Nog niet klaar De Lerares

soggybottom

soggybottom

Toplid
Hoofdstuk 1: Het Proefwerk
Het is 08:00 stipt als ik wakker word gemaakt door mijn moeder.
Shit, ik heb me verslapen.
Aan de strenge gezichtsuitdrukking van mijn moeder kan ik aflezen dat zij hier niet blij mee is.
En dat neem ik haar niet kwalijk gezien ik vandaag een belangrijk Nederands proefwerk moet maken die over een half uur begint.
Ze blijft nog even rond hangen om te garanderen dat ik mijn bed uit kom, waarna ze vervolgens na nog eenmaal afkeurend met haar hoofd te schudden mijn kamer verlaat.
Als ze de kamer uit is trek ik voorzichtig de dekens van mijn lichaam af en ik werp een blik op mijn kruis.
Ik ben weer eens nat wakker geworden.
Het is niet de eerste keer en het zal ook zeker niet de laatste keer zijn dat dit gebeurd is, zolang ik mij kan herinneren plas ik eigenlijk al in bed.
Mijn moeder heeft bij mij van kinds af aan al van alles geprobeerd om dit probleem aan te kaarten en trok daarbij van alles uit de kast; speciale plaswekkers, mijn vloeistof inname monitoren, mij belonen voor droge nachten noem maar op maar dat alles zonder resultaat.
Ten einde raad heeft ze zich maar bij mijn probleem neergelegd en is het tot stand gekomen dat ik 's nachts luiers draag om in ieder geval mijn bed droog te houden.
Het is bij mij thuis de normaalste zaak van de wereld dat er in de badkamer een emmer staat voor mijn natte luiers en in mijn kledingkast bevindt zich een behoorlijke voorraad aan pakken tena slip maxi.
Ik kijk nog even sip naar de blauwe indicatielijn wanneer het tot me doordringt dat ik me nu toch écht moet haasten als ik op tijd op school wil zijn.
Dit proefwerk MOET ik gewoon maken, het is een belangrijke SE en ik heb op mijn inhaalmoment van deze periode al een andere toets staan.
Ik kleed me als een speer aan, ik poets nog mijn tanden en dan stap ik op mijn fiets en begin ik als een malloot te trappen.
Als ik snel fiets zou ik het misschien nog net redden om op tijd in mijn lokaal te zijn.

Ik ben behoorlijk buiten adem en al aardig wat straten verderop wanneer de realisatie ineens binnekomt; ik heb mijn luier nog om.
Ik baal hier enorm van, hoe had ik nou zo stom kunnen zijn?
Omkeren en mezelf thuis nog snel van een onderbroek voorzien is geen optie want dan zal ik vast en zeker te laat komen,
Nadat ik het even heb kunnen verwerken kom ik tot de conclusie dat het nu al is gebeurd en ik moet roeien met de riemen die ik heb.
Iedereen zal straks wel vooral op hun toets gefocust zijn dus ik betwijfel dat het mensen gaat opvallen dat mijn kon t er vandaag wat voller uit ziet.
Eenmaal aangekomen op school ren ik snel de trappen op, en doe ik de deur van mijn lokaal open.
Ik word bij entree begroet door mevrouw Hijmans, mijn docente Nederlands.
Mevrouw Hijmans was op haar 16e al klaar met de havo, waarna zij spoedig is begonnen met studeren en nu als 22 jarige docente hier voor de klas staat.
Ze is geliefd hier op school vanwege haar warme persoonlijkheid en buiten dat om is ze een prachtige vrouw.
Al sinds ze mij les geeft heb ik gemerkt dat ik nogal verlegen word van haar aanwezigheid, wat in tegenstelling tot mijn bedplassen een probleem is waar de meeste jongens in deze klas wel last van zal hebben.
''Je bent te laat Max'' is wat ik haar hoor zeggen.
Ze probeert streng te klinken maar ze valt door de mand vanwege haar zachte toon.
''Ja het spijt me mevrouw, ik heb me verslapen'' is wat ik reageer.
Ze rolt speels met haar ogen en zegt dat ik maar snel moet gaan zitten als ik mijn proefwerk nog wil maken.

Het is 50 minuten verder en ik heb best een goed gevoel over mijn proefwerk, ik kan de meeste vragen prima beantwoorden en ik ben al bijna klaar terwijl ik nog ruim een half uur heb om het af te maken.
Er is echter in contrast tot dit wel een probleem: in alle chaos van vanmorgen ben ik ook vergeten om naar de wc te gaan.
Dat ik tijdens de toets een waterfles op de hoek van mijn tafel had staan die al snel leeg was hielp ook zeer zeker niet mee, ik moet echt dringend plassen.
Ik had er eerst wel enigzins vertrouwen in dat ik dit nog makkelijk op kon houden tot 10:00 maar die bewering werd met de minuut steeds meer getest en de druk op mijn blaas is enorm toegenomen.
Ik hoefde het nog maar 17 minuten vol te houden toen ik een scheut urine mijn luier in voelde stromen.
Met alle macht probeer ik mijn blaas aan te spannen maar het is tevergeefs; de scheutjes vormen zich al snel een straal en na verspilde moeit leeg ik mijn gehele blaas in mijn luier.
Ik raak hiervan nogal in paniek, mijn luier was al nat toen ik wakker werd dus ik weet niet zeker of deze vloedgolf er nog bij kan.
En hoe zit het met mijn klasgenoten? Zouden ze het luide gehis vanuit mijn broek gehoord hebben in dit stille lokaal?
Ik besluit dat ik zo snel mogelijk van deze luier af moet voor het geval ik lek en mijn broek nat wordt, ik kan maar beter helemaal geen ondergoed onder mijn broek hebben dan deze overvolle dikke luier.
Ik steek rap mijn hand op en ik word opgemerkt door mevrouw Hijmans die vanuit haar ooghoek mijn kant op kijkt.
''Ja wat is er Max?'' luidt het door het klaslokaal.
Ik vertel haar dat ik naar de wc moet waarna ze mij vraagt of ik het niet nog even op kan houden tot de bel gaat.
Voorzichtig schud ik nee en vervolgens gebaart ze dat ik naar de wc mag, ik sta op en neem mijn rugzak mee om de natte luier in te doen.
Ik sta op en kijk angstig om me heen, het MOET nu wel enorm opvallen wat ik onder mijn broek draag, mijn luier heeft zijn maximale capaciteit bereikt en is enorm gezwollen.
Echter word ik al snel gerustgesteld als ik opmerk dat eigenlijk niemand mijn kant op kijkt, iedereen is veel te geconcentreerd op hun proefwerk om zich bezig te houden met mij.
Na nog geen 3 stappen uit het lokaal gezet te hebben hoor ik mevrouw Hijmans achter mij aan lopen.
''Ahem, je mag best naar de wc maar die tas laat je hier hoor. Ik heb geen garantie dat jij daar niet je boeken in hebt zitten''
Tuurlijlk, hoe had ik daar niet bij stil gestaan.
Ik kan natuurlijk tijdens een proefwerk niet zomaar het lokaal uit lopen met mijn tas.
Ze kijkt me aan wanneer ik haar gezichtsuitdrukking zie veranderen, net leek ze nog enigzins geirriteerd maar nu lijkt ze eerder.. verbaasd?
Ik kijk toe terwijl ze voorzichtig de deur achter haar dicht doet.
Alhoewel ze mij daar zo net nog aankeek zie ik nu haar blik afdwalen naar mijn broek.
Haar verbaasde blik is opgelost in een glimlach en terwijl ze haar gegniffel probeert te onderdrukken doet ze een klein stapje mijn kant op.
Terwijl ze dit doet komt er een subtiele maar aangename noot van haar parfum mijn kant op en fluistert ze iets in mijn oor.
''Zeg weet je zeker dat jij naar de wc moet? Volgens mij ben je al geweest''.
 
Laatst bewerkt:
duimelot

duimelot

Superlid
Ja Max maakt het wel erg bont, fout op fout....
Hoe gaat dat verder....Zou hij een luier mee naar school krijgen? Of heeft de Mw van Nederlands nog wat bij zich?
Wat spannend!
(ik ben nu ook wel erg nat, en ik moet straks naar oefen therapie bij fysio)
Maar ik ga me toch zeker verschonen...als er niet plots iets tussen komt waardoor ik het vergeet.
Mijn fanasie slaat op hol.
 
soggybottom

soggybottom

Toplid
Hoofdstuk 2: De Verschoning

''W-wat bedoel je mevrouw?'' stamel ik uit.
''Volgens mij weet jij heel goed wat ik bedoel Max'' zegt ze terwijl ik haar ogen opnieuw naar beneden af zie dwalen.
Ik ben compleet in shock en kom moeilijk uit mijn woorden.
''Is dat waarom je je tas wilde meenemen? Zit daar een schone luier voor je in?''
Die zin verwart mij nogal, ze heeft mij immers al langer dan dit jaar in de klas dus ze zal toch wel moeten weten dat ik normaal helemaal geen luiers naar school draag?
''Nee'' zeg ik, ''overdag draag ik geen luiers, ik plas alleen in bed''
Mevrouw Hijmans moet grinniken bij die laatste opmerking, alsof het een prestatie is om 'alleen' in je bed te plassen.
''Maar waarom heb jij dan nu een luier om Max? Een hele natte luier klaarblijkelijk?''
Ik vertel haar hoe mijn ochtend verliep in de hoop dat ze zal begrijpen dat dit iets eenmaligs is.
Tot mijn verbazing lijkt ze niet echt tevreden te zijn met mijn uitleg
''Hmm, dat is allemaal best aardig maar dat verklaart nog steeds niet waarom jij net in je luier hebt geplast tijdens het maken van het proefwerk?''
Met een vuurrood hoofd vertel ik haar dat ik vanochtend niet naar de wc heb kunnen gaan en dat mijn focus nogal op het proefwerk lag, waardoor ik niet besefte dat ik beter niet zoveel water had kunnen drinken.
''En waarom vroeg je eigenlijk niet gewoon tijdens het maken van de toets of je naar de wc mocht? Dat heb je nu toch uiteindelijk alsnog gedaan''
Tja, daar had ik eigenlijk geen concreet antwoord op.
''Ik dacht dat ik het wel op kon houden..'' mompel ik.
Ze begint wederom een beetje te gniffelen en zegt vervolgens dat ze wel betere blaascontrole van iemand van mijn leeftijd verwacht had.
Ik kan niets anders doen dan naar de grond kijken terwijl ze dit zegt.
''Ik denk dat het misschien beter is als jij even naar mij toe komt nadat de rest klaar is met het proefwerk, ik verzin wel wat''

Dit gezegd te hebben begeleidt ze mij weer terug de klas in.
Ik kijk op de klok, het zal nog ongeveer een half uur duren tot mijn klasgenoten het lokaal uit zijn.
Zouden mensen het echt niet door hebben dat ik hier met een volle luier zit? Ik was enigzins overtuigd dat dit niet het geval was maar mevrouw Hijmans pikte het meteen op.
''Ach, ik zit nu op mijn plek en ik hoef niet op te staan tot iedereen het lokaal uit is dus ik heb niks om me zorgen over te maken'' denk ik.
Het lijkt wel alsof dit half uur 3 uur duurt, elke minuut wacht ik vol spanning af.
Uiteindelijk hoor ik dan toch uiteindelijk de verlossende klank van de schoolbel.
Het galmt nu nogal door het lokaal en ik probeer op te pikken of er misschien iets over mij gezegd wordt maar ik ben al snel opgelucht als ik merk dat mijn klasgenoten vooral het proefwerk aan het nabespreken zijn.
Ik zie Amber als laatste opstaan en het lokaal uitlopen wanneer ik mevrouw Hijmans ''doe die deur maar even dicht als je wilt' hoor zeggen. Amber kijkt een beetje verbaasd mijn kant op maar loopt al snel door, het is immers pauze.
''Kom maar even zitten Max'' hoor ik mevrouw Hijmans zeggen.
''Ik denk niet dat het een slim idee is om jou met plas aan je kruis en zonder ondergoed rond te laten lopen. Ik weet dat er bij de schoolarts wat incontinentie materiaal ligt dus als je mij jouw maat verteld zal ik wat voor je gaan halen''
Ik probeer haar te vertellen dat ik overdag echt geen luiers nodig heb en ik vraag of er niet wat reserve onderbroeken ergens liggen maar dit heeft geen nut, ze is al vastberaden.
Toch waardeer ik het wel enigzins dat ze zelf naar de schoolarts loopt en ik hier gewoon kan blijven wachten, ik zou het niet prettig vinden om met deze natte luier door de gangen te lopen.
Ze is al snel terug met een plastic tas waarna ik mijn hand uitreik. ''Die ga ik je niet gewoon geven hoor, jij was veel te erg aan het zeuren over je luier dus ik wil garantie dat je hem om hebt''
''Ik kan nadat ik de luier om doe wel even langskomen om het te laten zien?'' reageer ik.
Ze kijkt even aarzelend en lijkt ontevreden te zijn met dit voorstel''
''Ik denk dat het misschien beter is als ik je even vlug opfris Max, we willen niet dat je voor je 2e vak vandaag ook nog eens te laat komt.''
Dit slaat echt alles op alles. Het feit dat ik betrapt ben met een natte luier is 1 ding en dat ik nu overdag een nieuwe luier om moet is een apart gevoel maar dat mevrouw Hijmans deze bij me om gaat doen?
Dat is echt benzine over het vuur gooien.
Ik protesteer en zeg dat ik het zelf wel kan, ik ben immers 18 jaar oud en ik kan heus wel mijn eigen ondergoed aan doen, of dat nou luiers zijn doet er niet toe.
''Dacht jij niet ook dat je je plas wel op kon houden? Ik denk niet dat er veel jongens met een plasluier in dit gebouw zijn hoor''
Ik besluit dat het geen nut heeft om te protesteren en ik loop maar gewoon achter haar aan.
De lerarenkamer was blijkbaar de bestemming van deze tocht en bij aankomst houdt mevrouw Hijmans de deur voor mij open.
Het is gelukkig verder leeg hier en ik merk dat de deur op slot wordt gedaan.
''Zo, zullen we je maar eens een droge luier om doen?''

Inmiddels weet ik dat deze vraag retorisch is dus ik werk maar gewoon mee met haar instructies.
De knopen van mijn broek worden losgemaakt waarna deze rustig naar beneden wordt geschoven.
''Wow die zit wel écht vol zeg, het is een wonder dat je niet doorgelekt bent''
Ik kan wel door de grond zakken van schaamte en vermijd dan ook het oogcontact wat mevrouw Hijmans zoekt.
Er wordt gebaard dat ik op de stoffen bank hier moet liggen en ik voel de plakstrips van mijn luiers voorzichtig losgemaakt worden.
''kont omhoog''
Ik luister en voel hoe de natte luier onder mijn billen vandaan getrokken wordt.
Mevrouw Hijmans graait in de plastic tas die ze vanuit de schoolarts meegenomen heeft en ik zie al snel een bekend voorwerp.
''Dit is zo te zien een wat dikkere luier dan die je al om had maar aan de staat van je oude luier te merkenn is dat misschien maar beter''
Wederom zeg ik dat ik overdag geen luiers nodig heb maar dit gaat haar ene oor in en het andere oor uit.
Ze pakt wat natte doekjes en begint vakkundig mijn luiergebied schoon te maken.
Na even inspecteren besluit ze dat er geen plasresten meer zijn en wordt de nieuwe luier, een northshore megamax, onder mijn kont geschoven. Ik word nog met wat talkpoeder in gesmeerd en vervolgens wordt vakkundig de luier dichtgetaped.
''Zo, je kan er weer even tegen aan'' zegt ze.
Chagrijnig pak ik mijn broek op en trek ik deze over mijn luier heen, ik merk al gauw dat deze luiers dikker zijn dan mijn normale tena luiers want op het laatst moet ik een beetje springen om de broek goed aan te krijgen.
Ik besef me dat dit echt niet te verbergen valt en dat dit nog een flink tafereel wordt vandaag.
Als klap op de vuurpijl geeft mevrouw Hijmans mij een speels tikje op mijn geluierde achterwerk.
''Kom als je uit bent maar naar mijn lokaal toe, dan zullen we wel even kijken of je écht geen luiers nodig hebt overdag''.
Ik knik ter bevestiging en loop de lerarenkamer uit.
 
soggybottom

soggybottom

Toplid
Hoofdstuk 3: Betrapt
Wat denkt mevrouw Hijmans wel niet van mij?
Ik heb overdag nooit moeite met mijn plas op houden en vandaag zal geen uitzondering zijn, dat het vanochtend mis ging komt puur doordat ik me verslapen had.
Ik friemel een beetje aan mijn broek, de luier die ik om gekregen heb is duidelijk anders dan mijn nacht luiers.
Deze luiers hebben een andere buitenlaag en zijn een stuk dikker waardoor ze een massieve prop tussen mijn benen vormen.
Ik heb nog een paar minuten pauze dus ik besluit om nog snel naar de toiletten te gaan om mezelf in de spiegel te bekijken.
Vol nijd staar ik naar mijn eigen reflectie, het is zo overduidelijk dat ik een luier om heb.
Verdomme denk ik, hoe ga ik dit ooit kunnen verbergen.
Ik heb echter geen tijd om al te veel te piekeren gezien mijn wiskunde les over 3 minuten begint.
Snel haal ik nog een flesje cola uit de automaat en vervolgens loop ik door de gang.
Ditmaal kom ik wel op tijd het lokaal binnen en kan ik rustig plaats nemen zonder extra aandacht naar me toe te trekken.



De lessen die volgen verlopen vlot en inmiddels heb ik mijn laatste uur, aardrijkskunde van meneer Westerveld.
Als ik dit uur mijn luier droog weet te houden zal mevrouw Hijmans erkennen dat ze een inschattingsfout gemaakt heeft en ben ik verlost van mijn infantiele ondergoed.
Deze periode moeten wij bij aardrijkskunde een praktische opdracht doen in groepjes van 3, ik zit in het groepje van Amber en haar vriendin Lise.
Ik ken ze niet al te goed en ik ben hier puur ingedeeld omdat ik ziek was toen de groepjes gevormd werden maar Amber en Lise zijn zeker geen onaardige mensen.
Halverwege het lesuur haalt Amber een thermofles met groene thee uit haar tas en vraagt ze of ik ook wat wil.
Ik moest vanwege de cola vanochtend en wat water tussendoor al best wel wat plassen dus ik aarzelde een beetje.
Na een seconde twijfelen nam ik de thee aan, ik hoefde tenslotte toch nog maar een half uur mijn plas op te houden.

De progressie van de opdracht verloopt vlot en aan het einde van het lesuur zijn we eigenlijk al voor driekwart klaar.
Dit was beter dan we verwacht hadden, we hadden er op gerekend dat we dit weekend zeker nog wel een paar uur aan werk hadden.
Ik heb inmiddels echt enorme aandrang om te plassen dus ik ben opgelucht dat het lesuur eindelijk klaar is, ik hoefde nu alleen nog even langs mevrouw Hijmans en dan kon de luier af.
Dat is toen Amber met het voorstel kwam om nog na de les eventjes verder te werken “dan zijn we er van af en hebben we in het weekend minder schoolwerk”
Hoewel dit een goed idee is raak ik enigzins in paniek omdat ik nu wel echt nodig moet plassen.
Ik antwoord dat het prima is dat we nog even door werken maar dat ik eerst naar de wc ga.
Amber vond dit geen leuk antwoord en dringde er op aan dat we echt nog maar een kwartier nodig hadden om de opdracht af te ronden en dat een toiletbezoek wel kon wachten.
“Nou oké dan, ik ga wel als we klaar zijn” antwoord ik.
Ze glimlacht bij mijn antwoord en benoemt de kwestie nog een keer
“Of hou je het anders niet droog?”
Amber en Lise wisten dat ik een luier om heb.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
P Verhaal Klaar Strenge Lerares S 13
Similar threads
Bovenaan