Deel 1: Genieten van het moment
Daar lig ik dan op bed, een 29 jarige jongen met een luier aan met vanvoor een grote "baby" sticker geplakt. Achteraf zal ik pas weten of ik de juiste keuze heb gemaakt...
Eva kwam de kamer binnen gewandeld met een papfles in haar handen. "Kijk eens wat ik heb voor jou, kleine jongen" zei ze op een toontje waar ik niet goed mee wist wat te doen. Zei ze dit nu om mij een beetje te vernederen of ging ze mee op in de het feit dat ze nu wist dat ik eigenlijk diep van binnen altijd al een kleine jongen wilde zijn.
Ze zette de papfles even op een nachtkastje, pakte mijn lichtblauw slabbetje uit mijn lade waar al mijn babyspulletjes verstopt lagen en legde een dubbele knoop in de koordjes zodat ik het zelf niet gemakkelijk kon los maken.
Ze ging met haar rug regen de achterkant van het bed en de muur zitten, spreide haar benen een beetje en ze maande mij aan om zoals ik altijd al wou op haar schootje te komen zitten.
Van dit moment had ik altijd gedroomd. Eindelijk van de fles mogen drinken vanop de schoot van mijn vriendin. Dus ik legde mij geluierde poep tussen haar beden en ging met mijn hoofde tegen haar schouder aanliggen. Nog geen seconde later stopte Eva de speen van de fles in mijn mond en kon ik niet anders meer doen dan zachtjes de warme melk uit de fles zuigen.
Ik deed mijn ogen zachtjes toe en ze zag dat ik helemaal aan het genieten was van dit moment. Met haar andere hand legde ze mij stevig tegen haar aan.
"Dit is toch wat je wou he, terug een klein jongetje zijn?" zei ze zachtjes tegen mij.
Ik kon niet anders dan knikken want ik was nog volop bezig met te genieten van mijn warme fles melk.
"Ik ben blij dat je eindelijk tegen mij hebt gezegd dat je graag terug klein wil zijn. Ik voelde al een tijdje dat je met iets zat en dat je mij iets wou vertellen." ging ze verder terwijl ik toch al de drie vierde van mijn fles had leeggedronken. "Ik had wel nooit verwacht dat het dit zou zijn."
Toen mijn flesje leeg was begon ik aandrang te krijgen om mijn eerste plasje te doen in mijn luier terwijl Eva er bij was. Ik heb stiekem wel vaker een luier gedragen zonder dat zij het wist en daar een plasje in gedaan. Maar nu was zij er bij. Ik begon toch wel schrik te krijgen en ook Eva merkte dat er iets scheelde.
"Wat is mijn kleine lieve schat?" vroeg ze aan mij terwijl ze mij van haar schoot af liet gaan.
"Ik moet pipi doen" zei ik op een heel bang toontje.
"Wel" zei ze "dan zijn we nu op een kruispuntje geraakt waarop er een keuze gemaakt gaat moeten worden. Jij kan kiezen hoe we verder willen gaan in dit gebeuren. Ofwel doe je een plasje in je luier maar geef je duidelijk aan aan mij dat ik je voortaan vanaf dat moment moet behandelen als een kleine jongen, ofwel doen we je luier uit, ga je mooi op toilet en vergeten we dat dit allemaal gebeurd is. De keuze is aan jou."
Daar stond ik dan met een hardverscheurende keuze, ofwel een plasje doen in mijn luier maar dan weet ik niet wat ze allemaal van plan is, of gewoon naar het toilet gaan en mijn verlangens voor eens en voor altijd aan de kant zetten.
"Ik zie dat je het heel moeilijk hebt met een keuze te maken precies" zei Eva tegen mij terwijl ze met haar hand door mijn haar streelde.
"Ik zal eventjes naar onder gaan, want ik hoor dat het wasmachine klaar is. Als ik terug kom en ik zei dat je een natte luier hebt, dan weet ik welke keuze je gemaakt hebt", en ze ging naar onder toe.
Daar stond ik dan, heel alleen op de kamer. Alleen een luier en mijn slabbetje nog aan. Ik keek in de grote spiegel van de kast en zag een volwassen jongen staan met alleen een luier aan en een blauw slabbetje rond zijn nek. Ik was nog nooit zo onzeker. Allerlei gedachten spookte door mijn hoofd. Wat kon er gebeuren als ik toch een plasje zou doen in mijn luier? Zou ze iets vertellen aan mijn vrienden? Zou ze mij verlaten? Waarom moest het zo verlopen dacht ik in mijn eigen.
Ik hoorde haar de trap terug opkomen en moest een beslissing nemen. Luiers of geen luiers? Een keuze die mijn verdere toekomst zou bepalen.
Eva kwam de kamer terug binnen, zag mij voor de spiegel staan met mijn rug naar haar toe. Ze legde haar hand op mijn schouders en vroeg "En? Heb je een keuze gemaakt?"
Ik draaide mij om, haar ogen keken direct naar onder om te zien of mijn luier nat was of niet. Ze legde voor de zekerheid ook haar hand op mijn luier om te voelen of ze warm was of niet.
"Oh wat merk ik" zei ze tegen mij "mijn kleine jongen heeft in zijn broekje gedaan?"
Ik had voor mij zelf de beslissing genomen om toch maar in mijn luier te plassen. Ik kon de gedachte van luiers en andere babyspulletjes maar niet los laten.
"Niet erg hoor!" zei Eva op een heel lief toontje tegen mij, "Hele kleine jongetjes doen nu eenmaal nog in hun broekje. Jij bent duidelijk nog niet klaar om een grote jongen te zijn. Kom laten we die natte luier maar van je afdoen en jou eens helemaal klaar maken voor een nieuw begin."
Ik wist niet goed wat te verwachten nu. Zou mijn leven nu helemaal veranderen nu ik in mijn luier had geplast?
Daar lig ik dan op bed, een 29 jarige jongen met een luier aan met vanvoor een grote "baby" sticker geplakt. Achteraf zal ik pas weten of ik de juiste keuze heb gemaakt...
Eva kwam de kamer binnen gewandeld met een papfles in haar handen. "Kijk eens wat ik heb voor jou, kleine jongen" zei ze op een toontje waar ik niet goed mee wist wat te doen. Zei ze dit nu om mij een beetje te vernederen of ging ze mee op in de het feit dat ze nu wist dat ik eigenlijk diep van binnen altijd al een kleine jongen wilde zijn.
Ze zette de papfles even op een nachtkastje, pakte mijn lichtblauw slabbetje uit mijn lade waar al mijn babyspulletjes verstopt lagen en legde een dubbele knoop in de koordjes zodat ik het zelf niet gemakkelijk kon los maken.
Ze ging met haar rug regen de achterkant van het bed en de muur zitten, spreide haar benen een beetje en ze maande mij aan om zoals ik altijd al wou op haar schootje te komen zitten.
Van dit moment had ik altijd gedroomd. Eindelijk van de fles mogen drinken vanop de schoot van mijn vriendin. Dus ik legde mij geluierde poep tussen haar beden en ging met mijn hoofde tegen haar schouder aanliggen. Nog geen seconde later stopte Eva de speen van de fles in mijn mond en kon ik niet anders meer doen dan zachtjes de warme melk uit de fles zuigen.
Ik deed mijn ogen zachtjes toe en ze zag dat ik helemaal aan het genieten was van dit moment. Met haar andere hand legde ze mij stevig tegen haar aan.
"Dit is toch wat je wou he, terug een klein jongetje zijn?" zei ze zachtjes tegen mij.
Ik kon niet anders dan knikken want ik was nog volop bezig met te genieten van mijn warme fles melk.
"Ik ben blij dat je eindelijk tegen mij hebt gezegd dat je graag terug klein wil zijn. Ik voelde al een tijdje dat je met iets zat en dat je mij iets wou vertellen." ging ze verder terwijl ik toch al de drie vierde van mijn fles had leeggedronken. "Ik had wel nooit verwacht dat het dit zou zijn."
Toen mijn flesje leeg was begon ik aandrang te krijgen om mijn eerste plasje te doen in mijn luier terwijl Eva er bij was. Ik heb stiekem wel vaker een luier gedragen zonder dat zij het wist en daar een plasje in gedaan. Maar nu was zij er bij. Ik begon toch wel schrik te krijgen en ook Eva merkte dat er iets scheelde.
"Wat is mijn kleine lieve schat?" vroeg ze aan mij terwijl ze mij van haar schoot af liet gaan.
"Ik moet pipi doen" zei ik op een heel bang toontje.
"Wel" zei ze "dan zijn we nu op een kruispuntje geraakt waarop er een keuze gemaakt gaat moeten worden. Jij kan kiezen hoe we verder willen gaan in dit gebeuren. Ofwel doe je een plasje in je luier maar geef je duidelijk aan aan mij dat ik je voortaan vanaf dat moment moet behandelen als een kleine jongen, ofwel doen we je luier uit, ga je mooi op toilet en vergeten we dat dit allemaal gebeurd is. De keuze is aan jou."
Daar stond ik dan met een hardverscheurende keuze, ofwel een plasje doen in mijn luier maar dan weet ik niet wat ze allemaal van plan is, of gewoon naar het toilet gaan en mijn verlangens voor eens en voor altijd aan de kant zetten.
"Ik zie dat je het heel moeilijk hebt met een keuze te maken precies" zei Eva tegen mij terwijl ze met haar hand door mijn haar streelde.
"Ik zal eventjes naar onder gaan, want ik hoor dat het wasmachine klaar is. Als ik terug kom en ik zei dat je een natte luier hebt, dan weet ik welke keuze je gemaakt hebt", en ze ging naar onder toe.
Daar stond ik dan, heel alleen op de kamer. Alleen een luier en mijn slabbetje nog aan. Ik keek in de grote spiegel van de kast en zag een volwassen jongen staan met alleen een luier aan en een blauw slabbetje rond zijn nek. Ik was nog nooit zo onzeker. Allerlei gedachten spookte door mijn hoofd. Wat kon er gebeuren als ik toch een plasje zou doen in mijn luier? Zou ze iets vertellen aan mijn vrienden? Zou ze mij verlaten? Waarom moest het zo verlopen dacht ik in mijn eigen.
Ik hoorde haar de trap terug opkomen en moest een beslissing nemen. Luiers of geen luiers? Een keuze die mijn verdere toekomst zou bepalen.
Eva kwam de kamer terug binnen, zag mij voor de spiegel staan met mijn rug naar haar toe. Ze legde haar hand op mijn schouders en vroeg "En? Heb je een keuze gemaakt?"
Ik draaide mij om, haar ogen keken direct naar onder om te zien of mijn luier nat was of niet. Ze legde voor de zekerheid ook haar hand op mijn luier om te voelen of ze warm was of niet.
"Oh wat merk ik" zei ze tegen mij "mijn kleine jongen heeft in zijn broekje gedaan?"
Ik had voor mij zelf de beslissing genomen om toch maar in mijn luier te plassen. Ik kon de gedachte van luiers en andere babyspulletjes maar niet los laten.
"Niet erg hoor!" zei Eva op een heel lief toontje tegen mij, "Hele kleine jongetjes doen nu eenmaal nog in hun broekje. Jij bent duidelijk nog niet klaar om een grote jongen te zijn. Kom laten we die natte luier maar van je afdoen en jou eens helemaal klaar maken voor een nieuw begin."
Ik wist niet goed wat te verwachten nu. Zou mijn leven nu helemaal veranderen nu ik in mijn luier had geplast?
