(2) XANTIA DE PARTIME HAVIST

[luierdromer]

HOOFDSTUK 1 HET NIEUWE SCHOOLJAAR

Ondertussen is het begin september, wat betekend dat de zomervakantie erop zit.
Wat betekend dat zowel Xantia als Renske weer op school, en nu in groep 6 zitten, waar ze les krijgen van juf Annemarie
Nauwelijks binnen was het Xantia inmiddels opgevallen dat er in deze klas nog een meisje zat wat zo te zien een luier of in elk geval een incontinentiebroekje draagt.
Toen ik dat zag besloot ik dat ik direct kennis wilde maken, toen ik mijn blik op haar richtte merkte ik direct dat ik haar op de zenuwen werkte.
Gelukkig hadden Bracha Karel Koos, en Iris door wat er aan de hand was.
Dit alles merkende stond ik op hoewel juf Annemarie wilde dat ik bleek zitten, en bewoog me richting het meisje.
Terwijl juf Annemarie opstond viel mijn mond open van verbazing, wat wat had de juf een dikke kont.
Terwijl ik bij het meisje gekomen merkte dat zij net als ik een luier of in elk geval een beschermend broekje droeg.
Nu keek juf Annemarie me aan, en zei alleen maar, "Xantia, je hebt gelijk"
Met deze opmerking was het onderwerp voor nu gesloten, maar zei juf Annemarie, "Xantia, Hanny gaan jullie, maar vast naar het toilet".
"Dan zijn jullie op tijd klaar".
Terwijl Hanny, en ik ons richting het toilet begaven, vertelde ze hoe zij tijdens een gymles juf Annemarie had ontmaskerd als luierdrager, maar, dat ze daarvoor niets had gemerkt aan de juf.

Bijna bij de wc vervolgde Hanny, "Xantia volgens mij zijn er, maar weinig klasgenoten die het probleem van juf Annemarie kennen.
Terwijl we in gesprek waren, waren we de verschoonruimte binnen gegaan, waar we door dat het routine was we snel weer schoonwaren.
Toen we het toilet uitkwamen was het direct pauze.
Terwijl we wat speelde, en kletsten vloog de pauze voorbij, en zaten we al snel weer in de klas.
Hier kwam ik totaal onverwacht vlak naast juf Annemarie te staan, die zich zo te merken ook verschoond had.
Toen ik fluisterend vroeg of juf Annemarie weer schoon was zag ik dat zij schrok, me aankijkend vroeg zij!
"Heb je wat gezien Xantia?"
Nu knikte ik, en zei "ja juf toen u net met uw gezicht naar het bord stond".
Op deze opmerking vertelde ik niet alleen aan de juf, maar ook aan de klas voor zo ver die dat nog niet wisten wat er het afgelopen jaar allemaal gebeurt was.
Toen ik was uitverteld vertelde Hanny dat ze op een dag tijdens de les was doorgelekt, zodat ze aan het begin van de les op haar stoel bleef zitten.
Om dan te vertellen hoe zij dat samen met juf Annemarie had opgelost.
Na dit verhaal was ik het die even met de ogen stond te knipperen, maar had het toch snel verwerkt, waarna de les vervolgd werd.
Al snel merkte mijn klasgenoten als degene die net als Hanny waren blijven zitten dat er aan ons leren niets mankeerde.
Uiteindelijk zaten Hanny , en ik naast elkaar, en omdat we de rekenles als eerste af hadden, vroeg ik Hanny fluisterend hoe zij dat deed met gym.

Helaas voor ons waren we niet zacht genoeg voor juf Annemarie, die op haar ronde door de klas ineens achter ons stond.
Beiden schrokken we, maar dat hielp niet, want direct zei juf Annemarie!
"Smoezen doen jullie, maar in de pauze of na schooltijd".
Toen deze donderpreek teneinde was merkte ik pas dat ik in alle hectiek geplast had.
Terwijl ik bovendien de indruk had dat ook juf Annemarie nat was.
Dat laatste bleek te kloppen zoals we merkten toen ze ons voor een extra verschoning mee nam naar de lerarenkamer.
Waar zij uit een inbouwkast een Tena maxi maat L pakte.
Nu verschoonde zij eerst zichzelf om direct daarna eerst Hanny, en dan mij te verschonen.
Toch waren we al snel terug in de klas, en was het voor we het wisten weer pauze.

DE MIDDAG

Na de pauze was het tijd voor gym.
Toen Hanny, en ik en toilet in wilde schieten om ons te verkleden keek juf Annemarie ons aan, en zei dat we ons gewoon in de kleedkamer konden omkleden.
"Ja, maar dan zien......."begon Hanny.
"Nou wat dan nog?"
Iedereen weet het, en door middel van de aanstaande spreekbeurt wordt het de klas echt wel duidelijk".
Nu moesten we wel erkennen dat juf Annemarie gelijk had, en was de kou in elk geval voor nu uit de lucht.
Wat er toe leidde dat we samen met de andere meiden omkleden.
Toen we even later in de gymzaal aankwamen bleek dat er vanmiddag hockey op het programma stond.
Dat betekend dus dat ik vanwege mijn evenwicht niet mee kon doen.
Tot mij verbazing zeiden juf Annemarie, en Juf Kim, de vakdocent "als wij die hockeystick nu eens aan de rollator vastmaken?"
"Bovendien zetten we jou in het doel Xantia".
Direct voegde Kim de daad bij het woord, en merkte ik al snel dat ik toch mee kon doen.
Uiteindelijk werd ik goed in het spel wat er fanatiek aan toeging betrokken, hoewel ik niet vaak, laat staan ver buiten de goal kwam'.
Toch deed ik net als Hanny lekker mee.
Doordat de hele klas inmiddels van onze handicap op de hoogte was zoals Hanny, en ik merkten, en bovendien niemand er gek overdeed konden we na afloop rustig samen met de andere meiden douchen.
Toen dat gebeurt was ging het terug naar de klas waar er nog een aardrijkskundeles op het programma stond.
Wat ook nu ondanks dat het de eerste les na de zomervakantie was best goed ging.
Toen deze les teneinde was, was het half 4, en dus tijd om naar huis te gaan.
Toen ik vlak voor dat de bel zou gaan vertelde dat ik dinsdag er wel zou zijn, maar ik woensdag andere verplichtingen had mekte ik dat juf Annemarie er van wist, maar de klas vreemd opkeek.

ROOSTER HALEN EN HET EERSTE MENTOR UUR

Totdat het zo ver was ging de week eigenlijk zoals het altijd al gegaan was.
Dus met de gebruikelijke activiteiteten zoals fysio crea-club wat voor de verandering deze week niet Woensdag, maar al op dinsdagavond was, en zo voort.
Ondanks alles kon ik het bij activiteiten niet laten om te pochen met mijn talent, en de kansen die dat gaf.
Om dan eerlijk te vertellen dat ik dat talent ontdekt bij het helpen van Mirella met haar huiswerk.
Bijna direct zag ik Marjolein, en Olaf jaloers opkijken, een blik wat ook Kimberley niet ontging.
Hierop zei Kimberley, " Olaf, Marjolein ook jullie doen het ontzettend goed op school."
Op deze opmerking keek Marjolein Kimberley verbaasd aan, maar begon Kimberley te benoemen wat zij, en Olaf het afgelopen jaar wel niet allemaal gepresteerd hadden.
"Jongelui, en eerlijk is eerlijk, dat is veel meer dan ik had verwacht".
Hierna was het onderwerp voor nu gesloten, en gingen we lekker knutselen waar we ons goed mee vermaakten.

WOENSDAGMIDDAG

De volgende ochtend moest ik mij net als alle andere leerlingen van brugklas 1F van het lyceum om tien uur in de aula bij mevrouw Prins melden.
Die ons meenam naar haar lokaal op de eerste etage.
Al op weg, maar vooral bij het binnengaan hiervan kreeg ik heel wat opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd.
Opmerkingen als, "zeg peutertje jij zit hier verkeerd, de peuterspeelzaal is twee straten verder".
Of "hé peutertje moet jij niet naar je mammie voor een schoon luiertje?"
Door alle ervaringen van eerder reageerde ik totaal niet, waarop een handjevol pubers er nog een schepje bovenop wilde doen.
Ondertussen waren we in het lokaal van mevrouw Prins voor ons eerste mentoruur, en toen we allemaal zaten vroeg zij mij direct naar voren.
Hierop stond ik al snel naast haar om mijn verhaal te vertellen.
Dan keek mevrouw Prins mij aan, en zei ze, "nou Xantia vertel, je verhaal, maar aan je klasgenoten".
Direct vertelde ik over mijn incontinentie, en direct daarna hoe ik Mirella hielp met haar huiswerk, en dat dit mevrouw Prins was opgevallen.
Na mijn verhaal mochten er vragen gesteld worden, en na dat dit netjes was verlopen, waren de reacties bijna alleen, maar positief.

Aangezien er na dit alles nog tijd over was kreeg de klas een toets om te zien wat er van de lessen in groep 7 en 8 ws blijven hangen.
Deze toets zo merkte ik gold nu niet voor mij, maar dat dat betekende niet dat ik stil zat.
Want ondertussen maakte ik volop aantekeningen.
Direct toen alles klaar was, en was ingeleverd pakten we de het les, en het werkboek voor de brugklas erbij.
Waarna we direct aan chapter one begonnen.
Toen mevrouw Prins hierna ons wilde vragen wat we hiervan begrepen hadden kreeg ik tot ieders verbazing de allereerste beurt.
Wat bovendien best goed ging.
Helaas ondanks alle vooruitgang van de laatste tijd was de van enige controle over mijn blaas, en mijn darmen vanmiddag ver te zoeken.
Zodat ik het tijdens de les weer eens volledig in mijn broek deed.
De eerste minuten bleef het bij een paar beste scheuten urine, maar voor ik ook, maar iets merkte ik terwijl ik een bladzijde omsloeg dat ik zat te poepen.
Helaas verspreide de geur zich direct door de klas, en ik alle blikken op mij gericht zag.
Bovendien hoorde ik achter mij fluisteren, " die baby vooraan zit echt in haar broek te poepen".
Niet alleen ik, maar ook mevrouw Prins hoorde dit, en gaf direct opdracht om de pennen neer te leggen.
Ook moesten we de armen over elkaar op tafel leggen.

Na de nodige uitleg van mevrouw Prins, aangevuld met commentaar van mij ging de les Engels verder, en was het al snel 10 uur, dus einde les.
Waarna we direct doorgingen naar maatschappijleer.
Bijna bij het lokaal aangekomen zei ik tegen de twee meiden die naast me liepen dat ik me snel op het toilet ging verschonen.
Tot mijn opluchting ging de verschoning snel zodat ik ruim op tijd binnen was.
Toen ik bij binnenkomst Kimberley bij haar voornaam aansprak keek ze me aan, en zei "Xantia, hier ben ik ook voor jou mevrouw Weijers begrepen?".
Direct keek ik op, en antwoorde, "ja mevrouw Weijers".
Direct wilde ik mij verontschuldigen, maar zei Kimberley, " Xantia dit kon je niet weten."
Nog een keer wilde ik sorry zeggen , maar Kimberley vervolgde met een glimlach, " Xantia dat krijg je als je elkaar ook buiten school kent".
Nadat dit incident was uitgesproken begon er een soort van introductie les, wat vooral ging over de samenstelling van de Nederlandse bevolking, en dan vooral hoe die in ongeveer een eeuw was veranderd.
Gevolgd door het onderwerp verzuiling.

MAATSCHAPPIJLEER VERZUILING

Nauwelijks dit verwerkt begon mevrouw Weijers uit te leggen wat het begrip verzuiling inhield.
"Dat betekende dat als je lid was van een bepaalde kerk of juist niet dat je op de politieke partij stemde die daar bij hoorde".
"Ook las je dan de krant die bij dat gedachtegoed hoorde, en was je als j lid was van een omroep, lid van de omroep die hier bij hoorde".
"als laatste gingen hun kinderen naar een school die het beste bij die stroming paste."
"Als je niet kerks was behoorde je vaak tot de liberale of socialistische stroming"
Eerlijk gezegd vond ik dit best een pittig onderwerp, maar mevrouw Weijers liet me al snel merken dat ik goed meedeed.
Ook mijn klasgenoten van 1F gaven mij bijna alleen, maar complimenten.
De enige smet op dit alles was, dat ik doordat ik me volledig concentreerde op de lesstof mijn blaas, en darmen hun eigen gang gingen.
Zodat ik weer eens goed nat was, en ook al ongemerkt had zitten poepen.
Dat merkte ik pas toen Carlijn, en Stef die naast, en achter mij zaten hun neus oprokken.
Dat was voor mevrouw Weijers rede om de les direct te onderbreken.
Direct keek ze mij aan, en vroeg, "gaat het Xantia?"
"Jawel mevrouw, maar helaas kon ik het niet tegenhouden".
Op deze opmerking begonnen er weer een paar, "baby Xantia".
Gelukkig stelde Carlijn, en Stef mij gerust, en zeiden dat zij al hadden begrepen hoe het zat.
Dat zij het begrepen bleek wel toen Stef vroeg, "heb ik het in het mentor uur goed begrepen dat jij incontinent bent Xantia?"

"Ja helaas wel, hoewel dit de laatste tijd beter gaat".
Op dat moment had ook mevrouw Wijers de situatie door, en kwam bij me om te vragen hoe het ging.
"Op zich wel goed, maar helaas heb ik weer eens alles laten lopen zonder ook, maar iets te merken".
Nu keek ze me aan, en vroeg dan, "hoe staat het met de les Xantia?"
"Op zich wel goed"
Ondertussen was het bijna 3 uur, en dus tijd om in te pakken, en naar huis te gaan, maar niet voor huiswerk hadden op gekregen.

HUISWERK

Dat bestond voor de meeste uit het maken van een opstel over het leven met een handicap.
Wat hierin vooral moest voorkomen was het leven met spasmes of incontinentie.
Op het moment dat Kimberley de opdracht gaf dacht ik even dat dit voor mij een makkie zou worden.
Toch merkte ik al snel dat het anders liep, en ik er minder makkelijk af zou komen, dan ik op dat moment dacht.

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 2 DE SPREEKBEURT

Want opeens richtte mevrouw Weijers zicht tot mij, en begon!
"Xantia als jij denkt dat het voor jou een makkie wordt, dan heb je het mis.
"Want van jou verwacht ik volgende week woensdag een spreekbeurt, met als onderwerp, incontinentie, en spastische."
"Dat mag je zowel ut boeken van het internet als uit je eigen ervaringen halen, maar je moet het wel zelf doen".
Direct hierna was de lestijd voorbij, net als de totale schooldag.
Op de gang gekomen zeiden Stef, en Carlijn dat ze direct dat ze in de schoolbibliotheek opzoek gingen naar informatie.
Al snel waren we binnen, en was ook ik opzoek naar informatie, en had al snel wat ik zocht gevonden.
Terwijl ik rondkeek ging na ongeveer 10 minuten de deur open, en kwam er een meisje binnen dat zich direct op mij richtte.
"Hoi Xantia ik ben Suzi, maar wat heb jij een lef zeg, en wat doe jij het goed".
Voor ik wat kon zeggen ging Suzi al door," Xantia al ben ik overdag droog, in de nacht plas ik nog steeds zonder wakker te worden".
Toen zij uitgesproken was vertelde ik dat ik niet alleen overdag bezig was om zindelijk te worden , maar dat ik ook s 'nachts steeds vaker wakker werd als ik naar de wc moest.

Nu keek Suzi me aan, om dan haar ogen neer te slaan, en zuchtte "dan doe jij het zeker niet slechter dan ik".
"Ik ben mijn hele leven nog nooit een dag droog gebleven."
"Sterker, wat het nog erger maakt is het feit dat ik ook regelmatig in mijn slaap poep".
Ondertussen had ik genoeg informatie voor mijn spreekbeurt verzameld, en stond ik op het punt om naar beneden te gaan.
Naar huis te fietsen, en aan mijn huiswerk te beginnen.
Tot mijn verbazing vroeg Suzi op dat moment of ze met me mee mocht, en of ze samen met mij huiswerk mocht maken.
Dat vond ik een prima idee, en grapt dan, "ja maar wel mijn huiswerk".
Gelukkig begreep Suzi wat ik bedoelde, en antwoordde dan, " ja Xantia we beginnen met Engels, en maatschappijleer".
Aangekomen in de fietsenstalling klapte ik de rollator in, en bevestigde deze aan de fiets.
Dan haalde ik de fiets van het slot trok deze naar me toe, en stapte op.
Toen we een halve minuut later van het schoolplein afreden hoorde ik ineens, "Xantia als je even wil wachtten dan kunnen we samen naar huis fietsen".

Toen ik me omdraaide bleek Mirella achter ons te staan.
Nog voor ik kon antwoorden zag ik dat Suzi haar neus optrok, en mij aankijkend vroeg!
"Xantia heb jij net gepoept?"
Direct schudde ik naar waarheid mijn hoofd van nee, maar nu Suzi het zei rook ik het ook.
Bovendien was het een sterke geur .
Dan keek ik naar Mirella, en zonder dat zij iets zei wist ik genoeg.
Dan fietsten we echt naar huis.
Daar aangekomen ging ik direct verschonen terwijl Renate Mirella in de badkamer schoonpoetste, en van een schone luier voorzag.
Toen we even later weer beneden waren, en waren voorzien van een kop thee pakten we ons huiswerk, en gingen aan de slag.
Aangezien ik met de spreekbeurt was begonnen, betekende dat vooral inlezen, en aantekeningen maken.
Omdat we allemaal geconcentreerd bezig waren was het in de kamer muisstil.
Omdat ik al snel compleet in de lectuur zat merkte ik bijna niets van de wereld om me heen.
Zelfs niet dat Suzi me een compliment gaf.
Pas ton ik de hele stof had doorgelezen, en op wilde staan om een kladblok te pakken om de aantekeningen uit te werken tot een verhaal, merkte ik haar op.

Ook merkte ik direct dat mijn luier gigantische doorhing.
Sterker pas toen ik opstond zag ik het plasje op de stoel liggen, wat betekende dat ik was doorgelekt.
Direct bekeek ik de schade, maar dat viel mee, doekje lauw water erover, en klaar.
Erger was dat ook mijn romper, en broek nat waren, dit zorgde voor schaamte, vooral naar Suzi.
Terwijl zij toen ze dit zag mijn hoofd in haar handen nam zei ze, " Xantia hoe kort ik je ook ken, ik bewonder je inzet".
Ondertussen was de rommel zo goed als opgeruimd, en wilde ik eigenlijk direct douchen.
Nu keek ik Mirella aan, en vroeg "Mirella wil je me helpen met douchen?"
Direct keek Mirella mij aan, en zei "ja dat is goed, maar wil jij mij dan straks overhoren voor geschiedenis?"
"Tenzij dat jij zelf nog huiswerk heb?"
Direct antwoorde ik dat ik inderdaad nog Engels had voor maandag, en dat ik voor maatschappijleer aan een spreekbeurt werkte.
Nu keek Mirella me aan, en vroeg dan, " waar moet dat overgaan Xantia?"
"Het onderwerp ligt dicht bij mij, het moet namelijk gaan over het omgaan met beperkingen".
Hierna vertelde ik over het werkstuk wat de rest van de klas moest maken, en dat ik even dacht dat ik deze keer onder het huiswerk uit zou komen.
Na dat ik was uitgesproken keek Mirella Suzi aan, en merkte dan op, "zo te merken heb je al vriendinnen in de brugklas".
Direct op de opmerking stelde ik Suzi voor zonder verder op de opmerking van Mirella in te gaan.
Ondertussen waren we beide verschoond, en weer aangekleed.
Nauwelijks waren we weer aan het huiswerk bezig of Mirella keek me aan, en zuchtte dan!
"Die vieze luier van daarnet was de tweede al vandaag".
"Vanmiddag in het vijfde uur bij Duits ontsnapte er ook al een flinke drol".
"Dat merkte helaas ook mijn klas" zuchtte Mirella terwijl ik merkte dat de tranen bij Mirella in de ogen stonden.
"Gelukkig accepteert de klas het nog steeds, behalve dan die twee zittenblijvers Hans, en Sien".

"Daar trek ik me, maar niet te veel van aan".
Ondertussen was Mirella opgestaan om nog een keer koffie te halen, toen ze mij aankeek.
"Wil jij ook nog Xantia?"
Direct keek ik op van mijn huiswerk, en antwoorde, "ja lekker.
Om dan Suzi aan te kijken, en te vragen, "en jij Suzi?"
Terwijl ik verder ging met mijn huiswerk had Mirella al snel onze tuitbekers gevuld, en gesloten.
Dan nam ze een slok, en merkte dan op, "je bent goed bezig Xantia".
"Ja voor Engels komt er en toets aan, en voor maatschappijleer moet ik een spreekbeurt houden over incontinentie, en spasmes".
Nu keek Mirella me aan, en vroeg "heb je al informatie gevonden Xantia?"
"Ja ik heb wat boekjes, en folders uit de schoolbibliotheek meegenomen".
Dan keek Mirella mij aan terwijl zij een map uit haar la pakte.
"Xantia ik heb hier nog wat aantekeningen van het afgelopen jaar bewaard".
Nu was ik even verbaasd, maat herinnerde me dan de presentatie van het afgelopen voorjaar.
Nauwelijks had Mirella mij dit gegeven of ik keek haar aan, en vroeg " is dat niet vals spelen?"

BRONVERMELDING

Nu keek Mirella mij aan, en antwoorde, " nee want je moet altijd je bron vermelden".
Dat laatste begreep ik niet, wat wel bleek uit de volgende vraag aan Mirella.
Die direct antwoorde, "Xantia je moet dit niet alleen gebruiken, maar in combinatie met je andere bronnen."
"Waar je een totaal verhaal van maakt".
"Bovendien doe je de spreekbeurt mondeling, dus dat moet je zoveel mogelijk uit je hoofd doen".
"Snap je?"
"Ja, maar wat is nu een bron, een waterput soms?"
Nu merkte ik dat Mirella begon te lachen, maar besefte dan dat dit voor mij nieuw was.
Toen ze even later was uitgelachen zei ze, "nee Xantia in dit geval bedoel ik dat je in het verslag moet vermelden waar jij je informatie gevonden hebt".
"Dus uit welk boek, titel, en auteur, dus de schrijver van het boek".
Terwijl ik deze informatie verwerkte nam ik een slok van mijn koffie, en las ondertussen aantekeningen makend de informatie voor de spreekbeurt door.
Zo vloog de middag voorbij, wat ik merkte toen tante tegen kwart voor 5 kwam zeggen dat we om half 6 zouden gaan eten.

Nog eens kijkend zag tante dat ook Suzi met ons meedeed, en vroeg dan of ook zij bleef eten.
"Alstublieft mevrouw" wat mij, en Mirella uit pure schaamte nog verder in de boeken deed duiken.
Iets wat niet alleen Suzi, maar ook Renate die toen ze klaar was met haar huiswerk bij mij kwam kijken om te zien hoe ver Mirella, en ik waren.
Terwijl ze ook haar moeder had gehoord.
Dat deed Mirella, en mij nog verder in onze boeken duiken.
Dat deed Suzi naar mij kijken, en vragen wat er aan de hand was, maar zowel Mirella als ik zwegen.
Hierop keek Renate haar aan, en zei "Suzi loop, maar even met mij mee".
Buiten gehoor afstand vertelde Renate aan Suzi wat het gevolg was als wij vermoeid raakten.
Hierop keek Suzi ons aan, en vertelde dan, "meiden ik plas nog iedere nacht in bed".
"Bovendien moet ik bij toetsen, en repetities oppassen".
Dan keek Renate Suzi nog eens aan, en vervolgde, " een ander punt is dat als Xantia vermoeid is zij niet in staat is om zelf te eten".
"Wat dus betekend dat we dan zowel Mirella als Xantia eten moeten geven".
Deze opmerking deed Suzi Renate aankijken, en vragen " bedoel je dat jullie beide meiden dan moeten voeren?"
"Bovendien zijn beide incontinent, hoewel dat wat betreft Xantia de laatste tijd beter gaat".

"Wat dus betekend dat zij het steeds vaker wel voelt als ze naar de wc moet".
Nu reageerde Suzi, "ik dacht net een paar keer dat ze het in haar broek deed".
"Nou ja, nu snap ik wel waarom ze net in hun boeken wegdoken".
"Ja dat is pure schaamte", "en haar zus dan?"
OP deze vraag van Suzi vertelde Mirella ook het verhaal van Mirella aan Suzi.
Terwijl Renate Suzi bij praten riep tante Hanna dat binnen 10 minuten het eten op tafel zou staan.
Toen Renate, en Suzi weer binnenkwamen waren ook Mirella, en ik weer terug.
Direct keek Suzi ons aan, en zei "meiden wat mij betreft is er niets waar jullie je over hoeven te schamen hoor".
"Xantia jij doet het hoe dan ook geweldig".
Nu ging het voorzichtig naar beneden, en namen we plaats aan tafel.
Hier volgde bijna direct het volgende schaammoment, toen Mirella, en ik beide een slab om kregen.
Tot vooral mijn verbazing slaagde Suzi er ook nu in om de explosieve sfeer te ontmijnen.
Dit ondanks dat wij zo moe waren dat het aangevuld met onze spasmes onmogelijk was om zelf te eten.
Uiteindelijk verliep het diner best goed, ondanks dat Mirella, en ik alle hulp nodig hadden.
Toen het eten opwas, en er was opgeruimd moest Suzi direct naar huis, en ik tegen half 7 naar de crea-club.
Terwijl Mirella Renate, en Carolien voetbaltraining hadden.
Terwijl de andere meiden hun spullen verzamelden, en wilde vertrekken zei ik, "ik ben veel te moe".
"Ik ga douchen, en naar bed".
Direct keek Renate mij aan, en antwoorde "Xantia je heb ook ontspanning nodig".

Nu reageerde tante Hanna, "meiden dat heeft ze ook, maar ik zie gewoon dat Xantia doodmoe is, maar maken jullie, maar snel dat jullie wegkomen".
"Dan kan ik Xantia naar bed brengen".
Uiteindelijk lag ik nog geen tien minuten later in bed, en sliep bijna direct.
De dagen die volgde ging ik net als voorheen naar de basisschool.
Een week later bij scouting stond er een speurtocht door het bos op het programma.
Hierbij moesten we niet alleen het spoor volgen, maar we ook moesten letten op natuurverschijnselen.
Ondanks al hun vooruitgang hadden Marjolein, en Olaf bewust voor de rolstoel gekozen.
Terwijl Marjolein, maar vooral ikzelf dat eigenlijk niet wilden. legde ook ik mij uiteindelijk bij het dringende advies van Coby, en Hans neer omdat nu wel te doen.
Dat we over best moeilijk begaanbaar terrein gingen merkte ik al snel.
Verschillende leden hadden er moeite mee, bovendien werden we er niet schoner op
Wat we wel merkten toen we tegen 5 uur terugkwamen bij het clubhuis.
Nauwelijks binnen merkte ik net als onder andere Marjolein, en Nelleke dat we het dringend aan een verschoning toe hadden.
Eventjes dacht ik, dat ik deze keer alleen had geplast, maar toen ik volledig steunend op de rollator opstond merkte ik de poep in mijn luier pas op.
Wat me een vies gezicht deed trekken.
Voor ik wat kon zeggen keek Coby ons aan, en zei "kom, maar mee meiden".
Hierop sloot ik met een knalrood hoofd aan. net als Marjolein Nelleke, en Miranda.
Niet alleen bij mezelf, maar ook bij de andere drie bleek sprake van schaamte.
Op het moment dat we weer schoon waren was het al tijd om naar huis te gaan.

WEER THUIS

Thuisgekomen zag ik dat de andere meiden op de bank zaten te kletsen.
Direct vroeg ik hoe de wedstrijd was verlopen, "gelijk gespeeld terwijl we met gemak hadden kunnen winnen" zuchtte Mirella.
Dan was het tijd om te eten, wat zeker gezien alle activiteiten redelijk goed ging, zodat we bijtijds klaar waren.
Toen even later de afwas gedaan was zei oom Karel dat voor we onze gang konden gaan we eerst aan ons huiswerk moesten werken.
Denkend dat hij het tegen zijn dochters, en Mirella, maar niet tegen mij had, wilde ik weglopen, maar bleef direct staan toen oom Karel omkeek, en zag wat ik wilde.
"Xantia wacht even ik heb niet tegen 3, maar tegen vier meiden, dus ook tegen jou".
"Eerst je huiswerk".
Daar had ik nu net geen zin in, wat dus betekende dat dit de eerste keer was dat ik baalde.
Terwijl ik ook aan de andere meiden zag dat ze naar buiten wilde.
Terwijl ik mijn spullen pakte, en ging zitten zuchtte Mirella, "dat is nu het vervelende met huiswerk, maar kom op dan is het zo gebeurt".
"Des te eerder mogen we naar buiten".
Nog gen minuut later zat ik te blokken met Engels, wat ondanks alles best aardig gig, en na ongeveer 3 kwartier klaar was.
Terwijl ik direct doorging met maatschappijleer, waarvoor ik bezig was met de spreekbeurt.
Die ik inmiddels al aan het schrijven was, mar na enkele minuten onderbrak omdat ik voelde dat ik moest plassen.
Al snel was ik terug, en ging weer door.
Totdat ik na een tijdje schrok van van een gilletje, wat Mirella bleek te zijn, die toen ik opkeek bleek zag, en huilde.
Nu legde ik mijn huiswerk opzij, en schoof naar Mirella toe om haar te troosten.
Terwijl ik zag dat Renate me inmiddels voor was, en inmiddels een arm om Mirella heen sloeg.

Om dan te vragen, "wat is er Mirella?
"Ik heb veel gepoept, en nu is niet alleen mijn romper, maar mijn hele broek vies".
"Helaas merkte ik het pas toen die stomme luier begon te lekken".
Ook tante Hanna had Mirella horen huilen zoals we merkten toen zij vanuit de keuken binnenstapte, en aan Renate vroeg wat er aan de hand was.
Waar Renate Mirella in de badkamer had willen verschonen nam tante Hanna haar direct over, en mee naar de badkamer.
Om Mirella grondig te wassen, en te verschonen.
Ondertussen was was ik naar de wc geweest om te plassen, hoewel ik toen ik mijn luier opende te merken dat ik tijdens het maken van huiswerk ook al geplast had.
Na het omdoen van een schone luier, en me verder te hebben aangekleed ging ik weer verder met het voorbereiden van de spreekbeurt.
Terwijl tante Mirella onder de douche had gezet.
Toen die na ruim 20 minuten klaar was, en weer binnen was zei Renate, "laat maar horen Xantia".
"Meiden dat is goed, maar ik wil nu eerst even ontspannen hoor".
Na een rondje in de tuin had gelopen, een cappuccino had gepakt kwam ik weer boven.
Na een slok cappuccino ging ik zitten, en pakte het geschreven verslag, en liet het de meiden horen.
Na afloop vonden alle drie dat ik het goed gedaan had, en verwachtten ze alle drie dat het een goed cijfer zou opleveren.
Zo vloog het weekend voorbij, en zat ik maandagochtend om 10 over 8 weer in de brugklas.
Waar ik tijdens de les de laatste hand legde aan de spreekbeurt voor woensdag.
Uiteindelijk was het iets voor 10 uur na 2 lesuren tijd om hier alles op te ruimen, en naar Engels te gaan.
Aangekomen bij het lokaal ging ik net als anderen op mijn plaats zitten.
Waarna al snel mevrouw Prins binnenkwam, en direct een te maken toets uitdeelde.
Waarna ze zei dat we alleen een pen mochten pakken, maar we de boeken in de tas moesten laten zitten.
Tot slot klonk er nog "goodluck boys and girls ", waarna ik net als Carlijn Rianne, en alle anderen zat te blokken.
Bovendien merkte ik dat het geen makkelijke toets was, maar doordat ik geleerd had was het te doen.
Toen ik ondertussen wat om me heen keek merkte ik direct wie geleerd had, en wie gemakzuchtig was geweest.
Na drie kwartier, ik was net klaar hoorde ik dat mevrouw Prins zei " boys and girls its time, stop now".
Al direct had ik een goed gevoel over deze toets.

Toen ik om half 4 thuiskwam vroegen Mirella, en Carolien direct "hoe was je toets Xantia?"
"Best pittig, maar verwacht wel een krappe voldoende".
Dan volgde direct de volgende vraag, " hoe staat het met je spreekbeurt Xantia?"
"Bijna klaar, alleen nog wat details bijschrijven, en doorlezen".
Nauwelijks had de laatste hand aan de spreekbeurt gelegd, en het voor me zelf doorgelezen of er dienden zich drie toehoorders aan.
Toen ik het hen had gepresenteerd vonden ze het unaniem een goed verhaal.

WOENSDAG DAG VAN DE SPREEKBEURT

Die woensdagmorgen was ik best gespannen, iets wat ook juf Annemarie merkte.
Dus vroeg zij, "zenuwachtig voor vanmiddag Xantia?"
"Best wel, eerst krijg ik mijn eerste toets van Engels terug".
"Denk je dat je dat goed gemaakt hebt Xantia?"
"Hm ik denk een 6 of 6,5 want het was best pittig".
"Daarna heb ik direct de spreekbeurt voor maatschappijleer".
"Doe je best Xantia, meer kan je niet doen".
Dat kon ik in mijn zak steken, juf Annemarie had er vertrouwen in, en dat gaf mij een stukje zekerheid.
Zodat ik onderweg naar het lyceum op de fiets zat te fluiten.
Aangekomen bij de fietsenstalling merkte ik dat Carlijn Bert, en Jan op m stonden te wachten.
Dus zette ik snel mijn fiets weg, en liep met het trio naar binnen.
Nog voor we bij de kapstok waren sloot ook Cindy aan, en liepen we samen naar de lift.
Hoewel je de lift alleen mocht gebruiken als je geen trap kon lopen werd er niet ingegrepen toen het clubje met mij mee ging.
Uiteindelijk waren we ruim op tijd binnen, en zat ik op mijn plaats naast Suzi, en Rianne.
Nauwelijks 3 minuten later stapte mevrouw Prins binnen, en zei "jongelui eerlijk gezegd vallen de resultaten me erg tegen".

"Van de 18 gemaakte toetsen hebben er, maar 4 een voldoende gehaald."
"Dat moet de volgende keer echt beter, dus beter leren, begrepen?"
"De eerste met een voldoende is Suzi met een 7,1 2e is Stef met een 6,9 3e Cindy met een 6, 4".
Nu volgde er een hele serie onvoldoendes, variërend van 5, 4 voor Ella tot een 2, 2 voor Cor.
Hierop zei mevrouw Prins, " jongelui jullie, en dan met name jullie Cor, en Ella moeten beter leren, anders zie ik het somber in".
Nu waren er nog drie cijfers waarvan één onvoldoende te vergeven!
Nu keek mevrouw Prins mij aan, en vroeg dan "wil je even naar voren komen Xantia?"
Op het moment dat ik opstond merkte ik pas dat ik goed geplast, en zelfs een beetje gepoept had.
Van het naar voren moeten komen was ik een beetje zenuwachtig geworden, maar mevrouw Prins zei direct!
"Nergens voor nodig Xantia, jij hebt met een 7, 6 een vette voldoende, en dat is geweldig".
"Ik heb echt gemerkt dat jij goed geleerd hebt, ga zo door".
Nadat ook Oscar, en Margriet hun cijfers hadden gekregen zei mevrouw Prins, dat degene met een onvoldoende in het vervolg beter hun best moesten doen.
Dan naderde het einde van dit blok, en kregen we nog huiswerk voor maandag op.
Waarna het deze woensdagmiddag tijd was voor maatschappijleer.
Voor het gemak, en dan vooral om mij te sparen bleven wij zitten, en waren het de docenten die van lokaal wisselden.
Nauwelijks was mevrouw Weijers gaan zitten, of ze keek mij aan, en zei, "kom maar naar voren Xantia".
Om toen ik naast haar stond te vervolgen, "brand, maar los".
Al snel merkte ik dat niet alleen mevrouw Weijers belangstellend luisterde, maar ook mijn mede leerlingen zaten belangstellend te luisteren.
Toen ik was uitverteld kwamen er in tegenstelling tot wat ik verwachtte toch nog de nog de nodige vragen, maar dat was voor mij geen probleem.

Een feit wat werd versterkt doordat ik al snel merkte dat de klas echt belangstellend was.
Wat me wel erg verbaasde was het feit dat er aardig wat meiden, maar ook een handvol jongens ruiterlijk toegaven dat ze nog steeds iedere nacht al slapend in hun bed plasten.
Onder hen waren Cindy Marcel Bert, en Rianne.
Dan praten we nog heel even door, maar was het toch tijd om naar huis te gaan.
Net op het moment dat de eerste leerlingen opstonden om de klas te verlaten kwam mevrouw Prins binnen met een stapel papieren.
Nauwelijks binnen begon zij deze uit te delen.
Het bleek een uitnodiging te zijn voor een kamp in de 3e week van oktober, bedoeld om elkaar beter te leren kennen.
Toen mevrouw mij een envelop wilde geven wilde deze niet aannemen, toen ze vroeg "Xantia waarom hoef jij deze brief niet
Dan besefte mevrouw Prins dat ik hier niet officieel stond ingeschreven omdat ik, maar aan twee vakken meedeed.
Dan keek mevrouw Prins mij aan, en zei "Xantia wat je zegt klopt, maar toch ga ik contact op nemen met zowel de school als met je vader".
Na dit verhaal begon ik er vertrouwen in te krijgen.
Dan pakte ik mijn tas, en wilde ik naar huis vertrekken, maar dan zei mevrouw Prins "Xantia ik ga direct jou juf bellen."
" Vooral om te kijken wat de mogelijkheden zijn, en duidelijk te maken dat wij vinden dat dit kamp ook goed is voor jou ontwikkeling".
Na dit verhaal dacht ik dat dit het was, en mevrouw Prins de telefoontjes één op één zou doen, maar dan zei ze " Xantia even wachtten ik ga nu bellen".

 

[jjcvdk]

Dit zijn weer een 2tal super duper mooie hoofdstukken heer luierdromer mvg