Wie het laatst lacht…

[Sparrow]

TITEL: Wie het laatst lacht...
SCHRIJVER: Sparrow
GENRE: Thriller / Drama
LEEFTIJD: 12 jaar en ouder (meelezen gewenst)

DEEL 1:

Dit verhaal gaat over Ramon en Rik. Ramon en Rik zijn 2 broers die niet zo goed met elkaar overweg kunnen. Ramon is de oudere broer van 18 jaar en Rik de jongste van 16 jaar. Ze leiden een eigen leven en hebben ook eigen vrienden. Wonen beiden nog thuis maar hebben een eigen slaapkamer. Ramon’s passie is vliegtuigjes maken en doet ook de pillootopleiding. Rik weet nog niet wat hij later wil worden maar doet nu de opleiding politie. Verder is Rik een fanatieke sporter in tegenstelling tot Ramon die in zijn werkkamer zit om vliegtuigjes te maken.

Het was een regenachtige dag en Rik kwam thuis met zijn fiets. Zijn band was lek en mede door de regen werd hij ontzetten chagrijnig. Rik heeft gevraagd of Ramon hem wil ophalen, want Ramon heeft al een rijbewijs. Maar Ramon is erg druk in zijn werkkamer om een vliegtuig model in elkaar te zetten. Rik mompelde en liep richting de werkkamer van Ramon. Voordat Rik de deurkruk opendeed riep Ramon al om de deur niet open te doen en stil moest zijn. Dit laat Rik niet in de koude kleren zitten en stormt de werkkamer binnen en knalde vervolgens de deur dicht. De knal was zo hard dat het modelvliegtuig van Ramon uitelkaar viel. Toen brak de hel los en Ramon duwde Rik weg waarna hij vervolgens op de grond viel. Rik is er erg van geschrokken en ging huilend naar zijn eigen kamer. Ramon riep de hele tijd “Klein baby’tje moet huilen? Huilebalk?” Maar enige wat Rik zei was: “Hoe je kop dicht”.

In de avond kwamen de ouders thuis en tijdens het eten kwam Rik even duidelijk maken dat hij in de kou is gezet door Ramon. Gelijk daarop ging Ramon in de verdediging dat hij bezig was met zijn werk en op dat moment geen tijd had om Rik op te halen. Rik werd zo boos dat hij van tafel is gegaan en richting zijn kamer liep. Wat heeft hij nou zegt pa tegen Ramon. Ramon zei: “Weet ik ook niet, de laatste tijd gedraagt hij als een baby”. De rest van de avond bleef Rik in zijn kamer zitten totdat ma bij hem langskwam. Ma zei: “Wat is er aan de hand” en Rik antwoorde huilend: “Iedereen doet raar tegen mij”. Ma antwoorde daarop “Niemand doet hier raar Rik en we zijn er voor je”. Rik stopte met huilen en liep weer naar de huiskamer. Nadat Rik binnenkwam plaatste Ramon de opmerking “Ben je klaar met janken” en gelijk daarna ging Rik weer huilen, liep vervolgens weg en riep heel hard “Rotjong”.

De avond naderde en iedereen ging langzaam naar bed toe. Rik weet dat zijn fiets nog niet is opgelapt maar gaat er vanuit dat Ramon hem morgen wegbrengt. Het regent morgen ochtend weer en dan is het niet fijn om in te lopen. Al gauw viel iedereen in slaap. De volgende ochtend is aangebroken, de wekker gaat en het ochtendritueel gaat weer beginnen. Rik stond op het punt om te vertrekken en wachtte op Ramon maar hij is nog niet wakker. Daarom liep hij naar de kamer van Ramon en maakte hem wakker. Vervolgens vroeg hij of Ramon hem weg wou brengen waarop Ramon zei: “Ben je niet blind ofzo. Ik lag te slapen en heb vandaag geen school dus ga weg”. Rik zei: “Je hebt me gisteren ook niet weggebracht en ik weiger om in de regen te lopen”. De sfeer werd gelijk verpest en Ramon zei: “sodemieter op man!” en knalde de deur van zijn kamer dicht. Rik werd zo boos dat hij naar de werkkamer ging en zijn modelvliegtuig volledig ging molesteren. Hij zei tegen zichzelf “Ik zal hem leren die rotjong” en vervolgens ging hij met paraplu naar buiten.

Ramon ging niets vermoedend naar zijn werkkamer totdat hij zag dat zijn modelvliegtuig compleet was vernield. Hij keek er naar en schreeuwde het uit “Grrrr Rik, ik krijg je wel” en ging opnieuw beginnen met zijn modelvliegtuigje. Zo ging de gewone regendag door tot begin van de avond is aangebroken. Ouders kwamen thuis en even later kwam Rik ook tevoorschijn. Ruik was nergens op voorbereidt en kwam over alsof er niets aan de hand is. Bij Ramon ging het wel even anders, want hij had wel betere plannen om hem terug te pakken.

 

[Sparrow]

DEEL 2:

Ramon liep direct op Rik af en pakte zijn keel en sleurde hem mee naar de muur. Heel woedend zei Ramon tegen Rik: “En nou ga je kappen klein kind anders gebeurd er wat met je” en daarop antwoorde Rik “Ja, sorry”. Ramon liet Rik los en ging niets vermoedend terug naar de woonkamer. Rik ging in tegenstelling tot Ramon huilend naar zijn eigen kamer. Al gauw riep pa: “Wat is er nu weer aan de hand” en Ramon zei: “Hij heeft mijn modelvliegtuigje kapot gemaakt en ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik dat niet leuk vindt”. Pa zei: “Je hebt hem dan goed aangepakt” en Ramon antwoorde gelijk: “Het is ook een klein baby hoor”. Ma was niet zo blij wat er is gebeurd omdat Rik de laatste keren wel vaak huilend naar zijn kamer gaat. Ze zei: “Wat is er toch met jullie aan de hand” en Ramon antwoorde: “Rik doet de laatste tijd raar en onverwachte dingen”. Pa zei gelijk “Ik snap ook niet wat met Rik aan de hand is” en ma zei voor de gein: “Misschien is ie wel een echt klein kind geworden” en zo gingen zo gezellig verder in de woonkamer praten over Rik.

Later in de avond kwam Rik uit zijn kamer en liep hij de woonkamer binnen. Al gauw sprong ma naar Rik toe en ging met hem praten. Ze zei: “Wat is er nou toch aan de hand met je”. Rik zei: “Met mij? Met mij gaat alles goed maar bij Ramon zit een steekje los en ik maak hem helemaal af”. Ma zei direct “Pardon? Zo praat je niet tegen je broer en helemaal niet tegen mij” en Rik zei vervolgens “Ow nee?” en duwde Ramon direct tegen de bank aan. Pa sprong erbij en schreeuwde het gelijk uit “Is het nu afgelopen met dat zielige gedoe!”. Pa was er helemaal klaar mee en haalde de 2 jongens uitelkaar. Hij zei: “Rik ga direct naar jouw kamer en Ramon jij ook.” Alweer was Rik de geen die huilend naar zijn kamer ging en hard de deur dicht deed. Pa en ma zaten elkaar aan te kijken en pa stelde de vraag “Wat is er toch met hem, hij gedraagt zich als een klein kind” en ma antwoorde daarop: “Ik weet het ook niet maar misschien is het morgenochtend wel beter”. Het einde van de avond naderde en iedereen ging rustig aan naar bed.

Rik was nog wakker en had nog veel woede in zich. Hij laat zich niet kisten en wil Ramon het liefst voluit aanvallen. Rond middennacht stond hij op en pakte hij een honkbalknuppel. Hij liep langzaam naar de kamer van Ramon. Hij deed de deurkruk open van Ramon’s slaapkamer en liep langzaam naar binnen. Hij dacht nog even na maar de woede heerste hem. Rik hield de honkbalknuppel goed vast en sloeg meerdere malen tegen het lichaam van Ramon. Ramon was zo erg toegetakeld dat hij geen woord kon zeggen. Voordat Rik de kamer uitliep van Ramon zei hij: “Dit is wat je krijgt als je met mij solt” en vervolgens liep hij weg. Ramon had geen woord terug kunnen zeggen en kreunde alleen maar van de pijn. De ouders hebben niets van gemerkt. Beide jongens hebben de hele nacht niet kunnen slapen. Ramon heeft veel pijn aan zijn lichaam en bij Rik dwarrelt het van scenario’s na wat er allemaal heeft afgespeeld.

Het is zaterdagochtend en dus lekker weekend. Welke week op zaterdag hebben ze precies om 10:00 ontbijt en iedereen was erbij behalve Ramon. Pa riep naar Ramon of hij ook bij komt zitten maar hij gaf geen antwoord. Al snel werd duidelijk dat iets aan de hand is aangezien Ramon wel de eerste is die naar het ontbijt gaat. Pa ging Ramon’s slaapkamer binnentreden en zag al snel dat Ramon verstopt lag onder de dekens. Hij vroeg aan Ramon “Wat is er?” en Ramon zei heel zachtjes “Ik heb beetje pijn”. Pa vroeg of Ramon zich wou omdraaien en dat heeft hij met wat tegenstribbelen gedaan. Opeens hoorde Rik en ma vanuit de ontbijttafel pa schreeuwen: “Wat?” De stem was zo hevig dat Rik en ma er behoorlijk van schrokken. Pa riep heel hard “Bel de dokter, nu!” en ma twijfelde niet en ging direct bellen. Rik schrok ook heel erg en beseft dat wat er vannacht is gebeurd geen droom was. Hij zei tegen zichzelf “Heb ik dat gedaan” en hij zat in een soort trance. De dokter arriveerde snel en kort daarna kwam de ambulance die vervolgens Ramon heeft weggebracht. In het ziekenhuis werd Ramon weer opgelapt en met wat kneuzingen komt hij er goed vanaf.

Einde van de middag kwam Ramon terug van het ziekenhuis en hij zag er veel beter uit dan vanochtend. De ouders vroegen aan Ramon hoe het is gekomen dat Ramon zo ernstig toegetakeld was maar Ramon gaf hier geen antwoord op. Pa vroef of het te maken had met Rik en raarop schrok Ramon en zei heel opvallend “Nee, nee”. Ma vond het verdacht en vroeg aan Rik of hij even naar zijn kamer wou gaan. Rik zei “Waarom? Ik heb toch niets gedaan” en daarop antwoorde ma “Omdat ik het vraag Rik” en pa bevestigde het “Nu naar je kamer Rik!”. Rik had geen keus en ging naar zijn kamer toe. Pa en ma gingen naast Ramon zitten en willen graag weten wat er die nacht is gebeurd. Ramon kon het niet meer ontkennen en heeft toegegeven dat Rik dat heeft gedaan. Zowel pa als ma waren erg verbaasd dat Rik zoiets heeft gedaan en bedachten hoe ze het probleem kunnen verhelpen.

 

[joo]

Goed begin, ben benieuwd hoe het verder gaat!

 

[luierfan_boy]

best leuk begin!

Ben zelf alleen niet echt van de baby'dingen, dus ik geef je een 7...wel goed geschreven enzo ;D
Keep going!!

Luierfan_boy.

 

[Sparrow]

DEEL 3:

Na een lang gesprek te hebben met Ramon hebben pa en ma besloten om een goed passende straf te geven voor Rik. Ramon gaf al aan dat Rik de laatste tijd erg kinderachtig deed en dat bracht de ouders op een goed idee. Ma zei: “Als Rik kinderachtig wil doen dan zorgen wij wel voor hem” en pa zei: “Wat bedoel je dan?”
Ma: “Misschien moet Rik maar eens terug in de kindertijd”
Ramon: “Meen je dat nou serieus?”
Ma: “Jazeker! Als hij zo raar doet wel”
Pa: “Lijkt me geen slecht plan”
Ramon: “Maar hoe wil je het dan doen?”
Ma: “Ik weet wel een adresje waar ik spullen kan halen. Mag ik jou werkkamer tijdelijk gebruiken Ramon?”
Ramon: “Ja hoor mam.
Niet even later kwam Rik uit zijn kamer en vroeg waar ze het over hadden maar ze gaven geen zinnig antwoordt en probeerde het onderwerp te vergeten. De rest van de avond werd niet over het voorval gesproken en wanneer de avond eindigde ging iedereen langzaam naar bed.

Het was zondagmorgen en ook deze morgen gaan ze allen precies om 10:00 gezamenlijk ontbijten. Iedereen was deze keer op tijd en ondanks dat iedereen het voorval van afgelopen nacht probeert te vergeten heerste er een gespannene sfeer aan tafel. Ongeveer een uur later zei ma dat ze even weg moest maar ongeveer in de loop van de middag weer terug kwam. Rik zei: “Waar ga je heen mam?” en daarop antwoorde ze: “Even naar een kennis van mij Rik” en direct daarna vertrok ze. Nadat de ochtendritme was afgerond was het al rond middaguur. Op zondag doen ze alles op slakkentempo. Opeens kwam Ramon naar Rik toe en hij zei tegen Rik: “Jij bent toch een fanatieke sporter?” en Rik antwoorde: “Jazeker, hoezo?” Ramon zei vervolgens: “Kan je mij bijhouden met hardlopen?” en Rik antwoorde: “Ik naar 5 meter Ramon” en Ramon antwoorde gelijk: “Laat dan eens zien?” Ze gingen beiden sportkleding aantrekken en naar buiten. Ramon zei dat ze ongeveer 10 kilometers gingen hardlopen en verplicht is om op elkaar te wachten. Rik ging daarmee akkoord. Rik weet dat hij beter is maar weet niet dat Ramon bewust langzaam loopt om moeders meer tijd te geven.

Na ongeveer 5 kilometer had Ramon het al voor gezien. Even een rustpauze. Rik was al ruim 1.5 kilometer verder maar zag dat Ramon aan het rusten was. Rik liep terug naar Ramon en zei: “Geef je nu al op?” en Ramon antwoorde: “Nee hoor, alleen even rusten” en enkele minuten later ging Ramon weer hardlopen maar echt op een tempo dat zelfs een Oma kan inhalen. Rik was al lang op eindbestemming maar de afspraak was om te wachten en pas naar die kwartier kwam Ramon eindelijk aanlopen. Rik zei: “Hehe, zelfs een kleuter kan sneller” en Ramon antwoorde: “Dat zou je wel eens willen zien zeker” en Rik zei vervolgens: “Ja echt wel” en samen liepen ze terug naar huis. Gelukkig was ma ook al thuis en gaf Ramon een knipoog dat alles gereed was. Eerst ging Ramon douchen en vervolgens was Rik aan de beurt. Opeens kwam Ramon in de douche en zei tegen Rik: “Volgens mij gaat er iets gebeuren” en Rik snapte niet wat Ramon bedoelde. Nadat Rik klaar was met douchen ging hij netjes afdrogen in de douche.

Nadat Rik de douche uitstapte stond pa en ma voor zijn neus. Ma zei: “Jij gaat even mee manneke” maar Rik stribbelde tegen en zei: “Echt niet” maar pa ging er gelijk op in: “Meekomen Rik anders zwaait er wat” en samen gingen ze richting de werkkamer van Ramon. Rik zei: “Waarom moet ik in met mijn blote kont naar Ramon’s werkkamer?” maar ma greep snel in en zei: “Stil Rik” en ze pakte Rik’s armen vast. Pa deed de deur van de werkkamer van Ramon open en tot grote verbazing zag Rik dat de kamer volledig was verbouwd. Rik zei: “Wat, wat, wat is dit?” en daarop antwoorde ma: “Jouw nieuwe kamer Rik” en pa hield Rik gelijk goed vast zodat ze hem makkelijk naar de commode kon brengen. Rik was volop tegen en schreeuwde het huilend uit. Ook Ramon kwam pa helpen om Rik goed vast te pakken en uiteindelijk is het gelukt om hem op de commode te leggen. Pa zei: “Liggen jij en niet bewegen” maar Rik was zo geschrokken dat hij helemaal door het lint ging. Na enkele minuten werd Rik rustiger maar hij had ook geen keus want werd in alle kanten vastgehouden.

Opeens kwam ma aan met iets wit. Het was niet duidelijk wat het was want Rik keek met zijn gezicht naar het plafond. Opeens voelde Rik iets tussen zijn benen en gelijk kwam hem iets opdagen en hij zei: “Lu, lu, lu, luiers?” en Ramon zei: “Ja Rik, dat hebben kindjes nodig” en Rik huilde en zei de hele tijd: “Maar ik ben geen klein kind.” Daar heeft ma geen boodschap aan en ze heeft de luier omgedaan. Daarna kwam ze aan met een rompertje. Rik stribbelde weer tergen maar Ramon en pa hielden hem goed vast waarna ma eenvoudig Rik kon voorzien van een rompertje. Rik wist niet wat hem overkwam en huilde verder. Vervolgens werd Rik in een grote box gelegd waarin genoeg babyspeelgoed te vinden was. Rik was helemaal van de kaart en snapte er helemaal niets van. Pa zei: “Je mag niet aan de luier komen Rik” en vervolgens liepen ze weg. Rik was erg uitgeput van het tegenstribbelen en huilen waardoor hij geen krachten had om uit de box te springen. Hij was maar van plan om te liggen in de box en speelde met babyspeelgoed.

 

[Sparrow]

DEEL 4:

Na een tijdje was Rik weer bij de les en niet even later kwam zijn moeder de werkkamer binnen. Ma zei: “Ben je weer een beetje bijgekomen Rik” en Rik antwoorde: “Ja mam, maar waarom doen jullie mij dit aan” en ma ging het allemaal haar fijn uitleggen. Ze vertelde Rik dat ze wisten dat hij Ramon heeft toegetakeld en dat het erg kinderachtig is. Normaal gesproken moest hij naar het politiebureau maar ze vonden dit een veel betere straf. Ma zei: “Voor straf moet jij net zo lang in luiers lopen totdat jij je gedraagt:” Rik antwoorde daarop: “Maar ik zal me nu gehoorzamen ma” maar daar trapte ze niet in en vervolgens zei ze: “En de WC is verboden terrein, want je bent een baby. Je mag nergens heen en je bent volledig van ons afhankelijk. Begrepen?” en voordat Rik iets wou zeggen heft pa zijn stem met “Rik!” en Rik zei daarna: “Ja mam!”. Rik was gevangen in zijn eigen luier, in de box met een rompertje aan. Een 16 jarig sportieve manneke dat voor de verandering een 3 jarige kleuter is geworden. Rik was er totaal niet mee eens maar hij had geen keus. Zolang hij zich niet gaat gedragen, blijft hij zo rondlopen.

Later op de avond kwam ma terug en maakte de box open. Ze zei: “Meekomen jij” en samen met ma ging ze naar de woonkamer waar ook Ramon en pa aanwezig waren. Ramon kon zijn lach niet inhouden en schoot uit. Rik vond het helemaal niet leuk en moest weer huilen. Ma zei: “Rustig aan manneke je krijgt zo de fles” en Rik dacht: “De fles?” en gelijk kwam pa met een speciale grote baby fles met daarin drinken. Ma nam de fles over en zei tegen Rik: “Zuig maar lekker aan het tuutje en het drinken gaat naar binnen. Rik twijfelde niet en deed wat hem gevraagd werd. Het was ongelofelijk maar waar dat Rik door het drinken was gestopt met huilen. Verbaasd kijken Ramon en pa hoe ma dat voor elkaar heeft gekregen. Ma fluisterde regelmatig “ssssst, rustig maar schatje” en het hielp ook nog. Een klein halfuurtje later voelde Rik een drang opkomen en zei: “Mam ik moet naar de WC” maar ma zei direct: “Nee Rik, dat is verboden terrein” en in tussen tijd dacht Rik goed na. Hoe kan het nou dat ik zo nodig moet plassen? Hij liet zich niet kennen en probeerde de drang zo lang mogelijk vol te houden totdat pa Rik vastpakte om te vragen of de luier nog droog was. Rik schrokte zo erg dat de drang te erg werd en moest loslaten. Iedereen in de woonkamer hoorde de plas van Rik door zijn luier stromen. Ramon schoot hard in de lach en pa lachte hard mee. Ma moest grinniken en zei vervolgens: “Manneke moet plasje doen?” en Rik zat alleen maar te blozen.

Uiteindelijk was Rik klaar met plassen in zijn luier en hij voelde een lekker warm gevoel tussen zijn benen. Op dat moment kreeg hij een dubbel gevoel. Hij schaamde zich omdat hij eruit ziet als een baby en ook nog gedraagt als een baby. Maar hij vindt het ook heel spannend en best lekker dat hij in een luier heeft geplast. Uit het niets zei Rik ook nog eens: “Ik heb lekker plasje gedaan” en direct daarna kwam Ramon om van het lachen. Pa vond het geweldig en ma natuurlijk ook. Kort daarna zei ma: “Manneke moet maar even worden verschoond” en ze bracht Rik mee naar de werkkamer en legde hem op de commode. In tegenstelling tot vorige keer stribbelde Rik helemaal niet tegen en werkte volledig mee. Ma zei: “Het is al laat en daarom krijg je een luier om met een inlegger” en dat heeft ze ook gedaan. Vervolgens heeft ma Rik’s tanden gepoetst en in zijn box gelegd. Ze pakte de dekens en kussen van Rik en dekte hem goed in de box. Ma las zelfs een boekje voor en daarna ging het licht uit. Rik was nog helemaal niet moe maar hij vond de situatie zo spannend dat hij lang zat na te denken. Niet alleen wat met hem is overkomen maar ook de daad dat hij heeft gedaan. Langzaam en zeker viel riep toch in slaap in de box.

In de woonkamer zaten pa, ma en Ramon nog met elkaar te praten over Rik. Pa zei: “Dit is wel voldoende lijkt mij?” maar ma delegeerde meteen: “Nee we gaan er nog even mee door” en Ramon vond het alleen maar geweldig. Ma vertelde dat Rik goed aangepakt moet worden en moet begrijpen dat wat hij heeft gedaan echt niet door de beugel kan. Pa zei: “Maar Rik moet morgen naar school” maar daarop heeft ma een goede oplossing. Ramon zei nog tussendoor: “Ben blij dat dit mij niet overkomt” en pa zei daarna “Er staat Rik nog wat te wachten morgen” en ma bevestigde: “Jazeker”. Rik was verder in droomland en ging er vanuit dat het de enige keer was dat hij als een baby eruit ziet aangezien hij de volgende dag naar school moet. Hij dacht nog: “Mijn ouders zullen morgen vast wel de luier uitdoen, want ik kan me niet zo vertonen op school”

 

[Sparrow]

DEEL 5:

Vroeg in de morgen kwam ma naar de werkkamer. Ze zei: “Wakker worden Rik, je moet naar school” en Rik werd langzaam wakker. Plots schrok hij even dat hij nog een rompertje aanhad met een dikke prop tussen zijn benen. Ma legde Rik op de commode en deed zijn rompertje uit. Ma zei: “Zo zo, manneke heeft een plasje gedaan?” en Rik keek naar de luier en zag dat zijn luier aardig geel is geworden. Hij stond verbaasd te kijken hoe dat mogelijk is. Nadat de luier is uitgedaan moest Rik onder de douche. Eindelijk een moment voor zichzelf. Hij ging er vanuit dat hij vanaf nu weer normaal mag gedragen en stapte uit de douche. Voordat hij probeerde zijn handdoek te pakken kwam ma naar binnen. Ze zei: “Baby’s kunnen zichzelf niet afdrogen” en droogde Rik zelf af. Rik zei: “Ik heb mijn lesje wel geleerd mam” maar ma negeerde Rik en ging vervolgens door met afdrogen. Ramon kwam nog even langs om te zeggen dat alles klaar staat en Rik zei daarna “Wat staat klaar” en ma zei: “Spulletjes voor jouw Rik” en Rik mopperde: “Maar mam” en mei zei direct: “Niets gemaar Rik” en ging met hem naar de werkkamer wat eigenlijk Rik’s babykamer is geworden.

Eenmaal aangekomen moest Rik weer op de commode liggen. Hij stribbelde deze keer weer tegen omdat hij absoluut geen luier wil dragen op school en kort daarna kwam pa binnen om Rik tegen te houden. Pa zei: “Je gaat als baby naar school Rik en daarmee klaar” en Rik was daar totaal niet mee eens. Rik zei: “Nee, nee, echt niet! Nooit!” en vervolgens draaide pa Rik om en tikte een paar keer op zijn billen. Rik moest heel hard huilen en ma deed nog een schepje boven op en zei: “Zie je wel dat je een klein kind bent” en Rik werd vervolgens weer teruggedraaid. Ma pakte een nieuwe luier voor Rik en deed deze om. Pa pakte een tuinbroek en hielp ma met aankleden. Het waren kinderkleren voor grote baby’s. Zo leek het. Nadat Rik klaar was kwam Ramon binnengelopen en zei dat Rik naar school moest anders kwam hij te laat. Samen met ma ging Rik in Ramon’s auto zitten waarna Ramon baby Rik ging vervoeren naar school. Op dat moment dwarrelde veel door Rik heen. Hij wist niet meer wat hij moest doen en stond helemaal verstijfd. In de auto kreeg Rik om rustig te blijven de fles van ma. Niet even later kwamen ze aan bij zijn school en Rik’s hart klopte alleen maar sneller en sneller. Hij zei nog “a.u.b. mam, ik zal me echt gedragen” en ging vervolgens weer huilen. Ma kalmeerde Rik en gaf hem verder de fles.

Enkele minuten later was het tijd om Rik naar school te sturen. Ramon deed de deur van de auto open en haalde Rik uit de auto. Laat het nou niet zijn vrienden zijn die op schoolplein staan. En ja hoor, daar zijn ze vrienden die duidelijk kunnen zien dat Rik eruit ziet als een baby’tje. Rik liep samen met ma en Ramon langs Rik’s vrienden en vervolgens de school binnen richting de receptie. De schoolleiding had het gelijk gezien en vroeg wat er aan de hand was en vervolgens gingen ma en Ramon samen met Rik in een apart kamer zitten. Ma zei tegen de schoolleiding: “Rik heeft iets heel ergs gedaan en daarom verdiend hij deze straf” maar de schoolleiding wist niet zeker of het een goed idee was. Na aantal overleggen zijn ze eens geworden over het besluit en lieten Rik achter op school. De schoolleiding heeft gevraagd of Rik alvast naar zijn les wil gaan. De schoolleiding zei: “Het is niet leuk Rik maar ik probeer het beste voor je te doen” en zonder te twijfelen liep hij naar zijn eerste les. Zijn vrienden en anderen moesten erg lachen hoe Rik eruit zag en vroegen of hij ook een luier omhad. Rik hield stijf zijn monddicht en voelde zich er helemaal niet prettig bij.

De eerste les is hij goed doorstaan en heel terughoudend ging hij naar zijn tweede les. Tijdens zijn tweede les kreeg hij ene behoorlijke drang op te plassen. Hij probeerde het in te houden maar de drang wordt alleen maar heviger. Toch nam Rik het initiatief om te vragen of hij naar de WC mocht. De leraar kwam snel in actie en zei: “De WC heb je al bij je Rik” en de hele klas lachte hem uit. Hij moest huilen en probeerde zich niet te vertonen. Desondanks werd de drang niet minder en hij vroeg of hij even naar de gang mocht lopen. De leraar stemde daarmee in en liet Rik gaan. In de gang ging Rik zitten op een stoel waarna plots de schoolleiding aan kwam lopen. Hij zei: “Wat doe jij hier Rik” en kreunend zei hij: “Ik moet plassen” waarna de schoolleiding zei: “Je weet toch waar je dat moet doen?” en Rik zei: “Ja!” en vervolgens zei de schoolleiding: “Nou, ga dan” en Rik liep richting de WC totdat hij een harde stem hoorde: “STOP, dat bedoel ik niet. Je weet wel waar je moet plassen”. Rik keek erg verbaasd naar de schoolleiding en zei: “Meen je dat nou echt?” Jazeker zei de schoolleiding en Rik liep terug en smeekte nogmaals of hij naar de WC mag. Absoluut uitgesloten zei de schoolleiding en kort daarna liet Rik zijn plas lopen in de luier. De schoolleiding zei: “Dat hoor ik duidelijk” en nam Rik mee naar een aparte kamer.

Tot zijn grote verbazing zag Rik in de kamer een commode en paar luiers. De schoolleiding zei dat deze spullen van hem waren en dat hij hem moest verschonen. Rik stemde maar in want hij heeft al genoeg ellende gehad. De schoolleiding wist van aanpakken, deed talkpoeder om de billen en ging vervolgens bij Rik een nieuwe luier omdoen. Ergens was het vernederend voor Rik maar anderzijds vond hij het wel leuk dat zijn schoolleider even zijn luier verschoond. Rik stribbelde niet tegen en liet de schoolleider volledig zijn gang gaan. Vervolgens ging hij terug naar de derde les. Hij deed alsof niets aan de hand was maar de klas giechelde en fluisterde continu naar hem. De lerares was daar niet blij mee en zei: “Stilte! Val baby Rik niet lastig” en vervolgens kwam de hele klas om van het lachen. Niet echt een slimme zet van de lerares, maar ze zei: “Wie wil er onvoldoende?” en de hele klas was opeens stil.

 

[qawsedrf]

mooi vehraal schrijf nog maar even door bevalt mij wel

 

[speentje]

Mooi verhaal
laat het vervolg maar komen

 

[Sparrow]

DEEL 6:

Voor Rik was het een hele lange schooldag. Tijdens de pauzes werd hij raar aangekeken en in elke les ging er wel iemand giechelen. Hij probeerde alles te negeren maar dat viel niet mee. Soms voelde hij zich alleen omdat ook zijn vrienden hem in de steek lieten. Rond 4 uur in de middag kam ma samen met Ramon baby Rik ophalen. Ma zei: “Heb je een leuke dag gehad baby Rik?” waarop Rik antwoorde: “Nee ma” en vervolgens reden ze met de auto van Ramon naar huis. Ma zei: “Van de schoolleiding heb ik gehoord dat je hebt gehoorzaamd, is dat zo?” en daarop antwoorde Rik: “Jazeker mam” en vervolgens was het een lange tijd stil in de auto. Na al die energie die Rik heeft gegeven had hij geen puf meer om iets te zeggen.

Eenmaal thuis aangekomen werd Rik gevraagd om naar de woonkamer te lopen en te gaan zitten. Tot zijn grote verbazing zaten Ramon en pa al in de woonkamer. Rik zei: “Wat doe jij hier pa?” en daarop antwoorde hij: “Eerder vrij genomen om met je te praten” en Ramon bevestigde het. Kort daarna kwam ma ook in de woonkamer en nam plaats op de bank. Ma zei tegen pa: “Baby Rik heeft zich goed gedragen op school” en Ramon giechelde en zei: “Het moest wel een vernedering zijn geweest”. Rik zei op dat moment helemaal niets en de spijt trok al in zijn gezicht.

Pa zei: “Wat vindt je hiervan Rik?
Rik zei: “Niet eerlijk pa”
Ma zei: “Waarom niet eerlijk? Jij hebt Ramon toegetakeld.”
Rik zei: “Weet ik ma, maar dit is niet leuk.
Rik ging huilen
Pa zei: “Denk je dat je weer zult gedragen”
Rik zei snikkend: “Ja pa”
Ma zei: “Dan moet je wel excuses aanbieden”
Rik twijfelde niet en ging naar Ramon toe om excuses aan te bieden.
Ramon zei: “Excuses aanvaard baby Rik”

Pa vond het nogal te soft en bedacht een goede daad om de straf op te heffen. Pa zei tegen Rik dat hij Ramon moest meehelpen met maken van modelvliegtuigjes en de rest van de week klusjes in huis moest doen. Rik stemde daarmee in en vervolgens zei ma dat Rik naar de badkamer moest lopen. Eenmaal aangekomen bij de badkamer mocht Rik zijn luier uitdoen en na douchen weer normale kleren aantrekken. Toen hij de werkkamer van Ramon binnenkwam zag hij dat alle baby spullen weg waren. Ramon zei: “Ik kan wel hulp gebruiken Rik” en vervolgens gingen ze samen modelvliegtuigjes maken.

Rik heeft sinds dat moment geen luiers meer gedragen en is gestopt met de politieopleiding. Het maken van modelvliegtuigjes heeft Rik veel inspiratie gegeven en deed vervolgens ook de pillootopleiding. Rik dacht soms nog wel terug aan de momenten en hoopt dat het hem nooit meer zal overkomen.

 

[DragonPrincess]

dubbele gevoelens bij dit verhaal, het mag dan wel verzonnen zijn denk ik, maar zn gedrag zou op seksueel misbruik kunnen wijzen dus vind het niet zo leuk dat hij daarvoor gestraft word