beddenplasser
volwassen peuter
HOOFDSTUK 78
“Is Ella nu aan het doen wat ik denk dat ze aan het doen is ?”
“Volgens mij wel, ja.”
“En Lies laat dat toe. Ik zou volgens mij binnen de kortste keren zo stijf staan als wat. En jij laat dat ook toe ?”
“Elske, ik vertrouw Lies daarin, ja. Die zal zelf wel aangeven aan Ella wat er kan en wat niet. Maar ik snap wel wat je zegt over dat opgewonden worden.
“Doet ze dat bij jou ook ?”
“Wie, Lies of Ella ?”
“Ella natuurlijk. Zuigt die bij jou nog ?”
“Soms. Nu, mij heeft dat nooit opgewonden. Zeker niet toen ik nog melk gaf, maar ook niet de enkele keren die er daarna nog zijn geweest. Ik ging er altijd van uit dat dat komt omdat Ella mijn dochter is, maar misschien heeft het er ook mee te maken dat ze anders zuigt. Lies zuigt inderdaad wel anders dan Ella.”
“Ella wil drinken, en Lies niet. Zoiets ?”
“Nee, anders. Ella wil ook niet meer drinken. Die gebruikt de tepels gewoon als fopspeen. Het maakt haar rustig. Lies gebruikt ze allesbehalve als fopspeen.”
Net op dat moment kwam Jan de ruimte binnen. Hij hoorde Marthe enkel haar laatste zin zeggen.
“Spannend. Kom ik nog iets van mijn zus te weten ? Heeft ze een net iets echtere fopspeen te pakken tegenwoordig ?”
“Daar. Er is er één wakker. Zegt degene die zelf niet genoeg heeft aan de borsten van zijn vriendin, en het nodig vindt de borsten van zijn schoonzus leeg te tutteren.”
Jan voelde toch nog altijd enige schaamte en durfde niets terug te zeggen. Marthe liet het niet tot een stilte komen en ging verder met het gesprek.
“We hadden het maar voor een deel over Lies. Kijk naar buiten en vertel ons wat je ziet.”
“Ik zie Lies op het gras liggen, met Ella op haar blote buik. En Ella ligt met haar hoofd op haar borsten.”
Toen pas zag Jan wat er zo speciaal was.
“En Ella heeft een tepel van Lies in haar mond. Liggen die daar al lang zo ?”
“Toch al enkele minuten. Het doet Lies denk ik niet veel. Ik zou in ieder geval nooit zo stil kunnen blijven liggen als er iemand een tepel van mij in zijn mond zou hebben.”
Jan ging achter Els staan en nam haar borsten in zijn handen en duwde met zijn duimen haar tepels in.
“Klopt, zoet. Jij blijft dan inderdaad niet stilliggen. Misschien moeten we straks anders toch nog eens proberen ?”
Lies haar allereerste gedachte was om Ella weg te trekken bij haar borst. Vanop de straatkant kon je wel niet zien wat Ella deed, maar een vierjarig meisje dat aan een borst zoog ? Bovendien voelde ze dat haar borsten en zeker haar tepels verhardden.
Diep van binnen zei er tegelijkertijd een stem in haar dat het oké was wat Ella deed. Het voelde in ieder geval heel oké aan. Niks seksueels, eerder een moeder-dochterconnectie. Lies schrok toen ze besefte wat ze voelde, maar voelde ook weer een heerlijk warme gloed door haar lichaam stralen hierdoor.
Hoe fout het beeld ook leek, Lies kon en wou het moment niet verbreken. Ella zoog niet om te drinken. Ze wist ondertussen genoeg van borstvoeding om te weten dat er dan veel intenser werd gezogen. Maar Ella zoog ook niet om op te winden. Marthe wel. Als Marthe zoog, dan had dit direct effect op Lies.
Dat was nu allemaal afwezig. Ella zoog om te kunnen zuigen. Ze gebruikte haar tepel als tut, om tot rust te komen, om een vertrouwd iets in haar mond te hebben. Lies haar borsten waren voor Ella blijkbaar even waardevol en vertrouwengevend als die van haar eigen mama.
Na het avondeten had het vijftal zich nog even buiten gezet in het avondzonnetje. Marthe en Lies zaten elk op een tuinstoel, terwijl Els en Jan zich op de brede tuinbank hadden gezet. Ella had zich prompt op de schoot van Els gezet om in het zonnetje te kunnen zitten.
Ook nu probeerde Ella zoveel mogelijk contact te krijgen met Els haar boezem. Het hielp daarbij zeker wel dat Els het voorbeeld van haar vriendin had gevolgd en haar beha al had uitgedaan.
“Je bent zo aan het wroeten, meid. Wil je mijn borsten kunnen voelen ?”, vroeg Els aan Ella.
Ella knikte hevig zonder iets te zeggen. Els keek even rond in de richting van de andere huisjes. Toen ze zag dat de kust veilig was, deed ze haar ruim vallende t-shirt naar omhoog en terug naar beneden, maar dit maal met Ella er mee onder.
“Zo beter ?”
Ze voelde hoe Ella als antwoord met haar gezicht nog meer contact zocht met de warme glooiing onder haar. Niet veel later voelde Els ook hoe een handje zijn weg zocht naar boven, haar borst pakte, en zo dicht mogelijk probeerde tegen het gezicht te drukken.
Els begreep onmiddellijk waarom Lies het eerder op de dag had laten gebeuren. Ella speelde niet met haar borsten, zo gebruikte ze waar ze ook voor gemaakt waren.
“Vind je het spijtig dat je geen melk meer drinkt bij je mama ?”
Els voelde ze knikken en zag het ook onder haar t-shirt. Voor ze het kon tegenhouden, pakte Ella het t-shirt, en zwaaide het naar omhoog zodat haar gezicht er onder uit kwam. Ze keek Els voel aan, zich er totaal niet van bewust dat Els haar borst daardoor open en bloot lag.
“Mag ik bij jou drinken, tante Els ?”
“Dat mag, maar ik maak ook geen melk aan, hé. Echt drinken kan niet.”
“Waarom niet ?”
“Ik ben nog geen mama, hé. Melk maak je pas als je een mama bent.”
“En mama Lies ?”
“Die is toch ook nog geen mama ?”
Ella keek haar onbegrijpend aan. Ze zwaaide verder door met haar gezicht naar Lies en nog verder naar Marthe, om terug daarna Els aan te kijken.
“Niet waar. Mama Lies is ook mijn mama.”
Twee uren later zat het viertal warmer ingeduffeld en met een glaasje wijn nog te genieten van de avond. Ze hadden vooraf afgesproken dat er mocht uitgegaan worden zolang ieder van de vier zeker een babysitdienst op zich nam.
Alleen, door die ene uitspraak van Ella, had niemand nog zin om weg te gaan die eerste avond. Elk van hen was zich bewust van de diepe betekenis van wat Ella had gezegd. Voor haar was Lies niet meer of minder dan een mama.
Zeker op Marthe en Lies had de uitspraak enorm veel effect gehad. Marthe haar vermoeden werd nu bevestigd dat Lies als een echte mama werd bezien door Ella. Hoe pril hun relatie nog altijd maar was, Marthe besefte wel dat de relatie tot haar dochter niet meer genegeerd kon worden, ook niet als het minder goed zou gaan tussen haar en Lies.
Lies was het meest van de kaart geweest door de uitspraak. Ze had er op gestaan de kleuter in bedje te leggen. Ze voelde zich enorm gevleid, en tegelijkertijd voelde ze een enorme verantwoordelijkheid in zich opkomen. Als Ella haar als mama zag, dan zou ze ook ten volle proberen een mama te zijn voor Ella, te beginnen met een extra lange en verwennende avondroutine.
Toen ze ’s avonds gingen slapen, kon Lies het niet laten Ella even over het gezicht te strelen.
“En, hoe voelt dat ? Zeventien jaar zijn en een dochter van vier jaar hebben ?”, fluisterde Marthe achter haar in het oor.
Lies draaide zich voorzichtig om naar Marthe en omhelsde haar.
“Op dit moment heel goed !”
Op haar antwoord volgde een lange innige zoen. Toen ze even later met hun gezichten naar elkaar lagen, polste Lies ook bij Marthe.
“En jij, zoet ? Wat vind jij van je dochter haar uitspraak ?”
“Dat is dubbel. Ik ben verrast dat Ella jou zo snel als haar mama ziet, maar ben ook geweldig blij voor jou, en voor ons. Dit is voor mij echt een droomscenario precies. Ik heb altijd de schrik gehad dat Ella jou niet zou aanvaarden als mama, en dat dat tussen ons in zou kunnen komen. Dus ik ben nu supergelukkig dat dat al niet van belang is.”
“Heb jij niet het gevoel dat ik je dochter afpak ?”
“Nee. Jij komt er gewoon bij. Als het ook maar een beetje kan, zijn we voortaan een gezinnetje met drie.”
Marthe kroop dichter naar Lies en deed zonder iets te zeggen haar hand onder het slaapkleedje van Lies.
“En nu is het mijn beurt om nog eens te proeven van die schatjes.”
De volgende morgen werd Lies gewekt door gewriemel tussen de twee hoofdkussens. Toen ze haar ogen opende, keek ze recht op de opgebolde contouren van een natte luier, die enkele seconden later onder de deken verdween. Ze voelde het warme lichaam van Ella tegen zich aan gedrukt worden.
“We hebben bezoek.”
“’k Heb het ook al gemerkt. Wat denk je, zou het nog lukken van verder te slapen ?”
“Vergeet het maar. Na gisteren gaat die ons nog wat warm knuffelen en eerder vroeg dan laat komt ze terug piepen en krijgen we nog zo’n extra natte zoen te verwerken.”
Marthe had dit nog maar net gezegd of Lies voelde hoe Ella zich op haar legde en begon te knuffelen en te wroeten om het extra goed te hebben.
Marthe had dit ook door en draaide zich tegen Lies aan om haar ook te zoenen.
“Lang ga ik toch ook niet meer kunnen liggen. Mijn luier voelt zwaar aan. Ik ga hier niet het risico lopen om door te lekken. Wat denk je, zouden die andere twee al wakker zijn ?”
Lies kon een sarcastisch lachje niet onderdrukken.
Jan deed zijn ogen langzaam open, en merkte dat Els naast hem nog rustig sliep. Hij draaide zich om, nam zijn gsm en zag dat het al na acht uur was. Veel tijd hadden ze niet meer. Ella zou waarschijnlijk al wakker zijn, en hij voelde er weinig voor dat ze nu binnen zou komen, met het gebruikte condoom dat nog op zijn nachtkastje lag.
Ze hadden te laat opgemerkt dat er geen vuilbakje in hun kamer stond, en ze waren te moe geweest om nog de kamer uit te willen gaan. Na het rondje nagenieten hadden ze maar besloten onmiddellijk hun luiers aan te doen, en de opruim voor later te houden.
Jan voelde aan zijn luier. Die stond behoorlijk vol, leek het hem. Dat verbaasde hem ook niet. Ze hadden de avond ervoor redelijk in de wijn en het water gevlogen, en na de vermoeiende vrijpartij was hij niet meer naar het toilet geweest.
Ook Els zou waarschijnlijk een overvolle luier hebben, want zij was evenmin nog gaan plassen, niet ervoor en ook niet erna. Hij ging met zijn hand onder de deken, kwam de onderrand van haar nachtkleedje tegen en en zocht met zijn hand de weg terug naar boven, maar ditmaal onder het nachtkleed.
Els kreunde toen ze de streling van haar vriend voelde en op die manier langzaam wakker werd. Zij voelde zijn vingers haar luier in gaan en langzaam over en weer bewegen. Hij kon het ook niet laten even over haar clitoris te strelen, wat voor gevolg had dat Els in één keer goed wakker was.
Even later werden de vochtige vingers van haar vriend onder haar neus gehouden en rook ze haar eigen nachtelijke urine.
”Ben ik doorgelekt ?”
“Dat denk ik niet, maar we zijn best voorzichtig bij het rechtkomen. Ik denk dat we beter eerst op onze knieën gaan zitten, en zo rechtkomen. De mijne is ook overvol.”
“Spijtig dat je bent gestopt. Dat mocht gerust nog een achterafje van gisterenavond worden.”
“En dan het risico lopen dat die pruts hier sebiet binnenkomt ? Ik denk het niet. Het is al na acht uur, en Ella heeft geen boodschap aan het resultaat van onze vrijpartij.”
“Doe hem dan weg in de vuilbak. Het is uw condoom en uw zaad. Ik heb al de pech dat ik geen andere anticonceptiva verdraag.”
Jan zag er tegenop om uit het bed te gaan, maar hij had ook geen zin om veel in discussie te gaan, en nog minder om te moeten uitleggen aan Ella wat dat rare zakje was dat er op zijn nachtkastje lag.
Hij draaide zich op zijn buik en duwde zich op zijn knieën. Zijn luier was echt wel verzadigd. Het gebeurde eigenlijk niet zoveel dat hij zwaar doorhing, maar vandaag was het nog eens het geval. De zware massa tussen zijn benen voelde bijna killig aan, maar toch had hij nog geen zin de luier uit te doen. Dit was voor hem toch nog altijd een hoogtepunt.
Het bleef hem nog steeds in tweestrijd brengen. Langs de ene kant had hij er nog altijd een slecht gevoel bij dat hij onwillekeurig terug in bed plaste, maar langs de andere kant kon hij enorm genieten van het dragen van een luier.
En zo’n natte luier ’s morgens vond hij vreemd genoeg een heerlijk gevoel. Dat was het rare. Hij vond het vreselijk om ze nodig te hebben, maar tegelijkertijd genoot hij er enorm van.
Het feit dat hij besefte dat hij ze nodig had, zorgde er voor, zo dacht hij toch, dat hij enorm van zijn luiers hield. Luiers waren de dingen die maakte dat hij ’s nachts niet nat werd, en daar kon je enkel maar van houden.
Hij legde de gebruikte condoom onderin het vuilbakje in de badkamer, extra verborgen onder het incontinentieverband van Marthe van de dag ervoor. Daar zou Ella het niet kunnen zien.
Nu dat hij toch het bed uit was, en zelf nog geen goesting had om zich te gaan verschonen, besloot hij al maar de ochtend in te zetten met het klaarmaken van de koffie.
De zuigfles van Ella liet hij maar voor wat ze was. Daar moest ze zelf maar over beslissen. Uiteindelijk was het een kleine moeite om er melk in te doen en die in de microgolf op te warmen.
Ella had sinds ze terug waren van het kamp al meerdere keren laten weten dat ze ’s morgens ook gewoon uit een beker wou drinken. Het baby-achtige dat ze nog sterk had toe hij haar leerde kenen, ging er meer en meer uit.
De koffie was nog maar kort beginnen pruttelen toen Jan achter zich deuren hoorde open gaan. De vier dames kwamen zowat tegelijkertijd uit de slaapkamers, de één al opgewekter dan de andere.
Jan vond het wel een koddig zicht. Marthe was onmiddellijk de badkamer ingeglipt om zich te verschonen, maar de drie anderen zagen er zowat hetzelfde uit. Alle drie een kort slaapkleedje, om niet te zeggen gewoon een lang t-shirt, met daaronder een opgebolde luier.
Lies was lijkbaar solidair geweest met de rest, en had zich toch ook maar terug een luier aangedaan voor de nacht. Jan kon niet zeggen wanneer ze die had gebruikt. Mogelijk had ze zelfs nog maar pas geplast. Hij wist dat Lies haar luier durfde gebruiken als ze pas wakker was. Maar voor het zelfde geld was ze al nat ingeslapen.
Ella en Els streden om de natste luier. Jan vermoedde toch dat Els won. De luier van Ella stond wel goed bol, maar dat was een eigenschap dat die nieuwe babyluiers nogal snel hadden, vond Jan. Hij had dat eerder ook al gezien bij de andere kinderluiers die hij had gezien in de weken ervoor.
Els haar luier was zichtbaar overvol. Het zou Jan niet verbazen dat de luier eigenlijk oververzadigd was, en zou beginnen lekken als ze ging zitten.
Jan werd door de drie hartelijk begroet. Lies zette gewoon haar lippen op de zijne gevolgd door een “Goeiemorgen, broertje !”. Ella spreidde haar armen wijd open en plantte haar twee natte lippen vol op die van haar grote vriend, gevolgd door een hele dikke knuffel waarbij ze ook haar benen rond hem knelde.
Els was als laatste aan de beurt. Alhoewel ze mekaar enkele minuten eerder ook al hadden begroet, deed Els alsof ze elkaar voor de eerste keer die morgen zagen. Ze plantte haar lippen vol op de zijne, en opende haar mond, en zocht tongcontact terwijl ze met haar handen probeerde in zijn pyjamabroek en luier te gaan.
Jan keek verschrikt in haar ogen, maar zonder haar lippen veel te bewegen liet ze hem merken dat het oké was. Ze draaide lichtjes hun lichamen, zodat Jan ook kon zien dat Ella gebiologeerd naar de tv keek die Lies aan het opzetten was.
Als antwoord plantte Jan zijn handen onder de luier van Els en duwde haar tegen zich aan. Het gevolg was wel dat Jan het bewijs kreeg dat de luier van Els oververzadigd was. Hij voelde de eerder koude nachtelijke urine van Els langs zijn handen vloeien op weg naar lagere oorden.
Die lagere oorden voelde ook Els direct, en daarmee was de romantische kus ook onmiddellijk gedaan. De koude druppels die langs Els haar benen naar beneden rolden, waren een te apart gevoel voor Els om er van te kunnen genieten. Ze wilde snel van haar luier af.
Enkele minuutjes later waren zowel Marthe en Els terug in de leefruimte. Jan zette een tas dampende koffie met melk voor Lies neer op het salontafeltje, maar de eerstkomende minuten zou haar het plezier van de warme koffie toch verstoken blijven.
Ella had namelijk beslist dat ze een fles warme melk wou, en die moest gegeven worden door Lies, en natuurlijk terwijl Zappelin opstond op de tv, en dan ook nog eens Woezel en Pip. Ella keek niet zoveel tv, maar om de één of andere reden kende ze wel die twee bengels, misschien nog beter dan andere Belgische tv-figuurtjes.
Lies zat erbij en keek ernaar. De tv-figuurtjes interesseerden haar geen fluit, maar gewoon het feit dat Ella op haar schoot zo lag te genieten, van haar fles, van de tv en van het feit dat ze bij Lies lag, gaf haar veel meer voldoening dan een tas koffie ooit zou kunnen geven.
Die voldoening werd bovendien nog eens extra beantwoord toen de fles leeg was. Ella klom van haar schoot om de fles op het tafeltje te zetten en Lies begon al aanstalten te maken om haar tas te nemen. Ella klom echter terug op haar en gaf haar een hele dikke knuffel, waarbij ze zoveel mogelijk probeerde contact te krijgen met Lies.
Lies werd uiteindelijk bevrijd door Jan, die Ella van haar overnam om haar een propere luier aan te doen. Terwijl Lies eindelijk van haar koffie kon genieten, werd Ella haar nachtkleedje omhoog gedaan. De twee plakstrips werden losgetrokken en een overvolle luier werd verwijderd.
Alhoewel Ella na het eten verder gewassen zou worden, werd nu toch haar poep al opgefrist met billendoekjes. Daarna volgde een nieuwe luier. Nog terwijl hij de laatste plakstrip vastkleefde, voelde en hoorde Jan al nieuwe urine in de verse luier komen. Dat was dus geen minuut te vroeg dat ze werd verschoond.
Anderhalf uur later gleed Ella met een stralende glimlach de glijbaan af, recht in het warme water. Het was bij het eten al duidelijk dat ze maar beter eerst een zwembad konden opzoeken. Het was dat of een Ella die met haar verdriet geen blijf zou weten.
Het was trouwens rustig in het zwembad, maar dat verbaasde hen niet. Het was terug een warme dag, en iedereen profiteerde eerder van de ligweides aan het buitenwater en van de buitenspeelterreinen.
Ella liet het niet aan haar hart komen, en de vier anderen vonden het best dat er veel ruimte was in het zwembad. Het was te merken dat eigenlijk enkel de ouders met kleine kindjes het warme water van het zwembad verkozen boven de grote waterplas.
Jan had zich als eerste opgeofferd om bij Ella te blijven. Terwijl Lies, Els en Marthe rustig even wat baantjes konden trekken in het zo goed als lege diepe zwembad, probeerde Jan Ella zoveel mogelijk te entertainen.
Ze gooiden met de strandbal naar elkaar, Jan liet Ella onder en over hem klauteren, of hij vormde met zijn lichaam een extra poortje onder aan de glijbaan waar ze onderdoor moest schuiven.
Al snel kregen de andere kleuters en peuters in het peuterzwembad in de gaten wat Jan aan het doen was. Het kostte hen weinig moeite hem zover te krijgen ook met hen te beginnen spelen.
Jan had dan ook totaal niet door dat de andere drie hem na een tijd kwamen zoeken. Ze zagen hem onder het goedkeurende oog van de andere ouders bedolven worden onder hopen kinderen terwijl hij zich neerlegde in het ondiepe water.
Het viel hen ook op dat Ella nu duidelijk bij de oudere kinderen hoorde. Als ze rechtstond, kwam haar poep zichtbaar boven het water uit. Alleen viel het zo wel extra op dat zij als enige oudere kind een zwemluier droeg.
Het had Jan trouwens wel wat moeite gekost om de zwemluier aan te krijgen. Hij vermoedde dat Ella in een groeispurt zat. Hij kon anders niet verklaren waarom de zwemluier enkele weken tevoren op het kamp wel vlot aan ging.
Marthe genoot met volle teugen van de uitstap naar het zwembad. Ze wist nu dat ze voor de volle 100 % kon vertrouwen op haar incontinentiezwempak. Het kon haar ook niet veel schelen dat de andere volwassenen het misschien wel door hadden dat dit een speciaal pak was.
Ook al was het redelijk normaal opgebouwd, de verdikking ter hoogte van de poep werd niet volledig verhuld. Maar Marthe liet dat niet meer aan haar hart komen, net zomin als het feit dat haar dochter nog geluierd was.
Ella was zo lief geweest om de drie dames te komen begroeten, terwijl Jan zich vermaakte met de rest van de kleine bengels. Ze had zich op de schoot van Lies geplaveid, maar evengoed de boezem van Els komen uittesten als ligstoel met neksteun.
Ella kon het ook niet laten haar twee mama’s en haar tante te verrassen met haar voorliefde voor kletsnatte zoenen. Het voordeel van het zwembad was dat je niet wist of de natte lippen van het water kwam of van iets anders.
De zoenen werkten trouwens aanstekelijk, want nadat Ella hen had overvallen, kon Lies zich niet bedwingen en nam Marthe vol op de mond. Zelfs Els hield haar hart even vast, want zo openlijk als lesbisch koppel zoenen, was natuurlijk ook niet zo evident. Gelukkig voor hen sprak niemand van de andere ouders hen hierover aan.
Pas na langere tijd merkte Jan dat Ella er niet meer was. Toen hij rondkeek, zag hij haar liggen op Els haar schoot, met haar hoofd leunend op Els haar borstkas. Naast Els lagen Marthe en Lies hand in hand in het ondiepe water.
Jan nam afscheid van de kleintjes rondom hem, waarbij hij gelukkig snel de hulp kreeg van de ouders om hun kindjes weg te halen, die blij genoeg waren dat ze voor eventjes een gratis babysit hadden gehad.
“Liggen jullie hier al lang ?”
“Toch al eventjes. Geen idee hoe lang juist. Je hebt toch geld gevraagd voor al dat babysitwerk dat je hebt gedaan.”
Jan was even uit zijn lood geslagen.
“Babysitwerk ? Ik heb gewoon gespeeld met die kleintjes.”
“Ik plaag je maar, Jan. Maar ik ben er wel zeker van dat er een aantal ouders blij zijn geweest dat jij hun kleintjes even onder je hoede nam.”
“Ja maar, die hebben dat niet gevraagd aan mij, hé. Die kleintjes hebben mij ingepalmd, niet die ouders.”
“Dat weet ik, Jan, maar net dat maakt het zo fijn om te ervaren als ouder. Een ander zou zich alleen bezig houden met zijn eigen kind.”
“Allé Marthe, dat kon ik toch niet maken. Die kleintjes zagen mij met Ella spelen, en hebben eigenlijk aan mij gevraagd of ik ook met hen kon spelen. Dat kun je toch niet weigeren ?”
“Jawel Jan, maar dat is weer typisch jij. Jij hebt ingevuld dat je dat die kleintjes niet kon weigeren. Trouwens, daar lopen ettelijke peutertjes rond. Die hebben niks gevraagd aan jou. Jij hebt die zelf gewoon op sleeptouw genomen, omdat ze waarschijnlijk een puppyface lieten zien en jij daar absoluut niet tegen kunt.”
Els schoot in de lach. Zij had al gelijk weer beeld.
“Oh ja, Marthe, ik zie het voor mij. Zo’n peutertje van nog geen twee jaar, dat niet zelf die glijbaan op kan, en dat dan met zo’n trillend onderlipje naar Jan kijkt. En Jan die in plaats van even te kijken wie eventueel de ouder kan zijn om die op zijn verantwoordelijkheid te wijzen, er alles aan zal doen om er voor te zorgen dat dat arme trillende onderlipje geen grote huilbui wordt, want dan is hij de grote boeman die dat kleintje niks gunt.”
Jan stond met zijn mond vol tanden. Els had het dan wel al lachend gezegd, maar ze sloeg wel nagels met koppen, besefte hij. Hij had zich inderdaad kunnen beperken tot Ella. Alle ouders van al die kleine kindjes waar hij mee had zitten spelen, zaten rondom in het grote peuterbad.
Els zag dat haar Jan nu maar een bedenkelijk gezicht had. Ze zwierde Ella met veel zwaai terug in het water, stond recht en zwaaide haar armen rond zijn nek.
“Zoetje, daarom ook dat ik verliefd op jou ben. Zet hier een kind, en jij bent vertrokken. Laat niks of niemand dat ooit van jou afpakken.”
Ze plantte haar lippen op de zijne en drukte hem langdurig tegen zich aan, in het zicht van alles en iedereen.
De zwempartij had wel voor gevolg dat Ella die namiddag te moe was geworden en moest gaan slapen. Marthe vond het wel eens te proberen waard om haar buiten te leggen op één van de dekentjes die ze vooral ’s avonds in de zetel gebruikten.
Ze kregen zelfs geen tijd meer om uit te leggen aan Ella dat ze buiten zou gelegd worden. Het verschonen voor het slapengaan was voor Ella al signaal genoeg om weg te zakken, en tegen de tijd dat Lies klaar was, sliep Ella al.
De deken lag in de schaduw van de bomen, en ze zou de komende uren altijd in de schaduw blijven. Met niets meer dan haar knuffel, een tut, haar t-shirtje en haar luier werd ze op de deken gelegd, vlakbij de ligstoelen die ook al klaarstonden.
De drie dames gingen in het huisje nog wat opruimen voor ze zich buiten zouden zetten. Jan bleef buiten bij Ella. Het leek hen toch het beste dat er altijd iemand bij Ella bleef.
Toen Lies terug buiten ging om de tafel proper te maken, zag ze dat Jan zich naast Ella had gelegd en zijn hand op haar buik hield. Ze vermoedde dat Ella wat onrustig was beginnen wiebelen, en dat Jan haar nu probeerde te bedaren.
Nog eens tien minuten later kwam ze terug buiten, nu met haar boek, en zag ze dat Jan nog steeds naast Ella lag. Toen ze wat beter keek, zag ze dat ook haar broer in dromenland was. Snel ging ze dit zeggen tegen Els en Marthe.
Ze besloten Jan te laten slapen, maar dat betekende wel dat hij geluierd moest worden. Het uitdoen van zijn broek was niet zo moeilijk, maar de drie moesten wel goed timen dat er geen passanten voorbij kwamen op het moment dat hij bloot werd gelegd.
Els ging op de uitkijk staan en gaf groen licht. De onderbroek van Jan werd naar beneden getrokken en uitgedaan. Marthe rolde hem eerst naar de ene kant, legde de opengevouwen luier klaar, en rolde Jan dan op zijn rug goed, zodat ze de kleefstrips kon sluiten.
Tenslotte werd hij op zijn favoriete zijde gedraaid en werd zijn arm rond Ella gelegd. Met niets anders dan een t-shirt en een luier lag ook Jan nu op de deken. De drie dames hoopten alleen dat zijn luier niet te hard opviel voor de passanten die voorbij kwamen.
“Is Ella nu aan het doen wat ik denk dat ze aan het doen is ?”
“Volgens mij wel, ja.”
“En Lies laat dat toe. Ik zou volgens mij binnen de kortste keren zo stijf staan als wat. En jij laat dat ook toe ?”
“Elske, ik vertrouw Lies daarin, ja. Die zal zelf wel aangeven aan Ella wat er kan en wat niet. Maar ik snap wel wat je zegt over dat opgewonden worden.
“Doet ze dat bij jou ook ?”
“Wie, Lies of Ella ?”
“Ella natuurlijk. Zuigt die bij jou nog ?”
“Soms. Nu, mij heeft dat nooit opgewonden. Zeker niet toen ik nog melk gaf, maar ook niet de enkele keren die er daarna nog zijn geweest. Ik ging er altijd van uit dat dat komt omdat Ella mijn dochter is, maar misschien heeft het er ook mee te maken dat ze anders zuigt. Lies zuigt inderdaad wel anders dan Ella.”
“Ella wil drinken, en Lies niet. Zoiets ?”
“Nee, anders. Ella wil ook niet meer drinken. Die gebruikt de tepels gewoon als fopspeen. Het maakt haar rustig. Lies gebruikt ze allesbehalve als fopspeen.”
Net op dat moment kwam Jan de ruimte binnen. Hij hoorde Marthe enkel haar laatste zin zeggen.
“Spannend. Kom ik nog iets van mijn zus te weten ? Heeft ze een net iets echtere fopspeen te pakken tegenwoordig ?”
“Daar. Er is er één wakker. Zegt degene die zelf niet genoeg heeft aan de borsten van zijn vriendin, en het nodig vindt de borsten van zijn schoonzus leeg te tutteren.”
Jan voelde toch nog altijd enige schaamte en durfde niets terug te zeggen. Marthe liet het niet tot een stilte komen en ging verder met het gesprek.
“We hadden het maar voor een deel over Lies. Kijk naar buiten en vertel ons wat je ziet.”
“Ik zie Lies op het gras liggen, met Ella op haar blote buik. En Ella ligt met haar hoofd op haar borsten.”
Toen pas zag Jan wat er zo speciaal was.
“En Ella heeft een tepel van Lies in haar mond. Liggen die daar al lang zo ?”
“Toch al enkele minuten. Het doet Lies denk ik niet veel. Ik zou in ieder geval nooit zo stil kunnen blijven liggen als er iemand een tepel van mij in zijn mond zou hebben.”
Jan ging achter Els staan en nam haar borsten in zijn handen en duwde met zijn duimen haar tepels in.
“Klopt, zoet. Jij blijft dan inderdaad niet stilliggen. Misschien moeten we straks anders toch nog eens proberen ?”
Lies haar allereerste gedachte was om Ella weg te trekken bij haar borst. Vanop de straatkant kon je wel niet zien wat Ella deed, maar een vierjarig meisje dat aan een borst zoog ? Bovendien voelde ze dat haar borsten en zeker haar tepels verhardden.
Diep van binnen zei er tegelijkertijd een stem in haar dat het oké was wat Ella deed. Het voelde in ieder geval heel oké aan. Niks seksueels, eerder een moeder-dochterconnectie. Lies schrok toen ze besefte wat ze voelde, maar voelde ook weer een heerlijk warme gloed door haar lichaam stralen hierdoor.
Hoe fout het beeld ook leek, Lies kon en wou het moment niet verbreken. Ella zoog niet om te drinken. Ze wist ondertussen genoeg van borstvoeding om te weten dat er dan veel intenser werd gezogen. Maar Ella zoog ook niet om op te winden. Marthe wel. Als Marthe zoog, dan had dit direct effect op Lies.
Dat was nu allemaal afwezig. Ella zoog om te kunnen zuigen. Ze gebruikte haar tepel als tut, om tot rust te komen, om een vertrouwd iets in haar mond te hebben. Lies haar borsten waren voor Ella blijkbaar even waardevol en vertrouwengevend als die van haar eigen mama.
Na het avondeten had het vijftal zich nog even buiten gezet in het avondzonnetje. Marthe en Lies zaten elk op een tuinstoel, terwijl Els en Jan zich op de brede tuinbank hadden gezet. Ella had zich prompt op de schoot van Els gezet om in het zonnetje te kunnen zitten.
Ook nu probeerde Ella zoveel mogelijk contact te krijgen met Els haar boezem. Het hielp daarbij zeker wel dat Els het voorbeeld van haar vriendin had gevolgd en haar beha al had uitgedaan.
“Je bent zo aan het wroeten, meid. Wil je mijn borsten kunnen voelen ?”, vroeg Els aan Ella.
Ella knikte hevig zonder iets te zeggen. Els keek even rond in de richting van de andere huisjes. Toen ze zag dat de kust veilig was, deed ze haar ruim vallende t-shirt naar omhoog en terug naar beneden, maar dit maal met Ella er mee onder.
“Zo beter ?”
Ze voelde hoe Ella als antwoord met haar gezicht nog meer contact zocht met de warme glooiing onder haar. Niet veel later voelde Els ook hoe een handje zijn weg zocht naar boven, haar borst pakte, en zo dicht mogelijk probeerde tegen het gezicht te drukken.
Els begreep onmiddellijk waarom Lies het eerder op de dag had laten gebeuren. Ella speelde niet met haar borsten, zo gebruikte ze waar ze ook voor gemaakt waren.
“Vind je het spijtig dat je geen melk meer drinkt bij je mama ?”
Els voelde ze knikken en zag het ook onder haar t-shirt. Voor ze het kon tegenhouden, pakte Ella het t-shirt, en zwaaide het naar omhoog zodat haar gezicht er onder uit kwam. Ze keek Els voel aan, zich er totaal niet van bewust dat Els haar borst daardoor open en bloot lag.
“Mag ik bij jou drinken, tante Els ?”
“Dat mag, maar ik maak ook geen melk aan, hé. Echt drinken kan niet.”
“Waarom niet ?”
“Ik ben nog geen mama, hé. Melk maak je pas als je een mama bent.”
“En mama Lies ?”
“Die is toch ook nog geen mama ?”
Ella keek haar onbegrijpend aan. Ze zwaaide verder door met haar gezicht naar Lies en nog verder naar Marthe, om terug daarna Els aan te kijken.
“Niet waar. Mama Lies is ook mijn mama.”
Twee uren later zat het viertal warmer ingeduffeld en met een glaasje wijn nog te genieten van de avond. Ze hadden vooraf afgesproken dat er mocht uitgegaan worden zolang ieder van de vier zeker een babysitdienst op zich nam.
Alleen, door die ene uitspraak van Ella, had niemand nog zin om weg te gaan die eerste avond. Elk van hen was zich bewust van de diepe betekenis van wat Ella had gezegd. Voor haar was Lies niet meer of minder dan een mama.
Zeker op Marthe en Lies had de uitspraak enorm veel effect gehad. Marthe haar vermoeden werd nu bevestigd dat Lies als een echte mama werd bezien door Ella. Hoe pril hun relatie nog altijd maar was, Marthe besefte wel dat de relatie tot haar dochter niet meer genegeerd kon worden, ook niet als het minder goed zou gaan tussen haar en Lies.
Lies was het meest van de kaart geweest door de uitspraak. Ze had er op gestaan de kleuter in bedje te leggen. Ze voelde zich enorm gevleid, en tegelijkertijd voelde ze een enorme verantwoordelijkheid in zich opkomen. Als Ella haar als mama zag, dan zou ze ook ten volle proberen een mama te zijn voor Ella, te beginnen met een extra lange en verwennende avondroutine.
Toen ze ’s avonds gingen slapen, kon Lies het niet laten Ella even over het gezicht te strelen.
“En, hoe voelt dat ? Zeventien jaar zijn en een dochter van vier jaar hebben ?”, fluisterde Marthe achter haar in het oor.
Lies draaide zich voorzichtig om naar Marthe en omhelsde haar.
“Op dit moment heel goed !”
Op haar antwoord volgde een lange innige zoen. Toen ze even later met hun gezichten naar elkaar lagen, polste Lies ook bij Marthe.
“En jij, zoet ? Wat vind jij van je dochter haar uitspraak ?”
“Dat is dubbel. Ik ben verrast dat Ella jou zo snel als haar mama ziet, maar ben ook geweldig blij voor jou, en voor ons. Dit is voor mij echt een droomscenario precies. Ik heb altijd de schrik gehad dat Ella jou niet zou aanvaarden als mama, en dat dat tussen ons in zou kunnen komen. Dus ik ben nu supergelukkig dat dat al niet van belang is.”
“Heb jij niet het gevoel dat ik je dochter afpak ?”
“Nee. Jij komt er gewoon bij. Als het ook maar een beetje kan, zijn we voortaan een gezinnetje met drie.”
Marthe kroop dichter naar Lies en deed zonder iets te zeggen haar hand onder het slaapkleedje van Lies.
“En nu is het mijn beurt om nog eens te proeven van die schatjes.”
De volgende morgen werd Lies gewekt door gewriemel tussen de twee hoofdkussens. Toen ze haar ogen opende, keek ze recht op de opgebolde contouren van een natte luier, die enkele seconden later onder de deken verdween. Ze voelde het warme lichaam van Ella tegen zich aan gedrukt worden.
“We hebben bezoek.”
“’k Heb het ook al gemerkt. Wat denk je, zou het nog lukken van verder te slapen ?”
“Vergeet het maar. Na gisteren gaat die ons nog wat warm knuffelen en eerder vroeg dan laat komt ze terug piepen en krijgen we nog zo’n extra natte zoen te verwerken.”
Marthe had dit nog maar net gezegd of Lies voelde hoe Ella zich op haar legde en begon te knuffelen en te wroeten om het extra goed te hebben.
Marthe had dit ook door en draaide zich tegen Lies aan om haar ook te zoenen.
“Lang ga ik toch ook niet meer kunnen liggen. Mijn luier voelt zwaar aan. Ik ga hier niet het risico lopen om door te lekken. Wat denk je, zouden die andere twee al wakker zijn ?”
Lies kon een sarcastisch lachje niet onderdrukken.
Jan deed zijn ogen langzaam open, en merkte dat Els naast hem nog rustig sliep. Hij draaide zich om, nam zijn gsm en zag dat het al na acht uur was. Veel tijd hadden ze niet meer. Ella zou waarschijnlijk al wakker zijn, en hij voelde er weinig voor dat ze nu binnen zou komen, met het gebruikte condoom dat nog op zijn nachtkastje lag.
Ze hadden te laat opgemerkt dat er geen vuilbakje in hun kamer stond, en ze waren te moe geweest om nog de kamer uit te willen gaan. Na het rondje nagenieten hadden ze maar besloten onmiddellijk hun luiers aan te doen, en de opruim voor later te houden.
Jan voelde aan zijn luier. Die stond behoorlijk vol, leek het hem. Dat verbaasde hem ook niet. Ze hadden de avond ervoor redelijk in de wijn en het water gevlogen, en na de vermoeiende vrijpartij was hij niet meer naar het toilet geweest.
Ook Els zou waarschijnlijk een overvolle luier hebben, want zij was evenmin nog gaan plassen, niet ervoor en ook niet erna. Hij ging met zijn hand onder de deken, kwam de onderrand van haar nachtkleedje tegen en en zocht met zijn hand de weg terug naar boven, maar ditmaal onder het nachtkleed.
Els kreunde toen ze de streling van haar vriend voelde en op die manier langzaam wakker werd. Zij voelde zijn vingers haar luier in gaan en langzaam over en weer bewegen. Hij kon het ook niet laten even over haar clitoris te strelen, wat voor gevolg had dat Els in één keer goed wakker was.
Even later werden de vochtige vingers van haar vriend onder haar neus gehouden en rook ze haar eigen nachtelijke urine.
”Ben ik doorgelekt ?”
“Dat denk ik niet, maar we zijn best voorzichtig bij het rechtkomen. Ik denk dat we beter eerst op onze knieën gaan zitten, en zo rechtkomen. De mijne is ook overvol.”
“Spijtig dat je bent gestopt. Dat mocht gerust nog een achterafje van gisterenavond worden.”
“En dan het risico lopen dat die pruts hier sebiet binnenkomt ? Ik denk het niet. Het is al na acht uur, en Ella heeft geen boodschap aan het resultaat van onze vrijpartij.”
“Doe hem dan weg in de vuilbak. Het is uw condoom en uw zaad. Ik heb al de pech dat ik geen andere anticonceptiva verdraag.”
Jan zag er tegenop om uit het bed te gaan, maar hij had ook geen zin om veel in discussie te gaan, en nog minder om te moeten uitleggen aan Ella wat dat rare zakje was dat er op zijn nachtkastje lag.
Hij draaide zich op zijn buik en duwde zich op zijn knieën. Zijn luier was echt wel verzadigd. Het gebeurde eigenlijk niet zoveel dat hij zwaar doorhing, maar vandaag was het nog eens het geval. De zware massa tussen zijn benen voelde bijna killig aan, maar toch had hij nog geen zin de luier uit te doen. Dit was voor hem toch nog altijd een hoogtepunt.
Het bleef hem nog steeds in tweestrijd brengen. Langs de ene kant had hij er nog altijd een slecht gevoel bij dat hij onwillekeurig terug in bed plaste, maar langs de andere kant kon hij enorm genieten van het dragen van een luier.
En zo’n natte luier ’s morgens vond hij vreemd genoeg een heerlijk gevoel. Dat was het rare. Hij vond het vreselijk om ze nodig te hebben, maar tegelijkertijd genoot hij er enorm van.
Het feit dat hij besefte dat hij ze nodig had, zorgde er voor, zo dacht hij toch, dat hij enorm van zijn luiers hield. Luiers waren de dingen die maakte dat hij ’s nachts niet nat werd, en daar kon je enkel maar van houden.
Hij legde de gebruikte condoom onderin het vuilbakje in de badkamer, extra verborgen onder het incontinentieverband van Marthe van de dag ervoor. Daar zou Ella het niet kunnen zien.
Nu dat hij toch het bed uit was, en zelf nog geen goesting had om zich te gaan verschonen, besloot hij al maar de ochtend in te zetten met het klaarmaken van de koffie.
De zuigfles van Ella liet hij maar voor wat ze was. Daar moest ze zelf maar over beslissen. Uiteindelijk was het een kleine moeite om er melk in te doen en die in de microgolf op te warmen.
Ella had sinds ze terug waren van het kamp al meerdere keren laten weten dat ze ’s morgens ook gewoon uit een beker wou drinken. Het baby-achtige dat ze nog sterk had toe hij haar leerde kenen, ging er meer en meer uit.
De koffie was nog maar kort beginnen pruttelen toen Jan achter zich deuren hoorde open gaan. De vier dames kwamen zowat tegelijkertijd uit de slaapkamers, de één al opgewekter dan de andere.
Jan vond het wel een koddig zicht. Marthe was onmiddellijk de badkamer ingeglipt om zich te verschonen, maar de drie anderen zagen er zowat hetzelfde uit. Alle drie een kort slaapkleedje, om niet te zeggen gewoon een lang t-shirt, met daaronder een opgebolde luier.
Lies was lijkbaar solidair geweest met de rest, en had zich toch ook maar terug een luier aangedaan voor de nacht. Jan kon niet zeggen wanneer ze die had gebruikt. Mogelijk had ze zelfs nog maar pas geplast. Hij wist dat Lies haar luier durfde gebruiken als ze pas wakker was. Maar voor het zelfde geld was ze al nat ingeslapen.
Ella en Els streden om de natste luier. Jan vermoedde toch dat Els won. De luier van Ella stond wel goed bol, maar dat was een eigenschap dat die nieuwe babyluiers nogal snel hadden, vond Jan. Hij had dat eerder ook al gezien bij de andere kinderluiers die hij had gezien in de weken ervoor.
Els haar luier was zichtbaar overvol. Het zou Jan niet verbazen dat de luier eigenlijk oververzadigd was, en zou beginnen lekken als ze ging zitten.
Jan werd door de drie hartelijk begroet. Lies zette gewoon haar lippen op de zijne gevolgd door een “Goeiemorgen, broertje !”. Ella spreidde haar armen wijd open en plantte haar twee natte lippen vol op die van haar grote vriend, gevolgd door een hele dikke knuffel waarbij ze ook haar benen rond hem knelde.
Els was als laatste aan de beurt. Alhoewel ze mekaar enkele minuten eerder ook al hadden begroet, deed Els alsof ze elkaar voor de eerste keer die morgen zagen. Ze plantte haar lippen vol op de zijne, en opende haar mond, en zocht tongcontact terwijl ze met haar handen probeerde in zijn pyjamabroek en luier te gaan.
Jan keek verschrikt in haar ogen, maar zonder haar lippen veel te bewegen liet ze hem merken dat het oké was. Ze draaide lichtjes hun lichamen, zodat Jan ook kon zien dat Ella gebiologeerd naar de tv keek die Lies aan het opzetten was.
Als antwoord plantte Jan zijn handen onder de luier van Els en duwde haar tegen zich aan. Het gevolg was wel dat Jan het bewijs kreeg dat de luier van Els oververzadigd was. Hij voelde de eerder koude nachtelijke urine van Els langs zijn handen vloeien op weg naar lagere oorden.
Die lagere oorden voelde ook Els direct, en daarmee was de romantische kus ook onmiddellijk gedaan. De koude druppels die langs Els haar benen naar beneden rolden, waren een te apart gevoel voor Els om er van te kunnen genieten. Ze wilde snel van haar luier af.
Enkele minuutjes later waren zowel Marthe en Els terug in de leefruimte. Jan zette een tas dampende koffie met melk voor Lies neer op het salontafeltje, maar de eerstkomende minuten zou haar het plezier van de warme koffie toch verstoken blijven.
Ella had namelijk beslist dat ze een fles warme melk wou, en die moest gegeven worden door Lies, en natuurlijk terwijl Zappelin opstond op de tv, en dan ook nog eens Woezel en Pip. Ella keek niet zoveel tv, maar om de één of andere reden kende ze wel die twee bengels, misschien nog beter dan andere Belgische tv-figuurtjes.
Lies zat erbij en keek ernaar. De tv-figuurtjes interesseerden haar geen fluit, maar gewoon het feit dat Ella op haar schoot zo lag te genieten, van haar fles, van de tv en van het feit dat ze bij Lies lag, gaf haar veel meer voldoening dan een tas koffie ooit zou kunnen geven.
Die voldoening werd bovendien nog eens extra beantwoord toen de fles leeg was. Ella klom van haar schoot om de fles op het tafeltje te zetten en Lies begon al aanstalten te maken om haar tas te nemen. Ella klom echter terug op haar en gaf haar een hele dikke knuffel, waarbij ze zoveel mogelijk probeerde contact te krijgen met Lies.
Lies werd uiteindelijk bevrijd door Jan, die Ella van haar overnam om haar een propere luier aan te doen. Terwijl Lies eindelijk van haar koffie kon genieten, werd Ella haar nachtkleedje omhoog gedaan. De twee plakstrips werden losgetrokken en een overvolle luier werd verwijderd.
Alhoewel Ella na het eten verder gewassen zou worden, werd nu toch haar poep al opgefrist met billendoekjes. Daarna volgde een nieuwe luier. Nog terwijl hij de laatste plakstrip vastkleefde, voelde en hoorde Jan al nieuwe urine in de verse luier komen. Dat was dus geen minuut te vroeg dat ze werd verschoond.
Anderhalf uur later gleed Ella met een stralende glimlach de glijbaan af, recht in het warme water. Het was bij het eten al duidelijk dat ze maar beter eerst een zwembad konden opzoeken. Het was dat of een Ella die met haar verdriet geen blijf zou weten.
Het was trouwens rustig in het zwembad, maar dat verbaasde hen niet. Het was terug een warme dag, en iedereen profiteerde eerder van de ligweides aan het buitenwater en van de buitenspeelterreinen.
Ella liet het niet aan haar hart komen, en de vier anderen vonden het best dat er veel ruimte was in het zwembad. Het was te merken dat eigenlijk enkel de ouders met kleine kindjes het warme water van het zwembad verkozen boven de grote waterplas.
Jan had zich als eerste opgeofferd om bij Ella te blijven. Terwijl Lies, Els en Marthe rustig even wat baantjes konden trekken in het zo goed als lege diepe zwembad, probeerde Jan Ella zoveel mogelijk te entertainen.
Ze gooiden met de strandbal naar elkaar, Jan liet Ella onder en over hem klauteren, of hij vormde met zijn lichaam een extra poortje onder aan de glijbaan waar ze onderdoor moest schuiven.
Al snel kregen de andere kleuters en peuters in het peuterzwembad in de gaten wat Jan aan het doen was. Het kostte hen weinig moeite hem zover te krijgen ook met hen te beginnen spelen.
Jan had dan ook totaal niet door dat de andere drie hem na een tijd kwamen zoeken. Ze zagen hem onder het goedkeurende oog van de andere ouders bedolven worden onder hopen kinderen terwijl hij zich neerlegde in het ondiepe water.
Het viel hen ook op dat Ella nu duidelijk bij de oudere kinderen hoorde. Als ze rechtstond, kwam haar poep zichtbaar boven het water uit. Alleen viel het zo wel extra op dat zij als enige oudere kind een zwemluier droeg.
Het had Jan trouwens wel wat moeite gekost om de zwemluier aan te krijgen. Hij vermoedde dat Ella in een groeispurt zat. Hij kon anders niet verklaren waarom de zwemluier enkele weken tevoren op het kamp wel vlot aan ging.
Marthe genoot met volle teugen van de uitstap naar het zwembad. Ze wist nu dat ze voor de volle 100 % kon vertrouwen op haar incontinentiezwempak. Het kon haar ook niet veel schelen dat de andere volwassenen het misschien wel door hadden dat dit een speciaal pak was.
Ook al was het redelijk normaal opgebouwd, de verdikking ter hoogte van de poep werd niet volledig verhuld. Maar Marthe liet dat niet meer aan haar hart komen, net zomin als het feit dat haar dochter nog geluierd was.
Ella was zo lief geweest om de drie dames te komen begroeten, terwijl Jan zich vermaakte met de rest van de kleine bengels. Ze had zich op de schoot van Lies geplaveid, maar evengoed de boezem van Els komen uittesten als ligstoel met neksteun.
Ella kon het ook niet laten haar twee mama’s en haar tante te verrassen met haar voorliefde voor kletsnatte zoenen. Het voordeel van het zwembad was dat je niet wist of de natte lippen van het water kwam of van iets anders.
De zoenen werkten trouwens aanstekelijk, want nadat Ella hen had overvallen, kon Lies zich niet bedwingen en nam Marthe vol op de mond. Zelfs Els hield haar hart even vast, want zo openlijk als lesbisch koppel zoenen, was natuurlijk ook niet zo evident. Gelukkig voor hen sprak niemand van de andere ouders hen hierover aan.
Pas na langere tijd merkte Jan dat Ella er niet meer was. Toen hij rondkeek, zag hij haar liggen op Els haar schoot, met haar hoofd leunend op Els haar borstkas. Naast Els lagen Marthe en Lies hand in hand in het ondiepe water.
Jan nam afscheid van de kleintjes rondom hem, waarbij hij gelukkig snel de hulp kreeg van de ouders om hun kindjes weg te halen, die blij genoeg waren dat ze voor eventjes een gratis babysit hadden gehad.
“Liggen jullie hier al lang ?”
“Toch al eventjes. Geen idee hoe lang juist. Je hebt toch geld gevraagd voor al dat babysitwerk dat je hebt gedaan.”
Jan was even uit zijn lood geslagen.
“Babysitwerk ? Ik heb gewoon gespeeld met die kleintjes.”
“Ik plaag je maar, Jan. Maar ik ben er wel zeker van dat er een aantal ouders blij zijn geweest dat jij hun kleintjes even onder je hoede nam.”
“Ja maar, die hebben dat niet gevraagd aan mij, hé. Die kleintjes hebben mij ingepalmd, niet die ouders.”
“Dat weet ik, Jan, maar net dat maakt het zo fijn om te ervaren als ouder. Een ander zou zich alleen bezig houden met zijn eigen kind.”
“Allé Marthe, dat kon ik toch niet maken. Die kleintjes zagen mij met Ella spelen, en hebben eigenlijk aan mij gevraagd of ik ook met hen kon spelen. Dat kun je toch niet weigeren ?”
“Jawel Jan, maar dat is weer typisch jij. Jij hebt ingevuld dat je dat die kleintjes niet kon weigeren. Trouwens, daar lopen ettelijke peutertjes rond. Die hebben niks gevraagd aan jou. Jij hebt die zelf gewoon op sleeptouw genomen, omdat ze waarschijnlijk een puppyface lieten zien en jij daar absoluut niet tegen kunt.”
Els schoot in de lach. Zij had al gelijk weer beeld.
“Oh ja, Marthe, ik zie het voor mij. Zo’n peutertje van nog geen twee jaar, dat niet zelf die glijbaan op kan, en dat dan met zo’n trillend onderlipje naar Jan kijkt. En Jan die in plaats van even te kijken wie eventueel de ouder kan zijn om die op zijn verantwoordelijkheid te wijzen, er alles aan zal doen om er voor te zorgen dat dat arme trillende onderlipje geen grote huilbui wordt, want dan is hij de grote boeman die dat kleintje niks gunt.”
Jan stond met zijn mond vol tanden. Els had het dan wel al lachend gezegd, maar ze sloeg wel nagels met koppen, besefte hij. Hij had zich inderdaad kunnen beperken tot Ella. Alle ouders van al die kleine kindjes waar hij mee had zitten spelen, zaten rondom in het grote peuterbad.
Els zag dat haar Jan nu maar een bedenkelijk gezicht had. Ze zwierde Ella met veel zwaai terug in het water, stond recht en zwaaide haar armen rond zijn nek.
“Zoetje, daarom ook dat ik verliefd op jou ben. Zet hier een kind, en jij bent vertrokken. Laat niks of niemand dat ooit van jou afpakken.”
Ze plantte haar lippen op de zijne en drukte hem langdurig tegen zich aan, in het zicht van alles en iedereen.
De zwempartij had wel voor gevolg dat Ella die namiddag te moe was geworden en moest gaan slapen. Marthe vond het wel eens te proberen waard om haar buiten te leggen op één van de dekentjes die ze vooral ’s avonds in de zetel gebruikten.
Ze kregen zelfs geen tijd meer om uit te leggen aan Ella dat ze buiten zou gelegd worden. Het verschonen voor het slapengaan was voor Ella al signaal genoeg om weg te zakken, en tegen de tijd dat Lies klaar was, sliep Ella al.
De deken lag in de schaduw van de bomen, en ze zou de komende uren altijd in de schaduw blijven. Met niets meer dan haar knuffel, een tut, haar t-shirtje en haar luier werd ze op de deken gelegd, vlakbij de ligstoelen die ook al klaarstonden.
De drie dames gingen in het huisje nog wat opruimen voor ze zich buiten zouden zetten. Jan bleef buiten bij Ella. Het leek hen toch het beste dat er altijd iemand bij Ella bleef.
Toen Lies terug buiten ging om de tafel proper te maken, zag ze dat Jan zich naast Ella had gelegd en zijn hand op haar buik hield. Ze vermoedde dat Ella wat onrustig was beginnen wiebelen, en dat Jan haar nu probeerde te bedaren.
Nog eens tien minuten later kwam ze terug buiten, nu met haar boek, en zag ze dat Jan nog steeds naast Ella lag. Toen ze wat beter keek, zag ze dat ook haar broer in dromenland was. Snel ging ze dit zeggen tegen Els en Marthe.
Ze besloten Jan te laten slapen, maar dat betekende wel dat hij geluierd moest worden. Het uitdoen van zijn broek was niet zo moeilijk, maar de drie moesten wel goed timen dat er geen passanten voorbij kwamen op het moment dat hij bloot werd gelegd.
Els ging op de uitkijk staan en gaf groen licht. De onderbroek van Jan werd naar beneden getrokken en uitgedaan. Marthe rolde hem eerst naar de ene kant, legde de opengevouwen luier klaar, en rolde Jan dan op zijn rug goed, zodat ze de kleefstrips kon sluiten.
Tenslotte werd hij op zijn favoriete zijde gedraaid en werd zijn arm rond Ella gelegd. Met niets anders dan een t-shirt en een luier lag ook Jan nu op de deken. De drie dames hoopten alleen dat zijn luier niet te hard opviel voor de passanten die voorbij kwamen.
Laatst bewerkt: