Verhaal Klaar de Beloning

[DL_Michel]

geschreven door: Werni

(Deel 1)

Geheel over stuur staat ze snikkend tegen me aan. “Kom maar mee. Ik woon hier dichtbij.” Gelukkig springt ze zonder aarzeling achter op mijn fiets. Ook ik ben nog best onder de indruk van het gebeuren. Zag hoe twee jongens van een jaar of zeventien het meisje vasthielden. Het meisje keek me angstig en smekend aan. Zonder na te denken was ik van de fiets gestapt en met stemverheffing had ik gevraagd wat er aan de hand was. De jongens waren geschrokken en gelukkig hard weggerend. Mijn forse gestalte en mijn leeftijd maakten gelukkig genoeg indruk.

Thuis aangekomen schink ik haar een glas water in. Blijkt dat ze van een schoolfeestje kwam en omdat ze haast had om de laatste trein te halen door de tunnel is gegaan. Iets wat ze anders nooit in het donker doet. Het is inderdaad een rot tunneltje. Zo nu en dan lees je wel eens dat er mensen lastig gevallen worden. De jongens zijn er met haar tas en mobieltje van door gegaan. Ik bied haar aan om gebruik te maken van mijn telefoon.

Zij belt en ik schink ondertussen voor ons beiden een glas wijn in. Als ik de kamer inkom reikt ze me de telefoon aan. “Mijn zus wil je graag spreken.” Ik neem de telefoon aan en meldt me. “ Eh, ja met Birgit. U bent een kanjer, wat u voor mijn zus heeft gedaan…” Ik onderbreek haar door te zeggen dat het voor mij van zelfsprekend was. “Ja maar je weet maar nooit hoe het afgelopen was als u niet had geholpen!” Hier wist ik natuurlijk ook geen antwoord op. Een meisje alleen tegen twee kwaadwillende jongens. Moet er niet aan denken. Na wat heen en weer gepraat vertelt ze dat ze graag haar zus wil ophalen. Het probleem is echter dat ze het niet verantwoord vindt om te rijden. Ze heeft te veel alcohol op. Of ik haar zus het geld voor een taxi wil voorschieten. Los van het feit dat ik niet zoveel contanten in huis heb vind ik het ook zonde van het geld. Zo’n lange rit en dat tegen nachttarief!

Ik stel voor dat ze ook mag blijven slapen. Ik heb de gelegenheid. Begrijp heel best dat het “raar”is om bij een vreemde man de nacht door te brengen. Het enige wat ik kan doen is met de hand op mijn hart verzekeren dat ze in mijn huis een veilige plek heeft om de nacht door te brengen. “Begrijp heel goed dat het na vanavond heel gevoelig ligt. Bespreek het maar even met elkaar.” Ik geef de telefoon terug aan Linda en ga even naar de badkamer. Na tien minuten kom ik terug en zit ze achterover met het glas in de hand. De telefoon heeft ze neergelegd.

“Mijn gevoel zei vanavond om een andere weg te gaan. Ik heb er niet naar geluisterd. Nu zegt mijn gevoel dat ik best gebruik kan maken van uw aanbod. Tijd om naar mijn gevoel te luisteren lijkt me.” Ze lacht. Fijn om te zien naar het angstige avontuur. “Zeg maar gewoon je en mijn naam is Werni. Hoe heet jij?” “Linda!” We geven elkaar een hand. Ze vertelt dat haar zus haar morgenochtend komt ophalen. Dat ze dan naar het politiebureau gaan om aangifte te doen. Ze praat honderd uit. Zenuwen waarschijnlijk. Vroeg of het adres op de tv gids het woonadres was. Want dat had ze aan haar zus doorgegeven. Ik beaam het. Ik schink nog een tweede glas in. Ondertussen krijg ik te horen dat ze bij haar oudere zus woont. Haar ouders zijn gescheiden en ze wilde geen keus maken bij wie ze zou gaan wonen. Ook heeft ze de leeftijd wel om zelfstandig te wonen. Birgit is 28 en zij 19. Linda studeert op de HBO en reist elke dag op en neer.

Ondertussen heeft de tijd niet stilgestaan. Ik stel voor om te gaan slapen. Ik wil zelf op de bank gaan slapen en laat Linda mijn slaapkamer zien. “Een tweepersoonsbed?” Linda kijkt me vragend aan. “Ik ga op de bank slapen hoor. Kun je als je het wilt de deur van de slaapkamer op slot doen. Heb vanmorgen mijn bed net verschoond. Heb wel een ander kussen voor je. Ben zelf te veel op mijn eigen kussen gesteld.” Ik draai me om en haal een T shirt van mij uit de kast en wil die aan Linda geven.

Van schrik laat ik het echter vallen. Linda heeft mijn kussen opgepakt en onder het kussen ligt een plasticbroek. Ik vind het heerlijk om zo nu en dan in een luier en plasticbroek rond te lopen en had vanmorgen niet kunnen vermoeden dat ik een logé zou hebben. Nu is het echter gênant. Linda pakt de plasticbroek en kijkt me lachend aan. “Incontinent?” “Eh, jaaa, eh neee!” stotter ik. Linda schiet helemaal in de lach. “Wat is het nou? Of ben je gewoon een liefhebber.” Haar opmerking verbaast me zeer. “Liefhebber? Hoe weet jij dat?” Ze glimlacht mysterieus en ontwijkt mijn vraag door een tegenvraag te stellen. “Wat vind jij zo leuk aan luiers en plasticbroeken?” Ik vertel haar dat ik het idee opwindend vind om door vrouwen gekleineerd en gestraft te worden.

Allerlei straffen krijgen maar altijd speelt het moeten dragen van een luier een centrale rol in de straf. Linda hoort het aan en lacht. “Hoef voor jou niet bang te zijn. Doe maar een luier om en plasticbroek aan en kom maar gewoon naast me liggen!” Het idee spreekt me aan. Vind het wel gek om als oudere man als een baby naast zo’n jonge vrouw te liggen. Als Linda zich omkleed en opfrist in de badkamer doe ik me een luier om en trek de plasticbroek aan. Daarover trek ik een t shirt aan. Linda komt ook gekleed in het t- shirt de slaapkamer binnen. Ze ziet er mooi uit. Haar mooie benen vallen goed op onder het shirt. Haar borsten prikken ondeugend tegen de stof van het shirt. Snel ga ik naar de badkamer. In het voorbij lopen geeft Linda me een tik voor mijn kont. Het doffe geluid van het plastic verspreid zich door de kamer. Als ik de slaapkamer weer in kom ligt Linda al in bed. “Draai je eens om en houdt je shirt omhoog.”

Gehoorzaam voldoe ik aan haar verzoek. Goedkeurend nodigt ze me uit om in bed te komen. “Staat je goed! Plas maar lekker in je luier vannacht. Ik vind je lief bedankt voor alles!” Ze kust me op mijn wang zegt welterusten en draait zich om. Ik doe het licht uit. Kan in eerste instantie de slaap niet vatten. Gelukkig valt Linda vrij snel in slaap. Ik lig te piekeren over wat er gebeurd is de afgelopen uren. Weet niet wat ik spannender vind. Mijn “heldhaftige” optreden of het deelgenoot maken van Linda van mijn geheim. Uiteindelijk val ik toch in slaap.

Ben echter al vroeg wakker. Ga uit mijn bed om me te douchen. De natte luier doe ik zolang in een emmer water. Daarna ga ik verse broodjes kopen en maak ik de ontbijttafel klaar. Na het lezen van de krant ga ik kijken of Linda al wakker is. Als ik de slaapkamer in kom rekt Linda zich net uit. “Wat jammer, je bent al aangekleed.” klinkt het teleurgesteld. “Wil je koffie?” negeer ik haar opmerking. Ik breng haar koffie en nadat ze zich heeft aangekleed ontbijten we. Ze zit met haar lange natte haar en onopgemaakt te genieten van het ontbijt. Ook nu ziet ze er mooi en fris uit. Net als we met het ontbijten klaar zijn gaat de bel. “Dat is vast Birgit!” enthousiast staat Linda op en opent de deur. Aan het rumoer in de hal kan ik opmaken dat het inderdaad Birgit is. Een spontane knappe vrouw komt de kamer binnen. Deze vrouw ziet er veel volwassene uit dan haar zus. Ze omhelst me en geeft me een zoen op mijn wang. Natuurlijk wordt het avontuur nog eens uitgebreid verteld. Birgit vraagt mij of ik mee wil aangifte doen. Natuurlijk wil ik dat.

Op het politiebureau moeten we allerlei formulieren invullen. De beambte die ons helpt is heel vriendelijk en neemt uitgebreid de tijd voor ons. We moeten wat smoelenboeken doornemen. Ik herken niemand. Heb de jongens ook amper gezien. Linda plukt er twee uit. “Verbaast me niet!”zegt de beambte. “Goed dat u aangifte doet!” Geluk bij een ongeluk is dat de tas van Linda op het politiebureau is afgegeven. Natuurlijk ontbreken het mobieltje en het geld. Na afloop besluiten Linda en Birgit nog even een kop koffie bij mij te drinken.

Onder het koffiedrinken geeft Birgit nogmaals blijk van haar opluchting. “Gelukkig is het nog goed afgelopen. Ik ben je zo dankbaar. Is er iets waar mee we je kunnen belonen?” Maar dat wil ik beslist niet. “Als ik naar Linda kijk en ook jouw blijdschap zie, is dat ruimschoots genoeg!” Birgit heeft er moeite mee. Maar ik hou me aan mijn uitspraak. Tenslotte neemt Linda het woord. “Werni vindt het fijn om luiers te dragen!” Oeps, ik schrik en krijg een rode kop. “Oh jaaaa, je vindt het fijn? Ben je een adult baby?” Ik kleur nog meer en weet niet wat te zeggen. Linda geeft antwoord voor mij. Ze vertelt dat ik fantasieën heb om door vrouwen gekleineerd te worden en straf te krijgen. O.a. voor straf als een ondeugende niet zindelijke peuter rond te moeten lopen. Met het schaamrood op de kaken hoor ik hoe Linda mijn geheim aan haar zus toevertrouwd. Ook vertelt ze hoe ik de nacht heb door gebracht. “Dus hij deed precies wat je vroeg of opdroeg?”

“Jaa hij was heel gehoorzaam !” reageert Linda op de vraag van haar zus.”Je eerste eigen slaafje!” lacht Birgit. “Was alleen jammer dat hij zelf gauw een luier had omgedaan en vanmorgen al was aangekleed. Had er graag tijd voor genomen!” Deze reactie van Linda verbaast me. Birgit kijkt me onderzoekend aan. “Moet je nog werken of heb je al weekend?” vraagt ze me. “Beter nog! Ik heb deze week en volgende week vakantie!” “Leuk en wat ga je doen?” Ik antwoord dat ik geen concrete plannen heb. Een beetje in de tuin werken en verder gewoon wat aanrommelen. Birgit kijkt Linda aan. Ik zie een glimlach op haar gezicht en een goedkeurend knikje. “Pak een pen en een stuk blanco papier!” Birgit heeft het tegen mij, haar stem is van toon verandert. Duldt duidelijk geen tegenspraak.

Als ik het heb gepakt moet ik aan tafel gaan zitten. “Schrijf op: Ik Werni geef hierbij toestemming aan Linda en Birgit om mij te straffen en te kleineren. Ik onderga al hun bevelen. Hun wensen zijn voor mij een bevel. Wanneer mijn grenzen overschreden worden kniel ik voor mijn Meesteressen en smeek om genade!” Het is even stil. Met bibberende hand heb ik het op papier gezet. “Als je het aandurft onderteken je het en zet je de datum er op.” Ik kijk van de één naar de ander. Gespannen kijken ze toe.

Zichtbaar genieten ze van mijn onzekerheid. Dat dromen uit kunnen komen. Natuurlijk spelen er in mijn fantasie altijd aantrekkelijke vrouwen de hoofdrol. En nu? Nu heb ik de kans waar ik altijd van heb gedroomd. De pen glijdt als van zelf over het papier. Birgit pakt het papier van de tafel leest het nog een keer door en vouwt het op. “Zo” zegt ze terwijl het papier in haar tas verdwijnt. “Jij gaat voorlopig met ons mee. Laten we je koffer maar gaan pakken.” Ik leg de koffer op mijn bed. Als ik zelf wat kleren wil pakken wordt me verstaan gegeven dat ik op bed moet gaan zitten. De klerenkast wordt opengedaan. Linda pakt de stapel luiers en plasticbroekjes. Ik heb er gelukkig nog een paar. Ze zijn bij de drogist helaas niet meer te koop. “Heb je geen leuke plasticbroekjes met motiefjes erop?” vraagt Birgit. Na mijn ontkenning en verbaasde vraag antwoordt Birgit dat die wel bestaan. “Hoe weten jullie dat zo goed?” vraag ik verbaasd. “Ik werk een paar dagen in de week in een SM studio!” is de reactie van Birgit. “Maar vanaf nu zeg je alleen iets wanneer wij je wat vragen. Begrepen!”

Mijn koffer wordt gepakt. Birgit vindt het jammer dat ik alleen maar in het bezit ben van luiers en plasticbroeken. “Ik heb nog Zwitsal poeder en olie in de badkamer staan.” Birgit haalt het op. Als ze terugkomt gaat ze voor me staan. “Bij mij is het regel dat je 24 uur droog moet zijn om geen luier te hoeven dragen! Jij bent vannacht niet droog gebleven!” Ze kijkt opzij naar Linda. “Doe hem maar een luier om.” Linda geeft me met een duwtje een teken dat ik moet gaan liggen. Nu wordt het toch menens. Ik voel hoe mijn broek wordt losgemaakt en naar beneden getrokken wordt. Dan volgt mijn boxershort. Ik wil mijn kruis met mijn handen bedekken maar wordt op de vingers getikt. “Laat ons dat baby plassertje maar eens zien!” Gehoorzaam trek ik mijn handen weg. Ik krijg complimenten voor het feit dat ik zo mooi glad geschoren ben. “Echt een klein jochie, moet alleen leren dat hij zelf zijn luier niet uit mag doen! Daarvoor ga je over de knie. Eerst bij Linda!”

Ik word gesommeerd om over Linda’s schoot te gaan liggen. Ze geeft mij een redelijk stevig pak voor mijn kont. “Je moet nog vaak op hem oefenen Linda dan kun je hem nog steviger straffen!” hoor ik Birgit zeggen. “Zal je laten zien wat ervaring is!” Birgit pakt me in mijn nek en drukt me zo neer dat ik over haar schoot kom te liggen. Eerst streelt ze mijn billen. “Mmmm, lekker kontje hoor.” Dan onverwachts komen de eerste tikken. Ze zijn inderdaad een stuk harder. Al gauw lig ik te schuiven. Maar Birgit houdt me stevig in haar greep terwijl haar rechterhand meedogenloos mijn billen teistert. “Au, au!” De tranen lopen over mijn wangen. “Doe hem nu maar een luier om!” Birgit stopt en geeft aan dat ik op bed moet gaan liggen. “Trek je benen op!” Linda haalt de spulletjes uit mijn koffer.

Ik voel me opgelaten. Lig daar te koop met mijn opgetrokken benen. Linda neemt alle tijd. Uitgebreid worden mijn billen geïnspecteerd. Dan schuift ze een luier onder me en poeiert me. De luier wordt met veiligheidsspelden vast gemaakt en er wordt een plasticbroek over aangetrokken. Birgit gooit me mijn sportbroek toe en beveelt me die erover aan te trekken. De koffer wordt in de auto gelegd en ik krijg opdracht om mee te komen. Voelt vreemd aan zo in de korte broek. Gelukkig staat de auto op de oprit en ziet niemand mij. Voor mijn gevoel is de luier duidelijk zichtbaar. Als ik op de achterbank heb plaats genomen wordt de deur dicht gegooid. De zusjes staan nog even wat te overleggen voordat ze zelf instappen. “Plas in je luier!” Na deze opdracht wordt de reis aanvaart.

Na driekwartier rijden verlaten we de rijksweg. Nog even en we rijden een winkelstraat in. Halverwege stopt de auto. We staan voor een zaak waar ze medische hulpmiddelen verkopen. Linda pakt me bij de arm en neemt me mee de winkel in. Gevolgd door Birgit. In de winkel is het niet druk. Aan de toonbank wordt een vrouw geholpen. Van uit een deuropening verschijnt een verkoopster van middelbare leeftijd. Uit haar hartelijke begroeting merk ik dat ze elkaar al langer kennen. Na wat over en weer gepraat vraagt de verkoopster wat ze voor ons kan betekenen.

Bij die vraag glijdt haar blik naar mijn sportbroekje. Door de urine voelt de luier zwaar aan en zakt die uit. Er verschijnt een vage glimlach om haar lippen. Beroepshalve weet ze die te onderdrukken. “Heb je nog AB spulletjes voor hem. Hij draag b.v. van die saaie plasticbroeken.” vraagt Birgit. Ik kan wel door de grond zakken van schaamte. “Leuk dat je eindelijk eens zo’n grote baby meeneemt. Grappig om te zien hoor. Kom maar mee naar achteren.” We gaan een apart kamertje in. De medische noodzaak artikelen en de toch meer fetisch gerichte artikelen houden ze gescheiden.

De verkoopster pakt een paar plasticbroekjes met motieven. Ik vind het opwindend om te zien. Wel eens op internet gezien maar nooit de moed gehad ze te bestellen. Stel je voor dat ze bij de buren bezorgd worden. “Zullen we maar eens gaan passen! Daar is de paskamer” “Kan hier toch ook. Kleine kinderen hoeven toch niet in de paskamer!” reageert Birgit. De verkoopster kijkt op haar horloge. Het is zowat halfeen. Ze loopt naar de winkel toe en ik hoor haar aan haar collega vragen of ze de winkel al vast wil afsluiten. Dan komt ze terug. “Nu hebben we alle ruimte en kunnen we niet gestoord worden. Ik denk dat mijn collega-tje het ook wel leuk vindt om ook eens zo’n grote baby te zien. Laatst zei ze nog dat ze wel wist wat ze er mee aanmoest met zo’n baby!” “Hij is geen AB. Hij wordt voor straf gekleineerd.” “ Daar kan Sylvia zich dan mooi op uitleven.!” Birgit haalt uit haar tas een schone luier en de flacon met poeder. Terwijl ze het mij aanreikt zegt ze: “ Ga maar aan de mevrouw in de winkel vragen of ze je wilt verschonen!” Schoorvoetend stap ik de winkel in. Sylvia tempert net het licht. Ze draait zich om en kijkt me aan. Dan glijdt haar blik naar de luier in mijn hand en dan naar mijn kruis. Ze schiet in de lach. “Moet de baby verschoont worden?” Haar uitbundige lach schatert door de winkel. “Wilt u dat doen?” vraag ik kleintjes. Haar blik glijdt langs mij heen. “Heb jij zeker bedacht?” vraagt ze aan haar collega die samen met de beide zussen achter in de winkel het schouwspel gadeslaan.

“Nou vooruit dan maar!” Met één beweging trekt ze mijn sportbroekje op mijn knieën. Ze tast in mijn kruis en kijkt me uitdagend aan. Spottend zegt ze: “Kom baby. Kruip maar voor tante Sylvia uit!” Het kruipt moeizaam met mijn sportbroekje op mijn knieën. Sylvia ligt in een deuk. “Wat een koddig gezicht die dikke luierkont!” Ik moet naar een ruimte kruipen die als kantine dienst doet.. In het midden staat een grote tafel. Mij wordt opgedragen op de tafel te gaan liggen. De vier vrouwen staan rond de tafel. Ik zoek contact via de ogen met Birgit. Ze kijkt me lachend aan en geeft me haast ongemerkt een knipoogje. Dan kietelt ze me onder mijn kin. “Heeft ons jochie het naar zijn zin?” vraagt ze op een kinderlijke manier terwijl haar ogen me strak aankijken.

Het signaal is duidelijk. Als het me te veel is heb ik nu de gelegenheid om het te melden. Maar dit is toch waar ik altijd over gefantaseerd heb? Bovendien vertrouw ik erop dat Linda en Birgit weten wat ze doen. Ik glimlach flauwtjes. Een signaal dat Birgit direct oppakt en een stap terug zet. “Verschoon hem maar gauw Sylvia, straks krijgt hij nog luieruitslag!” Onder het maken van kleinerende opmerkingen trekt Sylvia mijn plasticbroek uit. Daarna maakt ze de spelden los. Pakt een plasticzak en stopt de natte luier erin. “Zo baby ga jij maar eens lief liggen spartelen, dan gaan wij eerst ons brood eten en een kop koffie drinken. Sylvia wast haar handen terwijl Birgit koffie zet. Het is duidelijk dat ze hier goed bekend is. De verkoopster die ons begroette bij binnenkomst is even weggelopen. Ze komt terug met een grote speen, een rammelaar en een paar plasticbroekjes. De speen wordt in mijn mond gedrukt en de rammelaar in mijn hand. “Lief spelen!” zegt ze terwijl ze met haar wijsvinger mijn wangen streelt.

Daar lig ik in mijn blote kont te spartelen op tafel terwijl de vrouwen om me heen zitten. Nieuwsgierig vraagt Sylvia hoe Birgit aan mij gekomen is.. Uitvoerig wordt omschreven wat er de afgelopen nacht heeft plaats gevonden. Het verhaal maakt veel indruk. “Ik vind jou een dappere baby!” wordt mij gezegd. Ook vinden ze het bijzonder dat ik mijn hele leven al zulke fantasieën heb en er niet veel ruimte aan kon geven en dat zo’n voorval dit tot gevolg had. Als de koffie op is doet Linda mij een luier om en past de plasticbroekjes. Eén met beertjes er op moet ik aanhouden. Sylvia heeft ondertussen nog wat andere kledingsstukken uitgezocht. Een rompertje en een pyjama met ballonnetjes patroon. Ook deze moest ik passen. Het rompertje moet ik aanhouden.

Ik krijg mijn sportbroekje en mij shirt weer aan. De plasticbroekjes pyjama, speen en rammelaar verdwijnen in een plastictas. Ook worden er nog luiers aangeschaft. Zowel katoen als wegwerp. Het is de hoogste tijd om de winkel weer te openen. Wij nemen afscheid. Birgit nodigt de verkoopsters nog uit om langs te komen. Ik krijg van de “tantes”een kus en een tikje voor mijn kont en verlaat de winkel. Ik heb mijn handen vol. In de ene hand de plastictas en in de andere een pak luiers. Ik ben blij wanneer Birgit de kofferruimte geopend heeft en ik de spulletjes uit handen kan geven.

Nog even een druk op de claxon en de auto zet zich in beweging. “Vond je het leuk?” vraagt Linda me terwijl ze zich nieuwsgierig naar me omdraait. “Ja, heel spannend. Vond het soms wel moeilijk omdat een deel van me zegt dat ik niet zo gek moet doen. Maar ja het andere deel geniet er dubbel van en zegt vertrouw maar op Linda en Birgit.” “Juist!” vult Birgit aan. “Je weet toch dat je mag aangeven wanneer je het echt niet meer leuk vindt?” “Ja, ja heb het zelf opgeschreven!” lach ik. De zussen lachen ook. Linda gaat weer recht zitten en naar een kwartier rijden we een oprit op. “Zo we zijn thuis!” Het is een mooi vrij staand huisje net buiten de stad. De zusjes hebben het huis na de scheiding van hun ouders overgenomen. Birgit gaat de keuken in om een lunch voor ons te maken.

Ik word uitgenodigd om op de bank te gaan zitten. Even later komt Linda naast me zitten. Ze legt haar hand op mijn kruis en kijkt me ondeugend aan. “Vind je het echt leuk?” vraagt ze nog eens. “Eigenlijk steeds leuker. Mijn verzet verdwijnt meer en meer na de achtergrond waardoor ik het beter kan toelaten!” “Hoe is het voor jou om zo een volwassene te zien?” Linda lacht en zegt dat een droom uitkomt voor haar. Dan begint ze te vertellen. Ze heeft onderdanige gevoelens naar vrouwen toe. “Ik lijk wel wat op jou. Vind het ook heerlijk om door een dominante vrouw gekleineerd te worden!” Daar staat tegenover dat ze dominante gevoelens naar mannen heeft. Iets waar ze zich de laatste tijd steeds meer bewust van wordt. Had eigenlijk niets met mannen. Door haar studie psychologie en het gaan samen wonen met haar zus is een nieuwe wereld voor haar aan het open gaan. “Wat heeft je zus dan voor je te betekenen?” vraag ik nieuwsgierig. Op dat moment komt Birgit de kamer in met een blad koffie en een schaal sandwiches.

Linda pakt haar kopje en roert de suiker door de koffie. Na een eerste nipje zet ze de koffie weer op tafel en vervolgt haar verhaal. “Zoals je al gehoord hebt werkt Birgit in een SM studio. Misschien is je ook opgevallen dat Birgit nogal dominant kan zijn?” “Dat kun je wel stellen!” merk ik op. Birgit lacht terwijl Linda verder vertelt. Birgit heeft enkele relaties gehad waarbij haar dominante karakter gewaardeerd werd. Alleen de twee relaties die ze heeft gehad konden er niet 24 uur per dag mee omgaan. Daarna heeft Birgit besloten om voorlopig geen relatie meer aan te gaan en heeft ze van haar hobby haar beroep gemaakt. Door dat Birgit een open boek is kan Linda veel van haar leren. Bovendien is de relatie met haar zus zo goed dat ze ook haar onderdanige kant aan haar durft over te geven. “Ik heb nooit vriendinnen gehad die ik mijn geheim durfde toe te vertrouwen. Maar bij Birgit Gaat dat van zelf!” “Mag ik vragen hoe jullie relatie eruit ziet?” Linda neemt een hap van haar sandwich terwijl Birgit het woord overneemt. Ze vertelt dat ze over het algemeen gewoon samen wonen. Ieder heeft een eigen kamer en de

taken hebben ze verdeeld. Ze gebruiken codes wanneer één van hun behoefte heeft om ruimte te krijgen voor haar sm gevoelens. Kan soms zijn dat ze een uur, een dag of soms zelfs een weekend spelen. Soms gaan er ook dagen voorbij dat er niet gespeeld wordt. “Ik noem het met opzet spelen. Want dat is het voor mij. Net als kinderen die met poppen spelen of soldaatje etc.. Gewoon leuk met elkaar spelen. Dus altijd respect naar elkaar en geen dingen doen die de ander niet wil. Daar is het in de relaties stuk gelopen. Mijn exen verlangden onderdanig te zijn maar konden spel en dagelijks samen leven niet scheiden. Er zijn misschien wel relaties die 24 uur p.d. uit sm bestaat maar dat is mij te eenzijdig!” Daarna verlegt ze het gesprek naar mij. Omdat het toeval ons op elkaars pad heeft gebracht lijkt het erop dat mijn onderdanige wensen aansluiten bij de ontluikende dominante behoeften van Linda.

Ook voor mij geldt dat er alleen gespeeld wordt wanneer al de betrokken partijen willen. Birgit zal Linda ondersteunen en opleiden om mij te domineren. We bekijken het van dag tot dag. Als het klikt kunnen we de relatie misschien uitbreiden en kun je Linda’s privé slaafje misschien wel worden. Klikt het niet omdat het jouw tegen valt of dat de wederzijdse verwachtingen niet op elkaar aansluiten verbreken we de relatie en gaan als goede vrienden uit elkaar. Ik kan me in deze houding wel vinden. “Mooi dat vieren we dan. Ik nodig jullie uit om vanavond met mij uit eten te gaan en pakken we het spel morgen weer op. Stel wel voor dat Werni een wegwerpluier omkrijgt zodat hij elk moment aan zijn positie wordt herinnerd.”

Het eten smaakt heerlijk. Bovendien is het erg gezellig. Aan gespreksstof geen gebrek. Het klikt bijzonder goed. Ik vertel iets over mijn werk maar al gauw gaat het gesprek over onze achtergronden. Filosoferen we over de invloed van onze opvoedingen op onze onderdanige/dominante gevoelens. Daar dit gebied voor mij niet onbekend is en ik veel tijd besteed heb om kennis op te doen over dit onderwerp heb ik een duidelijk beeld hoe mijn onderdanigheid is ontstaan. Mijn heldere verwoording van mijn geschiedenis maakt indruk op mijn gezelschap. “Ben je dan niet kwaad op je ouders?” vraagt Birgit me nadat ik de invloed van hun karakters heb uiteengezet. Ik laat haar weten dat ik dat niet meer ben. Wel geweest dus. Maar het zelfonderzoek heeft zo zijn fases. Eerst ontdekte ik hoe het gekomen zou kunnen zijn en voelde ik me het slachtoffer.

Heb dat ook ten opzichte van mijn ouders geleefd. Maar achteraf was dat niet nodig geweest. Want na mijn boosheid komt het inzicht dat zij niet anders konden. Ook zij waren slachtoffer van hun opvoeding. Ik besef me meer en meer dat ik bevoorrecht ben dat ik in deze tijd leef. Mijn ouders hadden niet de mogelijkheid om zelfonderzoekgroepen te volgen of literatuur aan te schaffen over dit onderwerp. “Ik zeg altijd maar zo: Wanneer ze een andere betere methode hadden gekend ze beslist daar voor gekozen zouden hebben. Met dit inzicht kan ik veel duidelijker hun pijn en hun liefde zien!”

Er valt een stilte. Mijn woorden hebben indruk gemaakt. “Tjee, boeiend heb er al wel wat over gelezen!” reageert Linda. “Sorry!” valt Birgit haar in de rede. “We zijn de laatste gasten. Ik ga even afrekenen kunnen we daarna nog even naar het wijnlokaal gaan op de markt!” Birgit loopt naar het buffet om te gaan afrekenen. Linda kijkt me teder aan en legt haar hand op de mijne. “Fijn je ontmoet te hebben!” Ik word er verlegen van.

Als Birgit terug komt heeft ze de jas al aan. “Hebben jullie nog tijd om mee te gaan?” vraagt ze lachend. Ze kijkt haar zus aan die kleurt en snel op staat. Ik voel me ook betrapt. Merk dat Linda me veel doet. Maar valt het zo op dat Birgit het al aanvoelt. Bovendien lijkt het erop dat Linda ook tedere gevoelens voor mij heeft. Buiten gekomen lopen we gearmd met zijn drieën naar het wijnlokaal. Er wordt niet gesproken. In het wijnlokaal is het gezellig druk. In een nis komt net een tafeltje vrij. We gaan daar zitten. Ik loop weg om wat drinken te halen. Op de terugweg naar mijn tafel kom ik Birgit tegen. “Geef mijn spa-tje maar hier. Ik sta hier even te praten!” Ik overhandig haar het glas knik naar de vrouw die bij Birgit staat en begeef me naar ons tafeltje.

Omdat de muziek vrij hard staat ga ik naast Linda op het bankje zitten. “Proost dan maar!” Ik hef het glas en kijk haar aan. Ze kijkt me indringend aan. “Proost op mijn slaafje!” Ik voel kriebels in mijn buik. “Heb je er vertouwen in?” vraag ik nieuwsgierig. “Steeds meer. In het begin vond ik eigenlijk dat ik er nog niet aan toe was. Toen ik je fetisj ontdekte zag ik het eerst als een mooie gelegenheid om iets voor je terug te doen. Maar ik vind je een mooie lieve man en je boeit me!” “Oei!” laat ik me ontvallen. Linda schrikt en vraagt gespannen wat er is. “Slaafjes horen hun Meesteres toch niet te boeien?” Linda schiet in de lach. “Dat bedoel ik nou. Je bent serieus maar doorbreekt dat onverwachts met je humor!” Toch vind ik dat ik ons leeftijdsverschil ter sprake moet brengen. Ik vraag haar op de vrouw af of ik eigenlijk niet te oud voor haar ben. “Zou je vader kunnen zijn!” besluit ik mijn vraag.

Deze opmerking raakt Linda. Tranen schieten in haar ogen. Ik schrik ervan en aai haar over haar hoofd. Linda laat het gebeuren. Haar hoofd zakt tegen me aan. Ze snikt een paar keer en vermand zich dan weer. Ze kijkt op en glimlacht. Spontaan geeft ze me een zoen op mijn mond. Haar tong zoekt zacht mijn lippen. Overmand door haar spontaniteit laat ik het gebeuren. Het voelt warm en teder aan. Dan trekt Linda zich terug en kijkt me liefdevol aan. “Misschien is dat wel de link.” Ze begint te vertellen over hoe haar verhouding met haar vader is. Dat hij vaak negatief aanwezig was. Kinderachtige grapjes maakte en haar niet serieus nam. Ze vond dat ik het tijdens het eten zo mooi had verwoord. Ze heeft sterk het gevoel gekregen dat ze d.m.v. ons spel haar jeugdtrauma’s een plek kan geven. Eindelijk “wraak” op mannen die haar zovaak geestelijk hebben gekleineerd. “En daar komt bij…” zegt ze “Dat ik haar vertrouwen in mannen kan sterken.” Er valt een stilte. Ik weet niet wat te zeggen.

Birgit heeft drinken gehaald en komt bij ons zitten. Linda richt zich tot Birgit. Ze buigt zich wat voorover om zich beter verstaanbaar te kunnen maken. Ik kan niet horen wat ze bespreken, hiervoor staat de muziek te hard. Birgit reageert en kijkt mij daar bij aan. “Sorry, de muziek staat te hard, ik heb jullie niet verstaan!” “Laat maar!” zegt Linda. “Komt straks wel!” We drinken onze glazen leeg en gaan naar huis. Thuis trekt Birgit nog een flesje wijn open. Haar BOB avond zit erop. Linda doet ondertussen de kaarsjes aan en komt naast me zitten. Ze legt de hand in mijn kruis en vraagt: “Nog droog!” Ik moet het ontkennen. Heb de hele avond mijn plas opgehouden maar in de auto moest ik het wel laten lopen.

“Mooi, blijf je toch een baby! Maar terugkomend op ons gesprek. We hebben afgesproken dat we je opleiden tot mijn slaafje. Maar dat is slechts de helft. Alleen de “wraak” kant. Ik zou ook graag mijn vertrouwen willen sterken naar mannen toe en dat soms ook uitspelen.?” Ik kijk haar vragend aan. “Nou je weet dat ik me soms door Birgit laat kleineren Zou het leuk vinden om soms samen klein te zijn en dat jij mijn broertje bent!” Verrast kijk ik haar aan. “Hoe vindt je dat idee?” vraagt ze nieuwsgierig. Haar ogen glinsteren. Natuurlijk wil ik dat wel. “Heb er geen ervaring mee en zal soms best onhandig zijn!” Maar Birgit lacht dat weg: “Onhandigheid straf ik net zolang tot je een model broertje bent!” “Zo en nu jullie glaasjes leegdrinken. Het is de hoogste tijd dat ik jullie klaarmaak voor bed!”

 

[FairryNL]

Helaas mis ik het laatste gedeelte van een heerlijk en geweldig verhaal.
Wacht met smart op het einde.

 

[DL_Michel]

(deel 2)

“Sta eens op!” gehoorzaam sta ik op. “Dacht ik het niet. Je luier lekt!” Inderdaad zitten er twee natte vlekken in mijn spijkerbroek. “Kun je nog niet eens een baby fatsoenlijk aankleden.” “Heb nog niet zoveel ervaring!” verdedigt Linda zich. Maar daar is Birgit het niet mee eens. “Komt omdat jezelf nog een vervelend klein kind bent. Je weet wat dat betekent toch?” Linda kleurt. Nerveus speelt ze met haar haarpunten. “Komt er nog wat van!”

Linda’s handen glijden naar haar broeksriem. Ze maakt hem los. Met trillende vingers opent ze de knoop van de broekband, ritst de rits naar beneden en trekt haar broek uit. “Ook je slipje! Die dragen kleine meisjes niet.” Gehoorzaam laat Linda haar slipje zakken en stapt eruit. Birgit is rechtop gaan zitten en wijst Linda naar haar plek. Bedremmeld en vol schaamte schuifelt ze naar Birgit toe en gaat over haar knie liggen. Birgit laat haar hand over Linda’s billen glijden. Wat zijn ze mooi rond. Dan volgt de eerste klap gevolgd door vele andere. Linda probeert ze te ontwijken maar heeft geen schijn van kans.

“Au, au alsjeblieft stop!” Huilend ligt ze machteloos over de knie. Haar smeekbeden helpen niet. Pas als ze om genade smeekt wordt de kastijding gestaakt. Linda staat op. Als ze me aankijkt kijk ik in de ogen van een klein meisje. Dikke tranen lopen over haar wangen. Met haar rechterhand streelt ze haar geteisterde billen terwijl ze met haar linkerhand zit te plukken in het haar. Haar schaamte is verdwenen. Met een pruillipje kijkt ze me aan. “Ga je nachtspulletjes pakken!” Linda verdwijnt gehoorzaam uit de kamer.

Birgit gebied mij voor haar te gaan staan. Ze trekt mijn broek uit. “Heb je gezien wat voor een klein meisje Linda nu is?” Ik bevestig haar vraag. “Mooi, en jij bent haar kleine broertje toch!?” klinkt het half vragend en half constaterend. Ook nu bevestig ik haar antwoord. Met een ruk trekt ze de luier los en weg tussen mijn benen. “En waarom sta je hier dan te geilen als een vieze man die stiekem naar kleine meisjes gluurt!” Ze geeft me een tik op mijn stijve penis. Linda is de kamer ingekomen en staat met een luier, plasticbroek en een pyjama in de hand nieuwsgierig het tafereel te bekijken. “Ga over mijn knie liggen. Zien of je straks nog zo opgewonden bent!” Gehoorzaam ga ik liggen. Ik krijg een genadeloos pak voor mijn billen. Ik kan draaien wat ik wil maar Birgit weet me stevig in haar greep te houden. Het au en stop is niet van de lucht. Veel te laat herinner ik me dat “genade” verlossing kan brengen. Ik smeek erom en het heeft inderdaad direct resultaat. Als een klein kind sta ik over mijn billen te wrijven.

Birgit staat op om mijn nachtkledij te halen. Linda komt naar me toe en kust me zachtjes. “Doet het au?” vraagt ze kinderlijk belangstellend. Ik kijk haar aan en geniet van haar prachtige ogen. Helaas heeft dat ook invloed op mijn penis. Deze staat weer fier overeind. “Nu is het genoeg met jou. Ga op de eettafel liggen!” Gehoorzaam kruip ik op tafel. “Wat heeft Werni een hard piemeltje!” Linda kijkt er verwonderd naar. “Je moet er voor zorgen dat je kleine broertje er zelf nooit mee speelt!” waarschuwt Birgit . “Waarom niet?” vraagt Linda nieuwsgierig. “Zal het je laten zien. Pak zijn piemeltje maar eens vast!” Als een verlegen schoolmeisje pakt Linda mijn piemel vast. Ze giechelt terwijl ik een diepe zucht slaak. “Ga hem maar eens lekker masseren. Kijk zo!” Birgit neemt het over en masseert mijn lid. Als ik begin te kreunen laat ze weer los en nodigt Linda uit het zelfde te doen. Birgit aait me over het hoofd terwijl Linda haar hand begint te bewegen. Ik voel dat een orgasme niet zal uitblijven. “Onze baby vindt het lekker hè? Roep Linda maar als je klaarkomt. Ja toe maar. Goedzo jochie!” Ik voel het hoogtepunt komen en begin om Linda te roepen. “Linda, Linda, LINDAAAAAAAAAAA” Heftig schokkend kom ik klaar. Als ik weer bij mijn positieven ben kijk ik de zusjes aan. Birgit kijkt goedkeurend naar Linda.

“Wat grappig om te zien. Heel anders dan in een film.” Linda geniet nog steeds na.. “Zorg er voor dat hij dat nooit zelf doet! Daarom moeten we hem straks vastbinden in bed en mag jij los naast hem liggen. Jij bent immers zijn grote zus.” Krijg nadat ik gepoederd ben, een dikke katoenen luier om en daarover één van mijn nieuwe plasticbroekjes. Daarna trekt Birgit me een romper aan en mijn nieuwe pyjama. “Jij komt de nacht zowel door.” Zegt ze terwijl ze me de speen in de mond drukt.

Ik moet van de tafel afkomen. Nu is Linda aan de beurt. Gedwee laat ze zich poederen en een luier omdoen. Linda speelt ondertussen rustig met een knuffeltje. Wanneer ze aangekleed is moeten we elkaar een handje geven en meekomen naar de badkamer. We gaan naast elkaar op de badrand zitten. Om beurten poetst Birgit onze tanden. Ik schaam me rot en ben verbaasd over het gemak waarin Linda zich schikt in haar rol. Ze acteert als een meisje van een jaar of vier. Na het tanden poetsen gaan we naar Linda’s kamer. Opvallend zijn de kindermotiefjes op het behang. Ook de dekbedden op het tweepersoonsbed hebben beertjesmotief. Het bed staat tegen de muur. Ik moet vooraan gaan liggen. Birgit hijst me in een tuigje en maakt me vast aan het matras. Ook wordt er een riem over mijn middel gesnoerd waaraan mijn polsen vast gemaakt worden. Birgit gooit het dekbed over me heen. Linda stapt over me heen en kruipt onder haar dekbed. ‘Lief gaan slapen hoor. Birgit wil niets meer horen. Welterusten!” Ze doet het grote licht uit. De kamer wordt flauwtjes verlicht door het waaklampje in het stopcontact.

Linda gaat zitten en kijkt naar mij. “Linda wil een kusje van je!” Ze trekt mijn dekbed weg en gaat bovenop me liggen. Ze trekt de speen uit mijn mond en begint me in mijn nek te kussen. Eerst zachtjes maar steeds vuriger en wanneer onze lippen elkaar vinden leeft ze zich helemaal uit. Haar handen glijden over mijn lichaam. Graag zou ik ook haar prachtige lijf willen strelen. Maar mijn positie laat het niet toe. Wel voel ik de opwinding in mijn luier. Dit is Linda ook op gevallen. Ze gaat er op zitten en schuift met haar luier over die van mij. Het windt me enorm op en niet alleen mij. Het duurt niet lang of ik zie en hoor Linda met korte kreetjes klaarkomen. Ze valt voorover en legt haar hoofd op mijn schouder.

“Slapen gaan deugnieten” vanuit de woonkamer horen we gebonk op de muur. “Ja Birgit!’’ antwoorden we braaf. Linda trekt het dekbed over ons heen en drukt zich nog eens stevig tegen me aan. Alsof ze in me wil kruipen. Ze kust me teder op mijn lippen en ontspant dan. Vijf minuten later ligt ze op mij te slapen. Ik kan echter de slaap niet vatten. Mijn gebonden houding is al ongemakkelijk genoeg en door het gewicht van Linda heb ik helemaal geen ruimte om te bewegen. Na verloop van tijd glijdt ze deels van me af. Helaas neemt ze het dekbed mee en begin ik het koud te krijgen. Tegen de vroege ochtend draait Linda zich om en kijkt me vaag aan. Slaperig gooit ze het dekbed over me heen terwijl ze zich behaaglijk tegen me aan nestelt. Mijn lichaam warmt snel op en het duurt niet lang of de slaap heeft mij uiteindelijk ook te pakken.

Als ik wakker word lig ik alleen in bed. Door de bondage moet ik noodgedwongen blijven liggen. Graag zou ik uit bed willen stappen om mijn stijve ledematen te kunnen buigen en strekken. Gelukkig gaat al vrij gauw de deur open en komt Linda de kamer in. Ze is als een schoolmeisje gekleed. Staartjes in het haar en blouse en een kort rokje. Als ze zich bukt zie ik dat ze een slipje draagt en dus geen luier meer om heeft. Ze komt op de rand van het bed zitten en geeft me een kus. “Lekker geslapen?” Ze aait me door mijn haar en staat op. “Even je flesje halen!” Ze staat op en loopt weg om even later weer met een zuigfles gevuld met melk terug te komen. Ze drukt de speen in mijn mond en niet van plan zijnde om hem er eerder uit te halen dan wanneer de fles leeg is. Door constant druk uit te oefenen dwingt ze me om de fles leeg te drinken. Als die leeg is wil ze de kamer verlaten.

“Mag ik er niet uit?” vraag ik kleintjes. Linda komt weer op de rand zitten. “Eerst moet je in je luier gepoept hebben!” Ik schrik me rot. Daar houd ik helemaal niet van. Wil dat ook beslist niet. Ik laat Linda dan ook weten dat ik dat beslist niet doe. Ze glimlacht: “Denk dat je binnen een kwartier een grote jongen bent geweest?” Ik kijk haar vragend aan. Linda wijst op de fles. “Werkt gegarandeerd heeft Birgit me beloofd!” “Alsjeblieft, maak me los en laat me naar de wc gaan!” mijn smeekbede doet Linda twijfelen. “Ik zie dat je het meent en wil je niet tegen je zin in dwingen.” Ze staat op en maakt me los. De eerste krampen dienen zich reeds licht aan. “Wil je het niet voor mij doen?” “Voor jou?” Ik kijk haar verrast aan. Dan verteld ze dat ze eens in de auto zat en haar vader niet wilde stoppen voor een toiletpauze. Ze moest heel nodig en had het in de broek gedaan. Haar vader had haar toen uitgescholden en gekleineerd. Thuis gekomen, haar gedwongen een uur in de poepbroek in de tuin te blijven. Daarna had hij haar in de tuin uitgekleed en met de tuinslang schoon gespoten.

Sindsdien kik ik op het idee om mannen te dwingen in hun broek te poepen. “Okay ik geef me over.” Ik kniel voor haar neer. “Doe maar met me wat je wilt!” Ik kus haar voeten. Ze laat me een tijdje mijn gang gaan. Ondertussen melden mijn darmen zich,. Duidelijk hoorbaar. “Op mijn bevel poep je in je broek! Niet eerder. Begrepen!” “Okay” antwoord ik. Ze pakt me bij de kin en kijkt me streng aan. “Ja Meesteres zul je bedoelen! Luierslaafje van me!” Linda pakt een stoel en nestelt zich in de hoek van de kamer. “Kruip rondjes!” Gehoorzaam begin ik mijn rondjes te draaien. Maar naar mate de tijd vordert nemen de krampen toe. Linda lacht me uit. “Ach goh moet hij poepen en kan hij nog niet naar de wc. Draai je om en show je luierkontje eens goed!” Ik draai mijn kont naar haar toe. “Laat maar zien wat voor een baby je bent. Kleine smerige broekpoeper!” Onder een duidelijk hoorbaar getetter leeg ik mijn darmen. Ik voel hoe de warme brij zich verspreidt in mijn luier. “Nou en hoe voelt dat zo in je eigen stront? Vooruit ga zitten!”

Voorzichtig ga ik op de grond zitten, Ik voel hoe de stront weg gedrukt wordt. Ik voel me vies en ongelukkig. “Kijk nou toch eens wat voor een smerig klein kind je nog bent.” “Gadver wat stink je!” Linda staat op en gebied me om haar te volgen ze neemt me mee naar de badkamer. Ik moet in het bad gaan staan. Linda doet mijn plasticbroek uit en maakt de luierlos. Ik walg van de stank. Linda doet de luier in een plasticzak. Pakt de douchekop en begint mijn kont schoon te spoelen. Heb me nog nooit zo vernedert gevoeld. Het voelt echt aan als een kleinkind dat ondanks dat hij zindelijk is toch een ongelukje heeft gehad. Als de poep is afgespoeld en uiteindelijk weggespoeld pakt Linda een washandje en begint mijn billen te wassen. Zorgzaam streelt het washandje door mijn bilnaad. Daarna wast ze mijn ballen en piemel. Ondanks de voor mij genante vertoning windt het wel op. “Stouterd”lacht Linda. “Voor straf zal ik je verwennen..” Ze pakt me bij mijn stijve piemel beet en trekt me mee naar de slaapkamer. Ze duwt me op bed en pakt een wegwerpluier en talkpoeder. “Omdat je jezelf zo slecht kunt beheersen krijg je voor je bescherming de hele dag deze luier om.!” Haar wraakgevoelens op het gebeurde in haar kinderjaren zijn duidelijk nog niet gestild. “Is toch een fijn idee? Stel je voor dat je broek nat wordt!” ze kijkt me spottend aan en lacht me uit. Ik had op een andere vorm van verwennen gerekend. “Ga op je buik liggen en zeg dat het je spijt dat je in je broek gepoept hebt!” Gehoorzaam draai ik me om en zeg dat ik spijt heb. Dit gaat me makkelijk af. Ik vind het zo’n smerige ervaring dat ik het best wel spijtig vind. Het is dat Linda het zo graag wil!

Linda gaat op haar knieën naast me zitten op het bed en masseert mijn billen. “Stoute jongens krijgen billenkoek! Tel mee!” Ze begint te slaan en ik te tellen. Gelukkig slaat ze niet hard. Helaas houdt ze het wel lang vol. Bij honderd stopt ze en voelt me kont aan als een gloeiende kool. Ze kleed me verder aan. Gelukkig mag ik over de luier gewoon mijn spijkerbroek en een sweatshirt aan. Dan gaan we ontbijten. Ik kan beter zeggen lunchen. Als ik de kamer in kom zie ik dat het inmiddels één uur is. “Ga je mee de stad in vanmiddag?” “Is goed. Waar is Birgit?” Linda vertelt dat Birgit aan het werk is. Dan herinnert ze zich een afspraak die ze gemaakt heeft. “Het is koopavond. Misschien kunnen we beter vroeg eten en dan de stad ingaan. Ik heb Birgit beloofd haar op te halen van haar werk.” “Kunnen ook in de loop van de namiddag de stad ingaan om een hapje te eten. Ik trakteer!” biedt ik aan. Linda reageert enthousiast en zo gezegd zo gedaan.

Nadat Linda zich heeft opgeknapt, het haar weer los en een lange strakke broek aan, stapt ze achter het stuur en rijdt ons om vier uur naar de stad. “Waarom ben je niet met de auto naar het feest gegaan?”vraag ik haar. Blijkt een combinatie van factoren. Overdag had Birgit de auto nodig en zij heeft een o v jaarkaart. Bovendien is het de auto van Birgit. Ondertussen zijn we in het centrum aangekomen en wordt de auto geparkeerd in een parkeergarage. We lopen een straatje in dat ons in de hoofdwinkelstraat moet brengen. Ik ontdek er een aantal seksshops “Aan warme boekwinkels geen gebrek hier!” merk ik op. Linda kijkt me vragend aan. “Je hebt bakkers en warme bakkers boekwinkels en warme boekwinkels!” Toevallig passeren we net een shop en blijf ik stilstaan voor de etalage. Linda schiet in de lach “ Zeg maar hete boekwinkels. Ben je wel eens in zo’n winkel geweest?” Ik beken dat ik wel eens zo’n winkel bezocht heb op zoek naar boekjes over AB’s.

“Ben je wel eens naar een Meesteres geweest?” Eerlijk beken ik dat ik ooit wel eens naar een adres ben geweest waar ook aan sm werd gedaan. De ervaring was erg slecht. Moest zelf spulletjes meenemen en de vrouw in kwestie deed precies wat ik had gezegd, Vroeg een paar keer of ze het goed deed. Was een hele afknapper. Daarna nier meer gedaan. Linda herkent het. Van Birgit heeft ze gehoord dat er in de prostitutie dames voorkomen die totaal geen binding hebben met sm maar wel doen als of. Ze hanteren de prijzen van professionele Meesteressen maar hebben niet geïnvesteerd.

“Ik bedoel dan zowel investeren in je eigen vaardigheden als in de inrichting van een studio.!” We zijn ondertussen in de winkelstraat aangekomen. Linda zoekt haar favoriete boetiek op en sleurt mij mee naar binnen. Ze zoekt wat kleding uit. Een mooie spijkerbroek met daarop een truitje. Ook neemt ze een kort rokje mee. Eerst past ze de broek. Die zit als gegoten het strakke truitje staat haar ook goed. Dan past ze het rokje. Staat haar fantastisch. Als ze voor de spiegel staat te draaien observeer ik haar. Wat is ze mooi. Ik kan niets aan haar ontdekken wat niet top is. Haar prachtige benen, haar mooie strakke kont, de rechte rug, lief gezichtje en mooie borsten. Ik moet slikken. Betrap me erop dat ik vlinders in mijn buik krijg. Moet er om glimlachen. Dacht dat het mij niet meer zou gebeuren. “Wat zal ik doen? De broek of het rokje, het truitje kan goed op beide?” Ik schrik op en kijk haar aan. “Waarom niet beide?” Linda kijkt me lachend aan. “Doei geld groeit me niet op de rug!”

Ik geef aan dat ze zelf een keus moet maken. Ze kiest voor de broek. In de paskamer trekt ze het rokje uit en geeft hem mij vast aan zodat ik het terug kan hangen. Ik loop er mee naar de kassa en koop het voor haar. Ik verstop het onder mijn jas. Nog net op tijd. Linda komt er aan en betaald haar uitgekozen kleding. “Daarom kom ik hier zo graag. Mooie kleding en precies mijn maat.” Inmiddels is het half zes en besluiten we een vorkje te gaan prikken. Linda leidt me naar een leuk Italiaans restaurantje. “Zoek jij een tafeltje uit? Ik moet nodig naar de wc.” Niet eens mijn antwoord afwachtend is ze verdwenen. Ik zoek een plek uit en nestel me er. Ik leg het door mij gekochte rokje op haar stoel. Linda komt terug en wil plaatsnemen. Ze pakt de plastic tas van haar stoel en wil het naast de tafel zetten. Tot haar verbazing staat daar al een tas van die boetiek. Ze opent de tas en kijkt er in. Dan kijkt ze me met glimmende ogen aan. “Hoe kan dat nou.” stamelt ze. “Krijg je van mij!” Linda kust me en laat duidelijk blijken hoe fijn ze het vindt. Ze is verbaasd dat ze er niks van gemerkt heeft.

Omdat het kleren kopen zo vlot is verlopen nemen we uitgebreid de tijd om van ons eten te genieten. We ronden het eten af met een cappuccino. Terwijl ik een slokje neem voel ik hoe Linda met haar voet de binnenkant van mijn been streelt. Langzaam gaat de voet naar boven. Ondertussen zit ze rustig van haar cappuccino te nippen. Haar ondeugende ogen kijken, over het kopje heen, mij strak aan. Als haar voet mijn kruis heeft bereikt voel ik hoe haar tenen druk zetten. “Je weet dat ik alleen aan je luier mag komen?” Ik bevestig haar vraag en voel hoe ze over mij kruis blijft wrijven met haar voet. “Plassen!” Ik verschiet van kleur en kijk geschrokken om me heen. Gelukkig zitten we niet in het zicht en hebben de mensen die het dichtst in de buurt zitten alleen oog voor elkaar of hun eten. Ik ga haast onmerkbaar iets met mijn billen om hoog en zet druk. Ik voel hoe het warme vocht zich in de luier verspreid. Ik kijk Linda aan. Die mij goedkeurend zit toe te lachen. Ze drukt nog eens zachtjes met haar voet en laat deze dan weer terug glijden. “Stop maar straks lek je nog en daar zit ik niet op te wachten !” Ze geeft me een olijk knipoogje. “Hoe vond je het vanmorgen!”

“Smerig!” reageer ik uit de grond van mijn hart. “Het is omdat ik jou er een plezier mee heb gedaan!” Linda tuit haar lippen en geeft me een luchtkusje. “Heel lief van je!” Op mijn vraag hoe het voor haar was geweest is ze even stil. Ze vraagt of we nog een cappuccino zullen nemen. Ik bestel er nog twee en wanneer die voor ons staan kijk ik haar vragend aan. “Dubbel gevoel!” zegt ze dan. “Ik vond het ook smerig en moest er bijna van kokhalzen. Ik vond het wel prachtig om te zien. Je leek echt een klein jochie. Je houding de blik in je ogen!” Ze is even stil. “Ja dat vond ik schitterend. Zag trouwens net die zelfde blik weer. Prachtig om je zo kwetsbaar te zien!” Het is even stil. “Kom laten we gaan! De studio sluit om negen uur en het is al half negen!” Ik reken af en we begeven ons naar de auto.

Tien minuten later parkeert Linda de auto in een rustige straat voor een statig heren huis. Aan de muur brand een licht en is er een bordje zichtbaar waarop staat: Studio Martha. We kunnen de deur zelf openen en stappen een halletje binnen. We kunnen niet verder en moeten wachten tot de volgende deur voor ons geopend wordt. “Vergroot de privacy voor de gasten!” legt Linda uit.

Het duurt niet lang of we horen het geklik van hakken en gemorrel aan de deur. De deur zwaait open en we worden verwelkomd door Birgit. Ze ziet er prachtig uit. Gekleed in een korte rode mini rok van lak. Met daaronder hoge laarzen. Ik moet slikken en beken dat ik haar zo op straat misschien niet eens herkend zou hebben. Birgit lacht en nodigt ons uit om verder te komen. Ze opent een deur en gaat ons voor. In de kamer zit een vrouw die Linda hartelijk begroet. Ik stel me voor.

Ze geeft me een hand en kijkt me onderzoekend aan. Ook al zo’n krachtige vrouw. “Martha” Met één blik neemt ze me op. Dan richt ze het woord tot Linda. Ze heeft van Birgit het avontuur gehoord en vraagt hoe het nu met haar is. Ze schudt haar hoofd bij het aanhoren: “Mannen die de moed hebben om zich kwetsbaar op te stellen noemen ze watjes en die opgeblazen echootjes moeten dan de binken voorstellen!” “Ja een rare wereld!” reageert Birgit. Ik heb ondertussen Martha zitten observeren. Ze is een vrouw van middelbare leeftijd en is ook zeer uitdagend gekleed. Althans voor mij. Ik merk dat ik altijd kriebels krijg wanneer ik vrouwen in het leer of in lak gekleed zie. “Heb je fijn met je slaaf je gespeeld?” vraagt Birgit haar zus. Ik verschiet van kleur en weet niet hoe ik moet kijken. De vrouwen kijken me ondeugend aan. Linda begint opgetogen te vertellen. Helaas voor mij is ze uitvoerig in haar verslag. Ik voel me steeds ongemakkelijker. Uitgebreid doet ze uit de doeken hoe ik in mijn broek heb gepoept. Dat ze walgde van de stank maar dat mijn houding dat wel compenseerde.

“Goh ja, zie hem daar zitten! Nog net een kwajongen. Echt een schatje. Laat Tante Martha je luier eens zien?” Ik kijk van Martha naar Linda. Ze geeft me haast een onzichtbaar knikje. Ik sta op en laat mijn broek zakken. Martha schiet in de lach. “Heeft ons ventje alweer in de broek geplast?” “Vooruit in de hoek staan! Denk er maar eens over na wat voor een klein kind je nog bent!” deze opmerking komt van Birgit. Ik wil mijn broek ophijsen maar dat wordt me verboden. Met de broek op de enkels schuifel ik naar de aangewezen hoek. Ik hoor hoe Linda en Birgit de kamer verlaten. Martha maakt kleinerende opmerkingen en geeft me een paar tikken voor mijn geluierde kont. Dan gaat de deur open en hoor ik twee vreemde vrouwenstemmen. “Hebben jullie je gast uitgelaten en meteen de deur afgesloten en het buiten licht uitgedaan?”De dames bevestigen het. Op de vraag hoe de nieuwe gast was geweest reageerden ze gereserveerd. De gast was erg afstandelijk geweest wat voor hun een rem in het spel was. “Jammer, maar komt misschien omdat het zijn eerste keer was!” hoor ik Martha reageren. “Ja, kei betaald er best veel voor. Vind het dan toch jammer dat hij zich niet volledig overgeeft! Maar wat voor een baby heb jij daar in de hoek staan?”

De aandacht is nu op mij gericht. “Kom geef eens netjes een handje!” Terwijl ik me omdraai en moeizaam met de broek op mijn enkels naar de beide dames schuifel vertelt Martha dat ik het slaafje van Linda ben. Ik geef eerst de vrouw een hand die het woord voerde. Ze is een dertiger een wat mollig type. Het is duidelijk dat zij ook een Meesteres is. De tweede vrouw is jonger en slanker. Ze heeft een verlegen uitstraling en is in tegenstelling tot de andere vrouwen schaars gekleed. Ze stellen zich voor als Diane en Daphne. Diane betast mijn luier kijkt Daphne aan en zegt haar mij te verschonen. Daphne loopt weg en komt even later terug met een schone luier. Ze wil dat ik op de grond ga liggen. Ik aarzel. Ik herinner me maar al te goed dat ik niemand anders aan mijn luier mag laten komen. Natuurlijk is het mijn wens om door vrouwen gekleineerd te worden en heb ik nu de kans om weer door andere vrouwen in mijn rol gedrukt te worden. Toch voel ik me gebonden aan Linda. De chemie tussen ons is zo sterk geworden dat ik alleen voor haar wil gaan. Haar woorden waren duidelijk.

“Komt er nog wat van!” “Nee, je mag me niet verschonen!” verweer ik mij kleintjes. De vrouwen schieten in de lach. “Sinds wanneer bepaal jij dat. Mond houden en liggen.” Martha pakt me in de nek en drukt me op de grond. “Nee, nee niet doen!” Maar tegen een overmacht van drie vrouwen kan ik niet veel doen. Binnen de kortste keren lig ik op de grond met Martha en Diane op me. Ik voel hoe Daphne mijn luier los maakt. Dan dwingen ze me om te gaan staan en me te bukken. Wat volgt is een pak slaag voor mijn billen. Niet met de hand maar met een plak. Ik dans van de pijn en probeer de slagen te ontwijken. Tranen lopen over mijn wangen als de deur opengaat en Linda en Birgit binnen komen.

“Wat is hier aan de hand?”hoor ik Birgit vragen. Martha vertelt dat ze me wilden verschonen en dat ik me verzette. “Krijg je de handen nog aan vol. Een opstandig typetje!” Ik zit op mijn knieën nog na te snotteren. Hoor Linda zeggen dat het reuze meevalt. “Hij is zelfs lief geweest! Heb hem n.l. verboden dat niemand anders dan alleen ik aan zijn luier mag komen.!” Ze is naar mij toegelopen en drukt mijn hoofd tegen haar schoot aan terwijl ze me troostend over mijn haar streelt. “Maar ja het is wel beter als we hier zijn om ook naar de andere Meesteressen te luisteren! Birgit, Martha en Diane helpen mij zo goed dat ik hun mijn slaafje best toevertrouw!” Ze pakt me bij de kin en dwingt me haar aan te kijken. “Begrepen!” Na mijn bevestiging krijgt Daphne de opdracht mij een schone luier om te doen. Nu pas zie ik dat Linda zich heeft omgekleed. Ze draagt het van mij gekregen rokje en daaronder draagt ze laarzen die ze waarschijnlijk van Birgit heeft geleend. Ze ziet er adembenemend uit. Daphne heeft de strips dicht geplakt. Ik word op mijn luier na verder geheel uitgekleed en weer in de hoek gezet. Martha, Diane en Daphne kleden zich om en nemen afscheid. Ik hoor hoe de buitendeur in het slot valt. We zijn nu nog met ons drieën.

Birgit en Linda doen zich te goed doen aan een sapje. Ondertussen vraagt Birgit nogmaals aan Linda hoe haar dag was geweest. Linda omschrijft met name de “spelvormen” uitgebreid. Hoe ik het door mij verafschuwde deel heb ondergaan. “Lijkt erop dat je er een gehoorzaam slaafje aan gaat krijgen!” “Zullen we hem een rondleiding geven? Kun je een beetje aftasten wat bij jullie past!” Linda vindt het een goed idee. “Werni kom hier en ga met je handjes op de rug voor ons staan.” Ik ga zoals opgedragen voor de bank staan. Ik voel me net een klein kind zo met de handen op de rug en alleen gekleed in een luier. Ik kleur en buig mijn hoofd. Birgit lacht: “Voor iemand zonder ervaring heb je het al aardig voor elkaar Linda!” Linda kijkt haar zus niet begrijpend aan. “Hoe je speeltje helemaal te koop loopt met het kind in de man! Zie hem lief daar staan!” De goedkeurende blikken maken me nog meer verlegen.

Linda staat op en pakt een halsband die ze me om doet. Daaraan bevestigt ze een ketting. Birgit had de kamer even verlaten. “Ik wil dat je van angst in je broek plast wanneer Birgit je streng toespreekt. Begrepen!” Linda kijkt me strak aan. Ik knik instemmend. “Zullen we?” Birgit staat in de deuropening en gaat ons voor. Linda volgt en ik heb geen keus. Gedwongen volgzaam loop ik achter hun aan. We gaan een kamer in. Er brand alleen sfeerverlichting. Ik zie een kruis en een soort leren hangmat. Aan de muur hangen diverse soorten zwepen en andere werktuigen voor de Meesteressen. Birgit sommeert mij om onder een balk te gaan staan. Ze geeft Linda een paar leren enkelboeien die ze direct bevestigt. Birgit bevestigt in de tussen tijd een paar polsboeien.

Ik moet mijn benen spreiden. D.m.v. kettingen worden die aan ogen in de grond bevestigd. Birgit laat ondertussen een balk zakken die met kettingen aan het plafond vast zit. Mijn polsen worden aan de balk gekoppeld waarnaar deze weer omhoog getrokken wordt. Wanneer ik nog net kan staan zet ze de ketting vast. De ketting van de halsband wordt weggehaald. Birgit gaat uitdagend voor me staan. Streelt mijn borst en door mijn haar. Dan glijden haar handen naar mijn tepels. Eerst masseert ze de tepels zacht maar onverwachts knijpt ze er hard in. Ik slaak een kreet. Birgit lacht gemeen. “Niet zo aanstellen jochie! Dit is pas het begin. Ik ga Linda mogelijkheden laten zien en jij bent ons proefkonijn. Je weet wanneer je het niet wilt hebben wat de codes zijn! Ik duldt echter geen aanstellerij! Goed begrepen!”

Als dit een spel is dan neemt ze haar rol wel serieus. Haar stem klinkt heel kordaat en haar blik is streng. Ik voel angst kriebels in mijn buik. Kwam in mijn fantasie nooit verder dan gekleineerd te worden en billenkoek te krijgen. Sta nu in een heus sm huis waar vele mogelijkheden voor spelen aanwezig zijn. Ik voel de angst in me opkomen en herinner me de opdracht die Linda me heeft gegeven. Ik laat haast van zelf mijn plas lopen en voel hoe de luier warm en zwaar wordt. “Ach kijk nou toch! Hij pist van angst in zijn luier!” Sadistisch knijpt Birgit in mij kruis. “Je moet niet denken dat je met het kleine kind uithangen mij milder kunt stemmen broekpisser!”

“Au” reageer ik wanneer ze in mijn ballen knijpt. “Ha, ha, ha hoe kan dat nou. Je hebt helemaal geen ballen ventje!” Ze doet een stapje terug. Linda komt naar me toe en kust me op mijn wang. “Heeft ze je pijn gedaan?” Zonder mijn antwoord af te wachten glijden haar lippen via mijn hals en borst naar één van mijn tepels. Ze zuigt er aan en wanneer de tepel hard is bijt ze er gemeen in. Ik schrik en een kreet ontsnapt uit mijn keel. Tot grote hilariteit van de zussen. Birgit heeft een paar zwepen van de wand gehaald en laat deze aan Linda zien. Met deze kun je de huid mooi mee opkleuren. Wordt dan mooi rood na een poosje zijn de sporen weer verdwenen. Ideaal voor slaafjes die het geheim moeten houden voor thuis. Dat kan ook met deze en die. Voor het wat zwaardere werk hebben we deze zwepen in huis. Die laten striemen na die na ongeveer drie dagen niet meer zichtbaar zijn. Voor de hele stoute jongens hebben we deze. Ze laat een angstaanjagende zweep zie en horen. Ik huiver er van. Linda heeft die in haar hand genomen en kijkt me aan. Ze moet de angst in mijn ogen zien maar lacht gemeen. Ze komt op mij af en legt de zweep in mijn nek en pakt de zeep aan beide kanten vast. Zo trekt ze mijn hoofd naar haar toe.

Ze kijkt me spottend aan. Haar gezicht is nog geen 10 cm van me verwijdert. “Zal ik deze eens op je rug uitproberen?” Het angstzweet breekt me uit. “Nee alsjeblieft niet. Genade alsjeblieft!” Smeek ik direct gevolgd door een kreet. Birgit sloeg me met een zweep op mij rug. Niet hard maar de schrik doet me reageren. “Wat ben je vergeten slaafje?” hoor ik haar stem achter me. Ik ben me van geen kwaad bewust. Kijk Linda vragend aan. “Hier heb je de zweep en straf hem maar Meesteres Linda!” Nu snap ik het en zeg gauw “Genade Meesteres Linda!” Ik krijg spottend de complimenten voor mijn snelle begrip maar het was te laat om mijn straf te ontlopen.

“Probeer deze drie maar eens uit. Kijk welke je het fijnste vind. Je kunt het beste zo gaan staan dan heb je een goed bereik.!” Linda wordt uitgebreid geïnstrueerd terwijl ik lijdzaam sta te wachten op mijn straf. Dan voel ik de eerste klappen op mijn rug vallen. “Mag best wat harder!”moedigt Birgit Linda aan. Het voelt meer vernederend aan dan dat het pijn doet. Na verloop van tijd begint mijn rug te gloeien. “Zo dat lijkt me voorlopig genoeg!” De dames komen weer voor me staan en monsteren mijn gezicht. Dan laten ze de balk zakken en maken me los, ook worden de kettingen aan mijn enkels verwijderd. “Kruip achter ons aan!” Ik kruip naar een hoek toe waar een zitje is geplaatst. Geknield op handen en voeten moet ik voor ze gaan zitten. Linda en Birgit maken gebruik van mijn rug om hun vermoeide benen te laten rusten. Ondertussen wordt Linda geïnstrueerd over de mogelijkheden die deze kamer biedt. Lijfstraffen, bondages etc.. Linda ziet uitgebreide bondages niet zo zitten. Zoals vannacht op bed vond ze wel leuk. In tegenstelling tot Birgit. Bondages is één van haar specialiteiten.

“Misschien kan ik je slaafje wel eens lenen. Als jij dat tenminste goed vindt?” “Lieve zus. Ik ontvang zoveel van je dat ik al lang blij ben dat ik wat voor jou kan betekenen. Ik deel mijn slaafje graag met je. Doe met hem wat je wilt!” Verbaasd hoor ik het aan. Ik hoor hoe de zussen elkaar knuffelen. “Is er nog iet in deze kamer dat je wilt uitproberen?” “Zeker de bok in combinatie met de plakken en het rietje vind ik opwindend! Heerlijk die machteloze kont straffen!” De benen zijn tijdens de knuffel al van mijn rug gehaald. Ik moet gaan staan en Linda verwijdert mijn luier. Met een natte doek wordt mijn kruis en billen gewassen. Linda knijpt in mijn billen. “Kom over de bok liggen” Mijn polsen en enkels worden aan de bok vastgemaakt. Ik kan geen kant op terwijl mijn kont uitnodigend als een schietschijf de dames toe lacht. Birgit doet me een blinddoek voor. Dat maakt het nog spannender. Ik hoor hoe er voorwerpen van de muur worden gehaald en Birgit op zachte toon Linda aanwijzingen geeft.

Het geklik van de laarzen verraadt dat ze naar me toekomen. Ik voel hoe twee paar handen mijn billen strelen. Dan begint de straf. Afwisselend voel ik hoe mijn billen geteisterd worden door een plak en dan weer een rietje. Tussendoor aaien ze mijn billen en bewerken ze het met iets zachts. Een plumeau of zoiets. Ik probeer me zolang mogelijk in te houden. Maar met name de slagen met het rietje deden flink pijn. Ik voel de tranen in mijn ogen opwellen. Plotseling wordt de blinddoek weggetrokken en kijk ik in de ogen van Linda terwijl Birgit met de plumeau mijn geteisterde kont streelt. Linda kust me vol op de mond en komt weer overeind. Ze houdt me het rietje voor de mond. “Kus het!” Gehoorzaam kus ik het stokje. Linda gaat weer achter me staan. “De finale!” hoor ik Birgit lachend zeggen. Om beurten teisteren plak en rietje mijn kont. Het wordt me nu snel te veel. Tranen rollen over mijn wangen wanneer ik om genade smeek. Helaas ben ik vergeten netjes met twee woorden te smeken en krijg ik nog een paar extra klappen. De boeien worden losgemaakt. Met betraande ogen sta ik als een klein jochie over mijn geteisterde billen te wrijven. “Dat vind ik nou zo’n opwindend gezicht!” hoor ik Linda zeggen.

“Vooruit jochie!” Birgit pakt me in mijn nek en dwingt me voor Linda te knielen. “Behaag met je tong je Meesteres!” Linda doet haar rok omhoog en ik trek haar slipje naar beneden. Haar mooi geschoren spleetje is al flink nat. Ik druk mijn gezicht in haar kruis en begin haar schaamlippen te likken. Linda steunt tegen de bok. Ze wordt opgewondener en slingert haar benen rond mijn nek. Vol overgave bezorg ik haar een wervelend orgasme.

Birgit trekt me weg en wast mijn gezicht. Ze kijkt Linda minzaam aan. “Over opwindend gezicht gesproken!” lacht ze terwijl haar hand over Linda’s hoofd glijdt. “Vooruit schatje kniel voor Birgit!” beveelt nu Linda mij. “Behaag ook je tweede Meesteres!” Nadat Birgit haar rok omhoog heeft gedaan. Trek ik ook haar slip uit. Deze is inderdaad al vochtig. Ook nu geef ik me totaal over aan mijn opdracht. Ben mijn gloeiende kont vergeten en breng na verloop van tijd ook Birgit naar een hoogtepunt. De opwinding heeft ook mij te pakken. Mijn kloppend lid prijkt statig in de lucht.

“Tijd voor de volgende kamer. Straks bevuilt hij de vloer hier nog!” De dames hebben zich weer gefatsoeneerd en nemen me mee naar de gang. We gaan een trap op naar boven. De deur van de badkamer en een soort dokterskamer staan open. Birgit opent een gesloten deur en duwt mij naar binnen. Tot mijn verbazing stap ik in een babykamer. Er staat een grote wieg en een grote commode. De muren zijn behangen met babykamerbehang. “Ga op de commode liggen!” De commode is zo groot dat ik er goed op pas. “Zo hier slaap jij vannacht lieve baby!” Ze doen me een luier om en plasticbroek aan. Natuurlijk wordt eerst mijn brandende kont in de zalf gezet. Mijn stijve penis wordt genegeerd. Ik krijg een muts op, pyjama en wanten aan. Ik zie er uit als een echte baby. Als ik in de wieg lig wordt er een muziekdoos aangezet. “Slaap lekker liefje van ons. Droom maar fijn van alle leuke dingen die jij nog voor ons gaat doen!” Ze kussen me uitgebreid op de mond. Dan stopt Linda een speen in mijn mond en geeft me de opdracht de hele nacht de speen in te houden. Het nachtlichtje laten ze branden als ze de kamer verlaten.

Ik heb een uur zo gelegen. Kan de slaap niet vatten. Vraag me af waar mijn Meesteressen zijn. Ben ik alleen in dit huis? . “Opstaan we gaan naar huis!” Onverwacht wordt de deur geopend en het licht aangedaan Birgit heeft zich omgekleed en heeft weer haar “burger”kloffie aan. Ik sta op en moet hun volgen. Ik merk dat Birgit de lichten boven uit doet. Ze sluit de tussendeur van de hal en opent de voordeur. Angstig kijk ik Linda aan. Ik hoef toch niet als een baby over straat. Birgit roept dat ik kan komen. Ze heeft de deur van de auto al open staan. Vlug stap ik in. Linda sluit de voordeur en gaat voorin zitten. Zonder een woord te zeggen rijden we naar huis. Gelukkig is het rustig op straat en zijn de ramen van getint glas. “Als we maar niet worden aangehouden!”flitst het door mijn hoofd. Maar zonder incidenten komen we thuis. Als Linda de voordeur heeft geopend word ik gesommeerd om snel de auto te verlaten en naar binnen te gaan.

In de kamer wordt ik uitgekleed. Ik krijg complimenten omdat ik nog droog ben. In de badkamer word ik gewassen daarna moet ik naakt op bed gaan liggen. Na een kwartiertje gaat de slaapkamer deur open en betreden Linda en Birgit de ruimte. Ze zijn gekleed in pikante lingerie. Ik hap naar adem. Linda stapt over me heen en gaat rechts van me liggen terwijl Birgit links plaats neemt. Linda kust me op de mond terwijl Birgit op mijn tepels zuigt en met haar hand over mijn buik wrijft. “We vinden je alle twee leuker dan leuk en hebben besloten om je samen in te lijven. Hoe vind je dat?” Ik beken dat ik me vereerd voel en voor beide dames veel voel. Vindt het alleen vreemd om een relatie met twee vrouwen te hebben. “Went wel hoor! We bouwen het de komende weken op en zien wel of het brengt wat we er van verwachten! Akkoord”

Natuurlijk ga ik akkoord. Om het te vieren liggen we al snel met z’n drieën te vrijen. Mijn geslachtsdeel wordt afgebonden om te voorkomen dat ik te snel klaar kom. Heb nu immers de verantwoordelijkheid voor twee vrouwen. Het wordt een lange onvergetelijke nacht. Als tegen de ochtendstond de vrouwen in mijn armen liggen te slapen observeer ik met liefde hun ontspannen gezichten. . Ze lijken nu zo kwetsbaar en teer. Ook mooi om te zien. Ik besef me dat ik me in een groot avontuur heb gestort. Weet niet hoe het af gaat lopen. Ik kus Linda en Birgit teder op het hoofd. Een zacht gemormel is hun reactie. Dan sluit ik mijn ogen en val in slaap.

 

[DL_Michel]

Idd het laatste stukje miste.
Dit probleem is nu opgelost, Bedankt voor de tip.
Eerder was me dat niet opgevallen.

 

[Galambok]

Een SUPER (mooi) verhaal!!! !1

 

[Babydre]

Prima verhaal !1

 

[plassertje]

Zeer leuk verhaal;Wil wel in Werni zijn plaats zijn...Moest er een dame(s) zich geroepen voelen; Graag ;-)