Luiersersen
Ik waardeer iedereen
Heyy! Ik ben geen professionele schrijver dus verwacht niet te veel, ik doe mijn best en ik had plezier aan het schrijven van dit verhaal.
Deel 1
Daar stond ik dan, helemaal achtergelaten door mijn familie. Ik zat aan de keukentafel, denkend aan hoe ik mijn week zou moeten invullen. Ondanks het warme weer, de onlangs geopende terrasjes had ik toch grote plannen om deze vakantie voornamelijk thuis te blijven.
Ik was 17 jaar, het was 21 april 2021 en gisteravond kreeg Nederland te horen dat de horeca en non-essentiële winkels terug open mochten. De hele nacht door kreeg ik alleen maar appjes van vrienden die vroegen of ze wilden gaan afspreken in de mei vakantie. Denkend aan hoe ik mijn vakantie eigenlijk echt zou willen invullen schreef ik terug met "sorry man, maar ik ga op vakantie met mijn ouders". Dat was eigenlijk ook het plan. Mijn vader had ons een leuke airbnb gehuurd vlakbij het strand van Zeeland. Al maanden, echt maanden keek ik eigenlijk uit naar deze vakantie. Dit was de eerste vakantie waar we weer eindelijk weer, op afstand en met mondmasker, zouden kunnen gaan shoppen. Niks meer online bestellen, niet meer de saaie stampot van mams eten, maar gewoon zoals vroeger lekker rustig aan een vakantie zonder zorgen vieren. Natuurlijk zaten mijn gedachten ook bij luiers, maar die ochtend dacht ik alleen maar strand, zon en shoppen.
Door de dag bleef ik maar fantaseren over hoe graag ik weer eens naar de bioscoop wilde, en met vrienden ergens kunnen afspreken. Maar iets hield mij tegen. Een stemmetje in mijn achterhoofd bleef mij maar vertellen dat dit dé kans was om eens zonder zorgen van luiers te kunnen genieten. En hoe graag ik dit ook zou willen, focuste ik mij eigenlijk alleen maar op vakantie en chillen. Maar naarmate de dagen voorbij vlogen werd het stemmetje luider. Ik begon me steeds meer te focussen op het verstoppen van luiers en naar het kijken naar foto's. Hoe graag ik ook weer eens op reis wilde gaan bleef dat stemmetje mij maar vertellen dat ik thuis moest blijven. Het was de avond van 29 april en ik zat op mijn kamer te chillen. Niks aan de hand, geen stomme gedachten over het dragen van luiers, tot opeens ik te horen kreeg dat 3 van mijn vriendje ook op vakantie gingen. In dezelfde week dat ik zou gaan. En toen kwam het stemmetje weer mijn hoofd binnengevlogen. Die hele avond zat ik in pure stilte voor me uit te staren, denkend of ik nou wel of niet op vakantie zou willen gaan. Aan de ene kant natuurlijk wel want dat zou de eerste keer in 13 maanden zijn dat ik weer eens "op reis" zou gaan. Aan de andere natuurlijk ook niet want ik zou dan eindelijk voor een weekje 24/7 kunnen gaan. Na bijna 3 uur had ik mijn beslissing genomen : ik bleef thuis.
Ik liep naar beneden om mijn ouders het nieuws te vertellen. Het enige wat ik die avond te horen kreeg was "ja maar je kunt nog zo vaak alleen thuis blijven" en "je gaat mee want zolang je onder mijn dak woont zijn wij de baas". Ik was stom teleurgesteld omdat dat betekende dat ik nóg langer moest wachten op het dragen van luiers. Maar ik was ook opgelucht omdat die reactie mijn stemmetje bewees dat het nog geen tijd is om 24/7 te gaan. De volgende dagen vlogen voorbij en gek genoeg kwam het stemmetje niet meer terug. Ik had die dagen 0 interesse voor luiers en alleen maar voor uitgaan en vakantie vieren. Zelfs als ik in de winkel langs de luiers liep had ik er eigenlijk geen gevoelens voor. En daar was ik blij om.
Het was de laatste woensdag voor de vakantie en we hadden biologie. Het ging over de voortplanting van het menselijk lichaam. Super spannend allemaal want naast 4 andere klasgenoten was de rest eigenlijk mentaal 6 ofzo. "haha piemel, haha poep!" ja, echt super grappig, ook heel volwassen voor 16 en 17 jarigen. Maarja, zoals normaal begon de docent wat dingen uit te leggen. Niet zo spannend allemaal totdat hij bij een bepaalde gedeelte van het hoofdstuk kwam : fetishes. Voor iedereen natuurlijk zeer lachwekkend en om niet op te vallen dat ik er een had lachte ik ook mee, maar diep van binnen wist ik dat ik er ook een had. En daar kwam hij, het stemmetje met een hogere toon dan ooit tevoren. Alhoewel ik probeerde op te letten gingen er zoveel gedachtes en fantasieën door mijn hoofd dat het haast niet lukte. Aan het eind van de les had het stemmetje mijn gedachten overheerst en op dat moment wilde ik alleen nog maar luiers. Op de weg naar huis zat ik een excuus te bedenken waarom ik deze vakantie thuis zou mogen blijven. Hoe hard ik ook probeerde na te denken lukte het maar niet en besloot ik dus maar om een luide discussie aan te gaan. Het was niet misschien de meest vriendelijke manier om het tegen mijn ouders te vertellen maar aangezien ze het de eerste keer niet zo goed opvatte dacht ik dat deze methode in ieder geval een stuk effectiever zou moeten zijn. En jawel hoor, na de laatste 5 minuten tegen elkaar geschreeuwd te hebben was het mij uiteindelijk dan toch gelukt om thuis te mogen blijven. Ik was niet erg trots op mijn aanpak maar het had in ieder geval goed geholpen. Na het weer goed gespraat te hebben met mijn ouders liep ik naar boven en begon ik te plannen
Einde Deel 1
Dat was eigenlijk wel deel 1. Ik hoop dat het een beetje te doen was maar persoonlijk ben ik er redelijk trots op. Mochten er tips of verzoekjes zijn, laat het even weten! Ik schrijf niks over BDSM of té seksuele stukjes maar ik denk dat ik de rest wel redelijk goed in het verhaal kan toepassen. Ik hoop dat jullie genoten hebben en afhankelijk van de drukte in real life komt er snel genoeg een nieuw deel online, geen idee wanneer
Deel 1
Daar stond ik dan, helemaal achtergelaten door mijn familie. Ik zat aan de keukentafel, denkend aan hoe ik mijn week zou moeten invullen. Ondanks het warme weer, de onlangs geopende terrasjes had ik toch grote plannen om deze vakantie voornamelijk thuis te blijven.
Ik was 17 jaar, het was 21 april 2021 en gisteravond kreeg Nederland te horen dat de horeca en non-essentiële winkels terug open mochten. De hele nacht door kreeg ik alleen maar appjes van vrienden die vroegen of ze wilden gaan afspreken in de mei vakantie. Denkend aan hoe ik mijn vakantie eigenlijk echt zou willen invullen schreef ik terug met "sorry man, maar ik ga op vakantie met mijn ouders". Dat was eigenlijk ook het plan. Mijn vader had ons een leuke airbnb gehuurd vlakbij het strand van Zeeland. Al maanden, echt maanden keek ik eigenlijk uit naar deze vakantie. Dit was de eerste vakantie waar we weer eindelijk weer, op afstand en met mondmasker, zouden kunnen gaan shoppen. Niks meer online bestellen, niet meer de saaie stampot van mams eten, maar gewoon zoals vroeger lekker rustig aan een vakantie zonder zorgen vieren. Natuurlijk zaten mijn gedachten ook bij luiers, maar die ochtend dacht ik alleen maar strand, zon en shoppen.
Door de dag bleef ik maar fantaseren over hoe graag ik weer eens naar de bioscoop wilde, en met vrienden ergens kunnen afspreken. Maar iets hield mij tegen. Een stemmetje in mijn achterhoofd bleef mij maar vertellen dat dit dé kans was om eens zonder zorgen van luiers te kunnen genieten. En hoe graag ik dit ook zou willen, focuste ik mij eigenlijk alleen maar op vakantie en chillen. Maar naarmate de dagen voorbij vlogen werd het stemmetje luider. Ik begon me steeds meer te focussen op het verstoppen van luiers en naar het kijken naar foto's. Hoe graag ik ook weer eens op reis wilde gaan bleef dat stemmetje mij maar vertellen dat ik thuis moest blijven. Het was de avond van 29 april en ik zat op mijn kamer te chillen. Niks aan de hand, geen stomme gedachten over het dragen van luiers, tot opeens ik te horen kreeg dat 3 van mijn vriendje ook op vakantie gingen. In dezelfde week dat ik zou gaan. En toen kwam het stemmetje weer mijn hoofd binnengevlogen. Die hele avond zat ik in pure stilte voor me uit te staren, denkend of ik nou wel of niet op vakantie zou willen gaan. Aan de ene kant natuurlijk wel want dat zou de eerste keer in 13 maanden zijn dat ik weer eens "op reis" zou gaan. Aan de andere natuurlijk ook niet want ik zou dan eindelijk voor een weekje 24/7 kunnen gaan. Na bijna 3 uur had ik mijn beslissing genomen : ik bleef thuis.
Ik liep naar beneden om mijn ouders het nieuws te vertellen. Het enige wat ik die avond te horen kreeg was "ja maar je kunt nog zo vaak alleen thuis blijven" en "je gaat mee want zolang je onder mijn dak woont zijn wij de baas". Ik was stom teleurgesteld omdat dat betekende dat ik nóg langer moest wachten op het dragen van luiers. Maar ik was ook opgelucht omdat die reactie mijn stemmetje bewees dat het nog geen tijd is om 24/7 te gaan. De volgende dagen vlogen voorbij en gek genoeg kwam het stemmetje niet meer terug. Ik had die dagen 0 interesse voor luiers en alleen maar voor uitgaan en vakantie vieren. Zelfs als ik in de winkel langs de luiers liep had ik er eigenlijk geen gevoelens voor. En daar was ik blij om.
Het was de laatste woensdag voor de vakantie en we hadden biologie. Het ging over de voortplanting van het menselijk lichaam. Super spannend allemaal want naast 4 andere klasgenoten was de rest eigenlijk mentaal 6 ofzo. "haha piemel, haha poep!" ja, echt super grappig, ook heel volwassen voor 16 en 17 jarigen. Maarja, zoals normaal begon de docent wat dingen uit te leggen. Niet zo spannend allemaal totdat hij bij een bepaalde gedeelte van het hoofdstuk kwam : fetishes. Voor iedereen natuurlijk zeer lachwekkend en om niet op te vallen dat ik er een had lachte ik ook mee, maar diep van binnen wist ik dat ik er ook een had. En daar kwam hij, het stemmetje met een hogere toon dan ooit tevoren. Alhoewel ik probeerde op te letten gingen er zoveel gedachtes en fantasieën door mijn hoofd dat het haast niet lukte. Aan het eind van de les had het stemmetje mijn gedachten overheerst en op dat moment wilde ik alleen nog maar luiers. Op de weg naar huis zat ik een excuus te bedenken waarom ik deze vakantie thuis zou mogen blijven. Hoe hard ik ook probeerde na te denken lukte het maar niet en besloot ik dus maar om een luide discussie aan te gaan. Het was niet misschien de meest vriendelijke manier om het tegen mijn ouders te vertellen maar aangezien ze het de eerste keer niet zo goed opvatte dacht ik dat deze methode in ieder geval een stuk effectiever zou moeten zijn. En jawel hoor, na de laatste 5 minuten tegen elkaar geschreeuwd te hebben was het mij uiteindelijk dan toch gelukt om thuis te mogen blijven. Ik was niet erg trots op mijn aanpak maar het had in ieder geval goed geholpen. Na het weer goed gespraat te hebben met mijn ouders liep ik naar boven en begon ik te plannen
Einde Deel 1
Dat was eigenlijk wel deel 1. Ik hoop dat het een beetje te doen was maar persoonlijk ben ik er redelijk trots op. Mochten er tips of verzoekjes zijn, laat het even weten! Ik schrijf niks over BDSM of té seksuele stukjes maar ik denk dat ik de rest wel redelijk goed in het verhaal kan toepassen. Ik hoop dat jullie genoten hebben en afhankelijk van de drukte in real life komt er snel genoeg een nieuw deel online, geen idee wanneer