Age wave

[Berth]

Age-wave (Deel 1)

Plots werd ik wakker midden in een of andere kamer.
Ik weet niet hoe ik daar gekomen ben en wat ik daar eigenlijk doe.
Wat ik wel weet is dat ik koppijn heb en een natte plek in mijn broek,
en ik in een plas met vocht, vermoedelijk urine zit.
Er komt een soort van zuster de kamer binnen die ziet me zitten en zegt,
dat er zo iemand aankomt die me mee zal nemen en verder zal helpen.

Niet veel later komt er daadwerkelijk iemand aan die me mee neemt.
We lopen door een deur een lange gang in op de achtergrond klink een rustige
monotone muziek. We komen aan bij een lift die ons omhoog brengt.
Boven aan gekomen gaat de lift deur open en ik zie een grote ruimte waar meerdere
jongens rondlopen. Er is er een verkleed als ridder en prins die samen koekjes aan het bakken zijn.
Een andere heeft een soort honden pak aan en is aan het kleuren. Ik loop samen met de zuster
naar de andere kant van de kamer waar een grote soort van tafel staat met een kleed er op.

Ik mag daar op plaats nemen en mijn natte kleren worden uit gedaan. De ridder een jongen van een
jaar of 23 komt me een vers gebakken koekje brengen; Om je te troosten zegt hij, verlegen en loopt hij
weer terug richting de oven. Mijn omvang wordt opgemeten, aha 75cm zegt de zuster dan kan je
nog mooi in maatje small. Mijn spullen die ik bij had gaan een grote kast in die op slot gaat.
Uit een schuif kast wordt een witte luier gepakt, ik moet gaan liggen en de luier wordt me aan gedaan.
Ook krijg ik een blauwe fleece pyjama aan en mag iets voor me zelf gaan doen zegt de zuster.
Ik besluit maar bij een jonge in een rode pyjama aan de teken tafel te gaan zitten en wat te gaan tekenen.

De jongen Nik hetende zegt dat we zo gaan eten en dat het pannenkoeken wordt deze avond. Terwijl we
samen wat zitten te teken zegt hij ineens dat hij in zijn broek heeft gepoept en vraagt aan mij of ik dat erg vind
Ik zeg iets van, ja daar kan jij toch niets aan doen als dat gebeurt, ongelukje kan gebeuren.
We gingen eten, en Nik en ik gaan naast elkaar zitten. Nik zegt ook tegen de zuster dat hij in zijn broek gepoept
heeft, waarop de zuster zegt dat hij na het eten verschoont zal worden. Zo gezegd, zo gedaan.
Na het eten wordt Nik op de verschoontafel gelegd en krijgt een schone luier aan. Je mag wel kijken zegt Nik.

Terwijl de zuster een schone luier en billendoekjes pakt zegt de zuster dat ze zo ook even naar mijn luier zal kijken.
Ze maakt de luier van Nik open en wat ik zie was met geen pen te beschrijven, ik bleef kijken maar aan de
andere kant wou ik het niet zien, moest bijna kosten ook. De luier zat bijna van voor tot achter vol. Maar Nik deerde
het blijkbaar niet veel en liet zich gewoon verschonen.
Nu was het mijn beurt en Nik vrolijk als hij was bleef ook kijken hoe ik een droge luier aan kreeg, ja droge luier ik
had blijkbaar al in mijn luier lopen of zitten plassen. Ik vertelde dat ik eigenlijk moest poepen ook, maar de zuster vertelde
dat dat niet uitmaakte en gewoon in de luier gedaan kon worden.

De avond begon en we moesten naar ons bed, iedereen werd nog eens gecontroleerd hoe de staat van hun luier
was en wanneer nodig kregen ze een schone/ droge luier aan. We werden naar onze bedden gebracht en verteld dat het
licht nog een half uurtje aan bleef maar daarna zachtjes zal gaan dimmen zodat iedereen kon gaan slapen.
Op de achter grond klonk weer die zachte en rustige monotone muziek, vermoedelijk om ons rustig te maken en
makkelijker in slaap te laten gaan.. Terwijl we langzaam wegzakte vroeg ik me af: WAT DOE IK HIER. (**wordt vervolgd**)

 

[Ivy]

Leuk begin ! op naar een vervolg?

 

[perasub]

Deel 2 wanneer!,

 

[Berth]

Age-wave (Deel 2)

Het was een uur of zeven in de ochtend.
Langzaam maar zeker werd ik wakker, een mooie rode ochtend-zon was zichtbaar
tussen de gordijnen. IK keek om me heen was blijkbaar was ik als eerste wakker.
Verschrikt voelde ik tussen mijn benen, mijn luier was papperig en dik. Ik had nogal
geplast de afgelopen nacht. In de verte hoorde ik wat gerommel, waarschijnlijk vanuit
de keuken. Ik denk dat ze bezig waren met het klaarmaken van het ontbijt.

Ik weet me deels te herinneren van de nacht ervoor dat ik moest poepen, dat gevoel was verdwenen.
Het zou toch niet zo zijn dat,,, ja wel hoor het was niet alleen plas wat er in mijn luier zat.
Inmiddels was ook Nik wakker geworden die in het bed naast me sliep. Hij vroeg hoe ik geslapen had.
Ik zei tegen hem dat het wel ging, maar ik vroeg ook wat we hier deden en wat hier gaande is.
Nik vertelde gewoon, we kunnen hier lekker spelen en doen waar we zin in hebben.
Verder kwam hij niet, een man kwam binnen met de vraag wat we willen eten en of we nog verschoond
moeten worden, maar zijn gezicht sprak boekdelen.

Na het eten werden als eerste Nik en Martijn verschoond.
Martijn was blijkbaar de ridder die me een koekje kwam brengen en sliep ook bij ons op de kamer.
Martijn was een jongen van ongeveer mijn leeftijd, ik vroeg of hij wist hoe hij hier gekomen was.
Ik kreeg als antwoord dat hij gebracht was door zijn moeder omdat hij vaak in bed plaste,
dat ze daar hier wel raad met zijn probleem wisten. Nu was het mijn beurt om een schone luier
aan te krijgen. Mijn luier zag er behoorlijk opgezwollen uit, maar de persoon die me een schone
luier aandeed zei met een lach, zo je bent goed productief geweest vannacht.

Na dat we allemaal gegeten hadden en een schone luier om hadden mochten we naar de speelkamer.
Ik had geen flauw idee wat ik moest gaan doen, maar besloot met Nik en Martijn maar wat met Lego te spelen.
Terwijl wij aan het bouwen waren zag ik af en toe wat verplegers en verpleegsters rond lopen met klemborden
en dingen invullen/ noteren of iets dergelijks. Tegen een uur of tien moesten we aan een lange tafel gaan zitten
en kregen we wat te drinken met wat lekkers. Langzaam hoorde ik die toon of muziek weer,
wat is dat toch en waar dient dat voor.

Na het drinken en wat lekkers werd ineens Martijn meegenomen door een verpleger.
Nik vertelde dat dit bijna iedere dag rond deze tijd plaats vind. Hij wordt mee genomen en een
half uurtje later komt hij in een soort van grote buggy weer terug, dan staat het huilen hem
dichterbij dan het lachen en is hij nat. Zo als Nik vertelde gebeurde het, na een half uurtje kwam
Martijn terug in een grote buggy en inderdaad er zat een grote natte plek in zijn broek.
De verpleger keek en wees naar mij, ik moest meekomen. We kwamen in een klein kamertje met
een tafel, bank en in de hoek stond een grote buggy. WAT GAAT ER GEBEUREN?? (**wordt vervolgd**)

 

[Januca]

interessante opbouw van het verhaal. Ik wacht vol spanning af hoe het verder gaat

 

[suprima]

Dat verhaal is van spannend naar nog spannender echt kei goed
Ben benieuwt naar het vervolg

 

[Pamperplassertje]

Ooh, wat spannend
Dat er maar snel een vervolg komt...

 

[Berth]

Thanks voor deze lovende woorden.
Ik vond zelf 2e hoofdstuk iets minder sterk
als het 1e, derde deel ben ik al aan t bedenken.

 

[geoff]

Zit te wachten op het vervolg

 

[Berth]

Age-wave (Deel 3)

Oké ik ben dus meegenomen met een van de verplegers hier naar een kleine kamer gebracht.
Ik weet niet waarom en wat er gebeuren gaat. Op dit moment zie ik in de kamer alleen een bank
tafel en grote buggy staan. De tafel en bank oké, maar die buggy doet me de meeste vragen oproepen.
De verpleger zegt dat ik op de bank mag gaan zitten en verlaat de kamer en doet de deur dicht.
Niet veel later komt hij terug met zo'n oude school televisie. Je kent ze misschien nog wel zo'n Tv op een
soort van kast met wieltjes, zodat je hem overal heen kan rijden.

De verpleger vraagt of ik iets wilde drinken en iets lekkers wilde hebben.
Dat wilde ik wel, ik kon kiezen uit thee, melk of limonade. en het lekkers was een cup-cakeje.
De televisie werd aan gezet en daar was die toon / muziek weer. Maar op de TV was nu ook een of andere
draaiende swirll te zien. Mij werd gevragen of ik als wist wat ik wilde. Ik ging voor de limonade met een cup-cakeje.
De verpleger riep via een soort van intercom wat ik wilde drinken en zette de TV op een zender met allemaal tekenfilms.
Het drinken en lekkers werd gebracht en ik ging op mijn billen voor de televisie de tekenfilms kijken.

Bugs Bunny, Roadrunner, Daffy Duck, Tweety allemaal kwamen ze voorbij.
De verpleger liep terwijl ik zat te kijken de kamer even uit maar liet de deur open staan.
Ik kon op dit moment gewoon de kamer uitstappen en weglopen, maar ik bleef gewoon naar de tekenfilms kijken.
Na een kwartiertje was hij weer terug en vroeg of ik nog wat lekkers wilde, daar had ik wel zin in.
Dit maal gebruikte hij de intercom niet en ging het zelf halen, ik bleef gewoon de tekenfilmpjes kijken.
Niet veel later kwam de verpleger terug en kreeg nog een glas limonade en nog een cup-cake.

Toen ik de limonade en de cup-cake op had waren ook de tekenfilmpjes afgelopen en werd de
televisie de kamer uitgereden. Toen de verpleger terug kwam vroeg bij of ik gewoon wou lopen,
of dat ik lekker in de buggy wilde zitten. Ik kon gewoon lopen maar koos zonder dat ik er over nadacht
voor een ritje in de buggy. Prins heerlijk zat ik in de buggy, maar prins heerlijk zat ik ook in mijn luier te
plassen en ik bleef plassen. Voor in mijn kruis verscheen een grote donkere plek. Halverwege de gang stopte
de verpleger de buggy en kreeg telefoon. Hij liep weg voor mij zag ik de speelkamer rechts een trap naar boven.

Het deed me niet zoveel, ik wilde alleen dat de verpleger snel terug kwam omdat mijn broek
alleen maar natter is geworden. Ik hoorde een deur dicht gaan en daar kwam hij weer aan en bracht me naar de
speelkamer, alwaar ik gelijk naar de verschoontafel gereden werd en mijn natte kleren uitgedaan werden en ik
een droge luier aan kreeg. Martijn en Nik vroegen waarom ik nat geworden was. Ik vertelde dat ik tekenfilms
had mogen kijken en dat ik op de terug weg in de buggy mocht zitten, toen gewoon plaste en dat bleef doen.
Terwijl we aan het middag eten zaten, hoorde ik het een en ander vallen. Dat de bedplasser aardig op weg is, ook
overdag nat te worden. Die andere jongen nu zelfs ook al in zijn broek poept. En die nieuwe wat doet hij.
Die is al aardig op weg, hij doet geen poging om weg te lopen zelfs als hij de kans heeft.
Ik had dit eigenlijk nog niet verwacht zo snel. START AGE WAVE FASE TWEE (**wordt vervolgd**)

 

[Ivy]

ben benieuwd waar dit heen gaat

 

[Pamperplassertje]

Doorgaan Berth, kan heel wat kanten op.
Vraag mij af waar je naartoe wil?
Knap hoor...

 

[suprima]

Dat is echt een heel goed geschreven vervolg en ben zeker benieuwt hoe het verder gaat Berht

 

[Pamper86]

Goed verhaal Berth! Spanning mooi opgebouwd ook. Ga zo door

 

[Berth]

Waar en hoe het heen gaat weet ik zelf nog niet eens
Er poppen soms ideeën op en gaan weer weg.
Zal een kleine **Spoiler** geven over het nieuwe deel.
Hij vermoed dat de muziek er iets mee te maken heeft, hoe???
Dat valt binnen kort te lezen.

 

[Berth]

Sorry aan mijn lezers,
maar het nieuwe hoofdstuk / deel 4 laat nog even op zich wachten.
Dit mede doordat ik het op mijn werk wat drukker heb, en omdat ik wil
dat de spanning wel opgebouwd blijft / het een sterk verhaal blijft.
Maar Age-wave **wordt vervolgd**

 

[Hans60]

Nou vooruit dan je krijgt nog even Berth we wachten af.

 

[Berth]

Age-wave (Deel 4)

Wat er exact gisteren plaats gevonden heeft geen idee, wat ik nu wel weet
is dat ik behoorlijk nat ben, zelfs gelekt heb. En ik heb behoorlijke oorpijn,
op een of andere manier suist-piept-fluit mijn oor en geeft een kloppend gevoel.
Martijn en Nik werden ook wakker en vertelde dat we vandaag een dagje weg gingen,
een soort van schoolreisje noemde ze het. Half 8 in de ochtend was het geworden,
het zelfde ritueel begon weer. De lichten gingen aan we kregen allemaal weer een verse
schone luier aan en we gingen eten.

Toen ik aan de beurt was voor een schone luier vertelde ik dat ik wat oorpijn had.
Geen probleem vertelde de verpleger daar hebben we wel iets voor, eerst even je natte luier
uit doen en een droge aan dan ga ik wel wat halen. Niet veel later kwam hij terug, deed twee
druppels met een of andere vloeistof in mijn ene oor, daarna in mijn andere. Ook pakte hij een
plukje watten spoot daar een of ander iets op en deed dat in mijn oren, zo dat zal wel helpen
zij hij lachend en liep de kamer uit. Na het eten werd ons dus verteld dat we vandaag met zijn allen
een gezellig dagje weg zouden gaan, daarom hebben we jullie dus een wat dikkere luier aangedaan
omdat we pas tegen de avond terug zullen zijn, niet de tijd hebben om iedereen tussendoor te verschonen.

Na dat we allemaal jassen aangekregen hadden, liepen door een lange gang naar een deur,
deze werd door de verplegers met twee sleutels open gedaan, daar stonden we buiten op een plein,
waar een grote rood/ zwarte dubbeldekker bus stond te wachten. In de bus hingen her en der wat TV's.
Die TV's toonde die zelfde swirll die ik eerder op die video had gezien. Nik kwam met de opmerking,,
Leuk ze draaien hier de zelfde muziek als waar we slapen en spelen. Die muziek hoorde ik niet, had die
watten in mijn oren. Nik Martijn en ik kozen een plaats bovenin voor aan het raam zodat we alles konden zien.
Niet veel later vertrok de bus en gingen via een weg door het bos richting de grote weg.

Ik keek van voor uit het raam mijn ogen uit,, het was allemaal zo nieuw voor me, maar toch iets diep
in mijn geheugen vertelde er iets dat dit toch bekende kost was voor me. Nik ineens kijk, kijk, kijk,,
vliegtuig-vliegtuig. Vlak voor ons lande een groot vliegtuig, wat was dat mooi. Ik begon me vaag veel
dingen te herinneren. Ineens kwam er naast de grote weg een trein uit de grond die onze bus het hoge
snelheid voorbij reed. Iets verder op zag ik een trein stil staan. Daar was weer iets wat ik al eerder dacht
gezien te hebben. Alleen wist ik het nog geen plaats te geven. We reden middels de stad in en Nik, Martijn en
ik keken onze ogen uit, wat een mooie, hoge, en veel gebouwen.

Weer begon Nik over die zelfde muziek die ze draaide in de bus, ik vertelde hem dat ik dat niet zo goed
hoorde omdat ik oorpijn had en ik daarom watten in mijn oren had. We reden daar door de stad, druk was het
overal auto's, mensen gebouwen. De bus stopte vlakbij een groot plein waar een grote witte kegel stond.
Iedereen keek zijn ogen uit, wat was het groot hier. Bij echter bleven er allemaal dingen door mijn hoofd spoelen
dit ken ik, ik heb dit allemaal al eerder gezien. We mochten uit de bus stappen en werden naar een groot gebouw
gebracht waar een of andere grote blikken pop stond, op twee grote schermen draaide die swirll weer.
Nu wist ik het bijna zeker, DIE MUZIEK DIE SWIRLL DOEN IETS MET ONS (**wordt vervolgd**)

 

[Berth]

Het is even geleden maar hier is dan weer een deel van Age-wave:

Age-wave (Deel 5)

We zijn eenmaal binnen in het gebouw waar allemaal gewone dingen te zien waren,
maar opgebouwd en of gemaakt van vreemde en niet alledaagse onderwerpen.
Op de een of andere manier kwam ik steeds meer bij mijn positieve, er vielen steeds meer
puzzelstukken op zijn plaats. De rest van de groep echter, die waren nog steeds iets van
grote kleuters of iets in die zin. Ik moest dus zo onopvallend mogelijk met de groep mee doen.
Ze mochten absoluut niet zien dat ik anders aan het worden was, ik besloot dus gewoon
een beetje met de rest mee te doen.

Halverwege het gebouw gingen we even met zijn alle wat drinken en kregen we wat lekkers.
Ik voelde dat ik behoorlijk moest plassen, maar omdat ik wist dat ik een luier aan had besloot ik
dit gewoon te laten lopen, hoe raar ik dat op dit moment ook vond. Martijn en Nik kwamen bij me zitten
en vroegen hoe het met mijn oorpijn ging, eigenlijk wel goed vertelde ik het is al niet meer zo erg.
We gingen weer verder lopen en ik zag nu pas dat Martijn een behoorlijk nat kruis had, zijn luier was dus echt
vol en aan het lekken.

De dag kwam ten einde en we hadden ons de weg door het grote gebouw gevonden.
Uit een raam zagen we de bus al aankomen, ik moest niet opvallen dacht ik nog steeds. Ik voelde dat ik
nodig moest poepen, zo liet ik me wat naar achter in de groep zakken zodat ik me een klein beetje kon
afzonderen en rustig mijn luier vol kon doen. Een van de verplegers zag dit en vroeg wat ik aan het doen was.
Grote bah!! vertelde ik met een smile op mijn gezicht. Oke blijf dan maar bij mij dat kunnen we je straks gelijk
verschonen als we terug zijn. Dat was eigenlijk niet de bedoeling geweest dat je dat nu zou doen.

We reden met de bus terug naar t grote huis, ik zat wat verder achter in de bus na naast een van de
verplegers die met zijn telefoon wat in de weer was. Toen we na een lange rit weer aankwamen stapte iedereen uit
en liep naar binnen toe, echter werd ik in die grote buggy gezet en naar binnen gereden.
Iedereen ging naar de slaap en eet zaal, terwijl wij de andere kant op gingen. We reden zelfs de kamer
voorbij waar oa mijn bed stond. Aan het einde van de gang was nog een kamer hier reden we naar binnen.
In deze kamer stond een bed en grote verschoon tafel.

Wacht maar even hier, dan ga ik even wat spullen halen om je in bad te doen.
Dat is zeker nodig na een grote bah. Ik besloot om toch zo onopvallend mogelijk te blijven in die
buggy te blijven zitten. Even later kwam de verpleger terug en gingen we naar de badkamer toe.
Mijn luier stond behoorlijk bol, had ik het soms te erg gemaakt.
Na dat ik in bad geweest was werden de watten uit mijn oren gehaald en kreeg ik een schone luier aan.
Zo dan gaan we nu eten en dan naar bed. MAAR DAN WEL IN JE NIEUWE KAMER. (**wordt vervolgd**)

 

[Daiperdebby]

Meer
Geweldig verhaal