Hoofdstuk 8: Thuiskomen na het bezoekje
Toen we terug naar huis reden. Hoorde ik Karen praatte met iemand, maar ik verstond maar amper iets van het gesprek. Het leek of het een vriendin van Kaar was. Maar we reden verder maar ik hoorde ze nog altijd praten ze ging met ons mee. Nu hoorde ik Kaar iets heel duidelijk vragen. Ga je mee naar binnen? Nu kreeg ik het benauwd, wat als ik ze ken, wat als ze mijn vrienden kent, wat als ze tegen iedereen zegt dat ik een klein baby’tje ben.
Karen had me binnengeduwd en begon me uit de buggy te halen ik was wel blij want ik zag niemand anders dan Karen. Ik werd uit mijn buggy gehaald ze nam me mee naar boven waar ze mijn luier ververste en daarna me in mijn babybedje ging leggen. En daar kreeg ik nog een papflesje en Kaar zegde:” ga je middagdutje maar doen schatje.” En ze deed de deur toe en daar lag ik dan sabbelend op een papfles. Na te denken wat er allemaal al gebeurd is deze voormiddag
Na even nagedacht te hebben viel ik in slaap. Maar ik werd wakker ik hoorde schatje wakker worden, wakker worden. Ik werd wakker met mijn papfles die ik half uitgedronken had voordat ik slaap was gevallen.
Maar nu verschoot ik nog harder er stond iemand naast Karen. Ik begon van zenuwen verder te drinken aan die papfles. Wat moest ik doen, ik wist het echt niet. De papfles was bijna leeg gedronken en ineens zegde het meisje naast Karen iets. Mama had gelijk hij is nog een klein baby’tje.
Nu zag ik wie het was het was Karens zuster Sarah. Die heeft mij ooit nog verdedigd tegenover haar moeder dat ze me niet als een klein kind moest behandelen. Maar nu lag ik hier en dit gaf haar moeder groot gelijk.
Ik was een klein kind in haar ogen. Maar Sarah zegde oh hij is toch zo schattig. Ik zou willen dat het mijn baby’tje was. En karen deed de zijkant van mijn ledikantje opzij zodat ik er uit kon. Ze controleerde mijn luiertje. Gelukkig was deze nog droog. Maar ze deed in de tussentijd, mijn pyjama uit en deed men romper uit. En deed me een nieuwe romper aan.
Deze was zo kinderachtig dat ik rood werd van schaamte omdat Sarah me zo zag.
Her rompertje was blauw en stond vol mee speelgoedtreintjes, speelgoedautootjes, en speelgoedblokjes. Nu zag ik er nog meer uit als een baby’tje. Maar Sarah de oudere zus van Karen nam me bij de hand en zo gingen we naar beneden.
Ze ging in de zetel zitten en ze nam me op de schoot terwijl Karen de TV aandeed en de teletubies opzette. Ik kreeg nu men speentje in de mond en ik lag tegen Sarah terwijl ik naar de teletubies keek. Maar ik werd opgewonden ik voelde hoe Sarah haar hartslag ging en hoe ze zachtjes over mijn blote benen aaide. Ik voelde me nu zo klein en ik genoot ervan
Nadat de teletubies gedaan waren kwam Kaar terug binnen en zegde “baby riksietje we zullen je eten is geven”. En Sarah zet me terug recht en nam me mee naar de keuken waar er een grote kinderstoel stond, daar werd ik in geplaatst. Het blad werd ervoor geschoven. Zodat ik er niet meer uit kon. Er werd mij een slabbetje omgebonden.
Mijn speentje werd uit mijn mond gehaald. En er werd een bordje met appelmoes voor mij neergezet en Kaar begon mij lepeltje per lepeltje te voeren op zo’n tempo dat ik niet kon volgen en dat er geregeld appelmoes gesmost werd op mijn slabbetje.
Terwijl ze me voerde zegde ze eentje voor tante Saar. Eentje voor Tante Kaar. Eentje voor de mama en eentje voor de papa. En eentje voor baby rikskietje. En zo bleef ze verder gaan tot de appelmoes opwas. Nadien waste ze mijn gezichtje met een washandje.
En gaf ze mijn papfles. En zegde MET TWEE HANDJES VASTHOUDEN EN GOED OPDRINKEN. En ze begonnen zelf koffie te drinken en te praten over van alles en nog wat.
Nadat ik mijn flesje ophad maakte ze me los. En liet me in de living gaan zitten.
Ik werd in de speelbox gestoken. Waarbij gezegd werd speel maar braafjes met je blokjes. En ik begon met de blokjes spelen. Na een halfuurtje kwam Sarah naar mij en gaf mij een kusje op de wang en zegde tot volgende week baby rikkie.
En ze vertrok nadat ze nog een keertje naar mij wuifde. Even later kwam Karen naar mij en zegde schatje blijf jij even braaf spelen. Ik ga even de keuken een beetje opkuisen.
Ik speelde verder met de blokjes, en ik hoorde ineens dat iemand was binnengekomen en naar mij te kijken. Het was mijn mama. Ze stond naar mij te kijken met tranen in de ogen terwijl ze mij zag spelen met de blokjes.
Ik wist niet hoe dat kan ik ben helemaal in het ritme van een baby’tje zijn.
Ik geniet al van het baby zijn en dat na een paar dagen.