Nog niet klaar Xantia

[luierdromer]

HOOFDSTUK 31 VERVELENDE JUDITH

Al snel bleek, dat ik het me allemaal te optimistische voorstelde vooral toen beide meiden na het eten, in de keuken samen stonden af te wassen.
Waarbij Judith Sasja in fluisterde,"dat jij tijdens lange reizen en snachts in je broek plast is daar aan toe.maar Mirella en vooral haar zus, lijken wel peuters".
Dan antwoordde Sasja," nou Judith nou moet je niet zo lelijk doen over Mirella".
"Om te beginnen steunt ze zo, haar zus Xantia die haar hele leven al om haar handicap wordt gepest".

"Hoewel dat de laatste tijd beter gaat", viel Sasja haar moeder, die Judith ook al tot de orde riep in de rede.
Dan vertelde Sasja,"toen Mirella er op een avond tegen haar ouders over begon."
"Zeiden die, dat als Mirella Xantia wilde begrijpen ze het zelf maar eens voor onbepaalde tijd moest ervaren,wat ze dus sinds een aantal weken ook doet".

Waarop Judith zei, dat ze bij het voetbal mede op verzoek van de coach haar mond had gehouden, vooral door haar waarschuwing maar ook om Mirella niet dwars te zitten.
Dan zei Judith," toen ik merkte dat het niet daar bij bleef, en ze ook geholpen moest worden met omkleedden douchen, eten en drinken werd het wel erg kinderachtig".
Ondertussen hadden ook Mira en Rolf gemerkt dat Judith niet echt lief was voor Mirella.
Toen de afwas klaar was, en Judith en Sasja naar boven wilden zag ik dat Sasja mij mee wilde nemen naar haar kamer.
Wat goed was, maar toen ook Judith ons wilde volgen, schraapte haar vader zijn keel.
Kuchtte een keer,en zei"JUDITH SINNEMA, HIERRRRRR KOMEN".
Zo onheilsspellend had ik het niet vaak gehoord.
Toen ze voor haar vader stond, trok deze in 1 ruk haar broek en slipje uit en vervolgens Judith over zijn knie.

Dan kreeg Judith een stevige drumsolo op haar blote billen te verwerken, wat zeker 5 minuten nonstop door ging.
Dan wilde Judith haar slipje weer aantrekken, maar haar vader zei," nee Judith jij gaat nu naar boven, en krijgt net als Mirella voor in ieder geval 24uur een luier om" "EN DENK EROM DAT JE DEZE GEBRUIKT WAAR DEZE VOOR BEDOELD ZIJN KLEINEMEID".

Direct zagen we dat Judith wilde protesteren, maar slikte dat in toen haar vader dreigde dat ze dan nog meer billekoek zou krijgen, en deze straf voor onbepaalde tijd zou worden
Daarop gaf ze met een knalrooie kop en met tranen in de ogen toe.
Dan keek Rolf mij aan en vroeg,"wil jij Judith een luier omdoen aankleedden en naar bed brengen Mirella?".
Dan zag Sasja dat deze vraag mij deed glimmen van opwinding.
Dat ik van opwinding een behoorlijke plas deed, en er ook een flinke drol in mijn luier verdween mocht geen naam hebben.
Direct zei ik dan ook, "dat is goed ", maar liet het uiteindelijk toch aan Sasja over.
Dan werd ons verteld dat er voor Judith een plastic broek met slotje bij zat en zei haar moeder dat, als we zo ver waren we haar moesten roepen.
Dan gingen Sasja en Judith naar boven, terwijl Mirella op de bank een boek las, al snel hoorden we dat het boven niet echt gezellig toe ging.

Want toen Sasja Judith wilde uitkleedden gilde Judith," LAAT DAT TRUT,DAT DOE IK ZELF".
".
Waarop Sasja antwoordde, "nee Judith ik heb opdracht om jou uit te kleden te wassen, een luier om te doen en je naar bed te brengen".
"NEVER NOOIT NIET, OMDAT XANTIA EN MIRELLA PEUTERS ZIJN WIL DAT NIET ZEGGEN DAT IK MIJ ZO LAAT BEHNDELEN".
Het ging zo hard tegen hard dat Rolf zei," ik ga even kijken".
Ondertussen ging boven de ruzie door, met als gevolg dat Judith op het punt stond haar jongere zusje aan te vallen en te slaan, maar precies toen Judith haar hand op hief, stapte Rolf binnen.
Bovendien had hij het laatste deel van de woordenwisseling letterlijk verstaan,dus greep Rolf Judith in haar nekvel, en trok haar over de knie.
Dan zei hij, "jij hebt het goed gedaan Sasja ga maar lekker naar beneden".
Terwijl Sasja huilend naar beneden ging, kreeg Judith een donderpreek zoals ze nog nooit gehad had ondertussen kreeg ze nog een paar stevige tikken op haar toch al zere billen.
Dan vroeg Rolf, "hoe durf jij je zusje zo te behandelen?".

Ondertussen kwam Sasja huilend de huiskamer binnen,waar Mira en ik direct vroegen wat er loos was.
"Nou Judith wou zich niet laten behandelen als Mirella en haar zus, en het ergste vond ik, dat ze op het punt stond om mij te slaan,maar toen kwam gelukkig pappa binnen".
Toen het verhaal uit was zei Mira," dat mag Judith inderdaad niet doen".
Dan kwam Rolf binnen en zei,"zo dat brutaaltje ligt in bed".
Dan wende hij zich tot Sasja en vroeg,"wat is er gebeurd meiske?".
"Nou Judith wou zich niet laten behandelen als Mirella en haar zus maar het ergste vond ik", nu keek ze Mirella aan en stotterde.
"Ik ik dur dur durf het niet te zeggen".
Waarop ik zei,"zeg het maar gewoon, ik ben wel wat gewend en dan ben jij het kwijt".
Daarop begon Sasja te huilen en kon geen woord meer uit brengen.
Dan nam Rolf het woord, en zei."Ik heb het ook gehoord, en hoorde dat Judith het lef had om jou Mirella maar ook je zus uit te maken voor peuters".
"Letterlijk zei ze, dat Xantia en Mirella peuters zijn, wil nog niet zeggen dat ik mij zo laat behandelen".
Dan zagen Rolf en Mira dat mij de tranen in de ogen sprongen, en tot overmaat van ramp dat mijn luier goed nat was.

Dan keek ik Sasja aan en snikte,"ik geloof dat Judith toch gelijk had".
"Want hier zit een kleine peuter met een vieze pamper, die bovendien nauwelijks kan staan of lopen".
Dan zag ik dat ze me allemaal aan keken, en Rolf zei,"nee Mirella wat jij doet is juist heel groots".
Dan was het ook voor Sasja en mij bedtijd, en vroeg vader Rolf," red jij je verder zelf Mirella?".
"Nee helaas niet", nou dan loop ik met jullie mee",en terwijl Rolf nog even naar het toilet ging, liepen Sasja en ik vast naar boven.

Dan ging ik vast liggen terwijl Sasja een luier voor mij pakte.
Intussen kwam Rolf binnen, en wilde beginnen om mij uit te kleedden, en merkte niet dat Sasja binnen kwam met een schone luier voor mij.
Mij vervolgens bij de hand nam om me mee te nemen naar haar kamer, om mij daar te verschonen.
Toen Rolf binnen was zag hij dan ook dat Sasja mij inmiddels bijna had uitgekleed.
Ze had mijn romper inmiddels omhoog geschoven, en was nu bezig met mijn luier,waarbij ze direct al merkte dat ik ook nu een vieze luier had.
Waarop ze even een vies gezicht trok, maar zich dan vermaande aangezien ze wist dat ik er niets aan kon doen.
Nog geen 5 minuten later was ik weer schoon en deed Sasja mij een nachtluier om en kleedde me verder aan.
Terwijl ik mijn tanden ging poetsen zag ik, dat Sasja zich omkleedde en ondertussen zelf ook een nachtluier omdeed.
Daarna mochten we nog even beneden komen om wat te drinken, maar was het rond kwart voor 9 ook voor ons bedtijd.
Tot onze vreugde was er een matras bij Sasja op de kamer gelegd, waar ik op mocht slapen.
Na nog heel even praten, sliepen we nog geen 10 minuten later als marmotten.
Tegen half 2 werd Judith wakker omdat ze moest poepen en plassen, en hoewel ze wist dat de kans klein was, dat ze het kettingkje los zou krijgen ging ze toch naar de badkamer.
Waar ze direct een poging deed om het slot te slopen, wat niet echt lukte.
Ondanks dat Judith zachtjes deed, werd Mira toch wakker en begreep direct wat er gaande was,direct stond ze op, om te gaan kijken.
Waar ze al snel zag wat Judith van plan was en vroeg dan," wat ben jij aan het doen kleintje?".
Dan zei Judith," mamma ik moet zowel plassen als poepen".
"Waar denk je dat die luier die je om hebt, voor is?".
Dan antwoordde Judith brutaal,"voor kleine kinderen om in te pissen en te kakken".
Dan keek Mira haar aan en zei,"niet alleen voor kleine kinderen, maar ook voor lastige pubertjes zoals jij".
Dan zei Mira,"dus naar je bed jij,en niet naar de wc".
"Je doet het maar in je luier, dan ervaar je eens wat Mirella en haar zus voelen".
"Bovendien behandelen we je nu naar je gedrag, denk daar maar eens over na".
Waarop Judith begon te mopperen, en Mira haar toe beet, " stil jij anders maak je Sasja en Mirella wakker".

Nog geen minuut later lag Judith weer in bed,waarna ze al snel plaste.
Waarna ze probeerde te slapen, wat met de druk op haar darmen niet echt lukte.
Dan keek en rook Mira nog even bij Sasja en Mirella, die zo te ruiken alweer hadden geplast terwijl ze lekker doorsliepen.
Na nog 1 half uur hield Judith het niet meer, en poepte ze uit pure nood maar in haar luier waarna ze na nog wat draaien uiteindelijk toch in slaap viel.

Xantia ondertussen miste haar zus al snel, want hoewel ook haar oom en tante haar steunde hielp de steun van Mirella haar nog steeds met sprongen vooruit.
Vooral ook bij het accepteren van de momenten dat ze totaal geen controle had, of erger totaal hulpeloos was.
Zonder dat ik het me bewust was, gaf Mirella me nou net de steun die ik nu miste.
Dat merkte ik al direct bij het avondeten, waar ik in tegenstelling tot de laatste tijd vanavond totaal geen energie en kracht had, om zelf te eten en volledig afhankelijk was.
Waarbij ik niet alleen zat te knoeien en te kwijlen, maar ook uit het niets aan tafel zat te poepen, en ook nog meerdere malen plaste, wat me rood deed worden van schaamte.
Waarop zowel Karel als Hanna opmerkten," nu valt het pas op hoeveel steun je aan Mirella hebt maar, ook dat als je moe bent, je ook nog heel kwetsbaar bent".

"Wat wel blijkt door deze verrassing, wat dus het laatste zetje gaf".
"Ja oké maar, toch is dit kleine meisje stout geweest, door niet netjes naar de wc te gaan maar, in plaats daarvan het als een peuter in haar luier te doen".
Dan zei Hanna,"Xantia het volledig zindelijk worden, als het jou al lukt kan wel een jaar duren voor overdag, en voor de nacht nog langer".

"Afgezien daarvan........"
Dan wilde ik zelf naar boven om te douchen en naar bed te gaan maar, zelfs dat lukte me nu niet, ik had vanavond werkelijk overal hulp bij nodig, waardoor ik me kapot schaamde.
Hoewel het nog maar, half 7 was, en bovendien zaterdag was vroeg ik of oom of tante me naar boven wilde helpen.
Dan gebeurde er iets waarvan ik zelf dacht dat ik daarvoor te zwaar was, oom tilde me op, en droeg me de trap op als of ik niets woog.
Waarna ik mijn benen om zijn middel sloeg, en zo liepen we naar boven waar hij een matje op het bed legde waar ik op gelegd werd en hij mij begon uit te kleedden.
Toen hij mijn luier opende trok ik onbewust mijn neus op ,zo, n troep had ik er van gemaakt maar, oom bleef rustig en zei," op zich gaat het de laatste tijd best goed ver boven verwachting zelfs".

"Ja oom Karel dat is wel zo maar, meisjes van 9 horen het netjes op de wc te doen, en niet als een baby in een luier".
"Xantia luister, geen mens is volmaakt, de 1 heeft minder goeie ogen en draagt een bril of lenzen".
"Een ander hoort slecht of is helemaal doof, weer een ander loopt moeilijk of kan helemaal niet lopen, zo hebben we allemaal wat".
Ondertussen had oom Karel me gewassen en afgedroogd, en wilde hij me een luier om doen maar, voelde ik plas op komen?.
Dan zei ik, "oom Karel voor je me een luier om doet, mag je me op de wc zetten want volgens mij moet ik plassen".

Direct zette oom Karel me op de wc, waar ik bewust mijn plas liet lopen poetste ik mijn schaamstreek schoon, en stond op.
Dan deed oom Karel me een schone luier om, en kleedde me verder aan, hielp hij me naar bed, en gaf tot slot mijn nacht medicatie.
Dan draaide ik een paar keer, en viel vrij snel in slaap ondertussen was het pas 5 voor 7, en moest Carolien naar bed, die deze keer wel mee werkte, zodat ook zij om kwart over 7 in bed lag.

Dan ging Hanna nog even bij Renate kijken, die gelukkig lag te slapen.
Wel merkte Hanna hoewel Renate een beetje begon op te knappen, zij nog steeds koorts had maar, vanavond had ze wel wat gegeten en gedronken, wat ze gelukkig binnen hield.
Op het moment dat Hanna weer naar beneden wilde, werd Renate wakker en zei," mamma ik zweet me kapot maar, dat is het ergste niet, dat is die akelige vieze luier".
Direct hielp Hanna Renate uit bed, en naar de badkamer, waar Renate zich zelf probeerde uit te kleedden, maar, doordat ze zich slap voelde, lukte dat niet.

Ondertussen was het half 11, en werd ik wakker, omdat ik voelde dat ik moest plassen.
Toen ik anderhalve minuut later in de badkamer kwam, zag ik naast de wc een vieze luier liggen waarin zo te ruiken niet alleen was geplast maar, ook behoorlijk was gepoept.
Dat zette mij aan het denken hij was niet van mij, Mirella is er niet en Carolien ligt te slapen.
Hé dan blijft alleen Renate over maar, die draagt geen luier nu zagen zowel tante Hanna als Renate mijn vragende blik.

Dan zag ik het bleke gezicht van Renate verkleuren, waarop tante Hanna zei, "Xantia die vieze luier, is wel van Renate".
"Doordat ze niet lekker is, geeft ze niet alleen over maar, is ze ook aan de diarree".
Daarop snapte ik dat de luier toch echt van Renate was.
Ondertussen was Renate gewassen, en stond tante op het punt om haar aan te kleedden.

Dan keek ik tante aan en vroeg," tante Hanna mag ik Renate haar luier om doen en haar aan kleedden?".
Daarop zei tante," als je fit genoeg bent, Xantia ga je gang".
Direct begon ik de billen en schaamstreek van Renate te poetsen, en wel zo grondig, dat tante zei,"Xantia ik doe het niet beter".
Nog geen 10 minuten later had Renate een schone luier om was ze aangekleed en lag ze weer in bed.
Dan vroeg tante Hanna,"en hoe staat het eigenlijk met jou luier Xantia?".
"Nog helemaal schoon tante".
"Ja in je dromen Xantia, laat kijken", met tegen zin liet ik tante haar gang gaan maar, al snel zag ze dat ze me gelijk moest geven, en zei dan," geweldig Xantia".
"Dank u wel tante".
Nadat ik op de wc had geplast, en mijn luier weer om had, stapte ook ik weer in bed, en sliep al snel weer in.

 

[luierdromer]

Xantia

HOOFDSTUK 32 BIJ OOM EN TANTE ( XANTIA)

Deze zondag hadden oom en tante eigenlijk met mij en Renate naar de kerk gewild,maar doordat Renate niet lekker was, zagen ze daar vanaf.
Dus lazen rond koffie tijd wel een hoofdstuk uit de bijbel wat op het rooster stond, ook Renate zat er nu bij mede omdat ze bijna niet meer kon liggen.
Dan bedacht oom Karel dat, we de kerkdienst live konden volgen op de website van de kerk.
Direct starte oom Karel de computer op, en ging direct naar de site,en dan door naar de live stream, waar we zagen dat in de kerk net het aanvangslied werd afgesloten.
Dan deed de ouderling van dienst de mededelingen, en begroete de dominee waarna de dienst echt begon.
Ondertussen keek Hanna Renate aan, en vroeg ze haar of ze het niet koud had.
"Nee mamma ik heb het juist erg warm".

Dan gaf Hanna toch haar ochtendjas aan Renate, en zei. " trek deze maar aan anders koel je te veel af".
Dan concentreerden we ons weer op de dienst, waarin het over de barmhartige sammaritaan ging.
Uit Lucas 10, waarin duidelijk werd, dat je vaak juist hulp kreeg van wie je dat wel als laatste verwachtte, en juist niet van de gene waarvan je dat wel deed.
Toen de preek was afgelopen zuchtte ik,"blijkbaar is er in de tussentijd weinig veranderd".
Waarbij ik verwees naar Renske en de 2 etters, en realiseerde ik me, dat dit ook op mij van toepassing was.
Dan vroeg tante fluisterend, wat is er Xantia?".
"Nou tante, dit verhaal kwam wel erg dicht bij een eigen ervaring van mij maar dat vertel ik zo wel".
Dan probeerde ik mijn aandacht weer op de dienst te richten, wat me met enige moeite ook lukte.

Ondertussen zagen Hanna en Renate dat het verhaal me aangreep.
Zelf merkte ik, dat naarmate de dienst vorderde, ik steeds verder wegzakte in mijn eigen wereld maar tot het uiterste probeerde de aandacht tot het eind bij de dienst te houden.
Wat me met enige moeite gelukkig lukte.

Direct na de dienst, kwam alle opgebouwde spanning eruit, dat merkte niet alleen Hanna maar ook Renate.
Terwijl oom Karel met Renate naar boven ging, schonk Hanna voor mij en zichzelf koffie in.
Ondertussen zag Hanna wel dat ik gestrest was, dus ging ze zitten en zei, "vertel maar Xantia".
"Wat moet ik vertellen", vroeg ik tante hoewel ik eigenlijk wel wist wat ze bedoelde.
Dan keek Hanna me aan en zei," kom nou Xantia jij hoeft je voor mij niet groot te houden".
Even dacht ik dat ze bedoelde dat ik weer een peuter of kleuter was maar, direct zei tante Hanna," dat wil zeggen niet dat je voor mij een peuter of kleuter bent".
"Integendeel, maar wij hebben gemerkt dat, het onderwerp jou heeft aangegrepen."
Even dacht ik er over om over mijn gevoelens te zwijgen maar besloot toch om, toch maar te praten.

Dan zei ik, "dat verhaal van die beroofde reiziger en die sammaritaan kwam me wel heel dichtbij".
Dan vertelde ik het verhaal van Theo en Piet die mij van mijn fiets wilden trekken maar, juist opdat moment Renske opdook, die beiden een behoorlijke aframmeling gaf.
"Ik weet ook wel dat je niet mag slaan maar, ik was echt bang voor die blagen."
Dan zei Hanna," maar uiteindelijk heeft jou dat veel positiefs opgeleverd en het fijnste is dat ik bij activiteiten in mijn waarde wordt gelaten, maar wel voor vol wordt aangezien".
"Dus niet dat manke meisje ben, die het net als een peuter van anderhalf doodleuk in haar broek doet."

Dan vroeg tante," ook dat gaat de laatste tijd toch beter Xantia?".
"Gelukkig wel tante".
Nauwelijks was ik uitverteld, of ik voelde dat ik ongemerkt had zitten plassen en poepen.
Waarop mijn gezicht betrok, en ik in mij zelf mompelde," Bah vieze meid zit je weer in je broek te poepen?".
Dan barste ik in huilen uit, waarop tante Hanna me tegen zich aandruk en, me rustig liet uithuilen.

Dan zei ze," gezien de emotie van de kerkdienst, verbaasd me dit niets".
"Kom maar, dan zal ik je verschonen", net op dat moment kwam oom Karel binnen en vroeg dan, "wat is er hier gebeurd?".
Dan vertelde tante Hanna dat de preek mij erg had aangegrepen.
Dan keek hij me aan en zei," eerlijk gezegd kan ik me daar wel iets bij voorstellen".
Dan vervolgde ik," maar, het ergste is dat dit kleine meisje......."
"UH Xantia", "nou ja dat ik na de dienst weer eens zonder iets te hebben gemerkt een natte en vieze luier had", zuchtte ik.
"Pas na afloop van de dienst voelde ik viezigheid".

Dan keek Karel me aan en zei," zoals je inmiddels weet, gaat zindelijk worden met stapjes maar, bij emotionele momenten zijn er ook genoeg mensen, die helemaal niet incontinent zijn."
" Die het dan ineens zonder het te merken in hun broek doen."
Toen ik knikte dat ik dat begreep, hoorden we van boven een gil, en zei Karel." kom maar, mee naar boven, dan zal ik je verschonen."
Boven gekomen vroeg oom Karel," of kan je het vandaag zelf Xantia?".
"Ik denk van wel", antwoordde ik een beetje onzeker.

Dan zei oom Karel," probeer het maar, mocht het niet lukken dan mag je mij roepen."
Die opmerking gaf me vertrouwen, dan pakte ik snel een schone luier, en schoot de badkamer in.
Terwijl ik me uitkleedde ging ik bijna over mijn nek, van mijn vieze luier.
Dan vermaande ik mij zelf,"Xantia dat heb je toch echt zelf gedaan, vieze meid".

Hier baalde ik van, ondanks dat ik wist dat dit risico er in zat, ondanks dat ik nog steeds vooruit ging.
Dan vouwde en plakte ik de luier dicht en gooide deze in de emmer, om vervolgens onder de douche te stappen, en me lekker te wassen.
Vooral na zo,n vieze luier was dat heerlijk maar, doordat ik vermoeid was duurde het wel even voor ik klaar was.
Het ergste vond ik nog dat het water wat het putje in stroomde bruin zag van de poepresten van mijn billen en anus.
Dan droogde ik me af om vervolgens mijn luier om te doen, althans dat wilde ik maar ik was zo moe dat dit niet meer lukte.
Dus riep ik," oom Karel wil je me helpen met mijn luier en me aankleedde?".
Direct kwam oom Karel binnen en vroeg," wat kan ik voor je doen Xantia?".
Dan nam oom Karel me mee naar de grote slaapkamer, en deed me daar mijn luier om en kleedde me verder aan.

Tijdens het omdoen van de luier, merkte ik dat ik plaste op het moment dat oom Karel de luier onder mij schoof.
Zodat mijn plas precies over zijn handen ging, direct mopperde ik "Xantia wat doe je nou?".
Dan zei oom Karel," rustig maar, Xantia ik weet dat je moe bent", maar, dan mopperde ik toch," bah vieze meid".
Dan keek oom Karel me aan, en zei "als je het nu express deed".
Dan keek ik op, en zei," absoluut niet want als ik iets vies vindt".
Dan keek oom Karel me aan, en zei," dat dacht ik ook, dus niets aan de hand," en voegde er aan toe.
"Met water en zeep ben ik zo schoon".
Dan was ik weer aangekleed, en vroeg dan," mag ik een uurtje slapen?", dan keek om Karel me aan, en zei.
"Natuurlijk Xantia", het gevolg was dat ik binnen 5 minuten in bed lag.
Om vervolgens nog geen 5 minuten daarna in slaap te vallen.
Toen ik ander half uur later beneden kwam, bleek dat we bezoek hadden.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 33 EEN HEFTIGE ZONDAG

Want zonder dat ik het wist had Hanna de dominee gebeld, die direct op bezoek kwam.
Toen ik binnen kwam zei hij," ha daar hebben we het lijdend voorwerp, hallo Xantia, kom er bij zitten en vertel eens, hoe gaat het?".
"Nu gaat het wel weer maar ik ben wel geschrokken van de preek".
"Dat begrijp ik, gezien het verhaal wat je oom en tante zo juist hebben verteld,en daarom ben ik hier".
Dan zei ik," dat vindt ik fijn van u, want het verhaal kwam wel erg dichtbij."
"Zo zie je maar weer dat ook al is de bijbel een oud boek,Zij nog steeds actueel is".
Dan zei ik,"zegt u dat wel dominee".
Hier praten we nog enige tijd over door, waarbij dominee ook nog vertelde dat hij ook vaak in zieken en verpleeghuizen preekte," dan komen er vaak genoeg met bed of in de rolstoel naar de diensten".
"Dus wat dat betreft kan het nog heftiger".
" Dan hebben we het niet gehad over alle infusen hartmonitoren hartslagmeters en meer van die apparaten".
Ondertussen was het al 2 uur geweest en begon Mirella in te pakken, waarbij ze hulp kreeg van Sasja die tegen Mirella zei," ik schaam me echt voor het gedrag van Judith Mirella".

Dan keek Mirella haar aan en zei," dat ligt niet aan jou Sasja dus rustig maar".
Direct zei ook Mira,"dit gedrag van Judith krijgt voor haar nog wel een staartje, Mirella".
Dan vroeg Mira,"zijn jullie zo ver meiden?".
"Ja ik wel", antwoordde Sasja,"ik ook", bevestigde Mirella,maar nauwelijks had Mirella dat gezegd, of ze merkte dat ze zat te poepen.
Dan keek ik Mira aan en zei," daar zit ik getverderrie weer eens uit het niets te poepen."
Terwijl ik dat zei, voelde ik de vieze brij tegen mijn anus en billen drukken.
Dan zat Mira te denken wat nu te doen.
Uiteindelijk besloot ze dat voor ze weggingen Mirella te verschonen, en dus vroeg ze Sasja om een luier voor Mirella te pakken maar Sasja zei," kom maar Mirella ik verschoon je wel, dan kan mamma de bagage in de auto zetten".
"Dat is goed Sasja,ga jij mee Mirella wegbrengen?"
"Ja graag mamma".
"Oké dat is goed, maar dan lijkt het me beter dat jij zelf ook een luier omdoet".
Direct zag ik Sasja sip kijken maar Mira zei,"ook al is het maar 20 minuten rijden.
Het zal de 1e keer niet zijn dat,al is het maar 20 minuten rijden jij na zo, n heftige gebeurtenis tijdens het rijden in je broek plast Sasja".

Dan zag ik Sasja niet alleen knalrood worden, maar ook dat ze zo schrok van de woorden van haar moeder, dat ze spontaan in haar broek plaste.
Waarop Mira zei, "nou dan doe ik jou zeker een luier om".
Uiteindelijk zaten we 10 minuten later in de auto, om 20 minuten daarna tegen 5 voor 3 te arriveren.
Uitgestapt werden we direct uitbundig begroet door Xantia,die dol enthousiast direct op me afstormde, en me omhelsde alsof ik een jaar was weggeweest.
Direct vroeg ze hoe ik het had gehad, toen ik vertelde over het gedrag van Judith vond ook Xantia dat niet kunnen.
Dan vroeg ik, "en hoe ging het met jou lieverd?".
"Op zich wel leuk al die aandacht voor mij zelf, maar ook besef ik nu pas hoeveel steun ik aan jou heb sinds die beruchte avond".
"Vooral omdat ik juist nu weer een paar slechte momenten had".
"Hoe bedoel je Xantia?", vroeg ik haar.
"Nou ik had voor het eerst in weken, weer echt overal hulp bij nodig, zelfs met eten maar ook met wassen aankleedden verschonen, en ga zo maar door".
" Het ergste was nog dat," nu zag ik bij mijn zusje de traantjes komen en merkte dat ze hard op haar lip beet omdat te voorkomen, maar het gebeurde toch.
"Dat ik gister en eergister tijdens het eten uit het niets aan tafel zat te poepen".
Dan keek ze me aan en zei,"jij weet zelf inmiddels ook hoe vies dat is".
Ik kon het nauwelijks geloven maar zowel oom als tante bevestigden haar verhaal.
Dan keek Xantia Mirella aan en zei,"en het toppunt was wel de kerkdienst van vanochtend".
Dan keek ik Xantia aan en vroeg,"wat bedoel je Xantia?".
Ondertussen had oom Karel de laptop opgestart, en liet mij het bewuste stukje horen.
Toen ik dat had gehoord, begreep ik direct wat Xantia bedoelde.
Dan vervolgde Xantia,"maar wat wel fijn was dat tante Hanna de dominee belde, die direct op bezoek kwam zo dat ik mijn verhaal aan hem mocht vertellen".
Daarop zei Renate," ja meiden zo is hij wel".
Dan keek Xantia naar Renate en zei,"zeg dat wel Renate, hij begreep mij direct"

Dan keek Tante Hanna op de klok en zei,"half 6 schatjes, dus de hoogste tijd om te eten".
"Aangezien jullie vanavond alle 4 vroeg naar bed gaan","en het eten bovendien wel even tijd kost, aangezien jullie alle 4 wel hulp kunnen gebruiken".
Direct protesteerde Carolien,mam 3 zal je bedoelen aangezien Renate niet fit is en dan natuurlijk die 2 peutertjes Xantia en Mirella." "Ik doe het zelf, en bovendien heb ik die stomme slab ook niet nodig".
Dat zeggende maakte ze haar slab los, en wierp die met een gerichte worp precies in de wasmand.
Dan wilde ze mes en vork pakken en gaan eten, maar dan sprong oom Karel op en trok Carolien van de stoel en over de knie.
Waarbij hij in de tussentijd haar billen ontblote, en de matteklopper pakte.
Dan ineens fel uithaalde zodat Carolien een paar heftige tikken op haar billen kreeg te verwerken.
Waarbij ze het niet alleen uitgilde, maar van schrik ook een plas liet lopen die op de broek van haar vader terecht kwam.
Dit tot grote verbazing van mij en Mirella, waardoor ik zonder iets te voelen ineens poepte.
Ook Mirella had weer een vieze luier, al snel gevolgd door Renate die bovendien ook begon met overgeven.
Dan zei Renate dat ze naar bed ging,waarop ook ik (Xantia) opstond, en zei ik dat Renate ging helpen, en dan ook direct naar bed zou gaan.
Dan vroeg Hanna," moeten jullie niet eten dan?"
"Ik niet ik ben ziek", zuchtte Renate,waarop Mirella zei, "ik wel maar ik slaap al bijna".
Ook ik zei dat, ik omviel van de slaap, en te moe was om te eten.
Daarop hielp tante Hanna ons naar bed en zei terwijl ze op de klok keek dat ze ons tegen half 10 zou wekken om te kijken of wilden eten.
Ondertussen was oom Karel klaar met Carolien, en bracht haar naar bed.
Toen ze boven waren zei Carolien dat ze ook gewekt wilde worden om te eten, maar oom Karel zei," jij gaat vanavond zonder eten naar bed kleine meid en dat blijft zo zolang als je brutaal blijft".
Dan zagen we Carolien direct protesteren wat alleen tot resultaat had, dat ze direct weer een paar tikken op haar toch al pijnlijke billen kreeg.
Waarop ze keihard auw riep, waarop Karel antwoordde,"eigenschuld kleine meid".
"Ik ben geen kleine meid", schreeuwde Carolien.
Dan vroeg Karel,"o nee?, je zou je zelf eens moeten zien hoe jij je gedraagd".
"Ja als een doodnormale puber"was Caroliens antwoord.
Daarop zei oom Karel,"ik dacht eerder als een vervelend verwend peutertje".
Dan brulde Carolien,"nou er zijn hier maar 2 peuters, en dat zijn Xantia en Mirella".

Dan keek oom Karel haar aan, en beet zijn dochter toe,"nog 1keer iets vervelends over Xantia of Mirella en ik zal je straffen als nooit te voren, begrepen verwend nest?".
"Dan nu je bed in,kleine uk, en heel snel want mijn handen jeuken".
Hierop besloot Carolien dat het verstandig was om haar vader te gehoorzamen.
Net toen Karel Carolien wilde uitkleedden, hoorden we aan de manier van lopen dat Xantia naar boven kwam.
Hierop besloot Karel even te wachten.
Om de vernedering van Carolien compleet te maken, wilde hij vragen of Xantia haar wilde verzorgen en naar bed brengen.
Dus precies toen Xantia boven was, deed Karel de deur open en vroeg hij mij om binnen te komen.
Binnen gekomen wist ik niet wat ik zag, maar nadat oom Karel mij dat had uitgelegd zei hij," om de vernedering compleet te maken, wilde ik jou vragen om deze kleine uk te verzorgen".
Direct wilde Carolien protesteren, maar de blik van haar vader deed haar zwijgen.
Ondertussen had ik(Xantia) wel een idee wat zich hier had afgespeeld.

Toch zei ik alleen," is goed oom Karel".
Ondertussen worstelde ik met mijn emoties, omdat ik toch wel iets van dit gedoe had opgevangen maar, dat liet ik Carolien bewust niet merken
maar, keek Carolien aan, pakte haar hand en zei, "kom maar, meisje dan zal jou lieve nichtje jou eens lekker wassen verschonen, en je in je bedje leggen".
De manier waarop ik tegen haar praten maakte de vernedering voor Carolien inderdaad compleet en al snel zag oom Karel dat het verzorgen mij goed afging.

Binnen een kwartier had ik haar gewassen en haar een nachtluier omgedaan, dan stopte ik haar in en verlieten oom Karel en ik de kamer van Carolien.
Dan keek oom Karel mij aan en vroeg, "en hoe staat het met jou luier lieverd?".
Daarop zei ik," ik heb net op de wc gepoept en geplast oom".
Dan vervolgde ik," helaas was ik niet meer helemaal droog maar, toch".
Dan keken we nog even bij Renate, die ook alweer in bed lag maar, we merkten direct dat ook zij alweer had gepoept, nadat ik ook haar had verschoond vroeg oom Karel," gaan jullie nog mee naar beneden, koffie of thee drinken?".

Dan zei zowel ik als Mirella," Ja graag wij hebben nog wel zin in een lekkere mok koffie".
Tijdens de koffie praten we nog wat na over het hele gebeuren.
Dan vertelde oom Karel dat pappa had gebeld, en had gezegd dat alles voorspoedig verliep, en dat ze over een dag of 10, zoals gepland thuis kwamen.
Dan kregen Mirella en ik onze nacht medicatie.
Toen we even later naar boven gingen hoorde ik dat Mirella een stevige wind liet maar, toen ik haar boven gekomen aan keek, begreep ik direct dat het geen wind was geweest maar, dat mijn grote zus, zojuist had gepoept.

Boven gekomen fluisterde Mirella, "ben ik even blij dat ik nog verschoond moet worden".
Dan zei ik," zeg dat wel, het is mij wel gebeurd dat ik net was verschoond en in bed lag maar, nog voor ik in slaap kon vallen, alweer poepte".
Daarop ging ik door," dat is het toppunt van smerig"," zeg dat wel", zuchtte Mirella nu.
Dan keek ze me aan en vroeg," wil je me verschonen en aankleedden Xantia?".
Dan zei ik," willen wel maar, ik ben nu zo moe dat ik zelf hulp nodig heb".
Gelukkig kwam 2 minuten later tante Hanna boven, die direct rook dat Mirella net gepoept had.
Dan vroeg ze," wie van jullie stinkt hier zo?".

Dan keek Mirella op en zuchtte," ik ben het tante".
Dan zei ik," ik ben vanavond te moe om Mirella te verzorgen, sterker ik kan mij zelf niet eens verzorgen".
Dan vroeg Hanna," kunnen jullie wel zelf tanden poetsen meiden?".
"Ja dat lukt wel", "mooi Mirella ga jij maar, vast tanden poetsen terwijl ik Xantia verschoon en aankleed".
Even later lag ik op bed, waar tante direct mijn rok omhoog duwde, en opende dan direct mijn romper.
Waarna direct mijn luier aan de beurt was, gelukkig had ik deze keer alleen maar, een beetje geplast.
1 maal gewassen, voelde ik dat ik moest poepen, direct hielp tante me naar de wc, en, inderdaad poepte ik en, liet bewust ook een flinke plas lopen.
Ondertussen was tante Hanna druk met Mirella, die ze gezien de viezigheid maar, direct onder de douche had gezet, en haar daar afspoelde en grondig waste.
Ook onder het wassen plaste Mirella zonder het zelf te merken, tante zag het wel maar, zei niets.
Toen ze werd afgedroogd zuchtte Mirella "hé hé lekker schoon".

Uiteindelijk lagen we tegen kwart over 8 in bed, en sliepen beide bijna direct nadat we in de tussentijd toch eerst wat hadden gegeten.
De volgende ochtend maandag, was Judith om half 7 al wakker, even luisterde ze of iedereen verder nog sliep, wat inderdaad het geval was.
Dan besloot ze om zelf te gaan douchen en aan te kleedden, wat ze zo stil mogelijk deed.
Tegen kwartvoor 7 kleedde ze zich aan, en trok dan een slipje aan.
Dan kleedde ze zich verder aan en ging dan beneden op de bank zitten lezen.

Een kwartier later, kwamen Mira en Rolf beneden, en zagen direct dat Judith zich zelf had aangekleed en ook dat ze in plaats van een luier een slipje aan had dan trok Rolf haar omhoog keek haar aan, en vroeg.
"Had jij toestemming om je zelf aan te kleedden, en in plaats van een luier een slipje te pakken kleine meid?".
In plaats van te antwoorden daagde ze haar ouders nog meer uit, door te zeggen.
"Ja dat heb ik, en bovendien ben ik niet van plan om, me net als Mirella als een peuter te laten behandelen".
Dan keek Rolf haar aan en zei," maar, wij wel want wij vinden dat jij zaterdag naar Mirella toe absoluut te ver bent gegaan, kleine meid".
"Dus jij wordt voorlopig als een bijna 2jarige peuter behandeld, Begrepen?".
"Wat ook betekend dat je zo geluierd naar school gaat, en bovendien krijg je daar over een plastic broekje die we op slot doen".
"Zodat je niet zelf bij je luier kunt komen".
Ondertussen was ook Sasja aangeschoven, en zodoende getuige van het hele gebeuren.

 

[luierdromer]

Xantia

HOOFDSTUK 34 SASJA EN JUDITH

Terwijl Rolf zijn oudste dochter uitkleedde en over de knie trok, ging de deur open en kwam Sasja binnen aangekleed en wel.
Dan keek ze verbluft naar wat zich bij de eettafel afspeelde, en vroeg direct "wat is er hier aan de hand?"
Dan keek Rolf haar aan en zei," om te beginnen wil jou kleine zusje Judith niet luisteren".
"Daarnaast heeft deze kleine meid het lef om jou lieve nichtjes peutertjes te noemen terwijl juist zij alleen maar respect verdienen".
"Dat was mij ook al opgevallen", reageerde Sasja.
Dan keek haar vader haar aan en vroeg,"wanneer dan?".
"Toen Mirella afgelopen weekend hier was, en ik heb haar toen al gezegd dat ik haar wel erg hard vond naar Mirella en haar zusje".
"Ook heb haar ook gezegd dat ze dat niet kon maken naar Mirella".
Dan keek Rolf naar Judith en zei "Judith kijk me aan!".
Direct merkte hij dat ze dat weigerde, waarop Rolf zelf haar gezicht naar zich toe draaide en haar aankeek en gaf haar direct een klinkende klap in haar gezicht.

Dan vroeg Rolf,"Sasja wil je me helpen om je zusje op haar stoel vast te zetten en haar daarna eten geven?".
Direct mopperde Judith," jullie denken toch niet dat ik mij laat voeren?"
"Dat denk ik niet alleen, dat weet ik wel zeker vervelende peuter."
Dan kwam Mira met een bordje BAMBIX en een slab de kamer in, deed Judith de slab voor en gaf het bordje pap aan Sasja.
Dan zagen Mira en Rolf hun jongste dochter verbaasd kijken, daarop vertelde Rolf hoe Judith Mirella had uitgemaakt voor peuter.
Dan zei Sasja,"ik vond ook al dat Judith te ver ging, en heb haar dat ook gezegd".

Dan begon Judith,"nou Sasja aan jou heb ik niets".
Dan keek Sasja Judith aan en zei,"wat jij deed met Mirella kan echt niet jij verdiend in dit geval echt straf Judith".
Dan keek Judith Sasja vals aan, en het leek er sterk op dat ze haar jongere zusje wilde slaan.
Dan zei ze, "ik maak jou af, kleine bitsch".
Dan keken Mira en Rolf de inmiddels huilende Sasja aan, vervolgens keek Rolf Judith aan en beet haar toe,"als jij Sasja ook maar, met 1 vinger aanraakt, kleine peuter!".

Intussen waren Sasja en Mira naar boven vertrokken waar Mira Sasja uitvoerig liet vertellen over wat zij de afgelopen tijd met Judith had beleefd.
Dan vroeg Sasja," mamma hoe moet dat nu woensdag met de voetbaltraining?".
Dan keek Mira haar jongste dochter aan en zei," Judith draagt voorlopig 24/7 luiers. en ze zal door pappa of mij naar school worden gebracht, en weer opgehaald".
"Voor de rest heeft ze voorlopig huisarrest, bovendien is de training te laat op de avond voor kleine Judith, aangezien ze om kwartvoor 7 naar bed moet".
Dan keek Sasja Mira aan en vroeg" Huh kwartvoor 7?"
"Ja Sasja zoals je hebt gezien gedraagt ze zich behoorlijk kinderachtig, wat voor ons aanleiding haar ook zo te behandelen".

Toen Mirella de volgende morgen om iets over 8 werd afgezet bij school, zag ze dat ook Judith en Sasja door hun moeder werden afgezet, en wat haar nog meer opviel was dat Judith in net zo,n stoeltje zat als zij zelf.
Ook had Mirella de indruk dat Judith net als zij zelf een luier omhad maar, zo snel als Judith Mirella in de gaten had, ging ze direct in de tegen aanval.

Direct beet ze Mirella toe," dat ik er nu zo bij moet lopen is jou schuld kleintje".
Het was maar, goed dat Mirella door haar klasgenoten werd afgeleid waardoor ze niet reageerde.
Wat voor Judith weer aanleiding was om Mirella te grazen te nemen.
Precies op het moment dat zij dacht dat er niemand keek, spuugde zij Mirella vol in haar gezicht.
Helaas voor Judith passeerde precies op dat moment achter haar de rector welke precies waarnam wat er gaande was en daarom Judith direct in haar nek greep, en haar naar binnen sleepte hoewel Judith behoorlijk tegen sputterde om eens een behoorlijk woordje met haar te wisselen.
Direct gevolgd door Sasja en Mirella, eigenlijk wilde de rector beide weg sturen maar, bedacht zich dan en nam ze mee naar binnen.
Aangekomen op kamer van de rector mochten Sasja en Mirella direct gaan zitten, terwijl Judith moest blijven staan.
Dan vroeg de rector," Judith besef jij wel waarom Mirella dit doet?".
"Hoe denk je dat het is om het24/7 in je broek te doen, en je dus 24/7 luiers draagt?".
"Laat staan om (bijna) 24/7 volledig verzorgd moet worden, en je dan als beloning gepest wordt?"
Direct zag Sasja dat ik emotioneel werd, waarop ze me tegen zich aan drukte en een lekkere knuffel gaf.
Ondertussen had ik( Mirella) weer eens ongemerkt gepoept en ik niet alleen want ook Judith had intussen een zowel natte als vieze luier.
In plaats van zich bij de feiten neer te leggen, bleef ze hooghartig kijken en zei," dit hele gedoe is de schuld van, dat kleine peutertje daar!", en daarbij wees ze naar mij( Mirella).
Dan zagen we dat Judith weg wilde lopen, waarop de rector vroeg "wat ga jij doen?"
"Pissen en schijten op de wc", was het brutale antwoordt van Judith.
Daarop keek de rector haar aan en zei," o nee kleine Judith jij hebt dat luiertje niet voor niets om maar, om jou plasjes en poepjes in te droppen".

"Ja hoor dat is voor baby,s en peuters maar, niet voor 10ners", was haar brutale antwoordt.
Dan deed de rector zonder waarschuwing een stap naar voren en trok in 1 ruk haar broek uit.
Maakte de romper van Judith los, en trok dan haar sweater t shirt en romper uit, zo dat ze alleen met haar luier voor hem stond.
Uiteindelijk kreeg ze alleen haar t shirt en sweater terug.
Dan dacht Judith dat ze het ergste had gehad maar, nu mocht ze alleen haar sokken en schoenen aantrekken, waarna de meisjes alle 3 mee moesten komen naar het schoolplein, waar tot grote schrik van Judith, alle andere scholieren handenwrijvend op het schoolplein stonden te wachten op wat zou komen.

Dan mochten Mirella en Sasja naast de rector komen staan, terwijl Judith in alleen haar bovenkleding en een vieze luier voor hen moest gaan staan.

Dan keek hij alle scholieren aan en zei, "dit doen we dus met leerlingen die zich ernstig misdragen".
Terwijl Judith door alle scholieren werd aangestaard, bleek ook de rector over een sleuteltje te beschikken, toen Judith onder toezicht van alle medeleerlingen was verschoond kwamen Hanna en Mira om respectievelijk Mirella of Judith en Sasja weer op te halen.
Direct liet Judith zonder wat te zeggen merken dat ze een schone luier of nog liever een slipje wilde hebben maar, zowel de rector als haar moeder lieten merken dat dit niet zou gebeuren.
Dan hoopte ze dat ze in ieder geval verschoond zou worden, wat inderdaad ook gebeurde maar, wel onder toezicht van alle mede scholieren.
Toen ze verschoond was moest ze direct gaan lopen met alleen een t shirt luier sokken en schoenen aan.
Dit tot dikke pret van Sasja, wat kwam omdat ze vaak genoeg last had van het gepest van haar zus.
Toen ze thuis kwamen, was het bijna direct tijd om te eten, en waar de rest genoot van de zuurkool met rozijnen ananas en rookworst, moest Judith het vanavond doen met, potje spinazie van Olvarit.

Wat Sasja haar mocht voeren, die genoot zichtbaar van het kunnen vernederen van haar zus.
Toen Judith haar bordje pap leeg had, was het ondanks dat het nog maar, half 7 was, direct bedtijd voor Judith.
Ook nu mocht Sasja helpen met het omkleden wassen en tanden poetsen van Judith.
Al snel zag Mira dat Sasja dat leuk vond om te doen, toen ze vroeg hoe dat kwam zei Sasja.
"Niet alleen Mirella moet het ontgelden maar, ook ik kreeg van de week van Judith onder uit de zak, toen ze overduidelijk mijn bedplassen en de speciale broekjes voor onderweg ronduit afkeurde"

Dan vervolgde Sasja," ik vindt het een schande om Mirella zo te behandelen, aangezien ze hiermee juist haar jongere zusje steunt".

Toen Sasja uiteindelijk klaar was met Judith, was het inmiddels bijna half 8, en vroeg Mira "wordt het voor jou ook niet eens tijd om je bedje op te zoeken Sasja?".
"Ja mamma maar, mag ik in plaats van een speciaal broekje vannacht een tena ultima met inlegger?"
"Want door de stress als gevolg van het gedrag van mijn kinderachtige zusje, denk ik dat ik vannacht meer plas, en zelfs onbewust poepen sluit ik voor vannacht niet uit en dat houdt zo,n broekje volgens mij niet".
Dan zei Mira, "prima want wat jij daar zegt, is best mogelijk dus kom maar", "kleine uk", mompelde Sasja.
Mira hoorde dat en zei," nee Sasja jij bent een grote meid, iets wat ik van dat brutale zusje van jou niet kan zeggen".

ONDERTUSSEN BIJ XANTIA EN MIRELLA

Zaten beide meiden aan een spelletje rummicub waarbij Mirella op winst stond.
Ondertussen bespraken ze het gebeuren bij Mirella op school.
Dan zei Mirella,"Xantia sorry dat ik het zeg, maar, door dat peutertje van een Judith, heb ik nu zelf eens ervaren hoe pesterijen overkomen".
Dan zag ik dat Mirella haar schouders ophaalde, en zuchtte "nou ja het was bij mij maar, 1 keer".
Dan reageerde Hanna," Mirella al was het maar, 1 keer, 1 keer is 1 keer te veel zo simpel is dat".
"Bovendien Mirella, dat jij het leven van Xantia wil ervaren, wil nog niet zeggen dat, jij ook alle narigheid van dien hoeft te ondergaan".
Dan keek ze ons nog eens aan, en dan naar de klok, die inmiddels 9 uur aan wees, en zei "hoogste tijd om jullie bedjes op te zoeken lieve schatten".

"Want voor jullie beide verzorgd zijn, zullen we wel weer een half uur verder zijn".
Boven gekomen merkte ik(Mirella) dat niet alleen ik maar, ook Xantia een zowel natte als vieze luier had, hoewel ze zowel voor als na het eten nog naar de wc was geweest, waarbij ze de 1e keer ook had gepoept, maar, nu had ik( Xantia) dus weer eens in mijn luier gepoept.
Daarop vroeg tante Hanna," zal ik jullie nu maar, verschonen wassen en aankleedden?".
Dan zei ik," ja graag tante maar, eigenlijk ben ik daar inmiddels te groot voor, en bovendien heb ik een behoorlijke vieze luier".
Dan keek tante me aan en zei," ik snap dat je het liever zelf doet maar, als je zo moe bent".
"Dus geeft niets, en wat betreft een vieze luier, dat hoort erbij, en bovendien moet ik Renate en Carolien zo ook nog verschonen, dus die vieze luier van jou kan er wel bij", zei tante Hanna zo luchtig mogelijk.
Wat betreft Carolien en Renate, hier keek ik vanop maar, tante zei.
"De straf van Carolien loopt nog steeds, en wat Renate betreft die knapt wel op, en is ook wel weer uit bed, en begint ook wel weer te eten maar, ongelukjes komen nog steeds voor".
Ondertussen werd ik al lekker gewassen, en lagen Mirella en ik uiteindelijk om kwart over negen in bed, waar we beiden bijna direct in slaap vielen.
Terwijl tante ondertussen Renate verschoonde en weer in bed stopte.

De volgende morgen(dinsdag), ging bij Carolien om half 7 de wekker, en ook nu was zij niet van plan om vrijwillig mee te werken.
Wat direct bleek toen Karel haar uit bed wilde halen, om haar te wassen verschonen en aan te kleedden.
Dan riep ze direct," ik ga niet met een luier om naar school".
Dan antwoordde Karel zo rustig mogelijk," ja Carolien dat doe jij wel want net als Xantia en Mirella heb jij geen keus.

"Ja pappa die heb ik wel, en mijn keuze is dat ik een gewoon slipje en gewone kleren aan trek, gewoon zelf naar school ga".
Dan ineens, KLETS KLETS KLETS ,sloeg Karel zijn dochter vol in haar gezicht.
Direct brulde Carolien "AU AU ROTZAK", "Wat durf jij je vader rotzak te noemen?".
Dan nam Hanna Renate mee naar de keuken, zodat zij rustig kon ontbijten, en wat kon kalmeren, terwijl Carolien een aframmeling kreeg als nooit te voren.
Dan keek Karel Carolien aan en zei," zitten jij kleine uk, dan zal ik je zo eten geven".

Gelijk wilde Carolien weer protesteren maar, besloot toch maar, om zich koest te houden.
Dan deed Karel haar de slab voor en begon dan Carolien een bordje bambix te voeren.
Van een afstandje gade geslagen door een totaal verbaasde Renate.
Die dan binnensmonds mompelde," je verdiende loon kleine meid".
Dat hoorde ook Karel, die haar direct aan keek en zei," pas op jij, anders kom ook jij aan de beurt jonge dame".
Dan keek Hanna Karel aan en zei," dat moet je niet doen Karel , want niet alleen Mirella had last van Carolien maar, ook Renate werd gepest door haar eigen zusje".
Waarbij Carolien Renate zo bang maakte dat die ook naar ons, haar mond hield".
Dan keek Karel Renate aan en vroeg," klopt dat Renate?".
"Helaas wel pappa".
Nadat Renate weer wat was gekalmeerd, bracht Hanna Renate naar school, en Karel Carolien naar bed.
Waar ze met een leiband aan het bed werd vastgebonden, dan kreeg ze een speengag in haar mond, welke Karel achter haar hoofd vast maakte, en zei dan voor hij haar kamer verliet dat ze zich in het vervolg beter moest gaan gedragen.
Want dit was nog maar een softe straf, en met dit dreigement liet Karel zijn dochter alleen.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 35

Inmiddels was Mirella weer terug van haar logeerpartij, direct vertelde ze aan tafel over haar belevenissen met Sasja en Judith.
Waarbij oom en tante direct lieten merken dat, het gedrag van zowel Judith als Carolien beide niet door de beugel konden.
Dan vroeg tante Hanna, "klopt het dat jij je medicatie vanmiddag nog moet hebben Mirella?".
"Ja tante, maar volgens mij heb ik die niet meer nodig".
"Hoe bedoel je?", vroeg Renate.
Dan keek Mirella Renate aan en zei," nou terwijl ik met jullie zit te praten, heb ik aan de nattigheid te voelen alweer geplast"
Terwijl Mirella dat vertelde, merkte ik (Xantia) dat Mirella zat te poepen, althans daar leek het sterk op.
Toen ik haar aan keek, knikte ze alleen maar, dat was voor mij voldoende om te weten hoe het met haar luier stond.
Terwijl Mirella zich zuchtend af vroeg of ze ooit nog van de luiers af zou komen, kwam oom Karel binnen, en zei," ik heb slecht nieuws, " jullie ouders hebben gebeld en zeiden dat ze vast zitten op het vliegveld.

" Dat komt omdat er problemen zijn met het vliegtuig waarmee ze naar Amsterdam zouden vliegen".
Toen Renate ons benauwd zag kijken zei ze," ik vindt het wel gezellig als jullie nog even blijven.
Dan zei tante Hanna, "ook voor ons is het geen probleem hoor".
"Ja maar de volgende luier bestelling zou donderdag thuis worden bezorgd".
"Kom nou Xantia, nou wil ik je wijzer hebben, dacht je nou echt dat we dat zouden vergeten?"
"Nee hoor ik heb de apotheek direct gemaild, en werd direct terug gemaild dat die bestelling hier wordt bezorgd".
Daarop begon ik te lachen, waarop Renate vroeg, wat er te lachen viel.
"Omdat het oplucht te weten dat de luiers hier blijven komen", antwoordde ik.
Ondertussen was het alweer tijd om naar bed te gaan, en tot opluchting van oom en tante lagen we toch op tijd in bed, waar we direct in slaap vielen.

Toen we de volgende ochtend het ontbijt op hadden en het tijd was om naar school te gaan, zag ik Renate eens snuiven, en hoorde haar mompelen "Wat een lucht zeg".
Dan keek ze zowel naar mij als Mirella, en zei " volgens mij heeft minstens 1 van jullie van de stress zitten poepen".
Nog eens kijkend vervolgde ze," al denk ik eerder dat we met 2 vol gepoepte luiers te maken hebben".
Niet alleen ik werd rood, maar aan Mirella zag ik dat ze het liefst de benen had genomen.
Dan deed Renate tot mijn verbazing een stap naar voren, pakte zowel mij als Mirella bij de hand.
Dan vroeg ik, "wat wil je gaan doen Renate?".
"Jullie beide verschonen Xantia".
Dan keek ik haar aan en zei," nou laat dat maar liever aan je moeder over lieverd".
"Want er zal in ieder geval 1 poepluier verschoond moeten worden, namelijk van dit kleine meisje".
Direct zag ik zowel Mirella als Renate naar me kijken en hoorde Renate zeggen, " niks klein meisje maar gewoon een grote meid van 9".
Dan wilde ik zeggen maar die …….." dan onderbraken zowel Mirella als Renate mij en zeiden tegelijkertijd.
" niks klein meisje, jij bent gewoon een grote meid van 9".
"Ja maar die...…….", wilde ik weer protesteren, maar dan vielen ze me weer in de rede.
"Stop Xantia, heb jij enig idee hoeveel kinderen en volwassenen er nog iedere nacht in bed plassen?".
"Sasja is echt de enige niet, of net als jij volledig incontinent zijn ook jullie zijn de enige niet."

Deze morgen zaten we al om 5 voor 8 in de auto op weg naar school.
Aangekomen op het plein, zag ik direct Renske dichterbij komen , en hoorde haar vragen," waar zitten jullie de laatste tijd Xantia?".
Toen ik dat wilde vertellen zag ik ook Theo en Piet dichterbij komen, iets wat de laatste tijd wel vaker gebeurde.
Aangezien ik niets had te vrezen, liet ik ze bij me komen.
Dan keek Piet me lachend aan en zei, "ik ben volgende week jarig, en mag dan een feestje geven kom je ook Xantia?".
Deze vraag verraste me, zij waren wel de laatste waarvan ik dit verwachtte.
Dan keek Piet Renske aan en zei," ook jij krijgt deze uitnodiging".
Dan zag ik Renske al net zo verbaasd kijken, en hoorde haar zeggen.
" Jij mij uitnodigen terwijl ik jullie laatst zo goed als in elkaar heb geslagen?".
"Ja Renske, het was onze eigen schuld, en achteraf niet eerlijk maar vooral dom".
Dan vertelde Theo, " toen we vlak daarna bij mij thuis kwamen, hebben we allebei als extra nog een behoorlijke drumsolo op onze blote billen gehad wat echt zeer deed".
"Eigen schuld", mompelde ik.
"Ja eigen schuld bevestigde Theo.
Eigenlijk wilden we nog blijven praten, maar helaas ging de bel wat betekende dat we naar de klas moesten.
Nog helemaal onder de indruk gingen we naar de klas.

Waar ik door alles van gister en vandaag, dusdanig van slag was, dat ik midden in een rekentoets uit het niets niet alleen flink plaste, maar ook in 1 keer mijn luier vol poepte.
Deze keer wel zo dat het dwars door mijn luier en romper lekte en op mijn stoel viel,direct trok Renske die naast me zat, haar neus op, nog net niet kokhalzend.
Dan keek meester Klaas me aan en vroeg," wat is er Xantia?".
"Gister en vanochtend waren erg heftig, meneer".
Dan zei ik," eigenlijk heb ik het nu al toe aan een schone luier, maar dat is pas over 1 uur zo ver", zuchtte ik.
Dan keek de meester me aan en zei, "ga maar snel Xantia".
Terwijl meester klaas een raam opende, vroeg Machteld," zal ik je maar helpen Xantia?".
"Ja graag, want ik heb er nu echt een zootje van gemaakt".
Dan keek Machteld naar de meester, maar die zei direct "toe maar Machteld, maar doe het wel netjes en zo snel mogelijk".
Direct waren we weg, en al snel bleek dat ik de hulp echt hard nodig had.
Het koste Machteld zeker een kwartier om mij weer een beetje schoon te krijgen.

Terug in de klas zei zowel Bracha als Manon, "dat is beter Xantia".
"Ja dank je, dat vindt ik zelf ook".
"Helaas door een paar onverwachtte gebeurtenissen heb ik nu bijna geen controle, BAH".
Door ons nu in groepjes te laten lezen, zorgde de meester voor afleiding, maar ik kon me vandaag nauwelijks concentreren, waarop Bracha en Manon direct allebei een hand pakten.
Alleen al door dit gebaar werd ik weer rustiger.
Na deze les volgde rekenen, en na de lunchpauze gym.
Waar we veel oefeningen aan de ringen deden, en doordat ik geheel ontspande, verloor ik ook nu zonder het te merken een plens urine, maar erger spoot er weer een hoop poep zo mijn luier in.
Iets wat ik niet alleen zelf rook, maar vooral voelde, maar ook Bracha Iris Mirte Abel en Karel roken het, wat ik merkte toen ze onbewust hun neus optrokken.
Tot mijn verbazing reageerden ze totaal niet,1 half uur later was de les voorbij en mochten we gaan douchen.

In de kleedkamer, kwamen Bracha en Manon direct bij me om me te helpen.
Dit pakte ik gezien mijn vermoeidheid met beide handen aan, ook al had dit alles wel een huilbui tot gevolg.
Waarbij het de meiden niet lukte om mij te troosten totdat, Manon me een reep pure chocola voor hield.
Waar ik direct een flinke hap van nam, al snel merkte ik dat ik nu echt kalmeerde.
Toen ik even later had gedoucht en afgedroogd was, wilde ik mij zelf luieren en verder aankleedden, maar ik was nu zo moe, dat ook dat niet lukte maar met hulp van beide meiden was ik even later toch klaar.
Ook al voelde ik me op dat moment heel klein, vooral toen Bracha me de luier omdeed, en mijn romper afsloot.
In de klas aangekomen vroeg meester Klaas, "gaat het nog Xantia?".
"Nee meester, een paar heftige berichten, hadden me al zo goed als uitgeput maar de gymles heeft me helemaal uitgeput".
Dan ging ik verder, " ook in de gym heb ik aan de ringen weer flink gepoept, maar de klas gaf geen krimp".
"Dat was op de vorige school wel anders".
Dan keek meester Klaas me aan en zei," Xantia, je hebt goed je best gedaan en dat is geweldig ondanks dat er momenteel veel op je afkomt".
Ondertussen zat ik alweer te plassen, wat Renske direct door had, maar ze zweeg.
Dan deelde de meester de papieren voor een Aardrijkskundetoets uit, en zei.
"Probeer maar Xantia, ik beoordeel je puur op je prestaties en niet op je handicap zoals je weet,"maar neem dat wel mee als het daardoor minder gaat."
Mede doordat Manon Bracha en Renske vlakbij me zaten, en zo af en toe mijn hand pakten,werd ik weer kalm.
Zo vloog de dag om, en mochten we tegen half 4 gaan, waarbij Bracha Renske en Manon vroegen of ik mee ging buiten badmintonnen.

"Ja meiden maar deze peuter, moet eerst een schone pamper", begon ik.
Ook Bracha en Renske riepen direct, "Xantia wanneer begrijp je nu eens dat je incontinentie jou nog geen baby of peuter maakt?".
Tijdens het verschonen realiseerde ik me dat badminton te moeilijk was, toen ik dat zei, zei Bracha,"nou dan verzinnen we wat anders".
Bij Bracha thuis vroeg ze direct, " net zei je dat je pas hebt verschoond terwijl je iets eerder nog zei dat je direct moet verschonen, wat is het nu?".
"Ik kan nog wel even", lachte ik", "nou dan gaan we eerst wat drinken", juichte Bracha en Renske ondertussen was het onderweg gaan regenen.

10 minuten later waren we bij Bracha thuis, waar we van haar moeder allemaal een ijsje kregen tegen 4 uur kwam ook haar oudere broer binnen.
Toen ik hem zag, herkende ik hem direct van mijn vorige school, als 1 van de grootste etters.
Wat ook wel bleek toen hij vroeg,"Bracha wat moet dat peutertje Xantia hier?".
Direct werd ik lijkbleek, maar zag dat op het zelfde moment Renske en Bracha vuurrood worden, en hoorde Manon zeggen," kom maar Pascal, ik lust je rauw."
Dan zei Pascal," ik heb niets tegen jou maar wel tegen die grote baby naast jou".
Dan zag ik dat, Bracha er genoeg van had opstond en voor haar broer ging staan, en vroeg "waarom doe je dat Pascal?".
"Als je ruzie zoekt?, kun je dat krijgen", direct gaf ze hem een knietje precies in zijn kruis.
Direct riep Pascal " AUW KRENG", dan kwam de moeder van Bracha en Pascal binnen en vroeg," wat gebeurt er hier?".
Toen Bracha dat had verteld, commandeerde ze".PASCAL BROEK EN ONDERBROEK UIT,EN SNEL."
Gevolgd door het commando, " BUKKEN", maar dat vertikte Pascal.

Dan zei zijn moeder," ik tel tot 3", in 1e instantie zagen we dat Pascal weigerde maar uiteindelijk toch bukte.
Toen zijn moeder dreigde hem anders in zijn blote billen naar buiten te gooien.
Zo snel als Pascal in de door zijn moeder gewenste houding stond, pakte ze een pollepel en begon daarmee op Pascal zijn billen te slaan,die al snel vuurrood en super pijnlijk waren.
Waardoor hij het al snel uitgilde van de pijn.
Doordat hij moest plassen en al een tijdje voor over stond, in combinatie met de billenkoek, lukte het niet meer om zijn plas op te houden.
Toen hij 1 minuut later plaste, leverde dat direct een sneer van zijn moeder op.
" Ja ja Xantia uitmaken voor peuter, terwijl je zelf net zonder het te merken een plasje deed".
Dan vroeg ze," Bracha wil jij je kleine broertje wassen en naar bed brengen?"

"Nu al naar bed?, we hebben nog niet eens gegeten", begon Pascal.
" Jongetjes die zich zo gedragen gaan zonder eten naar bed", was het antwoord.
Dan vervolgde zijn moeder, "wegwezen, want mijn handen jeuken", terwijl Bracha Pascal naar bed bracht gingen wij naar huis.

Thuis gekomen zag zowel Renate als tante Hanna dat er wat loos was.
Toen ik bleef zwijgen was het Mirella die zei, "kom op Xantia".
Dan vertelde ik hortend en stotend hoe ik bij Bracha ineens oog in oog stond met Pascal,1 van de grootste pestkoppen van mijn vorige school.
Hierop Keken Mirella en Renate me aan en zeiden, "nu begrijpen we je stemming Xantia".
Dan keek Carolien op en mompelde, "jij bent ook nog een peuter, zo niet een baby".
Dat deed me huilen, terwijl Renate haar zus aan keek en vroeg, "dat meen je toch niet?".
"Jij weet donders goed dat dit niet waar is".
Ook Hanna had haar dochter gehoord, zette de wijsvinger onder de kin van Carolien, drukte die omhoog zo dwong ze haar dochter haar aan te kijken en zei.
"Nu ben je echt te ver gegaan kleine uk".
Dan keek Mirella me aan en vroeg, terwijl het bijna etenstijd was waar oom Karel bleef.
Zonder dat wij het wisten was hij naar Schiphol om Arend en José op te halen, maar Hanna zei, " o die moet tot 11 uur overwerken".
Dan wilde zowel ik als Mirella een slokje koffie nemen uit onze tuitbekers, maar dan ging de deur open.

 

[Ivy]

wouw wat een verhaal !

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 36 EEN HEFTIG BERICHT.

Dan zagen we oom Karel binnen komen, direct gevolgd door pappa.
Dan zei oom Karel," Xantia Mirella kom eens bij de tafel zitten".
Daarop zei pappa," meiden ik heb slecht nieuws, mamma is door haar rug gegaan en moet voorlopig absolute rust houden".
"Gezien de bijkomende complicaties, waar ook ik mijn handen aan vol heb, kan ik de zorg voor jullie er niet bij hebben".
Voor hij verder kon gaan reageerde Mirella," dan stop je toch mijn medicatie, dus de incontinentie en spasmes,zodat ik mij zelf en Xantia kan verzorgen".
Dan keek Arend haar aan en zei," leuk bedacht Mirella, maar dat gaat niet, 1 jou medicatie kun je niet zo maar stoppen.
2 Dan ervaar je de situatie van je zusje nog niet, dat werkt pas bij langere tijd dus dat gaat niet door."
" Wees maar gerust we hebben al een passende oplossing, jullie blijven voorlopig hier".
"Dat vinden oom Karel en tante Hanna helemaal niet erg", direct knikten beiden ter bevestiging.
Dan keek Renate ons aan en zei, "en ik ook niet, al is de rede minder leuk".
Dan keek ik pappa aan en vroeg," mogen we mamma wel bezoeken?".
Dan keek Arend ons aan en zei," ja dat mag".

Ondertussen had tante Hanna ons voorzien van een beker appelsap, wat gezien het net verkregen heftige bericht zowel voor mij als Mirella in een tuitbeker zat.
Dat Mirella haar luier echt nodig had, merkte ze toen ze even later opstond en haar luier vochtig aanvoelde.
Ondertussen voelde ze ook dat ze stond te poepen, terwijl ze niet wist dat ze moest.
Gezien het bericht van daarnet was dit te veel voor Mirella, wat dan ook direct ontaarde in een heftige huilbui.
Dan merkten we dat ook Carolien was komen kijken wat er aan de hand was.
Helaas vond ze het ook nu weer nodig om een vervelende opmerking te maken,waarop ze direct een preek kreeg.
Dan keek Renate haar moeder aan en vroeg, "Mam ik weet dat het al laat is maar, mag ik als ik deze schatjes verschoond heb nog even met Xantia en Mirella naar buiten?".

Dan keek Hanna haar dochter aan en zei," nou vooruit ik ben toch nog wel even met Carolien bezig", en terwijl Renate ons mee nam om te verschonen, nam Hanna Carolien stevig onder handen.
Deze keer wel zo dat al snel haar billen vuurrood waren en zo pijnlijk dat ze nauwelijks kon zitten.
Aangekomen in de badkamer, vroeg Mirella, "mag ik eerst Xantia, aangezien dit kleine ukje een vieze bah in haar luier heeft gedaan".
Dan keek ik Mirella aan en zei, " niet jij maar ik ben de kleine uk".
Terwijl Renate Mirella waste en verschoonde vroeg ze weer," begrijpen jullie nu nog niet dat, jullie gewoon behandeld worden naar jullie leeftijd".
"Jullie hulpvraag veranderd daar niets in, ook al begrijp ik het wel".
Dan keek Renate mij aan en zei, " en jij Xantia bent zeker het laatste jaar snel vooruit gegaan en een stuk zelfstandiger geworden".
"Juist dat vindt ik geweldig".
Dan was Mirella verschoond en was ik aan de beurt, zo snel als mijn luier af was die alleen maar nat was, stapte ik richting de wc om te poepen.
Toen ik zat zei Renate," zie je wel Xantia?, dit vindt ik geweldig".
" Dank je Renate maar net als jij vindt ook ik vooral een poepluier echt goor".
"Ja dat weet ik Xantia", antwoordde Renate, terwijl ze bijna klaar was met Mirella.
Nadat ze haar de nachtluier had omgedaan, even later had ook ik een nachtluier om, en konden we gaan.

Direct toen we beneden waren trokken we de jassen aan, en pakte ik mijn rollator.
Toen we naar buiten wilde lopen zei tante Hanna,"Renate het is bijna 8 uur, graag rond 9 uur weer thuis hé?".
"Ja dat is goed mam".
Al snel waren we een aardig eindje weg, en kwamen de tongen los," van dit bericht ben ik behoorlijk geschrokken", trapte ik af".
"Ja dat begrijp ik maar wat dacht je van mij? , haakte Mirella hierop in, dan vervolgde ze, "na alle gedoe rond jou en mij en dan Carolien weer, en nu de rugklachten van mamma".
Ondertussen liepen we het park in en gingen op een bankje zitten, nauwelijks zaten we of, we zagen in de verte 2 jongens en een meisje aankomen.
Pas toen ze dichterbij waren gekomen zag ik dat het Renske Theo en Piet waren.
Direct toen Piet onze sombere gezichten zag vroeg hij, "wat scheelt eraan Xantia?".

"Hebben jullie weer last van pesters?".
Dan keek ik ze aan en zei gelukkig nauwelijks, behalve dan van haar zus", zei ik terwijl ik naar Renate wees.
Dan vervolgde ik, "maar ook zij komt daar niet mee weg maar wordt stevig aangepakt".
Dan vertelde Piet," toen wij met die blauwe ogen thuis kwamen en uitkwam dat wij jou lange tijd hadden getreiterd, een behoorlijk harde straf gehad".
"Terecht", viel Renske uit, " ondertussen keek Renate op haar horloge, die bijna kwartvoor 9 aan gaf.
Dan keek ze ons aan en zei,"meiden ik heb mamma beloofd dat we rond 9 uur thuis zouden zijn".
Dan zeiden Theo Piet en Renske dat ze ons thuis zouden brengen.
Nauwelijks waren we op de weg terug of ik merkte dat de naast mij lopende Mirella een wind liet maar ik vermoede direct dat ze gepoept had.
Even later vroeg Theo fluisterend, "heb jij gepoept Xantia?".
Dan fluisterde ik terug, "nee Renate, maar Mirella draagt sinds bijna 2 maanden ook luiers, om mij te steunen".
"Daarnaast slikt ze medicijnen waardoor ze ( tijdelijk) incontinent en spastisch is".
"Waardoor ze het net als ik ongemerkt in haar luier doet, en hulp nodig heeft met eten drinken wassen en aankleedden.
Toen we om 2 minuten voor 9 het tuinpad opliepen had ik wel geplast maar niet gepoept.

Mirella daarentegen had behoorlijk geplast maar vooral veel gepoept en waar beide jongens al waren doorgelopen, was Renske met ons mee gelopen naar de deur.
Waar tante Hanna open deed en ons binnen wilde laten, en dan zei"mooi op tijd meiden".
"Ik zie dat jullie gezelschap hebben", dan stelde Renske zich voor en vertelde hoe ze eerst mij en later Mirella had leren kennen.
Dan zei ik dat beide jongens ook mee waren geweest maar waren doorgelpen.
Toen ik omdraaide zag ik dat ze even verderop waren blijven staan, waarop tante Hanna ze wenkte om onze kant op te komen.
Al snel waren ze bij ons en mochten we allemaal binnen komen, waar we allemaal thee kregen.
Ook nu kregen we totaal geen opmerkingen, over onze inmiddels vieze luiers maar ook niet over onze bekers thee.
Sterker ondanks dat we beide zaten te poepen, kreeg Mirella juist complimenten over de manier waarop ze mij steunde.
Toen we de thee op hadden, was het inmiddels half 10, en ging bij zowel Theo en Piet de telefoon wat hun ouders waren die wilden weten waar ze bleven.

Toen ze dat hadden verteld, werd afgesproken dat, ze Mirella en mij naar bed mochten brengen,maar daarna direct naar huis moesten komen.
Direct toen de thee op was stonden we op en gingen naar boven, waar Mirella en ik direct tanden poetsten en ons dan wilden uitkleedden en verschonen, wat ook nu door vermoeidheid niet lukte.
Waarop Renate zei, "laat mij maar meiden", daarop zeiden Theo en piet," 1 we hebben vooral naar Xantia nog wat goed te maken."2 het hoort er gewoon bij, dus kom maar meiden".

"Nou er gewoon bij horen, zo gewoon vindt ik een vieze luier op deze leeftijd niet meer", protesteerde ik direct.
"Ik hoef alleen maar te zeggen hoe ik mede door jullie gepest ben".
Dan zag ik Theo terwijl hij mij verschoonde vuurrood worden en vlak daarna lijkbleek.
Dan zei hij," dat we zo ongenadig billekoek kregen was vooral omdat we beide tot ons 7e jaar nog in bed plaste".
"Hoewel drynites broekjes voldoende waren was het niet leuk".
"Vooral niet als we met voetbal op kamp gingen, ook al waren er meer die in bed plaste".
Dan waren we klaar en legden ze ons in bed, om dan naar beneden en naar huis te gaan.
Vlak daarna kwam tante Hanna binnen en vertelde dat, de situatie van mamma nog slechter was dan we al dachten.
Wat betekende dat ze onmiddellijk was doorgestuurd naar het Canisius in Nijmegen omdat het sterke vermoeden was dat het een hernia was.
Bovendien was de kans groot dat er vandaag nog een operatie zou volgen.

Dat dit niet alleen mij en Mirella aangreep, maar ook diepe indruk maakte op Carolien en Renate zagen we direct.
Vooral omdat bij beide meiden, de tranen in de ogen stonden maar ook omdat Carolien nu echt onbewust in haar luier plaste.
Ook hoorden we dat Renate om een nachtluier vroeg.
Waarop tante Hanna zei," die heb jij niet nodig lieverd".
Dan zei Renate, " ja maar ook ik vond het bericht over tante José echt heftig".
Dan zei Carolien,"ik wil wel met je ruilen hoor".
Dan draaide Hanna zich om, en zei "houdt jij je er buiten kleintje".

"Jij blijft net zolang in de luiers als dat je vader en ik dat nodig vinden, begrepen kleine meid?".
Bang voor nog meer billekoek zweeg Carolien.
Dan keek Hanna Renate aan en zei, " als je het niet vertrouwd doe je er inderdaad verstandig aan om een luier om te doen vannacht".
Daarop deed ik een stap naar voren en vroeg "tante mag ik Renate de luier om doen?".
" Welke luier moet dat dan zijn?".
Dan zei tante," ja dat mag, doe maar net als bij jullie een TENA ULTIMA met inlegger".
Dan nam ik haar mee, en terwijl ik haar uitkleedde en een luier omdeed zuchtte Renate," ben ik net hersteld van dat virus en weer uit de luiers."
"Lig ik zo weer met een luier om in bed", ondertussen ging ik rustig door zonder op deze opmerking in te gaan.
Toen we klaar waren, wilde Renate haar nachthemd aantrekken, maar ik zei." Renate je vergeet wat!".
"Wat dan Xantia?", "dit hier" zei ik terwijl ik een romper omhoog hield.
Dan keek ze me aan en zei, " die heb ik niet nodig Xantia".
Dan zag ik dat Tante Hanna opkeek, en hoorde haar zeggen," jawel Renate die heb je wel nodig".
Dan keek ze mij aan en zei, "kleed Renate maar verder aan Xantia".

Even later lag Renate in bed, en waren Mirella en ik aan de beurt.
Dan verschoonde ik Mirella, en terwijl ik dat deed zei ze," ik vind het echt een rotgevoel om altijd maar die dikke prop tussen mijn benen te voelen, en al helemaal als ik het zonder het te merken laat lopen, en de luier zich vult".
Dan keek ik haar aan en zei, " dat heb ik al jaren".
"Wat vullen betreft, plassen is nog daar aan toe, maar op de meest ongelegen momenten poepen".
Op het moment dat ik dat zei, zagen Mirella en tante Hanna dat ik een heel vies gezicht trok,en bijna moest kokhalzen, wat tante deed vragen, moet ik het overnemen Xantia?".
"Nee hoor het was meer het gevoel van het in een poepluier moeten zitten of liggen", antwoordde ik terwijl ik rustig door ging.
Dan zei Mirella terwijl ik Mirella schoon had en haar de nachtluier omdeed," Xantia weet je nog de kerst van anderhalf jaar geleden bij oma Munniks?".
Toen je tijdens het hoofdgerecht ineens je luier vol poepte, en je met die saus zat te kwijlen, zodat we tot 3 maal je slab moesten verschonen?".

"Ja inderdaad, maar het ergste vond ik, dat bijna niemand me hielp, terwijl Yvette en Timo me uitlachten en me uitmaakte voor vieze poeppeuter".
Direct herinnerde Mirella zich het hele gebeuren weer.
Dan zei ze terwijl ze in bed stapt, " je hebt helemaal gelijk Xantia".
Dan zag Mirella Xantia bleek worden, en wilde haar troosten maar zei eerst.
"Tot mijn schaamte deed ook ik niets", " had ik toen maar door wat de impact voor jou toen was."
Dan zei ik tegen Mirella," ik neem het jou niet kwalijk maar wel de grote mensen die niets deden om het te stoppen ".
Dan gaf ik Mirella een kus en zei," slaap lekker", dan draaide ik een paar keer sloot mijn ogen en viel in slaap.

Mirella echter was best geschrokken van het verhaal van haar zus, uiteindelijk stond ze op om bij haar oom en tante haar hart te luchten.
Nauwelijks stond ze op de overloop of ook Renate kwam haar kamer uit en vroeg, "wat heb jij ineens Mirella?".
Eigenlijk wild ik haar daar niet mee lastig vallen en zei, "niets bijzonders hoor",maar daar kwam ik bij Renate niet mee weg, en zei ik.
"Iets waar jij helemaal buiten staat, en ik jou dus verder niet mee lastig val," maar ook nu kwam er bij Renate niet mee weg, want ze zei, " nou dan gaan we samen naar beneden"

Dan zei ik, "nou nee ik ga nu naar beneden om bij jouw ouders te spuien, ga jij maar lekker slapen".
" Je doet al meer dan genoeg voor Xantia en mij".
Dan keek Renate me aan en zei, "niet dat ik nieuwsgierig ben, maar ik ben wel bezorgd om jou en je zus, Mirella".
"Dus kom mee dan gaan we naar beneden", maar dan ging beneden de deur open en hoorden we tante Hanna onder aan de trap vragen," wat is er meiden?".
Om direct nog voor we konden reageren, de trap op te stormen, waar haar direct mijn bezorgde gezicht opviel.
Direct vroeg ze dan ook, "waarom kijk je zo bezorgd Mirella?".
Op deze vraag vertelde ik wat Xantia me een uurtje geleden had verteld.
Dan legde tante Hanna een hand op mijn schouder en verzocht ons mee te komen naar beneden.
1 maal beneden zei ze, "vertel maar Mirella".
Nadat we beide een mok thee hadden gekregen begon ik mijn verhaal, eerst over wat Xantia mij net had verteld, dan over mijn eigen herinnering hier aan.

Dan zei ik," Yvette en Timo met de 1 na laatste kerst bij oma Munniks anderhalf jaar geleden, nog meer dan Carolien nu Xantia als een peuter of nog erger als baby behandelden".
"Terwijl iedereen in de familie, ook zij weten dat Xantia hier niets aan kan doen".
Dan viel er even een stilte maar voor Hanna of Karel kon reageren zei Renate," dat vindt nou echt laf", en vervolgde, "hoewel ik het ook lang niet begreep, geeft mij dat niet het recht om haar daarop te pakken".
"Nee zeker niet, dat is het toppunt van laf", reageerde Karel.
Dan zagen ze mij huilen, waarop tante me omhelsde en probeerde te troosten,maar de eerste anderhalve minuut huilde ik alleen maar, pas daarna kalmeerde ik een beetje.
Waarna tante ons nog eens van warme chocolademelk voorzag.
Dan hoorden we de trap, en nog geen anderhalve minuut later, stond Xantia ineens in de kamer.
Toen oom Karel vroeg wat er was zei ze," er kwamen vanavond ineens wat vervelende herinneringen met een neef en nicht van de Munniks kant omhoog, en dat blijft nu maar spoken".
"Hierdoor kan ik ondanks de medicatie niet slapen, maar zo te zien heb ik Mirella er nu mee opgezadeld.

"Ja Xantia, maar beter zo dan dat je het opkropt", antwoordde oom Karel.
Dan vroeg tante,"willen jullie alle 3 een worstebroodje voor de schrik?".
"Ja lekker", was 3 x het antwoord.
Terwijl de broodjes in de oven zaten en wij nog een keer thee hadden gehad, hoorden we weer de trap.
Wat betekende dat Carolien naar beneden kwam, hierop keken Hanna en Karel elkaar aan, bedenkend wat ze nu moesten doen.
Haar er bij laten komen of terug sturen naar bed, ze besloten dat ze beneden mocht blijven.
Toen ze binnen kwam zei Karel, " als je naar het verhaal van Xantia en Mirella wild luisteren, mag je er bij komen zitten,en kun je ook wat te drinken en een worstebroodje krijgen".
"Ook wil ik dan wel nadenken om jouw straf te verminderen", hierop knikte Carolien, en mocht ze erbij komen zitten.
Toen Carolien zat en van het nodige was voorzien, begon ik mijn verhaal, van de familie Munniks, die niets deden, en wat dit met mij had gedaan.
Toen ik was uitverteld en we nog smulden van de worstebroodjes, zei Carolien.
"Ook al weet ik dat jij Xantia, en nu ook jij Mirella, er weinig aan kunt doen, het ziet het er wel kinderachtig uit".
Dan zei ik, "ja maar ik kan er echt weinig aan doen", protesteerde Xantia.
"Ja dat begrijp ik, maar dat Mirella daar in mee gaat, vind ik moeilijker te begrijpen", ging Carolien verder.
Dan keek Karel zijn dochter aan en zei," dan zal ik je dat eens haarfijn uitleggen Carolien".
Dan vertel Karel Carolien kort samengevat over onze beruchte avond, en wat daar op volgde.
Toen haar vader was uitverteld, kwam Carolien langzaam tot de conclusie dat ze inderdaad fout zat.
Waarop ze direct excuses aanbood zowel naar mij als naar Mirella.
Intussen hadden we alle 4 alweer geplast, dan voelde ik dat ik moest poepen, en stond op, en ondanks een heftige dag met stress was ik op tijd op de wc.
Ondertussen zei ook Carolien dat ze moest poepen, waarop Karel haar aankeek en zei dat mag op de wc, maar plassen doe je voorlopig in je luier".
"Verder hoef je als jij je belofte na komt, niet meer al om 7 uur naar bed".
Waarop Karel vervolgde, " de rest van de straf blijft voorlopig staan maar als jij je blijft gedragen zal dat stapje voor stapje verminderen".

Dan keek oom Karel mij aan en vroeg," wil jij Carolien op de wc zetten, en haar daarna een schone luier omdoen Xantia?".
"Denk eraan Carolien heeft haar excuses aangeboden dus niet meer kleineren".
Nog geen minuut later zat Carolien op de wc te poepen, terwijl ik een schone luier voor haar pakte.
Toen ik haar van de wc af hielp zei ze, hé lekker die drol ligt in de wc, en niet in mijn luier".
Terwijl ik haar een schone luier omdeed zag ik dat het bijna 11 uur was.
Toen we klaar waren en weer in de kamer terug waren zei oom Karel, zo te zien is iedereen weer kalm, dus ik zou zeggen bedtijd meiden".
Dan gingen we naar boven, en terwijl Carolien haar tanden poetste, verschoonde Renate zich vast.
Direct na het tanden poetsen hielp Renate ons met het verschonen, en poetste dan zelf haar tanden.
Terwijl ze daar mee bezig was keek ze mij en Mirella aan en zei, "dat was een verwarrende avond meiden".
Dan keek Mirella haar aan en zei, "ja maar ik ben wel blij met het excuus van je zus Renate".
Nog geen minuut later was Renate weer op haar kamer, en ook wij lagen weer in bed.
Waar zowel ik als Mirella merkten dat we nog vol adrenaline zaten.
Dan zag ik dat Mirella ging zitten, maar dan wist ik niet wat ik zag.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 37 INTIMITEIT INTENSIEVE ZORG

Want toen ze zat trok ze haar nachthemd uit, ging staan en trok ook haar romper los, zodat ze met haar mooi gevormde borsten stond te pronken.
Eigenlijk waren die me nooit echt opgevallen, maar nu ik ze eens goed bekeek wouw .
Dan zei Mirella, "kom eens staan Xantia", zo gauw als ik stond, begon ze me uitte kleedden, zo dat ik al snel in alleen een luier voor haar stond.
Nog steeds begreep ik niet wat ze nou precies wilde, totdat ze haar armen uitstrekte en die om me heen sloeg me naar zich toe trok, en mij tegen zich aan drukte.
Wat was dat lekker warm, om tegen haar lichaam aangedrukt te staan Mirella drukte me strak tegen haar borsten en de rest van haar lichaam aan.
Direct merkte ik dat ik van het tegen haar aan staan heel rustig en warm werd , maar na een minuut of 5 zei ik, dat ik het koud kreeg.
Terwijl ze het dekbed wegsloeg en in bed stapte fluisterde Mirella ," kom maar lekker tegen me aan liggen Xantia".
Wat ik na even aarzelen ook deed.
Direct sloeg Mirella het dekbed over ons heen, en weer lag ik tegen haar borsten.
Vlak daarna voelde ik al dat haar tepels dikker werden, en drukte Mirella mijn mond richting haar tepel.
Waarna ik onbewust aan haar tepel lag te zuigen, maar wel zachtjes zodat het geen pijn deed.

Totaal ontspannen vielen we even later met alleen een luier om allebei in slaap.
We waren allebei zo ontspannen dat, we beide ongemerkt meerdere keren plaste en kleine beetjes poepte.
Ondertussen lag ik heerlijk met mijn hoofd in de boezem van mijn zus, die dat heerlijk vond.
Doordat de volgende dag( woensdag) bij mij maar ook bij Mirella Carolien als Renate op school studie dagen waren waren we alle 4 vrij.
Waardoor we lekker konden uitslapen, uiteindelijk was Renate de eerste die die ochtend rond half 10 wakker werd.
Doordat bij ons de deur op een kier stond, kon ze net zien dat mijn bed leeg was, toen ze me even later ook in de badkamer niet aantrof, ging ze op onderzoek uit.
Zag dan dat ik bij Mirella in bed lag, maar deinsde op het zelfde moment terug, door de sterke poeplucht die in de slaapkamer hing.
"Eerst maar een raam open zetten", mompelde Renate nu.
Dan keek Renate nog eens naar mij en Mirella, en pas nu viel haar mond open van verbazing, beide nichtjes waren naakt.

Direct sloop ze de kamer uit en sloot zachtjes de deur, en ging naar de keuken, om haar moeder te halen.
Toen Renate even later binnen kwam zag Hanna direct dat er wat loos was, maar Renate was sprakeloos ze kon geen woord meer uitbrengen.
Dan beduide Renate haar moeder om naar boven te komen, waar Hanna in 1e instantie niets bijzonders zag.
Dat wil zeggen, behalve dan dat Mirella en ik 1 bed lagen.
Toen ze beter keek, zag ze dat we helemaal in elkaar verstrengeld lagen en toen ze nog beter keek zag ze dat we beide op onze luier na naakt waren.
Hoewel Renate dat wel vermoede keek ze toch vreemd op,maar Hanna fluisterde," hier moet je verder niets achter zoeken Renate".
"Ik vond beide gisteravond gespannen, en denk dat ze het hebben gedaan om te ontspannen, en 1 maal rustig zo in slaap zijn gevallen".

Dan snoof Renate eens en zuchtte, "mijn hemel wat stinkt het hier".
Dan keek Hanna haar aan en fluisterde," ik denk dat vannacht niet alleen Mirella maar ook Xantia in haar slaap heeft gepoept".
"Nou ja ze kunnen er beide niets aan doen", mompelde Renate.
Dan zei Hanna, "ook dit zal wel een gevolg zijn van alle stress"
Dan zagen we dat Mirella zich uitrekte en voorzichtig haar ogen opende, bijna direct gevolgd door Xantia.
Nauwelijks bij bewustzijn mompelde beide," bah wat een lucht", om dan allebei hun vieze luier te voelen.
Dan sloeg Hanna het dekbed weg en zag wat ze al vermoede, namelijk dat we beide op onze luier na naakt waren.
Dan zei Hanna nogmaals tegen Renate," ik denk dat het komt door al het gedoe van gisteravond.
Dan keken we beide Renate aan en zei Mirella, "ondanks dat alles was uitgepraat, kon zowel Xantia als ik niet slapen".
Daarop heb ik me uitgekleed, en Xantia duidelijk gemaakt om het zelfde te doen, en bij mij in bed te komen liggen".
"Wat ze na even aarzelen ook heeft gedaan".
Dan vervolgde Mirella, " uit ervaring weet ik dat zo liggen heerlijk warm en rustgevend is".
Ondertussen knikte Xantia en zei dan," toen ik tegen Mirella aan lag voelde dat lekker warm".

"Waardoor ik ook van binnen helemaal warm en heel rustig, zelfs suf werd".
"Dat gold ook voor mij," bevestigde Mirella.
"Dan keek Ik tante Hanna aan en zuchtte, " het enige nadeel is dat we beide een vieze poepluier hebben".
Dan keek tante Hanna ons aan en zei," dan zullen we daar snel wat aan doen meiden", "komen jullie maar mee".
Dan vroeg ze," Renate als ik Xantia zo gedoucht heb wil jij haar dan afdrogen en aankleedden?".
"Ja hoor mam".
Nauwelijks was ik uitgekleed of ik werd nat gespoten en lekker in gezeept.
Dan kwam ook Carolien binnen, toen tante haar het verhaal had verteld vroeg ze," dus toch nog lekker geslapen meiden?".
Dan zei ik, "ja maar wel zo vast dat we allebei met een vol gepoepte luier wakker werden," zuchtte ik.
Dan zei Renate dat ze na de brunch wat aan haar huiswerk ging doen, en ook Mirella zei dat ze nog huiswerk voor morgen had.
Waaronder een toets voor Geschiedenis en Engels.

Waarop ze vroeg, wie haar zo wilde overhoren!
Toen ik mij aanbood begonnen Carolien en Renate hard te lachen en zei Renate," niet om het 1 of ander Xantia maar dat lijkt me wat moeilijk voor jou,Geschiedenis mwh, maar Engels!".
"Volgens mij heb je in groep 5 nog geen Engels toch?"
Dan zei Mirella, dat heeft ze ook nog niet, maar doordat ze me wel eens vaker overhoord, steekt ze er best wat van op".
Bovendien komt ze als ze niet ergens is spelen, of terugkomt van de fysio regelmatig bij me zitten, en probeert dan ook mee te doen".
Dan keek Renate me aan en zei," laat maar horen Xantia", al snel zeiden ze dat ik het goed deed.
Toen we bijna klaar waren zei Renate, "nou dat doe je geweldig Xantia".

Hierop vroeg ze me wat woordjes en zinnetjes wat me tot verbazing van Renate en Carolien goed afging.
Toen we klaar waren was het tijd voor koffie, waarna we verder gingen met geschiedenis.
Tussendoor kregen we nog wat drinken, en toen geschiedenis rond 11 uur af was, mochten we buiten spelen.

Buiten gekomen zei ik dat ik naar de grote speeltuin wilde, die zich een halve kilometer verderop bevond.
Toen Carolien dat hoorde zei ze, dat is nu toch te ver lopen Xantia?".
"Ja maar wel te fietsen", lachte ik, "huh jij fietsen?", "nou ja het is maar een uitvergrote driewieler".
Dan zeiden zowel Mirella als Renate, " we weten dat je moeite hebt met je evenwicht, maar je kunt fietsen en daar gaat het om".
"Hm ja maar ook daar werd ik mee gepest", "ja dat begrepen we gisteravond", merkte Carolien op.
Dan zei Renate," kom op we gaan", nadat we voor de zekerheid een tasje met luiers hadden gepakt en tante hadden verteld wat we gingen doen konden we gaan.
Al snel viel het me op dat het Renate en Carolien mee viel hoe ik fietste,blijkbaar hadden ze niet verwacht dat ik redelijk doorreed.

Iets wat voor Mirella niets nieuws was, zij kende me immers door en door iets wat ik niet altijd leuk vond, maar toch.
Dan kwamen we op een kruising, waar Renate ons op een MACDONALD wees en vroeg, "wie wil er en milkshake?"
Dat wilde we alle 4 wel, voor mij en Mirella had dit ook het voordeel dat doordat de beker met een deksel was afgesloten, en je de inhoud door een rietje op zoog Mirella en ik dat zonder morsen zelf konden.
Dan zei Mirella, "dat kan ik tenminste zelf".
"Ja en zonder knoeien" vulde ik aan.
"Dat was met het ijsje bij oma wel anders, toen maakte ik er echt een smeerboel van" mompelde Mirella.
Terwijl Renate inmiddels naar binnen was om te bestellen, en wij op een bankje voor de zaak plaats namen.
Even later kwam Renate met voor ieder een milkshake, en inderdaad ging het prima.
Toen we dat op hadden gingen we naar de speeltuin waar ons op en top vermaakten.
Al snel zaten Mirella en Carolien bovenop het klimrek, iets wat ik ook wilde maar wist dat dit voor mij moeilijk was.
Hoewel Renate het af rade hielp ze me wel om boven te komen,en weer zagen Mirella maar vooral Carolien wat voor een stugge doorbijter ik was, want hoewel het me veel moeite koste zette ik koppig door en kwam toch bovenop het klimrek.
Hoewel Renate me het 1e zetje had gegeven had ik toch hoofdzakelijk zelf gedaan.
Boven gekomen hielpen Carolien en Mirella me te draaien zodat ik goed kwam te zitten.

Dat niet alleen ik en Mirella maar ook Carolien ongemerkt plaste, was geen probleem maar inmiddels normaal.
Na een tijdje zagen we Renate ineens op de grond springen en naar de bosjes sprinten.
Dit was voor ons een rede om ons voorzichtig te laten zakken, wat ik best eng vond,maar dan zei Mirella, " Xantia je moet je gewoon voorzichtig laten zakken", hierop lieten Mirella en Carolien zich zakken en stonden dan bijna direct op de grond.
Dan pakte ik met 2 handen de bovenste stang vast en ging er aan hangen, dan liet ik me zakken zodat ik een halve meter boven de grond hing.
Dan liet ik los, en stond bijna direct, maar dreigde dan toch voorover te vallen maar door snel ingrijpen van Mirella en Carolien stond ik toch recht overeind.
Dan gingen we schommelen, en later nog met Renate op de wipwap.
Het ging zo geweldig, dat we bijna de tijd vergaten, totdat Renate op haar horloge zag dat het bijna 4 uur was.
Omdat we niet alleen om half 6 thuis wilden zijn maar ook nog moesten verschonen, was het verstandig om te gaan.
Direct bij thuiskomst, rook tante Hanna een pislucht, en riep Mirella mij en Carolien bij zich, maar merkte dat wij niet hadden gelekt, ondertussen merkte Hanna dat Renate stilletjes wilde weglopen maar dwong haar te blijven staan.
Toen Hanna bij haar dochter kwam zag ze dat, Renate in haar broek had geplast, maar toen ze vroeg hoe dat kwam, zweeg Renate,maar Mirella en Carolien zeiden dat we best intensief hadden gespeeld, maar dat we ons best hadden vermaakt, " en daar gaat het om bevestigde Hanna.
Dan was het alweer tijd om aan tafel te gaan, voor het avondeten.
Tot mijn grote ergernis had niet Mirella maar ook ik hulp nodig, en ik reageerde verbaasd toen Carolien zelf vroeg om geholpen te worden.
Dit werd direct ingewilligd.
Na het eten bood Mirella aan om te helpen met de afwas maar oom en tante zeiden," gaan jullie maar lekker douchen en dan naar bed".
Nu wilden we direct naar boven om zelf, of desnoods elkaar te douchen verschonen aan te kleedden, maar tante Hanna die direct door had dat we niet wilden toegeven dat we moe waren zei.
"Niets daarvan Xantia, ik ga jou wassen verschonen en aankleedden", " nee tante dat kan ik zelf".
"Xantia ik doe het, geen discussie".

Terwijl we met tante naar boven gingen, plaste ik een beetje maar hoorde dat Mirella een harde windt liet, maar wist al wel weer hoe laat het was.
Waardoor toen tante vroeg, "wie eerst?", ik zei, "Mirella want die heeft een vieze luier".
Direct zag tante inderdaad een bobbel in de luier van Mirella,en zei dan, "zo te zien heb je gepoept Mirella!".
"Ja helaas wel, maar ik kon er niets aan doen".

"Mirella dat weet ik, maar kom maar, even later was Mirella uitgekleed inclusief haar vieze luier.
Dan pakte tante Douchschuim en een washandje, maar gaf Mirella aan het zelf te doen.
Ook nu zei tante," niets daarvan Mirella ik ga jou wassen".
"Ja maar tante..", niets ja maar tante, net als Xantia ben je veel te moe om het zelf te doen,dus kom hier jij".
Dan ging Mirella liggen, wat een teken van overgave was.
Nadat ze was uitgekleed mocht ze weer komen zitten, zodat tante gezicht buik borsten armen en haar rug kon wassen.
Waarna haar benen en clitores aan de beurt waren, waarna ze op haar zei draaide zodat tante haar anus en billen kon wassen.
Nu zag ik pas dat Mirella haar billen onder de poep zaten, maar zag ook dat tante deed of dat heel gewoon was voor een meisje van 14.
Even later was Mirella helemaal schoon, maar voor Mirella weer op haar rug mocht draaien, duwde tante eerst een zetpil in de anus van Mirella.
Waarna Mirella haar nachtluier om kreeg, en ze verder werd aangekleed.
Ondertussen wilde ik beginnen met uitkleedden, omdat ik naar de wc wilde, maar direct vroeg tante "wat ga jij doen Xantia?".
"Tante ik moet poepen, en wil dat op de wc doen".
Dan hielp tante eerst Mirella met opstaan, en kleedde dan mij van onder helemaal uit,en zette me dan op de wc, waar ik direct bewust uit plaste en inderdaad ook bewust poepte.
Dan keek Mirella me aan en zei," wil je geloven Xantia, dat ik me net heel klein voelde?".
" Dat ik nu eigenlijk pas begrijp wat het met jou doet, als jij je compleet moet laten verzorgen".
Dan keek ik Mirella aan en zei," dank je, net als jij vindt ook ik dat verschrikkelijk kinderachtig".

Toen we klaar waren zei tante," ga maar naar beneden nog maar wat drinken, en stuur Carolien maar naar boven, want nu is het haar beurt".
Op het moment dat we beneden kwamen, stond oom Karel net op het punt om Carolien naar boven te sturen.
Want toen we binnen kwamen keek hij Carolien aan en zei, " Carolien het is bijna kwart voor 8, dus bedtijd".
Eigenlijk wilde ze protesteren, omdat ze nog koffie wilde drinken, maar besefte dat dit al beter was dan op het hoogtepunt van haar straf.
Toen ze om kwartvoor7 in bed moest liggen,en ze er dus verstandig aan deed om haar ouders te gehoorzamen.
Dan kregen Karel Renate Mirella en ik een kus, en ging Carolien naar boven.
Terwijl Carolien naar boven ging om gedoucht te worden en naar bed te gaan, kregen Mirella en ik een mok koffie.
Dan keek Mirella me aan en zei nogmaals, " als ik iets niet leuk, ja zelfs verschrikkelijk vindt is dat wel om met eten wassen en aankleedden geholpen te moeten worden".
Dan keek Mirella me aan en zei," ik dacht dat ik je begreep, maar heb de impact absoluut onderschat".

Dan vroeg ik Mirella," en nu?" terwijl ik een slok van mijn koffie nam.
"Voorlopig op deze voet doorgaan", als ik nu zou stoppen zou ik jou laten vallen,maar afgezien daarvan, kan ik door mijn medicatie niet zomaar stoppen".
5 minuten later hadden we onze koffie op, en kregen we onze slaap medicatie.
Precies toen we boven kwamen ging bij Carolien het licht aan, en toen wij onze kamer in gingen kwam Carolien de hare uit en vroeg dan.
"Mam ik moet poepen, mag ik ook nu naar de wc?"
"Vooruit dan maar", zuchtte Hanna en hielp Carolien.
Toen Carolien klaar was mocht Xantia en zei tante Hanna, " sorry dat je even moest wachten Xantia".
"Geeft niet, zo train ik juist mijn sluitspieren", lachte ik,en terwijl ik ging zitten vroeg Mirella," heb je alles binnen gehouden Xantia?".
"Praktisch wel, op wat druppels na dan", antwoordde ik "sterker ik ben niet eens echt nat", ging ik door.
Dan hielp Tante me met mijn nachtluier, en poetsten we onze tanden waarna we al snel in bed lagen, en vrijwel direct in slaap vielen, we sliepen als ossen totdat ik rond half 3 wakker werd.
1maal goed wakker, voelde ik direct dat ik moest poepen.

Nog mooier was dat ik, sinds ik naar bed was gegaan, ook nog niet had geplast.
Toen ik mijn romper open, en mijn luier af had, voelde ik ook mijn blaas opzwellen, ten teken dat ik moest plassen.
Dan spande ik die aan en ging zitten, dan poepte ik bewust uit, wat zo te voelen best veel was.
Toch dacht ik dat ik klaar was, maar voelde weer mijn blaas aanspannen.
Dan telde ik rustig tot 100, en liet toen mijn blaas bewust leeg lopen.
Dan stond ik op trok door en vervolgens mijn luier als was het een slipje omhoog.
Na mijn handen te hebben gewassen, ging ik terug naar de slaapkamer kroop in bed, en sliep al snel weer in.
Toen om kwart voor 7 de wekker ging, was mijn luier nog helemaal droog, terwijl Mirella wel nat was, en ook een beetje had gepoept.
Na het ontbijt vertelde tante Hanna dat ze in de badkamer maar 2 nachtluiers had gevonden, en vroeg waar de derde was gebleven.
"Die heb ik weer opgevouwen en teruggelegd,aangezien ik vanochtend helemaal droog en schoon was", antwoordde ik zo rustig mogelijk.
Dan vervolgde ik dat ik rond half 3 wakker was geworden, om te poepen en al snel merkte dat ik ook moest plassen.
"Hierdoor was ik net weer helemaal droog", sloot ik af.
"Dat zou ik ook wel willen", mompelde Mirella, en tante zei," geweldig Xantia".
Ook het eten ging vanochtend best goed, waarna het weer tijd was voor school.
Toen ik na een vermoeiende schooldag thuis kwam en we om half 6 aan tafel zaten, zei oom Karel.
"Xantia en Mirella, als jullie willen gaan we direct na het eten bij jullie moeder in het ziekenhuis op bezoek".
Direct gaven we aan dat we graag wilden.
Voor het gemak had tante Hanna poffertjes gebakken, zo dat we snel en netjes konden eten, en zo op tijd klaar waren.
Hierdoor zaten we al om 10 voor half 7 in de auto.
Toen we om kwart voor 7 binnen kwamen, bleek dat mamma permanent plat moest blijven liggen.
Alleen voor het eten mocht het bed een heel klein stukje omhoog, maar dat kwam neer op half liggen.
Direct na dat verhaal vroeg ik, "hoe moet dat dan als je naar de wc moet mamma?".

Dan schoof mamma de deken weg, en het nachthemd omhoog, nu zagen Mirella en ik dat mamma een luier om had.
Dan vertelde mamma dat ze vooral stil moest blijven liggen, en bovendien versuffende pijnstillers kreeg.
Die bovendien ook als een spierverslapper werkten, waardoor ze net als wij in haar broek plaste.
Dan vertelde ik dat ik vannacht wakker was geworden, omdat ik moest poepen, en toen ik opstond ook voelde dat ik moest plassen.
Waardoor ik vanochtend ook nog eens droog wakker was geworden.
Dan werd er drinken rond gedeeld, en zagen we dat mamma koffie in een tuitbeker kreeg.
Dan werd ook ons gevraagd of we wat wilden drinken, "ja graag" en haalden dan onze tuitbekers uit de tas.
Hier keek de verpleegster wel even vanop, en ze keek nog verbaasder toen zowel ik als Mirella ongemerkt zaten te plassen, maar al helemaal toen Mirella bovendien zonder het zelf te voelen poepte.
Dan keek ze mamma aan en vroeg," heeft u alweer een vieze luier mevrouw Munniks?".
Hierop keek mamma haar aan en zei," nee maar 1 mijn jongste dochter is volledig incontinent, en mijn oudste trok zich haar lot zo aan dat ze dat sinds die tijd ook ervaart".
"Ik denk dat Mirella net ongemerkt gepoept heeft".
Nu keek ze Mirella aan en vroeg," kom eens bij me Mirella".
Direct merkte mamma dat Mirella inderdaad had gepoept, direct daarna moest ook ik bij haar komen.
Dan zag ze dat ik nu alleen had geplast, dan wilden we de meegebrachte luiers pakken en ons op het toilet verschonen, maar de verpleegster zei," ik zal ook voor uw dochters luiers pakken."
Dan zei mamma nog eens," die hebben zelf luiers bij zich hoor".
Dan keek de verpleegster mamma aan en zei," ach mevrouw voor ons maken 2 luiers extra geen verschil, maar voor u thuis, is door de zorgverzekeraar precies berekend hoeveel luiers ze per dag mogen gebruiken".
Nu zag ik Mirella verbaasd kijken, en hoewel ze wist hoeveel ze mocht gebruiken, zag ik dat Mirella zich afvroeg hoe de verpleegster dat wist.
Dan zei ik, " die hebben dagelijks met dit soort zaken te maken Mirella".
Dan zei ik, "als ik ziek ben gebruik ik nog wel eens wat extra, maar als we dan 1 of 2 pakken extra willen gaat de verzekeraar moeilijk doen".
Ondertussen zagen we hoe ze mamma verschoonde zonder haar rug te belasten.
Doordat het bed op elke gewenste plaats omhoog of omlaag kon, konden ze onder de onderrug en knieholte een extra kussen leggen.
Zodat mamma haar billen omhoog kwamen.
Terwijl mamma verschoond werd, vertelde ze dat er een paar cruciale wervels vast of niet op de goeie plaats zaten.
Het was maar zeer devraag of dat met of zonder operatie en therapie goed zou komen.
Zo niet dan, was de kans groot dat ze definitief incontinent was, en dat de kans groot was dat ze grotendeels verlamd zou zijn, en dus in een rolstoel terecht zou komen.
Ondertussen was de vieze luier verwijderd en waren de billen en anus gewassen.
Toen mamma weer een schone luier omhad en dus klaar was, mocht of ik of Mirella op het naast mamma staande lege bed plaats nemen, om verschoond te worden.
Aangezien Mirella had gepoept mocht zij eerst, en terwijl Mirella werd verlost van haar vol gepoepte, wilde ik naar de wc om te poepen.
Wat echter wel vaker gebeurde als ik emotioneel werd, gebeurde nu ook, want nauwelijks stond ik, of uit het niets poepte ik in 1 keer mijn luier vol.
Nu zou ik het liefste terplekke door de grond zakken, maar de verpleegster stelde me gerust, door te zeggen dat ook dit niets bijzonders was.
Dan keek ze me aan en zei," wist je trouwens dat in stress of ander afwijkende gebeurtenissen niet alleen kinderen maar ook volwassenen, die niet eens incontinent zijn, ineens in hun broek plassen?".
Bijna direct nadat we waren verschoond, was het bezoekuur ten einde, dan gaven we mamma een kus en vertrokken.

Na een rit van 20 minuten leverde pappa ons af bij oom en tante, die direct vroegen hoe het met mamma was.
Toen we over haar situatie vertelden, zagen we dat vooral Carolien en Renate best schrokken.
Vooral het feit dat mamma waarschijnlijk de rest van haar leven incontinent en verlamd was, vonden de nichtjes heftig.
Nadat we ons verhaal hadden gedaan en nog een keer koffie met wat lekkers hadden gehad, was het rond kwart voor 9 echt bedtijd.
Boven gekomen merkte ik tot mijn grote schaamte dat ik alweer had gepoept, en dat ook Mirella alweer een vieze luier had.
Maar Carolien en Renate zeiden direct," dat het heftig zou worden wisten we alle 4."

Dan keek Renate haar moeder aan en zuchtte, "dat tante José incontinent is en waarschijnlijk deels verlamd daar schrik ik van".
Dan waren we klaar om in bed te stappen, maar hoorden dan Renate vragen," mamma heb je voor mij voor vannacht ook een luier?".
Dit verbaasde me, maar tante Hanna zei," Xantia je weet toch dat Renate bij heftig nieuws nog al eens een keer in bed plast?".
"Dus slaapt ook Renate de komende nachten met een luier om".
Dan keek ik tante aan en vroeg, " mag ik Renate de luier omdoen tante?".
"Als je voor de rest klaar bent, ga je gang Xantia".
Binnen 5 minuten had Renate haar luier om en was ze aangekleed, zodat we in bed konden stappen, maar slapen, ho maar.
Eerst bleef het stil, vooral omdat de 1 dacht dat de ander al sliep, maar toen ik na 3 kwartier zonder er wat aan te kunnen doen poepte, en mompelde," bah Xantia zo kom je al helemaal niet in slaap".
Dan stond ik op om in de badkamer te verschonen, althans ik wilde opstaan maar door alle stress kon ik niet eens zitten, laat staan opstaan. Dan hoorde ik , " Xantia, slaap je ook nog niet?".
"Huh Mirella ben je ook nog wakker?".
"Ja Mirella ook ik ben zo geschrokken van mamma dat ik niet kan slapen".
"Ben jij nog droog Mirella?".
"Nee Xantia, ik heb alweer goed geplast, maar gelukkig nog niet gepoept".
Dan keek ik haar aan en zei, "ik ben zo gespannen dat ik uit het niets mijn luier ineens heb vol gepoept, maar ik ben zo stram dat ik niet in staat ben om te gaan zitten, laat staan op te staan".
Direct stond Mirella op om 2 schone luiers te pakken, en onbewust plaste ook zij weer.
Ondanks dat we zachtjes deden en geen licht maakten, ging beneden toch de deur open en verscheen tante Hanna onder aan de trap, en vroeg dan, " wat is er Mirella?".
"Door alle gebeurtenissen kan ik maar ook Xantia niet slapen", " maar waarom ben je uit bed Mirella?".
"1 Omdat Xantia een poepluier heeft, en verschoont wil worden, 2 is het punt dat ze stijf staat van de stress, en wel zo dat ze niet kan zitten laat staan opstaan, maar logischer wijs wel verschoond wil worden".
Dan vroeg tante," en hoe staat het met jou luier Mirella?".
"Wel weer geplast maar niet meer gepoept", en terwijl tante inmiddels boven stond keek ze Mirella aan en vroeg.
" Heb je vanavond al geslapen Mirella?".
"Nee tante, en Xantia ook niet waardoor we het laatste half uur een beetje hebben liggen kletsen".
Dan wilde Mirella schone nachtluiers pakken, maar tante zei," kruip jij maar jij maar weer in bed anders wordt je koud".
Even later kwam tante weer binnen met 2 bekers warme melk en 2 schone luiers.
Waar op Mirella weer zei, "ik hoef nog niet verschoond ik heb maar een klein beetje geplast".
Dan zei tante," begin maar aan je melk terwijl ik Xantia verschoon, daarna wil ik in ieder geval de urine indicator zien".
"Mocht die verkleurd zijn,of zijn weggesleten, dan wordt je hoe dan ook verschoond".
Dan zag tante dat ik wat bleek zag en rilde, dan voelde tante mijn hals en voorhoofd en constateerde dat ik koorts had.

In plaats van me te temperaturen nam ze me mee naar de badkamer om mij eens grondig te wassen.
Waarna ze me mee terug nam naar onze kamer en me vast de romper en het bovenste deel van de pyjama aantrok.
Dan moest ik op het verschoonmatje gaan liggen en mijn benen optrekken.
Waarna tante de thermometer pakte en in mijn anus duwde, dan pakte tante een luier inlegger paracetamol en een zetpil.
Eindelijk mocht de thermometer eruit, die 39,2 aan gaf dan bracht tante de zetpil in en deed me de luier om.
Nadat ik was aangekleed stopte tante me in en gaf me de beker melk en een slaappil.
Nu was Mirella aan de beurt, en voelde Tante ook bij haar, en hoewel ze niet het idee had dat Mirella koorts had.
Wilde tante haar wel temperaturen,maar eerst moest de romper uit, en de inmiddels aardig vol geplaste luier af.
En tot verbazing van Mirella had ze wel degelijk een beetje gepoept.
Hierop hoorde ik terwijl ik al half sliep Mirella mompelen," dat heb ik helemaal niet gevoeld".
Dan hoorde ik tante zeggen, "dat heeft Xantia dus heel vaak Mirella".
Terwijl ze de vieze luier verwijderde Mirella waste en dan ook haar benen omhoog schoof, dan pakte Hanna de thermometer en duwde die in de anus van Mirella.
Die dat harde staafje beter voelde zitten dan haar lief was, intussen zag Hanna de lichaamstemperatuur van Mirella oplopen tot uiteindelijk 38,4, wat betekende dat ook Mirella koorts had.
Toen Hanna de thermometer eruit haalde zag ze dat er toch nog poep aan de rand van het staafje zat.
Toen tante de schaamstreek voorzag van een laagje talkpoeder, en dat uitsmeerde voelde ze ineens een straaltje over haar hand lopen.
Wat betekende dat Mirella onbewust plaste.
Dan keek ze Mirella aan en zei, " slecht nieuws meid, ook jij hebt koorts dus blijf je morgen in je bed".
Dan pakte Hanna een luier voor Mirella, en een inlegger, en deed deze bij Mirella om.
Pas toen tante de romper omlaag trok zag Mirella de vochtige hand van tante, en vroeg.
"Heb ik dat gedaan tante?".
"Ja Mirella, toen ik je schaamstreek besprenkelde met talkpoeder plaste jij ineens.
Dan keek Mirella tante aan en mopperde, bah vieze meid".
"Stil maar Mirella net als Xantia kan je er niets aan doen".
"Ja maar ik vindt het vies",dan keek tante haar aan en vroeg, "hoe dacht je dat je zus het vindt Mirella?"
"Ja dat weet ik, verschrikkelijk vies", was mijn antwoord.
Dan zei tante," slaap lekker Mirella", "dat is makkelijk gezegd tante",maar na nog een beker warme melk en een extra slaappil viel ik toch in slaap.

De volgende morgen, liet tante Xantia en Mirella lekker slapen, en belde beide scholen af waar direct begrip was.
Minder begrip was er aan de ontbijttafel," ja wij zo naar school en die donderse nichtjes lekker maffen".
Trapte Carolien af, en ook Renate had commentaar maar Hanna zei," beide zijn ziek".
"Vooral stress maar ook koorts, en vooral daarom houd ik ze vandaag en morgen thuis".
Direct na het ontbijt moest Carolien gaan, terwijl Renate nog een half uur had.
Dan hoorde Renate gerucht, en snelde naar boven waar ze zag dat, in ieder geval Mirella wakker was, maar wat zag ze bleek.

Bijna direct daarna werd ook Xantia wakker die direct weer rilde ondanks dat ze goed was aangekleed en onder een dik dekbed lag.
Dan hoorden we haar zuchten "brr wat heb ik het koud", dan snuffelde ze eens en mopperde dan "bah wat stink ik".
Dan kwam Hanna binnen met 2 teiltjes om ons te wassen 2 schone luiers en de thermometer.
Om mij te kunnen temperaturen moest ze me eerst wassen, wat best een klus was.
Na een paar minuten was ik schoon genoeg, en duwde tante de thermometer naar binnen, en bleek dat mijn lichaamstemperatuur niet verder was gedaald dan 37,4.
Dan mocht ik als het me lukte zelf douchen, doordat tante me naar de badkamer had geholpen en me op het douche stoeltje had uitgekleed lukte het net.
Toen ik 10 minuten later klaar was, een schone luier om had, en was aangekleed, hielp tante me naar beneden.
Waar ze me aan de tafel zette, me de slab voor deed en een bord pap wilde geven.
Toen ik aan gaf dat dit goed was maakte tante dat klaar, en gaf het aan me.
Even later zat ik zelf te eten, wat met kleine hapjes redelijk ging.
Ondertussen hielp Hanna Mirella, toen die 20 minuten later beneden kwam bleek dat ook zij een behoorlijk vieze luier had gehad.

Dan vroeg tante of ook Mirella zelf kon eten, maar die was nog zwakker dan ik en vroeg om hulp.
Doordat tante ook nu een klein lepeltje had gepakt dacht ik haar wel te kunnen helpen.
Dus bood ik me ook aan,dan zei tante "dat mag Xantia maar roep me als het niet wil".
Dat beloofde ik, en terwijl ik Mirella eten gaf verschoonde tante de bedden.
Hoewel het mij als Mirella moeite koste, was al snel haar bord leeg en haar maag gevuld, net als haar slab.
Na het eten gingen we weer naar boven, waar de bedden inmiddels waren verschoond zodat we er zo in konden ook nu vielen we bijna direct weer in slaap.
Tot we rond half 2 werden gewekt omdat de huisarts er was, die ons wilde onderzoeken.
Nadat de bloeddruk was gemeten, de polsslag had gevoeld en de temperatuur was gemeten zei hij.
"Niet ernstig maar door stress en in combinatie met een griepje lijkt het groter dan het is".

Dan wende hij zich tot Mirella en zei, " niet dat de koorts en diarree te maken heeft, maar wel met plotselinge heftige stress, mag je blij zijn dat je al enigszins gewend bent aan je incontinentie".
"Toch schrijf ik zowel voor jou als je zus een kuur voor, en gaan we voorlopig wel door met je verzwakte positie".
Hier zag ik Mirella van schrikken, maar ze schrok pas echt toen, de dokter zei.
"Kijk er niet vreemd vanop dat als we dit proces zouden stoppen, je lichaam al zo op deze situatie is ingesteld dat je er toch niet meer vanaf komt".
Dan zagen tante en ik dat Mirella in tranen uit barste en snikte," hoe moet dat dan later?".
Dan zei tante, "ik denk dat de dokter het niet zo cru bedoelde als dat het er uit kwam, "maar wel dat jij je zindelijkheid net als vroeger weer moet aanleren en trainen".
Ondertussen had de dokter de recepten doorgestuurd naar de apotheek.
Die beloofde om te proberen de kuur gelijktijdig met de nieuwe zending luiers mee te sturen.
Ondertussen was het ook weer tijd voor een verschoning, waarbij we deze keer beide zeiden dat we moesten poepen.

Dan zette tante Hanna Mirella in de badkamer op de wc en nam mij mee naar beneden waar ze me op de wc zette.
Doordat we haast maakten, en ik er alles aan deed om een poepluier te voorkomen, hield ik het inderdaad vol tot ik op de wc zat, ook al duurde dat alles bij elkaar bijna 5 minuten.
Even later lagen we opgelucht en verschoond weer in bed, waar we na een mok warme melk weer in slaap vielen.
Om pas vlak voor het avondeten wakker te worden.
Met allebei een kletsnatte luier die nog net niet lekte, ondertussen dreef er een heerlijke macaroni geur naar boven.
Wat ons beide deed watertanden, en ook al was ik niet echt lekker, nu begon ik wel trek te krijgen.
Dan zag ik Mirella voorzichtig opstaan, iets wat ik ook wilde maar wat me niet lukte.
Ik kwam zelfs met veel moeite niet verder dan zitten op de rand van het bed,maar Mirella zei," wacht maar Xantia ik ga wel naar beneden, 1 minuut later kwam ze de kamer in en vertelde wat ze wilde.

Dan kwam oom Karel de trap op stormen en vroeg hij," wil jij ook een bordje macaroni Xantia?".
"Ja graag, maar ik kan bijna niet zitten, laat staan of lopen maar ik wil wel beneden aan tafel".
Dan tilde oom me op, en droeg me voorzichtig naar beneden, waar hij me in een stevige stoel met zij leuningen en een voorblad zette.
Wat mij deed op merken," dit is net een uitvergrote kinderstoel", en hoewel Mirella in een zelfde stoel zat schaamde ik me wel.
Dan werd het eten opgediend, en hoewel we niet veel aten smaakte het heerlijk,maar het grootste pluspunt was wel dat we beide zelf konden eten, totdat toen we bijna klaar waren de bel ging.

 

[luierdromer]

Zo Weer Een Hoofdstuk Afgerond

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 38 UITGEDAAGD

Tot mijn geruststelling bleek het de apotheek te zijn.
Met niet alleen voor mij maar ook voor Mirella de luiers voor de komende 2 weken,maar als we dachten dat dit alles was, hadden we het helemaal mis.
Want even later kwam de bezorger terug met voor zowel mij als Mirella een extra pak maxi als ultima.
Nog was het niet gedaan, want even later kwamen er nog 2 pakken TENA ULTIMA en 2 pakken TENA MAXI.
Even dacht ik dat die verkeerd waren bezorgd, maar oom Karel zei," die zijn voor jullie moeder als ze uit het ziekenhuis komt".
Dan keek ik oom Karel aan, en vroeg " die komt voorlopig toch niet?".
Dan antwoordde oom, " nee Xantia dat duurt nog wel 3 a 4 weken, maar we moeten er wel rekening mee houden".
Intussen was het alweer tijd voor koffie maar Mirella en ik zeiden "doe ons maar thee".
Toen we dat tegen kwart over 8 op hadden, vroeg Mirella, "mag ik mijn nachtmedicatie want ik wil naar bed".
Hierop gaf ook ik aan dat ik zo direct naar bed ging.
Boven gekomen, poetsten we onze tanden en werden we verschoond, helaas kwam tante ook nu met de thermometer.
Ook ik had last van dat vermaledijde staafje wat tante net tussen mijn billen had geduwd.
Helaas had ik nu toch weer koorts, 38,6, wat betekende wel lager maar niet weg.

Even later bleek dat ook Mirella met 38,3 nog niet koortsvrij was.
Na nog wat drinken en de extra medicatie lagen we toch om 8 uur in bed, waar we beide direct in slaap vielen, en ook lekker doorsliepen, zelfs toen tante ons tegen 11 uur nog eens wilden verschonen werden we nauwelijks wakker.

HET HERSTEL

Uiteindelijk duurde het 4 dagen voor we beide helemaal koortsvrij waren, en we dus weer naar buiten mochten.
Direct deze avond mochten we weer mee naar het bezoekuur, waar mamma nog steeds plat moest liggen, maar wel minder pijn had.
Dan beduide ze me dat ik bij haar moest komen, en fluisterde dan, " op zich begreep ik je altijd al wel. maar nu ervaar ik zelf hoe vervelend het is, om afhankelijk te zijn met zaken als wassen aankleedden en eten".

Dan keek ook Mirella me aan en zei," en anders ik wel".
Dan vervolgde Mirella, " al voor ik eraan begon begreep ik wel hoe verschrikkelijk jij het vindt".
"Ook al heb je mij die avond wel laten schrikken", intussen waren we weer voorzien van koffie.
Toen we dat op hadden en naar huis wilden gaan, kwam er een verpleegkundige binnen met een karretje met verbanden en luiers.
Hoewel ik best nat was, en ook Mirella goed had geplast, ging ik er vanuit dat wij moesten wachten tot we thuis waren.
Toen mamma werd verschoond zag ik dat ze zonder het zelf te merken plaste.
Direct toen ze bloot lag, kreeg ze een ruggeprik en 1 in zowel haar linker als rechterbil.
Uit het verhaal van de zuster begreep ik dat ook dit pijnstillers waren.
Terwijl ze de ruggeprik kreeg zag ik haar plassen, waarbij ik dacht te merken dat ze het niet eens doorhad.
Doordat ik mijn volle aandacht richtte op de verzorging van mamma, merkte ik pas dat ik moest poepen toen de poep al lang en breed mijn luier in liep.
Ten koste van alles probeerde ik dat te verbergen, hoewel Mirella het direct door had.
Direct toen mamma klaar was wilde we haar een kusje geven en vertrekken,maar nog voor we bij de kapstok waren zei de zuster," wacht maar even dan zal ik jullie hier direct verschonen".
Hier schrok ik van, maar toen de zuster dat zag zei ze," hier hoef je niet van te schrikken meisje".

"Doordat jullie moeder uitgebreid over jullie heeft verteld, zijn we helemaal op de hoogte over jullie situatie".
Uiteindelijk liet ik me overhalen om op het andere bed te gaan liggen, zodat ik verschoond kon worden.
Bijna direct rook ik mijn eigen vieze luier, maar rustig pratend trok ze de vieze luier weg, en waste me dan grondig schoon.
Toen ze een schone luier pakte vroeg ze toch nog, " wil je toch nog naar de wc Xantia?".
Het eerste moment wilde ik zeggen laat maar, maar dan voelde ik dat mijn blaas zich melde en zei dan toch," ja graag want ik moet weer plassen".
Al snel zat ik op de wc en terwijl ik plaste werd Mirella verschoond, die goed nat was, maar ook een beetje gepoept had.
Terwijl ik toch ook bewust poepte, hoorde ik Mirella gillen, "hé bah", maar ik wist niet waarom ze dat deed.
Dan stond ik op veegde mijn billen en schaamstreek schoon, dan wilde ik een schone luier pakken maar kon deze niet vinden.

Toen Mirella was verschoond en aangekleed, kwam de verpleegster kijken hoever ik was.
Dan zei ik," klaar ik moet alleen nog een luier om, maar kan ze niet vinden".
Nu begon de verpleegster tot mijn frustratie te lachen, toen ik vroeg wat er te lachen viel zei ze.
"Op het nachtkastje ligt een luier voor jou klaar, kom maar mee".
"Ja maar dat kan ik zelf", mompelde ik dan.
Dan zei ze " Xantia 1 je bent doodmoe, 2 jij hoeft je voor mij niet te schamen, want net als Robin op de 10ner afdeling zijn we wel wat gewend".
Door deze conversatie enigszins gerustgesteld gaf ik me over en liet me verzorgen, wat ik stiekem toch wel lekker vond.
Nu hoorde ik pas dat Mirella ineens poepte, nadat haar vieze luier was verwijderd en nog voordat de schone luier onder haar lag.
Zodat ze de onder haar liggende onderlegger vol poepte.
Dan keek ze me aan en fluisterde, " ik schaam me kapot maar weet dat ik er niets aan kan doen".
Dan was het echt tijd om te gaan, zodat we 20 minuten later thuis waren.
Nauwelijks waren we binnen, of beide nichtjes vroegen direct hoe het met mamma ging.
Toen we dat vertelden schrok Renate behoolijk maar bleef kalm,Carolien echter schrok zo, dat ze behoorlijk emotioneel werd.
Tijdens het vertellen dronken we nog een keer koffie, maar dan moesten we echt naar bed, aangezien we als het even kon we morgen wel weer naar school moesten.
Door alle emoties waren we zo moe dat we beide bijna niet overeind kwamen maar erger was dat toen ik stond, ik een kleverige brij tegen mijn billen voelde drukken.
Direct zuchtte ik diep, maar merkte dat dit net te veel was,wat ontaarde in een hevige huilbui, tegelijkertijd voelde ik al mijn krachten wegvloeien.

Waardoor ik omviel, maar doordat tante me in een reflex opving, kwam ik gelukkig niet met mijn hoofd op de houten vloer terecht.
Direct werd ik op de bank in de kamer gelegd, doordat ik niet zo groot was, kon ik languit liggen, met mijn voeten over de rand dat wel.
door de houding waarin ik lag, drukte ik de poep helemaal plat, en zat de vieze smurrie vastgeplakt aan mijn billen.
Terwijl tante Mirella naar bed bracht, was Renate bij me komen zitten om me wat te kalmeren,nog voor ze zat rook ze mijn vieze luier, maar zag ook direct, hoe ik hier van baalde.
Direct pakte ze mijn hand, en zei "het is ook nogal wat, wat jullie de laatste weken voor de kiezen krijgen".
Dat dit ook Renate aangreep, en ze vooral met zichzelf bezig was, zag ik toen ik de tranen in haar ogen zag.
Dan keek ik naar haar kruis, en zag een natte plek, maar toen ik er naar wilde vragen ging de deur open en stapte tante Hanna binnen.
Dan rook ze een poeplucht en vroeg direct toen ze zag dat ik had gehuild," gaat het Xantia?".

"Nee tante, vandaag heeft me meer geraakt dan me lief is, maar het ergste is dat ik behoorlijk gepoept heb".
"Een ander punt is dat ik helemaal stram ben".
Hierop keek tante Hanna me aan en zei,"niet vreemd gezien jullie situatie".
Dan keek ze naar Renate, en zag nu pas de donkere vlek in de broek van haar dochter die hierop direct rood aanliep.
Dan stak Hanna haar hand uit en trok Renate naar zich aan, gaf haar een kus en zei.
"Net als bij Xantia en Mirella komt er nu veel op je af, ik zie gewoon dat ook jij de pap op hebt".
Nu zagen we dat Renate wilde ontkennen, maar van schrik weer in haar broek plaste nauwelijks 1 minuut later begon het in de kamer te stinken.
Even dacht ik het zelf was, waarop ik al op me zelf begon te mopperen.
Direct zei tante, "Xantia ophouden, niet alleen jij maar ook Renate" "heeft alleen maar geplast", viel ik tante in de rede.
"Nee Xantia, Renate en Carolien zijn net zo goed van slag na het slechte nieuws rond jullie moeder".
"Met onder andere tot gevolg dat Renate vanavond al 3 keer in haar broek heeft geplast, en net dus ook gepoept".
Al toen tante vertelde zag ik Renate verkleuren, waarop tante zei.
"Kom meiden, dan ga ik jullie wassen verschonen en aankleedden".
Dan keek ze Renate nog eens aan en zei," eerlijk gezegd denk ik dat jij morgen en overmorgen ook overdag een luier draagt".
Dan keek Renate haar moeder aan en mopperde," ja hallo maak het een beetje".
Dan keek Tante haar aan en zei," net als jij vindt ook Xantia dit verschrikkelijk en wat betreft het nu gewassen worden, ik zie gewoon dat je op bent en de kracht niet hebt".
Ondertussen wilde ik opstaan maar dat ging niet meer, dus liet ik me op mijn knieën vallen en kroop naar de trap.
Net op het moment dat ik tegen de trap op wilde kruipen kwam Mirella binnen, nog net het laatste van ons gesprek opvangend.
Dan keek ze Renate aan en zei, " ook ik vindt het niet leuk maar zit er voorlopig wel aan vast".
Dan keek ze mij aan en zei, " Xantia het is maar goed dat ik dat niet heb voorzien".
Dan keek ze me aan en vroeg," heb je gepoept Xantia?"

Dan keek tante Mirella aan en zei," ja maar zij niet alleen wat je vooral ruikt is Renate die het door alle emotie echt letterlijk in haar broek heeft gedaan", terwijl ze Mirella het nodige vertelde was ze begonnen om Renate uitte kleedden.
Al snel was ze bij het slipje van Renate, toen die uitging zagen we dat er een beste homp poep in zat.
Direct gooide Hanna deze in een emmer met lauw water kleedde Renate verder uit, en zette haar onder de douche en terwijl Tante Renate grondig wast, poetsten Mirella en ik onze tanden.
Dan kwam ook oom Karel binnen om Renate af te drogen en aan te kleedden.
Terwijl tante mij uit kleedde en me van mijn vieze luier af hielp, merkte ik dat Renate wilde protesteren.
Toen Karel haar na de luier ook verder wilde verzorgen riep ze, " houdt op dat kan ik zelf".
Dan keek haar vader haar aan en zei, "dat kan je ook maar omdat je er nu helemaal doorheen zit, ga ik jou verder aankleedden punt uit."

Hierop hield Renate wijselijk haar mond, maar Mirella en ook ik zagen dat Renate dit absoluut niet wilde.
Wat ook wel bleek toen we even later aan tafel nog koffie dronken, waar ik ook nu opstond om op de wc te plassen en te poepen, wat gelukkig lukte, en ook Mirella aan gaf dat ze moest poepen, en doordat tante Hanna haar hielp, poepte ook Mirella op de wc.
Dan bleek dat Renate al nat was, en toen ik terugkwam van de wc zag ik haar een vies gezicht trekken.
Wat voor mij een teken was dat ze daar in een poepluier zat.
Wat voor tante aanleiding was om zo snel als ze haar koffie op had, Renate mee te nemen om te wassen en verschonen.
Dan gingen ook wij naar boven, en lagen we om kwart over 9 in bed, en in tegenstelling tot wat ik verwachtte sliep ik vrij snel in, maar sliep ook behoorlijk vast.
Wat ik pas de volgende ochtend bij het opstaan merkte aan de volle luier.

Direct zag niet alleen tante maar ook Mirella toen ze wakker werd hoe ik baalde van die vieze poepluier.
Direct hoopten we dat we vandaag weer naar school mochten, maar helaas ondervonden we al snel dat tante ons in bed wilde houden.
Ook zag ik dat ze ons wilde temperaturen, maar aangezien ik me redelijk goed voelde, wilde ik dat weigeren.
Helaas was tante onverbiddelijk, toen ik praktisch koortsvrij was, wilde ik alsnog het bed uit en naar school.
Ook nu hield ze me tegen en zei," Xantia je hebt nog wel verhoging 2e punt meestal loopt de temperatuur in de loop van de dag op".
"Dus blijf je in ieder geval vandaag thuis, daarnaast zie je nog behoorlijk bleek".
Dat laatste wilde ik niet geloven, maar toen ik even later in de spiegel keek schrok ik van mijn bleke gezicht en de wallen onder mijn ogen.

Ondertussen was tante met Mirella bezig, en hoorde dat Mirella alweer 38,5 had.
Even later zag ik dat Mirella ook al zo bleek zag, maar ook dat ze vannacht goed gepoept gehad.
Hoewel ook ik goed had geplast en een beetje gepoept, besloot ik om toch naar de wc te gaan.
Toen ik daar klaar was wilde ik me wassen en aankleedden maar tante zei," nee Xantia je bent ziek, dus ga je terug naar je bed".
Met grote tegenzin kroop ik weer in bed, hoewel ik me net als Mirella en Renate niet echt lekker voelde.
Bijna direct toen ik lag en wat ontspande voelde ik mijn hoofd gloeien, maar ook zette mijn keel op.
Ook aan Mirella zag ik dat ze last had van haar keel, maar ook van haar oren, zover ik begreep.
Ondertussen baalde ik stevig, wat vooral kwam doordat we terwijl we bijna waren hersteld, we weer ziek waren.
Tegen half 10 kwam de huisarts, die verklaarde het geheel door het feit dat we al verzwakt waren, en dus extra kwetsbaar.
hierop kregen we beide een kuur voorgeschreven, welke eerst afgemaakt moest worden voordat we weer naar buiten mochten.

Uiteindelijk lagen we de rest van de ochtend en een grootdeel van de middag te slapen, totdat tegen 3 uur Tineke en Sandra huiswerk voor Mirella kwamen brengen.
Tegen kwart voor 4 kwamen ook Machteld Bracha en Iris kijken hoe het met mij was.
Direct zeiden ze dat ik de groeten moest hebben van Heidi Manon en Josefien.
Dan vertelden we dat we 2 dagen geleden bijna waren hersteld, maar het Virus toch weer terug was.
Vooral dat we hier enorm van baalden aangezien er zowel bij scouting als bij voetbal leuke activiteiten op het programma stonden.
Dan praten we nog wat door en zei Mirella, "zelfs als ik nu geen verslappende medicatie zou gebruiken, zou ik het nu echt in mijn broek doen".
Nu pakte Sandra het vandaag opgegeven huiswerk voor de komende dagen, omdat rustig te kunnen bespreken wilden Sandra en Tineke mij en de andere 2 meiden wegsturen, maar Mirella zei," laat ze hier maar blijven sterker het is juist Xantia die mij overhoord, zelfs met Engels of Duits".
Net als eerder de nichtjes keken nu Tineke en Sandra ons ongelovig aan.
Dan wilde ik opstaan omdat ondanks dat ik niet lekker was, ik toch voelde dat ik moest poepen, en net als laatst was ik bang dat ik de wc niet zou halen, en het dus alsnog in mijn luier terecht zou komen.

Maar Bracha en Machteld hadden me door, en hielpen me naar de wc, door dat ik niet lekker was koste het meer moeite als anders om alles binnen te houden.
dan zagen we Tineke en Sandra verbaasd kijken, dat ik incontinent was begrepen ze wel, maar dat ik steeds vaker wel wat voelde, was moeilijker te begrijpen.
Ondertussen werd ik steeds banger dat ik het niet ging halen, maar dan kwam tante Hanna kijken en pakte direct de grote emmer erbij, en zette me daarop.
Hierna kreeg ik wel direct een schone luier aangezien ik niet helemaal droog was, en nadat ook Mirella was verschoond begon zij met Tineke en Sandra aan hun wiskunde huiswerk, en ging ik met Bracha Machteld en Iris een spelletje doen.

Totdat tegen kwart voor 5 Mirella me bij zich riep, om me de toets geschiedenis over de jaren 30 van de 20e eeuw die we samen hadden gerepeteerd liet zien.
Die nu ook mij deze wilde laten maken, maar dachten ook nu Sandra en Tineke dat dit voor mij te moeilijk was.
Ook nu hadden ze het mis, want direct zagen ze dat ik de uitdaging aanging en het hele onderwerp nog eens doornam, deze afleiding zorgde er ook voor dat ik me minder ziek voelde.
Nadat ik het hele hoofdstuk grondig had doorgelezen had gerepeteerd en was overhoord, was het tijd om te eten.
Beneden werd ons direct duidelijk dat de hele club bleef eten, wat zowel bij Mirella als bij mij rode gezichten van schaamte opleverde, maar zowel Machteld Bracha en Iris als ook Tineke en Sandra lieten merken dat dit nergens voor nodig was.
Dan kwam ook Renate binnen, die direct rook dat Mirella en ik een vieze luier hadden, nam ons weer mee naar boven.
Waar ze ons snel verschoonde, zodat we toch optijd aan tafel zaten.
Vooral aan Mirella zagen de andere meiden dat ze zich schaamde, maar Bracha en Sandra keken dan Mirella aan en zeiden dat ze het geweldig vonden wat zij deed, en haar schaamte nergens voor nodig was.
Dan zei Sandra," wat jij doet is vreemd voor een buitenstaander, maar getuigd voor ons juist respectvol naar je zus toe".

"Zusje", probeerde ik me zelf weer in de rol van het kleine hulpeloze meisje te duwen.
Niet alleen onze klasgenoten maar ook Renate gingen direct in de tegen aanval.
"Nee Xantia geen sprake van, zelfs niet nu je door de stress als gevolg van de rugklachten van je moeder vaker geholpen moet worden".
Aan tafel kregen Mirella en ik de slab voor, wat bij mij de tranen deed stromen van schaamte, maar Machteld pareerde dat direct en zei.
"Ik weet dat wij makkelijk praten hebben, maar voor nu doen jullie het geweldig.

Dan vervolgden Machteld en Tineke, "wij vinden dat jij Mirella geweldig helpt, en mooi dat je er ook nog wat van opsteekt".
Als verrassing had tante Hanna pannekoeken gebakken, en nadat die in stukjes waren gesneden konden we zelf eten.
Ook dat ging supergoed vanavond, allebei hielden we onze slab schoon.
Direct na het eten gingen Bracha Machteld en Iris naar huis, en Mirella Tineke en Sandra naar boven om te leren.
Nadat ik Bracha Machteld en Iris had uitgezwaaid wilde ik naar boven, maar tante vroeg "wat ga jij doen Xantia?".
"Naar boven, Mirella helpen met haar huiswerk" antwoordde ik.
Direct zagen ik en Renate dat tante dat niet geloofde, wat wel bleek toen ze zei "nee Xantia, dat leidt alleen maar af blijf maar lekker beneden".
Nauwelijks was tante uitgesproken of van boven klonk de stem van Mirella," Xantia waar blijf je nou?".
Nu zei ik, "ik ga toch naar boven", dan zag ik tante aarzelend kijken en hoorde haar zuchten," nou ga dan maar snel".

Boven gekomen vroeg Mirella, "waar bleef je nou Xantia?"
Dan zei ik, " van tante mocht ik niet omdat ik jullie dan stoor", nu keken de meiden elkaar aan en begonnen dan hard te lachen, maar dan zei Mirella, "genoeg gelachen en vervolgde dan, "Xantia aan het werk".
Al snel moedigden de meiden me aan, maar verbaasden zich over mijn kennis van dit geschiedenis onderwerp.
Daarna was het tijd voor Engels, waarbij ook nu Tineke en Sandra zich verbaasden over mijn kennis van het Engels en mijn woordenschat in die taal.
Dan wilden ze mij een grammatica dus een schrijf opdracht laten maken.
Waarop Tineke zei, "probeer maar om het op de goeie manier te schrijven, maar mocht het toch fonetisch gaan dan is dat niet erg".
Nu keek ik ze aan, en vroeg "wat is dat fonetisch?"

Op het moment dat Sandra me dat wilde uitleggen ging de deur open, en stond tante in de deuropening.
Toen ze mij tussen de andere meiden zag zitten begonnen haar ogen te fonkelen, en vroeg ze.
" Wat had ik tegen jou gezegd Xantia?", de toon waarop deed mij het hoofd laten hangen omdat ik wist dat ik nu in de problemen zat, maar dan keek Mirella tante aan en zei," stop tante, u wild Xantia straffen voor iets wat helemaal niet waar is".
Nu keek Tante Mirella verbaasd aan en vroeg dan, " hoe voor iets wat absoluut niet waar is?"
Dan vervolgde Mirella, " wij hebben Xantia zelf gevraagd om te laten zien wat ze door mij te helpen met mijn huiswerk daar zelf van heeft geleerd".
Dan vervolgde Mirella, " en dat doet ze heel goed".
Dan zei tante, "dat veranderd de zaak, nu vindt ik het goed dat Xantia bij jullie blijft vanavond".
"De volgende keer wil ik dat wel graag weten", sloot tante af voordat ze weer naar beneden ging.
Door alle hectiek hadden we beide goed geplast, waarop ik zei.
"My daiper is wet, and i have to defecate ".

Hierop keek Mirella naar mij maar ook naar Tineke en Sandra en zei," dat heb je geweldig gezegd Xantia".
Dan vervolgde Mirella, " om terug te komen op fonetisch, dat wil zeggen dat je een woord opschrijft zoals je het uitspreekt".
"Bijvoorbeeld kooken in plaats van koken", hierop knikte ik dat ik het had begrepen.
Ook Tineke en Sandra vonden dat, maar Hanna snoof inmiddels een poeplucht op en keek de kring rond en vroeg dan.
"Wie heeft er net gepoept?".
Direct zag ze zowel mij als Mirella verkleuren, waardoor ze zonder dat we wat zeiden genoeg wist.
Waar ze direct op liet volgen,"komen jullie maar mee meiden".
In de badkamer, zagen we dat Renate en Carolien al stonden te wachten op of een verschoning of een nachtluier.
Nu dacht ik dat Tineke en Sandra naar beneden zouden gaan, om dat het voor hen tijd werd om naar huis en naar bed te gaan, maar tot mijn maar vooral Mirella haar grote schrik, bleek dat ze door verplichtingen van hun ouders zouden blijven slapen.
Dan zag ik dat niet alleen wij maar ook Renate en Carolien schrokken, vooral Renate want hoewel ze elkaar kende Wisten Tineke en Sandra niet dat Renate nog bijna iedere nacht in bed plaste.

Nog erger was dat Renate minsten 2 keer per week in een vol gepoepte luier wakker werd.
Ondertussen had Renate mij verschoond, en mocht ik op mijn beurt haar de nachtluier omdoen.
Nu zag ik dat het deze keer Renate was die zich schaamde waarop Sandra haar aankeek en vertelde dat zij tot minder dan een jaar geleden hetzelfde probleem had.

Ondertussen waren we helemaal klaar, en nadat de tanden waren gepoetst stapten Mirella en ik in bed.
Vlak daarna lagen ook de andere meiden in bed, Sandra op een matras bij Carolien en Tineke bij Renate.
Vlak voordat ze haar ogen sloot fluisterde Tineke," nooit geweten dat jij bed plast Renate".
Dan fluisterde Renate terug, " ik ben s,nachts nooit zindelijk geworden, ik weet niet beter".
Ook Mirella en ik praten nog even na, voor we in slaap vielen.
Ondanks alles sliep ik heerlijk, tot ik tegen kwart over 2 wakker werd, omdat ik moest poepen.
Aangekomen bij de badkamer zag ik nog net een schim die er net uitkwam.

Direct hoorde ik tante Hanna in de badkamer vragen," wat is dat Xantia?"
"Niets bijzonders tante, ik werd wakker omdat ik moet poepen, dat is alles", antwoordde ik zo luchtig mogelijk.
Dan keek tante me aan en fluisterde, terwijl ik op de wc zat te poepen," en dat vind jij niets bijzonders Xantia?".
"Nee tante, dat doen we toch allemaal?".
Dan keek tante me aan en zei, " in principe wel, maar zoals in veel situaties zijn er ook nu uitzonderingen".
"Zoals ?", daagde ik uit hoewel ik heel goed wist wat ze bedoelde.

 

[luierdromer]

Dat was dan hoofdstuk 38

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 39 HET STUUTJE

"Meisjes van 9 jaar die hun plas maar ook hun grote boodschap niet op kunnen houden" plaagde tante.
Om dan serieus door te gaan, "wat jij nu laat zien is ver boven onze verwachting Xantia"."maar als je zo klaar bent wel weer lekker slapen hé?".
Dan zei ik, "ja tante", en wilde opstaan omdat ik klaar was, maar voor ik zo ver was vroeg tante.
"Was je toen je opstond nog droog Xantia?"
"Niet helemaal tante, maar het was vooral omdat ik moest poepen, het plasje van net was maar bijvangst".
Dan vroeg tante, "het was dus vooral omdat je moest poepen Xantia?".
"Ja tante het plasje was zoals ik al zei bijvangst".
Na 10 minuten lag ik met een zo goed als droge luier weer in bed, en sliep vrijwel direct weer in.
Toen ik om half 7 opstond, merkte ik dat ik bijna helemaal droog was, direct vroeg Renate: " hoe krijg je dat voor elkaar Xantia?".
"Nou gewoon, wakker worden omdat ik voelde dat ik moest poepen", antwoordde ik zo droog als gort.
Dan zag ik Mirella kijken en hoorde haar mompelen," opdondertje".
Dan zei ze,"een paar weken geleden had ze dat geluk ook al eens.

Ondertussen zaten we al aan het ontbijt, waar zowel Mirella als ik zo zwak waren dat we allebei helemaal geholpen moesten worden.
Dit deed mij al balen, maar bezorgde Mirella het schaamrood op de kaken, maar vooral tot mijn verbazing bleven niet alleen Carolien en Renate maar ook Sandra en Tineke ijzig kalm.
Uiteindelijk waren we ruim op tijd klaar.
Tot verbazing van tante was ik helemaal aangekleed, dan vroeg ze, "waarom ben je helemaal aangekleed Xantia?".
"Omdat ik zo weer naar school ga", antwoordde ik volledig overtuigd dat dit kon.
Hierop keek tante me in de ogen en zei,"ook al vindt ik dat je snel opknapt, je bent er nog niet".
"Als ik je nu in de ogen kijk vindt ik je niet goed genoeg voor school".
"Misschien donderdag of vrijdag, maar deze woensdag zeker nog niet".
Hierop liet ik merken dat ik baalde, maar kon niets anders doen dan me hierbij neerleggen.
Eigenlijk begreep ik het wel, aangezien het ontbijt moeilijk gingen ik daarna mijn ogen bijna niet meer open kon houden.
Nog voor op Mirella en mij na iedereen weg was, lag ik alweer in bed waar ik bijna direct in slaap viel.

Helaas plaste ik nu wel in mijn slaap, en verder sliep ik net als Mirella bijna alleen maar.
Eigenlijk werden we alleen wakker om wat te eten of te drinken, of om verschoond te worden.
Tegen half 3 waren we toch echt wakker, en toen Tineke en Sandra binnenkwamen met nieuw huiswerk voor Mirella en om het gemaakte huiswerk mee te nemen, dan zei ik dat ik naar beneden ging.
Waarop Sandra me aankeek en zei," Xantia even wachten, want ik heb hier ook huiswerk voor jou".
Nu zette ik grote ogen op, want was dat nou?
Dan vertelde Tineke dat de lerares Engels mijn hulp zo geweldig vond dat ze mij een proefles wilde laten maken,en had daarom de boeken Engels voor de brugklas mee gegeven.
Intussen was Mirella bezig met haar huiswerk en zei Tineke," kom op Xantia aan de slag".
Terwijl Mirella zich bezig hield met frans en economie , begon ik me te verdiepen in chapter one van het eerste boek Engels.
Iets wat beter ging dan verwacht, tegen kwart voor 4 kwam tante binnen met thee en zag dat ook ik huiswerk zat te maken.

Direct vroeg ze, "waarom kom je niet beneden, lekker spelen?".
"Omdat ik met Engels bezig ben".
Tegen de tijd dat we klaar waren, was het 10 voor 5, en voor Sandra en Tineke tijd om naar huis te gaan.
Direct namen ze ook huiswerk wat klaar was mee terug, ook mijn proefles Engels, waar ik inmiddels mee klaar was namen ze mee.

Hoewel we de rest van de avond rustig aan deden, was ik tot verbazing van Carolien en vooral Renate helemaal op, en wel zo erg, dat ik niet eens bestek kon vasthouden, laat staan optillen.
Waarop oom Karel vroeg wie mij wilde helpen.
Direct was het juist Carolien die zich aanbood, iets wat bij Karel de wenkbrauwen deed fronzen.
Dan keek hij Carolien aan en zei," denk eraan,dat jij je gedraagt, want anders!!
Direct begreep ik dat Carolien dat beloofde.
Hoewel we beide gevoerd werden en ik goed probeerde te kauwen en te slikken, maakten we er allebei weer een smeerboel van.
Wat gelukkig ook nu geen punt was.
Wat ik erger vond was, dat ik tijdens het toetje ongemerkt plaste maar ook uit het niets in 1 keer mijn luier vol poepte.
Iets wat ik niet wilde laten merken, maar helaas loog mijn gezichtsuitdrukking niet, zodat tante me direct door had.
Zelfs toen we klaar waren en het tijd was voor de afwas, liet ik niets los en wilde ik helpen met de afwas, maar tante zei," kom Xantia dan gaan we douchen en naar bed".
Dan keek ik op de klok, die half 7 aangaf, keek dan tante aan en vroeg," nu al het is pas half 7?".
Dan zag ik dat Carolien iets wilde zeggen in de trant van jij bent ook nog maar een kleine uk,maar toen ze de blik van haar moeder zag, liet ze dat maar achterwege, bang voor de gevolgen.
Mirella en vooral Renate echter lieten merken dat ik hard had gewerkt" stuutje ", voegde Mirella daar plagend aan toe.
Daarop keek ik haar aan en vroeg," wat zeg je nu?".

Dan ging Mirella door en vertelde dat daarmee iemand werd bedoeld die, overdreven veel aandacht aan het leren bestede.
Dan begon Renate me uitte kleedden, wat ik rustig toeliet, maar ik werd vuurrood toen ze aan mijn vieze luier begon.
Toen Renate vroeg waarom ik rood werd, begon ik te huilen.
Hierop liet ze merken dat ze best begreep hoe erg ik me schaamde, maar dat dit niet erg was,maar ik het juist goed deed wat betreft het zindelijk worden.
Dan keek ze me aan en zei," buiten dat, je bent herstellende van een griep/stress aanval."
Dan wilde Renate me de schone luier omdoen, maar op dat moment kwam tante binnen om me te temperaturen.
Toen dat was gebeurd bleek dat ik bijna van de koorts af was.
Dan kleedde Renate me verder aan hielp me met tanden poetsen, en bracht me naar bed.

2 dagen later, het was inmiddels vrijdagmiddag half4 waren de meiden er weer, en bleek dat ik mijn huiswerk goed had gemaakt.
Ik kreeg er zelfs een cijfer voor, 7,5.
Dan dacht ik klaar te zijn, maar kreeg de opdracht chapter two door te nemen en te proberen, dat te maken,zodat het dinsdag klaar was om in te leveren.
Dan dacht ik weer dat we klaar waren, maar nu haalde Sandra een boekje uit haar tas The Friendship White mij Sister.
Gaf dat aan me, met de opdracht om dat rustig door te lezen.
Intussen waren Tineke en Mirella bezig met het huiswerk van Mirella.
Hierna was het voor Tineke en Sandra alweer tijd om naar huis te gaan, en voor ons om te eten.
Aan tafel gekomen bleek dat het doornemen van het huiswerk me veel energie had gekost.
Dit had tot gevolg dat ik het bestek niet vast kon houden, laat staan optillen.
Direct toen Renate me zag worstelen, kwam ze bij me zitten en begon me te voeren wat ik ook nu weer superzwak van me zelf vond.

Nog voor ik kon reageren zag ik Renate haar mond open doen, maar tante Hanna was nog vlugger.
" Nee Xantia juist niet, want ondanks dat je ziek bent, help je Mirella geweldig, daarnaast stijg ook jij boven jezelf uit".
Ondertussen hielp Renate me nog steeds met de Macaroni waarbij zowel ik zelf als Renate aan alles merkte dat ik helemaal op was.

Want waar ik mijn slab de laatste tijd redelijk schoon hield, zat deze nu vol saus en vet vlekken.
Ook had ik ongemerkt best veel geplast, en op het moment dat Renate mij het toetje zat te voeren voelde ik ineens dat ik moest poepen, wat nu?
Ik besloot om niets te laten merken, en te proberen om het op te houden aangezien we bijna klaar waren.
Toen we 2 minuten later van tafel mochten, stormde ik direct het toilet in om te poepen.
Tot mijn opluchting had ik het binnen gehouden, maar merkte wel dat het niet veel langer had moeten duren.
Toen ik klaar was, zei ik dat ik direct ging douchen en naar bed.
Dat verbaasde vooral Carolien, en al helemaal toen ze op de keukenklok zag dat het net half 7 was,keek me aan en vroeg dan," huh nu al?".
Direct ging Renate hierop in en zei," Xantia is nog niet helemaal hersteld, daarnaast heeft ze vanmiddag niet alleen Mirella geholpen, maar ook zelf hard gewerkt aan haar Engels".
Dan vroeg Hanna of Renate in de keuken kwam helpen maar die zei, "ik ga even boven bij Xantia kijken".
Boven gekomen zag ze dat ik me al helemaal had uitgekleed, en mijn luier inmiddels in de emmer lag.
Vervolgens begon ik me te douchen, maar merkte al snel dat ik door vermoeidheid moeite had met mijn rug en billen, en al helemaal met mijn anus.
Dan vroeg Renate," lukt het Xantia?".
Dan keek ik mijn nicht aan en zei, "met veel moeite Renate, ik ben nu wel heel erg moe".
Dan keek ze me aan en zei," geen wonder Xantia" en somde dan op.
1 Je hebt de afgelopen maanden veel vooruitgang geboekt maar ook veel geleerd.
2 Controle gekregen zodat je nu vaak wel voelt dat je naar de wc moet, en vaak nog op tijd bent ook.
3Je wordt niet meer gepest maar juist overal bij betrokken".
Dit moest ik inderdaad wel toegeven, dan vervolgde Renate, " en ook nu weer ondanks alles Mirella goed geholpen met haar huiswerk".
"Bovendien heb jij je niet zonder succes op het Engels gestort, geloof me dat vinden we allemaal geweldig lieve Xantia".
Nu kon ik niet anders dan kleur bekennen, en toegeven dat Renate het helemaal bij het rechte eind had.
Uiteindelijk lag ik om 5 voor 7 in bed en sliep vrijwel direct.
Zo merkte ik totaal niet dat tegen 5 voor 8 de bel ging, en meester Klaas en mevrouw Prins de lerares Engels van Mirella door haar werden binnen gelaten.
Nadat oom Karel beide van koffie had voorzien, keek mevrouw Prins eerst oom en tante, en dan Mirella aan,en vroeg dan, "hoe gaat het nu met je Mirella?".
"Mwah iets beter, ik hoop in de loop van volgende week weer op school te zijn", " en waar is Xantia?".
Deze vraag verraste Mirella maar ze zei, "die ligt al in bed, en slaapt al".
Dan vervolgde Mirella, " ook al is ze ziek ze heeft me geweldig geholpen".
Dan keek mevrouw Prins Mirella aan en zei," jazeker en ook heel goed."
"Ik heb haar werk na gekeken, en dat zag er erg goed uit, wat mij betreft mag ze met ingang van heden lessen van de brugklas bijwonen, en ook meedoen".
"Nu nog als een soort test, maar vanaf het nieuwe schooljaar met huiswerk en repetities en alles wat erbij hoort".

Nu zag mevrouw Prins mij maar ook meester Klaas verbaasd kijken.
Dan stond Mirella op en stormde naar boven om te kijken of ik nog wakker was,maar tot haar teleurstelling, sliep ik als een roos.
Dan ging Mirella weer naar beneden waar tante Hanna zei," laat haar maar lekker slapen Mirella".
"Xantia heeft haar rust hard nodig", dan keek ze naar Mirella en vervolgde, "en dat geldt ook voor jou jonge dame".
Terwijl de grote mensen verder overlegden, ging Mirella weer naar boven om zich te verkleedden en tanden te poetsen.
Toen ik even later weer naar de badkamer liep om zelf mijn luier te verschonen, en ik de deur opende hoorde ik een stem," wie is daar?"
Even dacht ik dat het Renate was, maar het bleek Xantia te zijn, die direct zei, "ik ben wakker geworden van het harde geklets beneden".
Dan keek ik haar aan en zei, "nou dat komt mooi uit want het gaat over jou".
"Huh over mij?".
"Ja Xantia over jou schoolprestaties, dan vervolgde ik, " zowel jou meester als mijn lerares Engels zijn hier".
Toen Mirella me dit had verteld wist ik niet hoe snel ik me moest aankleedden, zo graag wilde ik naar beneden.
Uiteindelijk had ik met enige hulp van Mirella een broek en een t,shirt aan , en konden we naar beneden.
Eigenlijk wilde ik naar beneden stormen, maar Mirella was verstandiger, en maande me rustig aan te doen.

Ondanks dat waren we anderhalve minuut later beneden, waar ik niet alleen meester Klaas aantrof,maar ook de lerares Engels van Mirella, die zich voorstelde als mevrouw Prins.
Dan zei ze , "bij ons op school is het niet gebruikelijk om een leraar bij de voornaam te noemen".
"Begrijp je dat Xantia?"
Direct knikte ik van ja.
Door alle opwinding hadden Mirella en ik allebei alweer geplast, maar had ik ook gepoept.
Wat ik pas merkte toen ik na het gesprek opstond, met als gevolg dat ik een vies gezicht trok.
Waardoor iedereen in de kamer wist wat er was gebeurd.
Dan keek Arend mevrouw Prins aan en vroeg, "voor alle duidelijkheid, u denkt dat mijn dochter dit kan?".
Dan antwoordde mevrouw Prins," ja meneer als ik zie wat zij heeft ingeleverd zonder ooit eerder Engels te hebben gehad".

Ondertussen was het bijna 9 uur, en namen Mirella en ik afscheid gingen verschonen en naar bed.
Toen ik boven was, keek ik Mirella aan en zei, " nou dat was me een verrassing zeg".
Nu keek Mirella mij aan en vroeg dan,"wil je dit echt Xantia?".
"Ja echt wel", lachte ik nu.
Dan keek Mirella me nog eens aan en zei," realiseer je dan wel dat je de woensdagmiddag op school zit,en je na de les op school nog niet klaar bent, maar nog huiswerk moet maken en dat is niet altijd leuk".
Dan zei ik terwijl ik in bed stapte dat ik me dat realiseerde.

De volgende dag op school vertelde meester Klaas het verhaal aan de klas, waarna hij zich op mij richtte.
"Xantia volgende week zaterdag is er een open dag bij Mirella op school, als ik jou was zou ik daar gaan kijken".
Door deze opmerking prikkelde de meester bewust mijn nieuwsgierigheid.
Hiermee werd het onderwerp voor nu afgesloten, en moest ik dus anderhalve week lang afwachten.
Vol enthousiasme stapte ik die zaterdag de grote school binnen, nauwelijks had ik mijn jas opgehangen.
Of ik hoorde achter me, "hé hallo Xantia", toen ik me omdraaide wist ik niet wat ik zag.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 40 TWEE SCHOLEN

Want daar stond Kimberley die vandaag assisteerde.
Toen ik verder vroeg naar wat ze hier op school deed, vertelde ze dat ze geschiedenis en maatschappijleer gaf aan de brugklas en de 1e 2 klassen van de mavo en havo.
Hierop keek ik Kimberley aan en zei "geschiedenis snap ik, maar wat is maatschappijleer?"
Dan keek Kimberley mij aan en antwoordde," volgens mij ben jij daar nog veel te jong voor, grote wijsneus".
Dan keek ze me aan en vroeg, "wat doe jij hier eigenlijk?".
Hierop wilde ik wat terugzeggen, maar viel helemaal stil.
Toen ik hulp bij Mirella zocht bleek ook zij sprakeloos,gelukkig kwam mevrouw Prins aanlopen, die me direct herkende.
Direct vroeg Kimberley haar, "wat doet Xantia hier?".
Dan vertelde mevrouw Prins hoe ik Mirella hielp met haar Engels, en vervolgde dan," volgens mij heeft ze talent voor talen".

Daarop keek Kimberley me weer aan en vroeg, "help je Mirella ook met geschiedenis ?"
"Ja zeker vooral als ze een repetitie of overhoring heeft".
Terwijl we stonden te praten, liep zonder dat ik het doorhad, meester Klaas langs die met zijn na de vakantie op deze school komende zoon kwam kijken.
Hij zag mij wel, en reageerde direct," ook ik merk dat direct aan de resultaten van Xantia, als ze een les met haar zus heeft gerepeteerd".
"In principe zit ze met die vakken ver boven het gemiddelde van de klas".
Dan keek hij Kimberley en mevrouw Prins aan en zei, " hier verbaasde ik me al over".
Dan vroeg mevrouw Prins, "dus u ziet wel mogelijkheden meneer?".
"Ja mevrouw Prins, het zal wat improvisatie voor ons allen vergen, maar dat komt wel goed".
Ondertussen had ik leerlingen van zowel groep 8, als van de oudere groepen van de scouting herkend.
Vervelend was wel dat ik ondertussen had geplast, maar erger gepoept, wat ook Jurgen en Bas opmerkten toen ze langs liepen.
Dat deden even later ook Koen en Cor uit groep 8 toen ze langs liepen.
Doordat ze dachten dat hier verder geen bekenden rondliepen, was ik nu een makkelijke prooi voor hen maar dat viel toch tegen, want niet alleen meester Klaas maar ook Kimberley sprak ze direct aan.
"Hé jullie, klep houden, ook al is ze inderdaad nog wat jong, door de hulp aan haar zus is ze al zo ver dat ze dit kan".
"Nou zolang ze nog in haar luier pist en poept, blijft ze een peuter", ginnegapte Cor, en ook Koen had een opmerking klaar maar werd afgekapt door Kimberley.
Ondertussen vroegen de meeste toekomstige brugpiepers zich af wat ik hier deed.
Dan gingen we even zitten met een kop koffie, en toen we dat even later op hadden merkte ik op,"nu weet ik nog niet wat maatschappijleer is".

Dan keek Kimberley me aan en zei, "dat is niet zo eenvoudig uitgelegd, maar kom maar mee naar mijn lokaal dan zal ik het proberen".
Nadat ze me het nodige had verteld en laten zien, begon ik er iets van te begrijpen.
Dan zei Kimberley, " als je het leuk vindt, kunnen we in overleg met de decaan mevrouw Prins en jouw school ook maatschappijleer op je rooster zetten".
Dan vervolgde Kimberley," maar dan moet je me wel beloven dat jij er helemaal voor gaat Xantia".
Intussen had ik ook aan meester Klaas en tante Hanna gezien dat ze het goed vonden.
Dan zei Kimberley, "ook hier zal je huiswerk mee krijgen, waarvan ik ook van jou verwacht dat je het serieus maakt".
"Wat betreft het rooster moet het wel te ritselen zijn, maar dat moeten we met de decaan overleggen".
Dan zei Kimberley nog een keer, "dan verwacht ik maar ook mevrouw Prins dat je ook echt tijd besteed aan je huiswerk".
Dat begreep ik best, na dit gesprek keken we nog even rond naar zowel de methode Engels als maatschappijleer.
Waarna we na bijna 2 uur rondkijken naar huis gingen,nauwelijks stapte ik thuis binnen, of zowel Carolien als Renate vroegen me de oren van het hoofd.
Zo graag wilden ze weten hoe het was geweest.

Hierop vertelde ik alles ook over de ontmoeting met Kimberley, waardoor ik ook mee zou doen met Maatschappijleer.
Wat me ook hier zowel cijfers als huiswerk zou opleveren.
Stuk voor stuk reageerden de 3 meiden positief, maar dan voegde Renate er aan toe, "reken erop dat je best veel huiswerk zal hebben".
"Wat betekend dat je zin of niet, het wel moet maken", en Mirella grinnikte," dan kan ik jou voor een toets of overhoring overhoren".
Intussen had ik goed geplast, maar voelde dan dat ik moest poepen, waarop ik een nachtluier pakte.
Waarop de andere meiden reageerden," stop je hebt een nachtluier gepakt".
Dan keek ik ze aan en zei, " maar ik ben zo moe dat ik nu voor anderhalf uur naar bed ga".
Dan ging ik naar de badkamer om te poepen en te verschonen, wat zo snel ging dat ik binnen 5 minuten in bed lag.
Vrijwel direct sliep ik al, om 2 uur later, het was inmiddels bijna half 5 wakker te worden.

Mede door alle nieuwigheden en spanning had ik toch ook in mijn slaap goed geplast maar vooral gepoept.
Met een vieze luier als gevolg, waardoor ik het schaamrood op de kaken had staan,maar zowel Renate als Mirella zeiden dat ik me daar niet al te druk over moest maken.
Hierop wilde ik zeggen dat zij makkelijk praten hadden,direct reageerde Renate, "ophouden Xantia, want volgens mij heeft ook jou zus net gepoept".
Toen ik eens goed keek zag ik dat Mirella inderdaad wat op haar stoel zat te wiebelen,hierop moest ik Renate gelijk geven.
Direct nadat we nog een flesje fris hadden gehad, wat we met een rietje zelf konden leegdrinken, was het etenstijd.
Omdat we vanavond pizza hadden waren zowel Mirella als ik instaat om zelf te eten,nadat tante de pizza, s beide in 5 stukken had gesneden.
Tot ons beider verbazing ging het zo goed dat niet alleen bij mij maar ook bij Mirella de slab deze keer schoon bleef.
Wat vooral bij Mirella voor opluchting zorgde.
Dat schoon houden was iets wat ik van mijn luier al niet meer kon zeggen.
Ook aan het gezicht van Mirella zag ik dat, ze in ieder geval nat was.

Pas toen tante ons na het eten mee nam om te verschonen, had ik door dat Mirella aan tafel had gepoept.
Toen ik vroeg wanneer dat was gebeurd keek ze me aan, haalde haar schouders op en zei, "geen idee Xantia ineens zat het in mijn luier".
Intussen had tante haar verschoond, en was ik aan de beurt,waarbij tante merkte dat ik wel erg veel had geplast, maar nu niet gepoept.
Toen we klaar waren wilde we aanschuiven bij de televisie, maar dan vroeg oom Karel," gaan jullie mee meiden?".
"Dan gaan we bij jullie moeder op bezoek".
Nog geen minuut later zaten we al in de auto, allebei in het stoeltje.
Aan het gezicht van mijn zus, zag ik wel dat Mirella dit helemaal niet leuk vond, maar er was geen ontkomen meer aan, het moest punt uit.
Aangekomen op de afdeling, vertelde ik enthousiast over alles op school, maar had al snel door dat mamma me niet geloofde.

Hierop vertelde Arend het hele verhaal, en pas toen zag ik dat José het geloofde maar wel verbaasd opkeek.
Zo babbelden we nog even door, totdat tegen kwart over 8 een verpleegster binnenkwam met een karretje met luiers verbanden pillen en zalfjes.
Direct sloot ze het gordijn en liet het bed zakken, pas toen had ik door dat mamma niet meer volledig plat lag maar een heel klein beetje mocht zitten.
80% liggen en 20% zitten maar toch een verbetering,en terwijl mamma werd verzorgd babbelden we rustig door.
Ondertussen merkte ik dat ik door alle ongewoonte, alweer had geplast, en voelde dan een dunne drab mijn luier in lopen en direct doorhad dat ik zat te poepen, en niet alleen ik maar doordat er nu tranen over mijn wangen liepen, merkten ook Mamma en Mirella dat direct.
Toen Mirella even later opstond om mij te omhelzen voelde ook zij dat ze zonder wat te hebben gemerkt, had zitten poepen.
Hierop keek ze mij aan en vroeg dan verbaasd, "waar komt die drol nu ineens vandaan?".
"Ik heb er in ieder geval niets van gemerkt".

Dan keek ik haar aan en begon," je weet toch dat...………?"
Dan keek Mirella me aan en zuchtte, "Xantia houdt maar op ik weet het".
Intussen was mamma verzorgd en was Mirella aan de beurt, toen haar vieze luier was verwijderd werd ze gewassen.
Toen dat klaar was, duwde de verpleegster, een Thermometer in de anus van Mirella.
Hierna moest ik op het bed naast Mirella gaan liggen, en werd mijn vieze luier verwijderd, en werd ik gewassen.
Waarna de verpleegster ook bij mij een thermometer naar binnen duwde.
Terwijl we daar zo lagen, vroeg Mirella ineens, " mam hoelang moet ik die pillen nog slikken en een luier om?".
Dan zei Mamma terwijl de verpleegster, de thermometers verwijderde ons een luier omdeed, en aankleedde.
" In ieder geval tot na de zomervakantie, en daarna ben je er nog niet vanaf maar ga je de ontwikkelingen van Xantia volgen Mirella".
Dan hoorde ik haar zuchten en mompelen, "nou daar ben ik mooi klaar mee".
Dan keek ik haar aan en vroeg een beetje verbaasd, "dat wist je toch Mirella?".
Dan keek ze mij aan en zei, "ja Xantia maar ik dacht dat ik nu na ruim 13 weken ik wel mocht stoppen".

Hierop keek ik Mirella recht in haar gezicht en zuchtte, "ik wou dat ik kon stoppen met luiers".
Dan keken Mirella en mamma me aan en zei mamma," Xantia hoe het nu met jou gaat is beter dan ooit verwacht ".
Dit was iets wat ik wel moest erkennen, na dit gesprek was het bezoekuur alweer voorbij, en na een zoen vertrokken we naar oom en tante.

Een paar dagen later waren we hersteld, en zaten we weer gewoon op school, waar ik in het kringgesprek vertelde over mijn hulp aan Mirella,maar ook over de uitnodiging om mee te doen met Engels en Maatschappijleer.
Ook vertelde ik dat, dat ik vanaf nu maandagochtend en woensdagmiddag al lessen zou bijwonen.
Dan zei meester Klaas, "dat is geweldig Xantia, maar nu wat anders, over 2en halve week gaan we op schoolreisje".
Direct werd ik bleek, en liet direct mijn hoofd hangen en zuchtte dan, "veel plezier, maar wel zonder mij".
"Ook op zo,n dag wordt ik altijd het slachtoffer van pesterijen".
Dan nam de meester het over en zei, " dat begrijp ik Xantia, maar ik sta niet toe dat het zo ver komt".

"Buiten dat, "jouw klasgenoten hier nemen je al het hele jaar zoals je bent", "en net zo goed laat ik niet toe dat leerlingen van andere scholen jou gaan pesten".
Nu begon ik er toch een beetje vertrouwen in te krijgen, maar werd ook afgeleid omdat we aan een rekenles begonnen.
Pas toen ik mijn sommen zat te maken, merkte ik dat ik van de spanning tijdens het gesprek had zitten poepen.
Dan keek ik op de klok en zag, dat het pas 9 uur was, en dan te bedenken dat ik pas om 10 uur kon verschonen.
Hierop trok ik totaal onbewust een vies gezicht, waardoor niet alleen de meester maar ook Bracha Machteld en Manon me doorhadden.
Dan keek Bracha me aan en fluisterde," ik dacht al wat ruik ik?".
Dan keek ik ze aan en zei, " ja sorry meiden, ik kon er...……….."
"Ja Xantia dat weten we", reageerde Manon.
Dan wilde ze nog wat zeggen, maar snoerde de meester haar de mond.
Eindelijk was het 10 uur en mocht ik verschonen, waar ik dat normaal zelf deed, vroeg ik nu om hulp die ook direct werd geboden.
Toen ik me even later in de rol van het kleine hulpbehoevende meisje probeerde te drukken.
Draaide Nadine zich om keek me aan en merkte dan op, "moet ik jou even keihard ontnuchteren door middel van een drumsolo op je blote billen Xantia?".
"Hoe zo?, dit is gewoon de keiharde waarheid".
Nu keek Nadine nog een keer en zuchtte," nee Xantia je doet het geweldig haalt goeie cijfers en doet ook voor de rest leuk mee".
"Daarnaast ben je nu al verder dan wij", " maar kom dan zal ik je verschonen".
Toen we 10 minuten later terug waren, vertelde de meester dat we met schoolreisje naar Duinrell in Wassenaar zouden gaan.
Een mededeling die met groot gejuich werd ontvangen, maar waarvan later zou blijken dat dit maar een deel van het verhaal was.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 41 EEN MIDWEEK DUINREL deel 1

Toen het anderhalve week later weer maandag was, was het zo ver al op het schoolplein was het direct dikke pret.
Onderweg naar Wassenaar dachten we nog steeds dat we 1 dag zouden gaan.
Pas toen we uitstapten en de bagage werd uitgeladen, bleek dat we hier 5 dagen zouden blijven.
Ook ontdekte ik al snel nog iets anders namelijk dat, ik overdag weliswaar de enige was die het 24/7 in mijn broek deed.
Dus een luier moest dragen, maar ondertussen had ik tussen de bagage zeker 4 pakketten ontdekt, waarvan ik vermoede dat het luiers waren.
Toen Bracha Manon Bernhard en Jarno dat merkte, zag ik ze schichtig wegkijken maar al snel kwam Bracha naar me toe en zei," goed opgemerkt Xantia".
"Ik ben overdag al jaren droog, maar plas nog elke nacht in bed, en ook poep ik 1 a 2 maal per week in mijn slaap".
Dan keek ook Machteld me aan en zei," waarom denk je dat ze jou in de klas bij ons aan tafel hebben geplaatst?".
Op basis van wat ik net had gezien wel, en knikte dat ik het doorhad.
Ondertussen was bijna alle bagage gelost en opgeruimd, en toen de laatste 2 koffers naar binnen werden gebracht zag ik het kruis van Machteld ineens nat worden,maar besloot direct niets te laten merken, aangezien buiten mij Bracha en Iris niemand iets had gemerkt.
Al snel bleek dit niet het geval, want de moeders van Jarno en Heidi hadden het ook gezien.
Toen ze mij wilden vragen of ik verschoond moest worden, en zo ja of ik hulp nodig had.

Direct zei ik, "ik ben inderdaad nat, maar red me wel", en vervolgde dan, "maar volgens mij heeft Machteld in haar broek geplast, en nu hulp nodig".
Terwijl ik ondertussen mijn spullen begon op te ruimen, zag ik dat Bracha weg wilde lopen om ook haar spullen op te ruimen,maar hoorde dan dat de moeder van Heidi haar terug riep, omdat ook zij net als ik bij Bracha een vlek in haar broek zag zitten.
Wat betekende dat Bracha in ieder geval had geplast.
Ondertussen waren we Renske kwijt, maar die bleek naar de wc te zijn geweest.
Nog 3 kwartier later, nadat alles was opgeruimd en bekend was wie met wie zou slapen, konden we het park in.
Nauwelijks stonden we in de rij voor de 1e attractie of ik hoorde achter me,"hé Ruud kijk daar eens", " wat is er Marcel?".
"Kijk daar staat peutertje Xantia, zullen we die eens uitkleedden en kijken of ze een vieze pamper heeft?".
Direct werd ik bleek en stroomden de tranen over mijn wangen, dat zag ook Renske die direct vroeg, "wat is er Xantia?"

"Ik hoor ineens dat mijn vorige school hier ook is, en uitgerekend de grootste etterbakken komen onze kant op".
Intussen hadden de 2 jongens ons bereikt en riepen," Xantia we zijn blij je te zien, en we komen kijken of je al een vieze pamper hebt".
Nu zag ik de ogen van Renske Bracha en Iris fonkelen van woede.
Dan keken de meiden de 2 jongens aan en brulde Renske, " nu direct oprotten, anders mep ik jullie het ziekenhuis in".

Helaas zag het er niet naar uit dat, Marcel en Ruud verder liepen, maar zag ik dat Ruud Marcel aankeek, en hoorde hem zeggen, " hoor je dat die bengel, wil ons peutertje helpen".
Tot nu toe had Renske zich ingehouden, maar deze opmerking was voor haar de druppel, en terwijl wij doorliepen, snelde de leraren toe in een poging geweld te voorkomen.
Helaas het was al te laat, want intussen trapte Renske beide jongens vol in hun kruis.

Aangekomen bij het groepje greep meester Klaas Renske in haar nek en trok haar mee, en brulde dan," Renske ben je nu helemaal belatafeld?", ik stuur je vandaag nog naar huis terug".
Inmiddels hadden ook beide jongens te horen gekregen dat ze moesten vertrekken.
Dan ging de meester op een bankje zittenen trok Renske over zijn knie, met de bedoeling haar billekoek te geven.
Dan stond Iris op richtte zich tot de meester en zei," stop meester helaas moest ze wel om Xantia te beschermen".
"Uitgerekend deze 2 waren de grootste pestkoppen in de klas op haar vorige school".
Intussen waren we bij de rest van de klas aangesloten, en was mijn oude klas doorgelopen.
Op onze route door het park bezochten we eerst een paar draaimolens en dan de kikkerachtbaan.
Deze vond ik best gaaf, ondanks dat ie niet over de kop ging.
Hierna gingen we naar de dragonfly, hierna zagen een paar begeleiders mijn moeite met lopen toenemen,en stelden dan voor om een rolstoel te huren, een voorstel waar ik niet echt vrolijk van werd.
Dat dit voordelen had merkte ik al snel, zo konden we sneller naar de volgende attractie, en mocht de hele klas via de rolstoel ingang naar binnen, zodat we niet lang in de rij hoefden te wachten.
Zo schoten we de rest van de middag dwars door het park, totdat we tegen half 5 naar de Duingalows gingen.
Waar de taken werden verdeeld, 1 ervan was boodschappen doen, aangezien er voor zowel vanavond als morgenvroeg natuurlijk wel eten moest zijn.
Direct melde ik me aan, net als Iris Bracha en Mirte.
Dan werd er verteld dat er weliswaar een kampwinkel was, maar we nu naar de stad gingen.
Al snel bleek met name de hoeveelheid wat we nodig hadden de rede om naar de stad te gaan.
Terwijl de moeder van Nadine vrijwilligers verzamelde, regelde de moeder van Heidi fietsen, hoewel ik er niet vanuit ging dat er ook een fiets voor mij zou zijn, liep ik wel mee om de rest uitte zwaaien.

Dan ineens wees Heidi naar het eind van de laan en zei, " kijk eens wat daar aankomt Xantia?".
Direct zette ik mijn ogen op scherp, en keek in de aangeduide richting, nu zag ik vaag een serie fietsen aankomen.
Pas toen ze vlakbij waren, zag ik dat er ook een driewieler bij was.
Aangekomen op het park kwam de moeder van Heidi naar me toe, en gaf me de fiets.

Al snel merkte ik dat de fiets precies goed was afgesteld, toen we wegreden kwamen Renske Mirte en Bracha direct naast of achter me rijden ondanks dat we onderweg een hoop lol hadden, bleven we goed opletten, vooral ook omdat we de weg niet kende.
Hierdoor waren we op de begeleidende ouders aangewezen, hoewel die het ook van de navigatie moesten hebben.
Uiteindelijk waren we na een half uur fietsen bij Appie Hein.
Dan stapte ik af, maar kwam er nu achter dat mijn rollator op het park was gebleven, wat nu?
Dan keek Renske me aan en vervolgens de begeleidende ouders en zei dan, " ik weet wat".
Dan keek ze nog eens en zei, "het is heel simpel, we gebruiken gewoon een winkelwagen als rollator".
Direct keek Josefien die op het allerlaatste moment ook mee was gegaan haar aan en riep dan, "briljant, dat ik daar niet opkwam".
2 minuten later liep ik achter een winkelwagen door de winkel, wat best goed ging.

Toen we bijna bij de kassa waren, voelde ik dat ik nodig moest poepen waarop ik naar de service balie ging om de sleutel, die ik ook direct kreeg.
Ondanks dat het allemaal even duurde was ik op tijd, vooral door 2 sterke mannen die me ondersteunde.
Wat weer te maken had met het feit dat, de winkelwagen nog voor de kassa stond.
Toen ik terug kwam was alles ingepakt op een paar broden en blikken na, die nergens meer in paste wat nu?.
Toen ik nog eens naar binnen keek zag ik een bak vol met dozen, waarop Bracha naar binnen ging opzoek naar een goeie doos.
Al snel kwam ze met een passende doos terug, samen met Renske die nog touw had gekocht.
Terug op het park werden er weer vrijwilligers gevraagd om groente te wassen snijden vlees te snijden en aardappels te schillen.
Natuurlijk stond ik ook nu weer vooraan,en zoals Renske en ik al hadden verwacht hadden de kokers hun twijfels.
Dan zei niet alleen Renske maar ook Bracha en Iris, "onderschat Xantia niet".
Dan keek Nadine me aan en zei, " zo zie ik je graag, kom op aan de slag".
Al snel waren Nadine en ik courgettes aan het schillen en snijden gevolgd door de paprika, s hier moesten we ook het zaad uit pullikken, wat een beste klus was.
Hierna wilde ik helpen tafels dekken, maar de moeder van Nadine zei, " ga nog maar even verschonen Xantia.
Aangekomen op de wc bleek ik nog helemaal droog te zijn, waarop ik keek of ik moest plassen.
Wat ik dus bewust deed, en dan de zelfde luier weer omdeed, tot mijn eigen verbazing was ik binnen 5 minuten weer terug.
Dan mochten we direct aan tafel, waar ik door alle indrukken zo moe was dat ik en een slab voor moest, maar erger niet in staat was om vanavond zelf te eten.
Waardoor Bracha en Nadine me moesten voeren, waarbij ik ook nog zat te kwijlen.
Dit alles tot grote verbazing van Abel en Bernhard, maar ook van Jarno en Heidi, die dit nog niet vaak hadden gezien.
Dan keek Heidi me aan en zei," ik dacht al dat jij heel moe was"

Dan keek ik ze aan en zei, "dat risico zat erin maar dat houdt me niet tegen".
Toen we eindelijk klaar waren met eten, was het bijna 7 uur, en mochten we als we wilden nog tot 9 uur terug naar het pretpark, dit deed Machteld Bracha en Renske naar me deed kijken, maar ik zei, " nee meiden het is peuterbedtijd, dus voor mij tijd om te gaan slapen".

Dan zag ik de ogen van Manon en Bracha fonkelen, en hoorde Renske zeggen.
"Als jij denkt dat je door je vermoeidheid en je daardoor vieze luier een peuter bent, dan heb je het vreselijk mis Xantia".
"Als je echt naar bed wil, kom maar dan help ik je naar bed".
Hierdoor lag ik binnen 10 minuten in bed, maar ondanks mijn vermoeidheid lag ik nog bijna 2 uur wakker.
Zo zag ik tegen 9 uur Bracha en Manon binnen komen, direct gevolgd door Renske.
Dan zag ik ondanks de schemering dat Bracha en Manon een Ultima en een inlegger uit hun tas trokken.
Dan dacht ik dat ze naar de badkamer gingen, maar hoorde Renske fluisteren," wie mag ik eerst de luier omdoen?".
Dan keek Bracha naar Renske en fluisterde, "bij dit kleine meisje".
Dan fluisterde ik, om me niet te verraden, " niet jij maar ik ben hier het kleine meisje",maar Manon had scherpe oren en vroeg dan, " wie zei daar iets?"
Dan keken zowel Bracha als Renske haar aan en zeiden beide, " ik niet".
Dan pakte Manon haar nachtluier, en fluisterde dan, "en nu eens kijken of Xantia nog wakker is".

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 42 MIDWEEK DUINREL DEEL 2

Heel voorzichtig sloop ze dichterbij, in mijn ooghoek zag ik haar komen en probeerde nog om de deken stevig in mijn zij te houden.
Helaas was Manon me te snel af, en prikte voorzichtig in mijn zij, waarbij ik ongewild bewoog.
"Juist meiden weddenschap gewonnen, Xantia is nog wakker".
Direct zag ik dat zowel Bracha als Manon met een luier in de hand stonden, hierop zei ik gekscherend, "ga maar liggen dan doe ik jullie de luier om".
Op het moment dat ik overeind kwam, stapte de moeder van Nadine binnen om te kijken of er nog hulp nodig was.
Toen ze Bracha en Manon met een luier in de hand zag staan, vroeg ze dan ook " moet ik jullie de luier omdoen meiden?".
Ondertussen zat ik rechtop en zei," ik help ze wel mevrouw Postma."
Mede omdat ze had gezien dat ik me zelf aardig redde zei ze, " dat is goed Xantia ".
Ondertussen had ik beide luiers van de meiden aangepakt, en vouwde de 1e uit op mijn bed.
Toen ik zover was, ging Bracha op de opengevouwen luier liggen, dan poederde ik haar schaamstreek en vooral de clitores.
Trok de luier tussen haar benen omhoog, en strak vouwde de plakkers open strak en plakte de luier dicht.
Dan wilde ik ook de romper dicht drukken maar zei Bracha," laat maar Xantia dat kan ik zelf".
Dan stond Bracha op, en nam Manon haar plaats in terwijl ik de volgende luier aanpakte.
Terwijl ik met Manon bezig was zei ze, " ik kan me best voorstellen dat jij eigenlijk niet mee wilde zeker na de ontmoeting met jou oude school".

Dan zei ik, " ik vond het echt eng, vooral toen ik oog in oog stond met de 2 grootste etters van de klas".
Dan ging ik door, "ik ben Renske dankbaar voor wat ze deed, hoewel ik ook de meester wel begrijp, maar het mooiste is dat beide jongens naar huis zijn".
Intussen was ik ook klaar met Manon en wilde ik in bed stappen, maar dan zei Renske.
" Wacht even Xantia", dit deed me opkijken en vroeg, "hé als jij geen pillen slikt plas je toch niet in bed Renske?".
"Nee Xantia maar ik slaap met jullie, dus samen uit samen thuis".
Dan ging ze door," in tegenstelling tot jullie, die de luiers vervloeken, geven ze mij juist rust". " zeker na die confrontatie van vanmiddag".
Nu keek ze me aan en vroeg, " moet ik het zelf doen, of doe jij ook mij de luier om Xantia?"
Nu verscheen er een glimlach op mijn gezicht, die nog groter werd toen de luier die Renske pakte een printluier bleek te zijn.
Dan vroeg ik, " is die nog van de logeerpartij bij oma Renske?".
" Nee Xantia die zijn allang op, maar ik mocht zelf een paar pakken kopen bij die webshop, en in het weekend mag ik dragen wanneer ik maar wil, dat geldt ook voor deze week".
Intussen was Renske gaan liggen, en begon ik haar schoon te maken, om haar dan snel te luieren en in bed te stappen, waar we snel in slaap vielen.
Door alle indrukken sliep ik zo vast dat, dat ik weer eens al slapende mijn luier vulde,.
De volgende ochtend bleek dat ook Bracha en Manon dat hadden gedaan,en waar Manon alleen plaste, poepte niet alleen ik maar ook Bracha werd met een vol gepoepte luier wakker.
Dan stapte ik uit bed pakte een schone luier en kleren en terwijl ik naar de douche liep, keek ik jaloers naar de andere meiden die een onderbroek pakten.
Van ons gestommel werd ook Renske wakker, helemaal droog tenminste dat dacht ik, maar toen ze zich uitkleedde om te gaan douchen, merkte ik dat de printluier sopte, wat betekende dat er in geplast was.
Dan keek ik haar vragend aan, met een vraag die ik eigenlijk niet durfde stellen, maar het uiteindelijk toch deed.
"Heb jij expres geplast Renske?"
Dan keek ze me aan en zei, " nee Xantia eerlijk gezegd heb ik een beetje gelogen, bij situaties als deze maar ook het logeren bij oma, heb ik door ongewoonte soms ongelukjes, zo ook vannacht".
Dan werd er op de deur geklopt en gevraagd hoever of we waren.
Dan zeiden we dat we gingen douchen en over ongeveer 20 minuten in de ontbijtzaal zouden zijn.
Inderdaad lukte dat, aangeschoven aan de ontbijttafel zag ik direct de vragende blik van Bracha Manon en Nadine.
Wat mij deed vragen, "wat is er meiden?".
Dan zei Manon, "wij vroegen ons af of we je moeten helpen met eten, en waar is je slab?"
Deze vragen maakte me nerveus waardoor ik begon te lachen, telde dan tot 10, en zei dan.
" Ik ben nu fit genoeg om zelf te eten, en heb dan de slab ook niet nodig".

Om er op te laten volgen, "ik denk dat ik vanavond wel geholpen moet worden".
Nu merkte ik dat dit voor de meeste meiden te moeilijk was, maar Abel en Renske zeiden " als Xantia fit is, heeft ze een redelijke Controle.
Doch als ze vermoeid is, heeft ze niet alleen moeite met haar blaas en darmen, maar ook met haar armen en handen".
Na het ontbijt en tanden poetsen mochten we weer naar het park, waar we ons weer op en top vermaakten.
Voor de middag ging het gerucht dat er andere plannen waren, maar dat was een verrassing.
Deze ochtend gingen we eerst naar de rodelbaan, dit vonden we zo gaaf dat we direct nog een keer gingen.
Toen ik nog een keer wilde zei Nadine, "wat dacht je van de zweefmolen of de waterspin?".
" De waterspin lijkt me wel leuk", lachte ik direct.
Hier stemde Abel en Nadine direct mee in, met als gevolg dat we nog geen 2 minuten later in de rij stonden.

Ook nu deed de rolstoel weer deuren open gaan die anders gesloten waren gebleven.
Nu werden we zo uit de rij geplukt en meegenomen naar de attractie, waar ik direct werd overgezet in het stoeltje van de waterspin.
Niet alleen ik maar de hele klas genoot, ondanks dat we met enige regelmaat een plenswater over ons heen kregen.
Toen we na 10 minuten weer op de grond stonden, voelde ik dat mijn luier aan vervanging toe was, maar ook dat ik moest poepen.
Dit wilde ik koste wat kost op de wc doen, een geluk was nu dat ik in de rolstoel zat, en niet in de rij hoefde te staan maar door mocht rijden naar het invalide toilet.
Waar het in tegenstelling met het dames toilet rustig was, en we zonder problemen naar binnen mochten.
Toch leek het erop dat we te laat zouden zijn, door zoeken en vragen had het even geduurd waardoor ik het bijna niet meer hield maar doordat ook de moeder van Nadine mee was, en me razendsnel uitkleedde ging het net goed.
Zo snel als ik met mijn kont boven de pot hing, en me liet zakken ontspande mijn sluitspier en plofte er een flinke drol het toilet in.
Toen ik ondertussen mijn gebruikte luier bekeek, bleek er toch een heel klein beetje in mijn luier te zitten.

Direct zag de moeder van Nadine mijn teleurstelling en zei, "Nadine was al ruim 6 toen ze overdag uit de luiers was, en tot op de dag van vandaag plast ze nog iedere nacht in bed".
Terwijl ik bijna klaar was zei ik, " ja dat heb ik gisteravond gezien", dan waren we klaar en sloot ik me weer aan bij de groep.
Direct was het lunchtijd en wilde Renske me een slab voor doen, wat ik wilde weigeren, " ja zeg ik ga hier niet voor aap staan".
Dan kwam de moeder van Jarno erbij en zei, " er zit nogal wat vet bij, maar we proberen het zonder."
Al snel merkte ik dat ik met vooral de hamburgers op moest passen, maar met kleine hapjes lukte het me wel.
Zelfs het servet wat in plaats van een slab aan mijn shirt was bevestigd bleef schoon,dit leverde me zelfs applaus op van Bracha Machteld en Nadine.

Toen we een halfuur later bijna klaar waren, voelde ik weer de drang om te poepen, maar zei dat niet.
Toch waren er moeders die het doorhadden, wat de moeder van Heidi deed vragen," heb je een vieze luier Xantia?"
"Nog niet, maar ik moet wel poepen, en wil dat graag op de wc doen".
Hierop zeiden de moeders maar ook de meester," ga maar gauw Xantia".
In een ultieme poging mijn luier schoon te houden kneep ik mijn anus dicht door mijn billen tegen elkaar te drukken.
Gelukkig slaagde de missie, en haalde ik met moeite de wc, waar ik mijn volledige ontlasting dropte wat zorgde voor een zucht van verlichting.
Teruggekomen vroeg de meester," loop je even mee Xantia?", aan het gezicht te zien had hij slecht nieuws.
Toen we zaten zei hij, " je vader heeft mij gebeld, en verteld dat je moeder geopereerd is en nog zeker 3 weken in het ziekenhuis moet blijven".
Hier schrok ik van, en realiseerde me dat we nu al op half juni zaten en de zomervakantie eraan kwam maar ook dat het een lang revalidatie traject zou worden, en we dus voorlopig wel bij oom en tante zouden wonen.
Dan keek de meester me aan en zei, "jullie zullen zeker tot half september bij jullie oom en tante verblijven".
Dan vroeg ik, " moet mamma tot half september in het ziekenhuis blijven?".
"Nee Xantia, waarschijnlijk gaat ze over 3 weken in een verpleeghuis revalideren".
Dan keek ik de meester aan en vroeg, " mag ik mamma bellen?".
"Dat zal ik met je vader overleggen, je hoort van mij".

Terug in de groep vertelde ik wat de meester had gezegd, en toen die terug was zei hij.
Je vader belt vanavond rond 7 uur, om jou het verhaal te vertellen, en zei verder dat je vanmiddag gewoon lekker plezier moet maken".
Met een toch beetje bedrukt gezicht melde ik me even later bij de groep,die wilde weten wat er was, maar ik zweeg.
Toen ik bleef zwijgen zeiden Nadine en Machteld, "Xantia doe niet zo flauw".
"Nou dit is privé bovendien ben ik bang dat ik ga huilen", nu hoopte ik dat ze zouden ophouden maar helaas bleven ze aandringen.
Totdat meester Klaas erbij kwam en zei," meiden ophouden dit is inderdaad Privé".
"Gaan jullie je nog maar even vermaken in het park".
Terwijl de klas zich in het park vermaakten, bereide de meester een strandwandeling voor.
Deze keer begon dat met de zoektocht naar een strandrolstoel voor mij, gelukkig had hij er snel 1 gevonden, en gereserveerd.
Tegen kwartvoor 5 kwam de groep weer terug uit het park, en terwijl we werden voorzien van drinken vroeg hij of we zin hadden in een strandwandeling vanavond.
Zoals verwacht was iedereen enthousiast, behalve ik.
Direct om half 6 was het etenstijd, waar ik weer eens alle hulp nodig had, en mijn slab na het eten direct in de wasmand verdween.
Na te hebben geholpen met opruimen stond ik op pakte mijn rollator, en wilde naar ons huisje, en gaan slapen,maar direct vroeg de meester, "waar ga jij heen Xantia?".
"Ik ga naar bed, en wens jullie veel plezier op het strand.".
Direct reageerde de klas Machteld Manon en Nadine voorop, " doe nou niet zo flauw, naar het strand is juist gaaf".
"Ja maar ik kan daar zelfs met mijn rollator niet uit de voeten, en blijf dus hier", bleef ik volhouden.
Dan keek meester klaas me aan en zei, "daar heb ik op gerekend Xantia, ik heb speciaal voor jou een strandrolstoel geregeld".
Dan zei ik, "dank u meester, maar als ik niet mee kan, jammer maar het zei zo".
Nu zag ik dat een aantal klasgenoten in het geweer kwamen, maar direct kapte de meester dit af.
"Luister Xantia, jij bent gewoon 1 van mijn 18 leerlingen, niet meer maar zeker niet minder dan de rest dus moet ik er voor zorgen dat jij ook mee kunt gaan".
Nu begon ik toch te stralen, en hoorde Bracha Nadine en Mirte zeggen, "wij hadden niet anders verwacht jij hoort er gewoon bij".

Tijdens dit gesprek had ik zonder zelf iets te hebben gemerkt zitten poepen, maar mede doordat Heidi en Jarno me aankeken, drong dat door. Direct wilde ik weglopen om te verschonen, maar de moeder van Heidi zei, " kom maar Xantia dan help ik je even snel".
Toen ik even later terug was vertrokken we direct naar het strand, bij aankomst stond er inderdaad een strandrolstoel voor me klaar.
Direct stapte ik in klikte de riem vast, en konden we het strand op
Net als Machteld Bracha Hendrik Jaap en alle anderen, genoot ik volop achteraf was ik toch blij dat ik mee was gegaan.
Ook al had ik door, dat lopen hier voor mij bijna niet mogelijk was.
Even later gingen we bij een strandtent wat drinken, en alsof de duvel zich er mee had bemoeid zat mijn oude klas er ook, maar ik liet me niet uit de tent lokken, hoewel een paar jongens en meiden dat wel dat wel probeerden.
Ondertussen dacht ik erover om ze tegen elkaar uitte spelen, maar deed het maar niet.
Intussen merkte Renske Bracha en Nadine dat, dat er wat speelde ook Jarno zag dat, en wilde direct in actie komen,maar ik trok me niets van de oude klas aan, en keek bewust de andere kant op.

Dan zag ik Suzie uit mijn vorige klas dichterbij komen, wat wilde ze van me?.
Dan hoorde ik haar dan fluisteren, "nu begrijp ik pas waarom je van school af ging Xantia".
Deze opmerking verbaasde me wel een beetje, maar toch ook weer niet aangezien zij 1 van de weinige was waar ik wel redelijk mee overweg kon,en die zich bovendien volledig afzijdig hield wat betreft het geklier.
Zich ook al helemaal niets aantrok van mijn spastische bewegingen, en nog minder van mijn luier.
Toen ze vroeg of ik nog werd gepest zei ik, "nauwelijks meer, op deze school wordt ik wel serieus genomen".
Dan wilde ik nog vertellen over Renske Theo en Piet, maar meester Klaas zei dat we verder gingen, dus ging ik weer in de rolstoel.

Ondeweg vroegen Nadine en Renske, " wie was dat meisje waar je net mee sprak?"
"Dat was Suzie uit mijn oude klas, 1 van de weinige klasgenoten waar ik wel mee overweg kon".
Ondertussen liepen we langs de vloedlijn, en waren Bracha Karel Nadine Hendrik en Jaap op hun slippers een eindje het water ingelopen.
Dat wilde ik ook maar helaas ging dat niet, tenminste!
Dan wilde Heidi Jarno en Machteld me meenemen het water in, maar de moeder van Machteld hield ze direct tegen.
"Nee dat doen we niet, het risico dat jullie haar niet kunnen houden is te groot",maar meester Klaas zei, "Ik weet wel een andere oplossing".

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 43 TOCH MEE DOEN.

Dan keken we de meester aan en vroegen, " wat dan?".
" Die strandrolstoel is bestand tegen water. dus als je daar achter blijft lopen kan je mee het water in".
"Dan mag je ons duwen", grapte Bracha en Nadine, dan keek de meester op en zei, "ja dat mag".
Dan keek hij me nog eens aan en zei, "dan heb ik nog wat, als je het aandurft, laat je luier maar weg dan kan ook jij het water in".
Dan keken Bracha Manon Nadine en Heidie me aan en zeiden, "vergeet die rolstoel, geef ons een hand dan helpen wij jou het water in".
Dat leek me helemaal het einde, en stemde direct in.
Dan zei meester Klaas, " geen sprake van, als het misgaat moeten we 4 meiden uit zee vissen", maar voor we teleurgesteld konden reageren zeiden de moeders, " kom maar Xantia zo liep ik ondersteund door de moeders een eindje de zee in.
Waarbij ik al snel tot mijn navel in het water stond,waarna de moeders mij helemaal in zee lieten zakken.
Direct volgden Bracha Nadine en Cindy, die direct vroegen hoe ik dit vond.
"Heerlijk fris", lachte ik, maar weten jullie wat ik het fijnste vindt?".
Waarop een nee in drievoud klonk, waarop Renske die ons ongemerkt was gevolgd gilde , "maar ik wel, namelijk dat ze nu geen luier om hoeft".
Hierop zag ik de meiden verbaasd kijken, en zei ik " nu moet ik echt proberen om mijn behoefte op te houden, maar als ik perrongeluk plas valt het toch niet op hi hi ".
Hier moesten alle meiden om lachen, ondertussen waren we een aardig eindje in zee, en zei Bracha.
"Laten we maar teruggaan, voor we te ver gaan".
Na een kleine 3 kwartier, maakte ik toch aanstalten om eruit te gaan, waarop Manon Machteld en Nadine vroegen wat ik ging doen.
Direct zei ik, " proberen de wc te halen, ik moet plassen".
"Je kunt het gewoon laten lopen hoor, door het zeewater zie en ruik je er niets van", reageerde Bracha en Nadine.
Dan keek ik ze aan terwijl ik me zo snel mogelijk uit de voeten maakte, en zei.
" Ja dag echt niet", doordat ik hulp kreeg van een sterke mannelijke strandwacht, haalde ik op tijd de wc en plaste bewust uit.
Toen ik 10 minuten later terugkwam zagen de meiden dat mijn missie was geslaagd.
De rest van de middag vermaakten we ons opperbest zowel in zee als op het strand met zwemmen stoeien en balspelen.

Teruggekomen op het park bleek er voor de avond een stoelendans op het programma te staan.
Hierop keek ik de meester aan en zei, " ik doe niet mee ik ben voor de rest van de klas geen partij".
Hierop zeiden Jarno Bracha Koos en Iris, " doe niet zo flauw Xantia", maar direct zei meester Klaas, "Xantia heeft groot gelijk met wat ze nu zegt".
"Want ze is voor jullie echt geen partij, maar daar heb ik op gerekend, want Xantia bedient vanavond de muziekinstallatie, en zij bepaald dus wanneer de muziek start of weer stopt".
Nu reageerde de klas teleurgesteld maar toch ook verbaasd.
Dan ging de meester door, "jij hebt vanavond dus een belangrijke functie Xantia".
Dit vooruitzicht had merkte ik al snel een super positieve uitwerking op mij, wat vooral aan tafel tijdens het eten te merken was.
Waar ik me vanavond zonder enige hulp redde, en mijn slab helemaal schoon hield, ondanks de soep vooraf en de Sorbet toe.
Waarop Nadine en Jarno vroegen, " doe je vanavond toch mee Xantia?".

Waarop ook Marco en Fred hun belangstelling toonden.
Dan zei ik," nee was dat maar waar, als ik dat deed liepen jullie mij zo omver maar de meester heeft mij gevraagd om de muziek te verzorgen".
Terwijl ik dat zei, voelde ik dat ik moest plassen, en spoedde me direct richting de wc waar ik toch op tijd arriveerde ondanks dat het ruim 100 meter lopen was.
Mijn verbazing werd nog groter toen ik mijn romper opende en mijn luier wilde openen, maar merkte dat ik nog helemaal droog was.
Hierop liet ik mijn luier als was het een slipje zakken en ging zitten en liet bewust mijn plas lopen.
Ondertussen genoot ik nog van de scene aan tafel, waar naast Bracha Nadine Fred en Renske kwamen vragen of ze me mochten helpen met eten. Even later gevolgd door de moeders die dat ook nog eens vroegen, waarop ik iedere keer antwoordde," dank je maar ik ben zo fit dat ik het zelf kan".
Dan zeiden de moeders nog, " maar denk er aan dat je aangeeft als het niet meer gaat".
Aangeschoven aan tafel reikte de moeder van Heidie me de slab aan, maar ik zei direct, " laat maar zitten mevrouw de Ruiter".
Dan zei ze, " dat jij fit bent is mooi, maar met lasagne gaan we het risico niet nemen Xantia", "maar laat maar zien dat jij gelijk hebt, en je slab dus schoon blijft".
Met deze opmerking daagde ze me doelbewust uit, waardoor ik er opgebrand was mijn woorden waar te maken, en wel even zou laten zien dat ik niet blufte.
Tot veler verbazing hield ik ook bij de soep mijn slab schoon, iets wat me vervolgens ook bij de lasagne nog eens lukte en zelfs het toetje ging vanavond zonder maar een druppel te morsen.
Toen na afloop gevraagd werd om helpers bij het afruimen en de afwas, was ik weer haantje de voorste.
Net als in het voorjaar bij oma liet ik ook nu bewust de rollator staan, wat door onder andere Renske Bracha Nadine en Marco werd gezien, en
Renske deed zuchtten, " Xantia eigenwijs opdondertje", pas toen had de moeder van Nadine door wat ik deed.
Hoewel ze vond dat het best redelijk ging, hield ze me ongemerkt scherp in de gaten, maar toen even later alle vaat in de keuken stond, moest ik eerst een paar minuten zitten.

Nu merkte ik pas dat ik zo intensief bezig was geweest dat ik, ongemerkt best veel had geplast maar gelukkig niet gepoept, maar nauwelijks zat ik, of voelde dat ik nu vermoeid raakte, met als gevolg dat ik nu uit het niets zonder maar iets te voelen mijn luier vol poepte.
Direct plantte de moeder van Jarno me in de rolstoel, en nam me mee naar de grote badkamer in het hoofdgebouw.
Dan zag ik verschoontafels staan voor peuters waar ik niet oppaste, maar door 2 tafels achterelkaar en tegen elkaar te schuiven paste ik er ruim op.
Direct toen ze mijn romper opende en aan mijn vieze luier begon verkleurde ik weer, maar zij zei direct.
"Xantia ik heb in mijn leven al vaak genoeg een poepluier verschoond, zelfs midden in de nacht".
"Niet alleen van Jarno en zijn oudere broer maar ook van hun zus en hun neefjes en nichtjes, dus ook nu geen probleem".
Dan keek ik haar aan en mompelde, " ja maar niet van een bijna tiener".
" Dat dacht je maar, Jarno zijn oudere zus van 16 Brenda, is haar hele leven nog nooit een nacht droog geweest".
"Bovendien levert ze iedere week zeker 2 poepluiers af".
" Ja maar zij is oud genoeg om zichzelf te luieren, doe ik ook als ik fit genoeg ben".
"Dan keek ze me aan, en zei "Xantia vergeet het maar, ik moet haar iedere avond de luier omdoen en de volgende ochtend met billendoekjes schoonmaken".
Dan was ik gewassen en verschoond, en liepen we terug naar de recreatiezaal terwijl het verhaal verder ging.

" Sterker nog," Vertelde Jarno zijn moeder verder, "een week of 3 terug vond ik Brenda op een zaterdagmiddag op haar kamer met een speen in haar mond, met naast zich een gesloten tuibeker appelsap, met alleen een t shirt aan en een luier om".
"Het toppunt was, dat ze speelde met haar van zolder gehaalde Barbiepoppen, waar ze al minstens een jaar of 6 niet naar had omgekeken".
Nu keek ik heel verbaasd, van Renske en in veel mindere mate Mirella kende ik dat, maar toch.
Teruglopend zei ze nog, " uiteindelijk hebben we afgesproken dat Brenda het hele weekend en ook elke schoolvakantie wordt behandeld als een peuter van 18 maanden, met alles wat daar bij hoort, speentjes rompers ledikantje kinderstoel, en ga zo maar door".
" Dus ook een middagdutje en een flesje ", grapte ik.
"Ja en indien nodig een oppas", ging het verhaal verder, "dat wil ik best wel eens doen hoor",en terwijl we de grote zaal binnen stapte zei mevrouw wevers," wie weet Xantia"


ONDERTUSSEN BIJ MIRELLA

Terwijl ik me op Duinrell op en top vermaakte, ondervond Mirella wat het betekende om er alleen voor te staan.
Want ondanks dat Renate Carolien Oom en Tante haar begrepen en steunde, was ik voor haar net als zij voor mij een enorme steun die ze nu miste.
Zo vond Renate haar die dinsdagavond achter haar bureau zittend met het hoofd in de handen achter het huiswerk.
Toen Renate Mirella hoorde snikken sloeg ze direct een arm om haar heen en vroeg, " voel jij je alleen lieverd?".
"Ja Renate, ik mis mijn lieve zus, en het begint nu pas tot me door te dringen hoe alleen Xantia zich jaren gevoeld heeft, ondanks alle goeie bedoelingen van mijn kant".
" Eerlijk gezegd schrik ik daar enorm van".
Dan keek Renate mij ( Mirella) aan en vroeg op de vrouw af, " als je had begrepen wat voor impact de zorg aan Xantia op haar heeft.
Had jij dit dan ook gedaan Mirella?"
Hier schrok ik van, dit was en gewetensvraag, die als een mokerslag binnenkwam.
Na even diep nadenken keek ik Renate aan en zei," jazeker weten".
"Punt 1, Xantia verdiend dit want ondanks dat het de laatste maanden beter gaat, zowel wat betreft pesten als haar zelfredzaamheid heeft ze nog..."
"Ja Mirella stop maar, dat zie ik de laatste weken regelmatig".

Nu viel er een onaangename stilte, die pas werd verbroken toen Mirella na een tijdje ongemerkt poepte.
Dit deed Renate uit haar trance ontwaken, en hoorde Mirella Renate kreunen, " bah wat een lucht".
Dan zei Renate," volgens mij heb jij het hoognodig aan een schone luier toe Mirella?".
Dan keek ik Renate aan en zei, " ja Renate dit kleine meisje...."
"Uh Mirella, net als Xantia ben ook jij geen kleintje hé ?"
"Ja dat weet ik, maar wat ik net zei, ik besef nu pas waar dat gevoel bij Xantia vandaan komt".
Dan stond Mirella op om te verschonen, waarop Renate vroeg, " zal ik jou maar verschonen?".
Net opdat moment kwam tante vragen of we beneden koffie kwamen drinken.
Dan zuchtte ze, " wat een lucht hier zeg", nu keek ze me aan en vroeg" is het wat ik denk Mirella?".
Dan keek ik tante aan en zuchtte," ik ben bang van wel tante".
Dan voegde ik er aan toe, " dit maakt dat ik Xantia nog veel beter begrijp dan ik al dacht te doen".
"Vooral dat ze zich op een moment dat ze zo afhankelijk is, een peuter voelt want zo voel ik me nu ook".
Dan pakte Renate mijn arm en zei, " kom Mirella dan krijg je een schone luier van me".

Dan zei tante, " Renate laat mij maar" direct ging het naar de badkamer, waar tante me grondig inzeepte.
Eigenlijk wilde ik het zelf doen maar, toen ik een opmerking die richting op maakte keek ze me aan, en zei alleen maar, "geen sprake van Mirella ik ga jou grondig wassen je de nachtluier omdoen, je tanden poetsen en in bed stoppen begrepen?"
Dan vroeg ze op een minder dwingende toon, " maar vertel eens waarom ben je zo emotioneel Mirella?".
Terwijl ik dat probeerde te vertellen, en tante mij schoonboende vroeg ze ineens, "sta jij mij nat te spuiten Mirella?"
"Hé ik u natspuiten?".
Pas toen ik opkeek zag ik de natte plek op haar lichtblauwe rok, en besefte dan dat ik ongemerkt had staan plassen.
Dan zuchtte ik," hé bah niets van gemerkt".
Dan zei ze, terwijl ze me een zetpil gaf me de luier omdeed, me verder aankleedde en tot slot de rest van mijn medicatie toediende.
"Je weet toch dat, je zonder dat je wat voelt je urine naar buiten sijpelt?".
Dan was klaar om te gaan slapen, en terwijl ik in bed stapte zei ik, "ik mis mijn maatje Xantia en besef nu pas wat voor steun ik aan haar heb".
"Hoewel ik eigenlijk denk dat dit wederzijds is", dat laatste werd direct door tante bevestigd.
Dan zei tante," maar nu moet je echt lekker gaan slapen lieverd.
Waarop ze naar de deur liep en net toen ze deur wilde sluiten vroeg ik, "tante hoe is het met mamma?".

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 44 VELE VERASSINGEN

Hierop bleef tante staan keek me aan en zei," niet zo goed Mirella".
"Om te beginnen, is haar rug dusdanig beschadigd dat, ze waarschijnlijk nooit meer kan staan, en al helemaal niet meer zal kunnen lopen".
"Het is zelfs maar de vraag of ze haar armen en handen behoorlijk zal kunnen gebruiken".
Dan keek Mirella tante aan en vroeg, "komt mamma ooit nog uit de luiers tante?"
"Nee Mirella, maar zeg vooral dat nog maar niet tegen Xantia".
Dan zei ik, "hu zie dat naar Xantia maar te verzwijgen, des te harder zal ze proberen je aan het praten te krijgen en te weten proberen te komen wat er aan de hand is".
Dan vervolgde Mirella, "maar juist door die koppigheid, gaat ze nu als een speer"

Dan keek Tante me aan en zei, "ja ja ga maar snel slapen, het is alweer veel te laat geworden",maar juist door dit nieuws kwam ik niet in slaap.

Ik had vandaag geen tijd om me naar het thuisfront te laten horen, ik was veel te druk met het voorbereiden van de avond.
Want ook ik hielp na het eten mee om alle stoelen in een grote kring te zetten.
Daarnaast zocht ik samen met de meester de muziek uit, en oefende het snel starten en stoppen van de muziek.
Waarbij de meester al snel zag dat dit wel goed zou komen.
Pas tegen half 8 kwamen in groepjes mijn klasgenoten binnen, die direct gingen zitten.
Voor we begonnen kregen we eerst koffie of thee, en toen dat op was kreeg ik het teken dat we gingen beginnen
Zo gauw als de meester zei, "Xantia ga je gang, startte ik de muziek en kwam de klas in beweging.
Na bijna 2 minuten stopte ik voor de 1e keer de muziek en zag dat Renske de 1e afvaller van de avond was.
Gevolgd door Karel en Hendrik en zo verder, totdat Jaap en Cindy uiteindelijk overbleven die dan streden om de winst die uiteindelijk naar Jaap ging.
Dan was er weer tijd voor wat drinken gevolgd door nog een ronde stoelendans, die werd gewonnen door Machteld.
Omdat het inmiddels al vrij laat op de avond was, wilde de meester direct overgaan tot de prijsuitreiking maar Cindy en Machteld zeiden dat ze nodig naar de wc moesten.
Toen dat goed was keek Machteld mij aan en vroeg,"en jij Xantia?"
Direct zei ik, " ik ben inderdaad al vrij nat, en heb het nodig toe aan een verschoning".
Dan stond ik op pakte de rollator en mijn tas en liep weg, onderweg voelde ik dat er ontlasting tegen mijn sluitspier aan drukte.
Dit deed me harder lopen, maar het ging goed aangekomen op de wc gooide ik alles uit en ging zitten direct toen ik ontspande poepte ik bewust leeg.

Toen we even later terugliepen vroeg Cindy, " en Xantia?"
"Nou ik was goed nat, ik lekte nog net niet, maar ik heb vanavond wel de grote boodschap vastgehouden en op de wc gepoept".
Direct zagen Cindy en Machteld mijn opluchting.
Terug in de grote zaal kregen we eerst weer drinken waarna de prijsuitreiking volgde.
Waarna het direct bedtijd was, maar Jarno Jaap Hendrik Cindy Josefien Marco en Merel gaven aan dat ze eerst wilden douchen, bezweet als ze waren.
Dit leek mij ook wel wat, maar helaas ik was na deze intensieve dag doodmoe dus dat ging niet meer.
"Nou dan maar niet", zuchtte ik teleurgesteld,maar de moeder van Jarno had me gehoord en zei direct," kom maar Xantia ik help je wel".
Toen ze me aan het wassen was, merkte ze wel dat ik op was, en om me af te leiden vroeg ze.
"Heb je nog nagedacht over het opasssen op Brenda?".
" Ja, en het lijkt me heel leuk om te doen wanneer mag ik komen?".
Terwijl Lea me uitkleedde waste en me al uit gewoonte voor de zekerheid op de wc zette, zei ze.
"Volgende week Zondag mag je van 2 tot 5 uur op onze 16jarige peuter komen passen".

Ondertussen had ik weer een luier om en mijn romper aan, toen ik ook mijn nachthemd aanhad waren we klaar.
Ondertussen waren een paar meiden komen kijken hoe ver ik was, en vroeg Manon.
"Kom je thee drinken Xantia?," "ja lekker Manon, maar daarna ga ik direct naar bed want ik ben op".
Direct zei Machteld, "wij ook want ook Manon Bracha en ik hebben het nu wel gehad".
Toen ik haar aankeek, viel me de dikte tussen haar benen en om haar billen op.
Dan zei ze, "ja Xantia ook wij hebben al de nachtluier om".
Na nog 2 mokken thee lagen in ieder geval wij viertjes om 10 uur in bed, en sliepen bijna direct.
Om de volgende ochtend tegen half 9 na een nacht heerlijk slapen uitgerust te ontwaken.
Toen ik ging zitten merkte ik het direct, ik had vannacht al slapend gepoept bah.

Direct werd ik vuurrood denkend dat de 3 andere meiden alleen hadden geplast.
Helemaal toen Machteld even later zei, " kom op meiden snel douchen en ontbijten des te langer kunnen we deze 1 na laatste dag Duinrell onveilig maken".
In de badkamer hielp Manon me met uitkleedden en ook van mijn volgepoepte luier af.
Dan vroeg ze, "red jij het verder zelf Xantia?".
"Ja hoor Manon", en begon me terwijl Manon terugliep naar de slaapkamer lekker in te zepen.
Dan hoorde ik Manon vragen, " zo en wie is de volgende?".

Dat was Bracha, en hoorde even later dat Machteld haar neus in de lucht stak en hoorde haar dan zuchten "bah Bracha toch!".
Toen ik me afdroogde zag ik dat Manon Bracha van haar natte luier afhielp, maar wat zag ik nu poep?
Dan keek ik nog eens en, ja hoor ook Bracha had afgelopen nacht gepoept.
Ondertussen had ik nog een keer op de wc geplast, me zelf de luier omgedaan en me verder aangekleed.
Toen ik terugliep zag ik dat Bracha juist naar de badkamer toe kwam, om zich te wassen.
Terwijl Manon Renske wenkte om haar van haar luier af te helpen, die toen ze dichterbij kwam demonstratief haar neus snoot,en zuchtte " Xantia Xantia, wat een lucht"

Dan keek ze me aan en zei, "ik weet dat je het ondanks alle vooruitgang niet kunt helpen maar toch BAH".
Nu keek Manon Renske aan en zei," het is niet alleen Xantia die je ruikt, maar ook Bracha leverde net een volgepoepte luier af".
Dan keek ze nog een keer naar eerlijk is eerlijk ook ik heb zo te voelen vannacht niet alleen maar geplast".
"Dan ben ik dus de enige die vannacht alleen heeft geplast", begreep Renske.
Dan keek Manon Renske aan en vroeg plagend," weet je dat zeker Renske?".
Vervolgens gebeurde wat Manon al vermoede, Renske verkleurde wat voor Manon het bewijs was dat Renske iets verzweeg voor haar.
Dan zei Manon," kom Renske dan kan ik eens kijken wat je hebt gedaan".
Dan zei Renske," kom nou Manon dat kan ik prima zelf en zoals ik al zei, ik heb alleen maar geplast", blufte Renske.
Direct werd het me duidelijk dat Manon Renske niet geloofde, en zag dat Manon Renske bij de arm pakte en mee trok naar het bed.
Waar ze Renske dwong om te gaan liggen, waarna Manon Renske begon uitte kleedden.
Aangekomen bij de luier, zag Manon direct dat de urine indicator verdwenen was.
Zoals ze al vermoede rook ze ook poep, waarop ze de luier opende, en inderdaad een bruine massa aantrof.
Direct begreep Renske dat ontkennen nu geen zin meer had, en gaf dus schoorvoetend toe dat ze inderdaad in haar slaap had gepoept.
Tijdens het schoonpoetsen zei Manon, "eigenlijk zou ik jou voor straf overdag een luier moeten laten dragen en laten gebruiken".
"Ik zou het best eens een dag zonder luier willen proberen", reageerde ik direct.

Dat laatste hoorde ook de moeder van Heidi, toen ze kwam kijken hoever we eigenlijk waren,en hoorde dus wat Renske had gedaan maar ook wat Manon in reactie daarop van plan was, maar ook hoorde ze mijn reactie en zei dan, " dat lijkt me wat link hoewel ik dat heel goed begrijp".
Toen ze mijn teleurstelling zag zei ze, "maar ik weet wel een alternatief kom maar eens mee."
Brandend van nieuwsgierigheid liep ik in Evakostuum met haar mee, terwijl Manon Renske luierde en verder aankleedde
Uiteindelijk kwamen we bij de grote voorraadkast, waar naast eten drinken en ingrediënten keukenpapier toiletpapier ook meerdere stapels luiers lagen.
Niet alleen baby en peuterluiers maar ook voor grotere kinderen en ook voor grote mensen en dan niet alleen niet alleen echte luiers, maar ook luierbroekjes, pants genaamd.
Ook nu in grote maten, niet begrijpend wat ze nu wilde keek ik haar aan.
Dan zei de moeder van Heidi , "dit soort broekjes gebruiken we bij jonge kinderen die bezig zijn om zindelijk te worden, en dus steeds vaker wel de wc halen, maar waarbij het ook nog al eens gebeurt dat ze net te laat zijn en het op dat moment wel in hun broek doen".
"Op zo,n moment is het verschil tussen zich groot of juist klein voelen gigantisch".
Nu begon er iets te dagen, dan kreeg ik een broekje aangereikt wat ik aan mocht trekken.
Wat ik dus als een onderbroekje aantrok, en terwijl ik me verder aankleedde grinnikte ik "nu wordt ik toch nog een grote meid".
Nu keek ook de moeder van Jarno die daar bezig was me aan en zuchtte," Xantia houdt eens op je zelf neer te zetten als een kleine meid".
"Ja maar grote jongens en meisje zijn zindelijk", protesteerde ik.
"Xantia kijk me aan, jij weet heel goed dat dit niet waar is er zijn genoeg volwassenen die het niet droog houden".
Ondertussen had ik het broekje aan wat goed paste en heerlijk zat, dan mocht een hemdje van Renske aan in plaats van een romper.
Uiteindelijk zaten we rond kwart voor 9 aan het ontbijt, waarna we een uur later nog 1 keer naar het pretpark mochten.
Waar we nog een keer zoveel mogelijk attracties bezochten, vooral de splash deden we meerdere malen.
Als allerlaatste nog eens de zweefmolen, toen we daaruit kwamen, zeiden Bracha Renske Josefien en Hendrik dat ze naar de wc moesten.
Waarop Renske vroeg," en jij Xantia?"
Dan zei ik doodkalm, "ach laat ik ook maar even gaan, ik ben nog steeds droog en dat wil ik graag zo houden".
Direct zag ik dat vooral Renske en Machteld me ongelovig aankeken, maar het was Machteld die zei," ja ja en jij denkt dat wij dat geloven Xantia?".
"Dat moeten jullie zelf weten", reageerde ik opschepperig.

Dan zei Machteld," kom Bracha dan zullen we eens kijken wat er van het verhaal van die verwaande blaag waar is".
Dan zei haar moeder die ons die ochtend begeleide, " niet zo negatief jullie, het kan best waar zijn wat Xantia zegt".
Toen we bij de toiletten waren liep de moeder van Machteld met me mee het invalidetoilet in.
Waar ik zelf mijn broek liet zakken, direct gevolgd door het broekje, om dan te gaan zitten en inderdaad bewust mijn plas te laten lopen.
Ondertussen controleerde de moeder van Machteld de inhoud van het broekje, en zag alleen maar wat druppels.
Zodat ik het broekje even later zo weer omhoog kon trekken.
Toen we weer buiten stonden vroegen de andere meiden direct, " en Xantia?"
"Alleen wat druppels, verder helemaal droog", dan gingen we nog eens naar de splash en tot slot de kikkerachtbaan, hierna was het tijd voor de lunch in het restaurant waarna om half 2 de bus kwam.
Terwijl de bus werd ingeladen, gingen wij ondertussen nog naar het toilet.
Waar ik op advies van de moeders toch maar een gewone luier omdeed.
Toen we weer buiten kwamen konden we direct instappen, direct toen iedereen zat kreeg iedereen 2 pakjesdrinken voor onderweg.

Toen we even later op de snelweg richting Utrecht zaten pakte de meester de microfoon en vroeg direct, "hebben jullie het leuk gehad?".
Wat direct met een juichend ja werd beantwoord, dan vroeg de meester het nog eens maar dan alleen aan mij "en jij Xantia?".
Ook nu werd ik direct vuurrood maar Hendrik Josefien Jaap en Machteld die naast en achter me zaten hadden me direct rustig.
Dan zei de meester," kom maar naar voren Xantia", waarop de meiden met me mee liepen.
Zo snel als ik zat vroeg de meester," en Xantia heb je het leuk gehad?"
"O ja het is me heel erg mee gevallen, en vooral het mee kunnen naar het strand was geweldig".
"Waren er ook dingen die niet leuk waren Xantia?".
"Ja 1 ding, ik schrok echt toen de 1e dag ook mijn oude klas er was, en de 2 grootste pestkoppen het direct weer op mij gemunt hadden".
"Voor de rest was het een superweek".
Dan mocht ik terug naar mijn plaats, waar ik toen ik weer ging zitten pas merkte dat ik nat was maar erger dat ik zonder het te hebben gemerkt had gepoept.
Toen ik om me heen keek zag ik dat Bracha en Renske sliepen, waarbij Bracha haar duim in de mond had gestopt, maar wat rook ik nu, was het mijn eigen poepluier?
"Maar nee, wat dus betekende dat er nog iemand met een vieze broek in de bus zat.
Dan zag ik dat Machteld tegen de slaap aanzat maar nog wakker was, en dat ook Renske Hendrik en Jaap half zittend half liggend sliepen.
Toen ik nog eens naar Machteld keek, dacht ik te zien dat ook zij nat was.
Dan trok Machteld mij naar zich toe en fluisterde, "Xantia jij denkt dat je nu de enige bent met een luier om hé?"
Daarop keken ook Heidi en Iris me aan en zei Heidi, "ook alle bedplassers hebben nu een Ultima om".
Toen ik dacht dat alle bedplassers bij mij op de kamer hadden geslapen, vroegen Josefien en Merel "heb je bij ons het verschil in bagage niet gezien?"
"Nee niet opgevallen", " nou die tassen zaten vol met nachtluiers", om dan te vervolgen.
"Toen jij vlak voor vertrek werd verschoond, kregen ook wij een nachtluier om voor onderweg."

Dan zuchtte Josefien en Merel, " helaas was het maar goed ook, want we zijn in slaap gevallen en ook nu dus nat."
En vervolgde Merel, "wat me zelfs in de nacht nooit is gebeurd, ik heb vanmiddag in mijn slaap gepoept BAH"
"Dan ben ik niet de enige", zuchtte ik.
Intussen zagen we dat we de Veluwe naderden, wat betekende dat we bijna thuis waren.
20 minuten draaiden we van de snelweg af, en nog 10 minuten later stopten we voor het schoolplein.
Waar de meeste ouders stonden te wachten, direct wilde ik uitstappen,maar de meester vroeg om even te wachten tot alle bagage was gelost.
Nauwelijks uitgestapt zag ik Mirella op me afstormen, en me zo stevig omhelzen dat we beide bijna vielen.
Waarop oom Karel zei," Mirella laat Xantia eens los".

Toen ze me losliet zei ze, " pas nu jij een week weg was drong de impact van het volledig afhankelijk zijn van zorg echt tot me door".
Nu merkte ik dat Mirella begon te ratelen, en wilde haar afremmen, maar oom Karel was me voor.
"Hup Mirella de auto in, dan kunnen we naar huis, want zo te ruiken moeten jullie beide verschoond worden".
"Daarnaast is het bijna etenstijd".
Thuis gekomen vroegen ook Renate en Carolien," hoe was je week Xantia?"
"Supergaaf, al scheelde het niet veel of 2 oud klasgenoten hadden alles verpest".
Dan vertelde ik van de ontmoeting met de 2 pestkoppen, maar ook met Suzie, maar ook dat Renske ook nu weer uit haar vel sprong en beide jongens te grazen had genomen.
Dan vertelde ik verder over de strandwandeling en de stoelendans waarbij mijn klasgenoten het niet leuk vonden dat ik niet mee deed.
Dan vroeg Renate, "en wat heb jij toen gedaan?",dat wilde ook Mirella graag weten.
"De muziek verzorgd", lachte ik.
Dan was het etenstijd, maar eigenlijk wilde ik eerst een schone luier.
Waarop tante Hanna vroeg, "Renate wil jij de meiden nu verschonen?".
"Ja hoor mamma", en nam ons mee naar boven.
Waar ze mij direct ontdeed van mijn kleren en luier, en me onder de douche grondig onder handen nam.
Dan droogde ik mezelf af terwijl Renate een schone luier en kleren ging halen, waarbij ze ook op de pants stuitte.
Direct vroeg ze, "wat zijn dat Xantia?".
"Pants oftewel luierbroekjes, hier kwam de moeder van Heidi mee aan toen ze merkten dat als ik fit ben ik regelmatig de wc haal en mijn luier droog houdt".
"zo dat ik toch beschermd ben als het wel mis gaat".
Dan vroeg Renate, "wil je nu ook een pants in plaats van een luier?".
"HM willen wel, maar ik ben moe dus doe maar niet".
Dan zei Renate, "ik had wel eens willen zien hoe een onderbroek je staat, nou kom dan zal ik je helpen".

Doordat ik wegdoezelde, zag ik niet dat Mirella nieuwsgierig stond te kijken, en hoorde ook niet dat ze tegen Renate zei.
" Ik had wel eens willen zien hoe haar dat staat".
"Ja ik ook wel, maar Xantia is nu echt moe, dus maar een andere keer".
2 minuten later was ik klaar, en zette Renate me op bed waar ik me direct liet vallen 1x draaide en in slaap viel.
Dat merkten de andere meiden niet, aangezien Renate inmiddels Mirella aan het wassen was.
Waarbij Mirella terwijl ze werd gewassen, doodleuk stond te plassen, en even later poepte zonder zelf ook maar iets te merken.
Pas toen Renate Mirella haar haren had gewassen en uitgespoeld, en Mirella onder de douche weg stapte zag ze wat ze had gedaan en zuchtte, " bah vies niets van gemerkt" waarna ze begon te huilen
Nu kwam ook tante kijken, en stelde Mirella gerust en terwijl ze de aangerichte viezigheid opruimde vroeg ze.
"Waar is Xantia?"
Dan keek Renate haar moeder aan en vroeg dan," is die niet beneden dan?".
"Ik heb haar net op haar bed aangekleed", " dank je Renate".
Direct ging tante kijken en zag dat ik op bed in slaap was gevallen.

Terug in de badkamer deed ze haar wijsvinger voor haar mond en fluisterde, " Xantia slaapt al maar wat was dat pak wat naast haar luiers staat?".
Terwijl Renate Mirella luierde en verder aankleedde zei ze, " dat zijn pants daar kwam Xantia mee thuis".
"Nu wilde ze ook een broekje daaruit aan, maar ik vond haar nu te moe".
"Nou dat zien we later wel", was alles wat tante er verder over zei.
Dan waren we klaar en zei tante, "kom meiden eten".
Toen Mirella mij wakker wilde maken zei tante, " laat Xantia maar liggen die heeft nu haar rust nodig".
"Geweldig dat ze een leuke week heeft gehad", reageerde zowel Mirella als Renate.
Aan tafel wilde Mirella net als vaak afgelopen week zelf eten, maar merkte dat ook zij nu op was maar wilde dat niet toegeven, maar tante had het al gezien en zei.
"Stop Mirella ik kom je helpen, want ook jij bent op".
Hoewel Mirella dat wel voelde, wilde ze niet bekennen dat tante gelijk had hoewel haar slab al snel vuil werd.
Waarop Mirella zuchtte, "u heeft gelijk tante ik slaap bijna".
Toen om half 7 het eten was gedaan , zei tante" kom Mirella bedtijd".

"Hu ik ben 14 en het is pas half 7", "ja dat kan wel zijn, maar je bent doodmoe, en aangezien je morgen moet voetballen en daarvoor 2 en half moet reizen moet je er vroeg uit, dus hup naar bed".
Tot tevredenheid van tante lag Mirella er om 5 voor 7 in, en na haar medicatie te hebben ingenomen sliep ze binnen 5 minuten.
Waarop Carolien en Renate opdracht kregen om zachtjes te doen, "gaan jullie maar aan het huiswerk", voegde hun vader er aan toe.
Dat was wel een goed idee, omdat vooral Renate nog een paar belangrijke toetsen had, die ze echt moest halen om aan het eind van het schooljaar over te gaan.
Zo was het al snel stil, en terwijl Renate en Carolien huiswerk zaten te maken, sliepen Mirella en ik als rozen totdat ik tegen half elf wakker werd om te poepen.
Toen ik opstond, merkte ik dat ik helaas al wel nat was.
Op de wc poepte ik bewust, en tot mijn verbazing plaste ik ook nog, en mompelde. "hm ik was dus nog niet leeg".
Toen ik opstond me merkte ik dat ik vanavond nog niet gegeten had.
Ook merkte ik dat oom en tante nog wakker waren, en hoewel ik moe was liet ik me op mijn billen zakken en schoof zo geruisloos tree voor tree naar beneden.
Nou ja geruisloos, toen ik halverwege was ging de deur open en hoorde oom vragen, "en wie hebben we daar zo laat op de avond?"
"Ik ben het Xantia", dan nam oom me mee naar binnen waar tante Hanna even op keek van mijn komst.
Dan vertelde ik nog eens waarvan ik wakker was geworden, en voegde er aan toe dat ik trek had en graag wat wilde eten.
Terwijl tante het eten op een bord had geschept en dat in de magnetron opwarmde vroeg ze, "werd je wakker van een rammelende maag Xantia?"
" Nee tante maar omdat ik naar de wc moest om te poepen".
Dan keek ze me aan glimlachte en zei, "dat blijft me wat jou betreft verbazen Xantia".
Dat doe ik zelf ook nog steeds, maar ik vindt het wel lekker".
"Ja dat kan ik me voorstellen" lachte tante

Dan hielp tante me met eten, en bleek dat ik mijn slab helaas echt nodig had.
Toen ik tegen 11 uur het eten ophad en naar boven wilde gaan vroeg tante, "moet ik je nog verschonen Xantia?".
"Moeten is veel gezegd, maar ik zou het wel fijn vinden, aangezien ik al wel heb geplast".
"Nou kom op dan zal ik je verschonen en naar bed brengen".
Krap 10 minuten later kroop ik verschoond weer stilletjes in bed,maar doordat we toch ook al was het minimaal geluid maakten werd Mirella wakker en vroeg," wat is er?".

"Xantia werd wakker omdat ze moest poepen", antwoordde tante, "toen voelde ze dat ze trek in eten had",waarop ze naar beneden kwam om wat te eten".
"Gaan jullie nu maar weer lekker slapen meiden", op het moment dat tante de deur wilde sluiten veerde Mirella omhoog en zei," over poepen gesproken, dat heb ik ook gedaan maar dan wel tijdens mijn slaap in mijn luier, bah".
Direct kwam tante weer binnen, en vroeg "zal ik je dan maar verschonen Mirella?".
Dan tegen tante, "ja graag want om met deze vieze luier verder te moeten slapen!".
Dan keek ze mij aan en zei, "nu voel ik me heel klein".
Ik hoorde het maar half, aangezien ik alweer half sliep.
Tante had het wel goed gehoord en zei, " dat doet Xantia ook vaak, zeker als het weer eens mis gaat".
Terwijl ze Mirella waste droogde en een schone luier omdeed zei Mirella," ik begrijp Xantia nu nog beter dan ik al deed, maar heb geen spijt van mijn keuze".
"Fijn is het niet echt, zeker niet als ik zoals nu met een vol gepoepte luier wakker wordt".
Intussen was tante Mirella aan het wassen, waarbij Mirella zonder het zelf te merken nog een keer plaste.
Toen ze schoon en weer droog was, deed tante haar een schone luier om en sloot de romper.
Om Mirella dan lekker in te stoppen en na nog een slaap lekker en een nachtzoen deed tante het licht uit en verliet de slaapkamer.
Binnen 5 minuten sliep Mirella alweer, om de volgende ochtend iets voor 7 uur uitgerust wakker te worden.
Nog helemaal schoon en droog, doordat ze bij het zich uitrekken nogal luidt kreunde, was ik ook direct wakker.
Ook ik was volledig droog en schoon.
Toen tante om 10 over 7 opstond, stonden Mirella en ik samen te douchen waarbij we instaat waren om elkaar te wassen.
Wat ons deed stralen van trots, want wat voor de meesten een normale gang van zaken was, was voor ons een overwinning op zich.
Ondertussen vertelde ik nog eens uitgebreid over mijn week Duinrell, waarop Mirella zei" jij bent goed bezig Xantia".
Dan zuchtte ik "ja ja, om te vervolgen " als jij nu zou zeggen dat je spijt hebt van deze keuze, begrijp ik dat heel goed Mirella".

Dan keek Mirella me aan en zei, "ja soms heb dat inderdaad, zeker toen jij afgelopen week weg was en ik er als het ware alleen voorstond werd mijn begrip nog groter dan dat het al was, maar ook hoe alleen jij je vaak moet hebben gevoeld".
Dan keek Mirella me aan en zei, "Xantia ik ben niet alleen een steun voor jou, maar omgekeerd ervaar ik dat ook".
"Zeker nu ik niet weet hoelang ik hier aan vast zit".
Ondertussen waren we klaar met douchen, en droogden we elkaar af, en terwijl ik Mirella droogde zag ik dat ze stond te plassen zonder het zelf te merken.
Dan zei ze ineens, "Xantia ik moet poepen", hierop trok ik haar richting de wc en zette haar op de wc.
Om nog geen 10 seconden later een flinke drol in de wc te horen vallen.
Dan hoorde ik Mirella zuchten, "oef die ligt in de wc en niet in mijn luier".
Terwijl ze me aankeek vervolgde ze, "want 2 poepluiers in een paar uur !!".
Terwijl ik Mirella verder hielp, voelde ik dat ik moest plassen, direct probeerde ik dat vast te houden.wat me op wat druppels na gelukkig lukte.
Toen Mirella was aangekleed ging ik op de wc zitten om te plassen, en op dat moment stapte Renate binnen.

Rook eens en vroeg dan," zit jij te poepen Xantia?".
"Nee nog niet, dat ga ik zo doen", "wat ruik ik dan?", vroeg Renate door.
Dan zei ik, "Mirella heeft net op de wc gepoept, en dat ruik je nu nog ".
Dan kwam ook tante Hanna binnen die hier ook al vanop keek, en direct vroeg, " jij gaat toch wel door met Xantia volgen Mirella?".
"Ja tante zonder meer, maar sinds zij op kamp was begin ik pas echt te begrijpen hoe klein het verschil is tussen opluchting en teleurstelling".
"Ja Mirella dat is het ook, ze doet het echt supergoed".
Intussen hielp tante Mirella van de wc af en merkte dat Mirella in plaats van tegen juist mee werkte.
Ook aan het ontbijt was ze net als ik vanochtend in staat om zelf te eten sterker om zelf haar brood te smeren.
Iets wat sinds de bewuste avond inmiddels ruim 3 maanden geleden niet meer was voorgekomen.
Ook ik had vanochtend dat geluk, iets waar zowel Renate als Carolien vanop keken maar beide positief reageerden.
Direct toen Mirella haar ontbijt ophad, pakte ze haar voetbaltas en bracht tante haar naar de club waar de bus wachtte.
In de auto vroeg ze, " jullie laten mij echt Xantia haar situatie ervaren hé?".

"Ja inderdaad Mirella", "dat heb ik echt gemerkt toen Xantia vorige week op kamp was".
"Ja Mirella maar dat was ook de bedoeling".
Ondertussen waren we op de parkeerplaats bij het voetbalveld aangekomen, en hielp tante me uit het stoeltje.
Wenste me succes maar vooral plezier en vertrok.
Binnengekomen zag ik dat Sasja en Baukje al binnen waren, en waar ik luierbroekjes verwachtte bleken beide een tena maxi om te hebben.
Bovendien hadden ze beide naast de voetbalkleding 2 schone luiers bij zich.
Toen ik mijn verbazing liet merken zei Baukje, " bij een lange busrit zoals vandaag, is het in het afgelopen seizoen meerdere keren gebeurd dat de broekjes gingen lekken waardoor we niet alleen natte billen hadden, maar ook onze broek nat werd, met als gevolg een natte plek op het achterwerk".
Aangekomen gingen we direct omkleden, ook ik wilde dat zelf doen, maar merkte dat het niet lukte.
Waarop ik met het schaamrood op de kaken Karin vroeg of ze me wilde verschonen.
Toen ik even later met de andere meiden het veld opliep, wilden ook Baukje En Sasja meelopen, maar hoorden Karin roepen," Baukje en Sasja even wachten".
Verschrikt zag ik dat beide meiden bleven staan, en hoorde dat zich afvroegen wat Karin wilde,maar merkten dat Karin beide meiden wilde verschonen, doordat ze met 2 luiers in haar handen stond, en op gebiedende toon vroeg wie er als eerste kwam liggen.
Dan deed Baukje een stap naar voren terwijl ik haar hoorde mompelen, "nou dan moet het maar".
Dan wilde ze haar broek uitrekken en gaan liggen, maar Karin zei,"uh liggen dat doe ik".
Doordat de luier die ze nu omhad beter absorbeerde dan de broekjes die ze tot nu toe gebruikten, dacht Baukje dat ze nog droog was.
Helaas zagen ook de andere meisjes waaronder Renate en Carolien die zich aan het omkleden waren dat dit niet het geval was.
Toen Renate en Carolien op het punt stonden hun voetbalbroekje aan te trekken, keken ze elkaar aan en zeiden.
" We doen mee", direct pakte Karin 2 van de reserveluiers die ze altijd bij zich had en zei, " als jullie dat zeker weten kom dan maar liggen".
Direct kwam Renate met alleen een voetbalshirt en broekje overeind en ging liggen op de door Karin aangewezen plek.
Waar Karin het slipje van Renate uitdeed en vervolgens haar een luier omdeed en verder aankleedde.
Daarna direct gevolgd door Carolien, en nadat ook ik was verschoond en we samen het veld opliepen zei Karin nog dat ook Renate en Carolien nu ook tijdens de busrit naar huis een luier moesten dragen.
Toen beiden hadden gezegd dat dit goed was begon we de warming up., en 10 minuten later aan de wedstrijd.
Al snel merkte ik dat niet alleen ik maar ook Baukje en Sasja zelfs in de wedstrijd een paar kleine plasjes deden, maar dat ook Renate en Carolien hun luiers gebruikten waarvoor ze waren, en in de rust dus een beetje nat waren.

Ondertussen was thuis ook Xantia wakker geworden, en wilde nadat ze had gedoucht een luierbroekje in plaats van een echte luier pakken, maar dan kwam tante Hanna binnen,en vroeg verbaasd, "hoe kom je aan die pants en wat wil je daarmee?".
Om te vervolgen geef maar, want die is niet sterk genoeg voor jou".
Dan zei ik," de moeders van Jarno en Heidi kwamen er tijdens het kamp mee, en ik moet zeggen dat ze beter zitten als een echte luier, en echt wel wat opnemen".
" Ik heb er al genoeg droog gehouden daar".

Toen tante zei dat ik toch maar een echte luier om moest doen daagde ik haar echt uit, "nou bel dan de moeders maar dan hoort u hetzelfde als ik nu vertel".
Nu hoorde ik tante mompellen, " hm laat ik dat maar doen anders blijven we in discussie"
"Wacht maar even Xantia, dan doe ik nu navraag bij de opgegeven moeders".
Ongeduldig bleef ik zitten terwijl ik tante zag telefoneren, en hoorden beide moeders mijn verhaal bevestigden.
Toen tante even later terugkwam zei ze, "Xantia je hebt gelijk, maar we doen het alleen als,...…"
Nu hield ik mijn hart vast wat zou er komen?".
"...… als we thuis zijn en er dus een wc in de buurt is en je moet er fit genoeg voor zijn".
Intussen had ik op de wc geplast en trok het broekje aan en ging nu in de tuin zitten lezen, en luisterde via mijn iPad naar mooie muziek.
En ondanks dat ik best wat at en dronk die zaterdagmiddag, en dus ook regelmatig moest plassen was ik iedere keer op tijd op de wc.
Zelfs toen ik aan het eind van de middag moe werd, lukte dat weer.

Het broekje bleek bij controle vlak voor het eten helemaal droog te zijn, iets wat tante verbaasde.
Echter toen iets na 5 uur de andere meiden binnenstormden dreigde het mis te gaan, maar door mijn blaas aan te spannen ging het net goed.
Toen ik klaar was trok ik door trok het broekje op en waste mijn handen, om toen ik terugliep in de gang Mirella tegen het lijf te lopen.
Toen ze mijn broekje opmerkte vroeg ze verbaasd," wat heb jij nou aan Xantia?"

 

[luierdromer]

Zo en dat was hoofdstuk 44 alweer

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 45 WEER NAAR MAMMA

" Een pantsbroekje", lachte ik.
Dan vertelde ik het verhaal van de kampweek, niet alleen over het broekje, maar ook van de strandwandeling de stoelendans.
"Ik was eerst bang dat ik met de strandwandeling niet mee kon, maar dat pakte gelukkig anders uit" glunderde ik.
"Het mooiste toen was, dat de moeders aanboden om me mee te nemen de zee in".
"Eigenlijk wilden een paar meiden dat doen, maar dat wilde de meester niet hebben".
"Terecht niet", viel Mirella uit.
Dan keek ik haar aan en zei," inderdaad".
"Van de meester mocht het wel achter de strandrolstoel, maar toen boden de moeders zich aan".
" Nog mooier was dat ik op dat moment helemaal geen luier omhad en de moeders me ook in zee lieten zakken".
Dan keek Renate me aan en vroeg, "hoe was dat Xantia?".
"Echt heerlijk, maar het allermooiste was", "in alleen een badpak zeker?".
Reageerde Renate, "ja inderdaad"lachte ik, "maar ook die broekjes in plaats van een dikke luier, gewoon geweldig" ging ik door.
Nu zei tante," meiden kom even zitten".

Direct toen we zaten begon tante, "wat de andere meiden al weten Xantia, maar wat we voor jou even stil hielden zodat je ongestoord van je vakantie kon genieten, gaat over je moeder".
" Om te beginnen", nu keek Mirella tante aan en vroeg, "mag ik het haar vertellen tante?".
"Ja dat is goed Mirella", dan wilde Mirella van wal steken maar viel Renate haar in de rede, "gaat het over tante José?".
"Ja Renate het gaat over de moeder van Xantia en Mirella".
Dan vertelde Renate dat mamma haar rug zo erg was beschadigd dat ze nooit meer zou kunnen lopen of staan.
"Hoe moet dat dan naar de wc?", was mijn 1e vraag.
Dan keek Mirella me aan en vroeg alleen maar, "hoe doen jij en ik dat meestal Xantia?".
"In een luier, zeker als we moe zijn", zuchtte ik.
Direct liet ik de laatste vraag en het antwoord tot me doordringen en keek ik tante Hanna aan en vroeg.
"U gaat me toch niet vertellen dat mamma incontinent is tante?".
Dan hoorde ik tante en Mirella zuchten en zei tante,"helaas wel Xantia".
Nu voelde ik dat er bij mij iets knapte, wat me niet alleen deed huilen, maar ik ook totaal uit het niets ongecontroleerd niet alleen mijn kleine maar ook mijn grote boodschap liet lopen.

Waardoor ik ineens in een kletsnatte en vol gepoepte luier aan tafel zat.
"Dan keek Mirella me aan en zei, " wat jij nu zegt en doet herken ik Xantia".
"Toen tante het ons 3 dagen geleden vertelde deed ook ik het uit het niets alles in mijn luier".
Dus afgezien van je medicijnen?", vroeg ik.
"Ja Xantia, dan keek tante mij en Mirella aan en zei, "ik ga jullie douchen kom maar mee".
Net toen wij de kamer uitliepen zag ik dat Renate een vies gezicht trok, waarop tante bleef staan.
Waarop tante direct vroeg,"wat is er Renate?".
Dan keek Renate haar moeder aan en zuchtte, "dit is niet alleen heftig voor mijn nichtjes maar ook voor mij".
"Ik wil ook gedoucht worden en direct naar bed mamma" Intussen waren Mirella en ik al naar boven en uitgekleed, op de luiers na dan.
Dan keek ik Mirella aan en grapte, "en nu eens kijken wie de vuilste luier heeft".
Dan keek Mirella me schalks aan en grinnikte, "nooit gedacht dat wij nog eens zouden strijden om de smerigste luier".
Dan keek ik haar verward aan en begon dan te lachen en hadden we beide al snel de slappe lach gekregen.
Waarop tante eens kwam kijken, en tot onze verbazing kwam ook Renate mee, en bleek dat tante ook haar zou wassen.
Toen ik eens goed keek zag ik een grote gele vlek in haar broek en vroeg dan," begin jij nu ook al Renate?"

Dan zei tante, terwijl ze ons van de natteluiers afhielp, " het bericht over jullie moeder heeft ook jullie nichtjes geraakt".
Ondertussen was tante Mirella aan het wassen, en vroeg Renate, " hoe vind je het om compleet verzorgd te worden?".
"Verschrikkelijk om bijna totaal afhankelijk te zijn", zuchtte Mirella, "en al helemaal na een poepluier", direct vroeg Renate door, "zou je nu liever stoppen Mirella?".
Nu zagen we dat Mirella bleek werd maar zweeg, terwijl ik het idee had dat ze wat tegen Renate wilde zeggen maar zweeg om mij te sparen.
Terwijl tante Mirella schoonpoetste, sloop ik naar de gang, maar toen ik de gang op stapte keek tante op en vroeg.
"Waar ga jij heen Xantia?".
"Hier blijven want ook jij moet nodig verschoond worden".
"Ja maar ik merk dat Mirella wat aan Renate wil vertellen maar zwijgt om mij te sparen".
Dan hoorde ik dat Mirella wilde ontkennen, en hoorde tante zeggen"Xantia jij blijft hier tot ik je gewassen en verschoond heb".
"Uh dat kan ik zelf hoor tante", dan keek tante me aan,"uh Xantia je hebt me toch gehoord hé?".
Intussen was Mirella gewassen afgedroogd en legde tante haar half aangekleed op bed en kreeg Mirella direct de thermometer in haar bips gedrukt.
Dan was ik aan de beurt en legde tante me nadat ook ik uitvoerig gewassen was intussen half aangekleed op een onderlegger op bed.
Ging terug naar Mirella en haalde de thermometer uit haar bips en bekeek de uitslag 38,6.
Toen Mirella even later was aangekleed en tante de onderlegger verwijderde zagen we dat ook die nat was.
Toen ik ter afleiding naar beneden keek, zag ik dat ik lag te plassen.
Na bijna 3 minuten mocht ook bij mij de thermometer eruit en hoorde ik haar zuchten "hé nee ook al 38, 5".
Dan moest ik mijn benen optrekken zodat tante een schone luier onder mij kon schuiven.
Doordat ik een beetje van slag en moe was, en ik nu helemaal ontspande lag ik ineens te plassen en dat ging dus over tante haar handen heen.
Toen tante van schrik haar handen terugtrok en met een gilletje vroeg , "Xantia wat doe je nou?"
Wist ik genoeg en zei, " handen onder plassen zonder dat ik het zelf merk".
Dan keek tante me aan en zei, "dat had ik al door Xantia".
Terwijl tante me verder verzorgde en me tot slot een schone luier omdeed zei ze nogmaals, "dat weet ik".
Dan was ik klaar om naar bed te gaan, en terwijl ik in bed stapte was Renate aan de beurt.
Aan het commentaar begrepen Mirella en ik wel dat tante nadat ze Renate had getemperatuurd een luier om wilde doen, wat Renate duidelijk niet wilde.
Tante zei, "Renate je weet heel goed dat als je je niet lekker voelt je vaak in bed plast".
Dan zag Hanna dat de gedachten van haar dochter afdwaalden, denkelijk naar de logeerpartij van een tijdje geleden.
Dat bleek ook wel toen ze Renate hoorde mompelen, dat ze terugdacht aan de logeerpartij.
Waar ze de eerste dagen ook verplicht een luier moest dragen, maar blij was dat ze na 24 uur mocht stoppen.

Dan keek Hanna haar aan en zei," niet alleen lijkt het me beter, het gebeurt gewoon punt uit".
Nu hoorden we terwijl we probeerden te slapen dat Renate dwars ging liggen, en hoorden we dat ze gilde, "het gebeurt niet" en probeerde om weg te lopen.
Ook hoorden we dat Hanna haar dochter in haar nek greep en dwong haar aan te kijken en zei " Renate het gebeurt wel, en nu liggen".
"Als je niet mee werkt heeft dat gevolgen begrepen?".
Dan hoorden we KLETS KLETS KLETS , gevolgd door "auw mamma je doet me pijn".
"Ja had je maar mee moeten werken Renate".
Ondertussen was ik opgestaan om eens te zien wat er op de grote slaapkamer allemaal gebeurde.
Toen ik mijn neus om de hoek stak zag ik dat tante op de rand van het bed zat, en Renate bij haar over de knie lag en met een rietje voor haar blote billen kreeg, die inmiddels knalrood waren.
Toen ik binnen stapte vroeg tante, "wat moet jij hier Xantia?".
Dan keek ik tante aan en zei "wij kunnen niet slapen en hoorden ineens een enorme herrie".

Dan zei Tante, "als Renate niet lekker is, wil ook zij het in haar slaap wel eens in haar broek doen en daarom wil ik dat ook zij vannacht een luier draagt, maar ze blijft weigeren".
Ondertussen gaf Renate zich gewonnen, en mocht ze op het bed op haar rug gaan liggen.
Dan vertelde ik nog eens over het logeren en dat Renate toen zo snel als ze mocht stopte.
Dan zei tante dat ook bij Renate de hele situatie rond mamma er inhakte en tante dit daarom verstandig achte.
Dan keek tante me aan en vroeg, "moet ik de luier bij Renate omdoen, of doe jij het Xantia?
"Ik doe het wel tante", direct zag tante hoe goed ik dat kon, binnen 5 minute kon Renate in bed stappen.
Even later stapte ook ik aardig vermoeid in bed, waar ik merkte dat ik intussen had geplast.
Toen ik lag keek ik even naar Mirella die inmiddels lekker sliep, maar die zo te ruiken alweer had gepoept.
Dat deed me zuchten, "bah Mirella", maar wel zo zacht dat zij me niet hoorde.
Bovendien moest ik wat dat betreft zwijgen, aangezien ik het ondanks alles zelf ook nog vaak genoeg deed.

Uiteindelijk zette ik het kleine raampje open voor wat frisse lucht en kroop in bed, waar ik direct in slaap viel.
Deze zaterdag bleven zowel ik als Mirella thuis en een groot deel van de dag in bed, en hoewel we hard opknapten waren we nog niet helemaal koortsvrij.
Met wat thee broodjes en wat fruit voelden we ons al snel beter. en terwijl ik me afvroeg of de week Duinrell achteraf wel verstandig was geweest stapte pappa binnen en vroeg of we zin hadden om mee te gaan naar mamma.

"Zin wel maar bijna geen energie", maar toch zaten we al snel in de auto
Onderweg verbaasde ik me over de route die anders was dan anders, maar uiteindelijk kwamen we uit bij een verpleeghuis in plaats van het ziekenhuis.
Binnen gekomen melden we ons bij de receptie, waar bleek dat we op de 2e verdieping moesten zijn.
Aangekomen op de afdeling bleek mamma nog wel op bed te liggen, maar al veel minder plat dan in het ziekenhuis.
Toen ik goed keek zag ik dat ze al bijna half zat, met veel steun in de rug dat wel en ook wel veel energie koste, zoals ik zag.
Na bijna 10 minuten kwam er een verpleegster die het bed weer liet zakken tot ze weer helemaal plat kwam te liggen.
Waarna werd gekeken of mamma verschoond moest worden, wat inderdaad het geval was.
Toen ik opstond bleek, dat ik goed had geplast, wat me gezien de heftigheid niet verbaasde hoewel ik wel baalde.
Helemaal toen ik niet overeind kon komen, maar nog vervelender was dat toen ik eindelijk stond bleek dat ik ook had gepoept.

Hoewel ik wel een excuus had, bleef het een vies gevoel, even later bleek dat ook Mirella een vieze luier had baalde ik wel maar de verpleegster bleef ijzig kalm, en verschoonde ook Mirella en mij, terwijl Mirella mij om me af te leiden begon te overhoren.

Wat direct resultaat had, niet alleen kalmeerde ik, maar liet ook zien wat ik in de korte tijd al had geleerd.
Waarop mamma direct zei, "goed bezig Xantia".
"Ja en volgend schooljaar mag ik echt met de brugklas meedoen met Engels en Maatschappijleer.
Dan zei mamma, "dat heb ik gehoord geweldig Xantia, maar dat heeft wel gevolgen Xantia".
"Ja mamma dat weet ik, en ook dat de resultaten goed of slecht blijven staan".
Dan keek ik mama maar ook Mirella aan en vertelde dan dat de moeder van Jarno me had verteld over zijn kleine zusje en me had gevraagd om te komen oppassen.
Dit deed Mirella opkijken dan zei ze, "Jarno heeft wel een zus van 16, maar geen klein zusje hoor Xantia".
Dan keek ik Mirella aan en zei," jawel hoor Brenda van anderhalf".
"Nee Xantia Brenda is 16 en geen anderhalf".
Dan vertelde ik het verhaal wat hun moeder mij had verteld, en zag direct dat Mirella hier van opkeek en vroeg wanneer heb jij hun moeder gesproken Xantia?".
" Vorige week was ze mee op kamp, en toen ze mij aan het verschonen was, en ik opmerkte dat zij mijn vieze luier moest verschonen ze zei dat ze vaak genoeg een vieze luier had verschoond".
"En ik daarop opmerkte, "ja maar niet van tieners, vertelde ze dat Brenda het fijn vindt om als een peuter van 18 maanden te worden behandeld".

"Met alles wat daarbij hoort, ledikantje badje speentje flesje tuitbeker fruithapje, maar ook luiers en indien nodig een oppas".
Dan keek Mirella me aan en zei, "ik ken Brenda puur van school, ze zit in havo 4, maar dit wist ik niet".
Dan keek José Mirella aan en zei, "laten we ook niet merken dat jij Brenda hier op school mee confronteert Mirella."
Nu keek Mirella haar aan en zei," absoluut niet mamma het is wel wat anders dan echt afhankelijk zijn of wat ik doe, maar als zij zich daar prettig bij voelt moet ze dat doen".
"Juist Mirella", ondertussen was het voor ons bijna tijd om naar huis te gaan, wat mij deed besluiten om naar de wc te gaan om te verschonen en eventueel te plassen en/of te poepen.
Precies toen ik wegliep hoorde ik Mirella kreunen," hé bah" waarop ik direct doorhad dat ze net had gepoept.
Toen ik mamma aankeek begreep ik dat ook zij in ieder geval had geplast.
Nu snelde ik naar het toilet, maar op het moment dat ik mijn romper opende, merkte ik dat ik al nat was.
Toen ik mijn luier opende merkte dat ik te laat was, en dus in mijn luier had gepoept.
Wat me deed zuchtten," hé bah Xantia".

Onbewust was dat zo hard dat Mamma Mirella en Renate me hadden gehoord, en Renate zei, "Ik ga wel even kijken".
Bijna direct daarna klopte Renate op de deur die ik direct opende, dan zuchtte ik met een betraand gezicht," ik ben nu zo moe dat ik het niet meer kon ophouden".
Dan pakte Renate mijn hand en zei,"kom maar Xantia de zuster is je moeder aan het verschonen, en ik denk dat ze ook jou best wil verschonen".
Dan hoorde ik al van afstand,"ja hoor Xantia schaam je maar niet, ik heb ook hier in het revalidatiecentrum alles al wel een keer gezien".
"Behalve een 9 jarig kind wat incontinent is, en haar uiterste best doet om toch zindelijk te worden", mompelde ik zacht in mezelf maar toch hard genoeg voor mamma en de zuster, die zich voorstelde als Leny.
Dan ging ik liggen en bijna direct kwam Leny bij me en zei terwijl ze mij verzorgde, " ik heb daar ook met kinderen van alle leeftijden gewerkt".
"Bovendien heb ik wat ik net ook al zei, 'hier alles al wel een keer gezien, dus ook (bijna) tieners die verschoond gewassen en aangekleed moeten worden".
"Ook heb ik alle leeftijden al wel geprikt of aan of afgekoppeld van het infuus , of gevoerd moeten worden".
Ondertussen was ik gaan liggen en was Leny me aan het verschonen, en doordat zij deed of het een normale gang van zaken was, kalmeerde ik direct, en was ik snel weer schoon.
Waarop ook Mirella mocht komen liggen, die zich ook al niet echt op haar gemak voelde.

Ondertussen was ook de fysiotherapeut binnen gekomen, die heel voorzichtig de rug van mamma wat masseerde.
Terwijl Renate probeerde om Mirella te kalmeren, terwijl Leny Mirella verschoonde, en door een droge opmerking van Leny begon Mirella zelfs te lachen.
Dan zei Leny, "ik ken er genoeg jong en oud die helemaal niet incontinent zijn maar het lekker vinden om een luier te dragen, en dan nog vaak te gebruiken ook".
"Nou lekker vindt ik het nu al niet meer" zuchtte Mirella, "maar Xantia verdiend gewoon steun, ook nu ze het echt supergoed doet".
Intussen was de fysiotherapeut klaar en was bovendien het bezoekuur voorbij.
Toen mamma naar de huiskamer werd gebracht zei pappa, "kom meiden jassen aan we gaan naar huis",maar net toen we op de drempel stonden, kwam Leny vragen of we koffie bleven drinken, iets waar we direct ja op zeiden.
Waarvan pappa zei, "dan komen mijn schatjes ondanks dat het weekend is veel te laat in bed".
Dan grapte Leny," we hebben hier bedden genoeg hoor".
Dit deed mij pappa en mamma aankijken en vragen," hé ja mag dat?".
Dan zei Leny, "Xantia dat is niet echt gebruikelijk maar als je echt wild ga ik het nu vragen"
Dan keek ik Leny aan en zei," ja dat wil ik echt", dan zei Leny oké dan ga ik het nu vragen wacht hier maar even ik ben zo terug".

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 46 SLAPEN BIJ MAMMA

Uiteindelijk duurde het bijna 10 minuten voor Leny terug kwam,en zei direct, "ja meid het kan, we zetten er gewoon een logeerbed bij, en ook een pyjama en luiers zijn geen punt".
"Zelfs het eten voor vanavond en morgenochtend komt in orde", maar als 1 van jullie het volgend weekend weer wil komen logeren, heeft de hoofdzuster wel graag dat jullie dat 48 uur van te voren doorgeven, in verband met het bestellen van het eten en drinken en verzorgingsproducten".
"Niet alleen dat maarook in verband met de veiligheid", ging Leny door.
Hierop keek ik verbaasd, maar voor ik kon reageren zei ze," omdat de meeste bewoners hier hulpbehoevend zijn moeten we precies aan de brandweer doorgeven hoeveel Cliënten we op welk moment in huis hebben."
" Stel dat we moeten evacueren, begrijp je Xantia?"
Direct knikte ik van ja.
Door alle hectiek in combinatie met het feit dat ik moe werd, zorgde ervoor dat ik weer eens ongemerkt had geplast maar nu ineens zat te poepen.
Wat me deed zuchten, "hé bah Xantia".
Direct zag ik zowel mamma als Leny opkijken, en vragen, "wat is er Xantia?"
Nu keek ik op en zei," sorry maar ik merk aan alles dat ik moe wordt, maar het ergste is dat ik net uit het niets heb zitten plassen maar meer nog poepen".
Dan keek ik Leny aan, die bezig was met mamma te verzorgen en vroeg," waar liggen handdoeken zeep maar vooral schone luiers?".
Dan keek Leny me aan en zei," als je even geduld hebt, ik ben zo klaar met je moeder dan kom ik je zo helpen".
"Ja maar ik ben hier geen patiënt".
"In dit geval geeft dat niet Xantia, en mocht jij je schamen dat hoeft niet, zoals net gezegd ik heb alles al wel gezien, ook incontinente kinderen dus ook (bijna) tieners".
Na nog een paar minuten zat mamma zo ver als mogelijk op bed, en zei Leny," kom maar Xantia dan zal ik je op het douchebed in de badkamer verzorgen".
Toen ik me aan de rollator omhoog wilde trekken merkte ik pas echt hoe moe ik was, want zelfs met steun van de rollator kon ik niet opstaan.
Direct zei Leny,"steun maar op het bed dan pak ik je onder je oksels en lopen we samen naar de badkamer".
Zo gezegd zo gedaan, en nog geen 3 minuten later zat ik op het douchebed en begon Leny me uitte kleedden, maar dat deed ze zo professioneel dat ik het nauwelijks merkte.
Wel rook ik mijn eigen viezigheid en zuchtte, " bah wat stink ik weer".

Dan zei Leny, "als ik niet tegen poep pies of bloed kon had ik een ander vak moeten kiezen".
Met deze opmerking maakte Leny me aan het lachen en wel zo dat de tranen me over de wangen rolden en ik nog eens ongemerkt plaste.en wel zo dat ik Leny nat spoot.
Al snel had ze me gewassen geluierd en aangekleed, dan gingen we naar de huiskamer om nog wat te drinken en tegen 9 uur weer naar onze kamer om te gaan slapen.

Mirella
Intussen was Mirella weer bij oom en tante afgeleverd, waar Renate en Carolien direct vroegen waar ik heen was.
Dan zei Mirella,"Xantia wilde bij mamma blijven slapen, en tot mijn maar ook haar eigen verbazing mocht dat".
Dan kregen we nog eens thee of koffie maar was het daarna ook voor ons bedtijd.

Intussen lagen mamma en ik in bed, waar we nog heel even napraten maar al snel gingen slapen.
Afgesproken was dat we tegen 11 uur nog een keer zouden worden gewekt, om te worden verschoond en voor eventuele nachtmedicatie.
Tot mijn eigen verbazing werd ik tegen 10 over half elf zelf wakker, eerst niet wetend waarom, dan dacht ik dat ik nat was maar dan realiseerde ik me dat er druk op mijn blaas stond, wat betekende dat ik nog niet had geplast, maar wel moest plassen.
Dit maakte dat ik zo snel als ik kon omhoog kwam mijn rollator greep en opstond, wat nu wel lukte en zo snel en zachtjes mogelijk naar de wc liep, maar net toen ik in de kleine badkamer op de wc ging zitten kwam er een verpleegster binnen.
Doordat die een klein beetje licht maakte werd José wakker, en ook zij had direct door dat ik mijn bed uitwas.
Toen even later Rita binnenkwam om mamma nog te verzorgen en ook mij eventueel te verschonen vroeg ze direct.
"José waar is je dochter?".
Dan vertelde mamma van mijn ontwikkelingen van de laatste tijd, en zei "ik denk dat Xantia op de wc zit".
Ondertussen was ik klaar, en liep terug naar mijn bed.
Toen ik binnen kwam was hun 1e vraag of ik op tijd was geweest, toen ik dit kon bevestigen zeiden ze," geweldig Xantia".
Nadat Mamma de laatste pijnstillers had gehad, en Rita de kamer had verlaten sliepen we snel weer in.

Ook bij Oom en Tante werd nog even nagepraat, waarbij Carolien en Renate, Mirella onder het genot van een kop koffie de hemd van het lijf vroegen
Dat deze avond indruk had gemaakt, merkte Mirella toen ze haar mok leeg had en opstond om naar boven te gaan.
Want direct bij het opstaan merkte ze al dat ze weer nat was en mompelde, " alweer nat, en potverdrie niets van gemerkt".
Toen ze in de badkamer iets bukte om de beker voor het spoelen te vullen met water, voelde ze pas dat er poep tegen haar billen drukte en zuchtte, "en dit al helemaal niet bah".
Dan hoorde ze gerucht en toen ze omkeek stond tante in de deuropening, die direct vroeg, "gaat het Mirella?".
Dan vroeg Mirella, "tante ik weet dat het al vrij laat is, maar wilt u me douchen?"
Dan keek tante me aan en zei, "ja hoor dat lijkt me zo te ruiken wel verstandig, maar daarna wel direct naar bed Mirella".

Bijna direct merkte ik dat ik vanavond echt bij alles hulp nodig had, ik hoefde nog net niet gedragen of opgetild te worden.maar veel scheelde dat niet.
Toen ik wilden beginnen met uitkleedden zei tante," uh Mirella dat doe ik, ga maar liggen".
Direct ging ik maar op de grond liggen, en liet tante haar gang gaan.
Toen ze evenlater bezig was om mijn luier te verwijderen, plaste ik weer eens en bovendien lag ik ook ongemerkt te poepen.
Dat merkte ik pas toen tante stopte, mijn luier liet zitten en wegliep om een nachtluier en pyjama te pakken.
Toen ze me even later had schoongepoetst en de dikke nachtluier tussen mijn benen door tot aan mijn navel omhoog trok voelde ik nog voor de luier was dicht geplakt het dikke pakket alweer zitten.

Dit vond ik niet prettig, maar wist dat het moest als ik mijn bed droog wilde houden maar er was nog wat, want toen de luier tussen mijn benen omhoog getrokken werd realiseerde ik me dat dit nu al maandenlang mijn leven was, en nog maffer dat ik dat intussen ook nog doodnormaal vond.
Dan zag ook tante dat ik lag te piekeren en vroeg direct,"wat is er Mirella?".
Dan keek ik haar aan en zei," ik realiseer me net dat deze situatie nu al maanden duurt, maar ook dat ik dat inmiddels heel gewoon vindt".
"Wat bedoel je Mirella," nou dat ik al maanden luiers draag, en het normaal vindt dat ik het continu in mijn broek doe".
"Als ik niet oppas doe ik dat straks ook als de medicatie is gestopt".
Dan zei tante, "daar beslissen alleen jou ouders over maar denk niet dat jij blijvend incontinent zult zijn Mirella".
Dan waren we klaar en stapte ik in bed, waar ik bijna direct in slaap viel.

In het revalidatiecentrum had José totaal niet gemerkt dat ik er vannacht nog een keer uit was geweest om te plassen,maar merkte direct toen ze rond 8 uur wakker werd dat ze vannacht gepoept had, iets wat sinds de rugklachten en de daarmee gepaard gaande incontinentie regelmatig voorkwam.
Tegen half 9 werd ook ik wakker, direct hoopte ik dat ik het na het ook nachtelijke wc bezoek droog had gehouden,maar helaas, had ik daarna toch nog geplast.
Direct zag mamma dat ik hiervan baalde, waarop ik vertelde dat ik vannacht op de wc had geplast en gepoept en toen nog droog was.
"Ik had gehoopt vanochtend dus droog wakker te worden, maar helaas".
Dan keek José haar dochter aan en ze," dat begrijp ik Xantia, maar wat je nu verteld is al winst meid".
Dan ging ze door en vroeg,"wat dacht je van mij?".
Dan vroeg ik,"ook nat mamma?", "ja en ook gepoept vannacht".
Terwijl wij door praten, stapte Leny binnen en vroeg ze direct hoe onze nacht was geweest.

Dan zei ik," hm goed geslapen en vannacht wakker geworden en op de wc geplast en gepoept, maar helaas daarna toch in mijn luier geplast."
"Terwijl ik de hoop had die droog te houden, maar helaas".
Direct voegde ik er aan toe dat ik niet erg nat was, dan zei Leny," nou Xantia laat maar zien".
Direct gingen we naar de badkamer, waar Leny de schade bekeek, en even later zei," ondanks dat de luier nodig was valt het mee Xantia".
Intussen werd ik gewassen en aangekleed waarbij ik goed mee hielp en zoveel mogelijk zelf deed.
Nadat ook mamma was gewassen en aangekleed, was het tijd voor het ontbijt, waarna we nog wat spelletjes deden en ik wat in mijn Engelse
leesboek las..
Ongemerkt was het alweer snel lunchtijd, waarna mamma een dutje ging doen en ik mijn spullen ging inpakken omdat ik zo werd opgehaald om naar Brenda te gaan om kennis te maken met de kleine meid.

BIJ BRENDA
Toen pappa tegen kwart voor 2 binnen kwam was ik helemaal klaar, zodat ik na mamma nog een kus te hebben gegeven binnen 5 minuten in het autostoeltje zat.
Om daarna binnen een kwartier bij de familie Meyers voor de deur te staan, waar mevrouw Meyers opendeed .
Nadat zij met pappa de nodige zaken had geregeld liepen we samen naar binnen, en mevrouw Meyers die ik Lea mocht noemen me voorstelde aan Brenda.
Dan zei ze, "Brenda kom eens en geef Xantia maar een handje".
Nu zag ik dat Brenda helemaal opging in haar rol, en echt als een verlegen peuter naar me toe kwam kruipen en me dan een slap handje gaf.
Ondertussen rook ik plas, terwijl ik zelf praktisch droog en schoon was, bijna direct daarna merkte ik dat Brenda een wind liet om dan haar luier te zien opbollen en de poep ook te ruiken.
Dan keek Lea me aan en zei, sorry Xantia wij moeten echt zo gaan".
Terwijl Lea en ik naar boven liepen vroeg Lea , Xantia vindt je erg dat wij zo direct weggaan en jij Brenda nu al moet verschonen?".
"Nee hoor ik heb en me zelf maar ook Mirella al vaak genoeg verschoond".
Terwijl wij boven bezig waren, lag Brenda beneden op het speelkleed in een luier romper en t shirt en een speen in haar mond met blokken te spelen waar ze een toren van maakte en het dan leuk vond om die om te gooien, wat best een kabaal gaf.
Toen dat gebeurde zaten Lea en ik net in de keuken waar Lea me liet zien hoe ik een flesje melk voor Brenda moest maken en waar het fruithapje in de koelkast stond, maar, vooral het poedertje wat ik in haar drinken moest oplossen zodat Brenda nauwelijks kracht in haar armen en benen had.
Niet alleen dat maar, ook haar darmen en blaas ontregeld waren zodat de kleine meid het echt ongemerkt in haar luier liet lopen.
Dan zei Lea,"Xantia we moeten nog een keer naar boven want ik heb je nog niet laten zien waar luiers en eventueel schone kleertjes voor de kleine meid liggen".
Nog geen 5 minuten later waren we weer beneden, waar Jarno en zijn broertje inmiddels de jassen aan hadden.
Dan trok Lea haar jas aan gaf Brenda een kusje en vertrok, tot mijn verbazing reageerde Brenda nauwelijks.
Dan pakte ik mijn huiswerk en ging aan de grote tafel de opgaves maken, ondertussen Brenda observerend.
Ze lag zo lief te spelen, dat ze mij nauwelijks opmerkte, pas toen ik na een half uur mijn Engels aan de kant schoof om voor mijzelf een cappuccino
en voor Brenda een flesje melk en een fruithapje maakte, en ik haar slab pakte vroeg ze.
"Wa i mamie, en wa l Jalno?"
Dan keek ik haar aan en zei," je vader moeder en broers hebben vanmiddag een paar afspraken, waarbij het niet handig was om jou mee te nemen".
"Kom eens hier, want ik heb een lekker fruithapje en flesje melk voor jou".
Dan keek ze me aan en viel voor even uit haar peuterrol en zei," volgens mij ken ik jou van school?".
Dan zei ik, "zou kunnen want ondanks dat ik nog maar, 9 jaar ben, draai ik 2 dagdelen mee met de brugklas".
"Nu nog als een test, maar, als alles goed gaat volgend schooljaar voor het echie waarbij de resultaten echt tellen".
"Dus ook met huiswerk toetsen overhoringen en de rest", lachte ik.
Na dit grote meiden gesprek merkte ik dat Brenda direct weer in haar peuterrol zat, want toen ik vroeg, wat wil je eerst.
Zei ze," Eelst mij fluithapsje", dan zei ik, "oké kom maar, kleine meid.
Nu zette ik haar in de apart voor haar gemaakte kinderstoel, en toen ze vastzat en de slab voor had kon het voeren beginnen.

Toen ik haar zat te voeren viel me op dat, waar Mirella en ik ons best deden om goed te kauwen en te slikken.
Brenda echter zat te kwijlen en te kliederen, het was dat ze zo groot was, anders zou ik denken met een echte peuter te maken te hebben.
Zo ging ze in haar rol op.
Toen ze na 10 minuten het fruithapje ophad haalde ik haar uit de kinderstoel en zette haar op de grond.
Waarna ze naar de even verderop staande 3zitsbank kroop, terwijl ik duidelijk hoorde dat ze een wind liet, waarvan ik vermoede dat het meer was.
Dat mijn vermoeden juist was, merkte ik toen ze bij me op schoot kwam liggen, om de fles te krijgen.

Terwijl Brenda rustig lag te drinken overdacht ik in stilte nog eens de afgelopen 8 maanden, waarin veel in positieve zin was veranderd maar, ook verbeterd.
Ook waardeerde ik nog steeds wat Mirella deed, al begreep ik heel goed dat zij er wel eens genoeg van had.
Ik kwam pas weer in het hier en nu toen Brenda haar fles leeg had, en dacht dan,( eens kijken of de kleine meid ook een boertje moet doen).
Toen ik haar op de rug klopte liet ze inderdaad een flinke boer waarop ik zei," goed zo Brenda kleine meid".
Dan deed ik haar de slab af en zette haar op de grond, met de bedoeling dat ze richting de trap zou gaan omdat het tijd was voor een middagdutje.
Dat pakte anders uit want ze kroop naar het speelkleed waar ze met een bal begon te rollen waar een belletje in zat wat je hoorde als de bal rolde.
Nu probeerde ik Brenda op te pakken omdat ze toch echt naar bed moest, dat dit lukte kwam omdat ze wel mee werkte.
Dan nam ik haar boven mee naar de badkamer waar ik haar uitkleedde, en terwijl ik daar mee bezig was merkte ik dat ik zelf ook nat was.
Ondertussen zag ik dat niet alleen haar billen en anus maar ook haar schaamstreek vol poep zaten, dit deed me besluiten dat Brenda in bad moest.
Hoewel ze niet wilde werkte ze toch mee, ook in bad zat ze als een peuter te spelen met alles wat ze maar, te pakken kreeg.
Wat ervoor zorgde dat ik haar scherp in de gaten moest houden, aangezien ze van alles in haar mond probeerde te stoppen.
Toen ik haar na bijna een half uur uit bad wilde halen, merkte ik dat waar ze er eerst niet in wilde, ik haar er nu bijna niet uitkreeg.
Nadat ik haar met moeite uit bad had en had aangekleed, waarbij ze tijdens het afdrogen lag te poepen, alsof dat zo hoorde en ook nu zonder zelf wat te merken.
Toen ook dat schoon was en Brenda was geluierd en aangekleed, lag ze toch om kwart over 3 in haar ledikant.
Nadat ik het speeldoosje had opgewonden zodat het speelde, en Brenda snel in slaap viel voelde ik dat ik het ook aan een verschoning toe had.
Terwijl Brenda sliep bekeek ik in de badkamer mijn eigen luier, die inmiddels ook goed vol zat.
Pas toen ik me begon uitte kleedden om een bad te nemen, voelde ik de poep die tegen mijn billen drukte.
Dan mopperde ik op me zelf, "nou Xantia je moppert wel op je oppaskindje maar, je moet eerst zelf maar, eens beter opletten".
Dit concluderend besloot ik om zelf ook maar, in bad te gaan.
Toen ik 20 minuten later na heerlijk te hebben gebadderd en me zelf had afgedroogd schrok ik me wild toen ik een luier uit mijn tas wilde pakken.
Want ik kwam erachter dat ik helemaal was vergeten luiers in mijn tas te stoppen, wat nu?
Uiteindelijk pakte ik een printluier van Brenda, nu merkte ik dat we allebei de zelfde maat hadden, ondanks dat Brenda een stuk ouder was.
Dus uiteindelijk zat die als gegoten.
Dan bewonderde ik mijzelf en mijn luier in de spiegel en mompelde, " dat staat je beter dan een gewone incontinentieluier meid."
Uiteindelijk trok ik naast de luier alleen een t shirt aan zodat ik van mijn printluier kon genieten.
Toen ik even later op de bank een kop thee zat te drinken ging de telefoon.