Verhaal toen ik 12 was

Een wasrek met daaraan een laken, een pyjamabroek en een onderbroekje. Een duidelijke boodschap: Hier woont onmiskenbaar een bedplasser. Dat wasrek stond bij slecht weer bij ons op de overloop en bij mooi weer in de tuin. Vooral in de tuin vond ik vreselijk. Want dan was het goed te zien voor de buren. Meestal hing er ook niet tegelijk ander wasgoed aan. Zodat het laken, de pyjamabroek en het onderbroekje extra opvielen. Ik denk dat mijn moeder dat expres zo deed als straf dat ik weer in bed had geplast. Ook als het slecht weer was en de was binnen moest drogen vond ik het vreselijk om telkens weer geconfronteerd te worden met mijn bedplassen. En zeker als er vriendjes van mijn broertje of zusje bij ons thuis kwamen spelen. Ik schaamde me dood en nam zelf bijna nooit vriendinnetjes mee naar huis. Ook niet op de dagen dat ik droog was gebleven. Ik was bang dat ze het zeiltje in mijn bed zouden ontdekken of dat mijn broertje of zusje opmerkingen zouden maken.

Mijn bedplassen werd pas een probleem toen ik ouder werd en met name toen mijn jongere broertje en zusje het 's nachts wel droog hielden. Ik heb, denk ik, tot mijn 6de bijna dagelijks in bed geplast. Ik droeg toen 's nachts nog luiers. Daarna ging het veel beter, maar helemaal droog was ik nog nooit geweest. Ik ben nu 12 en ben net gestart in de brugklas. Ik plas toch nog wel een paar keer per maand in bed. Vanaf mijn 8ste is mijn moeder, op advies van de huisarts, gestopt om me een luier aan te doen. De huisarts dacht dat ik het zonder luier beter zou voelen als ik in bed zou plassen. Met luier zou ik het te gemakkelijk vinden. De dokter raadde ook het gebruik van een plaswekker aan, maar daar is het nog niet van gekomen. Mijn moeder liet me iedere avond als zij naar bed ging nog een keer plassen. Maar dat kon niet voorkomen dat het toch regelmatig mis ging en ik me 's ochtends met natte pyjama bij mijn moeder moest melden.

Op de dagen dat ik in mijn bed had geplast had mijn moeder ook de gewoonte om me als ik uit school kwam een paar keer naar de wc te sturen. Ook dat was een soort straf. Want het confronteerde me nog eens extra met mijn falen van de afgelopen nacht. Bovendien is het vreselijk gênant dat je als 12-jarige door je moeder naar de wc wordt gestuurd. Zeker als mijn moeder visite had.

En nu de brugklas met grotendeels nieuwe kinderen in de klas. Tot mijn grote schrik hoorde ik dat we vrij snel na het begin van het schooljaar een week op kamp zouden gaan. Daar voelde ik natuurlijk niet zo veel voor. Grote kans dat ik een keer in bed zou plassen. En bovendien was mijn moeder er niet om me 's nachts nog een keer te laten plassen. Ik heb dus aan mijn ouders gevraagd of ik thuis mocht blijven. Maar dat vonden ze een slecht idee. "Dan raak je geïsoleerd", vonden ze. "Alle kinderen leren elkaar dan goed kennen en jij komt er bij te hangen". Maar omdat mijn moeder ook wel begreep dat ik bang was om in bed te plassen stelde ze voor dat ik weer luiers zou gaan dragen. Die kon ik vast ongezien in de wc aantrekken en 's ochtends weer uittrekken. Bovendien zou ze een briefje voor de leraar schrijven zodat hij op de hoogte was van mijn probleempje. Ze opperde zelfs nog de mogelijkheid dat de leraar mij 's nachts kon laten plassen, maar dat leek me een heel slecht idee. Mijn moeder ging er van uit dat ik niet de enige bedplasser zou zijn.

En zo ging ik met op kamp. Met een briefje voor de leraar en in mijn tas zes luiers. Voor vier nachten en twee reserve. Voor het geval dat. Ik had de luiers onder in mijn tas verborgen. Eerst het briefje voor de leraar. Die was druk met collega's in gesprek en we zouden dadelijk vertrekken. Zo onopvallend mogelijk probeerde ik zijn aandacht te trekken. "Meneer, mijn moeder heeft een briefje voor u meegegeven". Bij het uitspreken van deze woorden kreeg ik al een kleur van schaamte. Hij pakte het briefje aan, maar maakte geen aanstalten om het te lezen. Ik kon daar niet blijven staan en ben weggelopen. Van een afstandje heb ik gekeken of hij het briefje ging lezen. Maar hij had het gewoon in zijn zak gestopt.
Even later reden we met de bus naar onze bestemming in Friesland. We zaten in een soort grote boerderij die ingericht was voor jeugdkampen. Er waren twee slaapzalen met stapelbedden. Één voor de jongens en één voor de meisjes. En er waren slaapkamers voor de leerraren die met ons mee waren. Ik koos een bed onder uit. Zo dicht mogelijk bij de deur, zodat ik snel naar de wc kon.

Na het avondeten werd ik ineens bij de leraar geroepen. Ik moest met hem meekomen naar een aparte kamer. Hij zei tegen me dat hij het briefje gelezen had en vroeg wat ik van hem verwachte. "Ik neem aan dat je groot genoeg bent om jezelf te verschonen, als dat nodig is", zei hij tegen me. "Dus wat moet ik doen". Ik wist het eigenlijk ook niet en had spijt dat ik hem het briefje gegeven had. Ik weet zeker dat mijn hoofd rood kleurde van schaamte.

De eerste nacht. Ik zorgde ervoor dat ik zo'n beetje als eerste naar bed ging. Maar hoe smokkel je ongezien een luierbroekje vanuit je tas naar de wc, terwijl er ieder moment iemand aan kan komen? Met mijn pyjama en een luier ben ik naar de wc geslopen. Op de wc ben ik eerst gaan plassen en heb toen een luier en mijn pyjama aangetrokken. Tanden poetsen en toen weer terug naar de slaapzaal. Echt slapen kon ik niet. Zeker niet omdat er telkens weer nieuwe klasgenoten naar bed gingen en ze dat bepaald niet zachtjes deden. Uiteindelijk moet ik toch ergens in slaap zijn gevallen. Ik werd vroeg wakker en merkte dat ik in mijn luier geplast had. Voorzichtig ben ik opgestaan. Uit mijn tas heb ik een schoon broekje gevist. En toen op weg naar de doucheruimte. Ik weet zeker dat mijn natte luier zichtbaar was onder mijn pyjamabroek. Ik voelde bij iedere stap de dikke prop tussen mijn benen. Ik heb de luier op de wc uitgedaan en ben me gaan douchen. Tot mijn verbazing kreeg ik bij terugkomst in de slaapzaal geen opmerkingen. Had niemand het gezien? Ongelooflijk, wat een mazzel. Maar nu nog de luier zien kwijt te raken. Het is me gelukt om hem ergens onder in een vuilnisbak buiten te dumpen.
Later op de dag kwam mijn leraar naar me toe en vroeg of het allemaal goed was gegaan. "Natuurlijk, niets aan de hand", loog ik.

De tweede nacht. We hadden tot laat een spel gedaan. Kwamen laat terug bij ons huis en moesten meteen naar bed. Ik kon dus niet stiekem een luier mee naar de wc nemen zonder dat iemand het zag. Ik had de keuze. Of ik ze zien dat ik een luier aan doe of ik slaap zonder luier en loop het risico dat ik het bed nat plas. Ik ben zonder luier in bed gaan liggen met het plan om wakker te blijven en als iedereen zou slapen alsnog een luier aan te doen. Maar het liep anders. Ik viel heel snel in slaap. Ik werd 's ochtends wakker en voelde meteen al dat mijn bed nat was. Ik heb eerst liggen huilen in bed. Hoe ga ik dit oplossen? Ik kan het niet verborgen houden en dus kan ik maar beter zelf vertellen wat er gebeurt is. Ik zal toch wel uitgelachen worden. En dus heb ik al mijn moed verzameld, ben met mijn natte broek in de zaal gaan staan en zei, alsof het heel normaal is: "Ik moet jullie wat vertellen. Ik heb in mijn bed geplast. Dan weten jullie het". Daarna ben ik gaan douchen. Toen ik terug in de zaal kwam keek iedereen me aan, maar niemand zei wat. Ik heb mijn natte lakens van het bed gehaald en ben op zoek gegaan naar schone.

Vanaf dat moment heb ik er geen geheim van gemaakt dat ik een bedplasser ben. Natuurlijk werd ik er wel eens mee geplaagd. Maar er was ook altijd wel iemand die het voor me opnam. Je kunt er immers niks aan doen. Ik heb de andere twee nachten mijn luier gewoon aangedaan waar de anderen bij waren. Het meisje in het bed boven me, waarmee ik inmiddels bevriend was geraakt, informeerde 's ochtends of het goed was gegaan of dat ze me moest helpen.
Ik had dat veel eerder moeten doen. Het scheelt een boel stress.
 
Na mijn "coming out" als bedplasser op het introductie kamp van de brugklas heb ik een betrekkelijk rustig jaar gehad.

Ik was inmiddels 13 geworden. Het schooljaar liep ten einde. Ik was een goede leerling en zou volgend jaar naar HAVO 2 gaan. Maar eerst zomervakantie. Tot mijn grote vreugde had ik de laatste maanden niet meer in bed geplast. Zou het me dan eindelijk lukken om droog te blijven? Ik durfde dat nauwelijks te hopen. Mijn moeder liet me nog wel iedere nacht plassen. Voor de zekerheid. En hoewel ik me daar als 13-jarige best voor schaamde vond ik het toch beter zo. Beter dan de schaamte van een nat bed.

Ik zou in de vakantie een week met een vriendin van school mee mogen. Mijn vriendin wist sinds het introductiekamp van de brugklas dat ik wel eens in bed plaste. Ik had met haar ouders afgesproken dat ik gedurende de week voor de zekerheid 's nachts luiers zou dragen. Dan kon er niets gebeuren. En hopelijk had ik ze niet nodig.
Maar eerst ging ik twee weken met mijn ouders en mijn broertje en zusje naar een vakantiepark in Duitsland. We hadden een kleine bungalow op het park gehuurd. Er waren maar twee slaapkamers. Eén voor mijn ouders en één voor ons drieën. Thuis had ik een eigen kamer en ik vond het vervelend dat ik nu een kamer moest delen met mijn broertje en zusje. Maar ja, een keuze had ik niet. Ik vond het gênant dat mijn moeder me iedere nacht als zij naar bed ging wakker maakte om te plassen. Ze deed dat niet meer bij mijn broertje en mijn zusje. Hoewel mijn broertje af en toe ook nog wel eens in bed plaste.

De eerste dagen verliepen prima. Het was heerlijk weer We konden lekker buiten spelen of maakte uitstapje in de omgeving. Het was gezellig met mijn ouders en mijn broertje en zusje.
Halverwege de eerste week ging het onverwachts toch weer mis. Ik werd wakker en voelde dat ik in bed geplast had. Ik was het gevoel bijna vergeten. Het was echt maanden geleden dat dat voor het laatst gebeurd was. Ik wilde niet dat mijn broertje of zusje zouden merken wat er gebeurd. Hoe kon ik het voor hun verbergen? Ik zag dat mijn zusje ook al wakker was. Ze lag met een raar gezicht naar me te kijken. Zou ze al door hebben wat er was gebeurd? "Zullen we van bed ruilen", vroeg ze. Dat was een spelletje dat we vroeger wel vaker op vakanties hadden gedaan. "Nou, daar ben ik nu te oud voor geworden", antwoorde ik. "Dat vind ik nu een beetje kinderachtig". "Het lijkt me ook niet zo'n goed idee", zei ze, "want ik heb in mijn bed geplast". Ik schrok van haar bekentenis. Zij had er al jaren geen last meer van gehad. Het was dus wel zo'n beetje het laatste wat ik verwacht had. Ik had natuurlijk op dat moment ook moeten melden dat ik nat was, maar had nog steeds in mij hoofd dat ik voor hun wilde verbergen. Mijn zusje kwam uit bed en ging naar de slaapkamer van mijn ouders. Ik hoorde mijn moeder op haar mopperen. Enige tijd later kwam ze gewassen en met een schoon onderbroekje terug. Ze was zacht aan het snikken. Mijn moeder kwam er achteraan. Nog steeds mopperend. Mijn broertje was inmiddels ook wakker geworden. "Heb jij soms ook in je bed geplast?", vraagt mijn moeder aan mijn broertje. "Nee, natuurlijk niet", is zijn reactie. Aan mij vraagt mijn moeder niets en ik durf niet te bekennen dat ik wel in bed geplast heb. Mijn moeder neemt de natte lakens van mijn zusje mee en verdwijnt naar de keuken.

Nu moet ik toch echt in actie komen. Ik ga mijn moeder achterna. Ze is bezig met het ontbijt. "Mama", zeg ik met een klein stemmetje, "Ik heb ook in bed geplast". Mijn moeder draait zich met een ruk om. Haar ogen schieten vuur. "Waarom vertel je dat nou pas? Waarom heb je dat net niet gezegd toen ik het vroeg?". Ik wilde nog antwoorden dat ze het me niet gevraagd had, maar dat leek me niet zo slim. "Je vindt het blijkbaar lekker om in een nat bed te liggen", vervolgde ze, "Nou dan ga je nog maar even terug". Ze pakt me stevig bij mijn arm en sleurt me terug naar de slaapkamer. Ik moet met mijn natte pyjama nog aan terug mijn natte bed in. Voor straf. Ik kan je verzekeren dat dat heel erg vies is. Mijn broertje en zusje waren inmiddels aangekleed en verlaten de slaapkamer. Ik blijf alleen met mijn natte broek in mijn natte bed achter. Ik huil.

Ik weet niet hoe lang ik in bed heb moeten liggen. Ik denk ongeveer een half uur. Ik had het koud en voelde me ellendig. Na een half uur mocht ik uit bed komen en mocht ik me gaan douchen. Daarna werd ik, samen met mijn zusje, naar de receptie gestuurd om de natte lakens om te ruilen voor schonen. Daar staan we bij de receptie. Met de natte lakens in onze armen. Als we aan de beurt zijn vertellen we een beetje stotterend wat er gebeurd is. De mevrouw bij de receptie reageerde verbaasd, maar toch lief en begripvol. Zulke grote meiden? We krijgen een schoon setje mee. Toen we met de schone lakens bij ons huisje terug kwamen stond het wasrek buiten voor de deur met daaraan twee pyjamabroeken en twee onderbroekjes. Goed in het zicht dat iedereen goed kon zien wat er gebeurd was.

De dag verloopt zoals verwacht. Met enige regelmaat roept mijn moeder mijn zusje en mij bij zich. "Gaan jullie even plassen, anders gaat het vannacht weer mis".

Ik word de volgende ochtend wakker. Gelukkig. Droog! Mijn moeder komt even later onze slaapkamer binnen. Streng vraagt ze of er iemand in bed heeft geplast. Alle drie schudden we nee. Mijn moeder loopt naar mij toe. "Jou wil ik even controleren", zegt ze. Ze voelt met haar hand onder de dekens of ik nat ben. "Want jij zegt het niet uit je zelf". Ik schaam me dood.
 
Laatst bewerkt:

Skyfal

Don't ask, Kzie je pb'tje wel tegemoet.....
En hoe verliep de vacantie met je ouders en je week bij je vriendin?
 

Ad Balon

Liefhebber en verzamelaar van plastic broeken.
Herkenbaar verhaal, al is het van mij lang geleden dat ik nog ik bed plaste.
Schoolreisjes met overnachtingen waren er (gelukkig) in mijn tijd niet en logeren was er voor mij ook niet bij.
Ik heb tot mijn 12e iedere nacht in mijn bed geplast, en ik werd daar voor ook gestraft ondanks dat ik er niets aan kon doen.
Hoe lang ik luiers heb gedragen kan ik mij niet meer herinneren, maar wel dat heel wat jaren een rubber zeiltje of een stuk plastic in mij bed lag.
 
Laatst bewerkt:
De vakantie met mijn vriendin en haar ouders was in mijn herinnering een erg leuke vakantie. Zij hadden een huisje in Frankrijk gehuurd. Ik had mijn vriendin in de brugklas op kamp leren kennen. Ze wist dus dat ik een bedplasser was. Na mijn ongelukje op het kamp heb ik openlijk verteld dat het 's nachts nog wel eens mis ging. Ik vond het vreselijk eng, maar ik kon het natte bed toch niet verborgen houden voor de rest van de klas. Ik ben er gedurende het kamp nog wel mee geplaagd, maar dat hield snel op. Af en toe nog een keer een opmerking van een klasgenoot die grappig wilde zijn.

Voor de vakantie met mijn vriendin en haar ouders had ik afgesproken dat ik luiers zou dragen. Voor de zekerheid. Ze wisten dat ik niet vaak meer in bed plaste, maar wilde liever geen risico lopen dat het mis zou gaan. Ik heb iedere nacht als ik naar bed ging mijn luier aan gedaan en mijn pyjamabroek er overheen. Niemand deed daar moeilijk over of maakte er opmerkingen over. Als ik me goed herinner is het één nacht mis gegaan en werd ik wakker in een natte luier. Dat was even schrikken. Vooral de teleurstelling dat ik het toch niet droog had kunnen houden. Ik heb even overwogen om niets te zeggen, me te verschonen, natte luier wegmoffelen en volhouden dat er niets aan de hand was. Maar ja, moeders hebben vaak een zesde zintuig en de kans was groot dat de moeder van mijn vriendin er toch achter zou komen.

Dus heb ik gewacht tot mijn vriendin ook wakker was. Heb toen tegen haar verteld dat ik nat was. Ben gaan douchen. Heb me aangekleed. En heb tegen de moeder van mijn vriendin gemeld wat er gebeurd was. Het enige wat zij zei was "Fijn dat je een luier aan had". Zij heeft nog wel gevraagd of de luier niet had gelekt. En of dat ze nog iets voor me moest doen. Meer niet. Ik werd gedurende de dag niet constant naar de wc gestuurd. Toen ik de volgende avond naar bed ging geen preek. Geen verwijten. Geen straf. Heerlijk.

Dit was een van de laatste keren dat ik in bed heb geplast. Daarna is het een hele tijd goed gegaan. Tot mijn 17e.
O ja, en ik heb op mijn 15e nog een keer op school in mijn broek geplast.
 

evers53

Gewaardeerd Lid
Mooi geschreven Christel! Zit veel herkenning in al begon het bij mij op latere leeftijd…..

Gr evers
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
friendly Vraag over nieuw verhaal: Yuki's Strawberry Heaven 16+ Verhalen 10
S verhaal 16+ Verhalen 16
tirinty89 Verhaal over een adult baby Ethan V 3
E Kan iemand mij helpen een oud(18+) verhaal te vinden? 16+ Board 1
D Dare to Love (AI verhaal) 16+ Verhalen 2
Taeh Wat voor belangrijk ding is er recent gebeurd in je leven? Pub 19
N Kim haar verhaal K 33
TBDL4life ABDL Verhaal Schrijven VVV 12
A Niet waargebeurd verhaal over een jonge die weer klein wilt zijn L 2
A Het verhaal van maria H 13
D Voorstellen met mijn verhaal Voorstellen 11
Easy-Ryder verhaal van Luiermeisje69 16+ Verhalen 1
diaper willie Ben opzoek naar een verhaal. VVV 4
B Vervolg van mijn verhaal. I 0
Pup Samen een ABDL verhaal schrijven Spelletjes 6
Blanco Nog niet klaar Selena's Verhaal, van populair naar kleine meid S 45
MaxxToddlerLife Mijn ABDL verhaal (waargebeurd) M 7
J Mijn verhaal (waargebeurd) M 5
Y De liefde ontdekken (verhaal deel 1) 16+ Verhalen 5
Little Simba Het schoolreisje H 32
Y Inspiratie voor een verhaal Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 2
B Grappig verhaal 16+ Board 5
Babydre Luierstraf voor Peter L 3
Wannabee babyboy wat voor verhaal? VVV 5
A Waargebeurd luier verhaal bij tante W 19
Luierikl Logeren bij Oma L 132
W Verhaal excolo site ABDL Luierverhalen 1
friendly Kruidenthee (verhaal klaar) K 28
DLY85 De openbaring 18+ - mijn eerste 'vluggertje' verhaal hier 16+ Verhalen 8
db93 Amber en Roy 16+ Verhalen 58
Dutch_TeenBaby Luier verhaal!! 1 t/m 9 28
toet Verhaal Klaar Tobias (vervolg) T 60
L Verzoek verhaal Aanbevolen 8
Luierslaaf989 Het andere verhaal van Nils Holgersson H 0
Cyril Archambault Cyril Archambault - Het 'waargebeurde' verhaal C 13
Marmotje Kleine jongens worden groot 16+ Verhalen 16
L verhaal kwijt Pub 3
K verhaal, hier op het forum, maar ik weet niet meer hoe het noemde...? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 4
K Tweede mening voor Harry Potter ABDL verhaal die ik aan het schrijven ben Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 4
E Willekeurig verhaal & verandering 'topic geupdate' in verhalenforum Ideeën Bus 6
Little Endy tips of zo voor het bedenken van een passende titel voor een verhaal? Pub 3
P Marije's verhaal M 222
L De wasstraat (maak je eigen keuze verhaal) 16+ Verhalen 13
A Emma's Verhaal E 104
Miffy 1ste keer winkelen - Geen luier verhaal 1 t/m 9 11
slaaf.johannes het verhaal van radiotijger V 10
sissy_Mady verhaal Anja's Probleem VVV 0
A Nova's verhaal N 12
friendly Poll nieuw verhaal 16+ Verhalen 7
beddenplasser Verhaal Klaar winkelierster... W 486
Similar threads


















































Bovenaan