkertijd zo opgewonden als een klein kind dat een cadeautje krijgt opende Tommie het pak en haalde er een papieren luier uit. Ze waren behoorlijk groot en zagen er, behalve dat, precies uit als babyluiers. Tommie bekeek de luier en wilde hem aan zijn moeder geven. Die weigerde en liet Tommie zijn eigen luier dragen terwijl ze naar zijn kamertje liepen.

Goed, zei moeder. Aangezien ik geen zin heb om iedere dag je beddengoed te wassen en omdat jij het nodig vindt om je als een kleuter te gedragen heb ik besloten je ook zo te behandelen. Uitkleden en snel! Tommie reageerde niet direct want het was al een tijdje terug dat hij zich naakt voor zijn moeder had vertoond.

Nou, waar wacht je op! Tommie wist dat hij geen andere keus had en trok langzaam zijn T-shirt uit. Nog langzamer knoopte hij de riem van zijn broek los en liet hij langzaam zijn spijkerbroek zakken. Nu stond hij voor zijn moeder met alleen nog zijn onderbroek aan.

Vooruit, spoorde moeder hem aan. Alles uit zei ik! Langzaam liet Tommie zijn onderbroek zakken en hij droeg nu niets anders meer dan zijn sokken. Moeder bekeek Tommie nog eens goed en zei toen; ongelofelijk, het lichaam van een jongen volwassene en het gedrag van een kleuter! Vooruit op bed gaan liggen. Tommie ging op de rand van het bed zitten en liet zich langzaam op zijn rug zakken. Hij voelde zich steeds kleiner worden.

Van opgewondenheid was nu geen sprake. De schaamte van de situatie deed ieder opwinding verdwijnen. Moeder had inmiddels de luier in haar hand en pakte Tommie bij zijn enkels. Als een volleerd kraamverzorgster tilde ze zijn benen op en spreidde de luier uit onder zijn billen. Daarna liet ze zijn benen weer zakken en haalde het voorste eind van de luier tussen zijn benen door omhoog. Behendig pakte ze de 2 uiteinden van de luier en deed de plakstrips op hun plaats. De luier paste perfect Tommie voelde de dikke prop tussen zijn benen.

Zo, das 1 zei moeder. Jij blijft nog even zo liggen dan ben ik zo weer terug. Terwijl moeder de kamer verliet voelde Tommie aan zijn luier. Hij voelde aan de elastieken van de zijkanten en tussen zijn benen hoe dik de luier wel niet was. Snel trok hij zijn handen weer terug en daar kwam moeder binnen. In haar hand had ze een broekje. Niet zomaar 1 maar een plastik broekje.

Zo, zei ze. Deze is voor de extra bescherming. Zekerheid voor alles nietwaar? Weer tilde ze Tommies benen op en als een geroutineerd verpleegster stak ze zijn voeten door de pijpjes. Tommie voelde hoe het broekje langs zijn benen omhoog werd getrokken en op zijn plaats terechtkwam. Zijn moeder voelde nog even langs de randjes van het broekje, stopte de luier eronder waar nodig en liet Tommie vervolgens op zijn buik draaien. Hetzelfde ritueel volgde en als afsluiting gaf ze Tommie een klapje op zijn bips. Poef, klonk het.

Zo, zei moeder. Jij bent klaar om te gaan slapen. Hier is je T-shirt. Dat kan je zelf wel aantrekken. Tommie trok het aan en zat nu rechtop in bed. Hij zat wijdbeens want door de dikke luier kon hij zijn benen niet tegen elkaar houden. Goed, nu wil ik nog 1 ding met je afspreken Tommie Roordink! Aangezien je niet in staat bent om je als een jongen van 16 te gedragen zal ik je verder ook behandelen als een kleuter. Morgenvroeg kom ik kijken of je nat bent en als dat zo is dan waag het niet om zelf je luier af te doen is dat duidelijk?

Ja mam, stamelde Tommie. Moeder verliet de kamer en Tommie was nu alleen. Hij bedacht zich niet, stond op van het bed en liep naar de spiegel. De luier en het broekje kraakte onder het lopen en Tommie voelde hoe hij een beetje waggelde. Nu zijn moeder weg was voelde hij ook hoe er nog iets in zijn luier groeide. Tommie bekeek zichzelf van tot teen, van voren en van achteren en voelde zich heerlijk! Hij liep terug naar zijn bed en ging op zijn rug liggen. Hij bedacht zich niet en begon te plassen. Waanzinnig dat gevoel! De stroompjes liepen langs zijn benen en binnen de kortste keren was zowel de voorkant als de achterkant van zijn luier kletsnat.

Tommie genoot en draaide zich langzaam op zijn buik. Hij begon zijn lijf van voren naar achteren te bewegen. Eerst zachtjes maar het ging steeds sneller en al snel kwam het ultieme gevoel. Tommies lijf schokte en hij voelde hoe zijn ruggenmerg zich samentrok.

Zachtjes slaakte hij een kreet en als vanzelf stopte hij zijn duim in zijn mond. Tommie voelde zich volmaakt gelukkig. Hij was al wel eerder meegemaakt maar deze keer was verreweg de mooiste. Met zijn duim nog in zijn mond probeerde Tommie te gaan slapen maar vanwege zijn opwinding lukte dit niet. Nogmaals plaste Tommie in zijn luier en herhaalde hij hetzelfde ritueel als even tevoren. Daarna was Tommie moe. Doodmoe zelfs. Zijn ogen sloten zich en langzaam dommelde hij weg in een diepe slaap.

De volgende ochtend werd hij wakker omdat zijn moeder het dekbed wegsloeg. Als ik het niet dacht zei ze. Je bent niet allen nat je bent kletsnat! Maar goed dat ik je een plastik broekje heb aangetrokken. Ga maar op je rug liggen dan zal ik je uitkleden. Tommie gehoorzaamde direct en voelde hoe zijn moeder de rand van het plastik broekje beetpakte en het vervolgens omlaag trok. Ze trok het broekje uit en hing het over de stoel die naast het bed stond. Vervolgens trok ze de plakstrips van de luier los en terwijl ze Tommies benen weer optilde haalde ze de natte luier onder hem vandaan. Weer lag Tommie volledig naakt voor zijn moeder. Die keek met afschuw naar de natte luier (gelukkig niet erin!) En drukte hem Tommie in de hand. Die ga je zelf maar in de vuilnisbak gooien maar eerst douchen!

Moeder verliet de kamer en Tommie stond op met de natte luier nog in zijn hand. Hij kon hem niet neerleggen want omdat hij zo nat was zou hij vlekken achterlaten als hij hem neer zou leggen. Er zat dus niets anders op dan eerst naar de vuilnisbak te lopen. Naakt liep Tommie de trap af en zag tot zijn schrik dat de vuilnisbak niet meer in de keuken stond maar was verhuisd naar de tuin. Wat nu? Tommie keek om zich heen en zag dat het nog stil was. Niemand te zijn.

Snel liep Tommie naar de vuilnisbak gooide zijn natte luier erin en snelde weer naar binnen. Gelukkig, niemand had hem gezien. Niemand? Tommie had niet gezien dat Jennifer het hele tafereel van achter haar slaapkamerraam had aanschouwd. Tommie douchte zich snel en vertrok naar school.

’s Avonds volgde hetzelfde ritueel. Tommie moest zich uitkleden, op bed gaan liggen en zich door zijn eigen moeder een luier om laten doen. Deze keer echter had moeder nog extra maatregelen genomen die ze als volgt verklaarde. Als dat bedplassen van jouw blijft dan zal ik je huid moeten beschermen tegen al dat vocht. Het extraatje bestond eruit dat moeder, voordat ze Tommie zijn luier omdeed, besprenkelde met talkpoeder en of dat nog niet genoeg was ook insmeerde met een beschermende zalf. Zowel de voorkant, inclusief zijn intieme delen, als de achterkant tot en met zijn bilspleet toe werd ingesmeerd met babyzalf. Tommie voelde zich hoogst ongemakkelijk nu zijn moeder hem aanraakte op zulke intieme plaatsen maar de reuk en het gevoel van de talkpoeder en de zalf maakte veel goed.

Weken gingen voorbij en Tommie was inmiddels aan zijn luiers gewend geraakt. Moeder ook, maar nog altijd liet ze duidelijk blijken niet blij te zijn met de situatie. Nog 1 week en dan zou het schooljaar ten einde zijn. Tommie begon zich hier een beetje zorgen om te maken. Dat hij thuis luiers moest dragen vond hij geen probleem maar het eerste weekend van de schoolvakantie zou Tommie met het voetbalelftal op kamp gaan en dat baarde hem zorgen. Er zaten 2 overnachtingen in het kampweekend en Tommie was als de door dat zijn voetbalvrienden uit zouden vinden dat hij nog in bed plaste. Hij nam dan ook het besluit om te proberen droog te blijven. Zijn moeder zou er niet van hoeven weten want als hij droog wakker zou worden dan zou hij er gewoon voor zorgen nat te zijn als ze hem wakker kwam maken.

Zo gezegd zo gedaan. Tommie sliep in en voor het eerst sinds weken was zijn luier droog toen hij in slaap viel. De volgende morgen was Tommie vroeg wakker. Hij had niet zo goed geslapen, waarschijnlijk omdat hij zich zorgen maakte over het bedplassen. En wat hij al vreesde was ook geschied. Zoals gewoonlijk was hij nat! Zijn luier dreef bijna in het plastik broekje en voor het eerst sinds weken was Tommie niet blij met zijn natte broek.

De volgende 2 dagen verging het hem niet anders en nu begon hij zich toch wel ernstige zorgen te maken. Tommie besloot nog beter op te letten en ’s avonds ruim voor het naar bed gaan niks meer te drinken maar helaas. Hij was en bleef nat wakker worden.

Shit, dacht Tommie. Hoe moet dat nu? Moeder kwam hem zoals gewoonlijk uit bed halen en tot Tommies stomme verbazing begon ze over het voetbalkamp. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was vertelde moeder Tommie, terwijl ze hem zijn luier afdeed dat ze met de kampleiding had gesproken. "Ik weet dat je graag mee wil op kamp en omdat je daar zult blijven slapen heb ik ze maar even ingelicht over je "probleempje".

Tommie was verbijsterd en bracht stamelend uit; Maar je hebt ze toch niet verteld dat ik ’s nachts een luier omheb? Jawel zei moeder maar dat vonden ze geen probleem, tenminste als je geen overlast bezorgd d.w.z. dat je daar zelf je luier aan en uit zult moeten doen. Tommie stond perplex en keek zijn moeder boos aan. Die zei niets anders dan "eigen schuld, dikke bult" en verliet de kamer zonder er verder een woord aan vuil te maken. Pfff, daar was Tommie mooi klaar mee. Hij bedacht zich hoe hij dit verder aan zou pakken en kon niets anders bedenken dan dat hij zich stiekem in zijn slaapzak zou moeten "aankleden" in de hoop dat niemand het zou merken.

De dag van vertrek van het voetbalkamp brak aan en Tommie vertrok met een tas vol kleren op kamp. Eenmaal aangekomen was een van de eerste dingen die geregeld moesten worden de kamerindeling. Het hele elftal werd verdeeld over 2-persoonskamers en bijna als vanzelfsprekend kwam Tommie op een kamer met Mark terecht. Beide pakten ze hun tas en liepen richting hun kamer. Daar wachtte Tommie weer een schrik! Geen slaapzakken maar gewoon bedden met lakens en dekens! Tommie baalde en gooide zijn tas op 1 van de bedden. In plaats van het gebruikelijke geluid van een matras op de springveren hoorde Tommie een verschrikkelijk geluid! Een zeiltje! Tommie keek Mark met een rood hoofd aan maar deze reageerde helemaal niet verbaasd. Tommie ging op zijn bed zitten en nogmaals kraakte het onder zijn lichaam. Uhhh, Mark ik moet je denk ik iets vertellen.

Oh ja, wat dan zei Mark en Tommie zag dat Mark terwijl hij dit zei een glimlach op zijn gezicht toverde. Uhhh, Tommie begon te stotteren en zei tegen Mark; wil je niet even naast me komen zitten. Mark deed wat hem werd gevraagd en weer kraakte het zeiltje. Mark, zei Tommie, weet je waarom mijn bed harder kraakt dan het jouwe?

Jawel, zei Mark zonder een spoor van verrassing op zijn gezicht. Jouw bed kraakt omdat er een zeiltje in ligt! Hoe weet jij dat? Och, zei Mark. Ik had al zo’n vermoeden dat je in bed plaste. Die ene keer dat ik bij jullie thuis was weet je nog? Toen hing je natte beddengoed aan de waslijn en had je ruzie met je moeder. Dat was daarover nietwaar? Tommie knikte van ja keek Mark aan hij vroeg toen bijna smekend "je gaat het toch niet aan iedereen vertellen hè?" Ben je mal, zei Mark. Wij zijn toch vrienden?

Tommie ontspande zich enigszins en keek Mark dankbaar aan. Pfoe, das een pak van mijn hart. De jongens maakten er verder geen woorden aan vuil en vervolgenden met het uitpakken van hun kleding. Ze hadden gezamenlijk 1 kast en de spullen hen pasten gemakkelijk. De luiers en zijn plastik broekje liet Tommie in zijn tas zitten. Die hoefde Mark (nog) niet te zien.

Het voetballen lukte geweldig en de eerste dag van het kamp vloog voorbij. De bedoeling was dat iedereen om 11.00 uur in bed zou liggen maar uiteindelijk werd het 1.00 uur voordat de jongens door de leiding naar hun kamer werden gestuurd. Nu moest Tommie met de billen bloot. Mark had zich al snel omgekleed en lag met zijn pyjama aan al op bed terwijl Tommie nog vreselijk liep te treuzelen. Mark zag het en vroeg aan Tommie "ga jij je nog niet omkleden?"

Jawel zei Tommie maar er is nog een klein probleempje. Weet je, ik heb je al verteld dat ik nog in bed plas maar das nog niet alles. Weer haperde Tommies stem en stotterend kwam er vervolgens uit; ik weet dat je me erom uit zal lachen maar ik moet omdat ik in bed plas een luier om. Mark lachte helemaal niet maar zei eenvoudig weg; nou, dan doe je toch een luier om!

Vind je het niet raar, vroeg Tommie? Nou ja, gewoon is het niet maar als het nodig is dan moet je het gewoon doen. Tommie voelde zich enigszins opgelucht en liep naar zijn tas. Daar pakte hij een luier uit en vouwde die open. Mark keek geïnteresseerd toe hoe Tommie al stuntelend probeerde zijn luier om te krijgen. Dat had hij nog nooit zelf gedaan en hoe hij ook zijn best deed, hij kreeg het niet voor elkaar zijn luier zelf om te doen.

Alweer toonde Mark begrip. Zal ik je even helpen want zo te zien lukt het niet best he? Tommie knikte van nee en verontschuldigde zich door te zeggen dat hij nog nooit zelf zijn luier had omgedaan maar dat zijn moeder dat altijd voor hem deed. Ga maar even liggen zei Mark zonder een spoor van hilariteit. Tommie luisterde gedwee en liet zich door Mark een luier omdoen. Blijkbaar had hij dit al vaker gedaan want evenals zijn moeder was Mark verbazingwekkend handig.

Voordat Tommie kon vragen waar Mark zijn ervaring vandaan had kwam hij zelf al met het antwoord. Weet je, mijn kleine broertje plast ook nog in bed en soms als ik moet oppassen zorg ik voor hem. Heb je trouwens niet iets vergeten? Om luieruitslag te voorkomen smeer ik mijn broertje altijd in met zalf en talkpoeder. Doe jij dat niet? Opnieuw voelde Tommie zich ongemakkelijk maar Mark had het antwoord alweer klaar.

Hij liep naar Tommies tas en haalde daar de talkpoeder, de zalf en gelijk ook maar het plastik broekje uit. Omdat de luier al op zijn plaats zat moest Mark hem weer losmaken. Nu lag Tommie naakt voor zijn beste vriend net zoals hij dat bij zijn moeder had voelde hij zich ook nu weer erg opgelaten. Mark maalde daar niet om en ging door met het insmeren, poederen en toen hij daarmee klaar was zei hij tegen Tommie; zo, dat is dat. Je plastik broekje kan je zeker zelf wel aantrekken? Tommie bedacht zich niet, trok vlug zijn plastik broekje aan, schoot in zijn pyjama en kroop onder de dekens.

Eenmaal onder de dekens stamelde Tommie; bedankt Mark! Oh, geen probleem zei Mark en deed alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Het weekend vloog voorbij en Tommie en Mark waren onafscheidelijk. Ook de tweede nacht hielp Mark Tommie en het enige verschil met zijn moeder was dat Mark hem zijn natte luier niet afdeed. Aantrekken was 1 maar een natte luier uitdoen was 2. Daarbij was Tommie prima in staat dit zelf te doen en daarmee was de deal gedaan. De natte luiers verdwenen in de prullenbak en werden door de huishoudelijke dienst keurig opgeruimd.

Het weekend vloog voorbij voor dat ze het wisten waren Tommie, Mark en de andere jongens van het elftal al weer op weg naar huis. De eerste plaats had er niet ingezeten maar met een derde plek was het voetballende deel van de trip uitstekend verlopen. Daarnaast hadden de jongens enorm veel plezier gehad en wat voor Tommie nog extra gold was dat verder niemand iets van zijn bedplassen had gemerkt.

Thuis aangekomen stond Tommies moeder Tommie en Mark al op te wachten. En vroeg ze, hebben jullie het leuk gehad? Beide jongens glunderden en riepen om het hardst van ja. En Mark, heb je Tommie goed kunnen helpen met zijn probleempje? Nu was Tommie oprecht verbaasd en kijk hij Mark aan of hij van een andere planeet kwam. Mark lachte en vertelde Tommie dat zijn moeder hem had gevraagd een oogje in het zeil te houden. Tommie was van zijn stuk gebracht maar de vriendschap van de jongens was inmiddels zo hecht dat ze beiden hartelijk om konden lachen.

De vakantie vloog voorbij Tommie plaste als vanouds in bed, werd door zijn moeder geluierd en op school ging het weer zijn gangetje.

Tommie droeg nu al een maand of 6 luiers en langzamerhand merkte hij dat het gewoon was geworden. Het gevoel van de (natte) luier was nog wel fijn maar de opwinding van die hij de eerste tijd bij het dragen van zijn luiers had, was aan het verdwijnen. Tommie dacht erover na en hoe langer hij dit deed hoe meer hij tot de conclusie kwam dat hij meer wilde.

Maar dat was makkelijker gedacht dan gedaan. Opzettelijk in bed plassen ging nog wel en zo had hij het voor elkaar gekregen dat hij luiers ging dragen maar wat hij nu wilde was moeilijker. Hij wilde niet alleen een luier om en een plastik broekje aan hij wilde nu meer. Een rompertje aan en gevoerd worden met een flesje DAT was waar Tommie nu veelvuldig over nadacht. Maar hoe zou hij dat nou voor elkaar kunnen krijgen?

Tommie brak er zijn hoofd over maar kon geen oplossing bedenken. Wel ging hij weer, zo vaak als hij kon naar Jennifer om daar Martijn te zien. Die werd door Jennifer nog regelmatig als baby aangekleed en zowel Jennifer als Martijn schenen zich daar prima bij te voelen.

De oplossing voor Tommie probleem kwam even plotseling uit de lucht vallen als de schijnbaar toevallige hulp van Mark destijds. Het was woensdagochtend en Jennifer was op bezoek voor een kopje koffie. Tommie dronk een kopje mee al pratend stelde Jennifer Tommie een vraag. Zou je deze zaterdag op Martin kunnen passen? Ik heb gisteren een vriendin van me gesproken en we zouden graag zaterdag met zijn tweeën naar een concert willen maar ik heb geen oppas.

Tommie keek zijn moeder aan. Deze trok een vragend gezicht alsof ze wou zeggen; je bent oud en wijs genoeg om dat zelf te bepalen nietwaar? Na deze blik van zijn moeder zei Tommie tegen Jennifer dat hij graag op Martijn wilde passen. Je weet toch wel hoe je voor hem moet zorgen he? vroeg Jennifer aan Tommie. Nou niet precies maar dat kun je me wel uitleggen denk ik.

OK, zei Jennifer. Kom vanmiddag maar bij me langs dan zal ik je vertellen wat je allemaal moet doen. Het meeste weet je denk ik al want je hebt al zo vaak staat kijken als ik Martijn verschoonde dat dat in ieder geval geen probleem hoeft te zijn. Verder moet je een flesje voor hem klaarmaken maar dat zal ook niet zo’n probleem zijn denk ik.

’s Middags meldde Tommie zich stipt op tijd bij Jennifer die uitgebreid de tijd nam om Tommie te vertellen waar hij allemaal rekening mee moest houden. De melk mocht niet te warm zijn, hij moest oppassen dat Martijn niet van de commode zou vallen en zo nog wat dingetjes. Voor het eerst mocht Tommie niet alleen kijken bij het verschonen van Martijn maar mocht hij zelf de handen uit de mouwen steken. Tommy genoot en kon niet wachten tot het zaterdag zou worden.

Toen het eindelijk zaterdag was meldde Tommie zich bij Jennifer en na dat ze samen Martijn naar bed hadden gebracht zwaaide Tommie haar uit. Nu had hij het rijk alleen. Het eerste dat hij deed was kijken of Martijn al sliep. Het knulletje sliep als een roos en het zou nog zeker 2 uur duren voordat hij wakker zou worden om zijn flesje te krijgen.

Tommie kon zichzelf niet bedwingen en hoewel hij heel goed wist dat het niet netjes was om in andermans kasten te neuzen deed hij dit toch. Hij was tenslotte in de babykamer en behalve babyspulletje zou hij daar niks vinden dat hij niet geacht werd te zien.

Tommie opende de commodedeuren en waande zichzelf in het paradijs. Hij zag luiers, plastik broekjes, spenen, slabbetjes, flesjes en rompertjes. Hij pakte 1 van de rompertjes, betaste het en voelde de opwinding in zijn broek groeien. Tommie bedacht zich niet, trok zijn broek uit, ging op de commode liggen en deed zijn zelf meegebrachte luier en plastik broek aan. Nu was het rompertje aan de beurt. Tot zijn stomme verbazing bleek het luierpakje te passen en terwijl hij de drukknoopjes tussen zijn benen dicht drukte voelde hij de aandrang om een flesje met warme melk te gaan vullen. Snel liep hij naar de keuken en warmde wat melk op.

Zodra het warm was deed hij het in het flesje en liep hij weer naar de babykamer. Voorzichtig pakte hij Martijn op en legde hem aan tegen de zijkant van het ledikantje aan. Het zou passen en meten worden maar na enig gefriemel lukte het Tommie om naast Martijn in het ledikantje te gaan liggen. Tommie genoot, zette de tuit van het flesje aan zijn mond en lurkte als een baby het hele flesje leeg. Het boertje volgde vanwege de snelheid van drinken al vlot.

Tommie legde het flesje naast zich neer en stopte een speen in zijn mond. Dat voelde nog beter dan een duim! Tommie sabbelde en sabbelde en doezelde langzaam in slaap. Tommie was net in slaap toen beneden de achterdeur openging. Een jongensstem riep; Tommie, ben je daar?

Tommie sliep en gaf geen antwoord. De traptreden kraakten en toen Mark boven was stak hij zijn hoofd om de hoek van de babykamer. Daar zag hij Martijn en Tommie vredig samen in bed liggen. Mark glimlachte breed en ging naast het ledikantje zitten. Hij streek Tommie door zijn haren en wachtte geduldig tot zijn vriend wakker zou worden.
 

luierjongens

ABDL stel uit Brabant
Het orgigeel is van onze hand en nee, er komt geen vervolg. Peutertje heeft destijds toestemming gehad het op zijn site te plaatsen en daar is het volgens ons nog steeds te vinden. Zolang zijn website online blijft verandert dat ook niet.
 

luierjongens

ABDL stel uit Brabant
We zijn toch wel benieuwd of er behoefte is aan een vervolg. Als er voldoende enthousiasme is dan nemen we de pen (na 10 jaar) weer op :).
 
Echt een mooi verhaal en er mag van mij echt nog een vervolg op komen. @peutertje m heb jij toevallig dit verhaal geschreven? En anders maakt iemand dit verhaal af met de juiste vermelding?
 
Bovenaan