TEDDY luiers
Superlid
Weer een goed vervolg. Ga zo door.
Verhaal Klaar Jasper
- Onderwerp starter toet
- Startdatum
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Mooi vervolg weer en, wat een mooi spel en, lef vooral van Jasper tussen al die meiden 
toet
Superlid
Ik weet dat het eventjes geleden is sinds mijn laatste update. De tijd die ik heb om te schrijven is heel wisselend en soms zit ik gewoon eventjes vast hoe ik verder moet met het verhaal. Ik weet wel waar ik naar toe wil met Jasper en Dries, maar hoe de weg loopt en wat ze onderweg allemaal tegenkomen staat nog niet altijd vast.
Maar toch, hier is een volgend stuk. Het verhaal van Jasper is nog lang niet af en er komt nog.
@MB04 , Teddy luiers, speentje, suprima, luierdromer: bedankt allemaal voor de reactie
@ alle duimpjes: dank je wel allemaal
Maar toch, hier is een volgend stuk. Het verhaal van Jasper is nog lang niet af en er komt nog.
Bedankt voor je input. Het is een fijn idee voor Gert maar ik denk dat dit me iets te ver van het eigenlijke verhaal en waar ik naar toe wil ga brengen.
@MB04 , Teddy luiers, speentje, suprima, luierdromer: bedankt allemaal voor de reactie
@ alle duimpjes: dank je wel allemaal
toet
Superlid
Deel 13
Ergens rond twee uur 's nachts gebeurde het dan toch. Uit de kamer van Dries klonk eerst een 'bonk' meteen gevolgd door een 'au!'. Kathy werd wakker van het geluid en schoot meteen uit bed om te gaan luisteren vanwaar het kwam. Met al die verschillende kinderen kon ze niet diep slapen. Stil op de gang luisterde ze eerst bij de kamerdeur van Dries of ze daar nog iets hoorde. Zacht gemompel sijpelde door de deur en Kathy ging binnen kijken.
Ze zag Jasper zitten naast zijn bed, aan het wrijven over zijn schouder. Zachtjes praatte hij tegen zichzelf om zijn frustraties af te reageren.
'Jasper, alles oké?' vroeg Kathy zachtjes om Dries niet te wekken.
Jasper was humeurig. Hij was doodop en gewekt worden door uit bed te vallen was een alles behalve aangename ervaring.
'Natuurlijk, ik zit hier voor mijn plezier.' was zijn bitse antwoord.
Kathy schrok van het antwoord. Dergelijke reactie was ze niet gewend om te krijgen van Jasper.
Verbaasd wist Kathy niet meteen wat te zeggen.
'Jasper, je mag er boos over zijn dat je uit bed bent gevallen, maar ik kan daar niets aan doen.' reageerde Kathy streng na een korte pauze waarin ze haar antwoord had overdacht.
Jasper had door dat zijn antwoord zeer ongepast was geweest. Hij voelde zich meteen slecht dat hij zo iets zei tegen Kathy die altijd voor hem klaarstond als er iets was. 'Sorry' klonk het stilletjes op een vragende manier. Hij hoopte dat hij het terug goed kon maken zo.
'Ik ben blij dat je je geëxcuseerd hebt Jasper.' zei Kathy rustig. Ze stapte verder de kamer in en knipte de zaklamp van haar gsm aan. 'Toon eens waar het pijn doet?' vroeg Kathy terwijl ze Jasper terug op het bed hielp.
Jasper wees zijn schouder en zijn stuit aan. Kathy legde de GSM neer zodat ze er nog een beetje licht van had en trok met haar handen de kleren van Jasper open om zijn schouder en stuit te inspecteren.
'Het is een beetje rood maar het ziet er niet erg uit. Ga maar verder slapen.'
Jasper legde zich neer in bed, moe en slechtgezind door het plotse wekken. Hij moest eigenlijk ook naar de wc maar had echt geen zin om dat nu nog te gaan doen. 'Foert, verrek' dacht hij. Jasper liet Kathy daarom vertrekken zonder iets te zeggen. Hij legde zich plat neer op zijn rug en ontspande zijn blaas. Hij voelde hoe zijn plas tussen zijn benen door naar beneden liep en door de luier werd opgenomen.
Jasper draaide zich op zijn zij om verder te slapen.
'Jasper, word wakker! Ik ben droog!' zei Dries heel uitbundig.
Jasper kwam maar met moeite uit zijn diepe slaap. 'Wat is er? Wat bedoel je?
'Ik heb vannacht niet in bed geplast, mijn pamper is nog droog.' zei Dries heel blij.
Er verscheen een kleine glimlach op Jasper zijn gezicht. Hij was blij voor Dries. 'Dat is fijn voor jou. Dus vanaf nu plas je niet meer in bed?' vroeg Jasper nieuwsgierig.
Dries zijn gezicht betrok meteen. 'Nee, dat is niet in één keer opgelost.' zei hij moedeloos. 'Af en toe word ik 's morgens wakker en dan is mijn luier nog droog. Ik heb dat drie weken geleden ook nog eens gehad.'
'Oké, dat wist ik niet.' mompelde Jasper.
'Nu ga ik naar de wc' fluisterde Dries en hij stond op uit bed, ging eerst naar de badkamer om zijn luier te verwijderen en ging daarna naar de wc.
Jasper was nog moe door de onderbroken nacht en het late uur om te gaan slapen. Hij ging weer liggen om nog even wat verder te slapen.
Toen Dries terug in de kamer kwam sprak hij Jasper aan. 'Jasper, speel je mee?'
Jasper schudde van niet. Hij was moe en hij wilde nog wat verder proberen te slapen. Jasper sloot zijn ogen en probeerde Dries zijn spel te negeren.
Dries zag dat Jasper nog geen zin had en hij begon in zijn eentje te spelen. Hij probeerde het wel in stilte te doen, maar dat lukte niet.
Jasper werd meer en meer wakker. Slapen zat er niet meer in. Hij begon eerst te luisteren naar het spel van Dries, even later deed hij zijn ogen weer open en volgde hij het spel en nog wat later zat Jasper zij aan zij met Dries te spelen.
Jasper moest ook naar de wc. Maar hij zat nu opgeslorpt in het spel samen met Dries en liet alles in zijn toch al natte luier lopen.
'Goeie morgen Dries, Goeie morgen Jasper.' Koen kwam de kamer ingelopen. Hij had de jongens horen spelen en kwam kijken hoe het met hen ging.
'Goeie morgen.' kwam het antwoord van Dries. Jasper keek even op en wreef wat slaap uit zijn ogen.
'Papa, ik was droog vannacht, ik heb niet in mijn bed geplast!' zei Dries aan zijn vader.
'Dat is fijn, mijn jongen. Ik hoop dat dat morgen ook lukt.' Dries knikte vrolijk van ja.
'Jij hebt jouw luier nog aan, Jasper?' vroeg Koen, die de verdikte billen van Jasper zag. Jasper knikte bevestigend.
'We gaan ons aankleden en dan naar de bakker om koffiekoeken te halen.
'mmm, koffiebroodjes' zei Dries.
Dries schoot naar zijn kast om kleren uit te zoeken om aan te doen. Jasper stond even rond hem te kijken om te zien wat hij het beste kon doen.
'Kom je mee Jasper? We gaan naar de badkamer om je luier uit te doen en je wat op te frissen.' zei Koen.
Jasper knikte, blij dat er voor hem beslist was hoe en wat, en ging mee naar de badkamer.
Koen hurkte zich om Jasper te helpen uitkleden. Pyjama T-shirt uit, broek uit, body open en luier uit.
'Die is goed gevuld.' merkte Koen op. Voor Jasper was het de eerste keer dat hij geholpen werd door Koen in plaats van door Kathy. Jasper merkte dat Koen het even vlot kon allemaal, behalve dat hij iets harder en ruwer waste en afdroogde.
'Zo, dat is allemaal gebeurd.' zei Koen toen Jasper helemaal opgefrist is. 'Hier, neem je pyjama vast en ga je vlug aankleden op je kamer.
Jasper snelde de gang door terug richting Dries zijn kamer en dook daar in zijn reistas om alles aan te doen wat hij gisteren had meegenomen van thuis.
Nadat Jasper en Dries helemaal aangekleed waren, vertrokken ze naar de bakker voor hun ontbijt. Het was Koen zijn strategie om de twee jongens mee te nemen om alle anderen in huis nog een half uurtje extra rust te gunnen. Dries en Jasper hadden het geluk om voor zichzelf te kunnen kiezen. Jasper koos bij de bakker een koffiekoek met amandelvulling die hij super lekker vond. Dries koos voor een croissant met chocoladevulling. Koen vulde nog aan met een mengeling van verschillende koffiebroodjes tot hij er genoeg had voor het hele gezelschap.
Terug thuis begon Koen samen met Jasper en Dries het ontbijt klaar te zetten. Ze deden hun best om er een speciaal ontbijt van te maken voor Heleen; er werden eitjes gekookt, er werd vers fruitsap geperst. Behalve de koffiekoeken werden er ook kleine broodjes in de oven gebakken. Er werd een ruime keuze van beleg voorzien.
Terwijl het water voor de thee stond te koken en de koffie doorgelopen was kwam de rest de keuken binnengedruppeld. Iedereen nam plaats aan tafel en nam al iets te drinken in afwachting tot ook de laatste aanschoof.
'Smakelijk' werd elkaar toegewenst en het smullen van het ontbijt begon.
'Waar is mijn koffiekoek?' riep Jasper halverwege de maaltijd verontwaardigd uit. 'Ik had een hele speciale gekozen!' Jasper keek rond op tafel en zag dat Tess deze vast had en reeds voor de helft had opgegeten.
'Nee!' Jasper zijn ogen schoten vol met tranen uit frustratie. Hij had er zo naar uitgekeken om dat koffiebroodje te eten.
Boos schoof hij zijn stoel weg van tafel en vluchtte naar boven naar de kamer van Dries.
Iedereen keek verbaasd naar Jasper zijn uitbarsting.
Kathy stond op om Jasper te volgen. 'Trek het je niet aan Tess, Jasper heeft veel te weinig geslapen en hij overreageerd een beetje.'
Kathy vond Jasper terug op de kamer van Dries. Jasper lag op het logeerbedje met zijn duim in de mond. 'Het is niet eerlijk.' mompelde hij toen Kathy zich neerzette naast Jasper en hem troostend een hand op de schouder legde.
'Ik begrijp dat je het niet leuk vindt Jasper, maar je mag er niet boos over zijn op Tess. Ze wist dat niet, je had aan niemand aan tafel verteld dat je die speciaal voor jezelf gekozen had.'
Jasper zweeg nukkig. Hij besefte wel dat Kathy gelijk had en dat zijn reactie overdreven was, maar de boosheid diep vanbinnen was aan het koken. Jasper besefte niet dat zijn emoties versterkt werden door de vermoeidheid.
'Ik laat je hier nog even bijkomen. Als je je beter voelt kom je maar terug naar beneden.' zei Kathy.
'Ik vind dat vreselijk, al dat uit bed vallen. Thuis deed ik dat vroeger ook veel.' merkte Jasper op.
'Ik begrijp dat dat niet fijn is.' zei Kathy. Ze gaf Jasper nog een knuffel en liet hem dan boven op de kamer om verder te kalmeren.
Jasper bleef de rest van de voormiddag op de kamer. Eerst speelde hij alleen, en nadat Dries klaar was met eten en ook boven gekomen was speelde hij samen met Dries. Jasper hoorde de deurbel verschillende malen gaan en hoorde Heleen met korte tussenpozen van haar vriendinnen afscheid nemen. Het verjaardagsfeestje was duidelijk voorbij.
Heleen kwam uiteindelijk naar boven op zoek naar Jasper en Dries.
'Dag Jasper, ik moest je nog de groeten doen van iedereen. En ik moest komen zeggen van jouw mama dat ze beneden nog eventjes een koffie drinkt met mijn mama en dat jullie daarna ook moeten vertrekken.’
'Jasper heeft het lastig gehad vanmorgen.' begon Kathy tegen Helga. Kathy, Koen en Helga hadden zich allemaal aan de keukentafel geïnstalleerd. Kathy had een grote mok koffie voor haar en nam een hapje van een chocoladebroodje dat nog over was.
De keuken was nog niet helemaal opgeruimd na het feest en hier en daar waren nog sporen te zien. Een servet die nog lag te slingeren, een paar borden en wat bestek dat niet meer in de vaatwas kon.
'Oei, hoe komt dat?' vroeg Helga bezorgd.
'Hij lag er gisteren door het feestje pas laat in, en is dan vannacht ook nog een keer uit bed gevallen ,waardoor hij wakker was geworden. Het was te merken vanmorgen dat hij nog moe was. Hij was vlug op zijn tenen getrapt.'
'Jammer van dat uit bed vallen. Ik dacht dat dat gestopt was.' zei Helga. 'We hadden tot vorig jaar een bedhekje staan op zijn kamer waar hij mee sliep. We hebben dat vorig jaar weggehaald en eigenlijk geen problemen meer gehad.'
'Het valt wel op dat hij hier twee keer achter elkaar uit bed gevallen is.' zei Koen.
Helga beaamde dat. 'Het is inderdaad opvallend. Misschien omdat het een andere kamer en ander bed is?'
'Heb je dat bedhekje nog staan?' vroeg Koen.' Zeker voor als we op reis gaan, voor daar en voor onderweg, lijkt dat handig.'
'Ja, we hebben het wel, het staat in de garage maar het zal te groot zijn om in de auto te krijgen in één stuk. Je kan het niet opvouwen of demonteren.'
'Dat is jammer' zei Koen. 'Daar gaan we dan nog iets anders op moeten verzinnen.'
In gedachten verzonken bleven ze allemaal nog even van hun koffie genieten.
'Dag Heleen, dag Dries. Tot ziens allemaal.' zei Jasper terwijl hij klaar stond met zijn reistas om te vertrekken.
'Dank je wel voor je cadeau en de kaart Jasper. Ik vond het echt fantastisch.' zei Heleen. 'Ik zoek je ook eens iets leuks uit.'
'Dank je wel' zei Jasper verrast. Blij bleef hij achterom kijken naar Heleen en Dries die hem stonden uit te zwaaien.
Helga had kort op de bal gespeeld en kwam diezelfde namiddag nog langs met het bedhekje dat ze thuis nog hadden liggen.
Jasper was thuis gebleven voor de televisie om zijn vermoeidheid zo wat te bestrijden.
'Oei, dat gaat inderdaad niet in de auto passen' zei Koen die begreep waar het probleem lag. Koen nam het bedhekje over en plaatste het tijdelijk in de gang. Hij zou er later als Helga weer vertrokken was wel een plekje voor zoeken.
Kathy schonk Helga een kop thee in en met hun drieën namen ze plaats buiten op het terras. 'Voor hier thuis is dat wel praktisch, maar als hij zo veel uit bed gaat vallen gaan we op reis wel een probleem hebben.' zei Kathy. 'Deed hij dat vroeger zo veel?'
'Ja, we hebben het bedhekje daarom lang gehouden. We hebben het lang bijna elke maand proberen te verwijderen, maar we merkten elke keer als we het wegdeden dat hij de eerste of tweede nacht uit bed viel. Tot vorig jaar ongeveer, toen het opeens wel lukte.'
'En sindsdien nooit meer uit zijn bed gevallen?' vroeg Koen.
'Het gebeurde nog af en toe. Nu ik er aan terugdenk denk ik dat dat altijd was als hij veel positieve of negatieve stress had: de eerste schooldagen, voor zijn verjaardag, de nacht dat Sinterklaas komt. Op reis was het ook een paar keer gebeurd.' vertelde Helga het verhaal.
'Er is dus veel kans dat hij de volgende keren dat hij hier slaapt en als we op reis zijn ook uit bed gaat vallen?' vroeg Koen.
'Ja, eigenlijk wel. Hij woelt zo hard rond in zijn bed in zijn slaap dat hij er even later uit ligt.' gaf Kathy toe.
Koen nam zijn gsm er bij en zocht wat rond op het internet. 'Er moeten toch ook wel bedhekjes bestaan die wat kleiner zijn.' mompelde hij tegen niemand in het bijzonder.
Heel vlug zag hij al een paar veelbelovende modellen, allemaal opvouwbaar of inschuifbaar. Op het eerste zicht leken die dus wel hanteerbaar om mee te nemen in de koffer op reis. Zijn frustratie groeide wel wanneer hij overal bij de specificaties zag staan dat het tot maximaal vijf jaar oud was.
'Niets te vinden dat klein genoeg is om mee te nemen maar stevig genoeg is om te gebruiken, en betaalbaar is.' zei hij gefrustreerd terwijl hij zijn gsm weer wegstak.
Kathy en Helga hadden meegekeken en knikten bevestigend.
'En elke nacht wakker worden gaat zowel ons als Jasper geen deugd doen. We zullen een andere oplossing moeten bedenken.'
Kathy en Helga gaven Koen gelijk en even later waren ze met hun drieën elk op hun eigen gsm bezig terwijl ze elkaar op de hoogte hielden van hun zoektocht.
'Hier vind ik als ideetje om handdoeken op te rollen en te plaatsen.' zei Kathy.
'Dat hebben we nog geprobeerd, maar hij ligt er eerst op, duwt ze zo plat en uiteindelijk ligt hij er dan toch terug uit.' zei Helga.
'Hier spreken ze ook van een opblaasbare rol en van speciale kussens voor de bedrand.' zei Koen.
'Oei, maar toch niet zo denderend. Die opblaasrollen kunnen nog wel eens lek gaan en die kussens voor op de zijrand glijden soms te gemakkelijk weg.' vervolgde Koen die verder de recensies aan het lezen was.
Gefocust op het vinden van een oplossing werkten ze allemaal in stilte verder.
Koen geraakte gefrustreerd en legde zijn gsm weg. 'Ik neem gewoon een touw mee, ik leg Jasper op een matras, ik maak een rol van die matras en ik bind die rol vast. Dan mag hij uit bed rollen, maar kan hij in zijn matrasrol gewoon verder slapen.'
'Of jullie hangen hem met zijn oksels omhoog over de kapstok in de gang. Dan zit hij ook vast.' zei Helga, die begrepen had dat Koen niet serieus was, maar op een vermakelijke manier zijn frustraties wilde kanaliseren.
Opeens kreeg Kathy een idee. 'Bij mij op het werk hebben ze een speciaal soort gordels om er voor te zorgen dat de kinderen niet uit hun bed kunnen. Moet ik daar eens voor informeren bij de verpleging?' vroeg ze.
Helga keek bedenkelijk. 'Ik weet het niet.' zei ze eerlijk. 'Er staat toch overal dat je kinderen niet mag vastmaken in bed. Dat ze verstikt kunnen raken in de kabels of met hun mond verkeerd op een kussen kunnen terechtkomen.'
'Maar dat is voor baby's die helemaal niet voor zichzelf kunnen zorgen. Jasper zou het wel kunnen laten horen als hij in de problemen zit. En als ze dat wel doen bij ons in de instelling zal dat wel veilig kunnen. Ik kan er altijd informeren.'
'Je mag eens informeren, maar ik wil wel dat of ik of Celine dan mee de uitleg krijgt en Jasper moet er ook mee akkoord gaan.' zei Helga.
'Dat spreekt natuurlijk voor zich.' antwoordde Kathy. 'Morgen op het werk probeer ik één van de verpleegkundigen erover aan te spreken.’
Thuis ging Helga naast Jasper in de zetel zitten. 'Jasper, ik heb zitten praten met Koen en Kathy.' stak ze van wal.
'Ja?' Jasper keek vragend op naar Helga.
'Ze waren hard aan het zoeken naar een manier voor je om niet uit je bed te vallen 's nachts. Iedereen merkt dat je 's morgens daardoor nog vreselijk moe bent en gemakkelijk uit je humeur. En er is bovendien ook het gevaar dat je jezelf een keer erg pijn doet wanneer je verkeerd terecht komt.'
'Ik ben niet vlug uit mijn humeur!' schoot Jasper fel uit.
Helga antwoordde niet maar keek veelbetekenend naar Jasper.
Jasper keek verbaasd op naar Helga en had toen door wat hij juist gezegd had, en op welke manier . Hij schaamde zich. 'Sorry Mama.'
'Het geeft niet Jasper. Maar je begrijpt nu wel wat we bedoelen.' Helga liet even een korte pauze om alles te laten bezinken. 'Dus Kathy, Koen en ik zijn aan het denken geweest.' vervolgde Helga. Voor bij hen thuis heb ik het oude bedhekje daarnaartoe gebracht. Is dat goed?'
Jasper had meteen door wat ze bedoelde. 'Ja, dat hielp vroeger ook wel veel.'
'Daarnaast, wat ze ook voorstelden om eens te proberen is een riem om je mee vast te maken aan het bed. Het is moeilijk uit te leggen, maar je kan dan wel nog altijd op je zij gaan liggen maar er niet meer uitrollen.'
Jasper keek bedenkelijk. 'Zit ik dan echt helemaal vast in bed? Wat als ik er uit moet? Dat zie ik niet zo zitten.' zei Jasper ongerust.
'Ik denk dat daar wel een oplossing voor te bedenken valt.' stelde Helga Jasper gerust. 'Kathy gaat er een keer voor informeren en als ze er meer over weet gaat ze ons nog wat uitleg geven. Er is nog niets over beslist. Is dat goed?'
Gerustgesteld door de rust die Helga uitstraalde knikte Jasper dat het goed was.
Ergens rond twee uur 's nachts gebeurde het dan toch. Uit de kamer van Dries klonk eerst een 'bonk' meteen gevolgd door een 'au!'. Kathy werd wakker van het geluid en schoot meteen uit bed om te gaan luisteren vanwaar het kwam. Met al die verschillende kinderen kon ze niet diep slapen. Stil op de gang luisterde ze eerst bij de kamerdeur van Dries of ze daar nog iets hoorde. Zacht gemompel sijpelde door de deur en Kathy ging binnen kijken.
Ze zag Jasper zitten naast zijn bed, aan het wrijven over zijn schouder. Zachtjes praatte hij tegen zichzelf om zijn frustraties af te reageren.
'Jasper, alles oké?' vroeg Kathy zachtjes om Dries niet te wekken.
Jasper was humeurig. Hij was doodop en gewekt worden door uit bed te vallen was een alles behalve aangename ervaring.
'Natuurlijk, ik zit hier voor mijn plezier.' was zijn bitse antwoord.
Kathy schrok van het antwoord. Dergelijke reactie was ze niet gewend om te krijgen van Jasper.
Verbaasd wist Kathy niet meteen wat te zeggen.
'Jasper, je mag er boos over zijn dat je uit bed bent gevallen, maar ik kan daar niets aan doen.' reageerde Kathy streng na een korte pauze waarin ze haar antwoord had overdacht.
Jasper had door dat zijn antwoord zeer ongepast was geweest. Hij voelde zich meteen slecht dat hij zo iets zei tegen Kathy die altijd voor hem klaarstond als er iets was. 'Sorry' klonk het stilletjes op een vragende manier. Hij hoopte dat hij het terug goed kon maken zo.
'Ik ben blij dat je je geëxcuseerd hebt Jasper.' zei Kathy rustig. Ze stapte verder de kamer in en knipte de zaklamp van haar gsm aan. 'Toon eens waar het pijn doet?' vroeg Kathy terwijl ze Jasper terug op het bed hielp.
Jasper wees zijn schouder en zijn stuit aan. Kathy legde de GSM neer zodat ze er nog een beetje licht van had en trok met haar handen de kleren van Jasper open om zijn schouder en stuit te inspecteren.
'Het is een beetje rood maar het ziet er niet erg uit. Ga maar verder slapen.'
Jasper legde zich neer in bed, moe en slechtgezind door het plotse wekken. Hij moest eigenlijk ook naar de wc maar had echt geen zin om dat nu nog te gaan doen. 'Foert, verrek' dacht hij. Jasper liet Kathy daarom vertrekken zonder iets te zeggen. Hij legde zich plat neer op zijn rug en ontspande zijn blaas. Hij voelde hoe zijn plas tussen zijn benen door naar beneden liep en door de luier werd opgenomen.
Jasper draaide zich op zijn zij om verder te slapen.
'Jasper, word wakker! Ik ben droog!' zei Dries heel uitbundig.
Jasper kwam maar met moeite uit zijn diepe slaap. 'Wat is er? Wat bedoel je?
'Ik heb vannacht niet in bed geplast, mijn pamper is nog droog.' zei Dries heel blij.
Er verscheen een kleine glimlach op Jasper zijn gezicht. Hij was blij voor Dries. 'Dat is fijn voor jou. Dus vanaf nu plas je niet meer in bed?' vroeg Jasper nieuwsgierig.
Dries zijn gezicht betrok meteen. 'Nee, dat is niet in één keer opgelost.' zei hij moedeloos. 'Af en toe word ik 's morgens wakker en dan is mijn luier nog droog. Ik heb dat drie weken geleden ook nog eens gehad.'
'Oké, dat wist ik niet.' mompelde Jasper.
'Nu ga ik naar de wc' fluisterde Dries en hij stond op uit bed, ging eerst naar de badkamer om zijn luier te verwijderen en ging daarna naar de wc.
Jasper was nog moe door de onderbroken nacht en het late uur om te gaan slapen. Hij ging weer liggen om nog even wat verder te slapen.
Toen Dries terug in de kamer kwam sprak hij Jasper aan. 'Jasper, speel je mee?'
Jasper schudde van niet. Hij was moe en hij wilde nog wat verder proberen te slapen. Jasper sloot zijn ogen en probeerde Dries zijn spel te negeren.
Dries zag dat Jasper nog geen zin had en hij begon in zijn eentje te spelen. Hij probeerde het wel in stilte te doen, maar dat lukte niet.
Jasper werd meer en meer wakker. Slapen zat er niet meer in. Hij begon eerst te luisteren naar het spel van Dries, even later deed hij zijn ogen weer open en volgde hij het spel en nog wat later zat Jasper zij aan zij met Dries te spelen.
Jasper moest ook naar de wc. Maar hij zat nu opgeslorpt in het spel samen met Dries en liet alles in zijn toch al natte luier lopen.
'Goeie morgen Dries, Goeie morgen Jasper.' Koen kwam de kamer ingelopen. Hij had de jongens horen spelen en kwam kijken hoe het met hen ging.
'Goeie morgen.' kwam het antwoord van Dries. Jasper keek even op en wreef wat slaap uit zijn ogen.
'Papa, ik was droog vannacht, ik heb niet in mijn bed geplast!' zei Dries aan zijn vader.
'Dat is fijn, mijn jongen. Ik hoop dat dat morgen ook lukt.' Dries knikte vrolijk van ja.
'Jij hebt jouw luier nog aan, Jasper?' vroeg Koen, die de verdikte billen van Jasper zag. Jasper knikte bevestigend.
'We gaan ons aankleden en dan naar de bakker om koffiekoeken te halen.
'mmm, koffiebroodjes' zei Dries.
Dries schoot naar zijn kast om kleren uit te zoeken om aan te doen. Jasper stond even rond hem te kijken om te zien wat hij het beste kon doen.
'Kom je mee Jasper? We gaan naar de badkamer om je luier uit te doen en je wat op te frissen.' zei Koen.
Jasper knikte, blij dat er voor hem beslist was hoe en wat, en ging mee naar de badkamer.
Koen hurkte zich om Jasper te helpen uitkleden. Pyjama T-shirt uit, broek uit, body open en luier uit.
'Die is goed gevuld.' merkte Koen op. Voor Jasper was het de eerste keer dat hij geholpen werd door Koen in plaats van door Kathy. Jasper merkte dat Koen het even vlot kon allemaal, behalve dat hij iets harder en ruwer waste en afdroogde.
'Zo, dat is allemaal gebeurd.' zei Koen toen Jasper helemaal opgefrist is. 'Hier, neem je pyjama vast en ga je vlug aankleden op je kamer.
Jasper snelde de gang door terug richting Dries zijn kamer en dook daar in zijn reistas om alles aan te doen wat hij gisteren had meegenomen van thuis.
Nadat Jasper en Dries helemaal aangekleed waren, vertrokken ze naar de bakker voor hun ontbijt. Het was Koen zijn strategie om de twee jongens mee te nemen om alle anderen in huis nog een half uurtje extra rust te gunnen. Dries en Jasper hadden het geluk om voor zichzelf te kunnen kiezen. Jasper koos bij de bakker een koffiekoek met amandelvulling die hij super lekker vond. Dries koos voor een croissant met chocoladevulling. Koen vulde nog aan met een mengeling van verschillende koffiebroodjes tot hij er genoeg had voor het hele gezelschap.
Terug thuis begon Koen samen met Jasper en Dries het ontbijt klaar te zetten. Ze deden hun best om er een speciaal ontbijt van te maken voor Heleen; er werden eitjes gekookt, er werd vers fruitsap geperst. Behalve de koffiekoeken werden er ook kleine broodjes in de oven gebakken. Er werd een ruime keuze van beleg voorzien.
Terwijl het water voor de thee stond te koken en de koffie doorgelopen was kwam de rest de keuken binnengedruppeld. Iedereen nam plaats aan tafel en nam al iets te drinken in afwachting tot ook de laatste aanschoof.
'Smakelijk' werd elkaar toegewenst en het smullen van het ontbijt begon.
'Waar is mijn koffiekoek?' riep Jasper halverwege de maaltijd verontwaardigd uit. 'Ik had een hele speciale gekozen!' Jasper keek rond op tafel en zag dat Tess deze vast had en reeds voor de helft had opgegeten.
'Nee!' Jasper zijn ogen schoten vol met tranen uit frustratie. Hij had er zo naar uitgekeken om dat koffiebroodje te eten.
Boos schoof hij zijn stoel weg van tafel en vluchtte naar boven naar de kamer van Dries.
Iedereen keek verbaasd naar Jasper zijn uitbarsting.
Kathy stond op om Jasper te volgen. 'Trek het je niet aan Tess, Jasper heeft veel te weinig geslapen en hij overreageerd een beetje.'
Kathy vond Jasper terug op de kamer van Dries. Jasper lag op het logeerbedje met zijn duim in de mond. 'Het is niet eerlijk.' mompelde hij toen Kathy zich neerzette naast Jasper en hem troostend een hand op de schouder legde.
'Ik begrijp dat je het niet leuk vindt Jasper, maar je mag er niet boos over zijn op Tess. Ze wist dat niet, je had aan niemand aan tafel verteld dat je die speciaal voor jezelf gekozen had.'
Jasper zweeg nukkig. Hij besefte wel dat Kathy gelijk had en dat zijn reactie overdreven was, maar de boosheid diep vanbinnen was aan het koken. Jasper besefte niet dat zijn emoties versterkt werden door de vermoeidheid.
'Ik laat je hier nog even bijkomen. Als je je beter voelt kom je maar terug naar beneden.' zei Kathy.
'Ik vind dat vreselijk, al dat uit bed vallen. Thuis deed ik dat vroeger ook veel.' merkte Jasper op.
'Ik begrijp dat dat niet fijn is.' zei Kathy. Ze gaf Jasper nog een knuffel en liet hem dan boven op de kamer om verder te kalmeren.
Jasper bleef de rest van de voormiddag op de kamer. Eerst speelde hij alleen, en nadat Dries klaar was met eten en ook boven gekomen was speelde hij samen met Dries. Jasper hoorde de deurbel verschillende malen gaan en hoorde Heleen met korte tussenpozen van haar vriendinnen afscheid nemen. Het verjaardagsfeestje was duidelijk voorbij.
Heleen kwam uiteindelijk naar boven op zoek naar Jasper en Dries.
'Dag Jasper, ik moest je nog de groeten doen van iedereen. En ik moest komen zeggen van jouw mama dat ze beneden nog eventjes een koffie drinkt met mijn mama en dat jullie daarna ook moeten vertrekken.’
'Jasper heeft het lastig gehad vanmorgen.' begon Kathy tegen Helga. Kathy, Koen en Helga hadden zich allemaal aan de keukentafel geïnstalleerd. Kathy had een grote mok koffie voor haar en nam een hapje van een chocoladebroodje dat nog over was.
De keuken was nog niet helemaal opgeruimd na het feest en hier en daar waren nog sporen te zien. Een servet die nog lag te slingeren, een paar borden en wat bestek dat niet meer in de vaatwas kon.
'Oei, hoe komt dat?' vroeg Helga bezorgd.
'Hij lag er gisteren door het feestje pas laat in, en is dan vannacht ook nog een keer uit bed gevallen ,waardoor hij wakker was geworden. Het was te merken vanmorgen dat hij nog moe was. Hij was vlug op zijn tenen getrapt.'
'Jammer van dat uit bed vallen. Ik dacht dat dat gestopt was.' zei Helga. 'We hadden tot vorig jaar een bedhekje staan op zijn kamer waar hij mee sliep. We hebben dat vorig jaar weggehaald en eigenlijk geen problemen meer gehad.'
'Het valt wel op dat hij hier twee keer achter elkaar uit bed gevallen is.' zei Koen.
Helga beaamde dat. 'Het is inderdaad opvallend. Misschien omdat het een andere kamer en ander bed is?'
'Heb je dat bedhekje nog staan?' vroeg Koen.' Zeker voor als we op reis gaan, voor daar en voor onderweg, lijkt dat handig.'
'Ja, we hebben het wel, het staat in de garage maar het zal te groot zijn om in de auto te krijgen in één stuk. Je kan het niet opvouwen of demonteren.'
'Dat is jammer' zei Koen. 'Daar gaan we dan nog iets anders op moeten verzinnen.'
In gedachten verzonken bleven ze allemaal nog even van hun koffie genieten.
'Dag Heleen, dag Dries. Tot ziens allemaal.' zei Jasper terwijl hij klaar stond met zijn reistas om te vertrekken.
'Dank je wel voor je cadeau en de kaart Jasper. Ik vond het echt fantastisch.' zei Heleen. 'Ik zoek je ook eens iets leuks uit.'
'Dank je wel' zei Jasper verrast. Blij bleef hij achterom kijken naar Heleen en Dries die hem stonden uit te zwaaien.
Helga had kort op de bal gespeeld en kwam diezelfde namiddag nog langs met het bedhekje dat ze thuis nog hadden liggen.
Jasper was thuis gebleven voor de televisie om zijn vermoeidheid zo wat te bestrijden.
'Oei, dat gaat inderdaad niet in de auto passen' zei Koen die begreep waar het probleem lag. Koen nam het bedhekje over en plaatste het tijdelijk in de gang. Hij zou er later als Helga weer vertrokken was wel een plekje voor zoeken.
Kathy schonk Helga een kop thee in en met hun drieën namen ze plaats buiten op het terras. 'Voor hier thuis is dat wel praktisch, maar als hij zo veel uit bed gaat vallen gaan we op reis wel een probleem hebben.' zei Kathy. 'Deed hij dat vroeger zo veel?'
'Ja, we hebben het bedhekje daarom lang gehouden. We hebben het lang bijna elke maand proberen te verwijderen, maar we merkten elke keer als we het wegdeden dat hij de eerste of tweede nacht uit bed viel. Tot vorig jaar ongeveer, toen het opeens wel lukte.'
'En sindsdien nooit meer uit zijn bed gevallen?' vroeg Koen.
'Het gebeurde nog af en toe. Nu ik er aan terugdenk denk ik dat dat altijd was als hij veel positieve of negatieve stress had: de eerste schooldagen, voor zijn verjaardag, de nacht dat Sinterklaas komt. Op reis was het ook een paar keer gebeurd.' vertelde Helga het verhaal.
'Er is dus veel kans dat hij de volgende keren dat hij hier slaapt en als we op reis zijn ook uit bed gaat vallen?' vroeg Koen.
'Ja, eigenlijk wel. Hij woelt zo hard rond in zijn bed in zijn slaap dat hij er even later uit ligt.' gaf Kathy toe.
Koen nam zijn gsm er bij en zocht wat rond op het internet. 'Er moeten toch ook wel bedhekjes bestaan die wat kleiner zijn.' mompelde hij tegen niemand in het bijzonder.
Heel vlug zag hij al een paar veelbelovende modellen, allemaal opvouwbaar of inschuifbaar. Op het eerste zicht leken die dus wel hanteerbaar om mee te nemen in de koffer op reis. Zijn frustratie groeide wel wanneer hij overal bij de specificaties zag staan dat het tot maximaal vijf jaar oud was.
'Niets te vinden dat klein genoeg is om mee te nemen maar stevig genoeg is om te gebruiken, en betaalbaar is.' zei hij gefrustreerd terwijl hij zijn gsm weer wegstak.
Kathy en Helga hadden meegekeken en knikten bevestigend.
'En elke nacht wakker worden gaat zowel ons als Jasper geen deugd doen. We zullen een andere oplossing moeten bedenken.'
Kathy en Helga gaven Koen gelijk en even later waren ze met hun drieën elk op hun eigen gsm bezig terwijl ze elkaar op de hoogte hielden van hun zoektocht.
'Hier vind ik als ideetje om handdoeken op te rollen en te plaatsen.' zei Kathy.
'Dat hebben we nog geprobeerd, maar hij ligt er eerst op, duwt ze zo plat en uiteindelijk ligt hij er dan toch terug uit.' zei Helga.
'Hier spreken ze ook van een opblaasbare rol en van speciale kussens voor de bedrand.' zei Koen.
'Oei, maar toch niet zo denderend. Die opblaasrollen kunnen nog wel eens lek gaan en die kussens voor op de zijrand glijden soms te gemakkelijk weg.' vervolgde Koen die verder de recensies aan het lezen was.
Gefocust op het vinden van een oplossing werkten ze allemaal in stilte verder.
Koen geraakte gefrustreerd en legde zijn gsm weg. 'Ik neem gewoon een touw mee, ik leg Jasper op een matras, ik maak een rol van die matras en ik bind die rol vast. Dan mag hij uit bed rollen, maar kan hij in zijn matrasrol gewoon verder slapen.'
'Of jullie hangen hem met zijn oksels omhoog over de kapstok in de gang. Dan zit hij ook vast.' zei Helga, die begrepen had dat Koen niet serieus was, maar op een vermakelijke manier zijn frustraties wilde kanaliseren.
Opeens kreeg Kathy een idee. 'Bij mij op het werk hebben ze een speciaal soort gordels om er voor te zorgen dat de kinderen niet uit hun bed kunnen. Moet ik daar eens voor informeren bij de verpleging?' vroeg ze.
Helga keek bedenkelijk. 'Ik weet het niet.' zei ze eerlijk. 'Er staat toch overal dat je kinderen niet mag vastmaken in bed. Dat ze verstikt kunnen raken in de kabels of met hun mond verkeerd op een kussen kunnen terechtkomen.'
'Maar dat is voor baby's die helemaal niet voor zichzelf kunnen zorgen. Jasper zou het wel kunnen laten horen als hij in de problemen zit. En als ze dat wel doen bij ons in de instelling zal dat wel veilig kunnen. Ik kan er altijd informeren.'
'Je mag eens informeren, maar ik wil wel dat of ik of Celine dan mee de uitleg krijgt en Jasper moet er ook mee akkoord gaan.' zei Helga.
'Dat spreekt natuurlijk voor zich.' antwoordde Kathy. 'Morgen op het werk probeer ik één van de verpleegkundigen erover aan te spreken.’
Thuis ging Helga naast Jasper in de zetel zitten. 'Jasper, ik heb zitten praten met Koen en Kathy.' stak ze van wal.
'Ja?' Jasper keek vragend op naar Helga.
'Ze waren hard aan het zoeken naar een manier voor je om niet uit je bed te vallen 's nachts. Iedereen merkt dat je 's morgens daardoor nog vreselijk moe bent en gemakkelijk uit je humeur. En er is bovendien ook het gevaar dat je jezelf een keer erg pijn doet wanneer je verkeerd terecht komt.'
'Ik ben niet vlug uit mijn humeur!' schoot Jasper fel uit.
Helga antwoordde niet maar keek veelbetekenend naar Jasper.
Jasper keek verbaasd op naar Helga en had toen door wat hij juist gezegd had, en op welke manier . Hij schaamde zich. 'Sorry Mama.'
'Het geeft niet Jasper. Maar je begrijpt nu wel wat we bedoelen.' Helga liet even een korte pauze om alles te laten bezinken. 'Dus Kathy, Koen en ik zijn aan het denken geweest.' vervolgde Helga. Voor bij hen thuis heb ik het oude bedhekje daarnaartoe gebracht. Is dat goed?'
Jasper had meteen door wat ze bedoelde. 'Ja, dat hielp vroeger ook wel veel.'
'Daarnaast, wat ze ook voorstelden om eens te proberen is een riem om je mee vast te maken aan het bed. Het is moeilijk uit te leggen, maar je kan dan wel nog altijd op je zij gaan liggen maar er niet meer uitrollen.'
Jasper keek bedenkelijk. 'Zit ik dan echt helemaal vast in bed? Wat als ik er uit moet? Dat zie ik niet zo zitten.' zei Jasper ongerust.
'Ik denk dat daar wel een oplossing voor te bedenken valt.' stelde Helga Jasper gerust. 'Kathy gaat er een keer voor informeren en als ze er meer over weet gaat ze ons nog wat uitleg geven. Er is nog niets over beslist. Is dat goed?'
Gerustgesteld door de rust die Helga uitstraalde knikte Jasper dat het goed was.
toet
Superlid
Deel 14
Een paar dagen later kreeg Celine 's morgens telefoon.
'Goeie morgen, Celine. Ik val met de deur in huis, Dries is ziek en Koen en ik moeten beiden werken. Ben jij of Helga thuis vandaag, en zou Dries dan bij jullie mogen blijven?' vroeg Kathy
'Geen probleem denk ik.' Celine dacht even na. Ze had eigenlijk gepland om een paar winkels te bezoeken, om wat spullen te kopen die niet bij Helga te koop waren, maar er was niets echt dringends tussen. Kathy bleef even geduldig wachten aan de telefoon, wetende dat een ziek kind een hele dagplanning overhoop kan gooien.
'Ja, dat moet wel lukken. Ik vertrek met Jasper binnen tien minuutjes naar school, binnen een half uurtje ben ik terug thuis. Kan je nog zo lang wachten?' vroeg Celine.
'Zeker, je bent mijn held voor vandaag.' antwoordde Kathy opgelucht. Ze wist niet goed hoe ze het anders moest oplossen.
'Mama, wie is dat aan de telefoon?' vroeg Jasper nieuwsgierig omdat die zijn naam had gehoord. Wie komt er binnen een half uur?
'Dries is ziek en hij komt vandaag hiernaartoe om uit te rusten, Jasper.' zei Celine.
'Pfff, en te klein om voor zichzelf te zorgen' kwam Gert er tussen.
'Gert, waar zijn je hersens. Met acht jaar en ziek een hele dag alleen thuis blijven?' vroeg Celine geïrriteerd.
Gert kromp ineen. Zijn mama had weer eens gelijk. Zwijgend keek hij naar zijn bord en at verder.
'Jammer dat Dries ziek is.' zei Jasper. Hij was teleurgesteld omdat Dries die dag niet op school zou zijn. Jasper amuseerde zich altijd geweldig samen met Dries. De vorige keer dat hij er niet was op school had Jasper zich heel de dag eenzaam gevoeld. Hij had zich toen flink verveeld tijdens de speeltijden. Jasper treuzelde zo lang mogelijk in de hoop om Dries toch nog bij hem thuis te zien. Celine blokte Jasper zijn gedrag echter zo goed en zo kwaad af als ze kon en uiteindelijk waren ze inderdaad binnen de tien minuten vertrokken naar school.
Met een 'Gert, schiet je ook op? Voor jou is het ook tijd om te vertrekken.' hielp ze hem er aan herinneren dat hij dringend de fiets op moest om zelf ook niet te laat te komen.
'Ik hoop dat ik Dries toch nog zie na school.' zei Jasper onderweg naar school terwijl hij naast zijn mama wandelde.
'Ik weet het niet, we zullen zien Jasper.' antwoordde Celine. 'Veel plezier op school.' wenste ze hem nog na terwijl Jasper de schoolpoort door slenterde.
Op het moment dat Celine thuis kwam nadat ze Jasper op school had afgezet, en ze de sleutel in het slot van de voordeur stak, parkeerde Kathy haar auto. 'Dank je wel Celine. Je bent vandaag mijn reddende engel.' zei ze terwijl ze de deur open deed. Kathy stapte uit en deed de deur achter haar open. Ze nam Dries uit de auto. Hij zag er zo bleek uit als een vaatdoek; helemaal futloos liet hij zich door zijn mama uit de auto helpen.
'Ik heb hem zojuist even opgefrist, maar hij zei me dat hij graag nog wat wilde slapen. Daarom heb ik hem terug een pyjama aan gedaan. Ik heb hem ook weer een pamper aan gedaan voor de zekerheid als hij straks inderdaad slaapt.' zei Kathy.
Kathy had Dries opgepakt en droeg hem naar binnen achter Celine aan. 'Zet hem maar neer in de zetel.' zei Celine.
'Zetel?' vroeg Kathy terwijl ze rondkeek in de woonkamer. 'Wij zeggen daar altijd bank tegen.' die begreep welk meubelstuk Celine bedoelde.
Kathy zette Dries neer voor de zetel en hij ging meteen liggen. 'Ik haal nog even zijn spullen.' zei Kathy terwijl ze haastig op en neer naar de auto liep om een tas te gaan halen. 'Ik heb er vlug van alles ingestoken, ik hoop dat ik niets vergeten ben.' zei ze terwijl ze Celine de tas aangaf.
'Ik hem hem net nog iets gegeven tegen de koorts, vanmiddag mag dat herhaald worden als dat nodig is. Dat zit in de zak. Ik heb ook een koortsthermometer meegegeven, eentje voor in het achterwerk, nog een extra pamper, een set kleren voor als hij zich beter voelt, en zijn boek waar hij gisteren in bezig was.'
'Een thermometer voor in het achterwerk?' vroeg Celine verbaasd. 'Dat gebruiken we hier al jaren niet meer.'
'Ja, dat begrijp ik, maar Dries is het zo gewend en dat geeft eigenlijk de meest correcte waarde, zeggen ze altijd bij mij op het werk.'
Celine knikte dat ze het begreep. 'Het komt goed, hij kan hier lekker uitzieken en ga jij maar aan het werk. Als er een probleem is bel ik wel.' stelde ze Kathy gerust.
'Dank je wel, ik ga vlug door naar mijn werk, ik ben nu al een kwartier te laat.' zei Kathy terwijl ze in haar auto stapte en er vandoor ging.
Celine sloot de deur en ging terug naar Dries, zette zich naast hem en legde haar hand op zijn voorhoofd.
Dries keek met koortsige ogen op naar Celine.
'Ik maak je wat soep klaar en een beschuitje; ik ga het hier op het tafeltje naast jou klaar zetten voor als je er zin in hebt. Als je mij nodig hebt ben ik in de keuken. Oké?' vroeg Celine. Met haar hand voelde ze dat Dries veel te warm aanvoelde. De koorts zal inderdaad goed hoog zijn. Celine stond op en nam een dekentje klaar. Ze keek neer op Dries in zijn slaapkleren. Hij had een onesie aan met een rits op de rug. Wat meer bijzonder was aan deze onesie was dat er ook voetjes aan vast zaten. Het zag er allemaal heel comfortabel uit voor Celine. Ze begreep dat dit het ideale kledingstuk was voor een dagje ziek zijn. Ze nam het dekentje vast en spreidde het open over Dries waarna ze hem met rust liet. Vervolgens warmde ze een beetje soep op, haalde ze een knuffel van Jasper en gaf deze aan Dries. Terwijl ze de inmiddels warme soep en het beschuitje bracht naar Dries zag ze dat hij ondertussen in slaap was gesukkeld. Zachtjes, om hem niet te wekken, zette ze de spulletjes op een bijzettafeltje naast de zetel.
Stilletjes sloop ze weg uit de living naar de keuken en bracht via whatsapp Kathy op de hoogte hoe het ging met Dries.
Celine hield zich tot de middag rustig bezig in de keuken waar ze werkte op haar computer. Ze stopte met werken toen uit de living het geluid kwam van Dries die zich begon te roeren in de zetel. Hij was duidelijk wakker aan het worden. Celine sloeg haar werk op, sloot haar computer af, klapte het scherm dicht en ging bij Dries kijken hoe het met hem ging.
'Hallo' zei Dries zwakjes toen hij zag dat Celine er aan kwam. Hij had de knuffel van Jasper vast en ging rechtop zitten.
'Goeie middag.” zei Celine met een vriendelijke glimlach op haar gezicht. 'Hoe voel je je?'
'Belabberd.' was het korte, maar correcte antwoord van Dries.
Celine ging naast Dries zitten en voelde aan zijn voorhoofd. 'Vast en zeker nog koorts. Ik kan een eitje bakken op jouw wangen denk ik.'
Dries lachte eventjes om het grapje van Celine.
'Wat doen we eerst. Eerst koorts opnemen en dan medicatie? Of liever eerst eten?' vroeg Celine.
'Eerst koorts en medicatie. Ik heb niet echt honger.'
Celine knikte dat ze het begreep. Terwijl Dries nog in de zetel zat nam Celine de rits vast op zijn rug en deed deze naar beneden. Ze nam de mouwen vast van de onesie, trok er aan en zo was de bovenkant uit.
'Leg je even neer en maak een brugje. Dan kan die onesie van jou uit.'
Dries draaide zich, legde zich neer op zijn rug en Celine sjorde de onesie verder naar beneden tot ook de voeten er helemaal uit waren. 'Die ziet er erg comfortabel uit.'
'Ja, ik draag hem graag als het koud is of als ik me wat minder goed voel.' zei Dries. Celine ging verder, maakte Dries zijn body open en maakte vervolgens de natte luier open.
'Eerst even je koorts.' zei Celine terwijl ze de koortsthermometer aanzette en vervolgens voorzichtig naar binnen bracht. Kort daarna gaf de thermometer signaal dat hij gemeten had en Celine haalde de thermometer er terug uit. '39,4°C' las ze op het scherm. Benieuwd of er inderdaad een verschil was met een andere thermometer nam ze de voorhoofdsthermometer op infrarood er bij die ze zelf altijd gebruikten. 'Ik wil even vergelijken Dries.' zei ze en ze nam met de voorhoofdsthermometer een aantal keer de koorts. Het hoogste dat ze daarmee mat was 37,9. 'Die rectale thermometer lijkt inderdaad wel juister te zijn.’ gaf Celine als commentaar.
Ze haalde een washandje en friste Dries op. 'Wat doe je deze namiddag. Kleren aan of pyjama terug en verder slapen?'
'Eerst nog een beetje rusten?' vroeg Dries.
'Ja, dat is goed. Dan doen we jouw onesie weer aan' zei Celine en hielp Dries door hem de luier, body en en de onesie terug mooi aan te trekken. Ze trok de rits terug dicht en gaf Dries een knuffel.
Celine zocht even verder in de tas met spullen en vond daar een koortswerende siroop. Ze was blij om te zien dat Kathy er aan gedacht had op de doos te schrijven hoeveel milliliter Dries hebben moest.
Nadat Dries de siroop had genomen bleef hij nog even tegen Celine aangeleund in de zetel zitten. Langzaam begon de medicatie zijn werk te doen en even later begon Dries zich al wat beter te voelen. Celine voelde dat er wat meer leven in Dries zat en stelde hem nog eens opnieuw voor om een hapje te eten.
Dries ging er deze keer wel mee akkoord en samen gingen ze naar de keuken om te eten. Dries dronk zijn kop soep op en at eerst de twee beschuiten op en nadien nog een extra boterham met choco. Na het eten ging Dries, toch vermoeid van deze kleine inspanning, terug naar de zetel in de living. Celine volgde mee en zag dat Dries te moe was om iets te doen, maar ook te wakker om nog te slapen. Celine nam een dvd en toonde die aan Dries. 'Is deze goed?' vroeg ze. Dries knikte dat het goed was en Celine zette de dvd op. Vervolgens liet ze Dries alleen achter in de living en keerde ze terug naar de keuken om daar alles van het middageten op te ruimen.
Nadat Celine daarmee klaar was nam ze een boek en zette ze zich in de andere zetel. Dries lag ondertussen terug uitgestrekt in de zetel en voor Celine was er geen plaats meer. De eerste film werd een tweede en tegen de tijd dat de school afgelopen was zag ze dat Dries terug aan het slapen was. Stilletjes ging ze naar buiten om Jasper af te halen. Ze had een briefje neergelegd naast Dries waar op stond dat ze even weg was om Jasper te gaan afhalen van school.
'Dries, alles goed met jou?' bezorgd kwam Jasper de living in. Jasper nam niet de tijd om zijn spullen op te ruimen.
Celine riep Jasper meteen tot de orde; 'Jasper, je weet wat je eerst te doen staat!' Jasper keerde op zijn stappen terug en begon aan de gewone routine die hij altijd deed als hij thuis kwam. Jasper werkte haastig door en zodra hij kon ging hij naast Dries zitten. Maar voordat Jasper in gesprek kon gaan met Dries werd een aangebeld en stond Koen klaar om Dries mee te nemen.
'Dag allemaal!' sprak hij vriendelijk uit. Het was maar kort dat Koen binnenkwam. Hij had een afspraak voor Dries bij de dokter en ze gingen nog eerst langs huis om Dries wat op te frissen. Voor de rest van de week hadden Koen en Kathy zelf afwisselend vrij kunnen nemen en hopelijk zou Dries volgende week weer beter zijn.
'Voor ik het nog vergeet,' zei Koen.' Ik moest van Kathy laten weten dat ze zaterdag werkt en dat Jasper dan een keer moet langskomen bij haar op het werk om uit te testen of die veiligheidsgordel iets is. In de middag kon ze pauze nemen en er was een collega die graag alles wel wilde uitleggen en tonen.'
'Oké, dat is goed. We zullen er zijn zaterdag.' bevestigde Celine.
Een paar dagen later kreeg Celine 's morgens telefoon.
'Goeie morgen, Celine. Ik val met de deur in huis, Dries is ziek en Koen en ik moeten beiden werken. Ben jij of Helga thuis vandaag, en zou Dries dan bij jullie mogen blijven?' vroeg Kathy
'Geen probleem denk ik.' Celine dacht even na. Ze had eigenlijk gepland om een paar winkels te bezoeken, om wat spullen te kopen die niet bij Helga te koop waren, maar er was niets echt dringends tussen. Kathy bleef even geduldig wachten aan de telefoon, wetende dat een ziek kind een hele dagplanning overhoop kan gooien.
'Ja, dat moet wel lukken. Ik vertrek met Jasper binnen tien minuutjes naar school, binnen een half uurtje ben ik terug thuis. Kan je nog zo lang wachten?' vroeg Celine.
'Zeker, je bent mijn held voor vandaag.' antwoordde Kathy opgelucht. Ze wist niet goed hoe ze het anders moest oplossen.
'Mama, wie is dat aan de telefoon?' vroeg Jasper nieuwsgierig omdat die zijn naam had gehoord. Wie komt er binnen een half uur?
'Dries is ziek en hij komt vandaag hiernaartoe om uit te rusten, Jasper.' zei Celine.
'Pfff, en te klein om voor zichzelf te zorgen' kwam Gert er tussen.
'Gert, waar zijn je hersens. Met acht jaar en ziek een hele dag alleen thuis blijven?' vroeg Celine geïrriteerd.
Gert kromp ineen. Zijn mama had weer eens gelijk. Zwijgend keek hij naar zijn bord en at verder.
'Jammer dat Dries ziek is.' zei Jasper. Hij was teleurgesteld omdat Dries die dag niet op school zou zijn. Jasper amuseerde zich altijd geweldig samen met Dries. De vorige keer dat hij er niet was op school had Jasper zich heel de dag eenzaam gevoeld. Hij had zich toen flink verveeld tijdens de speeltijden. Jasper treuzelde zo lang mogelijk in de hoop om Dries toch nog bij hem thuis te zien. Celine blokte Jasper zijn gedrag echter zo goed en zo kwaad af als ze kon en uiteindelijk waren ze inderdaad binnen de tien minuten vertrokken naar school.
Met een 'Gert, schiet je ook op? Voor jou is het ook tijd om te vertrekken.' hielp ze hem er aan herinneren dat hij dringend de fiets op moest om zelf ook niet te laat te komen.
'Ik hoop dat ik Dries toch nog zie na school.' zei Jasper onderweg naar school terwijl hij naast zijn mama wandelde.
'Ik weet het niet, we zullen zien Jasper.' antwoordde Celine. 'Veel plezier op school.' wenste ze hem nog na terwijl Jasper de schoolpoort door slenterde.
Op het moment dat Celine thuis kwam nadat ze Jasper op school had afgezet, en ze de sleutel in het slot van de voordeur stak, parkeerde Kathy haar auto. 'Dank je wel Celine. Je bent vandaag mijn reddende engel.' zei ze terwijl ze de deur open deed. Kathy stapte uit en deed de deur achter haar open. Ze nam Dries uit de auto. Hij zag er zo bleek uit als een vaatdoek; helemaal futloos liet hij zich door zijn mama uit de auto helpen.
'Ik heb hem zojuist even opgefrist, maar hij zei me dat hij graag nog wat wilde slapen. Daarom heb ik hem terug een pyjama aan gedaan. Ik heb hem ook weer een pamper aan gedaan voor de zekerheid als hij straks inderdaad slaapt.' zei Kathy.
Kathy had Dries opgepakt en droeg hem naar binnen achter Celine aan. 'Zet hem maar neer in de zetel.' zei Celine.
'Zetel?' vroeg Kathy terwijl ze rondkeek in de woonkamer. 'Wij zeggen daar altijd bank tegen.' die begreep welk meubelstuk Celine bedoelde.
Kathy zette Dries neer voor de zetel en hij ging meteen liggen. 'Ik haal nog even zijn spullen.' zei Kathy terwijl ze haastig op en neer naar de auto liep om een tas te gaan halen. 'Ik heb er vlug van alles ingestoken, ik hoop dat ik niets vergeten ben.' zei ze terwijl ze Celine de tas aangaf.
'Ik hem hem net nog iets gegeven tegen de koorts, vanmiddag mag dat herhaald worden als dat nodig is. Dat zit in de zak. Ik heb ook een koortsthermometer meegegeven, eentje voor in het achterwerk, nog een extra pamper, een set kleren voor als hij zich beter voelt, en zijn boek waar hij gisteren in bezig was.'
'Een thermometer voor in het achterwerk?' vroeg Celine verbaasd. 'Dat gebruiken we hier al jaren niet meer.'
'Ja, dat begrijp ik, maar Dries is het zo gewend en dat geeft eigenlijk de meest correcte waarde, zeggen ze altijd bij mij op het werk.'
Celine knikte dat ze het begreep. 'Het komt goed, hij kan hier lekker uitzieken en ga jij maar aan het werk. Als er een probleem is bel ik wel.' stelde ze Kathy gerust.
'Dank je wel, ik ga vlug door naar mijn werk, ik ben nu al een kwartier te laat.' zei Kathy terwijl ze in haar auto stapte en er vandoor ging.
Celine sloot de deur en ging terug naar Dries, zette zich naast hem en legde haar hand op zijn voorhoofd.
Dries keek met koortsige ogen op naar Celine.
'Ik maak je wat soep klaar en een beschuitje; ik ga het hier op het tafeltje naast jou klaar zetten voor als je er zin in hebt. Als je mij nodig hebt ben ik in de keuken. Oké?' vroeg Celine. Met haar hand voelde ze dat Dries veel te warm aanvoelde. De koorts zal inderdaad goed hoog zijn. Celine stond op en nam een dekentje klaar. Ze keek neer op Dries in zijn slaapkleren. Hij had een onesie aan met een rits op de rug. Wat meer bijzonder was aan deze onesie was dat er ook voetjes aan vast zaten. Het zag er allemaal heel comfortabel uit voor Celine. Ze begreep dat dit het ideale kledingstuk was voor een dagje ziek zijn. Ze nam het dekentje vast en spreidde het open over Dries waarna ze hem met rust liet. Vervolgens warmde ze een beetje soep op, haalde ze een knuffel van Jasper en gaf deze aan Dries. Terwijl ze de inmiddels warme soep en het beschuitje bracht naar Dries zag ze dat hij ondertussen in slaap was gesukkeld. Zachtjes, om hem niet te wekken, zette ze de spulletjes op een bijzettafeltje naast de zetel.
Stilletjes sloop ze weg uit de living naar de keuken en bracht via whatsapp Kathy op de hoogte hoe het ging met Dries.
Celine hield zich tot de middag rustig bezig in de keuken waar ze werkte op haar computer. Ze stopte met werken toen uit de living het geluid kwam van Dries die zich begon te roeren in de zetel. Hij was duidelijk wakker aan het worden. Celine sloeg haar werk op, sloot haar computer af, klapte het scherm dicht en ging bij Dries kijken hoe het met hem ging.
'Hallo' zei Dries zwakjes toen hij zag dat Celine er aan kwam. Hij had de knuffel van Jasper vast en ging rechtop zitten.
'Goeie middag.” zei Celine met een vriendelijke glimlach op haar gezicht. 'Hoe voel je je?'
'Belabberd.' was het korte, maar correcte antwoord van Dries.
Celine ging naast Dries zitten en voelde aan zijn voorhoofd. 'Vast en zeker nog koorts. Ik kan een eitje bakken op jouw wangen denk ik.'
Dries lachte eventjes om het grapje van Celine.
'Wat doen we eerst. Eerst koorts opnemen en dan medicatie? Of liever eerst eten?' vroeg Celine.
'Eerst koorts en medicatie. Ik heb niet echt honger.'
Celine knikte dat ze het begreep. Terwijl Dries nog in de zetel zat nam Celine de rits vast op zijn rug en deed deze naar beneden. Ze nam de mouwen vast van de onesie, trok er aan en zo was de bovenkant uit.
'Leg je even neer en maak een brugje. Dan kan die onesie van jou uit.'
Dries draaide zich, legde zich neer op zijn rug en Celine sjorde de onesie verder naar beneden tot ook de voeten er helemaal uit waren. 'Die ziet er erg comfortabel uit.'
'Ja, ik draag hem graag als het koud is of als ik me wat minder goed voel.' zei Dries. Celine ging verder, maakte Dries zijn body open en maakte vervolgens de natte luier open.
'Eerst even je koorts.' zei Celine terwijl ze de koortsthermometer aanzette en vervolgens voorzichtig naar binnen bracht. Kort daarna gaf de thermometer signaal dat hij gemeten had en Celine haalde de thermometer er terug uit. '39,4°C' las ze op het scherm. Benieuwd of er inderdaad een verschil was met een andere thermometer nam ze de voorhoofdsthermometer op infrarood er bij die ze zelf altijd gebruikten. 'Ik wil even vergelijken Dries.' zei ze en ze nam met de voorhoofdsthermometer een aantal keer de koorts. Het hoogste dat ze daarmee mat was 37,9. 'Die rectale thermometer lijkt inderdaad wel juister te zijn.’ gaf Celine als commentaar.
Ze haalde een washandje en friste Dries op. 'Wat doe je deze namiddag. Kleren aan of pyjama terug en verder slapen?'
'Eerst nog een beetje rusten?' vroeg Dries.
'Ja, dat is goed. Dan doen we jouw onesie weer aan' zei Celine en hielp Dries door hem de luier, body en en de onesie terug mooi aan te trekken. Ze trok de rits terug dicht en gaf Dries een knuffel.
Celine zocht even verder in de tas met spullen en vond daar een koortswerende siroop. Ze was blij om te zien dat Kathy er aan gedacht had op de doos te schrijven hoeveel milliliter Dries hebben moest.
Nadat Dries de siroop had genomen bleef hij nog even tegen Celine aangeleund in de zetel zitten. Langzaam begon de medicatie zijn werk te doen en even later begon Dries zich al wat beter te voelen. Celine voelde dat er wat meer leven in Dries zat en stelde hem nog eens opnieuw voor om een hapje te eten.
Dries ging er deze keer wel mee akkoord en samen gingen ze naar de keuken om te eten. Dries dronk zijn kop soep op en at eerst de twee beschuiten op en nadien nog een extra boterham met choco. Na het eten ging Dries, toch vermoeid van deze kleine inspanning, terug naar de zetel in de living. Celine volgde mee en zag dat Dries te moe was om iets te doen, maar ook te wakker om nog te slapen. Celine nam een dvd en toonde die aan Dries. 'Is deze goed?' vroeg ze. Dries knikte dat het goed was en Celine zette de dvd op. Vervolgens liet ze Dries alleen achter in de living en keerde ze terug naar de keuken om daar alles van het middageten op te ruimen.
Nadat Celine daarmee klaar was nam ze een boek en zette ze zich in de andere zetel. Dries lag ondertussen terug uitgestrekt in de zetel en voor Celine was er geen plaats meer. De eerste film werd een tweede en tegen de tijd dat de school afgelopen was zag ze dat Dries terug aan het slapen was. Stilletjes ging ze naar buiten om Jasper af te halen. Ze had een briefje neergelegd naast Dries waar op stond dat ze even weg was om Jasper te gaan afhalen van school.
'Dries, alles goed met jou?' bezorgd kwam Jasper de living in. Jasper nam niet de tijd om zijn spullen op te ruimen.
Celine riep Jasper meteen tot de orde; 'Jasper, je weet wat je eerst te doen staat!' Jasper keerde op zijn stappen terug en begon aan de gewone routine die hij altijd deed als hij thuis kwam. Jasper werkte haastig door en zodra hij kon ging hij naast Dries zitten. Maar voordat Jasper in gesprek kon gaan met Dries werd een aangebeld en stond Koen klaar om Dries mee te nemen.
'Dag allemaal!' sprak hij vriendelijk uit. Het was maar kort dat Koen binnenkwam. Hij had een afspraak voor Dries bij de dokter en ze gingen nog eerst langs huis om Dries wat op te frissen. Voor de rest van de week hadden Koen en Kathy zelf afwisselend vrij kunnen nemen en hopelijk zou Dries volgende week weer beter zijn.
'Voor ik het nog vergeet,' zei Koen.' Ik moest van Kathy laten weten dat ze zaterdag werkt en dat Jasper dan een keer moet langskomen bij haar op het werk om uit te testen of die veiligheidsgordel iets is. In de middag kon ze pauze nemen en er was een collega die graag alles wel wilde uitleggen en tonen.'
'Oké, dat is goed. We zullen er zijn zaterdag.' bevestigde Celine.
Laatst bewerkt:
toet
Superlid
Voor alle problemen bestaan oplossingen. Dat water drinken of uit bed moeten komen zal ook nog wel lukken. (maar hoe vertel ik niet, dat komt nog in volgende delen)Leuk hoofdstuk weer.
Ik zie het ook niet zo zitten, zo'n riem.
(Ik spreek dan over mezelf, die er vaak uit gaat, om te plassen, of even wat water drinken enz. Maar aangezien Jasper toch een luier draagt, is de helft van het probleem al opgelost
Dank je wel voor je fijne reactie.Mooi geschreven Toet en het leest zalig weg
Ik hoop dat je van het nieuwe deel ook geniet.
Dank je wel
Dank je welTop vervolg
En aan iedereen die duimpjes gaf, ook bedankt!
Met het volgende stuk dat hierna komt ben ik bezig.
Little Endy
Sayori the shy Enderman :3 (he/they)
toet
Superlid
Aangepast, dank je welHoort dit niet Helga te zijn in plaats van Heleen, aangezien Kathy dit zegt?
En dit hoort eigenlijk Celine te zijn. -slaat handen voor mond-
Goed hoofdstuk weer overigens!
toet
Superlid
Deel 15
Zaterdagmiddag stonden Celine, Helga en Jasper aan de balie bij instelling Heilige Méen.
'Goeie middag.' begroette Kathy hen enthousiast toen ze zag wie er voor haar stonden.
'Goeie middag.' antwoordde Jasper terug. 'Hoe gaat het met Dries? Blijft hij nog lang ziek?' vroeg hij meteen er achter aan.
'Dries is beter. Vandaag houdt hij nog een pyjamadag maar maandag komt hij terug naar school.'
'Fijn, kan hij vanavond bij ons komen slapen? Ik vind het jammer dat ik hem deze week bijna niet gezien heb.' vroeg Jasper.
'Beter niet, hij is nog maar net hersteld en hij heeft zijn slaap zeker nodig.' zei Kathy.
'Mijnheer,' begon Celine. Jasper schrok op. Als zijn mama hem aansprak met 'mijnheer' was hij over de schreef gegaan. Jasper keek op naar Celine om naar haar te luisteren.
'Voordat je afspraken maakt met anderen vraag je eerst aan je mama of dat goed is.'
'Sorry mama.' sprak Jasper schuldbewust uit.
'Maar je bent hier niet gekomen voor Dries, maar voor jezelf, hé Jasper.' brak Kathy de spanning open. 'Loop maar mee naar mijn collega.' zei Kathy terwijl ze het bordje bij de receptie van 'open' naar 'pauze' verzette.
Het gezin, exclusief Gert die thuis was gebleven, volgde Kathy door de gangen naar een ouder deel van het gebouw. Met grote ogen keek Jasper rond naar de statige zuilengang en de mooie glas-in-loodramen. Het gebouw straalde een sfeer van ouderdom uit. Niet dat het aftands of in verval was; het was gewoon duidelijk dat er een lange geschiedenis was en er zich hier al grote en kleine verhalen hadden afgespeeld.
Onderweg bedankte Kathy Celine voor de opvang van Dries. Als het nodig was kon Jasper ook altijd een keertje bij hen thuis opgevangen worden, beloofde ze.
'Nu we het daar over hebben.' zei Celine. 'Zaterdag binnen twee weken is er een trouwfeest waar Helga en ik voor zijn uitgenodigd. Het begint 's avonds en het eindigt ergens midden in de nacht.' vertelde ze. 'Normaal vragen we altijd aan Gert om een oogje op Jasper te houden, maar op dat moment zit hij door het einde van het schooljaar midden in zware testen op school, waar hij voor moet studeren, en hij heeft al aangegeven dat dat veel beter lukt als Jasper niet in de buurt is. Een andere babysit vinden lukte ons ook niet, want die zijn zelf ook allemaal aan het studeren.'
'Geen probleem hoor.' zei Kathy, blij dat ze iets terug kon doen. 'Breng Jasper maar bij ons dan.'
'Joepie!' riep Jasper uit toen hij dat hoorde.
'Hoi, jij moet Jasper zijn?' vroeg een man toen Kathy, Helga, Celine en Jasper de kamer binnen kwamen. Jasper knikte verlegen van ja. Hij bekeek de man eens goed. Hij had een open en vriendelijk gezicht en straalde een soort van rust uit. Het gaf Jasper al wat meer vertrouwen dat het allemaal goed zou lopen.
'Ga hier maar zitten op bed.' zei de man terwijl hij met zijn hand op een mooi opgemaakt volwassen bed klopte. De hoogte van de matras was wel een stuk hoger dan hij thuis gewoon was.
Jasper klom er voorzichtig op en zette zich neer op de rand.
'Ik heb gehoord dat je nog wel eens uit bed durft te vallen, en je bent hier gekomen om een buikband te testen. Klopt dat?' vroeg de man terwijl hij naar de kast liep en er een gevulde stoffen zak uit nam.
Jasper keek angstig naar de zak en knikte opnieuw van ja.
'Ik leg je even uit wat we gaan doen, Jasper.' vervolgde de man. 'Eerst leg ik uit hoe alles werkt en wat we wel en niet van materiaal nodig hebben. Daarna toon ik hoe het werkt en pas op het laatst, héél kort, ga ik jou vragen om te liggen zodat ik bij jou kan tonen hoe het vastgemaakt moet worden. En als dat gedaan is haal ik de banden meteen allemaal weer weg. Jouw mama's en Kathy blijven de hele tijd hier. Is dat goed?'
Jasper was gerustgesteld door de uitgebreide uitleg en dat zijn mama's er bij zouden blijven. 'Oké' antwoordde hij dan ook zachtjes.
'Fijn' zei de man en hij deed de zak open. 'Kijk, hier beginnen we mee.' en hij nam een klein ijzeren pennetje, een zwart dopje en een rode dop met ringetje aan uit de zak.
'Deze pennetjes zijn om de band op de goede maat te kunnen vastmaken en met de dopjes sluit je dat af. In deze rode dop zit een magneetje waarmee je het zwarte dopje kan verwijderen.
De man demonstreerde het even en gaf daarna alles aan Jasper zodat die alles kon bekijken.
'Dat is precies een hele grote duimspijker.' zei Jasper die als eerste het pennetje vastnam.
'Dat klopt, maar gelukkig zonder scherpe punt.' zei de man.
Jasper nam de punt van het pennetje en stopte dat in het gaatje in de dop. Het ging er vlot in, maar toen Jasper het er terug uit wilde halen lukte het niet. Vervolgens nam hij het rode dopje, duwde dat tegen de zwarte knop en meteen kreeg hij het pennetje wel los. Verbaasd keek Jasper naar de spullen.
'Dat is magnetisch, die rode dop, hou die hier maar eens tegen de metalen zijkant van het bed.'
Jasper deed dat, en meteen voelde hij hoe krachtig die magneet was.
Vervolgens nam de vriendelijke man een hele hoop riemen uit de tas. 'Dat is allemaal één set. Ik weet dat je niet alles nodig hebt, maar we gaan wel alles meegeven als je het komt lenen, zodat alles mooi samen blijft. Jasper en de mama's knikten. Ze begrepen wel dat het eenvoudiger was alles samen te houden zodat er minder vlug ergens iets verloren ging, of het hier in het ziekenhuis door elkaar zou raken.
De man bekeek de riemen en sorteerde ze in twee hopen. Het grootste deel stak hij terug in de zak. Dit is om enkels en polsen vast te maken, maar dat hoeft helemaal niet voor jou. Het is enkel om te voorkomen dat je uit bed valt toch?' vroeg de man.
'Ja, uit bed vallen is vreselijk.' antwoordde Jasper, die wat los kwam. Jasper was gerustgesteld door de rustige manier van werken en hij voelde dat ze hier allemaal samen waren om hem te helpen.
De verpleegkundige legde een aantal andere riemen open op het bed en begon eerst met een grote band vast te maken over de matras aan de lattenbodem.
'Kijk Jasper, hier zou je dan straks op moeten liggen. Deze banden zorgen dat het systeem op het bed blijft, en deze band moeten over je buik vastgemaakt worden zodat je er niet uit rolt.' legde hij uit. 'Gaan we dat eens kort proberen? Je mag hier gewoon op gaan liggen' zei hij terwijl hij alles mooi open legde.
Jasper keek er naar, nam een diepe teug adem en ging liggen bovenop de riemen.
De man nam een pennetje, legde de riemen over Jasper en sloot de band. 'Het is eigenlijk wat te los, de band over je buik, maar ik zit op de kleinste gaatjes dus kleiner kan ik het niet maken.' mompelde hij.
'Jasper, om het helemaal goed te doen moet ik nog iets toevoegen. Ik maak je los, doe er nog een paar banden bij en maak je vervolgens terug vast.' Zonder op Jasper zijn goedkeuring te wachten begon hij er meteen aan.
'Het probleem, als de banden te los zitten, is dat Jasper er boven- of onderlangs tussenuit zou kunnen schuiven. Meestal is dat geen probleem, behalve natuurlijk als dat dan rond Jasper zijn nek komt te zitten. Dat willen jullie niet meemaken.'
Tijdens de uitleg voegde de verpleegkundige nog een extra band toe die van Jasper zijn rug, tussen zijn benen door richting zijn buik ging, en een extra setje die van de rug, over de schouders, ook naar de buik ging. Op Jasper zijn borst werden de twee banden samen vastgezet zodat de banden niet konden wegglijden over Jasper zijn schouders.
'Dat moet zo voldoende zijn. Jasper, probeer eens of je goed op je zij kan liggen. Lukt dat?' vroeg de verpleegkundige.
Jasper deed het gevraagde en rolde van links naar rechts.
'Dat zijn speciale banden die het toelaten dat je nog kan rollen. Je kan dat voorkomen door nog extra aan de zijkanten te fixeren, maar het was de bedoeling dat dat juist wel lukte, toch? Jasper, wat vind je er van, zou je zo kunnen slapen?'
Jasper rolde nog twee keer van links naar rechts. 'Ik denk het wel, maar wat als ik uit bed moet?'
Hier kwam Kathy er tussen. 'We kunnen het sleuteltje naast je bed bewaren, dan kan je er zelf bij; je maakt die slotjes dan zelf los en dan kan je er zo uit.'
'Als we dat kunnen afspreken is het ook goed voor ons denk ik.' zei Celine die vragend naar Helga keek.
Helga dacht ook even na. Ze vond het ergens vreselijk om Jasper zo vastgebonden op bed te zien. Gevoelsmatig was ze er tegen, maar met haar verstand begreep ze het wel. Het leek een praktische en veilige keuze en Jasper leek er ook mee akkoord te gaan.
'Voor mij is het ook goed, zolang het voor Jasper ook goed is.'
'Goed, dan wil ik jullie uitnodigen om zelf ook nog eens alles los te maken en terug vast te maken zodat jullie er allemaal mee kunnen werken.' besloot de verpleegkundige.
Daarna waren de mama's allemaal hard in de weer om alles uit te testen. Jasper werkte eventjes gewillig mee, draaide alle gevraagde kanten op en toonde dat hij er zelf echt niet uit kon. Uiteindelijk besloot Jasper dat het welletjes was, bevrijdde zichzelf met het sleuteltje en zei dat hij er genoeg van had.
De fixatieset lieten ze achter. Kathy sprak af met haar collega dat ze die gratis mocht lenen, maar alleen als er behoefte aan was. Het was de bedoeling dat de set voor de rest van de tijd in de instelling bleef om daar te kunnen gebruiken.
'Als het niet lukt om de banden aan de lattenbodem of het kader van het bed vast te maken, kunnen jullie altijd de pols- en enkelriemen gebruiken als verlengstuk om met de buikband rond het volledige bed te gaan of de riem vast te maken aan de poten van het bed.' gaf de verpleegkundige nog als laatste tip mee.
'Mag ik nu naar Dries gaan spelen?' vroeg Jasper wanneer ze allemaal samen terug bij de receptie stonden.
'Ja, als het goed is voor Kathy' zei Helga.
Jasper keek meteen met vragende ogen naar Kathy.
'Je mag er kort naar toe, maar enkel als je rustig met hem blijft binnen spelen. Het is de bedoeling dat Dries vandaag nog kan uitrusten.'
'Joepie!' Jasper sprong een gat in de lucht.
Jasper nam de handen van zijn twee mama's vast en trok ze richting de geparkeerde auto.
'Ik stuur Koen meteen een berichtje' riep ze lachend het gezin na.
<<Koen, we zijn er.>> stuurde Celine een bericht naar Koen toen ze de straat inreden.
'Jasper,' zei Celine die op de passagierszetel zat. 'Koen heeft zojuist gestuurd dat Dries moe was en een middagdutje aan het doen is. Je bent wel welkom, maar je moet je in stilte eventjes bezighouden tot Dries wakker is, en je mag hem zeker niet wakker maken. Heb je dat begrepen?'
'Oké mama.' zei Jasper. Hij maakte zijn gordel los en zette zich klaar aan de autodeur, aan het wachten tot zijn mama deze voor hem open deed.
Wanneer Jasper uitstapte had Koen ook de voordeur open gedaan. 'ssst' gebaarde hij terwijl hij Jasper wenkte om binnen te komen.
Jasper knikte druk van ja, duwde zijn lippen stijf op elkaar en ging zitten in in de gang om zijn schoenen uit te doen. Op kousenvoeten sloop hij naar de living en zette zich daar neer op de grond met een stripboek dat daar lag rond te slingeren. Het was een strip van Star-Wars en Jasper genoot van het verhaal. Hij lag op zijn buik, steunend op één elleboog en met zijn duim in zijn mond op het tapijt het verhaal te lezen. Heleen kwam kijken wie er was aangekomen.
'Dag Jasper, goeie middag.' fluisterde ze vrolijk terwijl ze naast Jasper ging zitten.
Jasper ging rechtop zitten en haalde zijn duim uit zijn mond. 'Goeie middag Heleen.'
Heleen nam de strip vast en bekeek welke dat het was. 'Houd je van Star Wars?' vroeg ze.
Jasper knikte heftig van ja.
'Waar zat je met lezen?' vroeg Heleen.
Jasper wees het tekstballonnetje aan waar hij juist aan ging beginnen.
Meteen begon Heleen voor te lezen. Jasper genoot en schurkte zich dicht tegen Heleen aan terwijl hij luisterde. Toen de strip bijna uit was kwam Dries ook de kamer in. Hij had een pyjama uit twee stukken aan en hij zette zich aan de andere kant van Heleen neer om mee naar het einde te luisteren.
Koen, die gezien had dat Dries wakker was, wachtte ook nog even af tot Heleen klaar was.
'Dries, is je luier nog droog?' vroeg Koen nadat Heleen de strip dichtklapte.
Dries knikte van ja. 'Ik denk het wel, ik ben nog gaan plassen voor ik ben gaan slapen, en ik heb maar een uurtje geslapen, papa.' antwoordde hij rustig. Hij wist dat hij zich niet moest schamen voor Heleen en Jasper over zijn bedplasprobleem.
'Wil je mee naar boven om je luier uit te doen?' vroeg hij aan Dries. Dries haalde zijn schouders op. 'Hoeft niet.' zei hij kort. Nu Jasper er was wilde hij vooral genieten van zijn aanwezigheid. 'Doen we een spelletje, Jasper?'
Koen begreep waar de prioriteiten lagen voor Dries en hij draaide zich om.
Jasper knikte dat het goed was. Hij stond op om bunny hop uit de kast te nemen. Het was een eenvoudig spel, eigenlijk voor kleuters bedoeld, maar het mocht dit keer wel wat simpeler zijn, nu Dries nog niet helemaal fit was.
Heleen, die niet veel om handen had, nam ook positie in om mee te spelen.
Terwijl ze begonnen waren met spelen kwam Koen terug de kamer in. In zijn hand had hij een verse luier vast. Terwijl ze speelden en het hun beurt was, stonden de kinderen op van de spanning om te spelen en gingen daarna terug zitten.
'Dries, sta eventjes op, dan kan ik kijken voor de zekerheid.' Dries ging voor zijn vader staan en liet hem zijn gang gaan terwijl hij met zijn ogen volgde wat Jasper en Heleen in hun beurt aan het doen waren. Koen trok de pyjamabroek een beetje naar beneden en de body opzij. Hij inspecteerde de luier en voelde er even aan. 'Hij is inderdaad helemaal droog.' concludeerde Koen. Hij legde de verse luier achter zich neer in de zetel en sjorde aan Dries zijn kleren om alles terug mooi op hun plaats te brengen.
Ondertussen wilde Heleen ook weer zitten. Ze nam de luier vast die op haar plaats lag en gedachteloos legde ze die opzij. Nu was Dries aan de beurt. Hij gooide met de dobbelstenen en ondertussen zette Jasper zich neer. Hij voelde dat hij op iets gaan zitten was en toen hij onder zijn billen keek zag hij de verse luier liggen. 'huh, is die pamper voor mij?' vroeg hij verbaasd terwijl hij de luier omhoog hield. Jasper was zo in het spel opgegaan dat hij de controle van Dries door Koen niet gezien had.
'Als je wilt.' zei Koen, die concludeerde dat Jasper hem graag aan wilde. Koen nam de luier over en duwde Jasper plat in de zetel. Zijn broek en onderbroek gingen uit en vaardig deed Koen de luier bij Jasper om. Jasper had door dat Koen hem verkeerd begrepen had, hij had gewoon graag wat uitleg gewild, maar het deerde hem niet. Dries zat immers ook in een luier?
Koen vouwde de broek en onderbroek mooi op en legde deze aan de kant. Zo speelden de drie kinderen samen nog enkele spelletjes totdat het tijd was voor Jasper om terug naar huis te gaan. De broek ging aan over de luier, de onderbroek werd in een broekzak gestoken en zo werd Jasper naar huis gestuurd.
Thuis aangekomen ging Jasper naar zijn kamer. Hij vond het wel fijn, daarstraks in enkel T-shirt en luier en hij deed zijn broek dan ook uit. Jasper nam een boek en installeerde zich om verder te lezen. Hij ging zitten op zijn bed met zijn rug tegen de muur, trok zijn deken op zijn schoot en legde daar zijn boek op. Het was een boek over een jongen die kon toveren en Jasper vond het wel een fijn verhaal. Helemaal opgeslorpt in wat er allemaal gebeurde merkte hij niet dat zijn kamerdeur, die eerst op een kier stond, ondertussen helemaal was opengewaaid.
Jasper wilde niet stoppen met lezen en een plaspauze had hij dan ook overgeslagen. Die luier was er toch om te gebruiken?
'Goeie avond Jasper.'
Jasper schrok op en keek omhoog. Gert stond opeens op zijn kamer! Zich bewust van de kleding en de staat van de kleding die hij droeg schrok hij op.
'Gert!' riep Jasper uit. 'Je laat me schrikken!'
Gert negeerde dat Jasper zo geschrokken was. Hij ging zitten op het bed naast Jasper. Gert nam het boek uit Jasper zijn handen en legde het opzij. 'Jasper, je moet luisteren, ik moet je iets vertellen!'
'Ja?' vroeg Jasper voorzichtig. Jasper zag dat Gert enthousiast was over iets, maar hij had een grote schrik dat zijn huidige kledingstaat ontdekt zou worden. Jasper nam het deken goed vast en trok het extra hoog over zichzelf.
'Ik heb verkering aangevraagd met Ine.' zei hij blij. 'En ze heeft ja gezegd!' Jasper keek verbaasd op. Van Ine had hij Gert vorig schooljaar wel horen vertellen, dat was een klasgenoot van Gert. Maar toen vertelde Gert dat dat 'de stomste griet van de klas' was.
'We hebben elkaar zelfs al gekust.' vervolgde Gert dromerig.
Jaspers maag draaide drie keer om. Bah, van dat kleffe gedoe moest hij niets weten. Meisjes waren niet leuk. Het enige dat die deden was wenen, met poppen spelen en stomme spelletjes doen. Jongens waren veel leuker om mee te spelen. Hij begreep niet wat Gert er in zag om een meisje te kussen. Jasper wist heel zeker dat hij daar nooit aan mee zou doen.
Vrolijk vertrok Gert weer uit de kamer. Hij huppelde bijna, zo gelukkig was hij. Jasper keek Gert verbaasd na. Hij snapte niets van zijn grote broer. In zijn klas had Jasper geen enkel meisje waar hij graag mee speelde. De enige die hij wel graag had was Heleen, maar dat was meer een grote zus dan een speelkameraad.
Opgelucht dat Gert zijn kamerdeur dicht trok stond Jasper vlug op. Hij sloot zijn eigen kamerdeur, verwijderde vlug de luier en hij zorgde er voor dat hij even later proper en toonbaar aan het avondeten verscheen.
'Ping' zei de gsm van Helga 's avonds toen ze samen met Celine gezellig in de zetel zat. Helga zette de televisie op pauze om het bericht te kunnen lezen. Celine keek verstoord op. Ze genoot van de knuffel die zij en Helga aan elkaar aan het geven waren.
'Kathy en Koen willen de volgende keer als Jasper daar blijft slapen aan hen vertellen dat Jasper mee gaat op vakantie. Ze vraagt of dat goed is.'
'Ja, is goed voor mij.' zei Celine. Ze nam daarop de afstandsbediening van Helga over en zette de film terug op start. Helga typte vlug een positief antwoord in naar Kathy en daarna richtte ze haar aandacht weer op de televisie en Helga.
Zaterdagmiddag stonden Celine, Helga en Jasper aan de balie bij instelling Heilige Méen.
'Goeie middag.' begroette Kathy hen enthousiast toen ze zag wie er voor haar stonden.
'Goeie middag.' antwoordde Jasper terug. 'Hoe gaat het met Dries? Blijft hij nog lang ziek?' vroeg hij meteen er achter aan.
'Dries is beter. Vandaag houdt hij nog een pyjamadag maar maandag komt hij terug naar school.'
'Fijn, kan hij vanavond bij ons komen slapen? Ik vind het jammer dat ik hem deze week bijna niet gezien heb.' vroeg Jasper.
'Beter niet, hij is nog maar net hersteld en hij heeft zijn slaap zeker nodig.' zei Kathy.
'Mijnheer,' begon Celine. Jasper schrok op. Als zijn mama hem aansprak met 'mijnheer' was hij over de schreef gegaan. Jasper keek op naar Celine om naar haar te luisteren.
'Voordat je afspraken maakt met anderen vraag je eerst aan je mama of dat goed is.'
'Sorry mama.' sprak Jasper schuldbewust uit.
'Maar je bent hier niet gekomen voor Dries, maar voor jezelf, hé Jasper.' brak Kathy de spanning open. 'Loop maar mee naar mijn collega.' zei Kathy terwijl ze het bordje bij de receptie van 'open' naar 'pauze' verzette.
Het gezin, exclusief Gert die thuis was gebleven, volgde Kathy door de gangen naar een ouder deel van het gebouw. Met grote ogen keek Jasper rond naar de statige zuilengang en de mooie glas-in-loodramen. Het gebouw straalde een sfeer van ouderdom uit. Niet dat het aftands of in verval was; het was gewoon duidelijk dat er een lange geschiedenis was en er zich hier al grote en kleine verhalen hadden afgespeeld.
Onderweg bedankte Kathy Celine voor de opvang van Dries. Als het nodig was kon Jasper ook altijd een keertje bij hen thuis opgevangen worden, beloofde ze.
'Nu we het daar over hebben.' zei Celine. 'Zaterdag binnen twee weken is er een trouwfeest waar Helga en ik voor zijn uitgenodigd. Het begint 's avonds en het eindigt ergens midden in de nacht.' vertelde ze. 'Normaal vragen we altijd aan Gert om een oogje op Jasper te houden, maar op dat moment zit hij door het einde van het schooljaar midden in zware testen op school, waar hij voor moet studeren, en hij heeft al aangegeven dat dat veel beter lukt als Jasper niet in de buurt is. Een andere babysit vinden lukte ons ook niet, want die zijn zelf ook allemaal aan het studeren.'
'Geen probleem hoor.' zei Kathy, blij dat ze iets terug kon doen. 'Breng Jasper maar bij ons dan.'
'Joepie!' riep Jasper uit toen hij dat hoorde.
'Hoi, jij moet Jasper zijn?' vroeg een man toen Kathy, Helga, Celine en Jasper de kamer binnen kwamen. Jasper knikte verlegen van ja. Hij bekeek de man eens goed. Hij had een open en vriendelijk gezicht en straalde een soort van rust uit. Het gaf Jasper al wat meer vertrouwen dat het allemaal goed zou lopen.
'Ga hier maar zitten op bed.' zei de man terwijl hij met zijn hand op een mooi opgemaakt volwassen bed klopte. De hoogte van de matras was wel een stuk hoger dan hij thuis gewoon was.
Jasper klom er voorzichtig op en zette zich neer op de rand.
'Ik heb gehoord dat je nog wel eens uit bed durft te vallen, en je bent hier gekomen om een buikband te testen. Klopt dat?' vroeg de man terwijl hij naar de kast liep en er een gevulde stoffen zak uit nam.
Jasper keek angstig naar de zak en knikte opnieuw van ja.
'Ik leg je even uit wat we gaan doen, Jasper.' vervolgde de man. 'Eerst leg ik uit hoe alles werkt en wat we wel en niet van materiaal nodig hebben. Daarna toon ik hoe het werkt en pas op het laatst, héél kort, ga ik jou vragen om te liggen zodat ik bij jou kan tonen hoe het vastgemaakt moet worden. En als dat gedaan is haal ik de banden meteen allemaal weer weg. Jouw mama's en Kathy blijven de hele tijd hier. Is dat goed?'
Jasper was gerustgesteld door de uitgebreide uitleg en dat zijn mama's er bij zouden blijven. 'Oké' antwoordde hij dan ook zachtjes.
'Fijn' zei de man en hij deed de zak open. 'Kijk, hier beginnen we mee.' en hij nam een klein ijzeren pennetje, een zwart dopje en een rode dop met ringetje aan uit de zak.
'Deze pennetjes zijn om de band op de goede maat te kunnen vastmaken en met de dopjes sluit je dat af. In deze rode dop zit een magneetje waarmee je het zwarte dopje kan verwijderen.
De man demonstreerde het even en gaf daarna alles aan Jasper zodat die alles kon bekijken.
'Dat is precies een hele grote duimspijker.' zei Jasper die als eerste het pennetje vastnam.
'Dat klopt, maar gelukkig zonder scherpe punt.' zei de man.
Jasper nam de punt van het pennetje en stopte dat in het gaatje in de dop. Het ging er vlot in, maar toen Jasper het er terug uit wilde halen lukte het niet. Vervolgens nam hij het rode dopje, duwde dat tegen de zwarte knop en meteen kreeg hij het pennetje wel los. Verbaasd keek Jasper naar de spullen.
'Dat is magnetisch, die rode dop, hou die hier maar eens tegen de metalen zijkant van het bed.'
Jasper deed dat, en meteen voelde hij hoe krachtig die magneet was.
Vervolgens nam de vriendelijke man een hele hoop riemen uit de tas. 'Dat is allemaal één set. Ik weet dat je niet alles nodig hebt, maar we gaan wel alles meegeven als je het komt lenen, zodat alles mooi samen blijft. Jasper en de mama's knikten. Ze begrepen wel dat het eenvoudiger was alles samen te houden zodat er minder vlug ergens iets verloren ging, of het hier in het ziekenhuis door elkaar zou raken.
De man bekeek de riemen en sorteerde ze in twee hopen. Het grootste deel stak hij terug in de zak. Dit is om enkels en polsen vast te maken, maar dat hoeft helemaal niet voor jou. Het is enkel om te voorkomen dat je uit bed valt toch?' vroeg de man.
'Ja, uit bed vallen is vreselijk.' antwoordde Jasper, die wat los kwam. Jasper was gerustgesteld door de rustige manier van werken en hij voelde dat ze hier allemaal samen waren om hem te helpen.
De verpleegkundige legde een aantal andere riemen open op het bed en begon eerst met een grote band vast te maken over de matras aan de lattenbodem.
'Kijk Jasper, hier zou je dan straks op moeten liggen. Deze banden zorgen dat het systeem op het bed blijft, en deze band moeten over je buik vastgemaakt worden zodat je er niet uit rolt.' legde hij uit. 'Gaan we dat eens kort proberen? Je mag hier gewoon op gaan liggen' zei hij terwijl hij alles mooi open legde.
Jasper keek er naar, nam een diepe teug adem en ging liggen bovenop de riemen.
De man nam een pennetje, legde de riemen over Jasper en sloot de band. 'Het is eigenlijk wat te los, de band over je buik, maar ik zit op de kleinste gaatjes dus kleiner kan ik het niet maken.' mompelde hij.
'Jasper, om het helemaal goed te doen moet ik nog iets toevoegen. Ik maak je los, doe er nog een paar banden bij en maak je vervolgens terug vast.' Zonder op Jasper zijn goedkeuring te wachten begon hij er meteen aan.
'Het probleem, als de banden te los zitten, is dat Jasper er boven- of onderlangs tussenuit zou kunnen schuiven. Meestal is dat geen probleem, behalve natuurlijk als dat dan rond Jasper zijn nek komt te zitten. Dat willen jullie niet meemaken.'
Tijdens de uitleg voegde de verpleegkundige nog een extra band toe die van Jasper zijn rug, tussen zijn benen door richting zijn buik ging, en een extra setje die van de rug, over de schouders, ook naar de buik ging. Op Jasper zijn borst werden de twee banden samen vastgezet zodat de banden niet konden wegglijden over Jasper zijn schouders.
'Dat moet zo voldoende zijn. Jasper, probeer eens of je goed op je zij kan liggen. Lukt dat?' vroeg de verpleegkundige.
Jasper deed het gevraagde en rolde van links naar rechts.
'Dat zijn speciale banden die het toelaten dat je nog kan rollen. Je kan dat voorkomen door nog extra aan de zijkanten te fixeren, maar het was de bedoeling dat dat juist wel lukte, toch? Jasper, wat vind je er van, zou je zo kunnen slapen?'
Jasper rolde nog twee keer van links naar rechts. 'Ik denk het wel, maar wat als ik uit bed moet?'
Hier kwam Kathy er tussen. 'We kunnen het sleuteltje naast je bed bewaren, dan kan je er zelf bij; je maakt die slotjes dan zelf los en dan kan je er zo uit.'
'Als we dat kunnen afspreken is het ook goed voor ons denk ik.' zei Celine die vragend naar Helga keek.
Helga dacht ook even na. Ze vond het ergens vreselijk om Jasper zo vastgebonden op bed te zien. Gevoelsmatig was ze er tegen, maar met haar verstand begreep ze het wel. Het leek een praktische en veilige keuze en Jasper leek er ook mee akkoord te gaan.
'Voor mij is het ook goed, zolang het voor Jasper ook goed is.'
'Goed, dan wil ik jullie uitnodigen om zelf ook nog eens alles los te maken en terug vast te maken zodat jullie er allemaal mee kunnen werken.' besloot de verpleegkundige.
Daarna waren de mama's allemaal hard in de weer om alles uit te testen. Jasper werkte eventjes gewillig mee, draaide alle gevraagde kanten op en toonde dat hij er zelf echt niet uit kon. Uiteindelijk besloot Jasper dat het welletjes was, bevrijdde zichzelf met het sleuteltje en zei dat hij er genoeg van had.
De fixatieset lieten ze achter. Kathy sprak af met haar collega dat ze die gratis mocht lenen, maar alleen als er behoefte aan was. Het was de bedoeling dat de set voor de rest van de tijd in de instelling bleef om daar te kunnen gebruiken.
'Als het niet lukt om de banden aan de lattenbodem of het kader van het bed vast te maken, kunnen jullie altijd de pols- en enkelriemen gebruiken als verlengstuk om met de buikband rond het volledige bed te gaan of de riem vast te maken aan de poten van het bed.' gaf de verpleegkundige nog als laatste tip mee.
'Mag ik nu naar Dries gaan spelen?' vroeg Jasper wanneer ze allemaal samen terug bij de receptie stonden.
'Ja, als het goed is voor Kathy' zei Helga.
Jasper keek meteen met vragende ogen naar Kathy.
'Je mag er kort naar toe, maar enkel als je rustig met hem blijft binnen spelen. Het is de bedoeling dat Dries vandaag nog kan uitrusten.'
'Joepie!' Jasper sprong een gat in de lucht.
Jasper nam de handen van zijn twee mama's vast en trok ze richting de geparkeerde auto.
'Ik stuur Koen meteen een berichtje' riep ze lachend het gezin na.
<<Koen, we zijn er.>> stuurde Celine een bericht naar Koen toen ze de straat inreden.
'Jasper,' zei Celine die op de passagierszetel zat. 'Koen heeft zojuist gestuurd dat Dries moe was en een middagdutje aan het doen is. Je bent wel welkom, maar je moet je in stilte eventjes bezighouden tot Dries wakker is, en je mag hem zeker niet wakker maken. Heb je dat begrepen?'
'Oké mama.' zei Jasper. Hij maakte zijn gordel los en zette zich klaar aan de autodeur, aan het wachten tot zijn mama deze voor hem open deed.
Wanneer Jasper uitstapte had Koen ook de voordeur open gedaan. 'ssst' gebaarde hij terwijl hij Jasper wenkte om binnen te komen.
Jasper knikte druk van ja, duwde zijn lippen stijf op elkaar en ging zitten in in de gang om zijn schoenen uit te doen. Op kousenvoeten sloop hij naar de living en zette zich daar neer op de grond met een stripboek dat daar lag rond te slingeren. Het was een strip van Star-Wars en Jasper genoot van het verhaal. Hij lag op zijn buik, steunend op één elleboog en met zijn duim in zijn mond op het tapijt het verhaal te lezen. Heleen kwam kijken wie er was aangekomen.
'Dag Jasper, goeie middag.' fluisterde ze vrolijk terwijl ze naast Jasper ging zitten.
Jasper ging rechtop zitten en haalde zijn duim uit zijn mond. 'Goeie middag Heleen.'
Heleen nam de strip vast en bekeek welke dat het was. 'Houd je van Star Wars?' vroeg ze.
Jasper knikte heftig van ja.
'Waar zat je met lezen?' vroeg Heleen.
Jasper wees het tekstballonnetje aan waar hij juist aan ging beginnen.
Meteen begon Heleen voor te lezen. Jasper genoot en schurkte zich dicht tegen Heleen aan terwijl hij luisterde. Toen de strip bijna uit was kwam Dries ook de kamer in. Hij had een pyjama uit twee stukken aan en hij zette zich aan de andere kant van Heleen neer om mee naar het einde te luisteren.
Koen, die gezien had dat Dries wakker was, wachtte ook nog even af tot Heleen klaar was.
'Dries, is je luier nog droog?' vroeg Koen nadat Heleen de strip dichtklapte.
Dries knikte van ja. 'Ik denk het wel, ik ben nog gaan plassen voor ik ben gaan slapen, en ik heb maar een uurtje geslapen, papa.' antwoordde hij rustig. Hij wist dat hij zich niet moest schamen voor Heleen en Jasper over zijn bedplasprobleem.
'Wil je mee naar boven om je luier uit te doen?' vroeg hij aan Dries. Dries haalde zijn schouders op. 'Hoeft niet.' zei hij kort. Nu Jasper er was wilde hij vooral genieten van zijn aanwezigheid. 'Doen we een spelletje, Jasper?'
Koen begreep waar de prioriteiten lagen voor Dries en hij draaide zich om.
Jasper knikte dat het goed was. Hij stond op om bunny hop uit de kast te nemen. Het was een eenvoudig spel, eigenlijk voor kleuters bedoeld, maar het mocht dit keer wel wat simpeler zijn, nu Dries nog niet helemaal fit was.
Heleen, die niet veel om handen had, nam ook positie in om mee te spelen.
Terwijl ze begonnen waren met spelen kwam Koen terug de kamer in. In zijn hand had hij een verse luier vast. Terwijl ze speelden en het hun beurt was, stonden de kinderen op van de spanning om te spelen en gingen daarna terug zitten.
'Dries, sta eventjes op, dan kan ik kijken voor de zekerheid.' Dries ging voor zijn vader staan en liet hem zijn gang gaan terwijl hij met zijn ogen volgde wat Jasper en Heleen in hun beurt aan het doen waren. Koen trok de pyjamabroek een beetje naar beneden en de body opzij. Hij inspecteerde de luier en voelde er even aan. 'Hij is inderdaad helemaal droog.' concludeerde Koen. Hij legde de verse luier achter zich neer in de zetel en sjorde aan Dries zijn kleren om alles terug mooi op hun plaats te brengen.
Ondertussen wilde Heleen ook weer zitten. Ze nam de luier vast die op haar plaats lag en gedachteloos legde ze die opzij. Nu was Dries aan de beurt. Hij gooide met de dobbelstenen en ondertussen zette Jasper zich neer. Hij voelde dat hij op iets gaan zitten was en toen hij onder zijn billen keek zag hij de verse luier liggen. 'huh, is die pamper voor mij?' vroeg hij verbaasd terwijl hij de luier omhoog hield. Jasper was zo in het spel opgegaan dat hij de controle van Dries door Koen niet gezien had.
'Als je wilt.' zei Koen, die concludeerde dat Jasper hem graag aan wilde. Koen nam de luier over en duwde Jasper plat in de zetel. Zijn broek en onderbroek gingen uit en vaardig deed Koen de luier bij Jasper om. Jasper had door dat Koen hem verkeerd begrepen had, hij had gewoon graag wat uitleg gewild, maar het deerde hem niet. Dries zat immers ook in een luier?
Koen vouwde de broek en onderbroek mooi op en legde deze aan de kant. Zo speelden de drie kinderen samen nog enkele spelletjes totdat het tijd was voor Jasper om terug naar huis te gaan. De broek ging aan over de luier, de onderbroek werd in een broekzak gestoken en zo werd Jasper naar huis gestuurd.
Thuis aangekomen ging Jasper naar zijn kamer. Hij vond het wel fijn, daarstraks in enkel T-shirt en luier en hij deed zijn broek dan ook uit. Jasper nam een boek en installeerde zich om verder te lezen. Hij ging zitten op zijn bed met zijn rug tegen de muur, trok zijn deken op zijn schoot en legde daar zijn boek op. Het was een boek over een jongen die kon toveren en Jasper vond het wel een fijn verhaal. Helemaal opgeslorpt in wat er allemaal gebeurde merkte hij niet dat zijn kamerdeur, die eerst op een kier stond, ondertussen helemaal was opengewaaid.
Jasper wilde niet stoppen met lezen en een plaspauze had hij dan ook overgeslagen. Die luier was er toch om te gebruiken?
'Goeie avond Jasper.'
Jasper schrok op en keek omhoog. Gert stond opeens op zijn kamer! Zich bewust van de kleding en de staat van de kleding die hij droeg schrok hij op.
'Gert!' riep Jasper uit. 'Je laat me schrikken!'
Gert negeerde dat Jasper zo geschrokken was. Hij ging zitten op het bed naast Jasper. Gert nam het boek uit Jasper zijn handen en legde het opzij. 'Jasper, je moet luisteren, ik moet je iets vertellen!'
'Ja?' vroeg Jasper voorzichtig. Jasper zag dat Gert enthousiast was over iets, maar hij had een grote schrik dat zijn huidige kledingstaat ontdekt zou worden. Jasper nam het deken goed vast en trok het extra hoog over zichzelf.
'Ik heb verkering aangevraagd met Ine.' zei hij blij. 'En ze heeft ja gezegd!' Jasper keek verbaasd op. Van Ine had hij Gert vorig schooljaar wel horen vertellen, dat was een klasgenoot van Gert. Maar toen vertelde Gert dat dat 'de stomste griet van de klas' was.
'We hebben elkaar zelfs al gekust.' vervolgde Gert dromerig.
Jaspers maag draaide drie keer om. Bah, van dat kleffe gedoe moest hij niets weten. Meisjes waren niet leuk. Het enige dat die deden was wenen, met poppen spelen en stomme spelletjes doen. Jongens waren veel leuker om mee te spelen. Hij begreep niet wat Gert er in zag om een meisje te kussen. Jasper wist heel zeker dat hij daar nooit aan mee zou doen.
Vrolijk vertrok Gert weer uit de kamer. Hij huppelde bijna, zo gelukkig was hij. Jasper keek Gert verbaasd na. Hij snapte niets van zijn grote broer. In zijn klas had Jasper geen enkel meisje waar hij graag mee speelde. De enige die hij wel graag had was Heleen, maar dat was meer een grote zus dan een speelkameraad.
Opgelucht dat Gert zijn kamerdeur dicht trok stond Jasper vlug op. Hij sloot zijn eigen kamerdeur, verwijderde vlug de luier en hij zorgde er voor dat hij even later proper en toonbaar aan het avondeten verscheen.
'Ping' zei de gsm van Helga 's avonds toen ze samen met Celine gezellig in de zetel zat. Helga zette de televisie op pauze om het bericht te kunnen lezen. Celine keek verstoord op. Ze genoot van de knuffel die zij en Helga aan elkaar aan het geven waren.
'Kathy en Koen willen de volgende keer als Jasper daar blijft slapen aan hen vertellen dat Jasper mee gaat op vakantie. Ze vraagt of dat goed is.'
'Ja, is goed voor mij.' zei Celine. Ze nam daarop de afstandsbediening van Helga over en zette de film terug op start. Helga typte vlug een positief antwoord in naar Kathy en daarna richtte ze haar aandacht weer op de televisie en Helga.
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Mooi hoofdstuk weer