Gelift.
Eindelijk de vergadering is ten einde. Terwijl de andere rustig hun tassen in pakken gris ik mijn spullen en spurt naar de lift.
Helaas zie ik al op afstand hoe de deuren zich in alle rust dichtgaan.
Probeer nog snel te drukken maar het pijltje zegt dat de lift al reeds in beweging is.
Inmiddels verzamelen ook de andere van uit de vergaderkamer zich bij de lift. We maken grappen, kletsen wat.
Een korte ping kondigt aan dat hij op de gewenste verdieping is.
De deuren openen zich, zo’n stuk of zes personen waaronder ik stappen erin.
Al afdalend met verschillende stops waar sommige deze kleine bewegende ruimte verlaten ben ik nog met iemand anders de enige die in de kelder moet zijn.
Ik ken haar wel een stille vrouw die personeel beveiliging doet.
Ik moest de hele zit van twee en een half uur meemaken om even vijf minuten mijn verhaal te doen over data beheer.
Onze bazin houdt er niet van dat als men klaar is meteen opstapt doch moet blijven zitten tot de gehele vergadering is afgelopen.
Het numeriek geeft aan dat we er bijna zijn. In stilte wachten wij tweeën wanneer de lift ons de gelegenheid geeft om deze te verlaten.
De stilte wordt abrupt onderbroken door een ferm gesis naast mij. Ik kijk op en naar haar. Ze wrijft even met haar benen en bloost.
Voorzichtig knikt ze en zacht klinkt haar ‘sorry’. Ik knik terug en zeg dat het niet erg is. Kan gebeuren en dat ze vooral van de warmte moet genieten.
Verbaasd staart ze mij aan. Weer knik ik en onthul dat ik het gevoel ken. Dan een verlegen glimlach op haar lippen.
Ze maakt een beweging naar mijn kruis met de vraag ben ik ook…? Ik knik. Deze bekentenis lucht blijkbaar op.
Onder tussen stroomt 't bij mij ook de luier in, voel de zachte druk op m'n kruis toenemen, geniet van de warmte die langzaam zijn weg zoekt in de pulp.
De deuren schuiven open. Eens zo stil naast elkaar zeggen we nu elkaar gedag.
Het is duidelijk in deze korte minuten samen hoe snel je een band voelt met iemand. Ik laat haar voor gaan.
Een strak leren rokje showt alleen voor de kenner de contouren van een vers gebruikte luier. Zij moet links en ik rechts de kelder gang in.
Nog even met een glimlach een korte knik en zie ik hoe zij de gang in loopt. Heerlijk hoe het leer plooit op haar heupen en luierkont.
Ze wiegt een klein beetje. Haar gewaagde laarsjes met naaldhakken geven het afstervend geluid weer.
Ik draai me om voordat zij ergens bij een deur in mijn richting gaat kijken en loop met gesloten benen te genieten van de warmte.
Wat gaaf. Nu ken ik een medewerkster die ook geluierd is.
Na het betreden van mijn kamertje sluit ik de deur achter mij en kijk naar de vijf monitor schermen.
Het enige licht straalt van de tl-balk en van de schermen. Niks alarmerends gebeurt tijdens mijn afwezigheid.
Kijk naar de glazenwand waar de servers hun best doen met dataverwerking. Loop naar mijn dressoir en zet koffie.
In deze stilte hoor ik zachtjes 't geknisper van het plastic onder m’n pantalon. Waarom weet ik niet maar 't maakt me geil.
Altijd al luiers gedragen, opeens begon het geluid van bewegend plastic mij op te vallen en wind het me op.
Thuis niks liever met alleen een luier en een plastic luierbroekje op mijn nep lederen bank voor de buis.
De koffie begint te pruttelen en was mijn mok af onder de kraan. Droog hem en loop naar mijn kast waar m’n dagelijkse kleding ligt.
Eerst van dit pak af. Trek mijn stropdas los. Hang mijn colbert aan een knaapje terug in de kast.
Maak mijn schoenen los en knoop mijn broek los en laat deze op mijn enkels vallen. Raap hem op.
Vouw hem netjes en hang deze bij mijn colbert in de kast. Gris m’n jeans als er geklopt wordt. Voordat ik ja zeg gaat deze open.
Oog in oog sta ik met die beveiligingsmevrouw. Ze grijnst en zegt sorry en wil weer weggaan.
Ik bloos maar zeg dat ze het nu toch weet en dus zich niet hoeft te verontschuldigen. Terwijl ik in mijn jeans stap vraag ik of zij soms ook koffie behoeftig is.
Graag klinkt 't van haar zijde. Ze komt nader en giechelt. Ik krijg een compliment over mijn zwarte transparante plastic broek.
Ze bloost even en geeft toe dat ze inderdaad niet elke dag een vent in een luier met plastic luierbroekje ziet.
Ik grap of dit aangezicht haar dag opvrolijkt. Ze knikt. Ik hijs me verder in mijn broek en knoop hem dicht. Nadat ik mijn overhemd erin heb gestopt.
Schenk koffie in en geef haar een mok. Ze kwam eigenlijk alleen maar om even aan elkaar voor te stellen.
We schudden de handen en weet nu haar naam. Mirrian.
Terwijl ik mezelf bedien van suiker en melk trekt Mirrian een tweede stoel bij, komt naast me zitten aan m’n bureau.
Ik zie haar staren naar mijn schermen. Ze heeft een paar nieuwsgierige vraagjes die ik beantwoord.
Ik vraag wat haar taak precies inhoudt en zo kletsen we verder en nippen aan onze mokken. Dan opeens vraagt ze om welke redenen ik een luier draag.
Ze giechelt en zegt meteen erachter aan dat zij het zo heerlijk vertrouwt vond klinken. Ook dat heerlijke geknisper van plastic.
Mirrian verteld dat ze sinds kort luiers aan heeft. Na een uit de hand gelopen blaasontsteking bleef ze druppelen vooral bij hoesten.
Na weken zich geërgerd te hebben ging ze het accepteren en nu met plastic luierbroekje erbij heeft ze het gecultiveerd en vind het opwindend.
Nog nooit heb ik zo openlijk over mijn luier gedrag verteld maar op één of andere manier is ‘t bij haar vertrouwt.
Dit blijkt wederzijds en meer en meer mogen we elkaar. We vertellen onze kleine momentjes dat we ons ondeugend voelden en er opgewonden van werden. Wat dit betreft blijken we veel gemeen te hebben. Al snel volgt een tweede koffie ronde.
De types en merken worden uitgewisseld. Mirrian weet van mijn zwarte voorkeuren en ik van haar paarse en roze.
Mirrian giechelt en onthult dat ze zeer geil wordt als haar luier bijna verzadigd is en zo heerlijk hangt en drukt in haar kruis.
Ze vraagt of ik er ook in poep. Ik schud, vertel dat iets mij daarin tegenhoudt.
Misschien wel 't gedoe achteraf om je schoon te maken en ook vooral de lucht.
Mirrian grinnikt, blozend geeft zij te kennen dat ze soms juist 't heerlijk vindt om er iets stevigs in kwijt te raken, dan erop gaan zitten en wrijven.
Brutaal vraag ik of ze erbij masturbeert. Blozend knikt ze. Dan moedig opper ik dat ik het een keer zal proberen.
Mirrian giechelt, vraagt of we het niet een keer samen kunnen doen. Bij elkaar thuis of zo.
Of wat haar reuze spannend lijkt bij een picknick. Mirrian biedt aan dat ze me dan graag verschoond.
Ik grap dat hierin dus een date schuilt. Mirrian hoopt hierop en vraagt zich voorzichtig af of ik ook in de richting durf te denken. Ik kijk haar aan.
Leg nu brutaal mijn hand op haar leren rok en knik. Graag zelfs. De tweede mok doet zijn uitwerking.
Terwijl ik op haar leren been mijn hand rust plas ik in mijn luier. Mirrian kijkt alleen naar mijn kruis en ziet deze verder opzwellen.
Ze buigt naar me toe en geeft mij een snelle kus op mijn wang. Haar stem klinkt hees. Ze is geil als ze mij zo ziet plassen.
Dan hoorbaar maakt zij een sissend geluid. Ik grijns en zeg ook geil te worden van dit gebeuren.
Ik trek mijn stoute schoenen aan en vraag wanneer we zullen afspreken.
Mirrian wil wel meteen na deze dag iets samen gaan drinken en misschien wel ergens eten.
Het lijkt mij zeer gezellig om samen deze dag af te sluiten.
Mirrian zucht, zet haar lege mok weg op mijn bureau en vind dat ze weer aan de slag moet.
Er wacht nog een flink verslag te wachten waar ze als een berg tegenop ziet. Ze staat op.
Ik gluur naar haar heerlijke glimmende leren kontje waar een goed gebruikte luier achter schuil zit.
Ook ik sta op, leg zomaar ongevraagd mijn hand erop. Mirrian gniffelt en geeft te kennen dit erg lekker te vinden alleen als ik het doe.
Ik grinnik. Dan vol voelt zij als revanche in m'n kruis.
We buigen onze hoofde naar elkaar toe en zonder overleg persen we de lippen op elkaar en tongen heerlijk.
Gewillig schuift ze meer in mijn omhelzing. Gestoord houden we op als haar mobiel om aandacht vraagt.
We laten los en zij neemt hem aan. Blijkbaar iets belangrijks want al pratend en wuivend verlaat ze mijn kamertje.
Ik sluit de deur en geniet van mijn lopend plas. Ik heb en date met een heerlijke luier meid.
