hallo, mijn naam is Boris. Ik ben een doodgewone jongen van 12 jaar.
Mijn buurjongetje Jasper is 7, maar nog steeds niet zindelijk. Hierom draagt hij overdag nog altijd een luier.
Zijn ouder zoeken al een tijdje naar een andere oplossing maar deze is na vele pogingen nog steeds niet gevonden.
Ik speel vaak met mijn buurjongetje en wij zijn hele goede vrienden en ook onze ouders kunnen goed met elkaar overweg.
Jasper en ik zijn een kasteel aan het bouwen midden in de woonkamer. We waren net uit school gekomen en wilde de nog vlak voor de buren morgen weg zouden gaan ons kasteel afmaken. We waren namelijk al de hele week bezig met een kasteel gemaakt van knex en lego. Deze was al best groot (bijna een halve meter breed).
Terwijl we daar aan bezig waren hoorde ik mijn buren bij ons binnenkomen.
Ze kwamen eigenlijk elke vrijdag op de thee, dus dit was niets bijzonders eigenlijk.
Even later worden wij geroepen, voor ons stond er een glas sinaasappelsap klaar en er stonden koekjes op tafel.
Wij begonnen dus maar aan de koekjes terwijl mijn vader zei: `Volgende week zijn mama en ik heel druk aan het werk en hebben eigenlijk erg weinig tijd, maar vindt je het leuk om met Jasper mee te gaan op vakantie?'
Natuurlijk vond ik dat leuk en Jasper en ik waren dolenthousiast. Na nog wat te hebben gesproken over hoe de dag op school was zijn we weer verder gegaan aan het kasteel.
Tegen het eind van de middag was ons kasteel klaar en was het voor Jasper tijd om naar huis te gaan.
''Tot morgen'' zei ik tegen hem. Doei, zei Jasper terug. En hij verliet het huis.
Mijn buurjongetje Jasper is 7, maar nog steeds niet zindelijk. Hierom draagt hij overdag nog altijd een luier.
Zijn ouder zoeken al een tijdje naar een andere oplossing maar deze is na vele pogingen nog steeds niet gevonden.
Ik speel vaak met mijn buurjongetje en wij zijn hele goede vrienden en ook onze ouders kunnen goed met elkaar overweg.
Jasper en ik zijn een kasteel aan het bouwen midden in de woonkamer. We waren net uit school gekomen en wilde de nog vlak voor de buren morgen weg zouden gaan ons kasteel afmaken. We waren namelijk al de hele week bezig met een kasteel gemaakt van knex en lego. Deze was al best groot (bijna een halve meter breed).
Terwijl we daar aan bezig waren hoorde ik mijn buren bij ons binnenkomen.
Ze kwamen eigenlijk elke vrijdag op de thee, dus dit was niets bijzonders eigenlijk.
Even later worden wij geroepen, voor ons stond er een glas sinaasappelsap klaar en er stonden koekjes op tafel.
Wij begonnen dus maar aan de koekjes terwijl mijn vader zei: `Volgende week zijn mama en ik heel druk aan het werk en hebben eigenlijk erg weinig tijd, maar vindt je het leuk om met Jasper mee te gaan op vakantie?'
Natuurlijk vond ik dat leuk en Jasper en ik waren dolenthousiast. Na nog wat te hebben gesproken over hoe de dag op school was zijn we weer verder gegaan aan het kasteel.
Tegen het eind van de middag was ons kasteel klaar en was het voor Jasper tijd om naar huis te gaan.
''Tot morgen'' zei ik tegen hem. Doei, zei Jasper terug. En hij verliet het huis.