Vakantie Speciaal

Herhaal

Nieuw lid
Echt klasse. Dit verhaal. Ga zo door. Het leest echt gemakkelijk met genoeg onverwachtse dingen. Hoop op nog een paar vervolgen.
 

Pandaluiers

Nieuw lid
Vakantie Speciaal VII

Het heeft een tijd geduurd, maar ik heb weer een post. Minder lang dan de vorige, maar van betere kwaliteit denk ik. Ik heb ook wat regels gebruikt uit een bekend (officiële Nederlandse literatuur) boekje. Ik ben benieuwd of iemand het kan raden!!! Deze post kan binnenkort weer vervolgd worden, maar als ik geen tijd heb dan houdt het op en dan duurt het weer even. Commentaar altijd welkom!

VII

Ik doe het tentdoek achter ons dicht. Voor mij zit een prachtig meisje mij heel lief aan te kijken. Damn man, dit is niet mis. Ze heeft haar tas in haar handen en begint met zoeken. Ik zit een beetje stom mee te kijken. Ik zie van alles voorbij komen; broeken, shirts, rokje, bh’s, slipjes, telefoonoplader, toilettas. Die gaat er uit en ze duikt de tas weer in. Niet normaal wat vrouwen allemaal mee nemen op vakantie. Affijn, geen probleem. Er komt ook een joggingbroek en lichtroze shirtje uit. Als laatste komt de plastic tas eruit. Ze draait zich weer om, in de kleine ruimte, en ze begint haar broek uit te doen. Langzaam schuift hij over haar benen naar beneden. “Kan ik helpen?”, vraag ik snel. Ze legt zich op haar rug neer en zegt: “doe jij het maar, dat is makkelijker.” Ik pak de broek vast en haal hem uiteindelijk over haar enkels naar beneden. Ze heeft een zwart, kanten slipje aan. Ik knipper een paar keer met mijn ogen. Dit is dus echt hè, niks geen website etcetera. Dit is live.
Ze heeft ondertussen uit de plastic tas een luier gehaald. Ze legt hem naast mij neer. Ik doe nu ook het slipje naar beneden. Pure business, pure business, probeer ik te denken. Geen emotie, das echt heel lullig op zo’n moment. Letterlijk en figuurlijk, wat een slechte woordgrap….. Ik probeer de luier onder haar te leggen en ze geeft me de bus met poeder. Ik strooi er wat van op haar ‘luiergebied’ en probeer het uit te spreiden. Als ik denk dat ik klaar ben zegt ze lachend: “Vorige keer ook al, je bent bang van mijn kut ofzo hè?”. Als je het nou hebt over ongemakkelijke situaties, dan heb ik er een voor je. Ze pakt mijn hand en legt die in de buurt van haar kut en begint te schudden zodat mijn hand een poging doet om het uit te spreiden. Uiteindelijk plak ik de luier dicht en geeft ze me een kus. “Dankje schatje”, zegt ze zacht, licht ondeugend in mijn oor. “geen probleem schatje”, fluister ik terug. We raken verzeild in een innige zoen partij. Mijn shirt is al uit, het hare ook.

Wel een beetje raar omdat we allebei op de grond van de tent zitten en we eigenlijk nergens plaats hebben om fatsoenlijk te zitten laat staan liggen.
We liggen een beetje te mijmeren, hardop te denken, allebei onder invloed van drank. “Je ben mooi”, zeg ik zacht. Dat is altijd goed, toch?
“Ja? Vind je me mooi?”, vraagt ze?
“Ja, heel erg mooi”, oké, dat komt er dan weer zo geforceerd uit, afijn, probeer iets te bedenken man, kom op.
“Vind je mijn borsten mooi?”, vraagt ze heel oprecht.
“Ja, mooi”. Borsten, borsten, daar moeten toch wel mooie vergelijkingen te vinden zijn op dat gebied?
“Ik heb eens een vriendje gehad die ze te groot vond”, zegt ze terwijl ze zich omdraait en me aankijkt. Ik lig nog steeds op mijn rug en staar naar het dak van de tent.
“Te groot? Helemaal niet. Die gast was zeker niet veel gewend ofzo?”, zeg ik lachend.
“Vind je ze te klein dan?”
“Nee, nee, ook niet te klein”. Kom op, een vergelijking voor het te laat is.
“Hoe vind je ze dan?”, vraagt ze terwijl ze mee doordringend aankijkt.
Opgelet: “Engelse heuvels in maanlicht”. Waanzinnige kletspraat. Aangeschoten kletspraat. God, wat haat ik poëzie af en toe zeg. Borsten zijn toch gewoon borsten? Mooie borsten zijn mooie borsten. Wat is anders het hele nut van het woord ‘mooi’. Filosofie hè, en het zat niet eens in mijn eindexamenpakket. Ik zeg het gewoon.
“Mooie borsten zijn mooie borsten”, zeg ik filosoferend.
“En de mijne zijn mooi?”, vraagt ze.
“Ja. De mooiste”, zeg ik zacht terug. Alles is het mooiste, altijd. Mijn hand volgt haar buik tot haar bh. Mijn hand gaat eroverheen. Ik voel de kanten bh. Ik voel ook de mooie ronding van haar borst.
“Dat kietelt”, giechelt ze zacht.
Met haar kleine vingers trekt ze sporen over mijn borst, mijn buik, mijn dij tot mijn knie en weer naar boven.
“En verder? Hoe vind je me verder?”, fluistert ze in mijn oor.
“Ja, bijzonder”, zeg ik terug. Dit zijn misschien wel de mooiste momenten in een relatie maar ook wel de moeilijkste, je moet mooie dingen blijven zeggen. Anders is het gedaan met de pret.
“Ik vind je een wonder”, zeg ik.
“Waarom?”, vraagt ze
“Omdat je een wonder bent”, geef ik als verklaring.
“ Een wonder is een wonder?”
“ Een wonder is inderdaad een wonder”. Een tevreden glimlach. Een kinderhand is gauw gevuld. Ieders hand is gauw gevuld, als je de waarheid maar zegt.
Ze bijt in mijn schouder, ik trek zachtjes aan haar haar. Ik strijk me mijn tong over haar nek, duw mijn tong in haar oor. We knuffelen, aaien, frunniken, soms likken we elkaar. Heerlijk, echte liefde. Een aantal dingen in het leven zijn zo simpel. Liefde om de liefde, geld om de liefde te bewaren en te beschermen en te voeden, want armoede kan de liefde de das omdoen. Liefde om liefde, zo is het.

Dan plotseling gaat de rits van de tent open en komen Lola en Kristy naar binnen. We kijken verschrikt op met wat voor geweld ze naar binnen komen. Anouk gooit een slaapzak over zich heen en ik probeer mezelf te verplaatsen naar een ander deel van de tent, want Lola komt wel heel erg dicht bij. Volgens mij overleef je dat niet als je daar ooit onder zou komen. “Storen we?”, vraagt Kristy als ze eenmaal ziet dat ik zonder shirt naast Anouk heb plaatsgenomen. Allebei zeggen we te snel: “Neuh, neuh, niet direct nee”. We kijken elkaar aan en beginnen te lachen. Kristy en Lola begrijpen er helemaal niets van, heerlijk is dat.

Ik word wakker. Correctie; ben al een tijdje wakker. Maar moet nog even energie vinden om op te staan. Muffe, stinkende rot tent. Hotelkamers zijn echt luxe. Ze hebben frisse lucht als je opstaat. Weer iets wat ik me nooit had gerealiseerd. Zo’n tent is net een broeikas met 4 lijven erin die allemaal warmte produceren. Ik heb het gevoel dat dit erger is dan een sauna. Naast mij zie ik een rits. Hee, dat is handig, deze tent is goed uitgerust, met twee in/uitgangen. Dan kan ik mooi naar de frisse lucht, denk ik euforisch terwijl ik aan de ritsen begin te klooien. Een aantal frustrerende minuten gaan voorbij.
Lukt niet, verdomme! Naast mij komt een lichaam omhoog. Het lichaam heeft een schattig slaapshirt van een of andere animatiefiguur aan. Dat is mijn schatje. Ze wrijft in haar ogen en zegt: “Moeilijk hè, een rits openmaken”. Ik kijk haar verbaasd aan als ze in één vloeiende beweging het tentdoek los ritst en zich weer omdraait.
“Môgge, schat, en dank je hè.” Ik geef haar snel een kus die beantwoord wordt met wat gekreun wat lijkt op: “doe dat doek dicht het is nog vroeg”. Ik snel me naar buiten en doe zoals gevraagd het doek dicht. Ik heb mijn jeans van gisteravond nog aan. Geen tijd, plaats et cetera gehad om de broek uit te doen gisterennacht. Was leuk als de dames allemaal tegelijk zich proberen om te kleden in een niet al te ruime tent. Ook heel leuk het verschil tussen Kristy en Lola weer gezien. Lola die alle moeite van de wereld doet om te zorgen dat ik geen glimp van haar blote lijf te zien krijg. Terwijl Kristy daarentegen zich gewoon uitkleedde tot op haar string na en zich daarna in iets wat op slaapkleren hees. Veel bedekkend was het allemaal niet. Geen fout lichaampje hoor. De andere dames keken overigens nauwelijks op van Anouk in haar luier. Mooi, dan voelt ze zich tenminste op haar gemak. Een kwartier en een nachtzoen verder hebben we het licht uitgemaakt en zijn we ook gaan slapen.

Een probleempje is dat ik momenteel geen shirt of iets aan heb. Wel heb ik slippers hier naast de tent gezet gisteren, oké gegooid, maar ze liggen er wel. Een beetje nat van de douw maar afijn, geen problemen. Als ik naar de voorkant van de tent loop zie ik de deken van gisterenavond nog hangen over de stoel waar ik met Anouk heb gezeten. Mooi. Overigens ben ik niet helemaal helder. Een ietwat duf gevoel. Ik geloof dat we gisterenavond toch nog best gek hebben gedaan. Beetje brakjes maar verder niets.

Ik pak de deken en ga even lekker zitten in het ochtendzonnetje. Ik schat dat het een graad of 16 is, een beetje frisjes maar verder niet. Ik voel in mijn broekzakken. Een telefoon, altijd handig. Het is tien over acht. Ik zie nog wat berichtjes langs komen van maten die vragen of ik mee ga sporten. En een berichtje van mijn pa of het gezellig is. Lachen, hij heeft zowaar interesse in wat ik doe. Dat is ook voor het eerst. Het was precies twee weken nadat ik de uitslag van mijn examens had gekregen toen hij vroeg of ik niet moest leren voor mijn examens. En hij denkt nog steeds dat ik 17 ben. Mijn achttiende verjaardag is volledig aan hem voorbij gegaan. Dat terzijde.
Als ik mijn mail check zie ik dat mijn Range Rover dealer een mail heeft gestuurd dat ze de nieuwe stoelen binnen hebben. Ik heb nieuwe stoelen besteld voor mijn auto omdat ik het idee heb dat er allerlei leven in zit waarvan ik niet wil weten wat het eigenlijk allemaal is. In mijn andere broekzak zit mijn portemonnee. Maar waar zijn mijn sigaretten? Ik kijk door het ‘kamp’ heen en zie ze eigenlijk nergens liggen. Ik voel wel dat mijn autosleutels naast mijn portemonnee zitten en misschien ligt er wel iets in mijn auto.
In mijn auto liggen inderdaad sigaretten, fijn, en als ik er een op heb gestoken komt Pim naar buiten. Die ziet er goed brak uit. Hebben we gisterenavond zo veel gedronken?
“Môgge”, zegt hij gapend.
“Môgge”, zeg ik terug terwijl ik de rook uitblaas. Hij gaat zitten en ik volg zijn voorbeeld.
“We hebben hier niks te vreten, hè?”, zegt hij terwijl hij me vragend aankijkt.
“Nope, we hebben gisteren alleen maar voor die avond eten gehaald. Ik rijd zometeen we even naar het dorp en haal we even wat, geen probleem.”
Ik neem een goede hijs en blaas de rook langzaam uit. Ook Kristy komt nu de tent uit. Ze heeft en klein navelshirtje en een ultra kort broekje aan. Ze steekt meteen een peuk op.
“Môgge”, zeggen we tegen elkaar.

We maken afspraken en het komt erop uit dat Kristy en ik zo meteen even naar het dorp gaan. Ik pak spullen om even te douchen terwijl zij hetzelfde doet. Alleen zit er een verschil in hoeveelheid spullen. Om een duidelijk beeld te geven; ik heb een handdoek en een klein toilettasje en zij ongeveer een hele koffer. We lopen zwijgend naar de toiletgebouwen. Ik kijk goed om me heen. Niet veel mensen zijn al wakker. We zijn inderdaad heel erg vroeg, dat zal wel met de kwaliteit van onze bedden te maken hebben. Ik zie een aantal caravans, twee campers en een stuk of 20 tentjes tussen de bomen door. Het is wel een ruim opgezette camping.
Ik douche me en zit al een kwartiertje te wachten als Kristy aan komt lopen. Ik pak mijn sleutels en ga vast in mijn auto zitten. Ik open mijn raam en spits mijn oren als ik de sleutel omdraai. Het is exact 9 uur als de machtige V8 wordt gestart. Heerlijk moment altijd. Kristy stapt in en ik rijd over het kampeerterrein richting de poort. Ik zie, als we de hoek omkomen, de openstaande poort en geef en dot gas. Motorgeluid. Om exact te zijn: Het geluid van een V8 die naar 3500 gaat. Zo knallen we met 70 over het onverharde paadje en zijn we in luttele minuten in het dorp. Ik parkeer de auto een tikkeltje asociaal voor de supermarkt, maar ik vind dat dat wel mag. Het is nog vroeg.
Shoppen hier is gemakkelijk want ze hebben niet veel. Uiteindelijk hebben we een kar vol met brood, beleg, drinken, koffie (zeer belangrijk), en nog veel meer. We flikkeren de spullen op de band en kijken toe hoe een ongeïnspireerde Belgse dame onze spullen langs de scanner haalt en er dan iedere keer hetzelfde piepje klinkt. Dit moet inderdaad heel erg saai werk zijn.
Maar dan. Ik sta voor de kassa, en Kristy staat achter mij. Ze wil de spullen in gaan tassen gaan doen en gaat dus achter mij langs. Dat is niet heel breed, maar het gaat. Terwijl ze achter me door schuifelt voel ik een knijpje in mijn kont. Ik draai mijn hoofd om om te kijken wat er aan de hand is en Kristy geeft me een knipoog. Even sta ik heel verbouwereerd te kijken. Dit gebeurt me dus ook al. Ik heb nauwelijks een paar dagen een vriendin, knijpt mijn ‘tentgenoot’ me nu al in mijn kont. Als we alle spullen hebben ingepakt en ik heb afgerekend, lopen we terug naar de auto, laden in en vertrekken weer. De zon staat ondertussen hoog aan de hemel en dus ga ik op zoek naar mijn zonnebril.
“Kun je even in het handschoenkastje kijken of daar mijn zonnebril in zit?”, vraag ik vriendelijk als we allebei weer zijn ingestapt. Ze heeft hem gevonden en geeft hem me terwijl ze zegt: “Mooie zonnebril, tijger!”. Ik zet mijn zonnebril op en vraag: “Waar gaat dit allemaal over joh? Jaloers op Anouk?’. We rijden stapvoets door het inmiddels zeer drukke dorp. Een tractor moet de stadsbus passeren in de smalle hoofdstraat.
“Ik zeg toch niets verkeerd?”, zegt ze quasi verbaasd. Ik laat het maar zo. Geen zin in om zo vroeg op de morgen, zonder koffie op, daarover te gaan bakkeleien.

Na 10 minuten komen we pas aan op de camping. De campinghouder, of in ieder geval de man die ik daar voor aanzie, staat voor de ingang en gebaart me te stoppen. Hij komt langszij en wijst op de weg en daarna op het schuurtje naast de weg. Hij kijkt me nors aan.
“Weet u wat dat is, jongeman?”, vraagt hij. Nu zie ik het pas. Het raampje van de schuur is gesneuveld.
“Vanmorgen accelereerde u hiervoor en zie wat er is gebeurt. Mijn raampje aan diggelen!!”, zegt hij terwijl Kristy naast mij in lachen uitbarst. Ik heb het grind onder de banden vanmorgen door het ruitje heen gejaagd. Zo weinig grip hier? Hoe doen al die mensen dat hier met hun topzware, achterwiel aangedreven auto’s?
Als ik het allemaal heb opgelost rijden we rustig verder over het parkeerterrein. Hij zet de herstelkosten op de rekening. Mierenneuker. Ik ben er dus achter gekomen dat ik vooral veel dingen sloop op zo’n camping. Er zijn nu meer mensen wakker. Ik zie vooral complete families, stelletjes en oudere echtparen. Bijna geen leeftijdsgenoten.

Aan het eind van het eerste grasveld staan wij. Ik zet mijn auto ervoor neer en we stappen uit. Iedereen is op en zit rond de tafel. Klaar voor ontbijt. We gooien wat spullen richting de tafel en laten de rest in de auto staan. Ik loop meteen naar het gasstelletje om heet water op te zetten voor koffie. We hebben van dat poeder wat in koffie verandert als je er heet water bij gooit. Er wordt gepraat over gisterenavond. Er worden paracetamolletjes uitgedeeld door Lola die notabene zelf niet eens drinkt. Die wordt later dus echt een moeder van veel kinderen hè.
Normaal ontbijt ik nooit. Ik heb nooit honger ’s morgens, maar wel een cafeïne verslaving dus koffie is zeer belangrijk.
Met een mok hete koffie loop ik naar de stoel waar mijn schatje zit. We geven elkaar een kus. Ik pak een stoel en kom erbij zitten. Het gaat erover wat we gaan doen vandaag. Het weer ziet er prima uit dus we gaan sowieso kijken bij het strand. Na overleg, dat overgaat in gezellig gepraat, een paar koppen koffie en een sigaret gaan we klaar maken voor het strand. Ik snel de tent in om mijn zwembroek aan te doen voordat de dames komen. Het mocht niet baten, want terwijl ik op zoek ben naar dat ding komen ze al weer binnen. Druk vertellend over bikini’s. Ik zie mijn mouwloze strandhemd dus die gaat aan, maar die zwembroek. Ah, daar is ie. Ik draai me om en kijk hierdoor de tent in. Kristy d’r bh gaat uit. Wat een kwarktassen, nondenju. Ze doet een zeer minimalistische bikinitop aan en gaat verder. Ondertussen vraagt Anouk of ik haar topje van achter vast kan maken. Ik leg dus een strikje in de twee ‘veters’.

Na dit hele omkleedverhaal gaan we naar buiten waar de heren op ons wachten. “En Lexxie, veel moois te zien daar in die tent?”, vraagt Bart lachend. “Zekers, zekers”, roep ik lachend terug. We lopen al pratende naar het strand.

We gaan terug. Sterker nog, we zijn al bijna terug op de camping. Het was een lekker dagje strand. Lekker wat klooien met een voetbal met de jongens. Lekker zwemmen. De dames gingen al eerder terug. Hadden ze rustig de tijd om zich om te kleden want we hebben besloten om vanavond uit te gaan in de dichtstbijzijnde stad. Benieuwd wat dat gaat brengen. Dit wordt de eerste keer in mijn leven dat ik uitga terwijl ik al een vriendin heb………
 
Als eerst wil ik zeggen dat dit een heerlijk verhaal is om te lezen.
Nu snak ik naar meer.
Misschien heb je nog meer van deze goeie verhalen ??
Zijarm zou ze graag lezen !!
 

Pandaluiers

Nieuw lid
Vakantie Speciaal VIII

VIII

Licht. Ik probeer mijn oogleden van elkaar af te halen maar het lukt bijna niet. Nog meer licht. Ook hoor ik iets. Aha, volgens mij hoor ik de wind. Ik hoor ook wat tikken. Eigenlijk interesseert het me allemaal niet zo erg. Ik heb ook koppijn. Geen migraine, nee, erger, een echte kater. Ik draai me om. Ik zie verschillende lichamen. Een aantal bijna volledig verhuld door een slaapzak. Laat ik eerlijk zijn. Ik lig ook niet in mijn eigen slaapzak. Althans, nee, ja, eigenlijk heb ik geen idee. En ik voel me zo duf. Droge bek. Koppijn. Ik probeer mijn ogen weer open te maken en na een tijdje zie ik wat. Ik kijk de tent in. Overal kledingstukken. En ik zie maar 3 koppies volgens mij. Even kijken. Naast mij ligt mijn schatje. Zonder iets van een deken. Haar luier steekt af tegen de tentvloer, en er zit een grote gele prop in het midden. Ik vind het zo zielig.
Aan de andere kant van de tent ligt Kristy volgens mij. Haar onderlichaam zit in een slaapzak. Volgens mij is dat de mijne. Haar bovenlichaam is helemaal ontbloot. Ik begin het me steeds meer af te vragen. Wat is er gebeurd? Wat weet ik nog en wat niet meer? Rare vraag overigens. Maakt niet uit. Trouwens, als we maar met 3 in de tent liggen. Waar is Lola dan? Ik bedoel, niet dat ik haar heel erg mis ofzo maar toch. Groepsgevoel zullen we maar zeggen. Doet er niet toe eigenlijk. Het ruikt hier verschrikkelijk, ik moet uit deze tent. Ik ruik een mix van alcohol, zweet, uitgedrukte peuken. Vooral veel zweet overigens. Ik moet hier echt uit. Naar buiten.
Links van mij zit die rits. Laat ik eens proberen. Ik heb geoefend gistermorgen na het ontbijt. Ja, het lukt, ik maak de rits open en doe het tentdoek weg. Het regent. Dat was het tikken. Verdomme. Regen. Ik kijk naar buiten en zie naast onze tent het luifeltje waar we de meeste etenswaren onder hebben gelegd. Ook ligt er een fles melk en een fles water die tracht ik te pakken te krijgen. Na veel vijven en zessen lukt het. Ik heb echt dorst. Ik probeer terug te denken aan gisteren:

We hebben in de stad gegeten, de sfeer zit er goed in want het bier is hier niet duur. Ook de cocktails waren erg lekker. We zijn op weg naar een kroeg of feesttent om onze stapavond voort te zetten. Lola is het meest aangeschoten van ons. Die kan volgens mij ook niet heel goed tegen alcohol. We vinden na wat lopen een gezellige kroeg. Rondjes bier en shotjes van van alles en nog wat volgen elkaar in rap tempo op. Ik begin het ook te voelen. Ik ben ook zeker niet de enige. Pim staat echt als een lamme te dansen. Lola hangt bij José in zijn nek, ze kan bijna niet meer blijven staan en zoekt steun bij José. Anouk heeft haar armen om mij heen geslagen en we proberen wat te dansen want we zijn echt dronken.
Ik heb geen idee hoe laat het is, maar we beginnen te zoeken en proberen zo veel mogelijk mensen te vinden om mee terug te gaan.

En dan? Ik heb werkelijk geen enkel idee meer. Naast mij hoor ik ondertussen ook weer wat activiteit. Het is Anouk die zich naar mij draait.
“Waar zijn we?”, vraagt ze zachtjes
“Ook goedemorgen. Op de camping, maar wat is er gebeurd?”, kaats ik terug. Ze kruipt naar mij en geeft me een kus. Twee paar droge lippen tegen elkaar.
“We zijn uitgegaan, daar houdt het bij mij op”, zegt ze na een tijdje.
“Ik heb hetzelfde probleem” zeg ik lachend terug. Ik geef haar de fles water. Ze drinkt gulzig. Uiteraard, we hebben ons niet ingehouden gisterenavond geloof ik. We liggen naast elkaar.
“Weet je waar ik zin in heb?”, vraagt ze als mijn ogen weer dicht aan het vallen zijn. Ik doe mijn ogen weer open en kijk haar aan. Ze heeft een ondeugende blik in haar ogen.
Ik lach: “Ik denk dat ik weet wat ja…. Maar we zijn niet de enige in deze tent hè?”.
Ze kruipt naar mij toe en zegt: “Niks mee te maken toch?”. Ze begint me te zoenen. Ook mijn lippen heb ik weer wat bevochtigd. We zoenen intens, in de zin van dat je alles om je heen vergeet. Je bent in een soort van trance. Misschien komt dat ook nog door de alcohol in ons bloed, dat terzijde.
Verder zijn we stil. Niets te vertellen, gewoon twee personen die de liefde bedrijven. Gewoon misschien ook weer niet, misschien is het een wonder. Wie mag het allemaal nog meemaken dit? Geen idee, genoeg filosofie, nu liefde. We zoenen, ik ga met mijn hand langs haar borsten. Ik streel ze. Twee van de vele wonderen van haar lichaam. Hoe kunnen zulke simpele vormen, zo’n opwindend gevoel creëren? Hoe is het mogelijk?
We zoenen, zij gaat met haar hand naar mijn buik en streelt hem. Van mijn borst tot ongeveer net boven mijn onderbroek. Opwindend. Zekers opwindend.
We zoenen, en ik laat mijn hand nog verder afzakken. Haar luier. Het heeft toch iets. Het maakt haar misschien iets minder volwassen. Juist datgene wat je nodig hebt op zo’n moment. Of misschien toch niet. Kom op, je kunt het zien als manco aan iemand, je kunt het zien als iets heel geks. Maar je kunt het ook zien als iets opwindends, iets wat haar heel kwetsbaar maakt. Het maakt haar kleiner dan ik. Schattiger, misschien is dat wel precies wat een meisje voor je moet zijn. Schattig, en kleiner dan jezelf.
We bedrijven de liefde in stilte. Relatieve stilte, en alles is relatief. Maar in ieder geval niet heel luidruchtig. Magisch. Magische effecten in een doodse stilte, althans zo lijkt het. Extreme effecten en toch ook het alledaagse aan zoiets. Hoogtepunten. Duidelijke hoogtepunten die je van haar gezicht af kunt lezen. Het is wederzijds.
Ook haar gezichtsuitdrukkingen zijn zo magisch. Het is heerlijk zacht, maar er zit ook een lichte wreedheid in. Misschien niet duidelijk, maar wel aanwezig. Penetratie, dat klinkt ook zo wreed. Als je het hebt over liefde en gemeenschap klinkt het heel zacht, lieflijk en misschien wel kinderlijk. Penetratie en seks, klinken heel hard. Hele harde, schelle zware klanken. Bijna negatief over zoiets magisch.
En precies dat is wat ik meemaakte. Het contrast tussen het zachte en het harde. Extreme pieken en dalen in die zin. Magisch. Heerlijk. Dat is het allesomvattende woord. Heerlijke magie. Totale overgave aan de liefde geeft heerlijke magie.

Hoe nu verder? Het regent buiten, we hebben een kater, en we hebben net seks gehad. Overigens is Kristy totaal niet wakker geworden. Die zal zich gisteren ook niet hebben ingehouden.
We liggen naast elkaar. Allebei staren we naar het dak van de tent waar de wind tegen te keer gaat en de regendruppels zich in een onmeetbaar tempo afwisselend tegen het doek te pletter slaan.
“Hoe laat is het?” vraagt Anouk na een tijdje. Ik schrik wakker, was even ingedommeld. Ik heb mijn telefoon hier ergens zien liggen, maar waar? Ah, daarachter. Ik reik naar mijn telefoon en druk op de toets zodat de tijd zichtbaar wordt.
“Half twee”, zeg ik zachtjes al ik me weer naar haar draai.
“Goedemorgen”, horen we kreunend uit de andere hoek van de tent komen.
“Morgen Kristy. ”, zeggen we in koor. We lachen erom.
Ze draait zich om en dan schrikken Anouk en ik. Haar gezicht ziet er uit alsof ze heeft gevochten…….


 

Pandaluiers

Nieuw lid
Vakantie Speciaal IX

Het duurde een hele tijd. Geen inspiratie, geen tijd, geen zin. Andere schrijvers weten wat ik bedoel. Een soort writersblock. Maar ik heb het weer opgepakt en ben van plan binnenkort weer wat te gaan schrijven. Alvast deel IX, veel plezier!!

IX

“Wat is er met jou gebeurd dan?”, vraagt Anouk bezorgd terwijl ze naar Kristy toe kruipt.
“Heftige nacht zeker?”, zegt Kristy,
“Ik heb werkelijk geen enkel idee meer, jij?”, vraagt ze aan Anouk. Ook ik probeer na te denken wat er is gebeurd nadat we iedereen probeerden te zoeken. Raar is het zeker.
“Ik weet nog dat we uit die kroeg kwamen en Lola boos was, en die is hier nu ook niet meer”, zegt Anouk opeens. Kristy steekt een peuk op en zegt:
“Dat is waar ook! Ik was namelijk aan het praten met een gast, en opeens kwam Lola boos naar mij toe en zei dat zij met die jongen bezig was. Eerst moest ik lachen want ze was echt heel erg dronken. Maar volgens mij ben ik daarna weggegaan.” Dan gaat er juist bij mij weer een lampje branden:
“En toen we naar huis gingen, waren we iemand kwijt, maar we waren te dronken om er naar te gaan zoeken. Dat moet dan Lola geweest zijn.” Anouk pakt haar telefoon en kijkt wanneer Lola voor het laatst online is geweest. “Ze is om 04:46 uur voor het laatst gezien”, zegt Anouk terwijl ze haar telefoon doorzoekt naar foto’s.
Opeens gaat onze tent open, Anouk en Lola kijken verschrikt richting de opening terwijl ze hun hele lichaam onder de slaapzak proberen te stoppen. Anouk heeft nog wel iets over haal luier aan, en kan voorkomen dat José iets ziet. Dan kruipt José binnen.
“Bom dia”, zegt José, wij wensen hem ook allemaal een goede morgen.
“Wat een gedoe gisteren hè”, zegt José lachend. Wij kijken hem verwachtingsvol aan.
“Wij weten echt helemaal niets meer, man”, zeg ik uiteindelijk.
“Wel, het ging zeg maar helemaal nergens over, we waren lekker bezig. Het ging allemaal vredig tot Lola dacht dat Kristy haar jongen aan het afpakken was. En toen was het zeg maar over. Toen waren we klaar. We besloten vrij snel om te gaan. Lola en haar vent gingen mee, maar die jongen begon opeens tegen Kristy te praten.”, zegt José lachend: “Ultieme grap dat, echt, Lola helemaal blij dat ze die gast mee kon nemen naar hier, en opeens begint hij tegen Kristy aan te lullen. Toen werd Lola boos, en vloog Kristy aan. Maar beiden waren eigenlijk te lam om te vechten. Toch heeft ze je wel goed te pakken gehad zie ik, gaat het schat?” vervolgt José zijn verhaal. Het gezicht van Kristy ziet er niet al te slecht uit. Ze heeft twee flinke krassen op haar wang staan, verder niets. Kristy drukt haar peuk uit en vraagt: “Dus weet jij ook waar Lola nu is?”.
“Zekers, bij ons in de tent, ze ligt wel bijna in coma gek, maar voor de rest…”, begint José te lachen.

Kristy is naar het toiletgebouw, en José is ook weer weg.
“Kun je mijn luier even onder me vandaan halen schat? Ik ben te lui om het zelf te doen”, zegt Anouk.
Ik doe haar broekje uit, en doe de plakstrips open. De luier ziet erg geel, goed volgeplast dus.
“Jij doet nooit een grote boodschap in je luier toch?”, vraag ik. Ik kan me het niet voorstellen, zo’n net meisje.
“Eigenlijk niet nee, ik heb het één keer gedaan.”, giechelt ze.
“Maar dat is zo’n gek gevoel, en het stinkt en het is vies enzo. Dat doe ik nooit meer. “, zegt ze.
“Ik kon het mee ook niet voorstellen, zo’n net meisje.”, zeg ik lachend. Ik maak haar van onderen weer een beetje schoon, en doe haar haar broekje weer aan, dan kan ze douchen et cetera.

Het is ondertussen 12:30 uur, en droog. Dus zitten we buiten te praten, eten, drinken en over onze kater heen proberen te komen. Iedereen heeft een andere tactiek, een andere ervaring met het fenomeen kater. Iedereen drinkt veel water, maar ook sap. Vitaminepillen en paracetamolletjes zijn geliefd, koffie ook en nicotine werkt bij mij ook altijd verlichtend. Lola en Kristy hebben gepraat, en gepraat en we zijn er uiteindelijk uit gekomen dat er niets aan de hand was behalve dat er veel gezopen is. Daardoor kon niemand meer nadenken. Het gaat nog niet bijzonder goed, er is nog weinig leven in de brouwerij. Wel is met foto’s bevestigd wat we al dachten. We hebben gisteren echt heel veel gedronken want we staan er goed wazig op. Zeker de foto’s die gemaakt zijn na 3:00 uur. De gekste groepfoto’s met allerlei mensen die we totaal niet kennen. Het was in ieder geval alles behalve saai gisteren.

Na het ontbijt of de lunch, in ieder geval rond 14:00 uur stelt Anouk voor om te gaan wandelen. Het is wel echt wandelweer. Niet te warm, te koud om op het strand te liggen en niet bizar zonnig. Over de duinen lopen is dan wel leuk.
“Ik ga mee”, roep ik terwijl ik een sigaret opsteek.
“Mogen wij dan nog wel mee?”, vraagt José lachend. Ik kijk naar Anouk en lach.
“Maar natuurlijk gekkie”, zegt Anouk lachend.
Pim, Lola, Anouk en ik doen uiteindelijk wat schoenen aan en gaan te voer richting de duinen. De anderen doen boodschappen en ruimen wat op. Althans, dat hebben ze beloofd. Ik heb Bart mijn auto toevertrouwd. Dat moet wel kunnen. We lopen uiteindelijk een uur of wat en hebben het over de vervolgstudies die we gaan doen, op kamers gaan, feesten en studeren tegelijk en de vrijheden als echte volwassenen. Anouk moest trouwens persé hand in hand lopen, maar daar heb ik echt een schijthekel aan. Dat extreem romantische hoeft van mij nou ook weer niet. We lopen uiteindelijk terug via het dorp, om nog wat extra boodschapjes te halen. Een krat bier, eten voor op de barbecue en nog wat van die dingen gaan altijd op.

Ik steek een peuk op als we buiten staan bij de supermarkt. De dames moesten nog wat hebben van de drogist, en dus wachten wij even buiten.
“Hé, kijk daar eens!”, zegt Pim opeens terwijl hij wijst naar een poster die naast de ingang van de supermarkt hangt.
“Komende woensdag, strandfeest bij de grote bar op het strand”, lees ik voor.
“Klinkt top”, zegt Pim terwijl hij met z’n telefoon een foto van de poster maakt.
“Feesten is toch een van die dingen waarvoor ik naar hier gekomen ben”, zeg ik en dat meen ik. Ik ben niet zo’n feestbeest dacht ik altijd, maar toen ik helemaal geen feesten of iets had toen ik in de examenperiode was, ben ik ze meer gaan waarderen. Ook het chillen met anderen zoals we dat hier op vakantie eigenlijk vol continu doen, heb ik gemist.
“Door die examens moet ik inderdaad mijn schade nog inhalen”, zegt Pim lachend.

De dames komen eraan, en we pakken onze spullen weer op om richting de camping te lopen.
We bespreken met hen het idee om naar dat strandfeest te gaan. De eerste reactie van beiden is niet zo heel positief.
“Het had gisteren heel anders af kunnen lopen, hè”, zegt Anouk.
“Ja, maar wat wilde je dan de hele tijd gaan doen dan?”, vraagt Pim.
“We wachten gewoon de reactie van de anderen af, en anders gaan we maar met een deel van de groep“, zeg ik als oplossing.

“Een strandfeest, zeg je? F****** vet!!!”, schreeuwen Bart en Kristy meteen. Nu, tijdens het eten, hebben Pim en ik verteld van het strandfeest. We eten frieten, die we hebben gehaald bij het campinggebouw. Naast het lokaal van de camping zit een echt frietkot, waar we ondertussen al wel vaker wat hebben gehaald Een andere reactie van Bart en Kristy had ik eigenlijk ook niet echt verwacht ofzo. Het zijn twee feestbeesten, net als Pim overigens. Ik wil ook wel mee, José en Anouk geven aan dat ze nog wel eens kijken wat ze doen, en Lola tot slot heeft eigenlijk nog steeds een kater en nu dus logischerwijs helemaal geen zin in een volgend feest.

Na het eten gaan Anouk, Kristy en ik afwassen. Met de borden, glazen en bestek lopen we naar het huisje waar de warmwaterkraan is. Ik brand mijn handen weer aan het hete water:
“T****, dat is heel warm!”, schreeuw ik terwijl ik mijn hand snel onder de kraan vandaan haal.
“Moet ik er een kusje op geven, schatje?”, vraagt Anouk lachen die met een theedoek in haar handen staat om af te gaan drogen.
“Ja, alsjeblieft”, zeg ik lachend. Ik steek mijn hand naar haar uit, en ze gaat met haar mond naar mijn hand. Langzaam haal ik mijn hand terug, richting mijn mond. We geven elkaar een zoen.
“Je bent zo’n schatje, weet je dat?”, zeg ik.
“Gaan we nog afwassen en afdrogen, stelletje schattebouten”, zegt Kristy lachend.
“Hoe gaat het eigenlijk nou echt tussen jullie?”, vraagt Kristy tegen het eind van de vaat.
“Hoe bedoel je?”, vraagt Anouk terwijl ik me ook af vraag wat ze bedoelt.
“Sexleven natuurlijk!”, zegt Kristy lachend. Ik kijk naar Anouk en we beginnen te lachen.
“Begrijp me niet verkeerd, maar wat denk je dat je daar mee te maken hebt?”, zeg ik uiteindelijk.
“Nou, zijn jullie al ver?”, vraagt Kristy nieuwsgierig.
“Wat bedoel je met ver?”, vraagt Anouk. Ik heb zo’n gevoel wat ze bedoelt.
“Hoe ver gaan jullie met elkaar?, vraagt Kristy lachend.
“Nogmaals, wat heb je daar mee te maken dan? Dat is het enige wat wij twee ondertussen nog aan privacy over hebben.”, antwoord ik terwijl ik vragend naar Anouk kijk. Ze geeft me een bevestigend knikje.
“Begrijpen jullie het echt niet?”, vraagt Kristy lachend.
“Wat bedoel je dan?”, vraag ik oprecht. Ik heb geen idee wat ze wil weten. En ik ben ook niet echt van plan om het achterste van mijn tong te laten zien na een zo’n tut vraag.
“Ik kan helpen, we slapen toch alle drie in een tent. We jagen Lola wel weg”, zegt Kristy uiteindelijk.
“Waarmee zou je ons nou moeten helpen? We zijn ondertussen ook al een jaartje ouder hè schat. We weten hoe dat moet hè, we zijn niet helemaal achterlijk!”, zegt Anouk. Ze kijkt richting mij, en ik begrijp er ook niets van.
“Nou, hoe duidelijk wil je het?”, zegt Kristy, ze buigt zich naar ons toe en ze fluistert:
“Ik kan helpen bij een trio, dat je het maar weet”

 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
A Nog niet klaar De vakantie ABDL Luierverhalen 13
F Nog niet klaar Nog steeds een grote meid?? N 87
D Vakantie(luier)maatje(s) gezocht Contact advertenties 8
L Niet kunnen plassen onderweg auto vakantie Broekplassers en Poepers 1
L Plassen onderweg vakantie 16+ Board 1
pampervuller Vakantie geboekt naar Disney world, 2024 Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 2
DaddyNHWF Laatste dagen van mijn vakantie goed eindigen AB/DL Fotos 0
L Ook op vakantie? Contact advertenties 2
L Strikslip gemist op vakantie Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 5
André Adult Baby Wie gaat er naar Egypte op vakantie en welke streek. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 7
A Vakantie nu 3 weken 24 7 luieren Contact advertenties 2
M Luier om op vakantie/verschonen tijdens reis.2 Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 19
maxicosie Max Vakantieman: Neem een Luier mee op vakantie Pub 1
H Vakantie VVV 1
A Wat is jouw abdl droom vakantie of weekend Pub 20
Watermeloen Nog 1 weekje vakantie Contact advertenties 0
Snakebite "Vakantie"-kleintje gezocht Contact advertenties 6
briekje 3x raden wat ik tegenkom op vakantie Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 8
MaxxToddlerLife Abdl vakantie Gran Canaria Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 7
K Ik ga op vakantie en neem mee.... Pub 8
LittleOrion AB vakantie in Drenthe Kalender 17
R Vakantie Curacao Contact advertenties 9
lovediaper Incontinent en vakantie Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 17
Waggelaar Ondeugende vakantie Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 3
Luierboyamersfoort Vakantie AB/DL Fotos 12
L Vakantie 16+ Board 4
Luiersersen Vakantie V 7
Remco1992 Nog niet klaar Vakantie naar Madrid V 13
lisa Vakantie Pub 35
Little Endy ABDL-camping? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 20
John Vakantie in eigen land (Amsterdam?) Pub 18
incoluier Vakantie en corona/covid19 Pub 27
annemiek we gaan op vakantie ( knuf ) Spelletjes 78
Plasbibs Vakantie 2002 Broekplassers en Poepers 1
Jappie1996 Verhaal Klaar Op vakantie bij tante Celine O 221
Limbonees Vakantie Pub 14
K Vakantie in Portugal. Broekplassers en Poepers 2
K Luiers op vakantie. Waar te koop? Broekplassers en Poepers 6
knuf Strand vakantie S 84
I Vakantie verrassing 16+ Board 13
L vakantie 16+ Board 6
yellow rose waar gaan jullie op vakantie?? (naamswijziging!) Pub 39
bluesbrother1984 Vakantie Florida America Algemeen 2
slaaf.johannes De vakantie van radiotijger 16+ Verhalen 13
Q vakantie zweden noorwegen. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 12
D De vakantie V 3
LBV Vakantie moderator talk 0
K Vakantie en kleding Broekplassers en Poepers 13
D Vakantie met mijn vrienden (Waargebeur V 19
Luiertje-om Vakantie in luiers Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 37
Similar threads


















































Bovenaan