geschreven door: Raul
Ze kwamen hand in hand binnen lopen in het restaurant waar ik al enig tijd in de bediening werkte, waarbij de een de ander licht voorttrok en aanmaande om wat door te lopen. Een van de twee vrouwen van achter in de twintig bleef weifelend staan bij het entree naar de grootste zaal en besloot uiteindelijk rechts in een hoekje plaats te nemen, uit het directe zicht van de rest van de zaal, maar wel met een goed zicht op wie en wat er binnen komt.
Ik nam een slok van mijn koffie achter de bar en liep richting het tafeltje waar de ene de ander uit de jas hielp en in een stoel drukte achter tegen de wand. "Nu even gaan zitten en blijven zitten" hoorde ik nog net bij mijn arriveren. Ik begroette de dames en kreeg een warme glimlach terug van de gene die de ander aansprak. "Hallo" kreeg ik terug en ze keek de andere aan en zei "zeg die mijn heer even gedag". "Hallo" murmelde ze terwijl zij mij amper aan keek.
"Wat kan ik voor de dames betekenen", vroeg ik. "Misschien wel heel veel" kreeg ik terug van de blonde die klaarblijkelijk de leiding had, "maar eerst voor mij een Wiener Melange en voor haar een chocomel...in deze beker graag !" Ik kreeg een Nijntje beker met drinktuut in mijn handen gedrukt en keek haar aan. "Natuurlijk", zei ik en maakte aanstalten om weg te lopen. "We hebben vandaag speeldag en Monika hier is het meisje" zei de blonde. Ik keek beiden aan en zei zoiets van "daar is het een mooie dag voor" en liep alsnog weg.
Teruggekomen met de bestelling vroeg ik aan de blonde wat ze nu precies bedoelde met speeldag. Ze vertelde mij glimlachend dat ze enkele malen per jaar met z'n tweeën op stap gingen waar bij de één de ander als klein meisje behandelde en eigenlijk altijd nieuwsgierig waren naar de reakties van anderen. Monika lurkte aan haar chocomel en zat mij aan te kijken met een paar warme bruine ogen. "Goh", zei ik, "dat lijkt best wel leuk, zo'n dagje".
Ze vertelde mij ook nog dat ze niet uit de buurt kwamen vanwege eventuele reacties van kennissen/vrienden c.q. familie en dus er een echt dagje uit van maakten, inclusief diverse maaltijden, vertier en verschonen. Bij dat laatste verkleurde ik schijnbaar want ze bekeek mij met belangstelling. "Dat laatste heb je dus ook gehoord ?", vroeg ze. "Ja", zei ik, ze draagt dus een luierbroekje, neem ik aan ?". "Luierbroekje !", zei de blonde, "zeg maar gerust luier". Ik excuseerde mij even om andere binnenkomende mensen te helpen en liep dus enkele malen langs de tafel, veelal kijkend glimlachend naar de dames. De blonde vroeg ook nog om een drankje en de kaart voor een kleine lunch.
"Wat kun je mij aanbevelen?", vroeg ze en ik suggereerde een zalmsalade voor haar en een pannenkoek met stroop voor de "kleine", terwijl ik een servetje pakte om de mondhoeken van Monika te zuiveren van de restjes chocomel. Beiden keken mij stralend aan en de blonde stelde zich voor als Patricia. Ik drukte haar de hand en aaide de "kleine" over de bol. "En ik heet Raul", zei ik en liep weg om bestek te halen en de tafel te voorzien van de benodigdheden.
Met het slechte weer was het die dag niet al te druk en mijn collega's waren liever bezig met de betere fooienwijk aan de andere kant van de zaal, dus stond ik met regelmaat bij de tafel te praten met Patricia terwijl Monika met een pen de placemat aan het bekrassen was. Het eten kwam op tafel en ik sneed de pannenkoek in kleine stukjes en vroeg Monika wat zij er op wilde. Stroop werd de keuze en Monika speelde haar rol zeer goed door in beperkte mate zelf te eten en af en toe gevoerd te worden. Mensen die binnen kwamen aanschouwde het tafereeltje met een verbaasde glimlach en de dames schenen daar van te genieten Koffie en een kinderijsje na met koekje, parasolletje en een aapje.
Patricia vroeg waar de toiletten waren en of er ook een verschoon-gelegenheid was. "Natuurlijk", zei ik en wees haar de weg met de mededeling "als je hulp nodig hebt, dan hoor ik het wel". Ze pakte een grote tas op, nam Monika bij de hand en ik ruimde de tafel af en liep enkele minuten later achter de bar. Ik wierp een blik achter mij naar de toiletten, probeerde mijzelf een voorstelling te maken van de situatie daar en zag de deur van het gehandicaptentoilet langzaam open gaan en het gezicht van Patricia verschijnen. Ze keek mij aan en zei zachtjes "kun je mij helpen, want ze is wat zwaar zo op de grond hier".
"Graag zelfs", zei ik en vroeg een collega even op mijn gedeelte van het restaurant te letten. Ik liep het toilet binnen, omkijkend of niemand mij zou zien, en bleef verrukt staan bij het tafereeltje wat zich voor mij afspeelde. Monika lag op de grond op een deken met kinderpatroontjes, tuinbroek op haar enkels, een speen in haar mond en ze had een grote gele doorzichtige plasticbroek die stevig opbolde van de inhoud. Patricia sloot snel de deur en keek mij aan. "Wat vind je hiervan?", zei ze met een blos op haar wangen. "Dit is voor ons altijd een spannend moment". "Ik vind het enorm opwindend...." en kreeg niet de kans mijn zin af te maken. Patricia haalde de tuinbroek weg en nodigde mij uit Monika te verschonen.
Ik knielde bij haar neer en vroeg haar de benen wat op te trekken zodat ik de plasticbroek om hoog kon doen. "Even je billen omhoog" en ik trok met twee handen de plasticbroek over haar benen naar mij toe. De geur van urine kwam mij tegemoet en ze had een kleddernatte katoenen luier aan met klitterbandsluiting. Monika had haar ogen dicht en sabbelde op haar speen, terwijl Patricia naast mij kwam zitten en mij vroeg verder te gaan. "Mag ik er ook even van genieten", vroeg ik, "dit maak ik echt niet vaak mee". Patriacia lachte heel hard, haalde haar hand over de luier van Monika en duwde 'm onder mijn neus. "Lekker, he ?"vroeg ze lachend. Ik pakte de zijkanten van de luier met twee handen en trok langzaam het klitterband los.
Monika draaide onrustig heen en weer en duwde haar billen omhoog zodat ik de luier er onder uit kon trekken. Ik rolde de natte luier op en gaf deze aan Patricia die deze in een plastic tas deed en meteen een dikke papieren luier te voorschijn trok en aan mij gaf. "Doe deze maar aan", zei ze, "en deze er over voor de zekerheid" terwijl ze een grote witte plasticbroek uit de tas haalde. "Maar eerst even een doekje erover heen !"en ze gaf mij wat babydoekjes aan. Ik duwde de benen van Monika omhoog en bewerkte haar billen met wat doekjes en daarna de voorzijde van haar onderlichaam, waar hele kleine haartjes haar intiemste plekje bedekten.
Ze maakte een bruggetje en ik schoof de luier onder haar billen en plakte de strips vast aan de voorzijde, nadat ik alles zorgvuldig op de goede plek had gebracht. Ik hield de witte plasticbroek even onder mijn neus en snoof eraan. Een frisse geur van wasmiddel bleef hangen en Patricia zei dat ze best wel moeite had om alles zo schoon en fris te laten ruiken met zo'n vieze meid die eigenlijk te oud was voor luiers en plasticbroeken. Ze pakte de natte, ruikende, gele plasticbroek op en deed die in de plastic tas in haar grote tas.
Ik pakte de tuinbroek van Monika om die over haar benen te trekken, toen zij plotseling iets mompelde. Ze had het over belletje drukken en Patricia vroeg mij de broek nog even weg te leggen en het werk af te maken. Ze pakte mijn hand en leidde die naar de plasticbroek. Ze bukte zich en fluisterde in mijn oor "ze staat op springen, laat haar klaar komen. Ik schoof mijn hand bij haar linkerbeen in de plasticbroek en in de luier op zoek naar haar kutje en al tastend voelde ik een gezwollen bobbeltje dat ik aanraakte. Monika's lichaam verstrakte en ze vroeg mij haar belletje te drukken. Patricia zei dat ik mijn vinger over de clitoris moest halen en twee keer heen en weer was voldoende om haar een stevig orgasme te bezorgen, waarbij ze ook nog eens de luier en mijn hand natplaste.
Patricia bedankte mij voor de hulp en zei dat ze het verder zelf wel kon. Ik waste mijn handen in het fonteintje en liep naar de deur, omkijkend naar Monika die nog met ogen dicht lag te sabbelen en de handen op haar luier had liggen. Voorzichtig glipte ik weer naar buiten en melde mijn collega's dat ik weer terug was. Het was nog steeds rustig, dus ruimde ik verder de tafel van de dames af. Beiden kwamen terug met een enorme glans op de wangen en keken mij weer stralend aan. Ze bestelden nog een drankje en Patricia vroeg om de rekening.
Ik kreeg een enorme fooi en Patricia bedankte mij nog even hartelijk voor de hulp. Monika moest mij nog maar even een kusje geven voor de goede zorgen en daarna nam Patricia haar weer bij de hand om door te gaan naar de speeltuin, zoals zij mij net eventjes daarvoor had toevertrouwd. Ik wenste de dames een prettige dag verder en hield de deur voor ze open. Patricia parkeerde Monika even bij een tafeltje op het terras en kwam terug naar mij.
Ze graaide in haar grote tas en gaf mij één van de plasticzakken. "Je hebt 'm verdiend, ze zouden overal gastheren zoals jij moeten hebben !" en ze draaide zich om. Ik zwaaide ze uit, liep naar het toilet voelend aan de zak en constateerde dat de natte, stinkende plasticbroek erin zat. Ik ben altijd blij met hele tevreden klanten !!
Ik borg de zak op bij mijn spullen en nam 'm mee naar huis. Ik heb mijzelf die avond zeker drie keer klaargemaakt in de broek en daarna regelmatig gedragen met een hele dikke katoenen luier.
Ze kwamen hand in hand binnen lopen in het restaurant waar ik al enig tijd in de bediening werkte, waarbij de een de ander licht voorttrok en aanmaande om wat door te lopen. Een van de twee vrouwen van achter in de twintig bleef weifelend staan bij het entree naar de grootste zaal en besloot uiteindelijk rechts in een hoekje plaats te nemen, uit het directe zicht van de rest van de zaal, maar wel met een goed zicht op wie en wat er binnen komt.
Ik nam een slok van mijn koffie achter de bar en liep richting het tafeltje waar de ene de ander uit de jas hielp en in een stoel drukte achter tegen de wand. "Nu even gaan zitten en blijven zitten" hoorde ik nog net bij mijn arriveren. Ik begroette de dames en kreeg een warme glimlach terug van de gene die de ander aansprak. "Hallo" kreeg ik terug en ze keek de andere aan en zei "zeg die mijn heer even gedag". "Hallo" murmelde ze terwijl zij mij amper aan keek.
"Wat kan ik voor de dames betekenen", vroeg ik. "Misschien wel heel veel" kreeg ik terug van de blonde die klaarblijkelijk de leiding had, "maar eerst voor mij een Wiener Melange en voor haar een chocomel...in deze beker graag !" Ik kreeg een Nijntje beker met drinktuut in mijn handen gedrukt en keek haar aan. "Natuurlijk", zei ik en maakte aanstalten om weg te lopen. "We hebben vandaag speeldag en Monika hier is het meisje" zei de blonde. Ik keek beiden aan en zei zoiets van "daar is het een mooie dag voor" en liep alsnog weg.
Teruggekomen met de bestelling vroeg ik aan de blonde wat ze nu precies bedoelde met speeldag. Ze vertelde mij glimlachend dat ze enkele malen per jaar met z'n tweeën op stap gingen waar bij de één de ander als klein meisje behandelde en eigenlijk altijd nieuwsgierig waren naar de reakties van anderen. Monika lurkte aan haar chocomel en zat mij aan te kijken met een paar warme bruine ogen. "Goh", zei ik, "dat lijkt best wel leuk, zo'n dagje".
Ze vertelde mij ook nog dat ze niet uit de buurt kwamen vanwege eventuele reacties van kennissen/vrienden c.q. familie en dus er een echt dagje uit van maakten, inclusief diverse maaltijden, vertier en verschonen. Bij dat laatste verkleurde ik schijnbaar want ze bekeek mij met belangstelling. "Dat laatste heb je dus ook gehoord ?", vroeg ze. "Ja", zei ik, ze draagt dus een luierbroekje, neem ik aan ?". "Luierbroekje !", zei de blonde, "zeg maar gerust luier". Ik excuseerde mij even om andere binnenkomende mensen te helpen en liep dus enkele malen langs de tafel, veelal kijkend glimlachend naar de dames. De blonde vroeg ook nog om een drankje en de kaart voor een kleine lunch.
"Wat kun je mij aanbevelen?", vroeg ze en ik suggereerde een zalmsalade voor haar en een pannenkoek met stroop voor de "kleine", terwijl ik een servetje pakte om de mondhoeken van Monika te zuiveren van de restjes chocomel. Beiden keken mij stralend aan en de blonde stelde zich voor als Patricia. Ik drukte haar de hand en aaide de "kleine" over de bol. "En ik heet Raul", zei ik en liep weg om bestek te halen en de tafel te voorzien van de benodigdheden.
Met het slechte weer was het die dag niet al te druk en mijn collega's waren liever bezig met de betere fooienwijk aan de andere kant van de zaal, dus stond ik met regelmaat bij de tafel te praten met Patricia terwijl Monika met een pen de placemat aan het bekrassen was. Het eten kwam op tafel en ik sneed de pannenkoek in kleine stukjes en vroeg Monika wat zij er op wilde. Stroop werd de keuze en Monika speelde haar rol zeer goed door in beperkte mate zelf te eten en af en toe gevoerd te worden. Mensen die binnen kwamen aanschouwde het tafereeltje met een verbaasde glimlach en de dames schenen daar van te genieten Koffie en een kinderijsje na met koekje, parasolletje en een aapje.
Patricia vroeg waar de toiletten waren en of er ook een verschoon-gelegenheid was. "Natuurlijk", zei ik en wees haar de weg met de mededeling "als je hulp nodig hebt, dan hoor ik het wel". Ze pakte een grote tas op, nam Monika bij de hand en ik ruimde de tafel af en liep enkele minuten later achter de bar. Ik wierp een blik achter mij naar de toiletten, probeerde mijzelf een voorstelling te maken van de situatie daar en zag de deur van het gehandicaptentoilet langzaam open gaan en het gezicht van Patricia verschijnen. Ze keek mij aan en zei zachtjes "kun je mij helpen, want ze is wat zwaar zo op de grond hier".
"Graag zelfs", zei ik en vroeg een collega even op mijn gedeelte van het restaurant te letten. Ik liep het toilet binnen, omkijkend of niemand mij zou zien, en bleef verrukt staan bij het tafereeltje wat zich voor mij afspeelde. Monika lag op de grond op een deken met kinderpatroontjes, tuinbroek op haar enkels, een speen in haar mond en ze had een grote gele doorzichtige plasticbroek die stevig opbolde van de inhoud. Patricia sloot snel de deur en keek mij aan. "Wat vind je hiervan?", zei ze met een blos op haar wangen. "Dit is voor ons altijd een spannend moment". "Ik vind het enorm opwindend...." en kreeg niet de kans mijn zin af te maken. Patricia haalde de tuinbroek weg en nodigde mij uit Monika te verschonen.
Ik knielde bij haar neer en vroeg haar de benen wat op te trekken zodat ik de plasticbroek om hoog kon doen. "Even je billen omhoog" en ik trok met twee handen de plasticbroek over haar benen naar mij toe. De geur van urine kwam mij tegemoet en ze had een kleddernatte katoenen luier aan met klitterbandsluiting. Monika had haar ogen dicht en sabbelde op haar speen, terwijl Patricia naast mij kwam zitten en mij vroeg verder te gaan. "Mag ik er ook even van genieten", vroeg ik, "dit maak ik echt niet vaak mee". Patriacia lachte heel hard, haalde haar hand over de luier van Monika en duwde 'm onder mijn neus. "Lekker, he ?"vroeg ze lachend. Ik pakte de zijkanten van de luier met twee handen en trok langzaam het klitterband los.
Monika draaide onrustig heen en weer en duwde haar billen omhoog zodat ik de luier er onder uit kon trekken. Ik rolde de natte luier op en gaf deze aan Patricia die deze in een plastic tas deed en meteen een dikke papieren luier te voorschijn trok en aan mij gaf. "Doe deze maar aan", zei ze, "en deze er over voor de zekerheid" terwijl ze een grote witte plasticbroek uit de tas haalde. "Maar eerst even een doekje erover heen !"en ze gaf mij wat babydoekjes aan. Ik duwde de benen van Monika omhoog en bewerkte haar billen met wat doekjes en daarna de voorzijde van haar onderlichaam, waar hele kleine haartjes haar intiemste plekje bedekten.
Ze maakte een bruggetje en ik schoof de luier onder haar billen en plakte de strips vast aan de voorzijde, nadat ik alles zorgvuldig op de goede plek had gebracht. Ik hield de witte plasticbroek even onder mijn neus en snoof eraan. Een frisse geur van wasmiddel bleef hangen en Patricia zei dat ze best wel moeite had om alles zo schoon en fris te laten ruiken met zo'n vieze meid die eigenlijk te oud was voor luiers en plasticbroeken. Ze pakte de natte, ruikende, gele plasticbroek op en deed die in de plastic tas in haar grote tas.
Ik pakte de tuinbroek van Monika om die over haar benen te trekken, toen zij plotseling iets mompelde. Ze had het over belletje drukken en Patricia vroeg mij de broek nog even weg te leggen en het werk af te maken. Ze pakte mijn hand en leidde die naar de plasticbroek. Ze bukte zich en fluisterde in mijn oor "ze staat op springen, laat haar klaar komen. Ik schoof mijn hand bij haar linkerbeen in de plasticbroek en in de luier op zoek naar haar kutje en al tastend voelde ik een gezwollen bobbeltje dat ik aanraakte. Monika's lichaam verstrakte en ze vroeg mij haar belletje te drukken. Patricia zei dat ik mijn vinger over de clitoris moest halen en twee keer heen en weer was voldoende om haar een stevig orgasme te bezorgen, waarbij ze ook nog eens de luier en mijn hand natplaste.
Patricia bedankte mij voor de hulp en zei dat ze het verder zelf wel kon. Ik waste mijn handen in het fonteintje en liep naar de deur, omkijkend naar Monika die nog met ogen dicht lag te sabbelen en de handen op haar luier had liggen. Voorzichtig glipte ik weer naar buiten en melde mijn collega's dat ik weer terug was. Het was nog steeds rustig, dus ruimde ik verder de tafel van de dames af. Beiden kwamen terug met een enorme glans op de wangen en keken mij weer stralend aan. Ze bestelden nog een drankje en Patricia vroeg om de rekening.
Ik kreeg een enorme fooi en Patricia bedankte mij nog even hartelijk voor de hulp. Monika moest mij nog maar even een kusje geven voor de goede zorgen en daarna nam Patricia haar weer bij de hand om door te gaan naar de speeltuin, zoals zij mij net eventjes daarvoor had toevertrouwd. Ik wenste de dames een prettige dag verder en hield de deur voor ze open. Patricia parkeerde Monika even bij een tafeltje op het terras en kwam terug naar mij.
Ze graaide in haar grote tas en gaf mij één van de plasticzakken. "Je hebt 'm verdiend, ze zouden overal gastheren zoals jij moeten hebben !" en ze draaide zich om. Ik zwaaide ze uit, liep naar het toilet voelend aan de zak en constateerde dat de natte, stinkende plasticbroek erin zat. Ik ben altijd blij met hele tevreden klanten !!
Ik borg de zak op bij mijn spullen en nam 'm mee naar huis. Ik heb mijzelf die avond zeker drie keer klaargemaakt in de broek en daarna regelmatig gedragen met een hele dikke katoenen luier.
