Ziek melden

luierfan_boy

Zeg niet wat je weet, maar weet wat je zegt.
Ff verhaal voor tussendoor. Verveelde me omdat ik ziek thuis zat. niks bijzonders ;)

Inleiding:

Ik kwam vandaag op school met hele erge koppijn, en last van hooikoorts. Na het 3e lesuur(11 uur am) Besloot ik maar om naar huis te gaan. Thuis aangekomen meteen een luier aangetrokken, achter de pc zitten, en dit verhaal typen. Dit is gewoon een klein verhaal voor tussendoor. Alles is non-fictie tot het moment dat de leraren langskomen. ..

“Ziek melden”

Tim zat altijd achterin de klas naast Stefan.
Stefan zat een beetje te rommelen met zijn etui, terwijl Tim strak uit het raam keek. Ze zaten in een les engels, maar niks was makkelijker dan Engels voor Tim, vandaar dat hij af en toe even naar de druk uitleggende mevrouw Weuster aankeek, om toch nog wat intresse te tonen. De docente wist dat Tim goed was in Engels, en zei er dus weinig van als Tim weer niet op zat te letten.
Iedereen was nu druk bezig met het vertalen van een uitgedeeld Engels blad. Tim ging er even vlug overheen met zijn pen, en was met 10 minuten klaar.

Tim voelde zich al sinds hij vanochtend uit bed kwam behoorlijk slecht. Meteen nadat hij uit bed gekomen was, gooide hij zijn volle nachtluier weg. Hij kwam er een uur later, toen hij naar school ging, pas achter dat hij hem in de bruine, in plaats van groene vuilnisbak had gegooid.
“Wow dude! Dat is er met jou aan de hand vandaag? “ vroeg Tim toen hij na 20 minuten ook zijn blad had vertaald(hij had de helft afgekeken bij Tim) “Weet niet, ik ga me zo ziek melden denk. Me hele neus zit verstopt, en heb knallende koppijn.” Antwoorde Tim nadat hij zoals gewoonlijk, weer even zat te staren naar Sanne.
“Lijkt me een goed idee, zullen we anders vragen of ik met je mee naar huis mag fietsen?” zei Stefan. “Ja is best, kom dan lopen we even naar de congiërge.”
Tim schoof zijn stoel luidruchtig naar achter, en stond op. De hele klas haalde de concentratie weg bij het vertalen, en keek Tim verbaasd aan. “En waar was jij van plan heen te gaan Tim? “ klonk er schel vanuit de andere kant van het lokaal. “Ik ga me ziekmelden bij de congiëre” zei tim terwijl hij door liep. Hij liep de deur uit, gevolgd door Stefan. “Ze vraagt ook niet waarom ik ook mee ga ofzo?” merkte Stefan op toen de deur net dichtgeklapt was.
“Tja, leraren hè! Het minste wat ze had kunnen doen is me beterschap wensen” zei Tim een tikje ongeintresseerd.
“Meneer, ik voel me niet goed. Mag ik misschien naar huis?” Zei Tim toen hij de congiëre bij de uitgangen zag staan.
“Heb je griep? “ vroeg de congiëre redelijk belangstellend. “Ja, en ik heb heel erg last van me hooikoorts vandaag” antwoordde Tim. “Nou oke dan, is er wel iemand thuis? Of heb je een huissleutel bij je?” vroeg de congiëre terwijl hij naar zijn pc liep in het congiërgehokje. “Ja een sleutel, maar ik zal me moeder thuis nog wel even opbellen vanaf haar werk” zei Tim. Hij keek ondertussen even naar Stefan, die een beetje droog voor zich uit zat te staren. Stefan had een lang postuur, brede schouders, en een gevaarlijk, en stoer gezicht. Hij had halflang zwart haar dat warrig zat met gel.
Veel meiden keken hem na, ondanks zijn soms wat “onverschillige” karakter.
“Oke het is in orde, je kan lekker uitzieken thuis. Beterschap!” riep de congiëre hem na. Tim stak even zijn hand uit als bedankje, toen hij met zijn zware schooltas en Stefan achter hem aan naar buiten liep.
Toen Tim en Stefan het schoolplein af fietsten, kreeg Tim aanrang om te plassen. Hij hield zichzelf maar voor dat hij het nog even op moest houden, en over een kwartiertje weer een luier kon dragen.
Na ongeveer 5 minuten in stilte te hebben gefietst, kwamen Stefan en Tim aan bij de bestemming. Tim pakte behendig de huissleutel, en gooide de deur open. “Ik ga weer man! Beterschap, en probeer vandaag anders nog ff om die crack te vinden voor modern warfare online! Kunnen we weer gamen vanavond haha!” “Ja is goed, en bedankt! Groeten en Sanne.” Riep Tim hem na voordat hij de deur dicht deed, en op slot draaide.
Zodra hij de poort weer dicht zag gaan, rende hij als een speer naar boven, trok zijn kledingkast een stukje naar voren, en haalde er een dikke dikke forma soft luier uit. Hij trok het rolgordijn naar beneden terwijl hij het potje met kruidvatzalf opende. Hij nam een likje, en smeerde dat rond zijn heupen.
Tim had al redelijk wat haren op zijn benen, en begon echte simptonen van volwassenheid te tonen. Hij had een zware stem, lichte puistjes op zijn gezicht, haar op schaamplekken, en bovenal meer belangstelling voor sexuele dingen zoals het dragen van een luier. Maar dat was ook wel te verwachten van iemand die al bijna 14 was.
Tim trok zijn shirt uit, en rende met alleen een luier naar beneden. Zoiets deed hij wel vaker als er niemand thuis was, en hij een kick nodig had. Voorzichtig opende hij de deur naar de kamer, en rende sluiperig naar de keuken(buiten het zicht van het grote raam in de woonkamer). Hij trok een blikje fris uit de koelkast, pakte een broodje bakpau, en gooide die in de magnetron. “ting” klonk het toen hij klaar was. Tja ik moet toch wat eten. Dacht Tim bij zichzelf. Hij voelde meteen zijn maag weer opborrelen. Tim deed zonder erbij na te denken de magnetron open, en pakte het broodje bakpau eruit. Snel trok hij zijn hand terug van het gloeiend hete broodje. Snel hield hij zijn hand onder de kraan. Terwijl hij zijn halve arm onder de kraan hield van schrik, liet hij een scheut urine in zijn luier lopen. Na een paar minuten halalde hij zijn hand weer onder de kraan vandaan, en liep de rest in zijn luier lopen. Hij voelde hoe de binnenkant van zijn luier warm werd. Hij wreef er even een paar keer over, pakte het broodje uit de magnetron, en liep weer naar boven. Boven aangekomen startte hij zijn pc op, en zette een nummer op via youtube. Terwijl hij naar de muziek luisterde, at hij zijn eten op.
Nog geen half uur later begon hij darmkrampen te krijgen. Dit was het begin van een poepluier, vreesde Tim.
Tim hield het nog een klein kwartiertje vol, en gaf de strijd toen op. Hij ging staan, en liet alles lopen. Hij hoefde amper kracht te zetten, en vulde zijn luier. Zoals gewoonlijk ging Tim weer rustig op zijn bureaustoel zitten. Hij voelde de papperige massa over zijn achterwerk opgesmeerd worden.
er kwam ook meteen een enorme stank vanaf.
Nadat Sam nog een uur Duits heeft geleerd, en ondertussen 1 grote plas heeft gedaan gebeurde er opeens iets onverwachts.
“das ist wirklich schön” sprak hij voor zichzelf. “das ist wirklicht witzig”
“trinngggg” klonk het door de hal beneden.
Tim schrok zich een ongeluk, en trok snel zijn broek aan. Met een enorm bonzend haar, en zintuigen op scherp liep hij langzaam naar beneden.
Hij deed de deur op een kiertje, en keek erdoor.
“Goedemiddag Tim, wij kwamen even langs om te inspecteren” klonk er vanaf de andere kant van de deur. Hij deed de deur een klein stukje meer open, en zag mevrouw van der Laan, en meneer Sikkings staan. HOLY SH*T dacht Tim. “Oh uhm, het bad zit vol, ik ben bang dat ik weer moet gaan” en hij deed de deur weer dicht zonder op antwoord te wachten.
“Luister Tim, wij zouden graag even binnen rond willen lopen. Ik weet dat je een prima jongen bent, maar toch zijn we van de overheid verplicht om even te checken of alles wel in orde is.” Tim kon het niet over zijn hart verkrijgen om de docenten zomaar buiten te laten staan, en trok dus de deur open. De docenten liepen gelijk door naar de huiskamer, en bleven daar stil staan. “ruikt niet al te best hier haha” zei meneer Sikkings lacherig. Tim kreeg een voorrood hoofd, en wou zichzelf het liefst opsluiten in de wc. Tim keek even vol afkeer naar zijn kat die lag te maffen in het raamkozijn, en schoot daardoor een beetje in de lach. Hij dacht terug aan een reactie die hij gelezen had op youtube, bij ee hardstyle nummer
“@syberstyper22, alsof jij het beter kan. Ga jij nou maar verder met filmpjes maken van muggensex, en je kat die ligt te maffen!”
“Wat valt er te lachen” vroeg mevrouw van der Laan verbaasd. “Oh niks, ik moest even terugdenken aan iets.” Antwoorde Tim nog steeds grijnzend.
ondanks deze moeilijke situatie, voelde Tim zich weer een stuk beter.
“Kom, we gaan maar weer is! Jij bent echt ziek, dat is nu wel duidelijk” zei meneer Sikkings. Tim wist niet hoe hij deze opmerking op moest vatten, en hij had weinig tijd om erover na te denken, want de leraren vertrokken weer. “Tot ziens! En beterschap!” boden ze hem toe. Tim voelde zijn enorme last weer wegzakken, en liet meteen nog een plas lopen.
 
Bovenaan