Nog niet klaar Xantia

[luierdromertje]

DIT VERHAAL GAAT OVER EEN MEISJE VAN 9 JAAR, DIE VANWEGE HAAR HANDICAP BEHOORLIJK GEPEST WERD, EN DAAROM NAAR EEN NIEUWE SCHOOL GAAT.
WAAR ZE WEL GEACCEPTEERD WORD.
OOK DOET ZE MEE MET VALIDE LEEFTIJDSGENOTEN BIJ SCOUTING EN EEN CREATIEF CLUB.
LATER ZAL ZE VEEL STEUN KRIJGEN VAN HAAR OUDERE ZUS VAN 14 Mirella.
WAARBIJ ER WAT INTIMITEIT BIJ KOMT, MAAR DAN FAMILIEBAND EN ALLEBEI MINDER JARIG.
TEN OVERVLOEDE ALLES IS FANTASIE

HOOFDTUK 1 DE ONTMOETING MET DE PESTKOPPEN EN XANTIA

Ook nu weer waren die rot jongens het nieuwe meisje aan het jennen,en als er iets was wat Renske niet kon uitstaan, was het wel het plagen van leeftijdsgenoten, of jonger en al helemaal niet, als die ook nog eens een handicap hadden.
"Alsof die niets kunnen", mompelde Renske in zichzelf.
Dan ging ze naar beneden trok haar schoenen aan, en zei tegen haar moeder dat ze buiten ging spelen, wat maar de halve waarheid was.
"Als je om half 6 maar binnen bent, om te eten", was het antwoord.
Dan liep Renske naar buiten en liep op het tumult af, en ja hoor ze hadden het weer op Xantia gemunt, de arme meid.
Wat haar precies mankeerde wist Renske niet,maar ze had al wel gezien dat, Xantia moeite had met lopen, en wel kon fietsen maar dan alleen op een speciale 3 wiel fiets.
Voor Renske maakt dat allemaal niet uit, zeker niet meer sinds de logeerpartij bij Miranda, de afgelopen kerstvakantie.
Dichterbij gekomen zag ze dat Theo en Piet weer eens liepen te etteren,en die arme meid uitmaakte voor, vieze manke peuter.
"Waar slaat dat nu weer op," mompelde Renske voor zich zelf uit.
Haar hersens draaide op volle toeren, zou ze net als haar nicht en vrienden en vriendinnen Incontinent zijn?
Voor Renske maakt ook dat niet uit, zeker niet sinds die laatste logeerpartij.intussen had Renske het groepje bereikt.

Keek naar het tafereel en riep , "zijn de stoere jongens weer bezig?".
"2 tegen 1, jullie durven wel zeg".
"Ha daar hebben we onze weldoener weer", sneerde Theo.
"Ik pest tenminste niet iemand die zwakker is dan ik zelf", kaatste Renske de bal direct terug.
Precies op het moment dat Renske en Xantia zich wilden verwijderen, kwamen Theo en Piet dreigend dichterbij, het leek erop dat ze Xantia van haar fiets wilde trekken.
Dit maakte Xantia doodsbang, Renske daarentegen, ontstak in woede en haalde in haar woede direct hard uit, en trof zowel Piet als Theo vol in het gezicht.
Van de ontstane consternatie maakte Xantia gebruik om zo snel mogelijk weg te vluchten.
Theo en Piet waren zo geschrokken van deze onverwachte aanval, dat ze na nog wat bedreigingen aan het adres van Renske, afdropen.
Dan ging Renske opzoek naar Xantia, die vond ze om de hoek, achter een paar struiken.
Direct vroeg ze wat die jongens van haar wilden.
"Ze hadden een vervelende opmerking over mijn 3 wiel fiets , ze vonden dat dit voor peutertjes was,en toen ze ook nog ontdekte dat ik een luier draag, zeiden ze tegen elkaar."
"Zie je wel dat ze nog een peuter is".
Toen Renske dit hoorde was ze blij dat Theo en Piet verdwenen waren, anders had ze die 2 finaal in elkaar geslagen.
Dan stak ze een hand uit en stelde ze zich voor, "hoi ik ben Renske".
Dan stak ook het meisje haar hand uit en zei, "hallo ik ben Xantia", "maar als je het niet erg vindt ik moet naar huis".
Dan vroeg Renske nogmaals , "wat wilden die 2 ettertjes, van je?".
"Toen ze vlak naast me liepen, hadden ze in de gaten, dat ik in mijn broek gepoept had".
"Nou ja ik bedoel eigenlijk in mijn luier".
"Toen maakte ze me uit voor, vieze kleine peuter".
Dan begon Xantia te huilen, maar Renske bleef rustig, en vertrok geen spier.
Dat zorgde er voor dat Xantia ook wat kalmeerde.
Dan zei ze, " Wat reageer jij nuchter".
Dan vertelde Renske het verhaal van haar logeerpartij van een paar weken geleden.
"Daar waren er verschillende, die net als jij incontinent zijn,maar zij hadden ook bijna allemaal hulp nodig, bij zaken als aankleden wassen en eten".

Ondertussen waren ze bij Xantia thuis aangekomen,waar haar moeder direct zag dat Xantia, behoorlijk overstuur was.
Dan stelde Renske zich voor, en vertelde ze direct wat er die middag was voorgevallen.
Dan pakte Xantia haar rollator en gingen ze richting de trap, boven gekomen zag Renske dat er op de kamer van Xantia een soort van verschoontafel stond.

Waar Xantia direct op ging liggen.
Dan vroeg Renske,"zal ik jou verschonen?".
"Kan jij dat?", ja hoor", en vertelde ze verder over de logeerpartij bij Miranda.
Terwijl Renske rustig het verhaal vertelde, ging ze gewoon door met het verschonen van Xantia haar vieze luier, zonder ook maar 1 spier te vertrekken.
Ondanks dat Xantia door de angst behoorlijk gepoept had.
Dan zei Xantia, "ik kan wel zien, dat jij het vaker doet".
"Je vertrok geen spier, terwijl mijn luier nou niet bepaald fris rook".
Dan waste Renske Xantia lekker schoon, pakte een schone tena super, en schoof deze onder Xantia die vervolgens direct weer ging liggen.
Dan poederde Renske de schaamstreek van Xantia, trok de luier tussen de benen door omhoog, strak en sloot de plakkers.
Dan ging Xantia staan trok haar broek op, en sloot deze.
Dan vroeg Renske, "heb jij geen rompers?".
Dan zei haar moeder, "die zijn er niet in haar maat".
Direct antwoordde Renske, " die zijn er echt wel, ik heb er zelf 2".
"Heeft u internet?".
Direct zocht Renske de site www.ab-dl-tb-club.nl op en liet het hele kleding assortiment zien.
Dan zei haar moeder,"dat ziet er goed uit", en maakte direct een account aan,en bestelde direct 4 4 care rompers 2 paars en 2 blauw.

Toen ze verder surfte zag ze ook print luiers in grote maten, toen Xantia dat zag zei ze, "dat vindt ik nou leuk mama".
Dan vroeg haar moeder, "wil je ook nog luiers met een print Xantia".
"Ja graag Mamma".
Dan bestelde haar moeder een pak CRINKLZ, toen dat gebeurt was, was het voor Renske tijd om naar huis te gaan.
Dit tot grote teleurstelling van Xantia, die voor het eerst in haar leven het gevoel had dat ze een vriendinnetje had.
Xantia keek zonder wat zeggen haar moeder aan, die direct begreep wat Xantia wilde en dan zei, "Ik vindt het goed, als de ouders van Renske het ook goed vinden mag Renske hier het weekend logeren".
Renske pakte direct haar telefoon en belde haar ouders, terwijl de moeder van Xantia overleg pleegde met haar vader.
Haar vader vond het geweldig, en toen de ouders van Renske het verhaal, hadden aangehoord werd afgesproken dat Renske 3 nachten zou blijven logeren, en dat ze maandag samen naar school zouden gaan.
Xantia en haar moeder dachten dat Renske zo ver was.maar die zei, "nee ik moet eerst nog een luier om".
Dan zei Xantia haar moeder oké, kom maar mee".
2 minuten later lag Renske op de verschoontafel, en kreeg ze weer eens een luier om.
Nadat ze haar broek weer dicht had,vroeg ze,"ga je mee Xantia ?".
Dan trokken ze hun jas aan en wandelden samen naar de ouders van Renske, daar aangekomen, stonden de spullen voor Renske al klaar.

Direct bij binnenkomst had Xantia zich voorgesteld aan de ouders van Renske, en haar zus Esther.
Direct vertelde Renske in het kort het verhaal, en zei Renske terwijl haar ogen nog vuur spuugde.
"Het was maar goed dat die lummels al weg waren.".
Dat vonden haar ouders ook maar zeiden toch, "probeer altijd, om je zelfbeheersing te bewaren Renske".
Intussen had ook Xantia een romper aan en zei," wat zit dat lekker zeg".
Dan met een tot maandag gingen ze weer, aangekomen bij het plein, zagen ze 2 jongens staan, waren dat die 2 pestkoppen weer?.

HOOFDSTUK 2 RENSKE KOMT LOGEREN

Inderdaad daar stonden diezelfde jochies weer, maar deze keer schenen ze geen kwaad in de zin te hebben.
Toen Renske en Xantia vlak bij waren, spraken de jongens hen aan, en zeiden.
Dat toen ze met 2 blauwe ogen en onder de blauwe plekken, thuis kwamen bij Theo de grootste jongen ze direct hadden moeten opbiechtten hoe ze daar aan gekomen waren.
Dan dwong zijn vader beide jongen voor iedereen zichtbaar hun broek en onderbroek laten zakken, zodat ze in hun blote billen voor hem stonden.
Direct begon zijn vader ongenadig op hun billen te slaan, zodat ook hun billen onder de blauwe plekken zaten, en zo pijnlijk waren dat ze nauwelijks konden zitten.
Dan kreeg Xantia een grote zak drop, en beloofde beide jongens plechtig om haar nooit meer te pesten.
Dan aanvaarde beide meisjes het excuus maar Renske zei wel, " laat ik het ook niet merken, want ik doe dan precies het zelfde als vanmiddag".
Dan gaven beide jongen de meiden een hand, en ging ieder hun eigen weg.
Dan zei Xantia, "ik schrok wel even toen Theo en Piet daar weer stonden".
Toen Xantia nog eens begon over de afstraffing die de jongens thuis ten deel was gevallen, zei Renske," eigen schuld, ik heb geen medelijden met ze.
5 minuten later waren ze bij Xantia thuis, en vertelde Xantia hoe ze aan de zak drop kwamen.
Inmiddels was het half 5, wat betekende dat ze over 1 uur zouden gaan eten, maar dat beide meiden nu eerst verschoond moesten worden.
Wat Renske niet had verwacht, gebeurde wel haar luier was volledig vol geplast.
Ook Xantia haar luier stond nog net niet op lekken,stond maar zat wel overvol.
Toen beide meiden zich verschoond hadden, was het praktisch direct etenstijd.
Tijdens het eten vertelde Renske, ook over haar belevenissen tijdens de kerstvakantie en dan vooral over de dagen bij de scouting.
Na het eten hielpen beide meiden met de afwas, waarna er nog koffie werd gedronken.
Dan vroeg José de moeder van Xantia, "moet ik jullie zo nog helpen?".
Dan antwoordde Renske, "nee hoor ik denk dat wij ons zelf wel redden hé Xantia?".
Dan gingen ze samen naar boven en poetsten hun tanden.
Daarna gingen ze de kamer van Xantia binnen.
Daar aangekomen, pakte Xantia 2 nachtluiers en 4 inleggers, er vanuit gaande dat Renske woord zou houden , en het ook vannacht in haar broek zou doen.
Dat had Xantia goed geraden, maar doordat Xantia eerder dan Renske de badkamer had verlaten, had, ze niet gezien, dat Renske 2 pillen had ingenomen.
Die ervoor zorgden dat Renske in ieder geval 24 uur , maar waarschijnlijk 36 tot 48 uur volledig incontinent zou zijn.
Dan kwam ook Renske de slaapkamer in, en zag dat er 2 nachtluiers met allebei 2 inleggers klaar lagen.
Dan ging als eerste Xantia liggen, en hielp Renske Xantia met het poederen en omdoen van haar luier.
Wat Renske zelf niet merkte maar Xantia wel zag, was dat Renske een plasje deed, en er vlak daarna een klein beetje poep op het zeil viel.
Toen Xantia haar luier om had, zei ze.
"Dan zal ik voor ik me verder aankleed, eerst jou een luier omdoen, voordat je nog meer plast".
"Of erger, de heleboel onder poept".
"Nog meer plast en de boel onder poept", vroeg Renske vertwijfeld.
Dan keek ze op de grond, en zag inderdaad een plasje urine liggen,en toen de achterom keek zag ze een klein hoopje poep liggen.
Direct besefte Renske, dat de net ingenomen Pilletjes al begonnen te werken,ondertussen had Xantia de luier voor Renske al klaar gelegd.
Dan ging Renske liggen, duwde haar benen uit elkaar en kon Xantia haar schaamstreek poederen en legde de inleggers erin.
Dan trok Xantia, Renskes luier omhoog, strak en sloot deze dan trok ze de Romper omlaag en sloot ook deze.
Dan kwam Renske staan, en vroeg Xantia.
"Hoe kan dat nu dat jij daarnet stond te plassen en nog te poepen bovendien ?".
Nu begon Renske een beetje te giechelen en vertelde dat ze net 2 pilletjes had ingenomen.
Zodat ze voor minsten 24 uur net als Xantia incontinent was, en nu dus ook geen controle meer had.
"Echt het werkte binnen 5 minuten" lachte Renske.
"In de kerstvakantie slikte ik bij mijn nicht een nog hogere dosis, waardoor ik behoorlijk spastisch was".
" Ook had ik hulp nodig met zaken als eten en drinken en aankleedden en moest ik gewassen worden.
Hoe verder het verhaal vorderde, hoe meer respect Xantia voor Renske kreeg.
Dan zei Xantia, terwijl ze op haar wekker keek, en zag dat het bijna half 10 was "Renske ik ga slapen".
Dan draaide ze een paar keer en viel in slaap,terwijl Renske nog lag na te denken, over de afgelopen dag.
Uiteindelijk viel ze anderhalf uur later toch in slaap, maar wel een onrustige, in haar slaap kwamen de gebeurtenissen van de middag nog eens in alle heftigheid voorbij.
Xantia daarentegen sliep heerlijk.
Tegen 3 uur werd ze wakker, nog nagenietend van de aframmeling die beide jongens van Renske hadden gehad.
Dan snoof ze een poepgeur op, en zuchtte, diep " heb ik weer in mijn slaap gepoept!",maar hoe kon dat, ze voelde alleen wat plas, en niet eens veel.
Wacht eens Renske gebruikt spierverslappers, en heeft ook een luier om.
Xantia wist genoeg, het was Renske die in haar slaap had gepoept,en nu in een vieze luier gewoon door sliep.
Dit had ze nog nooit meegemaakt, een ander kind wat een luier om wilde, terwijl ze het eigenlijk, niet eens nodig had.
Laat staan dat ze die nog volledig gebruikte ook al was het maar om haar te steunen.
Dan viel Xantia na een half uur toch weer in slaap, om die zaterdag rond 9 uur met een glimlach wakker te worden.
Intussen was haar luier wel volledig vol geplast, maar dat was het dan ook.
Dan zag ze dat Renske naar haar lag te kijken, en die vroeg "lekker geslapen, Xantia?".
"Jawel, en ik kan me niet heugen wanneer ik zo lekker heb geslapen, en jij Renske?".
"Ik heb vannacht heerlijk geslapen, en zonder iets te merken mijn luier goed gebruikt."

"Bovendien heb ik vannacht niet alleen geplast, maar ook behoorlijk gepoept, BAH".
Nu trok Renske echt een vies gezicht, en vroeg "poep jij weleens in je slaap Xantia?".
"Ja helaas wel, meerdere keren per week, maar voor de verandering vannacht eens niet".
Dan opende Arend( de vader van Xantia) de deur wenste beide meiden goeie morgen maar rook dan direct een poepgeur en vroeg,"heb je vannacht alweer gepoept, Xantia?".
"Nee papa".
Direct gaf Renske aan dat zij het deze keer was.
"Nou gaan jullie maar snel douchen, dan zie ik jullie zo aan het ontbijt."
Tegen half 10 schoven beide meisjes aan tafel.
Toen het ontbijt rond kwart over 10 was afgerond, besloten de meiden om naar de stad te gaan, om passende kleding te scoren.
Echter net op het moment dat ze naar buiten wilde lopen, ging de bel.

 

[beddenplasser]

Goed begin. Probeer misschien wel om de lege ruimtes onder het bericht te beperken. Dat leest vlotter als er meerdere delen komen.

 

[Abbjornnl]

Goed begin en wat beddenplasser al zij probeer om de lege ruimtes te beperken.

 

[luierdromertje]

HOOFDSTUK 3 IN DE STAD
Direct liepen ze terug naar binnen, terwijl José net de voordeur opende, en zag dat er een pakket bezorger met een grote bruine blanco doos, op de stoep stond.
José nam de doos aan bedankte de bezorger, sloot de deur en liep naar binnen.
Waar ze de doos op tafel zette, en deze met een schaar met enige moeite opende.
Dan vroeg Xantia, "mam komt dit wel van de clubshop?".
"Waarom vraag je dat?, vroeg Renske.
"Omdat er een afwijkende afzender opstaat, M.Vos webdesign".
"Dan is het goed" grinnikte Renske,"dan komt het inderdaad van de clubshop".

"Hoe weet je dat zo zeker?".
Dan legde Renske aan Xantia uit, dat de clubshop er alles aan deed om niet te laten merken, wat er voor aparte producten in de doos zaten.
Toen José de doos had geopend, had ze al snel de 4 rompers te pakken,en ook het pak crinklz, in het echt vonden Xantia en Renske ze nog mooier dan op de site.
Toen de meiden dachten dat de doos leeg was, haalde José er nog 2 pakken TENA super uit, dan volgden er tot grote verbazing van Xantia als Renske 2 pakken VLESIA nachtluiers.
Dan zei José, tegen Xantia " Renske kan niet eindeloos luiers van jou blijven gebruiken".
"Jij krijgt in principe per dag maar 4 dag luiers en 1 nachtluier vergoed en dat is al amper genoeg".
Dat begreep Xantia ook wel, na de rompers te hebben gepast, gingen ze een half uur later eindelijk richting de stad.
1 maal aangekomen zette ze de fietsen in de stalling, en pakte Xantia de rollator van de bagagedrager.
Nauwelijks liepen ze richting de stad, of er kwam een nog opvallender fiets hun richting uit.
Het was een fiets met een bak aan de voorzijde, waar een karretje op leek te staan.
Toen de fiets dichterbij kwam zagen ze dat er een rolstoel op stond.
Dan liepen de meiden door richting de winkels, of Renske hoorde dat ze geroepen werd.
Dan stopte Renske, en draaide zich om dit irriteerde Xantia een beetje, en vroeg wat is er Renske?".

"Dat verhaal wat ik jullie gisteravond vertelde, ging onder andere over deze 2 meiden".
Intussen waren Marjolein en Nelleke tot op een paar meter genaderd.
"Ha Renske," "ha Marjolein," "ha Nelleke alles goed met jullie?".
"Ja hoor".
Dan tegen Xantia, "dit zijn Marjolein en Nelleke waar ik gisteravond over vertelde".
Direct stak Marjolein haar hand uit, en stelde zich voor, Nelleke volgde direct haar voorbeeld.
Dan gingen ze samen de stad in en keken of ze leuke kleding zagen.
Echt gekocht werd er nog niet, na een tijdje namen ze plaats op een terrasje en bestelden 4 cappuccino en wat lekkers.
Toen de ober weer naar binnen liep, deed Marjolein het blad van de rolstoel opzij en deed een greep naar de rollator van Xantia.
Kreeg deze te pakken trok de rollator naar zich toe, pakte haar tas, stond op en liep naar binnen.
Dan keek Renske naar Xantia, en grinnikte," dat bedoel ik dus wat betreft Marjolein".
"Geeft niets ik kan wel wachten".
10 minuten was Marjolein terug.
Dan zei Xantia, "eerlijk gezegd loop jij niet slecht Marjolein zeker na wat ik allemaal over jou heb gehoord".
Ondertussen dronken ze hun mok leeg en genoten van het gebak.
Dan vroeg Nelleke, "weet je wat we vergeten zijn, Marjolein?".
"Ja mijn slab en de mok met grote oren".
"Precies, dat bedoel ik","maar zo te zien heb je ze vanmiddag ook niet nodig" ging Nelleke verder.
"Nee inderdaad, als ik de mok voorzichtig met 2 handen optil, en kleine slokjes neem gaat het prima".
"En ook met het gebak ging het prima".
Dan keek Xantia een beetje benauwd naar Renske, en vroeg wil je mee lopen?, ik heb gelekt".
Marjolein reageerde direct, "Xantia dat overkomt mij ook regelmatig, niet waar meiden?", Nelleke en Renske vragend aankijkend.
Die bevestigden beide dat ook zij dat regelmatig hadden.
Toen ze naar het toilet wilden gaan, zei Marjolein, "ik denk dat ik met jullie mee loop, ik kan ook wel weer een verschoning gebruiken".
Ook Renske en Nelleke wilden nu wel graag een schone luier.
Dan keek Xantia naar Marjolein in de rolstoel, en grapte, "zullen we ruilen Marjolein?".
Denkend dat doet ze toch niet, maar dat pakte toch anders uit.
Marjolein hapte direct toe, en ging er bloedserieus op in.
Voor Xantia het besefte was Marjolein er al met de rollator vandoor.
Dan zette Nelleke de rolstoel zo neer dat Xantia er zo in kon stappen, wat ze ook deed.
Dan zette Nelleke Xantia in de riem, zette de klos er voor, en schoof het blad op zijn plaats.
Daar zat Xantia dan, dan gingen ze nog wat winkelen.
Nadat ze zich eerst op het toilet hadden verschoond,Marjolein op het valide en Xantia op het invalide toilet.
Toen ze anderhalf uur later aanstalten maakte om naar huis te gaan, was Xantia aardig stram geworden, van het stilzitten.
Marjolein was wel moe maar reuze opgewekt, omdat ze lekker veel had kunnen lopen.
1 maal bij de fietsenstalling, gingen ze allemaal weer hun eigen weg.
Al snel waren ze weer op weg naar huis, dan vroeg Marjolein, "kom je woensdagavond mee naar de creaclub Xantia?".
"1 ding is zeker je hoeft daar niet bang te zijn voor pesterijen", dan zwaaiden ze nog eens, en splitsten hun wegen.
Thuis gekomen zagen Arend en José dat Renske maar vooral Xantia in een opperbeste stemming waren.
Direct vertelden ze van de ontmoeting met Nelleke en Marjolein.
Daarna ging het vooral over Marjolein, en ook over De rolstoel rollator ruil van deze middag.
Hier moesten Arend en José om lachen.
Dan vertelde Renske nog wat over de crea club en de scouting.
Toen ze uitverteld was zei José, "Ik denk dat dit ook goed is voor jou Xantia".
"1 ding is zeker je hoeft in beide gevallen niet bang te zijn voor pesterijen".
Dan zei Renske, "pesten wordt niet getolereerd"."Als dat gebeurt kan de pestkop, direct vertrekken, en is niet meer welkom."
Dan was het etenstijd, en toen na het eten de afwas was gedaan, was het tijd om de vanmorgen binnengekomen doos leeg te halen en dan wilde Xantia eigenlijk direct CRINKLZ luiers proberen, maar José zei dat "doen we morgen overdag trouwens het is al 10 uur geweest, dus ik zou zeggen bedtijd meiden".
Deze nacht kreeg Renske nog een nachtluier van Xantia, en nog heel even napraten vielen ze al snel in een diepe slaap.

 

[beddenplasser]

't is blijkbaar gelukt om geen lege ruimtes meer te hebben ?

 

[luierdromertje]

't is blijkbaar gelukt om geen lege ruimtes meer te hebben ?

Denk dat dit puur toeval is.
Heb het weer op de zelfde manier gedaan.
Ik zie dat zelf ook helaas pas achteraf.
Maar hoop van wel, maar durf geen garantie te geven.

 

[luierdromertje]

HOOFDSTUK 4 OP BEZOEK BIJ OMA

Ook deze nacht, plaste en poepte Renske weer in haar slaap in haar luier, en ook nu weer zonder maar iets te merken, en gewoon door te slapen.
Ook Xantia plaste behoorlijk, en ook zij poepte deze nacht in haar slaap.
Beide meiden, merkten het direct toen ze rond kwart over 9 wakker werden.
Vooral Xantia baalde verschrikkelijk, en mompelde, " het is me verdorie ook niet gegund om meer dan 1 nacht, niet in bed te poepen".
Toen even later José deur opende en beide meiden goeie morgen wenste, rook ze het direct, maar vroeg eerst," lekker geslapen meiden?".
"Ja heerlijk, maar ik heb het ook vannacht niet droog gehouden", reageerde Renske.
" Geeft niet maar volgens mij wel meer dan dat", reageerde José direct kreeg Renske een kleur, van schaamte.
"Hé daar hoef jij je niet voor te schamen Renske, jij kunt er net als Xantia, toch niets aan doen?".
Dan richtte José de aandacht op haar dochter, en vroeg," volgens mij heeft vannacht niet alleen Renske gepoept, wel?".
Direct zei Xantia, "ik moet inderdaad bekennen dat ik nu ook een poepluier heb".
"Nou ga beide maar wassen verschonen en aankleedden, en probeer over 1 half uur beneden te zijn, zodat we over 1 uur weg kunnen".
Terwijl ze zich aan het wassen waren vroeg Renske,"waar gaan we heen Xantia?".
"Naar oma, en er komen meer neven en nichten".
Dit antwoord zorgde ervoor dat Renske het behoorlijk benauwd kreeg.
Xantia zag het, en vroeg, "gaat het Renske?".
"Nou ja ik blijf jou steunen, dus neem ik ook nu weer 2 pillen".

Dan gaf Xantia Renske een dikke knuffel, en zei "fijn om te horen Renske".
"Trouwens mijn familie doet totaal niet moeilijk over mijn incontinentie,en ik denk dat ze het allemaal geweldig van jou vinden, als ze horen hoe jij mij steunt".
Dan deden ze elkaar een schone luier om en kleedden ze zich verder aan, en om 5 over half 10 zaten ze aan het ontbijt.
Zodat ze precies om 10 uur in de auto zaten, en om kwart voor 11 bij oma aankwamen.
De autorit op zich had nog wel wat voeten in de aarde, gehad om te beginnen waren er op de achterbank, speciale zitjes gemonteerd,.
Die wel erg veel op kinderzitjes leken, vond Renske.
Dan legde José uit dat Xantia niet goed stil kon zitten in de auto, en dat een gewone 3 puntgordel niet goed paste.
Daarom moest Xantia in een groot uitgevallen kinderzitje,en omdat jij hebt aangegeven dat jij je aan haar aanpast, wat je overigens geweldig doet."
"Vonden Arend en ik dat ook jij in het stoeltje moet zitten".
Al pratende, had José Xantia in haar stoeltje gezet, en was nu bezig haar vast te zetten.
De gordel was een zogenaamde drie puntgordel in 2 delen die van boven af over de schouder schuin naar beneden tot haar kruis liep, waar beide kanten samen kwamen.
Na 3 minuten zat Xantia helemaal vast en moest ook Renske in haar stoeltje gaan zitten, wat ze ook braaf deed.
Dan moest ze de armen langs haar lichaam laten zakken.
Dan kwamen de beide riemen over haar schouders schuin omlaag, om vervolgens precies ter hoogte van het kruis van Renske vastgeklikt te worden.
Direct zat ze muurvast.
Xantia zag direct, dat Renske dit niet leuk vond.
Dan zei ze,"het probleem is dat als ik nat ben of nog erger, een vieze luier heb ik niet stil kan zitten".
"Zelfs in de gewone gordel niet dus daarom moet het zo".
Ondertussen, waren ze de wijk uit, en zaten nu op de autoweg op weg naar de snelweg.
Doordat Renske totaal vastzat merkte ze het direct toen ze zat te plassen,het liep zomaar haar luier in.
Intussen was Xantia in slaap gevallen, en begon een beetje te kwijlen.
Arend zag het in de binnenspiegel, en zei,"dat doet ze wel vaker in haar slaap".
Na een half uurtje voelde Renske haar luier echt nat worden, ze zat dus alweer te plassen.
Vlak daarna voelde ze een bobbel ontstaan in haar luier, zat ze nu ook al ongemerkt te poepen?
Dan dommelde ook Renske een beetje weg.
Vlak daarna zag José dat Renske in slaap was gevallen, en zonder dat ze het zelf door had, had Renske haar duim in haar mond gestopt.
Waarbij ook zij in haar slaap zat te kwijlen.
Toen ze uiteindelijk aankwamen, koste het José de grootste moeite, om beide meiden wakker te krijgen.
Ook had José direct in de gaten dat beide meiden niet alleen nat waren, maar bovendien ook een vieze luier hadden.
Direct bij binnenkomst werd Renske aan iedereen voorgesteld.
Dan keek José de kring rond en zei,"voor het gezellig wordt, moet ik deze 2 meiden eerst verschonen".
Direct kreeg Renske de vraag of ze net als Xantia incontinent was, maar José zei," als de meiden verschoond zijn, vertellen we het hele verhaal"
Dan nam José ze allebei mee naar de badkamer, waar ze direct werden verlost van hun vieze luiers.
1 maal beneden vertelde Renske, over haar ontmoeting met Xantia, en hoe ze haar had moeten beschermen tegen de pestkoppen.
Ook vertelde ze over haar ervaringen in de kerstvakantie.
Daarna vertelde Xantia haar kant van het verhaal, en sloot af met te vertellen dat ze blij was met Renske als vriendinnetje.
Ook alle neven en nichten vonden het geweldig, hoe Renske meeleefde met Xantia, en zich volledig aan haar aanpaste.
Dan zei nichtje Renate,"wat een lafbekken zeg,ik begrijp heel goed dat je bang was,Xantia".
"Ja en zoiets kan ik niet uitstaan"bromde Renske.
Dan gingen ze zitten en kregen ze koffie of thee met appel of slagroomgebak.
Al snel waren Renske en Xantia met neven en nichten in gesprek,en ging het vooral over de incontinentie van Xantia.
Mede doordat de neven en nichten er van jongs af aan mee waren opgegroeid, maakte niemand daar een probleem van wetende dat ze er niets aan kon doen.

Even later zei neefje Simon wel, "ik moet er niet aan denken dat ik dat heb".
"Diep respect Renske, voor wat jij nu doet".
Ook Carolien Katja Koos en Pieter dachten er zo over.
Dan kwam tante Sandra vragen of de jongelui ook mee gingen wandelen.
Allemaal wilden ze graag mee, maar Renske en Xantia wilden wel eerst verschoond worden.
"Goed plan, want we blijven wel een tijdje weg".
Dan keek tante Sandra de anderen aan, en vroeg als ik Renske en Xantia verschoon, gaan jullie dan ook even naar het toilet?".
Dan kwam José binnen, en begon" Xantia en Renske we gaan".
Dan zei tante Sandra,"stop maar José ik heb het ze net verteld, en geef die luiers maar aan mij, dan zal ik ze wel even verschonen".
"Ja maar het zijn mijn dochter en haar vriendinnetje", begon José .
"Precies, daarom juist, en ondanks dat ze het vaak zelf doen zit jij er toch vaak mee".
"Wat dat betreft mag ik mij gelukkig prijzen, dat ik ze allemaal uit de luiers heb".
Antwoordde tante Sandra, terwijl ze Xantia en Renske een aai over de bol gaf.
Al snel had Renske door dat tante Sandra het nog niet verleerd was, en al snel was ze weer schoon.

Bij Xantia duurde het iets langer omdat ze een beetje gepoept had maar ook daar maalde tante niet om.
Dan trokken ze allemaal de jassen aan en begaven ze zich naar buiten, omdat Xantia niet zo ver kon, hielden ze het na 1 half uur alweer voor gezien.
1 maal weer binnen werd het spelletje twister uitgelegd,en ook Renske en Xantia deden naar harte lust mee.
Na de zoveelste ronde, toen ze net wat stonden te drinken, vroeg Renate hoe het kon dat ze deze keer niets van de luiers zag.
Dit werkte bij Xantia op haar zenuwen, maar Renske vertelde heel rustig dat ze allebei een romper droegen.
Ook Renate dacht net als José dat die niet bestonden in grote maten.
Intussen had Renske haar telefoon gepakt, en het internet geopend,en ging ze direct naar www.ab-dl-tb-club.nl/shop
Hier keken Renate Katja Koos en Pieter hun ogen uit,vooral de printluiers hadden hun belangstelling.
Dan vroeg Katja,"Xantia heb jij ook printluiers?".
Glimmend van trots pakte Xantia haar rugzak en haalde er 1 crinklz luier uit, en liet deze rond gaan.
"Wouw wat mooi, nooit geweten dat die ook in grote maten werden gemaakt".
Vervolgens bekeken ze met volle aandacht de webshop.
Toen Koos vroeg wat Xantia van de rompers vond, glimlachte ze en zei "Ik ben er erg blij mee."
"Ze zitten heerlijk, en bovendien hoef ik zo niet bang te zijn dat mijn luier boven mijn broek uitsteekt".

Dan lazen ze verder over adult baby,s en daiperlovers.
Dan zei Xantia,"daar kan ik me nou niets bij voorstellen".
"Ik bedoel wie plast laat staan, poept er nu voor zijn plezier in een luier?".
"Ik vervloek die dingen, en wou dat ik zonder die krengen kon", zei Xantia, uit de grond van haar hart.
Daarop antwoordde Renske, "Xantia ik begrijp je reactie volkomen."
"Ik ben ook totaal geen ABtje en maar een klein beetje DL,maar ik weet wel dat het bij velen ontspannend werkt, en verder waren we in de kerstvakantie nieuwsgierig, en nu doe ik het vooral om jou te steunen".
Na 1 kwartier sloten ze de computer af, en gingen beneden nog wat spelletjes doen.
Ondertussen zette oma nog wat drinken en wat hapjes op tafel, en vroeg"heb je het naar je zin Renske?".
Direct knikte Renske van ja, en ook Xantia genoot volop.
Zo vloog de dag om, en tegen half 5 nadat beide meiden nog eens waren verschoond, was het echt tijd om te gaan maar net voor ze weg gingen zei oma, als jullie eens willen komen logeren, laat maar weten".

Dan gaf ze beide meiden nog een kus, terwijl ze weer allebei in het stoeltje werden vast gezet.
Dan was het echt tijd om te gaan, en nog voor ze de straat uit waren, vielen beide meiden in slaap, en ook nu hielden ze het niet droog.
Al snel had Renske, zonder het zelf te merken haar duim in haar mond gestopt.
Zowel Arend als José zagen het, en fluisterden,"wat een schatje hé".
Toen ze bij huis aankwamen, koste het José de grootste moeite de meisjes wakker te krijgen.
Na 5 minuten was Xantia de 1e die haar ogen opende, direct zag ze dat Renske zat te duimen dit werkte op haar lachspieren,maar direct kreeg ze op haar kop, van José," FOEI XANTIA,DIT KUN JE NIET MAKEN.
Direct was het over, "Het ziet er zo grappig uit".
"Oké maar je moet Renske vooral dankbaar zijn".
"Weet ik mamma".
Ondertussen waren ze bij huis aangekomen en maakte Arend de voordeur open, terwijl José Xantia bevrijdde uit haar stoel.
Renske ondertussen sliep zo vast, dat ze er niets van merkte, toen Arend haar los maakte uit haar stoeltje haalde. Haar naar boven droeg en op bed legde.
Dan trok José voorzichtig haar broek uit maakte de romper los,en verschoonde haar natte luier.
Dan sloot ze de romper, en stopte ze Renske in, terwijl Renske gewoon door sliep.

Ondertussen had Xantia haar tanden gepoetst, en haar nachtpon aangetrokken.
Dan verschoonde José Xantia, en zag dat die onderweg alweer gepoept had,en terwijl ze Xantia verschoonde zei ze," maar hopen dat je vannacht alleen maar plast".
"Dat hoop ik ook, want in een poepluier wakker worden, vindt ik echt niet fijn".
Binnen het kwartier lag ook Xantia in bed, en sliep vrijwel direct.
Er werd lang doorgeslapen, pas rond 11 uur werd Renske wakker, ze keek wel even vreemd op toen ze in haar dag kleding wakker werd.
Direct voelde ze dat ze vannacht alleen had geplast.
Vlak daarna kwam José eens kijken of de meisjes al wakker waren en vroeg , "lekker geslapen meiden?".
Ook Xantia had vannacht alleen maar geplast.
Wat Renske niet snapte was, dat ze in haar dag kleding wakker was geworden.
Toen ze er naar vroeg zei José,"Jullie waren allebei in slaap gevallen, Xantia konden we waker krijgen, maar jij sliep zo vast dat we je met geen mogelijkheid wakker konden krijgen."
'Dus heb ik je nog wel verschoond maar het daar bij gelaten", besloot José haar verhaal.
Nu begon Renske pas echt rood aan te lopen, de waterlanders stonden in haar ogen.
Dan vroeg José, "schaam jij je Renske?".

Renske knikte.
"Hé meiske, dat hoeft helemaal niet hoor".
"We snappen allemaal dat het voor jullie gister een vermoeiende dag is geweest".
"Ga maar lekker douchen, ik zie jullie zo beneden".
20 minuten zaten ze aan het ontbijt, en tijdens het ontbijt vroeg Renske," waar ga jij naar school Xantia?".
Dan vertelde Xantia dat ze door de verhuizing midden in het schooljaar naar een nieuwe school ging wat ze best eng vond.
Pas toen Xantia van Renske hoorde dat ze bij haar in groep 5 zou komen, klaarde haar gezicht op.
Helemaal toen Renske zei," en reken erop, dat de 1e de beste die vervelend tegen jou doet, net als Theo en Piet met mij te maken krijgt".
"Als je maar geen geweld gebruikt", zei José.
"Liever niet, maar als ik zie dat mijn vriendinnetje in het nauw gedreven wordt, verander ik in een leeuwin, en als dat betekent dat ik straf krijg, dan moet dat maar."
Dan voegde Renske er aan toe," als ze iemand willen pakken, moeten ze niet Xantia maar mij durven pakken".
"Akkoord maar probeer geweld te vermijden".
Dan vroeg José, "Willen jullie om wat af te koelen een portie ijs?".
Dat wilden beide meiden wel.

Ondertussen had Renske alweer geplast, en terwijl ze haar ijs op at, voelde ze dat ze zat te poepen.
Ook Xantia had dat in de gaten en fluisterde," zit je te poepen Renske?".
"Ja Xantia", gaf ze fluisterend toe.
Xantia zei dat ze gelukkig alleen maar had geplast.
Toen ze het ijs op hadden, stelde Renske voor om te verschonen,en daarna een stukje te fietsen.
"Dat vindt ik leuk van je Renske", reageerde José.
"José dat Xantia moeite heeft met lopen, en alleen op een 3 wiel fiets kan fietsen, het zei zo".
"Ik ben al blij dat ze kan fietsen, en met de rollator kan lopen".
Dan trokken ze de jassen aan, pakten hun fietsen en vertrokken direct ging het richting het park, waar ze volop genoten van de vogels en het groen.
Al wandelend kwam Renske verschillende klasgenoten tegen, en allemaal hadden ze begrip voor Xantia.
Toen ze bij de geiten stonden, hoorden ze ineens "hallo".
Toen ze zich omdraaiden, stonden ze oog in oog met, Piet en Theo.
Die nu toch wel respect hadden gekregen voor Xantia,vooral toen ze haar achter de rollator zagen lopen".
Dan gaven ze eerlijk toe dat, ze in Xantia een makkelijke prooi hadden gezien, en haar daarom van de fiets hadden willen trekken maar nu wel inzagen, dat ze ronduit stom hadden gehandeld.
En zoals eerder beloofd, zouden ze het nooit meer doen.
Tot slot vroegen ze,"mogen we met jullie mee lopen?".
"Wat mij betreft wel", antwoordde Renske,ook Xantia had geen bezwaar,.
Toen ze onderweg waren, vroeg Xantia op de man af,"beseffen jullie wel, hoe vervelend dat het is om het dag in dag uit als een klein kind in je broek te doen?".
"Laat staan om altijd afhankelijk te zijn van die rollator?".

 

[luierdromertje]

Xantia

HOOFDSTUK 5 DE NIEUWE SCHOOL

De 2 jongens gaven direct toe, dat ze hier totaal niet aan hadden gedacht.
Waardoor ze nu langzaamaan begonnen te begrijpen, dat het helemaal niet leuk was om altijd op een speciale fiets en rollator aangewezen te zijn, laat staan dag en nacht luiers te moeten dragen en gebruiken.
10 minuten later, waren Xantia en Renske weer thuis,bij Xantia.
Toen ze wat zaten te drinken zei Renske," ik zou best nog een paar dagen willen blijven".
"Hé ja dat lijkt me geweldig"lachte Xantia,"en dan samen naar school lachte Xantia.
Dan nam José direct contact op, met de ouders van Renske,die hadden in principe geen bezwaar,maar dan moesten ze wel beloven, schone kleding te komen halen.
Ook moesten ze beloven dat ze op tijd naar bed zouden gaan,en meer van die dingen,

Binnen het uur waren ze terug, en was het direct etenstijd,en toen om kwart over 8 de afwas gedaan was, en koffie was gedronken, zei José.
"Kom op meiden, bedtijd".
Boven gekomen, gaf José Xantia haar nacht medicatie, en vroeg dan "Renske, betekent dit ook dat jij komende week dag en nacht luiers draagt?".
" Dus ook naar school?".
"Ja José inderdaad."
Dan gaf José ook Renske haar medicatie, welke Renske direct innam.
Daarna poetste ze haar tanden, terwijl José Xantia verschoonde.
Daarna poetste Xantia haar tanden en werd Renske verschoond, en zei José, Jij bent echt geweldig Renske".
"Je kwetsbaar opstellen in de vakantie 1 ding maar dat ook naar school blijven doen!"
Al pratende was Renske klaar om te gaan slapen, 5 minuten later lag ook Xantia in bed.
Nog even na pratend zei Xantia, dat ze ontzettend zenuwachtig was.
Al snel slaagde Renske erin Xantia te kalmeren, zodat ze rond 9 uur toch in slaap vielen.
De volgende morgen, was Xantia na een onrustige nacht om half 6 al wakker, om direct te merken ze dat ze alleen maar had geplast.
Rond half 7 werd ook Renske wakker, en vroeg direct "lekker geslapen Xantia?".
"Nee Renske behoorlijk onrustig, maar gelukkig alleen maar geplast".

Dan stonden ze op wasten zich en kleedden zich aan.
Bij het ontbijt kreeg Xantia door de zenuwen geen hap door haar keel, maar omdat ze toch wat moest eten, gaf José haar maar een kommetje yochurt.
Dat lukt wel en om 5 voor 8 vertrekken ze richting school.
Aangekomen bij school ziet ze dat meester klaas al op haar staat te wachten.
"Ha goeie morgen Renske, goeie vakantie gehad?".
"Ja hoor meester"dan wende hij zich tot Xantia, "zeg goeie morgen jij moet de nieuwe leerling zijn?".
"Ja meneer"antwoordt Xantia.
"Loop je even mee?, dan laat ik je even zien waar jij je jas kunt ophangen waar de toiletten zijn, en meer van die zaken".
"Ja hoor dat is goed" antwoordde Xantia toen ze bijna binnen waren, vroeg Renske, "wil je dat ik ook even mee ga Xantia?".
"Eigenlijk wel Renske".
Dan zei meester klaas, "je weet dat dit niet gebruikelijk is Renske maar aangezien Xantia behoorlijk zenuwachtig is, kom maar mee".
Nadat Xantia alles had gezien, gingen ze richting de klas.
Waar meester klaas haar een plaats wees, en wel zo dat ze makkelijk de rollator weg kon zetten.
Toen ze 1 maal zat vertelde ze direct over haar handicap, en vooral dat ze incontinent was.

Dan zei meester Klaas dat hij dat ook in haar dossier had gelezen.
Daarna vertelde Renske over haar ontmoeting met Xantia, en hoe zij Xantia had moeten beschermen.
Dan zei meester Klaas, "op zich goed gedaan Renske, maar als zoiets hier gebeurt, waarschuw dan de pleinwacht".
"Dat begrijp ik meester, maar ik kan het niet uitstaan als ze Xantia aanvallen om haar handicap".
Dan vertelde Xantia nogmaals dat ze incontinent was, en wat dat in haar geval betekende.
Dan gaf Renske aan, hoe ze Xantia steunde.
Dan zei de meester dat hij het bij de introductie direct aan de orde zou stellen.
Dan gingen ze op hun plaats gaan zitten, bij wijze van gunst mocht Xantia naast Renske gaan zitten.
Op voorwaarde dat, dat ze hun volledige aandacht bij de les zouden houden.
Nauwelijks zaten ze op hun plek, of de rest van de klas kwam ook binnen.
Toen iedereen zat, mochten Renske en Xantia naar voren komen en hun verhaal vertellen.
Nadat Xantia haar verhaal had verteld, vertelde Renske het hare.
Wat ze allebei direct veel respect van de klasgenoten opleverde.
Dan kregen ze van de hele klas de belofte dat de klas ze met rust zou laten,maar als het nodig was ze ook zouden beschermen.
Dan vertelde meester Klaas wat hij met Xantia en Renske had afgesproken,waarna de aardrijkskunde les begon, na 1 uur gevolgd door rekenen.
Een kwartier voor de pauze mochten Xantia en Renske gaan verschonen,zodat ze op tijd klaar zouden zijn, voor het speelkwartier.

Precies toen de bel ging, kwamen ze de verschoonruimte uit, en liepen gelijk met de rest van de school naar buiten.
Wat Xantia niet had verwacht gebeurde wel, de hele klas kwam nader kennis maken en wilde alles van haar weten.
Een aantal meiden, nodigde haar direct uit om snel eens te komen spelen.
Over de rollator haar incontinentie, en de steun actie van Renske, werd met geen woord gerept.
Om te voorkomen, dat Xantia omver zou worden gelopen, bleven ze een beetje aan de rand van het plein.
Toen ze na de pauze weer naar binnen gingen, hadden beide meiden ongemerkt alweer geplast, en Renske had zelfs alweer een klein beetje gepoept.
Dat laatste vond Renske vervelend, omdat ze pas in de pauze van kwart over 12 weer kon verschonen, gelukkig had niemand het door, behalve Xantia.
1 blik was voor haar al genoeg, om te weten dat Renske een vieze luier had.

Eindelijk na eerst 3 kwartier lezen, en dan 3 kwartier biologie, was het kwart over 12, en tijd om te eten.
Toen Koen Iris Abel en Karel vroegen of ze bij hen kwamen zitten, zei Xantia.
"Renske moet hoognodig verschonen, en ikzelf ben ook wel toe, aan een verschoning".
Dan zei Koen,"oké dan zien we jullie over 1 kwartier in de aula".
Al na 10 minuten sloten Xantia en Renske zich bij de groep aan, die graag wilden weten hoe, Renske en Xantia elkaar hadden leren kennen.
Ook zij reageerden verontwaardigd op de laffe daad van de 2 jongens, en vonden het fantastisch hoe Renske Xantia steunde.

Dan vroeg Koen," zeg Renske voel jij het echt niet als je moet plassen of poepen?".
"Nee koen ik voel het echt niet."
"Ik merk het pas als mijn luier nat wordt, of er zich een bobbel in mijn luier vormt".
Toen ze het brood op hadden deden ze nog een paar spelletjes, en voor ze het wisten was het half2 en begon de les weer.
Het eerste uur werd besteed aan begrijpend lezen en in het laatste uur moesten ze een opstel schrijven.
Toen de school uit ging en ze buiten kwamen, wilden ze allemaal dat Xantia en Renske kwamen spelen.
Helaas moest Xantia direct door naar de fysio, ook deze keer troffen ze Marjolein en Miranda.

Deze keer gingen Marjolein en Miranda om kwart voor 5 nog even met Xantia en Renske mee.
Onderweg spraken ze af om niets te zeggen over het lopen van Marjolein, en te proberen José te verassen.
Iets voor 5 uur stonden ze bij Xantia voor de deur, en stapten naar binnen.
Direct stelde Xantia Miranda en Marjolein voor aan José, die de meiden snel voorzag van thee.
Dan vroeg Miranda, "denk je dat het lukt Marjolein?".
"Als ik het net zo doe als vorige week in de stad, moet het lukken".
Ondertussen had Miranda het glas thee op het rolstoelblad gezet, zodat Marjolein deze makkelijk kon pakken.
Nauwelijks had ze het in handen, of de meiden zagen dat José naar boven ging.
Dit stelde de meiden in staat hun snode plan uit te voeren.
Direct gaf Marjolein het glas thee aan Xantia schoof het blad weg en,trok de rollator van Xantia naar zich toe.
En stond op uit de rolstoel, en liep naar de bank en ging naast Xantia zitten.
Dan gaf Xantia Marjolein het glas thee terug.
Nog geen 3 minuten later kwam José terug, en ondanks dat de rollator van haar dochter bij Marjolein stond, kon ze zich niet voorstellen dat Marjolein helemaal zelf uit haar stoel was gekomen,laat staan dat ze zich zelfstandig had verplaatst.
Mede door deze twijfel hadden Xantia en Marjolein in stilte groot lol.

Net op het moment dat José even later de andere kant op keek, knipoogde Marjolein stond vervolgens bijna geruisloos op en, liep voorzichtig terug naar haar rolstoel.
Ze was er bijna, toen José opkeek en ze Marjolein achter de rollator van haar dochter zag lopen.
Vol van verbazing vroeg ze hoe dit mogelijk was.
Dan kreeg ze het hele verhaal van het afgelopen halfjaar te horen, en zei dan," jij bent wel een doorzetter zeg".
Vervolgens vertelde Xantia en Renske van het bezoek aan de oma van Xantia en over de uitnodiging die Xantia en Renske hadden gekregen, voor de voorjaarsvakantie.
Dat maakte Marjolein jaloers, ze zou best mee willen.
Dan leek het of José gedachte kon lezen, want ze zei direct," als jij mee wil, dan gaan we dat regelen".
Dan was het voor Marjolein en Miranda tijd om naar huis te gaan.

HOOFDSTUK 6 MEE NAAR DE ACTIVITEITEN

Inmiddels was het woensdag, wat betekende dat Xantia vanavond voor het eerst mee zou gaan naar de crea club, afgesproken was.
Dat Mirte haar op zou halen, terwijl Miranda Pim Paul en Jeroen Olaf Marjolein en Jan-Willem zouden ophalen.
Verder zouden Nelleke Renske Iris Bernhard en Karel ook komen.
Om 5 over half 7, belde Mirte bij Xantia aan, en deed José direct open en stelde Mirte zich voor, en vertelde dat ze Xantia kwam halen.
Dan zei José dat Xantia bijna klaar was, 1 minuut later was ze inderdaad zo ver trok haar jas aan, en pakte haar fiets.
Dan fietsten de meiden samen naar het buurthuis, waar ze om 5 voor 7 aankwamen.
Zetten de fietsen weg, en pakte Xantia haar rollator en gingen ze samen naar binnen.
Aangekomen in de grote zaal zagen ze dat Marjolein Renske maar ook Olaf en Jan-Willem al binnen waren.
Nauwelijks was ze bij hen gaan zitten, of ze zag dat er een vrouw naar haar toe kwam.
Dan gaf de vrouw haar een hand , en stelde zich voor als Kimberley en de man stelde zich voor als Jan die vroeg," wat wil je doen Xantia?".
"Iets maken van klei, als het mag!".
"Natuurlijk mag dat", lachte Kimberley, en gaf haar direct een groot stuk klei.
Bijna direct kwamen Marjolein Miranda Iris Pim Olaf en Jeroen bij haar zitten, en zo zaten ze al snel allemaal te kleien.
Waarbij ook Xantia Kimberley en Jan weer versteld liet staan, zoiets moois had ze gemaakt.
Xantia was zo lekker bezig, dat ze het niet merkte als er iemand weg ging of terug kwam.
Zoals Marjolein die halverwege het uur voelde dat haar luier totaal verzadigd was, en zich snel zelf verschoonde.

Ze schrok er zelfs van, toen Kimberley tegen 10 voor 8 kwam zeggen, dat ze gingen opruimen.
Toen Renske vlak naast haar stond vroeg Xantia fluisterend, " heb jij nog steeds een luier om Renske?".
Renske antwoordde niet en uit haar gezichtsuitdrukking of houding kon Xantia het ook niet opmaken.
Pas toen Renske ging staan, had Xantia het idee dat Renske wel degelijk een luier om had.
Toen Renske zich even later bukte, wist Xantia zeker dat Renske inderdaad een luier om, maar ook een romper aan had.
Dan zette Xantia de gedachte aan Renske van zich af, en hielp ze net als Mark Anneke Suzanne Joost, maar ook Olaf Jan-Willem en Marjolein dapper mee.
Ondertussen kreeg ze van onder andere Carola Marco en Joost de vraag hoe ze deze avond had ervaren.
Dan zei Xantia, "hier had ik eindelijk eens het gevoel, dat ik niet op mijn rollator of luier werd afgerekend".
Dan zei Joost, "dat is hier totaal niet belangrijk"
En Olaf voegde er aan toe, "ik dacht eerst ook dat dit niets voor mij was, maar het tegendeel is waar".
"Het zelfde geldt voor de scouting".
Waar Carla en Carola nog aan toe voegde,dat ze Olaf en Marjolein zowel hier als bij de scouting met sprongen vooruit hadden zien gaan.

Pas toen Kimberley bij het aantrekken van de jassen, vroeg of Xantia een leuke avond had gehad,.
Zei ze" absoluut, eindelijk had ik eens het gevoel dat ik door iedereen in mijn waarde werd gelaten".
"Dat is mooi om te horen, trouwens voor ik het vergeet".
"We hebben het voornemen, om in de zomervakantie 1 week met zijn allen te gaan zeilen".
"Op een watersport eiland, wat gericht is op mensen met een handicap".
Daar liet Jan direct op volgen dat iedereen dus ook leden met een handicap, de mogelijk moesten hebben met de week vakantie mee te gaan.
Dit zorgde ervoor dat Xantia begon te glunderen, en vroeg ze direct om het aanmeldingsformulier.
Toen ze allemaal de jassen aanhadden, gaven alle leden aan, dat ze nu al uitkeken naar de week op het eiland.

ZATERDAG BIJ SCOUTING

Intussen waren we 3 dagen verder, en was het zaterdagmiddag even na 1 uur.
Toen alle leden zich bij het scoutinggebouw verzamelden.
Deze keer hadden Patricia en Anouk Xantia opgehaald.
Precies op het moment dat ze aankwamen, zagen ze Miranda en Jeroen ook aankomen, op de speciale fietsen.
Met voorop Jan-Willem en Marjolein, gevolgd door Olaf in zijn electriessche rolstoel.
Direct zag Xantia dat ook Marjolein haar rollator bij zich had, en nauwelijks waren ze binnen, of Marjolein liet de rolstoel voor wat die was.
Pakte de rollator en liep naar binnen, terwijl Xantia haar direct volgde.

Dan gingen ze direct bij de grote tafel zitten, waar al snel Suzanne Joost Carola Anneke Mark en Nelleke bij haar kwamen zitten.
Al snel kwamen Hans en Coby binnen, en stelde zich voor aan Xantia.
Zoals Marjolein al had gezegd maakte ze totaal geen punt van de rollator, en ook mijn incontinentie was hier geen probleem.
Ook vertelden ze nog dat ze Olaf en Marjolein in de korte tijd dat die hier kwamen met sprongen vooruit hadden zien gaan.
Toen gevraagd werd wie wat ging doen, gaven Hugo Jaap Patricia en Maaike aan dat ze naar de grote zolder gingen.
Direct riepen Olaf Marjolein en Olga dat ze meegingen naar boven,dit deed mij verbaasd kijken, hoe wilde zij boven komen.
Hans zag me kijken, en kwam direct naar me toe, en zei.
"Xantia we hebben hier 1 lift, zodat ook leden met rollator of in de rolstoel naar boven kunnen".
Dan hoorde ik Hans zeggen,"als ik jou was zou ik ook met de lift gaan".
Dit deed me snel opstaan, hier moest ik bij zijn dus ging ik zo snel mogelijk achter de rest aan.
Binnen 3 minuten was ik boven, en mocht direct mee helpen bij het onderhoudt en schoonmaken van de hutten.
Na 1 half uur terwijl ik bijna klaar was met de 2e hut, kreeg ik het benauwd, toen ik ineens stond te poepen.
Direct zei ik dat ik inmiddels een vieze luier had, "dan ben je de enige niet", hoorde ik zowel Jan-Willem als Marjolein zeggen.
Dan zei Jaap dat hij naar beneden ging, om schone luiers te halen.
Nauwelijks was hij weg, of ik zag Hugo en Maaike spierwit worden en had het idee dat ze niet al te fris meer roken.

Het leek wel of ze beide in hun broek hadden gepoept.
Dan vroeg ik Hé Hugo en Maaike gaat het wel?".
Dan gaven ze allebei aan dat ze zich niet lekker voelden, en ineens aan de diarree waren
OP het moment dat Maaike het vertelde merkte ze dat, het uit haar slipje liep, en inmiddels op de vloer viel.
Ook Hugo voelde zich niet lekker, en ook hij voelde de dunne poep inmiddels door zijn onderbroek heen lopen.
Dan zag ik dat ook Olaf en Marjolein het hadden opgemerkt.
Dan fluisterde Marjolein Olga in het oor,"dat ruikt niet naar een poepluier, maar meer naar een poepbroek".
Dan zag ik Coby en Jaap binnen komen, en hoorde ik Coby zeggen," wat een stank zeg".
"Volgens mij hebben er hier een paar niet in hun luier maar echt in hun broek gepoept".
Nu stond vooral Maaike het huilen, nader dan het lachen, en zonder dat ze er wat aan kon doen, liep er nog meer dunne poep haar slipje in die nu begon te lekken.

Dan zag Coby dat zowel Maaike als Hugo spierwit waren, en zei "komen jullie maar met mij mee, dan zal ik jullie wassen een luier omdoen, en in bed stoppen".

Dan vroeg Coby ," Anouk en Patricia, zouden jullie de rest willen verschonen?".
Direct verklaarde ze allebei dat dit geen punt was, maar een routine klus.
Binnen 1 kwartier hadden ze mij en Olaf Nelleke en Jan-Willem verschoond,terwijl Marjolein het weer helemaal zelf deed.
Coby daar en tegen had bijna 1 uur nodig om Hugo en Maaike enig zins schoon te krijgen.
Waarna ook zij allebei een luier om kregen en Coby ze allebei in bed stopte.
Terug op de zolder vertelde ze wat er precies aan de hand was.
Dan zuchtte ik,"het poepen in een luier, vindt ik al verschrikkelijk vies, laat staan het echt letterlijk in mijn broek te doen.

"Dat vindt ook niemand lekker", bevestigde Coby.
Dan lieten Marjolein en Olaf Xantia de rest van de grote zolder zien.
Ook vertelde ze dat ze zowel mee hielpen met de hut als met de rest van de zolder onderhouden en opknappen.
Dit werkte een beetje op mijn lachspieren, dat kon ik mij niet voorstellen,maar dan bevestigde zowel Anouk als Harry het verhaal.

Intussen waren Anouk en Harry bezig met het verwijderen van wat planken, uit de zijkant van de hut.
Zodat daar een ruit geplaatst kon worden, dan zag ik tot mijn verbazing dat Olaf en Marjolein zonder enige hulp bezig waren, met het in elkaar zetten van het geraamte voor de ruitjes.
Die Jeroen even te voor op maat had gezaagd.
Toen de constructie in elkaar zat stond Marjolein op, en hielpen Pim en Paul Olaf in de rolstoel.
Daarna probeerde ze samen de constructie in de opening te plaatsen, binnen 5 minuten zat het erin.

Intussen was Coby eens komen kijken wat we allemaal uitspookten.
Maar op het moment dat Coby wat wilde zeggen, zag ik dat Jaap haar beduidde dat ze stil moest zijn, en niet moest laten merken dat ze er was.
Ook Marco en Joost gaven dit aan,Intussen had Coby ongemerkt wat foto,s en filmpjes gemaakt.
20 minuten later zaten de ruitjes er goed in, en keken Olaf en Marjolein op, en zagen Coby achter hen staan Olaf schrok ervan.
Dan zei ik maar ook Coby " jullie hebben het mooi gedaan hoor".
Dan vroeg ik ze, "weten jullie wat er nog ontbreekt?".
"Zeg het maar" moedigde Coby me aan"gordijntjes en vitrage" lachte ik.
Dan zag ik dat Olga en Patricia enthousiast naar me keken.
Dan vroeg Coby, "kun jij naaien Xantia?".
"Jazeker en patronen tekenen, kan ik ook juichte ik leuk idee Xantia"merkte Anouk en Annemiek op wij willen je wel helpen".
Dan zei Coby"komen jullie dan maar mee dan kunnen jullie direct beginnen".
5 minuten later, zat ik samen met Anouk en Annemiek aan de grote tafel patronen te tekenen.
Jaloers gade geslagen door Olga en Ineke dan vroeg ik, "willen jullie ook helpen?".
"Graag Xantia", juichten ze dat hoorde ook Hans,en die zei,"probeer het maar".
Direct gaf ik de meiden patronen papier en potloden,en al snel zaten ook zij hun ideeën uit te werken.
Toen ze me na 3 kwartier vroegen, "wat vindt je ervan Xantia?".
Ik vond het prachtig, maar zonder dat ik het zelf door had, had ik alweer behoorlijk geplast
Direct hoorde ik Harry en Jaap vragen, "wat is er Xantia?".
"Ik geloof dat ik verschoond moet worden" zei ik met een diepe zucht,maar al snel zag ik dat ook Olaf en Marjolein het wel toe hadden aan een schone luier.
Vlak daarna hoorde ik Olga snikken, en net toen ik ging kijken kwam Coby binnen, en die vroeg direct," wat is er Olga?".
"Ik ik ik heb in mijn broek gepoept", snikte en stotterde Olga.
"We waren zo intensief met de hutten bezig, dat ik niet goed heb opgelet".
Dan zag Coby dat ook Martijn een poepbroek had, en doordat hij er op was gaan zitten,was het totaal platgedrukt, en zat zijn hele onderbroek er vol van.
Met als gevolg dat het ook door de onderbroek heen sijpelde.
Dan nam Coby ze mee naar de verschoonruimte, waar ze grondig werden gewassen.
Dan zei Coby dat ze niet de enige waren, maar dat Maaike en Hugo ook al aan de diarree waren, en inmiddels geluierd op bed lagen.

"Ik leg jullie nu ook voor anderhalf uur in bed, zodat jullie een beetje tot rust kunnen komen".
Ondertussen was Olga verschoond en terug gezet in haar rolstoel,en was Martijn aan de beurt.
Direct zag Coby dat ook Martijn een vieze poepbroek had en er een dunne bruine laag zijn onderbroek was ingelopen.
Nadat Coby hem grondig had gewassen, kreeg ook Martijn een luier om,en stopte Coby ook hem in bed.
Intussen had Coby Marjolein en Miranda gevraagd, alle anderen die verschoond moesten worden, te verschonen.
Direct begreep ik dat ik daar ook bij hoorde,toen we even later allemaal verschoond waren, zei ik.
"Poepen in een luier, vindt ik al verschrikkelijk,, laat staan in mijn broek poepen.
"Dat vindt ook niemand lekker Xantia "hoorde ik Coby zeggen.
Dan werd me nogmaals gevraagd of ik de hutten wilde zien.
Toen ik ze nog eens goed bekeek, kon ik niet begrijpen dat Olaf en Marjolein hier aan mee gewerkt hadden maar dan zeiden zowel Anouk als Harry dat het toch echt zo was.
Direct was het gedaan met mijn lachen, en bekeek het geheel met grote bewondering.
Eigenlijk begreep ik nauwelijks hoe ze dat voor elkaar krijgen, maar dan hoorde ik Marjolein zeggen.
"Wilskracht en doorzetten en vooral niet bij de 1e de beste tegenslag opgeven, als het eens een keer niet in 1 keer lukt".
Direct toonde ze weer eens haar lef door op te staan uit haar stoel en zonder steun van de rollator weg te stappen.
Iedereen schrok van deze actie, maar dat had Marjolein niet door.
Ik zag dat vooral Nelleke en Jeroen zich rot schrokken, al snel kwam Henk op het rumoer af.
Nadat Jeroen van het gebeuren had verteld zei Henk dat ze dit toch maar niet weer moest doen.
Ik kon aan haar zien dat ze dit niet leuk vond, maar zich er noodgedwongen bij neerlegde.
Dan zei Henk dat we moesten opruimen aangezien het bijna tijd was.
Dan vertelde hij nog hoe het met Olga Martijn Hugo en Maaike ging.
Nadat alles was opgeruimd gingen we naar beneden, en kregen nog koffie of thee,daarna was het helaas echt tijd om naar huis te gaan.

























.

 

[Little Endy]

Leuk verhaal, en ook leuk dat het soms meteen een crossover is met 'Olaf & Marjolein' !1

 

[luierdromertje]

Bedankt voor het compliment.
Ik twijfelde er juist aan, of ik het wel moest doen.
Het zou best kunnen dat de scouting de crea club, en de fysio in beide verhalen terug komen.
De ene keer uit de visie van Olaf en Marjolein en de andere keer gezien vanuit Xantia.

 

[luiers:)]

mooi verhaal

 

[luierdromertje]

HOOFDSTUK 7 EEN GEWELDIGE ZONDAG

1 maal thuis, vroegen Arend en José, direct aan Xantia hoe haar middag was geweest.
"Helemaal te gek"juichte Xantia.
Net als Woensdag avond, laten ze ook hier, iedereen in zijn of haar waarde".
Dan vertelde ze nogmaals wat voor doorzetters Olaf en Marjolein waren.
Toen ze vertelde hoe Marjolein de rest had laten schrikken, door zonder rollator te lopen, zei José," op zich begrijp ik haar wel, maar het blijft inderdaad wel link".
"Dat moet jij maar niet doen Xantia".
"Zoiets zei Henk ook al tegen Marjolein"lachte Xantia, en ook dat Henk had gezegd dat ze dat beter alleen bij de fysio kon doen.
Dan kregen Renske en Xantia nog wat te drinken, en dan was het echt bedtijd.
Nog vol van het verhaal en de ervaringen van de afgelopen dag gingen ze naar boven poetsten hun tanden en verschoonden elkaar.
Dan trokken ze hun pyjama aan en stapten in bed, na nog 5 minuten kletsen vielen ze al in slaap.
Ook deze nacht hielden zowel Xantia als Renske het niet droog, maar gelukkig werd er deze nacht niet in bed gepoept.
Toen ze zondag ochtend wakker werden hadden ze allebei alleen maar geplast.
Deze zondag waren ze al om 8 uur opgestaan, zodat ze op tijd klaar zouden zijn voor de kerkdienst die om 10 uur begon.
Tot haar eigen opluchting, voelde Xantia het deze keer aankomen, dat ze moest poepen.

Dus deed ze snel haar luier af, en ging op de wc zitten en inderdaad na eerst nog een beetje te hebben geplast, poepte ze echt op de wc.
Renske kon de opluchting van het gezicht van Xantia aflezen, en ze moest zelfs een beetje lachen, toen Xantia zei.
"Hé hé dat ligt gelukkig in de toiletpot, en zit gelukkig niet in mijn luier".
Dan zei Renske," ik kan het gelukkig stoppen, door geen pilletje meer te nemen maar een poepluier is inderdaad niet lekker, en al helemaal niet om mee wakker te worden.
Dan hoorde ze José roepen, dat ze op moesten schieten, omdat ze over 1 half uur weg moesten.
Gelukkig waren ze bijna klaar,en konden ze ruim op tijd vertrekken.
Aangekomen bij de kerk hingen ze de jassen op, gingen naar binnenen zochten een plekje.
Na 10 minuten kwamen de kerkenraad en de dominee binnen.
Deze dienst stond al in het teken van het aanstaande paasfeest.
Op het moment dat na 1 half uur de preek op het punt van beginnen stond, verlieten Xantia en Renske samen met nog een heleboel andere kinderen de dienst, om naar de kindernevendienst te gaan.
Aangekomen in 1 van de bij zalen stelde Renske zich voor, en ging zitten.
Het verhaal in de nevendienst had min of meer hetzelfde thema als de preek.

Het viel Renske al snel op, dat Xantia ook hier helemaal zichzelf kon zijn.
Helemaal toen ze na het bespreken van het bijbel hoofdstuk, aan de slag gingen, met een knutselwerk.
En terwijl ze daar mee bezig waren, merkte Renske dat ze zonder dat ze er wat aan kon doen, in haar luier zat te poepen.
Gelukkig werd hier nauwelijks op gereageerd, iedereen ging gewoon door met zijn/haar bezigheden.
1 kwartier voor het verwachte einde van de dienst gingen de kinderen terug de kerkzaal in.
Echt lekker voelde Renske zich niet met die vieze luier, maar ze moest nog maar even doorbijten.
20 minuten later was de dienst afgelopen, en trokken ze de jassen aan en gingen naar huis.

Pas toen ze de jassen aan hadden, en naar buiten liepen viel het José op dat Renske een poepluier had.
Nadat direct na thuiskomst Renske was verschoond vroeg José."hoe staat het eigenlijk met jou luier Xantia?".
"Alleen geplast, maar wel bijna vol", was het antwoord.
"Kom dan maar, dan zal ik je verschonen," en terwijl José daar mee bezig was, vroeg ze,"Xantia heb jij vandaag al gepoept?".
"Ja vanochtend op de wc".
Van dit antwoord keek José verbaasd op, dan vervolgde Xantia,"heerlijk om het nu eens niet in mijn luier te doen".

Voor de rest van de zondag waren er geen plannen gemaakt, maar dat veranderde toen er tegen half 2 appjes binnen kwamen, op de telefoon van José.
De 1 van Marjolein de ander van Katja en Carola, die bij hun in de stad waren.
Beide vroegen of Xantia en Renske kwamen spelen.
Toen José dit aan Xantia en Renske vertelde zei ze,"laat ze alle 3 maar hier komen spelen".
Direct werd dit naar beide adressen door ge appt, en kwam er van alle 3 terug, dat dit goed was.
Al na 20 minuten ging de bel en stonden Marjolein en Nelleke voor de deur.
Direct vroeg José, "wil jij ook blijven spelen, Nelleke?"
"Als het mag graag", antwoordde Nelleke, terwijl ze José vertwijfeld aankeek.
"Wat mij betreft wel, maar licht dan wel direct je ouders in dat je hier bent".
Terwijl Nelleke dat regelde zaten Marjolein en Xantia te smoezen, en vertelde Xantia dat ze vanochtend net als Marjolein op de wc had gepoept.
Terwijl ze dat vertelde, ging opnieuw de bel, nu stonden Carola en Katja voor de deur.
Nadat José hen had binnen gelaten, voorzag ze het hele stel direct van drinken.
Ondertussen beduidde Marjolein Nelleke en Xantia, dat ze ook Katja en Carola wilde verrassen,en zij dus niks mochten laten merken.
Toen het 20 minuten later zover was, wisten ook Katja en Carola niet wat ze zagen.
Dan vertelde Nelleke in het kort het verhaal van Marjolein en haar eigen verhaal.
Zowel Katja als Carola keken wel even op, van beide verhalen.
"Dan zei Katja,"Jullie hebben allebei aardig wat meegemaakt,de laatste tijd".
Uit deze opmerking bleek wel dat beide verhalen behoorlijk wat indruk hadden gemaakt op zowel Katja als Carola
Dan stelde Carola voor, om een wandelingetje door de buurt te maken.
Als het aan Marjolein had gelegen hadden ze de rolstoel laten staan, maar op advies van José namen ze die toch maar mee.

Zodat Xantia of Marjolein indien nodig konden zitten.
Dan grapte Carola, "en als jullie beide willen lopen, ga ik er wel in zitten en mogen jullie mij duwen.
Direct reageerde José, "Kijk uit wat je zegt, voor je het weet, zit je echt in de rolstoel".
Intussen hadden ze allemaal de jas aan en konden ze gaan, en nauwelijks waren ze de straat uit, of Marjolein wilde lopen, en nam Katja haar plaats in werd de riem vast geklikt, en de klos vast gezet en werd tot slot het blad op de plaats geschoven en zette het gezelschap zich weer in beweging.
Al snel merkte Marjolein, dat een zware rolstoel duwen wel even anders was, als achter een rollator lopen.
Ook nu gaf Marjolein geen kik,maar zowel Nelleke als Renske hadden het wel gezien,maar toen Nelleke het waagde Marjolein ernaar te vragen, blufte Marjolein dat het prima ging.
Om nog geen 5 minuten later, aan te geven dat ze het ze het nu wel welletjes vond.
Dan ruilde ze met Xantia, en liep langzaam verder.
Na nog 10 minuten moest Marjolein, of ze wilde of niet, wel toegeven dat ze niet meer verder kon, en dus helaas in de rolstoel moest gaan zitten.
Even later gaf ook Xantia aan, dat ze het nu niet heel lang meer vol hield.
Buiten het feit dat beide meisjes moe werden door het lopen, hadden ze het zo langzaam aan ook wel toe aan een verschoning.
1 maal bij Xantia thuis, ging het direct naar boven.
Niet alleen voor Xantia en Marjolein, maar ook voor Nelleke was het echt de hoogste tijd, want ook Nelleke moest nu echt verschonen, aangezien ze onderweg aardig gepoept had.

Aangezien ze tot 8 uur bij Xantia mochten blijven, en het pas 4 uur was.
Nadat ze allemaal klaar waren, gingen ze weer naar beneden,waar ze het twister kleed te voorschijn haalde.
Dit deed José vertwijfeld kijken, met name wat betreft Marjolein en Xantia.
Marjolein zou echter Marjolein niet zijn, als ze het niet perse wilde proberen.
Allemaal zagen ze dat het Marjolein heel veel moeite koste, maar ze wilde absoluut niet opgeven.
Hoewel Carola maar vooral José liever hadden dat Marjolein stopte.
De 1e keer was Marjolein binnen 1 minuut uitgeschakeld,en ook in de 2e ronde was ze de 1e die omviel, hoewel ze het nu bijna 3 minuten vol hield.
Pas in de 3e ronde kreeg ze echt de smaak te pakken, en wist ze hoe ze haar handen en voeten moest neerzetten.
Tot verbazing van vooral José waren het deze ronde Xantia en Marjolein die nog overeind stonden, terwijl de rest al languit op de grond lag.
Uiteindelijk viel ook Xantia om, en had Marjolein deze ronde gewonnen en had ze weer iets gepresteerd wat Nelleke maar vooral José niet voor mogelijk had gehouden.
Marjolein gaf wel direct toe, dat het veel kracht en energie had gekost.
Daarom ging ze maar direct in de rolstoel zitten,en vroeg José of ze wat wilden drinken.
"Doe mij maar koffie", zei Marjolein terwijl ze probeerde haar mok uit haar tas te halen.
Aangezien die achterop de rolstoel hing, kon ze er niet goed bij.
Toen José de mok van Marjolein zag, zei ze, "dat is ook wel 1 goeie mok voor jou Xantia".
Xantia was het totaal niet eens, met deze opmerking," dat wil ik niet hoor, ik ben geen klein kind meer".
"Marjolein wel dan?", vroeg José terwijl ze zag dat Marjolein bijna zat te huilen.
Dan krabbelde Xantia terug, "hm zo bedoelde ik het niet".
"Xantia je weet best dat als je erg moe wordt, jij je spasmes nauwelijks onder controle hebt".
Dan zag Marjolein dat Xantia dit wel moest toe geven.
"Zeg Marjolein waar hebben jullie die bekers gekocht?",vroeg José aan Marjolein.
"Bij de thuiszorgwinkel in de stad", was het antwoord.
Dan zei ze tegen Xantia, dat als het even kon, ze een gewone mok gebruikte "maar als ik erg moe ben, zoals nu dan moet het helaas zo".
Zuchtte ook Marjolein, dan voelde Nelleke dat er perrongeluk nog 1 mok in de tas zat.
Die pakte ze ook, en gaf deze aan José, die beide mokken vulde met koffie.
Er naar behoefte suiker en melk in deed, en dan de bekers voor Xantia en Marjolein afsloot.
Al snel merkte Xantia dat er maar kleine beetjes door de gaatjes kwamen,maar dat ze nu niet knoeide.
Uiteindelijk moest ze José toch gelijk geven wat betreft de beker met deksel.
Hoewel het voor haar voelde, als weer iets verder achteruit gegaan.
Hoewel Nelleke maar ook, Katja en Carola zeiden dat dit op zich nog mee viel.
Marjolein vertelde ook nog, dat als ze echt moe was ze ook een grote slab voor moest, en dan vaak ook nog gevoerd moest worden.
Dat zorgde dat Xantia in bond, en werd besloten dat ze zaterdag voor ze naar de scouting zou gaan, ze met José bij de thuiszorgwinkel een aantal mokken zou gaan kopen.
Ondertussen was het bijna 6 uur, en dus tijd om te eten.
Eigenlijk wilde Marjolein nu uit de rolstoel, en op een gewone stoel aan tafel zitten.
Nelleke kon haar toch overtuigen om in de rolstoel te blijven zitten, en zich te laten voeren.
Xantia zat hier met grote ogen naar te kijken, een meisje iets ouder dan zij zelf dat gewoon met een slab voor gevoerd werd.
Ze moest er niet aan denken dat dit ooit bij haar zou gebeuren, maar het moment was dichterbij dan ze zelf besefte.
Want toen zij haar eten kreeg, ging het direct bij de eerste hap al mis en zat haar sweater al vol etensresten.
Wat José deed besluiten Xantia te voeren, of ze wilde of niet.
Aangezien ze geen grote slab had, deed José Xantia een theedoek om pakte het bord met eten in haar hand, een lepel en begon Xantia te voeren.
Hier was Xantia niet blij mee, maar ze besefte dat haar moeder wel gelijk had.
Na het toetje bleek dat José inderdaad gelijk had, aangezien Xantia er een kliederboel van had gemaakt.
Terwijl Arend en José na het eten bezig waren met opruimen, zagen ze dat zowel Xantia als Marjolein, zowat sliepen.
En terwijl Arend Xantia naar bed bracht, trok Nelleke Marjolein Marjolein haar jas en haar eigen jas aan,en vertrokken ze.
Direct na thuiskomst, hielp Henk ook Marjolein zodat ook zij om 5 over 8 in bed lach.
Niet alleen Xantia maar ook de andere 4 meiden waren goed moe, na deze drukke zondag, zodat ze allemaal snel sliepen.

 

[luierdromertje]

Xantia

HOOFDSTUK 8 MIRELLA

Dan kregen ze allemaal nog een beker koffie of thee.
Omdat José wel zag hoe moe Xantia en Marjolein waren kregen ze het allebei weer in een afsluitbare beker, met deksel.
Voor Marjolein was dit een normale gang van zaken, maar wat Xantia betreft maakte het dat ze zich heel klein voelde, die beker was bij wijze van spreken de spreekwoordelijke druppel.
Gezien haar vermoeidheid, legde ze zich er voor deze keer maar bij neer,maar dat het nog erger kon dan dit, had ik pas nog van Marjolein gehoord".
Toen ze vertelde dat Hugo en vooral Maaike behoorlijk hadden moeten slikken toen die zonder er wat aan te kunnen doen, alweer een vieze luier hadden.
Al helemaal voor Maaike toen die merkte dat haar moeder luiers overnam van Marjolein en daarnaast direct nog een voorraad bij bestelde bij de apotheek.

Dan zei ik, "om eerlijk te zijn heb ik me op dat moment een beetje afzijdig gehouden.
Ik kon het op dat moment niet meer aanzien het komt me te dicht bij onze eigen situatie".
"Dat begrijp ik", zuchtte Marjolein, "maar ik heb wel met ze te doen".
"Wat dacht je van mij?", zei ik terwijl ik Marjolein haar hand pakte.
Met het fluisteren van lieve woordjes slaagde Marjolein er enig sinds in mij te kalmeren.
Dan zei Marjolein dat ze echt naar huis moest, nauwelijks was zij weg of mijn zus Mirella klopte op de deur deed open, en vroeg wat er aan de hand was.
Toen ik uitverteld was, zei Mirella, "ik snap heel goed dat jij je dit aantrekt Xantia".
"Dat doe ik ook, Mirella,maar dat komt, omdat het wel heel dichtbij komt".
"Dat begrijp ik Xantia, maar als jij je dat te veel aantrekt ga je er zelf aan onderdoor".
"Jij hebt al genoeg aan je zelf",ondertussen waren ze samen op het bed van Xantia gaan zitten.
Dan zei Mirella "begrijp me niet verkeerd,ik vindt dat jij het de laatste tijd ontzettend goed doet".
"Zeker na die ontmoeting met Renske, ik denk dat ik op dat moment precies het zelfde had gedaan".
"Gelukkig heeft die ontmoeting met Renske, je achteraf veel goeds gebracht".
"Hoe bedoel je?" vroeg ik," nou je deelname aan de creaclub en de scouting waar je in beide gevallen gewoon jezelf kunt zijn".
" Dat was nou net wat jij nodig had, na al die pesterijen, zusje".
"Om eerlijk te zijn, ben je sinds die tijd een stuk vrolijker Xantia".
"Ja inderdaad, zeker sinds ik via Renske Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke heb ontmoet".
Dan vervolgde ik, "nou Mirella als je doorzettingsvermogen wil zien, moet je eens mee gaan naar Olaf en Marjolein".
Dan vertelde ik over de belevenissen van Marjolein het afgelopen halfjaar.
Toen ik uitverteld was zei Mirella,"wat een doorzetter zeg".
"Ja en dan Olaf, die zelf dacht dat hij bijna niets kan", "maar vooral bij de scouting verlegd hij nog steeds zijn grenzen, en kan hij steeds meer".
Terwijl ik zat te vertellen had ik alweer een aantal keer ongemerkt geplast, waardoor mijn luier bijna vol was.
Terwijl ik verder met Mirella zat te praten, zat ik zonder het te merken ook nog te poepen.
Na nog tien minuten vroeg Mirella dan ook, "heb jij een poepluier Xantia?".
Die vraag deed mij direct in huilen uitbarsten.
Direct sloeg Mirella een arm om me heen, en fluisterde allemaal lieve woordjes tegen mij.
Dan vroeg ze, "waarom huil je nou om een poepluier?".
"Dat is toch niets bijzonders?,""nee klopt maar ik ben een beetje jaloers op Marjolein".
Dan vertelde ik dat Marjolein nog wel in haar luier plaste, maar het de laatste weken vaak voelde als ze moest poepen, en dan meestal ook op tijd bij de wc was.
"Dat zou ik ook wel willen" zuchtte ik.
"Ja dat zou mooi zijn, maar die kans is helaas heel klein", antwoordde Mirella.

Direct zag ze de teleurstelling in mijn ogen, en zei dan, "maar daarom ben je niet meer of minder dan Marjolein".
Dan keek Mirella me aan en vroeg," zal ik jou maar eens verschonen?".
"Als je dat wil doen, graag want ik voel me behoorlijk vies, in die vieze luier".
Oké kom maar liggen", binnen 1 minuut lag ik al op de verschoontafel.
Vervolgens was Mirella bijna 10 minuten bezig om mij schoon te krijgen, vervolgens deed ze me direct een nachtluier met 2 inleggers om.
Dan mocht ik nog even mee naar beneden wat drinken, maar om half 9 was het toch onverbiddelijk bedtijd.

De volgende morgen, had Xantia moeite om wakker te worden.
Aangezien ze vooral door het gesprek met haar zus, nog anderhalf uur had liggen malen en pas heel laat in slaap viel.
Ze had echt de hulp van Mirella nodig, maar ook haar lukte het bijna niet.
Direct toen Mirella Xantia uit bed had geholpen, merkte ze al dat Xantia een behoorlijk vieze luier had.
Vooral door de hulp van Mirella was ze toch binnen 20 minuten, gewassen en aangekleed.
Dan konden ze naar beneden om te ontbijten, wat wel beter ging dan met het diner van de vorige avond maar, het koste haar toch meer moeite als anders.
Ze hield haar shirt maar ternauwernood schoon.
Nauwelijks had ze haar ontbijt op, of de bel ging en stond Renske voor de deur om haar op te halen voor school.
Al snel waren ze op weg naar school.
1 maal aangekomen zagen ze dat ze door Iris Koen Abel en Karel werden opgewacht.
Dan gingen ze meteen samen naar binnen, hingen hun jassen op en gingen de klas in waar ze direct op hun plaats gingen zitten.
Al vrij snel kwamen ook de andere leerlingen binnen, direct gevolgd door meester Klaas.
Vandaag werd er begonnen met rekenen, gevolg door een schrijfles daarna was het alweer pauze.
Na de pauze was het tijd voor gym, en ondanks dat de klas gewaarschuwd was om niet gek te reageren, en al helemaal geen rottigheid uitte halen.
Was Renske maar vooral Xantia daar niet gerust op.
Al helemaal niet bij een natte laat staan een vieze luier, die verschoond moest worden.

1 maal in de kleedkamer begon Xantia zich aarzelend uit te kleden, niet alleen zij maar ook Renske had het nu moeilijk.
Niet alleen de meiden maar ook de jongens hadden te horen gekregen dat de luiers tijdens de les waarschijnlijk wel zichtbaar zouden zijn.
Met nadruk werd de klas gevraagd om vooral niet te gaan lachen, maar eerder behulpzaam te zijn indien daar om gevraagd werd.
Ook was gevraagd om tijdens de les vooral niet op de luiers te letten, wat allemaal plechtig werd beloofd.
"Wie zich hier niet aan houd zal de gevolgen merken",sloot de meester het verhaal af.
Dan tegen Renske en Xantia,"mocht er wat gebeuren, ga dan naar de gymleraar, of kom na afloop bij mij".
Dan was het echt tijd om naar de gymzaal te gaan, Renske merkte het direct dat Xantia niet alleen zenuwachtig was maar zelfs ronduit bang.
Dat was snel over toen ze zag dat niet alleen Renske maar ook Janneke Sabine en Conny een luier uit hun tas trokken, hun slipje uit deden, en de tena plus luier om.
Om zich dan verder aan te kleden.
Dan vroeg ik terwijl ik ze verbaasd aankeek, "jullie zijn toch niet incontinent?".
Terwijl ze zich om klede nam Renske het woord en zei? "nee Xantia ze zijn niet incontinent maar door inspanning verliezen ook zij de controle en plassen dan in hun broek, dus vandaar".
Dit verhaal werd door alle 3 de meiden bevestigd.
Dan mochten ze de gymzaal in en werden verwelkomd door de gym juf die direct vroeg "kun je zonder rollator Xantia?".
"Dat word moeilijk antwoordde ik, nu helemaal op van de zenuwen.
"Oké dan zet ik jou en, eens even kijken Janneke in een sportrolstoel".
Dat vonden beide meiden een goed plan, en snel daarna waren de groepjes gevormd en kon de les echt beginnen.
Dan werd er fanatiek basketbal gespeeld.
Al snel merkte Hetty dat het beter was om de hele klas in een sportrolstoel te zetten,maar dat moest wachten tot de volgende gymles.
Na 3 kwartier was de les voorbij en mochten we gaan douchen.
Xantia zat er ook helemaal doorheen, 1 maal in de kleedkamer zag ik dat niet alleen Renske en ikzelf nat waren, maar dat ook Sabine Conny en Janneke een natte luier hadden.
Zij hadden weliswaar niet heel veel geplast, maar de luier toch nodig gehad.
Alle 3 gaven ze aan dit al vervelend te vinden, en dus alle begrip voor mij te hebben.
Daar was ik al heel blij mee, en ik werd nog vrolijker toen Conny Sabine en Janneke aankeek en vroeg.
"Zullen wij ons de rest van de dag solidair verklaren met Xantia en Renske?".

HOOFDSTUK 9 GYM EN SAMEN SPELEN

Wat zowel Xantia als Renske niet wisten, was dat Sabine Janneke en Conny dat eerder die week al stilletjes hadden afgesproken.
Hierdoor gingen tot verbazing van Renske maar vooral Xantia alle meiden akkoord.
Direct begon Xantia te stralen dit had ze nooit verwacht, maar tot haar verbazing, deden alle 3 de meiden inderdaad wat ze zeiden.

Want in plaats van hun slipje weer aan te doen deden ze inderdaad een schone luier om.
Ook al was het weer de plus variant, terwijl zowel Xantia als Renske de maxi gebruikten het ging om het gebaar, en dat vond vooral Xantia super gaaf.
Terwijl ze terug liepen naar de klas, hadden de 5 meiden al snel door dat de rest van de klas niets door had.

Toen ze tussen de middag zaten te eten, vroegen Sabine en Conny Renske nog een keer naar haar verhaal, en dat van Xantia.
Terwijl ik Renske het woord liet doen, kreeg ik weer een gevoel van schaamte.
Toen Renske was uitverteld, vroeg Sabine,"is dat nu zo erg Xantia?". Terwijl de 3 meiden vonden dat Renske maar ook ik het geweldig deden, zat ik alweer bijna te huilen.
Ik schaamde me echt voor mijn luier maar ook voor die beker.
Dan mompelde ik, "ik lijk verdorie meer op een klein kind, dan op een meisje van 9 jaar".
"Hoe kom je daar nu bij?" vroeg niet alleen Renske,maar ook Sabine en Janneke.
"Nou welk kind van 9 jaar pist en schijt nog in haar broek,en draagt daarom 24/7 luiers?".
"Welk kind van 9 drinkt uit een tuitbeker, die eerder bedoeld is voor een peuter van anderhalf?".
Ging ik verder terwijl ik nu pas merkte dat ik net weer in mijn luier had gepoept.
Dan namen Sabine en Conny het woord.
"Om te beginnen, ben je voor ons geen klein kind,maar gewoon Xantia van 9 ."
"Punt 2, jij kunt het niet helpen dat je incontinent, en spastisch bent wij vinden juist dat je het ondanks dat, geweldig doet".
Dan vertelde Renske over haar vriendenkring en zei,"daarbij vergeleken kun jij juist nog heel veel".
Terwijl we hier nog even over doorgingen, sloten we de lunch af en was het tijd voor de volgende verschoning.
Tot overmaat van ramp, had niet alleen ik maar ook Renske een poepluier maar dat was gelukkig snel verholpen.
Dan vroeg ik, terwijl ik Conny Sabine en Janneke aan keek,moeten jullie nog verschonen meiden?".
"Ja ik wel, mijn luier is alweer verzadigd"antwoordde Janneke.
Ook Sabine en Conny gaven aan dat dat ze wel een verschoning konden gebruiken.
Nadat dit was gebeurd konden we nog 20 minuten, buiten spelen voor de les weer begon.
Niet lang nadat de les weer was begonnen, voelde Janneke dat ze moest poepen maar ze wist heel goed dat ze zo kort na het begin van de les, niet naar het toilet mocht, die kans was er pas tegen half 3.
Het 1e half uur ging het nog wel, maar tegen 5 voor 2 besloot ze het maar te laten gaan.ze had immers toch een luier om!.

Gelukkig voor haar had bijna niemand het door, maar ik merkte het wel en ook Renske, leek het te merken.
Intussen hadden niet alleen, Renske en ik zelf alweer geplast maar ook Sabine en Conny waren wat dat betreft blij toen het half 4 was, en ze naar huis mochten.
Toen Janneke vroeg of we allemaal met haar mee gingen, zei ik dat ik eerst naar huis moest voor 1 schone luier.
Dan keek Renske, me aan en zei" Xantia ze hebben bij, Janneke ook voor jou en mij wel een luier hoor".
Dan zei ik aarzelend, "ja maar".
"Xantia Janneke heeft thuis ook tena super, dat is voor 2 uurtjes wel voldoende toch?".
Ging Renske door.
Dan zei ik aarzelend,"dat is wel zo, maar je weet hoe mama is".
"Buiten dat ik heb geen luiers meer bij mij, en moet wel binnen 20 minuten verschonen".
Dan keek ik Renske aan, wetende dat zij net als ik de maxi gebruikte.
En de tena super alleen gebruikten als het niet mocht opvallen, en we snel konden verschonen.
Dan keek Renske me aan en zei nog eens,"Xantia Janneke heeft tena super die je mag gebruiken, en het is maar voor 2 uurtjes".
"Dat moet ook voor jou geen probleem zijn".
Dan zei ik, "oké we gaan mee".
Binnen 10 minuten waren we bij Janneke binnen, en toen Janneke vroeg of wij 1 luier van haar mochten,zei haar moeder direct dat het goed was.
Boven gekomen zagen Renske en ik dat er naast een pak tena super ook nog een pak tena ultima stond.
Daar keek ik vanop, maar dan vertelde Janneke dat ze nog bijna elke nacht in bed plaste.
"En niet alleen dat, maar daarnaast poep ik ook 1a 2 keer per week in mijn slaap" ging ze verder.
"Dan ben ik vooral wat dat laatste betreft niet de enige"zuchte ik.
"Echt niet"lachte Renske nu, die dat nu ook al een paar keer had gehad.
Terwijl wij ons verschoonde vertelde Renske over de pilletjes die zij nu innam waardoor ze voorlopig incontinent was.
"Wat een lef heb jij zeg" reageerde Sabine direct.
Ook Janneke en Conny vonden het geweldig van Renske.
"Ach dat valt wel mee hoor, Xantia verdiend gewoon wat steun".
"Zoveel stelt het niet voor",bagatalliseerde Renske het geheel, maar dan riep ik Renske tot de orde.
"Zeg Renske jij doet er nu wel heel luchtig over, maar besef je wel, wat dit voor mij betekend?".

"Ik heb nog nooit een vriendje of vriendinnetje gehad".
Dan vervolgde ik, "als ze hem al niet smeerde als ze mij zagen lopen, deden ze het wel als ze merkten dat ik in mijn broek plaste of poepte".
"Als het even tegen zat, maakte ze me net als Theo en Piet laatst, ook nog uit voor baby Of peuter".
Toen Sabine Conny en Janneke dit hoorden, zeiden ook zij dat dit asociaal was.
Dan vertelden Sabine Conny en Janneke verder dat zij niet alleen bij de gym maar ook repetities of andere spannende gebeurtenissen nog al eens in hun broek plasten, zodat ze ook op zulke momenten vaak een luier droegen.
Ik maar ook Renske begrepen dat direct.
10 minuten later waren we verschoond, ook Sabine Janneke en Conny droegen uit solidariteit een tena super.
Na nog een kop thee, speelden we nog ruim 1 uur met de poppen van Janneke, maar om kwart over 5, moesten we echt naar huis.
Toen ik thuis kwam, was het eerste wat mama vroeg,"ben jij na schooltijd wel verschoond Xantia?".
"Ja hoor mam, Janneke plast ook nog in bed,en ook overdag draagt ze vaak nog een luier".
"Van haar kregen Renske en ik allebei een tena super".
"Is die wel sterk genoeg?" wilde José weten.
Wetende dat Xantia normaal gesproken echt wel een tena maxi nodig had, om het minstens 3 a 4 uur uit te houden.
Dan kwam mijn zus Mirella binnen en zag mij stralen.iets wat ze tot nu toe maar heel zelden zag," hé Xantia wat ben jij vrolijk!".
"Ja ik heb gezien dat er in mijn klas naast mij en Renske nog 3 meiden zijn die bedplassen en ook met gym of andere heftige gebeurtenissen een luier dragen", antwoordde ik.
"Ik vond het inderdaad vreemd dat toen ik om kwart over 4 thuis kwam jij er niet was" reageerde Mirella.
" Jij hebt je natuurlijk ergens anders verschoond".
"Ja Renske en ik kregen bij Janneke thuis een tena super"viel ik in herhaling.
Ook Mirella wilde weten, of die wel sterk genoeg waren.
"Ja wel voor 2 uurtjes maar nu ga ik snel verschonen"zei ik,en liep naar boven.
10 minuten later was ik al terug gedoucht verschoond en direct in pyjama, weer beneden was het direct etenstijd.
Direct zagen Arend en José dat Xantia erg moe was van alle indrukken van de middag.
Dus pakte hij een grote slab uit de la en deed deze over mijn hoofd.
Toen ik vroeg hoe ze daar aan kwamen zei papa,"weet je nog die webshop?".
"Waar we die rompers en printluiers hebben gekocht?".
"Toen Renske hier was"vroeg ik"Precies die bedoel ik"zei papa.
"Aangezien je de laatste tijd snel moe bent, heben we daar nog wat slabbers besteld".
Terwijl papa vertelde waren we aan tafel gaan zitten, en kreeg ik een slab om.
Dan vroeg Mirella of zij mij eten mocht geven.
"Als jij zelf niet te moe bent mag dat", antwoordde Arend.
Toen ze zaten te eten merkte Xantia en Mirella dat de keuze van hun ouders de juiste was.
Niet alleen zat Xantia behoorlijk te knoeien, maar ook behoorlijk te kwijlen.
Zodat de slab direct zijn nut bewees en na het eten echt smerig was.
Direct na het eten zei ik dat ik eigenlijk direct naar bed wilde, dat vonden Arend en José een goed idee.
Toen mamma vroeg of ze moest helpen, zei Mirella," ik help haar wel. en ga daarna nog 1 uurtje leren."
Dan gingen we samen naar boven waar ik direct op de verschoontafel ging liggen en Mirella me direct begon uitte kleedden.
Toen ze de romper opende roken we direct dat ik weer behoorlijk gepoept had.
Met ogen vol van schaamte keek ik haar aan, en wilde al zeggen dat ik dit niet leuk vond voor haar,maar dat lachte ze direct weg.
Toen ik fluisterde dat ik me nu echt een kleine meid voelde, keek Mirella me met een vernietigende blik aan, en zei.
"Zo mag jij jezelf niet naar beneden halen Xantia","maar het is toch zo?".
"Ik bedoel, ik pis en poep als een peutertje van anderhalf in mijn luier, moet verschoond worden,en vaak ook nog met eten geholpen worden".
"Nee Xantia zo is het niet, Wat je zegt is misschien waar,maar dat wil niet zeggen dat je een klein kind bent, voor mij blijf je mijn grote zus van 9 jaar".
Dan zei ik, je lijkt wel op die meiden op school die zeiden ook al zoiets" zuchtte ik.
"Nou dan zal het ook wel zo zijn lachte ik met een flauw lachje.
"Nou zie je het zoals het is"bevestigde Mirella.
Terwijl ze mijn romper los maakte en dan aan mijn vieze luier begon,en ook Mirella liet niets merken.
Nog geen 5 minuten later had ze me verschoond en aangekleed.
Dan poetste ik mijn tanden, en stapte in bed.
Dan kreeg ik een kus van Mirella, die daarna het licht uit deed en op haar kamer ging studeren.
Het koste haar deze keer veel moeite om haar aandacht erbij te houden, het gesprek met Xantia had er ook bij Mirella hevig ingehakt.
In principe begreep Mirella Xantia heel goed, ook al vond ze echt dat Xantia het heel goed deed zeker sinds ze Renske had leren kennen.
Aan het zelfvertrouwen van haar zusje viel nog wel wat te verbeteren, vond Mirella.
Na nog een poging te hebben gedaan zich op haar huiswerk te concentreren, legde ze haar boeken maar weg en ging naar beneden om bij haar ouders, haar hart te luchten.

Arend en José keken verbaasd op toen ze geluid op de trap hoorden, en begrepen dat 1 van hun dochters naar beneden kwam.
Dan ging heel voorzichtig de deur open, en stak Mirella haar hoofd om de hoek en zagen ze direct dat Mirella bijna huilde.
Direct stond José op liep naar de deur en nam Mirella in haar armen.
"Wat is er schat?", was het eerste wat ze vroeg.
"Ik maak me zorgen over Xantia", was het antwoord.
Dan vertelde ze hoe Xantia zichzelf zat af te kraken.
Dan zei José,"ondanks dat ze vorderingen vooruit maakt, kijkt ze begrijpelijk naar leeftijdsgenoten zonder handicap".
" Al helemaal naar degene die gewoon zindelijk zijn".
Dan nog iets nadrukkelijker, "stel je eens voor dat je het op haar leeftijd, of ouder het nog steeds 24/7 in je broek doet!".
Dat kon Mirella zich inderdaad maar moeilijk inbeelden, laat staan dat ze gewassen en/of aangekleed moest worden, en alsof José Mirella,s gedachten kon lezen zei ze.

"Het zou voor jou wel eens goed zijn, als je een voorbeeld neemt aan Renske en eens 1 a 2 weken spierverslappers slikt".
"En wel in een zo hoge dosering dat je het niet alleen 24/7 in je broek doet, maar ook dezelfde zorg en hulp als je zusje nodig hebt".
"Denk daar maar eens over na", sloot José het gesprek af.
Mirella zuchtte eens diep, hier moest ze inderdaad eens goed over na denken.
Direct toen Mirella weer in bed lag begon ze te malen, na 1 half uur het was inmiddels half 11 hield ze het niet meer uit, stapte haar bed uit.
Ging naar haar moeder en zei"ik doe het,en wel nu direct".
"Dat is goed, maar dat betekent ook dat je het gedurende die periode het ook op school in je luier moet doen", reageerde José.
Ondertussen lag Mirella op de verschoontafel en was José begonnen haar uitte kleedden.
Dan gaf ze Mirella een zetpil en 2 gewone spierverslappers.
Haalde het schaamhaar rond haar vagina weg, en maakte de schaamstreek verder schoon.
Dan pakte ze een dikke nachtluier van Xantia en 2 inleggers, poederde de billen en schaamstreek van Mirella, en deed haar de luier om.
Ook kreeg ze een romper aan alvorens José Mirella haar nachtemd aantrok.
Toen ze klaar was, stopte José haar in bed en gaf ze Mirella nog een slaappil, en verliet ze de slaapkamer.
Mirella sliep nu binnen 5 minuten, en inderdaad zonder wat te merken plaste en poepte ze net als haar zusje haar luier vol.
Toen ze de volgende morgen, na een diepe slaap wakker werd wist ze niet meer wat er gisteravond was gebeurd, maar voelde wel direct de natte en vieze luier die ze om had.
Om half 7 kwam José binnen, terwijl Arend Xantia hielp, hielp José Mirella uit bed waste en verschoonde haar.
Beneden gekomen zag Mirella dat ik mijn ontbijt al bijna op had.
Toen ik haar binnen zag komen wist ik niet wat ik zag, het leek wel of Mirella net zo,n dikke luier omhad als ik zelf.
pas nadat mamma het verhaal had verteld begon ik het begrijpen.
Dan zag ik dat pappa Mirella op een stoel vastzette, en hoorde mamma vragen.
Terwijl ze Mirella een slab voordeed, "wil jij Mirella eten geven Xantia?".
Vol van verbazing vroeg ik, moet Mirella gevoerd worden Mama?".
"Ja Xantia, we hebben Mirella minstens net zo afhankelijk gemaakt als jij bent op een slechte dag".
Daar keek ik verbaasd vanop, eerst Renske en nu mijn bloed eigen zus.
Dan stond ik op ging naast Mirella zitten en begon haar te helpen met het brood eten,wat mamma al in kleine stukjes had gesneden.
De thee had ze in een afsluitbare mok gedaan, met de deksel erop.
Ondanks dat zat de slab van Mirella al snel vol boter en jam vlekken.

 

[dark oebn]

leuk deel ik ben echt bednieuwt hoe het verder gaat

 

[luierdromertje]

HOOFDSTUK 10 DE ERVARING VAN MIRELLA(IN DIT STUKJE IS NIET XANTIA MAAR MIRELLA DE IK FIGUUR)
Behalve het 1e stukje.

Terwijl Xantia Mirella zat te voeren, verbaasde de hele situatie haar nog steeds.
Dat ik haar en niet zij mij eten gaf, dit bleef maar door mijn hoofd spoken.
Wat het nog maffer maakte, het leek wel of Mirella net als ik, een luier om had.
Ondertussen was Xantia begonnen Mirella brood te voeren, en zag dat ik (Mirella) er minstens net zo,n smeerboel van maakte als wat haar zelf vaak overkwam.
Ondertussen zag ik Xantia goed naar mij kijken, het leek wel of ze wilde weten of ik echt een luier omhad.
Dan zei ze,"jij hebt echt een luier om hé Mirella?".
Dan ging ze door, "en zo te zien heb je ook al geplast!".
Ondertussen ging Xantia rustig door met mij te voeren,dan voelde ik dat ik zat te poepen.
Direct zag ik Xantia kijken en dan vroeg ze,"heb jij in je broek gepoept Mirella" en terwijl Xantia mij zat te voeren kwam mama binnen,en Vertelde ze Xantia wat er met mij was gebeurd sinds ik haar gisteravond naar bed had gebracht.
Dan zei ze," dus het klopt dat jij een luier om hebt, en ook gebruikt?".
Dan zag ik dat Xantia zich afvroeg hoe dat moest naar school.
Dan nam mama het woord en zei, "Mirella zal net als jij Xantia ook naar school een luier moeten dragen en gebruiken."
"Ze heeft net als jij geen keus, want ze heeft net als jij geen controle over haar blaas en darmen".
Dan zei mamma tegen mij, "Ik heb luiers in je tas gestopt, 1 voor de koffiepauze, en de andere voor de lunchpauze".
"Verder zou ze me met de auto naar school brengen, en om half 3 weer ophalen.
Dan vervolgde, "maar je moet net als Xantia wel in het stoeltje zitten".
Dat deed me rood worden van schaamte, maar helaas mama was niet te vermurwen, ik moest in het stoeltje.
10 minuten later kwam Renske om Xantia te halen voor school.
Onderweg naar school vertelde Xantia Renske wat er gisteravond met mij was gebeurd.
Onderweg zei Renske nogmaals tegen Xantia dat ze zichzelf niet minder hoefde te voelen, dan de rest.
Vooral bij de scouting en crea-club had ze al veel laten zien.
Toen ze daarover nadacht moest ze toegeven dat Renske gelijk had.
Ondertussen had mama mij mijn jas aangetrokken en stapten we samen naar buiten.
Naar de auto,daar opende José het achterportier terwijl ik voorin wilde, maar José zei," Jij gaat nu net als Xantia of Renske in het stoeltje".
Dit vond ik niet leuk, maar begreep dat het moest.
Dan moest ik net als Xantia mijn armen langs mijn lichaam laten zakken,en trok José van beide kanten de riemen over mijn schouder omlaag tot in het kruis, en klikte ze vast.
Ik voelde me behoorlijk opgelaten, en dat werd nog erger toen mamma mij bij school uit het stoeltje haalde.
De meeste leerlingen keken wel even vreemd op, zag ik.
Behalve mijn beste vriendinnen, die bleven rustig op me wachten, zo snel als ik uit de auto was vertelde mama kort samengevat het verhaal.
Allemaal beloofden ze me te respecteren, en te helpen met eten en verschonen.
Dan gingen we snel naar Nederlands, de 1e les vandaag.

Direct toen meneer Van Laak binnen kwam, vroeg ik of ik over mijn situatie mocht vertellen.
"Als je het binnen 5 minuten kan, is dat prima".
Inderdaad had ik binnen 5 minuten mijn verhaal verteld.
Dan vroeg meneer Van Laak, de klas om mij te respecteren en indien nodig te helpen.
Dat ik die hulp echt nodig had bleek al in de koffiepauze, drinken uit een gewone beker ging al niet meer, maar gelukkig had mama een beker met grote oren en deksel in mijn tas gestopt.
Vol verbazing zagen Tineke Nienke en Sandra het aan, maar ze zagen al snel dat ik het echt nodig had.
Vlak daarna vroeg Tineke, "wat ruik ik?, heb jij in je broek gepoept, Mirella?".
Ik moest inderdaad toegeven dat ik nu niet alleen een natte maar ook vieze luier had.
Dan zuchtte ik dat ik er door die pillen, niets aan kon doen.
Tineke zei," kom dan gaan we naar het gehandicapten toilet en zal ik je verschonen".
Onderweg vertelde ik het verhaal van Xantia inclusief alle pesterijen.
Ook van het laatste geval met Theo en Piet, en bescherm engel Renske.
Direct zei Tineke dat ze dit ook afkeurde,maar dat ze nu veel respect voor mij had, maar ook voor Xantia en Renske.
Hoewel ik zag dat Tineke haar neus optrok door de poeplucht hielp ze me zonder morren met verschonen, zodat we op tijd klaar waren voor het lesuur Engels.
Nadat we ons bij Nienke en Sandra hadden gevoegd vroegen die direct"is het gelukt Tineke?".

"Ja hoor, fris is anders, maar respect voor Mirella".
"Dat ze bereid is te ondergaan wat haar jongere zusje van 9, dagelijks meemaakt.
Dan begonnen de lessen weer,na nog 1 lunchpauze,en nog 2 les uren was het tegen kwart over 2 weer voorbij, en mochten we naar huis.
Toen we naar buiten liepen, stond José al te wachten.
toen José vroeg hoe het was gegaan, zei Tineke, "die vieze luiers moeten verschonen was niet leuk,maar voor de rest!"
Dan vroeg José of de meiden thee kwamen drinken, alle 3 beloofden ze te komen en nadat ze hadden gezien hoe ik in het stoeltje werd gezet,
fietsten ze weg om 20 minuten later aan te bellen.
Na eerst thee te hebben gedronken, en mij te hebben verschoond, begonnen we rond 3 uur aan het akelige huiswerk.
Tegen kwartvoor 4 kwamen ook Renske en Xantia binnen, en nadat ook zij eerst thee hadden gehad kwamen ook zij naar boven om zich te verschonen.
Dat roken Mirella en haar vriendinnen direct aangezien zowel Xantia als Renske in hun luier hadden gepoept, maar ze hoorden ze niet.
Toch vroegen Tineke en Sandra," heb jij nu alweer gepoept Mirella ?".
Dan zag ik ze naar me kijken, maar ik was me van geen kwaad bewust.
Direct zei ik dat ook, "maar waar komt die poeplucht dan vandaan?", vroeg Sandra door.
Dan zei ik, "ik geloof dat Xantia en Renske net naar boven kwamen, en volgens mij hebben ze allebei een vieze luier,."
Dan ging ze verder,"mijn zusje is haar hele leven al incontinent, en wordt daar al jaren mee gepest, de arme schat".
Sinds we hier zijn komen wonen, gaat het beter, en vooral sinds ze Olaf Marjolein en Jan-Willem heeft leren kennen".
Dan vertelde ik ook nog hoe Renske haar had moeten beschermen, toen 2 rot jochies haar van haar fiets wilden trekken.
Hier schrokken de meiden wel van, en Nienke zei, "dat kun je niet maken, dat verdiend niemand".
Intussen was het 5uur geweest, wat betekende dat Tineke Sandra en Nienke naar huis moesten om te eten, en net toen ze naar beneden gingen, kwamen ook Xantia en Renske uit de kamer van Xantia.
Terwijl we naar beneden gingen vroeg Xantia,"Hoe ging het op school Mirella?".
"Beter dan ik had verwacht zusje, ik ontmoete in de klas alleen maar begrip.
Beneden gekomen schrok ik toen bleek dat Renske bleef eten, maar mamma zei direct," kalm maar Mirella als er 1 is die jullie respecteert is het Renske wel".

Dan vroeg José of Renske zelf kon eten of net als Xantia en ik geholpen moest worden.
Renske wilde graag gevoerd worden, maar Xantia gaf aan het vanavond wel zelf te kunnen.
Sterker nog ze wilde mij juist eten geven.
Dan zei Arend, "Dan krijgen we bijna het omgekeerde van gisteravond, maar ik doe je wel een slab om Xantia".
Dan zag ik dat ze een zielig gezicht trok, maar het uiteindelijk wel begreep.
1 maal aan het eten ging het prima met Xantia, ze knoeide nauwelijks.
Zelfs haar slab was na afloop helemaal schoon, op wat soep en jus vlekken na dan.
De slab van zowel mij als die van Renske zaten vol viezigheid, en was dus echt nodig geweest.
Na het eten hielpen Xantia en Renske met afwassen terwijl ik wat zat te lezen.
Na de afwas kregen we nog thee, daarna ging Renske naar huis en was het voor Xantia en mij bedtijd, hoewel het pas kwart over 8 was.'
Deze keer mocht Xantia mij verschonen en omkleden, en hoewel ik weer behoorlijk geplast en gepoept had, vertrok Xantia geen spier.

Ondertussen vertelde Xantia van het moment dat Renske laatst haar viezeluier verschoonde.
Nadat Xantia mij klaar had gemaakt voor de nacht, poetste ik mijn tanden terwijl mama Xantia hielp met het verschonen van haar luier.
Daarna kreeg niet alleen Xantia maar ook ik mijn nacht medicatie, waardoor ik al snel was vertrokken naar dromenland.
Ook plaste ik net als Xantia ook vanacht mijn luier vol zonder het te merken en waar Xantia het geluk had, deze nacht alleen maar te plassen, poepte ik mijn luier behoorlijk vol.
Toen mama me de volgende morgen uit bed haalde zei ze,"nou Mirella, jij hebt vanacht goed je best gedaan meisje".
"Zelfs je nachtpon en het hoeslaken zitten vol poepvlekken".
Ik schaamde me kapot, en dat werd nog erger toen Xantia verschoond en volledig aangekleed binnenkwam.
Triomfantelijk vertellende dat ze vannacht alleen maar had geplast, en zich vanochtend zonder enige hulp had gewassen verschoond, en aangekleed en als klap op de vuurpijl op de wc had gepoept.
Dan hoorde ik mamma vragen,"Xantia, wil jij Mirella wassen verschonen, en aankleden?".
"Ja hoor mam", dan pakte Xantia mijn hand nam me mee naar de badkamer, maakte mijn romper los en verloste me direct van die vieze luier.
Vervolgens waste ze me behoorlijk grondig, deze afhankelijkheid zorgde ervoor dat ik me kapot schaamde.
Dan realiseerde ik me dat het meestal andersom was, en begreep nu hoe mijn jongere zusje zich dan moest voelen.

Die schaamte werd nog groter toen ik terwijl ik gewassen werd, ik doodleuk stond te plassen, en vlak daarna ook nog poepte.
Dan keek ik vol schaamte richting Xantia, maar die reageerde totaal niet.
Toen Xantia me 10 minuten later had geluierd en aangekleed realiseerde ik me dat ik het 6e uur gym had, wat dus betekende dat ik moest sporten in een luier.
Direct riep ik mezelf tot de orde,"Mirella nou moet je niet zeuren je zusje heeft die keuze nooit
Die moet altijd sporten, met een luier om,of ze dat nou wil of niet en bovendien wist mijn klas ervan,en accepteerde het.
Dan gingen we samen naar beneden, voor het ontbijt.
Dan gaf mama me een kommetje yoghurt, maar ik merkte direct dat ik de kracht niet had om de lepel op te tillen en zelf te eten,Xantia zag direct dat ik enorm baalde.
Aangezien zij haar ontbijt inclusief medicatie al ophad kwam ze bij me zitten, nam de lepel over keek of mijn slab goed zat en begon me te voeren, wat haar tot mijn verbazing goed afging.
Wat me daarnaast direct opviel was dat Xantia zich door niets of niemand liet afleiden,zelfs niet toen om 10 voor 8 de bel ging, en mama Renske binnen liet.
Hoewel Renske ook van mijn situatie wist, keek ze er toch vanop dat Xantia in staat was mij eten te geven.
Na nog 5 minuten had ik mijn kommetje leeg, en mijn slab vol.
Nadat ze die had afgedaan, en mijn mond schoon had gemaakt trok ze haar jas aan, en vertrok ze met Renske naar school.
Bijna direct daarna, maakte mama mij los van de stoel, en hielp me in mijn jas.
Dan liepen Mirella en José naar de auto, eigenlijk wilde ik toch weer voorin zitten,maar José opende ook vandaag het achterportier en beduide dat ik weer in het stoeltje moest zitten, iets wat ik nu al een verschrikking vond.
Toch begreep ik dat ik daar niet onderuit zou komen, en ging dus met veel tegenzin maar in het stoeltje zitten waar mama me direct volledig vastzette.
Dan dacht ik, ( daar zit je dan Mirella), nauwelijks waren we onderweg, of ik merkte dat mijn luier nat werd, bijna direct gevolgd door een klein drolletje .
Om dan te bedenken dat het pas 10 over 8 was, en ik pas rond 10 uur verschoond zou worden.
5 minuten later kwamen we bij school aan, en hielp mama me uit het stoeltje en uit de auto.
Direct waren daar Nienke en Tineke, weer om me mee te nemen naar binnen,en terwijl Nienke me even later uit mijn jas hielp, vroeg ze direct of het klopte dat ik alweer gepoept had!
Ik kon niet anders dan toegeven dat dit klopte, en huilde zowat, maar Tineke en Nienke troosten me, en zeiden.
"Rustig maar Mirella de hele klas weet ervan en acepteerd het".
Ondertussen stonden we voor de deur van het aardrijkskunde lokaal, waar mevrouw kramer al op ons zat te wachten.
Direct zag ze mij benauwd kijken, en vroeg wat er aan de hand was maar ik was zo zenuwachtig, dat ik geen woord kon uitbrengen.
Dan legde zowel Tineke als Sandra een hand op mijn schouder en fluisterden er is niets om je voor te schamen Mirella".

Dan vertelde ik dat ik me het lot van mijn jongere zusje zo aantrok dat mijn ouders het een goed idee hadden gevonden, om mij dat ook te laten ervaren.
Nadat Mirella nog over de vorige avond had verteld zei mevrouw Kramer. " ik begrijp je tweestrijd, maar vindt toch dat je het goed hebt gedaan Mirella".
"Nogmaals een goeie zet van je ouders om jou het lot van je zusje te laten ervaren".
"Zodat je begrijpt wat zij dagelijks moet ondergaan".
"Wij de leraren steunen je ook, mocht er wat zijn meld het bij ons".
"Zodat we indien nodig, kunnen ingrijpen,"dat begrijp ik", antwoordde Mirella.
"Oké dan kan de les beginnen".
Ook de rest van de klas, vond het geweldig, hoe ik Xantia steunde, en me bereid had verklaard haar lot zelf te ondergaan.
Ondertussen had ik zonder het zelf te hebben gemerkt, alweer gepoept en gedurende de les plaste ik meerdere malen, ook zonder het zelf te merken geplast.
Meerdere klasgenoten hadden het wel gezien en vooral geroken,maar hielden uit respect hun mond.
Pas toen ik aan het begin van de pauze was verschoond, durfden Abel Koos maar ook Sabine Mirte en Janneke, te vragen hoe het kwam dat ik het nu ineens in mijn broek deed.
"Om het nog maar niet te hebben over je moeite met eten en drinken", ging Sabine door.
Net op dat moment liep onze mentor langs, en hoorde waar we het over hadden, en dus kwam mevrouw Vriezema naar ons toe, en vertelde kort het verhaal aan het clubje.
Dan zei ze dat ze in de pauze met mevrouw kramer had gesproken en zodoende op de hoogte was.
Dan zei ze dat we het er in het 5e uur( het mentor uur) over zouden hebben.
En zei erbij, dat ze het 6e uur erbij had getrokken, omdat ze dacht die tijd wel nodig te hebben.
De gymles zou dus uitvallen sloot ze af,en met een tot vanmiddag namen we afscheid, van de mentor.
Dan vroeg Tineke of ik weer hulp nodig had, bij het verschonen.
"Als jullie dat wiilen doen?, graag".
"Geen probleem Mirella, wij vinden het stoer hoe jij je het lot van je zusje aantrekt, en wat je ervoor over hebt, om haar te steunen".
Dan vervolgde Tineke, "Net als je zusje voor jou ondanks alles geen kleintje is, ben jij dat voor ons net zo goed niet,integendeel".
Inmiddels hadden we van de conciërge de sleutel van het invalide toilet gekregen,en waren Tineke en Sabine mij aan het verschonen.
Al snel merkte ik dat ze daar beide aardig handig in waren, want binnen 10 minuten was ik weer helemaal schoon,en konden we door naar het dubbele mentor uur.
Daar binnen gekomen zag ik dat de rest al allemaal op hun plaats zat,en niet alleen dat, want tot mijn verbazing hadden we vanmiddag bijzonder bezoek.
Mijn mond viel open van verbazing toen ik ze zag zitten.
Ik dacht na bijna 2 dagen geluierd naar school te zijn geweest alles wel te hebben gehad, maar deze verrassing sloeg alles.

 

[luierdromertje]

Xantia
HOOFDSTUK 11 MIRELLA DEEL 2(HOOFDPERSOON EN IK PERSOON)MIRELLA

Tot mijn grote verbazing zaten er vanmiddag 2 extra leerlingen in de klas,die bovendien nog veel te jong waren voor 2 havo.
Dat klopte ook wel, want de mentor had zonder dat ik het wist Xantia en Marjolein uitgenodigd.
Om over hun handicap, en met name hun incontinentie te komen vertellen.
Nadat mevrouw Vriezema, iedereen had verwelkomd, gaf ze het woord aan Xantia.
Die begon met te vertellen over haar incontinentie, waar ze haar hele leven al last van had.
"Ik ben nooit zindelijk geworden", en ging dan verder over haar lopen en spasmes,en vertelde dan dat ze lange tijd behoorlijk gepest was, maar dat dit de laatste tijd beter ging.
Dan zei ze,"ik voel me nog vaak minder dan leeftijdsgenoten.
Toen ik dat 2 dagen geleden weer eens liet merken, kreeg ik op mijn kop van Mirella".
Mede hierdoor besloten onze ouders , maar ook door een gesprek wat Mirella en ik die avond hadden, dat Mirella mijn situatie maar eens zelf aan den lijve moest ondervinden."
"Waar ze direct in mee ging".
"Ik hoop dat jullie door mijn verhaal, begrip hebben voor Mirella, en haar willen steunen en helpen"sloot Xantia haar verhaal af.
Daarna mocht Marjolein haar verhaal vertellen, en ook voor haar was er alle begrip.
Daarna mocht de klas vragen stellen,waarna het alweer tijd was om naar naar huis te gaan.

Aan de ene kant was ik opgelucht dat de klas het zo opnam, aan de andere kant, drong het nu echt tot me door dat ik mijn hele zelfstandigheid had opgegeven.
Juist dat gaf me wel een goed beeld van het dagelijks leven van Xantia maar ook van Marjolein.
Direct om kwart over 2 kwam de moeder van Marjolein ons halen, met het busje.
Alle 3 werden we in het stoeltje gezet, en op de inmiddels bekende manier vastgezet.
Ook dit was voor zowel Xantia als Marjolein dagelijkse kost.
Onderweg hoorde ik, dat ook de moeder van Marjolein het waardeerde dat ik zo met Xantia mee leefde en zelf ondervond, wat zij dag in dag uit ondervonden.
20 minuten later werden we thuis afgezet, ook Marjolein werd los gemaakt en ging mee naar binnen
Terwijl haar moeder naar huis ging,1 maal binnen, kregen we alle 3 een kop thee.
Alle 3 in een mok met grote oren en afgesloten door 1 deksel.
Ondertussen werd er doorgepraat over de presentatie van Xantia en Marjolein.
Nadat ik ze even later had bedankt, was het voor ons alle 3 hoog tijd voor 1 schone luier.
En tot mijn grote verbazing zei Marjolein, "dat regel ik wel, dan kan je moeder doorgaan met koken".
Boven gekomen zei Marjolein,"kom maar liggen Mirella", terwijl ze naar de verschoontafel wees ook hier werd ik zenuwachtig van maar Xantia zei, "kom maar liggen Mirella, Marjolein kan het heel goed".

"Ja maar ik ben niet alleen nat, maar heb ook een vieze luier", begon ik.
"Dat hoort erbij, en bovendien ben ik zelf ook goed naten weet helaas maar al te goed hoe een vieze poepluier aanvoelt", deed Marjolein luchtig.
Uiteindelijk ging ik aarzelend liggen, direct opende Marjolein mijn broek en romper,om daarna direct mijn luier te openen.
Toen die 1 keer open was, zei ze dat ik inderdaad mijn best had gedaan.
Dan begon ze me aan alle kanten te wassen,.
Uiteindelijk had Marjolein bijna 1 kwartier nodig om mij weer schoon te krijgen.
Dan pakte Marjolein een en tena ultima en 2 inleggers, maar dat zag ik maar half en dacht dat ze alleen maar een tena maxi pakte.
Terwijl zij dat deed, lag ik zonder het te merken, te plassen,en precies op dat moment, gleed Marjolein met haar hand langs mijn schaamstreek.
"Mirella, wat doe je nou?", riep Marjolein geschrokken.
Ik begreep niet wat ze bedoelde, maar dan zei Xantia,"je lag zonder het zelf te merken te plassen Mirella.
Dat klonk me ongelovelijk in de oren, maar toen ik opkeek, bleek het echt zo te zijn de schaamte was van mijn gezicht af te lezen.
Ik was nog niet eens 48 uur incontinent, en begreep nu al hoe Xantia en Marjolein zich vaak voelden.
Nadat Marjolein mij grondig had gewassen en me een schone luier had omgedaan, voelde ik direct dat deze veel dikker was en strakker zat dan ik gisteravond had ervaren.
Toen ik er naar vroeg begon Marjolein te lachen, maar zei niets,en beduide Xantia om te zwijgen.
Dan mocht Xantia komen liggen, en zag ik dat Marjolein een tena ultima en 2 inleggers pakte terwijl Xantia was gaan liggen knipoogde Marjolein naar mij, en zei.
"Let op Mirella je zusje krijgt de zelfde behandeling als jij net".
Toen ze klaar was, en Xantia kwam staan zag ik wat voor dikke luier Xantia om had.
Die net zo strak om haar benen en billen zaten als bij mij.
Direct begreep ik dat die ondeugende Marjolein ook mij een tena ultima met erin 2 inleggers had omgedaan.
Nadat Xantia verder was aangekleed, was Marjolein aan de beurt.
Dan vroeg Xantia, "Wil jij ook een tena ultima met 2 inleggers Marjolein?".
"Nee laat maar, dat is voor kleintjes, doe mij maar een tena super, dat is genoeg voor grotere meisjes".
Ik keek teleurgesteld, maar zag dan dat Xantia naar me knipoogde terwijl ze niets zei,
en fluisterde dan," dat kan dat opdondertje wel zeggen, maar daar ga ik niet in mee" dan ging ze verder.

"Marjolein krijgt een tena ultima met niet 2 maar 3 inleggers om".
Dan beduide Xantia mij om de riem die aan mijn kant van de tafel zat, te pakken en aan te rijken.
Zelf pakte Xantia de andere kant,precies op de buik van Marjolein kwamen ze samen, en klikte Xantia ze vast.
Toen Marjolein het in de gaten had, was het al te laat en lag ze helemaal vast.
Dan begon Xantia haar schoon te maken.
Toen dat klaar was vouwde ze 1 luier open, en vroeg mij om de benen van Marjolein omhoog te houden, toen haar benen omhoog kwamen zagen we dat Marjolein alweer had geplast,en nu lag te poepen.
Dan zei Xantia om Marjolein een beetje te kleineren,"had jij niet even kunnen wachten tot jij je luiertje om had kleine meid?".
Marjolein was dit gedoe al helemaal zat en wilde los,wat ze met een grote mond ook eiste .
Om te laten merken, wie er op dit moment de baas was, en tevens om haar toegenomen zelfvertrouwen te tonen trok Xantia een speen uit haar borstzak en duwde die in Marjoleins open mond.
Dan keek ze mij aan, en zei." zo Mirella van die kleine meid hebben we voorlopig geen last meer".
Hier moest ik om lachen.
Zo lieten we Marjolein wel 1 kwartier liggen.
Dan gaf Xantia Marjolein de keuze, "of we maken je los houd deze luier om, en je laat ons met rust.
Of we laten jou hier liggen en gaan zelf beneden thee drinken."
Daar moest Marjolein over nadenken.

Uiteindelijk besloot ze eieren voor haar geld te kiezen, en te doen wat wij vroegen.
Dan haalde Xantia de de speen uit haar mond, en maakte haar los.
Dan zei Xantia plagerig, "dat krijg je er van als je mij en Mirella stiekem eeen dikke luier, met inleg om doet.
Dan deden we nog wat spelletjes, waardoor het snel 5 uur was, en Marjolein naar huis moest.
Dan kwam José binnen direct had ze door hoe wij elkaar hadden zitten plagen, maar zei daar niets van.
Dan keek ze Marjolein aan en zei, Marjolein als je wilt, mag je blijven eten".
Dat wilde Marjolein wel, en vroeg of ze dan even naar huis mocht bellen direct gaf José haar de telefoon.
Wilma en Henk vonden het goed, als ze maar rond 8 uur thuis was.
Bijna direct daarna gingen we aan tafel, en kregen we alle 3 een slab voor.
Terwijl Marjolein en Xantia fit genoeg waren om zelf te eten, had Mirella zo weinig kracht dat ze nauwelijks bestek kon vasthouden.
Terwijl Xantia en Marjolein voorzichtig hun witlof op aten, hadden José en en Arend aan mij de handen vol.
Slechts met kleine hapjes kreeg ik wat binnen waardoor we pas rond half 7 klaar waren met eten,en ook nu waren de slab van zo wel Xantia als van Marjolein bijna schoon terwijl de mijne, vol saus vlekken zat.
Na het eten zei José, "het lijkt me het beste dat Mirella direct gaat douchen en daarna gaat slapen".
" Nou mamma", protesteerde ik.
"Luister voor dat jij gedoucht en verschoont bent, zijn we anderhalf uur verder".
Dan zei ik maaar niets meer, en ging met Xantia naar boven.
Terwijl Marjolein naar de wc ging om te verschonen, en op de wc te poepen.
Hoewel ik pas 2 dagen, weer in mijn luier poepte was ik nu al jaloers op Marjolein.
Boven gekomen moest ik direct op de verschoontafel gaan liggen waar Xantia me begon uitte kleedden, op het laatst had ik alleen nog een luier om, en toen die open was moest ik op mijn zij draaien, met mijn billen naar Xantia.
Ik wist niet waarom, maar had wel een vermoeden, en toen ik hoorde dat Xantia een pil uit de blister drukte, wist ik genoeg.
Ik zou weer een zetpil krijgen ,binnen de minuut zat die er al in.
Dan zei Xantia dat ik op mijn zij moest blijven liggen, omdat ze me direct ging wassen al snel was het zo ver, waarbij er geen plekje werd overgeslagen.

Het duurde ruim 20 minuten voor ik gewassen was waarna ik een nachtluier met weer 2 inleggers om kreeg en mocht ik komen zitten, en trok Xantia mij de nachtpon aan.
Dan moest ik mijn tanden gaan poetsen, waarna ik direct in bed werd gelegd,tot slot kreeg ik van Xantia een slaappil.
Dan fluisterde Marjolein of Xantia nog 1 spelletje wilde doen.voordat Marjolein 1 uur later naar huis moest.
Dit maakte mij jaloers, helemaal toen Xantia instemde.
Ik wilde wel maar kon al niet meer reageren, doordat de slaappil al begon te werken.
Een paar minuten later sliep ik al, terwijl mijn jongere zusje en haar vriendinnetje beneden zaten te kaarten.

 

[luierdromertje]

HOOFDSTUK 12 MIRELLA DEEL 3

Tegen kwart over 8, kregen Xantia en Marjolein de opdracht om het spelletje af te ronden.
Omdat het voor Marjolein tijd werd om naar huis te gaan, en Xantia zo zoetjes aan naar bed moest,maar net op het moment dat Wilma aanbelde, plaste Marjolein haar luier vol.
Dat niet alleen maar het leek wel of ze een acute diarree aanval had.
Uit het niets spoot de poep met grote hoeveelheden haar luier in,met als gevolg, dat haar luier begon te lekken.

Zo, dat ook haar romper en broek, direct vol poep zaten wat tot gevolg had dat Marjolein hard begon te huilen.
Xantia schrok ervan en sloeg direct een arm om haar heen,en vroeg wat er was.
Dan stotterde Marjolein, dat het haar nu allemaal even te veel werd na alle ervaringen met Xantia en Mirella
Hier schrok Xantia van, met als gevolg dat ook zij haar luier weer vol poepte.
Dan realiseerde Xantia zich dat Marjolein, de laatste tijd bijna niet meer in haar luier poepte en doordat ze zelf ook van tijd tot tijd op tijd bij de wc was, om te poepen, wist ze heel goed hoe prettig dat was.
Ondertussen was Wilma binnen gekomen, om Marjolein op te halen.
Toen ze de situatie had overzien, ging ze direct in overleg met José.
Besloten werd, dat Marjolein vannacht hier zou blijven, en José haar morgen naar school zou brengen.
Nachtkleding en luiers, kon ze wel van ons gebruiken.
Nadat Marjolein was verzorgd en in bed was gelegd was ik(Xantia ) aan de beurt.
Direct zagen José en Wilma, dat ik na de gebeurtenissen van vandaag een beetje van slag was,en omdat ik erg moe was, moesten ze me met alles helpen.
Een kwartier later, lag ook ik in bed, maar kon de slaap niet vatten.
Het hele gebeuren van vandaag spookte door mijn hoofd.

Uiteindelijk stond ik tegen half 10 op, en ging naar beneden.
Direct toen ik binnen kwam vroeg mamma,"wat is er Xantia?".
"Het verbaasd me nog steeds, hoe Mirella meeleefd, ik bedoel 1 luisterend oor is 1 ding,maar om dan zelf een luier om te willen!"
" Wat ik al helemaal niet begrijp, dat ze net als Renske er in mee gaat om, een hoge dosering te slikken, zodat ze nu niet alleen incontinent is,
maar nog meer dan ik overal bij geholpen moet worden".
"Om er dan met eten nog een grotere smeerboel van maakt dan ik al doe," sloot ze haar verhaal af.

Dan nam José het woord," om te beginnen vonden ook je vader en ik het een goed idee om Mirella jou situatie eens aan de lijve te laten ervaren".
"Zo dat ze ervaart waar jij dagelijks tegenop loopt,maar dat is maar de helft van het verhaal, Mirella schrok van jou toen jij je zelf zo zat af te kraken eer gisteravond."
"Terwijl Mirella juist vindt, dat jij het gigantisch goed doet".
"Toen hebben wij tegen haar gezegd"stel jij je eens voor, dat jij op jou leeftijd in deze situatie zat".
"Hiermee ging ze naar bed, om anderhalf uur later weer bij me te komen, en aangaf dat ze het zelf wilde ervaren".

"Dus krijgt ze nu 2x per dag medicijnen, die er net als bij Renske voor zorgen dat, ze voorlopig incontinent is en dus net als jij een luier moet dragen, bovendien krijgt ze een dusdanig hoge dossering dat ze bijna geen kracht in armen en handen meer heeft."
"Waardoor ze daarnaast moeite heeft met slikken en kauwen".
Dan zei ik," ik vond al dat Mirella er nog een grotere smeerboel van maakte dan ik al doe".
"dat heb je goed, Xantia", antwoordde José.
Dan kreeg ik nog een beker warme melk, en ging daarna terug naar bed.
Gelukkig had mamma me een slaappil gegeven, waardoor ik nog vrij snel in slaap viel.
Toen ik de volgende ochtend wakker werd was de slaappil nog niet uitgewerkt, wat te merken was toen ik opstond, en daardoor nauwelijks op mijn benen kon staan.
De volgende ochtend merkte ik dat ik vannacht weer behoorlijk gepoept had, maar aan de reactie van mama te zien, was ik niet de enige.
Dat kon ik zien toen ze binnen kwam, en de vieze poeplucht opsnoof,en omdat ze zei, "daar hebben we alweer een vieze luier, je zus had vannacht ook een poepluier".
Dan legde mamma me op de verschoontafel kleedde me uit, verwijderde de vieze luier waste me grondig, en kleedde me weer aan.
1 maal aan het ontbijt realiseerde Mirella zich dat zij vanavond voetbaltraining had, en Xantia naar de creaclub ging.

Ik( Mirella)speelde al sinds mijn 8e bij de plaatselijke voetbalclub, eerst gemengd met de jongens, en sinds 2 jaar in een meisjes team.
Hardop overwoog ik om vanavond niet te gaan, dat hoorde Xantia en die reageerde direct," waarom niet Mirella?".
"Wat dacht je zelf" antwoordde ik een beetje kortaf.
"Ik zou het niet weten antwoordde Xantia zo luchtig mogelijk.
Hoewel ik aan haar gezicht zag, dat ze me best begreep, hield ze zich bewust van de domme.
Dan kwam papa binnen hoorde waar we het over hadden en zei, " dat is geen excuus Mirella, jij gaat vanavond gewoon trainen".
"Mama brengt je weg, en haalt je weer op".
Dan vervolgde papa,"we vertellen direct bij aankomst, over jou situatie".
Dan besloot ik om gewoon te gaan trainen, ik had A gezegd, en B hoorde daar automatisch bij.

Dan hoorde ik Xantia huilen ik schrok me rot,waarom huilde ze?, vroeg ik me af.
Dan realiseerde ik me dat zij die keuze nooit had, zij moest altijd met een luier om sporten,en het was dus een gegeven, dat ze in een luier naar een (sport) activiteit ging.
Waarbij ze het op de meest onmogelijke momenten in haar luier deed,en werd indien nodig zonder pardon, met iedereen er bij in de kleedkamer verschoond.
Dan sloeg ik mijn arm om haar heen, en zei," dit had ik mij niet eens mogen afvragen ik heb net als jij, geen keuze".

"Dus moet ik maar accepteren dat ik incontinent ben,net als jij".
Dan hoorde ik mama zeggen," zo ken ik je weer Mirella".

VOETBALTRAINING

Tegen half 7 stapte ik de kleedkamer in en zag dat ik niet de 1e was,de trainster, was er ook al.
Direct stapte ik op haar af, vertelde over Xantia, en hoe ik haar steunde dat vond ze sportief, van mij.
Dan keek ze me aan en zei dan, dat ik dat zelf aan de andere meiden moest vertellen.
Dan zei ze toen ze zag dat ik het door deze opmerking, benauwd kreeg, ik steun en begrijp je".
Dan kwamen stuk voor stuk de andere meiden binnen, helaas waren er een paar bij die dachten grappig te moeten doen, en riepen," Wat heb jij ineens een lekker dik kontje Mirella".
Dan kregen die gene direct een gele kaart te zien, en wisten dat ze op hun tellen moesten passen.
Want nog een opmerking, en ze konden direct vertrekken,en waren dan automatisch geschorst voor zaterdag.
Toen iedereen binnen was vroeg de trainster om stilte, en gaf mij het woord.
Dan vertelde ik over Xantia, en dat ze het best moeilijk had met haar handicap, en mijn steun nodig had.
Ook vertelde ik dat mijn ouders vonden dat ik om haar te steunen,zelf maar eens moest door maken, wat zij dagelijks ondervond.
Terwijl ik het verhaal vertelde, zat ik onbewust te plassen,Noortje Nicolien en Thessa merkten het wel, maar 1 blik van de trainster was voldoende om ze stil te houden.

Baukje zei zelfs dat ze het geweldig vond hoe ik mijn zusje steunde, dan was het tijd om het veld op te gaan waar we aan de warming-up begonnen.
Wat ik wel irritant vond, was dat op het moment dat ik door mijn knieën ging, ik voelde dat mijn luier nat werd..
Dan gingen we dribbelen met de bal, en overspelen en ook het verdedigen en aanvallen kwamen aan bod.
Toen ik na een tijdje bukte om de bal op te rapen en in te gooien, stond ik ineens te poepen.
Helaas werd dit door meerdere meiden opgemerkt, maar tot mijn opluchting voorkwam een blik van de trainster, en de waarschuwing van eerder vanavond vervelende reacies.
Na 1 uur was de training voorbij en mochten we douchen.
Direct schoot ik het toilet in maar voor ik de deur dicht had kwam Baukje achter me aan,en vroeg,"zal ik je helpen Mirella?".
Dan zag ik de trainster kijken, en vragen"wat zei jij daar Baukje?".
"Ik vroeg alleen of ik haar kon helpen", antwoordde Baukje.
"Oké dan is het goed"was de reactie,2 minuten later was mijn luier af, en weggegooid.
Dan liepen we samen naar de douche, toen ik 10 minuten later schoon was hielp Baukje me ook met, afdrogen luier omdoen, en aankleedden.

Direct merkte ik dat het zitbankje hiervoor te smal was,maar met hulp van de trainster, lukte het staande ook.
Dan gaf ze me nog een compliment, en zei ze vlak voor we naar huis gingen, "als jullie je zaterdag ook zo gedragen!".
"Behalve die vervelende opmerking van het begin natuurlijk".
Dan was het echt tijd om naar huis te gaan.

Thuis aangekomen, zag ik dat Xantia door Mirte en Miranda werd thuis gebracht, van de creaclub.
Onder het genot van een mok koffie werd nog even nagepraat.
Direct vertelde ik het verhaal van deze avondtraining.
"Fijn om te horen dat, het positief werd opgepakt"reageerde José.
Ook Xantia reageerde verheugd,"Ik zou bijna mee komen doen". grapte ze.
"Laten we dat maar niet doen", hapte Arend direct.
"Nee hoor, het was maar een grapje",lachte Xantia.
Door alle drukte was het bijna half 10, voor beide meisje verschoond en wel in bed lagen.

ZATERDAG VOETBALTRAINING EN SCOUTING

Deze ochtend waren beide meisjes, om half 7 alweer wakker.
Xantia verheugde zich alweer op de scouting, hoewel dat pas om half 2 vanmiddag was.
Aangezien het mooi weer en redelijk warm zou worden, ging ze er vanuit dat de activiteiten buiten zouden zijn.
Die middag zeiden Coby en Hans, direct bij binnenkomst dat er insignes verdiend konden worden.
Direct zeiden ze erbij, dat iedereen op zijn/haar eigen niveau beoordeeld zou worden.
"Logisch", riepen Anouk en jaap,"anders hebben Olga Olaf Marjolein Jan-Willem Xantia en Martijn geen schijn van kans".
"Juist en dat moeten we dus niet hebben", antwoordde Hans.
Op de vraag of er nog creatieve ideeën waren, kwamen Anouk en Jaap met een gewaagd plan, rolstoel trekken.
Daarop zei Hans,"dat zien we later wel, "wat dachten jullie van werken in de groente tuin?"
Dan keek hij Olaf en Marjolein aan, en zei"aangezien het allemaal in bakken op hoogte staat, is er ook voor jullie genoeg te doen".

DE VOETBALWEDSTRIJD

Ondertussen waren op het voetbalveld zowel het team van Mirella, als de tegenpartij bezig met de warming up.
Om vervelende toestanden te voorkomen, waren de meisjes van de tegenpartij ingelicht over de situatie van Mirella,maar ze hoefde niet bang te zijn, want alle meiden hadden respect voor haar.
Vandaag stond Mirella in de basis, als aanvallende midden veldster samen met Vanessa en Carmen.
Terwijl Sasja Judith en Hanny de aanvalsters waren.
Saskia Ingrid Hanna en Sonja waren de verdedigsters, terwijl Cindy in het doel stond.
Dan werd de warming up afgesloten, en werd Mirella aangewezen als aanvoerster.
Direct melde ze zich bij de scheidsrechter voor de toss,haar team Victoria won de toss.
Dus mochten ze kiezen van welke kant ze wilden spelen.
Mirella koos er voor om de eerste helft tegen de zon in te spelen.
Dan namen alle meiden hun positie in, en kon de wedstrijd beginnen.
Al direct bleken de teams van gelijkwaardig niveau waren,lange tijd ging de wedstrijd dan ook gelijk op.
Van opmerkingen over haar incontinetie had Mirella weinig last, vooral omdat ze een tena super in plaats van een maxi droeg.
Ook met lopen of schieten van de bal niet, hoewel ze de luier wel voelde zitten.
Tijdens de wedstrijd merkte ze dat het nodig was, aangezien ze zonder het te merken had geplast, en na een tijdje de luier echt nat voelde worden.
In de rust vroeg Baukje fluisterend," moet je nog verschonen Mirella?".
Ik wilde antwoordden dat het niet hoefde, maar op he moment dat ik dat wilde doen voelde ik dat ik zonder er wat aan te kunnen doen, zat te poepen.
Direct kreeg ik een knal rooie kop, zodat alle meiden wisten wat er aan de hand was.
Dan zei Baukje zo luchtig mogelijk, "laten we toch maar even verschonen Mirella.
Dan zei de trainster, "doe het wel snel, want over 7 minuten begint de 2e helft".
Dan snelden we snel het toilet in, en begon Baukje me direct uit te kleden.
Verwijderde mijn vieze luier, en maakte me zo goed mogelijk schoon,en deed me een schone tena super om, sloot de romper.
En trok de sportbroek omhoog, en precies op tijd waren we klaar, en liepen met de andere meiden terug naar het veld.

 

[luiers:)]

Geweldig verhaal

 

[luierdromertje]

Xantia

HOOFDSTUK 13 EEN SURPRISE ( MIRELLA=IK)

Direct nadat Mirella was verschoond, begon de 2e helft.
Ook de 2e helft liep voor VICTORIA geweldig, en er werd gewonnen.
Na afloop toen alle meiden hadden gedoucht, en op het punt stonden om naar huis te gaanvroeg de trainster, om even te wachten omdat ze nog wat leuks in petto had.
Dan vertelde ze dat we in de 1e week van de zomervakantie, op trainingskamp zouden gaan, op TEXEL, direct zei Mirella dat ze er vanuit ging dan nog steeds incontinent te zijn.
"In dat geval blijf ik thuis'.
Dat die die opmerking niet gepikt werd bleek direct , want alle meiden vielen over me heen.
Sasja en Judith vroegen door," waarom wat is het probleem?".
Dan zei ik, "het is niet alleen zo dat ik incontinent ben, maar ook geholpen moet worden, met douchen en aankleden".
Om dan te zuchtten, ik kan niet eens zelfstandig eten".

Dan gingen we naar de kantine, om wat te drinken.
Nu pas merkte ik dat ik de speciale mok en mijn slab niet bij me had,maar Ingrid en Sonja zeiden dat er in de kast in de keuken aangepaste mokken van het G team stonden, en ook wel slabbers.
Karin ging direct kijken, en het bleek te kloppen, al snel was ze terug met een mok en een slab voor mij.
Dan deed Karin mij de slab om, en werd er koffie in de mok geschonken.
Direct kwamen Sonja en Ingrid bij me zitten, en vertelde Ingrid over haar gehandicapte broertje die in het G team speelde.
Dan hielpen Sonja en Ingrid Mirella met drinken en eten van de lekkere taart.
Dat werd gezien door alle andere meiden van haar team, maar zagen ook dat Mirella zich hier voor schaamde.
Ook weer direct begrijpend hoe Xantia en Marjolein zich vaak moesten voelen.

Toen alles op was, vroeg ik," snappen jullie nu, waarom ik niet mee ga?".
Dan vroeg Karin, "Mirella blijft Xantia ook om die rede thuis?".
"Nee Karin zij gaat elke week naar scouting en de crea-club, en gaat ook mee met uitstapjes of kamp, maar daar zitten er meer die incontinent zijn, en hulp nodig hebben met eten en aankleden en dergelijke,en hier ben ik de enige"zuchtte ik.
Wat betreft volledige incontinentie wel" antwoordde Karin," dat wil zeggen in onze groep maar volgens mij hebben we wel meerdere bedplassers in het team".
" Als je goed hebt opgelet, weet je dat er meerdere meiden van die speciale broekjes dragen tijdens busreizen".
Nou Karin het zei, herinnerde Mirella zich dat ze dat inderdaad al een paar maal had opgemerkt en dan dacht ze dat Baukje er 1 van was, wat dat betreft hoefde ik me dus nergens voor te schamen.
Al snel had ik door dat niet alleen Baukje maar ook Cindy en Vanessa nog in bed plasten en dat Baukje en Sasja bij lange busreizen naar uit wedstrijden zo,n broekje aan hadden.
Nu drong het tot me door waarom Baukje direct achter me aan kwam toen ik me op het toilet wilde verschonen, en me daarmee wilde helpen.
Deze informatie moest Mirella even op zich in laten werken.
Baukje had dit direct in de gaten, en zei," als ik voel dat ik moet plassen, moet ik ook binnen 5 minuten op de wc zitten anders doe ik het in mijn broek."
Dat ze er tijdens de training of wedstrijd geen last had kwam doordat ze het vocht dan goed uitzweette.
"Dus als er geen toilet in de buurt is, draag jij zo,n broekje?" begreep ik.
"Ja helaas wel, mijn hele leven lang al" verzuchtte Baukje.
Dan zag ik Karin binnen komen,die vroeg of we, als we klaar waren en naar de kantine wilde komen,omdat ze nog wat leuks had.
Binnen 5 minuten, zat het hele team in de kantine, dan pakte Karin een envelop uit haar zak haalde de brief eruit en las deze voor.
Daar stond een uitnodiging in voor de 1e week van de zomer vakantie, een voetbalkamp van de KNVB op Texel zou zijn, direct liet ik nog eens merken dat ik niet mee ging.
Dan vroeg Karin nogmaals," wat is dat nou Mirella?".
Dan vertelde ik dat ik voor langere tijd spierverslappers zou slikken en incontinent zou zijn en net zo als vandaag ook hulp nodig had met eten, en gewassen en aangekleed moest worden.
Om dan te vervolgen "die slab is nog niet alles, maar ik moet net als mijn zusje als een Peuter gevoerd worden".

" Ik weet niet hoelang ik in deze situatie moet blijven."
"Dat maakte voor Karin maar ook voor het team niet uit.
"Je weet dat we bedplassers in de groep hebben, en dat er zijn die net als ik ook overdag speciale broekjes dragen", reageerde Baukje.
"Bovendien komen er ook G teams, en ook daar zitten erbij die incontinent zijn dus dat is voor jou geen rede om thuis te blijven".
"Trouwens voor we zo naar huis gaan, gaan we eerst samen eten, dit deed me diep zuchtten
Dan zei Karin "Mirella kom op meid, zoals gezegd luiers hebben we hier wel, en jullie ouders zijn op de hoogte".
Dit zorgde dat ik weer rustig werd.
Na nog 1 beker thee, was het tijd om te eten.
1 maal aan tafel deed Karin mij de slab om, en vroeg wie mij wilde helpen met eten.
Verschillende meiden boden zich aan, uiteindelijk viel de keus op Noortje en Judith,maar voor we echt gingen eten vroeg Karin nog," hoe staat het met jou luier Mirella?".
Nu werd ik vuurrood maar weer rustig, toen Baukje Thessa nog eens zeiden dat er niets aan de hand was.
Ook vonden ze dat ik mijn zusje zo fantastisch steunde.
Ook vertelde Thessa dat ze nog in bed plaste, en zelfs regelmatig poepte.
"Bovendien, als ik gestrest ben moet ik ook overdag oppassen", sloot ze haar verhaal af.
Dan was het tijd om aan tafel te gaan.
Gelukkig hadden ze een passende slab gevonden, ondertussen verschoonde Thessa me nog een keer,en terwijl ik daar met een knal rooie kop lag.
Zei ze,"het is niet erg, je kunt er niets aan doen trouwens ik was al ruim 6 jaar, toen ik overdag eindelijk zindelijk was en snachts plas ik nog steeds in bed".
"Dan draag ik nog een tena broekje, voor meisjes van 8-15 jaar maar hoe dat moet als die straks te klein zijn?, en ik dan nog steeds elke nacht in bed plas!."
"Dan zal ik ook naar de tena maxi, ultima of nog sterker moeten"Zuchtte ze.
Dan was het echt tijd om aan tafel te gaan, deed Thessa me de slab weer voor en begon me te voeren.
Terwijl ze door meimerde over haar eigen toekomst wat betreft het bedplassen.
Zat ze mij te voeren, terwijl ze zelf haar eigen bord ook leeg at.
Ondanks alles voelde ik me toch opgelaten, helemaal toen ik weer eens ongecontroleerd in mijn luier zat te poepen.
Ik probeerde om het niet te laten merken, maar helaas voor mij, hadden Cindy Karin Baukje en Thessa het al gemerkt, en bood Baukje aan om me direct na het eten opnieuw te verschonen.
Direct zei ik dat dit niet kon omdat ik geen schone luiers meer had, " dus ga ik nu naar huis, om te verschonen".
Dan nam Karin het woord, en zei" om te beginnen zijn we zo klaar dus even geduld".
"Punt 2, in de kleedkamer, liggen tena super en maxi luiers in alle maten voor algemeen gebruik".
"Want zoals eerder gezegd je bent hier echt de enige niet Mirella, wat voor maat heb jij?".
"Ik geloof m", antwoordde ik.
Direct wilde Baukje en Thessa me mee nemen, maar Karin zei.
"Dat doe ik wel ruimen jullie de tafel maar af, en zet de dvd met de ek finale 2017 maar vast klaar".
Terwijl Karin mij mee nam naar de kleedkamer, er lag daar inderdaad een enorme voorraad luiers in allerlei soorten en maten in de kast.
Ik keek mijn ogen uit, nu bleek dat ik absoluut niet de oudste laat staan de enig was met dit probleem.
Vooral dat het niet alleen de kinderen of tieners waren, maar net zo goed volwassen mannen en vrouwen.
Dan vroeg ze terwijl ze me schoon waste, "wist je dat 1 op de 10 volwassenen nog iedere nacht in bed plast, en 1 op de 100 volwassenen incontinent is?".
"Wat ze dus in principe hun hele leven houden".
Nu begreep ik dat Xantia de rest van haar leven last bleef houden van dit probleem,en mompelde ik," dat van Xantia gaat dus nooit over".
"Nee Mirella waarschijnlijk niet" antwoordde Karin, terwijl ze me een schone luier om deed en ik verder werd aangekleed.
Toen we terug liepen naar de kantine, vroeg ze.
"Wist je dat ik het tot mijn 15e niet alleen snachts maar ook overdag regelmatig in mijn broek deed".
"Dus dag en nacht, ook naar school of voetbal een luier om had en lang niet altijd begrip ontmoete maar vaak juist werd uitgelachen".
Dan vertelde ik hoe Xantia vaak gepest werd, en laatst zelfs door Renske ontzet moest worden.
Direct gaf Karin aan dit te herkennen.

Vooral het verhaal van Renske verbaasde haar, Ondertussen waren we terug in de grote zaal.
Waar bijna alle andere meiden en vrouwen al klaar zaten om de finale te kijken en bij 3 had ik de indruk dat ze een luier droegen, waarvan, 2 minstens zo sterk als de mijne.
Dan fluisterde Karin," ik zei je toch dat het op alle leeftijden voor komt".
"Bovendien heb je net verschillende maten en sterktes. zien liggen".
Binnen gekomen kregen we allemaal weer een mok thee en weer wat lekkers.
Ondertussen had ik al opgemerkt dat Baukje en Thessa een luierbroekje aan hadden aangetrokken.
Voor mij hadden ze de thee in een afsluitbare mok gedaan.
Wat mij opviel, was dat ik niet de enige met een aangepate mok was, ook al was ik wel de enige in mijn groep.
Want zowel in de jongere als de oudere groepen had ik er een aantal gespot.
Later kwamen ook de zowel de dames en heren van het 1e binnen.
Waarbij het me leek, dat er ook hier zowel bij de dames als de heren enkele een luier om hadden.

Bij de meeste de plus variant, die bijna niet op viel.
Bij andere die maxi of ultima droegen, viel het als je goed keek wel enigzins op.
Dan opende de voorzitter de avond, en wenste ons een leuke avond.
Vlak voor het begin kregen we nog een mok koffie of thee vlak daarna begon de wedstrijd, en werd het muisstil in de kantine.
In de loop van de eerste helft merkte ik dat ik had geplast.
Ook rook ik een poeplucht maar merkte direct dat ik het niet was, maar wie wel, wist ik op het moment niet.
Daar kwam ik pas achter toen we in de rust van de wedstrijd weer verschoond werden,Thessa bleek 1 van de ongelukkige te zijn.
Ook bij het dames team merkte ik dat er een paar in hun luier hadden gepoept.
Tijdens de rust, moest er echt geselecteerd worden, wie er in de korte tijd die er was persé verschoond moesten worden,of wie het zelf op het toilet kon.
Of wie er kon wachten tot na de wedstrijd,besloten werd dat wij Baukje en ik moesten wachten tot na de wedstrijd.

 

[luiers:)]

Mooi verhaal weer hoor !1