Verhaal Klaar Veranderd (Time for a change)

Ivy

1 van de oprichters en organisators van de CBB
Ik ben gek op korte verhalen hier is er weer eentje geschreven door Ivy

Time for a Change

Ik was een jongen en was op bezoek bij mijn tante en zat met mijn neefje die nog steeds luiers droeg in de woonkamer. In zijn slaapkamer stond een doos met pampers. Op een of andere manier werd ik er door geroepen en stond met een luier in mijn hand toen mijn moeder me betrapte. Ze werd boos en stelde me allerlei vragen. Zoals wil je er een om uiteraard ontkende ik alles werd ook boos en wilde er niets mee te maken hebben en het was omdat mijn moeder mij de luier had ontnomen anders had ik het weggegooid maar de lont in mijn kruitvat was ontstoken.

Uren later spookte het hele incident nog steeds door mijn hoofd en het wilde er ook niet uit . De luiers bleven trekken en tijdens de verschoning van mijn neefje was ik er bij of zorgde dat ik er bij was. Gebiologeerd door het hele proces snakte ik er naar daar te liggen. Ik bleef alleen achter in zijn kamer om te spelen met het speelgoed wat daar was, maar al snel stond ik weer met een luier in mijn hand voor de spiegel in zijn kamer. Ik moest om een of andere reden die luier om doen. Ik weet nog steeds niet wat me bezielde maar een innerlijke roep die sterker was dan ik zelf zei me het te doen. Ik kon of wilde me niet verzetten, legde mijzelf op de commode en deed de luier om en daar stond ik dan helemaal naakt met een luier om voor de spiegel.

Ik schrok ik zag een meisje staan van amper 4 jaar oud met mijn gezicht in een luier. Mijn haar was al behoorlijk lang omdat ik niet graag de gang naar de kapper wilde. Toen ik mijn reflectie zag in de spiegel leek mijn hart wel een snelweg waar zo hard werd gereden dat er geen snelheid beperking was. Zweet brak uit toen mijn moeder riep of ik nu gelijk naar beneden wilde komen. Wat moest ik doen. Snel handelde ik en trok zonder na te denken mijn broek aan en deed half naar beneden lopend al mijn T-shirt aan . halverwege de trap stopte ik nog mijn onderbroek in mijn zak. Mijn omgeving niet in ogen schouw houdend.

Blijkbaar had mijn moeder het hele tafereel gezien want onderaan de trap confronteerde ze me met feit dat ik een luier droeg. Vroeg aan me of ik helemaal gek geworden was en hoorde mij smeekbeden het aan te houden niet. Nam me mee de woonkamer in en liet me voor haar ogen en van mijn tante mij de luier uit doen. Als of dit nog niet vernederend genoeg was kreeg ik ook nog eens een pak rammel voor de ogen van mijn tante. Toen ik wilde huilen maakte me moeder me uit voor baby en als ik bleef huilen ik daadwerkelijk een luier om zou krijgen en ze me echt als baby zou gaan behandelen.

Op dat moment wilde ik dat helemaal niet en werkte ik aan alle kanten mee om er zo snel mogelijk uit deze benarde situatie te ontsnappen. Aan de andere kant wilde ik niets liever dan als baby'tje behandelt te worden maar daar zei ik niets over. Ze commandeerde me zo snel mogelijk mijn onderbroek en broek weer aan te trekken. Verontschuldigde zich voor het gedrag van mij, bij mijn tante en liet mij het zelfde doen en pakte haar spullen smeet mij half in de auto nadat ik me had aangekleed en al hoewel ik niet wist waar we heen zouden rijden kende ik haar goed genoeg om te weten dat we gingen.

Onderweg vroeg ze me wat me bezielde. Ik wist het niet en kon geen antwoord geven ook niet op de vraag waarom ik het deed behalve dat ik me er door aangetrokken voelde dat iets groter dan ik deed bij mij zelf als of ik er zelf geen controle over had. Terwijl ik het zo uitlegde verscheen er donkeren vlek in mijn kruis. Wat gebeurde er toch met mij was ik nu echt als een baby in mijn broek aan het plassen?

Mijn moeder remde uit alle macht. Keek mij aan en haar ogen schoten vuur. Ze riep als jij zo graag een baby wil zijn ga ik je zo behandelen. Ze stopte bij de eerste de beste soort supermarkt . Ik moest voor de auto gaan staan en mocht me niet verroeren. Ik schaamde me kapot . Mijn moeder wilde net weg lopen om boodschappen te gaan doen toen nog net binnen mijn gehoor afstand werd aangesproken door een vrouw waarom haar dochter (ik dus) geen echte vrouwen/ meisjes kleren droeg. Mijn moeder bedankte de vrouw voor de tip en liep weg met een grote glimlach. Gelukkig voor mij zag ze de donkere vlek in mijn kruis niet of zei daar niets over.

Gelukkig was het zomer en stond ik lekker in het zonnetje niet wetende wat er te gebeuren stond dat frustreerde mij nog het meest het wachten en dan die natte plek in mijn broek die toch wel snel droogde.

Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan mij me te laten betrappen met eerst de luier in mijn hand en later om mijn billen en hoe kon het toch dat ik ondanks ik heel goed wist wanneer ik naar toilet moest ik zomaar ineens in mijn broek had geplast. Ik had het echt niet gevoeld, helemaal niets.

Mama kwam terug en had 2 grote boodschappen tassen bij zich. Ze liep naar achter opende de klep van de auto en riep me. “Liggen” zei sterk gebiedende wijs. Ik deed wat mij werd gezegd. Ze maakte mijn schoenen los en trok mijn broek uit vervolgens begon ze aan mijn onderbroek te trekken. Ik wilde protesteren maar mama maakte duidelijk die weg niet in te slaan.

Ik schaamde me kapot daar lag ik in mijn blote adam kostuum midden op een parkeerplaats in de achterbak van mijn moeders auto. Ik hoorde knisperen en ik wist genoeg, ik ging een luier om krijgen. Mijn moeder tilde handig mijn benen op zoals ik al vaker had gezien bij mijn neefje toen hij een schone luier om kreeg. Ik voelde hoe de luier onder mijn billen werd gelegd. Ik voelde hoe alles werd ingesmeerd . Mijn moeder spraak me toe als of ik een baby was. “Baby’tje wil geen luier uitslag he? Nee dat wil ze niet he?” Wacht spraak ze me nu aan met “ze” alsof ik een meisje zou zijn. Maar ik kon niet reageren want mijn hart juichte van geluk maar mijn hoofd zei toch dat dit niet kon en wilde het ergens niet.

Ik moest een body met kanten kraagje aantrekken. Uit de tas pakte mama een borstel en begon mijn haar te borstelen. Ze pakte een jurkje uit een van haar tassen en commandeerde dit aan te trekken Mama begon nu mijn haar ter hoogte van mijn oor te vlechten en al snel had ik 2 paardenstaartjes. Ik begon te huilen van schaamte en vernedering en hoe ik het ook wilde stoppen net als ik mama wilde stoppen trouwens . Beide waren niet te stoppen.

Hoewel de situatie beschamend genoeg was voor mij kreeg ik ook nog een speen in mijn mond en toen ik hem uitspuugde pakte mama hem op gaf me een klap en zei streng :”oh wee je gebeente hem nog een keer uit te spugen want dan ga je hier en nu over de knie heb je dat begrepen ?” Vroeg ze terwijl ze mijn kin stevig had gepakt zodat ik niet anders kon dan haar aan kijken. Ik knikte van wel

“Zeg netjes “ja mammie” schatje! Jaa huuuuh huuh “. Zei ik huilend en plakte er nog snel mammie er achter aan. “Goed zo meisje” Zei zij weer. Het jurkje bedekte mijn kruis bij lange na niet en dat was goed zichtbaar . Plots klonk er een stem :”Ik zie dat uw dochtertje nog niet zindelijk is en dat ze nu als een echt meisje uit ziet dat laatste doet mij plezier. “ Zei een vreemde vrouw die ik nu herkende als de vrouw die mijn moeder eerder had aangesproken. Opnieuw bekroop mij een gevoel als of ik vlinders in mijn buik had en tegelijkertijd eentje van afkeer maar ook van euforie.

Het hele geheel en de jurk de kou op mijn benen gaf me een gevoel van duizend vlinders in mijn buik. Ik voelde me opgelaten.

“Ja dank u wel.” Zei mijn moeder. “En bedankt nog voor de tip!” Mijn moeder keek mij aan en zei tegen mij :”Zeg eens netjes dank u wel mevrouw! Danne wel ! “ Klonk het niet allen kinderachtig uit mijn mond maar ook erg lispelend in verband met de speen die ik in mijn mond had. “Ohh wat ben jij een schatje en wat ben jij om op te vreten.” Vervolgens liep de vrouw zonder ons nog een blik waardig te geven en antwoord te verwachten weg. “Mammie heeft nog een verassing voor je,” ik kreeg een blinddoek voor. Ik werd op mammies heup gezet als of ik niks woog. Ik hoorde hoe een deur dicht sloeg. Ik voelde mammie lopen. Ik voelde hoe ik werd neergezet en de instructie kreeg te blijven zitten. Ik durfde me niet te verzetten. Toen voelde ik dat er aan mijn blinddoek werd gezeten want hij bedekte mijn oren maar hij mocht niet af. Inmiddels was ik al gestopt met huilen toen ik plots bij mijn oren een knal hoorde en of het nu de schik was op de pijn in mijn oren ik moest weer huilen en huilde als of ik een baby’tje was.

De blinddoek ging af en ik keek in de spiegel ik zag mijn gezicht ik was een meisje ik had oorbellen in en twee paardenstaartjes ik zag er echt uit als een meisje. De verkoopster zag mijn gezicht :”Ohhw, meisje moet jij zo huilen.” Zei ze vol compassie en medelijden. Mammie rekende af en terwijl ze me weer op haar heup had gezet liepen we naar de auto. Ze deed de achterklep opnieuw open pakte er iets uit en liep er mee naar de achter deur. Het bleek een kinderstoel te zijn ze zette me er in als of ik een pop was . Ik hoorde een klik en zat vast. Hoe moest dit los. “Uit? Uit?” Zei ik zoals een kind dat net kan praten reageert. “Nee.” Zei me moeder. “We gaan . En vergeet niet het is nog altijd Mammie voor jouw he. “Uit Mammie ? “ Vroeg ik nu.

“Nee meisje mammie gaat rijden.” Ze stapte achter het stuur. Vreemd iedere keer als Mammie mij behandelde als een baby of als een meisje mijn hart even leek te versnellen en dat gevoel in mijn buik leek te versterken. Maar mijn hoofd wilde wat anders. Gelukkig won mijn gevoel steeds meer terrein.

Mammie stopte bij tante voor de deur. Ik zag mammie staan ze praatte met mijn tante. Als ik wilde kon ik horen wat er gezegd werd maar het interesseerde me niet. Ik zag mammie een paar keer flink met haar handen in de lucht steken en ze reageerde fel ik hoorde haar een paar keer Nee roepen.

Ik zat zo in de stoel en voelde me niet meer op mijn gemak. Mijn buik gaf aan dat het van de inhoud van mijn darmen af wilde. Plots voelde ik hoe die inhoud langzaam mijn anus passeerde en ik voelde me met het moment viezer en viezer terwijl de inhoud van mijn darmen zich langzaam nestelde in mijn luier. Als of dit nog niet genoeg was voelde ik hoe mijn blaas zich bleek aan te sluiten aan mijn baby achtig gedrag en ook die inhoud uiteindelijk mijn luier deed opzwellen waardoor ik het gevoel kreeg dat mijn benen in mijn kruis nog verder uit elkaar werden gedrukt.

Dit werd nog eens versterkt door mijn gehuil. Eerst zachtjes gesnotter dat langzaam over ging in zachtjes gehuil wat langzaam steeds harder ging. Ik zag mijn moeder naar mij komen en vroeg “wat is er meisje?” Ik reageerde zoals elk klein kind reageert met de woorden “Mammie, Ikke bah!”

Mijn moeder reageerde voor mij verrassend. “Heeft mijn kleine meisje een cadeautje voor mammie ?” Ik moest gelijk lachen om de woorden door mijn moeder gekozen. Mijn moeder nam me mee naar de achterbak ze legde me op een zeiltje. Nou had ik hier vorige keer ook gelegen maar nu leek de ruimte groter dan de vorige keer.

Terwijl ik op de achterbank van de auto lag begon mijn moeder mijn romper in mijn kruis los te maken. De manier waarop ze het deed met zoveel gemak even leek het er op alsof ik echt een peuter was. Ik lag lekker op mijn rug ontspannend op mijn speen te zuigen. “Zo meisje heb jij al zo flink je best gedaan en heb jij mammie lekker een heel groot cadeautje gedaan? “ Zonder antwoord af te wachten ging ze vrolijk verder.

Mammie had een speciale tas bij zich daar had luiers in doekjes en nog meer spul . Terwijl ze druk bezig was mijn kruis schoon te maken was ik druk bezig met een speeltje wat ze me had gegeven. Mijn lichaam wat voorheen deed wat ik wilde leek niet meer gecoördineerd. Mijn arm wilde niet wat ik wilde en om een of andere manier eindigde het speeltje elke keer in mijn mond.

Ineens waren we klaar. Natuurlijk had ik gemerkt dat ik werd verschoont maar op een of andere manier was er niet veel van blijven hangen of was het langs me heen gegaan. Het viel me dan ook niet op dat eerst mijn jurkje eindige op mijn navel en mijn geluierde kruis duidelijk zichtbaar was en dat het nu nog maar net zichtbaar was.

“Zoo.” Ging mijn moeder verder. “Weer helemaal schoon.” Ik moest er van lachen en gelijk reageerde mijn mammie. “Moet jij daar zo van lachen meisje ?”

Al die tijd had ik onbewust op de speen gezogen dat ik het niet in de gaten had dat mammie hem had verwisselt met een flesje dat ik weer automatisch pakte en zelf vast hield en toen hij al snel leeg was riep “Op, wammie.” Door het lispelen sprak ik de “m “uit als een “w”. “Grote meid hoor.” Sprak mijn moeder “Doe jij mammie al zo goed helpen. Dat vind mammie heel knap van jouw hoor.”

Ze zette mij weer terug in de stoel vast, sloot de deur maakte de het voorportier open en pakte haar telefoon uit haar tas sloot ook die deur en begon te bellen.

“Ja Hallo u spreekt met ,” en ze noemde haar naam. “Spreek met kinderdagverblijf Crèche BéBé ?” Ja kan ik mijn dochtertje vandaag nog even langs brengen. Ja das goed ik kom er gelijk aan. Nee ze is nog niet zindelijk en ik moet u nog iets uitleggen. Tot straks.”

Ze stapte de auto weer in en we reden weg. Inmiddels had ik mijn speen weer ingekregen toen ik klaar was met mijn flesje. Ik was daar op aan het zuigen en had moeite om mijn ogen open te houden. Waar door het nu kwam maar ik werd wakker in een bedje met spijlen er om. Ik werd gewekt door gehuil van een ander kindje. Ik wilde opstaan maar de lakens zaten aan mij vast en ik kon niet opstaan.

Ik zag een vrouw en zij zag mij. Automatisch stak ik mijn handjes in de lucht en zei : “Uit? Nee meisje strakjes.” Ze pakte het huilende kindje op wat bijna gelijk ophield met huilen en nam het mee. Mij alleen achter latend.

Daar stond ik dan beteuterd maar voor ik verder kon reageren stond ze alweer voor mijn neus. “ Zo meisje je gaat in bad.“ Sprak de vrouw in vragende vorm maar zonder antwoord te verwachten want ze ging er gewoon mee verder.

Blijkbaar waren we ergens aan gekomen waar ik werd uit gekleed. Ik had de dekentjes waar ik in lag nog steeds om mijn lichaam. “Zo , eerst dit los.” Sprak de vrouw en ik voelde hoorde het zippen van een rits en de kou of beter gezegd de andere temperatuur stromen mijn pak in. Als of ik een pop was werd eerst mijn linker arm ergens door gehaald en toen mijn rechter arm . Daar gingen mijn dekentjes.

Zo mevrouw nu je romper en luier uit en dan kan je in bad. Ik schrok want nu zou ze ontdekken dat ik een jongen was en geen meisje. Al snel zat ik daar met nog alleen mijn luier om. Al gauw lag ik dan en was ik bloot. Ze tilde me op en deed me in bad toen ik het ontdekte.

Hoe had dit kunnen gebeuren wat had mammie gedaan. Ik keek naar beneden. Waar eens mijn wormvormig aanhangsel hing daar was nu een snee. Ik leek niet alleen een meisje ik was een meisje. Maar dit was niet de laatste keer dat ik met dit feit werd geconfronteerd wel de eerste keer.

Even snel vooruit ik werd nooit zindelijk omdat ik iets zou hebben aan mijn blaas en darmen en werd begeleid in de taken in het huishouden zoals strijken, koken, stofzuigen en alle taken die volgens mijn moeder bij een vrouw hoorden.

Ik kreeg les in borduren, naaien en ja ook in Ballet maar ik was altijd de slechtste van de klas. Mijn moeder stimuleerde mij goed voor mijn poppen te zorgen en later voor dieren zoals een paard. Maar toen ik 12 werd kan ik mij nog goed herinneren en trouwens mijn luiers werden altijd verschoont en ik mocht nooit naar beneden kijken. En ja ik had het typische zandloper figuur van een vrouw maar nu kwamen er 2 dingen bij die me helemaal vrouw maakte.

  • Ik werd ongesteld . Ik kreeg mijn periodes
  • Ik kreeg borsten en de mijne waren groter als die van mammie
Trouwens ik ben mammie nooit anders gaan noemen dan “mammie”.

Oh Pappie was altijd geïnteresseerd in mijn gebruikte luiers ik weet niet wat hij er mee deed maar hij wilde ze wel altijd hebben.

Het einde
 

Januca

Superlid
Inderdaad een leuk verhaal, maar deze veranderingen van jongen naar meisje zijn wel erg snel gegaan.
 
  • Like
Waarderingen: Ivy

Ivy

1 van de oprichters en organisators van de CBB
Inderdaad een leuk verhaal, maar deze veranderingen van jongen naar meisje zijn wel erg snel gegaan.
Das maar net hoe je het leest want aan de ene kant laat ik dat open terwijl als je het net even anders interpreteert dit idd snel gegaan zou kunnen hebben. bedankt voor je positive bijdrage
 
Bovenaan