de Voetbalclub

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 1 20,0%
  • 8

    Stemmen: 1 20,0%
  • 9

    Stemmen: 2 40,0%
  • 10

    Stemmen: 1 20,0%

  • Totaal stemmers
    5

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
geschreven door: Jari


Met nog een minuut te spelen kwam de bal met een grote boog op me af. Ik kneep mijn beide ogen stijf dicht en kopte de bal in de richting waar zich volgens mij het doel van de tegenpartij moest bevinden. Het eerstvolgende wat ik mij daarna kan herinneren is dat ik bedolven wordt onder mijn ploeggenoten die mij allemaal willen feliciteren met de winnende goal. Ik lag helemaal onderop een grote hoop jongensledematen. Overal om mij heen voelde ik blote jongensbenen en armen. De gladde dij van Patrick lag dwars over mijn gezicht. Ik voelde mijn plasser stijf worden nu ik zo van dichtbij voelde waar ik 's nachts in bed alleen maar van kon dromen.

Toen iedereen weer op zijn voeten stond en ik enigszins duizelig van alle emoties ook weer was opgestaan, klonk meteen het eindsignaal van de wedstrijd. Juichend liep ons elftal naar de kleedkamer. Toen ik langs Els, onze elftalleidster, liep kreeg ik van haar ook een aai over mijn bol en een tik tegen mijn billen. Dat leverde mij jaloerse blikken op van mijn teamgenoten. Els was voor de meeste van mijn veertienjarige kameraden een meisje waar ze zich 's nachts in hun fantasieen graag mee bezig hielden. Ik zelf keek echter even snel naar Patrick. Patrick liep nog op het veld te juichen. Hij had zijn voetbalshirt uitgetrokken en zwaaide daarmee boven zijn hoofd. Zijn gebruinde borst glom van het zweet. Ik moest wel blijven staan om naar hem te kijken. Hij had zijn voetbalkousen naar beneden gedaan zodat zijn gespierde benen zichtbaar waren. Ik wachtte tot hij bij me in de buurt kwam en wilde toen doorlopen, maar plotseling sloeg Patrick een arm om mij heen, trok mij tegen zich aan en liep samen met mij op. "Goed gedaan, joh" zei hij. 'Die laatste bal van jou was echt gaaf." Ik rook zijn lichaamsgeur en opnieuw duizelde het me. De warmte van Patrick's lijf drong door mijn eigen shirt heen. Maar al gauw liet hij me weer los en liep op een toeschouwer af die hij kende. Ik keek hem smachtend na.

In de kleedkamer heerste uiteraard een uitgelaten sfeer. Gewoonlijk was ik een tamelijk onopvallende jongen in het team, maar nu was ik het middelpunt van de vreugde. Ik werd telkens opnieuw op mijn schouders geslagen en gefeliciteerd. Zodoende duurde het lang voordat ik aan omkleden toekwam. Ik was tenslotte helemaal alleen overgebleven in de kleedkamer toen Patrick ook nog binnen kwam. Ik had hem al gemist en had me afgevraagd waar hij was. Hij was nog helemaal in voetbaltenue, want hij was door iemand aan de praat gehouden. Nu deed ik er helemaal lang over om me om te kleden. Zo'n gelegenheid om met Patrick alleen te zijn deed zich zelden voor. Gelukkig praatte Patrick honderduit, want ik zelf ben niet zo'n prater. Op een gegeven ogenblik ging de deur open en keek Els om de hoek van de deur. Omdat ik net in mijn onderbroekje stond hield ik snel mijn handen voor mijn kruis. Els zag het en moest lachen. "Wees maar niet bang, ik kom niet voor jou. Waar is Patrick?" Ik ben hier," klonk het vanuit de douchruimte. "Ik moet weg, Patrick. Denk je dat je jezelf kunt redden deze keer? Anders kan Johan je hier misschien wel helpen. Doei." En weg was ze.

Patrick kwam snel uit de douche gelopen met alleen een grote witte handdoek om zijn middel geknoopt. Maar Els was al weg. Hij zuchtte. "Kan ik je ergens mee helpen?" vroeg ik. "Nee, ik kan het zelf wel" antwoordde Patrick en hij liep terug de doucheruimte in. Vreemd genoeg nam hij zijn voetbaltas mee. Ik herinnerde me dat Patrick altijd na afloop van iedere wedstrijd even langs Els moest in haar kantoortje. Sommige jongens hadden daar wel eens insinuerende opmerkingen over gemaakt, maar Patrick reageerde daar niet op. Blijkbaar moest Els hem dan ergens mee helpen. Maar waarmee? Ik pakte mijn broek en trok deze langzaam aan. Het was een tijdje stil geweest in het douchehok, maar plots klonk er een harde vloek: "Shit" .

"Wat is er aan de hand Patrick?" vroeg ik en wilde de doucheruimte binnenlopen. "Blijf daar" riep een woeste stem me toe. Ik trok mijn bloes aan. Maar na een paar minuten klonk weer dezelfde vloek uit de douche. Het water liep al een hele tijd niet meer, dat was me al opgevallen. Wat was hij toch aan het doen?

"Als je belooft aan niemand iets te zeggen en me niet zult uitlachen kun je me misschien toch even helpen, " riep Patrick , "ik krijg dat verdomde ding niet goed." Ik was blij dat ik hem kon verzekeren dat ik hem nooit zou uitlachen en dat al zijn geheimen veilig waren bij mij. Nadat ik nog een paar dure eden had gezworen mocht ik naar hem toe komen.

Ik liep het douchehok binnen. Wat ik daar zag zal ik niet licht vergeten. Daar stond Patrick helemaal bloot op ....een grote witte luier na die om zijn kruis zat. Het beeld schokte me. Patrick keek met een rood hoofd op. Ik zag nu ook dat de luier helemaal scheef zat. "Kun je me even helpen dit rotding goed te doen, ik kan het in mijn eentje niet, " zei hij wanhopig. Ik haastte me naar hem toe.

"Natuurlijk" zei ik, hoewel ik geen enkele ervaring had met het omdoen van luiers. Ik begon wat aan de luier te sjorren, maar Patrick greep mijn hand beet en keek me fel in de ogen: "ik zal je zeggen hoe je het moet doen, maar als je je mond ooit voorbij praat tegen iemand dan sla ik je het ziekenhuis in!" Om zijn woorden kracht bij te zetten kneep hij even heel hard in mijn arm. "Au, ' zei ik, "nee, ik zal het nooit tegen iemand zeggen. Ik zweer het op het graf van mijn oma." Dat leek hem gerust te stellen.

"Nou, het gaat het beste als ik ga liggen. Dan kun je de luier onder mijn kont leggen en hem dan zo over mijn kruis slaan en dichtmaken." Ik knikte. De woorden 'kont' en 'kruis' uit zijn mond deden mijn adem versnellen. Mijn piemel maakte overuren in mijn broek. Hij ging op zijn rug op een bank liggen die tegen de muur stond. Ik pakte de bovenrand van de luier beet en trok deze open. Zijn kruis lag plots open en bloot voor me. Ik snakte even naar adem. Zijn pikje lag rustig neergevleid in een bedje van donkerblond schaamhaar. Het was duidelijk dat deze handeling voor Patrick niet de impact had die hij voor mij had.

"Schiet je een beetje op," zei hij. 'Het is helemaal niet leuk om zo te moeten liggen." Ik zag nu dat er tranen in zijn ogen stonden. "Kun je even van de luier af gaan?" vroeg ik hees, "dan kan ik hem goed leggen."

"Je moet even mijn kont oplichten," zei Patrick en hief zijn billen al een beetje omhoog. Ik legde mijn hand onder zijn billen en drukte deze omhoog. De aanraking van zijn koele, stevige billen deed mij bijna spontaan klaarkomen. Duizelig legde ik de luier goed en liet Patrick er weer op zakken. Ik geloof niet dat mijn piemel ooit zo stijf was geweest als nu. Ik sloeg de luier om het kruis van Patrick, waarbij ik per ongeluk met de rug van mijn hand even zijn penis beroerde. Hij bewoog even, maar liet verder niets merken.

Ik maakte de luier zo goed en zo kwaad als het kon vast en deed een stap achteruit. Patrick stond op en kontroleerde de luier. "Oke " bromde hij. Hij keek me schuw aan. "Ik moet van mijn moeder altijd een luier dragen na het voetballen", zei hij. " Als ik moe ben plas ik wel eens per ongeluk in mijn broek. En soms 's nachts. Els is door mijn moeder ingelicht en doet hem altijd om als ik wegga." Hij haalde even zijn neus op en beende naar de kleedkamer. Het was een raar gezicht deze prachtige jongen te zien lopen met een luier om. Ik liep hem achterna.

"Ik zal het echt nooit aan iemand vertellen," verzekerde ik hem nogmaals. Hij had zijn broek al aangetrokken en keek me met een ontwapenende glimlach aan. "Zullen we vrienden zijn?" vroeg hij.

"Graag" zei ik en beschouwde dit als het gelukkigste ogenblik van mijn leven. "Ga je mee naar mij thuis?" vroeg hij onverwacht. Ik dacht snel na. Mijn ouders waren weg dit weekend en alleen mijn zus was thuis die op mij moest passen, hoewel ik vond dat ik daar al veel te oud voor was. Die zou echter blij toe zijn als ze het rijk alleen zou hebben vandaag. Dan kon ze Hans, haar vriendje, laten overkomen.

"Dat zou ik fijn vinden" zei ik dus. Samen fietsten we naar Patricks huis. Ik werd heel vriendelijk begroet door de moeder van Patrick. We kregen meteen koekjes en limonade voorgezet en zij wilde weten wie mijn ouders waren en waar we woonden. Of ik mijn ouders niet moest bellen waar ik was, vroeg ze. Ik zei dat mijn ouders dit weekend weg waren, maar dat ik mijn zus wel even kon bellen. Die was opgetogen dat ik weg bleef, dus dat was mooi geregeld. Ik bracht een heerlijke dag door met Patrick die mij heel het huis, de tuin en al zijn spullen liet zien. Ik beleefde de middag als in een roes.

's Avonds bij het avondeten begon het buiten ontzettend hard te regenen. "Als dit zo blijft moet je misschien maar hier blijven slapen", zei de moeder van Patrick. Mijn hart begon te bonzen van opwinding. "He ja, ma" zei Patrick, "Toe, mag dat?"

"Van mij wel" zei de moeder. "We hebben alleen geen extra bed. Jullie zouden bij elkaar in Patricks bed moeten slapen. Maar dat is groot genoeg als jullie een beetje inschikken. Lijkt het je leuk, Johan?" Ik lag bij het vooruitzicht met Patrick in een bed te slapen al bijna in katzwijm en kon alleen maar heftig ja-knikken. "Dan moet je je zus maar om toestemming vragen". Ik belde Mary op. Deze gaf onmiddellijk toestemming. Ik meende de stem van Hans te horen op de achtergrond, dus die waren blij toe de avond en wie weet de nacht voor zich alleen te hebben.

De avond werd doorgebracht voor de TV. Om een uur of tien zei Patricks moeder dat het bedtijd werd. "Heb je Johan verteld van je nachtelijke probleempje?" vroeg ze. Patrick knikte stuurs. "Dan zullen we je maar eens gaan klaarmaken voor de nacht," zei ze. Ik vroeg me af waarom Patrick ineens zo somber keek. Ik wenste de vader van Patrick goedenacht en met z'n drieen gingen we naar boven. "Eerst maar naar de badkamer," zei de moeder. "Ik zal je een pyama van Patrick lenen, Johan, die zal je wel passen." Patrick en ik waren ongeveer even groot. In de badkamer moesten we ons uitkleden. Ik was een beetje verlegen om dat in het nabijzijn van de moeder van Patrick te doen en bovendien was ik bang een stijve te krijgen als Patrick zich zou ontkleden. Maar er was niets aan te doen, dus ik deed langzaam mijn kleren uit.

"Ik begrijp van Patrick dat je zijn luier al gezien hebt, Johan, " zei de moeder. "Patrick moet ook 's nachts een luier dragen om problemen te voorkomen, dus die zal ik Patrick zo even omdoen, he lieverd." Ze streek even over Patricks haar, die haar hand probeerde te ontwijken. Hij keek nog steeds erg stuurs. Het moest voor hem geen prettig vooruitzicht zijn in het nabijzijn van mij een luier omgedaan te krijgen. Langzaam trok hij zijn broek uit en de luier kwam weer tevoorschijn die ik vanmiddag bij hem had omgedaan. Zijn moeder leidde hem naar een commode die in de hoek van de badkamer stond. Patrick klom erop en ging op zijn rug liggen. Mijn mond voelde droog aan van de spanning die in de lucht hing. Zo dadelijk zou ik Patrick voor de tweede keer die dag bloot zien.

Zijn moeder maakte korte metten, maakte de luier los en trok hem onder zijn billen vandaan. Mijn pikje werd onmiddellijk keihard toen ik dat prachtige gebruinde jongenslichaam naakt op zijn rug zag liggen. Zijn moeder pakte een washandje en begon Patrick van onderen te wassen. Ze waste zijn billen (waarvoor ze hem bij de enkels pakte en deze hoog optilde) en ging even diep in zijn bilnaad. Toen de voorkant: eerst zijn balletjes en vervolgens zijn plasser. Al die tijd lag Patrick gelaten naar de muur te kijken. Vervolgens werd hij afgedroogd met een zachte handdoek. Tenslotte pakte zijn moeder een poederdoos en deed wat poeder op haar hand. Zij keek even om naar mij en zei: " dit vindt Patrick altijd het leukste".

"Mam!" zei Patrick op verontwaardigde toon en hij keek even verlegen naar mij. Ik glimlachte naar hem. Zijn moeder begon nu met haar bepoederde handen door zijn kruis te woelen. Ik zag zijn plasser heen en weer bewegen onder haar handen. Het kietelde blijkbaar want hij begon te lachen. "Hij lijkt zo echt op een baby" dacht ik. Plotseling zag ik dat zijn pikje stijf werd. "O jee" zei zijn moeder lachend, " nu zullen we er maar mee ophouden, anders krijgt Johan nog rare gedachten". Nou, rare gedachten had ik zeker: ik stond bijna klaar te komen in mijn slipje bij het zien van mijn vriendje in deze opgewonden staat.

Snel werd Patricks kruis nu ingepakt in de luier en hij klom van de commode af. Ik zag dat hij zich schaamde voor de toestand waarin ik hem gezien had. Ik weet niet goed wat me bezielde, maar plotseling hoorde ik mezelf zeggen: " ik zou ook graag een luier aan vannacht." De moeder van Patrick keek verbaasd op. "O ja?" zei ze, maar ze begreep denk ik wel waarom ik dat zei. "Nou, kom dan maar eens hier." Ik keek even naar Patrick die mij dankbaar aankeek. Gedeelde smart is tenslotte halve smart.

Ik liep op de commode af en ging erop liggen. Ik had een pyjamajasje van Patrick aan en mijn eigen slipje. "Je moet je nog uitkleden" zei de moeder en ze trok mijn slipje naar beneden. Mijn piemel was nog in half stijve toestand, maar de moeder van Patrick deed net of er niets aan de hand was. "Ik zal je ook maar even wassen, he?" zei ze, "dat is zo gebeurd". Ik kreeg dezelfde behandeling als Patrick. Toen ze mij begon te poederen, begreep ik waarom Patrick opgewonden was geraakt. Het was gewoon een heel fijn en warm gevoel als er zo met je kruis gespeeld werd. Mijn pikje stond ook al snel stijf omhoog langs mijn buik. Ik keek even naar Patrick die deed alsof hij naar de grond keek, maar ik zag hem telkens even snel een blik werpen op mijn stijve piemel.

"Nou, nou," zei Patricks moeder, "jullie hebben het wel te pakken vanavond." Ze sloot de luier vast om mijn kruis en hielp me op de grond. De luier omsloot mijn onderlichaam en gaf een fijne warme druk in mijn kruis. Het liep alleen een beetje moeilijk met die prop tussen je benen. De moeder van Patrick schoot in de lach toen ze Patrick en mij zag rondwaggelen. "Pa, kom eens kijken" riep ze naar beneden. Pa kwam de trap op en keek met opgetrokken wenkbrauwen naar het tafereel van zijn zoon en diens vriendje die beiden in een luier rondstapten. "Jullie zijn een mooi stel samen" zei hij hoofdschuddend. Ik schaamde mij natuurlijk wel een beetje om zo voor Patrick's vader rond te lopen, maar zijn reactie stelde me gerust.

Vervolgens liepen we naar de slaapkamer van Patrick. Zijn bed was niet zo heel erg groot, zag ik. We zouden moeite moeten doen om elkaar niet aan te raken. Mijn pikje werd alweer hard bij dat vooruitzicht. We klommen samen in bed. De moeder van Patrick kuste ons goedenacht en voelde even bij Patrick voor aan zijn luier. "Goed zo, jongen. Hou het maar fijn droog vannacht" zei ze. Vervolgens voelde ze tot mijn schrik ook bij mij voor aan mijn luier; ze wilde blijkbaar geen onderscheid maken tussen mij en haar zoon. Natuurlijk voelde ze dat ik een stijve plasser had.

"Nou, Patrick, ik zou maar oppassen en je luier goed aanhouden vannacht" zei ze lachend , "Johan heeft er nog steeds zin in." Ze trok de deken over ons heen, deed het licht uit en sloot de deur achter zich. De kamer werd een beetje verlicht door een klein nachtlampje. Patrick en ik lagen zo ver mogelijk van elkaar vandaan, maar ik kon toch zijn lichaamswarmte voelen. Het was een tijdje stil. Af en toe bewoog een van ons twee en dan raakten we al gauw elkaar aan, wat tot een schrikractie leidde. Bij Patrick dan, want wat mij betreft sliepen we in elkaars armen in. Maar ja, dat zou wel nooit gebeuren. Ik zuchtte.

Patrick vatte dat op als een poging om contact te maken. Hij zei:" wat bedoelde mijn moeder met 'dat je er nog steeds zin in hebt'? Zin waarin?" "Dat weet ik ook niet" loog ik. "Had je nog steeds een stijve soms?" vroeg Patrick opnieuw. Ik aarzelde, maar besloot de waarheid te spreken. "Ja, en nu ook nog." "Hoe komt dat? " klonk Patrick's stem uit het halfduister. "Ik vind zo'n luier wel een fijn gevoel geven" zei ik, wat weliswaar de waarheid was maar zeker niet de enige reden van mijn opwinding. Toch had ik nu een goede snaar geraakt bij Patrick. Ik hoorde hem half overeind komen en zeggen: "ja, dat vind ik ook. Het is net of je voortdurend aan je kruis herinnerd wordt." Hij klonk enthousiast.

"Ja, alleen kun je niet bij je piemel komen," zei ik. "Nee, dat is zo, maar als je over de voorkant van je luier wrijft geeft dat ook een lekker gevoel. Kijk." Hij knipte een extra leeslampje aan zodat er nu licht scheen op bed. Patrick lag naar me toe gekeerd, leunend op zijn linkerelleboog. Met zijn rechterhand wreef hij over de voorkant van zijn luier. "Probeer het ook maar eens. In het begin voel je er weinig van maar na een tijdje is het heel lekker." Ik lag op mijn rug naast hem en begon ook over mijn luier te wrijven. "Als je nu ook nog aan een meisje denkt waar je geil op bent dan is het helemaal lekker" sprak Patrick schor.

"Ben jij op iemand?" vroeg hij me. "Nee" antwoordde ik. "Denk dan maar aan Els" zei hij. Plotseling hield hij op met wrijven. Ik stopte van de weeromstuit ook. "Weet je" zei hij, " als je je mond houdt zal ik je nog een geheim vertellen". Hij kroop nog wat dichter bij me. Af en toe raakte zijn arm mij aan. "Als Els na het voetballen mijn luier aanbrengt krijg ik wel eens een stijve als ik daar zo bloot voor haar op de bank lig. Eerst deed ze net of er niks aan de hand was, maar laatst pakte ze zomaar mijn stijve piemel beet en heeft ze me afgetrokken. Tjesus, dat was fijn." Zijn ogen lichtten op bij de herinnering. "Nu moet ik haar nog zover krijgen dat ze me afzuigt," voegde hij er aan toe. Hij bracht zijn hand weer naar zijn kruis.

"We kunnen ook bij elkaar wrijven" zei ik zachtjes. "Wat zeg je?" vroeg hij en hield op met bij zichzelf te wrijven. Ik antwoordde niet maar stak mijn hand naar zijn luier uit en legde hem op zijn kruis. Ik voelde zijn stijve pik kloppen in mijn hand. Patrick zei niets maar hij liet me begaan. Ik begon zachtjes te wrijven en zijn pik te masseren. Na een tijdje strekte hij zijn hand naar mij uit en begon bij mij hetzelfde te doen. Ik stond al geruime tijd op exploderen en nu ik zijn hand over mijn plasser voelde gaan kon ik me niet lang beheersen. Na enige ogenblikken kreunde ik luid en spoot mijn warme zaad zo in mijn luier. Patrick hield meteen op met wrijven.

"Zo, dat was snel" zei hij met iets van bewondering in zijn stem. Ik was ook gestopt met hem te masseren. Ik hijgde nog wat na. Patrick was op zijn rug gaan liggen met zijn handen achter zijn hoofd gevouwen. Zijn ogen waren gesloten. Ik keerde me naar hem toe. "Denk maar aan Els" fluisterde ik en maakte zijn luier los. Zijn stijve paal sprong me tegemoet. Ik bracht mijn mond naar zijn piemel en nam de kop tussen mijn lippen. Ik voelde Patrick verstrakken bij de aanraking. Ik begon zijn paal met mijn mond te bewerken. Ik probeerde hem steeds dieper in mijn mond te krijgen. Patrick begon te kreunen. Steeds opnieuw liet ik zijn pik in mijn mond verdwijnen en weer te voorschijn komen. Ik hoorde hoe Patrick steeds harder begon te steunen, zijn bekken begon mee te bewegen en plotseling spoot hij een enorme straal zaad in mijn mond. Ik bleef zijn pik in mijn mond houden tot ik al zijn zaad in mijn mond had en slikte toen alles door.

Ik likte heel zijn piemel schoon en sloot de luier weer om zijn kruis. Ik legde mijn hoofd op zijn buik en bleef zo even liggen. "Zo kan ik niet slapen" bromde Patrick na een tijdje. "Oke " zei ik en ging op mijn eigen helft van het bed liggen. Volkomen gelukkig sliep ik in.

De volgende morgen werd ik als eerste wakker. Patrick had zich in zijn slaap helemaal tegen me aangevleid en zijn armen om me heen geslagen. Ik bleef stil liggen tot hij ook ontwaakte. Hij maakte zich meteen van me los en rekte zich uit. "Kom", zei hij, "wie het eerst aan tafel zit," en hij sprong het bed uit. De rest van de dag werd niet meer gesproken over wat er de avond tevoren gebeurd was.

Toen ik 's middags naar huis ging gaven Patrick en ik elkaar verlegen een hand. "Bedankt" zei ik. "Jij ook" antwoordde hij. "Voor alles" voegde hij er op het laatste moment nog aan toe.

Ik ben nooit meer blijven slapen bij Patrick en ik heb ook nooit meer zijn luier mogen zien. Het enige wat ik af en toe wel eens deed was dat ik, als hij een doelpunt gemaakt had en we lagen dat met zijn allen te vieren, mijn hand voor op zijn voetbalbroekje legde en aan zijn plasser voelde. Hij moet geweten hebben dat ik het was die dat deed, maar hij zei er nooit iets van. Helaas speelde Patrick rechtsback en maakte hij hooguit een paar doelpunten in een seizoen.
 
S

Satine

Guest
Ik ben pas net lid en ik heb heel erg genoten van dit verhaal. Goed geschreven :)
 
D

DependSuper

Guest
Niet om het 1 of ander, maar dit verhaal heb al eens eerder gelezen, precies zoals het hier staat.
Kan natuurlijk door dezelfde zijn geschreven of............... (daar ga ik niet vanuit)
 
S

Satine

Guest
Waarschijnlijk heb je het in oktober 2005 gelezen, slimmerik ;) Ik he het niet geschreven, maar wilde alleen even laten weten dat ik het een heel goed verhaal vond
 
Bovenaan