Zomerkamp
- Onderwerp starter engelien
- Startdatum
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Fijn dat je toch doorgaat.
Logisch dat je andere namen gebruikt.
Dat het echt gebeurt is/ kan zijn is 1 ding.
Maar je hebt gelijk dat het niet zo moet zijn.
Dat er mensen zijn, die zich er letterlijk in herkennen.
Ik hoop op meer.
Logisch dat je andere namen gebruikt.
Dat het echt gebeurt is/ kan zijn is 1 ding.
Maar je hebt gelijk dat het niet zo moet zijn.
Dat er mensen zijn, die zich er letterlijk in herkennen.
Ik hoop op meer.
Deel 5
Knak, en daar lag ze dan. Die stoelendans was toch wat wilder als ze dacht. Meteen was Rikie bij haar en hielp haar overeind. Laat die voet eens zien? Nou die wordt snel dik, kun je alles bewegen vroeg ze. Tuurlijk, alleen erg pijnlijk. Dan maar snel ijs erop en koelen. Maar die zal wel flink gekneusd zijn.
Kom maar even mee naar mijn kamer, dan draai ik er snel een rekverbandje om, misschien kunnen we de boel nog wat redden. Op Rikie´s kamer werd Ingeborg op een stoel gezet en haar voet omhoog gelegd. Het ijspak lag nog steeds tegen haar enkel. Rikie pakte de grote EHBO tas en nam een pluk watten en een rol rekverband. Snel en stevig pakte ze de enkel van Ingeborg in en bekeek haar werk eens. Hoe gaan we dat morgen nu doen als jij niet kunt lopen? Ik denk dat jij morgen maar hier blijft en mijn taak overneemt. Dan doe ik de jouwe bij je groep. Je hoeft alleen maar wat leveringen aan te nemen en de telefoon te bewaken. Zelfs ik kan dat, zei Rikie met een grote lach. We zijn van alles wel voorzien en als het lukt, kun je wat voorraden in de kasten leggen. Alles komt goed meid.
En nu was het half tien de dag erna. Iedereen was weg. Haar enkel was in de nacht nog wat dikker geworden, maar volgens Rikie zag het er goed uit, een dag of drie en ze zou weer gewoon kunnen lopen. In het grote magazijn hadden ze een paar krukken gevonden zodat ze redelijk mobiel was. Voor de gein had Veerle ook een rolstoel klaar gezet, voor als het echt niet ging. Ingeborg had een minder vriendelijke opmerking terug gemaakt en meteen weer sorry gezegd. Veerle had het niet lelijk bedoeld, en eigenlijk moest iedereen, ook Ingeborg, wel lachen.
Ingeborg had wel al ontdekt dat het pijnlijk was om naar het toilet te gaan, maar ja, het was nog veel te druk en iedereen had nog veel aandacht voor haar. Nu het rustiger was besloot ze om een luier om te gaan doen. Ze had smorgens al express een rok aangedaan. Ze ging naar de voorraadkamer in het hoofdgebouw en keek welke pakken al aangebroken waren. Ze pakte een dikke luier en ging rustig op de grond liggen. Onwennig aan deze houding schoof ze haar billen over de luier en trok de plakstrips goed aan. Best wel prettig deze luier, wel wat dik, maar ze kon de hele dag ervan genieten. Ze ging terug staan en trok haar slip weer omhoog. Dit zorgde voor wat extra druk, maar kon de luier uiteraard totaal niet verbergen. Haar rok viel weer omlaag en bedekte alles prima. Nu hobbelde ze rustig terug naar de grote eetzaal en zocht in de keuken en lekker snackje. Toen ging ze weer naar de bank en liet zich er op zakken. Benen omhoog en relaxen maar. De plas kwam vanzelf en voelde even aangenaam warm voordat de luier alles in zich opnam. Na 5 minuten kon je behalve de verkleuring niets meer merken. Een beetje dikker in het kruis, maar dat was dan ook alles. De televisie had weinig leuks op en ze begon wat te rommelen met haar telefoon.
Opeens riep een stem van bij de voordeur, Volluk! Ingeborg gaf een schreeuw terug en strompelde zo snel als ze kon die kant op. Ik kwam nog wat pakketten brengen zei een man met een grote steekwagen. Bestelling uit Amsterdam. Prima zei Ingeborg, waar moet ik tekenen? Zal ik ze hier in de gang zetten? vroeg de man. Als u wilt dan graag in het magazijn, dat is hier drie deuren verder. Ingeborg ging hem voor en opende de deur. Ze maakte een beweging vooruit maar haar ene kruk bleef hangen achter het drempeltje. Ze viel voorover het magazijn in en kon zich nog iets opvangen op haar handen. Meteen duwde ze zich weer echt recht en streek haar rok glad. Had de man iets gezien? En zo ja, wat zou hij gaan zeggen? De man stak zijn hand uit en hielp haar rechtop. Ben je oké, vroeg hij. Kan ik je helpen? Het gaat wel, zei Ingeborg, maar het zit vandaan allemaal niet mee. Ik moet nog wennen aan die krukken, Ik ben er onhandig en langzaam mee. Omdat ik zelfs niet snel genoeg op de wc kan komen, heb ik een luier gepakt zodat ik niet in mijn broek plas. Oh vandaar, zei de man. Ik vond het al wat vreemd, zo´n gezonde meid met een luier. Maar wel goed bedacht als je ze toch voorhanden hebt. Ik zal de dozen hier neerzetten en dan succes met je enkel maar weer. De groeten hè.
Ingeborg moest even gaan zitten, ze trilde helemaal en bedacht wat net gebeurd was. Ze zou die vent waarschijnlijk nooit meer zien. Maar toch, als hij nu nog eens kwam als er iemand bij was. Ze voelde hoe er in haar luier toch al een natte plek was gekomen door de val. Ze had wat laten lopen en meteen had de luier zijn werk gedaan. Er had zich een kleine blauwe plek aan de buitenkant vertoond. Deze luiers had ze nog nooit gedragen en ze vond het blauw wel grappig. Beheerst liet ze nog wat plas lopen. Het blauw breidde zich uit. Het voelde even warm, en daarna werd het meteen weer droger. Toen ontspande ze volledig en haar blaas liep leeg. Toen ze weer tussen haar benen keek was het hele kruis gedeelte blauw. Met haar hand wreef ze het wat naar voren zodat haar onderbuik ook blauw er werd. Toen ze ging staan voelde ze hoe het gewicht van de luier wel was toegenomen. Hij begon te hangen en haar slipje was niet zo stevig dat die hielp.
Ze ging weer naar de voorraad kamer en bekeek alles verder. Ze had nog uren te gaan voor de groepen weer terug kwamen. Uit een van de kasten pakte ze twee nieuwe plastic broeken. Een met drukknopen en een met overal elastieken bandjes. Ze haalde de broeken uit de verpakking en trok de broek met de drukknopen tussen haar benen door. Eerst maakte de onderste drukkers links en rechts vast. Ze trok de broek nog wat hoger en daarna begon ze de andere vast te maken. De luier hing nu niet meer en werd tegen haar lijf gedrukt. Hij voelde na die 2 keer plassen wel wat zwaarder maar nog niet echt nat. Toen stak ze haar voeten door de openingen van de andere plastic broek en trok hem over haar benen omhoog. De dubbele elastieken zaten iets strak, maar ze wist nu met zekerheid dat ze niet zou doorlekken. Met twee handen wreef ze aan alle kanten over de plastic broeken. Dat voelde heerlijk glad, net iets anders als een luier maar wel lekker.
Ze deed haar rok weer aan en met haar krukken ging ze naar de keuken. Het plastic ritselde en kraakte maar Ingeborg voelde zich heerlijk ontspannen. Tot het begin van de avond was ze nog alleen. Ze wilde wel eens weten hoeveel de luier aan kon. Ze pakte nog een groot glas sap en ging weer voor de televisie zitten.
Knak, en daar lag ze dan. Die stoelendans was toch wat wilder als ze dacht. Meteen was Rikie bij haar en hielp haar overeind. Laat die voet eens zien? Nou die wordt snel dik, kun je alles bewegen vroeg ze. Tuurlijk, alleen erg pijnlijk. Dan maar snel ijs erop en koelen. Maar die zal wel flink gekneusd zijn.
Kom maar even mee naar mijn kamer, dan draai ik er snel een rekverbandje om, misschien kunnen we de boel nog wat redden. Op Rikie´s kamer werd Ingeborg op een stoel gezet en haar voet omhoog gelegd. Het ijspak lag nog steeds tegen haar enkel. Rikie pakte de grote EHBO tas en nam een pluk watten en een rol rekverband. Snel en stevig pakte ze de enkel van Ingeborg in en bekeek haar werk eens. Hoe gaan we dat morgen nu doen als jij niet kunt lopen? Ik denk dat jij morgen maar hier blijft en mijn taak overneemt. Dan doe ik de jouwe bij je groep. Je hoeft alleen maar wat leveringen aan te nemen en de telefoon te bewaken. Zelfs ik kan dat, zei Rikie met een grote lach. We zijn van alles wel voorzien en als het lukt, kun je wat voorraden in de kasten leggen. Alles komt goed meid.
En nu was het half tien de dag erna. Iedereen was weg. Haar enkel was in de nacht nog wat dikker geworden, maar volgens Rikie zag het er goed uit, een dag of drie en ze zou weer gewoon kunnen lopen. In het grote magazijn hadden ze een paar krukken gevonden zodat ze redelijk mobiel was. Voor de gein had Veerle ook een rolstoel klaar gezet, voor als het echt niet ging. Ingeborg had een minder vriendelijke opmerking terug gemaakt en meteen weer sorry gezegd. Veerle had het niet lelijk bedoeld, en eigenlijk moest iedereen, ook Ingeborg, wel lachen.
Ingeborg had wel al ontdekt dat het pijnlijk was om naar het toilet te gaan, maar ja, het was nog veel te druk en iedereen had nog veel aandacht voor haar. Nu het rustiger was besloot ze om een luier om te gaan doen. Ze had smorgens al express een rok aangedaan. Ze ging naar de voorraadkamer in het hoofdgebouw en keek welke pakken al aangebroken waren. Ze pakte een dikke luier en ging rustig op de grond liggen. Onwennig aan deze houding schoof ze haar billen over de luier en trok de plakstrips goed aan. Best wel prettig deze luier, wel wat dik, maar ze kon de hele dag ervan genieten. Ze ging terug staan en trok haar slip weer omhoog. Dit zorgde voor wat extra druk, maar kon de luier uiteraard totaal niet verbergen. Haar rok viel weer omlaag en bedekte alles prima. Nu hobbelde ze rustig terug naar de grote eetzaal en zocht in de keuken en lekker snackje. Toen ging ze weer naar de bank en liet zich er op zakken. Benen omhoog en relaxen maar. De plas kwam vanzelf en voelde even aangenaam warm voordat de luier alles in zich opnam. Na 5 minuten kon je behalve de verkleuring niets meer merken. Een beetje dikker in het kruis, maar dat was dan ook alles. De televisie had weinig leuks op en ze begon wat te rommelen met haar telefoon.
Opeens riep een stem van bij de voordeur, Volluk! Ingeborg gaf een schreeuw terug en strompelde zo snel als ze kon die kant op. Ik kwam nog wat pakketten brengen zei een man met een grote steekwagen. Bestelling uit Amsterdam. Prima zei Ingeborg, waar moet ik tekenen? Zal ik ze hier in de gang zetten? vroeg de man. Als u wilt dan graag in het magazijn, dat is hier drie deuren verder. Ingeborg ging hem voor en opende de deur. Ze maakte een beweging vooruit maar haar ene kruk bleef hangen achter het drempeltje. Ze viel voorover het magazijn in en kon zich nog iets opvangen op haar handen. Meteen duwde ze zich weer echt recht en streek haar rok glad. Had de man iets gezien? En zo ja, wat zou hij gaan zeggen? De man stak zijn hand uit en hielp haar rechtop. Ben je oké, vroeg hij. Kan ik je helpen? Het gaat wel, zei Ingeborg, maar het zit vandaan allemaal niet mee. Ik moet nog wennen aan die krukken, Ik ben er onhandig en langzaam mee. Omdat ik zelfs niet snel genoeg op de wc kan komen, heb ik een luier gepakt zodat ik niet in mijn broek plas. Oh vandaar, zei de man. Ik vond het al wat vreemd, zo´n gezonde meid met een luier. Maar wel goed bedacht als je ze toch voorhanden hebt. Ik zal de dozen hier neerzetten en dan succes met je enkel maar weer. De groeten hè.
Ingeborg moest even gaan zitten, ze trilde helemaal en bedacht wat net gebeurd was. Ze zou die vent waarschijnlijk nooit meer zien. Maar toch, als hij nu nog eens kwam als er iemand bij was. Ze voelde hoe er in haar luier toch al een natte plek was gekomen door de val. Ze had wat laten lopen en meteen had de luier zijn werk gedaan. Er had zich een kleine blauwe plek aan de buitenkant vertoond. Deze luiers had ze nog nooit gedragen en ze vond het blauw wel grappig. Beheerst liet ze nog wat plas lopen. Het blauw breidde zich uit. Het voelde even warm, en daarna werd het meteen weer droger. Toen ontspande ze volledig en haar blaas liep leeg. Toen ze weer tussen haar benen keek was het hele kruis gedeelte blauw. Met haar hand wreef ze het wat naar voren zodat haar onderbuik ook blauw er werd. Toen ze ging staan voelde ze hoe het gewicht van de luier wel was toegenomen. Hij begon te hangen en haar slipje was niet zo stevig dat die hielp.
Ze ging weer naar de voorraad kamer en bekeek alles verder. Ze had nog uren te gaan voor de groepen weer terug kwamen. Uit een van de kasten pakte ze twee nieuwe plastic broeken. Een met drukknopen en een met overal elastieken bandjes. Ze haalde de broeken uit de verpakking en trok de broek met de drukknopen tussen haar benen door. Eerst maakte de onderste drukkers links en rechts vast. Ze trok de broek nog wat hoger en daarna begon ze de andere vast te maken. De luier hing nu niet meer en werd tegen haar lijf gedrukt. Hij voelde na die 2 keer plassen wel wat zwaarder maar nog niet echt nat. Toen stak ze haar voeten door de openingen van de andere plastic broek en trok hem over haar benen omhoog. De dubbele elastieken zaten iets strak, maar ze wist nu met zekerheid dat ze niet zou doorlekken. Met twee handen wreef ze aan alle kanten over de plastic broeken. Dat voelde heerlijk glad, net iets anders als een luier maar wel lekker.
Ze deed haar rok weer aan en met haar krukken ging ze naar de keuken. Het plastic ritselde en kraakte maar Ingeborg voelde zich heerlijk ontspannen. Tot het begin van de avond was ze nog alleen. Ze wilde wel eens weten hoeveel de luier aan kon. Ze pakte nog een groot glas sap en ging weer voor de televisie zitten.
Daiperdebby
Beginneling
Top verhaal
Hopelijk komt er een vervolg
Hopelijk komt er een vervolg
De temperatuur in het gebouw liep op door de felle zon. Ingeborg lag al weer bijna 2 uurtjes op de bank en voelde zich heerlijk loom en ontspannen. Intussen was ze al aan haar tweede grote glas sap begonnen. Ze velde wat druk op haar blaas, maar ze besloot om het gevoel te maximaliseren en hield het nog op. Ze hobbelde naar de bediening van de screens en liet deze zakken. Over een uurtje of 3 zou de hele bende weer terugkomen en ze moest zorgen dat ze dan weer luierloos op de bank zat. Haar middageten wilde niet echt lekker zakken en haar buik rommelde. Gek toch hoeveel geluid dat ding kon maken. Ze dronk nog wat sap en verkende het gebouw verder. Achterin was een grote badkamer met veel ruimte en allerlei medische hulpmiddelen. Van een tillift tot een postoel. Werkelijk alles was voorhanden op dit park.
Ingeborg zag een grote douche met een stoel erin en genoeg ruimte om met een rolstoel binnen te rijden. Op dat moment rommelde haar buik weer en trok er een kramp door haar buikstreek. Ze hield even haar adem in en de kramp zakte weer. Gelukkig dacht ze, die luier kan alles hebben wat je maar bedenkt. Was dat wel zo was haar tweede gedachte. Dat moest ze toch eens uitproberen. Ze zocht een grote plastic zak voor haar enkel en bond die met tape netjes dicht. Daarna legde ze haar kleding aan de kant en ging met luiers en broekje in de doucheruimte staan. Weer trok er een kramp door haar lijf en ze voelde hoe de druk op haar sluitspier verhevigde. Ze hield het nog net uit, maar ze wist dat een volgende kramp alles zou laten gaan. Ze wachtte af.....
En daar kwam het, en na de eerste tellen voelde ze hoe haar darmen zich leegde in de luier. Het werd snel warmer aan haar billen en nog een lading spoot eruit. De brei verspreide zich over haar achterwerk en kroop langzaam tussen haar benen. Met nog wat laatste scheetjes perste de darmen zich leeg. Het was warm, maar Ingeborg voelde zich nu vooral heel erg vies. Voorzichtig trok ze het buitenste plastic broekje uit. Dit zag er nog schoon uit en ze legde het aan de kant. Bij elke beweging bewoog de brei zich over haar billen en het voelde totaal niet lekker of zo. Als haar cliënten dit ook zo voelden, snapte zij volkomen dat dit geen pretje was en dat je er zo snel mogelijk vanaf wilde.
Ze ging iets wijdbeens in de douche staan en maakte voorzichtig alle drukknopen van het andere broekje los. Meteen zakte de luier een heel eind naar onder. Hij hing nu halverwege haar knieën en bungelde een beetje. De geur was vies en doordringend. Het broekje zelf had de poep wel tegengehouden, maar langs de randen zaten toch wat vieze bruine plekken. Ze liet het vallen onder de douche, die spoelde ze later wel af.
Nu was de luier zelf aan de beurt. Als ze hem zo los zou maken dan kletste die zo op de grond en was de smeerboel niet te overzien. Ingeborg liet zich zakken en ging op haar billen zitten. Dit voelde nog viezer, de hele smurrie duwde zich nog verder omhoog en opzij. Het kwam langs haar benen en via haar rug uit de luier. Snel maakte ze plakstrips los en draaide zich snel op haar knieën. De geur van de luier sloeg haar in het gezicht en meteen reageerde haar lijf door eerst flink te kokhalzen, maar toen gaf ze in golven over.
Nu haar maag leeg was en er niets meer viel over te geven, probeerde ze de lueir zo goed mogelijk dicht te vouwen. De vloer van de douche was een grote smeerboel. ze draaide de overvolle gebruikte luier in het plastic broekje en probeerde de drukknopen zo te gebruiken dat deze het pakketje zo goed mogelijk afsloot. Dit legde ze aan de kant en draaide daarna de douche vol open. Nadat ze zichzelf had afgespoeld en de ontlasting uit elke plooi had gehaald, begon ze met de douche kop de hele ruimte schoon te spuiten. Op het eerste gezicht was die nu schoon, maar ze had wel opgestoken van de hygiëne regels dat er meer voor nodig was..
Ze nam een grote handdoek, draaide die om haar lijf en ging op zoek naar een sterke ruikende douchegel en schoonmaakgerei. Weer in de douche ging ze naakt met de poetsmiddelen rond totdat deze rook naar lavendel. Daarna waste ze zichzelf nogmaals met de douchgel. Nu ze weer was opgeknapt deed ze haar kleren aan en voelde zich eigenlijk heel naakt. Maar over een uurtje zou de groep weer thuis komen dus ze moest later nog maar eens wat spelen. Ze deed de plastic zak van haar enkel, duwde het plasticbroekje met daarin de luier erin en knoopte hem dicht. Buiten liep ze naar de container met luierafval en duwde hem onder een andere zak.
Toen Rikie voor het eten voeg hoe het gegaan was vertelde Ingeborg dat ze misselijk was geworden van iets wat ze gegeten had en dat ze bij de eerste de beste ruimte waar ze was had overgegeven. daarna had ze dus in die doucherumte schoongemaakt, maar was het verband om haar enkel nat geworden. Kon Rikie dat straks nog eens verschonen? Tuurlijk, zei deze met een glimlach, maar ze had ook nog wat anders geroken maar dat vertelde ze Ingeborg niet.
Met een schoon verband lag Ingeborg nu in bed. Vandaag had ze best veel risico genomen maar ook ontzettend genoten en geleerd. Morgen was weer een dag en dan zou ze wel zien hoe ze die zou doorbrengen.
Ingeborg zag een grote douche met een stoel erin en genoeg ruimte om met een rolstoel binnen te rijden. Op dat moment rommelde haar buik weer en trok er een kramp door haar buikstreek. Ze hield even haar adem in en de kramp zakte weer. Gelukkig dacht ze, die luier kan alles hebben wat je maar bedenkt. Was dat wel zo was haar tweede gedachte. Dat moest ze toch eens uitproberen. Ze zocht een grote plastic zak voor haar enkel en bond die met tape netjes dicht. Daarna legde ze haar kleding aan de kant en ging met luiers en broekje in de doucheruimte staan. Weer trok er een kramp door haar lijf en ze voelde hoe de druk op haar sluitspier verhevigde. Ze hield het nog net uit, maar ze wist dat een volgende kramp alles zou laten gaan. Ze wachtte af.....
En daar kwam het, en na de eerste tellen voelde ze hoe haar darmen zich leegde in de luier. Het werd snel warmer aan haar billen en nog een lading spoot eruit. De brei verspreide zich over haar achterwerk en kroop langzaam tussen haar benen. Met nog wat laatste scheetjes perste de darmen zich leeg. Het was warm, maar Ingeborg voelde zich nu vooral heel erg vies. Voorzichtig trok ze het buitenste plastic broekje uit. Dit zag er nog schoon uit en ze legde het aan de kant. Bij elke beweging bewoog de brei zich over haar billen en het voelde totaal niet lekker of zo. Als haar cliënten dit ook zo voelden, snapte zij volkomen dat dit geen pretje was en dat je er zo snel mogelijk vanaf wilde.
Ze ging iets wijdbeens in de douche staan en maakte voorzichtig alle drukknopen van het andere broekje los. Meteen zakte de luier een heel eind naar onder. Hij hing nu halverwege haar knieën en bungelde een beetje. De geur was vies en doordringend. Het broekje zelf had de poep wel tegengehouden, maar langs de randen zaten toch wat vieze bruine plekken. Ze liet het vallen onder de douche, die spoelde ze later wel af.
Nu was de luier zelf aan de beurt. Als ze hem zo los zou maken dan kletste die zo op de grond en was de smeerboel niet te overzien. Ingeborg liet zich zakken en ging op haar billen zitten. Dit voelde nog viezer, de hele smurrie duwde zich nog verder omhoog en opzij. Het kwam langs haar benen en via haar rug uit de luier. Snel maakte ze plakstrips los en draaide zich snel op haar knieën. De geur van de luier sloeg haar in het gezicht en meteen reageerde haar lijf door eerst flink te kokhalzen, maar toen gaf ze in golven over.
Nu haar maag leeg was en er niets meer viel over te geven, probeerde ze de lueir zo goed mogelijk dicht te vouwen. De vloer van de douche was een grote smeerboel. ze draaide de overvolle gebruikte luier in het plastic broekje en probeerde de drukknopen zo te gebruiken dat deze het pakketje zo goed mogelijk afsloot. Dit legde ze aan de kant en draaide daarna de douche vol open. Nadat ze zichzelf had afgespoeld en de ontlasting uit elke plooi had gehaald, begon ze met de douche kop de hele ruimte schoon te spuiten. Op het eerste gezicht was die nu schoon, maar ze had wel opgestoken van de hygiëne regels dat er meer voor nodig was..
Ze nam een grote handdoek, draaide die om haar lijf en ging op zoek naar een sterke ruikende douchegel en schoonmaakgerei. Weer in de douche ging ze naakt met de poetsmiddelen rond totdat deze rook naar lavendel. Daarna waste ze zichzelf nogmaals met de douchgel. Nu ze weer was opgeknapt deed ze haar kleren aan en voelde zich eigenlijk heel naakt. Maar over een uurtje zou de groep weer thuis komen dus ze moest later nog maar eens wat spelen. Ze deed de plastic zak van haar enkel, duwde het plasticbroekje met daarin de luier erin en knoopte hem dicht. Buiten liep ze naar de container met luierafval en duwde hem onder een andere zak.
Toen Rikie voor het eten voeg hoe het gegaan was vertelde Ingeborg dat ze misselijk was geworden van iets wat ze gegeten had en dat ze bij de eerste de beste ruimte waar ze was had overgegeven. daarna had ze dus in die doucherumte schoongemaakt, maar was het verband om haar enkel nat geworden. Kon Rikie dat straks nog eens verschonen? Tuurlijk, zei deze met een glimlach, maar ze had ook nog wat anders geroken maar dat vertelde ze Ingeborg niet.
Met een schoon verband lag Ingeborg nu in bed. Vandaag had ze best veel risico genomen maar ook ontzettend genoten en geleerd. Morgen was weer een dag en dan zou ze wel zien hoe ze die zou doorbrengen.
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Mooi vervolg weer hoop op meer.
Denk dat Ingeborg door de mand valt en, net als cliënten definitief in de luiers komt
Denk dat Ingeborg door de mand valt en, net als cliënten definitief in de luiers komt
Laatst bewerkt:
| Thread starter | Similar threads | Forum | Replies | Date |
|---|---|---|---|---|
| L | Vochtige zomerkamp | V | 4 | |
|
zomerkamp jubjam scouting | Volwassen Baby's / Luierliefhebbers | 4 |