Nog niet klaar Bron van de Eeuwige Jeugd

[Luierkont]

Hoofdstuk 1

"Maartje van der Heijden!" Verschrikt schrikt Maartje wakker. "Ben jij nou serieus aan het slapen in mijn les?", briest mevrouw Janssen. "S...'s.. sorry..." stottert Maartje terwijl ze haar lerares biologie aankijkt. "Ja, ja, het zal wel", zegt mevrouw Janssen. "Mag ik weten waarom je lag te slapen en totaal niet oplette?” Of weet je al wat ik net heb uitgelegd?" Maartje haalt haar schouders op. Ze weet het niet. "Nou, we behandelen de leerstof dat belangrijk is voor je toets! Dus misschien lukt het je om de rest van de les wél wakker te blijven?" Maartje knikt, terwijl ze haar lange blonde haren uit haar gezicht haalt. "Mooi, dan kunnen we hopelijk nu verder", zegt mevrouw Janssen.

De rest van de les lukt het Maartje wakker te blijven, al kost dat haar wel veel moeite. Ze kijkt haar lerares aan die voor de klas verder gaat met de les. Ze ziet er knap uit. Een slank postuur, mooie lange zwarte krullen en een paar mooie grote ronde borsten. Maartje gokte op cup D. Sommige jongens uit haar klas hadden weleens de opmerking gemaakt dat mevrouw Janssen stiekem wel een pornoster kon wezen i.p.v. een biologielerares. Maartje had erom moeten lachen, maar nu ze goed keek kon ze inderdaad zien waarom de jongens dat zeiden. Was ze zelf maar zo knap...
Niet dat Maartje nou lelijk was hoor. Ze was zelf zo’n 1 meter 70, had lang blond haar en mooie blauwe ogen. En met een cup C, mag ze zeker niet klagen, maar toch. Nu ze haar lerares beter bekeek vond ze zichzelf eigenlijk maar een lelijk ding. Ze vroeg zich af wat het geheim was van haar biologielerares.

“Zo Maartje, vertel jij de klas maar eens hoe de spijsvertering werkt”, zegt mevrouw Janssen ineens. “Uhhh….., de spijsvertering?", vroeg Maartje hakkelend. Mevrouw Janssen zuchtte diep. “Je weet het antwoord niet, omdat je wéér niet op zit te letten, Maartje!”
Net toen mevrouw Janssen verder wou gaan met de laatste uitleg ging de bel voor de volgende les. “Vergeet niet te leren voor jullie toets!”, riep ze de leerlingen na die al bezig waren vlug het lokaal te verlaten. “En jou wil ik na jouw laatste les terug zien op mijn kantoor, begrepen!”, zei ze streng tegen Maartje die haastig het lokaal verliet.

 

[Teske]

Ga zo door

 

[Luierkont]

Hoofdstuk 2

De rest van de schooldag ging sneller voorbij dan Maartje dacht en voor ze het wist was het tijd om zich te melden bij mevrouw Janssen. Ze liep de grote trap op naar de rechtervleugel van de school. In deze vleugel waren de individuele kamers van de leraren en op de begane grond waren 2 extra kleuterklassen van de aangrenzende basisschool, aangezien hun schoolgebouw te klein was voor alle leerlingen.

Maartje liep door tot de 5e verdieping en deed de zware gangdeur open. Ze liep de lange, verlaten gang in. Het was er donker en er hing een huiveringwekkende stilte. Plots ging er een deur open en een meisje rende snikkend de gang op, botste tegen Maartje aan en viel daarbij op de grond. “S… “s… Sorry”, stotterde ze terwijl ze haastig haar schoolspullen bijeen zocht. Maartje bukte zich om haar te helpen. Hierbij kwam ze met haar gezicht vlakbij dat van het meisje. Ze keken elkaar een ogenblik aan. Maartje zelf was 16, bijna 17, maar dit meisje leek qua uiterlijk véél jonger Het leek wel alsof ze zelfs vele jaren jonger was. Ze had zelfs wat weg van een peuter in een veel te groot lichaam. Maartje en het meisje waren namelijk bijna even lang. “Hoe heet je?” vroeg Maartje verbaasd. “En wat doe je hier op deze gang?” Ze dacht namelijk dat het een leerling was uit een van de klassen van de basisschool hiernaast.

"Ah, Maartje, kom verder”, sprak mevrouw Janssen die plots in de deuropening stond. “En jij gaat naar huis!” zei ze streng tegen het meisje dat zich haastig uit de voeten maakte. Maartje keek haar na.
Terwijl het meisje zo snel mogelijk richting de trap rende waaide haar rokje een beetje omhoog. Hierbij was haar ondergoed goed zichtbaar. Maar zag Maartje het nou goed? Het ondergoed van het meisje was helemaal wit en bovendien ook erg dik. Dit was geen gewoon ondergoed besefte ze meteen.... Ze kneep haar ogen samen om beter te kunnen kijken, alhoewel het eigenlijk niet te missen was en ze dus zeker wist dat het klopte wat ze zag.
Het meisje droeg een luier....

 

[anoniem444]

Mooi verhaal ga zo door

 

[luierdromer]

Mooie opbouw van een mooi verhaal.

Benieuwd wie dat meisje is maar, ook hoe het gesprek van Maartje met mevrouw Janssen verloopt.
Meer nog wat daar op gaat volgen.

 

[suprima]

Dat heb je mooi geschreven Luierkont op naar het vervolg dan maar weer zou erg leuk zijn

 

[Luierkont]

Hoofdstuk 3.

Maartje keek nog één keer naar het meisje dat net door de zware gangdeur de trap af liep. Ze zag duidelijk de dikke luier onder het rokje vandaan komen. Wie was dat meisje? Waarom leek ze zo jong en vooral, waarom droeg ze een luier? Het waren gedachten waar ze ruw uit gehaald werd door mevrouw Janssen die haar op dringende toon verzocht binnen te komen.
"Ga ziten," gebaarde mevrouw Janssen. Maartje ging snel zitten op de stoel die bij het bureau stond. Ze keek eens goed de kamer rond. Er hingen schilderijen van mooie natuurlandschappen en er stond een enorme boekenkast vol boeken. Zo te zien waren het allemaal boeken over diverse planten en dieren. Niet zo gek natuurlijk als je lerares biologie geeft. Ook stond er een minikoelkast en was er bij de open haard een zithoek waar een grote schommelstoel stond naast 2 zitstoelen.

Het viel Maartje verder op dat de kamer van mevrouw Janssen er nogal netjes en verzorgd uitzag. Héél anders dan ze vooraf had gedacht. Ze had namelijk een gerucht gehoord. Het gerucht ging dat mevrouw Janssen misschien een heks was die in haar kamer stiekem allerlei brouwsels maakte. Maartje vond het, net als het gerucht over dat mevrouw Janssen een pornoster had kunnen zijn, eigenlijk maar een raar gerucht. Heksen bestaan alleen in sprookjes en niet in de werkelijkheid. En nu ze rondkeek leek niets in deze kamer haar ervan te overtuigen dat het gerucht tóch klopte. Alhoewel.... Maartje vroeg zich af hoe oud mevrouw Janssen was. Ze wist dat ze al vele jaren op deze school werkte. Toch lijkt mevrouw Janssen er geen dag ouder uit te zien.... Wat was toch haar geheim?

 

[suprima]

Dat is weer een mooi vervolg Luierkont en ik zou zeggen ga zo door maar ik heb makkelijk praten natuurlijk

 

[luierdromer]

Hm je houdt de spanning er in zeg.
Weet nu nog niet wat mevrouw Janssen van plan is.

 

[Januca]

Het verhaal wordt interessanter. Ga door aub

 

[Luierkont]

Hoofdstuk 4.

"Je weet denk ik wel waarom je hier bent?", vroeg mevrouw Janssen terwijl ze achter haar bureau plaats nam. Maartje knikte. "Vertel me dan maar eens waarom je lag te slapen tijdens mijn les. Het is denk ik niet omdat je de leerstof inmiddels wel kunt dromen, toch?" Maartje werd rood. Haar cijfers waren inderdaad niet echt hoog en ze moest goed haar best gaan doen om alsnog een voldoende te gaan halen dit schooljaar.
"Ik ga je daarom... au!" Mevrouw jansen trok een van pijn vertrokken gezicht en greep met beide handen richting haar borsten. "Ik ga je... au!", probeerde mevrouw Janssen haar zin af te maken. Maartje zag dat op de lichtblauwe blouse van mevrouw Janssen ter hoogte van beide borsten een natte plek ontstond rondom de tepels. "Sorry, maar ik moet... au!...even naar de lerarentoilet. Ik ben... au!... zo terug.", zei ze terwijl ze haar lerarentas pakte en de gang opliep. Vlak voor ze de deur sloot hoorde Maartje mevrouw Janssen nog wat mompelen in zichzelf. Maartje kon niet precies verstaan wat, op één woord na: borstvoeding.

 

[Luierkont]

Hoofdstuk 5.

Maartje snapte er niks van. Borstvoeding? Mevrouw Janssen had toch helemaal geen kinderen? Hoe kan ze dan borstvoeding geven? En vooral, aan wie? Ze wist namelijk zeker dat dat het woord was wat ze gehoord had. Bovendien, ze wist dat de natte plekken rondom de tepels van mevrouw Janssen niets anders konden zijn dan moedermelk. Ze had het namelijk weleens gezien bij haar nicht. Die had ook een lekkende tepel nadat ze borstvoeding had gegeven, omdat er nog wat melk in de borst was achtergebleven en de watten die ze daarna op haar tepels legde niet goed zaten. Maartje dacht verder na. Hoe kon mevrouw Janssen ineens borstvoeding geven? Was ze misschien zwanger? Nee, aan de slanke buik te zien kon mevrouw Janssen geen zwanger zijn. Had ze misschien dan tóch een baby? Maar als dat zo is, waar is die baby dan? Niet hier in deze kamer in ieder geval. En het dichtstbijzijnde kinderdagverblijf was ruim 15 minuten hier vandaan.

Maartje kon het allemaal niet meer bevatten en probeerde daarom haar gedachten weer normaal te krijgen. Ze ging daarom maar wat kijken in de grote boekenkast die bijna de halve muur bedekte. Ze ging met haar vinger langs de kaften terwijl ze de titels las. Zoals Maartje al dacht gingen de meeste boeken inderdaad over planten en dieren. Ook stonden er een paar kookboeken en een paar leesboeken van schrijvers die ze niet kende.
"Iets interessants gevonden?", hoorde ze ineens achter zich. Doordat ze zo in gedachten verzonken was had ze mevrouw Janssen niet terug horen komen. Deze kwam nu weer de kamer binnen gelopen. Ze droeg nu een andere blouse, een witte dit keer. Hierdoor leken haar enorme borsten nóg meer aanwezig te zijn. "Sorry dat het wat langer duurde, maar ik moest me niet alleen omkleden, maar ook even deze twee vullen", en ze zwaaide met iets wat ze in allebei haar handen had. Maartje staarde er naar. Het waren twee grote zuigflessen, tot de rand toe gevuld met moedermelk....

 

[luierdromer]

Mooie wending in de laatste twee hoofdstukken.
Zou denken dat ze Maartje en, het andere meisje als baby gaat behandelen.
Benieuwd naar de rest

 

[Luierkont]

Hoofdstuk 6.

Mevrouw Janssen liep met de twee zuigflessen naar haar minikoelkast die ergens in een hoekje van de kamer stond. Toen ze de deur van de minikoelkast opentrok zag Maartje dat er in de deuropening nog 2 zuigflessen stonden, eveneens tot de rand gevuld met moedermelk. Maartje vroeg zich af waarom er nog 2 zuigflessen in de koelkast stonden, maar vooral voor wie ze waren. Ze wist bijna zeker dat mevrouw Janssen geen kinderen had, laat staan een baby of peuter....

Een peuter.... Ineens kreeg Maartje een vermoeden. Maar dat kon toch niet? Ze probeerde de gedachten van zich af te schudden. Toch wist ze wat ze had gezien. Een meisje van haar lengte, maar dat er qua uiterlijk uitzag als een peuter. Vooral met die dikke luier onder haar rokje... Dat iemand nog luiers kon dragen kon Maartje nog wel begrijpen. Haar oma droeg ze immers ook en ook één van haar jongere nichtjes droeg ze, omdat ze al haar hele leven volledig incontinent was.
Maar dat verklaarde nog niet waarom dit meisje er zo kinderlijk uitzag. Ze had namelijk 2 paardenstaartjes met roze strikjes in haar lichtbruine haren. Ook had Maartje een grote fopspeen aan een koordje zien bungelen aan het shirtje van het meisje. Dit shirtje zag er bovendien uit alsof het op de kinderafdeling was gekocht. Het was namelijk helemaal roze en op de voorkant van het shirtje stond een grote afbeelding van Hello Kitty. Niet bepaald kleding dat je mag verwachten van iemand van dezelfde lengte en waarschijnlijk ook dezelfde leeftijd dus. Al had het gezicht inderdaad wel veel weg van een peuter of zelfs nog jonger. Vol met kleine sproetjes op haar wangen en kinderlijke ogen. Alsof je inderdaad recht in het gezicht keek van een peuter, maar dan in een veel te groot lichaam...

Maartje kon het niet geloven. Zou mevrouw Janssen háár borstvoeding geven? Maar hoe dan? Want wetenschappelijk zou dat niet eens mogelijk kunnen zijn. Om melk te produceren moest iemand minimaal 20 weken zwanger zijn. En aan de platte buik van mevrouw Janssen te zien was ze absoluut niet zwanger.
Mevrouw Janssen was inmiddels weer gaan zitten en gebaarde Maartje ook te gaan zitten. "Zo Maartje, ik snap dat je waarschijnlijk vragen hebt, maar daar heb ik geen tijd voor! Je lag immers te slapen in mijn les waardoor ik steeds werd onderbroken. Die kostbare tijd ga je dus inhalen! Omdat je mijn vraag over de spijsvertering niet wist te beantwoorden, ga je daarom daar een opstel over schrijven. En je mag pas weg als ik tevreden ben!"
Maartje's mond ging open om te protesteren, maar mevrouw Janssen onderbrak haar meteen. "Je moeder weet al dat je moet nablijven, ik heb haar namelijk al gebeld. Pak dus maar een boek uit de boekenkast en ga maar beginnen!"
Maartje wilde opnieuw haar mond opendoen om te protesteren, maar de strenge blik van mevrouw Janssen belette haar dat te doen. Ze stond daarom op en liep naar de boekenkast. Ze ging weer met haar vinger over de kaften terwijl ze opnieuw de titels las. Toen ze de benodigde boeken gevonden had nam ze weer plaats en begon met haar opstel.

 

[suprima]

Weer een mooi vervolg Luierkont dat heb je mooi geschreven en je houdt het spannend

 

[Januca]

Je maakt ons wel heel nieuwsgierig naar hoe dit verder gaat.

 

[luierdromer]

Geweldig, benieuwd naar het vervolg

 

[Luierkont]

Hoofdstuk 7.

Na ruim 2 uur stilzwijgend schrijven was Maartje eindelijk klaar. Nerveus overhandigde ze haar opstel aan mevrouw Janssen die het aandachtig bestudeerde. "Ik keur hem goed met een matige voldoende", en ze zette met rode pen een 6- op het opstel en gaf het vervolgens terug aan Maartje. "Maar ik verwacht wel verbetering van je tijdens mijn les! Is dat duidelijk?", vroeg ze streng. Maartje knikte opgelucht. "Goed, dan mag je nu gaan. Ik wil zelf ook naar huis." Maartje bleef echter zitten. "Wat is er, Maartje? Je mag naar huis!" Maartje keek mevrouw Janssen echter gewoon aan. "Nou, ik wilde eigenlijk nog wat vragen..."

Mevrouw Janssen, die al was opgestaan zuchtte diep. Toch ging ze weer zitten. Ze kon de nieuwsgierigheid van Maartje immers wel begrijpen. "Nou, vooruit dan maar. Wat wil je weten?"
Maartje wist niet zeker of ze het wel moest vragen, maar haar nieuwsgierigheid won het uiteindelijk toch. "Hoe komt het toch dat u er zo jong uitziet? Ik bedoel, u werkt hier al jaren. U moet, met alle respect, al best oud zijn... En dan die borstvoeding... U heeft toch geen kinderen? In ieder geval geen baby of peuter volgens mij...." Ze durfde mevrouw Janssen echter niet te vragen of het mysterieuze meisje toevallig haar dochter was.

Mevrouw Janssen was een beetje overdonderd door deze vragen, maar herstelde zich snel. Het was immers logisch dat hetgene wat Maartje had gezien, vragen opriep. Ze stond daarom op, pakte een oud boek uit de kast en ging in de schommelstoel zitten die bij de open haard stond en gebaarde Maartje tegenover haar plaats te nemen. Maartje, die best wel nieuwsgierig was naar antwoorden ging daarom snel zitten.
"Ken je de legende over de Bron van de Eeuwige Jeugd?", vroeg mevrouw Janssen. Maartje knikte enthousiast. Haar opa en oma hadden er ooit over verteld. Nu opa dood was en oma zwaar dement kon dat niet meer, maar vroeger kon ze uren luisteren naar de verhalen die ze erover vertelden. Mevrouw Janssen zag het enthousiasme op Maartje's gezicht en besloot daarom verder te vertellen.
"Zoals je wellicht weet zou er, volgens de legende, ergens op deze wereld een Bron zijn, de Bron van de Eeuwige Jeugd. Wie daarvan drinkt wordt eeuwig jong. De Bron zou echter bewaakt worden door mythische wezens. Deze wezens kunnen eeuwen oud worden. Dit komt doordat ze zelf onderdeel zijn van de Bron. Ze kunnen je daarom het Eeuwige leven geven door je uit de Bron te laten drinken. Maar alleen zij die zuiver van hart zijn vinden de Eeuwige Jeugd. Is je hart niet zuiver en je drinkt van de Bron, dan sterf je een langzame en pijnlijke dood...."

Maartje luisterde ademloos naar wat mevrouw Janssen haar vertelde. Ze kende de legende goed, maar zo gedetailleerd als mevrouw Janssen het vertelde, kende ze het niet. Maartje had daarom sterk het gevoel dat mevrouw Janssen meer wist dan ze vertelde en dus iets achter hield, maar wat?....

 

[luierdromer]

 

[Babydre]

leuk geschreven