Daar stond ik dan in mijn “schattige” rode sesamstraat tuinbroekje en babyblauwe tshirt met pino erop met daaronder “sportieve maar ook schattige” gympen. Mijn moeder gaf me een duw in de rug: “Spannend he zo’n eerste schooldag op je nieuwe grote school” fluisterde ze me in de oor. Met tegenzin liep ik het klaslokaal binnen, de docent stond er al. De hele weg hield mijn moeder me bij de hand vast en ze geleide me naar een stoel helemaal vooraan. “Ga maar zitten schatje, mamma zal wel even met de meester praten.” zei ze kleinerend.
Ik deed wat ze zei en ging zitten in de stoel, de dikke broekluier was nu wel heel duidelijk aanwezig, waar had ik dit aan verdient? Ik plas al jaren niet meer in mijn broek, al vanaf mijn 2e niet meer, en ik ben ondertussen toch echt 16, en ja ik weet het ik ben de jongste van de klas en mijn lengte werkt ook niet erg mee, maar dat komt ook alleen maar omdat ik een paar jaar heb overgeslagen op school. Het moet gewoon de nieuwe vriend van mijn moeder zijn die haar opgestookt heeft, tot gisteravond was er niets aan de hand, maar vanmorgen ineens, kwam ze aan met het schattige kledingsetje gecombineerd met de dikke broekluier en na een flinke pak voor de broek wist ik wat mijn positie was, iedereen en werkelijk iedereen zal me voor gek zetten.
“Dag meneer, bent u de klassedocent van de eerste jaars economie studenten?” zei mijn moeder overtuigend. De man die ons nog niet had opgemerkt keek verbaasd op en zei: “Ja dat ben ik zeker, en u bent?” “Ik ben de moeder van Tommy.” zei mijn moeder en ze wees naar mij, mijn lichaam kromp ineen bij het horen van die naam, zo was ik sinds mijn 8e niet meer genoemd. De docent keek in mijn richting en leek mijn hele 1.35m in zich op te nemen. “Ik maak me wat zorgen over hem, het is nog zo’n klein knulletje met wat kleine probleempjes, zou u hem af en toe willen helpen?” De docent keek weer verbaasd en vroeg aan mij: “Hoe oud ben je ventje?” Geschrokken van de vraag stotterde ik: “Euh…euh…z.z.zz.z…zestien meneer.” De docent keek verbaasd naar mijn moeder maar ze knikte bevestigend. “Mevrouw uw zoon is 16 dan moet hij zijn zaakjes toch wel zelf kunnen regelen?” Mijn moeder reageerde abrupt: “Ja dat dacht ik ook, maar helaas kan hij die verantwoordelijkheid blijkbaar niet zelf aan. Dat heeft voor een hoop werk gezorgd afgelopen zomer en ik hoopte dat met een beetje hulp het de rest van het jaar niet zo lastig zal zijn.” De docent keek weer verbaasd en keek mij weer aan: “Tommy” mijn lichaam schokte. “Tommy kom eens hier.” zei de docent. Langzaam liet ik me van de stoel glijden en met kleine stapjes en gebogen hoofd liep ik richting mijn moeder en docent, toen ik voor de docent stond boog hij door zijn knieen en vroeg: “Vertel mij eens jongen, waar heb jij hulp bij nodig.” Zijn ogen richtten zich op mijn kruis, de luierbroek was duidelijk zichtbaar zou mijn moeder dat bedoelen? Ik schudde mijn hoofd: “Da…da…dat weet ik niet meneer?” zei ik stotterend, bevend en verlegen. Mijn moeder zei: “Laat eens zien wat je aan hebt, Tommy.” Geschokt keek ik mijn moeder aan, de docent keek met dwingende ogen en knikte bevestigend. “Toe maar ventje.” voegde hij eraan toe.
Twijfelend maakte ik mijn linkerbretel los, twijfelend keek ik de docent aan hij knikte vriendelijk, ik maakte ook de rechterbretel los, ik slikte de brok in mijn keel weg. “Moet het echt?” vroeg ik aan mijn moeder. Mijn moeder knikte “als jij niet kunt vertellen wat het probleem is moet je het maar laten zien.” Ik keek boos: “Maar mamma, ik..” Mijn moeder viel me meteen in de rede “Je bretels zijn los doe je broekje maar naar beneden.” Langzaam trok ik de broek naar beneden tot hij uit mijn handen viel en tot op mijn enkels zakte. “Dus je hebt een probleempje met je broekje droog te houden?” vroeg de docent op een toon waarop je tegen kleine kinderen praat. Ik reageerde niet, mijn moeder gaf me een duwtje in de rug maar en besloot voor mij te reageren. “Tommy heeft ondertussen zo vaak zijn broekje bevuilt met zowel een dat stoute plasje als een grote boodschap, dat we hebben besloten dat hij niet zelf meer naar de wc mag. De vraag is dus of u hem af en toe wilt helpen om op tijd naar de wc te gaan, thuis hebben we een potje maar dat is hier wat lastig. Als hij een plasje of poepje moet zal hij u vragen om op het potje te mogen, vraagt hij wat anders dan houd hij zich niet aan de afspraken ook is het fijn als u hem er af en toe even aan herinnerd. Het zou makkelijk zijn als u even meeloopt en hem uit en in de kleren helpt maar mocht dat niet lukken, dan kunt u hem ook gewoon de bovenbroek uittrekken en in zijn broekluiertje naar de wc sturen, maar dan twijfelen we een beetje of hij zijn billetjes wel goed afvreegt. “ Ik voelde mezelf roder worden. De docent keek me strak in de ogen aan: “Moet je nu naar het potje Tommy?” vroeg de docent. Ik wilde het niet toegeven maar blijkbaar zag hij aan de manier waarop ik stond dat ik inderdaad moest plassen. Verlegen knikte ik. Hij maakte de klitteband van mijn schoenen los, trok de schoenen uit en daarna de broek. “Moet je een plas of een grote boodschap?” “p….plas meneer.” zei ik met een klein piepstemmetje. De docent draaide me om en gaf me een tik voor de geluierde billen, “ga jij maar even een grote plas voor mij doen dan” en hij wees de gang in.
Ik rende naar de wc en was opgelucht niemand op de gang tegen te komen, na geplast te hebben kneep ik zorgvuldig af en trok ik de luierbroek op zijn plaats. Snel rende ik weer op mijn sokken door de gang in de hoop niemand tegen te komen. Toen ik het lokaal weer binnenkwam was mijn moeder verdwenen. De docent glimlachte naar mij: “Kom maar dan help ik je aankleden.” “Meneer, ik plas al jaren niet meer in mijn broek hoor.” zei ik overtuigend. De docent grinnikte wat: “Ja je moeder zei al dat je dat zou zeggen.” Hij stak zijn vinger in de luier en ik voelde dat hij de randjes verschoof zachtjes voelde ik dat zijn vinger ook mijn penis raakte, daarna liet hij me in de tuinbroek stappen waarbij ik met mijn armen op zijn schouders steunde, daarna trok hij mijn schoenen weer aan en stuurde me weer naar mijn plaats toe. Net toen ik ging zitten kwamen de eerste studenten de klas binnen, en kort daarop begon te les.
Aan het einde van de les moest ik nog even blijven zitten van de docent. “Tommy, je moet even heel goed naar mij luisteren.” zei hij terwijl hij mijn stoel draaide zodat ik hem recht in zijn gezicht keek terwijl hij op zijn knieen zat. “als je naar het potje moet, dan moet je mij dat komen vragen, en dat maakt niet uit waar ik zit, dit is mijn rooster en zoals je ziet doe ik veel ander werk als les geven. Dus als je inderdaad niet in je broekje plast moet het voor jou mogelijk zijn om je broekje droog te houden en mij op te zoeken op momenten dat ik geen les geef of niet soms?” Ik knikte met een rood hoofd. Hij gaf me weer een tik voor de geluierde billen en stuurde me het lokaal uit.
Ik merkte dat van mijn poplairiteit weinig over was weinig mensen spraken met me en ik zat dus steeds in mijn eentje tijdens pauzes en had moeite een plekje te vinden in de lokalen. Tegen lunchtijd merkte ik dat het tijd was voor mijn dagelijkse “grote boodschap” en mijn blaas stond op scherp. Ik liep in de richting van het kantoortje waar de docent zou zitten, onderweg daarheen kwam ik Max tegen. Max was een jongen waar ik vroeger vaak ruzie mee had gehad, ik had hem verlinkt op de vorige school waar hij een proefwerk had gestolen, wat voor hem een schorsing had gekost en hem een jaar in de opleiding heeft gekost. “Wat ga je doen?” zei Max bozig. “Gaat je niets aan” zei ik. Hij hield me vast: “Hoorde ik nou dat je van je mamma en nieuwe pappa een luier om hebt gekregen?” Ik slikte terwijl hij me bij de kruis beet pakte. “Vullen maar!!!” riep hij. Ik probeerde me los te trekken maar dat lukte niet, na ongeveer 5 minuten tegenstribbelen merkte ik dat het geen zin had, met tranen in mijn ogen liet ik mijn blaas in de broekluier leeglopen. “als ik zeg vullen bedoel ik ook vullen.” zei Max terwijl hij aan de achterkant van de luier voelde. Ik slikte en omdat ik wist dat ik al verloren had perste ik er met een rood hoofd een flinke drol uit. Max gaf me een duw waardoor ik tegen de grond viel en de drol zich tussen mijn billen en tegen mijn ballen nestelde. Tranen vonden hun weg over mijn wangen. “Nu ga je aan de meester vertellen dat je een schone luier wilt.” zei Max pesterig. Max gaf me een duw in de richting van het kantoortje en liep op ruime afstand achter me aan terwijl ik al huilend naar het kamertje strompelde. Zachtjes klopte ik op de deur…….ik klopte nog een keer. De deur ging open en daar stond de docent: “Hoi ventje, moet je op het potje?” zei hij met een glimlach, maar toen ik mijn hoofd omhoog deed en hij mijn tranen zag wist hij genoeg. “Ach Tommy, kom maar binnen ventje.” Ik stapte de kamer binnen en zag in de hoek van de kamer de grote tas staan die mijn moeder die ochtend had gedragen, daar zouden vast mijn schone luierbroekjes inzitten. “Wat wil je Tommy.” zei de docent vaderlijk. Ik keek verbaasd, hij had die poepluier toch wel geroken of niet soms? “Zeg het maar ventje.” Ik wist dat dit bij het spelletje hoorde: “Ma..mmm…maa…mag ik een sc…sch…schone l…..l…lui….luile….luier?” vroeg ik door mijn tranen heen. “Ja hoor ventje, kom maar hier.” zei hij terwijl hij wat tranen uit mijn gezicht wegveegde.
“Ik heb met mamma afgesproken dat als je een vieze luier hebt, dat je dan die dag even rust krijgt en dus eigenlijk alleen hoefte te komen als je weer een vieze luier hebt en dat je dus niet naar het potje hoeft te gaan.” Zei de docent. “Waarom?” vroeg ik. “Omdat mamma denkt dat je dan toch teveel druk voelt, en je dus beter kunt richten op je school. Ik denk dat ze wel gelijk heeft, toen mijn zoontje zindelijkheidstraining deed toen hebben we ook af en toe een pauze ingelast als we merkten dat hij te moe was of gewoon even ontdeugend.” Hij glimlachtte en keek me in de ogen aan. Ik slikte. De docent pakte de grote tas en maakte hem open. Uit de tas kwam een verschoonmat welke hij op de grond neerzette. “Je kunt zelf je schoenen en broekje wel uittreken he?” vroeg hij terwijl hij nog wat potjes uit de tas haalde, ik knikte en hurkte door mijn knieen om de klitteband van mijn schoenen lost te maken. Terwijl ik bukte voelde ik de poep door de broekluier heen verspreiden, mijn hoofd werd roder en mijn tranen bleven stromen. Nadat ik mijn schoenen uitgetrokken had maakte ik een voor een de bretels van mijn broek los en liet de broek naar beneden vallen. Ik keek naar de luier, voorop zag je de geligheid van de urine zitten, dan moet je van achteren ook wel de poep zien zitten dacht ik. Ik had geen tijd om te twijfelen want zodra ik uit de broek was gestapt trok de docent me op de mat. “Even pino omhoog doen hoor.” Zei hij op een toontje dat je tegen kinderen praat terwijl hij mijn shirt omhoog duwde. Verveeld keek ik omhoog, de docent zei: “Houd je shirtje maar met je handjes omhoog, dan kan er ook geen poepies aan komen.” Ik deed wat me opgedragen werd en voelde hoe de docent de zijkanten van de broekluier losmaakte. Op het moment dat hij de voorkant naar achteren trok hield ik het niet meer en begon ik hoorbaar te huilen, de docent wreef even wat over mijn buik wat mij niet rustiger maakte uit de tas haalde hij een speente en dat stopte hij in mijn mond. “Rustig maar ventje, het is zo over” zei hij terwijl vervolgens hij met een luierdoekje over mijn buik en piemeltje heen ging, ik voelde hoe hij mijn piemeltje omhoog trok en tussen mijn piemel en ballen begon schoon te maken, ik spuugde de speen uit en ging harder huilen, ik zag hem een schoon luierdoekje pakken en hij trok mijn benen omhoog, met totaal nog 3 luierdoekjes maakte hij mijn billen poepvrij. Ik hoorde wat plastick en voelde hoe de luier onder mijn billen vandaan werd getrokken. Mijn billen werden vervolgens op het koude plastick van de verschoonmat neergelegd en ik zag hoe hij de luier in een plastick zak stopte en de zak afsloot. Mijn tranen bleven over mijn wangen bungelen en ik zag hoe de docent mij meewarig aankeek. Net op het moment dat ik hoopte dat hij me maar wat vlug een schone luierbroek zou geven trok hij me omhoog en drukte mij tegen hem aan. Hij stond op en ik voelde mezelf omhoog getrokken worden. In alleen een tshirt zat ik op de arm van mijn docent en werd ik met zacht wrijven over mijn billen en rug getroost terwijl de docent door zijn kantoortje wandelde en een kinderliedje neuride. Nadat ik wat rustiger was geworden legde de docent me weer op de kleedkussen en trok de tas weer naar zich toe. Hij liet me snuiten in een luierdoekje en toen zag ik wat hij in zijn andere hand had, dat was geen broekluier maar een met plakkers, ik keek geschokt en de docent zag het. “Zo ben je veel veiliger tegen lekken ventje.” zei hij opgewekt terwijl hij mijn billen omhoog trok en de ondertussen uitgevouwen luier onder mijnbillen schoof. Ik voelde hoe de zachte babypoeder over mijn kruis en billen werd uitgewreven en voelde me opgelucht toen de luier gesloten werd. De docent trok me weer omhoog en hielp me mijn broek een schoenen weer aantrekken. Na een zacht tikje voor mijn billen werd ik met het zakje met de vieze luier in mijn handen naar de wc’s gestuurd. Toen ik de luier had weggegooid en ik zag dat de docent zijn handen aan het wassen was wilde ik de toiletruimte uitlopen. De docent zei: “Ga ook je handjes maar even wassen.” Ik deed wat hij zei, en na het afdrogen hield hij de deur open en zei hij: “Zo met die schone luier kun je er weer even mee door hé Tommy?” Geschokt knikte ik en rende de gang uit.
De volgende lessen waren een kwelling, ik voelde dat ik moest plassen maar wist ook dat die plas in mijn ja ja MIJN luier zou belanden of ik het nu wilde of niet, ik mocht niet alleen naar de wc en ik mocht ook niet naar het potje vragen. Tijdens de les recht vroeg de docente ineens: “Tom, moet jij soms naar de wc?” net op dat moment liet ik de plas lopen. De straal die tegen het plastick van de luier aan kletterde werd door de hele klas gehoord. “Ik denk het niet mevrouw.” zei Sonja met een schaterlach. De docente moest er ook wel om lachen, toen ze zag dat er tranen in mijn ogen kwamen zei ze: “Nou Tom nu moet je niet gaan huilen, dat maakt het alleen maar erger, na de les moet je maar even naar meneer de Wit toe voor een schone luier.” Ik knikte met een rood hoofd en slikte de brok in mijn keel weg.
Na de les twijfelde ik of ik naar de docent moest gaan of dat ik naar huis moest gaan, het was immers de laatste les en de luier voelde helemaal niet zo nat. Toch besloot ik maar te doen wat de docente me had opgedragen, zachtjes klopte ik op de deur van de docent. Meneer de Wit deed open en glimlachtte: “Ha Tommy, hoe is het ermee?” “g…g..goed me….meneer, mijn luier is nat.” De docent ging door zijn hurken en kneep in de luier ter hoogte van mijn kruis. “Nou dat valt wel mee vent, ik denk dat mamma je zo komt halen dan kan zij je een schone luier geven als je er nog een stout plasje in hebt laten lopen.” Met een rood hoofd liep ik de kamer uit naar buiten naar de campus van de hogeschool. Al snel zag ik mijn moeders auto en vluchtte achterin de auto. “Ga maar in je zitje zitten” zei mijn moeder dwingend. Ik keek naar het kinderzitje aan de andere kant van de achterbank. Ik slikte maar de blik in mijn moeders ogen zei me voldoende. Ik ging zitten en na een korte indringende blik van mijn moeder klikte ik het driepuntsgordeltje vast tussen mijn benen.
Mijn moeder glimlachtte: “Was het leuk op school Tommy?” Ik zei boos: “Op de vieze luiers na wel ja.” Mijn moeder zei: “Dat geeft toch niet lievert, wij vinden het geen probleem je luiertje te verschonen, ga maar even slapen terwijl we naar huis rijden.” Pas toen ik mijn ogen sloot startte mijn moeder de auto, natuurlijk kon ik niet slapen in die auto dus ik zat de hele weg met mijn ogen dicht en in te schatten waar we waren. Toen de auto tot stilstand kwam opende ik mijn ogen en zag ik dat we thuis waren. Mijn moeder opende mijn deur en maakte de driepuntsgordel los, ze tilde me uit de zitting en zei: “Direct naar de deur lopen ventje.” En ze duwde me in de richting van de voordeur. Toen ik voor de voordeur stond vloog deze open en daar stond Gert, de vriend van mijn moeder. “Hey grote vent, ben je daar dan, heb je lekker geleerd op school?” Ik knikte en liep naar binnen. Gert liet me voor hem langs lopen maar bij de kapstok boog hij zich naar voren en maakte mijn jas los en hing hem op daarna trok hij mijn schoenen uit. “Kom maar vlug dan kun je lekker spelen.” Toen ik de woonkamer binnenstapte zag ik een grote metamorfose. Daar waar eerst de computer stond was nu een klein tafeltje geplaatst met kleine stoeltjes met daarnaast grote doorzichtige bakken met grote legoblokken, op het tafeltje lag een kleurboek en een bakje kleurpotloden met een puntenslijper. “Ga maar spelen” zei Gert. “Ik ben al 16 hoor” zei ik. Voor ik het door had hing ik over zijn knie en kreeg ik 16 klappen voor mijn billen, ondanks de dikke luier deed het behoorlijk wat zeer. Gert duwde me met mijn neus in de hoek van de kamer en zei, hier blijf je 16 minuten staan. Tijdens die 16 minuten vertelde hij bedeesd: “Hier thuis ben je 3 jaar en kun je je broekje niet schoon houden, je houd erg veel van lego en van kleuren wat je natuurlijk best lastig vind om dat tussen de lijntjes te doen. Lange stukken lopen vind je erg moeilijk en na ongeveer 16 stappen begin je te dreinen. Eten doe je nog veelal met je handjes en als we in de speeltuin zijn ben je dol op de glijbaan en de zandbak. ’s Avonds wil je per se Sesamstraat kijken en als het is afgelopen ga je nog heel even spelen, om 7 uur ga je hangen en dreinen want dan is het de hoogste tijd om naar bed te gaan.” Dit herhaalde Gert meerdere malen. Toen de 16 minuten voorbij waren draaide Gert mij om, “Hoe oud ben je Tommy?” Vroeg hij. Ik slikte en zei “3 jaar Gert.” Gert knikte “Omdat je 3 jaar oud bent moet je 3 minuten in de hoek, en wees blij dat je geen 3 klappen voor je billen krijgt Tommy. Je noemt mij gewoon pappa en geen Gert, heb je dat begrepen?” Ik knikte geschokt en Gert draaide me weer om in de hoek.
Na 3 minuten draaide Gert me weer om, “Tommy, je moest in de hoek omdat je mij bij mijn voornaam noemde, en dat is voor een kleine jongen zoals jou heel erg stout. Heb je er wat van geleerd Tommy?” ik reageerde “Ja, p….pa….pappa” Gert drukte me met mijn gezicht tegen zijn schouder aan “Pappa houd van je Tommy, en hij gaf me een kus op mijn lippen.” Ga nu maar braaf doen wat je zo leuk vind, en hij wees naar de legoblokken. Twijfelend liep ik naar de legoblokken. Na ongeveer een uurtje te hebben gespeeld en een tuimelbeker met zoete limonde te hebben gedronken voelde ik dat ik moest plassen. Ik besloot mijn trots in te slikken en liep naar mijn moeder toe en zei: “Mamma, ik moet op het potje.” Mijn moeder glimlachte, en zei: “Komt er aan vent.” En ze liep de kamer uit, ze was snel weer terug met een babyblauw peuterpotje. Ze trok mijn broek naar beneden, maakte de natte luier los en zette me op het potje. Terwijl ik zat te plassen trok ze mijn broek van mijn enkels en vouwde hem op en hing hem over de bankleuning. Toen ik klaar was met plassen legde ze me op de grond, maakte mijn billen en penis zorgvuldig schoon en deed me een schone broekluier om. Met een tik voor de billen zei ze: “Ga maar weer lekker spelen” waarna ik in alleen een pinoshirt, broekluier en sokjes ging spelen. Ik verveelde me dood maar ja ik wilde niet weer zo’n keiharde pak voor mijn broek krijgen, ik kon niet eens meer zitten. Wat uiteraard een probleem werd toen Gert me van de grond tilde, me meenam naar de keuken en me daar in de kinderstoel zette, het deed zo’n pijn dat ik het uitgilde en tranen met tuiten huilde, voor Gert een reden om me in een harnasje in de stoel vast te zetten. “Zie je wel Rachel, het is echt een mentaliteitsprobleem met hem, hij wil en moet gewoon de baas zijn in huis. En dat moet nu eens over zijn want kleine kinderen bepalen het niet in huis.” Zei Gert. Mijn moeder knikte. Gert zette een bordje met macaroni voor me neer en legde er een lepel naast, mijn moeder gaf een klein knikje en zei: “eet maar lekker liefje” en ik wilde de lepel pakken, ik zag Gert streng kijken en bedacht wat hij had gezegd toen ik in die hoek stond “Eten doe je nog veelal met je handjes” ging er weer door mijn hoofd heen. In plaats van de lepel te pakken greep ik in het bordje en begon de macaroni met mijn handen te eten. Toen het bordje half leeg was zaten mijn handen en gezicht vol met tomatensaus, ook de slab die ik had omgekregen was vies. Ik voelde me heel onprettig. Gert liep even naar de keuken en kwam terug met een washandje, daarmee maakte hij mijn handen schoon, vervolgens pakte hij de lepel en begon me hapje voor hapje te voeren. Ik voelde me met de minuut kleiner worden, na het eten poetste Gert mijn gezicht schoon en tilde me uit de kinderstoel. Hij liep naar de tv en ik liep weer naar de legoblokken. Toen ik de tune van sesamstraat hoorde kwam bij mij de zin weer in mijn hoofd “’s Avonds wil je per se Sesamstraat kijken en als het is afgelopen ga je nog heel even spelen” ik rende naar de bank en klom erop en ging kijken, toen ik zat te kijken zag ik Gert zijn hoofd om de hoek komen en hij lachtte me uit. Hij moest de angst in mijn ogen zien, ik keek naar Sesamstraat en probeerde me erop te concentreren ik was bang met wat Gert nog meer met me van plan was. Toen Sesamstraat was afgelopen ging ik maar weer spelen zoals Gert had gezegd. Na ongeveer een kwartiertje fluisterde mijn moeder in mijn oren “straks als ik op de bank ga zitten dan ga je met je speelgoed gooien, als ik dan zeg dat je dat niet mag doen ga je gillen.” Ik keek mijn moeder geschokt aan en wilde reageren maar ze legde haar vinger voor haar mond en liep de kamer uit. Gert kwam de kamer binnen en ging op de bank een boek zitten lezen, ik speelde nog even door, toen kwam mijn moeder weer binnen en ging op de bank zitten. Ik pakte twee legoblokken en gooide ze tegen de muur aan voor Gert wat kon zeggen zei mijn moeder: “Tommy niet doen.” Ik riep “Wel doen” en gooide nogmaals een legoblok. Gert stond op en haalde een vierde blok uit mijn handen, “bedtijd” zei hij resuluut en duwde me naar mijn moeder toe. “Geef mamma maar een kusje.” Ik liep naar haar toe en gaf haar een kus, ze trok me op schoot en begon met te knuffelen, vervolgens merkte ik dat ze in de luierbroek kneep. “Grote jongen hoor, je bent nu al 3 uur droog!” ik kreeg nog een natte kus en werd in de richting van Gert geduwd.
Met kleine stapjes liep ik naar Gert toe, gert tilde me op en droeg me de kamer uit de trap op en naar de badkamer. Daar was het bad al gevuld, in een snelle beweging was ik uitgekleed en zat ik in het bad. Gert pakte een washand en begon me te wassen “Waarom doe je dit?” vroeg ik aan Gert. Gert speelde zijn spelletje door “Je moet in bad omdat je anders een vies jongetje wordt ventje.” Zei hij kleinerend. Hij liet me opstaan en door de knieen buigen, en begon me tussen mijn benen te wassen. “Je hebt wat luieruitslag, dat zal ik zo even verzorgen.” Ik zei: “dat is van het slaan hoor.” Gert lachtte “Pappa zal je verzorgen, of wil je nog een pak voor je billen?” “Nee pappa” zei ik verlegen. Na een grondige wasbeurt werd ik afgedroogd en moest ik mijn mond open doen, Gert pakte mijn tandenborstel en begon mijn tanden te poetsen, toen ik klaar was hielp hij mijn mond te spoelen. Aan de hand van Gert liep ik mijn slaapkamer in, ikw as eigenlijk al niet verbaasd om te zien dat mijn spullen verdwenen waren en vervangen waren voor een babybedje, commode, schommelstoel, smalle kast en heel veel peuterspeelgoed. Gert tilde me op de commode en smeerde mijn billen in met luiercreme poederde vervolgens mijn billen in en deed een luier om. Daarna kleedde hij me in en pyjama aan een stuk met voetjes erin en droeg hij me naar de schommelstoel, hij ging erin zitten en pakte een boekje dat hij had klaargelegd vanuit het raamkozijn. Hij begon te lezen over een jongetje dat hard werkte om zindelijk te worden, maar dat het hem nog niet helemaal lukte. Hij eindigde met en toen was hij eindelijk pappa’s grote jongen. Gert zei: “En nu is het kleine jongetjes bedtijd, morgenvroeg verwacht ik een lekkere natte luier om je billen.” En hij gaf me een natte kus op mijn voorhoofd. Hij legde me neer i n het babybed en van onder het dekentje haalde hij een speen tevoorschijn en stopte deze in mijn mond. “Kleine Tommy houd wel van zijn speentje he.” Met tranen in mijn ogen zei ik “Ja papfpfa” hij liep naar de gordijnen en sloot eerst de rolgordijnen en daarna de verduisterings gordijnen, het was direct aardedonker in de kamer. Na lang woelen lukte het me toch de slaap te vatten.
Ik werd wakker van een onbedwingbare behoefte om te plassen, toen ik rechtop ging zitten om uit het bed te stappen voelde ik de staven van het babybed. Ik slikte, het was vast weer de bedoeling om de luier te vullen. Ik bedacht me dat het weleens bijna tijd kon zijn om op te staan en besloot te proberen om het op te houden tot Gert of mijn moeder mij kwam wakker maken. Na wat voor mijn gevoel uren duurde hoorde ik buiten de poort gaan, even later hoorde ik aan de vloek dat het de buurjongen was die thuis was gekomen. Het duurde even voor ik besefte dat het nog maar 11 uur ’s avonds was, want op maandagavond komt de buurjongen altijd rond 11 uur thuis van voetballen. Ik slikte en wist dat roepen voor het potje geen optie zou zijn, ik ging op mijn handen en knieen zitten en perste en langszaam maar zeker leegde mijn blaas zich in de luier, een warme sensatie kroop door mijn luier langs mijn ballen naar mijn billen toe. Ik besloot meteen te gaan liggen om te proberen te slapen, ik had namelijk ’s middags ontdekt dat hoe langer de luier nat was hoe kouder en vervelender hij werd. Na even wat draaien viel ik weer in slaap.
Ik voelde een koude lucht over mijn buik en kruis komen, direct voelde ik hoe nodig ik moest plassen, mijn ogen gingen open en ik keek recht in mijn moeders lief lachende gezicht.” Goedemorgen ventje” zei ze. “Goesemosse mammfa”zei ik met de speen nog in mijn mond. Die speen had ik toch uit gedaan bedacht ik mezelf, maar ik had geen tijd om me druk te maken want zodra mijn moeder mijn verbaasde gezicht zag kietelde ze me over mijn buik. De combinatie van de kou en het kietelen maakte dat ik per direct mijn blaas leegde en mijn moeder weg moest duiken om de urinestraal te ontwijken. Van schaamte draaide ik mijn hoofd en van schrik zag ik dat Gert van een afstandje stond toe te kijken. Hij lachtte en zei: “Ja Rachel, dat gebeurd bij kleine onzindelijke jongetjes.” En hij liet nog een grinnik klinken. Mijn moeder sloot snel de luier en zodra ik uitgeplast was tilde ze me van de commode af en stuurde me naar de badkamer. In de badkamer aangekomen trok ze mijn speen uit de mond en wastte ze mijn gezicht mijn handen en daarna moest ik voorover buigen en wastte ze mijn luiergebied. Ik schaamde me rot en wilde het liefst direct weglopen. Nadat ik schoon was droogde ze me snel af poederde mijn luiergebied in en hield ze mij mijn broekluier voor. Met enige schroom stapte ik in de luierbroek en liet mijn moeder de luierbroek omhoog trekken. Daarna kwam een bruin ribbroekje en een beige tshirt met daarop een plaatje van een teletubby. We liepen naar beneden maar bij de trap zei mijn moeder: “Geef mamma maar een handje.” Ik deed braaf wat me gevraagd werd en liep aan mijn moeders hand naar beneden. Mijn moeder zette me in de keuken weer in de kinderstoel en voor mij stond een in stukjes gesneden boterham met pindakaas. Toen ik de boterham op had kreeg ik een tuimelbekertje met melk, na die opgedronken te hebben werd mijn gezicht gewassen (zat geen vuiligheid op) en in de kinderstoel werden mijn tanden gepoetst door mijn moeder. Na het ontbijt moest ik nog even met de lego spelen, wat ik uiteraard met frisse tegenzin deed. Na o ngeveer een half uurtje trok Gert mij mijn jas en en tilde me naar de auto waar ik in het kinderstoeltje werd gezet. Onderweg zei hij: “Je gaat vandaag een grote jongen zijn, ik wil dat je geen enkele keer in je broekje plast, ik zal Max ook informeren dat hij jou met rust laat. Je gaat wel een keertje om het potje vragen bij je docent terwijl je eigenlijk niet moet, zorg dan dat je docent met je meeloopt naar de wc. Heb je me begrepen of moet ik het in je slaan?” Ik knikte boos dat ik het begrepen heb. “Strakjes als ik je uit de auto zet dan loop ik weer naar de bestuurderszijde jij loopt achter mij aan om mij een kusje te geven en een knuffel en je gaat een beetje huilen dat je me gaat missen, heb je dat ook begrepen?” Weer knikte ik.
Op het parkeerterein bij de hogeschool aangekomen tilde Gert me uit de auto en liep om de auto heen naar de bestuurdersplek, ik rende achter hem aan en riep “Pappa!!” Gert keek gespeeld verbaasd om en zei “Ja Tommy” en ik rijkte omhoog, maar hij deed of hij het niet begreep “Kusje” zei ik. Hij lachtte alsof hij vertederd was en bukte, en gaf me een natte kus op de lippen, ik sloeg mijn armen om zijn nek en hij tilde me op om even heel duidelijk te laten zien dat we lekker knuffelden. Daarna zette hij me neer en gaf me een tik op de billen, “Rennen vent, anders kom je te laat” ik rende naar de ingang van de school. Tijdens de eerste les had ik wederom dezelfde docent, aan het einde van de les zei ik “Meester mag ik naar het potje” hij knikte en zei, “Kom maar mee vent” en we liepen hand in hand naar de wc’s. Ik verwachtte dat de docent mijn broek zou losmaken en mij naar de wc zou sturen maar hij opende de wc deur en ging in de deuropening staan, trok mijn broek en luierbroek naar beneden, tilde me op de wc en bleef staan kijken. Met een rood hoofd liet ik een plas in de wc lopen. De docent pakte een wc papiertje en kneep mij af en hielp me weer aankleden. Ondertussen waren er al meerdere mensen langsgelopen om te kijken wat er gebeurde. Na de lunchpauze liep ik zonder dat ik moest naar de docent en zei “Meester ik moet op het potje” de docent glimlachte en liep weer met me mee naar de wc’s en zette me weer op de wcpot neer. Ik probeerde toch maar te plassen en met een rood hoofd zei ik na 5 minuten “sorry ik moet toch niet” de docent glimlachtte en zei “Ja dat had mijn zoontje ook weleens, toen hij met zijn potjestraining bezig was. De docent trok hielp me weer met aankleden en zei: “Nog 1 les he?” ik knikte “Kom je na de les nog even bij me langs?” Toen ik vragend keek zei hij vriendelijk “er is niets ergs aan de hand hoor.” Ik knikte en zei: “Oke ik kom wel even langs.”
De les leek uren te duren, wat zou meneer de Wit toch van mij willen, toen de bel ging wist ik genoeg, een beetje twijfelend liep ik de kamer van meneer de Wit binnen. “Ha Tommy, daar ben je! Ik heb net met mamma gebeld, en ze komt er ook zo aan.” Ik keek verschrikt. “rustig maar ventje, moet je nog even op het potje?” vroeg hij alsof hij tegen een jongen van 3 sprak. Ik voelde dat ik best mijn blaas kon legen ik moest niet nodig maar besloot maar even te knikken. De docent tilde me op en droeg me naar de toiletten, onderweg begon hij me een beetje te kietelen waardoor mijn strakke zenuwachtige gezicht verdween en ik moest lachen. Gelukkig kon ik de plas ophouden en in een snelle beweging had hij mijn broek en broekluier naar beneden en zette hij me op de wc pot. Toen ik klaar was met plassen hielp hij me weer aankleden en droeg hij me weer naar zijn kamer, voor de deur stond mijn moeder al op ons te wachten. Ze keek verwachtingsvol naar de wijze waarop ik aankwam, want ik zat op de arm van de docent en we waren aan het grappen (hij kietelde en ik schaterde van het lachen en kietelde hem terug). Toen we de kamer binnenstapten nam de docent me op schoot en begon met mijn moeder te praten alsof ik er niet was. “Het is een prachtig ventje mevrouw, echt een handenbindertje ook.” Zei de docent. Mijn moeder glimlachtte en zei: “Je moet hem thuis eens zien, zijn blokken vliegen soms het huis door, en als hij in de speeltuin is geweest dan is een bad noodzakelijk!” de docent lachtte en kustte me op mijn wang en zei: “Tommy, ken je mevrouw Franken nog?” Ik knikte “Ik wil graag dat je even naar mevrouw Franken toegaat en haar dit briefje geeft, kun je dat voor mij doen?” weer knikte ik en ik pakte het briefje dat hij van zijn bureau had gepakt aan en ik rende naar de kamer van mevrouw Franken.
Toen ik het briefje aan haar gaf en zij het een korte tijd had bestudeerd zei ze: “Tom ga maar even zitten je wordt zo opgehaald.” Ik knikte verlegen en ging zitten op de stoel die de dame me had gewezen. Na een uur was er nog niemand en ik vroeg: “Wanneer komen ze me halen?” mevrouw Franken keek me meewaardig aan: “Tom, we hebben best veel over je gepraat gisteravond en vanmorgen.” Ik schrok. “Gisteren hebben we al contact gezocht met je middelbare school en dat verontrustte ons. Je hebt daar nog nooit in je broekje geplast en al helemaal niet gepoept, en daar droeg je altijd grote jongenskleding in kleine jongensmaten, je was ook populair en barstte van zelfvertrouwen. Het alarmeerde ons dat hier opeens een klein ventje zat dat ook nog eens heel verlegen was en duidelijk niet gewend was dat andere mensen, ondanks dat je volgens je moeder al een tijd een luier draagt, je naakt zien.” Ik slikte. “Daarom zit er nu bij mamma en meneer de Wit ook iemand van de politie en iemand van de kinderbescherming en als het goed is is je pleegvader er ook.” Op dat moment ging de deur open en daar stond ineens mijn lievelingstante Marion. Ze lachtte en zei: “Jongen kom mee, je komt bij ons wonen en je mag weer een normale 16 jaar oude jongen zijn!” Opgelucht als ik was rende ik mijn tante in de armen en ging ik met haar mee naar huis.
Ik deed wat ze zei en ging zitten in de stoel, de dikke broekluier was nu wel heel duidelijk aanwezig, waar had ik dit aan verdient? Ik plas al jaren niet meer in mijn broek, al vanaf mijn 2e niet meer, en ik ben ondertussen toch echt 16, en ja ik weet het ik ben de jongste van de klas en mijn lengte werkt ook niet erg mee, maar dat komt ook alleen maar omdat ik een paar jaar heb overgeslagen op school. Het moet gewoon de nieuwe vriend van mijn moeder zijn die haar opgestookt heeft, tot gisteravond was er niets aan de hand, maar vanmorgen ineens, kwam ze aan met het schattige kledingsetje gecombineerd met de dikke broekluier en na een flinke pak voor de broek wist ik wat mijn positie was, iedereen en werkelijk iedereen zal me voor gek zetten.
“Dag meneer, bent u de klassedocent van de eerste jaars economie studenten?” zei mijn moeder overtuigend. De man die ons nog niet had opgemerkt keek verbaasd op en zei: “Ja dat ben ik zeker, en u bent?” “Ik ben de moeder van Tommy.” zei mijn moeder en ze wees naar mij, mijn lichaam kromp ineen bij het horen van die naam, zo was ik sinds mijn 8e niet meer genoemd. De docent keek in mijn richting en leek mijn hele 1.35m in zich op te nemen. “Ik maak me wat zorgen over hem, het is nog zo’n klein knulletje met wat kleine probleempjes, zou u hem af en toe willen helpen?” De docent keek weer verbaasd en vroeg aan mij: “Hoe oud ben je ventje?” Geschrokken van de vraag stotterde ik: “Euh…euh…z.z.zz.z…zestien meneer.” De docent keek verbaasd naar mijn moeder maar ze knikte bevestigend. “Mevrouw uw zoon is 16 dan moet hij zijn zaakjes toch wel zelf kunnen regelen?” Mijn moeder reageerde abrupt: “Ja dat dacht ik ook, maar helaas kan hij die verantwoordelijkheid blijkbaar niet zelf aan. Dat heeft voor een hoop werk gezorgd afgelopen zomer en ik hoopte dat met een beetje hulp het de rest van het jaar niet zo lastig zal zijn.” De docent keek weer verbaasd en keek mij weer aan: “Tommy” mijn lichaam schokte. “Tommy kom eens hier.” zei de docent. Langzaam liet ik me van de stoel glijden en met kleine stapjes en gebogen hoofd liep ik richting mijn moeder en docent, toen ik voor de docent stond boog hij door zijn knieen en vroeg: “Vertel mij eens jongen, waar heb jij hulp bij nodig.” Zijn ogen richtten zich op mijn kruis, de luierbroek was duidelijk zichtbaar zou mijn moeder dat bedoelen? Ik schudde mijn hoofd: “Da…da…dat weet ik niet meneer?” zei ik stotterend, bevend en verlegen. Mijn moeder zei: “Laat eens zien wat je aan hebt, Tommy.” Geschokt keek ik mijn moeder aan, de docent keek met dwingende ogen en knikte bevestigend. “Toe maar ventje.” voegde hij eraan toe.
Twijfelend maakte ik mijn linkerbretel los, twijfelend keek ik de docent aan hij knikte vriendelijk, ik maakte ook de rechterbretel los, ik slikte de brok in mijn keel weg. “Moet het echt?” vroeg ik aan mijn moeder. Mijn moeder knikte “als jij niet kunt vertellen wat het probleem is moet je het maar laten zien.” Ik keek boos: “Maar mamma, ik..” Mijn moeder viel me meteen in de rede “Je bretels zijn los doe je broekje maar naar beneden.” Langzaam trok ik de broek naar beneden tot hij uit mijn handen viel en tot op mijn enkels zakte. “Dus je hebt een probleempje met je broekje droog te houden?” vroeg de docent op een toon waarop je tegen kleine kinderen praat. Ik reageerde niet, mijn moeder gaf me een duwtje in de rug maar en besloot voor mij te reageren. “Tommy heeft ondertussen zo vaak zijn broekje bevuilt met zowel een dat stoute plasje als een grote boodschap, dat we hebben besloten dat hij niet zelf meer naar de wc mag. De vraag is dus of u hem af en toe wilt helpen om op tijd naar de wc te gaan, thuis hebben we een potje maar dat is hier wat lastig. Als hij een plasje of poepje moet zal hij u vragen om op het potje te mogen, vraagt hij wat anders dan houd hij zich niet aan de afspraken ook is het fijn als u hem er af en toe even aan herinnerd. Het zou makkelijk zijn als u even meeloopt en hem uit en in de kleren helpt maar mocht dat niet lukken, dan kunt u hem ook gewoon de bovenbroek uittrekken en in zijn broekluiertje naar de wc sturen, maar dan twijfelen we een beetje of hij zijn billetjes wel goed afvreegt. “ Ik voelde mezelf roder worden. De docent keek me strak in de ogen aan: “Moet je nu naar het potje Tommy?” vroeg de docent. Ik wilde het niet toegeven maar blijkbaar zag hij aan de manier waarop ik stond dat ik inderdaad moest plassen. Verlegen knikte ik. Hij maakte de klitteband van mijn schoenen los, trok de schoenen uit en daarna de broek. “Moet je een plas of een grote boodschap?” “p….plas meneer.” zei ik met een klein piepstemmetje. De docent draaide me om en gaf me een tik voor de geluierde billen, “ga jij maar even een grote plas voor mij doen dan” en hij wees de gang in.
Ik rende naar de wc en was opgelucht niemand op de gang tegen te komen, na geplast te hebben kneep ik zorgvuldig af en trok ik de luierbroek op zijn plaats. Snel rende ik weer op mijn sokken door de gang in de hoop niemand tegen te komen. Toen ik het lokaal weer binnenkwam was mijn moeder verdwenen. De docent glimlachte naar mij: “Kom maar dan help ik je aankleden.” “Meneer, ik plas al jaren niet meer in mijn broek hoor.” zei ik overtuigend. De docent grinnikte wat: “Ja je moeder zei al dat je dat zou zeggen.” Hij stak zijn vinger in de luier en ik voelde dat hij de randjes verschoof zachtjes voelde ik dat zijn vinger ook mijn penis raakte, daarna liet hij me in de tuinbroek stappen waarbij ik met mijn armen op zijn schouders steunde, daarna trok hij mijn schoenen weer aan en stuurde me weer naar mijn plaats toe. Net toen ik ging zitten kwamen de eerste studenten de klas binnen, en kort daarop begon te les.
Aan het einde van de les moest ik nog even blijven zitten van de docent. “Tommy, je moet even heel goed naar mij luisteren.” zei hij terwijl hij mijn stoel draaide zodat ik hem recht in zijn gezicht keek terwijl hij op zijn knieen zat. “als je naar het potje moet, dan moet je mij dat komen vragen, en dat maakt niet uit waar ik zit, dit is mijn rooster en zoals je ziet doe ik veel ander werk als les geven. Dus als je inderdaad niet in je broekje plast moet het voor jou mogelijk zijn om je broekje droog te houden en mij op te zoeken op momenten dat ik geen les geef of niet soms?” Ik knikte met een rood hoofd. Hij gaf me weer een tik voor de geluierde billen en stuurde me het lokaal uit.
Ik merkte dat van mijn poplairiteit weinig over was weinig mensen spraken met me en ik zat dus steeds in mijn eentje tijdens pauzes en had moeite een plekje te vinden in de lokalen. Tegen lunchtijd merkte ik dat het tijd was voor mijn dagelijkse “grote boodschap” en mijn blaas stond op scherp. Ik liep in de richting van het kantoortje waar de docent zou zitten, onderweg daarheen kwam ik Max tegen. Max was een jongen waar ik vroeger vaak ruzie mee had gehad, ik had hem verlinkt op de vorige school waar hij een proefwerk had gestolen, wat voor hem een schorsing had gekost en hem een jaar in de opleiding heeft gekost. “Wat ga je doen?” zei Max bozig. “Gaat je niets aan” zei ik. Hij hield me vast: “Hoorde ik nou dat je van je mamma en nieuwe pappa een luier om hebt gekregen?” Ik slikte terwijl hij me bij de kruis beet pakte. “Vullen maar!!!” riep hij. Ik probeerde me los te trekken maar dat lukte niet, na ongeveer 5 minuten tegenstribbelen merkte ik dat het geen zin had, met tranen in mijn ogen liet ik mijn blaas in de broekluier leeglopen. “als ik zeg vullen bedoel ik ook vullen.” zei Max terwijl hij aan de achterkant van de luier voelde. Ik slikte en omdat ik wist dat ik al verloren had perste ik er met een rood hoofd een flinke drol uit. Max gaf me een duw waardoor ik tegen de grond viel en de drol zich tussen mijn billen en tegen mijn ballen nestelde. Tranen vonden hun weg over mijn wangen. “Nu ga je aan de meester vertellen dat je een schone luier wilt.” zei Max pesterig. Max gaf me een duw in de richting van het kantoortje en liep op ruime afstand achter me aan terwijl ik al huilend naar het kamertje strompelde. Zachtjes klopte ik op de deur…….ik klopte nog een keer. De deur ging open en daar stond de docent: “Hoi ventje, moet je op het potje?” zei hij met een glimlach, maar toen ik mijn hoofd omhoog deed en hij mijn tranen zag wist hij genoeg. “Ach Tommy, kom maar binnen ventje.” Ik stapte de kamer binnen en zag in de hoek van de kamer de grote tas staan die mijn moeder die ochtend had gedragen, daar zouden vast mijn schone luierbroekjes inzitten. “Wat wil je Tommy.” zei de docent vaderlijk. Ik keek verbaasd, hij had die poepluier toch wel geroken of niet soms? “Zeg het maar ventje.” Ik wist dat dit bij het spelletje hoorde: “Ma..mmm…maa…mag ik een sc…sch…schone l…..l…lui….luile….luier?” vroeg ik door mijn tranen heen. “Ja hoor ventje, kom maar hier.” zei hij terwijl hij wat tranen uit mijn gezicht wegveegde.
“Ik heb met mamma afgesproken dat als je een vieze luier hebt, dat je dan die dag even rust krijgt en dus eigenlijk alleen hoefte te komen als je weer een vieze luier hebt en dat je dus niet naar het potje hoeft te gaan.” Zei de docent. “Waarom?” vroeg ik. “Omdat mamma denkt dat je dan toch teveel druk voelt, en je dus beter kunt richten op je school. Ik denk dat ze wel gelijk heeft, toen mijn zoontje zindelijkheidstraining deed toen hebben we ook af en toe een pauze ingelast als we merkten dat hij te moe was of gewoon even ontdeugend.” Hij glimlachtte en keek me in de ogen aan. Ik slikte. De docent pakte de grote tas en maakte hem open. Uit de tas kwam een verschoonmat welke hij op de grond neerzette. “Je kunt zelf je schoenen en broekje wel uittreken he?” vroeg hij terwijl hij nog wat potjes uit de tas haalde, ik knikte en hurkte door mijn knieen om de klitteband van mijn schoenen lost te maken. Terwijl ik bukte voelde ik de poep door de broekluier heen verspreiden, mijn hoofd werd roder en mijn tranen bleven stromen. Nadat ik mijn schoenen uitgetrokken had maakte ik een voor een de bretels van mijn broek los en liet de broek naar beneden vallen. Ik keek naar de luier, voorop zag je de geligheid van de urine zitten, dan moet je van achteren ook wel de poep zien zitten dacht ik. Ik had geen tijd om te twijfelen want zodra ik uit de broek was gestapt trok de docent me op de mat. “Even pino omhoog doen hoor.” Zei hij op een toontje dat je tegen kinderen praat terwijl hij mijn shirt omhoog duwde. Verveeld keek ik omhoog, de docent zei: “Houd je shirtje maar met je handjes omhoog, dan kan er ook geen poepies aan komen.” Ik deed wat me opgedragen werd en voelde hoe de docent de zijkanten van de broekluier losmaakte. Op het moment dat hij de voorkant naar achteren trok hield ik het niet meer en begon ik hoorbaar te huilen, de docent wreef even wat over mijn buik wat mij niet rustiger maakte uit de tas haalde hij een speente en dat stopte hij in mijn mond. “Rustig maar ventje, het is zo over” zei hij terwijl vervolgens hij met een luierdoekje over mijn buik en piemeltje heen ging, ik voelde hoe hij mijn piemeltje omhoog trok en tussen mijn piemel en ballen begon schoon te maken, ik spuugde de speen uit en ging harder huilen, ik zag hem een schoon luierdoekje pakken en hij trok mijn benen omhoog, met totaal nog 3 luierdoekjes maakte hij mijn billen poepvrij. Ik hoorde wat plastick en voelde hoe de luier onder mijn billen vandaan werd getrokken. Mijn billen werden vervolgens op het koude plastick van de verschoonmat neergelegd en ik zag hoe hij de luier in een plastick zak stopte en de zak afsloot. Mijn tranen bleven over mijn wangen bungelen en ik zag hoe de docent mij meewarig aankeek. Net op het moment dat ik hoopte dat hij me maar wat vlug een schone luierbroek zou geven trok hij me omhoog en drukte mij tegen hem aan. Hij stond op en ik voelde mezelf omhoog getrokken worden. In alleen een tshirt zat ik op de arm van mijn docent en werd ik met zacht wrijven over mijn billen en rug getroost terwijl de docent door zijn kantoortje wandelde en een kinderliedje neuride. Nadat ik wat rustiger was geworden legde de docent me weer op de kleedkussen en trok de tas weer naar zich toe. Hij liet me snuiten in een luierdoekje en toen zag ik wat hij in zijn andere hand had, dat was geen broekluier maar een met plakkers, ik keek geschokt en de docent zag het. “Zo ben je veel veiliger tegen lekken ventje.” zei hij opgewekt terwijl hij mijn billen omhoog trok en de ondertussen uitgevouwen luier onder mijnbillen schoof. Ik voelde hoe de zachte babypoeder over mijn kruis en billen werd uitgewreven en voelde me opgelucht toen de luier gesloten werd. De docent trok me weer omhoog en hielp me mijn broek een schoenen weer aantrekken. Na een zacht tikje voor mijn billen werd ik met het zakje met de vieze luier in mijn handen naar de wc’s gestuurd. Toen ik de luier had weggegooid en ik zag dat de docent zijn handen aan het wassen was wilde ik de toiletruimte uitlopen. De docent zei: “Ga ook je handjes maar even wassen.” Ik deed wat hij zei, en na het afdrogen hield hij de deur open en zei hij: “Zo met die schone luier kun je er weer even mee door hé Tommy?” Geschokt knikte ik en rende de gang uit.
De volgende lessen waren een kwelling, ik voelde dat ik moest plassen maar wist ook dat die plas in mijn ja ja MIJN luier zou belanden of ik het nu wilde of niet, ik mocht niet alleen naar de wc en ik mocht ook niet naar het potje vragen. Tijdens de les recht vroeg de docente ineens: “Tom, moet jij soms naar de wc?” net op dat moment liet ik de plas lopen. De straal die tegen het plastick van de luier aan kletterde werd door de hele klas gehoord. “Ik denk het niet mevrouw.” zei Sonja met een schaterlach. De docente moest er ook wel om lachen, toen ze zag dat er tranen in mijn ogen kwamen zei ze: “Nou Tom nu moet je niet gaan huilen, dat maakt het alleen maar erger, na de les moet je maar even naar meneer de Wit toe voor een schone luier.” Ik knikte met een rood hoofd en slikte de brok in mijn keel weg.
Na de les twijfelde ik of ik naar de docent moest gaan of dat ik naar huis moest gaan, het was immers de laatste les en de luier voelde helemaal niet zo nat. Toch besloot ik maar te doen wat de docente me had opgedragen, zachtjes klopte ik op de deur van de docent. Meneer de Wit deed open en glimlachtte: “Ha Tommy, hoe is het ermee?” “g…g..goed me….meneer, mijn luier is nat.” De docent ging door zijn hurken en kneep in de luier ter hoogte van mijn kruis. “Nou dat valt wel mee vent, ik denk dat mamma je zo komt halen dan kan zij je een schone luier geven als je er nog een stout plasje in hebt laten lopen.” Met een rood hoofd liep ik de kamer uit naar buiten naar de campus van de hogeschool. Al snel zag ik mijn moeders auto en vluchtte achterin de auto. “Ga maar in je zitje zitten” zei mijn moeder dwingend. Ik keek naar het kinderzitje aan de andere kant van de achterbank. Ik slikte maar de blik in mijn moeders ogen zei me voldoende. Ik ging zitten en na een korte indringende blik van mijn moeder klikte ik het driepuntsgordeltje vast tussen mijn benen.
Mijn moeder glimlachtte: “Was het leuk op school Tommy?” Ik zei boos: “Op de vieze luiers na wel ja.” Mijn moeder zei: “Dat geeft toch niet lievert, wij vinden het geen probleem je luiertje te verschonen, ga maar even slapen terwijl we naar huis rijden.” Pas toen ik mijn ogen sloot startte mijn moeder de auto, natuurlijk kon ik niet slapen in die auto dus ik zat de hele weg met mijn ogen dicht en in te schatten waar we waren. Toen de auto tot stilstand kwam opende ik mijn ogen en zag ik dat we thuis waren. Mijn moeder opende mijn deur en maakte de driepuntsgordel los, ze tilde me uit de zitting en zei: “Direct naar de deur lopen ventje.” En ze duwde me in de richting van de voordeur. Toen ik voor de voordeur stond vloog deze open en daar stond Gert, de vriend van mijn moeder. “Hey grote vent, ben je daar dan, heb je lekker geleerd op school?” Ik knikte en liep naar binnen. Gert liet me voor hem langs lopen maar bij de kapstok boog hij zich naar voren en maakte mijn jas los en hing hem op daarna trok hij mijn schoenen uit. “Kom maar vlug dan kun je lekker spelen.” Toen ik de woonkamer binnenstapte zag ik een grote metamorfose. Daar waar eerst de computer stond was nu een klein tafeltje geplaatst met kleine stoeltjes met daarnaast grote doorzichtige bakken met grote legoblokken, op het tafeltje lag een kleurboek en een bakje kleurpotloden met een puntenslijper. “Ga maar spelen” zei Gert. “Ik ben al 16 hoor” zei ik. Voor ik het door had hing ik over zijn knie en kreeg ik 16 klappen voor mijn billen, ondanks de dikke luier deed het behoorlijk wat zeer. Gert duwde me met mijn neus in de hoek van de kamer en zei, hier blijf je 16 minuten staan. Tijdens die 16 minuten vertelde hij bedeesd: “Hier thuis ben je 3 jaar en kun je je broekje niet schoon houden, je houd erg veel van lego en van kleuren wat je natuurlijk best lastig vind om dat tussen de lijntjes te doen. Lange stukken lopen vind je erg moeilijk en na ongeveer 16 stappen begin je te dreinen. Eten doe je nog veelal met je handjes en als we in de speeltuin zijn ben je dol op de glijbaan en de zandbak. ’s Avonds wil je per se Sesamstraat kijken en als het is afgelopen ga je nog heel even spelen, om 7 uur ga je hangen en dreinen want dan is het de hoogste tijd om naar bed te gaan.” Dit herhaalde Gert meerdere malen. Toen de 16 minuten voorbij waren draaide Gert mij om, “Hoe oud ben je Tommy?” Vroeg hij. Ik slikte en zei “3 jaar Gert.” Gert knikte “Omdat je 3 jaar oud bent moet je 3 minuten in de hoek, en wees blij dat je geen 3 klappen voor je billen krijgt Tommy. Je noemt mij gewoon pappa en geen Gert, heb je dat begrepen?” Ik knikte geschokt en Gert draaide me weer om in de hoek.
Na 3 minuten draaide Gert me weer om, “Tommy, je moest in de hoek omdat je mij bij mijn voornaam noemde, en dat is voor een kleine jongen zoals jou heel erg stout. Heb je er wat van geleerd Tommy?” ik reageerde “Ja, p….pa….pappa” Gert drukte me met mijn gezicht tegen zijn schouder aan “Pappa houd van je Tommy, en hij gaf me een kus op mijn lippen.” Ga nu maar braaf doen wat je zo leuk vind, en hij wees naar de legoblokken. Twijfelend liep ik naar de legoblokken. Na ongeveer een uurtje te hebben gespeeld en een tuimelbeker met zoete limonde te hebben gedronken voelde ik dat ik moest plassen. Ik besloot mijn trots in te slikken en liep naar mijn moeder toe en zei: “Mamma, ik moet op het potje.” Mijn moeder glimlachte, en zei: “Komt er aan vent.” En ze liep de kamer uit, ze was snel weer terug met een babyblauw peuterpotje. Ze trok mijn broek naar beneden, maakte de natte luier los en zette me op het potje. Terwijl ik zat te plassen trok ze mijn broek van mijn enkels en vouwde hem op en hing hem over de bankleuning. Toen ik klaar was met plassen legde ze me op de grond, maakte mijn billen en penis zorgvuldig schoon en deed me een schone broekluier om. Met een tik voor de billen zei ze: “Ga maar weer lekker spelen” waarna ik in alleen een pinoshirt, broekluier en sokjes ging spelen. Ik verveelde me dood maar ja ik wilde niet weer zo’n keiharde pak voor mijn broek krijgen, ik kon niet eens meer zitten. Wat uiteraard een probleem werd toen Gert me van de grond tilde, me meenam naar de keuken en me daar in de kinderstoel zette, het deed zo’n pijn dat ik het uitgilde en tranen met tuiten huilde, voor Gert een reden om me in een harnasje in de stoel vast te zetten. “Zie je wel Rachel, het is echt een mentaliteitsprobleem met hem, hij wil en moet gewoon de baas zijn in huis. En dat moet nu eens over zijn want kleine kinderen bepalen het niet in huis.” Zei Gert. Mijn moeder knikte. Gert zette een bordje met macaroni voor me neer en legde er een lepel naast, mijn moeder gaf een klein knikje en zei: “eet maar lekker liefje” en ik wilde de lepel pakken, ik zag Gert streng kijken en bedacht wat hij had gezegd toen ik in die hoek stond “Eten doe je nog veelal met je handjes” ging er weer door mijn hoofd heen. In plaats van de lepel te pakken greep ik in het bordje en begon de macaroni met mijn handen te eten. Toen het bordje half leeg was zaten mijn handen en gezicht vol met tomatensaus, ook de slab die ik had omgekregen was vies. Ik voelde me heel onprettig. Gert liep even naar de keuken en kwam terug met een washandje, daarmee maakte hij mijn handen schoon, vervolgens pakte hij de lepel en begon me hapje voor hapje te voeren. Ik voelde me met de minuut kleiner worden, na het eten poetste Gert mijn gezicht schoon en tilde me uit de kinderstoel. Hij liep naar de tv en ik liep weer naar de legoblokken. Toen ik de tune van sesamstraat hoorde kwam bij mij de zin weer in mijn hoofd “’s Avonds wil je per se Sesamstraat kijken en als het is afgelopen ga je nog heel even spelen” ik rende naar de bank en klom erop en ging kijken, toen ik zat te kijken zag ik Gert zijn hoofd om de hoek komen en hij lachtte me uit. Hij moest de angst in mijn ogen zien, ik keek naar Sesamstraat en probeerde me erop te concentreren ik was bang met wat Gert nog meer met me van plan was. Toen Sesamstraat was afgelopen ging ik maar weer spelen zoals Gert had gezegd. Na ongeveer een kwartiertje fluisterde mijn moeder in mijn oren “straks als ik op de bank ga zitten dan ga je met je speelgoed gooien, als ik dan zeg dat je dat niet mag doen ga je gillen.” Ik keek mijn moeder geschokt aan en wilde reageren maar ze legde haar vinger voor haar mond en liep de kamer uit. Gert kwam de kamer binnen en ging op de bank een boek zitten lezen, ik speelde nog even door, toen kwam mijn moeder weer binnen en ging op de bank zitten. Ik pakte twee legoblokken en gooide ze tegen de muur aan voor Gert wat kon zeggen zei mijn moeder: “Tommy niet doen.” Ik riep “Wel doen” en gooide nogmaals een legoblok. Gert stond op en haalde een vierde blok uit mijn handen, “bedtijd” zei hij resuluut en duwde me naar mijn moeder toe. “Geef mamma maar een kusje.” Ik liep naar haar toe en gaf haar een kus, ze trok me op schoot en begon met te knuffelen, vervolgens merkte ik dat ze in de luierbroek kneep. “Grote jongen hoor, je bent nu al 3 uur droog!” ik kreeg nog een natte kus en werd in de richting van Gert geduwd.
Met kleine stapjes liep ik naar Gert toe, gert tilde me op en droeg me de kamer uit de trap op en naar de badkamer. Daar was het bad al gevuld, in een snelle beweging was ik uitgekleed en zat ik in het bad. Gert pakte een washand en begon me te wassen “Waarom doe je dit?” vroeg ik aan Gert. Gert speelde zijn spelletje door “Je moet in bad omdat je anders een vies jongetje wordt ventje.” Zei hij kleinerend. Hij liet me opstaan en door de knieen buigen, en begon me tussen mijn benen te wassen. “Je hebt wat luieruitslag, dat zal ik zo even verzorgen.” Ik zei: “dat is van het slaan hoor.” Gert lachtte “Pappa zal je verzorgen, of wil je nog een pak voor je billen?” “Nee pappa” zei ik verlegen. Na een grondige wasbeurt werd ik afgedroogd en moest ik mijn mond open doen, Gert pakte mijn tandenborstel en begon mijn tanden te poetsen, toen ik klaar was hielp hij mijn mond te spoelen. Aan de hand van Gert liep ik mijn slaapkamer in, ikw as eigenlijk al niet verbaasd om te zien dat mijn spullen verdwenen waren en vervangen waren voor een babybedje, commode, schommelstoel, smalle kast en heel veel peuterspeelgoed. Gert tilde me op de commode en smeerde mijn billen in met luiercreme poederde vervolgens mijn billen in en deed een luier om. Daarna kleedde hij me in en pyjama aan een stuk met voetjes erin en droeg hij me naar de schommelstoel, hij ging erin zitten en pakte een boekje dat hij had klaargelegd vanuit het raamkozijn. Hij begon te lezen over een jongetje dat hard werkte om zindelijk te worden, maar dat het hem nog niet helemaal lukte. Hij eindigde met en toen was hij eindelijk pappa’s grote jongen. Gert zei: “En nu is het kleine jongetjes bedtijd, morgenvroeg verwacht ik een lekkere natte luier om je billen.” En hij gaf me een natte kus op mijn voorhoofd. Hij legde me neer i n het babybed en van onder het dekentje haalde hij een speen tevoorschijn en stopte deze in mijn mond. “Kleine Tommy houd wel van zijn speentje he.” Met tranen in mijn ogen zei ik “Ja papfpfa” hij liep naar de gordijnen en sloot eerst de rolgordijnen en daarna de verduisterings gordijnen, het was direct aardedonker in de kamer. Na lang woelen lukte het me toch de slaap te vatten.
Ik werd wakker van een onbedwingbare behoefte om te plassen, toen ik rechtop ging zitten om uit het bed te stappen voelde ik de staven van het babybed. Ik slikte, het was vast weer de bedoeling om de luier te vullen. Ik bedacht me dat het weleens bijna tijd kon zijn om op te staan en besloot te proberen om het op te houden tot Gert of mijn moeder mij kwam wakker maken. Na wat voor mijn gevoel uren duurde hoorde ik buiten de poort gaan, even later hoorde ik aan de vloek dat het de buurjongen was die thuis was gekomen. Het duurde even voor ik besefte dat het nog maar 11 uur ’s avonds was, want op maandagavond komt de buurjongen altijd rond 11 uur thuis van voetballen. Ik slikte en wist dat roepen voor het potje geen optie zou zijn, ik ging op mijn handen en knieen zitten en perste en langszaam maar zeker leegde mijn blaas zich in de luier, een warme sensatie kroop door mijn luier langs mijn ballen naar mijn billen toe. Ik besloot meteen te gaan liggen om te proberen te slapen, ik had namelijk ’s middags ontdekt dat hoe langer de luier nat was hoe kouder en vervelender hij werd. Na even wat draaien viel ik weer in slaap.
Ik voelde een koude lucht over mijn buik en kruis komen, direct voelde ik hoe nodig ik moest plassen, mijn ogen gingen open en ik keek recht in mijn moeders lief lachende gezicht.” Goedemorgen ventje” zei ze. “Goesemosse mammfa”zei ik met de speen nog in mijn mond. Die speen had ik toch uit gedaan bedacht ik mezelf, maar ik had geen tijd om me druk te maken want zodra mijn moeder mijn verbaasde gezicht zag kietelde ze me over mijn buik. De combinatie van de kou en het kietelen maakte dat ik per direct mijn blaas leegde en mijn moeder weg moest duiken om de urinestraal te ontwijken. Van schaamte draaide ik mijn hoofd en van schrik zag ik dat Gert van een afstandje stond toe te kijken. Hij lachtte en zei: “Ja Rachel, dat gebeurd bij kleine onzindelijke jongetjes.” En hij liet nog een grinnik klinken. Mijn moeder sloot snel de luier en zodra ik uitgeplast was tilde ze me van de commode af en stuurde me naar de badkamer. In de badkamer aangekomen trok ze mijn speen uit de mond en wastte ze mijn gezicht mijn handen en daarna moest ik voorover buigen en wastte ze mijn luiergebied. Ik schaamde me rot en wilde het liefst direct weglopen. Nadat ik schoon was droogde ze me snel af poederde mijn luiergebied in en hield ze mij mijn broekluier voor. Met enige schroom stapte ik in de luierbroek en liet mijn moeder de luierbroek omhoog trekken. Daarna kwam een bruin ribbroekje en een beige tshirt met daarop een plaatje van een teletubby. We liepen naar beneden maar bij de trap zei mijn moeder: “Geef mamma maar een handje.” Ik deed braaf wat me gevraagd werd en liep aan mijn moeders hand naar beneden. Mijn moeder zette me in de keuken weer in de kinderstoel en voor mij stond een in stukjes gesneden boterham met pindakaas. Toen ik de boterham op had kreeg ik een tuimelbekertje met melk, na die opgedronken te hebben werd mijn gezicht gewassen (zat geen vuiligheid op) en in de kinderstoel werden mijn tanden gepoetst door mijn moeder. Na het ontbijt moest ik nog even met de lego spelen, wat ik uiteraard met frisse tegenzin deed. Na o ngeveer een half uurtje trok Gert mij mijn jas en en tilde me naar de auto waar ik in het kinderstoeltje werd gezet. Onderweg zei hij: “Je gaat vandaag een grote jongen zijn, ik wil dat je geen enkele keer in je broekje plast, ik zal Max ook informeren dat hij jou met rust laat. Je gaat wel een keertje om het potje vragen bij je docent terwijl je eigenlijk niet moet, zorg dan dat je docent met je meeloopt naar de wc. Heb je me begrepen of moet ik het in je slaan?” Ik knikte boos dat ik het begrepen heb. “Strakjes als ik je uit de auto zet dan loop ik weer naar de bestuurderszijde jij loopt achter mij aan om mij een kusje te geven en een knuffel en je gaat een beetje huilen dat je me gaat missen, heb je dat ook begrepen?” Weer knikte ik.
Op het parkeerterein bij de hogeschool aangekomen tilde Gert me uit de auto en liep om de auto heen naar de bestuurdersplek, ik rende achter hem aan en riep “Pappa!!” Gert keek gespeeld verbaasd om en zei “Ja Tommy” en ik rijkte omhoog, maar hij deed of hij het niet begreep “Kusje” zei ik. Hij lachtte alsof hij vertederd was en bukte, en gaf me een natte kus op de lippen, ik sloeg mijn armen om zijn nek en hij tilde me op om even heel duidelijk te laten zien dat we lekker knuffelden. Daarna zette hij me neer en gaf me een tik op de billen, “Rennen vent, anders kom je te laat” ik rende naar de ingang van de school. Tijdens de eerste les had ik wederom dezelfde docent, aan het einde van de les zei ik “Meester mag ik naar het potje” hij knikte en zei, “Kom maar mee vent” en we liepen hand in hand naar de wc’s. Ik verwachtte dat de docent mijn broek zou losmaken en mij naar de wc zou sturen maar hij opende de wc deur en ging in de deuropening staan, trok mijn broek en luierbroek naar beneden, tilde me op de wc en bleef staan kijken. Met een rood hoofd liet ik een plas in de wc lopen. De docent pakte een wc papiertje en kneep mij af en hielp me weer aankleden. Ondertussen waren er al meerdere mensen langsgelopen om te kijken wat er gebeurde. Na de lunchpauze liep ik zonder dat ik moest naar de docent en zei “Meester ik moet op het potje” de docent glimlachte en liep weer met me mee naar de wc’s en zette me weer op de wcpot neer. Ik probeerde toch maar te plassen en met een rood hoofd zei ik na 5 minuten “sorry ik moet toch niet” de docent glimlachtte en zei “Ja dat had mijn zoontje ook weleens, toen hij met zijn potjestraining bezig was. De docent trok hielp me weer met aankleden en zei: “Nog 1 les he?” ik knikte “Kom je na de les nog even bij me langs?” Toen ik vragend keek zei hij vriendelijk “er is niets ergs aan de hand hoor.” Ik knikte en zei: “Oke ik kom wel even langs.”
De les leek uren te duren, wat zou meneer de Wit toch van mij willen, toen de bel ging wist ik genoeg, een beetje twijfelend liep ik de kamer van meneer de Wit binnen. “Ha Tommy, daar ben je! Ik heb net met mamma gebeld, en ze komt er ook zo aan.” Ik keek verschrikt. “rustig maar ventje, moet je nog even op het potje?” vroeg hij alsof hij tegen een jongen van 3 sprak. Ik voelde dat ik best mijn blaas kon legen ik moest niet nodig maar besloot maar even te knikken. De docent tilde me op en droeg me naar de toiletten, onderweg begon hij me een beetje te kietelen waardoor mijn strakke zenuwachtige gezicht verdween en ik moest lachen. Gelukkig kon ik de plas ophouden en in een snelle beweging had hij mijn broek en broekluier naar beneden en zette hij me op de wc pot. Toen ik klaar was met plassen hielp hij me weer aankleden en droeg hij me weer naar zijn kamer, voor de deur stond mijn moeder al op ons te wachten. Ze keek verwachtingsvol naar de wijze waarop ik aankwam, want ik zat op de arm van de docent en we waren aan het grappen (hij kietelde en ik schaterde van het lachen en kietelde hem terug). Toen we de kamer binnenstapten nam de docent me op schoot en begon met mijn moeder te praten alsof ik er niet was. “Het is een prachtig ventje mevrouw, echt een handenbindertje ook.” Zei de docent. Mijn moeder glimlachtte en zei: “Je moet hem thuis eens zien, zijn blokken vliegen soms het huis door, en als hij in de speeltuin is geweest dan is een bad noodzakelijk!” de docent lachtte en kustte me op mijn wang en zei: “Tommy, ken je mevrouw Franken nog?” Ik knikte “Ik wil graag dat je even naar mevrouw Franken toegaat en haar dit briefje geeft, kun je dat voor mij doen?” weer knikte ik en ik pakte het briefje dat hij van zijn bureau had gepakt aan en ik rende naar de kamer van mevrouw Franken.
Toen ik het briefje aan haar gaf en zij het een korte tijd had bestudeerd zei ze: “Tom ga maar even zitten je wordt zo opgehaald.” Ik knikte verlegen en ging zitten op de stoel die de dame me had gewezen. Na een uur was er nog niemand en ik vroeg: “Wanneer komen ze me halen?” mevrouw Franken keek me meewaardig aan: “Tom, we hebben best veel over je gepraat gisteravond en vanmorgen.” Ik schrok. “Gisteren hebben we al contact gezocht met je middelbare school en dat verontrustte ons. Je hebt daar nog nooit in je broekje geplast en al helemaal niet gepoept, en daar droeg je altijd grote jongenskleding in kleine jongensmaten, je was ook populair en barstte van zelfvertrouwen. Het alarmeerde ons dat hier opeens een klein ventje zat dat ook nog eens heel verlegen was en duidelijk niet gewend was dat andere mensen, ondanks dat je volgens je moeder al een tijd een luier draagt, je naakt zien.” Ik slikte. “Daarom zit er nu bij mamma en meneer de Wit ook iemand van de politie en iemand van de kinderbescherming en als het goed is is je pleegvader er ook.” Op dat moment ging de deur open en daar stond ineens mijn lievelingstante Marion. Ze lachtte en zei: “Jongen kom mee, je komt bij ons wonen en je mag weer een normale 16 jaar oude jongen zijn!” Opgelucht als ik was rende ik mijn tante in de armen en ging ik met haar mee naar huis.
