Baby Brendie
Yay , ikke zo blij in nat luiertje :P
weer een heerlijk deel ^_^
Ga vooral zo door !1 !1 !1
Ga vooral zo door !1 !1 !1
Nog niet klaar Mijn Droomvakantiebabyweekje
- Onderwerp starter Bab Diap
- Startdatum
Bab Diap
Superlid
Re: Mijn droomvakantiebabyweekje dag 4 deel 3
Dag 4 deel 3
We liepen naar de ingang van de dierentuin.
Er liepen al veel mensen, maar die amper op mij lette, wat me alweer wat geruststelde.
Bij de kassa werd er nog gevraagd hoe oud ik was en Lottie zei: ‘alweer bijna anderhalf.’
Ik dacht dat gelooft ze vast niet, maar gek genoeg gaf de cassière een knipoog naar mij en vulde in 1,5, dat betekende dat ik gratis was.
Ze gaf ons een plattegrond, legde uit waar de verschoonposten waren en wensde ons nog een prettige dag.
‘Zo kleintje, waar gaan we als eerst heen?’ vroeg Lottie
‘Naar de olifanten’zei ik.
Eenmaal bij de olifanten waren we echt precies op tijd, want ze gingen net in bad.
De verzorgers gooiden wat eten in het water en de olifanten doken erachter aan.
Het was een heel gaaf en leuk gezicht.
Na de olifanten liepen we door naar de aapjes, waar we hard hebben gelachen om de rare streken die ze uithaalden.
‘Hihihihi, ze lijken wel een beetje op jou,’zei Lottie, ‘Ook allemaal zo ondeugend.’
Toen kwamen we bij de kinderboerderij aan en mocht ik uit de buggy de geitjes gaan aaien.
Terwijl Lottie allemaal foto’s maakte probeerde ik een geit gras te geven, maar hij liep telkens weg.
Na ongeveer een kwartier met de geiten gespeeld te hebben, riep Lottie mij, omdat we gingen eten.
We gingen naar een restaurantje.
Lottie pakte een dienblad en liep naar het buffet.
Ik kreeg een lekker kindermenu: patatjes met appelmoes.
En Lottie nam zelf het hamburgermenu.
Het was gelukkig niet zo druk, dus konden we een mooi plekje uit zoeken bij het raam, zodat we de giraffen konden zien, terwijl we aan het eten waren.
Lottie haalde me uit de buggy en deed me nog een slabbetje om, maar vond het overdreven om een kinderstoel te gaan halen, ze zei dat ik daar waarschijnlijk toch niet inpaste.
Toen we uitgegeten hadden, pakte Lottie me bij m’n hand en liepen we naar de WC’s.
Lottie legde me op een verschoonkussen en voelde aan m’n luier, die was een klein beetje nat en ze zei dat er nog wel wat meer bij kan.
Ik moest op het verschoonkussen blijven zitten, terwijl Lottie zelf ook even een plasje moest doen.
Gelukkig kwam er niemand binnen, want we waren in de dameswc en als iemand me dan zou zien, zou dat weer kunnen leiden tot ruzie ofzo, waar ik echt geen zin in had.
Toen Lottie klaar was zette ze me weer terug in de buggy en gingen we bij de pinguïns kijken, die leuke dieren, vind ik altijd harstikke grappig, vooral hoe ze zo waggelen.
Rond een uur of 3 kwamen we bij de tijgers en ik vond het daar best wel stinken.
‘Het stinkt hierzo,’zei ik ,terwijl ik mijn neus dicht kneep.
Lottie moest lachen en zei: ‘De tijgers zijn niet de enige die stinken hierzo hoor.’
‘Want volgens mij heb jij ook zojuist poepie gedaan.’
Ik voelde aan mijn luier, ik had inderdaad gepoept zonder dat ik het doorhad.
‘Kom dan gaan we je weer even verschonen.’
Bij de WC aangekomen was het best druk, we liepen naar de verschoonruimte en ik zag daar meerdere moeders die hun echte babies een schone luier gaven.
Ik begon me weer te schamen en zei tegen Lottie dat ik nog niet verschoond wilde worden.
Maar daar wilde Lottie niets van weten, ‘we wachten gewoon tot we aan de beurt zijn’ zei ze.
Ze haalde me uit de buggy en droeg me naar een verschoonkussen en legde me daarop neer.
Een paar moeder keken gek op, maar ik negeerde dat.
Lottie deed mijn broekje uit, maakte mijn rompertje los, maakte mijn luier los en veegde m’n billen af met wat billendoekjes.
Ze deed nog wat poeder op mijn billen en deed me een schone luier om.
Ze deed mijn rompertje weer dicht en mijn broekje weer aan.
En tilde me van het verschoonkussen, gaf me een kusje en zei: ‘ Zie je, zo erg was dat toch niet?’
Hierna zijn we nog bij diverse dieren wezen kijken zoals de neushoorns, de leeuwen, de beren, de zeehonden en de roofvogelshow, waarbij de vogels rakelings over ons hoofd vlogen.
Op het laatst mocht ik, onder toeziend oog van Lottie, nog even spelen in de speeltuin.
Ik ging schommelen en wel 10x van de glijbaan af en ik had ook nog gespeeld in de zandbak.
Lottie ging ook nog even met me spelen, we gingen samen op de wipwap en op het laatst nog samen een zandtunnel maken.
Daarna gingen we nog naar het winkeltje en kocht Lottie een leuk dierenspeeltje als aandenken voor mij.
Tegen vijven liepen we de dierentuin uit en reden we naar huis.
Eenmaal thuis, zette Lottie me in de box en ging ze zelf eten klaar maken.
Ik begon gelijk te spelen met mijn nieuwe speeltje in de box.
Toen het eten klaar was, stond ik al klaar om uit de box gehaald te worden, want ik had berehonger.
‘Zo, jij wilt graag eten,’zei ze.
Lottie at nasi en ik kreeg een bordje met ‘heerlijke’ havermoutpap.
Ik trok een vies gezicht en keek Lottie hoopvol aan.
‘Sorry, ik ben door de babyvoeding heen, zei ze, ‘morgen ga ik nieuwe halen.
‘Wat vind je lekker dan?’ vroeg ze.
‘Patatjes!’ Riep ik.
‘Ja, maar die heb je dinsdag al op, hoor,’zei ze.
‘Pannenkoeken dan?’ zei ik.
Lottie moest lachen en zei dat ze zelf wel iets lekkers zal uitzoeken.
Ik zat onrustig in de kinderstoel en Lottie had moeite om mijn slabbetje om te doen.
Lachend zei ze: ‘Kleine deugniet, zit nou eens stil.’
Uiteindelijk na veel moeite had ik mijn slabbetje om en begon Lottie me de pap te voeren.De helft verdween in mijn mond, maar de rest kon je zowat van het plafond afschrapen.
Ik zat ook helemaal onder, heel mijn gezicht was bedekt met pap.
We moesten allebei hard lachen en Lottie maakte me schoon.
Ze deed mijn slabbetje af en droeg me van de kinderstoel naar de box.
Ze ruimde te tafel af en begon alles af te wassen.
Terwijl ik aan het spelen was, voelde ik mijn luier steeds dikker en dikker worden.
Toen ik zelfs de stank begon te ruiken en mijn luier op springen stond, riep ik Lottie.
Ze was net klaar en vroeg wat er was.
Maar daar hoefde ik geen antwoord op te geven.
‘Heeft mijn kleine boefje zijn luier weer helemaal vol gedaan met poepjes?’vroeg ze liefkozend.
Ik knikte ja en stak mijn armen uit.
Ze tilde me uit de box en droeg me naar boven.
Op de commode werd mijn kontje goed schoongemaakt en kreeg ik alvast een nachtluier om.
Ze kleedde me verder uit en deed mijn pyjamaatje aan.
Daarna werd ik weer naar beneden gedragen en gingen we even tv kijken.
Rond een uur of 8 zette Lottie de tv uit en zei dat het weer tijd was voor de borstvoeding.
Ze ontblootte haar borst en ik kroop bij haar op schoot.
‘Goed zo jochie, drink maar fijn.’zei ze.
Ik had best wel dorst en de warme melk van Lottie was verrukkelijk.
Ik dronk beide borsten leeg en na een boertje zei Lottie dat het tijd was om naar bedje te gaan.
Ze droeg me naar boven en voelde nog even aan mijn luier.
Die was nog aardig droog, dus hoefde ze me niet te verschonen.
Ze legde me in bed, maar ik was nog lang niet moe en spartelde een beetje tegen.
Ze deed de gordijnen dicht en een lampje aan en stopte me goed in.
Ze gaf me een kusje en wilde weglopen, maar ik riep haar terug en zei dat ik nog lang niet kon slapen.
Ik was nog veelste opgewonden van deze fantastische dag en vertelde Lottie de hele tijd hoe leuk ik het vandaag vond.
Lottie moest lachen en keek bedenkelijk.
‘Wacht, dan lees ik nog wel een verhaaltje voor. ‘zei ze.
‘Jaaaaa, verhaaltje!!!’riep ik
Ze pakte een leuk boek over de Gruffalo.
Ze las het heel goed en grappig voor.
Toen het verhaaltje uit was, was ik wel iets minder druk, maar kon ik nog steeds niet in slaap komen.
Ik riep Lottie weer en ze zuchtte.
Maar opeens schoot Lottie iets te binnen.
‘Wacht eens, ik heb volgens mij nog wat.’
Ze holdede kamer uit en ik hoorde haar naar zolder rennen.
Ik hoorde op de zolder een hoop gestommel en toen kwam Lottie naar beneden lopen.
‘Ik heb hem gevonde,’zei ze en ze liet een echte babymobiel zien.
Met schattige diertjes die aan een touwtje hingen.
Ze bevestigde deze aan mijn ledikant en ze windde hem goed op.
De diertjes begonnen te bewegen en draaiden boven mijn hoofd rondjes, tegelijkertijd klonk er een rustgeven babymuziekje.
‘Als het hier niet mee lukt, dan geef ik het op.’zei ze.
Lottie gaf me een kusje en liep de kamer uit.
Ik hoorde haar nog naar beneden lopen, terwijl ik geconcentreerd naar de draaiende diertjes keek.
Maar al snel doezelde ik in en verdween in een diepe slaap.
Dag 4 deel 3
We liepen naar de ingang van de dierentuin.
Er liepen al veel mensen, maar die amper op mij lette, wat me alweer wat geruststelde.
Bij de kassa werd er nog gevraagd hoe oud ik was en Lottie zei: ‘alweer bijna anderhalf.’
Ik dacht dat gelooft ze vast niet, maar gek genoeg gaf de cassière een knipoog naar mij en vulde in 1,5, dat betekende dat ik gratis was.
Ze gaf ons een plattegrond, legde uit waar de verschoonposten waren en wensde ons nog een prettige dag.
‘Zo kleintje, waar gaan we als eerst heen?’ vroeg Lottie
‘Naar de olifanten’zei ik.
Eenmaal bij de olifanten waren we echt precies op tijd, want ze gingen net in bad.
De verzorgers gooiden wat eten in het water en de olifanten doken erachter aan.
Het was een heel gaaf en leuk gezicht.
Na de olifanten liepen we door naar de aapjes, waar we hard hebben gelachen om de rare streken die ze uithaalden.
‘Hihihihi, ze lijken wel een beetje op jou,’zei Lottie, ‘Ook allemaal zo ondeugend.’
Toen kwamen we bij de kinderboerderij aan en mocht ik uit de buggy de geitjes gaan aaien.
Terwijl Lottie allemaal foto’s maakte probeerde ik een geit gras te geven, maar hij liep telkens weg.
Na ongeveer een kwartier met de geiten gespeeld te hebben, riep Lottie mij, omdat we gingen eten.
We gingen naar een restaurantje.
Lottie pakte een dienblad en liep naar het buffet.
Ik kreeg een lekker kindermenu: patatjes met appelmoes.
En Lottie nam zelf het hamburgermenu.
Het was gelukkig niet zo druk, dus konden we een mooi plekje uit zoeken bij het raam, zodat we de giraffen konden zien, terwijl we aan het eten waren.
Lottie haalde me uit de buggy en deed me nog een slabbetje om, maar vond het overdreven om een kinderstoel te gaan halen, ze zei dat ik daar waarschijnlijk toch niet inpaste.
Toen we uitgegeten hadden, pakte Lottie me bij m’n hand en liepen we naar de WC’s.
Lottie legde me op een verschoonkussen en voelde aan m’n luier, die was een klein beetje nat en ze zei dat er nog wel wat meer bij kan.
Ik moest op het verschoonkussen blijven zitten, terwijl Lottie zelf ook even een plasje moest doen.
Gelukkig kwam er niemand binnen, want we waren in de dameswc en als iemand me dan zou zien, zou dat weer kunnen leiden tot ruzie ofzo, waar ik echt geen zin in had.
Toen Lottie klaar was zette ze me weer terug in de buggy en gingen we bij de pinguïns kijken, die leuke dieren, vind ik altijd harstikke grappig, vooral hoe ze zo waggelen.
Rond een uur of 3 kwamen we bij de tijgers en ik vond het daar best wel stinken.
‘Het stinkt hierzo,’zei ik ,terwijl ik mijn neus dicht kneep.
Lottie moest lachen en zei: ‘De tijgers zijn niet de enige die stinken hierzo hoor.’
‘Want volgens mij heb jij ook zojuist poepie gedaan.’
Ik voelde aan mijn luier, ik had inderdaad gepoept zonder dat ik het doorhad.
‘Kom dan gaan we je weer even verschonen.’
Bij de WC aangekomen was het best druk, we liepen naar de verschoonruimte en ik zag daar meerdere moeders die hun echte babies een schone luier gaven.
Ik begon me weer te schamen en zei tegen Lottie dat ik nog niet verschoond wilde worden.
Maar daar wilde Lottie niets van weten, ‘we wachten gewoon tot we aan de beurt zijn’ zei ze.
Ze haalde me uit de buggy en droeg me naar een verschoonkussen en legde me daarop neer.
Een paar moeder keken gek op, maar ik negeerde dat.
Lottie deed mijn broekje uit, maakte mijn rompertje los, maakte mijn luier los en veegde m’n billen af met wat billendoekjes.
Ze deed nog wat poeder op mijn billen en deed me een schone luier om.
Ze deed mijn rompertje weer dicht en mijn broekje weer aan.
En tilde me van het verschoonkussen, gaf me een kusje en zei: ‘ Zie je, zo erg was dat toch niet?’
Hierna zijn we nog bij diverse dieren wezen kijken zoals de neushoorns, de leeuwen, de beren, de zeehonden en de roofvogelshow, waarbij de vogels rakelings over ons hoofd vlogen.
Op het laatst mocht ik, onder toeziend oog van Lottie, nog even spelen in de speeltuin.
Ik ging schommelen en wel 10x van de glijbaan af en ik had ook nog gespeeld in de zandbak.
Lottie ging ook nog even met me spelen, we gingen samen op de wipwap en op het laatst nog samen een zandtunnel maken.
Daarna gingen we nog naar het winkeltje en kocht Lottie een leuk dierenspeeltje als aandenken voor mij.
Tegen vijven liepen we de dierentuin uit en reden we naar huis.
Eenmaal thuis, zette Lottie me in de box en ging ze zelf eten klaar maken.
Ik begon gelijk te spelen met mijn nieuwe speeltje in de box.
Toen het eten klaar was, stond ik al klaar om uit de box gehaald te worden, want ik had berehonger.
‘Zo, jij wilt graag eten,’zei ze.
Lottie at nasi en ik kreeg een bordje met ‘heerlijke’ havermoutpap.
Ik trok een vies gezicht en keek Lottie hoopvol aan.
‘Sorry, ik ben door de babyvoeding heen, zei ze, ‘morgen ga ik nieuwe halen.
‘Wat vind je lekker dan?’ vroeg ze.
‘Patatjes!’ Riep ik.
‘Ja, maar die heb je dinsdag al op, hoor,’zei ze.
‘Pannenkoeken dan?’ zei ik.
Lottie moest lachen en zei dat ze zelf wel iets lekkers zal uitzoeken.
Ik zat onrustig in de kinderstoel en Lottie had moeite om mijn slabbetje om te doen.
Lachend zei ze: ‘Kleine deugniet, zit nou eens stil.’
Uiteindelijk na veel moeite had ik mijn slabbetje om en begon Lottie me de pap te voeren.De helft verdween in mijn mond, maar de rest kon je zowat van het plafond afschrapen.
Ik zat ook helemaal onder, heel mijn gezicht was bedekt met pap.
We moesten allebei hard lachen en Lottie maakte me schoon.
Ze deed mijn slabbetje af en droeg me van de kinderstoel naar de box.
Ze ruimde te tafel af en begon alles af te wassen.
Terwijl ik aan het spelen was, voelde ik mijn luier steeds dikker en dikker worden.
Toen ik zelfs de stank begon te ruiken en mijn luier op springen stond, riep ik Lottie.
Ze was net klaar en vroeg wat er was.
Maar daar hoefde ik geen antwoord op te geven.
‘Heeft mijn kleine boefje zijn luier weer helemaal vol gedaan met poepjes?’vroeg ze liefkozend.
Ik knikte ja en stak mijn armen uit.
Ze tilde me uit de box en droeg me naar boven.
Op de commode werd mijn kontje goed schoongemaakt en kreeg ik alvast een nachtluier om.
Ze kleedde me verder uit en deed mijn pyjamaatje aan.
Daarna werd ik weer naar beneden gedragen en gingen we even tv kijken.
Rond een uur of 8 zette Lottie de tv uit en zei dat het weer tijd was voor de borstvoeding.
Ze ontblootte haar borst en ik kroop bij haar op schoot.
‘Goed zo jochie, drink maar fijn.’zei ze.
Ik had best wel dorst en de warme melk van Lottie was verrukkelijk.
Ik dronk beide borsten leeg en na een boertje zei Lottie dat het tijd was om naar bedje te gaan.
Ze droeg me naar boven en voelde nog even aan mijn luier.
Die was nog aardig droog, dus hoefde ze me niet te verschonen.
Ze legde me in bed, maar ik was nog lang niet moe en spartelde een beetje tegen.
Ze deed de gordijnen dicht en een lampje aan en stopte me goed in.
Ze gaf me een kusje en wilde weglopen, maar ik riep haar terug en zei dat ik nog lang niet kon slapen.
Ik was nog veelste opgewonden van deze fantastische dag en vertelde Lottie de hele tijd hoe leuk ik het vandaag vond.
Lottie moest lachen en keek bedenkelijk.
‘Wacht, dan lees ik nog wel een verhaaltje voor. ‘zei ze.
‘Jaaaaa, verhaaltje!!!’riep ik
Ze pakte een leuk boek over de Gruffalo.
Ze las het heel goed en grappig voor.
Toen het verhaaltje uit was, was ik wel iets minder druk, maar kon ik nog steeds niet in slaap komen.
Ik riep Lottie weer en ze zuchtte.
Maar opeens schoot Lottie iets te binnen.
‘Wacht eens, ik heb volgens mij nog wat.’
Ze holdede kamer uit en ik hoorde haar naar zolder rennen.
Ik hoorde op de zolder een hoop gestommel en toen kwam Lottie naar beneden lopen.
‘Ik heb hem gevonde,’zei ze en ze liet een echte babymobiel zien.
Met schattige diertjes die aan een touwtje hingen.
Ze bevestigde deze aan mijn ledikant en ze windde hem goed op.
De diertjes begonnen te bewegen en draaiden boven mijn hoofd rondjes, tegelijkertijd klonk er een rustgeven babymuziekje.
‘Als het hier niet mee lukt, dan geef ik het op.’zei ze.
Lottie gaf me een kusje en liep de kamer uit.
Ik hoorde haar nog naar beneden lopen, terwijl ik geconcentreerd naar de draaiende diertjes keek.
Maar al snel doezelde ik in en verdween in een diepe slaap.
Baby Brendie
Yay , ikke zo blij in nat luiertje :P
Bedankt voor weer een mooi hoofdstuk !1 !1
slaaf.johannes
Superlid
dit is een van de wijnige verhaalen die ik lees maar kan niet wachten tot het volgende stuk
dus ga zo door
dus ga zo door
ricardo dl
Holo my all time favorite
Meeeeeeeer warom is het altijd school of werk waar door het zo lang duurt grrrrrrrrrrdd 
ikjellezijn
Nieuw lid
ooit zal er wel weer een vervolg komen. Maarrrr....
Hij is er na meer dan een jaar nog niet het vervolg!!!
Plies kan je een vervolg op internet zo snel mogelijk zetten?
Hij is er na meer dan een jaar nog niet het vervolg!!!
Plies kan je een vervolg op internet zo snel mogelijk zetten?
Little Endy
Sayori the shy Enderman :3 (he/they)
Ik vind dit verhaal erg leuk, maar natuurlijk vind ik het ook erg jammer dat er na circa 3 jaar geen vervolg meer op is gekomen... f*** schrijversblokken... :'( babycry
Bab Diap
Superlid
Mijn droomvakantiebabyweekje dag 5 deel 1
Dag 5 deel 1
Ik werd wakker door een zonnestraaltje tussen de gordijnen door.
Mijn luiertje was nog droog, maar ik moest wel nodig plassen.
Ik ging op mijn knieën zitten en liet de plas lopen. Het voelde best fijn.
Ik ging weer liggen en probeerde nog wat te slapen. Maar als snel kwam Lottie binnen. ‘Goeiemorgen, schatje van me’ zei ze. Ze tilde mij uit het ledikantje en legde mij op de commode.
Ze verschoonde mijn luier en deed mij leuke kleertjes aan.
‘Vandaag moet ik centjes verdienen,’ zei ze,’dus jij gaat vandaag naar de crèche.’ Ik slikte. De crèche, dat vond ik best spannend, maar aan de andere kant zou ik Nora dan weer zien.
Lottie tilde mij van de commode en liep met mij op de arm naar beneden.
Ze had al ontbijt gemaakt en ik kreeg weer een papje.
Ze zette mij in de kinderstoel en deed een slabbetje om.
Terwijl ze zelf at en de krant las, gaf ze af en toe en hapje pap aan mij.
Nadat het ontbijt op was, pakte ze alle spullen en haalde mij uit de kinderstoel.
Ze veegde mijn toet schoon met het slabbetje en deed deze af.
Ze liep naar buiten en deed de deur op slot.
De auto ging open en Lottie zette mij in het autostoeltje en klikte mij vast en nam zelf plaats voorin de auto.
‘Heb je zin in de crèche?’ vroeg Lottie.
Ik knikte en zei: ‘Da’.
De crèche was ongeveer 20 minuutjes rijden.
Tijdens de rit had Lottie een cd opgezet met kinderliedjes waar we allebei hard op mee blèrden.
Dag 5 deel 1
Ik werd wakker door een zonnestraaltje tussen de gordijnen door.
Mijn luiertje was nog droog, maar ik moest wel nodig plassen.
Ik ging op mijn knieën zitten en liet de plas lopen. Het voelde best fijn.
Ik ging weer liggen en probeerde nog wat te slapen. Maar als snel kwam Lottie binnen. ‘Goeiemorgen, schatje van me’ zei ze. Ze tilde mij uit het ledikantje en legde mij op de commode.
Ze verschoonde mijn luier en deed mij leuke kleertjes aan.
‘Vandaag moet ik centjes verdienen,’ zei ze,’dus jij gaat vandaag naar de crèche.’ Ik slikte. De crèche, dat vond ik best spannend, maar aan de andere kant zou ik Nora dan weer zien.
Lottie tilde mij van de commode en liep met mij op de arm naar beneden.
Ze had al ontbijt gemaakt en ik kreeg weer een papje.
Ze zette mij in de kinderstoel en deed een slabbetje om.
Terwijl ze zelf at en de krant las, gaf ze af en toe en hapje pap aan mij.
Nadat het ontbijt op was, pakte ze alle spullen en haalde mij uit de kinderstoel.
Ze veegde mijn toet schoon met het slabbetje en deed deze af.
Ze liep naar buiten en deed de deur op slot.
De auto ging open en Lottie zette mij in het autostoeltje en klikte mij vast en nam zelf plaats voorin de auto.
‘Heb je zin in de crèche?’ vroeg Lottie.
Ik knikte en zei: ‘Da’.
De crèche was ongeveer 20 minuutjes rijden.
Tijdens de rit had Lottie een cd opgezet met kinderliedjes waar we allebei hard op mee blèrden.
Laatst bewerkt:
Bab Diap
Superlid
Mijn droomvakantiebabyweekje dag 5 deel 2
Dag 5 deel 2
We kwamen na iets langer dan 20 minuten rijden aan bij de crèche, het had wat langer geduurd vanwege de drukte op de weg en dat er wat omleidingen op de route waren. Lottie bleef ten alle tijden gewoon rustig en liet niks merken. Ook al zal ze zich er best wel aan hebben gestoord.
Ze parkeerde de auto dichtbij het gebouw en stapte uit. Vervolgens liep ze naar mijn portier en nadat ze die geopend had, begon ze driftig te sniffen. 'Uhm, liefje, wat ruik ik?' vroeg ze. Terwijl ik nog vast zat in de autostoel checkte ze via mijn binnen benen mijn luier. Ze had haast en moest nu wel opschieten om nog enigzins op tijd op haar werk te komen, maar om mij als eerste keer met een volle luier al dan niet met poep daar bij de crèche af te geven... Op zich had ze vaak genoeg haar "oppas kindjes" bij die crèche gebracht, maar ze kon zich inbeelden dat dit voor de leidsters niet fijn zou zijn en helemaal niet als het leidsters waren die net nieuw zijn, wat zouden die er wel niet van denken. Ondertussen zat ik nog beteuterd vast in het autostoeltje, geen idee wat er in Lottie haar hoofd afspeelde.
'Nou, ik maak het later wel goed met ze.' zei ze. En ze klikte alles los en hielp mij uit de auto.
Ik keek naar het gebouw. Het was erg hoog en boven zaten waarschijnlijk ook veel woningen voor ouderen en er was zelfs een parkeergarage op een paar etages hoger. Maar de crèche bevond zich op de begane grond en zag er gezellig uit. Er hingen leuke slingers voor het raam en leuke figuurtjes. Ik zag ook dat dat er een speeltuintje met een grote schommel en een speelhuisje was en daarnaast ook een soort tuintje. En liep daar nu ook een varken bij? Voordat ik het echt goed kon bekijken, nam Lottie mij mee naar de ingang.
Ze belde aan en er werd meteen geroepen: 'de deur is open!'
In de gang deed Lottie mijn rits van mij jas open en mijn schoentjes uit. Voordat we naar binnen gingen zei ze tegen mij: 'wees lief vandaag hè, goed luisteren en ik kom je vanmiddag weer ophalen.' Ik knikte, maar luisterde ook maar half, ik vond het toch wat spannend. Lottie pakte een paar overschoentjes uit een mand en deed deze over haar schoenen. Bij haar linker schoen scheurde de hoes een beetje. Ik keek toe hoe ze die weer uit deed, een nieuwe pakte en de kapotte terug legde in de mand. Ze gaf mij een knipoog en deed haar vinger tegen aan lippen en fluisterde: 'Sst, ons geheimpje'. Ik moest lachen en knipoogde, op mijn manier dan, terug. Ze pakte mij hand en duwde de deur open.
Het was er gek genoeg nog vrij stil. Er zaten 3 andere kindjes in de hoek met een juffrouw te spelen met van alles, maar Nora zat daar helaas niet bij. Ik keek snel rond maar zag geen Nora. Ik zag wel een andere juffrouw die haar handen aan het wassen was in het keukentje. De juffrouw bij de kinderen in de hoek merkte ons als eerste op en zei: 'Hoi, ik kom eraan.' Ze was niet bepaalde de slankste dus om van de vloer omhoog te komen, koste haar wat moeite. 'Oh, ik ga wel.' zei de andere juffrouw en de eerste plofte weer neer. Precies op een knuffel waar een pieper in zat, waarna de kinderen erg hard moesten lachen. De juffrouw die onze kant op kwam moest er ook van glimlachen en kwam vrolijk onze kant op. 'Hey, hallo, dat is lang geleden, hoe is het Lies?' 'Ha Anja,' zei Lottie, 'ja, met mij goed hoor, hoe is het hier?' 'Rustig, zoals je ziet,' antwoorde Anja. 'En wie is dit dan?' Juffrouw Anja boog zich naar mij en ik kroop meteen weg achter Lottie. 'Niet zo verlegen, gekkie,' zei Lottie. 'Dit is mijn kleintje van deze vakantie,' antwoordde Lottie tegen Anja. 'Hij is echt op om te vreten,' zei Anja. 'Wij gaan goed voor jouw zorgen, vandaag'. 'Ja, daarover gesproken,' vervolgde Lottie, 'ik moet snel gaan, we waren al laat, maar nu rook net wat bij hem.' Ze begon een beetje ongemakkelijk te hakkelen terwijl ze praatte. 'Normaal, zou ik dat natuurlijk zelf oppakken, maar ik heb weinig tijd en...' Anja onderbrak haar: 'Geen punt joh, meid, komt goed.' Opgelucht richtte Lottie haar tot mij. Braaf zijn vandaag hè voor deze lieve mensen. Ze deed mijn shirtje nog even recht en mijn kraag goed en gaf een kus op mijn hoofd. Ik omhelsde haar en begon te zwaaien. 'Haha het lijkt dat jij er meer moeite mee hebt dan dat hij dat heeft,' zei Anja. Ik zag een klein traantje bij Lottie en ze draaide zich om en liep naar de uitgang. Toen pas realiseerde ik mij pas echt dat Lottie zonder mij weg ging en ik raakte in paniek. Anja had zich ondertussen al over mij ontfermd en wilde mij meenemen om mijn luier te checken, maar toen ik Lottie zo zag weglopen begon ik te huilen en druk te worstelen om uit de handen van Anja te komen en Lottie achterna te rennen. Anja had dat al snel ook door en liet mij los en ik rende meteen naar Lottie. Stiekem deed dat haar heel goed en ze gaf mij een stevige knuffel en zei: 'Ik zie je vanmiddag weer, kleintje.' Verslagen bleef ik achter. Anja stond achter mij en zei: 'het is niet erg. We gaan er een hele leuke dag van maken en voor je het weet zie je je mammie weer.' Ze pakte mij op en nam mij mee naar een kamertje verderop. Ik zag toen pas dat alle andere kindjes stil waren en naar mij aan het kijken waren. Ik schaamde mij kapot en voelde mij alleen.
Anja legde mij neer op het verschoonkussen schoof mijn shirtje wat omhoog en maakte vakkundig mijn rompertje open. 'Zo laten we eens even kijken waar jij ons mee opgezadeld hebt,' zei ze. 'Ik ruik inderdaad wel wat, ja, hmm.' Ze pakte overdreven veel luierdoekjes en zocht een schone luier in de kast en legde die op een plank net buiten mijn bereik neer. Ze maakte mijn luier open. 'Ooohw joh, het was vast alleen maar een flinke stinkscheet,' zei ze lachend. 'geen poepies te zien hoor, alleen beetje plas, haha.' Ze haalde de luier weg en maakte mijn gebiedje daar proper. Ze pakte mijn beentjes en duwde die omhoog. Vervolgens werd de luier onder mij neergelegd. Beetje poeder en de luier werd goed en fijn dicht gemaakt. 'Kom,' zei Anja toen, 'jij gaat even liggen in een bedje, zodat je even kan bijkomen van alle nieuwe indrukken.' Ze trok mij een slaapzakje aan en bracht mij naar een ruimte met meerdere bedjes. Ze legde mij erin en deed het lichtje uit. En weet je wat, ik vond het helemaal niet erg voor eventjes...
Dag 5 deel 2
We kwamen na iets langer dan 20 minuten rijden aan bij de crèche, het had wat langer geduurd vanwege de drukte op de weg en dat er wat omleidingen op de route waren. Lottie bleef ten alle tijden gewoon rustig en liet niks merken. Ook al zal ze zich er best wel aan hebben gestoord.
Ze parkeerde de auto dichtbij het gebouw en stapte uit. Vervolgens liep ze naar mijn portier en nadat ze die geopend had, begon ze driftig te sniffen. 'Uhm, liefje, wat ruik ik?' vroeg ze. Terwijl ik nog vast zat in de autostoel checkte ze via mijn binnen benen mijn luier. Ze had haast en moest nu wel opschieten om nog enigzins op tijd op haar werk te komen, maar om mij als eerste keer met een volle luier al dan niet met poep daar bij de crèche af te geven... Op zich had ze vaak genoeg haar "oppas kindjes" bij die crèche gebracht, maar ze kon zich inbeelden dat dit voor de leidsters niet fijn zou zijn en helemaal niet als het leidsters waren die net nieuw zijn, wat zouden die er wel niet van denken. Ondertussen zat ik nog beteuterd vast in het autostoeltje, geen idee wat er in Lottie haar hoofd afspeelde.
'Nou, ik maak het later wel goed met ze.' zei ze. En ze klikte alles los en hielp mij uit de auto.
Ik keek naar het gebouw. Het was erg hoog en boven zaten waarschijnlijk ook veel woningen voor ouderen en er was zelfs een parkeergarage op een paar etages hoger. Maar de crèche bevond zich op de begane grond en zag er gezellig uit. Er hingen leuke slingers voor het raam en leuke figuurtjes. Ik zag ook dat dat er een speeltuintje met een grote schommel en een speelhuisje was en daarnaast ook een soort tuintje. En liep daar nu ook een varken bij? Voordat ik het echt goed kon bekijken, nam Lottie mij mee naar de ingang.
Ze belde aan en er werd meteen geroepen: 'de deur is open!'
In de gang deed Lottie mijn rits van mij jas open en mijn schoentjes uit. Voordat we naar binnen gingen zei ze tegen mij: 'wees lief vandaag hè, goed luisteren en ik kom je vanmiddag weer ophalen.' Ik knikte, maar luisterde ook maar half, ik vond het toch wat spannend. Lottie pakte een paar overschoentjes uit een mand en deed deze over haar schoenen. Bij haar linker schoen scheurde de hoes een beetje. Ik keek toe hoe ze die weer uit deed, een nieuwe pakte en de kapotte terug legde in de mand. Ze gaf mij een knipoog en deed haar vinger tegen aan lippen en fluisterde: 'Sst, ons geheimpje'. Ik moest lachen en knipoogde, op mijn manier dan, terug. Ze pakte mij hand en duwde de deur open.
Het was er gek genoeg nog vrij stil. Er zaten 3 andere kindjes in de hoek met een juffrouw te spelen met van alles, maar Nora zat daar helaas niet bij. Ik keek snel rond maar zag geen Nora. Ik zag wel een andere juffrouw die haar handen aan het wassen was in het keukentje. De juffrouw bij de kinderen in de hoek merkte ons als eerste op en zei: 'Hoi, ik kom eraan.' Ze was niet bepaalde de slankste dus om van de vloer omhoog te komen, koste haar wat moeite. 'Oh, ik ga wel.' zei de andere juffrouw en de eerste plofte weer neer. Precies op een knuffel waar een pieper in zat, waarna de kinderen erg hard moesten lachen. De juffrouw die onze kant op kwam moest er ook van glimlachen en kwam vrolijk onze kant op. 'Hey, hallo, dat is lang geleden, hoe is het Lies?' 'Ha Anja,' zei Lottie, 'ja, met mij goed hoor, hoe is het hier?' 'Rustig, zoals je ziet,' antwoorde Anja. 'En wie is dit dan?' Juffrouw Anja boog zich naar mij en ik kroop meteen weg achter Lottie. 'Niet zo verlegen, gekkie,' zei Lottie. 'Dit is mijn kleintje van deze vakantie,' antwoordde Lottie tegen Anja. 'Hij is echt op om te vreten,' zei Anja. 'Wij gaan goed voor jouw zorgen, vandaag'. 'Ja, daarover gesproken,' vervolgde Lottie, 'ik moet snel gaan, we waren al laat, maar nu rook net wat bij hem.' Ze begon een beetje ongemakkelijk te hakkelen terwijl ze praatte. 'Normaal, zou ik dat natuurlijk zelf oppakken, maar ik heb weinig tijd en...' Anja onderbrak haar: 'Geen punt joh, meid, komt goed.' Opgelucht richtte Lottie haar tot mij. Braaf zijn vandaag hè voor deze lieve mensen. Ze deed mijn shirtje nog even recht en mijn kraag goed en gaf een kus op mijn hoofd. Ik omhelsde haar en begon te zwaaien. 'Haha het lijkt dat jij er meer moeite mee hebt dan dat hij dat heeft,' zei Anja. Ik zag een klein traantje bij Lottie en ze draaide zich om en liep naar de uitgang. Toen pas realiseerde ik mij pas echt dat Lottie zonder mij weg ging en ik raakte in paniek. Anja had zich ondertussen al over mij ontfermd en wilde mij meenemen om mijn luier te checken, maar toen ik Lottie zo zag weglopen begon ik te huilen en druk te worstelen om uit de handen van Anja te komen en Lottie achterna te rennen. Anja had dat al snel ook door en liet mij los en ik rende meteen naar Lottie. Stiekem deed dat haar heel goed en ze gaf mij een stevige knuffel en zei: 'Ik zie je vanmiddag weer, kleintje.' Verslagen bleef ik achter. Anja stond achter mij en zei: 'het is niet erg. We gaan er een hele leuke dag van maken en voor je het weet zie je je mammie weer.' Ze pakte mij op en nam mij mee naar een kamertje verderop. Ik zag toen pas dat alle andere kindjes stil waren en naar mij aan het kijken waren. Ik schaamde mij kapot en voelde mij alleen.
Anja legde mij neer op het verschoonkussen schoof mijn shirtje wat omhoog en maakte vakkundig mijn rompertje open. 'Zo laten we eens even kijken waar jij ons mee opgezadeld hebt,' zei ze. 'Ik ruik inderdaad wel wat, ja, hmm.' Ze pakte overdreven veel luierdoekjes en zocht een schone luier in de kast en legde die op een plank net buiten mijn bereik neer. Ze maakte mijn luier open. 'Ooohw joh, het was vast alleen maar een flinke stinkscheet,' zei ze lachend. 'geen poepies te zien hoor, alleen beetje plas, haha.' Ze haalde de luier weg en maakte mijn gebiedje daar proper. Ze pakte mijn beentjes en duwde die omhoog. Vervolgens werd de luier onder mij neergelegd. Beetje poeder en de luier werd goed en fijn dicht gemaakt. 'Kom,' zei Anja toen, 'jij gaat even liggen in een bedje, zodat je even kan bijkomen van alle nieuwe indrukken.' Ze trok mij een slaapzakje aan en bracht mij naar een ruimte met meerdere bedjes. Ze legde mij erin en deed het lichtje uit. En weet je wat, ik vond het helemaal niet erg voor eventjes...
anoniem444
Toplid
Heel leuk dat je naar die jaren toch door bent gegaan met het verhaal, hoop snel weer een vervolg te lezen zonder een paar jaar er tussen ha ha. Neem je tijd want dan wordt het verhaal het beste!
Bab Diap
Superlid
Mijn droomvakantiebabyweekje dag 5 deel 3
Dag 5 deel 3
Blijkbaar was ik toch inderdaad erg moe en overdonderd van alle indrukken, want ik moest vanuit een diepe slaap wakker gemaakt worden door leidster Anja. "Zo slaapkopje, tijd om wakker te worden en gaan we een lekker hapje eten." Met slaapzak en al werd ik uit het bedje gehesen. Ik begon te jammeren want de knuffel waar ik lekker mee aan het kroelen was geweest lag nog in het bedje. Door het jammeren viel mijn speen uit mijn mond uit mijn mond, wat mijn verdriet alleen maar erger maakte. Heel behendig pakte Anja eerst de speen van de grond en stopte deze netjes terug in mijn mond. Dat hielp al wel wat. Al sabbelend wees ik op het bedje en de knuffel. Eerst begreep Anja het niet helemaal en wilde met mij richting de commode al weglopen. Ik begon weer meer te jammeren en te bewegen en Anja had de grootste moeite mij in bedwang te houden. "Nee, we gaan niet meer terug naar bed, je hebt langer geslapen dan eigenlijk de bedoeling was, kleintje." Toen zag ze opeens toch wel nog de knuffel liggen. "Aaaah, dat zal het zijn," zei ze. Ze pakte de knuffel uit het bed en gaf die aan mij. Ik drukte die meteen tegen mij aan en alles was meteen weer goed. "Haha, jij bent echt een hele kleine baby nog," lachte ze. "Misschien wel de jongste van heel het stel dat we hier ooit gehad hebben." Ze legde mij met mijn knuffel op het verschoonkussen. Helemaal in mijn sas met de knuffel, sabbelde ik lekker verder op mijn speentje. Ze opende mijn slaapzakje en controleerde mijn luier. "Oh, die is helemaal nog droog," zei ze verbaasd. "Maar ach, jochie toch, wat voor een dorst zal je dan wel niet hebben." Ze instrueerde meteen één van haar collega's: "Miranda, wil jij even een flesje drinken maken voor deze hier." "Ja, ik weet het dat we zo gaan eten, maar deze heeft echt dorst denk ik, zijn luier is nog helemaal droog na zijn slaapje van zojuist." Ze richtte zich weer tot mij. "Och och, niet tegen Lieselotte vertellen, hoor. Anders brengt ze haar babytjes nooit meer naar hier." Ze kietelde mij achter mijn oren en blies hard op mijn buik. Ik moest schateren en met het lachen vloog mijn speen uit mijn mondje. Precies op dat moment kwam leidster Miranda met de fles binnen. Ze gaf hem aan Anja en die stak de fles zowat meteen in mijn mond.
Anja had 100% gelijk, ik had echt super dorst. Gulzig dronk ik de fles op raptempo leeg. "Hahah, breng er maar meteen nog één," zei ze tegen Miranda. Ik was door alles helemaal weer wakker en zat vol energie. Ik begon met de knuffel te spelen en draaien en kraaien. Met wat moeite hield Anja mij op het kussen. "Haha oke oke, deugniet. We gaan je jouw tweede fles even ergens anders geven. Ze deed tot mijn verbazing het slaapzakje weer dicht. Waarschijnlijk zodat ik minder bereik had met het trappelen van mijn voetjes. Ze ging met mij zitten op een grote fauteuil die in de hoek van de slaapruimte. Miranda kwam al zoekend binnen met de fles. "We zitten even hier", zei Anja. Miranda liep naar ons toe en gaf Anja de fles. Anja nam mij goed in haar grote armen en legde de tuit van de fles op mijn lippen. Ik begon meteen lekker verder te zuigen. Miranda bleef nog even staan en kijken. Ga mij toen een aai op mijn bol en zei tegen Anja dat ze alles alvast ging helpen klaar zetten voor het etensmomentje en vervolgens liep ze de kamer uit.
Ik dronk de fles flink leeg, maar niet zo snel als de eerste van net en had zelf nog beetje moeite om de laatste slokjes nog even op te drinken. Anja zette de lege fles vervolgens weg en legde mij over haar schouders. Na een paar kopjes op mijn rug kwam er al snel een aantal boertjes. Ze stopte vlug de speen in mijn mond, ze dacht mij al goed te kennen ondertussen en liep met mij naar de grote zaal. Daar zat ondertussen alle kleintjes, in totaal nu 4, er was er nog eentje bij gekomen dus, al netjes met een slab om aan tafel in verschillende kinderstoelen en een andere leidster die ik ook nog niet eerder had gezien zat er ook bij. Ze keken mij met grote ogen aan. Miranda was nog druk bezig in het keukentje en Anja wilde mij in een stoeltje zetten. Maar besefte dat dat met het slaapzakje nog aan niet echt zou gaan. "Wil jij deze even aanpakken en bij je houden, Loes," vroeg ze aan de leidster die al aan tafel zat. "Hij kan flink trappelen dus, ik heb hem daarom nog maar in zijn slaapzak gehouden." Ondertussen had leidster Miranda alle bordjes op tafel gezet en nam ook plaats. Anja ging nadat ze even haar handen had gewassen ook zitten aan de andere kant van de tafel tussen wat andere kleintjes. Ze keek vlug nog even mij aan en gaf een knipoogje. Vervolgens knikten de leidsters naar elkaar en begonnen een liedje te zingen. "We gaan zo lekker eeeheeten, lekker hap hap hap. Ons buikje niet vergeeheeten, hap hap hap. Dalijk mogen we weer lekker speeheelen, dap dap dap, we gaan ons vandaag niet verveeeheelen, dap dap dap. Is iedereen er klaar voooooor, eet maar hoor!" Een aantal van de andere kindjes kenden het nummer al goed en zongen vrolijk mee. Tijdens het zingen, werd ik op Loes haar schoot heen en weer gewalst, waarbij ze mij af en toe aan keek, mij tikte op de neus en zelfs een kusje gaf in mijn nek.
Ik aanschouwde vol verwondering dit tafereel. En keek al reikhalzend uit naar de bordjes. Het waren wat losse stukjes brood en wat gepureerd fruit wat ik zag. Toen iedereen begon te eten met hulp van Anja en Miranda. Voelde ik mij wel apart. Iedereen zat netjes aan tafel in een stoeltje met een grote slab om en ik zat daar nog maar in een slaapzak en iedereen zag natuurlijk dat ik ook nog eens een speen in mijn mond had, waar ik zonder er aan dacht nog op aan het sabbelen was.
Loes trok zachtjes die speen uit mijn mond en pakte met een kleine lepel een beetje fruit van het bordje. Lief meewerkend nam ik alle hapjes voorzichtig aan. "Goed, hoor." zei Loes. Af en toe keek een ander kindje op en mij nieuwsgierig aan, dat leidde een keer zo af dat ik mis hapte en het fruit overal belandde behalve in mijn mond. De slaapzak zat flink onder en ik wist niet wat mij overkwam. "Ooohw, en je hebt nog wel geen slab om, jongen toch," zei Loes. "Trek hem nu maar uit die slaapzak, die is nu goed vies en zet hem daarna maar wel in een stoel," zei Anja tegen Loes. Loes liep met mij naar de dichtsbijzijnde commode en hielp mij uit de slaapzak. Ze trok mij schone kleertjes aan en voordat ik het wist zat ik weer aan tafel, maar dit keer wel in een kinderstoel net als de anderen. Loes klikte mij voor de zekerheid goed vast en deed mij vlug een grote slab om. Vervolgens hielp ze mij verder met eten.
Ondertussen was bijna iedereen al uitgegeten en begonnen de meeste onrustig te worden. "Even blijven wachten tot we àllemaal klaar zijn, hè," zei Anja tegen de kindjes. Maar voor de meeste duurde het toch allemaal wel te lang. Miranda en Anja besloten toch maar iedereen uit de stoeltjes te helpen en ze brachten ze één voor één naar de speelhoek. En een enkeling werd gelijk mee genomen voor een verschoning. Loes en ik bleven als enige achter aan tafel.
Ik at rustig door, maar voelde mij wel opgelaten en wilde het liefst met als de anderen ook van tafel. Toch hield ik mij rustig en at alles netjes op. "Goed zoooo," zei Loes en de klapte in haar handen. Ik klapte vrolijk mee. Met de slab veegde ze mijn toet schoon. Ze controleerde mijn luier en leek even te twijfelen. Vervolgens hielp ze mij uit het stoeltje en liep met mij naar Anja die bezig was één jongen te verschonen op de commode. "Wat denk je, Anja. Is deze ook aan een verschoning toe of kan de luier nog wel wat hebben?" Blijkbaar was Loes nog niet heel ervaren, maar Anja snapte haar twijfel wel. Ze voelde en rook aan mijn luier en zei: "Doe maar voor de zekerheid wel en we moeten sowieso dit mannetje te vriend houden en extra lief voor hem zijn, want we hebben hem al bijna verwaarloosd door hem bijna uit te drogen." Ze gaf mij een knipoog en Loes liep met mij naar een andere commode. "Zooo, toch maar even een schone luier om doen bij je kleintje." Toch heel bekwaam en zonder veel moeite kreeg ik een schone nieuwe luier om. Ze maakte mijn rompertje weer dicht en deed mijn kleertjes weer goed aan.
Ondertussen leek het zonnetje zich wat meer te laten zien. "Misschien wil jij wel even gaat buiten spelen," zei Loes tegen mij. Ik knikte enthousiast, waarna ze mij optilde en op de grond neer zetten. Samen liepen we naar de zaal en vervolgens naar buiten.
Dag 5 deel 3
Blijkbaar was ik toch inderdaad erg moe en overdonderd van alle indrukken, want ik moest vanuit een diepe slaap wakker gemaakt worden door leidster Anja. "Zo slaapkopje, tijd om wakker te worden en gaan we een lekker hapje eten." Met slaapzak en al werd ik uit het bedje gehesen. Ik begon te jammeren want de knuffel waar ik lekker mee aan het kroelen was geweest lag nog in het bedje. Door het jammeren viel mijn speen uit mijn mond uit mijn mond, wat mijn verdriet alleen maar erger maakte. Heel behendig pakte Anja eerst de speen van de grond en stopte deze netjes terug in mijn mond. Dat hielp al wel wat. Al sabbelend wees ik op het bedje en de knuffel. Eerst begreep Anja het niet helemaal en wilde met mij richting de commode al weglopen. Ik begon weer meer te jammeren en te bewegen en Anja had de grootste moeite mij in bedwang te houden. "Nee, we gaan niet meer terug naar bed, je hebt langer geslapen dan eigenlijk de bedoeling was, kleintje." Toen zag ze opeens toch wel nog de knuffel liggen. "Aaaah, dat zal het zijn," zei ze. Ze pakte de knuffel uit het bed en gaf die aan mij. Ik drukte die meteen tegen mij aan en alles was meteen weer goed. "Haha, jij bent echt een hele kleine baby nog," lachte ze. "Misschien wel de jongste van heel het stel dat we hier ooit gehad hebben." Ze legde mij met mijn knuffel op het verschoonkussen. Helemaal in mijn sas met de knuffel, sabbelde ik lekker verder op mijn speentje. Ze opende mijn slaapzakje en controleerde mijn luier. "Oh, die is helemaal nog droog," zei ze verbaasd. "Maar ach, jochie toch, wat voor een dorst zal je dan wel niet hebben." Ze instrueerde meteen één van haar collega's: "Miranda, wil jij even een flesje drinken maken voor deze hier." "Ja, ik weet het dat we zo gaan eten, maar deze heeft echt dorst denk ik, zijn luier is nog helemaal droog na zijn slaapje van zojuist." Ze richtte zich weer tot mij. "Och och, niet tegen Lieselotte vertellen, hoor. Anders brengt ze haar babytjes nooit meer naar hier." Ze kietelde mij achter mijn oren en blies hard op mijn buik. Ik moest schateren en met het lachen vloog mijn speen uit mijn mondje. Precies op dat moment kwam leidster Miranda met de fles binnen. Ze gaf hem aan Anja en die stak de fles zowat meteen in mijn mond.
Anja had 100% gelijk, ik had echt super dorst. Gulzig dronk ik de fles op raptempo leeg. "Hahah, breng er maar meteen nog één," zei ze tegen Miranda. Ik was door alles helemaal weer wakker en zat vol energie. Ik begon met de knuffel te spelen en draaien en kraaien. Met wat moeite hield Anja mij op het kussen. "Haha oke oke, deugniet. We gaan je jouw tweede fles even ergens anders geven. Ze deed tot mijn verbazing het slaapzakje weer dicht. Waarschijnlijk zodat ik minder bereik had met het trappelen van mijn voetjes. Ze ging met mij zitten op een grote fauteuil die in de hoek van de slaapruimte. Miranda kwam al zoekend binnen met de fles. "We zitten even hier", zei Anja. Miranda liep naar ons toe en gaf Anja de fles. Anja nam mij goed in haar grote armen en legde de tuit van de fles op mijn lippen. Ik begon meteen lekker verder te zuigen. Miranda bleef nog even staan en kijken. Ga mij toen een aai op mijn bol en zei tegen Anja dat ze alles alvast ging helpen klaar zetten voor het etensmomentje en vervolgens liep ze de kamer uit.
Ik dronk de fles flink leeg, maar niet zo snel als de eerste van net en had zelf nog beetje moeite om de laatste slokjes nog even op te drinken. Anja zette de lege fles vervolgens weg en legde mij over haar schouders. Na een paar kopjes op mijn rug kwam er al snel een aantal boertjes. Ze stopte vlug de speen in mijn mond, ze dacht mij al goed te kennen ondertussen en liep met mij naar de grote zaal. Daar zat ondertussen alle kleintjes, in totaal nu 4, er was er nog eentje bij gekomen dus, al netjes met een slab om aan tafel in verschillende kinderstoelen en een andere leidster die ik ook nog niet eerder had gezien zat er ook bij. Ze keken mij met grote ogen aan. Miranda was nog druk bezig in het keukentje en Anja wilde mij in een stoeltje zetten. Maar besefte dat dat met het slaapzakje nog aan niet echt zou gaan. "Wil jij deze even aanpakken en bij je houden, Loes," vroeg ze aan de leidster die al aan tafel zat. "Hij kan flink trappelen dus, ik heb hem daarom nog maar in zijn slaapzak gehouden." Ondertussen had leidster Miranda alle bordjes op tafel gezet en nam ook plaats. Anja ging nadat ze even haar handen had gewassen ook zitten aan de andere kant van de tafel tussen wat andere kleintjes. Ze keek vlug nog even mij aan en gaf een knipoogje. Vervolgens knikten de leidsters naar elkaar en begonnen een liedje te zingen. "We gaan zo lekker eeeheeten, lekker hap hap hap. Ons buikje niet vergeeheeten, hap hap hap. Dalijk mogen we weer lekker speeheelen, dap dap dap, we gaan ons vandaag niet verveeeheelen, dap dap dap. Is iedereen er klaar voooooor, eet maar hoor!" Een aantal van de andere kindjes kenden het nummer al goed en zongen vrolijk mee. Tijdens het zingen, werd ik op Loes haar schoot heen en weer gewalst, waarbij ze mij af en toe aan keek, mij tikte op de neus en zelfs een kusje gaf in mijn nek.
Ik aanschouwde vol verwondering dit tafereel. En keek al reikhalzend uit naar de bordjes. Het waren wat losse stukjes brood en wat gepureerd fruit wat ik zag. Toen iedereen begon te eten met hulp van Anja en Miranda. Voelde ik mij wel apart. Iedereen zat netjes aan tafel in een stoeltje met een grote slab om en ik zat daar nog maar in een slaapzak en iedereen zag natuurlijk dat ik ook nog eens een speen in mijn mond had, waar ik zonder er aan dacht nog op aan het sabbelen was.
Loes trok zachtjes die speen uit mijn mond en pakte met een kleine lepel een beetje fruit van het bordje. Lief meewerkend nam ik alle hapjes voorzichtig aan. "Goed, hoor." zei Loes. Af en toe keek een ander kindje op en mij nieuwsgierig aan, dat leidde een keer zo af dat ik mis hapte en het fruit overal belandde behalve in mijn mond. De slaapzak zat flink onder en ik wist niet wat mij overkwam. "Ooohw, en je hebt nog wel geen slab om, jongen toch," zei Loes. "Trek hem nu maar uit die slaapzak, die is nu goed vies en zet hem daarna maar wel in een stoel," zei Anja tegen Loes. Loes liep met mij naar de dichtsbijzijnde commode en hielp mij uit de slaapzak. Ze trok mij schone kleertjes aan en voordat ik het wist zat ik weer aan tafel, maar dit keer wel in een kinderstoel net als de anderen. Loes klikte mij voor de zekerheid goed vast en deed mij vlug een grote slab om. Vervolgens hielp ze mij verder met eten.
Ondertussen was bijna iedereen al uitgegeten en begonnen de meeste onrustig te worden. "Even blijven wachten tot we àllemaal klaar zijn, hè," zei Anja tegen de kindjes. Maar voor de meeste duurde het toch allemaal wel te lang. Miranda en Anja besloten toch maar iedereen uit de stoeltjes te helpen en ze brachten ze één voor één naar de speelhoek. En een enkeling werd gelijk mee genomen voor een verschoning. Loes en ik bleven als enige achter aan tafel.
Ik at rustig door, maar voelde mij wel opgelaten en wilde het liefst met als de anderen ook van tafel. Toch hield ik mij rustig en at alles netjes op. "Goed zoooo," zei Loes en de klapte in haar handen. Ik klapte vrolijk mee. Met de slab veegde ze mijn toet schoon. Ze controleerde mijn luier en leek even te twijfelen. Vervolgens hielp ze mij uit het stoeltje en liep met mij naar Anja die bezig was één jongen te verschonen op de commode. "Wat denk je, Anja. Is deze ook aan een verschoning toe of kan de luier nog wel wat hebben?" Blijkbaar was Loes nog niet heel ervaren, maar Anja snapte haar twijfel wel. Ze voelde en rook aan mijn luier en zei: "Doe maar voor de zekerheid wel en we moeten sowieso dit mannetje te vriend houden en extra lief voor hem zijn, want we hebben hem al bijna verwaarloosd door hem bijna uit te drogen." Ze gaf mij een knipoog en Loes liep met mij naar een andere commode. "Zooo, toch maar even een schone luier om doen bij je kleintje." Toch heel bekwaam en zonder veel moeite kreeg ik een schone nieuwe luier om. Ze maakte mijn rompertje weer dicht en deed mijn kleertjes weer goed aan.
Ondertussen leek het zonnetje zich wat meer te laten zien. "Misschien wil jij wel even gaat buiten spelen," zei Loes tegen mij. Ik knikte enthousiast, waarna ze mij optilde en op de grond neer zetten. Samen liepen we naar de zaal en vervolgens naar buiten.
anoniem444
Toplid
Mooi vervolg weer ga zo door!