Verhaal Klaar Bij de Kapper

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 1 10,0%
  • 7

    Stemmen: 2 20,0%
  • 8

    Stemmen: 3 30,0%
  • 9

    Stemmen: 1 10,0%
  • 10

    Stemmen: 3 30,0%

  • Totaal stemmers
    10

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
geschreven door: Frank


‘Goeden middag, Kapsalon Miranda, met Miranda’. ‘Hallo met Jaap, kun jij me morgenmiddag knippen, ik heb een belangrijke afspraak donderdagochtend en mijn haar ziet er niet uit’. ‘Nee, woensdagmiddag is kindermiddag, dan knip ik geen volwassenen, dat weet je’. ‘Kun je niet één keer een uitzondering maken, het is echt noodzakelijk’. Na wat heen en weer gepraat en nogal stevig aandringen van mij gaat Miranda uiteindelijk overstag. ‘Je moet je dan wel een beetje aanpassen aan het publiek, dus ik verwacht je met een gebruikte luier aan om drie uur’. Ik schrik me rot, wat is dat nu weer.

Zou ze afgelopen zaterdagavond toen ze in de kroeg haar hand op mijn kont legde gevoeld hebben dat ik een luier om had? Dat kon haast niet. Ik was even sprakeloos. ‘Nou, wat is er? Als je het zo niet wilt dan gaat het over’. ‘Maar hoe moet ik in hemelsnaam aan een luier komen?’ vroeg ik. ‘Nou die kun je gewoon bij een apotheek in jouw maat halen. Kan ik je opschrijven?’ ‘Ja doe maar’, antwoord ik. Ik bedacht bij mezelf dat het waarschijnlijk toch geen kwaad zou kunnen en misschien vindt zij het wel opwindend en zou ik eindelijk de kans krijgen om haar te versieren.

Donderdagmiddag om kwart voor drie loop ik dus geluierd de kapsalon van Miranda binnen. Om doorlekken te voorkomen heb ik er een plastic broekje overheen gedaan en ja, ik heb de luier gebruikt. In de kapsalon zit het vol met kleine kinderen en jonge moeders. Barbara, de assistente van Miranda komt op me af. ‘Zo daar hebben we Jaapje, loop maar even met me mee jochie. Ze neemt me mee naar een zijkamertje en trekt onverwacht mijn broek uit. ‘Ik zie dat je een gehoorzaam jongetje bent’ zegt ze als ze mijn luier ziet en geeft me een aai over mijn hoofd. Ik wil mijn broek weer omhoogtrekken, maar Barbara heeft hem al weggenomen. ‘Laat maar, de andere kindjes en hun mama’s moeten kunnen zien dat jij ook nog een klein kindje bent en hoe kan dat beter dan dat ze gewoon jouw natte luiertje zien?’ Ze neemt me bij de hand en loopt de kapsalon binnen. Ik zie alle moeders lachen. Van een ingehouden glimlach tot ongegeneerd voluit lachen. De wat oudere kinderen kijken mij verbaasd aan.

Ik probeer het te negeren en Barbara brengt me bij Miranda, die net klaar is met een kindje dat ongegeneerd naar mij luier kijkt. Ik moet in het vrijgekomen kinderstoeltje gaan zitten en word met een tuigje vastgezet. ‘Wat is dit?’ vraag ik geïrriteerd. ‘Je wou toch zo graag geknipt worden tijdens de kindermiddag, nou als ik kindertjes knip gebeurt het op deze manier. In een kinderstoeltje en alle kleine kindertjes worden vastgezet met een tuigje anders bewegen ze te veel. Ik ga jou echt niet anders dan de andere kindjes behandelen, dat was de afspraak’. Ik zie nu dat ik met mijn rug naar de spiegel zit en vraag aan Miranda of ze me om wil draaien. Dat weigert ze want ze knipt immers alle kindjes zo, dan kunnen ze hun mama zien en dan zijn ze rustiger. Ik realiseer me nu dat ik als een klein kind met de beentjes wijd, geluierd vastgesnoerd zit in een kinderstoel en dat alle aanwezigen vol zicht hebben op mijn natte luier. Ik krijg een rood hoofd. Miranda doet me een kappersschort om.

Een kinderschort met beertjes erop gedrukt. Ik schaam me rot, maar mij luier is in elk geval uit het zicht. Miranda begint me te knippen. Ik heb geen idee wat ze aan het doen is maar er gaat erg veel haar af. ‘Je bent een lief gehoorzaam jongetje, je hebt een luiertje om en zelfs een plastic broekje aan’ zegt ze als ze mijn gezicht vasthoudt tussen duim en wijsvinger als bij een klein kind. Op dat moment komt Jolanda met haar dochtertje Marjolein binnen. Jolanda is een goede vriendin van me en ik pas regelmatig op Marjolein. Marjolein is ruim vier jaar en nog niet zindelijk. Ik heb daar veel commentaar op gehad. Ze lopen op me af. Jolanda lacht voluit. ‘Kijk eens Marjolein daar hebben we Jaapje en dat is ook nog een baby’tje, kijk maar hij heeft nog een luiertje aan’. Ze tilt de schort op en de aandacht is weer volop op mijn luier gevestigd. ‘Laat Jaapje eens zien dat jij al een grote meid bent’. Marjolein tilt vol trots haar rokje op en ik zie een normaal kinderonderbroekje. ‘Jij hoeft geen luiertje meer om, jij bent een grote meid, ga maar even lief spelen met de andere kinderen’. Marjolein huppelt trots naar de speelhoek.

Ik krijg een aai over mijn hoofd. ‘Je ziet er echt uit als een lief klein jongetje’ zegt ze tegen mij. ‘Met een leuk babykuifje’. ‘Ja dat staat hem lief vind je niet’ beaamt Miranda. Tegen mij: ‘zo je bent klaar, nog even je haar wassen en dan ga je maar even lief in het speelhoekje spelen. Als Marjolein klaar is neemt Jolanda jou zo mee naar huis’. Ze wast mijn haar met babyshampoo en nadat er een kuifje in mijn haar gekamd is en mijn tuigje is losgemaakt waggel ik in mijn natte luier naar het speelhoekje. Een paar van de vrouwen geven me ondeugend een klopje op mijn kont. Ik ga wijdbeens zitten spelen met Duplo, maar één van de moeders komt op me af en zegt ‘daar ben je nog veel te klein voor jochie, je stopt vast alles nog in je mondje’. Ze pakt de Duplo af en geeft me een rammelaar en een knuffelbeestje. ‘Dit zijn speeltjes voor kindjes van jouw leeftijd’. Ik voel me vernederd. Als Marjolein geknipt wordt gaat Jolanda bij de andere moeders zitten, dicht bij mij. Er gaat een jongetje met zijn moeder weg en het jochie zegt dagguh tegen mij. Ik zeg niets terug. Jolanda zegt ‘je mag best groeten hoor kleintje, zeg maar dada. Gehoorzaam zegt ik ‘dada’ en krijg een aai van de moeder van het jochie. Ik moet plassen, maar durf niet op te staan om naar de wc te gaan, ik wil niet alle aandacht op me vestigen, dus besluit ik het plasje in mijn luier te doen. Eén van de vrouwen ziet dat ik zit te plassen en zegt lachend ‘nou, nou, jij hebt niet voor niets een luiertje om.’ Ik had dus beter naar de wc kunnen gaan want het gelach van de vrouwen maar ook van een aantal grotere kinderen is vernederend en ik richt mijn aandacht op de rammelaar en het knuffelbeestje. Als Marjolein geknipt is neemt Jolanda ons beide bij de hand en gaat afrekenen.

‘Dat is dan € 20,- voor twee kindjes’ zegt Barbara, ‘mogen ze een snoepje?’ ‘Ja Jaapje een schuimpje en Marjolein mag zelf uitkiezen’ is het antwoord van Jolanda. Barbara stopt mij een schuimpje in mijn mond en geeft me een knuffel. ‘Je ziet er lief uit zo met dat babykuifje’ zegt ze. Voor het eerst durf ik in de spiegel die bij de toonbank hangt te kijken en ik schrik van wat ik zie: een babykuifje, een te kort t-shirt en een laaghangende luier in een plastic broekje, kortom een peuter. ‘Krijg ik een kusje van je?’ vraagt Barbara. Ik moet van Jolanda Barbara een kusje geven, ‘dada’ zeg ik bijna automatisch. De twee vrouwen moeten er om lachen. Marjolein kijkt me aandachtig aan. Is dat echt de Jaap die zo nu en dan op mij past moet ze wel denken. Ik voel dat ze mijn plastic broekje aanraakt en even op mijn luier drukt. Dat komt haar bekend voor, want ze zegt ‘baby heeft een plasje gedaan’. ‘Ja, zegt Jolanda, ‘daarom moeten we snel naar huis, dit kleine baby’tje moet nodig verschoond worden en ik heb geen luiers bij me, anders hadden we hem hier kunnen verschonen’. Aan de hand worden Marjolein en ik meegenomen naar de auto. Ik wil voorin stappen, maar word uiteindelijk in een kinderzitje achterin gezet. Stevig vastgezet in een vijfpuntsgordel. Marjolein zit naast me op een verhoging, met een normale gordel om. Ze kijkt me trots aan alsof ze zeggen wil ik ben groot en jij bent klein. Ik voel me ook klein en speel met een beertje dat ik in mijn handen gedrukt heb gekregen.

Ik heb een paar jaar terug kort een relatie met Jolanda gehad. Na het beëindigen van die relatie hebben we goed contact gehouden en ik vrij zo nu en dan nog wel eens met haar, als ik weer een keer geen relatie heb. Het is een heel leuke en knappe vrouw, maar niet bereid tot enig compromis binnen een relatie en daarnaast wil ze een dominante man in bed en ik ben niet zo dominant dus dat ging ook niet goed. Als we seks hebben heeft ze meestal behoefte aan een beetje tederheid en daarvoor komt ze bij mij. Ik pas ook met een zekere regelmaat op haar dochter. Vorige week nog heb ik een discussie met haar over het feit dat Marjolein met haar ruim vier jaar nog niet zindelijk is en met haar vier jaar nog steeds met een fopspeen in haar mondje loopt. We hebben toen ruzie gehad omdat ik, volgens Jolanda, Marjolein beledigde omdat ik tegen haar gezegd heb dat ze nog een klein baby’tje is als ze nog een luier nodig heeft.

Na een kwartiertje rijden kwamen we bij het huis van Jolanda aan. Ze parkeert op één van de parkeerplaatsen aan de overkant van haar huis. Ik werd een beetje bang want de buren kennen mij en ik wil niet dat ze me zo zien, met alleen een t-shirt en een luier aan, een knuffelbeertje in mijn arm en een duidelijk babykuifje. Ik duik een beetje weg. Marjolein heeft haar gordel al losgemaakt. Ik probeer mijn tuigje ook los te maken, maar dat lukt niet. Jolanda opent het achterportier van de auto en moet lachen. ‘Dat lukt je niet jochie er zit een kinderbeveiliging op’. Ze buigt voorover om mijn tuigje los te maken en laat me uitstappen. ‘Even hier blijven staan liefje’ zegt ze en ze loopt naar de achterbak om de boodschappen uit de auto te halen. Ik weet niet waar ik kijken moet zo midden op de straat in het zicht van iedereen en wil al naar haar voordeur lopen. ‘Hier blijven kleintje, je mag nog niet alleen oversteken’ hoor ik en ze pakt mijn schouder vast.

Ik kijk naar de grond. ‘Help jij mama even met de boodschappen?’ vraagt ze aan Marjolein, ‘jij bent al een grote meid en Jaapje heeft zijn beertje vast’. Marjolein krijgt een groot pak luiers in haar hand, zelf pakt ze een boodschappentas uit de achterbak. Daarna grijpt Jolanda mijn hand en moet ik aan haar hand de straat oversteken. Marjolein mag los lopen. Ik weet niet of iemand van de buren me gezien heeft, want ik heb alleen maar naar beneden gekeken. Jolanda zei nog lachend ‘je hoeft echt niet zo verlegen te zijn liefje, alle mensen hier hebben wel eens een baby’tje in alleen een luier zien lopen’.

Binnen gekomen pakt Jolanda de boodschappen uit. Ik drentel een beetje rond, weet niet wat ik moet doen of wat er van me verwacht word. Al de boodschappen opgeruimd zijn zegt Jolanda tegen Marjolein ‘blijf jij even lief hier spelen, dan gaat mama jouw kleine broertje in bad doen’. Ik word aan de hand mee naar boven genomen en naar de badkamer gebracht. Daar moet ik op een handdoek op de grond gaan liggen. Jolanda kleedt mij uit en smeert me in met ontharingscrème. Terwijl de crème zijn werk doet laat ze het bad vollopen. Ze spoelt me af in de douche en met een volledig kaal lichaam moet ik in bad gaan liggen. Jolanda houdt haar hand onder mijn hoofd zoals je bij een baby doet en wast mij met haar andere hand mijn lichaam met babybadschuim. Als ze daarmee klaar is moet ik uit bad komen en word ik in een grote babyhanddoek met capuchon gewikkeld. Op dat moment komt Marjolein boven en loopt met ons mee naar het kamertje dat tot nu toe haar kamertje was.

Daar zijn een aantal dingen veranderd: het bedje is wat groter dan er stond en er zijn babyspeeltje uitgestald in plaats van de poppen van Marjolein die er voorheen stonden. Ik moet op de commode gaan liggen. ‘Houd jij je kleine broertje even vast, dan pak ik kleertjes voor hem’ vraagt Jolanda aan Marjolein. Marjolein pakt een krukje en houdt mij op mijn buik vast en kijkt op mij neer met een speentje in haar mond. Gelukkig zit de handdoek nog om mijn lichaam gewikkeld. Jolanda pakt een grote katoenen luier, plasticbroekje en kleren die op babykleertjes lijken. Ze vouwt de luier en slaat de handdoek open. Daar lig ik dan volledig naakt met opgetrokken benen op de commode. De Ik moet een bruggetje maken en de luier wordt onder mijn billen geschoven. Daarna wordt mijn lichaam volledig met babyolie ingesmeerd en mijn billetjes gepoederd. ‘Als je een luier om moet ben je nog een baby’ herhaald Marjolein lachend mijn woorden van twee weken geleden. ‘Een goede vriend van mij beweert dat kleine kinderen tegenwoordig zo laat zindelijk worden omdat ze in de moderne luiers nauwelijks meer voelen dat ze in hun luier geplast hebben. Daarom krijg jij nu een ouderwetse katoenen luier om’ vult Jolanda aan en legt een inlegger in de luier die onder mijn kont ligt ‘misschien dat jij wel heel snel zindelijk wordt als je steeds goed voelt dat je een natte of een volle luier hebt’.

De luier wordt strak dicht gespeld en even later lig ik met mijn benen wijd door de dikke luier, met opgetrokken benen op de commode. Jolanda en Marjolein kijken lachend op mij neer en ik realiseer me nu dat ik er net zo bij lig als Marjolein nog maar twee weken geleden en dat tegen mij dezelfde dingen gezegd worden als ik tegen Marjolein zei. Dat ik nu tegen Jolanda en Marjolein opkijk, zoals Marjolein voorheen tegen mij opkeek. De rollen zijn volledig omgedraaid. Ik moet vechten tegen de tranen die in mijn ogen komen. ‘Kijk eens, ons baby’tje moet huilen’ zegt Jolanda. Marjolein haalt haar speentje uit haar mond en stopt hem in mijn mond. ‘Goed zo, daar ben jij nu veel te groot voor, speentjes zijn voor baby’tjes, die huilen en troost nodig hebben’ zegt Jolanda trots tegen Marjolein. Ik krijg een kusje op mijn voorhoofd ‘stil maar kleintje, accepteer nu maar dat je nog een baby’tje bent dat nog in zijn luiertje plast en poept’. Ik voel me vernederd om voor de ogen van een kind van vier als baby behandeld te worden, sterker nog, ook door een kind van vier als baby behandeld te worden. Als ik daar aan lig te denken trekt Jolanda mij een plastic broekje aan gevolgd door een lichtblauw badstof broekje met afbeeldingen van beertjes, bootjes en fopspenen. Het broekje is iets kleiner dan het plastic broekje en zit strak over mijn luier, maar laat de elastieken randjes van het plastic broekje goed zichtbaar. Daarna moet ik gaan zitten en krijg een veel te kort wit badstof shirtje aan met een afbeelding van een beertje in een luier in een roeiboot. Ik zit met mijn beentjes wijd op de commode en houd mijn voeten vast als een baby om niet om te vallen. De luier is zo dik dat ik niet normaal kan zitten. ‘Zo, ons kleintje ziet er lief uit, vind je niet Marjolein?’ vraagt Jolanda. ‘Ja dat is een lieve kleine baby, mijn babybroertje’ bevestigt Marjolein.

Ik word meegenomen naar beneden. Het lopen gaat moeilijk met de dikke luier tussen mijn benen en ik loop te waggelen, voel bij elke stap mijn luier. ‘Je mag ook kruipen, hoor liefje, je hoeft je niet groter voor te doen dan je bent. Als je nog maar net een paar pasjes kunt lopen gaat kruipen vaak veel makkelijker’ zegt Jolanda en ze geeft me een duw, waardoor ik val en verder kruip. ‘Zie je wel, je mag gewoon klein zijn van mij hoor’. Marjolein moet hardop lachen. ‘Kleine baby, kleine baby’ roept ze. Jolanda loopt naar de eethoek en zegt ‘kom maar hier baby’tje, mama gaat eten koken en jij mag alvast in de kinderstoel’. Ik kruip er heen en even later zit ik vastgesnoerd in een tuigje in de kinderstoel. Het is dezelfde grote kinderstoel als waar Marjolein tot nu toe in zat. Alleen het plastic verklein zitje is er uit gehaald en vervangen door een dun met plastic bedekt zitje, zodat ik er net in pas. Ik voel het plastic kleven aan mijn blote, van de babyolie nog vette, bovenbenen. Ik kan niet met mijn voeten op de grond komen en zit er dus als een echte baby bij. Ik kijk rond en zie dat er de babybox weer in de woonkamer is terug geplaatst. Als ik goed kijk zie ik dat het niet dezelfde box is als waar Marjolein tot voor twee en een half jaar in zat, maat dat het een grotere box is. Die is dus voor mij. Jolanda haalt een speeltje uit de box en geeft dat aan mij ‘vermaak jij je hier maar even mee, mama gaat eten koken’.

Marjolein zit in het speelhoekje te tekenen. Ik word aan mijn lot overgelaten en moet me dus zelf vermaken met het speeltje, wat niet erg lukt, dus begin ik als een echte baby ermee te zwaaien en het weg te gooien. Nadat Jolanda het speeltje twee keer opgepakt heeft en aan mij terug gegeven krijg ik een tik op mijn hand. ‘Mama heeft wel iets anders te doen dan steeds jouw speeltjes op te pakken, als je het nu nog een keer weggooit dan doe je het maar zonder’. Even later zat ik me dus te vervelen terwijl het speeltje op de grond lag. Ik kijk wat rond en weet me geen houding te geven. Jolanda dekt de tafel er worden vier borden neergezet. Op de plekken waar de vier eetkamer stoelen staan, er worden dus eters verwacht. Voor de kinderstoel blijft alles leeg. Ik mag dus niet met de grote mensen mee eten, realiseer ik me. Na een kwartiertje gaat de deurbel. Marjolein huppelde naar de voordeur en Miranda en Barbara komen binnen. Miranda loopt op mij af. ‘Wat zie je er snoezig uit kleintje’ zegt ze en geeft me een knuffel.

‘En wat ruik je lekker als een baby’tje, heeft mama jouw lichaampje met babyolie ingesmeerd?’ Nu realiseer ik me dat ik er niet alleen als een baby uitzie, maar ook zo ruik. Ik was de weeë geur van de babyolie al weer vergeten. Miranda pakt mijn speeltje op en geeft het aan mij. ‘Laat maar, hij gooit het steeds op de grond’ zegt Jolanda. ‘Zal ik eens laten zien hoe mijn liefje hier mee moet spelen?’ zegt Miranda tegen mij en ze demonstreert hoe je klepjes kunt laten opengaan door op felgekleurde knoppen te drukken. Ik sla er met mijn vuistje op en er verschijnt een felgekleurd clowntje. ‘Kakaka’ roep ik en tegelijk schaam ik me dat ik babygeluidjes maak. De vrouwen moeten er om lachen. Jolanda schenkt wijn in en Miranda en Barbara gaan al aan tafel zitten. Ook Marjolein komt aan tafel zitten en zegt: ‘Jaapje is mijn kleine babybroertje en hij heeft een luier om’. ‘Ja het is een lief jochie hé? Maar nog lang niet zindelijk, daarom moet hij een luiertje om.’ zegt Barbara. Ondertussen knoopt Jolanda mij een slabbetje voor.

Ik kijk erna en zie dat er een tekst op staat: “Mijn mama is de liefste”. Iedereen zit nu aan tafel. Marjolein voelt zich groot, ze hoeft niet meer in de kinderstoel. Die is nu voor mij. ‘Als jij snel je bordje leeg eet mag je je kleine broertje zo meteen zijn hapje voeren’ zegt Jolanda. Marjolein groeit nog meer en ik begin me steeds kleiner te voelen. De vrouwen eten en praten en ik word aan mijn lot overgelaten. Als grote mensen eten en praten moeten baby’tjes zich maar zien te vermaken. Marjolein wordt wel in het gesprek betrokken, zij mag vertellen hoe het op de peuterspeelzaal was. Ik speel met mijn speeltje en zwaai als een baby met mijn armpjes en trappel met mijn beentjes, als baby heb je niets te vertellen. Marjolein heeft bijzonder snel haar bord leeg en loopt van tafel om een krukje te pakken. Jolanda haalt een plastic babybordje en een lepeltje. Een potje Olvarit word op het bordje leeggemaakt en het bordje wordt op de tafel van mijn kinderstoel gezet.

Marjolein staat al klaar op het krukje en probeert mij een lepeltje met babyvoedsel in mijn mond te doen. Het is een lichtblauw babylepeltje met een stripfiguurtje er op. Ik houd mijn mond dicht en draai mijn hoofd om, de Olvarit komt op mijn gezicht terecht. ‘Stoute baby’ zegt Marjolein. ‘Dat moet je zo doen’ zegt Miranda en ze houdt mijn hoofd vast tussen duim en wijsvinger en laat het lepeltje over mijn kin naar mijn mond gaan. Als in een babyreflex open ik mijn mond en het lepeltje gaat naar binnen. Het smaakt verschrikkelijk. Marjolein houdt nu ook mijn kin vast met haar duimpje en wijsvingertje en laat het lepeltje op de zelfde manier naar mijn mond gaan. ‘Kleine baby hapje doen’ zegt ze lachend en ik eet het hapje op. Ik voel me verschrikkelijk vernederd om zo door een kind van vier als een baby gevoerd te worden. De volwassen vrouwen kijken geamuseerd toe. Ik draai met mijn hoofd en regelmatig vallen er hapjes op mijn slabbetje en voor ik het door heb zit mijn gezicht onder het babyvoedsel. De volwassen vrouwen lachen er om en Marjolein krijgt complimentjes dat ze het baby’tje zo lief zijn hapje geeft.

Halverwege merk ik dat ik in mijn luier plas. Barbara ziet het en zegt ‘kijk eens het baby’tje plast in zijn luiertje’. ‘Ja hij is een hele kleine baby, mijn babybroertje’ zegt Marjolein trots. De vernedering is compleet. Ik ben blij als het bordje leeg is, de vrouwen verder gaan met hun gesprek en ik weer aan mijn lot word overgelaten. Dat is beter dan zo in het middelpunt van de belangstelling te staan. Als ze klaar zijn met het dessert komt Miranda mij uit de kinderstoel halen. Ze veegt mijn gezicht schoon met het slabbetje en neemt me op schoot. Ik zit met mijn rug tegen haar borst en ze neemt mijn handen vast en begint kinderliedjes te zingen. ‘Klap eens in je handjes, blij, blij, blij……..’. Ze laat mij in mijn handjes klappen en ik moet babygeluidjes maken.

Daarna pakt ze me tussen mijn beentjes en begint te zingen ‘Berend Botje ging uit varen…..’ terwijl ze mij laat hobbelen op haar knieën. Dat is een liedje dat goed past bij jouw kleertjes zegt ze en ze wijst me erop dat ik een shirtje met een beertje met een luier om aan heb en dat op mijn broekje beertjes en bootjes staan. Ik voel dat ze langs mijn beide benen met de wijs en middelvinger in mijn luier voelt. ‘Je bent nat kleintje’ zegt ze lachend. ‘Wil jij hem zijn flesje geven?’ vraagt Jolanda aan Miranda en geeft Miranda een babyflesje. Ik word met mijn hoofd tegen haar borst gelegd en ze duwt de speen in mijn mond. Ze pakt mijn hand en legt die op haar borst. Ik drink het flesje zuigelingenmelk leeg en laat een boertje, waarbij een paar slokjes weer naar buiten komen. Mijn mondje wordt afgeveegd met het slabbetje dat ik nog steeds om heb. ‘Leg hem maar even in de box, dan nemen wij koffie met een borreltje’ zegt Jolanda. Als ik in de box lig komt Marjolein bij me kijken. Ik begin er aan te wennen dat ik ook tegen een kind van vier op moet kijken. Ze geeft me een rammelaar en zegt ‘lief spelen baby’tje’.

Zelf gaat ze verder met tekenen en ze kijkt zo nu en dan naar mij. De vrouwen zitten gezellig te praten. Ik luister wat. Miranda blijkt biseksueel te zijn en sinds kort een relatie met Barbara te hebben. Ze heeft inderdaad afgelopen zaterdag opgemerkt dat ik een luier om had en het hier uitvoerig met Jolanda over gehad, ook al omdat ze het zo vreemd vond dat een “lekkere vent” als ik een luier omhad. Ze hebben er veel lol om gehad en vrijwel meteen het plan gesmeed dat ze nu aan het uitvoeren zijn. Jolanda had verontwaardigd gereageerd: ‘hoe durft een jochie dat zelf nog een luier om heeft commentaar op mijn dochter te hebben, dat die nog niet zindelijk is en haar te vernederen door haar een baby te noemen’. Marjolein was net die week nadat ik opgepast had ineens ’s nachts en overdag droog gebleven en toen is het plan ontstaan om mij dan maar met mijn baby zijn te confronteren. Ze hadden op internet gezocht en ontdekt dat er best wel veel luierliefhebbers zijn en dat veel van die mensen ook graag in hun luier plassen. De kans dat ik in een luier naar de kapsalon zou komen was dus erg groot, dachten ze, terecht naar gebleken is.

Marjolein vindt het schitterend dat de man die haar een baby noemde nu zelf een baby’tje blijkt te zijn dat nog niet zindelijk is en in zijn luier plast, vertelt Jolanda ‘het is goed dat hij er nu zo bij ligt, dat is goed voor haar zelfvertrouwen want ze begon zich erg te schamen dat ze nog niet zindelijk was en dat hij dat steeds maar benadrukte. ‘Kijk hoe klein hij er nu bij ligt’ lacht ze op mij wijzend ‘nu kan hij eens beleven hoe vernederend het is om steeds een baby genoemd te worden en in zijn eigen vuil te moeten liggen, verschoond te worden op de commode terwijl Marjolein en ik op hem neerkijken en zijn beentjes boven zijn buikje tillen om een luier om zijn billetjes te spelden, zijn billetjes insmeren met zinkzalf omdat hij luieruitslag heeft’. Gisteravond, toen Miranda Jolanda gebeld had met de mededeling dat ik woensdagmiddag naar de kapsalon zou komen in een natte luier hebben ze het plan verder uitgewerkt en besloten dat Jolanda mijn nieuwe mama zou worden. Het plan is dat ik volledig als baby behandeld zou worden en dat er niet geheimzinnig over gedaan wordt.

Als ik verschoond moet worden zal dat gebeuren wie er ook bij is. Ik mag alleen nog maar in babykleertjes lopen en babywoordjes spreken. Als ik me alleen moet voortbewegen moet ik kruipen als Jolanda of een andere volwassene, maar ook Marjolein mijn handje vastpakt mag ik aan haar hand lopen. Ik zal volledig als baby behandeld worden en ik zal er steeds op gewezen worden dat ook Marjolein veel groter is dan ik ben. ‘Daarom mocht Marjolein hem zojuist ook zijn babyhapje geven, zagen jullie hoe vernederend hij dat vond, zo door een klein kind gevoerd te worden, te weten dat hij als een nog kleiner kindje behandelt wordt?’ vraagt Jolanda de vrouwen. Ik lig te spelen met mijn rammelaar en bedenk me dat ik, als ik ooit nog weer controle krijg over mijn leven, nooit meer publiekelijk een luier aan zal doen.

De gevolgen zijn te ingrijpend. Ik ben nu volkomen hulpeloos en heb geen enkele zeggenschap over wat er met me gebeurt. Ik moet accepteren dat een kind van vier mij als haar babybroertje beschouwd, dat ik openlijk een luier moet dragen, dat ik als een baby behandeld word. ‘Het wordt tijd voor de kleine om naar bed te gaan’ hoor ik op de achtergrond. Ik kruip naar boven en moet weer op de commode gaan liggen. Mijn nieuwe mama doet mijn broekje omlaag en verschoont mijn luier. Opnieuw krijg ik een dikke katoenen luier om en een wit plastic broekje aan. Daar overheen gaat een slaapzakje aan dat dicht geritst wordt op mijn rug. Het ledikantje blijkt net groot genoeg om er wijdbeens op mijn ruggetje in te liggen. Ik word met een tuigje vastgemaakt. ‘Anders klimt het kleintje er uit en bezeert zich als hij op de grond valt’ verklaart Jolanda dat naar Miranda en Barbara.

Voor het zijhekje dichtgaat krijg ik een kusje van mijn grote zus. ‘Slaap lekker lief baby’tje’ zegt ze. Miranda geeft me een knuffel en zegt ‘voortaan mag je altijd op woensdag middag komen om geknipt te worden, dat is de dag voor kleintjes zoals jij’. Mijn mama zegt ‘om elf uur krijg je nog een flesje, ga nu maar lief slapen baby’tje’ doet het speentje in mijn mond en sluit de zijkant van mijn bedje. Ik weet dat ik voorlopig een klein baby’tje ben met een nieuwe mama en een grote zus die het heel leuk vindt dat ik nog een luier om moet. Zachtjes huilend val ik, nadat ik nog een keer in mijn luier geplast heb, in slaap. Ik droom dat ik door Jolanda op de picknick tafel in de speeltuin verschoond word en word wakker als ik met mijn hoofd tegen de borst van Jolanda lig die mij het beloofde flesje geeft. ‘Went mijn kleintje al een beetje aan het baby zijn?’ vraagt ze terwijl ze me zacht wiegt. Met een vol buikje val ik kort daarna tevreden weer in slaap, blij dat mijn mama goed voor me zorgt.

De volgende ochtend komen mama en Marjolein al aangekleed mijn kamertje binnen met een flesje. ‘Wil jij jouw kleine broertje zijn flesje geven?’ vraag Jolanda aan Marjolein. Die wil dat dolgraag en even later, nadat Jolanda het zijhekje van mijn bedje heeft losgemaakt, zit Marjolein in mijn bedje en lig ik met mijn hoofd op haar schoot te drinken. ‘Heeft het baby’tje een plasje in zijn luier gedaan?’ vraagt zij mij en meteen voelt ze aan mijn luier en moet lachen. ‘Jij bent echt klein’ krijg ik te horen. Ze aait me over mijn hoofd. Daarna word ik verschoond en krijg een kruippakje aan, lichtblauw met beertjes er op gedrukt. Ik mag naar beneden en word in de box gelegd. Marjolein gaat in het speelhoekje spelen en Jolanda verdwijnt naar boven, waarschijnlijk om de bedden op te maken en te wassen.

Ik vermaak me met babyspeeltjes. Ik lig op mijn rug met opgetrokken beentjes in de box en zo nu en dan komt Marjolein bij me kijken. ‘Lief baby’tje’ krijg ik dan te horen. Ik voel me klein want mijn hoofd komt niet hoger dan haar heupen en ze kijkt op me neer. Na een tijd, ik heb geen enkel benul meer van tijd want ik kan op geen enkele klok kijken en met babyspeeltjes spelen geeft een heel vertekenend beeld, wordt er aangebeld.

Marjolein loopt naar de voordeur. ‘Wie is daar?’ hoor ik Jolanda van boven roepen. ‘Ik’ hoor ik in de hal terugroepen en even later komt Chantal het een achttienjarig buurmeisje binnen. Ze ziet mij natuurlijk meteen in de box liggen en vraagt aan Marjolein ‘wat is dat?’ ‘Mijn kleine babybroertje’ is het antwoord en Chantal moet enorm lachen.’Dus ik heb het gisteren goed gezien, dat jij in een luiertje op Jolanda moest wachten bij de auto en alleen aan haar hand mocht oversteken’ zegt ze tegen mij. Op dat moment komt Jolanda binnen en vertelt Chantal het verhaal dat ik zo denigrerend over Marjolein deed, dat ze nog niet zindelijk was en dat ze er via een vriendin achter gekomen was dat ik voor mijn plezier soms zelf luiers droeg. Ze vertelt hoe ze me hier gekregen heeft in deze situatie en Chantal heeft er veel plezier in. ‘Dus jij bent nog graag een klein baby’tje?’ vraagt ze aan mij.

Ik maakt babygeluidjes als antwoord. ‘Lekker dingetje’ zegt ze tegen Jolanda ‘nu hij niet meer kan oppassen wil ik voortaan wel babysitten als je een keer weg moet. Marjolein is al groot, dat maakt oppassen makkelijk maar zo’n klein baby’tje vind ik ook heel leuk’. Chantal en Jolanda gaan een kopje koffie drinken en laten mij spelen in de box. Ik begin kramp te krijgen in mijn darmen en moet een scheetje laten. Tegelijkertijd spuit mijn luier vol met dunne poep. Marjolein ziet dat ik in mijn luier poep en roept vrolijk ‘mama, baby poept in luier’. ‘Dat doen baby’tjes wel vaker’ zegt Jolanda en praat verder met Chantal. Ik voel me vies en probeer aandacht te trekken. Maar dat wordt genegeerd. Ik realiseer me dat ik als een baby moet gaan huilen om verschoond te worden en begin te huilen. Mama komt naar de box en kijkt op me neer, zegt ‘heeft mijn kleintje een poepluier, zal mama hem een schone luier omdoen’.

Ik blijf huilen en mama legt een badlaken op de eettafel waarop ik moet gaan liggen. Ze doet mijn kruippakje en plastic broekje uit en zegt ‘mijn kleintje heeft er wel een puinhoop van gemaakt, al zijn kleertjes zijn vies’. Even later lig ik naakt met een poepkont op tafel. Jolanda pakt mijn enkels en beweegt ze naar boven. Ik lig met mijn knieën naast mijn borst en met de enkels boven mijn borst, met mijn poepkontje in de lucht op tafel. Marjolein is op een stoel geklommen en bekijkt het tafereel met belangstelling. ‘Zo liggen baby’tjes er bij’ zegt Jolanda, ‘toen jij klein was en nog in je luier poepte lag je er ook zo bij’. Ik voel me tot in mijn ziel vernederd, met een poepkont in het zicht van Marjolein en vooral Chantal. Chantal kijkt me met een spottende blik aan. Mijn billetjes worden gewassen. ‘Wat een leuk roze babykontje heeft hij en wat een lief gezicht dat kale piemeltje’ zegt Chantal. ‘Ja het is een babyjongetje, babyjongetjes hebben een piemeltje, meisjes niet’ beaamt Marjolein trots.

Hij heeft al luieruitslag’ constateert Chantal. ‘Ja natuurlijk, wat wil als zo’n baby’tje nog niet zindelijk is en in zijn luier plast en poept, daar is niets aan te doen, alleen goed wassen en zinkzalf’, antwoordt mijn mama. ‘Vind je het niet vies zo’n poepluier?’ vraag Chantal aan Jolanda. ‘Natuurlijk, maar als je een baby hebt weet je dat je één of twee keer per dag een poepluier moet verschonen, dat hoort erbij. En daarbij, ik geniet er ook wel van zoals hij er nu bij ligt’. Ik lig nog steeds met mijn beentjes omhoog te kijk, mijn billetjes zijn nu schoon, maar de vernedering wordt er niet minder om. Mama smeert mijn hele lichaampje in met babyolie, poedert mijn billetjes en ik krijg een schone luier om. ‘Waarom doe je hem ook een plastic broekje aan?’ vraagt Chantal ‘Zo’n pamper moet toch genoeg zijn?’ ‘Ik wil niet dat hij doorlekt, ik heb nog niet voldoende kleertjes voor hem kunnen kopen dus dit t-shirtje mag niet vies worden. Houd jij hem even vast dan maak ik zijn flesje klaar’. Er wordt over mij gepraat alsof ik er niet bij ben.

Maar, realiseer ik me, de mening van een baby doet er niet toe. Het zijn de grote mensen die bepalen wat er gebeurt. Even later lig ik op schoot bij Chantal, mijn hoofd tegen haar borst en zij houdt mij tussen mijn beentjes vast als een baby. Chantal ik een leuke en mooie meid. ‘Geef jij hem zijn flesje?’ vraagt Jolanda en geeft Chantal het flesje dat voor mij bedoeld is. Ze duwt de speen in mijn mond, legt mijn rechterhandje op haar borst en kietelt mijn buikje, terwijl ze zegt ‘dat is fijn hé? Als baby’tje mag je aan mijn borsten komen. Ik moet lachen van het kietelen. ‘Vind je het zo fijn dat je aan mijn borst mag komen kleintje, dat je er om moet lachen?’ ‘Eerst was je een grote vent en veel te oud voor mij.

Nu ben je een baby’tje en dus veel te jong voor mij’. ‘Dacht je dat ik nooit gemerkt heb hoe je als een oude geiler naar me keek?’ ‘Dit vind ik in elk geval veel leuker, een baby’tje dat een beetje verliefd is op een grote vrouw’. ‘Ja, ik weet heus wel dat kleine babyjongetjes vaak verliefd zijn op het grote meisje of vrouw dat ze verzorgd’. Ik maak babygeluidjes en drink mijn flesje leeg. Daarna word ik in de hoek op de grote hoekbank gezet en mag naar de teletubbies kijken. Marjolein wil daar niet naar kijken, want dat is voor kleine kinderen. Jolanda zegt streng tegen haar: ‘je hebt nu een klein broertje en die wil wel graag naar de teletubbies kijken.

Ik heb plezier, zit te huppelen op de bank en praat in mijn babytaal de tubbies na: ‘notte ke’ en bedenk me dat als ik wat groter ben net zo kan huppelen in mijn dikke luier als de teletubbies doen. Jolanda en Chantal kijken het lachend aan. ‘Het is al echt een baby’tje’, lacht Chantal. ‘Lief hé?’, beaamt mijn mama. Ik zit met mijn beentjes wijd in het hoekje in enkel mij luier en t-shirtje. Dan komt Tineke, een vriendinnetje van Marjolein, door de achterdeur binnen. Ze kijkt me verbaasd aan en vraagt aan Marjolein of ik op kom passen. Lachend zegt Chantal ‘nee hoor, Marjolein moet voortaan op haar kleine broertje passen’. ‘Hij plast nog in zijn luier, dus het is een baby’ vult Marjolein aan. Tineke loopt op me af en houdt haar blik gericht op mijn luier. ‘Ben jij een baby’tje?’ vraagt ze mij.

Ik antwoord ‘dadada kekeke’. ‘Hoor je wel hij kan ook nog geen grote mensenwoordjes zeggen, willen jullie hem zijn fruithapje voeren?’ zegt Jolanda en ze doet mij mijn slabbetje om. Nu word ik gevoerd door twee kindjes van vier. Ze maken er een spelletje van zoals je bij baby’tjes doet: ‘tuut tuut, tuut tuut, daar komt het treintje aan’ en het plastic babylepeltje verdwijnt hapje na hapje in mijn mondje. Tineke voelt aan mijn luier en zegt: ‘de baby heeft een plasje gedaan’. Ik krijg een rood hoofd van schaamte dat ik door een kind dat zelf net zindelijk is betrapt ben op mijn onzindelijkheid. Als mijn hapje op is veegt mama mijn gezichtje schoon en zegt tegen de grote meiden: ‘gaan jullie nu maar lief spelen dan leg ik het baby’tje in de box’. Chantal kijkt het allemaal geamuseerd aan. ‘Dat moet wel erg vernederend voor hem zijn, gevoerd te worden door twee kleine meisjes als een baby’. ‘Ach daar moet hij maar aan wennen’ zegt Jolanda ‘en ik moet zeggen dat het me erg meevalt hoe weinig hij tegenstribbelt, het is een lief baby’tje en hij went er al goed aan. Waarschijnlijk vindt hij het gewoon fijn zo behandeld te worden’. ‘Dan gaat hij een fijne tijd tegemoet’ lacht Chantal.
 

pamperjong

ik vindt het fijn om lekker aan het luieren te zij
Zooo dl michel, wat een goed verhaal zeg, dat zou een droom van mij kunnen zijn,
lekker als een echte baby, door het leven moeten gaan.
En iedereen zal het weten als ! De baby in zijn dikkepamper heeft geplast en gescheten.
ik hoop dat je gauw een vervolg schrijfen gaat.
gr pamperjong.
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
L luier om bij de kapper Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 3
Z in luier gepoept en geplast bij A Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 4
D tips bij de start van een DD/lg relatie? Algemeen 10
M kijken bij de luierafdeling Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 34
Bam-Bi Ben jij vroeger ook bij “oppasmama” geweest? Algemeen 30
T Wonen bij tante ABDL Luierverhalen 3
J Vreeswijk bij kaarslicht Kalender 3
Diaperloverfrom2001 Ik zoek raad: ik heb een relatie, beide wonen we nog bij onze ouders, maar ik ben DL Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 10
C Verschonen bij vrienden of familie ? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 32
C Bij de zussen... 16+ Verhalen 4
Luier-Slaafje Favoriete betaalmethode bij een feestje/bijeenkomst Polls 37
Bedplasser91 Tokio Hotel zanger draagt luier bij de tandarts Pub 7
Tkb natte onderbroek bij denken aan ABDL/luiers/baby dingen 16+ Board 0
FairryNL Sinds ik ABDL herken bij mezelf zijn mijn grootste persoonlijke prestaties: Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 11
K Zomerreces bij het verhalen schrijven? 16+ Verhalen 8
D Hulp luiers anoniem kopen wonend bij ouders Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 21
Benjamin Button Vandaag bij Kruitvat Pub 1
DiaperLuw VAT number bij diaper minister Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 6
J Bestellen bij etsy Algemeen 5
luierfan Bij wie mag ik in mijn luier rondlopen? Contact advertenties 8
Bam-Bi Ab dl dagje bij mij thuis Pub 20
André Adult Baby Bij de Tandarts een behandeling krijgen met alleen een luier om in de stoel. Contact advertenties 13
V Luiers lekken altijd bij mij. Algemeen 16
B Nog niet klaar weer logeren bij mijn tante W 24
Luierliefhebber Brent weten jullie hoe ze dat doen bij abporno Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 11
H Woon nog bij mijn ouders Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 5
B Therapist zegt dagboek bij te houden, werkt averechts? 16+ Board 15
M Nachtje bij Daddy logeren N 6
PB'tje Ook DL bij de hoger opgeleiden ? Polls 79
Luierliefhebber Brent bwaar strooi je bij gebreuk van talkpoeder en hoeveel Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 0
DiaperLuw Retourneren bij ABDL clubshop Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 4
luierdrager16 Hulp gezocht over hoe jullie luiers besteld hebben bij zorg verzekeraar Pub 3
Luierliefhebber Brent hoe is het verlangen naar luiers bij jullie ontstaan ? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 19
Mommy Maaike Sessie bij mama sarah Contact advertenties 5
Alicha Wat zijn bij jou de eerste onbewuste tekenen van een volgende AB periode? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 0
T Iemand ervaring met incomateriaal halen bij apotheek? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 53
André Adult Baby Bij de tandarts in een luier. B 11
D Filteren op onderwerp bij nieuwe berichten (en eventueel elders) Ideeën Bus 5
F Vrienden gezocht, dicht bij flevoland Contact advertenties 7
Hasta la Vista Gezellig overdag bij mij thuis luieren Contact advertenties 5
DLY85 Opletten bij gebruik van de website op een openbare wifi. Algemene info 13
L Kom jij bij daddy over de knie meisje? 16+ Board 4
Pup Ik was vandaag bij de huisarts.. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 9
L Luiers bij operatie Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 14
stiekemedler Meeten vandaag in almere, beverwijk of Purmerend bij mcdonald's Contact advertenties 3
Den-boy123 Vraagje over werken bij de overheid… Contact advertenties 19
Lema Bestellen bij Abuniverse Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 4
B op bezoek bij Mamamarja O 3
K Bestelling bij de shop Vragen & Info Shop 4
luieluieraar Bij de shop een error Vragen & Info Shop 9
Similar threads


















































Bovenaan