Verhaal Klaar ENGELAND

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 1 12,5%
  • 5

    Stemmen: 1 12,5%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 0 0,0%
  • 8

    Stemmen: 1 12,5%
  • 9

    Stemmen: 2 25,0%
  • 10

    Stemmen: 3 37,5%

  • Totaal stemmers
    8

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
geschreven door: Dries


Dit verhaal speelt zich af in Engeland indien er in het Engels gesproken wordt is dit voor de eenvoud vertaalt naar het Nederlands.

Vandaag was de grote dag: Richard en Patrick gingen met school op werkweek naar Engeland. Ze zouden samen in die week in een gastgezin komen waar ze iedere avond naar toe zouden gaan en door de week worden er excursies door de school georganiseerd, het weekend zouden de jongens geheel met het gezin doorbrengen.

De bus kwam eindelijk op het busstation waar al een grote groep mensen stonden te wachten. Richard wees naar een man en vrouw en zei: "Ik hoop niet dat we bij hen komen, ze zijn zo groot, dan valt ons klein zijn wel extreem op." Richard en Patrick waren met hun 16 jaar nl. nogal klein ze leken op 11 jaar oude jongens. In de derde klas van de HAVO waar zij op zitten zouden ze nog de kleinste zijn. De jongens konden zich er niet echt druk om maken aangezien ze een grote mond hadden en dus niet bang voor de grotere jongens waren.

De bus stopte en één voor één werden de klasgenoten van de jongens uit de bus geroepen en voorgesteld aan de gastgezinnen. Als laatste waren de twee jongens aan de beurt. Buiten stonden de twee gastouders voor hun neus. Het waren de twee mensen waar de twee jongens al naar gekeken hadden in de bus. De man leek weel 2.20 meter en de vrouw minstens 2 meter.

Voorzichtig stelden de mensen zich in het Engels aan de jongens voor als tante Amy en oom John. Richard schaamde zich, hij was ietsje kleiner dan Patrick en voelde zich nu net een klein kind. Twee van die lange mensen en dan zijzelf met hun iele lichaampjes. De docent zette de tassen van de jongens achter hun neer en wenste de jongens veel plezier.

De jongens tilde hun tassen op en liepen achter de pleegouders naar de auto toe. Bij de auto aangekomen nam oom John de tassen over en zette die achter in de auto. "Ik denk dat we nog wel even wat zitjes voor jullie moeten regelen, want volgens mij zijn jullie nog onder de minimum lengte".

"Ik ga niet in een kinderzitje hoor, ik ben geen baby" zei Richard. Oom John reageerde er niet op en opende de zijportier waardoor de jongens in konden stappen. Na ongeveer vijf minuten rijden kwam de auto aan bij een autoverhuurbedrijf. Tante Amy en Oom John stapten uit de auto en opende ieder een zijportier, de jongens konden deze van binnen tot hun ongenoegen zelf niet openen. Omdat het gezin eerst een drukke weg over moesten stegen kregen de jongens ieder een hand en staken zo aan de hand van oom en tante over.

Bij het verhuurbedrijf aangekomen vroeg oom John naar autozitjes voor de jongens. De verhuurder liep een toonzaal binnen waarbij allemaal achterbanken waren gepresenteerd met daarop autozitjes bevestigd. De verhuurder liet een stoeltje zien en zei: "Deze stoel is ideaal voor de kleintjes. De kinderen kunnen er niet zelfstandig uit komen en er zit een met rubber omkleedde stang voor hun buik."

Richard riep meteen: "Ik ga daar niet in zitten ik ben geen baby". De verkoper zei toen: "Ik zei toch ook dat dit voor de kleintjes ideaal was, jullie passen er makkelijk in maar ik heb voor jongens zoals jullie iets beters." De verkoper wees naar een ophoging. "Deze is ideaal voor jongens die al wat groter zijn." Tante Amy tilde Patrick op en zette hem op het showmodel van het stoeltje neer, waarna ze de riem van het showmodel autobank bevestigde.

"Zo snijd het niet aan zijn keel als er een ongeluk gebeurd." Oom John tilde Richard op en zette hem in het kinderzitje waarop Richard zo vel had geprotesteerd. Het paste perfect, de riem werd aangetrokken en de stang op zijn plaats bevestigd. Richard kon geen kant meer op.

"Deze is ideaal voor jongens met een grote mond, en nog beter als ze niet goed naar hun ouders luisteren, want deze stoel kan ook bevestigd worden op een onderstel waardoor het een buggy is. Ideaal als je een dagje wilt shoppen."

Tante Amy zei: "Doe het ophooginkje maar voor Patrick en dit stoeltje voor Richard." Richard begon te gillen en de schoppen met zijn benen. Hij was hier zeker niet blij mee. Tante Amy pakte hem bij zijn kin beet een dwong hem in haar ogen te kijken ze zei: "Als je je niet gedraagt krijg je van mij een pak slaag, dat beloof ik je." Hierop werd Richard rustig.

De verkoper tilde Richard met stoeltje en al op het onderstel van de wandelwagen en liet toen het duwen van de wandelwagen aan tante Amy over. Richard was zo boos dat hij over zijn hele lichaam grote druk zette en probeerde de riem los te krijgen, maar dat lukte niet wat wel lukte was iets waar hij niet zo blij mee was. Op zijn broek vormde op zijn kruis een grote natte plek. Richard werd rustig toen hij het voelde en durfde zich niet meer druk te maken. Hij hoopte dat Tante Amy of oom John dit niet zouden zien. Ze hadden het ook niet door, maar wie het wel door had was Patrick en toen ze bij de auto aankwamen riep Patrick:

"Richard heeft een natte broek tante Amy." Tante Amy reageerde meteen en knielde zich voor Richard welke nog steeds in de wandelwagen zat neer. Er vormde zich tranen in Richard's ogen, dit waren tranen van schaamte en verdriet en dat wist tante Amy maar al te goed. Tante Amy veegde de tranen weg en duwde haar hand in Richard's kruis en constateerde dat het net gebeurd moest zijn. "Het geeft niet kleintje, we trekken je wel even een schone broek aan."

Oom John had ondertussen en schone broek en T-shirt uit Richard's tas gehaald en gaf deze aan Tante Amy. Tante Amy maakte Richard los uit de wandelwagen en zette hem recht voor zich neer. Ze pakte Richard bij de kin en keek hem recht in de ogen en zei: "Als je tegenstribbelt krijg je een pak voor je blote billen en dan wel hier midden op de parkeerplaats. Richard knikte dat hij het begreep.

Oom John liep samen met Patrick naar de supermarkt aan de andere kant van de parkeerplaats toe. Tante Amy gebood Richard zijn armen omhoog te houden waarna ze zijn T-shirt met een grote natte vlek erop uittrok. Richard stond nu alleen nog in zijn korte broek en gympen en sokken. Tante Amy maakte de knoop van de korte broek los en trok deze vervolgens naar beneden. Ze gebood Richard uit de broek te stappen wat hij deed terwijl er ondertussen meer en meer tranen in zijn gezicht vormden er kwamen zelfs een paar hikkende geluidjes bij.

Tante Amy trok met een snelle beweging Richard's onderbroek naar beneden, waarbij zijn kale plassertje zichtbaar werd voor tante Amy. Ze liet hem uit de onderbroek stappen. Richard stond nu alleen nog in zijn sokken en schoenen. Tante Amy knoopte de veters van zijn schoenen los en trok zijn schoenen en sokken in een beweging uit. Nu was hij helemaal naakt en de tranen stroomden uit zijn ogen en het hikken werd erger en erger.

Tante Amy opende haar handtas en pakte er een pakje papieren zakdoekjes uit. Terwijl hij achter zich hoorde dat Patrick en oom John terug kwamen en boodschappen in de auto zetten veegde tante Amy met een zakdoekje zijn gezicht schoon. Oom John gaf een grote papieren zak aan tante Amy. Uit de zak haalde ze een pakje babydoekjes waar ze er vervolgens een uithaalde. Zonder zich iets van Richard's schaamte aan te trekken gebruikte ze het doekje om eerst Richard's buik schoon te maken en vervolgens zijn billen, waarbij hij zich moest omdraaien en zijn kruis volledig zichtbaar voor alle andere mensen was.

Tante Amy gebruikte meerdere doekjes voor zijn billen en draaide hem toen om. Ze maakte met een aantal babydoekjes ook Richard's kruis schoon. Tante Amy zei: "gelukkig heb je nog geen haartjes anders hadden we nog meer werk gehad. Tante Amy liep om Richard heen en greep naar de papieren zak en haalde er nog iets uit. Richard kon niet zien wat het was omdat ze ondertussen achter hem stond en hem zo vasthield dat hij zich niet kon bewegen.

"Voetje omhoog werd er gezegd. En Richard gehoorzaamde toen pas zag hij de broekluier en begon heel hard te huilen en vroeg "Alstublieft niet een luier, doe me dat niet aan alstublieft." Tante Amy sprak Richard bemoedigend aan en zei: "Rustig maar, het is maar voor even, anders worden je andere onderbroek zo vies, ik kan je met babydoekjes niet helemaal schoon maken." Thuis na het eten ga je in bad en dan mag deze luier af." Richard werd wat rustiger en stapte zonder verder tegen te stribbelen in de luier. Het was duidelijk een babyluier en zat strak om zijn middel. Hij voelde het dikke zachte materiaal tegen zijn kruis drukken.

Richard keek om zich heen om zeker te zijn dat er verder geen klasgenoten in de buurt waren. Voor hij het door had werd er iets over zijn hoofd getrokken en werden zijn armen door de armsgaten gestoken. Richard keek op en keek tante Amy recht in haar gezicht en zag dat ze naar zijn kruis staarde. Toen pas voelde Richard dat tante Amy vier drukknoopjes in zijn kruis aan het dichtmaken was. Dit was een luierhemdje schoot er door Richard's hoofd heen. Daar stond Richard dan met zijn 16 jaar, in een luier en luierhemdje midden op de parkeerplaats, hij schaamde zich rot.

Opgelucht zag Richard dat Tante Amy naar het T-shirtje greep dat oom John uit Richard's tas had gehaald maar tot zijn grote schrik zei oom John: "Ik heb ook een shirtje en broekje voor hem meegenomen schat, trek hem dat maar aan."

Voor hij het door had, had Richard een strak T-shirtje en een heel kort broekje aan. Er was geen twijfel mogelijk hier moet een luier onder zitten, dat kon iedereen zeker zien, zowel de volwassenen als de kinderen. Snel werd de wandelwagen schoongemaakt en werd Richard weer in de wandelwagen vastgezet en werd de het stoeltje in de auto bevestigd.

Terwijl de auto zich naar het huis van oom John en tante Amy verplaatste zat Patrick, Richard te pesten. Hij voelde steeds aan Richard's kruis en hield een rammelaar voor die oom John voor de grap ook in de winkel had gekocht. Richard sloeg de rammelaar steeds weg. Bij het huis aangekomen brachten de jongens hun spullen naar hun slaapkamer en ging tante Amy koken. De jongens gingen vervolgens in de woonkamer naast oom John op de bank zitten om tv te kijken.

Na ongeveer een kwartier vroeg Richard: "Is er geen manier om deze luier eerder af te krijgen dan te wachten tot ik in bad moet?" Oom John antwoordde: "Ja natuurlijk, als je er in plast mag hij af, maar dan moet hij goed nat zijn dus moet je minstens twee keer geplast hebben, of je moet er ook in poepen dan mag hij natuurlijk ook af." Met dat in zijn achterhoofd ging Richard stilletjes in een hoekje van de kamer zitten. Terwijl Patrick met een grote glimlach toe zat te kijken zat Richard hard te drukken tot er wat in de luier terecht kwam, na verloop van tijd voelde Richard de poep zich tussen zijn bilnaad verspreiden en was de missie voltooid.

Met een voldane blik liep Richard naar oom John en zei: "Mag ik de luier nu af doen?" Oom John voelde aan de achterkant van Richard's luierbroek en duwde ertegen waardoor de poep zich door de luier heen verspreidde. "Zal ik je maar even helpen jongen?" Richard knikte, dat is wel een goed idee oom John."

Oom John pakte Richard bij de hand beet een liep met hem door de keuken naar de trap toe en liep naar de badkamer. Tante Amy keek met een verbaasd gezicht en rook het onheil. Oom John tilde Richard op en legde hem op de badkamervloer neer. Uit de papieren zak welke in de badkamer stond haalde hij het pakje babydoekjes en legde deze naast Richard neer. Vervolgens gebeurde hetzelfde met een tubetje crème en een flesje babypoeder. De korte broek werd naar beneden getrokken en het T-shirtje omhoog. Daarna knoopte oom John het luierhemdje los en schoof deze omhoog. De luier werd aan de zijkanten losgetrokken waarna oom John met de babydoekjes de poep van Richard's luiergebied afhaalde. Vervolgens werd zijn luiergebied met de crème ingesmeerd en met de poeder ingepoederd.

Richard werd omhoog getrokken. Oom John gebood Richard even te blijven staan en liet Richard in de grote spiegel kijken. Richard zag hoe wit zijn kruis was van de poeder en crème, terwijl oom John de poep uit de luier door de wc spoelde en de luier in de vuilnisbak gooide. Naast de vuilnisbak stond ook de papieren zak waaruit zonder dat Richard het door had een nieuwe luier werd gehaald. Oom John hield de luier op zijn rug en kwam achter Richard staan en vroeg: "toen jij mij vroeg wat je moest doen om die luier af te mogen wat had ik je toen gezegd?"

"Je zei dat ik erin moest plassen of poepen oom John." Antwoordde Richard zelfverzekerd. "Dat is juist en wat denk je dat er nu gaat gebeurden jongen."

"Nu mag ik toch mijn onderbroek weer aan?" Zei Richard ineens een stuk onzekerder.

"Nee jongen je krijgt een schone luier van mij aan. Je hebt ten eerste bewezen dat je je broek niet schoon kunt houden en ik heb je niet gezegd dat je je onderbroek terug kreeg. Sorry lieverd ik dacht dat je dat wel begreep, je moet toch wel weten dat als je broekje smerig is dat je dan een schone om krijgt en niet ineens een gewone onderbroek, dan moet ik over een uurtje je onderbroek verschonen. Ik verschoon liever een luier dan een onderbroek." De luierbroek werd voor Richard's benen gehouden waarna Richard zich erin werkte. De tranen dropen over zijn wangen terwijl oom John Richard's luierhemdje vastmaakte.

Richard kreeg het korte broekje niet meer aan en het T-shirtje werd ook uitgetrokken. "Loop maar lekker rond in je luierhemdje lieverd." Zei oom John. "Ik weet dat kleine jongens dat vaak fijner vinden dan in hun korte broekje."
 

TenaMaxi

Gewaardeerd Lid
Tja goed luisteren of toch iets van een betere communicatie hoe dan ook is wel een aardig verhaal.
 
Bovenaan