Nog niet klaar Xantia

[luierdromer]

HOOFDSTUK 47 OPPAS VOOR BRENDA

Wat Lea bleek te zijn," gaat het goed Xantia?"
"Ja hoor Lea, Brenda is echt een lieve peuter, het enige minpuntje was dat ze eerst niet in bad wilde" "maar er even later ook niet meer uit".
"Ha ha herkenbaar", grinnikte Lea, "Brenda gaat echt helemaal op in haar rol".
Dan keek ik Lea aan en zei," ja dat heb ik gemerkt, eerst toen ze met haar blokken zat te spelen en even later toen we even zaten te praten".
Dan keek Lea me aan, terwijl Brenda doorspeelde alsof wij er niet waren en begon.
"Dan heb ik nog een vraag, het ziet er naar uit dat het vanavond heel laat wordt, zou jij willen blijven slapen vannacht?".
"In dat geval kan je in het gewone bed van Brenda slapen, die slaapt vannacht in haar ledikantje".
Dan zei ik, "jawel alleen heb ik geen pyjama en kleding voor morgen meegenomen" maar ook geen luiers meer, ik heb er nu uit nood 1 van Brenda moeten pakken".
Dan keek Lea me aan en zei," maak je daarover geen zorgen, ik ga nu je oom en tante bellen en dat regelen".
"Dan wat anders ook voor eten is gezorgd, in de koelkast staat zowel voor jou als voor de kleine meid een magnetronmaaltijd klaar".
Dan voelde ik dat ik moe begon te worden en zuchtte, "ik hoop dat ik nog fit genoeg ben om Brenda te helpen maar ook om zelf te kunnen eten".
"Ook dat zal ik met je oom en tante bespreken Xantia".
"Dankjewel Lea", "graag gedaan Xantia je doet het geweldig, maar denk er wel aan dat Brenda om 7 uur in haar bedje ligt hé?"
"Ja Lea komt goed".
Dat Lea woord hield bleek toen tegen kwart over 5 de telefoon ging, wat tante Hanna bleek te zijn.
Die zei," in principe vinden we het goed, mits je beloofd dat je het niet te laat maakt, en geen gekke dingen doet Xantia".
Dan hing ik op en speelde wat met Brenda, die dat prachtig vond, totdat 20 minuten later de bel ging.
Waar ik dacht dat het oom of tante zou zijn, bleken Renate en Mirella voor de deur te staan.
Direct bij binnenkomst zei Mirella dat ze Brenda wel eens als peuter wilde zien.
Om bij binnenkomst verbaasd te vervolgen," Brenda doet echt wat een echte peuter ook doet".
Dan zagen we zelfs dat Brenda een blokje in haar mond wilde stoppen, wat zelfs bij haar gelukkig niet paste maar, ik zei wel dat ze dat niet mocht doen.
Terwijl wij even zaten te praten, zat Brenda ongemerkt te poepen terwijl ze ongestoord doorspeelde.
Dat kwam ook omdat als ze een peutertje was, ze medicatie kreeg zodat de peuterrol 100 procent was.
Dan keek Renate Mirella en mij aan en vroeg Renate, "wie van jullie is er aan het poepen meiden?".

Hierop keken Mirella en ik elkaar aan en zeiden dan tegelijk, "ik niet Renate".
Dan keek Renate ons weer aan en vroeg," en jullie denken dat ik dat geloof meiden?"
Daarop zei ik," roep Brenda maar, bij je en ruik maar".
Nu keek Renate me ongelovig aan en zei dan," ja he Xantia of je ontkent je eigen vieze luier, of je houdt je zus de hand boven het hoofd".
Hieruit maakte ik op dat Renate me niet geloofde.
Dan zei ik, "roep Brenda maar, bij je en ruik maar."
Dan terwijl ik de maaltijd voor Brenda in de magnetron zette, riep Renate Brenda bij zich en rook eens.
Na te hebben geconstateerd dat Brenda inderdaad had gepoept, nam Renate haar mee naar boven om Brenda te verschonen.
Boven gekomen legde ze Brenda op een lage lange kast die was omgevormd tot commode.
Ook zag Renate dat er een op maat gemaakt verschoonkussen op lag, waar Brenda direct bij binnenkomst opkroop en ging liggen.
Dan keek Renate waar de luiers lagen en zag dat die op de boven de commode aangebrachte plank lagen.
Direct pakte Renate een printluier doekjes en talkpoeder, en opende dan de broek en de romper van het verbaasd kijkende meisje.
Bij de luier aangekomen begon er een poeplucht de kamer in te drijven, die bijna niet te harde was.

Dan keek Renate Brenda aan en zei," nou Brenda Xantia heeft niets te veel gezegd je lijkt inderdaad sprekend op een anderhalfjarige peuter".
Terwijl Renate Brenda verder verzorgde merkte ook zij dat Brenda nu niet zindelijk was.
Want terwijl Renate bij Brenda de schaamstreek schoonpoetste, zag ze dat er een beetje plas naar buiten sijpelde.
Terwijl Brenda er zo rustig bij lag alsof er niets bijzonders was.
Ondertussen gaf beneden Mirella mij een pak maxi luiers en 2 losse ultima en vroeg dan, "Xantia hoe heb je dat in de tussentijd opgelost?".
" Gewoon een printluier van Brenda gepakt", dan vertelde ik nog over het logeren bij mamma wat me erg was mee gevallen.
Toen 10 minuten later Renate met de kleine Brenda beneden kwam was het direct etenstijd, en zette Renate Brenda direct in de kinderstoel en het bijbehorende tuigje vast en deed haar de slab voor.
Dan keek Renate mij aan en vroeg, "en wat doe jij Xantia?".
"Eten", antwoordde ik," ja dat snap ik wijsneus maar ben je instaat om zelf te eten of moeten we niet alleen Brenda maar ook jou helpen?".
Dan keek ik Renate aan en zei, " ik wordt inderdaad moe maar, wil het wel zelf doen".
Toen Renate in de koelkast keek, zag ze dat er voor zowel Brenda als mij een quiche klaar stond.

Hierop zei Renate," ik denk dat het nu wel kan Xantia", terwijl ze de 1e quiche in de oven zette.
Toen de 1e quiche klaar was, was die voor Brenda aangezien die om 7 uur moest gaan slapen.
Terwijl Renate en ik de tafel dekten, zaten Mirella en Brenda in de woonkamer op de bank waar Mirella Brenda voorlas uit Jip en Janneke.
Even later waren we zo ver dat Brenda en ik aan tafel konden maar, dan zei Renate.
"Hé Xantia moet je eens kijken hoe lief Brenda tegen Mirella aanligt".
Om dan te vervolgen," het lijkt wel of ze net als een echte peuter helemaal in het verhaal opgaat.
Dan zei ik, "dat lijkt niet alleen zo, dat doet ze ook", ondertussen was ook de quiche voor Brenda klaar, en stonden de meiden op, waarbij het Mirella nu pas opviel dat, ze tijdens het voorlezen had geplast, en ook dat Brenda intussen nat was.
Dat laatste merkte ook Renate toen ze Brenda oppakte en in de kinderstoel zette.
Net op het moment dat ze Brenda had vastgezet en de slab had omgedaan rook ze poep.
Direct besefte Renate dat het toch echt Brenda was maar, die keek alleen maar, naar de lekkere quiche die Renate intussen uit de oven haalde.
Aan mij gaf, en die ik meenam naar de tafel, waar ik de quiche in stukjes sneed en Brenda begon te voeren.

De ham/kaas quiche smaakte haar best en waar Mirella weliswaar een slab voor had en ze wat saus morste, kon ze wel zelf eten.
Terwijl Renate de volgende quiche in de oven zette.
Dan vroeg Mirella terwijl ze Brenda een hapje gaf, "lekker Brenda?".
Direct keek Brenda op " lekkul happie" brabbelde Brenda.
Dan zei Mirella, "goed zo meid", ondertussen konden ook Renate en ik aanschuiven, en eten.
Ondanks dat ik zelf kon eten en mijn slab schoon hield, kon ik niet ontkennen dat ik moe werd.
Dat zag Renate ook, wat haar deed vragen," Xantia red jij het de rest van de avond?".
"Of moet ik hier blijven om jou te helpen?".
Terwijl ik nadacht keek Renate me aan en zei," denk er aan ik wil een eerlijk antwoord.
Dan keek ik haar aan en zei, "als jullie de tafel afruimen en de afwas willen doen, redt ik het verder wel alleen
Ondertussen had Renate Brenda bevrijd uit haar stoel, en zag ik dat die alweer op de speelmat lag te spelen.
Dan maakte ik haar flesje voor het slapen klaar, en riep Brenda bij me omdat het bijna half 7 was en Brenda over een half uur in bed moest liggen.
Terwijl ik de waterkoker aanzette en melkpoeder in de fles deed, merkte ik dat ik moest plassen en terwijl ik naar de wc liep, vroeg ik of Mirella even op Brenda wilde letten.
Gelukkig was ik op tijd en zelfs bijna droog, toen ik terugkwam vroeg Renate" Xantia red jij het verder zelf met Brenda?".

Toen ik een bevestigend antwoord gaf keek Renate Mirella aan en zei," kom Mirella we gaan".
Dan zei ik terwijl ik Brenda bij me riep, " dat is goed, wel thuis en slaap lekker".
Toen ik even later Brenda aan het voeden was, hoorde ik eerst wat pruttelen, en toen ik opkeek zag ik de luier van Brenda opbollen wat er op duidde dat de kleine meid lag te poepen.
Toen Brenda 3 minuten later de fles leeg had, liet ze ook nu een boertje, en keek ik op het lijstje wat ik nu moest doen
Dan nam ik haar mee legde haar op de commode en pakte dan alle benodigde spullen.
Dan begon ik Brenda uitte kleedden, en te wassen wat mede door de poepluier een best karwei was.
Ondertussen had ik gezien dat ik Brenda moest temperaturen en daarna een zetpil inbrengen maar ook dat ze een VLESIA nachtluier om moest, en waar ik die kon vinden.
Toen Brenda mij met de zetpil en de thermometer zag aankomen begon ze direct te sputteren.
"Nee Santi da wi i nie", hierop keek ik haar aan en zei," dat begrijp ik lieverd maar jou mamma heeft een briefje voor mij achtergelaten hoe ik jou moet verzorgen, en ook dat ik jou moet temperaturen, en ook hoe ik dat moet doen".
" Ook staat er op het briefje dat ik een pilletje in je poepgaatje moet stoppen".

Dan keek ze me aan en brabbelde nog een keer," da wil ik nie Santi".
Hierop keek ik Brenda aan en zei," het spijt me Brenda maar, het moet dus blijf maar even liggen des te eerder is het klaar"
Dan liep ik weg om een luier een zetpil en de thermometer te pakken, toen ik anderhalve minuut later terug kwam lag Brenda nog rustig op haar rug maar had wel geplast.
Dan vroeg ik, "Brenda draai eens op je zij met je billetjes naar mij toe".
Onder het slaken van een diepe zucht deed ze wat ik haar vroeg, dan duwde ik met mijn linkerhand haar billen uit elkaar en met mijn rechterhand de thermometer naar binnen.
Terwijl de thermometer zijn werk deed, vouwde ik haar nachtluier open en legde deze onder haar billen.
Dan zag ik dat het matje wat onder Brenda lag echt nodig was, aangezien Brenda lag te plassen.
Dan trok ik voorzichtig de thermometer naar buiten en bekeek de uitslag, 38, 4.wat ik voor Lea noteerde, dan bracht ik de zetpil in en deed de nachtluier bij Brenda om.
Toen ik de luier onder Brenda had geschoven vroeg ik haar of ze op haar rug wilde draaien, maar Brenda reageerde totaal niet.
Pas toen realiseerde ik me dat ik haar al zeker 10 minuten niet meer had gehoord.
Toen ik goed keek zag ik dat Brenda in slaap was gevallen, en hoewel ik het er eerst niet mee eens was wel blij dat Brenda intussen op haar bed was gaan liggen.
Hierdoor kon ik haar nadat ik haar met enige moeite had aangekleed zo instoppen.
Dan ging ik naar beneden om onder het genot van een kop koffie naar het nieuws te kijken, om dan vervolgens tegen half 9 zelf naar bed te gaan.
Aangezien ik maandag weer een lange schooldag had.
Zo hoorde ik totaal niet dat tegen kwart over 9 de ouders en broers van Brenda thuiskwamen, en Jarno en zijn broer Willem een kwartier later naar boven kwamen, om tanden te poetsen en te gaan slapen.
Echter toen even later Thomas en Lea met een zwak zaklampje bij Brenda en mij naar binnen schenen werd ik wakker.
Bijna direct stond ik naast mijn bed klaar om beneden verslag uitte brengen, iets wat Lea me wilde beletten maar ik zei, " Lea ik sta erop".
Dan zei Lea ,"nou in dat geval kom maar, mee Xantia".

Beneden gekomen en plaats genomen aan de grote tafel, deed ik onder het genot van een mok thee uitgebreid verslag.
Ook het bezoek van Mirella en Renate werd uitgebreid verteld maar, het ging toch vooral over Brenda die zich volledig als een peuter van anderhalf jaar gedroeg.
Dan vervolgde ik, "in principe gedraagt ze zich voorbeeldig behalve toen ze in bad moest, maar ook toen ze er weer uit moest.
" Ook toen ik haar wilde temperaturen en de zetpil wilde inbrengen deed ze moeilijk".
Dan zei zowel Lea als Thomas, "dat kennen we van onze kleine meid Xantia dat doet ze bijna altijd".
Dat het moet is om vervelende bijwerkingen te voorkomen en, ze zo echt voelt wat het is om afhankelijk te zijn".
Dan keek ik Thomas aan en vroeg," hoe moet dat morgen naar school, ook geluierd?"
Dan zei Lea ," nee Xantia maar, wel met een pullipbroekje zodat als ze een plasje verliest wel beschermd is."
Ondertussen had ik mijn thee op en stond op het punt om naar boven te gaan maar bleef dan aarzelend staan.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 48

Waarop Thomas vroeg ," wat is er Xantia?"
Wil 1 van jullie met me mee lopen naar boven?"
Direct zei Thomas, "ja hoor Xantia kom maar mee", direct voegde hij er half grappend aan toe, " of moet ik je naar boven dragen?"
Hierop keek ik hem aan en grinnikte, " nee hoor dat hoeft niet".
Onderweg naar boven vertelde Thomas dat hij Brenda als ze het kleine meisje was nog vaak naar boven droeg.
Boven gekomen betrad ik zo zachtjes mogelijk om Brenda niet wakker te maken de slaapkamer, maar merkte direct dat Brenda nog wakker was.
Toen ik binnen sloop merkte ik direct dat ze lag te brabbelen, en na even luisteren begreep ik dat ze brabbelde.
"Blenda dlinke", hierop keek Thomas mij aan en zei, " het is bijna 11 uur en dat betekend als Brenda klein is dat ze de laatste fles voor de nacht krijgt".
Dan keek Thomas me aan en vroeg, "wil jij Brenda de laatste fles geven Xantia?".
Terwijl ik opkeek zei ik "jawel Thomas heb je die fles al klaar?"
"Die moet ik nog maken, maar dat is zo gebeurd".
Dan vroeg ik, "moeten we mee naar beneden of kom jij zo met het flesje naar boven?".
"Blijven jullie maar lekker boven, dan maak ik beneden het flesje voor mijn kleine meid".
Terwijl Thomas naar beneden liep vroeg ik mij ineens af hoe Brenda dat morgen naar school deed.
Direct toen Thomas met de slab en fles terug kwam, viel ik terwijl hij Brenda de slab omdeed met de deur in huis.
"Thomas hoe moet dat morgen naar school ?".
"In principe draagt ze normale grote meiden kleding, het enige is dat ze een 1e dag na een peuterweekend een luierbroekje draagt om dat ze dan nog wel eens een klein beetje wil lekken".
Nu herinnerde ik me dat ik van tante als we thuis waren, en er dus een wc in de buurt was ook ik een luierbroekje mocht dragen.
Toen ik dat vertelde zei Thomas, "nou Xantia als je weer komt oppassen mag je een luierbroekje van Brenda pakken".

Hierop reageerde ik," ja fijn Thomas".
Ondertussen lag Brenda nog lekker te drinken maar, voelde ik mijn benen warm worden Ondertussen kwam ook Lea even kijken.
Die direct zag dat Brenda onbewust lag te plassen, en zei glimlachend, "ook dat doet mijn kleine meid vaak als ze ligt te drinken".
Na nog 2 minuten was het flesje leeg en nadat ik Brenda een boertje had laten doen, stapten we beide weer in bed en sliepen bijna direct.
Waar ik het geluk had om tegen 2 uur wakker te worden om te poepen en, tegen half 5 nog een keer om te plassen, plaste Brenda in haar slaap. toen ik de 2e keer wakker werd, meende ik te ruiken dat mevrouw inmiddels gepoept had.
Toen ze om 5 over 6 wakker werd, merkte ze zelf direct de toestand van haar luier op.
Even overwoog ze om eruit te gaan om zich op te frissen maar, besloot toch om te blijven liggen tot wij haar uit bed zouden halen.
Tegen half 7 werd ook ik wakker, bijna droog maar, helaas niet helemaal.
Net toen ik opstond ging de deur open, en stond Lea in de deuropening direct vroeg ze," wat trek je vandaag aan Brenda?".
"Trek je een slipje aan, of moet ik je een schone luier omdoen?".
Direct zagen we Brenda twijfelen en rood worden, terwijl ze mij niet durfde aan te kijken.
Dan kwam ze met een tegenvraag," mamma waarom zou ik geluierd naar school gaan?".

Dan keek Lea haar dochter aan en zei," omdat je het hele weekend een sterkere medicatie hebt gehad als anders, en ik niet weet of dat volledig is uitgewerkt lieverd".
Dan keek Brenda Lea aan en mompelde," hm ik heb gelukkig geen gym en als ik naar Xantia kijk, zie ik bijna niets".
Dan vervolgde ze , "nou geef deze kleine meid maar, een schone luier".
Dan zagen Lea en ik dat Brenda gewillig ging liggen, en zich overgaf zodat Lea haar kon verschonen maar, dan stapte ik naar voren en zei," Lea laat mij maar".
Direct reikte ik Brenda mijn hand, en merkte direct dat ik ook nu niet met de tiener maar, met de kleine Brenda te maken had.
Dan verwijderde ik de natte luier van Brenda, en zag direct dat deze goed nat was.
Ook zag ik dat er nog een klein straaltje naar buiten sijpelde, toen ik Brenda ernaar vroeg keek ze me aan met een blik van waar heb je het over.
Door dat Lea het met haar telefoon had gefilmd, kon ze het Brenda laten zien, pas toen geloofde Brenda me en liet me zonder morren mijn gang gaan.
Toen ik haar even later aan het wassen was zei ze, "Xantia doe me in plaats van een luierbroekje maar, een echte luier om, want ik ben nu niet echt zeker van mij zelf".
Toen ze zich nadat ik haar de luier had omgedaan en haar had geholpen met haar romper verder zelf aankleedde merkte ze direct dat de spijkerbroek een stuk strakker zat en nauwelijks dicht wilde.
Toen we allebei klaar waren, gingen we samen naar beneden waar ons ontbijt al klaarstond.
Direct daarna vertrokken we samen fietsend naar het lyceum, waarbij het Brenda opviel hoe goed ik dat kon.
Zittend op het zadel merkte Brenda dat de luier die ze omhad ook werkte als een zacht kussentje.
Minder prettig vond ze dat toen ze bij de verkeerslichten afstapt, ze merkte dat er wat plas haar luier inliep maar, probeerde mij dat niet te laten merken, wat haar ook lukte tot we op school waren.
Toen we nadat we de fietsen hadden weggezet naar de ingang liepen viel me op dat de luier van Brenda een stuk dikker was dan toen we een half uur geleden vertrokken.
Ook opvallend was dat waar ik door mijn klas hartelijk werd ontvangen, Brenda de vraag kreeg, "wat moet jij met dat kleine ukkie?".
Brenda reageerde direct," dit is Xantia en die doet mee met Engels en Maatschappijleer, en dat doet ze een stuk beter dan jij Jeroentje, verwaande snotneus".
Door dat het hard tegen hard ging merkten een paar brugjes dat op en kwamen dichterbij.
Voordat ze bij ons waren, hadden 2 voor mij onbekende leraren het opgemerkt, en beenden met grote passen op ons af.
Toen ik vroeg wie dat waren zei Brenda, " dat zijn meneer de Wit van Duits en meneer Lodewijks van Aardrijkskunde".
Aangekomen richten ze zich op beide jongens en zeiden," ondanks alles doet deze voor jullie kleine meid het beter dan jullie".
Dan richtte meneer Lodewijks zich tot mij en zei,"Xantia trek je het niet aan, en kom anders naar ons toe".
Direct daarna liepen we naar onze medeleerlingen en samen met hen naar de lokalen.
Nadat we ons in de pauze hadden verschoond en koffie zaten te drinken kwam Mirella bij me zitten en vroeg dan," wat was dat nou Xantia?"
"Ach niets Jeroen en Wim vinden het vreemd dat ik hier mee doe", zuchtte ik "dat was alles. "
Direct wilde ik het voorval vergeten maar, Mirella drukte me op het hart dat mijn aanwezigheid hier hoe dan ook opviel.
Dan wilde ik opstaan en weglopen maar, zeiden Mirella Brenda en Janneke uit mijn klas hier, "Xantia laat die jochies maar, jij doet het gewoon goed".
Terwijl we zo zaten te praten merkte ik dat ik niet droog meer was maar, meer nog dat Mirella zat te plassen.
Dan keek ik op de klok, en zag dat het tijd was om naar de 1e verdieping te gaan, waar mevrouw Weijers met haar les op ons wachtte.
Direct nadat we waren gaan zitten, waren beide jongens weer onderwerp van gesprek.

Waarbij Ina en Janneke opmerkten," eerlijk gezegd vonden wij het eerst ook vreemd maar, Xantia jij hebt laten zien dat je het kan"
Dan gingen we verder met het geplande onderwerp over de Nederlandse monarchie, en dan met name de interpertatie en invulling daarvan.
Waarbij ook nadrukkelijk naar onze mening werd gevraagd.
Waarbij er ook werd gekeken hoe dat in andere landen werd ingevuld.
Zo vloog de tijd voorbij, en werd tot slot het huiswerk voor de volgende keer opgegeven waarbij het opviel dat ik niets noteerde.
Direct merkte ik dat vooral Ina en Margriet hiervan opkeken maar, toen mevrouw Weijers dat had uitgelegd was het ze duidelijk.
Dit lijden er toe dat de meiden grapten," geniet er nog maar, van want jou tijd komt nog wel".
Dan keek mevrouw Wijers me aan en zei," reken dat maar, Xantia".
Dan keek Margriet me aan en zei, "ik heb een idee, wat dacht je ervan om Woensdag na de les bij mij thuis thee te drinken?".
"Dan kan je direct zien hoe een school agenda werkt en hoe je het huiswerk Plant".

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 49 EEN KIJKJE IN DE IN DE KEUKEN BIJ INA EN MARGRIET

Nu stond ik even verbaasd te kijken, maar Kimberley zei," dat lijkt me een goed idee meiden".
"Dan ziet ze vast wat huiswerk maken inhoudt, en wat er bij komt kijken".
Dit moest ik even op mij laten inwerken maar zei dan," dat is goed, tot Woensdag".
Dan wilde ik direct naar beneden, maar mevrouw Weijers hield me tegen keek me aan en vroeg,"Xantia vergeet je niet iets?".
Nu keek ik haar verbaasd aan en vroeg, "huh ik iets vergeten wat dan?".
Dan keek ze me aan en zei, "om te beginnen moet je deze afspraak opschrijven, en mijn volgende vraag is."
Nu keek ik haar helemaal verbaasd aan en vroeg, "mevrouw Weijers wat bedoeld u?".
Dan keek ze me nog eens aan en zei," Xantia je zult zien dat, je na de vakantie zoveel informatie krijgt dat ja dat niet allemaal kunt onthouden".
"Daarom hebben al onze leerlingen een schoolagenda waar ze onder andere het te maken huiswerk opschrijven".
Dan keek ik Ina en Margriet aan en vroeg dan, "hoe doen jullie dat eigenlijk?".
Dan keek Ina me aan en zei,"Xantia kom maar dan gaan we even in de aula zitten, en laten we het jou zien".
Echter toen we eindelijk het lokaal verlieten, merkte ik dat ik best nat was, maar ook dat ik moest poepen.
Als ik dat op de wc in plaats van in mijn luier wilde doen, moest ik opschieten.

Toch keek Margriet me toen ik het lokaal uit sprintte me aan en vroeg, " hé Xantia wat heb jij ineens?".
Nog voor ik kon reageren zei Ina," volgens mij staat 1 haar luier op lekken en 2 dacht ik dat ze zei dat ze moet poepen".
Hierop knikte ik terwijl ik zo hard mogelijk naar het toilet liep.
"Het zou me niet verbazen als ze bezig is te proberen dat tot op de wc binnen te houden".
Hierop knikte ik terwijl ik de deur van het invalidetoilet opentrok en naar binnen liep.
Waarbij beide meiden waren meegelopen om zo nodig te helpen, 3 minuten later zat ik op de pot, en terwijl de poep direct een weg naar buiten zocht, gooide Margriet de natte luier in de afvalbak, en pakte Ina alvast een schone luier talkpoeder en vochtige doekjes uit mijn tas.
Terwijl ik intussen helemaal leeg poepte, en toen ik klaar was me aan de aan de beugels die naast het toilet waren bevestigd omhoog trok.
Me dan met een hand vasthield, en met de andere hand probeerde om mijn vieze billen aftevegen en dan de schone luier aan te pakken om die zelf om te doen.
Dat viel tegen opstaan ging al met veel moeite, mijn billen afvegen lukte nog net, maar zelf mijn luier omdoen was teveel gevraagd.
Nu merkte ik dat ik echt moe werd.
Waardoor het me niet meer lukte, wat me vol schaamte Ina en Margriet deed aankijken, en zuchtte dan" meiden deze kleine meid heeft de pap op, en helaas hulp nodig".
Om de lol er in te houden en tevens om mij af te leiden lachte Margriet, toen ik een paar jaar geleden mijn broertje van anderhalf en een jaar later mijn kleine zusje weleens verschoonde kon ik niet bevroeden dat ik ooit nog eens een tiener zou verschonen".
Dan vervolgde ze, "maar dat is geen probleem hoor".
Ondertussen had ik een schone luier om en sloot Margriet mijn romper, terwijl ik volledig op de beugels leunde.
Toen we 3 minuten vanuit het toilet naar de kapstok liepen om onze jassen te pakken hoorden we achter ons,"one moment please i have a question for Xantia".
Toen ik bleef staan en haar aankeek begreep mevrouw Prins dat ik haar had begrepen, dan keek ze me aan en zei, "ik zal het je nu niet moeilijk maken maar wat ga je nu doen?".
"Ik moet nu opschieten, want als ik vanmiddag nog op tijd in mijn eigen klas wil zijn"...….
Dan keek ik terug en zei," en woensdag ga ik na de les met Ina en Margriet mee naar huis, waar ze me nog een keer laten zien hoe een schoolagenda werkt en wat er bij huiswerk maken komt kijken".
Daarop zei mevrouw Prins, " ha goed idee dan weet je na de zomervakantie wat het inhoud en wat erbij komt kijken".
"Ja want ik heb dat nog nooit gehad".
"Dat klopt Xantia want op de basisschool begint dat pas in groep 7 of 8, maar hier heb ik een boekje met wat plaatjes en de bijbehorende Engelse woordjes".
Toen ik het inkeek zag ik dat het een boekje voor Engelse peuters en kleuters was, maar mevrouw Prins zei "ja Xantia dat weet ik maar het lijkt me een goed begin om je woordenschat in het Engels te vergroten zodat je net zo ver bent als de nieuwe lichting brugpiepers".
Dan keken Margriet en Ina me aan en zeiden, "zo zijn wij 2 jaar geleden in groep 7 ook begonnen hoor".
Dan keek mevrouw Prins, "lees dit maar eens door en maak maar aantekeningen, die je woensdag dan bij mij inlevert".
Dan keek ik mevrouw Prins aan en vroeg dan, "wat wilt u daar mee doen?".
Dan keek ze me nogmaals aan glimlachte en zei,"Nieuwsgierig ben je wel Xantia".
" Doordat jij in groep 5 nog geen Engels hebt wil ik kijken wat jij van de proeflessen hebt opgestoken en onthouden".
"Snap je Xantia?".
Die woensdagmiddag vroeg mevrouw Prins nog een keer of ik zoals maandag gezegd vanmiddag met Ina en Margriet mee zou gaan.
"Ja mevrouw Prins", nu mochten we gaan om nog geen 10 minuten later bij Margriet de straat in te rijden.
Bij haar thuis aangekomen zetten we eerst onze fietsen in het schuurtje, mijn grote fiets paste maar net.
Nu pakte ik de rollator en liepen we via de keuken de huiskamer in waar we direct de moeder van Margriet tegen het lijf liepen.
Direct vroeg ze belangstellend, " wie heb je naast Ina nog meer meegebracht Margriet?".
"Mamma dit is Xantia en die doet op proef een paar lessen met ons mee".
"Is zij daar niet wat jong voor Margriet?".
"Jawel, maar doordat ze haar oudere zus uit 2 havo helpt met haar huiswerk heeft ze al best veel opgestoken".
"Dit was ook mevrouw Prins opgevallen, waardoor ze tot de zomervakantie met ons mee mag doen met Engels en dat gaat best goed".
" Als dat zo blijft doet ze volgend schooljaar echt met de brugklas mee met Engels en Maatschappijleer".

Terwijl wij nog wat door praten onder het genot van een glas thee, ging de achterdeur open en stapte een nog ouder meisje binnen.
Direct keek Margriet op," ha Sonja".
Ondertussen had ik een paar plasjes in mijn luier laten lopen, wat helaas begon te ruiken.
Iets wat ook Margriet en Sonja opviel, en waar Margriet en Ina al niet meer reageerden merkte Sonja op, "waar heb je dat kleine meisje opgeraapt?"
Dan keek Sonja mij aan en vroeg "hé kleine heb jij in je broek geplast?".
Dan keek Margriet Sonja met een vernietigende blik aan en siste, "Sonja gedraag je", en vervolgde dan," hoe durf je op Xantia af te geven?".
"Xantia heeft oprecht interesse in Engels en maatschappijleer en doet op proef met onze klas mee".
Dan wilde Sonja er nog een schepje bovenop doen terwijl Margriet me motiveerde om mijn aandacht bij het Engels te houden en me van Sonja niets aan te trekken.
Inderdaad was ik al snel weer lekker bezig, waarbij het Margriet opviel dat ik niet op Sonja reageerde en direct vroeg hoe het kwam dat ik hier zo rustig onder bleef.
Dan vertelde ik over Theo en Piet maar ook over Renske, en dat ik na dat geval naar een andere school was gegaan waar ik wel geaccepteerd werd.
Ondertussen viel het Margriet maar ook haar moeder op hoe serieus ik niet alleen met het Engels maar ook met de indeling en werkwijze van de agenda bezig was.
Dat laatste vooral nadat Margriet nog eens had opgemerkt, "jij bent echt goed bezig Xantia maar kom eens hier dan zal ik je mijn agenda laten zien".
Dan liet ze me de indeling zien en hoe je het lesrooster en het te maken huiswerk moest invullen.
Toen ik hierna op de klok keek, zag ik dat ik hoognodig naar huis moest om te eten, en al helemaal als ik vanavond ook nog naar de crea club wilde.
Toen ik een kwartier later binnenstormde, was het 1e wat Mirella vroeg, "waar kom jij zo laat ineens vandaan Xantia?"
Ook Renate liet blijken dat het haar verbaasde dat ik zo laat was.
Dat deze middag veel energie had gekost, bleek even later aan tafel, waarbij het maar goed was dat ik vlak voor het eten nog op de wc had geplast,
maar vooral gepoept.
Waardoor ik ondanks de vermoeidheid aan tafel nauwelijks wat liet lopen.
Echter doordat ik me best had ingespannen met het schoolwerk had ik nu bijna geen controle meer over mijn handen en armen.
Wat inhield dat ik vanavond niet in staat was om zelfstandig te eten, en ik dus net als Mirella volledig afhankelijk was van hulp bij het eten.
Ondertussen overwoog ik om vanavond thuis te blijven en vroeg naar bed te gaan terwijl Mirella ondanks dat ze niet fit was wel wilde trainen

Waarop tante zei," op zich goed, maar dan breng en haal ik jullie meiden".
Dan keek ze mij aan en zei, " als jij echt niet wil houdt het op Xantia, maar als je eigenlijk wel wil breng en haal ik ook jou vanavond".
Eigenlijk wilde ik wel heel graag dus zei ik, "tante ik wil eigenlijk wel dus als u mij wil brengen en halen graag".
Binnen 5 minuten zaten we in de auto en 10 minuten later zette tante mij af bij het buurthuis.
Waar een paar minuten later ook Olaf Marjolein Jan-Willem Pim Paul Jeroen verschenen.
Waarbij Kimberley en Jan toch merkten dat ik niet helemaal fit was.
Toen Kimberley er naar vroeg zei ik, woensdagochtend naar mijn eigen school en dan in de middag nog naar het lyceum is best vermoeiend mevrouw, ….. ik bedoel Kimberley".
Hierop keken Maria Carola en Iris me aan en vroegen waarom ik aarzelde, dan zei ik, "ik doe nu al mee met de brugklas met Engels en maatschappijleer en Kimberley geeft die maatschappijleer".
"Op school wil ze niet met haar voornaam aangesproken worden, maar is zij voor mij mevrouw Weijers".
Dan keek Kimberley me aan en zei, "nou niet van gediend, het is niet de gewoonte ook om te laten zien dat er rangen en standen zijn".
Ondertussen bepaalden we wie wat wilde doen, en terwijl wij nog nadachten zagen we dat Suzanne en Annemarie begonnen aan een borduurwerkje.
Wat een herdershond moest gaan worden, of een konijn maar dan sterk uitvergroot.
Dan zag ik dat Marjolein begon te stralen, en hoorde haar zeggen, "Kimberley dat wil ik ook".
Om dan te vervolgen," ik zie daar een afbeelding van een zeilboot en dat lijkt me wel te doen".
Wat niet vaak meer gebeurde maar nu wel, was dat zowel Jan als Kimberley hun twijfels lieten blijken.
Ondertussen had ik het patroon van een salontafel gevonden, iets wat mij te doen leek.
Dan keek Kimberley Marjolein aan en zei half plagend half twijfelend, terwijl ze ons hielp met de voorbereiding,"ik betwijfel of dit iets voor jullie is.
"Dus laat maar zien of je het kunt, maar ga niet wedijveren met Suzanne of Annemarie, 1 zij hebben het vaker gedaan 2 zij hebben beide een fijne motoriek".
Dit beloofden we braaf, dan pakten we de stof waar naald en draad zo doorheen moesten, en de naald waar Kimberley intussen de goeie draad aan had bevestigd.
Dan konden we beginnen, wat we voorzichtig en rustig deden.
Na een onwennige eerste 5 minuten kregen zowel Marjolein als ik, tot verbazing van Annemarie en Suzanne maar ook van Olaf en Nelleke de slag voorzichtig te pakken.
Na nog een paar minuten waren we aan het borduren alsof we nooit anders hadden gedaan.
Toen Mirte en Sandra tegen half 8 nog een keer rond gingen met koffie en thee, zagen we toen ze bij ons kwamen hen stomverbaasd kijken.
Dan zei Anneke die van de andere kant kwam," ik weet dat jullie nog steeds jullie grenzen verleggen,maar dit slaat alles, had ik echt nooit verwacht".
Toen we even later even stopte en ons werk bekeken, waren ze zelf ook verbaasd, dat het lekker ging maar ook dat het resultaat er mocht zijn.
Hierop gingen we lekker door tot Jan zoals iedere week tegen 10 voor 8 opdracht gaf om op te ruimen.
Pas toen ik opstond merkte ik dat ik best nat was, maar vanavond bovendien had gepoept, wat me gezien de inspanning eigenlijk niet verbaasde.
Toen ik Marjolein aankeek begreep ik aan haar gezichtsuitdrukking al dat ook zij in ieder geval nat was zelfs zonder dat Marjolein sprak.
Nou goed niet zeuren eerst moet er opgeruimd worden, en terwijl ik goed mee hielp liepen Jan en Kimberley rond om waar nodig te assisteren.
Het borduurwerk mochten we in een speciaal daarvoor aanwezig kastje leggen, in een bakje waar onze naam opstond.
Zodat we dat volgende week zo weer terug konden vinden.
Ondertussen merkten we dat de andere leden ons werkstuk grondig bekeken, en hoorden verschillende keren dat zij het niet beter deden.
Waarop Mirte Anneke Anouk Pim Paul en Miranda Maria en Marco zeiden, " mooi gedaan meiden".
Dan zei ik, "het zijn de meest eenvoudige hoor", waarop Anouk en Maria direct zeiden, "Xantia zo beginnen we allemaal hoor".
Waarop Kimberley zei, "bovendien kan niet iedereen het geduld opbrengen om te borduren".
Dan wilde ze ons vragen om bij de tafel te komen zitten om koffie of thee te komen drinken, maar slikte dat in toen ze een indringende poepgeur opsnoof.
Dan zuchtend "bah wat een lucht, volgens mij moeten er eerst de nodige vieze luiers verschoond worden".
Direct zag ze dat Miranda zich probeerde te verschuilen, omdat Miranda zich nog steeds kapot schaamde.

Kimberley had het door en zei," hier blijven Miranda, bovendien ben je de enige niet en ook niet de enige die hem probeert te smeren".
Dat laatste was ook zo, want ook Marjolein en ik probeerden stilletjes naar de wc te verdwijnen, ons schamend voor de vieze luier die we omhadden.
Kimberley ving dat vakkundig op door te zeggen, dat we ons niet op 2 dingen tegelijk konden concentreren.
Dat moesten we wel toegeven, ,maar dan beduide ze dat we beide mee moesten komen en voegde er aan toe,"des te eerder zijn jullie weer schoon en fris".
Waar Marjolein en ik het schaamrood al op de kaken hadden staan, gold dat nog veel meer voor Miranda.
Nu vertelde ik het verhaal over Mirella, waarop Miranda Maria en Anneke reageerden, "ja maar die kan het op elk moment stoppen".
Dan zei ik, "ja dat dacht ik ook, maar niet dus".
"Mijn grote zus heeft daar niets meer over te zeggen, dat doen alleen onze ouders".
Ondertussen was Kimberley mij aan het verschonen, wat ik ondanks de schaamte wel fijn vond.
Me toch nog steeds schamende, maar ook nu ontkrachtte Kimberley dat volledig, door te zeggen, " wij wisten direct toen we jullie als lid inschreven dat dit risico erbij hoorde".
"Zodat we dus met natte maar ook vieze luiers te maken zouden krijgen, maar dat is voor ons geen enkel probleem".
"Dus al helemaal geen rede om jullie te weigeren", ondertussen was ik weer schoon, wat me behoorlijk opluchtte.
Toen we even later allemaal waren verschoond hielpen we verder met opruimen, waarna we nog een keer koffie of thee kregen.
Waarna het om kwart over 8 echt tijd was om naar huis te gaan.
Direct toen ik in het stoeltje zat zei oom Karel, " Xantia het is wel laat geworden vanavond".
Toen we even later binnen stapte waren ook de andere meiden al thuis gebracht.
Toen ik even later onder het genot van een mok koffie vertelde ik over de avond, en ook nu reageerden iedereen of dat doodnormaal was.
Direct na de koffie was het voor allemaal bedtijd, en waar de voetbalsters op de club al hadden gedoucht wilde ik nu nog graag douchen, maar merkte toen ik me uitkleedde dat ik tussen de verschoning vlak voor we naar huis gingen en nu alweer nat was maar ook alweer had gepoept.
Bovendien merkte ik dat het uitkleedden me wel heel veel moeite kostte.
Dat ik had gepoept merkte ik pas toen ik tijdens het uitkleedden ging zitten en zodoende de poep in elkaar perste.
Dit deed me rood worden als een tomaat en bovendien tranen verschijnen, maar tante die inmiddels op mijn huilen was afgekomen keek me aan en zei," lekker is het niet maar gezien een best intensieve en lange dag die de woensdag is verbaasd mij dit niet lieverd".
"Dit alles laat zien hoe goed jij bezig bent Xantia".
"Ga maar na je doet het geweldig in groep 5, doet er even Engels en Maatschappijleer op brugklas havo niveau bij alsof het niets is".
"Dat gaat zo goed dat wij denken dat je volgend schooljaar voor deze vakken er echt bij hoort en dan echt mee doet".

"Dan moet je vooral de crea club en de scouting niet vergeten Xantia".
"Ja maar ik vindt het nog steeds allemaal erg leuk", ging ik hierop in.
"Ook het oppassen op Brenda vindt ik echt geweldig, wat kan die zich goed als een echte peuter van 18 maanden gedragen".
Ondertussen had tante me na me te hebben uitgekleed op het douchestoeltje gezet en begon me nadat ze me had nat gemaakt lekker in te zepen.
Wat ik zoals wel vaker als ik doodmoe was, heerlijk vond.
Direct spoelde ze me af, en kleedde me na me grondig te hebben afgedroogd en ingesmeerd met een heerlijke lotion helemaal aan.
Waarna ik zelf alleen nog maar tanden hoefde te poetsen.
Toen ik even later onze slaapkamer inliep rook ik weer een vieze lucht, en dacht dat het mijn vieze luier was, maar tante zei dat die allang in de emmer lag.
Dan probeerde ik te ontdekken waar die lucht dan wegkwam, en merkte al snel dat het Mirella was, helaas sliep ze al.
Ook tante rook het direct toen ze met mijn slaapmedicatie binnen kwam, en terwijl ze mij hielp met het innemen van de medicatie besloot ze dat Mirella nu hoe dan ook verschoond moest worden, maar de vraag was nu hoe.
Hierop keek ik tante aan en vroeg dan, "Kan ik u helpen met het verschonen van Mirella tante Hanna?".

 

[luierdromer]

EN DAT WAS HOOFDSTUK NEGENENVEERTIG

 

[marcel]

Xantia is toch een auto van Citroen?

 

[luierdromer]

Xantia is toch een auto van Citroen?

Ja inderdaad jaren 90 20e eeuw.
Leuk opgemerkt, helemaal niet aan gedacht toen ik het verhaal bijna 2 jaar geleden begon.
Zag toen dat er nog geen verhalen waren die met de X begonnen, en had zoiets dan doe ik dat.
En de naam Xantia was het eerste wat in me opkwam, vandaar.

 

[Ivy]

kan het zijn dat het verhaal niet meer leesbaar is?of er niet meer is?

 

[luierdromer]

kan het zijn dat het verhaal niet meer leesbaar is?of er niet meer is?

Na de laatste discussie, over wel of geen minderjarigen heb ik overwogen te stoppen en de verhalen te verwijderen.
Maar heb voor het begin van het verhaal een korte uitleg geplaatst, waarna het verhaal direct volgt.
Het hele verhaal is nog intact, dus aanwezig
Bij mij zelf tenminste.

 

[beddenplasser]

Raar. Ik zie het verhaal er nog steeds in zijn volledigheid opstaan. Ik heb er zelf in ieder geval geen probleem mee als het gewoon blijft staan.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 50 AANLOOP NAAR DE ZOMERVAKANTIE

Direct zei tante, "moeten is een groot woord, maar ik zou het wel op prijs stellen, aangezien een stevige meid als Mirella verschuiven als ze niet mee werkt een beste klus is".
Intussen was Mirella zonder het zelf te merken van onder uitgekleed, en maakte tante haar luier los en trok dan de benen van Mirella uit elkaar.
Om vervolgens de vieze luier onder Mirella weg te trekken.
Tot mijn verbazing deed Mirella nu iets wat ik zelf ook vaak genoeg had gedaan, namelijk precies opdat moment zag ik dat ze al slapend plaste.
Hoewel ik wist dat Mirella haar situatie nu volledig gelijk was aan de mijne, verbaasde dit me nog iedere keer als ik het merkte.
Toen tante mijn verbazing opmerkte zei ze, " zoals je weet is Mirella net als jij volledig incontinent, waardoor ze net als jij vaak, niet voelt dat ze moet plassen".
"Dus ook als ze slaapt geen signaal naar de hersenen gaat dat ze wakker moet worden om te plassen".
Nu overdacht ik de situatie, waar ik juist steeds vaker wakker werd om te plassen, plaste Mirella steeds vaker in haar slaap.
Terwijl ik ondertussen de schaamstreek van Mirella schoon poetste ging de deur open, en stak Carolien haar hoofd om de hoek.
Direct zag ik dat ze tante wat wilde vragen, maar zag dat ze dan eerst mij aan keek lachte en zei, "goed bezig Xantia".
Direct keek ik Carolien aan en zei, "ja het gaat lekker Carolien".
Ondertussen sprenkelde ik wat talkpoeder rond de Clitores, en in de schaamstreek, om vervolgens de luier omhoog en strak te trekken, en af te sluiten.
Vervolgen sloot ik haar romper en kleedde Mirella verder aan, en dekte haar tenslotte lekker toe.
Vervolgen pakte ik voor mij zelf een dikke nachtluier van de grote stapel, en maakte dan aanstalten om zelf te gaan verschonen.
Dat was echter buiten zowel tante als Carolien gerekend, die dus direct vroegen, " wat ben jij van plan Xantia?"
"Douchen pyjama aan en dan lekker naar bed", direct zag ik dat tante aanstalten maakte om mij te helpen.
Dit deed mij opmerken, "laat me maar, ik red me nu prima zelf".
Direct zag ik dat tante hier absoluut anders overdacht, wat wel bleek toen ze me aan keek en zei," Xantia als ik jou zo zie gaan we dat niet doen".

Nu zagen zowel Carolien als Renate, die inmiddels ook op het rumoer was afgekomen dat ik heftig protesteerde wat deze keer emotioneel werd.
Dan zei ik, "nee tante ik ben verdorie geen kleine uk meer".
Ja kijk dat had ik beter niet kunnen zeggen, want nu werd ook tante emotioneel en irritant bovendien.
"Luister Xantia, dat ben je ook zeker niet, maar of je wil of niet je bent wel erg moe dus kom op".
Nu keek Renate haar moeder aan en zei, " mam ik wil ook nog douchen en ga ook direct daarna naar bed".
"Als Xantia en ik nu samen gaan douchen, waarbij Xantia het zelf mag doen maar, er toch hulp is, mocht deze vroege puber zichzelf hebben overschat".
Hierop zagen we tante aarzelen maar, uiteindelijk schoorvoetend toegeven.
"Renate ga je gang, maar beloof me dat je me roept als het niet meer wil".
Dan doken we terwijl Mirella al sliep en tante naar beneden ging, nadat ik direct een nachtluier had gepakt de badkamer in.
Waar ik me direct begon uitte kleedden, nadat ik toch eerst maar het douchezitje had uitgeklapt.
Toen ik voor ik op de wc wilde gaan plassen mijn luier afdeed, zag ik tot mijn eigen verbazing dat deze nog helemaal droog was.

Wat me in me zelf deed mompelen, "krijg nou wat".
Dan kwam Renate inmiddels uitgekleed de badkamer in keek me aan en vroeg, "wat is er Xantia?".
Hierop toonde ik mijn droge luier, en hoorde Renate opmerken, "Xantia je hebt in plaats van een nacht een dagluier gepakt".
Dan stond ik op en terwijl ik dat deed keek ik Renate aan en zei, "nee want die ligt hier".
Dan keek Renate me nog een keer aan en vroeg dan, "wat is er dan met deze luier Xantia?"
Terwijl ik de dagluier weg legde en onder de douche stapte zei ik, " deze luier had ik al om sinds 4 uur vanmiddag en is nog steeds droog".
"Dat vindt ik nou geweldig Xantia"., terwijl ik me intussen lekker aan het wassen was kwam tante binnen en zag dat het best goed ging.
Terwijl ook zij opzoek was naar mijn natte luier.
Toen ik dat zag mompelde ik, "dan kan ze zoeken tot ze een ons weegt".
Dan zag ik tante opkijken en hoorde haar vragen," wat zei jij daar Xantia?".
Om dan te vervolgen,"zeg Xantia waar heb jij je gebruikte luier gelaten?".
"Bovenop de handdoek tante", "hm daar ligt een droge dagluier Xantia.
"Juist tante dat klopt", dan zei Renate terwijl ze me hielp met mijn knieën en voeten.
"Xantia was inderdaad nog droog en heeft net alles op de wc gedaan mam".
"Bovendien heeft ze niets teveel gezegd, want ik hoef haar eigenlijk alleen maar te helpen met haar billen anus en onderlichaam, de rest heeft ze zelf gedaan".
Dan keek ik tante aan en zuchtte, "en toch valt het me tegen".
Hierop keek tante me aan en zei, " Xantia mij valt dat juist erg mee meid".
Ondertussen was ik zo goed als gewassen, maar moest Renate zich nog helemaal wassen.
Eigenlijk had ik wel zin om in plaats van Renate mij, ik juist haar eens te wassen, en ondeugend als ik was deed dit me naar een washandje grijpen.
Om daar dan direct wat schuim op te deponeren, waarop Renate me aankeek en vroeg, "wat ga jij doen Xantia?".
Terwijl ze zich wilde gaan wassen, " kom maar op je knieën voor me zitten", grinnikte ik.
Nu zag ik dat zowel Renate als tante me doorhadden, maar Renate inderdaad deed wat ik haar vroeg.
Nu begon ik zo ver ik er bij kon Renate in te zepen, en dat viel me erg mee want van haar gezicht tot aan haar navel ging prima, en ook van haar nek tot en met haar billen en anus ging prima, dan zei tante," goed zo Xantia".
Terwijl ik doorging met het wassen van Renate voor zo ver ik er bij kon.
Terwijl ik bij haar schaamstreek was aangekomen, en de clitores een beetje plagend stimuleerde zei Renate, " ook nu stijg je weer ver boven jezelf uit Xantia".
Om dat laatste en het wassen van haar billen en anus mogelijk te maken was Renate gaan staan, zodat ik er goed bij kon.

Even later spoelden we elkaar af, om vervolgens elkaar af te drogen.
Waarna ik ook nog probeerde om zelf mijn nachtluier om te doen, dit was vanavond helaas teveel gevraagd.
Zonder wat te vragen hielp Renate me dan met mijn luier en romper.
Hierna wilde ik weglopen om tanden te poetsen, maar vroeg tante,"Xantia wil jij Renate haar de luier omdoen?".
Deze vraag verbaasde me aangezien Renate alleen een luier droeg als ze ongesteld was, of ze zich niet lekker voelde.
Voor zo ver ik wist was van beide op dit moment geen sprake.
Waarop Renate me aankeek en zei, " omdat die ongesteldheid bij mij nog niet zolang speelt, komt mijn ongesteldheid inderdaad nog niet echt regelmatig. en aangezien ik net als jullie niet in een nat bed wakker wil worden......."
"Dus neem ik het zekere voor het onzekere".
Krap 2 minuten later had Renate haar luier om en verwachtte ik dat ze zich verder zelf wel redde, maar toen ik opstond hield ze me tegen, en zei.
"Xantia je vergeet wat", "hu ik wat vergeten?".
"Ja mijn romper", nu keek ik haar stomverbaasd aan, "hu jij een romper?".
Dan keek ze me aan en zuchtte, "ja natuurlijk, als je een luier om hebt hoort daar een romper overheen toch?"
Inderdaad draag ik altijd een romper, net als Mirella dus wat dat betreft! .
Uiteindelijk had ook Renate romper aan, en was het na nog wat drinken ook voor ons bedtijd.

In de week die volgde was aan alles te merken dat de zomervakantie voor de deur stond.
Om te beginnen natuurlijk de afscheidsmusical van groep 8, waar na een afscheidswoord van de directeur en groep 8 succes was gewenst in de brugklas, we dachten dat dit het was, maar tot mijn grote verbazing riep de directeur mij ineens op het podium, daar aangekomen zag ik dat ook groep8 verbaasd opkeek.
Dan zei de directeur, " ja Xantia jij hoort er ook bij", hier keek ik toch vreemd van op ik zat toch nog maar in groep 5, en ging na de zomervakantie pas naar groep 6.
Intussen vertelde de directeur aan groep8 dat ik op proef had mee gedaan met Engels en maatschappijleer.
Wat ik best goed had gedaan ondanks dat ik dat nog nooit eerder had gedaan.
Ook nu zag ik dat er verschillende leerlingen dat niet konden geloven, maar toch.
Echter toen Carmen en Crista opmerkten," ja ja lekker haar tijd verdoen terwijl haar resultaten niet mee tellen, mooi is dat"
Voor ik echter wat kon zeggen, nam de directeur het woord," als dat zo was kreeg ze hiervoor geen toestemming".
"Niet van ons maar ook niet van de inspectie, onthoud dat goed".
"Daarnaast betekend het ook dat ze naast maandagochtend, daar ook woensdagmiddag net als jullie op school zit".
"Terwijl andere leerlingen uit groep 6 buiten spelen."
"Bovendien zal ze ook op andere momenten met die 2 vakken bezig zijn, omdat er ook huiswerk gemaakt moet woorden, en moet worden
geleerd voor toetsen".

"Dit alles in combinatie met de hobby activiteiten maken het een vol programma voor Xantia", sloot de directeur het verhaal af.
Direct zag ik Renske Machteld Bracha Josefien en de rest van mijn eigen klas direct stil waren .
Bovendien verstomde ook het gelach uit groep 7 en 8 direct, maar toen de zaak gesust leek wilden Machteld en Janneke nog even doorgaan, maar toen de meester dreigde dat wie hier nu nog eens over begon op straf kon rekenen was het direct stil.
Uiteindelijk ging ik deze vrijdag toch met een voldaan gevoel naar huis waar me direct een verrassing wachtte.
Want nauwelijks was ik binnen of tante Hanna vertelde, "Xantia Lea de moeder van Jarno en Brenda was vanochtend hier om te vragen of jij komende week en misschien ook de 3e week van de vakantie, dus de week na je zeilvakantie hier op Brenda wil passen?".
Dan keek ik tante aan en vroeg, "uh op welke Brenda, ik bedoel op de tiener of de peuter Brenda?".
Nu keek Mirella me aan en zuchtte, "wat dacht je zelf Xantia?"
Dan begon ik te glimmen en zei," aha we krijgen dus de kleine Brenda te logeren?".
" Inderdaad Xantia".
Nu zag ik Renate Carolien maar ook Mirella zuchtte en hoorde haar mompelen, "ik vindt het bijna jammer dat wij morgen op voetbalkamp gaan hoewel ik ook daar best zin in heb".

Hierop keek ik Mirella aan en vroeg, "heb je daar echt zin in lieverd?".
"Ja natuurlijk wel Xantia, maar ook ik wil Brenda wel eens meemaken als peuter".
Dan keek Hanna Mirella aan en zei, "die kans komt nog wel Mirella maar, hoever ben je met pakken?".
"Bijna klaar alleen vindt ik het moeilijk om die enorme vracht luiers er goed in te krijgen".
Hierop keek ik Mirella aan en zuchtte, "het lijkt veel maar, je zal naar mate de week vordert merken dat je eerder te weinig dan te veel zal hebben".
Eigenlijk wilde ik nog even doorgaan maar, tante zei, "meiden 5 uur geweest, als jullie nog moeten verschonen om half 6 gaan we eten".
Direct keek Mirella me aan en vroeg dan, "Xantia wil je mijn vieze luier verschonen?".
"Ja hoor Mirella, ik ben ook nat en wil ook verschonen".
Direct vertrokken we naar boven maar, nauwelijks stonden we bovenaan de trap of beneden ging de bel.
Nauwelijks had ik 1 minuut later de luier van Mirella open of ik begreep uit het gesprek dat van beneden af doordrong dat het Lea en Brenda waren.
Die aan het geluid te horen behoorlijk wat spullen bij zich hadden, en dan bedoel ik niet alleen kleding en luiers.
Ondertussen had ik de inmiddels vieze luier van Mirella open, en terwijl ik die weg wilde trekken merkte ik dat Mirella poepte maar, daar merkte Mirella zelf niets van.
Wat mij deed zuchtten," bah Mirella", hierop keek ze me aan, "wat bah Xantia?".

Hierop hield ik Mirella haar mijn onder de poep zittende hand voor, waarop Mirella direct reageerde, "bah niets van gemerkt Xantia"
Dan merkte ik dat Mirella bijna huilde, daarop zei ik, "geeft niet maar, even blijven liggen ik help je zo verder maar, wil eerst even mijn handen wassen".
Terwijl ik mijn handen stond te wassen, liet Renate Brenda het huis zien, toen ze mij ineens zag staan was Brenda bijna niet meer te houden.
Dan ging ik verder met het verzorgen van Mirella terwijl Renate Brenda de rest van het huis liet zien, en dan vooral waar haar bedje zou komen te staan.
5 minuten later kwamen Brenda en Renate bij ons binnen kijken, terwijl ik net klaar was met Mirella, die ik direct naar beneden stuurde.
Om dan Brenda aan te kijken en te vragen, en hoe staat het met jou luier kleine meid?".
Ja kleine meid want zo snel als de rondleiding was afgerond schoot Brenda direct in de peuterrol, te merken aan het gebrabbel en het feit dat ze direct zonder enige schaamte haar duim in haar mond stak.
"Ikke sgjone luie wille", brabbelde Brenda, hierop wees ik waar Mirella net had gelegen en zei," ga maar, liggen dan zal ik je lekker wassen en, een schone luier geven".
Even wist ik niet waar ik een luier voor Brenda vandaan moest halen, zodat ik maar, een luier van Mirella pakte en die bij Brenda omdeed.
Direct bleek dat beide meiden de zelfde maat en sterkte hadden, toen Brenda even later weer was aangekleed, gingen we naar beneden.
Beneden gekomen zag ik direct de grote box en kinderstoel staan, in welke laatste Brenda direct ging zitten.
Waarna ik haar tot verbazing van Carolien en Renate direct rodekool met appeltjes van OLVARIT begon te voeren, wat er tot verbazing van beide nichtjes inging als koek.
Al snel zagen Renate en Carolien dat Brenda als een echte peuter zat te kliederen en de slab die ze omhad echt nodig was gezien dat die geleidelijk steeds smeriger werd, en aan het eind van de maaltijd direct de wasmand in kon.
Ondertussen had ook Mirella de slab voor en zat Renate haar spruitjes met spekjes en aardappelpuree te voeren.
Direct zag ik dat Mirella er een nog grotere smeerboel van maakte dan dat ze sinds de voor ons beruchte avond anders al deed.
Toen ik een paar minuten later klaar was met Brenda en haar had bevrijd uit de kinderstoel, zag ik direct de smeerboel bij Mirella en zuchtte.
" Nou Xantia pas zelf maar, op en, wees gewaarschuwd.
Vooral omdat ik wist dat ik in vermoeiende situaties als deze zelf de grootste moeite had om netjes te eten.
Toen Mirella en Brenda tegen 10 voor 6 hun bordje leeg hadden, liet tante ze direct uit hun stoeltjes stappen en zei Mirella.
" Gaan jullie maar eten, ik vermaak me wel even met deze kleine meid".
Ondertussen zag ik dat Brenda en Mirella zich best vermaakte, terwijl Mirella zich wel verbaasde over hoe ver Brenda in haar rol opging.
Want waar Mirella dacht dat ze het Brenda makkelijk maakte, presteerde Brenda het om ballen die ze toch makkelijk moest kunnen hebben, klungelig te missen.
Intussen had tante mij een bord spruitjes voorgezet, en wilde uit gewoonte me direct komen helpen maar, tot verbazing van alle aanwezigen pakte ik rustig het bijgeleverde bestek en begon rustig te eten.
Puur op mijn verstand afgaande accepteerde ik mijn slab, hoewel ik die voor mijn eigen gevoel helemaal niet nodig had.
Achteraf en helaas bleek het maar, goed dat ik de slab voor had, want door alle indrukken zat die na afloop toch vol.
Ook bleek achteraf dat het puur geluk was dat ik zelf had kunnen eten, moe als ik was.
Toen we het eten achter de rug hadden, bleek mijn slab niet erg vies maar, helaas wel nodig geweest.
Direct toen we van tafel gingen, keek ik Brenda aan en zei, " kom lieverd dan ga je in bad en naar bed".

Toen ik met Brenda naar boven ging, wilde zowel Renate als Carolien achter ons aan om te helpen maar, tante hield ze tegen en gaf ze opdracht om de tafel afteruimen en de afwas te doen terwijl tante zelf kwam kijken of het nog lukte.
Dat de spasmes en incontinentie van Mirella echt waren, merkte ze weer eens tijdens de afwas, toen ze het bestek uit de bak wilde vissen wat maar, met moeite lukte.
Erger voor haar was dat terwijl ze dat deed, ze ineens uit het niets haar plas voelde lopen, zonder een signaal te hebben gehad dat ze moest plassen.
Bewust hield ze dat voor de andere meiden stil, en al helemaal op het moment dat ze terwijl ze met de laatste pan bezig waren begon te poepen.
Echter net opdat moment merkte Mirella dat ze een wind liet maar, afgaande op de ervaringen van de laatste tijd vermoede ze direct dat ze inmiddels met een poepluier rond liep.
Intussen terwijl Mirella doorging alsof er niets aan de hand was keek Renate haar kant op en zuchtte, "het stinkt hier".
Keek dan naar Mirella en vroeg haar, "ben jij dat Mirella?'"

Terwijl Mirella diep zuchtte keek ze haar met tranen in de ogen aan, en zei, "ja Renate, ik was het maar, heb geen idee waar die drol ineens vandaan kwam, ik kon er niets aan doen".
Ondertussen onwetend van dit feit had ik boven het bad vol had laten lopen voor Brenda, terwijl ik nu bezig was met het uitkleedden van de kleine meid.
Waarbij ik toen ik haar romper opende ik direct merkte dat haar luier doorhing, en echt vol was, en ze dus echt hoognodig verschoond moest worden.
Toen ze vlak daarna in bad stapte, vroeg ik direct of ze even wilde blijven staan, zodat ik direct haar schaamstreek clitores billen en anus kon wassen.
Terwijl ik dat deed, ging mijn andere hand door mijn broekzak, waarbij ik ineens het speentje vond wat Lea me buiten het zicht van Brenda had toegestopt.

Dan haalde ik de stop uit de afvoer van het bad, zodat het vieze water weg kon lopen, en Brenda in afwachting daarvan ook uit het bad waarbij ik haar een warme duster aandeed zodat ze niet te veel zou afkoelen, en stopte ook de speen in haar mondje.
Binnen 5 minuten was het bad weer gevuld zodat Brenda er weer in kon, en ik haar verder kon wassen.
Op dit moment kwam heel even de 16jarige Brenda boven drijven toen ze zei, "Xantia ik weet dat jij de luiers kunt missen als kiespijn maar, eerlijk gezegd vindt ik dat je niet alleen een geweldige oppas voor mij bent maar, ook dat je het daarbuiten geweldig doet hoor".
"Ik vindt het juist heerlijk om klein te zijn, en me te moeten laten verzorgen, en zo even alles los mag laten maar, besef heel goed dat het voor jou eerder een straf is om het in je broek te doen".
Terwijl ik doorging met haar wassen keek ik haar aan en zei, "ja Brenda dat begrijp ik maar, begrijp je mij ook?".
" Ja Xantia, wat ik vooral mooi vindt, is dat jij nu na al die jaren toch controle begint te krijgen".
"Waarbij je op een heel aparte manier steun krijgt van Mirella".
Ondertussen was Brenda weer schoon, en hielp ik haar uit bad om direct te beginnen om haar goed af te drogen.
Waarbij ik haar van boven direct in de kleren hielp, waarna ik haar mee nam naar haar kamer, en haar op de rand van haar geopende ledikant neerzette.
Zodat ik haar pyjama nachtluier en de thermometer kon pakken.
Toen ze zag dat ik met de thermometer aankwam begon ze direct te protesteren, "nee Xantia hoeft niet".
Direct keek ik Brenda indringend aan en zei, "ja Brenda dat moet wel van jou mamma".
"Werk nou maar, even mee dan is het zo gebeurd".
Ondertussen lag Brenda al op haar rug met opgetrokken benen, zodat ik de thermometer in haar anus kon duwen waarna ik haar toedekte zodat ze niet zou afkoelen.
Terwijl ik op het piepje van de thermometer wachtte, hoorde ik dat er iemand naar boven kwam, of waren het er toch 2?.
Even later net toen ik de thermometer verwijderde stak tante haar hoofd om de hoek waarbij ik niet kon zien dat Mirella pal achter haar stond.
Pas toen tante vroeg of het allemaal lukte, en ik een bevestigend antwoord gaf, en ik de thermometer uitlas merkte ik dat Mirella half verscholen achter tante stond.
Wat werd bevestigd toen ik een printluier uit Brenda haar tas haalde, en hoorde vragen, "Xantia mag ik Brenda de luier omdoen?".

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 51 ZOMERVAKANTIE DEEL 1

Toen ik me omdraaide zag ik dat Mirella in de deuropening stond.
Direct keek ik haar aan en vroeg, "denk je dat je dat kunt Mirella?"
Dan keek Mirella me aan en zei, " eerlijk ja het lukt me Xantia "
"Dan ga je gang Mirella"
Toen ik even later nog eens vroeg, "lukt het Mirella?", zuchtte ze een paar keer, en zei" ja Xantia het lukt maar het kost me meer moeite dan gedacht".

"Wat betekent dat ik echt last heb van mijn spasmes".
Ondanks alles lukte het Mirella wel om Brenda uitte kleedden en te verschonen, toen dat bijna klaar was kwam tante binnen met een flesje melk voor de kleine Brenda.
Terwijl ze Mirella aankeek zei ze, "goed bezig Mirella".
Nog geen minuut daarna was Brenda helemaal aangekleed en was het tijd voor haar flesje.
Ook nu keek Mirella me aan en vroeg, "mag ik Brenda ook de fles geven Xantia?".
Direct keek ik haar aan en zei, van mij wel als tante dat ook goed vindt? ga je gang".
Dan keek tante ons aan en zei "prima Mirella, maar daarna is het niet alleen voor Brenda maar ook voor jullie bedtijd meiden".
Direct ging Mirella zitten en kwam Brenda half over haar heen liggen, nadat Mirella haar eerst een slab had voor gedaan.
Dan liep ik weg om te douchen, toen ik bij de deur nog even omkeek zag ik Mirella een vies gezicht trok.
Direct begreep ik dat Mirella pas toen ze ging zitten doorhad dat ze ondertussen gepoept had, iets wat ook Brenda direct doorhad wat Brenda deed vragen hoe Mirella incontinent en spastische was geworden.
Terwijl Mirella Brenda dat vertelde en haar ondertussen zat te voeden was ik lekker aan het douchen.
Binnen 5 minuten was ik klaar en nadat ik me had afgedroogd en aangekleed stapte ik na bijna 10 minuten weer binnen waar Brenda haar fles bijna leeg had.
Hierop keek Mirella Brenda aan en zei, " en nu eens kijken of de kleine meid ook een boertje wil doen?".
Dan klopte Mirella Brenda op de rug, en ook nu liet Brenda een beste boer.
Direct daarna stopte Mirella Brenda lekker in, en deed het speentje bij Brenda in de mond, dan stond ze op om het licht uit te doen en naar beneden te gaan.

Voor dat echter zo ver was, had Brenda haar speentje uitgespuugd en brabbelde ze, " Milella Blenda haaltje eze".
Ondertussen had ik me gedoucht geluierd en verder aangekleed, en zag toen ik de badkamer uitkwam Mirella vertwijfeld in de deuropening staan.
Dat deed me direct vragen, "wat is er Mirella?
" Het eerste is dat ik een vieze luier heb maar het belangrijkste is, dat ik niet weet wat Brenda wil".
"Want van dat gebrabbel versta ik niets".
Dan keek ik Mirella aan en zei, "kom Mirella dan gaan we even kijken".

Nauwelijks zag Brenda mij of ze vroeg, "Santi haaltje eze", terwijl ze me met haar grote ogen lag aan te staren.
Nu keek ik Mirella aan en vroeg, "weet je wat ze wil Mirella?"
"Nee Xantia", "Nou ik wel, Lea vertelde me dat ze Brenda als ze Brenda als een peutertje behandeld ze Brenda voor het slapen gaan een verhaaltje van Nijntje voorleest".
Ondertussen had ik Mirella een boekje in de handen gedrukt, wat over kleine Pluis ging, waarin Nijntje een zusje kreeg.
Tijdens het lezen stak Brenda tot verbazing van Mirella haar duim in haar mond en kwam leunend tegen Mirella aan liggen.
Iets wat Mirella van binnen helemaal warm deed worden.

Ik had het ook gezien, maar doordat ik de kleine Brenda inmiddels goed kende, verbaasde het me niet meer.
Toen Mirella een paar minuten later het boekje dichtsloeg sliep Brenda al half.
Dan stopte ik Brenda helemaal in, en legde Mirella het boekje terug, waarna we heel stil de gang opliepen om beneden nog even wat te drinken.
Voor het echter zo ver was merkte ik dat ik nu toch ongemerkt had geplast, maar ook aan Mirella merkte ik dat ze nat was maar ook dat ze zich erg verbaasde over het gedrag van Brenda.
Wat tot gevolg had dat Mirella zich totaal geen houding kon geven maar ook dat ze ongemerkt had geplast, en nu voelde dat er zonder dat ze er wat tegen kon doen, zich een flinke bobbel in haar luier vormde.
Dan keek ze me aan en vroeg dan, "Xantia wil jij mij uitkleedden douchen en naar bed brengen?".
Echter op het moment dat wij de badkamer in liepen ging beneden de kamerdeur open, en hoorden we tante vragen waar wij bleven.
Half over de reling hangend keek ik tante aan en zei," Brenda ligt in bed en slaapt al.
"Mirella heeft een poepluier, en wil nu dat ik haar douche en daarna naar bed help"
"Denk je dat dat lukt Xantia?".
Dan keek ik tante aan en zei," ja hoor tante", nu keek tante me aan en zei, "en anders om hulp vragen hé Xantia?".
"Doe ik hoor", dan liepen Mirella en ik de badkamer in, waar ik Mirella uit de kleren en van haar vieze luier afhielp.
Om haar dan grondig te wassen, waarbij het water wat het putje inliep al snel bruin werd van de poepresten.
Ondertussen vroeg ik Mirella of ze zin had in de week Texel die voor de deur stond.

"Ja hoor, van mijn eigen team heb ik niets te vrezen, en voor de rest is het afwachten".
"Hoewel ik er nu wel van baal dat ik het nog steeds 24/7 in mijn broek doe, en dus echt luiers moet dragen".
Hierop trok ik een gezicht waaruit Mirella opmaakte dat ik mij schuldig voelde.
Wat voor haar rede was direct te reageren,"Xantia dat hoeft niet, 1 die steun verdien jij, hoewel je het zo ie zo echt geweldig doet".
"2 Vindt ik het geweldig hoe jij Brenda verzorgt".
Ondertussen was Mirella gewassen afgedroogd en stond ik op het punt om haar een luier om te doen, echter op dat moment plaste Mirella.
Ook nu zonder het zelf te merken, alleen doordat ik stopte, en wegliep om mijn handen te wassen had Mirella door dat ze net had liggen plassen.
Toen ik terug kwam vroeg ze dan ook, "lag ik net te plassen Xantia?".
"Ja Mirella inderdaad" ondanks dit oponthoud was Mirella nog voor half 8 helemaal klaar.
Hoewel ik had begrepen dat Mirella direct naar bed wilde, wat vooral kwam door de lange intensieve dag die morgen wachtte.
Vroeg ik het toch voor ik haar echt naar bed hielp.
Dan zei Mirella,"ik ga inderdaad direct naar bed, maar wil je tante vragen of ze me tegen 10 uur wil wekken omdat dan nog medicijnen moesten worden ingenomen.
Dan dekte ik Mirella toe gaf haar een kus, en vertrok naar beneden.

Waar niet alleen tante Hanna maar ook Carolien en Renate direct vroegen," hé Xantia waar is Mirella gebleven?"
"Die is net als Brenda al naar bed en slaapt al"
"Nou zeg het is nog niet eens 8uur, en bovendien vakantie" verbaasde Renate zich.
Dan gaf tante een klap op de schouder en zei, " 1 is Mirella door haar afhankelijkheid veel sneller vermoeid,2 vergeet niet dat jullie morgen op kamp gaan".
Nu keek tante Renate aan en zei, "ook in jou geval vindt het verstandig als je niet alleen komende nacht maar ook de komende week s'nachts een luier omdoet".
Nu keek Renate haar moeder aan waarbij het leek dat ze wilde gaan protesteren, maar gaf haar moeder haar een klap op de schouder en zei, "lieverd jij weet net zo goed als ik dat je of bij ongewoonte of je ongesteldheid je nog weleens in bed plast, daarom dus".
Nu zagen we Renate rood worden, en haar hoofd liet hangen, maar ook niets meer durfde te zeggen laat staan tegenspreken.
Toen we tegen kwart over 8 boven kwamen zagen Carolien en ik Renate nog een keer schrikken, toen ze zag dat er een luier op haar bed lag.
Dat was echter nog maar kinderspel vergeleken met het moment even later, toen ze het pak Ultima en het pak met inleggers zag wat mee moest op kamp.
Tot mijn verbazing schrok ze zo dat ze spontaan in haar broek plaste, iets wat ze zelf pas merkte toen ze ging zitten in afwachting van tante.
Hierop bleef ze rustig zitten in de hoop dat het niet op zou vallen, maar helaas voor haar had niet alleen tante maar ook ik de vlek in haar broek gezien.

Direct wilde ik Renate troosten, maar tante was me voor, nadat ze Renate had getroost nam tante haar mee naar de badkamer waar tante haar wilde uitkleedden, en douchen maar dat zag Renate duidelijk niet zitten.
Direct verhief ze haar stem, maar tante legde haar direct het zwijgen op om Brenda en Mirella niet wakker te maken.
Ondertussen was ook ik onderweg naar boven, en toen ik er bijna was hoorde ik nog net dat Renate mopperend toe gaf.
Dan stak ik mijn hoofd om de hoek waar Renate van schrok.
Dan zei ze nog een keer, " nee mamma", maar direct zag ik dat tante Hanna voet bij stuk hield.
"Ja Renate punt uit", " geef maar toe dat je niet alleen moe bent maar ook gespannen voor het kamp".
Direct zag ik de gespannen gezichten, maar zowel Renate als tante zweeg wat voor een zeer onaangename stilte zorgde.
Die na een paar minuten door Renate met een diepe zucht werd verbroken, gevolgd door een "nou toe dan maar mamma".
OP het moment dat tante Renate de luier omdeed en verder verzorgde merkte ik dat Renate kalmeerde.
Doordat de hele discussie even had geduurd wilde tante dat we nu direct naar bed gingen, maar gaf uiteindelijk toch toestemming om beneden wat te gaan drinken.
Waardoor zowel Renate als ik pas tegen half 10 in bed lagen, maar wel bijna direct sliepen.

HET VERTREK


De volgende morgen was Mirella vroeg wakker, nou ja van de spanning had ze nauwelijks geslapen, waardoor ze op wat vla na geen hap door haar keel kreeg.
Dat die spanning nergens voor nodig was merkte ze toen ze de kantine binnen kwam, want nog voor ze haar koffer sporttas en de pakken luiers had neergezet, zag ze al dat Baukje en Sasja niet alleen nachtluiers en luiers voor onderweg hadden meegenomen, maar dat er voor beide ook een volledig pak voor overdag bij hun bagage stond.
Dit was iets wat ik ( Mirella) nooit had verwacht, en ook was me dat nooit eerder opgevallen.
Voor nu besloot ik dit feit even te negeren, aangezien er nu eerst koffie of thee was en het programma voor de rest van de dag werd doorgenomen.
Hieruit bleek dat als de tijd het toeliet we ter hoogte van Alkmaar nog een extra koffiestop zouden maken.
Ondertussen brak ik me het hoofd over wie er buiten Sasja Baukje Renate en ik zelf nog meer luiers bij zich had.
Dit viel ook Karin op, waarop ze direct zei," hé piekeraar".
Dan zei Karin nog dat als er geen tijd was voor koffie we alleen zouden stoppen voor een luierverschoning en een plaspauze.
Om dan te vervolgen," 1 van de bedplassers buiten Jou Renate Sasja en Baukje ben ik, en de rest dat merk je wel op TEXEL ".

Intussen stond de bus voor en werd de bagage ingeladen, en herinnerde ik me die keer dat Karin me tijdens een verschoning vertelde dat zij overdag laat zindelijk was, en nog bijna iedere nacht in bed plaste.

Dan was het tijd om te vertrekken, en voor we het wisten zaten we anderhalf uur later ter hoogte de luchthaven Schiphol, waar we tot verbazing van velen van de snelweg afgingen, om op een grote parkeerplaats te stoppen.
Nadat eerst alle meiden naar het toilet waren geweest en Baukje Sasja Renate en ik waren verschoond namen we allemaal plaats aan een grote tafel waar we werden voorzien van koffie of thee.
Ondertussen vroeg ik me nog steeds af voor wie het pak VLESIA nachtluiers was, maar zonder dat ik het had gemerkt had Thessa me tijdens het toilet bezoek geobserveerd, en kwam ze tijdens het koffiedrinken naast me zitten.
Dan ineens terwijl ik net een slok koffie had genomen, merkte ik dat haar mond bij mijn oor kwam en me influisterde, "Mirella die nachtluiers zijn van mij".
Dan keek ik haar aan en zei zachtjes," nooit geweten dat jij in bed plast Thessa"
"Hm hoewel nu ze het zei".
Direct merkte ik dat Thessa een beetje van slag was en zei, "kom lekker bij mij Baukje en Sasja zitten".
Dan ging ze verder.
"Mijn hele leven al Mirella, daarnaast plas ik niet alleen in mijn slaap, maar wordt ik zeker 2 keer in de week wakker met een poepluier".
"Bah vies".
"Ja Thessa dat hoef je mij niet te vertellen dat doe ik ook".
"Ja maar bij jou ligt dat anders, Mirella".
"Lag", verbeterde ik, "hoe lag?", begon Thessa.
Dan verteld ik het verhaal van die avond dat Xantia zich zat af te kraken en ik het advies had gekregen het zelf eens te ervaren.
"Op het moment dat ik instemde had ik er niets meer over te zeggen, dus ook niet hoelang dit doorgaat".
"Sterker mijn zusje waar het allemaal om begonnen was, is inmiddels als ze fit is instaat om zich zelf te verzorgen wassen aankleedden eten dat soort dingen."
"Trouwens hoewel zij van jongs af volledig incontinent is, is ze de laatste tijd in staat om haar luier droog en schoon te houden en de wc te halen".
" Daarbij komt ook nog dat ze behoorlijk spastische is", weer onderweg werd nog een keer het dagprogramma doorgenomen waarna ik zag dat er verschillende meiden met hun telefoon bezig waren of sliepen, vonden wij het nodig om schuine moppen te tappen.
Na een tijdje vroeg ik net iets te luid," wat is het verschil tussen mij en een varken?".
Door dat dit harder ging dan de bedoeling vingen Karin en Deborah de trainster van de jongste voetbalsters van Victoria het net op.
Voor ze me echter de mond konden snoeren kwam ik al met het antwoord," ik poep in een luier, en een varken luiert in de poep".
Om deze zelfspot moesten de meiden om me heen lachen, maar Debora zei, "foei Mirella gedraag je".
Dit deed me even rood worden, om dan te merken dat ik ondertussen alweer had geplast, vlak daarna rook ik poep, wat me op deed kijken omdat ik het niet was.
Zo schoten we flink op, zodat we behoorlijk voorlagen op schema, zodat er bij Alkmaar tijd was voor een 2e stop, en een dito verschoning.
Terug in de bus reden we in 1 rechte lijn door naar de veerhaven in Den-Helder, hier aangekomen wachtte ons een verassing.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 52 NAAR TEXEL

Ondertussen vermaakte ik me thuis best met de kleine Brenda, ondanks dat ik mijn handen vol had aan de kleine meid.
Want ook vandaag gedroeg ze zich weer volledig als anderhalf jarige peuter.
Wat ook betekende ik dat er op moest letten dat ze niet iets als speelgoed in haar mond zou stoppen.
Tegen half elf was het tijd voor de fles, en een half uur later voor een fruithapje.
Terwijl ik haar dat zat te voeren vroeg ik me af hoe dat vanmiddag moest, aangezien ik hoe dan ook naar scouting wilde.
Terwijl ik niet veel zin had om de kleine Brenda mee te nemen.
Bijna direct keek ze me aan en zei,"Xantia maak jij je maar geen zorgen en ga lekker genieten, vanmiddag ben ik wel weer even 16".
Hierop zei ik direct dat is goed Brenda, maar je houdt hoe dan ook wel je luier om".
Dan keek ze me aan en zei, "uiteraard Xantia".
Dan dachten we dat we het geregeld hadden, maar dat was buiten tante Hanna gerekend, want die zei.
" Xantia ga jij maar lekker naar scouting, ik pas vanmiddag wel op het kleine meisje".
Direct zag ik dat dat, van Brenda niet hoefde, maar tante zei, " luister Brenda jij bent de hele week een peutertje van anderhalf jaar, dus ook vanmiddag".
" Dus ben ik vanmiddag jou oppas".
"Dit betekend wel dat ik je zo in de box zet, want ik heb meer te doen kleine meid".

Nu keek Brenda tante aan en zei, "nou dat is goed mevrouw", dan keek tante Brenda aan en zei.
"Ook voor jou ben ik tante, of tante Hanna, duidelijk kleintje?"
Dan keek Brenda tante aan en zei, "ja duidelijk tante Hanna".
Intussen had ik mijn jas aan en mijn spullen gepakt, waaronder 2 luiers, hoewel ze bij de scouting een hele voorraad hadden, maar we vanmiddag gezien het mooie weer wel een buiten activiteit zouden hebben.
Onderweg realiseerde ik me dat het na vanmiddag ook voor de activiteiten vakantie zou zijn en er dus met uitzondering van het zeilkamp vanaf de volgende zaterdag, en een kampweek van de scouting in de 6e week er geen activiteiten zouden zijn.
Behalve dat er vanuit het clubje rond Olaf Marjolein en Jan-Willem nog 2 slaapfeestjes zouden worden gehouden.
Iets wat ik op dat moment niet wist, laat staan dat ik daarvoor zou worden gevraagd.
Ondertussen stond ik op het punt linksaf te slaan richting de scouting, toen ik van de andere kant Miranda en Jeroen op de rolstoelfietsen zag naderen.
Gevolgd door Olaf in zijn rolstoel, iets wat me verbaasde omdat Olaf en Marjolein zelf konden fietsen.
Nauwelijks op het terrein naast mij rijdend zei Marjolein," Fred en Coby hebben ons gewaarschuwd dat het vanmiddag een druk en vol programma zal worden".
Intussen stonden we voor het clubgebouw, en gingen naar binnen waar de koffie en thee met wat lekkers al klaarstond.
Nauwelijks zaten we, of Hans vertelde dat we een lange tocht door het bos zouden gaan maken, en dat daarom de rolstoelen mee waren.
Dit deed mij even sterk twijfelen, en uiteindelijk besluiten om weer naar huis te gaan.
Even later stond ik bij de kapstok en pakte mijn jas, maar nog voor ik die aanhad stond Coby naast me en vroeg, " wat ga jij doen Xantia?"
"Coby ik ga naar huis, want net als Marjolein en Olaf kan ik wel lopen, maar geen boswandeling".
Ondertussen had ik mijn jas aan, en mijn tas gepakt en zette koers naar de uitgang, maar dat was buiten Coby en Fred gerekend,.
Die zich samen met Hans terugtrokken voor overleg terwijl Mirella mij overhaalde om mijn jas uit te trekken en weer bij de grote tafel te komen zitten.
Direct kwamen Anouk en Olga bij me zitten en zei Olga, "het is dat ik helemaal niet kan staan of lopen, anders hadden we kunnen wisselen".
"Hoewel ik wel denk dat er een oplossing komt".
Intussen waren de leiders in overleg, waar Hans direct zei, " jammer dat we voor vanmiddag geen huifkar konden krijgen, want Xantia heeft wel gelijk, maar naar huis sturen nee".
Dan zei Fred, "nee absoluut niet zij hoort er gewoon bij en gaat hoe dan ook lekker mee".

"Blijft wel de vraag hoe we dat nu snel oplossen?".
Ondertussen vermaakten wij ons met verstoppertje spelen, en waar ik dacht net als Olaf Marjolein en Jan-Willem niet op tijd te kunnen vluchtten kregen we genoeg tijd.
Terwijl Coby in de grote rommelschuur naar een oplossing zocht.
Al snel vond ze een oude rolstoel maar dat was een opknappertje waar nog het nodige aan hersteld moest worden voor we deze konden gebruiken.
Verder rondkijkend, zag ze eerst niets bruikbaars, maar wat stond daar onder een hoop resten in dat hoekje?
Was dat niet die bolderkar die ze de vorige zomer helemaal hadden ontmanteld geschuurd geverfd en gelakt, en bovendien hadden voorzien van een stevige bodem en nieuwe banden?
Na nog meer spullen aan de kant te hebben geschoven, kon ze met enige moeite de bolderkar tevoorschijn trekken waarna ze direct triomfantelijk de grotezaal in kwam.
Direct keek ze Jan Fred en Mirella aan, "kijk eens wat ik gevonden heb?".
Dan zocht ze mij en na even rond kijken vond ze me ook.
Dan zei ze, eerst vond ik alleen een oude rolstoel, maar even later ook deze", wijzend op de bolderkar.
Eigenlijk wilde ik protesten, "Ja hallo dat is voor kleintjes", maar ik hield mijn mond.
Dan zag ik Marjolein stralend naar me kijken, en hoorde haar zeggen, "nou daar wil ik ook wel in hoor".
Hier keken zowel Coby als Mirella van op.

Direct liet Coby erop volgen, "kijk Xantia in het bos is het moeilijk lopen, dus als we geen ongelukken willen".
Dan zei ik," Coby dat snap ik, en als Marjolein in de bolderkar wil ga ik wel in haar rolstoel".
Nu leek het of Marjolein wilde terugkrabbelen, waarop Mirella zei, " weten jullie wat, we wisselen onderweg regelmatig".
Dit vonden we beide wel een goed idee.
Na dat dit besluit was gevallen konden we echt gaan, waarbij de hele groep niet alleen aanbood om Olaf Jan-Willem en Marjolein te duwen, maar vooral om de bolderkar te trekken.
Hiervan hadden Hans en Fred echter gezegd , "niets daarvan dat doen wij".
Nu konden we echt gaan.
Eerlijk is eerlijk vooral door de zachtte kussens die Coby erin had gelegd zat ik heerlijk, maar ook zag ik al snel dat het in het bos inderdaad moeilijk lopen was, en de leiding dus een goed besluit had genomen.
Waar ik vooral van schrok was het feit dat er genoeg leden waren die moeite hadden met hun evenwicht in het hobbelige bos.

Ondertussen bij Mirella was de bus bijna bij de veerbootterminal, maar omdat puur toevallig vandaag de koninklijke marine open dag had, en het behoorlijk druk was konden we niet verder.
Zodat we op ongeveer een kilometer van de terminal bleven steken, waarop in overleg werd besloten om snel wandelend koers te zetten naar de veerboot.
Toen we opstonden merkte ik pas dat ik nat was, en niet alleen ik maar ook aan Baukje en Sasja zag ik dat ze het ook deze keer niet droog hadden kunnen houden.

Ook zag ik doordat Baukje een beetje zenuwachtig was, zij niet alleen had geplast, maar zelfs een beetje gepoept iets wat haar onderweg maar zelden overkwam.
Toen we op straat stonden merkte ik direct dat we best stram waren geworden van het ruim 2 uur stilzitten, ondanks de stop bij Alkmaar.
Dan zette de groep zich in beweging, waarbij Baukje merkte dat met een poepluier hardlopen niet echt lekker was.
Toen we na ruim 20 minuten de veerboot opkwamen draven, bleek de bus gewoon aan boord te staan.
Wat me echt verbaasde, maar toen ik daar een opmerking over maakte kapte Debora dit direct af door ons een muntje te geven waarmee we bij de bar een kop koffie/ thee of chocolademelk konden halen.
Toen ik weg wilde lopen hield Debora me tegen en vroeg, "Mirella vergeet je niet wat?"
Direct gaf ze me mijn aangepaste mok, die gewoon mee was.
Dan keek ik Debora aan en zuchtte, "wat moeten die mensen wel niet denken?".
Nu keek Debora me recht in mijn gezicht en zei, "Mirella helemaal niets, en als ze al wat denken houden ze dat voor zich, aangezien ze professionals zijn die gewoon hun werk doen ."
Twijfelend en met lood in mijn schoenen, en een inmiddels aardig gevulde luier sloot ik aan in de rij en wachtte op mijn beurt.
Na krap 2 minuten was ik aan de beurt, en ik om koffie vroeg en mijn beker aan de mevrouw achter de bar gaf.
Die de mok zonder enige blik vraag of opmerking voor me vulde, en met de deksel erop terug gaf.

Toen ik even later terugliep, vroegen zowel Carolien als Renate, "was dat nu zo Moeilijk Mirella?"
Direct keek ik ze aan en mompelde dan, " snappen jullie het nu nog niet?"
Voor dit kon escaleren greep Debora in, "even kalm Mirella, jij hoeft je nergens voor te schamen want zowel hier als zo dadelijk op Texel hebben ze dat vaak genoeg meegemaakt".
Dan tegen de rest van de groep, "meiden ik begrijp best dat Mirella hier onzeker van wordt, maar respecteer dat".
Nu zag ik alleen maar begrip, al snel zaten we met het drinken aan een paar tafels, waar we wat naar buiten keken om nog wat van de korte overtocht mee te krijgen.
Toch waren we voor we het wisten aan de overkant waar we direct in de bus stapten en 1 maal van de boot af koers zetten richting Den-Burg, waar we bij groepsaccommodatie De Bult stopten.
Direct begonnen we met het lossen van de bagage, welke we in een hoekje van de gemeenschappelijke ruimte dropten.
Toen dat was gebeurd kregen we het verzoek om aan de grote tafel in de gemeenschapelijkeruimte plaats te nemen.
Terwijl verschillende meiden direct daarna richting het toilet gingen, ook ik had het wel weer aan een schone luier toe, waarop Debora met me mee liep, en me verschoonde.
Ondertussen riep Karin Baukje en Sasja bij zich, wat ze aan hen vroeg kon ik echter niet verstaan.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 53 ALLEMAAL EEN LUIER

Toen Debora en ik 10 minuten later terug kwamen, nam Debora Baukje en Sasja mee om hun luier om te ruilen voor een schoon slipje.
Tenminste dat dacht ik, maar in plaats daarvan kregen beide een schone luier om, maar dat had ik niet door.
Toen zij terug waren werden de kamers ingedeeld, ik sliep met Sasja Baukje en Thessa op een 4 persoons kamer.
Nadat even later alles was opgeruimd was het tijd voor een verlate lunch, wat na een rustmoment tegen half 3 werd gevolgd door een stevig trimparcours, wat we 2 maal moesten afleggen.
Iets wat me goed afging, toen we na 3 kwartier zweten dachten dat we klaar waren, kregen we de opdracht om op de openbare weg over een afstand van een kilometer uitte lopen.
Aan het eind van die kilometer bleken we voor het plaatselijke sportcentrum te staan, waar Karin vertelde dat voor we echt aan het kamp zouden beginnen, we eerst medische gekeurd moesten worden.
Na dat we naar binnen waren gegaan, en Karin de ploeg had aangemeld mochten de eerste 2 meiden naar binnen, en natuurlijk was ik met Baukje als 1e aan de beurt.
Toen ik wilde protesteren werd dat direct door Karin gepareerd, " kom Mirella, en jij ook Sasja het 1e is dat de arts een vrouw is, 2 die is wel wat gewend hoor".

"Bovendien hebben we van jullie allemaal een dossier moeten overleggen, zodat ze volleidig op de hoogte is".
Dit stelde me enigzins gerust, maar ik werd opnieuw onrustig toen we ons van de arts helemaal uit moesten kleden.
Waarna we alleen ons slipje, in mijn geval dus mijn inmiddels alweer natte luier mochten aanhouden.
Nu zag ik de arts toch even verbaasd kijken, maar die herstelde zich direct nadat Karin het verhaal over ons had verteld.
"Hm juist, respect Mirella, ga maar op de onderzoektafel liggen dan zal ik je onderzoeken".
In 1e instantie liet ik haar haar gang gaan, wat veranderde toen ze na een paar minuten mijn inmiddels natteluier opende om mijn cliatores schaamstreek en onderbuik te bevoelen.
Toen ze op mijn onderbuik drukte, begon ik zonder het zelf te merken te plassen, maar de arts liet niets merken.
Uiteindelijk was mijn gezondheid net als die van alle andere meiden dik in orde, zodat we mochten gaan.
Terug bij de bult kondigde Karin een voetbaltraining aan, waarbij we 10 minuten de tijd kregen om ons om te kleden.
In tegenstelling tot mij konden Baukje en Sasja zich nu ondanks dat ze nog wel steeds een luier droegen zelf redden.

Toen ik nog een keer goed keek viel me wat anders op, het leek wel of alle meiden nu een luier omhadden, maar dat leek me onwaarschijnlijk.
Toch bleek dat even later het geval te zijn, wat wij namelijk niet wisten was dat Karin en Debora alle andere meiden na het onderzoek van de arts stuk voor stuk hadden opgevangen, en of ze wilde of niet een luier hadden omgedaan met de opdracht om deze te gebruiken waar ze voor waren.
Dan keek Debora Karin aan, die tegen ons zei, "wij willen deze week geen onderscheid wat betreft zindelijkheid in de groep".
Toen Karin was uitgesproken zei Debora, "groot gelijk Karin sterker eigenlijk vindt ik dat wat je nu zegt ook betekend dat, jij en ik het goeie voorbeeld moeten geven, en dus ook mee moeten doen".
Direct zag ik dat Karin op deze reactie niet had gerekend, en ze direct met de nodige bezwaren kwam, die echter kant nog wal raakte.
Daarop keek Sasja maar ook ik en Thessa haar aan en zei Baukje, " Karin ik dacht samen uit samen thuis?".
"Dus komaan doe een luier om", om dan te vervolgen," anders kom ik je helpen".
Nu keek Karin Thessa aan en zei" hé niet brutaal worden pubertje".
Dan keek Debora Karin aan en vroeg ze zich hardop af, "wat moeten we hier nu mee".
Na even denken zei Debora, "Karin eigenlijk vindt ik dat de meiden een goed punt hebben".
OP deze opmerking volgde direct een luid gejuich van de meiden,
Dan zuchtte Karin een keer en zei, "oké meiden jullie hebben gewonnen, we doen mee".
Dan vervolgde ze, " maar voor wat hoort wat, als tegenprestatie gaan we zo nog wat rondjes over het veld hardlopen".
"Gevolgd door wat oefeningen, maar voor we zo ver zijn is er eerst nog wat drinken".
Eerlijk gezegd hadden de meiden ook wel zin in wat beweging, voor we het wisten hadden Karin en Debora inderdaad een luier om en waren we buiten lekker aan het bewegen.

BIJ DE SCOUTING


Tegen half 5 waren alle scouts weer bij het clubgebouw terug, waar niet alleen ik maar ook Marjolein en Nelleke toen we tot stilstand kwamen de natte maar vooral vieze luier opmerkten.
Terwijl Miranda Olaf en Jan-Willem alleen nat waren.

Terwijl de rest van de groep inmiddels werd voorzien van drinken en chips, nam Coby ons mee om te verschonen.
Wat door haar ervaring zo klaar was, zodat we weer bij de club konden aansluiten, waar enthousiast werd nagepraat over de leuke middag.

BRENDA.

Terwijl wij ons vermaakten bij scouting zat Brenda lekker in de box te spelen terwijl oom Karel in de tuin bezig was en tante het huis een goeie beurt gaf.
Vervelen deed ze zich niet, ze had speelgoed genoeg, beertjes een rammelaar een bal met een belletje wat je hoorde als je de bal liet rollen.
Brenda genoot volop, ze vond het geweldig.
Doordat ze zo enthousiast zat te spelen, en de medicijnen hun werk deden,merkte ze het nauwelijks als ze een plasje of een poepje deed.

Toen de poep na ruim een uur een flinke bobbel was geworden merkte ze het wel,en begon ze als en volleerde peuter te huilen waarop tante kwam kijken wat er aan de hand was.
Direct bij binnenkomst merkte ze de viezeluier van de kleine meid op, zelfs zonder dat Brenda wat zei.
Hierop opende tante de box zodat Brenda eruit kon, voor het gemak had Hanna een groot stuk zeil naast de box op de vloer gelegd waar Brenda op kon gaan liggen.
Dan opende tante Hanna de broek en romper van de kleine meid, waarop direct een vieze lucht de kamer in dreef, die nog groter werd toen tante de vieze luier van de kleine meid opende.
Die niet alleen vol poep zat, maar waar ook behoorlijk in was geplast, precies op het moment dat tante de vieze luier wilde verwijderen plaste Brenda nog een keer.
Direct vroeg tante, "Brenda doe je dat expres ?"
Door het verbaasde gezicht wat Brenda nu trok begreep tante dat Brenda het net als Mirella door de gebruikte medicatie echt niet doorhad.
Nadat Hanna Brenda had gewassen wilde ze Brenda zoals door Lea gevraagd temperaturen, wat ervoor zorgde dat de kleine meid ook nu direct begon te sputteren.
Net als ik was tante echter niet te vermurwen, maar zette door waardoor er voor Brenda niets anders opzat dan de Thermometer te accepteren.

Desondanks lag ze wel te sidderen toen tante de thermometer in haar anus duwde.
Ook liet ze duidelijk de opluchting zien toen de thermometer eruit was, en ze geen koorts had.
Ondertussen had ze alweer geplast ook nu zonder maar iets te merken.
Toen Brenda even later was verschoond was het inmiddels kwart over 2 en zei tante Hanna, "zo Brenda tijd voor je middagdutje.
Eigenlijk wilde ze niet, maar zoals vaker als ze klein was voelde ze wel dat ze moe werd,zodat ze toch binnen 5 minuten in haar bedje gelegen trappelzak lag.


Uiteindelijk hadden Marjolein en ik tot beider tevredenheid regelmatig van plaats gewisseld, zodat ook wij stukjes hadden kunnen lopen.
Toen we naar buiten liepen om naar huis te gaan vertelde ik het verhaal van Brenda aan Marjolein Olaf Nelleke en Jan-Willem Miranda Paul en Mirte.
Vooral Marjolein keek verbaasd op en zei, "Wat je vertelde over Mirella begrijp ik nog wel, maar dit is andere koek".
Dat was voor mij rede om te vragen, "wil je Brenda zien Marjolein?".
"Ja natuurlijk, maar vandaag niet meer, daarvoor was deze activiteit te vermoeiend", antwoordde Marjolein.

Dan keek ik haar aan en zei, "goed Marjolein dan vraag ik het voor morgenmiddag 2 uur", antwoordde ik.

Toen ik tegen 5 uur thuis gekomen mijn fiets wegzette, merkte ik toen ik achter de rollator van de schuur naar de achterdeur liep, dat ik best nat was.
Zelfs al een beetje gepoept had, maar nodig nog meer moest poepen, terwijl ik door vermoeidheid bijna niet meer vooruit kwam.
Waardoor ik het halverwege de schuur en achterdeur niet meer kon houden en mijn darmen hun sluizen opende, waardoor mijn luier razendsnel
vol zat met poep.
Ik kon me niet 1 2 3herinneren wanneer ik voor het laatst zo erg in mijn luier had gepoept als nu.
Toen ik vermoeid binnen stapte zag en rook tante het direct, maar ze vroeg toch eerst of ik een leuke middag had gehad.
Toen ik dat even later had verteld, was direct de tegenvraag of mijn kleine meisje lief was geweest.
Dan zei tante, "ja hoor behalve toen ik haar wilde temperaturen toen sputterde ze tegen".
Dan keek ik tante aan en zei, "dat deed ze bij mij ook al".
Dan vervolgde ik, "tante voor we gaan eten wil ik eerst douchen", dat ik dacht hulp nodig te hebben verzweeg ik bewust, net als het feit dat ik flink geplast en vooral gepoept had.
Helaas voor mij geloofde tante me totaal niet, wat bleek toen ze zei.
"Xantia ik zet Brenda in de box en dan gaan we samen naar boven, waar ik jou ga wassen en klaarmaken voor de nacht".
"Huh klaarmaken voor de nacht?, het is pas half 6 ",het feit dat ik inderdaad met een volleluier rondliep ging ik niet op in.
Ondertussen was ook oom Karel binnen, die wel even op Brenda zou letten, die in de box weer met echt peuterspeelgoed zat te spelen.
Wat ze prachtig vond
Boven gekomen kleedde tante me helemaal uit, inclusief mijn vuile luier, toen ik het zelf probeerde belette tante me dat direct," laat dat Xantia daar ben je veel te moe voor".
Ondertussen had tante haar handen vol aan mij.
Waar ik deze behandeling ervoer als een behoorlijke stap terug, vond tante dat wel meevallen en zei, " ook bij Renate en Carolien is het niet vanzelf gegaan, en zoals je weet heeft Renate nog steeds momenten dat ze in bed plast".
Ondertussen was ik bijna gewassen en het was dat ik op een matje lag wat vochtig werd, anders had ik niet doorgehad dat ik nu zonder het te voelen lag te plassen.
Hierop wilde ik ook nu zelf het heft in handen nemen, maar merkte dat ik echt op was, buiten dat was tante ook niet van plan om dat toe te laten.

Uiteindelijk zaten we tegen 6 uur aan tafel, waar ze niet alleen Brenda maar ook mij de slab voordeed, maar niet alleen dat was al vernederend, wat het nog erger maakte was dat ze mij in plaats van op een gewone stoel in de kinderstoel van Mirella zette.
Al toen ze aangaf ons beide te willen voeren, zei ik al, "dat kan niet want ik moet zelf eten en bovendien moet ik voor Brenda zorgen dus ook haar eten geven".
Dan keek tante me aan en zei, "dat snap ik wel Xantia, maar geef maar toe dat je erg moe bent en vanavond zelf hulp nodig hebt".
Direct merkte ik dat het me moeite koste om toe te geven dat tante gelijk had.
Doordat ik op was, had Brenda iets van als Xantia hulp nodig heeft doe ik het vanavond zelf wel.
Tante echter had dat direct door en stak er direct een stokje voor.
Nog voor tante wat zei, gaf ze Brenda eerst een tik op haar vingers, en zei dan "foei Brenda daar ben je nog veel te klein voor".
Direct keek Brenda tante aan en zei, "ja maar Xantia heeft nu alle hulp nodig omdat ze zo moe is".
Nu keek oom Karel op en zei, "sportief Brenda maar dat is niet jou probleem maar moeten wij oplossen".
Dan zag ik dat Brenda moeite had om zich hierbij neer te leggen maar het wel deed.

Uiteindelijk hielp oom Karel mij en zat tante Brenda te voeren, die zich toch weer als een echte peuter van anderhalf jaar gedroeg, met een volle slab en dito toet als gevolg.
Toen ze haar bordje uiteindelijk leeg had, vroeg tante" was lekker kleintje?"
"Ja lekke mmmm ", brabbelde Brenda, ondertussen hielp oom Karel mij, en ook ik zat goed te knoeien, en wel zo dat ik zou willen dat ik terplekke door de grond kon zakken.
Zo schaamde ik me nu, maar het gaf wel goed aan hoe moe ik wel was vanavond.
Toen we om half 7 klaar waren, wilde Brenda tot mijn grote verbazing Sesamstraat kijken, wat op het themakanaal ZAPP van de npo werd uitgezonden.
Toen we even later inschakelden bleken de Teletubbies nog bezig, en ook dat vond de kleine Brenda geweldig.
Ook bij sesamstraat zag ik hoe Brenda in het programma opging en meezong met de liedjes, maar ook voor de rest helemaal opging in het programma, een programma waar ik me zelf al te groot voor vond, laat staan Brenda.
Brenda echter genoot, of het nu pino tommie meneer aart, of bert en ernie waren Brenda genoot.
Ook Grover maar vooral bij het koekjesmonster zag ik haar stralen en lachen van pret, zelfs toen Paula aan het eind nog een verhaaltje voorlas had die de volledige aandacht van Brenda.
Dan was het programma afgelopen, en dus bedtijd voor de kleine Brenda, dus zei ik, "kom Brenda tandjes poetsen pyjamaatje aan schoon luiertje om en lekker slaapje doen".
Waar ik verwachtte dat ze zou protesteren, gaf ze mij een handje en zei, " Blenda bedje toe".
Wat me al helemaal verbaasde was dat Brenda deze zaterdagavond nog voor 7 uur in bed lag, waar ik haar nog een verhaaltje voorlas wat ging over een kangaroe die geen buidel had.
Die als oplossing het schort van een klusjesman kreeg zodat ze toch haar kleintje mee kon nemen, maar waar ook een heleboel ander jonge dieren op af kwamen.

Ook nu zag ik terwijl ik voorlas, de schittering in de oogjes van het kleine meisje naast me.
Dan was het verhaal echt uit, en zei ik terwijl ik haar aankeek, "7 uur geweest slaap lekker Brenda".
Dan gaf ik haar een nachtzoen deed het licht uit en ging naar beneden, om koffie te drinken.
Direct vroeg tante Hanna hoe het boven was gegaan, "o goed hoor, de kleine meid werkte lief mee, maar ik vindt het nog steeds verbazend hoe ze geniet van haar rol van anderhalfjarige peuter, waarbij ze het absoluut normaal vindt om alles in haar luier te laten lopen".
Ondertussen keek tante Hanna me aan en toen ik was uitverteld zei ze, Lea de moeder van Brenda heeft gebeld om te vragen hoe het gaat".
"Wat heb je verteld?", wilde ik weten.
"Dat Brenda zich steeds als een anderhalf jarige peuter gedraagt, maar dat jij daar geen enkele moeite mee hebt Xantia".
Ondertussen had tante mij voorzien van een mok cappuccino wat me goed smaakte.
Terwijl ik mijn mok leegdronk vertelde tante dat ze vanmiddag bij mamma was geweest, die nog altijd vooruitging ging maar ook nu vaak pijn had.
"Heb je haar ook verteld over Brenda?", wilde ik weten

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 54 PEUTERGEDRAG

Nu keek tante me aan, maar in plaats van mijn vraag te beantwoorden stelde ze een tegenvraag, " zou jij het vertellen Xantia?".
"Ja natuurlijk, ik vindt dit zo bijzonder dat mama dit mag weten", nou wij hebben nog niets verteld, dat mag je zelf doen als je op bezoek gaat".
Direct keek ik tante aan en zei, "ik zou morgenmiddag graag gaan".
Nu keek tante me aan en zei, "als jij zo naar bed bent, zal ik je vader bellen en het vragen".
"Nu we het er toch over hebben, wil je alleen of juist dat Brenda mee gaat Xantia?".
Nu overviel tante me met haar vraag, maar na heel even denken zei ik, "ja graag maar onder 2 voorwaarden 1 Brenda blijft hoe dan ook in de luiers, die ze ook in het verpleeghuis gewoon gebruikt, en ook daar indien nodig verschoont wordt".
Net als ik zelf, voegde ik daaraan toe.
Dan kwam direct de volgende vraag,"hoe moet Brenda zich daar gedragen Xantia?".
"Als we buiten of door de gang lopen, of in de huiskamer zijn als een hulpbehoevende tiener, maar als we bij mama op de kamer zijn mag ze wel peutergedrag laten zien".

Dan keek tante me aan en zei, "oké Xantia lijkt me een goeie deal, ik zal het met je vader overleggen".
Dan maakte ik na nog koffie te hebben gedronken tegen kwart voor 9 aanstalten om naar bed te gaan.
Boven gekomen dacht ik te voelen dat mijn luier verzadigd was, maar dat bleek mee te vallen.
Op weg naar de badkamer kwam ik langs het kamertje van Brenda, die heerlijk lag te slapen, direct viel me echter een geurtje op waar ik uit opmaakte dat Brenda alweer had geplast.
Bijna direct daarna hoorde ik wat gepruttel, wat er op duidde dat mijn kleine meisje lag te poepen terwijl ze rustig doorsliep.
Als ik al getwijfeld had of Brenda het echt onbewust in haar broek deed, was nu het bewijs geleverd dat het echt zo was.
Aangezien ze geen spier vertrok, en inderdaad gewoon doorsliep, wel zag ik dat Brenda probeerde te draaien, wat niet lukte omdat ze vast lag in haar trappelzak die aan het bedje was bevestigd
Dan verliet ik Brenda om me op mijn kamer om te kleedden, maar ging toch eerst naar de wc om te poepen.
Iets wat ook beneden werd opgemerkt, wat ik weer merkte doordat beneden de deur openging en ik tante de trap op hoorde komen.
Waar ze bijna boven zei," de hoogste tijd Xantia".
Dan keek ik tante aan en zei, "ja tante dat weet ik, maar ik kon het niet laten om even bij de kleine meid te kijken".
Nu keek tante ook even, en zag ook dat Brenda lekker sliep, maar helaas rook ook tante de poepluier van Brenda.

Echter in plaats van Brenda te controleren keek ze mij aan en vroeg," heb je in je luier gepoept Xantia?"
Dan keek ik tante aan en zei naar waarheid, "nee tante, Brenda heeft net gepoept terwijl ze gewoon doorsliep".
Nu ontstond er een 2strijd, ofwel haar wekken om te verschonen, of lekker in haar vol gepoepte luier laten liggen.
Uiteindelijk liet ik haar liggen, hoewel ik het alles behalve fris vond.
Dan ging ik de badkamer in om tanden te poetsen en daarna te douchen, maar voor ik ging douchen ging ik eerst naar de wc omdat ik moest poepen.
Nadat ik mijn luier had weggegooid en op de wc had gepoept sprong ik onder de douche om me eens lekker te wassen.
Direct nadat ik klaar was en me stevig had afgedroogd pakte ik een dikke nachtluier, maar nauwelijks lag ik om de luier om te doen of ik voelde weer een druk op mijn darmen opkomen, dit voelde eerst niet als moeten poepen, maar toen eerst voor de zekerheid opstond herkende ik het toch als teken dat ik moest poepen.
Hierop mompelde ik,"Xantia wacht even, je moet poepen", in plaats van mijn luier om te doen snelde ik naar de wc ging zitten ontspande en voelde hoe mijn darmen leegliepen.
Nadat ik mijn billen had afgeveegd en inmiddels al liggend de nachtluier omdeed, verbaasde ik me erover dat ik nu niet 1x maar zelfs 2x vlak achterelkaar bewust had gepoept.
Nauwelijks lag ik even later in bed of ik viel in slaap, maar ik sliep nog maar net, of ik werd direct weer wakker, waarnaar ik al snel op de rand van mijn bed zat.
Even wist ik niet wat me wakker had gemaakt, maar dan hoorde ik het weer, Brenda huilde.
Toen ik opstond hoorde ik tante boven komen, die het ook gehoord had maar dacht dat ik sliep.
Waardoor precies toen ik mijn kamer uitkwam tante bovenaan de trap stond, die direct vroeg hoe het kwam dat ik nog wakker was.
Althans dat wilde ze, maar ik vertelde al dat ik toen ik bovenkwam ik al bij Brenda was geweest, toen lag ze wel lekker lag te slapen maar rook het ook al niet fris meer.
Dan keek tante me aan en zei, "ga jij maar slapen Xantia dan verzorg ik Brenda wel".
Ondertussen waren we samen op de kamer van Brenda, waar Brenda me blij aankeek en brabbelde," Blenda sjone luie".
Dan keek ik haar aan en zei, "ja kleine meid jij krijgt een schone luier van me".
Daarop overlegde ik met tante, afgesproken werd dat ik Brenda in de badkamer zou wassen en tante beneden een flesje voor Brenda zou bereiden.
Terwijl tante naar beneden ging keek ik Brenda aan en vroeg," kan je heel even grote Brenda zijn en meekomen naar de badkamer, zodat ik je goed kan wassen en verschonen?"

Terwijl ik haar losmaakte en uit de trappelzak haalde zei ze, "ja hoor".
Toen ik haar in de badkamer aan het wassen was zei ze, " in je slaap ongemerkt poepen, is echt vies".
Terwijl ik rustig doorging zei ik, "ja Brenda dat vindt ik ook, en ook Mirella laat niet voor niets merken dat, dat ze het vervelend vindt om mijn situatie te ervaren, vooral als ze weer eens een poepluier heeft en moet wachten op een schone luier, maar ook als ze bijvoorbeeld wil douchen of eten, en dan moet wachten tot oom of tante tijd heeft om haar te helpen".
Ondertussen was Brenda aangekleed, en kwam tante binnen met een flesje melk en een fruithapje.
Direct deed ik Brenda de slab voor, om dan te vragen, wat wil je eerst Brenda?"
Dan wees ze naar het fruithapje en brabbelde," fuithatje santie".
Al snel zat ik haar het fruithapje, wat net als voor een echte peuter helemaal fijngemalen was te voeren.
Vlotjes at ze haar bordje leeg, en na dat ik haar mondje die goed vies was had schoon geveegd, stopte ik de speen van het flesje in haar mondje.
Direct zag ik de kleine meid zuigen, nadat ze het flesje leeg had, en een boertje had gelaten was het bijna half 11, en stopte ik Brenda in.
Waarna ik nog een verhaaltje voorlas en het speeldoosje aanzette.
Dan poetste ik mijn tanden en ging ook naar bed, om beide binnen 10 minuten in een diepe slaap te vallen.
De volgende ochtend werd ik pas tegen half 10 wakker, met deze keer een helemaal vol geplaste luier, het enige voordeel was dat ik deze keer niet gepoept had, maar dit was erg genoeg, vond ik zelf.

Toen ik bij Brenda binnenkwam, merkte ik dat de kleine meid er al uit was.
Nu overwoog ik om eerst te gaan douchen en aankleedden of eerst ontbijten, uiteindelijk besloot ik tot het laatste.
Beneden gekomen was tante met de was bezig, en Brenda zat in de box , waar ze afwisselend met een speelgoed telefoon of het speelbord, waar van alles opzat waar je aan kon draaien of in kon drukken aan het spelen was.
Dit was natuurlijk geen speelgoed voor een 16 jarige, maar Brenda vond het prachtig, en kraaide van plezier.
Terwijl ik zat te ontbijten vertelde tante dat Lea tegen kwartover 10 koffie kwam drinken, omdat ze met eigen ogen wilde zien hoe het Brenda verging.
Dit zorgde ervoor dat ik mijn tempo versnelde zodat ik tegen de tijd dat Lea die waarschijnlijk Jarno mee zou nemen hier zou zijn, ik klaar zou zijn.
Ondertussen had ik me onder het genot van een kopkoffie op de krant gestort, waar een artikel over menselijke beperkingen direct mijn aandacht had.
Terwijl ik zat te lezen begon het in de kamer te ruiken, waarop ik direct bij mij zelf controleerde, maar merkte dat ik in ieder geval niet gepoept had.
Intussen was ik bij de box aangekomen, waar ook de vieze lucht scherper was dan aan de eettafel.

Hieruit maakte ik op dat Brenda met een poepluier in de box zat te spelen alsof dat heel normaal was.
Doordat ik vlakbij stond hoorde ik ineens weer dat gepruttel, en wist dat Brenda weer zat te poepen, zonder iets los te laten.
Hierop besloot ik boven een luier voor Brenda te pakken en haar beneden te verschonen.
Door dat het allemaal iets langer duurde dan gehoopt was het half elf voor ik het wist, zodat toen ik de vieze luier onder Brenda wegtrok de bel ging.
Terwijl ik Brenda schoonpoetste en haar een schone luier omdeed, waarbij ze ook nu een klein straaltje over mijn handen spoot, liet tante Jarno en Lea binnen.
Dat niet alleen ik maar ook Lea en Jarno dat bij binnenkomst opmerkte scheen Brenda niet te deren.
Zelfs toen Jarno haar totaal verbaasd begroete reageerde Brenda inmiddels totaal verkerend in haar eigen wereld nauwelijks.
Ondertussen was Brenda weer schoon en trok ik haar safariluier goed en plakte deze dicht.
Nu hoorde ik dat Jarno Lea in het oor fluisterde," nooit geweten dat Brenda zo ver ging in het klein zijn mam".
Dan keek Lea hem aan en zei, "Jarno dat doen we eigenlijk alleen als jij er niet bent, of Brenda op haar kamertje speelt".
"Hm ja, en toch vindt haar zo een lieverd mam".
Dan keek Jarno Lea aan en vroeg, "mag ik Xantia helpen om Brenda te verzorgen mam?".

"Ja hoor Jarno ga je gang".
Toen Lea vroeg, "Jarno weet je wat het allemaal inhoudt?".
"Ja hoor, eten geven voeden, wassen en aankleedden", "ja inderdaad maar je vergeet nog wat".
"Uh mam wat bedoel je?", hoorde ik Jarno aan Lea vragen.
"Jarno we behandelen Brenda als een anderhalf jarige peuter, en wat draagt een anderhalf jarige peuter als ondergoed Jarno?".
"Hm die zijn net als Xantia Marjolein Olaf Jan-Willem en Nelleke niet zindelijk".
Nu zagen we Jarno heel verbaasd kijken, ondertussen zat ik wat te lezen in een Engelstalig meisjesboekje, ik wilde dat toch een beetje bijhouden.
Terwijl Brenda in de box met een bal waar je blokjes in de goeie vakjes kon drukken lag te spelen, waar dat voor een 16jarige meid een makkie moest zijn, klungelde Brenda ermee zoals een peuter van anderhalf dat doet, en glom ze zelfs toen we na dat het haar lukte zeiden, "goed zo Brenda"
Alsof ze een wereldprestatie had geleverd.
Ondertussen was de morgen bijna ten einde, zodat het tegen etenstijd begon te lopen, zodat Lea zei, "kom Jarno we moeten gaan".
Jarno echter vond het tafereel zo lief dat hij geen zin had om naar huis te gaan, maar hier wilde blijven eten.
Iets wat ook Hanna in de gaten had, die direct Lea aankeek en zei, "ik vindt dat prima, Karel moet zo nog weg, en met en een kleine peuter, en een oppas die zelf ook moe word en naar bed moet komt die hulp me vanmiddag wel goed uit".

Inderdaad merkte ik dat ik de geboden hulp echt nodig had, maar gaf dat ook direct toe hoewel ik dat niet fijn vond.
Zodoende waren we ook nu weer op tijd voor de middaguitzending van Sesamstraat, waar tot verbazing van Jarno Brenda ook nu van genoot, en weer volop mee deed.
Direct daarna was het voor de kleine meid tijd voor haar middagslaapje, ook nu hielp Jarno tante, waarbij het Jarno opviel dat Brenda toen tante de luier opende lag te plassen, zonder enige reactie van haar kant.
Nadat Brenda klaar was voor haar slaapje las ik haar ook nu een verhaaltje voor, waarna we het gordijn dicht en het licht uit deden en de kamer verlieten.
Beneden aan de grote tafel genietend van een kop koffie uitte Jarno nog een keer zijn verbazing waarop tante Hanna vertelde wat Lea haar had verteld.
Wat ik aanvulde met het verhaal wat Lea mij tijdens het kamp op Duinrell had verteld, waar ik aan toevoegde, "Jarno je moeder heeft echt niets teveel gezegd, je zusje is echt een schatje als ze klein is".
Dat ik moe werd wilde ik nog steeds niet toegeven, ondanks dat ik regelmatig achter mijn hand zat te gapen.
Dan zei ik, "sorry maar ondanks dat ik het leuk vindt om voor het kleine meisje te zorgen, vindt ik het ook vermoeiend."
"Dus ga ook ik een dutje doen".
Ook nu zei ik niet dat ik nat was, en wel verzorgd wild worden, maar tantes 6e zintuig werkte helaas voor mij weer feilloos.
Niet alleen Tante maar ook Jarno was scherp, wat wel bleek toen hij zei, "kom Xantia dan zal ik j verschonen, en gaan we samen een dutje doen".

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 55 SAMEN MET JARNO

Nauwelijks lagen we in bed, of Thomas belde waar Lea en Jarno bleven.
Direct vertelde Lea dat Jarno en ik net als Brenda een middagdutje deden, maar zijzelf zo naar huis Zou komen.
Ook sprak Lea met tante Hanna af dat als Jarno wilde hij een nachtje mocht blijven slapen, Renate Carolien en Mirella waren er toch niet.
Uiteindelijk werden Jarno en ik tegen 3 uur weer wakker, waarbij Jarno vroeg, "wat hoor ik nou?"
Direct zette ik mijn oren op scherp, en hoorde inderdaad dat Brenda lag te huilen.
Waarop ik Jarno aankeek en zei, "kom Jarno Brenda is ook wakker en wil waarschijnlijk verschoond worden."
Direct liep Jarno met mee naar het kamertje waar Brenda lag.
Binnen gekomen zagen we dat Brenda inmiddels rechtop zat, en uit de trappelzak probeerde te komen, wat niet lukte omdat de leiband die om de trappelzak zat ook onder het bedje doorliep.
Binnengekomen deed ik het hekje omlaag maakte de leiband los en bevrijde Brenda uit de trappelzak.
Direct roken Jarno en ik dat Brenda inderdaad in haar slaap had gepoept, maar ook geplast.
Direct merkte ik dat Jarno niet wist of ik of Brenda de boosdoenster was, maar nog voor Jarno het kon vragen brabbelde Brenda.
"Blenda poe poe daan".
Ook nu zag ik dat Jarno me aankeek en hoorde hem vragen, "wat zegt Brenda nu Xantia ?".
Dan keek ik Jarno aan en zei, "volgens mij zegt ze dat ze gepoept heeft en verschoond wil worden".

Hierop keek Jarno me aan en vroeg, "Xantia wil je beweren dat Brenda expres in haar luier poept?"
Nu keek ik Jarno aan en zei, "nee niet expres, ze kan er niets aan doen".
Nu zag ik dat Jarno me helemaal ongelovig aankeek en hoorde hem vragen," Xantia hoe kan dat nu, ik bedoel je wordt toch niet zomaar incontinent?"
Dan bleef ik Jarno aankijken en vertelde dat Brenda zich volledig als anderhalf jarige peuter gedroeg met alles wat daar bij hoort"
"Zoals je weet zijn die nog niet zindelijk, daarom geven we Brenda medicijnen zodat ze het zonder het zelf te merken het in haar broek doet."
Om Jarno dan te vragen, "wat draagt een anderhalf jarige peuter als ondergoed?".
Aarzelend zei hij, "een luier, net als je incontinent bent, zoals jij".
Nu zagen Brenda en ik dat Jarno verbaasd bleef kijken, dit had hij duidelijk niet verwacht.
Ondertussen had ik Brenda los, en hielp ik haar uit het bedje, vervolgens liet ik zien hoe ik Brenda die alweer in de peuterwereld verkeerde verschoonde.
Terwijl Jarno toen ik de luier van Brenda opende, zag dat deze inderdaad gevuld was met poep, en terwijl ik geholpen door Jarno verder ging met het verzorgen van de kleine Brenda hoorden we dat de bel ging en tante bezoek binnen liet.
Al snel hoorden we aan de rollator dat het Marjolein moest zijn, dit zorgde ervoor dat ik Brenda snel begon te wassen en Jarno vast een schone luier voor Brenda pakte.
Al snel was Brenda gewassen, en terwijl ik haar afdroogde zoog ze lekker op haar speen,.
Terwijl ik Brenda talkte en haar een schone luier omdeed, voelde ik dat mijn eigen luier begon door te hangen wat betekende dat ik ook zelf moest verschonen.
Terwijl ik doorging met Brenda aankleedden vroeg ik Jarno of hij ook even een luier voor mij wilde pakken.
Intussen had ik ook de trap gehoord en aan de manier van lopen te horen moest het Marjolein zijn.
Nog geen 2 minuten later zagen Jarno en ik haar binnen stappen terwijl ze zich goed vasthield.
Binnengekomen zag ze direct Brenda languit op de commode liggen, terwijl ik haar als laatste de peutersokjes aan deed.
Direct keek ze Brenda aan lachte en zei dan, "hallo kleinemeid, wat ben jij een schatje".
Dan keek ik Marjolein aan en zei, "ja Brenda is een lieve peuter".
Dan keek ik Brenda aan en vroeg, "Brenda mag Marjolein jou zo het flesje appelsap geven?".
Nu zagen we dat Brenda haar speen uit haar mondje liet vallen Marjolein aankeek, en hoorde haar brabbelen.
"Malolei fwesje appesa geve" .
Toen ik haar aankeek begreep ik dat Marjolein met enige moeite begreep wat Brenda zei.
Toen we even later beneden kwamen keek Marjolein verbaasd naar de grote kinderstoelen de dito box.
Van de stoel zou ze me later vertellen dat ze zelf thuis ook zo,n stoel had.
Toen we binnen kwamen had tante de fles appelsap inmiddels klaar.
Zo snel als Marjolein zat kwam Brenda half over haar heen liggen, direct stopte Marjolein de speen in Brenda, s mondje en begon Brenda te zuigen.
Toen Brenda een kwartier later het flesje leeg had, en een boertje had gelaten zei tante, " zo zet Brenda maar in de box, en terwijl Brenda lekker speelt kan ik wel wat hulp gebruiken".
Terwijl we tante hielpen met de afwas of het eten bereiden vermaakte Brenda zich best in de box.
Het enige wat we met enige regelmaat hoorden was het geluid van het spelbord met de geluidjes van de knopjes en de draaischijven.
Ruiken deden Marjolein en ik Brenda na een tijdje wel.
Iets wat we eerst niet doorhadden, ik dacht dat het Marjolein was, terwijl zij dacht dat ik stond te poepen.
De vieze lucht was ook Jarno die tante hielp met opruimen opgevallen, en zei niet jullie maar mijn kleine zusje moet nodig verschoond worden".
Brenda echter had het op haar manier veel te druk, met het indrukken en draaien aan de schijven op het spelbord om zichzelf te melden.
Waardoor ze niet reageerde, wat ook weer kwam doordat ze continu of op haar buik lag of op haar knieën zat te spelen en het zo niet merkte.
Toen ik de box opende en Brenda eruit wilde halen, speelde ze gewoon door zonder te reageren.
Terwijl Jarno zijn neus optrok, schudde Brenda van nee en brabbelde, "ik nie poe poe daa"
Daarop keek ik haar aan en zei, "aan de vieze lucht te ruiken geloof ik daar niets van kleine meid".
Niet allen tot mijn maar vooral tante Hanna haar verbazing zei Jarno, terwijl ik inmiddels een schone safariluier voor Brenda in mijn handen had.
" Ik zou Brenda wel wilen verschonen, mag dat?".
Dan keek tante hem aan en zei, " op zich ja maar ik blijf er wel bij om eventueel te helpen".
"Ja dat is goed", inmiddels lag Brenda op het naast de box liggende zeil en begon Jarno haar uitte kleedden.
Direct zag ik dat het wel goed kwam, maar terwijl ik zag dat het Jarno goed afging voelde ik dat ik moest plassen.
Met een voor de zekerheid meegenomen schone luier haastte ik me naar de wc en merkte daar dat ik nog helemaal droog was.
Net op het moment dat ik de kamer uitliep opende Jarno de vieze luier van zijn zusje, trok deze onder Brenda vandaan om deze direct in de luieremmer te dumpen.
Tijdens het verwijderen van de viezeluier merkte Jarno dat zijn kleine zusje alweer helemaal in haar eigen vertrouwde wereld zat.
Dat merkte hij vooral aan hoe ze tegen hem prate maar ook aan hoe ze met haar rammelaar lag te spelen.

Toen ik weer binnenkwam zag ik dat Jarno de opengevouwen luier onder zijn zusje schoof omhoog en strak trok en dicht wilde plakken terwijl Brenda lag te poepen.
Dus zei ik,"wacht even Jarno, kijk eens wat Brenda doet?"

Direct zag ook Jarno dat de poep van Brenda er zomaar uitliep zonder dat Brenda dat zelf doorhad.
Het was maar goed dat er een matje onder haar billetjes lag, zodat die nu de poep opving, en het zeil schoon bleef.
Uiteindelijk hadden we tegen 5 uur Brenda schoon en konden we direct aan tafel.
Toen Brenda in haar stoel zat en een slab voor had vroeg tante hoe het er bij mij voor stond.
"Xantia kan je het vanavond zelf of niet?".
Dan keek ik tante aan en zei, "zelf eten lukt nog wel, maar geef me maar wel een slab, want ik word wel moe".
Tijdens het eten wat redelijk ging zei ik dat als Brenda in bed lag ik zelf ook naar bed zou gaan, vermoeid als ik was.
Direct zag ik Jarno verbaasd kijken maar hoorde tante zeggen," hoewel Xantia er van geniet om Brenda te verzorgen kost het haar ook veel energie Direct knikte Jarno dat hij het had begrepen.
Dat zag ik al niet meer omdat wij al naar boven waren.
Boven keek ik Brenda aan en vroeg dan of ze deze keer zoveel als mogelijk wilde meewerken aangezien ik deze avond best moe was.

"Ja natuurlijk, sterker als het echt niet gaat ben ik wel weer even 16 en draaien we de rollen om", vervolgde Brenda.
Dan zei ik, "als dat het geval was had ik tante of Jarno wel om hulp gevraagd om jou te verzorgen kleine meid".
Ondertussen werkte Brenda goed mee, zodat ze al snel in bad zat, waar ze met de bad eendjes aan het spelen was, terwijl ik haar grondig aan het wassen was.
Toen ik haar tegen 5 voor 7 schoon had en ze was aangekleed en ik haar in haar bedje instopte keek ze me aan en vroeg, "gaat het Xantia?"
"Ja Brenda het gaat maar daar heb je het dan ook mee gezegd".
Nu zag ik echt even de 16jarige Brenda om de hoek komen die me ernstig aankeek en nogmaals vroeg, "moet ik jou verzorgen Xantia?"
Dit zorgde bij mij eventjes voor een 2 strijd aan de ene kant vond ik het heel lief en wilde het best accepteren, en ook dat ze haar rol opzij zette.
Aan de andere kant wilde ik consequent zijn, Brenda was het kleine meisje waar ik op moest passen.
Uiteindelijk zei ik," dankje lieve Brenda, maar daar ben je nog veel te klein voor, als je mee werkt zoals je nu doet dan redt ik het wel".
Nauwelijks had ik het gezegd en Brenda een nachtzoen gegeven, toen op het moment dat ik het licht uit wilde doen tante binnen stapte en ook zij zei.

"Daar ben je nog veel te klein voor lieve meid". "kleine meisjes als jij moeten zelf nog volledig verzorgt worden".
Dan keek Brenda me aan en zei "Blenda slapie doen", sloot haar ogen en viel in slaap hoewel het nog maar net 7 uur en ze vanmiddag ook al had geslapen.
Dan sloot ik het hek van het bedje.
Toen ik opstond merkte ik pas dat ik inmiddels een vieze luier had, maar ook zo moe was dat ik bijna niet meer op mijn benen kon staan.
Waardoor ik na een intensieve dag dreigde te vallen.
Gelukkig ving tante me op, maar merkte op dat ze me ook vanavond hoe dan ook zou verzorgen zorgde ook nu voor een 2 strijd.
De 1e was dat ik het heerlijk vond als ik zo moe was, de andere dat ik het toch ook wel een vernedering vond.
Helemaal nu ik wel Brenda zelf verzorgd had.hoewel ik vooral dat laatste nooit toe zou geven wist tante feilloos mijn gedachten te benoemen.
Dan keek tante terwijl ze me uitkleedde aan en zei, "Xantia je gaat als een speer, je had een goed rapport, gaat naar groep 6 en helpt bovendien Mirella zo goed dat je er van leert en nu zelf mee mag doen met Engels en maatschappijleer".
"Kortom je verdient alleen maar pluspunten".
Intussen was ik helemaal gewassen en waren mijn schaamstreek en billen ingewreven met talkpoeder, waardoor ik dacht dat tante direct met mijn nachtluier zou komen, maar in plaats daarvan pakte tante de thermometer, en had die voor ik het wist tussen mijn billen geplant.

Toen ik vroeg waar dit voor nodig was zei tante, "een complicatie bij deze ongewoonte kan niet alleen stress maar ook koorts zijn, daarom dus".
Alles bij elkaar ging het zo snel dat tante de thermometer er ook zo weer uit had, en zei tante "Xantia weer een bewijs dat je het aan vakantie toe hebt, je hebt toch een beetje koorts, 38,4".
Al pratend had tante me alweer helemaal aangekleed, en dekte tante me toe om dan zelf naar beneden te gaan toen ik vroeg," tante mag ik nog een beker warme melk?"
"Ja Xantia,dat is goed", nog geen 5 minuten later was tante weer boven met de beker melk.
Direct zag ik dat tante het gezien mijn vermoeidheid de melk in een tuitbeker had gedaan, waar inderdaad maar kleine beetje tegelijk uitkwam.
Zodat het al kwart over 9 was voor ik mijn beker leeg had de beker wegzette en na nog een keer draaien in slaap viel.
Echter Nauwelijks lag ik in dromenland of ik hoorde niet alleen Jarno boven komen, om te gaan slapen, maar ook Brenda die alweer wakker was en nu wilde drinken.
Althans ik verstond iets als ,"Blenda dlinke", half slapend keek ik op mijn wekker en zag dat het iets over 10 was, en besloot om Brenda uit haar bedje te halen en haar te voeden.
Voor ik dat deed wilde ik eerst tante inlichten zodat die vast een flesmelk warm kon maken.
Dit aangezien Brenda geen gewone maar peutermelk kreeg, wat een mengsel van water en]melkpoeder was.
Nadat ik weer boven was, besloot ik eerst zelf naar het toilet te gaan, aangezien ik een grote boodschap aanvoelde komen.
In de badkamer bleek dat toen ik mijn luier afdeed ik praktisch helemaal droog was, en mijn handen had gewassen ging ik direct naar Brenda die vol ongeduld op me zat te wachten.

Tante die dus net bovenkwam liep direct met me mee naar Brenda, die oprecht blij keek toen ze mij zag maar vooral toen ik haar losmaakte en haar bevrijde uit de trappelzak.
Dan hielp ik haar uit het bedje en kwam ze met haar hoofd op mijn schoot liggen, waar ik direct de speen van het flesje in haar mondje stopte.
Om me dan tijdens het voeden van Brenda af te vragen hoe het met Mirella op Texel ging.

ZONDAG OP TEXEL

Deze zondagochtend zat het hele team om half 9 aan het ontbijt, wat op mij ( Mirella) na iedereen zelf kon.
Hier baalde ik best van, maar dit liet me wel zien hoe dit voor mijn zusje was.
Wat weer werd verzacht doordat het hele team, deze week luiers droeg en deze ook onbewust gebruikten.
Toen ik tijdens het ontbijt Renate en Carolien die me hielpen met eten aankeek zag ik dat ze met hun gedachten weer bij de logeerpartij bij oma waren.
Tijdens het ontbijt waren de meiden vooral met zichzelf bezig, totdat ook Thessa Noortje Sasja Cindy Jesica en Nicolien zich begonnen te uitten.
Al snel was de algemene stemming dat ze mij respecteerden en steunden, maar wel baalden dat ze deze week incontinent waren.
Waar Jesica en Nicolien vanochtend al hadden ervaren wat het was om met een natte en bovendien vooral vol gepoepte luier wakker te worden.
Iets wat mij deze ochtend gelukkig bespaard was.
Dit alles was echter nog niets vergeleken met wat we bij de eerste gezamenlijketrainingsactiviteit te horen zouden krijgen.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 56 VOETBALKAMP EN MIJN KLEINEMEISJE

Deze zondag begon met een gezamenlijk ontbijt, gevolgd door een lichte looptraining waarna we de rest van de ochtend vrije tijd hadden.
Die begon vooral met de nodige luierverschoningen.
Waar Carolien en Renate het nog herkende van de logeerpartij bij oma, was het voor de meesten een aparte gewaarwording.
Nog niet eens het luier dragen en verschoond worden, maar vooral het onverwacht en vooral ongemerkt plassen of poepen zonder het te merken,
Waar Thessa Sasja en Baukje al moeite hadden om te accepteren dat ze nu in plaats van alleen in de nacht of tijdens een lage busreis, nu continu een luier te dragen en te gebruiken, was het voor Cindy Noortje Vanessa Nicolien Jessica en de andere meiden al helemaal een dilema.
Dat ze het accepteerden was puur voor de lieve vrede, zoals me al snel duidelijk was, maar ook omdat Karin en Debora zelf ook mee deden.
Toch probeerden ze toen ze tijdens de zondagstraining moesten poepen, of ze dat op de wc mochten doen, maar direct zag ik dat Karin en Debora niet van plan waren om dat toe te staan.
Het Sterkste argument was dat ze zelf ook niet wilden, maar toch onder druk akkoord waren gegaan.
Dan zei Karin, "ook wij mogen deze week niet naar het toilet, dus kom op meiden".
Wat er al snel toe lijden dat terwijl we nog wat balspelletjes deden, er door diverse meiden, in hun luier werd geplast maar ook gepoept, wat er weer toe leidde dat er met smacht op een verschoning werd gewacht, maar dat zou pas tegen kwart voor 12 gebeuren, terwijl het net 5 over 11.

Thuis was Brenda deze zondagochtend al om half 7 wakker, wat niet zo gek was, aangezien ze zaterdag al om 7 uur was gaan slapen.
Toch baalde ik wel dat Brenda eruit wilde, "Blenda wakke", Blenda bah", hoorde ik de kleine meid door de babyfoon.
Na nog 5 minuten besloot ik er maar uit te gaan, om Brenda te verzorgen en eten te geven.
Opgestaan voelde ik direct dat ikzelf ook nat was, dit ondanks dat ik tegen half3 nog op de wc had geplast.
Toen ik nog 1 minuut later bij Brenda binnenkwam wilde ze maar 1 ding, eruit.
Dit deed mij zuchtten, "Brenda het is nog veel te vroeg, ik wil slapen", tot mijn frustratie bleef Brenda me maar duidelijk maken dat ze er uit wilde, precies zoals een echte peuter dat ook doet.
Uiteindelijk gaf ik na bijna een half uur toe, haalde de kleine meid uit haar bedje verschoonde haar kleedde haar aan, en nam haar mee naar beneden.
Hier zette ik haar in de box zodat ik een bordje Bambix voor haar kon maken.
Toen dat even later klaar was haalde ik Brenda uit de box en zette haar in de kinderstoel, deed haar de slab voor, en pakte het kleine lepeltje.

Om haar dan het eerste hapje te geven, wat er ondanks het nodige geknoei vlot inging.
Zo ook de 2e 3e enzovoort, zodat Brenda al snel haar bordje leeg en de slab vol had want ook nu at ze weer zoals een echte peuter van anderhalf jaar dat ook doet.
Tegen 8 uur had Brenda haar bordje leeg en na dat ik haar toet had schoongemaakt en haar vieze slab in de was had gegooid zette ik Brenda in de box en maakte voor mij zelf een ontbijt.
Toen ik aan tafel zat te eten hoorde ik boven gerucht, wat betekende dat oom of tante wakker was.
Aan de manier van lopen te horen, dacht ik dat het tante Hanna was.
Beneden gekomen bleef ze in de deuropening staan, keek eerst naar mij dan naar Brenda en zuchtte dan.
"Wat zijn jullie vroeg zeg".
Dan keek ik tante aan en terwijl mijn luier een beetje opbolde zei ik, " ja tante ik werd rond 7 uur wakker omdat Brenda brabbelde dat ze eruit wilde".
Nu keek tante me aan en zei, " ja dat heb je met peuters van anderhalf jaar".
Hierop keek ik naar de box, waar Brenda net deed alsof ze de opmerking niet had gehoord.
Ondertussen was ik uitgegeten en had ook 2 mokken koffie op.
Dan keek ik tante aan en zei," tante eigenlijk wil ik nog even slapen maar helaas kan mijn kleine meisje niet alleen gelaten worden".
Dan keek tante me aan en zei direct, "Xantia kruip nog even lekker in je bed en laat die kleine maar even aan mij over"
Dit aanbod nam ik graag aan, gaf Brenda een kus zei tante gedag en ging naar boven.

Waar ik mijn kamer inliep in bed kroop en direct in slaap viel.
Terwijl tante de krant las, waarbij ze in de zaterdagbijlage op een artikel over aparte gewoontes stuitte.
Dit las ze grondig door, waar ze onder het artikel stuitte op de volgende advertentie.

Bent u opzoek naar opvang voor uw baby peuter of kleuter?
Dan bent u bij kinderopvang De Vrolijke Boefjes aan het goeie adres.
Begeleid door 2 deskundige leidsters is uw kleintje in goeie handen.

Tijdens het lezen herinnerde Hanna zich dat Lea iets had gezegd over een tienercréche, hoewel ze het niet direct uit de advertentie kon afleiden, dacht ze dat ze beet had.
Direct las ze verder, Wij zijn open van maandag tot en met vrijdag van 7 uur in de ochtend tot 8 uur in de avond, en werken uiteraard net als elke andere créche.
Die laatste zin moest tante even op zich in laten werken en begreep dan dat ze beet had.
Dit was een créche voor tienerkindjes als Brenda.
De namen die onder de advertentie dacht ze te herkennen uit de gehandicaptenzorg.
Voor zover ze wist waren deze 2 dames voor zichzelf begonnen, dan las ze verder.

Voor informatie of het aanmelden van uw kleintje.,
Bel of mail kinderopvang [email protected] vrolijkeboefjes.net (niet bestaand email adres), of bel 099-16702847 ( fantasie nummer)
Dan bekeek ze wat foto,s en commentaren en concludeerde dat dit echt iets voor Brenda was.
Die zich in de box prima vermaakte, en zich nauwelijks liet horen wat tante zag toen ze onbewust die kant opkeek.
Toen Brenda tante opmerkte brabbelde ze direct, "Blenda dlinke".
Over haar inmiddels weer aardig gevulde luier repte ze natuurlijk met geen woord.
Voor Hanna Brenda uit de box haalde, stuurde ze eerst een mail naar de créche, en maakte dan het flesje melk voor Brenda.
Terwijl die opwarmde haalde Hanna de kleine meid uit de box, deed Brenda een slab voor pakte het flesje en ging zitten
Dan stopt ze de speen van het flesje in het mondje van de kleine meid en begon zo haar te voeden.
Terwijl ze dat deed begon de laptop te ratelen ten teken dat er een mailtje binnenkwam.
Terwijl ze doorging met het voeden van de kleine meid las ze de mail, het bleek een uitnodiging te zijn voor een intakegesprek en direct een daagje meedraaien van Brenda aanstaande Maandag.
Dan concentreerde Hanna zich weer op het flesje, en toen dat leeg was op nog een bordje pap, wat met een klein lepeltje wel even tijd koste.
Door dat de volle aandacht op Brenda gericht was, had tante niet door dat het inmiddels bijna half 10 was, maar ook niet dat ik binnen was gekomen en aan de krant was begonnen.
Toen ik het eerste katern bijna uithad, viel mijn oog op de advertentie van de créche.
Bijna direct daarna viel mijn oog op de openstaande laptop en de email wisseling van tante met de créche.

Direct keek ik tante aan en vroeg," tante wat moeten we met een créche?"
"Daar"..... dan keek tante me aan en zei," Xantia voor je met vragen komt of oordeelt, lees eerst de advertentie even goed door".
"Dan wordt het je duidelijk en scheelt een hoop vragen", direct schoof tante de advertentie onder mijn neus.
Vooral verbaasd las ik het door, en zei dan, "ja tante inderdaad net wat voor Brenda, als ze het kleine meisje is".
Dan zei tante," dat dacht ik ook", dan keek ik tante nog eens aan en zei, " Mirella is dan geen baby of peuter, maar voor de rest lijkt het me ook wel wat voor haar, sterker ook voor mezelf, vooral als ik een slechte dag heb".
Dan keek tante me aan en zei, "nou je het zo zegt geloof ik dat dit ook tot de mogelijkheden behoord maar ik doe het vooral zodat jij ook wat tijd voor je zelf hebt Xantia".
Door dat we hier aardig vol van waren vergaten we de tijd, totdat Brenda begon te huilen, en we een niet al te frisse lucht uit de richting van de box roken.

Toen ik Brenda uit de box haalde vroeg ik haar of als ze zo dadelijk verschoond was even serieus naar de advertentie wilde kijken.
Direct keek ze me aan en zei zonder dat ze de advertentie en de mail had gezien," ja lijkt me leuk".
Dan keek tante die inmiddels ook boven was haar aan en zei," nou dat is mooi Brenda want ik heb je al aangemeld".
"Natuurlijk onder voorbehoud, want als echt niet zou willen".
Dan keek Hanna mij aan en zei, "dat geeft jou de gelegenheid om wat voor jezelf te doen als Brenda naar de créche is.
"Hm ja want ik wil wel Engels en maatschappijleer een beetje bijhouden in de vakantie".
Intussen waren we weer gaan zitten en had tante mij van thee voorzien terwijl ze me nu een flesje appelsap voor Brenda in de hand drukte. wat ik haar ondertussen gaf.

INTUSSEN OP TEXEL

Deze zondagochtend was het na het ontbijt tijd om ons naar de sporthal te begeven waar over een uurtje de opening van deze week zou zijn.
Die zou direct gevolgd worden door een gezamenlijke training.
Bij aankomst kregen we direct een plaats toegewezen.
Toen we zaten en ik eens rondkeek zag ik dat we met 10 teams waren, en dat 3 van de teams uit gteams bestond.
Die verspreid door de hal tussen de andere teams zaten.
Dan stond Sarina Wiegman de bondscoach op stapte naar de microfoon hete alle teams welkom, gevolgd door een warm woord voor elk team apart.
Voor de gteams hoopte ze dat die er even veel plezier aan zouden beleven als de andere teams.
Direct daarna mochten we de bondscoach volgen naar het veld, waar Vivianne Miedema Shanice van der sande en Sherida spitse op ons wachtte.
Dit was voor iedereen een grote verrassing, na nog een welkom en nadat we van de verbazing waren bekomen, vroeg Sarina Wiegman de coaches van de g teams wat ze wilden, of meedoen met de andere 7 teams, of een eigen programma.
Toen ik dat hoorde dacht ik dat ik het antwoord wel wist, maar toch.
Nu werd eerst de aandacht getrokken door de opening, die werd verricht door Vivianne Miedema en Shanice van der Sande.
Die samen letterlijk de aftrap verrichten, daarna werden alle teams op de g teams na dan gevraagd om zich gereed te maken voor de 1e gezamenlijke training, direct zag ik dat ze liever met de rest hadden meegedaan, ondertussen waren de coaches nog in overleg.
Wat daar uit zou komen, konden wij alleen maar naar gissen.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 57 EEN INDRUKWEKKENDE TRAINING

Terwijl wij werden voorzien van koffie cappuccino chocolademelk of thee, ik uiteraard in een zelf meegebrachte tuitbeker.
Overlegden de coaches wat ze zouden doen met de deelnemende G teams, uiteindelijk werd met elkaar en de organisatie afgesproken dat ze alle 3 in principe met de rest mee zouden doen.
Wel onder voorwaarde van 100 procent inzet, en ze bij het inlopen de binnenring zouden vormen zodat de rest vol tempo kon lopen.
Na 10 minuten wachten was het ineens zo ver, we gingen beginnen.
Tot verbazing van Noortje Saskia Ingrid en Thessa waren er inderdaad een 20tal die hoewel ze tot het uiterste gingen het hoge tempo niet helemaal bij hielden.
Nog groter was hun verbazing toen ze zagen dat de overige 15 van die teams dat na even opgang komen, al snel aansloten, waarbij 10 van hen doodleuk probeerden om echt partij te geven en we zagen dat zij probeerden om net als de rest elkaar en ons in te halen, wat nog menigmaal lukte ook.
Ook zagen we dat de meiden in de binnenring, hoewel het daar wat langzamer ging ook zij alles gaven wat ze hadden, en absoluut niet gemakzuchtig waren.
Toen we na het lopen even wat stonden te drinken, en Vanessa en Cindy zich hardop verbaasden over de inzet en resultaat van de g teams lachte Deborah en zei Karin," een aantal van die meiden mankeert lichamelijk nauwelijks wat, maar zit de beperking vooral in hun hoofd waardoor ze moeilijk leren, en regels en begrippen en betekenissen minder snel of goed begrijpen daarom doen ze met een g team mee".
Dan voegden Carmen en Jessica toe, "ook de meiden die wat moeilijker lopen gaven toch niet op hoor".
"Ook al dachten we dat we ze op grote achterstand zouden lopen".
Dan zei Karin, "vergeet niet dat ook zij best getraind zijn en niet willen verliezen, dus geven ze alles wat ze hebben".
"Ja dat zagen we, ze gingen er echt fanatiek tegen aan", reageerden Thessa Ingrid Hanny en Baukje.
Zelfs aan Carolien en Renate zag ik dat ze zich verbaasden, maar wel respectvol waren.

Bijna direct was het nu lunchtijd, en direct daarna tijd om te verschonen, iets waar ik het echt nodig aan toe had.
Direct zagen we dat er in andere teams een paar meiden met incontinentieklachten waren.
Direct daarna volgden er wat oefenpotjes, waarbij we aan de teams van DTS uit Ede, GORECHT uit Haren en OLYMPIA uit Hilversum direct zagen dat ze niet van zins waren om te verliezen, laat staan met grote cijfers.

Iets wat we direct in het 1e potje wat we speelden tegen Gorecht al snel ondervonden, want hoewel ze absolute snelheid te kort kwamen, hadden ze wel tactische inzicht.
Ook konden ze tot verbazing van Nicolien Baukje en Thessa goed aanvallen, al snel bleek dat ze dit niet hadden verwacht zo verrast keken ze naar de kant.
Dit alles had tot gevolg dat ook de verdediging niet goed oplette waardoor Hanna en Saskia te laat waren, en Cindy de bal uit het net moest vissen.
Dit had weer tot gevolg dat we de 1e 30 minuten continu achter de feiten aanliepen, hierdoor kwamen we 1 minuut voor rust bijna op een 2-0 achterstand.
In de 2e helft kreeg Victoria wat meer greep op de wedstrijd, maar het lukte Victoria niet om de meiden van GORECHT hun wil op te leggen.
Wat weer tot gevolg had dat het gteam kon counteren en even later wel op 2-0 kwam.
In het vervolg van de wedstrijd lukte het Victoria niet om de wedstrijd te doen kantelen, want wat ze ook probeerden GORECHT had overal een antwoord op.

Wat Nicolien Noortje Thessa en Jessica deed opmerken, "tjonge ik had niet verwacht dat we zoveel tegenstand zouden krijgen".
"Laat staan dat ze zo verdedigden, en aanvielen."
Waarop Thessa vervolgde, "die aanvallen waren nog gevaarlijk ook".
Waarop Cindy en Hanna nog zeiden, "het viel niet mee om goed te verdediggen tegen die meiden".
Toen we aangekleed waren en samen naar de eetzaal liepen zei Karin, "die meiden zijn misschien niet snel, maar ze kunnen echt wel voetballen."
Daar aangekomen zagen we dat de meiden van DTS en GORECHT er al zaten, en er wel een paar maar echt niet allemaal hulp nodig hadden bij het eten.

Terwijl wij op Texel zaten te eten troffen Xantia en tante thuis de voorbereidingen voor maandag, de dag dat Brenda voor het eerst naar de créche zou gaan, maar daar wist ik niets van.
Na het eten trokken de meeste teams zich terug op hun logeeradres om de afgelopen dag na te bespreken, zo ook Victoria.
Nauwelijks zaten we rond de grote tafel of Karin en Deborah zagen dat we ons nog verbaasden over de strijdlust van GORECHT.
Toen ze ons er naar vroegen kwamen de tongen los, waarbij iedereen door elkaar heen prate.
Waarbij het opviel dat juist Carolien Renate en ik onze mond hielden.
Toen het Karin en Deborah uiteindelijk duidelijk was dat het team zich nog steeds verbaasde over de inzet en vechtlust van GORECHT zei Deborah, " wij hebben opnames van de wedstrijd gemaakt, komen jullie maar mee dan laten we jullie zien hoe ze het gebrek aan snelheid compenseren".

Op weg om de video te bekijken hoorden we ook van de teams die tegen DTS en Olympia hadden gespeeld dat ze zich hadden verbaasd over de vechtlust en de drang om de tegenstander te verslaan.
Dit ging allemaal door totdat Sarina Wiegman langs kwam om nog wat uitleg te geven, over G voetbal, waarbij ze haar betoog afsloot met, " het lijkt ons een goed idee om jullie maar ook de andere teams een dvd te laten zien over de verschillen maar vooral de overeenkomsten tussen het g voetbal en het gewone voetbal".
"Nu is het daarvoor al te laat, dus daar beginnen we morgenochtend maar mee".
Dan wilden we terug naar huiskamer om nog wat na te praten en naar bed te gaan, maar dan zei Sarina ineens, " meiden om jullie hoofden helemaal leeg te maken, gaan we voor we zo gaan slapen eerst nog een paar rondjes lopen op de atletiekbaan".
"Komen jullie maar naar de kantine van de voetbalclub"
Aangekomen bij het voetbalveld voor deze extra loopsessie zagen we dat de meiden van DTS GORECHT en OLYMPIA die al zaten te wachten dachten dat dit niet voor hen bedoeld was, maar toen Sarina dat merkte zei ze, " ook jullie klaarmaken voor de looptraining meiden, want ook jullie gaan mee lopen".
Direct zagen we dat verschillende meiden protesteerden, omdat ze wat moeilijk liepen en het tempo niet konden bijhouden.
Ook wij lieten onze vraagtekens blijken, vooral omdat we best moe waren, maar toch.
Waarop Deborah zei dat ook dat bij de organisatie bekend was, en daar ook nu rekening mee gehouden zou worden.

Tewijl alle meiden zich naar de kleedkamers spoeden, gingen de coaches van GORECHT DTS en OLYMPIA in overleg met de organisatie, omdat ze bang waren dat nu iedereen vermoeid raakte, de kans te groot was dat wij hun meiden onder de voet zouden lopen.
Dit deed de organisatie inderdaad even twijfelen, waarbij een oplossing niet eenvoudig was maar wel werd gevonden namelijk dat.
Dat er in 3 groepen 2 van 3 en 1 van 4 teams gelopen zou worden, 10x16 a 17 meiden tegelijk was toch eigenlijk teveel.
Dit lijden er uiteindelijk toe dat er 3 sessies van 12 minuten de zogenaamde coupertest waren, zogezegd zo gedaan.
Uiteindelijk bleek dat wij samen met DTS GORECHT en OLYMPIA de test zouden afleggen.
Ook nu probeerden vooral de meiden van Olympia vooral ons de loef af te steken, maar zagen we ook dat DTS GORECHT en OLYMPIA aan elkaar gewaagd waren, waar wij eerst dachten dat we voor alle drie te sterk waren.
Het tegendeel bleek al snel waar, maar zo was er wel spanning, niet alleen werden wij er finaal uitgelopen, maar toen uiteindelijk alle individuele tijden werden gepresenteerd bleek dat, er bij de 1e 25 er 8 meiden van de 3 g teams zaten.
Direct merkten we dat niet alleen wij, maar alle andere teams doodstil waren, wat toch wel wees op diep respect.
Direct hierna was het gezamenlijke programma voor vandaag echt voorbij, zodat we terug gingen naar de bult om te eten en een rustig avondprogramma.
Dit veranderde toen tegen 10 voor 8 werd aangebeld en 1 van de begeleiders van Olympia voor de deur stond en kwam vragen of wij zin hadden om samen met de meiden van Olympia die ook bij de bult logeerden en nog vol energie zaten een balletje te trappen.
Direct wilde ik me weer om kleden, maar Deborah hield me tegen en zei dat ze het in stemming zou brengen, en ik dus even moest wachten.
In de groep kijkend dacht ik te begrijpen dat de meeste meiden graag wilden, behalve Judith Jessica en Carmen die het voor vandaag wel welletjes vonden en naar bed wilden.
Wat natuurlijk vooral Judith op hoge toon liet blijken, waardoor Sasja en ik tegen buikpijn aanzaten.
Echter herstelden we toen Judith inbond nadat Karin met sancties dreigde voor de gene die bot zouden weigeren, zodat uiteindelijk werd ingestemd met nog een partijtje voetbal.

Al snel stonden er weer 22 meiden op het veld, waarbij al snel bleek dat iedereen vol strijdlust zat, en er vol in wilde gaan.
Direct werd ons duidelijk dat Olympia er vol in vloog en ze hun huid ook nu duur zouden verkopen, en waar wij kalm begonnen schoot Olympia als een raket uit de startblokken zodat wij direct een paar tandjes moesten bijzetten, als we niet op achterstand wilden komen.
Dit werd echter direct beantwoord door Olympia met een snelle counter en een dito aanval, wat de totale verdediging inclusief Cindy totaal verraste Waardoor we binnen 10 minuten 1-0 achter stonden.
Direct probeerden we een tegenaanval op te zetten, nou ja dat was de bedoeling maar nauwelijks had Cindy de bal weer in het spel gebracht en probeerde Saskia en Ingrid om Carmen Vanessa en Jessica aan te spelen, of direct probeerde Olympia te storen en de aanval over te nemen.
Welke laatste niet echt wilde lukken totdat, Olympia een beproefde afleidingsmanouvre inzette, waardoor Thessa Renate en Carolien werden verrast en zij de bal lieten glippen.
Nu probeerden we met elkaar onder de druk van Olympia uit te voetballen, wat op volle snelheid enigszins lukte, maar doordat Olympia goed in positie bleef staan golfde het spel meer heen en weer dan ons lief was.
Het gevolg was wel dat het na ruim 25 minuten 1-1 stond, ook na de pauze zette Olympia ons direct weer onder grote druk, waar we deze keer niet uit kwamen, zodat het al snel 2-1 voor Olympia was.
Zodat we weer achter de feiten aanliepen.
Ondanks dat we maar weer een tegenaanval inzette, maakte Olympia vlak voor tijd toch de 3-1, waarna de scheidsrechter bijna direct af vloot.

Onderweg naar de kleedkamer lieten Judith Sasja Cindy en Hanna direct merken dat ze danig onder de indruk waren.
Waarop Vanessa Noortje en Carolien zuchtte, "ppff ze waren niet snel, maar die verdediging stond als een huis, daar was gewoon niet doorheen te komen zeg".
Dan vervolgde Renate en Jessica," die aanvallen kwamen echt als een donderslag bij heldere hemel".
Dan was het echt tijd om te gaan douchen, waarbij een aantal meiden direct bij het opstaan merkten dat er zich een poeplucht in de kleedkamer begon te vormen wat betekende dat meerdere meiden een vieze luier hadden.
Dan begonnen Deborah en Karin ons uitte kleedden waarbij inderdaad bleek dat niet alleen ik maar nog zeker 6 meiden onder wie Carolien en Renate met een poepluier zaten te wachten om gewassen en verschoond te worden.
Daarbuiten bleek me al snel dat voor de rest iedereen op zijn minst goed had geplast, en dus flink nat was.
Toch dacht ik dat ik zoals meestal de enige was die hulp nodig had, dit was deze keer niet het geval, hoewel de meesten zich best redde waren Cindy Sasja Noortje en Renate zo moe dat ze Karin ook om hulp vroegen.
Waarbij Noortje en Cindy nu pas begrepen hoe vervelend dat was, bracht het Renate weer terug naar de logeerpartij in het voorjaar.
Toen we na ruim 3 kwartier de kleedkamer uitliepen hoorden we dat de meiden van Olympia dachten dat wij hun hadden laten winnen, maar hoorden ook dat hun coach dat tegensprak.
"Nee Yvonne en Titia geen sprake van, onze verdediging stond als een huis en bovendien werden ze totaal verrast door onze onverwachte aanvallen".
Dan gingen we terug naar binnen en dronken onder de nabespreking nog koffie of thee, zodat het al kwart over 10 toen we eindelijk in bed lagen.

1e keer naar de créche

Maandagochtend was Brenda om kwart over 6 al wakker, en merkte direct dat ze ook vannacht haar luier weer goed had gebruikt.
Doordat ze vooral goed gepoept had, zuchtte ze direct, "bah kleine meid".
Hierop waren zowel ik als tante ook direct wakker, waarbij ik er direct uitwas en zodoende ook deze keer tante te vlug afwas.
Toen die binnenkwam had ik Brenda al uit haar bedje en was ik haar aan het uitkleedden, waarbij ik inmiddels met haar volle luier bezig was.
Net toen ik deze wegtrok begon Brenda te plassen, en alsof dat nog niet genoeg was liet ze zonder het zelf te merken ook nog een poepje ontsnappen.
Waarbij Brenda rustig en stil bleef liggen.
Ondertussen liet ook ik niets los, maar ging gewoon door alsof het heel gewoon was dat een 16 jarige meid het in haar broek deed en zich als een anderhalf jarige peuter gedroeg.
Iets wat niet alleen mij maar ook tante opviel, toen die even later binnenkwam en direct vroeg," was de kleine meid weer zo vroeg Xantia?"

"Helaas wel tante", dan keek tante Brenda aan en vroeg, " heb je zin om naar de créche te gaan kleine meid?".
Direct knikte Brenda en zagen we haar oogjes glimmen, zodat zonder dat Brenda wat zei, wij genoeg wisten.
Uiteindelijk zaten we om kwart over 7 aan het ontbijt, waarbij ik vanochtend in staat was om zelf te eten maar ook om Brenda te voeren zodat we om 10 voor 8 klaar waren voor vertrek.
Want hoewel ze pas om kwart voor 9 opengingen werd Brenda al om kwart over 8 verwacht, waarom dat was wilde tante niet alleen voor Brenda stil houden, maar wilde ze het ook niet aan mij vertellen.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 58 DE EERSTE KEER NAAR DE CRÉCHE DE OCHTEND

Dat merkten we toen we om 10 over 8 binnen stapten en welkom werden geheten door de 2 leidsters, die zich voorstelden als Nathalie en Leontien.
Direct stak Leontien een hand naar Brenda uit lachte en zei, " kom maar mee dan gaan we naar de andere kindjes".
"Terwijl jou tante en jou grote zus nog even met Nathalie praten".
Dan keek Brenda Nathalie aan en brabbelde, "is nie glote zus, is oppas"
"Nou goed hoor", suste Leontien terwijl ze de crécheruimte binnen liepen waar al een boel kindjes aan het spelen waren.
Nauwelijks opkijkend toen Brenda binnenkwam, ondertussen vertelde Leontien dat hier hetzelfde dagritme werd aangehouden als op een echte crëche.

"Dus met een tuitbeker melk en een flesje voor de allerkleinsten rond koffietijd,
Ook zou er na de lunche rond 1 uur een middagslaapje op het programma staan.
Voor de rest bestond het programma uit samen spelen samen zingen plaatjes kijken, maar ook begrippen als kleuren en dieren leren herkennen.
Dan zette Leontien Brenda in de box en zei, " ga jij maar lekker met Simone en Patricia spelen kleinemeid".
Nog voor Leontien was uitgesproken merkte ze al dat Brenda samen met Simone met de in de box aanwezige blokken lag te spelen.
Terwijl Patricia haar aan keek en vroeg," wie is jij?, ikke paticia".
Dan keek Brenda de meiden aan en brabbelde, "ikke is Blenda", om dan een paar in de box aanwezige poppen te pakken en zich daar best mee te vermaken.
Waarbij ze als snel geen besef van plaats of tijd meer had, terwijl de tijd verstreek en de andere kindjes zich ook vermaakten met beertjes poppen blokken prenteboekjes en nog veel meer.
Tegen 9 uur gaf tante Brenda een kus en zei dat ze Brenda tegen 5 uur weer op zou halen.
Toen even later alle kindjes, totaal 9 binnen waren werden Brenda Patricia en Simone uit de box gehaald en in een wipstoeltje gezet.
Toen Brenda de kring rondkeek en telde, zag ze dat er niet 9 maar met haar erbij 11 kindjes waren.

Toen ze nadat Nathalie haar een speentje in haar mond had gestopt en deze met een clipje aan haar shirt had bevestigd de kring rond keek, zag ze dat er in ieder geval 1 jongen en 1 meisje in de kring zaten die ze kende uit haar klas.
Want tegenover haar zaten Annemiek en Raymond net als zij in een wipstoeltje, aan hun gezichtjes te zien hadden ze haar nog niet herkend.
Even later vroeg Nathalie de aandacht van de kleintjes, en vertelde de rest van de groep dat er vanaf vandaag 2 nieuwe kindjes mee zouden doen.
Om dan Brenda en Sita voor te stellen, als nieuwekindjes op de créche.
Ondertussen waren de meeste kleintjes voorzien van een tuitbeker appelsap maar kwam Leontien binnen met flesjes die voor Brenda Raymond en Annemiek waren bestemd.
Direct keek Brenda verlangend naar het flesje en brabbelde, "Blenda Dlinke".
Toen Simone en Patricia zagen dat Brenda geen tuitbeker maar een flesje kreeg, brabbelde beide dat ze ook een flesje wilden.
Toen Leontien dat merkte zei ze, "in dat geval kom maar naast Annemiek liggen", terwijl ze ondertussen Brenda zat te voeden.
Waarbij het haar direct opviel hoe Brenda in haar rol opging, wat nog een keer bleek toen ze bijna 10 minuten later haar fles leeg had, en Leontien Brenda op de rug klopte Brenda prompt een flinke boer liet.

Nauwelijks was Brenda klaar of Annemiek nam haar plaats in, na weer bijna 10 minuten gevolgd door Raymond.
Terwijl Nathalie de kindjes die hun tuitbeker leeg hadden aan de tafel aan het kleuren zette.
Waarna ze bij Leontien kwam zitten een flesje pakte, en Patricia vroeg om bij haar te komen liggen.
Tot verwondering van Brenda kwam Patricia kruipend naar Nathalie toe, om zich dan bij Nathalie op haar schoot te nestellen
Waar ze al snel aan een speentje lag te lurken, terwijl Simone inmiddels bij Leontien alles vergetend haar flesje leeg zoog.
Toen Brenda opkeek naar het geluid zag ze dat Patricia terwijl ze rustig haar fles leegdronk lag te plassen.
Ondertussen kroop Brenda naar de speelmat om daar samen met Jan en Sita samen met de sesamstraatpoppen te spelen.
Toen ze dichterbij kwam leek het wel of Sita of Jan net had gepoept, want hoe dichter ze bij de mat kwam de lucht steeds beter te ruiken was.
Toen Brenda bij de 2 kindjes aansloot ging Sita net op haar billen zitten, waarmee ze de poep plat drukte, en de geur zich nog beter verspreidde.
Nu zag Brenda dat Sita een pruillip trok en hoorde haar brabbelen, "Sita bah daan".
Intussen waren alle andere kindjes gevoed en weer aan het spelen, maar had Leontien tot verbazing van Brenda Sita gehoord en zei, " ik ben bijna klaar dan zal ik je verschonen".

Omdat Brenda wel eens wilde zien hoe Leontien een mede peuter verschoonde bleef ze bij Sita en Jan spelen.
Totdat Leontien Sita meenam naar de kamer aan de andere kant van de grote zaal, hier aangekomen zag Brenda dat er naast een grote kast met luiers, en dito kleertjes een commode stond.
Ook zag Brenda dat er een box en een groot formaat kinderbadje stond.
Omdat Leontien de handen vol had aan de vieze luier van Sita had ze Brenda zolang in de box gezet.
Kijkend naar wat er op de commode gebeuren zag ze in haar ooghoek ook Raymond Simone en Patricia kruipend dichterbij kwamen, en zo te merken ook graag verschoond wilden worden.
Dan keek de kleine Brenda weer gefascineerd naar het proces wat zich afspeelde op de commode, waar Leontien inmiddels Jan verschoonde.
Waarbij Leontien inmiddels doorhad dat de kleine Brenda het verschil tussen jongetjes meisjes nog niet begreep, toen Brenda op het piemeltje van Jan wees en vroeg, " wa is da?"
Dan keek Leontien Brenda aan en zei, "dat vertellen we wel als je wat groter bent".
Intussen was Jan verschoond en was Simone aan de beurt, terwijl Nathalie Brenda meenam naar de andere commode haar hier op hielp en haar van onder begon uitte kleedden.

Aangekomen bij de romper merkte Nathalie al dat Brenda een verrassing voor haar had.
Aangezien Nathalie dat hier wel gewend was liet ze niets merken maar ging rustig door met het verschonen van Brenda.
Toen ze de luier van Brenda opende bleek dat Brenda inderdaad een vieze luier had.
Hier maalde Nathalie totaal niet om, sterker eigenlijk verwachtte ze van alle kindjes per dag dat ze hier waren minsten 1 poepluier.
Toen ze terwijl ze Brenda waste haar observeerde viel het Nathalie op dat Brenda alweer in haar eigen wereld verkeerde waardoor Brenda niet reageerde op wat Nathalie zei of deed.
Toen Brenda even later klaar was zette Nathalie haar in de box in afwachting van de lunch en nam dan Pascal en Patricia mee om te verschonen.
Hoewel ze Pascal vanochtend bijna niet had gehoord, vermoede ze wel dat hij zoals vaak weer een vieze luier had.
Toen Nathalie hem op wilde pakken hoorde Brenda hem brabbelen, "niet doe ikke sjoon "
Toen Nathalie hem toch oppakte hoorde Brenda en Simone Nathalie zeggen , "nee Pascal je bent nat en zo te ruiken heb je ook nu een poepje gedaan".
"Dus nu eerst een schone luier dan happie doen en dan lekker slaapje doen".
Nog wilde Pascal niet toegeven, maar het bleek Brenda al snel dat Nathalie zich niet voor de gek liet houden.

Dan keek Nathalie Pascal aan en zei, "Pascal eerst verschonen, dan mag je tot we gaan eten nog even spelen".
Om dan met een stemverheffing door te gaan, "als je nu niet luistert dan zwaait er wat zoals je weet".
Uit deze laatste woorden maakte Brenda op dat Pascal vaker lastig deed, maar al snel viel het haar op dat hij niet echt inbond.
Uiteindelijk werd nadat Pascal na nog wat geharrewar was verschoond lekker verder gespeeld.
Terwijl Brenda al gauw de grote beer die in het hoekje van de speelkamer stond had gevonden, er naar toe was gekropen en er nu lekker tegen aan leunde.
Dit voorbeeld bleek al snel gevolgd door Sita en Annemiek.
Nu had Brenda helemaal geen besef van tijd meer, iets wat ze pas merkte toen Leontien haar tegen kwart voor 12 kwam halen om te verschonen.
Toch werd eerst Pascal uitgenodigd om op de commode te komen liggen, direct begon Leontien Pascal van onder uitte kleedden aangekomen bij zijn luier zag Brenda die behoorlijk opbollen, wat betekende dat Pascal goed had geplast.
Toen Leontien Pascal even later had opgefrist zag Brenda dat, Leontien een setje pillen uit haar broekzak pakte Pascal op zijn zij duwde een pilletje uit de strip drukte, en deze in Pascal zijn anus duwde, om dan een schone TENA ULTIMA onder Pascal te duwen zijn billen talkte en Pascal weer op zijn rug draaide.
Om dan de schaamstreek te talken, toen hij even later zijn luier omhad en zijn romper was gesloten mocht hij op de rand van de commode komen zitten.
Waar hij tot verbazing van Brenda zijn broek niet terug kreeg, maar zag Brenda Leontien aankomen met een pyjama uit 1 stuk.
Voor ze het wist had Pascal die aan en was hij klaar.
Nadat ze Pascal op een stoeltje had vastgezet mocht de volgende op de commode plaatsnemen, hiervoor vroeg Leontien vrijwilligers.
Direct stapten Patricia en Simone naar voren, en stopte Leontien Patricia een speen in haar mond, en hielp haar op de commode, waar Patricia braaf ging liggen.
Zodat Leontien haar kon uitkleedden, en bleek dat ook Patricia een vieze luier had, die Leontien vakkundig verwijderde.
Hoewel Brenda met zowel Patricia als Simone had gespeeld, merkte Brenda nu pas dat Patricia tijdens het spelen als een peuter ongemerkt in haar luier had gepoept.
Toen Leontien Brenda verbaasd zag kijken zei ze, "ja Brenda net als jij dragen de meesten die hier komen in de vakantie 24/7 een luier, en slikken ze net als jij medicatie zodat ze het in die periode ongemerkt laten gaan en dus echt een luier nodig hebben".
"Sterker zoals je hebt gemerkt, gedragen de meesten zich als peuter van anderhalf jaar, en voor de gene waar dat niet zo is, verlangen Nathalie en ik in ieder geval iedere dag minstens een poepluier".
Ondertussen had Leontien de luier van Patricia geopend, en net toen ze deze weg wilde wegtrekken merkte Brenda dat Patricia lag te poepen.
Intussen op haar speen sabbelend en dat ze verder niet reageerde, ook zag Brenda dat dit tafereel een glimlach op het gezicht van Leontien toverde.
Direct toen Patricia was uitgepoept trok Leontien de luier weg en waste haar grondig alvorens haar een safariluier om te doen.
Waarna ook zij een pyjama uit 1 stuk aan kreeg, en van de commode af mocht komen.
Nu mocht Brenda op de commode komen liggen, en net toen Leontien haar vooral natte luier opende brabbelde Simone met een duim in haar mond, en de wijsvinger naar het op de plank staande vergrote kinderpotje wijzend , "Simoontje poe poe doen".
Dan zei Leontien, "Brenda even wachtte dan zet ik eerst Simone op het potje".

Nog voor ze was uitgesproken had Leontien het potje van de plank gehaald en was ze intussen Simone aan het helpen.
Waardoor die al snel op het potje zat te poepen, terwijl Leontien intussen Brenda een safariluier had omgedaan en verder aangekleed, zodat ze helemaal klaar weer op de grond stond.
Terwijl Leontien inmiddels met de vieze luier van Raymond bezig was.
Tot verbazing van Brenda poepte Simone net als even later Jan op het potje, wat beiden een compliment opleverde.
Toen tegen 10 voor 12 Simone en Jan een schone luier om hadden en Sita en Annemiek waren verschoond was het direct lunchtijd en zette Nathalie en Leontien alle kindjes in de bij beide tafels staande stoeltjes.
Direct viel het Brenda op dat 8baby's/peuters eten geven veel werk was, toch was het niet wat het leek want terwijl Nathalie Brenda Annemiek Simone en Patricia de in kleine stukjes gesneden brood zat te voeren, had Leontien de rest van een tuitbeker melk voorzien.
Om dan Nathalie te komen helpen, en waar Brenda dacht dat ze een perfecte peuter neer zette, ontdekte ze al snel dat Annemiek Simone en Pascal dit spelletje nog veel beter beheersten.
Om te beginnen prate Simone en Pascal helemaal niet meer, en ook het praten van Patricia leek nog veel meer op brabbelen dan bij Brenda.

Ook viel het Brenda op dat waar als zij klein was ze bestek nauwelijks vast kon houden, of optillen, Anemiek Simone maar ook Patricia dat gewoon van het blad van de kinderstoel op de grond veegden of zelfs gewoon lieten vallen.
Iets anders wat Brenda opviel was dat Simone en Patricia ook nu onder het eten hun luiers vulden zonder enige reactie te geven.
Behalve dan dat ze onbewust wat heen en weer schoven, voor zo ver de riem waar ze mee vastzaten aan de stoel dat tenminste toe liet.
Dat ze zelf ook maar een anderhalf jarige peuter was merkte ze toen ze niet of nauwelijks meer op Nathalie of Leontien reageerde toen die haar eten wilde geven.
Pas toen Nathalie met de eerste hap voor haar mondje verscheen ontwaakte Brenda, en hapte ze toe.
Ook merkte ze toen pas dat ze aan het poepen was, en er net wat plas haar luier ingegaan was.
Ondertussen genoot ze van de hapjes die Nathalie haar gaf zich niets aantrekkend van de wereld om haar heen.
Toen ze tegen half 1 klaar waren met eten, zette Nathalie Brenda in de box waar ze tot het middagdutje zou beginnen nog even mocht spelen.
Terwijl Brenda de ochtend de revue liet passeren ging de deur open en kwam er een mevrouw binnen met een meisje zo oud als Xantia.

Toen Brenda goed keek zag ze dat het Renske was, het vriendinnetje van Xantia.
Direct stapte Leontien naar de deur en nam Renske over van haar moeder, die haar nog een kus en een aai over de bol gaf en zei "wel lief doen hé kleine meid?".
Dan knikte Renske en keek om zich heen, en zag dan Sita en Brenda als kindjes die ze nog niet kende.
Direct ging ze op haar knietjes zitten en kroop dan naar Sita en direct daarna naar Brenda, en vroeg aan beide meisjes, "wie jij, ikke is Lenske".
Wat Brenda deed Brabbelen, "ikke Blenda en ikke 2 jaal ".
Dat hoorde ook Leontien die was komen kijken of Renske al een luier om had, maar die schudde haar hoofd," ikke nog nie luie om".
Weer keek Leontien Renske aan en zei, " kom dan maar, snel voor je het in je broek doet kleine meid".
Echter bleek al snel dat toen Leontien haar oppakte merkt ze dat ze al te laat was, want op het moment dat Leontien Renske omhoog hielp opende bij Renske haar sluizen en plaste ze in haar broek.
Onderweg vertelde Leontien aan Renske dat Brenda in haar rol anderhalf en nog geen 2 was.
Dan wilde Leontien vragen hoe Renske Brenda kende, maar net op dat moment begon Brenda weer te brabbelen terwijl ze achter Renske en Leontien aan kroop.
Hierop bleef Leontien staan en vroeg, "wat is er Brenda?".
"Ikke bij zijn", was alles wat Brenda zei. "kom dan maar, mee Brenda dan zal ik jullie even verzorgen en naar bed brengen".
Binnen gekomen zette Leontien Brenda in de box en hielp Renske op de commode.
Tot tevredenheid van Brenda kon ze vanuit de box precies zien wat Leontien deed.
Dan zag Brenda tot haar verbazing dat Renske geen luier omhad maar, het deze keer letterlijk in haar broek had gedaan.
Niet alleen was haar slipje drijfnat maar, zat bovendien vol poepvlekken, wat onder andere kwam omdat Renske met poep in haar slipje was gaan zitten.
Waardoor dat zowel aan haar billen als slipje plakte.
Toen Renske na 10 minuten eindelijk schoon was pakte Leontien een zetpil en de thermometer uit haar borstzak en legde de zetpil buiten het bereik van Renske op de rand van de commode.
Dan dwong ze Renske om haar benen op te trekken zodat Leontien de thermometer in haar anus kon plaatsen.
Bij het inbrengen van de thermometer gaf Renske een gilletje waaruit zowel Leontien als Renske afleidde dat Renske dat niet had verwachtte.
Op de vraag wat er allemaal gebeurde en wat het staafje was wat ze tussen haar billen voelde zitten, legde Leontien kalm uit wat de procedure van vanmiddag was.

Ondertussen deed de thermometer zijn werk, en haalde Leontien Brenda uit de box en legde haar op de commode aan de andere zijde.
Het uitkleedden en wassen van Brenda ging veel sneller als bij Renske, wat vooral kwam doordat Brenda natuurlijk al wel een luier omhad.
Bovendien had zij deze keer niet gepoept, waardoor al snel ook Brenda met opgetrokken benen en een thermometer in haar anus op de commode lag.
Na een paar minuten bleek dat ondanks dat het maar, een beetje was, beide meisjes wel verhoging hadden.
Ondertussen was Leontien bezig Brenda schoon te poetsen en inmiddels begonnen met het insmeren van haar billen en schaamstreek met talkpoeder.
Waarbij net toen Leontien Brenda de luier om wilde doen, Brenda plaste, ook deze keer zonder iets te merken.
Iets wat Renske die het allemaal zag gebeuren verbaasde.
Dat ze als ze naar de crëche ging zelf ook een pilletje slikte zodat ze het op de créche in haar luier deed vergat ze gemakshalve maar, even.
Ook Leontien liet niets los maar, ging gewoon door, zodat Brenda zoals gepland om kwart voor 1 in haar bedje lag.
Waar ze in de trappelzak moest gaan liggen, die direct werd gesloten, en vastgezet met een leiband zodat Brenda niet kon draaien.
Dan sloot Leontien het hek, en stopte ook Renske op de zelfde manier in, om dan Patricia en Simone te halen voor een zelfde behandeling als Brenda en Renske net hadden gehad.
Toen zij in hun bedje lagen waren Sita en Annemiek aan de beurt, waarbij Leontien merkte dat Sita wat gespannen was, aangezien het vandaag ook voor haar de allereerste keer was dat ze zo werd behandeld.

Iets wat Leontien vooral merkte toen ze ook voor Sita met de thermometer en een zetpil aankwam.
Waarbij Sita direct brabbelde, "nee niet doe hoef nie ikke niet ziek hoor".
Hierop keek Leontien haar aan en zei," dat weten we Sita, maar, jullie zijn hier op de créche omdat jullie het fijn vinden om klein te zijn en je als een peuter te gedragen, en die zijn over het algemeen nog niet zindelijk".
"Bovendien hebben die medicijnen niet alleen als bijwerking dat ze de spieren in je armen en benen verzwakken maar, zorgen ze er ook voor dat je geen controle hebt over je lichaamstemperatuur".
Dan keek Leontien Sita aan en vroeg, "begrijp je dat Sita?"

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 59 DE EERSTE KEER NAAR DE CRÉCHE DE MIDDAG

Dan keek Sita Brenda en Leontien aan, lachte en zei" de grote Sita geloofd van wel, maar voor de kleine Sita is dit veel te moeilijk".
Ondertussen had Leontien Sita in haar ledikant gelegd, vast geritst in de trappelzak en een speentje in haar mondje gestopt.
Dan keek ze de kleine meid aan en zei, " slaap lekker meisje", echter toen Leontien weg wilde lopen realiseerde Leontien zich dat ze door deze conversatie was vergeten om Sita en Annemiek te temperaturen.
Dus in plaats van te vertrekken kwam ze terug, opende de hekken en de trappelzakken om de meisjes dan van onderen uitte kleedden waarbij de luiers als slipjes omlaag gingen.
Om dan niet alleen bij Sita en Annemiek, maar ook bij Brenda heel voorzichtig een thermometer in de anus te duwen.
Inderdaad bleek zoals vaak ook nu bij alle 3 dat de medicatie een lichte verhoging veroorzaakte.
Direct maakte Sita door te knipperen met haar ogen Leontien duidelijk dat dit haar verbaasde.
Iets anders wat Sita verbaasde was dat ze tijdens het temperaturen had geplast, maar ook dat er een laagje poep op het staafje van de thermometer zat.
In de tussentijd hadden alle 3 de meisjes een speentje in hun mondje, maar geen gewoon speentje maar 1 waar Leontien even later een slang van de boven de bedjes hangende melkflesjes op aansloot, zodat er met enige regelmaat melk hun mondjes inliep.
Waardoor ze ook tijdens het middagdutje regelmatig zouden plassen, maar in de loop van de middag ook nog zouden poepen aangezien er in de melk een laxeermiddel was opgelost.
Al snel lagen alle kindjes in dromenland, waarna tegen half 3 de eersten weer ontwaakten, waaronder Brenda en Raymond terwijl Sita Simone en Pascal nog lekker sliepen.
Terwijl de rest rustig wakker werd, merkte Brenda dat bijna alle kindjes in hun slaap hadden geplast, en Annemiek en Pascal ook gepoept
Jan dacht dat hij alleen had geplast, totdat Leontien hem hielp op de rand van het ledikant te gaan zitten, nu merkte Jan dat hij in zijn eigen ontlasting zat, wat direct tranen deed stromen.
Nadat Leontien onder andere Brenda had verschoond en ze aan Jan zijn viezeluier begon werd Renske wakker.

Nog helemaal schoon, tenminste dat dacht ze, maar ze had wel degelijk geplast en toen ze voor zo ver dat ging bewoog was dat genoeg om haar darmen te activeren zodat ze begon te poepen, waarbij het maar goed was dat het met kleine beetjes ging zodat haar al aardig gevulde luier het hield.
Dan haalde Leontien Renske uit haar bedje, en legde haar op de commode waar ze grondig werd gewassen en opnieuw geluierd.
Op het moment dat Brenda op haar beurt wachtte merkte ze dat waar Renske van de behandeling genoot, Sita juist erg aan de voor haar nieuwe situatie moest wennen.
Wat ook Nathalie opmerkte toen ze Sita verschoonde, en Sita juist op dat moment ongemerkt plaste, waarbij de urine over Nathalie haar handen stroomde.
Toen Sita dat zelf in de gaten had, werd ze direct knalrood, wat Nathalie neutraliseerde en zei, dat het erbij hoorde en niet iets was om zich voor te schamen, " Sita dat doen kindjes van 18 maanden nou één keer".
Direct nadat even later alle kindjes waren verschoond was het tijd voor wat drinken, waarbij iedereen die vanochtend een flesje had gehad dat nu weer kreeg.
Direct zag Brenda dat Annemiek en Patricia hier niet op hadden gerekend maar Leontien zei direct," iedereen die vanochtend het drinken in een flesje heeft gehad, blijft voorlopig de fles krijgen".
"Jullie hebben hiermee ingestemd en dan blijft dat niet bij éénmaal gesnapt?"
Direct zag Brenda dat de meisjes wilden protesteren maar, Leontien zei, "nee meiden dat jullie vanochtend een flesje wilden betekend dat jullie je nog te klein voelen voor een tuitbeker, laat staan een openbeker".
Van dit antwoord schrokken de 3 meisjes, wat ook nu bij Simone en Patricia resulteerde in een spontane plas, en Annemiek niet alleen plaste maar ook poepte.
Dat van die laxeerpillen van vanochtend wisten de meisjes niet, laat staan dat ze wisten dat er nu net weer één in het drankje zat terwijl de eerste nog niet was uitgewerkt.
Terwijl Brenda ondertussen met blokken zat te spelen viel het haar ineens op dat ze Renske en Nathalie na het slaapje nog niet weer had gezien.
Hierop kroop ze weg, om even later in een hoekje te komen, wat ze nog niet kende, vlakbij gekomen hoorde ze stemmen maar verstond niet wat er werd gezegd.

Nog dichterbij komend zag Brenda dat Renske inmiddels helemaal naakt in een tillift boven de badkuip hing, waar Nathalie haar nu voorzichtig in liet zakken.
Daarbij goed oplettend dat Renske met haar hoofd boven water bleef.
In het water beland begon Nathalie Renske grondig te wassen, terwijl Brenda de badkamer in zich opnam zag ze de poepluier van Renske boven in de emmer liggen.
Ook viel het Brenda op dat het badwater al snel bruin kleurde.
Na nog 5 minuten was Renske helemaal schoon en hielp Nathalie haar weer uit het bad en op de commode. waar Brenda zag dat terwijl ze werd
verzorgd Renske weer lag te plassen en het verschoonkussen dus nat werd.
Terwijl Renske geen enkele reactie gaf, alsof ze het niet voelde, terwijl Nathalie Renske een dikke safariluier omdeed.
Toen dat was gebeurt was Brenda wel uitgekeken, en kroop ze naar de grote speelmat waar ze samen met Annemiek en Simone met de poppen begon te spelen.
Hoewel Brenda haar luier wel vochtig voelde worden trok ze zich hier niets van aan, en speelde gewoon door denkend dat Nathalie haar toen ze met Renske bezig was niet had opgemerkt.

Echter zonder dat Brenda het had gemerkt had Nathalie haar wel degelijk zien kijken, maar ook had ze de gevulde luier van Brenda gezien en vond dat deze aan vervanging toe was.
Intussen had Nathalie Renske in een naast de commode staande kinderstoel gezet, om vervolgens de protesterende Brenda in één beweging van de grond te plukken en op de commode te leggen.
Om direct toen Brenda op haar rug lag haar broek omlaag te trekken en haar romper te openen, waarbij Nathalie al rook dat ze het bij het rechte eind had, en Brenda merkte dat Nathalie zich niet liet foppen.
Waar ze dacht dat Nathalie en Leontien poepluiers vervelend vonden, merkte Brenda nu dat Nathalie dat juist stimuleerde.
Binnen 5 minuten was Brenda weer schoon, en mocht ze weer spelen totdat ze tegen kwart voor 4 in één grote kring werden gezet en er samen kinderliedjes werden gezongen en er wat werd voorgelezen, uit boekjes als rupsje nooit genoeg Pinkeltje, en Paulus de boskabouter.
Net als alle kindjes vond Brenda het prachtig, zo vloog het laatste uurtje van vandaag voorbij, en was het al snel tijd om op te ruimen en de jasjes aan te trekken.
Tot verbazing van Brenda kregen Raymond Annemiek en Renske geen jasje aan, maar werden ze in een kinderstoel gezet.

Toen Leontien Brenda verbaasd zag kijken vertelde ze dat, pappa of mamma weg moesten of het druk hadden en er geen oppas was, er de mogelijkheid was om op de créche te blijven slapen.
Direct zag Leontien Brenda glimmen, dat wilde Brenda wel, maar Leontien vertelde haar dat je daarvoor 24 uur van te voren moest worden aangemeld.
Terwijl Leontien dat vertelde kwamen de meeste ouders binnen om hun kleintjes op te halen, terwijl de kindjes die vanavond bleven slapen in afwachting van het avondeten voor de tv werden gedropt.
Direct toen wij binnen waren maakte Brenda me duidelijk dat ze ook op de créche wilde blijven slapen, maar tante maakte haar direct duidelijk dat we nu naar huis gingen, maar we dit voor een ander keertje zouden bewaren.
Om me dan verbaasd aan te kijken en te vragen, "wat heb jij nu aan Xantia?"
Om nog voor ik kon antwoordden de volgende vraag af te vuren, " hoe was jou dag Xantia?"

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 60 EEN DAG VOOR MEZELF

Nauwelijks waren we weer thuis of tante vroeg of ik in plaats van een echte luier, een trainingsbroekje wilde.
Eerlijk gezegd wilde ik niets liever, iets wat ik niet toe durfde te geven maar, mijn stralende gezicht was voor tante Hanna genoeg om te weten wat ik wilde.
Binnen 2 minuten had ik mijn luier af en een broekje aan, mijn net afgedane luier bekijkend zag ik dat deze helemaal droog was.
Dan keek tante me aan en zei, " nou Xantia als je verstandig bent, gebruik je deze dag om je Engels maar ook je maatschappijleer een beetje bij te houden".
" Waarbij je ondertussen er op let dat jij je broekje drooghoudt".
Dit voorstel leek me wel wat, direct pakte ik mijn lesboeken en aantekeningen en gemaakte werk erbij en begon dat door te nemen.
Al snel concentreerde ik me op mijn schoolwerk, waarbij tante me regelmatig van drinken en lekkers voorzag maar, bewust niet vroeg of ik nog droog was.
Wat aan het broekje te voelen wel het geval was, tegen 11uur maatschappijleer afsluitend, voelde ik de aandrang die erop duidde dat dat ik moest plassen.
Direct legde ik alles neer en spoedde me naar de wc, ondertussen bewust mijn blaas aanspannend.
Op het toilet wist ik niet hoe snel ik mijn broek en het trainingsbroekje moest laten zakken, zo snel als het broekje op mijn enkels zat en ik op de wc plaste ik bewust uit, en inspecteerde ondertussen het luierbroekje, waar tot mijn eigen verbazing slechts een paar druppels in zaten.
Toen ik even later was uit geplast kon ik het broekje dan ook zo weer omhoog trekken.
Waarna ik mijn handen waste en terug liep naar de tafel en verder ging met mijn schoolwerk, tot we tegen 12 uur gingen lunchen.
Waarbij ik me ondanks de drukke ochtend helemaal zelf redde.
Na de lunch en het helpen met afruimen en afwassen wilde tante me toch controleren, iets wat ik wilde weigeren, aangezien ik zeker wist dat ik helemaal droog was.
Toch liet ik het toe, terwijl ik ondertussen stilletjes in mijn vuistje lachte, helemaal toen tante dat bevestigde en me daarvoor een compliment gaf.
Toen dat was gebeurt wilde ik verder met Engels maar, tante zei, "Xantia je hebt vandaag al genoeg voor school gedaan, als ik jou was zou ik een stukje gaan fietsen".
Hm hier had ik wel zin in, en eigenlijk wilde ik wel naar mamma, dus vroeg ik of ik naar mamma mocht.
Direct zei tante, "wat mij betreft wel maar, ik ga hiervoor eerst je vader bellen om te overleggen " ga jij ondertussen maar, verschonen en wat lezen dan hoor je het zo wel".
Direct pakte ik mijn Engelse leesboek, waarop tante zei, "je mag wel een Nederlands boek pakken hoor Xantia".
Opkijkend zei ik, " ja tante maar, buiten dat het leerzaam is, is het ook een spannend boek".
"Nou goed hoor, Xantia", ondertussen zat ik te lezen en was tante aan het bellen met het verpleeghuis.
"Goeiemiddag ik bel even over de situatie van mevrouw Munniks, haar dochter wil haar vanmiddag bezoeken".
"Wat zegt u?, o ze gaat redelijk vooruit, en haar dochter is welkom, goed ik zal haar zeggen dat ze vanaf 3 uur welkom is".

Terwijl tante aan de telefoon zat was ik aan het lezen, toen tante de verbinding had verbroken kwam ze direct informeren naar mijn broekje, en terwijl ze mij controleerde zei ze, dat ik van 3 tot 4 uur welkom was.
Maar, ook dat mamma heel langzaam vooruit ging, waarna ze vervolgde dat ze me tegen 4 uur zou komen halen, en we dan samen Brenda van de créche zouden halen.
Toen ik op de klok keek zag ik dat het bijna half 2 was, en besloot om me klaar te maken, aangezien ik over een half uur weg moest.
In de badkamer bleek het broekje nu niet meer droog genoeg om langer aan te houden, ondanks dat ik nauwelijks geplast had.
Toen ik een schoon broekje wilde pakken keek tante me aan en zei, " zou je niet beter een gewone luier pakken Xantia?"
Toen ik haar aankeek zei ze, " het eerste is dat, het zeker 20 minuten fietsen is het 2e is dat je ondanks dat je het rustig aan doet je toch moe wordt".
Dan zei ik terwijl ik tante aankeek, " ja tante dat is inderdaad beter".
Toen ik was aangekleed wilde ik direct weg aangezien het bijna 2 uur was, en ik voor 3uur daar wilde zijn,

BIJ MAMMA

Al snel was ik onderweg waar ik wel merkte dat ik na een heftig jaar tot stilstand kwam, wat zich vertaalde in een natte en vieze luier.
Waar ik al direct van baalde, iets wat nog erger werd toen ik in de verte Theo en Piet met nog 2 andere jongens zag naderen.
Bij mij gekomen werd ik door Theo en Piet hartelijk begroet, en vroegen ze direct waar ik naar toeging, en totaal niet reagerend op mijn gevulde luier.
De 2 jongens die bij ze waren stonden echter klaar om daar wel vervelende opmerkingen over te maken.
Toen de eerste zijn mond open trok en begon van, "grote peuter heeft in haar broek gepoept", kapte Theo dat tot mijn grote verbazing direct af met de woorden, "bek houden of je kunt een blauwoog van me krijgen".
Ondertussen stond de andere jongen die Jochem heette te lachen, waarop Piet die pal voor Jochem was gaan staan zijn knie optrok en Jochem precies in zijn kruis trof.
Direct reageerde Jochem, "ik dacht dat jullie haar ook een peuter vonden?"
Ondertussen waren we bij een bankje aangekomen waar de 4 jongens gingen zitten, terwijl ik door fietste.
Maar, vroegen Theo en piet of ik er bij kwam zitten.
Na een korte aarzeling deed ik dat, en vertelde Theo en Piet van de keer dat zij het op mij gemunt hadden en Renske ineens opdook, "zodat we beide direct een koekje van eigen deeg kregen".
Direct zag ik Jochem en Lars knikken voor hij wegliep bij me komen om excuses aan te bieden, waarmee voor mij de kous afwas.
Waarna ik mijn weg vervolgde om precies op tijd aan te komen.
Bij binnenkomst zag ik dat mamma in een rolstoel aan de leestafel een boek las.
Toen ze mij binnen zag komen verscheen er een glimlach op haar gezicht.

Direct ging ik zitten en vertelde wat ik in de ochtend had gedaan en dat Brenda naar de créche was
Dan vroeg mamma, "en verder Xantia?"
"Verder niets mam", antwoordde ik.
Dan keek ze me aan en zei, "daar trap ik niet in Xantia ik zie aan je gezicht dat er iets heftigs is gebeurt".
"Nee hoor, behalve dat ik op weg hiernaar toe weer eens alles in mijn luier heb gedaan en vergeten ben om schone luiers mee te nemen".
Wat nog waar was ook.
Hoewel ik wist dat ze een extra luier niet zouden missen, vond ik het toch vervelend dat ik nu om een luier moest vragen.
Ondertussen kwam er een zuster binnen om mamma te verschonen maar, die liep direct weer weg toen ze merkte dat ik op bezoek was en ook nodig verschoond moest worden.
Wat net als de vorige keer inderdaad geen probleem was, want Barbara zei direct," zoals je weet hebben we hier luiers genoeg, dus 1 meer of minder maakt voor ons geen verschil Xantia".
Toen Barbara even later weer binnen kwam werd ze gevolgd door Theo en piet maar, van wat ik nog meer zag viel mijn mond open van verbazing.