Eindelijk was het zover. Vandaag zou ik met mijn ouders en vrienden van mijn ouders met hun dochter een weekendje weg. Ik, Bas, ben zelf twaalf jaar. De vrienden van mijn ouders waren ongeveer even oud als mijn ouders, alleen hadden zij op heel jonge leeftijd een dochter gekregen.
Hun dochter heet Wendy en is al 21 jaar oud.
Ze heeft ook nog vaak op mij gepast toen ik kleiner was. Ook tegenwoordig doet ze dat nog wel eens als mijn ouders ergens heen moeten. We hebben altijd al heel goed met elkaar overweg kunnen gaan. Altijd heel veel lol met z’n tweeën. Ze noemt mij altijd kleintje….
Ze plaagt mij daar altijd mee omdat ze mij vroeger ook nog wel eens mijn luier heeft verschoond, maar verder heeft ze het er ook niet over.
Maar goed eindelijk waren we bij het vakantiepark aangekomen en hadden een zes persoonshuisje gereserveerd. Mijn vader had ons ingecheckt en had de sleutel meegekregen. ‘Gaan we straks direct zwemmen?’, vroeg ik ongeduldig. ‘Nou laten we eerst de spullen maar eens uitpakken Bas’ , zei mijn moeder. ‘Oké’ zie ik een beetje teleurgesteld. Ik wist toch al wel dat het zwemmen er eerst wel niet in zou zitten. Ik kende mijn ouders wel wat langer dan vandaag. ‘Dat zal wel weer gezellig kletsen worden’, dacht ik bij mij zelf.
Bij het huisje aangekomen stoof ik direct naar boven om een slaapkamer uit te zoeken. Mijn moeder stiefelde direct achter mij aan om alles te controleren. Er waren in totaal vier slaapkamers. Ik deed de eerste slaapkamer open en daar stond alleen een campingbedje en verder niets. Ik deed de deur weer achter mij dicht en keek vervolgens in de andere slaapkamers. Daar stonden allemaal tweepersoons bedden. Eén van de slaapkamers keek op het weggetje wat voor het huisje langs liep en zelf had ik al besloten om deze te kiezen.
Ik liep weer naar beneden om alvast mijn spullen op te halen. Weer boven aangekomen stond mijn moeder samen met haar vriendin en haar dochter te overleggen. Mijn moeder riep naar mijn vader en vroeg of hij ook even boven wilde komen. Mijn vader zuchtte wat en liep vervolgens naar boven.
‘Ik denk dat we ergens niet goed over hebben nagedacht’, zei mijn moeder tegen mijn vader. ‘Er zijn vier slaapkamers, maar in drie ervan staan maar bedden’. ‘En dan ook nog tweepersoons bedden’. ‘Ik snap wat jullie bedoelen’, zei mijn vader. ‘We kunnen Wendy en Bas niet samen in een tweepersoons bed laten slapen’. ‘Wendy moet wel haar privacy hebben’. ‘Het maakt mij niet hoor’ zei Wendy. ‘Nee, geen sprake van’, zei mijn vader. ‘Dat wil ik niet hebben’.
‘Ik zal vragen of ze er nog een bed bij kunnen zetten, zei hij tegen mijn moeder. ‘Nou’ zei Wendy plagend. ‘Bas, kan toch ook wel in het campingbedje slapen?’ Dat vind ik wel schattig hoor’, merkte ze op. ‘Nou wordt ie lekker’, zei ik wat verlegen. ‘Ik heb je toch zelf vaak in een campingbedje bij ons thuis gelegd’, plaagde ze mij. Voor de grap liep ik naar het bedje toe en stapte er lachend in. Mijn ouders begonnen te lachen. ‘Heb je onze grapjas weer’, zei mijn moeder. Ik ging liggen en tot mijn verbazing paste ik er ook nog in. ‘Nou, kijk eens even’. ‘Peuter Bas is ook weer terug’, zei ze lachend. ‘Ik wil hier anders wel in slapen hoor’, zei ik voor de grap. ‘Lijkt mij wel leuk’, zei Wendy. ‘Kan ik mijn oppaskindje lekker vanavond op bedje brengen’. Iedereen moest vervolgens lachen en ik lachte ook net zo hard mee. ‘Nou, is dat probleem ook opgelost’, zei mijn vader. ‘Hoef ik ook niet meer naar de receptie om een ander bed te regelen’. ‘Ach Bas, vind je het een probleem’?, zei mijn moeder. ‘Hoeft papa niet meer naar de receptie en hoeven ze hier ook geen extra werk te doen door hier speciaal weer en bed naar toe te brengen’. ‘We zullen het thuis tegen niemand zeggen’, hoorde ik haar zeggen. ‘Anders ben je ook niet zo verlegen en ben je altijd wel in voor grappen en grollen’. ‘Nou ja, ben ik dit weekend wel even weer een peuter’, zei ik lachend en iedereen lachte met mij mee. ‘Dat vind ik nou zo schattig aan hem’, merkte Wendy op. ‘Breng ik je vanavond je lekker naar bedje toe’. Ik lachte wat en keek haar wat schaapachtig aan. Ik vond het echt niet vervelend en was toch ver weg van huis. Ik vond het stiekem ook altijd wel leuk met Wendy. Ze bracht mij soms ook wel eens naar bed en dan praatte ze soms alsof ik nog klein en was en dan hadden we de grootste lol. ‘Komt mijn beroep als begeleidster op een kinderdagverblijf toch weer als geroepen’, zei ze dan.
Mijn vader had inmiddels alle spullen opgehaald en bracht ze naar boven toe. ‘Hier Bas, kun je direct je kleren en andere spullen uitpakken’. ‘Ik help je wel even mee kleintje’ zei Wendy.
Wendy trok de kast open en begon mijn kleren op de plank neer te leggen. ‘Je ondergoed en sokken kunnen wel in de la’ zei ze. Ze trok de la open en begon direct te lachen. ‘Goh kleintje, de vorige mensen hebben schijnbaar speciaal een paar luiers achtergelaten voor jou’. Volgens mij ook nog de grootste maat Pampers en die gaan jou vast passen vanavond’. Een jongetje die nog in een campingbedje gaat slapen moet ook nog een luier om’. Mijn moeder schoot weer in de lach en zei plagend: ‘Wendy heeft wel gelijk Bas’. Ik speelde het spel mee en antwoordde: ‘Ik met mijn sexy kontje in een luier, dat willen jullie vast wel zien dames!’. ‘Ja, dat klopt’ zei Wendy. Direct denderde mijn moeder er over heen: ‘Tja Wendy, ik vind wel dat je gelijk hebt’. ‘Mijnheer hier vindt zich zo te horen sexy in een Pamper’. ‘Je begeeft je nu op glad ijs, mijnheertje!’. ‘Het werd mij even te gevaarlijk en subtiel merkte ik op dat ik naar beneden ging om een spelletje te spelen op de Wii. Die had ik namelijk beneden zien staan. De dames lachten naar mij en gingen verder met het uitpakken van hun koffers.
‘Het is ook zo’n grappige knul’ zei Wendy tegen mijn moeder. ‘Ja, hij is een echte grapjas die Bas. ‘Maar hij doet het zo hoor’, zei ze tegen Wendy. ‘Wat bedoelt u’, vroeg Wendy. ‘Als je met hem grapt en grolt laat hij zich zo een luier aantrekken’. ‘Een ander kind had behoorlijk tegen gesputterd als die als twaalfjarige in een campingbedje moet slapen’. ‘Maar Bas niet’. ‘Die schaamt zich echt nergens voor en hij mag jou ook nog eens heel erg graag’. ‘Zou die echt zo ver gaan?’, vroeg Wendy. ‘Ja hoor, als je een beetje pusht doet hij dat zo’. ‘Stiekem vindt hij het ook nog wel leuk en vaak knuffel ik hem ook nog wel eens als een klein kindje’. ‘Dat vindt hij helemaal niet erg’. ‘Ik vond het vroeger al zo’n schattig knulletje’, zei Wendy. ‘Zullen we een kijken of hij zo ver gaat?’, zie ze tegen Wendy. ‘Meent u dat nou?’. ‘Nou Wendy, eerlijk gezegd lijkt het mij ook nog wel schattig’. Ik heb maar één kind en groot worden ze wel heel snel’. ‘Hij zit nu nog tussen big en varken in’, lachte ze.
Bij Wendy biggelden de tranen over de wangen. ‘Die luiers passen hem anders nog wel’ zie Wendy. ‘Op de crèche hebben we deze ook voor de grotere kinderen’. ‘Wacht maar even Wendy, ik roep hem wel even’.
Van boven hoorde ik mijn naam roepen en mijn moeder vroeg of ik wel even boven wilde komen. Ik liep naar boven en liep naar mijn moeder toe. ‘Zeg Bas, je wilt hier echt wil in slapen vannacht?’ ‘Nou, als dit onder ons blijft wil ik dat wel’. ‘Dat had ik toch al gezegd?’ Wendy verbaasde zich er over dat ik daar zo makkelijk over dacht. ‘Bas, ik vind het echt stoer dat je dat wilt’, zei Wendy. ‘Maar ik meende wel wat ik zei’. ‘Wat bedoel je Wendy?’ Ze knipoogde naar mijn moeder en zei: ‘Ik vind echt dat jongetjes die in een campingbedje slapen wel met een luier om moeten slapen’. ‘ Ik meen het hoor!’. Ik keek mijn moeder aan en die knikte. ‘Dit is een grapje zeker’ vroeg ik. ‘Nou eigenlijk niet’, zei mijn moeder. Ik wist even niet wat ik er aan had. Als ik de kont in de krib zou gooien dan liet ik mijzelf natuurlijk in hun ogen wel kennen. Als ik direct zou toestemmen, dan zouden ze dat ook niet direct verwachten. Ik durfde namelijk wel veel. Tegenover mijn ouders schaamde ik mij niet gauw.
Wordt vervolgd…
Hun dochter heet Wendy en is al 21 jaar oud.
Ze heeft ook nog vaak op mij gepast toen ik kleiner was. Ook tegenwoordig doet ze dat nog wel eens als mijn ouders ergens heen moeten. We hebben altijd al heel goed met elkaar overweg kunnen gaan. Altijd heel veel lol met z’n tweeën. Ze noemt mij altijd kleintje….
Ze plaagt mij daar altijd mee omdat ze mij vroeger ook nog wel eens mijn luier heeft verschoond, maar verder heeft ze het er ook niet over.
Maar goed eindelijk waren we bij het vakantiepark aangekomen en hadden een zes persoonshuisje gereserveerd. Mijn vader had ons ingecheckt en had de sleutel meegekregen. ‘Gaan we straks direct zwemmen?’, vroeg ik ongeduldig. ‘Nou laten we eerst de spullen maar eens uitpakken Bas’ , zei mijn moeder. ‘Oké’ zie ik een beetje teleurgesteld. Ik wist toch al wel dat het zwemmen er eerst wel niet in zou zitten. Ik kende mijn ouders wel wat langer dan vandaag. ‘Dat zal wel weer gezellig kletsen worden’, dacht ik bij mij zelf.
Bij het huisje aangekomen stoof ik direct naar boven om een slaapkamer uit te zoeken. Mijn moeder stiefelde direct achter mij aan om alles te controleren. Er waren in totaal vier slaapkamers. Ik deed de eerste slaapkamer open en daar stond alleen een campingbedje en verder niets. Ik deed de deur weer achter mij dicht en keek vervolgens in de andere slaapkamers. Daar stonden allemaal tweepersoons bedden. Eén van de slaapkamers keek op het weggetje wat voor het huisje langs liep en zelf had ik al besloten om deze te kiezen.
Ik liep weer naar beneden om alvast mijn spullen op te halen. Weer boven aangekomen stond mijn moeder samen met haar vriendin en haar dochter te overleggen. Mijn moeder riep naar mijn vader en vroeg of hij ook even boven wilde komen. Mijn vader zuchtte wat en liep vervolgens naar boven.
‘Ik denk dat we ergens niet goed over hebben nagedacht’, zei mijn moeder tegen mijn vader. ‘Er zijn vier slaapkamers, maar in drie ervan staan maar bedden’. ‘En dan ook nog tweepersoons bedden’. ‘Ik snap wat jullie bedoelen’, zei mijn vader. ‘We kunnen Wendy en Bas niet samen in een tweepersoons bed laten slapen’. ‘Wendy moet wel haar privacy hebben’. ‘Het maakt mij niet hoor’ zei Wendy. ‘Nee, geen sprake van’, zei mijn vader. ‘Dat wil ik niet hebben’.
‘Ik zal vragen of ze er nog een bed bij kunnen zetten, zei hij tegen mijn moeder. ‘Nou’ zei Wendy plagend. ‘Bas, kan toch ook wel in het campingbedje slapen?’ Dat vind ik wel schattig hoor’, merkte ze op. ‘Nou wordt ie lekker’, zei ik wat verlegen. ‘Ik heb je toch zelf vaak in een campingbedje bij ons thuis gelegd’, plaagde ze mij. Voor de grap liep ik naar het bedje toe en stapte er lachend in. Mijn ouders begonnen te lachen. ‘Heb je onze grapjas weer’, zei mijn moeder. Ik ging liggen en tot mijn verbazing paste ik er ook nog in. ‘Nou, kijk eens even’. ‘Peuter Bas is ook weer terug’, zei ze lachend. ‘Ik wil hier anders wel in slapen hoor’, zei ik voor de grap. ‘Lijkt mij wel leuk’, zei Wendy. ‘Kan ik mijn oppaskindje lekker vanavond op bedje brengen’. Iedereen moest vervolgens lachen en ik lachte ook net zo hard mee. ‘Nou, is dat probleem ook opgelost’, zei mijn vader. ‘Hoef ik ook niet meer naar de receptie om een ander bed te regelen’. ‘Ach Bas, vind je het een probleem’?, zei mijn moeder. ‘Hoeft papa niet meer naar de receptie en hoeven ze hier ook geen extra werk te doen door hier speciaal weer en bed naar toe te brengen’. ‘We zullen het thuis tegen niemand zeggen’, hoorde ik haar zeggen. ‘Anders ben je ook niet zo verlegen en ben je altijd wel in voor grappen en grollen’. ‘Nou ja, ben ik dit weekend wel even weer een peuter’, zei ik lachend en iedereen lachte met mij mee. ‘Dat vind ik nou zo schattig aan hem’, merkte Wendy op. ‘Breng ik je vanavond je lekker naar bedje toe’. Ik lachte wat en keek haar wat schaapachtig aan. Ik vond het echt niet vervelend en was toch ver weg van huis. Ik vond het stiekem ook altijd wel leuk met Wendy. Ze bracht mij soms ook wel eens naar bed en dan praatte ze soms alsof ik nog klein en was en dan hadden we de grootste lol. ‘Komt mijn beroep als begeleidster op een kinderdagverblijf toch weer als geroepen’, zei ze dan.
Mijn vader had inmiddels alle spullen opgehaald en bracht ze naar boven toe. ‘Hier Bas, kun je direct je kleren en andere spullen uitpakken’. ‘Ik help je wel even mee kleintje’ zei Wendy.
Wendy trok de kast open en begon mijn kleren op de plank neer te leggen. ‘Je ondergoed en sokken kunnen wel in de la’ zei ze. Ze trok de la open en begon direct te lachen. ‘Goh kleintje, de vorige mensen hebben schijnbaar speciaal een paar luiers achtergelaten voor jou’. Volgens mij ook nog de grootste maat Pampers en die gaan jou vast passen vanavond’. Een jongetje die nog in een campingbedje gaat slapen moet ook nog een luier om’. Mijn moeder schoot weer in de lach en zei plagend: ‘Wendy heeft wel gelijk Bas’. Ik speelde het spel mee en antwoordde: ‘Ik met mijn sexy kontje in een luier, dat willen jullie vast wel zien dames!’. ‘Ja, dat klopt’ zei Wendy. Direct denderde mijn moeder er over heen: ‘Tja Wendy, ik vind wel dat je gelijk hebt’. ‘Mijnheer hier vindt zich zo te horen sexy in een Pamper’. ‘Je begeeft je nu op glad ijs, mijnheertje!’. ‘Het werd mij even te gevaarlijk en subtiel merkte ik op dat ik naar beneden ging om een spelletje te spelen op de Wii. Die had ik namelijk beneden zien staan. De dames lachten naar mij en gingen verder met het uitpakken van hun koffers.
‘Het is ook zo’n grappige knul’ zei Wendy tegen mijn moeder. ‘Ja, hij is een echte grapjas die Bas. ‘Maar hij doet het zo hoor’, zei ze tegen Wendy. ‘Wat bedoelt u’, vroeg Wendy. ‘Als je met hem grapt en grolt laat hij zich zo een luier aantrekken’. ‘Een ander kind had behoorlijk tegen gesputterd als die als twaalfjarige in een campingbedje moet slapen’. ‘Maar Bas niet’. ‘Die schaamt zich echt nergens voor en hij mag jou ook nog eens heel erg graag’. ‘Zou die echt zo ver gaan?’, vroeg Wendy. ‘Ja hoor, als je een beetje pusht doet hij dat zo’. ‘Stiekem vindt hij het ook nog wel leuk en vaak knuffel ik hem ook nog wel eens als een klein kindje’. ‘Dat vindt hij helemaal niet erg’. ‘Ik vond het vroeger al zo’n schattig knulletje’, zei Wendy. ‘Zullen we een kijken of hij zo ver gaat?’, zie ze tegen Wendy. ‘Meent u dat nou?’. ‘Nou Wendy, eerlijk gezegd lijkt het mij ook nog wel schattig’. Ik heb maar één kind en groot worden ze wel heel snel’. ‘Hij zit nu nog tussen big en varken in’, lachte ze.
Bij Wendy biggelden de tranen over de wangen. ‘Die luiers passen hem anders nog wel’ zie Wendy. ‘Op de crèche hebben we deze ook voor de grotere kinderen’. ‘Wacht maar even Wendy, ik roep hem wel even’.
Van boven hoorde ik mijn naam roepen en mijn moeder vroeg of ik wel even boven wilde komen. Ik liep naar boven en liep naar mijn moeder toe. ‘Zeg Bas, je wilt hier echt wil in slapen vannacht?’ ‘Nou, als dit onder ons blijft wil ik dat wel’. ‘Dat had ik toch al gezegd?’ Wendy verbaasde zich er over dat ik daar zo makkelijk over dacht. ‘Bas, ik vind het echt stoer dat je dat wilt’, zei Wendy. ‘Maar ik meende wel wat ik zei’. ‘Wat bedoel je Wendy?’ Ze knipoogde naar mijn moeder en zei: ‘Ik vind echt dat jongetjes die in een campingbedje slapen wel met een luier om moeten slapen’. ‘ Ik meen het hoor!’. Ik keek mijn moeder aan en die knikte. ‘Dit is een grapje zeker’ vroeg ik. ‘Nou eigenlijk niet’, zei mijn moeder. Ik wist even niet wat ik er aan had. Als ik de kont in de krib zou gooien dan liet ik mijzelf natuurlijk in hun ogen wel kennen. Als ik direct zou toestemmen, dan zouden ze dat ook niet direct verwachten. Ik durfde namelijk wel veel. Tegenover mijn ouders schaamde ik mij niet gauw.
Wordt vervolgd…
Laatst bewerkt:
