Geschreven door: ...
(Deel 1)
Donderdag de 7de
'Hey Mike, kom eens hierheen, ik wil je dit laten zien'. Riep Matt. Mike liep naar Matt toe die achter zijn computer zat in zijn kamer. 'Dit heb ik in mijn vrije tijd gemaakt, moet je luisteren'. Zei Matt.
'Computeranalyse werknemers Secret Agency bureau'. Kwam uit de boxen van de computer. Op het beeldscherm was het volgende te zien: Matt Tuindorp, Computergenie, 21 jaar, jongen, werk sinds het begin bij Secret Agency. Matt klikte op het muisknopje en het beeldscherm versprong. Mike Vlaggeman, Hoofdleiding van Secret Agency, 23 jaar, jongen, heeft Secret Agency bedacht en opgericht. Roland Kikkersprong, Medeoprichter van Secret Agency, 21 jaar, jongen, Apparatuurleverancier voor het bedrijf. Paul Ruggebreuk, werknemer van bedrijf, 20 jaar, jongen, 1 jaar werkzaam in het bedrijf. Sebastiaan Klok, werknemer van bedrijf, 17 jaar, jongen, 4 maanden werkzaam in het bedrijf.
'En dit was het?' Vroeg Mike verbaast. 'Ik heb wel het hele bestand opnieuw ingevuld, en alles ingekort.' Antwoordde Matt terug. 'Let ook eens op dit'. Matt drukte opnieuw op zijn muisknop en het beeldscherm versprong. Computerbestanden van Operaties en plannen. Op dit moment geen Operaties bezig of in aanvraag.
'WAT?' Werkloos op dit moment?' Reageerde Roland toen hij dat las op het beeldscherm. 'We krijgen vast nog wel wat klusjes van mensen te doen.' Zei Mike op hem wat te kalmeren. 'Hopelijk wel snel, want ik heb heel snel geld nodig, ik dacht dat we nog wel wat klusjes in reserve hadden.' Reageerde Roland. 'Kleine klusjes verdienen niet zoveel en zijn snel afgemaakt, we spelen meer boodschappenjongen.' Gaf Matt antwoord. 'Dit is van nu toe onze enige keus'. 'Dan pakken we grotere, meer gevaarlijke, meer verdienende en langere klusjes, dan gaan we rijk worden!' Riep Roland hardop uit. 'Ok, ik ben het eens met Roland.' Riep Mike uit. 'We doen al 3 jaar, sinds het bedrijf bestaat, van die kleine en meestal van die illegale klusjes, ik denk dat we klaar zijn voor het echte werk'. Vertelde Mike door.
Na Overleg hebben ze besloten om dat te gaan doen. 'Dan is dat geregeld.' Riep Mike uit. 'Probeer informatie van de studenten door te geven van ons bedrijf zonder dat er hogere personen erachter komen.' 'Over een week kijken we met welke klusjes we gaan beginnen.'
'Volgende week donderdag de 14, na vieren.'
'Tot ziens jongens.' Riep Mike uit.
'Hoihoi, dag, mazzel.' Riepen de andere naar elkaar terwijl ze 1 voor 1 weg gingen.
Donderdag de 14de
Mike kwam binnen. 'Lekker laat!' Riep Roland uit.
'Gelijk naar zaken.' Riep Mike uit.
'Ok, we hebben hier zo keuze uit 2 opdrachten.' Vertelde Matt. 'De eerste gaat over een skateboard dat we terug moeten geven aan de eigenaar die zijn skateboard kwijt is omdat er een docent van hem heeft afgepakt'.
'Dat is weer zo kleine klus die we al zo vaak hebben gedaan.' Zei Mike tegen Matt. 'Daar ben ik het helemaal mee eens, daarom gaan we gelijk door naar de 2de opdracht.' Vertelde Matt door. 'Er waren paar jongens, hele grote populaire jongens op onze school die een weddenschap is aangegaan met een ander groepje uit hun buurt'.
'De weddenschap ging over het krijgen van een slip van een meisje uit hun school.' 'Ze hadden 2 weken de tijd, en er is nu 1 week al voorbij en hebben aan ons gevraagd om hen te helpen'. 'En hoeveel is de beloning?' Vroeg Mike.
'Schat eens.' Vroeg Matt. '100 euro, misschien 200, als we geluk hebben.' Riep Roland uit.
'8' Zei Matt. '8, 80, 80 euro's maar?' Riep Roland uit.
'800' Zei Matt heel langzaam en zacht uit. Minuutje was het stil. 'Slip van me zus pakken en aan die gasten geven, en de 800 euro's is binnen.'
'Nee Roland, ze hadden de keuze tussen 3 meiden, Bianca, Suzan en uit Rosanne'. 'Ze zijn heel toevallig bevriend met die mensen waarmee ze de weddenschap zijn aangegaan, dus dat wordt heel moeilijk.' Vertelde Matt.
'Ok, we zoeken uit wat voor werk ze doen, wat hun hobby's zijn, kunnen we inbreken, langs glippen, via toneelspelen binnen lozen, we moeten dat uitzoeken in 2 dagen.' Riep Mike uit.
'Ok Matt, jij volgt Bianca en houd er zoveel mogelijk in de gaten, Roland volgt Suzan en ik volg Rosanne wel.'
'We hebben precies 1 week de tijd, 7 dagen, dus 2 dagen observeren, meer tijd hebben we niet.'
'We spreken hier af op zaterdag de 17de, Ok?' Vroeg Mike aan de groep. Allemaal knikte naar hem.
'Ik ga er weer vandoor, ik zie jullie dan.' Riep Mike uit. Mike liep weg en Roland en Matt zaten nog alleen in de kamer.
'We gaan ervoor, we zorgen dat we deze Operatie afmaken en dan hebben we weer geld voor andere Operaties.' Zei Roland tegen Matt.
'We zullen zien, ga eerst maar goed observeren.'
'Zie je Matt'. Roland liep ook de kamer uit en Matt ging verder met zijn computer.
Zaterdag de 17de
Mike kwam de kamer binnen en deed zijn jas uit. Pakte een stoel en ging in de al gevormde kring zitten.
'Is iedereen er al.' Riep Mike uit.
'We moeten nog wachten op Paul.'
'Ok, dan wachten we op Paul.'
'Iemand nog wat te drinken?' Vroeg Matt, en schonk wat limonade in voor de mensen in het cirkeltje. De deur vloog open, en daar kwam Paul aan.
'Ja, sorry, heb het laatste stukje gerent, de bus was beetje laat.'
'Ga zitten, ik wou net beginnen.' Antwoordde Mike.
'Ok, dit gaat over Operatie...!'
'Slip.' Werd er door Sebastiaan geroepen. Iedereen schoot in de lach, behalve Mike, die serieus was.
'Slip, dank je Sebastiaan.' Zei Mike geërgerd naar Sebastiaan.
'Hoe gingen de observaties, Matt begin jij.'
'Ja, Ik heb Bianca gevolg, blonde meid van 17 jaar, de jongste van de 3, heel dom als je het aan mij vraagt, is vaak thuis, heeft volgens mij weinig vrienden, ik ben erachter gekomen dat ze veel oppast, is misschien een manier om dicht in de buurt te komen'.
'Ok, dank je, Roland.'
'Bij Suzan gaat nooit lukken, nooit thuis, altijd druk bezig op straat met vrienden enzovoorts, geen kans bij haar.'
'Ok, ik zelf heb Rosanne observeert, ze sport veel, dus we kunnen bij het sporten misschien haar slip pakken als ze een douche neemt, en kijken als er niemand in de kleedkamer is.'
'Wordt dit Operatie toch nog een makkie.' Riep Roland uit.
'Keuze uit 2 optie.' Zei Paul.
'Stemmen dan maar.' Kwam Sebastiaan mee inzetten.
'Stemmen doen we hier niet Sebastiaan, we kijken naar de makkelijkste manier, met hoeveel middelen, hoeveel geld het gaat kosten, enzovoorts, en daaruit maken we een beslissing.' Vertelde Matt. Matt en Mike gingen achter de computer zitten om alles te berekenen. Terwijl de andere leden onderling met elkaar praten wat hun ervan vonden.
'Mike, weet je waarneer en waar ze sport?' Vroeg Matt.
'Die sporthal op het pleintje.'
'Ze gaat Maandag avond om 7 uur als het goed is'.
'Dat is dan onze kans, maken we pure winst.'
'Maar als er maar 1 iemand anders die in de kleedkamer is of in de buurt ervan, moeten we de boel afblazen.' Vertelde Matt.
'Valt te proberen, anders kunnen we de andere optie kiezen via die oppasser.' Zei Mike.
'OK, We gaan maandag avond om 7 uur naar de sporthal op het pleintje.' Daar gaan we haar slip "stelen" maar we moeten ervoor zorgen dat we de sporthal een beetje kennen en dat iedereen zijn plek kent, daarom gaan we morgenmiddag nog eens daarheen om de boel te verkennen.' Vertelde Mike aan de groep.
'Ik kan niet morgenmiddag, wel in de avond.' Zei Paul.
'Kan iedereen in de avond?' Vroeg Mike aan de groep. Niemand reageerde.
'Ok, morgenavond 7 uur, dan maar bij de ingang.'
Maandag de 19de
'En daar komt Matt aan.'
'Iedereen is er.'
'Schiet op Matt, we gaan beginnen'.
'Iedereen weet waar hij moet staan als zij naar de kleedkamers gaat?' Vroeg Mike aan de groep. Iedereen knikte.
'OK Laten we gaan.' De jongens liepen door de gang, via de trap naar de tribune en daar zaten ze verspreid over de tribune. Rosanne speelde Badminton. Een spel met een Racket en een veren shuttle dat razendsnel over de baan geslagen word. Tot 9 uur was ze bezig op de baan en toen stopte ze pas. Ze liep naar de muur onder de tribune, en pakte haar tas. Paul boog voorover om over de leuning te kijken. Ze zag haar lopen richting de dameskleedkamers.
Paul keek naar zijn collega's en knikte dat het tijd is. Iedereen stond op en nam zijn positie in. Matt pakte zijn tas en liep door de grote hal waar er nog een paar mensen badminton speelde en zette zijn tas voor de dameskleedkamer en hij leunde daar naast tegen de muur aan. Hij zou een praatje met de dames maken als iemand naar binnen wou, om tijd te rekken. Mike stond bij de gang vlak bij de ingang van de sporthal en Roland aan de andere kant van die gang. Paul stond voor de kleedkamerdeur in de grote gang, en deed langzaam de deurknop naar beneden.
Hij hoorde de douches aangaan. Langzaam ging het hendel verder naar beneden en klikte ineens van het slot af. De deur schoof op een kier en hij keek door de spleet naar binnen, gelukkig was niemand te zien. Hij deed de deur langzaam open en deed 1 stap naar binnen, keek rond en zag de sporttas van Rosanne. Paul keek naar Mike en daarna naar Roland, maar en kwam niemand aan. Paul ging naar binnen en voordat die bij de tas was zag hij de andere kleedkamerdeur die bij de sporthal stond opengaan. Als een speer deed hij de deur dicht en rende naar buiten.
Roland liep de herenkleedkamer in en ging daar naar de wc, toen hij Paul zag rennen. Mike liep naar het barretje toe dat bij de sporthal hoorde en bestelde een glas cola. Matt kwam 2 minuutjes laten bij Mike zitten.
'En, is het gelukt?' Vroeg Matt zich af.
'Nee, je zou toch de mensen tegenhouden aan die deur.'
'Dat heb ik ook gedaan, maar langer kon ik niet, toen ik er stond, wou er gelijk een andere vrouw naar binnen, maar die heb zolang mogelijk proberen te rekken.' Vertelde Matt.
'Ok we gaan terug naar je huis, en gaan ons voorbereiden op onze laatste optie, onze oppasser.'
'Nog een cola'tje voor onderweg?' Vroeg Matt aan Mike.
'Lekker.' Antwoordde hij. Eenmaal aangekomen kwamen de andere mensen later de kamer binnen. Allemaal teleurgesteld bij deze kleine Operatie. Mike nam het wordt.
'Zoals jullie weten is het op het haartje niet gelukt, hierdoor zijn we dus verplicht om de slip te pakken van Bianca.'
'We weten dat ze vaak binnen is, en veel oppast, dus ik stel voor om haar te laten oppassen op iemand van ons midden.'
'Iedereen kijkt elkaar verbaast aan.'
'Zij mag wel op mij passen.' Riep Paul heel blij door de kamer waardoor iedereen moest lachen.
'Nee, ik stel voor dat we Sebastiaan erop af sturen.' Zei Matt.
'Hij is klein voor zijn leeftijd, erg klein zelf, praat niet zoveel, dus goede combinatie.
'Hij hoeft er alleen 1 dag te zijn om opgepast te worden, en in de middag pak je een slip uit haar kamer en gooi je via het raam naar beneden en die avond halen we je weer op.'
'En de Jackpot is binnen.'Riep Roland uit.
'Ik kijk even als ze toevallig haar eigen site heeft.'
'Ja, gevonden, Bianca babysitter site.'
'Voor 5 euro per uur pas ik graag op uw kind, hierbij word uw kind goed verzorg, krijgt eten, mag zelf 1 nacht blijven slapen zodat u de volgende ochtend op kunt halen en (als het kind luiers draagt) wordt uw kind goed onder handen genomen'.
'Voor reserveringen, bel naar het nummer 06-45239403 of mail naar [email protected].' (Alleen kinderen van 4 tot 7 jaar)
'Ok, dus we kleden Sebastiaan als een kind van 6 jaar, waar ze 1 dag op past.' Riep Mike uit.
'Waarom ik nou weer, ik krijg altijd de rotklusjes!' Zei Sebastiaan.
'Je bent nieuw in mijn bedrijf en je moet je zelf bewijzen dat je goed bent, en dit is een hele goede kans, en bij de sporthal kon je niet meedoen omdat je het niet zou halen dus mag jij in deze optie de hoofdrol spelen.' Zei Mike wat kwaad uit tegen Sebastiaan.
'Dit is het plan, Roland jij haalt voor morgen babykleertjes, speentje, luiers, noem maar op wat 6 jarige kindertjes dragen'. Vertelde Mike.
'Matt, jij zorgt voor een afspraak op woensdag, dan hebben we morgen een tijdje om te kijken als het staat, hoe hij moet acteren en gedragen, een mooi klusje voor Paul om dat aan hem uit te leggen.'
'Morgen horen we de plannen verder uit, eerst moet Sebastiaan het pak aantrekken.'
'Nog maar een potje Poker om onze mislukking van vanavond weg te halen.'
'Goed idee.' Reageerde Roland.
'Ik deel wel.' Riep Matt uit. Heel stilletjes en verbaast ging Sebastiaan er ook bij zitten, die niet zo vrolijk als de rest is.
Dinsdag de 20ste
'Smaakt de pizza goed heren.' Vroeg Paul aan iedereen die pizza had gehaald.
'Toppie!' Reageerde Matt. De deur ging open en Roland kwam binnen met een grote doos. Hij liep naar de tafel en zette de doos vlak naast de tafel neer. Iedereen keek verbaast naar de doos.
'Hier zitten de spullen in voor onze Sebastiaantje.' Begon Roland hem een beetje te pesten. Roland pakte het eerste wat hij graaide uit de doos.
'Een pakje dat ik van me buurmeisje heb geleend, die heeft een broertje van 7 jaar.'
'Ziet er echt peuterig uit.' Riep Paul. Roland graaide nogmaals in de doos.
'Paar schoentjes van haar broertje, een kinderachtige onderbroek, sokken en shirt. Sebastiaan slikte, hij zag het niet meer zitten.
'En het belangrijkste, om het echter te maken, een pak luiers, gehaald bij de C1000.'
'Ok Sebastiaan, doe al deze spullen aan, als het niet lukt, helpen we je wel erbij.' Zei Mike. Sebastiaan twijfelde en riep, 'waarom die luiers, die hoeven toch niet, die dragen toch alleen baby'tjes tot 3 jaar.'
'De luiers zijn om het echter te maken, dan hebben we meer kans tot slagen.' Vertelde Matt.
'We vertellen haar dat je iets aan je blaas heb en dat jij ze dus nog moet dragen.' Sloot Roland aan op Matt. Sebastiaan ging achter een kast staan met een deur open, zodat je alleen via leunend tegen de muur kon zien. De doos werd naast hem gezet en iedereen keek naar de hoek, Sebastiaan niet kunnen zien. Sebastiaan gooide zijn kleren over de deur, eerst zijn shirt, dan de schoenen eronder, dan zijn broek en vervolgens ook zijn onderbroek.
Hij pakte de pak luiers en bleef even staan. Na een minuutje trok hij het pak open en pakte er een luier uit. Hij vouwde hem open en probeerde het bij zichzelf om te doen. Niet lukkend plakt hij hem dicht en trok het peuterkostuum aan. Hij kwam er onderuit en iedereen probeerden zijn lach in te houden.
'Hij ziet er wel goed uit als een peuter.' Riep Matt die achter zijn computer zat om zijn mail te checken.
'Schitterend.' Zei Mike met een grote glimlach op zijn gezicht.
'Paul, laat hem een stukje acteren zien.' Zei Mike tegen hem.
'Mike, kom eens hier.' Riep Matt uit die nog achter zijn computer zit.
'Ik lees haar reactie op mijn mailtje voor dat ik gisteren naar haar heb verstuurt.'
'Bedankt voor uw interesse in mijn oppaskunsten en zal uw kind goed onder handen nemen.'
'U kunt uw kind om 12 uur bij me brengen en u kunt hem weer ophalen die avond tussen 9 en 11, zoals u had gezegd. Als u uw kind niet ophaalt, dan mag het kind 1 nacht blijven slapen, ik verwacht wel dat u uw kind die dag erna wel ophaalt. Vele groetjes van Bianca.'
'Ok.' Riep Mike uit.
'Sebastiaan, we hebben iemand geregeld die op je wilt oppassen, je weet wat het doel is?'
'We wachten totdat jij gebeld hebt en dan komen wij de slip die je naar beneden heb gegooid wel ophalen.'
'Die avond komen wij jou ophalen, en dan is de Operatie geslaagd.'
'Wat jij alleen hoef te doen is gewoon een 6 jarige kleuter spelen en doen wat je oppas allemaal zegt.' Zei Roland.
'Je moet wel al je haar wegscheren, je okselhaar, borsthaar en ook je schaamhaar.' Zei Paul.
'Maar dat mag je thuis allemaal doen, niet in mijn huis!' Riep Matt gelijk achter Paul.
'Heren, vanaf morgen begint Operatie Slip, Paul brengt je om 12 uur naar Bianca, die heeft nu al vakantie, en we melden jou ziek op school.' Vertelde Mike tegen Sebastiaan.
'We zeggen tegen je ouders dat je bij Matt blijft slapen, en alles komt goed.'
'Nu nog hopen dat deze Operatie slaagt.' Zuchtte Roland.
'Tot morgen mensen.' Riep Paul uit en liep weg.
Woensdag de 21ste
'Hier moet Sebastiaan wonen.' Zei Paul in gedachten tegen zichzelf. Toeterde 2 keer en wachtte totdat Sebastiaan naar buiten kwam. Na 2 minuten stapte Paul uit zijn auto en liep naar de voordeur. Hij belde aan en wachtte nog maal. Er werd opengedaan door Sebastiaan, met alleen een boxer aan en een kapotte luier in zijn hand.
'Niemand anders thuis?' Vroeg Paul aan Sebastiaan. Sebastiaan schudde van niet.
'Ik help je met je luier.' Stelde Paul voor. 'Ga maar liggen op de grond van de huiskamer.' Commandeerde hij Sebastiaan, die als een speer ging liggen op de grond. Een kleine glimlach verscheen op Paul gezicht. Hij trok Sebastiaan boxer uit en gooide die op de bank. Daarna pakte hij de pak luiers die hij gister meekreeg en haalde er een luier uit, vouwde hem open, en legde hij onder Sebastiaan neer.
'Je benen optrekken!' Commandeerde hij Sebastiaan weer en Sebastiaan luisterde gelijk naar de commando's van Paul. Paul legde de luier onder de billen van Sebastiaan en vouwde de luier dicht. Hij controleerde de randjes nog even en liet hem staan.
'Je kunt jezelf toch wel aankleden hoop ik!' Zei Paul om Sebastiaan te vernederen. 'Of ben je misschien nog een echte baby?'
'Dat lukt me zelf wel, alleen die luier heb ik nog nooit gedaan.' Antwoordde Sebastiaan. Sebastiaan trok zijn pakje aan en samen met Paul liepen ze naar de auto van Paul. Sebastiaan wou zijn voorportier al open doen voordat Paul hem riep.
'Baby'tjes gaan achterin in een speciaal stoeltje'.
'Dat meen je niet, moet dat echt?' Riep Sebastiaan vol verbazing uit.
'Het moet echt lijken, ze kan door het raam kijken als we aan komen.' Gaf Paul antwoord. Sebastiaan ging zitten op het kinderzitje en Paul maakte het kinderzitje stevig dicht. Paul nam plaats achter het stuur en ze reden weg.
Bij Bianca aangekomen stapte Paul uit en gooide de portier dicht. Hij opende het portier waar Sebastiaan zit en maakte hem los. Sebastiaan stapte uit en gooide ook de portier dicht. Paul nam het handje van Sebastiaan en liep naar de deur.
'Wat je ook doet, zorg dat die slip onopgemerkt uit het raam gooit.' Zei Paul zacht en streng naar Sebastiaan.
'Ik doe mijn best!' Riep Sebastiaan vol moedig terwijl hij eigenlijk heel erg gekleineerd voelde van binnen.
Paul belde aan. De deur werd opengedaan en daar stond Bianca voor de deur.
'Hallo, hier is mijn kleine broertje, ik moest heb hier brengen van me ma.' Nam Paul het woord.
'Ja, dat klopt, ik neem hem vanaf hier wel over.' Antwoordde Bianca. Bianca pakte Sebastiaans hand en zei 'Zeg maar dag tegen je grote broer.' Paul liep weg en stapte in zijn auto. Bianca deed de deur dicht en trok de jas van Sebastiaan uit en hing de jas op. Daarna trok ze ook de schoenen uit en lag hem neer tegen de muur.
'Loop maar mee, je hoeft niet bang te zijn, we wijn de hele dag met zijn tweetjes.' Sebastiaan liep de gang door naar de woonkamer, die erg groot was. Daar naast de woonkamer was de keuken, waar je zonder deur in kan lopen. De kamer was heel leuk en gezellig ingericht. Bianca liet verder het huis zien. Naast de deur naar de gang was een trap die rond naar boven leidde. Daar kwam je in een kleine hal waar nog 3 andere deuren zijn. De ene deur was Bianca kamer, een grote kamer die ze heel stijlvol heeft ingericht. De andere deur liep naar de slaapkamer van haar ouders, en de laatste is de badkamer. In de hal heb je 2 deuren, een ervan liep naar de wc en de andere liep naar de garage.
'Wil je wat drinken?' Vroeg Bianca aan Sebastiaan na de rondleiding. Sebastiaan knikte en ging zitten op de bank die tegenover de tv stond. Hij keek naar buiten en zag de grote tuin. Bianca kwam aanlopen met 1 glas in haar hand en 1 kinderbekertje, met een dekseltje met een drinkgleuf erin. Sebastiaan nam het aan en begon eruit te drinken. Bianca ging op een stoel zitten die tegen de ramen aan stond.
'Ik heb van je grote broer gehoord dat je nog luiers draagt, maar dat geeft helemaal niks hoor. Wel jammer dat je hier 1 dagje bent, je ziet er schattig uit.' Sebastiaan dronk zijn drinken beschamend leeg en zocht ondertussen naar de telefoon. Hij zag er 1 hangen aan de muur naast de deur die naar de gang leidde. Nadat Bianca haar glas had opgedronken ging ze staan en liep ze naar Sebastiaan toe.
'Ga is staan klein kereltje van me.' Sebastiaan ging staan en meteen werd zijn broek naar beneden getrokken. Daarna werd zijn onderbroek naar beneden getrokken en voelde hij Bianca's hand aan de voorkant van zijn luier. Na paar keer kloppen en gevoelt te hebben liet ze de luier los en deed ze mijn broek en me onderbroek uit.
'Loop maar mee naar boven. Sebastiaan volgde Bianca naar boven en boven aangekomen stond Bianca stil in haar eigen kamer. Ze ging knielend voor Sebastiaan zitten.
'Je moet hierzo heel goed stilstaan en niet zomaar weglopen, begrepen?' Sebastiaan knikte en Bianca maakte een klein deurtje in de muur open dat was bedekt door het behang. Daar haalde ze een klein babybedje uit en klapte die uit. Ondertussen keek Sebastiaan even naar haar ouders slaapkamer en zag daar de telefoon naast het bed liggen. Meteen werd Sebastiaan weggetrokken door Bianca en deed zijn truitje uit. Ze tilde hem op en zette hem neer in het bedje.
'En nu eventjes een lekker middagdutje doen, en o wee als ik erachter kom dat je uit je bed bent geweest!' Riep ze kwaad toe, maar gaf liefkozend een zoen op Sebastiaan voorhoofd. Bianca deed het licht uit en deed de deur dicht. Sebastiaan wachten totdat hij Bianca van de trap af hoorde gaan en stond op. Eerst keek hij in het rond, daarna klom hij voorzichtig over de verhoging en sprong op de grond. Hij hoorde zijn luier erg goed kraken zonder broek aan, maar negeerde de luier en liep naar de kast toe. Er waren 3 lade, hij begon bij de eerste. Hier lagen haar slipjes, BH en sokken. Kieskeurig koos Sebastiaan een slip uit dat voor hem wel goed was en propte dat in zijn luier.
Hij loopt naar het raam en deed die voorzichtig open. Eerst om zich heen kijken, en daarna naar beneden om te kijken als er bosjes was. Er lag inderdaad wat bosjes, maar niet genoeg, je zou de slip zo kunne zien. Sebastiaan deed de raam weer dicht. Luisterend naar de voetsporen op de gang liep hij naar de deur, hij hoorde niks. Hij doet voorzichtig de hendel omlaag en de deur klikt van het slot. Op een kiertje luisterend hij naar Bianca, die waarschijnlijk nog beneden is.
Snel liep hij naar de kamer van haar ouders en deed de deur achter zich dicht. Daar pakte hij de hoorn van de telefoon en hoorde de stem van Bianca erdoorheen.
'Nee, hij is zo schatje.' Hoorde Sebastiaan Bianca nog zeggen door de telefoon. Hij hing weer op en zag het raam bij zijn ouders. Die deed hij langzaam en voorzichtig open en keek naar beneden. Bosjes, hij pakte de slip van Bianca uit zijn luier en gooide die naar beneden. De slip viel door tussen de bosjes, precies op de goede plek waar Sebastiaan het had gehoopt. Hij klikte het raam dicht en liep terug. Deed de deur van de slaapkamer van Bianca ouders dicht en sloop terug naar Bianca kamer. Hier deed hij ook voorzichtig de deur dicht en klom in zijn bedje. Sebastiaan zou later de telefoon gebruiken. Hij liet een klein plasje in zijn luier, want dat moest hij doen van Paul, dat leek echter volgens hem.
Na een lange slaapmiddag zag hij Bianca staan naast zijn bed. Ze deed ruw Sebastiaan benen uit elkaar en met haar hand op de voorkant van Sebastiaans luier aan het voelen.
'Ik voel dat me kleine jochie nat is geworden tijdens zijn slaapje.' Zei Bianca op een kinderachtige toon. 'Dit had ik al gedacht, ga maar op de handdoeken op mijn bed liggen.' Bianca droeg Sebastiaan eraf en Sebastiaan ging liggen op de handdoeken. Bianca deed eerst de plakstrips eraf, een voor een. Daarna trok ze de luier weg. Ze legde hem voorlopig in het bedje neer. Ze pakte een bus babypoeder en poederde Sebastiaan helemaal vol. Hierna liep ze naar haar grote kast en pakte daar uit een groot pak Pampers en pakte er een luier uit. Terwijl ze terugliep vouwde ze hem open en legde die neer onder Sebastiaan billen.
Ze schoof de voorkant over het kruis van Sebastiaan, die daar met een rode kop lag. Daarna waren de 2 plakstrips aan de beurt. Hierna kreeg Sebastiaan een plastic broekje aan en klaar was hij. Sebastiaan kreeg een dikke kus op zijn voorhoofd.
'Omdat je zo lief en zoet heb gedragen tijdens je verschoning.' Zei Bianca tegen Sebastiaan. Ze pakte de vieze luier en vouwde hem dicht terwijl ze naar de prullenbak liep. Daar gooide ze de luier in.
'Kom maar mee Sebastiaan.' Zei Bianca terwijl ze zijn hand meetrok. Ze liepen naar beneden en liet Sebastiaan op de bank zitten.
'Ik ga even wat eten voor je maken.' Riep Bianca vanuit de keuken. Sebastiaan deed de tv aan en zocht gelijk naar de telefoon en zag hem naast hem op de bank. Hij pakte de telefoon op en liep naar de gang en deed de deur op een kiertje. Daar belde hij het nummer van Paul.
'Hier Sebastiaan, ik moet snel ophangen, maar de slip heb ik al naar beneden gegooid, doei.' Sebastiaan liep terug en ging weer zitten. Na 10 minuten kwam Bianca terug en gaf Sebastiaan een bord met eten.
'Ik doe je een slabbetje om, voor als je gaat knoeien, maar ik neem aan dat je normaal kunt eten.' Vertelde ze.
Na eten liepen ze beide weer nar boven en werd Sebastiaan weer aangekleed door Bianca. Hierna ging de deurbel. Bianca deed open.
'Hallo, Sebastiaan is klaar om met u mee te gaan.' Vertelde ze met een glimlach.
'Is hij een beetje lief geweest.' Vroeg Paul.
'Hij is heel lief geweest deze dag.'
'Kom maar mee Sebastiaan.' Riep Paul naar Sebastiaan. Sebastiaan liep naar Paul en ging weer zitten achter in het kinderzitje. Paul bedankte Bianca nogmaals en ging zitten achter het stuur en reed weg.
'Goed gedaan hoor Sebastiaan, ik heb die slip van Bianca, nu hebben we dat geld binnen.'
'Hoe was het om als baby te spelen?' Vroeg Paul.
'Ik mag gelukkig weer praten, en die luier zit voor geen meter.' Riep Sebastiaan uit.
'Maar gelukkig is het voorbij.' Riep Sebastiaan blij uit. Paul keek in zijn spiegel naar Sebastiaan en glimlachte naar hem.
Bij het huis van Matt aangekomen liepen ze naar binnen. Daar gaf Paul het slipje aan Matt.
'Dit geef ik morgen aan Mike, en die geeft het aan de opdrachtgevers.'
'Dus morgen kunnen jullie je geld ophalen.'
'Ik kan niet wachten.' Riep Paul uit.
'Kom mee Sebastiaan, ik breng je even thuis.
'Je moeder mag het zeker niet zien dat je een luier om hebt?' Vroeg Paul aan Sebastiaan.
'Nee, natuurlijk niet, wat moet zij ervan denken, ik kan niet gewoon over ons praktijk vertellen.' Vertelde Sebastiaan uit. Paul keek weer met een grote glimlach in de spiegel naar Sebastiaan en stopte voor Sebastiaan huis.
'Succes zo met je moeder.' Zei Paul. Sebastiaan stapte uit en sloeg de portier dicht. Hij deed de deur voorzichtig open en merkte dat het slot erop zat. Het luchtte hem op want zijn ouders waren niet thuis. Hij liep naar binnen naar zijn kamer en zag op zijn bed het pak luiers met een briefje erop. In het briefje stond:
Broer van me.
Wat ik nu weer zie in je kamer, dat had ik van jou toch niet verwacht. Dat mijn grote broer nog luiers moet dragen, was ik nooit in me opgekomen. Ik neem aan dat papa en mama hier nog niks van weten. Als je dat zo wilt houden, luister je voortaan naar je lieve zusje, en doe je alles wat ik zeg. Als je dit niet doet, dan zal ik hem aan papa en mama vertellen, die behandelen je wel verder als een kleine baby'tje. Kom naar me toe als je dit briefje gelezen hebt.
Je zusje.
Sebastiaan slikte in zijn keel, draaide zich om en liep naar de kamer van zijn kleine zusje. Hij maakte de kamerdeur open en keek naar haar kleine zusje. Haar kamer was roze, met veel knuffels en poppen.
'Daar is mijn nieuwe kleine baby.'
'Als je ook maar 1 wordt verteld aan papa en mama Femke.' Probeerde Sebastiaan zijn zusje te dreigen.
'Dan mag jij van papa en mama je hele leven lang dag en nacht een luier blijven dragen. En bij mij is het alleen als ik het wil, dus dat valt toch nog wel mee of niet?' Vroeg Femke aan haar grote broer.
'Doe je broek uit en je trui, ik wil je alleen zien in je luier.' Sebastiaan deed zijn broek en zijn trui uit en stond naar alleen nog een luier aan.
'Kruip hier naar toe.' Sebastiaan liep naar haar zusje toe.
'KRUIPEN zei ik.' Herhaalde Femke haar bevel. Sebastiaan ging op handen en voeten zitten en kroop naar haar toe. 'Wat een schatje ben je zo met alleen een luier om. Ga staan, draai je om en spreid je armen.' Commandeerde ze weer. Sebastiaan keek met een bos gezicht, stond op, draaide zich en spreidde zijn armen. Femke hand ging om hem heen en kneep aan de voorkant in zijn luier.
'Zo te zien is mijn kleine baby broertje nog droog.' Complimenteerde ze Sebastiaan. 'Ik wil dat je gaat zitten en je luier vol plast, nu meteen!'
'Nee, ik wil me luier af doen, heb al lang genoeg in me luier gelopen.' Kwam Sebastiaan voor zichzelf op.
'Ik zeg het tegen mama en dan loop jij voor altijd in een luier, dat is nog veel erger dan dat je voor mij in je luier moet plassen!' Schreeuwde Femke terug naar Sebastiaan. 'Dus ga zitten en plas in je luier, dan ben je van deze luier af.' Vertelde ze. 10 minuutjes ging er door en Femke keek maar naar de luier van Sebastiaan. Sebastiaan probeerde zich te ontspannen en plaste vervolgens in zijn luier. Femke keek met grote ogen naar de luier en glimlachte.
'Vieze Stoute baby dat je bent, plas je nog in je luier ook.' Pestte ze Sebastiaan. Femke ging van haar bed af, ging met haar hand naar de luier en kneep erin.
'IIEEUUWW!' Riep ze uit.
'Mag ik nu me luier uit doen, dat had je gezegd!' Riep Sebastiaan uit.
'Jij niet, ik doe je luier uit, kleine baby'tjes die nog in hun luier plassen mogen niet aan hun luier komen!' Vertelde Femke.
'Als je mee werkt is de luier zo weg en mag je naar je kamer toe.' Vertelde Femke. Sebastiaan zuchtte en ging achterover liggen. Femke deed de eerste plakstrip eraf en daarna de tweede. Ze had een hele grote glimlach op haar gezicht en genoot ervan om haar grote broer in een luier te zien en te laten behandelen als een kleine baby. Ze haalde de luier onder Sebastiaan billen vandaan en gooide die in een hoek. Sebastiaan wou staan maar Femke duwde hem weer terug op de grond.
'Even wachtten lief babybroertje.'
'Je hebt me luier afgedaan, nu mag ik naam me kamer!' Riep Sebastiaan tegen Femke.
'Voor de zekerheid doe ik je een schone luier om, ik ben bang dat je in je bed gaat plassen.' Vertelde Femke.
'Ik plas helemaal niet in bed!' Riep Sebastiaan.
'Maar je plaste net wel in je luier, en dat is terwijl je wakker was, als je slaapt dan zijn al je spieren ontspannen en plas je nog veel sneller.' Legde Femke uit.
'Ik moest plassen van jou!'
'Nee hoor, ik zeg dingen van kruip naar me toe, niet van plas in je luier.' Sebastiaan keek kwaad naar Femke, die daar maar met een grote glimlach ervan genoot.
'Ik doe jouw nu een schone luier om, zodat je zonder zorgen kan slapen.' Zei Femke. Femke pakte een luier uit de pak luiers die uit de doos kwamen van Roland, en deed die om bij Sebastiaan. 'Ik heb deze pak luiers gevonden in je kamer. Je mag nu naar je kamer, je mag je luier niet meer afdoen en slaap ermee. En ik zou er maar voor zorgen dat je de luier niet laat zien aan mama of papa, want dan weet je zeker dat je voor altijd een luier moet dragen.' Vertelde Femke op een bedreigende toon. Sebastiaan pakte zijn kleding, liep de kamer uit, gooide de kleding in de doos van Roland en verstopte die in de kast. Daarna deed hij het licht uit, schoof de gordijnen dicht en ging slapen, met alleen een luier om.
Vrijdag de 23ste
Sebastiaan had gisteren zijn geld opgehaald, en liep nu van school naar huis. Hij was niet zo blij wat er woensdagavond gebeurde, en is nu bang dat hij het hele weekend in een luier moet gaan lopen thuis. Gisteren heeft Sebastiaan zijn luier uitgedaan toen hij wakker werd en verstopt in de doos. Daarna heeft hij zijn zusje zoveel mogelijk alleen gelaten. Zijn ouders gaan vandaag weg een weekend weg naar het andere kant van het land, dus dat betekent alleen met zijn zusje zijn. Dit gaat een zware weekend worden voor hem als hij zijn geheim wilt blijven bewaren voor zijn ouders.
Hij liep naar huis en deed de deur open.
Sebastiaan liep zachtjes naar boven naar de trap en op de eerste tree kwam er al een harde krak uit. Femke keek in de gang en zag Sebastiaan op de eerste tree staan.
'Hai lief broertje van me, je mag wel je schoenen en je jas uitdoen.' Sebastiaan deed zijn schoenen uit en zijn jas hing hij op. Femke kwam al aangelopen en trok Sebastiaan mee naar boven. In haar kamer draaide ze zich om.
'Weet je wat ik vind, papa en mama zijn weg en dus ben ik de verantwoordelijk hier. Eigenlijk de oudste, maar jij bent nog maar klein dus dan ben ik het voor dit weekend. Papa en mama willen dat je luistert naar mij en doet wat ik zeg, want anders moet ik het aan papa en mama vertellen en dan floept er toevallig iets uit me mond wat ze eigenlijk niet willen horen.' Vertelde Femke.
'Is goed ik heb het begrepen!' Schreeuwde Sebastiaan het uit.
'Dit hele weekend gaan we oppas en baby spelen, en omdat ik voor later moet leren op te passen, moet jij de baby zijn.' Vertelde Femke.
'Dus dat betekent...' Sebastiaan slikte en wist wat er ging komen.
'Zeg het dan Sebastiaan.' Daagde Femke uit.
(Deel 1)
Donderdag de 7de
'Hey Mike, kom eens hierheen, ik wil je dit laten zien'. Riep Matt. Mike liep naar Matt toe die achter zijn computer zat in zijn kamer. 'Dit heb ik in mijn vrije tijd gemaakt, moet je luisteren'. Zei Matt.
'Computeranalyse werknemers Secret Agency bureau'. Kwam uit de boxen van de computer. Op het beeldscherm was het volgende te zien: Matt Tuindorp, Computergenie, 21 jaar, jongen, werk sinds het begin bij Secret Agency. Matt klikte op het muisknopje en het beeldscherm versprong. Mike Vlaggeman, Hoofdleiding van Secret Agency, 23 jaar, jongen, heeft Secret Agency bedacht en opgericht. Roland Kikkersprong, Medeoprichter van Secret Agency, 21 jaar, jongen, Apparatuurleverancier voor het bedrijf. Paul Ruggebreuk, werknemer van bedrijf, 20 jaar, jongen, 1 jaar werkzaam in het bedrijf. Sebastiaan Klok, werknemer van bedrijf, 17 jaar, jongen, 4 maanden werkzaam in het bedrijf.
'En dit was het?' Vroeg Mike verbaast. 'Ik heb wel het hele bestand opnieuw ingevuld, en alles ingekort.' Antwoordde Matt terug. 'Let ook eens op dit'. Matt drukte opnieuw op zijn muisknop en het beeldscherm versprong. Computerbestanden van Operaties en plannen. Op dit moment geen Operaties bezig of in aanvraag.
'WAT?' Werkloos op dit moment?' Reageerde Roland toen hij dat las op het beeldscherm. 'We krijgen vast nog wel wat klusjes van mensen te doen.' Zei Mike op hem wat te kalmeren. 'Hopelijk wel snel, want ik heb heel snel geld nodig, ik dacht dat we nog wel wat klusjes in reserve hadden.' Reageerde Roland. 'Kleine klusjes verdienen niet zoveel en zijn snel afgemaakt, we spelen meer boodschappenjongen.' Gaf Matt antwoord. 'Dit is van nu toe onze enige keus'. 'Dan pakken we grotere, meer gevaarlijke, meer verdienende en langere klusjes, dan gaan we rijk worden!' Riep Roland hardop uit. 'Ok, ik ben het eens met Roland.' Riep Mike uit. 'We doen al 3 jaar, sinds het bedrijf bestaat, van die kleine en meestal van die illegale klusjes, ik denk dat we klaar zijn voor het echte werk'. Vertelde Mike door.
Na Overleg hebben ze besloten om dat te gaan doen. 'Dan is dat geregeld.' Riep Mike uit. 'Probeer informatie van de studenten door te geven van ons bedrijf zonder dat er hogere personen erachter komen.' 'Over een week kijken we met welke klusjes we gaan beginnen.'
'Volgende week donderdag de 14, na vieren.'
'Tot ziens jongens.' Riep Mike uit.
'Hoihoi, dag, mazzel.' Riepen de andere naar elkaar terwijl ze 1 voor 1 weg gingen.
Donderdag de 14de
Mike kwam binnen. 'Lekker laat!' Riep Roland uit.
'Gelijk naar zaken.' Riep Mike uit.
'Ok, we hebben hier zo keuze uit 2 opdrachten.' Vertelde Matt. 'De eerste gaat over een skateboard dat we terug moeten geven aan de eigenaar die zijn skateboard kwijt is omdat er een docent van hem heeft afgepakt'.
'Dat is weer zo kleine klus die we al zo vaak hebben gedaan.' Zei Mike tegen Matt. 'Daar ben ik het helemaal mee eens, daarom gaan we gelijk door naar de 2de opdracht.' Vertelde Matt door. 'Er waren paar jongens, hele grote populaire jongens op onze school die een weddenschap is aangegaan met een ander groepje uit hun buurt'.
'De weddenschap ging over het krijgen van een slip van een meisje uit hun school.' 'Ze hadden 2 weken de tijd, en er is nu 1 week al voorbij en hebben aan ons gevraagd om hen te helpen'. 'En hoeveel is de beloning?' Vroeg Mike.
'Schat eens.' Vroeg Matt. '100 euro, misschien 200, als we geluk hebben.' Riep Roland uit.
'8' Zei Matt. '8, 80, 80 euro's maar?' Riep Roland uit.
'800' Zei Matt heel langzaam en zacht uit. Minuutje was het stil. 'Slip van me zus pakken en aan die gasten geven, en de 800 euro's is binnen.'
'Nee Roland, ze hadden de keuze tussen 3 meiden, Bianca, Suzan en uit Rosanne'. 'Ze zijn heel toevallig bevriend met die mensen waarmee ze de weddenschap zijn aangegaan, dus dat wordt heel moeilijk.' Vertelde Matt.
'Ok, we zoeken uit wat voor werk ze doen, wat hun hobby's zijn, kunnen we inbreken, langs glippen, via toneelspelen binnen lozen, we moeten dat uitzoeken in 2 dagen.' Riep Mike uit.
'Ok Matt, jij volgt Bianca en houd er zoveel mogelijk in de gaten, Roland volgt Suzan en ik volg Rosanne wel.'
'We hebben precies 1 week de tijd, 7 dagen, dus 2 dagen observeren, meer tijd hebben we niet.'
'We spreken hier af op zaterdag de 17de, Ok?' Vroeg Mike aan de groep. Allemaal knikte naar hem.
'Ik ga er weer vandoor, ik zie jullie dan.' Riep Mike uit. Mike liep weg en Roland en Matt zaten nog alleen in de kamer.
'We gaan ervoor, we zorgen dat we deze Operatie afmaken en dan hebben we weer geld voor andere Operaties.' Zei Roland tegen Matt.
'We zullen zien, ga eerst maar goed observeren.'
'Zie je Matt'. Roland liep ook de kamer uit en Matt ging verder met zijn computer.
Zaterdag de 17de
Mike kwam de kamer binnen en deed zijn jas uit. Pakte een stoel en ging in de al gevormde kring zitten.
'Is iedereen er al.' Riep Mike uit.
'We moeten nog wachten op Paul.'
'Ok, dan wachten we op Paul.'
'Iemand nog wat te drinken?' Vroeg Matt, en schonk wat limonade in voor de mensen in het cirkeltje. De deur vloog open, en daar kwam Paul aan.
'Ja, sorry, heb het laatste stukje gerent, de bus was beetje laat.'
'Ga zitten, ik wou net beginnen.' Antwoordde Mike.
'Ok, dit gaat over Operatie...!'
'Slip.' Werd er door Sebastiaan geroepen. Iedereen schoot in de lach, behalve Mike, die serieus was.
'Slip, dank je Sebastiaan.' Zei Mike geërgerd naar Sebastiaan.
'Hoe gingen de observaties, Matt begin jij.'
'Ja, Ik heb Bianca gevolg, blonde meid van 17 jaar, de jongste van de 3, heel dom als je het aan mij vraagt, is vaak thuis, heeft volgens mij weinig vrienden, ik ben erachter gekomen dat ze veel oppast, is misschien een manier om dicht in de buurt te komen'.
'Ok, dank je, Roland.'
'Bij Suzan gaat nooit lukken, nooit thuis, altijd druk bezig op straat met vrienden enzovoorts, geen kans bij haar.'
'Ok, ik zelf heb Rosanne observeert, ze sport veel, dus we kunnen bij het sporten misschien haar slip pakken als ze een douche neemt, en kijken als er niemand in de kleedkamer is.'
'Wordt dit Operatie toch nog een makkie.' Riep Roland uit.
'Keuze uit 2 optie.' Zei Paul.
'Stemmen dan maar.' Kwam Sebastiaan mee inzetten.
'Stemmen doen we hier niet Sebastiaan, we kijken naar de makkelijkste manier, met hoeveel middelen, hoeveel geld het gaat kosten, enzovoorts, en daaruit maken we een beslissing.' Vertelde Matt. Matt en Mike gingen achter de computer zitten om alles te berekenen. Terwijl de andere leden onderling met elkaar praten wat hun ervan vonden.
'Mike, weet je waarneer en waar ze sport?' Vroeg Matt.
'Die sporthal op het pleintje.'
'Ze gaat Maandag avond om 7 uur als het goed is'.
'Dat is dan onze kans, maken we pure winst.'
'Maar als er maar 1 iemand anders die in de kleedkamer is of in de buurt ervan, moeten we de boel afblazen.' Vertelde Matt.
'Valt te proberen, anders kunnen we de andere optie kiezen via die oppasser.' Zei Mike.
'OK, We gaan maandag avond om 7 uur naar de sporthal op het pleintje.' Daar gaan we haar slip "stelen" maar we moeten ervoor zorgen dat we de sporthal een beetje kennen en dat iedereen zijn plek kent, daarom gaan we morgenmiddag nog eens daarheen om de boel te verkennen.' Vertelde Mike aan de groep.
'Ik kan niet morgenmiddag, wel in de avond.' Zei Paul.
'Kan iedereen in de avond?' Vroeg Mike aan de groep. Niemand reageerde.
'Ok, morgenavond 7 uur, dan maar bij de ingang.'
Maandag de 19de
'En daar komt Matt aan.'
'Iedereen is er.'
'Schiet op Matt, we gaan beginnen'.
'Iedereen weet waar hij moet staan als zij naar de kleedkamers gaat?' Vroeg Mike aan de groep. Iedereen knikte.
'OK Laten we gaan.' De jongens liepen door de gang, via de trap naar de tribune en daar zaten ze verspreid over de tribune. Rosanne speelde Badminton. Een spel met een Racket en een veren shuttle dat razendsnel over de baan geslagen word. Tot 9 uur was ze bezig op de baan en toen stopte ze pas. Ze liep naar de muur onder de tribune, en pakte haar tas. Paul boog voorover om over de leuning te kijken. Ze zag haar lopen richting de dameskleedkamers.
Paul keek naar zijn collega's en knikte dat het tijd is. Iedereen stond op en nam zijn positie in. Matt pakte zijn tas en liep door de grote hal waar er nog een paar mensen badminton speelde en zette zijn tas voor de dameskleedkamer en hij leunde daar naast tegen de muur aan. Hij zou een praatje met de dames maken als iemand naar binnen wou, om tijd te rekken. Mike stond bij de gang vlak bij de ingang van de sporthal en Roland aan de andere kant van die gang. Paul stond voor de kleedkamerdeur in de grote gang, en deed langzaam de deurknop naar beneden.
Hij hoorde de douches aangaan. Langzaam ging het hendel verder naar beneden en klikte ineens van het slot af. De deur schoof op een kier en hij keek door de spleet naar binnen, gelukkig was niemand te zien. Hij deed de deur langzaam open en deed 1 stap naar binnen, keek rond en zag de sporttas van Rosanne. Paul keek naar Mike en daarna naar Roland, maar en kwam niemand aan. Paul ging naar binnen en voordat die bij de tas was zag hij de andere kleedkamerdeur die bij de sporthal stond opengaan. Als een speer deed hij de deur dicht en rende naar buiten.
Roland liep de herenkleedkamer in en ging daar naar de wc, toen hij Paul zag rennen. Mike liep naar het barretje toe dat bij de sporthal hoorde en bestelde een glas cola. Matt kwam 2 minuutjes laten bij Mike zitten.
'En, is het gelukt?' Vroeg Matt zich af.
'Nee, je zou toch de mensen tegenhouden aan die deur.'
'Dat heb ik ook gedaan, maar langer kon ik niet, toen ik er stond, wou er gelijk een andere vrouw naar binnen, maar die heb zolang mogelijk proberen te rekken.' Vertelde Matt.
'Ok we gaan terug naar je huis, en gaan ons voorbereiden op onze laatste optie, onze oppasser.'
'Nog een cola'tje voor onderweg?' Vroeg Matt aan Mike.
'Lekker.' Antwoordde hij. Eenmaal aangekomen kwamen de andere mensen later de kamer binnen. Allemaal teleurgesteld bij deze kleine Operatie. Mike nam het wordt.
'Zoals jullie weten is het op het haartje niet gelukt, hierdoor zijn we dus verplicht om de slip te pakken van Bianca.'
'We weten dat ze vaak binnen is, en veel oppast, dus ik stel voor om haar te laten oppassen op iemand van ons midden.'
'Iedereen kijkt elkaar verbaast aan.'
'Zij mag wel op mij passen.' Riep Paul heel blij door de kamer waardoor iedereen moest lachen.
'Nee, ik stel voor dat we Sebastiaan erop af sturen.' Zei Matt.
'Hij is klein voor zijn leeftijd, erg klein zelf, praat niet zoveel, dus goede combinatie.
'Hij hoeft er alleen 1 dag te zijn om opgepast te worden, en in de middag pak je een slip uit haar kamer en gooi je via het raam naar beneden en die avond halen we je weer op.'
'En de Jackpot is binnen.'Riep Roland uit.
'Ik kijk even als ze toevallig haar eigen site heeft.'
'Ja, gevonden, Bianca babysitter site.'
'Voor 5 euro per uur pas ik graag op uw kind, hierbij word uw kind goed verzorg, krijgt eten, mag zelf 1 nacht blijven slapen zodat u de volgende ochtend op kunt halen en (als het kind luiers draagt) wordt uw kind goed onder handen genomen'.
'Voor reserveringen, bel naar het nummer 06-45239403 of mail naar [email protected].' (Alleen kinderen van 4 tot 7 jaar)
'Ok, dus we kleden Sebastiaan als een kind van 6 jaar, waar ze 1 dag op past.' Riep Mike uit.
'Waarom ik nou weer, ik krijg altijd de rotklusjes!' Zei Sebastiaan.
'Je bent nieuw in mijn bedrijf en je moet je zelf bewijzen dat je goed bent, en dit is een hele goede kans, en bij de sporthal kon je niet meedoen omdat je het niet zou halen dus mag jij in deze optie de hoofdrol spelen.' Zei Mike wat kwaad uit tegen Sebastiaan.
'Dit is het plan, Roland jij haalt voor morgen babykleertjes, speentje, luiers, noem maar op wat 6 jarige kindertjes dragen'. Vertelde Mike.
'Matt, jij zorgt voor een afspraak op woensdag, dan hebben we morgen een tijdje om te kijken als het staat, hoe hij moet acteren en gedragen, een mooi klusje voor Paul om dat aan hem uit te leggen.'
'Morgen horen we de plannen verder uit, eerst moet Sebastiaan het pak aantrekken.'
'Nog maar een potje Poker om onze mislukking van vanavond weg te halen.'
'Goed idee.' Reageerde Roland.
'Ik deel wel.' Riep Matt uit. Heel stilletjes en verbaast ging Sebastiaan er ook bij zitten, die niet zo vrolijk als de rest is.
Dinsdag de 20ste
'Smaakt de pizza goed heren.' Vroeg Paul aan iedereen die pizza had gehaald.
'Toppie!' Reageerde Matt. De deur ging open en Roland kwam binnen met een grote doos. Hij liep naar de tafel en zette de doos vlak naast de tafel neer. Iedereen keek verbaast naar de doos.
'Hier zitten de spullen in voor onze Sebastiaantje.' Begon Roland hem een beetje te pesten. Roland pakte het eerste wat hij graaide uit de doos.
'Een pakje dat ik van me buurmeisje heb geleend, die heeft een broertje van 7 jaar.'
'Ziet er echt peuterig uit.' Riep Paul. Roland graaide nogmaals in de doos.
'Paar schoentjes van haar broertje, een kinderachtige onderbroek, sokken en shirt. Sebastiaan slikte, hij zag het niet meer zitten.
'En het belangrijkste, om het echter te maken, een pak luiers, gehaald bij de C1000.'
'Ok Sebastiaan, doe al deze spullen aan, als het niet lukt, helpen we je wel erbij.' Zei Mike. Sebastiaan twijfelde en riep, 'waarom die luiers, die hoeven toch niet, die dragen toch alleen baby'tjes tot 3 jaar.'
'De luiers zijn om het echter te maken, dan hebben we meer kans tot slagen.' Vertelde Matt.
'We vertellen haar dat je iets aan je blaas heb en dat jij ze dus nog moet dragen.' Sloot Roland aan op Matt. Sebastiaan ging achter een kast staan met een deur open, zodat je alleen via leunend tegen de muur kon zien. De doos werd naast hem gezet en iedereen keek naar de hoek, Sebastiaan niet kunnen zien. Sebastiaan gooide zijn kleren over de deur, eerst zijn shirt, dan de schoenen eronder, dan zijn broek en vervolgens ook zijn onderbroek.
Hij pakte de pak luiers en bleef even staan. Na een minuutje trok hij het pak open en pakte er een luier uit. Hij vouwde hem open en probeerde het bij zichzelf om te doen. Niet lukkend plakt hij hem dicht en trok het peuterkostuum aan. Hij kwam er onderuit en iedereen probeerden zijn lach in te houden.
'Hij ziet er wel goed uit als een peuter.' Riep Matt die achter zijn computer zat om zijn mail te checken.
'Schitterend.' Zei Mike met een grote glimlach op zijn gezicht.
'Paul, laat hem een stukje acteren zien.' Zei Mike tegen hem.
'Mike, kom eens hier.' Riep Matt uit die nog achter zijn computer zit.
'Ik lees haar reactie op mijn mailtje voor dat ik gisteren naar haar heb verstuurt.'
'Bedankt voor uw interesse in mijn oppaskunsten en zal uw kind goed onder handen nemen.'
'U kunt uw kind om 12 uur bij me brengen en u kunt hem weer ophalen die avond tussen 9 en 11, zoals u had gezegd. Als u uw kind niet ophaalt, dan mag het kind 1 nacht blijven slapen, ik verwacht wel dat u uw kind die dag erna wel ophaalt. Vele groetjes van Bianca.'
'Ok.' Riep Mike uit.
'Sebastiaan, we hebben iemand geregeld die op je wilt oppassen, je weet wat het doel is?'
'We wachten totdat jij gebeld hebt en dan komen wij de slip die je naar beneden heb gegooid wel ophalen.'
'Die avond komen wij jou ophalen, en dan is de Operatie geslaagd.'
'Wat jij alleen hoef te doen is gewoon een 6 jarige kleuter spelen en doen wat je oppas allemaal zegt.' Zei Roland.
'Je moet wel al je haar wegscheren, je okselhaar, borsthaar en ook je schaamhaar.' Zei Paul.
'Maar dat mag je thuis allemaal doen, niet in mijn huis!' Riep Matt gelijk achter Paul.
'Heren, vanaf morgen begint Operatie Slip, Paul brengt je om 12 uur naar Bianca, die heeft nu al vakantie, en we melden jou ziek op school.' Vertelde Mike tegen Sebastiaan.
'We zeggen tegen je ouders dat je bij Matt blijft slapen, en alles komt goed.'
'Nu nog hopen dat deze Operatie slaagt.' Zuchtte Roland.
'Tot morgen mensen.' Riep Paul uit en liep weg.
Woensdag de 21ste
'Hier moet Sebastiaan wonen.' Zei Paul in gedachten tegen zichzelf. Toeterde 2 keer en wachtte totdat Sebastiaan naar buiten kwam. Na 2 minuten stapte Paul uit zijn auto en liep naar de voordeur. Hij belde aan en wachtte nog maal. Er werd opengedaan door Sebastiaan, met alleen een boxer aan en een kapotte luier in zijn hand.
'Niemand anders thuis?' Vroeg Paul aan Sebastiaan. Sebastiaan schudde van niet.
'Ik help je met je luier.' Stelde Paul voor. 'Ga maar liggen op de grond van de huiskamer.' Commandeerde hij Sebastiaan, die als een speer ging liggen op de grond. Een kleine glimlach verscheen op Paul gezicht. Hij trok Sebastiaan boxer uit en gooide die op de bank. Daarna pakte hij de pak luiers die hij gister meekreeg en haalde er een luier uit, vouwde hem open, en legde hij onder Sebastiaan neer.
'Je benen optrekken!' Commandeerde hij Sebastiaan weer en Sebastiaan luisterde gelijk naar de commando's van Paul. Paul legde de luier onder de billen van Sebastiaan en vouwde de luier dicht. Hij controleerde de randjes nog even en liet hem staan.
'Je kunt jezelf toch wel aankleden hoop ik!' Zei Paul om Sebastiaan te vernederen. 'Of ben je misschien nog een echte baby?'
'Dat lukt me zelf wel, alleen die luier heb ik nog nooit gedaan.' Antwoordde Sebastiaan. Sebastiaan trok zijn pakje aan en samen met Paul liepen ze naar de auto van Paul. Sebastiaan wou zijn voorportier al open doen voordat Paul hem riep.
'Baby'tjes gaan achterin in een speciaal stoeltje'.
'Dat meen je niet, moet dat echt?' Riep Sebastiaan vol verbazing uit.
'Het moet echt lijken, ze kan door het raam kijken als we aan komen.' Gaf Paul antwoord. Sebastiaan ging zitten op het kinderzitje en Paul maakte het kinderzitje stevig dicht. Paul nam plaats achter het stuur en ze reden weg.
Bij Bianca aangekomen stapte Paul uit en gooide de portier dicht. Hij opende het portier waar Sebastiaan zit en maakte hem los. Sebastiaan stapte uit en gooide ook de portier dicht. Paul nam het handje van Sebastiaan en liep naar de deur.
'Wat je ook doet, zorg dat die slip onopgemerkt uit het raam gooit.' Zei Paul zacht en streng naar Sebastiaan.
'Ik doe mijn best!' Riep Sebastiaan vol moedig terwijl hij eigenlijk heel erg gekleineerd voelde van binnen.
Paul belde aan. De deur werd opengedaan en daar stond Bianca voor de deur.
'Hallo, hier is mijn kleine broertje, ik moest heb hier brengen van me ma.' Nam Paul het woord.
'Ja, dat klopt, ik neem hem vanaf hier wel over.' Antwoordde Bianca. Bianca pakte Sebastiaans hand en zei 'Zeg maar dag tegen je grote broer.' Paul liep weg en stapte in zijn auto. Bianca deed de deur dicht en trok de jas van Sebastiaan uit en hing de jas op. Daarna trok ze ook de schoenen uit en lag hem neer tegen de muur.
'Loop maar mee, je hoeft niet bang te zijn, we wijn de hele dag met zijn tweetjes.' Sebastiaan liep de gang door naar de woonkamer, die erg groot was. Daar naast de woonkamer was de keuken, waar je zonder deur in kan lopen. De kamer was heel leuk en gezellig ingericht. Bianca liet verder het huis zien. Naast de deur naar de gang was een trap die rond naar boven leidde. Daar kwam je in een kleine hal waar nog 3 andere deuren zijn. De ene deur was Bianca kamer, een grote kamer die ze heel stijlvol heeft ingericht. De andere deur liep naar de slaapkamer van haar ouders, en de laatste is de badkamer. In de hal heb je 2 deuren, een ervan liep naar de wc en de andere liep naar de garage.
'Wil je wat drinken?' Vroeg Bianca aan Sebastiaan na de rondleiding. Sebastiaan knikte en ging zitten op de bank die tegenover de tv stond. Hij keek naar buiten en zag de grote tuin. Bianca kwam aanlopen met 1 glas in haar hand en 1 kinderbekertje, met een dekseltje met een drinkgleuf erin. Sebastiaan nam het aan en begon eruit te drinken. Bianca ging op een stoel zitten die tegen de ramen aan stond.
'Ik heb van je grote broer gehoord dat je nog luiers draagt, maar dat geeft helemaal niks hoor. Wel jammer dat je hier 1 dagje bent, je ziet er schattig uit.' Sebastiaan dronk zijn drinken beschamend leeg en zocht ondertussen naar de telefoon. Hij zag er 1 hangen aan de muur naast de deur die naar de gang leidde. Nadat Bianca haar glas had opgedronken ging ze staan en liep ze naar Sebastiaan toe.
'Ga is staan klein kereltje van me.' Sebastiaan ging staan en meteen werd zijn broek naar beneden getrokken. Daarna werd zijn onderbroek naar beneden getrokken en voelde hij Bianca's hand aan de voorkant van zijn luier. Na paar keer kloppen en gevoelt te hebben liet ze de luier los en deed ze mijn broek en me onderbroek uit.
'Loop maar mee naar boven. Sebastiaan volgde Bianca naar boven en boven aangekomen stond Bianca stil in haar eigen kamer. Ze ging knielend voor Sebastiaan zitten.
'Je moet hierzo heel goed stilstaan en niet zomaar weglopen, begrepen?' Sebastiaan knikte en Bianca maakte een klein deurtje in de muur open dat was bedekt door het behang. Daar haalde ze een klein babybedje uit en klapte die uit. Ondertussen keek Sebastiaan even naar haar ouders slaapkamer en zag daar de telefoon naast het bed liggen. Meteen werd Sebastiaan weggetrokken door Bianca en deed zijn truitje uit. Ze tilde hem op en zette hem neer in het bedje.
'En nu eventjes een lekker middagdutje doen, en o wee als ik erachter kom dat je uit je bed bent geweest!' Riep ze kwaad toe, maar gaf liefkozend een zoen op Sebastiaan voorhoofd. Bianca deed het licht uit en deed de deur dicht. Sebastiaan wachten totdat hij Bianca van de trap af hoorde gaan en stond op. Eerst keek hij in het rond, daarna klom hij voorzichtig over de verhoging en sprong op de grond. Hij hoorde zijn luier erg goed kraken zonder broek aan, maar negeerde de luier en liep naar de kast toe. Er waren 3 lade, hij begon bij de eerste. Hier lagen haar slipjes, BH en sokken. Kieskeurig koos Sebastiaan een slip uit dat voor hem wel goed was en propte dat in zijn luier.
Hij loopt naar het raam en deed die voorzichtig open. Eerst om zich heen kijken, en daarna naar beneden om te kijken als er bosjes was. Er lag inderdaad wat bosjes, maar niet genoeg, je zou de slip zo kunne zien. Sebastiaan deed de raam weer dicht. Luisterend naar de voetsporen op de gang liep hij naar de deur, hij hoorde niks. Hij doet voorzichtig de hendel omlaag en de deur klikt van het slot. Op een kiertje luisterend hij naar Bianca, die waarschijnlijk nog beneden is.
Snel liep hij naar de kamer van haar ouders en deed de deur achter zich dicht. Daar pakte hij de hoorn van de telefoon en hoorde de stem van Bianca erdoorheen.
'Nee, hij is zo schatje.' Hoorde Sebastiaan Bianca nog zeggen door de telefoon. Hij hing weer op en zag het raam bij zijn ouders. Die deed hij langzaam en voorzichtig open en keek naar beneden. Bosjes, hij pakte de slip van Bianca uit zijn luier en gooide die naar beneden. De slip viel door tussen de bosjes, precies op de goede plek waar Sebastiaan het had gehoopt. Hij klikte het raam dicht en liep terug. Deed de deur van de slaapkamer van Bianca ouders dicht en sloop terug naar Bianca kamer. Hier deed hij ook voorzichtig de deur dicht en klom in zijn bedje. Sebastiaan zou later de telefoon gebruiken. Hij liet een klein plasje in zijn luier, want dat moest hij doen van Paul, dat leek echter volgens hem.
Na een lange slaapmiddag zag hij Bianca staan naast zijn bed. Ze deed ruw Sebastiaan benen uit elkaar en met haar hand op de voorkant van Sebastiaans luier aan het voelen.
'Ik voel dat me kleine jochie nat is geworden tijdens zijn slaapje.' Zei Bianca op een kinderachtige toon. 'Dit had ik al gedacht, ga maar op de handdoeken op mijn bed liggen.' Bianca droeg Sebastiaan eraf en Sebastiaan ging liggen op de handdoeken. Bianca deed eerst de plakstrips eraf, een voor een. Daarna trok ze de luier weg. Ze legde hem voorlopig in het bedje neer. Ze pakte een bus babypoeder en poederde Sebastiaan helemaal vol. Hierna liep ze naar haar grote kast en pakte daar uit een groot pak Pampers en pakte er een luier uit. Terwijl ze terugliep vouwde ze hem open en legde die neer onder Sebastiaan billen.
Ze schoof de voorkant over het kruis van Sebastiaan, die daar met een rode kop lag. Daarna waren de 2 plakstrips aan de beurt. Hierna kreeg Sebastiaan een plastic broekje aan en klaar was hij. Sebastiaan kreeg een dikke kus op zijn voorhoofd.
'Omdat je zo lief en zoet heb gedragen tijdens je verschoning.' Zei Bianca tegen Sebastiaan. Ze pakte de vieze luier en vouwde hem dicht terwijl ze naar de prullenbak liep. Daar gooide ze de luier in.
'Kom maar mee Sebastiaan.' Zei Bianca terwijl ze zijn hand meetrok. Ze liepen naar beneden en liet Sebastiaan op de bank zitten.
'Ik ga even wat eten voor je maken.' Riep Bianca vanuit de keuken. Sebastiaan deed de tv aan en zocht gelijk naar de telefoon en zag hem naast hem op de bank. Hij pakte de telefoon op en liep naar de gang en deed de deur op een kiertje. Daar belde hij het nummer van Paul.
'Hier Sebastiaan, ik moet snel ophangen, maar de slip heb ik al naar beneden gegooid, doei.' Sebastiaan liep terug en ging weer zitten. Na 10 minuten kwam Bianca terug en gaf Sebastiaan een bord met eten.
'Ik doe je een slabbetje om, voor als je gaat knoeien, maar ik neem aan dat je normaal kunt eten.' Vertelde ze.
Na eten liepen ze beide weer nar boven en werd Sebastiaan weer aangekleed door Bianca. Hierna ging de deurbel. Bianca deed open.
'Hallo, Sebastiaan is klaar om met u mee te gaan.' Vertelde ze met een glimlach.
'Is hij een beetje lief geweest.' Vroeg Paul.
'Hij is heel lief geweest deze dag.'
'Kom maar mee Sebastiaan.' Riep Paul naar Sebastiaan. Sebastiaan liep naar Paul en ging weer zitten achter in het kinderzitje. Paul bedankte Bianca nogmaals en ging zitten achter het stuur en reed weg.
'Goed gedaan hoor Sebastiaan, ik heb die slip van Bianca, nu hebben we dat geld binnen.'
'Hoe was het om als baby te spelen?' Vroeg Paul.
'Ik mag gelukkig weer praten, en die luier zit voor geen meter.' Riep Sebastiaan uit.
'Maar gelukkig is het voorbij.' Riep Sebastiaan blij uit. Paul keek in zijn spiegel naar Sebastiaan en glimlachte naar hem.
Bij het huis van Matt aangekomen liepen ze naar binnen. Daar gaf Paul het slipje aan Matt.
'Dit geef ik morgen aan Mike, en die geeft het aan de opdrachtgevers.'
'Dus morgen kunnen jullie je geld ophalen.'
'Ik kan niet wachten.' Riep Paul uit.
'Kom mee Sebastiaan, ik breng je even thuis.
'Je moeder mag het zeker niet zien dat je een luier om hebt?' Vroeg Paul aan Sebastiaan.
'Nee, natuurlijk niet, wat moet zij ervan denken, ik kan niet gewoon over ons praktijk vertellen.' Vertelde Sebastiaan uit. Paul keek weer met een grote glimlach in de spiegel naar Sebastiaan en stopte voor Sebastiaan huis.
'Succes zo met je moeder.' Zei Paul. Sebastiaan stapte uit en sloeg de portier dicht. Hij deed de deur voorzichtig open en merkte dat het slot erop zat. Het luchtte hem op want zijn ouders waren niet thuis. Hij liep naar binnen naar zijn kamer en zag op zijn bed het pak luiers met een briefje erop. In het briefje stond:
Broer van me.
Wat ik nu weer zie in je kamer, dat had ik van jou toch niet verwacht. Dat mijn grote broer nog luiers moet dragen, was ik nooit in me opgekomen. Ik neem aan dat papa en mama hier nog niks van weten. Als je dat zo wilt houden, luister je voortaan naar je lieve zusje, en doe je alles wat ik zeg. Als je dit niet doet, dan zal ik hem aan papa en mama vertellen, die behandelen je wel verder als een kleine baby'tje. Kom naar me toe als je dit briefje gelezen hebt.
Je zusje.
Sebastiaan slikte in zijn keel, draaide zich om en liep naar de kamer van zijn kleine zusje. Hij maakte de kamerdeur open en keek naar haar kleine zusje. Haar kamer was roze, met veel knuffels en poppen.
'Daar is mijn nieuwe kleine baby.'
'Als je ook maar 1 wordt verteld aan papa en mama Femke.' Probeerde Sebastiaan zijn zusje te dreigen.
'Dan mag jij van papa en mama je hele leven lang dag en nacht een luier blijven dragen. En bij mij is het alleen als ik het wil, dus dat valt toch nog wel mee of niet?' Vroeg Femke aan haar grote broer.
'Doe je broek uit en je trui, ik wil je alleen zien in je luier.' Sebastiaan deed zijn broek en zijn trui uit en stond naar alleen nog een luier aan.
'Kruip hier naar toe.' Sebastiaan liep naar haar zusje toe.
'KRUIPEN zei ik.' Herhaalde Femke haar bevel. Sebastiaan ging op handen en voeten zitten en kroop naar haar toe. 'Wat een schatje ben je zo met alleen een luier om. Ga staan, draai je om en spreid je armen.' Commandeerde ze weer. Sebastiaan keek met een bos gezicht, stond op, draaide zich en spreidde zijn armen. Femke hand ging om hem heen en kneep aan de voorkant in zijn luier.
'Zo te zien is mijn kleine baby broertje nog droog.' Complimenteerde ze Sebastiaan. 'Ik wil dat je gaat zitten en je luier vol plast, nu meteen!'
'Nee, ik wil me luier af doen, heb al lang genoeg in me luier gelopen.' Kwam Sebastiaan voor zichzelf op.
'Ik zeg het tegen mama en dan loop jij voor altijd in een luier, dat is nog veel erger dan dat je voor mij in je luier moet plassen!' Schreeuwde Femke terug naar Sebastiaan. 'Dus ga zitten en plas in je luier, dan ben je van deze luier af.' Vertelde ze. 10 minuutjes ging er door en Femke keek maar naar de luier van Sebastiaan. Sebastiaan probeerde zich te ontspannen en plaste vervolgens in zijn luier. Femke keek met grote ogen naar de luier en glimlachte.
'Vieze Stoute baby dat je bent, plas je nog in je luier ook.' Pestte ze Sebastiaan. Femke ging van haar bed af, ging met haar hand naar de luier en kneep erin.
'IIEEUUWW!' Riep ze uit.
'Mag ik nu me luier uit doen, dat had je gezegd!' Riep Sebastiaan uit.
'Jij niet, ik doe je luier uit, kleine baby'tjes die nog in hun luier plassen mogen niet aan hun luier komen!' Vertelde Femke.
'Als je mee werkt is de luier zo weg en mag je naar je kamer toe.' Vertelde Femke. Sebastiaan zuchtte en ging achterover liggen. Femke deed de eerste plakstrip eraf en daarna de tweede. Ze had een hele grote glimlach op haar gezicht en genoot ervan om haar grote broer in een luier te zien en te laten behandelen als een kleine baby. Ze haalde de luier onder Sebastiaan billen vandaan en gooide die in een hoek. Sebastiaan wou staan maar Femke duwde hem weer terug op de grond.
'Even wachtten lief babybroertje.'
'Je hebt me luier afgedaan, nu mag ik naam me kamer!' Riep Sebastiaan tegen Femke.
'Voor de zekerheid doe ik je een schone luier om, ik ben bang dat je in je bed gaat plassen.' Vertelde Femke.
'Ik plas helemaal niet in bed!' Riep Sebastiaan.
'Maar je plaste net wel in je luier, en dat is terwijl je wakker was, als je slaapt dan zijn al je spieren ontspannen en plas je nog veel sneller.' Legde Femke uit.
'Ik moest plassen van jou!'
'Nee hoor, ik zeg dingen van kruip naar me toe, niet van plas in je luier.' Sebastiaan keek kwaad naar Femke, die daar maar met een grote glimlach ervan genoot.
'Ik doe jouw nu een schone luier om, zodat je zonder zorgen kan slapen.' Zei Femke. Femke pakte een luier uit de pak luiers die uit de doos kwamen van Roland, en deed die om bij Sebastiaan. 'Ik heb deze pak luiers gevonden in je kamer. Je mag nu naar je kamer, je mag je luier niet meer afdoen en slaap ermee. En ik zou er maar voor zorgen dat je de luier niet laat zien aan mama of papa, want dan weet je zeker dat je voor altijd een luier moet dragen.' Vertelde Femke op een bedreigende toon. Sebastiaan pakte zijn kleding, liep de kamer uit, gooide de kleding in de doos van Roland en verstopte die in de kast. Daarna deed hij het licht uit, schoof de gordijnen dicht en ging slapen, met alleen een luier om.
Vrijdag de 23ste
Sebastiaan had gisteren zijn geld opgehaald, en liep nu van school naar huis. Hij was niet zo blij wat er woensdagavond gebeurde, en is nu bang dat hij het hele weekend in een luier moet gaan lopen thuis. Gisteren heeft Sebastiaan zijn luier uitgedaan toen hij wakker werd en verstopt in de doos. Daarna heeft hij zijn zusje zoveel mogelijk alleen gelaten. Zijn ouders gaan vandaag weg een weekend weg naar het andere kant van het land, dus dat betekent alleen met zijn zusje zijn. Dit gaat een zware weekend worden voor hem als hij zijn geheim wilt blijven bewaren voor zijn ouders.
Hij liep naar huis en deed de deur open.
Sebastiaan liep zachtjes naar boven naar de trap en op de eerste tree kwam er al een harde krak uit. Femke keek in de gang en zag Sebastiaan op de eerste tree staan.
'Hai lief broertje van me, je mag wel je schoenen en je jas uitdoen.' Sebastiaan deed zijn schoenen uit en zijn jas hing hij op. Femke kwam al aangelopen en trok Sebastiaan mee naar boven. In haar kamer draaide ze zich om.
'Weet je wat ik vind, papa en mama zijn weg en dus ben ik de verantwoordelijk hier. Eigenlijk de oudste, maar jij bent nog maar klein dus dan ben ik het voor dit weekend. Papa en mama willen dat je luistert naar mij en doet wat ik zeg, want anders moet ik het aan papa en mama vertellen en dan floept er toevallig iets uit me mond wat ze eigenlijk niet willen horen.' Vertelde Femke.
'Is goed ik heb het begrepen!' Schreeuwde Sebastiaan het uit.
'Dit hele weekend gaan we oppas en baby spelen, en omdat ik voor later moet leren op te passen, moet jij de baby zijn.' Vertelde Femke.
'Dus dat betekent...' Sebastiaan slikte en wist wat er ging komen.
'Zeg het dan Sebastiaan.' Daagde Femke uit.