luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 47 OPPAS VOOR BRENDA
Wat Lea bleek te zijn," gaat het goed Xantia?"
"Ja hoor Lea, Brenda is echt een lieve peuter, het enige minpuntje was dat ze eerst niet in bad wilde" "maar er even later ook niet meer uit".
"Ha ha herkenbaar", grinnikte Lea, "Brenda gaat echt helemaal op in haar rol".
Dan keek ik Lea aan en zei," ja dat heb ik gemerkt, eerst toen ze met haar blokken zat te spelen en even later toen we even zaten te praten".
Dan keek Lea me aan, terwijl Brenda doorspeelde alsof wij er niet waren en begon.
"Dan heb ik nog een vraag, het ziet er naar uit dat het vanavond heel laat wordt, zou jij willen blijven slapen vannacht?".
"In dat geval kan je in het gewone bed van Brenda slapen, die slaapt vannacht in haar ledikantje".
Dan zei ik, "jawel alleen heb ik geen pyjama en kleding voor morgen meegenomen" maar ook geen luiers meer, ik heb er nu uit nood 1 van Brenda moeten pakken".
Dan keek Lea me aan en zei," maak je daarover geen zorgen, ik ga nu je oom en tante bellen en dat regelen".
"Dan wat anders ook voor eten is gezorgd, in de koelkast staat zowel voor jou als voor de kleine meid een magnetronmaaltijd klaar".
Dan voelde ik dat ik moe begon te worden en zuchtte, "ik hoop dat ik nog fit genoeg ben om Brenda te helpen maar ook om zelf te kunnen eten".
"Ook dat zal ik met je oom en tante bespreken Xantia".
"Dankjewel Lea", "graag gedaan Xantia je doet het geweldig, maar denk er wel aan dat Brenda om 7 uur in haar bedje ligt hé?"
"Ja Lea komt goed".
Dat Lea woord hield bleek toen tegen kwart over 5 de telefoon ging, wat tante Hanna bleek te zijn.
Die zei," in principe vinden we het goed, mits je beloofd dat je het niet te laat maakt, en geen gekke dingen doet Xantia".
Dan hing ik op en speelde wat met Brenda, die dat prachtig vond, totdat 20 minuten later de bel ging.
Waar ik dacht dat het oom of tante zou zijn, bleken Renate en Mirella voor de deur te staan.
Direct bij binnenkomst zei Mirella dat ze Brenda wel eens als peuter wilde zien.
Om bij binnenkomst verbaasd te vervolgen," Brenda doet echt wat een echte peuter ook doet".
Dan zagen we zelfs dat Brenda een blokje in haar mond wilde stoppen, wat zelfs bij haar gelukkig niet paste maar, ik zei wel dat ze dat niet mocht doen.
Terwijl wij even zaten te praten, zat Brenda ongemerkt te poepen terwijl ze ongestoord doorspeelde.
Dat kwam ook omdat als ze een peutertje was, ze medicatie kreeg zodat de peuterrol 100 procent was.
Dan keek Renate Mirella en mij aan en vroeg Renate, "wie van jullie is er aan het poepen meiden?".
Hierop keken Mirella en ik elkaar aan en zeiden dan tegelijk, "ik niet Renate".
Dan keek Renate ons weer aan en vroeg," en jullie denken dat ik dat geloof meiden?"
Daarop zei ik," roep Brenda maar, bij je en ruik maar".
Nu keek Renate me ongelovig aan en zei dan," ja he Xantia of je ontkent je eigen vieze luier, of je houdt je zus de hand boven het hoofd".
Hieruit maakte ik op dat Renate me niet geloofde.
Dan zei ik, "roep Brenda maar, bij je en ruik maar."
Dan terwijl ik de maaltijd voor Brenda in de magnetron zette, riep Renate Brenda bij zich en rook eens.
Na te hebben geconstateerd dat Brenda inderdaad had gepoept, nam Renate haar mee naar boven om Brenda te verschonen.
Boven gekomen legde ze Brenda op een lage lange kast die was omgevormd tot commode.
Ook zag Renate dat er een op maat gemaakt verschoonkussen op lag, waar Brenda direct bij binnenkomst opkroop en ging liggen.
Dan keek Renate waar de luiers lagen en zag dat die op de boven de commode aangebrachte plank lagen.
Direct pakte Renate een printluier doekjes en talkpoeder, en opende dan de broek en de romper van het verbaasd kijkende meisje.
Bij de luier aangekomen begon er een poeplucht de kamer in te drijven, die bijna niet te harde was.
Dan keek Renate Brenda aan en zei," nou Brenda Xantia heeft niets te veel gezegd je lijkt inderdaad sprekend op een anderhalfjarige peuter".
Terwijl Renate Brenda verder verzorgde merkte ook zij dat Brenda nu niet zindelijk was.
Want terwijl Renate bij Brenda de schaamstreek schoonpoetste, zag ze dat er een beetje plas naar buiten sijpelde.
Terwijl Brenda er zo rustig bij lag alsof er niets bijzonders was.
Ondertussen gaf beneden Mirella mij een pak maxi luiers en 2 losse ultima en vroeg dan, "Xantia hoe heb je dat in de tussentijd opgelost?".
" Gewoon een printluier van Brenda gepakt", dan vertelde ik nog over het logeren bij mamma wat me erg was mee gevallen.
Toen 10 minuten later Renate met de kleine Brenda beneden kwam was het direct etenstijd, en zette Renate Brenda direct in de kinderstoel en het bijbehorende tuigje vast en deed haar de slab voor.
Dan keek Renate mij aan en vroeg, "en wat doe jij Xantia?".
"Eten", antwoordde ik," ja dat snap ik wijsneus maar ben je instaat om zelf te eten of moeten we niet alleen Brenda maar ook jou helpen?".
Dan keek ik Renate aan en zei, " ik wordt inderdaad moe maar, wil het wel zelf doen".
Toen Renate in de koelkast keek, zag ze dat er voor zowel Brenda als mij een quiche klaar stond.
Hierop zei Renate," ik denk dat het nu wel kan Xantia", terwijl ze de 1e quiche in de oven zette.
Toen de 1e quiche klaar was, was die voor Brenda aangezien die om 7 uur moest gaan slapen.
Terwijl Renate en ik de tafel dekten, zaten Mirella en Brenda in de woonkamer op de bank waar Mirella Brenda voorlas uit Jip en Janneke.
Even later waren we zo ver dat Brenda en ik aan tafel konden maar, dan zei Renate.
"Hé Xantia moet je eens kijken hoe lief Brenda tegen Mirella aanligt".
Om dan te vervolgen," het lijkt wel of ze net als een echte peuter helemaal in het verhaal opgaat.
Dan zei ik, "dat lijkt niet alleen zo, dat doet ze ook", ondertussen was ook de quiche voor Brenda klaar, en stonden de meiden op, waarbij het Mirella nu pas opviel dat, ze tijdens het voorlezen had geplast, en ook dat Brenda intussen nat was.
Dat laatste merkte ook Renate toen ze Brenda oppakte en in de kinderstoel zette.
Net op het moment dat ze Brenda had vastgezet en de slab had omgedaan rook ze poep.
Direct besefte Renate dat het toch echt Brenda was maar, die keek alleen maar, naar de lekkere quiche die Renate intussen uit de oven haalde.
Aan mij gaf, en die ik meenam naar de tafel, waar ik de quiche in stukjes sneed en Brenda begon te voeren.
De ham/kaas quiche smaakte haar best en waar Mirella weliswaar een slab voor had en ze wat saus morste, kon ze wel zelf eten.
Terwijl Renate de volgende quiche in de oven zette.
Dan vroeg Mirella terwijl ze Brenda een hapje gaf, "lekker Brenda?".
Direct keek Brenda op " lekkul happie" brabbelde Brenda.
Dan zei Mirella, "goed zo meid", ondertussen konden ook Renate en ik aanschuiven, en eten.
Ondanks dat ik zelf kon eten en mijn slab schoon hield, kon ik niet ontkennen dat ik moe werd.
Dat zag Renate ook, wat haar deed vragen," Xantia red jij het de rest van de avond?".
"Of moet ik hier blijven om jou te helpen?".
Terwijl ik nadacht keek Renate me aan en zei," denk er aan ik wil een eerlijk antwoord.
Dan keek ik haar aan en zei, "als jullie de tafel afruimen en de afwas willen doen, redt ik het verder wel alleen
Ondertussen had Renate Brenda bevrijd uit haar stoel, en zag ik dat die alweer op de speelmat lag te spelen.
Dan maakte ik haar flesje voor het slapen klaar, en riep Brenda bij me omdat het bijna half 7 was en Brenda over een half uur in bed moest liggen.
Terwijl ik de waterkoker aanzette en melkpoeder in de fles deed, merkte ik dat ik moest plassen en terwijl ik naar de wc liep, vroeg ik of Mirella even op Brenda wilde letten.
Gelukkig was ik op tijd en zelfs bijna droog, toen ik terugkwam vroeg Renate" Xantia red jij het verder zelf met Brenda?".
Toen ik een bevestigend antwoord gaf keek Renate Mirella aan en zei," kom Mirella we gaan".
Dan zei ik terwijl ik Brenda bij me riep, " dat is goed, wel thuis en slaap lekker".
Toen ik even later Brenda aan het voeden was, hoorde ik eerst wat pruttelen, en toen ik opkeek zag ik de luier van Brenda opbollen wat er op duidde dat de kleine meid lag te poepen.
Toen Brenda 3 minuten later de fles leeg had, liet ze ook nu een boertje, en keek ik op het lijstje wat ik nu moest doen
Dan nam ik haar mee legde haar op de commode en pakte dan alle benodigde spullen.
Dan begon ik Brenda uitte kleedden, en te wassen wat mede door de poepluier een best karwei was.
Ondertussen had ik gezien dat ik Brenda moest temperaturen en daarna een zetpil inbrengen maar ook dat ze een VLESIA nachtluier om moest, en waar ik die kon vinden.
Toen Brenda mij met de zetpil en de thermometer zag aankomen begon ze direct te sputteren.
"Nee Santi da wi i nie", hierop keek ik haar aan en zei," dat begrijp ik lieverd maar jou mamma heeft een briefje voor mij achtergelaten hoe ik jou moet verzorgen, en ook dat ik jou moet temperaturen, en ook hoe ik dat moet doen".
" Ook staat er op het briefje dat ik een pilletje in je poepgaatje moet stoppen".
Dan keek ze me aan en brabbelde nog een keer," da wil ik nie Santi".
Hierop keek ik Brenda aan en zei," het spijt me Brenda maar, het moet dus blijf maar even liggen des te eerder is het klaar"
Dan liep ik weg om een luier een zetpil en de thermometer te pakken, toen ik anderhalve minuut later terug kwam lag Brenda nog rustig op haar rug maar had wel geplast.
Dan vroeg ik, "Brenda draai eens op je zij met je billetjes naar mij toe".
Onder het slaken van een diepe zucht deed ze wat ik haar vroeg, dan duwde ik met mijn linkerhand haar billen uit elkaar en met mijn rechterhand de thermometer naar binnen.
Terwijl de thermometer zijn werk deed, vouwde ik haar nachtluier open en legde deze onder haar billen.
Dan zag ik dat het matje wat onder Brenda lag echt nodig was, aangezien Brenda lag te plassen.
Dan trok ik voorzichtig de thermometer naar buiten en bekeek de uitslag, 38, 4.wat ik voor Lea noteerde, dan bracht ik de zetpil in en deed de nachtluier bij Brenda om.
Toen ik de luier onder Brenda had geschoven vroeg ik haar of ze op haar rug wilde draaien, maar Brenda reageerde totaal niet.
Pas toen realiseerde ik me dat ik haar al zeker 10 minuten niet meer had gehoord.
Toen ik goed keek zag ik dat Brenda in slaap was gevallen, en hoewel ik het er eerst niet mee eens was wel blij dat Brenda intussen op haar bed was gaan liggen.
Hierdoor kon ik haar nadat ik haar met enige moeite had aangekleed zo instoppen.
Dan ging ik naar beneden om onder het genot van een kop koffie naar het nieuws te kijken, om dan vervolgens tegen half 9 zelf naar bed te gaan.
Aangezien ik maandag weer een lange schooldag had.
Zo hoorde ik totaal niet dat tegen kwart over 9 de ouders en broers van Brenda thuiskwamen, en Jarno en zijn broer Willem een kwartier later naar boven kwamen, om tanden te poetsen en te gaan slapen.
Echter toen even later Thomas en Lea met een zwak zaklampje bij Brenda en mij naar binnen schenen werd ik wakker.
Bijna direct stond ik naast mijn bed klaar om beneden verslag uitte brengen, iets wat Lea me wilde beletten maar ik zei, " Lea ik sta erop".
Dan zei Lea ,"nou in dat geval kom maar, mee Xantia".
Beneden gekomen en plaats genomen aan de grote tafel, deed ik onder het genot van een mok thee uitgebreid verslag.
Ook het bezoek van Mirella en Renate werd uitgebreid verteld maar, het ging toch vooral over Brenda die zich volledig als een peuter van anderhalf jaar gedroeg.
Dan vervolgde ik, "in principe gedraagt ze zich voorbeeldig behalve toen ze in bad moest, maar ook toen ze er weer uit moest.
" Ook toen ik haar wilde temperaturen en de zetpil wilde inbrengen deed ze moeilijk".
Dan zei zowel Lea als Thomas, "dat kennen we van onze kleine meid Xantia dat doet ze bijna altijd".
Dat het moet is om vervelende bijwerkingen te voorkomen en, ze zo echt voelt wat het is om afhankelijk te zijn".
Dan keek ik Thomas aan en vroeg," hoe moet dat morgen naar school, ook geluierd?"
Dan zei Lea ," nee Xantia maar, wel met een pullipbroekje zodat als ze een plasje verliest wel beschermd is."
Ondertussen had ik mijn thee op en stond op het punt om naar boven te gaan maar bleef dan aarzelend staan.
Wat Lea bleek te zijn," gaat het goed Xantia?"
"Ja hoor Lea, Brenda is echt een lieve peuter, het enige minpuntje was dat ze eerst niet in bad wilde" "maar er even later ook niet meer uit".
"Ha ha herkenbaar", grinnikte Lea, "Brenda gaat echt helemaal op in haar rol".
Dan keek ik Lea aan en zei," ja dat heb ik gemerkt, eerst toen ze met haar blokken zat te spelen en even later toen we even zaten te praten".
Dan keek Lea me aan, terwijl Brenda doorspeelde alsof wij er niet waren en begon.
"Dan heb ik nog een vraag, het ziet er naar uit dat het vanavond heel laat wordt, zou jij willen blijven slapen vannacht?".
"In dat geval kan je in het gewone bed van Brenda slapen, die slaapt vannacht in haar ledikantje".
Dan zei ik, "jawel alleen heb ik geen pyjama en kleding voor morgen meegenomen" maar ook geen luiers meer, ik heb er nu uit nood 1 van Brenda moeten pakken".
Dan keek Lea me aan en zei," maak je daarover geen zorgen, ik ga nu je oom en tante bellen en dat regelen".
"Dan wat anders ook voor eten is gezorgd, in de koelkast staat zowel voor jou als voor de kleine meid een magnetronmaaltijd klaar".
Dan voelde ik dat ik moe begon te worden en zuchtte, "ik hoop dat ik nog fit genoeg ben om Brenda te helpen maar ook om zelf te kunnen eten".
"Ook dat zal ik met je oom en tante bespreken Xantia".
"Dankjewel Lea", "graag gedaan Xantia je doet het geweldig, maar denk er wel aan dat Brenda om 7 uur in haar bedje ligt hé?"
"Ja Lea komt goed".
Dat Lea woord hield bleek toen tegen kwart over 5 de telefoon ging, wat tante Hanna bleek te zijn.
Die zei," in principe vinden we het goed, mits je beloofd dat je het niet te laat maakt, en geen gekke dingen doet Xantia".
Dan hing ik op en speelde wat met Brenda, die dat prachtig vond, totdat 20 minuten later de bel ging.
Waar ik dacht dat het oom of tante zou zijn, bleken Renate en Mirella voor de deur te staan.
Direct bij binnenkomst zei Mirella dat ze Brenda wel eens als peuter wilde zien.
Om bij binnenkomst verbaasd te vervolgen," Brenda doet echt wat een echte peuter ook doet".
Dan zagen we zelfs dat Brenda een blokje in haar mond wilde stoppen, wat zelfs bij haar gelukkig niet paste maar, ik zei wel dat ze dat niet mocht doen.
Terwijl wij even zaten te praten, zat Brenda ongemerkt te poepen terwijl ze ongestoord doorspeelde.
Dat kwam ook omdat als ze een peutertje was, ze medicatie kreeg zodat de peuterrol 100 procent was.
Dan keek Renate Mirella en mij aan en vroeg Renate, "wie van jullie is er aan het poepen meiden?".
Hierop keken Mirella en ik elkaar aan en zeiden dan tegelijk, "ik niet Renate".
Dan keek Renate ons weer aan en vroeg," en jullie denken dat ik dat geloof meiden?"
Daarop zei ik," roep Brenda maar, bij je en ruik maar".
Nu keek Renate me ongelovig aan en zei dan," ja he Xantia of je ontkent je eigen vieze luier, of je houdt je zus de hand boven het hoofd".
Hieruit maakte ik op dat Renate me niet geloofde.
Dan zei ik, "roep Brenda maar, bij je en ruik maar."
Dan terwijl ik de maaltijd voor Brenda in de magnetron zette, riep Renate Brenda bij zich en rook eens.
Na te hebben geconstateerd dat Brenda inderdaad had gepoept, nam Renate haar mee naar boven om Brenda te verschonen.
Boven gekomen legde ze Brenda op een lage lange kast die was omgevormd tot commode.
Ook zag Renate dat er een op maat gemaakt verschoonkussen op lag, waar Brenda direct bij binnenkomst opkroop en ging liggen.
Dan keek Renate waar de luiers lagen en zag dat die op de boven de commode aangebrachte plank lagen.
Direct pakte Renate een printluier doekjes en talkpoeder, en opende dan de broek en de romper van het verbaasd kijkende meisje.
Bij de luier aangekomen begon er een poeplucht de kamer in te drijven, die bijna niet te harde was.
Dan keek Renate Brenda aan en zei," nou Brenda Xantia heeft niets te veel gezegd je lijkt inderdaad sprekend op een anderhalfjarige peuter".
Terwijl Renate Brenda verder verzorgde merkte ook zij dat Brenda nu niet zindelijk was.
Want terwijl Renate bij Brenda de schaamstreek schoonpoetste, zag ze dat er een beetje plas naar buiten sijpelde.
Terwijl Brenda er zo rustig bij lag alsof er niets bijzonders was.
Ondertussen gaf beneden Mirella mij een pak maxi luiers en 2 losse ultima en vroeg dan, "Xantia hoe heb je dat in de tussentijd opgelost?".
" Gewoon een printluier van Brenda gepakt", dan vertelde ik nog over het logeren bij mamma wat me erg was mee gevallen.
Toen 10 minuten later Renate met de kleine Brenda beneden kwam was het direct etenstijd, en zette Renate Brenda direct in de kinderstoel en het bijbehorende tuigje vast en deed haar de slab voor.
Dan keek Renate mij aan en vroeg, "en wat doe jij Xantia?".
"Eten", antwoordde ik," ja dat snap ik wijsneus maar ben je instaat om zelf te eten of moeten we niet alleen Brenda maar ook jou helpen?".
Dan keek ik Renate aan en zei, " ik wordt inderdaad moe maar, wil het wel zelf doen".
Toen Renate in de koelkast keek, zag ze dat er voor zowel Brenda als mij een quiche klaar stond.
Hierop zei Renate," ik denk dat het nu wel kan Xantia", terwijl ze de 1e quiche in de oven zette.
Toen de 1e quiche klaar was, was die voor Brenda aangezien die om 7 uur moest gaan slapen.
Terwijl Renate en ik de tafel dekten, zaten Mirella en Brenda in de woonkamer op de bank waar Mirella Brenda voorlas uit Jip en Janneke.
Even later waren we zo ver dat Brenda en ik aan tafel konden maar, dan zei Renate.
"Hé Xantia moet je eens kijken hoe lief Brenda tegen Mirella aanligt".
Om dan te vervolgen," het lijkt wel of ze net als een echte peuter helemaal in het verhaal opgaat.
Dan zei ik, "dat lijkt niet alleen zo, dat doet ze ook", ondertussen was ook de quiche voor Brenda klaar, en stonden de meiden op, waarbij het Mirella nu pas opviel dat, ze tijdens het voorlezen had geplast, en ook dat Brenda intussen nat was.
Dat laatste merkte ook Renate toen ze Brenda oppakte en in de kinderstoel zette.
Net op het moment dat ze Brenda had vastgezet en de slab had omgedaan rook ze poep.
Direct besefte Renate dat het toch echt Brenda was maar, die keek alleen maar, naar de lekkere quiche die Renate intussen uit de oven haalde.
Aan mij gaf, en die ik meenam naar de tafel, waar ik de quiche in stukjes sneed en Brenda begon te voeren.
De ham/kaas quiche smaakte haar best en waar Mirella weliswaar een slab voor had en ze wat saus morste, kon ze wel zelf eten.
Terwijl Renate de volgende quiche in de oven zette.
Dan vroeg Mirella terwijl ze Brenda een hapje gaf, "lekker Brenda?".
Direct keek Brenda op " lekkul happie" brabbelde Brenda.
Dan zei Mirella, "goed zo meid", ondertussen konden ook Renate en ik aanschuiven, en eten.
Ondanks dat ik zelf kon eten en mijn slab schoon hield, kon ik niet ontkennen dat ik moe werd.
Dat zag Renate ook, wat haar deed vragen," Xantia red jij het de rest van de avond?".
"Of moet ik hier blijven om jou te helpen?".
Terwijl ik nadacht keek Renate me aan en zei," denk er aan ik wil een eerlijk antwoord.
Dan keek ik haar aan en zei, "als jullie de tafel afruimen en de afwas willen doen, redt ik het verder wel alleen
Ondertussen had Renate Brenda bevrijd uit haar stoel, en zag ik dat die alweer op de speelmat lag te spelen.
Dan maakte ik haar flesje voor het slapen klaar, en riep Brenda bij me omdat het bijna half 7 was en Brenda over een half uur in bed moest liggen.
Terwijl ik de waterkoker aanzette en melkpoeder in de fles deed, merkte ik dat ik moest plassen en terwijl ik naar de wc liep, vroeg ik of Mirella even op Brenda wilde letten.
Gelukkig was ik op tijd en zelfs bijna droog, toen ik terugkwam vroeg Renate" Xantia red jij het verder zelf met Brenda?".
Toen ik een bevestigend antwoord gaf keek Renate Mirella aan en zei," kom Mirella we gaan".
Dan zei ik terwijl ik Brenda bij me riep, " dat is goed, wel thuis en slaap lekker".
Toen ik even later Brenda aan het voeden was, hoorde ik eerst wat pruttelen, en toen ik opkeek zag ik de luier van Brenda opbollen wat er op duidde dat de kleine meid lag te poepen.
Toen Brenda 3 minuten later de fles leeg had, liet ze ook nu een boertje, en keek ik op het lijstje wat ik nu moest doen
Dan nam ik haar mee legde haar op de commode en pakte dan alle benodigde spullen.
Dan begon ik Brenda uitte kleedden, en te wassen wat mede door de poepluier een best karwei was.
Ondertussen had ik gezien dat ik Brenda moest temperaturen en daarna een zetpil inbrengen maar ook dat ze een VLESIA nachtluier om moest, en waar ik die kon vinden.
Toen Brenda mij met de zetpil en de thermometer zag aankomen begon ze direct te sputteren.
"Nee Santi da wi i nie", hierop keek ik haar aan en zei," dat begrijp ik lieverd maar jou mamma heeft een briefje voor mij achtergelaten hoe ik jou moet verzorgen, en ook dat ik jou moet temperaturen, en ook hoe ik dat moet doen".
" Ook staat er op het briefje dat ik een pilletje in je poepgaatje moet stoppen".
Dan keek ze me aan en brabbelde nog een keer," da wil ik nie Santi".
Hierop keek ik Brenda aan en zei," het spijt me Brenda maar, het moet dus blijf maar even liggen des te eerder is het klaar"
Dan liep ik weg om een luier een zetpil en de thermometer te pakken, toen ik anderhalve minuut later terug kwam lag Brenda nog rustig op haar rug maar had wel geplast.
Dan vroeg ik, "Brenda draai eens op je zij met je billetjes naar mij toe".
Onder het slaken van een diepe zucht deed ze wat ik haar vroeg, dan duwde ik met mijn linkerhand haar billen uit elkaar en met mijn rechterhand de thermometer naar binnen.
Terwijl de thermometer zijn werk deed, vouwde ik haar nachtluier open en legde deze onder haar billen.
Dan zag ik dat het matje wat onder Brenda lag echt nodig was, aangezien Brenda lag te plassen.
Dan trok ik voorzichtig de thermometer naar buiten en bekeek de uitslag, 38, 4.wat ik voor Lea noteerde, dan bracht ik de zetpil in en deed de nachtluier bij Brenda om.
Toen ik de luier onder Brenda had geschoven vroeg ik haar of ze op haar rug wilde draaien, maar Brenda reageerde totaal niet.
Pas toen realiseerde ik me dat ik haar al zeker 10 minuten niet meer had gehoord.
Toen ik goed keek zag ik dat Brenda in slaap was gevallen, en hoewel ik het er eerst niet mee eens was wel blij dat Brenda intussen op haar bed was gaan liggen.
Hierdoor kon ik haar nadat ik haar met enige moeite had aangekleed zo instoppen.
Dan ging ik naar beneden om onder het genot van een kop koffie naar het nieuws te kijken, om dan vervolgens tegen half 9 zelf naar bed te gaan.
Aangezien ik maandag weer een lange schooldag had.
Zo hoorde ik totaal niet dat tegen kwart over 9 de ouders en broers van Brenda thuiskwamen, en Jarno en zijn broer Willem een kwartier later naar boven kwamen, om tanden te poetsen en te gaan slapen.
Echter toen even later Thomas en Lea met een zwak zaklampje bij Brenda en mij naar binnen schenen werd ik wakker.
Bijna direct stond ik naast mijn bed klaar om beneden verslag uitte brengen, iets wat Lea me wilde beletten maar ik zei, " Lea ik sta erop".
Dan zei Lea ,"nou in dat geval kom maar, mee Xantia".
Beneden gekomen en plaats genomen aan de grote tafel, deed ik onder het genot van een mok thee uitgebreid verslag.
Ook het bezoek van Mirella en Renate werd uitgebreid verteld maar, het ging toch vooral over Brenda die zich volledig als een peuter van anderhalf jaar gedroeg.
Dan vervolgde ik, "in principe gedraagt ze zich voorbeeldig behalve toen ze in bad moest, maar ook toen ze er weer uit moest.
" Ook toen ik haar wilde temperaturen en de zetpil wilde inbrengen deed ze moeilijk".
Dan zei zowel Lea als Thomas, "dat kennen we van onze kleine meid Xantia dat doet ze bijna altijd".
Dat het moet is om vervelende bijwerkingen te voorkomen en, ze zo echt voelt wat het is om afhankelijk te zijn".
Dan keek ik Thomas aan en vroeg," hoe moet dat morgen naar school, ook geluierd?"
Dan zei Lea ," nee Xantia maar, wel met een pullipbroekje zodat als ze een plasje verliest wel beschermd is."
Ondertussen had ik mijn thee op en stond op het punt om naar boven te gaan maar bleef dan aarzelend staan.
Laatst bewerkt: