IN EEN LUIER GEVANGEN

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 1 6,7%
  • 6

    Stemmen: 1 6,7%
  • 7

    Stemmen: 1 6,7%
  • 8

    Stemmen: 3 20,0%
  • 9

    Stemmen: 2 13,3%
  • 10

    Stemmen: 7 46,7%

  • Totaal stemmers
    15

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
Ik zat languit op de bank en keek naar de televisie. Eigenlijk was het geen zitten meer. Mijn voeten rustten op de bank en een kussen ondersteunde mijn rug. Ik lag meer dan ik zat. Het was de laatste dag van de vakantie. Morgen begonnen de scholen weer en voor mij begon te introductieweek van mijn nieuwe school. Natuurlijk vond ik het naar school gaan niet leuk, maar toch was ik blij dat de vakantie voorbij was. Ik had er lange tijd naar uit gezien en eindelijk ging ik bij mijn ouders uit huis. Niet dat ik ruzie met ze had, of zo. Nee, ik was het gewoon zat dat er continu iemand op me lette. Ik had het gevoel dat er bij alles wat ik deed iemand over mijn schouders mee keek.

Aan het begin van de vakantie had het er nog niet naar uit gezien dat ik op mezelf kon gaan wonen. Mijn ouders vonden me niet volwassen genoeg. Ik gedroeg me volgens hun als een klein kind. Dat kwam mede doordat ik regelmatig in mijn bed plaste. Ik weet dat het kinderachtig klinkt, maar ik kan er gewoon niets aan doen. Vaak wordt ik 's morgens wakker in een vies, nat bed. Dokters hebben van alles geprobeerd om me van het bedplassen af te krijgen, maar niets lukte. Mijn enige en jongere broertje, Christiaan, riep steeds naar me dat ik nog niet zindelijk was en dat ik een baby was, en alleen al daarom haatte ik hem.

Niet alleen door dat bedplassen vonden mijn ouders me niet niet volwassen genoeg om alleen op kamers te gaan wonen, maar ook vonden ze mijn gedrag niet goed. Natuurlijk was ik wel volwassen genoeg, maar ik wilde gewoon niet volwassen zijn, waarom zou ik?. Zolang je je nog jong voelt kun je veel meer dingen doen, als wanneer je volwassen bent.

Mijn ouders hadden me echter aan het begin van de zomer beloofd dat wanneer ik deze zomer zou laten zien dat ik volwassen genoeg was om op kamers te gaan, ik dan op kamers mocht. Die kans had ik natuurlijk met beide handen gegrepen. Het leek me ideaal om 's morgens wakker te worden en niet meteen dat irritante broertje naast je bed hebben te staan dat je begint uit te lachen wanneer hij ziet dat je bed weer nat is. Niemand zou me dan meer minachtend aankijken als ik de lakens van mijn bed afhaalde en ze in de wasmachine zou doen. Ik wilde koste van het koste deze 'test' halen.

Het had me veel moeite gekost, maar het was me gelukt. Ik had een ingenieuze manier gevonden om niet te laten merken dat ik in bed plaste. Ik had namelijk extra lakens gekocht en elke morgen wanneer het bed nat was had ik het snel verschoond en verstopte de vieze lakens, zodat ik ze later in een wasserette kon wassen. De eerste week was ik zogenaamd, om de overgang niet te snel te laten gaan, nog een paar keer in een nat bed wakker geworden. Na twee weken had ik mijn systeem op volle toeren draaien en het ging perfect. Mijn broertje kon me niet meer uitlachen en van die hatelijke, zogenaamde meelevende, blikken van mijn moeder was ik ook af.

Ook had ik mijn gedrag in het bijzijn van mijn ouders aangepast. Het kostte me veel moeite en van een plezierige vakantie was ook niet echt sprake geweest maar mijn doel was bereikt. Ik wist gewoon dat mijn ouders me nu volwassen genoeg vonden. Wanneer ik dan eenmaal mijn eigen kamer had, kon ik doen en laten wat ik wilde.

Al een paar dagen had ik gewacht tot mijn ouders erover begonnen. De kamer was al gehuurd en mijn spullen konden zo verhuisd worden. Alles was geregeld, voor zover ik wist.

"Ga jullie je eigen zo maar wassen. Het is onderhand bedtijd." zei mijn moeder tegen mij en mijn broertje. Ik keek verrast. Bedoelde ze dat ik ook naar bed moest, tegelijk met Christiaan. Christiaan was ruim zes jaar jonger dan mij en ging normaal gesproken altijd veel eerder naar bed. Ik keek nog eens op mijn horloge en zag dat het inderdaad nog wel erg vroeg was.

"Moet ik ook naar bed?" vroeg ik voor de zekerheid. Mijn moeder bleef in haar boek kijken en antwoordde kort en bevestigend. Christiaan keek me met een gemene glimlach aan, maar ik kreeg hem nog wel. Hij trok een gekke bek naar me en liep weg. Om de vrede te bewaren en omdat het voor mij toch de laatste keer was, deed ik maar wat ze zei. Ik liep achter Christiaan aan naar de badkamer.

Mijn slaapkamer lag tegenover de badkamer en de zijne lag ernaast. In mijn eigen kamer kleedde ik me uit en hield alleen mijn onderbroek aan. In de badkamer was Christiaan zich al aan het wassen. Hij stond naakt voor de wastafel en met een washandje waste hij zich. Hij keek weer met diezelfde lach naar me en ik wist al dat hij een spottende opmerking zou maken.

"Moet ik ook naar bed?" zei hij, mij met een overdreven smekend stemmetje nadoend. Ik lachte terug. Ik zou het laatst lachen, maar vandaag moest ik mke nog inhouden.

"Mama, mag ik niet opblijven? Ik ben toch niet stout geweest." Ging Christiaan treiterend verder. Het irriteerde me toch en met veel moeite kon ik mezelf inhouden.

"Nee, mama. Ik wil geen luier om.." Die laatste zin deed me denken aan een paar jaar geleden. Het bracht de woede en de schaamte in me boven die ik jarenlang met me mee gedragen had. Een schaamte die ik had proberen weg te drukken, en wat me ook redelijk gelukt was. Maar Christiaan was het niet vergeten, hij had de jarenlange pijn en vernederingen meer uit mijn geheugen omhoog gehaald.

Twee maanden lang had ik me rustig weten te houden, maar nu kon ik me niet meer inhouden. Ik zou dat kleine etterbakje wel eens wat manieren leren. Ik stapte op hem af en hij deed snel een stap achteruit. Ik pakte hem bij zijn arm en trok hem naar de wasbak.

"Als je schreeuwt, vermoord ik je!" zei ik dreigend terwijl ik de warme kraan dicht draaide en de koude juist verder open zette. Ik draaide zijn ene arm op zijn rug en met mijn andere hand duwde ik zijn hoofd naar de grote straal koud water. Christiaan kermde, maar schreeuwde niet. Juist wilde ik hem onder de kraan duwen toen ik mijn moeder achter me hoorde.

"Doe niet, Mark!" zei ze streng en ik kreeg de schrik van m'n leven. Mijn hart sloeg driemaal over. Het zweet brak me aan alle kanten uit terwijl ik mijn broertje los liet.

"Het spijt me mama, maar hij ...."

"Ga maar liggen." zei ze met diezelfde strenge stem, terwijl ze naar de commode wees. Deze commode was nog het laatste zichtbare bewijs van de behandeling die ik tot een paar jaar geleden dagelijks had gekregen. De laatste drie jaar dacht ik dat ik nooit meer op de commode zou liggen, en hoe meer tijd er verstreek hoe zekerder ik werd. De commode was echter nooit weggehaald en werd steeds meer gebruikt als tafel. Maar nu, nu moest ik weer op de commode gaan liggen. En ineens kwamen alle pijn en angst uit die tijd weer boven. De vernedering van het liggen op de commode, helemaal naakt, hulpeloos wachtend op wat er komen zou. Wachtend op de vrijwel zekere luier die zou volgen. Die vernedering wilde ik nooit meer meemaken. Maar nu...

"Mama, ik zei toch dat het me speet." zei ik, maar deed alvast een stap in de juiste richting. Ze keek me indringend aan en ik wist dat ik haar beter kon gehoorzamen. Toch deed ik het niet. Tot mijn twaalfde had ik drie tot vier maal per dag op deze commode gelegen. Ik moest zowel overdag als 's nachts luiers dragen. Luiers die me door mijn moeder werden omgedaan op deze commode. Elke dag dezelfde vernedering, het vaste patroon van wakker worden, verschoond worden, naar school, tussen de middag thuis komen voor weer een schone luier, 's middags weer een schone luier, en 's avonds voor het naar bed gaan werd ik ook nog gewassen op de commode. Op vaste tijden mocht ik twee maal per dag naar het toilet, tussendoor moest ik al mijn behoeften in m ijn luier doen. Mijn leven op school was een hel, want iedereen wist dat ik luiers droeg en niet naar het toilet mocht. Soms lekte mijn luier door en was het voor iedereen nog eens duidelijk zichtbaar dat ik nog steeds in de luiers werd gehouden. De commode was het symbool van een vreselijke jeugd.

"Nee mama. Ik doe het niet, alstublieft." Mijn woorden waren niet overtuigend, ik smeekte bijna. De kille blik in mijn moeders ogen gaven me het antwoord dat ik niet wilde hebben. Achterwaarts sprong ik op de commode en voor het eerst sinds lange tijd voelde ik weer het koude plastic tegen mijn lichaam. Meteen kreeg ik kippevel, terwijl ik dacht aan al die vreselijke keren dat ik hier op deze tafel had gelegen. Ik bleef recht overeind zitten.

"Liggen, Mark!" zei mijn moeder weer kortaf en met een groot schaamtegevoel liet ik achterover zakken en trok mijn benen op de tafel. Mijn rug raakte het plastic en ik zakte lichtjes weg in de zachte stof onder de plastic toplaag. Mijn moeder liep verder de badkamer in en kwam ter hoogte van mijn middel naast de commode staan. Haar gezicht torende nu hoog boven me uit en een lichte paniek brak in me uit.

"Mama, alstublieft. Wat ga je doen?" smeekte ik bijna met een gebroken stem. Ik keek met een rood gezicht omhoog. Ik wist dat ik gestraft zou worden. Ik voelde haar hand op mij dijbeen en een rilling schoot door me heen.

"Je bent je kinderlijk gedrag duidelijk nog lang niet ontgroeid. Je vader en ik hadden zo de hoop dat je eindelijk een beetje volwassen zou worden."

"Maar mama, ..." stotterde ik. Ik zag mijn hele wereld om me heen instorten. Alle hoop op een leuke studententijd vervloog.

"Je hebt de hele zomer de kans gekregen om jezelf te bewijzen. We hebben je een kans gegeven, maar je hebt er geen gebruik van gemaakt." Ze zweeg weer en keek op me neer. Paniekerig schoten er allerlei gedachten door me heen. Zou ze weten dat ik mijn bedplassen verborgen heb gehouden? Dat kon ze toch niet weten. Was dit alleen maar een straf omdat ik Christiaan onder de kraan wilde duwen? Ik kon verder niets bedenken. Ik had me toch goed gedragen en van dat in bed plassen kon mijn moeder niets weten. Of toch wel?

"Maar..."

"Hou je mond maar, Mark. Denk je nu echt dat we niet wisten dat je de vuile lakens voor ons verborgen hield? Dacht je dat nu echt?" Die laatste zin sprak ze nog luider uit en mijn hele wereld stortte in mekaar. Hoe was ze er achter gekomen. Er sprongen tranen in mijn ogen en in mijn ooghoek zag ik nog steeds Christiaan staan. Hij lachte niet meer. Hij wist dat lachen met je moeder in zo'n bui als nu gevaarlijk was.

"Ik geloof dat je nooit volwassen zult worden. Je bent een klein kind en blijft een klein kind!" Haar hand gleed in mijn onderbroek en ze trok hem omlaag.

"Nee mama, niet doen, alstublieft." gilde ik huilend, maar ik voelde hoe de onderbroek over mijn enkels gleed.

Ik was helemaal naakt. Ik was machteloos en beschermend hield ik mijn handen voor mijn kruis.

"Haal je handen daar weg, viezerik, en hou op met dat gejank." Gehoorzamend haalde ik meteen mijn handen weg. Tegenwerken had toch geen zin. Snikkend probeerde ik mijn tranen op te houden en met de achterkant van mijn hand veegde ik de tranen van mijn wang.

"Wat gaat u doen, mama?" vroeg ik zachtjes toen ik mezelf weer wat meer onder controle had, maar ik wist al wat er ging gebeuren. Ik zag dat mijn moeder ??n van de kastjes die boven de commode hingen, open deed. Het was het gevreesde kastje. Ik kende de inhoud van dat kastje maar al te goed. Ik wilde het niet, maar het enige verzet waartoe ik in staat was, was een smeekbede, waarvan ik bij voorbaat al wist dat het niet zou helpen.

"Alstublieft, mama. Dat is niet nodig. Ik wil niet ...." En meteen stroomden de tranen weer vrijelijk over mijn gezicht en stokte mijn stem. Door de tranen in mijn ogen zag ik alles wazig en ik schrok toen ik ineens een arm onder mijn knie?n voelde. Mijn knie?n werden omhoog getrokken, mijn benen vouwden in elkaar en mijn billen kwamen van het plastic aankleedkussen omhoog. Door het zweet plakte mijn huid tegen het plastic en liet het natte plekken achter daar waar mijn huid het plastic had geraakt. Even werd ik zo omhoog gehouden en toen liet mijn moeder me weer zakken. Mijn billen kwamen weer op de tafel terecht, maar dit keer raakten ze niet meer het plastic. Mijn hart sloeg drie slagen over en even stokte mijn adem. Ik wist van te voren wat er zou gebeuren en wat ik zou voelen. Ik kende het immers veel te goed. Toch schrok ik toen mijn onderlichaam het zachte katoen raakte. Ik begon weer luid te huilen en ik smeekte mijn moeder om op te houden.

"Neeeeee." Ik voelde hoe het katoen over mijn middel heen werd gevouwen en daarna werd strak getrokken. Het dikke, maar zachte, katoen zou eigenlijk beter aan moeten voelen dan het koude plastic, maar integendeel, het was vreselijk. Alles in mijn lichaam wilde zich verzetten. Ik wilde overeind komen en het katoen van me af trekken. Ik wilde weglopen en nooit meer terugkomen. Ik wilde ........, maar het enige wat ik deed was meewerken en anticiperend trok ik mijn voeten in, zodat mijn knie?n omhoog kwamen. Ik zette mijn voeten neer ongeveer ter hoogte als waar eerst mijn knie?n lagen en mijn knie?n zakten langzaam naar buiten. Mijn moeder pakte een plastic inlegluier en stak die tussen het katoen en mijn billen. Ze trok hem tussen mijn benen omhoog en duwde de andere kant, ongeveer bij het einde van mijn schaamhaar tegen mijn buik. Nog even voelde ik haar hand op mijn plasser en ze duwde hem in de juiste richting, nu naar beneden wijzend. Daarna pakte de het katoen dat tot tussen mijn voeten strekte en vouwde de katoenen luier dicht. Met nog een paar veiligheidsspelden sloot ze de luier behendig af. Het katoen drukte de plastic inlegluier stevig in mijn kruis en ik wist dat mijn billen voorlopig geen frisse lucht zouden krijgen. Ik was in een luier gevangen!

Alsof het nog niet erg genoeg was pakte mijn moeder ook nog een plastic strikslip uit diezelfde beruchte kast. Ze duwde een gedeelte onder mijn billen en bond de twee uiteinden op mijn buik strak dicht. Ook dit plastic voelde koud en vernederend aan. Als vanzelfsprekend rolde ik mezelf op mijn buik. Dat hoefde me niet gezegd te worden. Ik herinnerde me de procedure nog precies. Ook op mijn rug voelde ik hoe het plastic strak werd dicht geknoopt.

Ik draaide daarna weer terug op mijn buik en keek naar boven. Ik spreidde mijn benen iets en mama duwde de rand van de strikslip in mijn luier en controleerde of de luier wel goed afsloot. Ik wist dat dat nodig was. Ik zou me vannacht bevuilen. Dat deed ik bijna iedere nacht en ik was vanavond ook nog niet naar de wc geweest, terwijl ik dat wel van plan was. Het zou de vernedering alleen maar groter maken en misschien zou ik ook mijn andere behoefte vannacht nog wel in mijn luier moeten doen. Morgenochtend zou ik weer hier liggen. Ik moest er niet aan denken. Een luier omkrijgen was erg, maar een luier afgedaan worden en de koude lucht op je natte huid voelen, dat was pas een vernedering. Zien hoe je schaamhaar tegen je lichaam plakte en je eigen ontlasting voelen die de hele nacht tussen je billen had gezeten. Ik moest er nog niet aan denken.

Mijn moeder keek weer op mij neer en ik voelde me verschrikkelijk. Ik wist nog heel goed dat ik dit erg vond, maar ik was vergeten dat het echt verschrikkelijk was. De vernedering van deze kinderlijke behandeling was zo groot dat als ik op dit moment een einde aan mijn leven had kunnen maken ik het waarschijnlijk had gedaan. Natuurlijk kon dat niet, maar ondertussen voelde ik de blikken van mijn moeder en Christiaan op me gericht. Hij stond nog steeds in de badkamer en had zich nauwelijks bewogen sinds mijn moeder de badkamer in was gekomen. Zelfs hij was bang, terwijl hij eigenlijk niets te vrezen had.

Christiaan was nog steeds naakt, maar nog niet oud genoeg om zich daaraan heel erg te storen. Natuurlijk schaamde hij zich wel, maar ik had er heel wat voorover om op dit moment in zijn plaats daar nu naakt te staan. Mijn moeder merkte hem op en draaide zich naar hem toe. Ze bukte naar hem en kustte hem op zijn voorhoofd. Ze hing de handdoek over zijn schouders. Ik was jaloers op hem. Eigenlijk was ik dat al heel mijn leven. Zijn leven was zo onbezorgd. Natuurlijk werd ook hij af en toe flink gestraft, net zoals alle kinderen, maar ik haatte hem omdat hij wel 's nachts droog bleef. En hij was nog zo verdomd lief ook. Iedereen vond hem aardig en hij was ook gewoon een aardig kind. Ik haatte mezelf en dat werd op dit soort momenten alleen maar erger. Ik zag hoe mijn moeder zich voor hem neer bukte en hem hielp met afdrogen. Daarna poetste hij zijn tanden en even leek het me alsof mijn moeder me vergeten was. Ze liep de badkamer uit en liet me alleen met Christiaan achter. Hij spoelde zijn mond en droogde daarna nog zijn gezicht af.

Hij draaide zich naar de deur toe om weg te lopen, maar bleef toch nog even staan. Hij liep naar me toe en kuste me op mijn wang.

"Welterusten. Het spijt me" zei hij bedeesd en er was niets meer van die eerdere spot over. Ik merkte dat hij medelijden met me had en even verdween mijn eigen haat en wist ik dat ik ook van hem hield. Die haat was gewoon mijn jaloezie en was niet persoonlijk. Natuurlijk hield ik van hem.

"Welterusten, Christiaan." zei ik en aaide hem even over zijn bol. Daarna liep hij weg en liet hij me alleen achter. Liggend op mijn rug met een grote, dikke katoenen luier om. Ik overdacht mijn zonden. Waarom was ik niet gewoon akkoord gegaan met het voorstel van papa om speciale broekjes te dragen. Misschien was dat wel een teken van volwassenheid geweest? Had ik toen de grootste fout uit mijn leven gemaakt? Had ik een verkeerde keuze gemaakt? Maakte ik niet altijd de verkeerde keuze? Ik wist het niet en wilde er niet aan terugdenken ook. Het was geweest en gebeurd en ik kon er toch niets meer aan doen.

Mama kwam terug de badkamer in. Ze hield een luierhemdje in haar handen. Ze liet me overeind komen en ik stak mijn armen naar voren. Ze trok mijn handen door de armsgaten en duwde mijn hoofd door de hals van het badstof hemdje. Ze trok het hemdje naar beneden en ik sprong van de commode af. Nog steeds keek mijn moeder streng, maar haar aanvankelijke woede was gezakt. Ze bukte om het hemdje met drukknoopjes tussen mijn benen dicht te maken. Ze kwam weer omhoog en liep voor me uit de badkamer uit. Ik liep haar achterna. Met elke stap kraakte het plastic vreselijk en ik voelde hoe de prop tussen mijn benen me beperkte in mijn bewegingsvrijheid. Ik liep langs Christiaan zijn slaapkamer. De deur stond open en vanuit zijn bed zag ik mijn broertje naar me kijken. Nog steeds keek hij met een bedroefd gezicht naar me. Ook hij voelde zich niet prettig met de manier waarop ik werd behandeld.

Ik werd naar mijn slaapkamer geleid en ik moest meteen mijn bed in. Mama hielp me mijn benen over de rand van het bed te krijgen en trok daarna het dekbed over me heen. Ik keek nog steeds zwijgend naar haar. Ze boog voorover en ook ik kreeg een kus op mijn voorhoofd.

"Ik zal vanavond eens met papa over jou toekomst praten. Het is duidelijk dat het op deze manier niet verder kan."

"Ja mama." antwoordde ik. Ik had me inmiddels al neergelegd bij mijn machteloze positie. Ik realiseerde me diep in mijn hart dat ik straf had verdiend en dit was misschien wel de juiste straf. Ik had me als een kind gedragen en ik werd als een kind behandeld. Ik wist niet hoe ik me volwassen moest gedragen en ik realiseerde me dat me dat nog geleerd moest worden.

Het licht werd uitgedaan en mama liet me in het donker achter. Ik lag op mijn rug en keek in de oneindige donkere diepte naar boven. Ik draaide me op mijn zij en zocht tastend naar een kussen. Ik kon er geen vinden en draaide daarom maar verder, totdat ik op mijn buik lag. Ik legde mijn gezicht op mijn linkerwang. Er kwamen weer tranen in me boven en zachtjes begon ik te huilen. Waarom was ik nog zo'n baby? Waarom gedroeg ik me zo kinderachtig? De tranen liep over mijn wang en drupten op het matras. De luier drukte strak in mijn kruis en alsof ik enorme o-benen had lag ik met mijn bovenbenen gespreid in bed.

Ik voelde een lichte drang tot plassen en ik herinnerde me dat ik een half uur geleden nog van plan was geweest om naar de wc te gaan. Ik wist dat ik mijn plas toch niet de hele nacht kon ophouden en dat wilde ik ook niet. Ik had tenslotte een luier om en als een soort straf van mezelf liet ik mijn plas lopen. Een warme gloed verspreidde zich even tussen mijn benen en het duurde even voordat de inlegluier mijn plas opnam.

Ik kon de hele nacht bijna niet slapen, om het uur werd ik wakker. Langzaam zag ik het buiten steeds lichter worden en na een tijdje hoorde ik ook geluiden in de gang. Ik hoorde Christiaan vrolijk praten en ik verwachtte elk moment uit bed gehaald te worden. Elk moment kon de deur opengaan en kon papa of mama de deur binnenlopen. Ik was bang wat er ging gebeuren. Mama had gezegd dat ze met papa over mijn toekomst zou praten, wat bedoelde ze daarmee? Waarover zouden ze praten? En wat hadden ze besloten?

Eindelijk ging de deur open. Het was ongetwijfeld mijn vader of moeder die binnen kwam en ik durfde ze niet aan te kijken. Ik draaide mijn gezicht af en wachtte. Ik hoorde hoe hij of zij dichterbij kwam en zonder iets te zeggen het dekbed van me af trok. Ik keek en ik schrok. Er stond een onbekende vrouw aan mijn bed.

Ineens voelde ik me naakt en koud, ondanks het luierhemdje en de luier. Ik voelde me klein en nietig. De vernedering was intens. De vrouw bukte voorover en maakte de knoopjes van mijn luierhemdje los. Ze zweeg en bleef zwijgen. Het luierhemdje werd omhoog getrokken tot heel mijn luier bloot kwam te liggen. Ik durfde me niet te bewegen, bang voor een straf of zoiets. Ze keek streng en haar bewegingen waren krachtig en zonder twijfel.

Met ??n hand pakte ze mijn beide enkels beet en trok ze omhoog en richting mijn gezicht. Mijn benen bogen zich en ook mijn rug kromde. Er kwam ruimte tussen de luier en het bed en met een simpele beweging schoof ze een plastic mat onder me. Toen ze mijn enkels weer terug naar het bed bewoog ontspande mijn lichaam zich weer. Mijn rug en bovenbenen raakten het koude plastic van de mat. Ik voelde een hand op de zijkant van mijn lichaam, haar vingers gleden onder het strakke elastiek.

Ik durfde niet te kijken en draaide mijn gezicht naar de muur. Ik stond op het punt om te gaan huilen, maar probeerde dat met al mijn wilskracht tegen te houden. Ik wilde mezelf niet nog meer vernederen. Toen voelde ik hoe het plastic broekje omlaag werd getrokken. Dit was teveel voor me en tranen sprongen uit mijn ogen en liepen over mijn wangen.

Terwijl de onbekende vrouw de veiligheidsspelden los maakte en naast me op het naschkastje legde, keek ik met betraande ogen naar de muur. Het natte katoen dat de hele nacht de luier stevig tegen mijn lichaam had gezeten kwam los en de luier vouwde zich open. Koude lucht stroomde binnen en ik rilde.

Zeventien jaar en op de rand van volwassenheid
 

rob-luierbroek

zo'n 200 verschillende en niet van internet...
Wie is die dame? En hoe zal het verder gaan, met onze volwassen kleuter? Zal hij het ooit leren? Is het mogelijk dat hij ooit volwassen wordt? Gedraagt hij zich over 20 jaar nog zo en welke vrouw buigt zich dan over hem heen?

Zie het allemaal in de volgende afleveringen van .....

Kan niet wachten het vervolg te lezen:) Goed geschreven, mooie balans en opbouw van spanning, bijna een novelle!
 

Snowbaby

Baby(girl)
Leuk verhaal om te lezen, maar denk niet dat er een vervolg inzit aangezien het in 2005 is gepost
 

dplolly

Gewaardeerd Lid
Hmmmm.... een van de eerste verhalen die ik geboeid tot het einde heb gelezen. Spijtig dat er geen vervolg op gekomen is...
 
T

troetelbeertje

Guest
Dit verhaal is geschreven door peutertje en is helaas niet meer onder ons. Dus komt er ook geen vervolg. Een van de beste verhalen schrijvers die het ABDL wereldje heeft gekend
 

LV

Toplid
Ik ben het eens met de melding dat Peutertje een hele goede schrijver was, maar hij heeft dit verhaal niet geschreven. Dat was ik...
 

Guest1732

Superlid
Kon ik mij ook al niet voorstellen.
Is meer jouw manier van schrijven dan de zijne.

Maar was er nog niet aan toegekomen om het te verifiëren .....

Pappie
 

LV

Toplid
H'm... Nu was Peutertje inderdaad een hele goede schrijver, maar ik moet toch bekennen dat dit verhaal door mij geschreven is.

Wel bedankt voor de complimenten, en nee... ondanks dat ik me gelukkig nog wel (geluierd en wel) onder de levenden bevind, komt er nog steeds geen vervolg.
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
Drentse liefhebber M’n luier is een beetje nat Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 0
R Ricky krijgt een luier van Adje om Q R 3
A Heeft er iemand ervaring/tips om in een luier naar plopsaland de panne te gaan? Polls 6
DiaperT1 Een luier voor het gemak. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 16
babydaniel Re meisjes gezocht in België voor een luier date Contact advertenties 4
P Leuke luier date met een vrouw Contact advertenties 5
Bart Wie in de omgeving Zuidwest-Brabant heeft een dikke luier over Contact advertenties 0
B Moeite met plassen in een luier? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 21
T Wat irriteert je het meest aan een luier? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 83
Limbonees Hoe herken je de maat van een losse luier ? Product & Winkel Testverslagen 7
M een volle luier zonder viezigheid Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 5
cat375L Wie in Friesland gebruikt er wel eens een chastity kooitje? in combinatie met een luier 16+ Board 7
Tenaatje@ Vannacht nat geworden paar keer met een lfb abdry lekkere dikke luier zonder inlegger zit goed . Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 2
Plasbibs Opzoek naar een goede nacht luier. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 25
Tim80 Wie draagt er een onderbroek in zijn luier? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 35
I Wie heeft ervaring met een segufix luier dragen Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 25
maxicosie Max Vakantieman: Neem een Luier mee op vakantie Pub 1
A Na Disneyland parijs in een Luier tips gevraagd? Polls 12
I Welke strakke slip dragen jullie over een luier Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 36
E Iemand ideeën om een badpak te dragen over je luier? 16+ Board 36
André Adult Baby Bij de Tandarts een behandeling krijgen met alleen een luier om in de stoel. Contact advertenties 13
Luierjesse Een vriendin/ mama gezocht Contact advertenties 14
Luierliefhebber Brent een droom van een luier gevonden Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 3
Inco-plastic-24/7 Wakker worden met een volle bruine luier Plastic broekjes liefhebbers 0
L Als peutertje 24/7 een dikke luier om... AB/DL Fotos 10
Luierliefhebber Brent wat vind jij zo opwindend en fijn aan een luier? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 3
D Zie mij, ik draag een luier∆ Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 25
Tim80 Wat kun je nog meer in je broek doen, behalve een luier? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 1
broekie Ik zoek een naaipatroon voor het zelf maken van wasbare luier. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 2
Roderick_15 Voor het eerst een luier dragen hoe is dat? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 5
G Plekken om (stiekem) een luier te dragen? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 22
A Een luierverhaal geschreven door de AI E 1
TransBabyPrinsesje Trans baby meisje opzoek naar een papa of mama. Contact advertenties 7
Berth Niet IC / Geen ABDL / Wel een luier. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 5
Thunder2016 Naarste deel-moment-van-een-luier-dragen Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 4
G Fijnste deel/moment van een luier dragen Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 12
U Heb je een luier om of aan? Polls 27
Matthew123 volwassenbaby (21 jaar) is op zoek naar een luiervriendschap. Contact advertenties 13
P Wie heeft een luier en romper Contact advertenties 2
Thunder2016 Een natte of een droge luier? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 21
Tim80 Kun je zwemmen met een luier aan? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 23
André Adult Baby Bij de tandarts in een luier. B 11
Pamperslove Zoek een luier vriendje uit Friesland Contact advertenties 8
Inco-plastic-24/7 Nog niet klaar mijn eerste jaren in een luier. 16+ Verhalen 3
Pamperslove zoek een luier vriendje Contact advertenties 40
A ben je wel eens in de efteling geweest met een luier om? Polls 285
harry6707 Rustig plekje om een luier te laten verschonen in de buurt apeldoon twello Contact advertenties 21
A Luiers kopen in winkel en nog een andere vraag Luiers 43
Ikin4dikkeluiers Een gezellig luier weekend Contact advertenties 4
Roberto1992 hoe lang houden jullie een luier aan? Pub 28
Similar threads


















































Bovenaan