geschreven door: Dave
Ja Meester ik zal meteen met het huishouden gaan beginnen, "En als je daar mee klaar bent ga je naar boven voor je beloning". Dank u Meester, geef ik als antwoord en ik begin met het huishouden en doe heel erg goed mijn best.
De reden van dit alles? Ik hou van mijn Meester en vriend en wil hem niet teleurstellen, eindelijk ben ik klaar en ik ga naar boven
Voor mijn beloning ben ik klaar Meester. "Mooi slaaf, ga maar naar de zolder kleed je uit maar laat je slip aan, blinddoek jezelf en wacht op mij". Ja Meester, en opgewekt, vrolijk zelfs ga ik naar de zolder om mijn beloning in ontvangst te nemen "SLAAF ga tegen de balk aanstaan"! hoor ik van beneden. Doe ik voor u Meester, roep ik. En blindelings gehoorzaam ik mijn meester, ik blinddoek mezelf, kleed mezelf uit en doe de blinddoek voor. Ik ga tegen de voor mij heel bekende balk staan. En ik hoor mijn meester naar boven komen hij loopt op me af en zegt: "Je hebt goed gepoetst en je hebt je beloning verdiend". Ja Meester dat heb ik ook verdiend Meester.
En mijn Meester begint me strak vast te binden aan de houten balk waar ik voor sta. We zitten vol in het spel en ik merk dat ik moet plassen. Een lichte paniek begint me te overvallen, wat nu?
Meester mag ik met Uw toestemming even losgemaakt worden zodat ik naar de wc kan?
"NEE slaaf je mag niet naar de wc en je houd je plas op tot dat ik zeg dat je mag gaan". Hier is geen beginnen aan, weet ik uit ervaring om tegengas te geven.
Ja Meester. We zijn een uur verder en ik sta gespreid en moet nu echt verschrikkelijk nodig plassen. Ik sta op knappen, zo af en toe verlies ik zelfs een druppeltje urine.
Meester, ik moet nu echt heel erg nodig gaan ik smeek u, mag ik naar de wc. Ik zou wel erbij willen knielen om nog meer onderdanig te zijn maar helaas ik sta zo strak vastgebonden dat ik daar geen mogelijkheid voor heb.
"NEE slaaf mag je niet, ophouden en niet hier plassen, anders moet ik passende maatregelen treffen". Ik weet en hoor aan de gebiedende stem van mijn meester dat het hem menens is.
En noodgedwongen houd ik het dus maar op met uiterste krachtsinspanning, tot dat ik het echt niet meer kan ophouden en de spier zich opent. Ik heb er zelfs kramp van.
"SLAAF! Wat heb ik je gezegd! Het op te houden"! Sorry meester ik kon het echt niet meer ophouden. Probeer ik voorzichtig en ik voel me reuze naar.
"Als ik zeg, je houd het op dan hou je het op! Begrepen slaaf!" (Ik voel aan de warmte dat hij vlakbij me staat en ik krijg kippenvel van angst, spanning, en schaamte.) Ja Meester. (heel beschaamd sta ik nu en er gebeurt maar niets) Eindelijk voel ik de handen van mijn meester naar mijn boeien gaan om me los te maken en ik hoor hem zeggen, "Nu moet ik dus passende maatregelen treffen. Ik maak je los en je ruimt de rotzooi op terwijl ik wat dingen ga pakken." Ja Meester. Ik loop in mijn blootje naar de bezemkast voor een emmer dweil en dat soort dingen en kuis de boel. Ik berg alles weer op zijn plaats. Ongerust sta ik te wachten en minuten lijken wel uren te duren, ik maak me ongerust. Ik hoor mijn meester de trap opkomen.
Ik heb de rotzooi opgeruimd, probeer ik. Mijn Meester komt binnen en staat me vanuit de deuropening minachtend aan te kijken, "LIGGEN SLAAF! NU"! Ja Meester, en ik doe wat mijn meester me opdraagt. "Zeg slaaf wat doet men met kinderen en volwassenen die hun plas niet kunnen ophouden"?
Mijn meester gebied me om hem aan te kijken.
"Nou"! "Wat doet men hun om"? Ik hoor héél duidelijk wat de vraag is. Een luier ,,,,,,,,, Meester? Ik kan niet geloven van mezelf dat ik dit antwoord geef.
"Ja slaaf een luier en dat ga ik je nu ook om doen". Ik ben verbaasd, vernederd en tegelijkertijd opgewonden. Een héél vreemd gevoel. Ik hoor mezelf zeggen, NEE Meester ik wil geen luier ik smeek u alstublieft doe het niet. Ik zak op mijn knieën en kijk mijn meester aan.
"SLAAF! Je gedraagt je als een baby. Geen gejammer ik ben hier de baas en ik doe je die luier om"!
Ja Meester, zeg ik zacht.
"Nee ik wil je horen smeken, dit is niet genoeg. Ik wil je duidelijk horen smeken. Om mij je die luier om te mogen doen. SMEKEN SLAAF!"
Ik begrijp de bedoeling, als ik nu zou willen stoppen zou ik het stopwoordje moeten gebruiken. Ik wil dit zelf voortzetten. Meester alstublieft ik smeek u, doe me een luier om alstublieft? "Zeg slaaf wel wat meer je best doen"! Hoor ik mijn meester een beetje smalend zeggen.
Alstublieft meester ik smeek u, doe me nu een luier om, doe me een luier om! Een beetje gemeen lachend laat mijn meester de luier zien die hij in gedachten heeft om me om te doen. "Wil je dat ik hem je omdoe slaaf". En mijn meester laat me mijn luier zien. Ik kijk ernaar en voel mezelf trillen. JA,ik smeek u, doe de luier bij me om! Plagend hoor ik mijn meester zeggen. "Dan moet je nog beter je best doen want ik hoor namelijk iets nog niet". Mijn meesters stem is nu zalvend zacht en ik denk na, en weer een vraag en nu weer met die dwingende stemverheffing,
"Wat zei ik tegen je dat je was"? Een baby Meester? probeer ik zacht? "JA goed zo slaaf".
Meester alstublieft, doe mij een luier om. Ik smeek u, ik kan er niets aan doen ik ben ook nog maar een baby, alstublieft doe me nu snel een luier om!
"Ja hoor, tuurlijk doe ik je wel een luier om en niet één maar zelfs twee!" Bijna teder zegt mijn meester dit tegen me. En ik zie hem staan met een katoenen luier en een wegwerp luier en nog wat, alleen kan ik nog niet goed zien wat het is.
"Benen uit elkaar Slaaf ". Ja Meester, antwoord ik braaf. "Nu je billen omhoog" en mijn meester duwt eerst de katoenen luier onder me en dan pakt hij de wegwerp en duwt de wegwerp luier onder me, op zo een hele tedere manier! Ik kijk mijn meester aan. Hij kijkt me recht in de ogen aan en teder en zegt hij, "ga maar weer liggen slaafje".
En hij maakt de katoenen luier dicht met 4 veiligheidsspelden en daarna maakt hij de wegwerp luier vast. Ik voelde hoe er een opwinding bij me opkwam. Ik was me heel goed bewust van de situatie. Ik schaamde me rot om zo verzorgd te worden als een kleine jongen. Ik bedacht me er ontbreekt nog wat. Alsof mijn meester gedachten kon lezen hoorde ik hem zeggen. "Zo nu kan je er weer tegen kleine baby! Alleen een kleinigheidje ontbreekt nog en dat zijn BABY KLEREN"!!! Die laatste woorden kwamen als zweepslagen aan.
Nee Meester! Alstublieft doe dat niet ik smeek u alstublieft doe het niet, geen BABY kleren. Ik voelde me zo al belachelijk. Mijn meester haalde nu tevoorschijn wat ik daarnet niet goed had kunnen zien. Met een valse lach op zijn gezicht toverde hij iets tevoorschijn waar ik zo benieuwd naar was?
"Kijk eens slaafje, is dit niet een mooi luierpakje. Het zal perfect passen bij je luier kom eens? Hier moet je met je hoofd in en hier de armpjes" Ik kan niet geloven wat er gebeurt. Mijn meester kleed me aan met een luierpakje. "Goed zo grote baby"! Als in een waas laat ik het gebeuren, ik voel hoe mijn meester mijn pakje vastmaakt in mijn kruis. "Nu nog een hele mooie pyjama kijk eens met Donald en Micky leuk hé"? En onder het praten word ik helemaal aangekleed. Ik volg de aanwijzingen van mijn meester. "Zo hier met die voetjes en nu de armpjes goed zo"!
Binnen 'no time' zit ik als een grote baby. Ik voel heel duidelijk de dikke luier tussen mijn benen en eigenlijk als ik helemaal eerlijk ben vind ik het niet eens een onaangenaam gevoel. '" Zo en nu bind ik je weer vast en wel zolang totdat je je luier helemaal vol hebt niet alleen met plas maar ook poep"!
"Nee Meester alstublieft doe dat niet! Neem alles maar dat niet, ik smeek u alstublieft alstublieft doe dat niet". "Ja ik doe het wel zo nu hang ik je weer vast. straks heb ik nog een verrassing voor onze kleine baby"! Hoor ik mijn meester zeggen.
Op dat moment komt mijn moeder de kamer binnen en ik ontwaak uit mijn dagdroom. Ik moet de tafel gaan dekken we gaan zo eten.
Ja Meester ik zal meteen met het huishouden gaan beginnen, "En als je daar mee klaar bent ga je naar boven voor je beloning". Dank u Meester, geef ik als antwoord en ik begin met het huishouden en doe heel erg goed mijn best.
De reden van dit alles? Ik hou van mijn Meester en vriend en wil hem niet teleurstellen, eindelijk ben ik klaar en ik ga naar boven
Voor mijn beloning ben ik klaar Meester. "Mooi slaaf, ga maar naar de zolder kleed je uit maar laat je slip aan, blinddoek jezelf en wacht op mij". Ja Meester, en opgewekt, vrolijk zelfs ga ik naar de zolder om mijn beloning in ontvangst te nemen "SLAAF ga tegen de balk aanstaan"! hoor ik van beneden. Doe ik voor u Meester, roep ik. En blindelings gehoorzaam ik mijn meester, ik blinddoek mezelf, kleed mezelf uit en doe de blinddoek voor. Ik ga tegen de voor mij heel bekende balk staan. En ik hoor mijn meester naar boven komen hij loopt op me af en zegt: "Je hebt goed gepoetst en je hebt je beloning verdiend". Ja Meester dat heb ik ook verdiend Meester.
En mijn Meester begint me strak vast te binden aan de houten balk waar ik voor sta. We zitten vol in het spel en ik merk dat ik moet plassen. Een lichte paniek begint me te overvallen, wat nu?
Meester mag ik met Uw toestemming even losgemaakt worden zodat ik naar de wc kan?
"NEE slaaf je mag niet naar de wc en je houd je plas op tot dat ik zeg dat je mag gaan". Hier is geen beginnen aan, weet ik uit ervaring om tegengas te geven.
Ja Meester. We zijn een uur verder en ik sta gespreid en moet nu echt verschrikkelijk nodig plassen. Ik sta op knappen, zo af en toe verlies ik zelfs een druppeltje urine.
Meester, ik moet nu echt heel erg nodig gaan ik smeek u, mag ik naar de wc. Ik zou wel erbij willen knielen om nog meer onderdanig te zijn maar helaas ik sta zo strak vastgebonden dat ik daar geen mogelijkheid voor heb.
"NEE slaaf mag je niet, ophouden en niet hier plassen, anders moet ik passende maatregelen treffen". Ik weet en hoor aan de gebiedende stem van mijn meester dat het hem menens is.
En noodgedwongen houd ik het dus maar op met uiterste krachtsinspanning, tot dat ik het echt niet meer kan ophouden en de spier zich opent. Ik heb er zelfs kramp van.
"SLAAF! Wat heb ik je gezegd! Het op te houden"! Sorry meester ik kon het echt niet meer ophouden. Probeer ik voorzichtig en ik voel me reuze naar.
"Als ik zeg, je houd het op dan hou je het op! Begrepen slaaf!" (Ik voel aan de warmte dat hij vlakbij me staat en ik krijg kippenvel van angst, spanning, en schaamte.) Ja Meester. (heel beschaamd sta ik nu en er gebeurt maar niets) Eindelijk voel ik de handen van mijn meester naar mijn boeien gaan om me los te maken en ik hoor hem zeggen, "Nu moet ik dus passende maatregelen treffen. Ik maak je los en je ruimt de rotzooi op terwijl ik wat dingen ga pakken." Ja Meester. Ik loop in mijn blootje naar de bezemkast voor een emmer dweil en dat soort dingen en kuis de boel. Ik berg alles weer op zijn plaats. Ongerust sta ik te wachten en minuten lijken wel uren te duren, ik maak me ongerust. Ik hoor mijn meester de trap opkomen.
Ik heb de rotzooi opgeruimd, probeer ik. Mijn Meester komt binnen en staat me vanuit de deuropening minachtend aan te kijken, "LIGGEN SLAAF! NU"! Ja Meester, en ik doe wat mijn meester me opdraagt. "Zeg slaaf wat doet men met kinderen en volwassenen die hun plas niet kunnen ophouden"?
Mijn meester gebied me om hem aan te kijken.
"Nou"! "Wat doet men hun om"? Ik hoor héél duidelijk wat de vraag is. Een luier ,,,,,,,,, Meester? Ik kan niet geloven van mezelf dat ik dit antwoord geef.
"Ja slaaf een luier en dat ga ik je nu ook om doen". Ik ben verbaasd, vernederd en tegelijkertijd opgewonden. Een héél vreemd gevoel. Ik hoor mezelf zeggen, NEE Meester ik wil geen luier ik smeek u alstublieft doe het niet. Ik zak op mijn knieën en kijk mijn meester aan.
"SLAAF! Je gedraagt je als een baby. Geen gejammer ik ben hier de baas en ik doe je die luier om"!
Ja Meester, zeg ik zacht.
"Nee ik wil je horen smeken, dit is niet genoeg. Ik wil je duidelijk horen smeken. Om mij je die luier om te mogen doen. SMEKEN SLAAF!"
Ik begrijp de bedoeling, als ik nu zou willen stoppen zou ik het stopwoordje moeten gebruiken. Ik wil dit zelf voortzetten. Meester alstublieft ik smeek u, doe me een luier om alstublieft? "Zeg slaaf wel wat meer je best doen"! Hoor ik mijn meester een beetje smalend zeggen.
Alstublieft meester ik smeek u, doe me nu een luier om, doe me een luier om! Een beetje gemeen lachend laat mijn meester de luier zien die hij in gedachten heeft om me om te doen. "Wil je dat ik hem je omdoe slaaf". En mijn meester laat me mijn luier zien. Ik kijk ernaar en voel mezelf trillen. JA,ik smeek u, doe de luier bij me om! Plagend hoor ik mijn meester zeggen. "Dan moet je nog beter je best doen want ik hoor namelijk iets nog niet". Mijn meesters stem is nu zalvend zacht en ik denk na, en weer een vraag en nu weer met die dwingende stemverheffing,
"Wat zei ik tegen je dat je was"? Een baby Meester? probeer ik zacht? "JA goed zo slaaf".
Meester alstublieft, doe mij een luier om. Ik smeek u, ik kan er niets aan doen ik ben ook nog maar een baby, alstublieft doe me nu snel een luier om!
"Ja hoor, tuurlijk doe ik je wel een luier om en niet één maar zelfs twee!" Bijna teder zegt mijn meester dit tegen me. En ik zie hem staan met een katoenen luier en een wegwerp luier en nog wat, alleen kan ik nog niet goed zien wat het is.
"Benen uit elkaar Slaaf ". Ja Meester, antwoord ik braaf. "Nu je billen omhoog" en mijn meester duwt eerst de katoenen luier onder me en dan pakt hij de wegwerp en duwt de wegwerp luier onder me, op zo een hele tedere manier! Ik kijk mijn meester aan. Hij kijkt me recht in de ogen aan en teder en zegt hij, "ga maar weer liggen slaafje".
En hij maakt de katoenen luier dicht met 4 veiligheidsspelden en daarna maakt hij de wegwerp luier vast. Ik voelde hoe er een opwinding bij me opkwam. Ik was me heel goed bewust van de situatie. Ik schaamde me rot om zo verzorgd te worden als een kleine jongen. Ik bedacht me er ontbreekt nog wat. Alsof mijn meester gedachten kon lezen hoorde ik hem zeggen. "Zo nu kan je er weer tegen kleine baby! Alleen een kleinigheidje ontbreekt nog en dat zijn BABY KLEREN"!!! Die laatste woorden kwamen als zweepslagen aan.
Nee Meester! Alstublieft doe dat niet ik smeek u alstublieft doe het niet, geen BABY kleren. Ik voelde me zo al belachelijk. Mijn meester haalde nu tevoorschijn wat ik daarnet niet goed had kunnen zien. Met een valse lach op zijn gezicht toverde hij iets tevoorschijn waar ik zo benieuwd naar was?
"Kijk eens slaafje, is dit niet een mooi luierpakje. Het zal perfect passen bij je luier kom eens? Hier moet je met je hoofd in en hier de armpjes" Ik kan niet geloven wat er gebeurt. Mijn meester kleed me aan met een luierpakje. "Goed zo grote baby"! Als in een waas laat ik het gebeuren, ik voel hoe mijn meester mijn pakje vastmaakt in mijn kruis. "Nu nog een hele mooie pyjama kijk eens met Donald en Micky leuk hé"? En onder het praten word ik helemaal aangekleed. Ik volg de aanwijzingen van mijn meester. "Zo hier met die voetjes en nu de armpjes goed zo"!
Binnen 'no time' zit ik als een grote baby. Ik voel heel duidelijk de dikke luier tussen mijn benen en eigenlijk als ik helemaal eerlijk ben vind ik het niet eens een onaangenaam gevoel. '" Zo en nu bind ik je weer vast en wel zolang totdat je je luier helemaal vol hebt niet alleen met plas maar ook poep"!
"Nee Meester alstublieft doe dat niet! Neem alles maar dat niet, ik smeek u alstublieft alstublieft doe dat niet". "Ja ik doe het wel zo nu hang ik je weer vast. straks heb ik nog een verrassing voor onze kleine baby"! Hoor ik mijn meester zeggen.
Op dat moment komt mijn moeder de kamer binnen en ik ontwaak uit mijn dagdroom. Ik moet de tafel gaan dekken we gaan zo eten.