nieuwkomertje
Nieuw lid
Ik heb vele verhalen inmiddels gelezen op deze site en ben zelf ook in de pen geklommen. Het is puur fictief.
Hoofdstuk 1
“Marijke ik word echt gek van haar. Dit kan zo niet langer. Kim is echt mijn grenzen aan het overschrijden, en ze doet het erom”.
Marijke kijkt op, en slaakt een diepe zucht. Het laatste waar ze nu zin in heeft, is een gesprek aangaan over haar dochter. Niet nu, niet weer. “Klaas denk je niet dat je wat overdrijft? Kom op. We hebben dit gesprek al zo vaak gehad de laatste tijd. Ik heb geen zin om er weer ruzie over te maken. Bovendien ik ga morgen weg, ik moet nog weet ik veel wat doen voor deze week, en ik wil niet ruzie maken over Kim, terwijl we elkaar zo een week niet zien.”
“Je vindt dat ik overdrijf? Marijke, kom op! Kim is 20 jaar, maar ze gedraagt zich als een verwend pubertje, en bij tijden als een kleuter. Vanaf het moment dat ze terug in huis is gekomen, is dit al bezig”.
“Ja ik vind dat je overdrijft Klaas. Kim heeft t gewoon even moeilijk nu. Haar vriendje heeft haar de bons gegeven, haar studie zit niet mee.. “
“Zit niet mee?? Als ze nou eens zou studeren, wat dacht je daar van?? Ze is slim zat. Als ze een kwart van de tijd dat ze met haar vriendinnen aan de telefoon zat, zou spenderen aan leren, zou ze cum laude haar studiepunten binnen halen..”
“Dat bedoel ik nou, overdrijven is ook een vak. Ze is jong, laat haar toch… Bovendien jij voelt je altijd al door haar bedreigd”.
“Nee nou wordt ie mooi Marijke. Hoor je wel wat je zegt? We zijn nu 2 jaar bij elkaar, en Kim was toch echt geen klein meisje meer. Mogen we een keer geluk vinden bij elkaar? Maar nee, ze doet alsof ze het alleenrecht op haar moeder heeft. Ik snap echt niet dat je dat niet ziet. En nog geen 2 maanden nadat ik hier mijn intrek neem, staat ze met haar spullen op de stoep.”
“Wat had ik dan moeten doen? Haar op de stoep laten staan? Het is mijn dochter Klaas, dat weet je. Ze is alles voor me”.
Boven horen ze voetstappen de trap afroffelen. De deur gaat met een zwaai open en Kim, stormt als een wervelwind de kamer binnen. Klaas en Marijke houden hun mond. Kim kijkt van de een naar de ander. “Gezellig is het hier weer, ik zie het al.” Ze ploft op de bank neer. “Is er thee?”
“Kim, je moeder en ik waren even in gesprek. Ik weet niet of je merkt dat je stoort…”
“Oh je wilt dat ik ga? Ik word in mijn eigen huis weggestuurd, door jou?” Kim kijkt Klaas uitdagend aan. Marijke zucht.
“Kim je overdrijft. Klaas stuurt je niet weg, hij vraagt of je niet merkt dat je stoort. Als je merkt dat je stoort, dan is het fijn als je uit eigen beweging ons even wat ruimte .. “
“Ik hoor het al, ik ben teveel. Fijn mam, je kind de deur wijzen omdat je vriendje me niet moet”.
“Dat is niet zo Kim, doe normaal, ik ben gewoon even in gesprek en dan kan je heus…”
Marijke laat haar handen met een zucht neerkomen. Ze praat al weer tegen een dichte deur, want Kim heeft de kamer al weer verlaten, de deur achter zich dicht knallend.
“Klaas wat wil je nou? Moet ik Kim dan de deur uit zetten? Dat kan je niet van me verwachten. Het is voor haar ook vreemd
om jou hier nu in huis te zien.”
“Vreemd? Marijke, hoor wat je zegt. Ze kent me nu 2 jaar. En altijd een beetje geringschattend en neerbuigend naar me. Alsof ik maar een dom automonteurtje ben. Nou ben ik wel automonteur.. “ Klaas grijnst even, en ook Marijke schiet nu in de lach “nee dom ben je niet” vult ze aan.
Klaas trekt Marijke tegen zich aan, naast zich op de bank. Hij geeft haar een dikke zoen, en ze rust even tegen zijn stevige schouder aan. Ze doet haar ogen dicht en geeft zich aan de weldadige rust over, die Klaas haar altijd weet te geven.
Klaas is nu ook een stuk rustiger en slaat haar arm om haar heen.
“Meissie ik weet dat het moeilijk is, en ik zal je nooit vragen te kiezen tussen je dochter en mij, maar ik wil wel dat er iets gaat veranderen ten opzichte van Kim. Ik heb me altijd ingehouden, dat weet je, vooral omdat we elkaar niet zoveel zagen, maar nu wonen we in 1 huis en ze werkt me op mijn zenuwen, en ik heb echt het gevoel dat ze het expres aan het doen is. Ik wil niet dat zij tussen ons in kan komen te staan, dat is 1.”
Klaas zoekt even naar woorden en valt stil.
“En twee..?” Vraagt Marijke.
“Tja hoe moet ik het zeggen. Ik heb het gevoel dat Kim niet lekker in haar vel zit, en alleen maar aan het uitdagen en klieren is, omdat ze niet weet wat ze moet. Uit met haar vriendje, studie die niet loopt, ze weet niet wat ze met jou moet en met mij. Moet ze me nu toch maar accepteren of niet. Het doet me meer denken aan een tiener in puberteit dan aan iemand van 22 jaar, sorry hoor, maar zo zie ik het. En ze wil gewoon niets van mij aannemen. Nu ze bijvoorbeeld weet dat ik de was doe, schept ze er een genoegen in om mij dwars te zitten, door overal kleding neer te gooien. Hoe kinderachtig is het, maar toch..”
“Ja dat heb ik wel gezien, ik heb haar ook gezegd dat ze gewoon op moet ruimen. Ik zal zo wel met haar gaan praten Klaas, zullen we dan nu nog even gewoon rustig zitten, alsjeblieft?”
Klaas trekt Marijke nog even naar zich toe “zo meissie, nog 1 ding. Ik weet niet of jij dat al gemerkt hebt, maar Kim heeft nog een manier gevonden om mij te zieken, tenminste zo zie ik het. Sinds ik haar 1 keer heb aangesproken op de staat van haar ondergoed ..”
“Wat heb je?” Marijke veert op. “Wat bedoel je, de staat van haar ondergoed”.
“Rustig maar. Ik bedoel: ik vond van Kim een keer een slip die zacht gezegd niet schoon was. Wellicht had ze hem langer dan een dag aan, maar toch.. Sindsdien lijkt ze me te willen uitdagen. Sinds een week vind ik haar slips in de was met duidelijke plassporen erin. De andere was ruikt er ook naar. Toen ik er wat van zei, begon ze uit te varen dat ik niet met haar zaken moest bemoeien.”
Marijke veegt een lok van haar voorhoofd.
“Nee ik had dit niet gemerkt. Ik weet niet wat ik er van denken moet Klaas. Weet je, ik ga zo nog wel even met haar praten. Jullie zijn een week alleen en ik wil wel met een gerust gevoel weggaan. Maar nu… alsjeblieft lief, ik wil nog even een beetje rust hebben, ja?”
Klaas geeft haar een kus op haar voorhoofd en trekt haar even stevig tegen zich aan. Zijn hand rust op haar dij en even kietelt hij haar. Marijke geeft een klein gilletje en kietelt hem terug. Maar daar kan hij gewoon tegen. Plagend laat hij zijn hand met een pets op haar bil neer komen. “Wat nou, prikken in de baas, jij durft…” Zo stoeien ze even en liggen dan even stil tegen elkaar aan.
Hoofdstuk 1
“Marijke ik word echt gek van haar. Dit kan zo niet langer. Kim is echt mijn grenzen aan het overschrijden, en ze doet het erom”.
Marijke kijkt op, en slaakt een diepe zucht. Het laatste waar ze nu zin in heeft, is een gesprek aangaan over haar dochter. Niet nu, niet weer. “Klaas denk je niet dat je wat overdrijft? Kom op. We hebben dit gesprek al zo vaak gehad de laatste tijd. Ik heb geen zin om er weer ruzie over te maken. Bovendien ik ga morgen weg, ik moet nog weet ik veel wat doen voor deze week, en ik wil niet ruzie maken over Kim, terwijl we elkaar zo een week niet zien.”
“Je vindt dat ik overdrijf? Marijke, kom op! Kim is 20 jaar, maar ze gedraagt zich als een verwend pubertje, en bij tijden als een kleuter. Vanaf het moment dat ze terug in huis is gekomen, is dit al bezig”.
“Ja ik vind dat je overdrijft Klaas. Kim heeft t gewoon even moeilijk nu. Haar vriendje heeft haar de bons gegeven, haar studie zit niet mee.. “
“Zit niet mee?? Als ze nou eens zou studeren, wat dacht je daar van?? Ze is slim zat. Als ze een kwart van de tijd dat ze met haar vriendinnen aan de telefoon zat, zou spenderen aan leren, zou ze cum laude haar studiepunten binnen halen..”
“Dat bedoel ik nou, overdrijven is ook een vak. Ze is jong, laat haar toch… Bovendien jij voelt je altijd al door haar bedreigd”.
“Nee nou wordt ie mooi Marijke. Hoor je wel wat je zegt? We zijn nu 2 jaar bij elkaar, en Kim was toch echt geen klein meisje meer. Mogen we een keer geluk vinden bij elkaar? Maar nee, ze doet alsof ze het alleenrecht op haar moeder heeft. Ik snap echt niet dat je dat niet ziet. En nog geen 2 maanden nadat ik hier mijn intrek neem, staat ze met haar spullen op de stoep.”
“Wat had ik dan moeten doen? Haar op de stoep laten staan? Het is mijn dochter Klaas, dat weet je. Ze is alles voor me”.
Boven horen ze voetstappen de trap afroffelen. De deur gaat met een zwaai open en Kim, stormt als een wervelwind de kamer binnen. Klaas en Marijke houden hun mond. Kim kijkt van de een naar de ander. “Gezellig is het hier weer, ik zie het al.” Ze ploft op de bank neer. “Is er thee?”
“Kim, je moeder en ik waren even in gesprek. Ik weet niet of je merkt dat je stoort…”
“Oh je wilt dat ik ga? Ik word in mijn eigen huis weggestuurd, door jou?” Kim kijkt Klaas uitdagend aan. Marijke zucht.
“Kim je overdrijft. Klaas stuurt je niet weg, hij vraagt of je niet merkt dat je stoort. Als je merkt dat je stoort, dan is het fijn als je uit eigen beweging ons even wat ruimte .. “
“Ik hoor het al, ik ben teveel. Fijn mam, je kind de deur wijzen omdat je vriendje me niet moet”.
“Dat is niet zo Kim, doe normaal, ik ben gewoon even in gesprek en dan kan je heus…”
Marijke laat haar handen met een zucht neerkomen. Ze praat al weer tegen een dichte deur, want Kim heeft de kamer al weer verlaten, de deur achter zich dicht knallend.
“Klaas wat wil je nou? Moet ik Kim dan de deur uit zetten? Dat kan je niet van me verwachten. Het is voor haar ook vreemd
om jou hier nu in huis te zien.”
“Vreemd? Marijke, hoor wat je zegt. Ze kent me nu 2 jaar. En altijd een beetje geringschattend en neerbuigend naar me. Alsof ik maar een dom automonteurtje ben. Nou ben ik wel automonteur.. “ Klaas grijnst even, en ook Marijke schiet nu in de lach “nee dom ben je niet” vult ze aan.
Klaas trekt Marijke tegen zich aan, naast zich op de bank. Hij geeft haar een dikke zoen, en ze rust even tegen zijn stevige schouder aan. Ze doet haar ogen dicht en geeft zich aan de weldadige rust over, die Klaas haar altijd weet te geven.
Klaas is nu ook een stuk rustiger en slaat haar arm om haar heen.
“Meissie ik weet dat het moeilijk is, en ik zal je nooit vragen te kiezen tussen je dochter en mij, maar ik wil wel dat er iets gaat veranderen ten opzichte van Kim. Ik heb me altijd ingehouden, dat weet je, vooral omdat we elkaar niet zoveel zagen, maar nu wonen we in 1 huis en ze werkt me op mijn zenuwen, en ik heb echt het gevoel dat ze het expres aan het doen is. Ik wil niet dat zij tussen ons in kan komen te staan, dat is 1.”
Klaas zoekt even naar woorden en valt stil.
“En twee..?” Vraagt Marijke.
“Tja hoe moet ik het zeggen. Ik heb het gevoel dat Kim niet lekker in haar vel zit, en alleen maar aan het uitdagen en klieren is, omdat ze niet weet wat ze moet. Uit met haar vriendje, studie die niet loopt, ze weet niet wat ze met jou moet en met mij. Moet ze me nu toch maar accepteren of niet. Het doet me meer denken aan een tiener in puberteit dan aan iemand van 22 jaar, sorry hoor, maar zo zie ik het. En ze wil gewoon niets van mij aannemen. Nu ze bijvoorbeeld weet dat ik de was doe, schept ze er een genoegen in om mij dwars te zitten, door overal kleding neer te gooien. Hoe kinderachtig is het, maar toch..”
“Ja dat heb ik wel gezien, ik heb haar ook gezegd dat ze gewoon op moet ruimen. Ik zal zo wel met haar gaan praten Klaas, zullen we dan nu nog even gewoon rustig zitten, alsjeblieft?”
Klaas trekt Marijke nog even naar zich toe “zo meissie, nog 1 ding. Ik weet niet of jij dat al gemerkt hebt, maar Kim heeft nog een manier gevonden om mij te zieken, tenminste zo zie ik het. Sinds ik haar 1 keer heb aangesproken op de staat van haar ondergoed ..”
“Wat heb je?” Marijke veert op. “Wat bedoel je, de staat van haar ondergoed”.
“Rustig maar. Ik bedoel: ik vond van Kim een keer een slip die zacht gezegd niet schoon was. Wellicht had ze hem langer dan een dag aan, maar toch.. Sindsdien lijkt ze me te willen uitdagen. Sinds een week vind ik haar slips in de was met duidelijke plassporen erin. De andere was ruikt er ook naar. Toen ik er wat van zei, begon ze uit te varen dat ik niet met haar zaken moest bemoeien.”
Marijke veegt een lok van haar voorhoofd.
“Nee ik had dit niet gemerkt. Ik weet niet wat ik er van denken moet Klaas. Weet je, ik ga zo nog wel even met haar praten. Jullie zijn een week alleen en ik wil wel met een gerust gevoel weggaan. Maar nu… alsjeblieft lief, ik wil nog even een beetje rust hebben, ja?”
Klaas geeft haar een kus op haar voorhoofd en trekt haar even stevig tegen zich aan. Zijn hand rust op haar dij en even kietelt hij haar. Marijke geeft een klein gilletje en kietelt hem terug. Maar daar kan hij gewoon tegen. Plagend laat hij zijn hand met een pets op haar bil neer komen. “Wat nou, prikken in de baas, jij durft…” Zo stoeien ze even en liggen dan even stil tegen elkaar aan.