Karin_1982
Beginneling
Jessica
Dit is een verhaal waarvan jij het vervolg bepaalt door keuzes te maken. Het begin is simpel. De achttienjarige HAVO-scholiere Jessica Daans zit met haar mobieltje te spelen tijdens de Biologieles. Ze wordt gesnapt door haar leraar en de klas uitgestuurd. Ze moet zich gaan melden bij de strenge conrector Hamers. Tot overmaat van ramp moet ze ook nog nodig naar het toilet… Hou je je broek schoon? Wordt het strafwerk? Kun je ongemerkt thuiskomen? Of word je als een klein meisje thuisgebracht na een flinke poepbroek? Jij kiest…
Proloog“Jes, Jes” siste Anouk. Anouk hield snel haar mond toen Peters haar aankeek. Maar het was al te laat. Met grote passen beende Peters naar het tafeltje van Jessica en Anouk. Met een ruk trok hij de etui van Jessica naar zich toe. Triomfantelijk haalde hij het mobieltje van Jessica eruit en hield het omhoog. “Wat is dit?” vroeg Peters geïrriteerd. “Weet u dat dan niet?” vroeg Jessica quasi-verbaasd. “Dat is een mobiele telefoon meneer.” De klas grinnikte. “Heel grappig, maar goed dat je het zegt. En hij staat nog aan ook. De derde keer al dit schooljaar. Eruit! Ga je maar melden bij Hamers. Er ging een rumoer door de klas. Normaal loste Peters dit soort dingen zelf op. Alleen voor echte serieuze vergrijpen werd je de klas uitgestuurd en moest je je melden bij conrector Hamers. En normaal trof dit lot alleen de jongens.
Jessica slikte. Ze had niet verwacht dat haar Biologieleraar zo zou reageren. De vorige keren was ze er met een reprimande vanaf gekomen. Haar onschuldige meisjesogen hadden haar altijd gered. Maar nu dus niet. Ze keek haar vriendin even aan. Die haalde haar schouders op met een blik in haar ogen van, ‘tja, ik had je gewaarschuwd.’ Jessica pakte haar tas in en stond op. Ze nam haar mobieltje aan en verliet het klaslokaal.
Ze liep door de lange gang op weg naar de kamer van Hamers. Haar hart klopte in haar keel. Ze wist dat er wat zwaaide. Ze kende de verhalen over Hamers. Het ergste was nog dat hij altijd de ouders van de bestrafte leerling belde, of erger hen een brief schreef. Daar zat ze niet op te wachten. Haar schoolresultaten waren redelijk, maar ze al eerder wat akkefietjes gehad over haar concentratie en inzet. Haar vader had haar al gewaarschuwd dat dat moest verbeteren. Even twijfelde de achttienjarige HAVO-scholiere. Waarschijnlijk kwam het door de spanning dat ze opeens nodig naar het toilet moest. Ze had twee keuzes. Of even doorbijten en aankloppen bij Hamers, of helemaal teruglopen om naar de toiletten te gaan aan de andere kant van de gang.
Wat doe je?
“Ik loop door en klop op de deur van conrector Hamers” ga naar 12
“Ik loop terug, op weg naar de meisjeswc’s” ga naar 4
[anchor=A]1[/anchor]
Jessica haalt diep adem. Haar nood wordt steeds hoger. Ze weet dat ze niet al te lang hier kan blijven staan, want dan zou ze zeker in haar broek poepen. Ze moet iets doen.
Wat doe je?
“Ik ga toch maar naar de kamer van conrector Hamers” ga naar 12
“Dan ga ik toch maar naar de wc’s” ga naar 4
“Ik wacht gewoon even, ik durf geen besluit te nemen” ga naar 2
[anchor=B]2[/anchor]
Langzaam laat Jessica zich op de grond zakken. De harde ondergrond verlicht de hoge nood. Even haalt ze opgelucht adem. Een ondeugend gevoel komt in haar op. Wat kon haar het ook schelen?
Wat doe je?
“Helemaal niks, ik doe het in mijn broek en ik zie wel verder!” ga naar 11
“Ik ben een brave meid en ga naar conrector Hamers” ga naar 12
“Ik wil geen vieze broek, snel naar de wc’s” ga naar 4
[anchor=C]3[/anchor]
Jessica meldt zich bij de balie van de conciërge. Deze kijkt op. “Ja?” vraagt hij vriendelijk. “Ik kom een strafbriefje halen” zegt Jessica bedeesd. “Stout geweest, jongedame” vraagt meneer Loman met een glimlach op zijn gezicht. Hij pakt een formulier en schuift dit naar Jessica. “Eventjes invullen” zegt hij.
Jessica vult het formulier in en schuift het terug. “Ga maar even zitten”, zegt meneer Loman.
“Als je van mevrouw Groot afkomt” ga naar 18
“Als je mevrouw Groot net niet hebt ontmoet” ga naar 5
- [anchor=D]4[/anchor] -
Even voelde Jessica aan haar billen. Haar spijkerbroek zat strak om haar billen. Ze boog eventjes door haar knieën en merkte dat ze nu toch echt nodig moest, poepen wel te verstaan. Ze draaide zich om en liep terug. De lange gang door, de hoek om. Net op het moment dat ze de volgende hoek om wil gaan, ziet ze Peters zijn lokaal uitkomen.
Wat doe je?
“Ik loop stug door op weg naar de wc’s” ga naar 21
“Ik draai me om en loop terug de hal in op weg naar conrector Hamers” ga naar 12
“Ik verstop me snel in een nis tussen twee lokalen” ga naar 14
[anchor=E]5[/anchor]
De harde stoel onder de billen van Jessica verlichten de hoge nood. Een paar kleine windjes helpen daar ook bij. Meneer Loman heeft ondertussen de telefoon gepakt. “Loman hier. Ik heb hier een meisje uit HAVO 5 zitten. Eruit gestuurd omdat ze haar mobieltje aan had. Nee, bij Peters. Akkoord. Ik stuur haar.”
“Je moet je melden bij meneer Hamers” zegt meneer Loman. ga naar 12
[anchor=F]6[/anchor]
“ Ja, dat ik nodig moet.” Jessica had het gezegd voor ze het goed en wel besefte. Hopelijk geloofde mevrouw Groot haar.
Mevrouw Groot zuchtte. Als moeder van twee jonge kinderen, wist ze maar al te goed dat er hier meer aan de hand was dan een paar windjes. Het was een lastige situatie. Natuurlijk vond ze het heel vervelend dat een leerlinge uit de examenklas een ongelukje had. Maar ze wilde haar best helpen. Van de andere kant, als ze bleef ontkennen, dan loog ze. En wat mevrouw Groot in hoog vaandel had staan was eerlijkheid. Liegende leerlingen, daar had ze een hekel aan en dat bestrafte ze altijd.
“ Zeker weten?” vroeg mevrouw Groot.
Wat doe je?
“ Ik biecht het toch maar eerlijk op” ga naar 8
“ Ik blijf glashard ontkennen” ga naar 38
[anchor=G]7[/anchor]
De liftdeuren sluiten zich. Een tweede wind ontsnapt. Jessica wordt langzaam rood. Ze merkt dat ze het niet meer kan houden. Ze probeert haar billen tegen de zijkant van de lift te drukken, om iets hards onder haar billen te voelen. Maar het heeft geen effect. Langzaam vult het broekje van Jessica zich met een stevige drol, die wordt gevolgd door nog een bruin monster. Het krakende geluid is onmiskenbaar. Gelukkig kan ze haar plas wel ophouden, hoewel ze wel een klein straaltje heeft laten ontsnappen.
Vanuit haar ooghoeken kijkt Jessica naar mevrouw Groot. Deze schraapt haar keel. “Jessica, moet je me iets vertellen?” vraagt ze.
Wat doe je?
“Ik biecht eerlijk op wat er aan de hand is” ga naar 8
“Ik doe net alsof mijn neus bloedt” ga naar 6
[anchor=H]8[/anchor]
Jessica kijkt mevrouw Groot aan. Met waterige oogjes biecht ze op dat ze zonet een ongelukje heeft gehad in haar broek. Mevrouw Groot drukt op de stopknop, waardoor de lift met een ruk tot stilstand komt. Langzaam legt ze een hand op de schouder van Jessica. Ze draait het meisje naar zich toe en bekijkt eventjes haar achterwerk. Mevrouw Groot knikt. “Ach schatje, kan gebeuren. Kom, ik loods je wel naar de docententoiletten.”
Mevrouw Groot zet de lift weer in beweging. De deuren openen zich op de vierde etage. Snel loopt mevrouw de Groot de toiletten in, Jessica voor zich uit duwend. Snel opent ze een hokje. “Verschoon je maar even. Ik denk niet dat ik een schone onderbroek voor je heb. We hebben alleen kleine maatjes voor ongelukjes in de onderbouw.” Mevrouw Groot sluit de deur.
Ze goed en zo kwaad als het gaat ruimt Jessica de rotzooi op. Haar gevulde slipje leegt ze in de wc-pot. Haar slipje vouwt ze in een prop toiletpapier die ze in het prullenbakje stopt. Gelukkig is haar spijkerbroek ongeschonden door de strijd gekomen. Even later hoort ze mevrouw Groot terugkomen. “Jessica, lukt het?” “Ja, ik ben klaar.” Jessica opent de deur van het toilet. Ze dankt mevrouw Groot en loopt de toiletruimte uit, op weg naar de trappen.
Wat doe je?
“Ik wil naar huis en ga op weg naar de zijuitgang” ga naar 39
“Ik ga naar conciërge Loman voor een strafbriefje” ga naar 3
[anchor=I]9[/anchor]
Jessica opent de deur van de meisjeswc’s en kijkt in het beteuterde gezicht van een brugklassertje. Wat moet een jongen op de meisjeswc’s? denkt Jessica. Als ze de deur helemaal heeft geopend, merkt ze dat mevrouw Groot, haar docente Geschiedenis, ook in de toiletruimte is. “Oh, Jessica” zegt mevrouw Groot vriendelijk. “Eventjes geduld. Ik ben even bezig.” Jessica merkt nu pas dat de jongen in zijn broek heeft geplast, of iets over zijn broek heeft geknoeid. Mevrouw Groot geeft de jongen een schone broek aan. “Als je klaar bent, ga je maar naar huis Lucas. Meld je wel even af bij de conciërge.”
Wat doe je?
“Ik verlaat de toiletruimte en ga me melden bij conciërge Loman” ga naar 3
“Ik bedenk me en ga naar de kamer van Hamers” ga naar 12
“Ik vertelt mevrouw Groot dat ik nodig moet” ga naar 10
[anchor=J]10[/anchor]
“Mevrouw, ik moet nodig, u weet wel.” Mevrouw Groot kijkt op. “Oh Jessica, je bent er nog. Nee, je kunt nu niet hier naar de wc. Laat je schoolgenootje zich even rustig in alle privacy verschonen. Een ongelukje kan gebeuren. En trouwens, de tweede wc zit verstopt, dus je zult moeten wachten.”
Wat doe je?
Ik verlaat de toiletruimte en ga me melden bij conciërge Loman” ga naar 3
“Ik bedenk me en ga naar de kamer van Hamers” ga naar 12
[anchor=K]11[/anchor]
Het was dan minstens 15 haar geleden dat ze het in haar broek had gedaan, maar het voelde fantastisch. De warme brei verspreidde zich meteen en het maakte haar ondeugend.
Ga naar 15
[anchor=L]12[/anchor]
Jessica loopt de gang door en klopt op de deur. “Binnen” klinkt de stem van Hamers. Jessica slikt. Ze opent de deur en gaat de kamer binnen. Even kijkt meneer Hamers Jessica onderzoekend aan. “Zo zo jongedame, wat komen we doen?” “Ik moest me hier melden van meneer Peters.” “En wat is daarvan de reden?” “Ik had mijn mobieltje aan in de klas.” Even is het stil.
“Ga zitten” zegt meneer Hamers, half bevelend, half uitnodigend. “Je kent de schoolregels toch?” Jessica knikt. “Wat zeg je?” vraagt meneer Hamers? “Ja”. “Ja wie?” “Ja meneer Hamers.” “Dan weet je dat je je mobieltje uit zet voor je de les ingaat.” “Wat is je naam?” “Jessica Daans.”Meneer Hamers toetst haar naam in op zijn computer. “Klas?” “HAVO 5B”. “Mmm. Mmm.” “Al de derde keer zie ik. Niet zo best. Niet zo best.” Even kijkt hij uit het raam.
“Nou ik weet het goed gemaakt. Hier heb je een pen, hier heb je wat vellen papier. Schrijf de schoolregels maar 5 keer over.” Jessica slikt. Nee he! Erg kinderachtig. Strafwerk. Vijf keer die stomme schoolregels. Dat kan wel even duren! “Bij iedere spelfout, schrijf je het foute woord tien keer extra. Dus ben zorgvuldig.”
Jessica begon te pennen. Ze moest nog steeds erg nodig. Het was uitgesloten dat ze het op zou weten te houden voor ze klaar was.
Wat doe je?
“Ik vraag of ik naar de wc mag” ga naar 17
“Ik probeer zo snel mogelijk klaar te zijn en schrijf door” ga naar 13
[anchor=M]13[/anchor]
Na een half uur had ze de schoolregels voor de eerste keer overgeschreven. Ze pakte een nieuw vel en begon opnieuw te schrijven. Meneer Hamers was ondertussen verder gegaan met zijn werk en zat met de rug naar Jessica toe.
Jessica liet stiekem een windje ontsnappen om de druk te verlichten. Maar dat wekte maar even. Nog een paar minuten later voelde ze een hevige kramp. Ze moest nu echt nodig.
Wat doe je?
“Ik vraag toch maar of ik naar de wc mag” ga naar 17
“Ik werk stug door” ga naar 20
[anchor=N]14[/anchor]
Net op tijd stapt Jessica in de schaduw van de donkere nis . Ze ziet meneer Peters voorbij snellen. Ze slikt en wacht. Even later komt een jongen voorbij lopen, zo te zien een brugklassertje. Zijn loop is nogal opmerkelijk. Een paar tellen later volgt een vrouw, waarschijnlijk een docente, maar Jessica ziet niet zo snel wie het is.
Wat doe je?
“Ik wil even op adem komen en wacht af” ga naar 1
“Ik bedenk me en ga naar de kamer van conrector Hamers” ga naar 12
“Ik moet erg nodig en ga naar de wc’s” ga naar 4
[anchor=O]15[/anchor]
Voor ze het goed en wel beseft zat haar broek vol. Even geniet Jessica van haar poepbroek. Maar dat is van korte duur. De paniek slaat toe. Wat als iemand haar zo ziet? Dat kan natuurlijk niet.
Wat doe je?
“Ik probeer de school uit te komen door de zijuitgang” ga naar 31
“Ik ga me verschonen op de meisjeswc’s” ga naar 32
[anchor=P]16[/anchor]
“Meneer Hamers is er niet?” zegt Jessica met iele stem. “Is er niet?” zegt Peters verbaasd. “En wat gaat mevrouw nu doen dan?” “Een strafbriefje halen bij meneer Loman.” Peters kijkt Jessica kort aan. “Mmm. Nou, doe dat dan maar. Als je een briefje hebt gehaald en het formulier hebt ingevuld, kom je je maar bij mij melden.” Peters draaide zich om en liep door om een paar boekjes te kopiëren.
Wat doe je?
“Ik bedenk me en ga toch naar de kamer van Hamers” ga naar 12
“Ik ga snel een strafbriefje halen bij conciërge Loman” ga naar 3
“Ik ga snel naar de wc” ga naar 9
[anchor=Q]17[/anchor]
“Meneer?” Hamers draaide zich om. “Mag ik even naar de wc?” “Ben je al klaar?” “Nee.” Eerst afmaken, dan mag je naar de wc. Duidelijk?” Hamers draaide zich weer om.
Jessica werd langzaam rood. Dit ging ze niet redden. Wat moest ze doen?
Wat doe je?
“Dan maar doorwerken en kijken hoe ver ik kom” ga naar 20
“Ik houd aan en vraag het nog een keer” ga naar 28
[anchor=R]18[/anchor]
Jessica voelt dat het best koud is zonder slip. Een koude trek komt vanonder de deur vandaan. Het kamertje van de conciërge is erg tochtig. De kou slaat op de blaas van Jessica. Ze merkt dat ze nog best flink moet plassen. Met haar hand voelt ze voorzichtig aan haar kruis. Het moet niet al te lang gaan duren merkt ze. Loman is druk aan het bellen.
Al op en neer wiegend probeert ze de controle over haar blaas te houden. Maar het is een verloren strijd. Opeens voelt ze hoe haar broek nat wordt. Zachtjes kletter haar urine naar beneden op de stenen vloer. Haar spijkerbroek is doornat.
“Wat is hier gebeurd?” verschrikt kijkt meneer Loman Jessica aan. “ Ohjee, oh jee! Eerst een brugklasser met een natte broek, en nu jij. Had je niet eerst naar de wc kunnen gaan?” “ Sorry, sorry ik.” Jessica barstte nu echt in tranen uit. Meneer Loman slaat een arm om haar heen. “Kom, ik zal je thuis brengen. Want met een natte broek over straat, dat kan echt niet. En schone kleren in jouw maat hebben we niet.”
Meneer Loman belde even kort met zijn collega. “Ik breng even een zieke leerling thuis”. Jessica was blij met dit leugentje om bestwil van meneer Loman. Hij had een grote badhanddoek om haar heengeslagen en liet haar uit.
ga naar 19
[anchor=S]19[/anchor]
Via een zijdeur stonden ze meteen op straat. Even later hielp meneer Loman Jessica de auto in. De badhanddoek legde hij op de zitting.
Even later stopte meneer Loman voor de deur van het huis van Jessica. Zo te zien was haar moeder niet thuis en haar vader werkte. Jessica bedankte meneer Loman en ging naar binnen. Na een douche waste ze haar spijkerbroek.
Ze hoorde er niks meer van: niet van het mobieltje en niets van haar dubbele ongelukje.
EINDE
[anchor=T]20[/anchor]
Jessica werkt door. Maar haar hoge nood is onverbiddelijk. Of ze het bewust doet, of wordt gedwongen door haar hoge nood is niet duidelijk, maar langzaam tilt ze haar billen van haar stoel. Een flinke drol perst zich naar buiten en doet het broekje van het achttienjarige meisje bollen.
Ga naar 24
[anchor=U]21[/anchor]
“Jessica Daans!” een verbaasde, geïrriteerde stem schalt door de gang. Onmiskenbaar de stem van Peters. Langzaam draait Jessica zich om. Peters is haar genaderd. “Moet ik je eraan helpen herinneren dat de kamer van Hamers die kant op is?” met een priemende vinger wijst Peters in de richting van de lange gang waar Jessica zo-even uit is gekomen.
Wat doe je?
“Ik vertel eerlijk dat ik hoge nood heb en eerst naar de
wc moet” ga naar 23
“Ik speel de vermoorde onschuld, zeg sorry en loop
terug naar de kamers van Hamers” ga naar 12
“Ik zeg dat Hamers er niet is en op weg ben naar
de conciërge om een strafbriefje te halen” ga naar 16
“Ik poep expres in mijn broek” ga naar 22
[anchor=W]22[/anchor]
Jessica keek haar docent aan. Even zette ze zicht schrap en perste. Zonder al te veel moeite had ze een stevige drol tussen haar billen zitten.
ga naar 26
[anchor=V]23[/anchor]
“Oh, meneer” zegt Jessica verschrikt. “Wat zijn we van plan?” “Ik was op weg naar meneer Hamers, maar ik moet, eh, eerst naar de wc. Meneer Peters kijkt op. “Nou, wat let je. Ga snel naar de wc en meld je dan bij meneer Hamers. Opschieten. Ik wil geen leerlingen die door de gang dwalen!”
ga naar 9
[anchor=X]24[/anchor]
Jessica barst in tranen uit. Meneer Hamers kijkt verbaasd op. Hij loopt naar haar toe. Hij haalt zijn neus op en weet genoeg. “Heb je een poepbroek?” vraagt hij, zowel verbaasd als geërgerd. Als er geen reactie komt, loopt hij op Jessica af en tilt haar uit haar stoel. Hamers slikt.
ga naar 30
[anchor=Y]25[/anchor]
Even later zag ze meneer Loman aankomen. Peters bleef op de achtergrond en stak een hand op. Meneer Loman kwam op haar af, legde een hand op haar schouder en sloeg een grote badhanddoek om haar middel. Hij leidde haar een gang door. Langzaam plaste ze in haar broek.
ga naar 19
[anchor=Z]26[/anchor]
Meneer Peters zag meteen dat er iets aan de hand was. Hij was altijd recht voor zijn raap en nu ook. “Heb je in je broek gedrukt Jessica?” Jessica slikte en knikte zacht. Peters schudde zijn hoofd. “Blijf hier staan, ik bel meneer Loman.”
ga naar 25
[anchor=ZA]27[/anchor]
“Ik.. ik moet echt heel nodig mevrouw.” Mevrouw Groot kijkt op. “Lucas, ga het hokje maar in.” Mevrouw Groot loopt op Jessica af. “Loopmaar even mee, dan kun je de docententoiletten wel even gebruiken.”
Jessica volgt mevrouw Groot. Ze lopen naar de lift aan het einde van de gang. Mevrouw Groot drukt op het knopje. “Kan even duren hoor”. “Heb je les?” “Ja, Biologie van Peters.” Mevrouw Groot knikt. Het duurt inderdaad lang voor de lift komt. Opeens voelt Jessica een stevige kramscheut. Voor ze het goed en wel beseft laat ze een wind. Mevrouw Groot doet net of ze niks heeft gehoord. “Ping.” De liftdeuren gaan open. Mevrouw Groot stapt in.
Wat doe je?
“Je bedenkt je en zegt tegen mevrouw Groot dat je terug
gaat naar de les” ga naar 33
“Je stapt de lift binnen” ga naar 7
[anchor=ZB]28[/anchor]
“Meneer, ik moet echt heel nodig.” Hamers stond op. “Hij pakte het blaadje van Jessica op en keek ernaar. “Al één keer rond zie ik.” Hamers legde het blaadje op het kopieerapparaat. Jessica keek verbaasd. Ze hoorde het apparaat zoemen. Meneer Hamers pakte de kopieën op en legde ze op het tafeltje. “1, 2, 3, 4, 5. Klaar!” Jessica wist niet hoe ze het had. Hamers moest glimlachen. “Het is goed met je. Denk in het vervolg eerst even na. Nou, vooruit waar wacht je op. Snel terug naar de les, of naar de wc, als je geen toneel speelt tenminste. Ik zal meneer Peters wel spreken.”
Jessica stond voorzichtig op. “Bedankt meneer” zei ze bedeesd. “Al goed, al goed.” Hij zag aan het gezicht van Jessica dat haar hoge nood geen toneelspel was. “Nou snel naar de wc, want ik wil hier geen watersnoodramp.”
Wat doe je?
“Je legt uit dat je een grote boodschap moet doen” ga naar 29
“Je verlaat snel de kamer” ga naar 22
[anchor=ZC]29[/anchor]
Jessica slikte. “Het zal geen watersnoodramp worden meneer. Ik moet nodig drukken.” Hamers keek verbaasd. “Bespaar me de details Jessica.” Hij opende de deur en liet haar uit.
Jessica verliet de kamer van de conrector. Ze had nog geen tien passen gedaan toen het mis ging. Er was geen houden meer aan. Ze voelde hoe ze in haar broek poepte. Als een peuter bleef ze verstijfd staan. Ze drukte de volledige lading in haar broek. Hoewel haar spijkerbroek redelijk strak om haar billen zat, deide haar broek uit. Een lading ter grootte van een flinke sinaasappel had zich in haar slipje genesteld. De tranen sprongen in haar ogen.
ga naar 30
[anchor=ZD]30[/anchor]
“Jessica?” ze hoort de vragende, bezorgde stem van meneer Hamers, alsof ze deze al eerder heeft gehoord. Meneer Hamers pakt haar bij de schouder. “Gaat het?” Jessica slikte en huilt zachtjes. Meneer Hamers duwt haar voorzichtig voor zich uit, tot ze bij zijn bureau stond. Hij pakte de telefoon. Hij voerde een kort gesprek met conciërge Loman.
Even later wordt er aan de deur geklopt. Meneer Loman kwam binnen. Hij nam Jessica bij haar arm en trok haar mee. Op de gang voelde Jessica dat ze in haar broek plaste.
Ga naar 19
[anchor=ZE]31[/anchor]
Jessica kijkt naar links en rechts. De gang is leeg. Zo goed en zo kwaad als het gaat loopt ze richting kantine en garderobe. Daar neemt ze haar jas van de haak. Ze merkt dat het lopen haar moeite kost vanwege de inhoud van haar broek. Als maar niemand haar zo ziet! De zijuitgang komt in beeld. Maar dan ziet ze hoe een deur van een klaslokaal wordt geopend. Een stoet leerlingen begint aan de weg naar buiten. Ze komen haar richting opgelopen. Tot overmaat van ramp is het haar parallelklas, waarvan ze bijna iedereen kent.
Wat doe je?
“Ik loop stug door naar de uitgang” Ga naar 40
“Ik bedenk me, loopt terug op weg naar de meisjeswc’s” Ga naar 32
“Ik ga de hoek om, de kantine in” Ga naar 36
[anchor=ZF]32[/anchor]
Jessica kijkt naar links en schiet de hoek om. Achter zich hoort ze een klas luidruchtig een klaslokaal verlaten. Hoewel de inhoud van haar broek ervoor zorgt dat ze wat langzamer moet lopen, bereikt ze de meisjeswc’s snel. Net op het moment dat ze de deur openmaakt, ziet ze een jongen de wc’s uitkomen, gevolgd door mevrouw Groot, haar docente Geschiedenis. Ze hoort haar nog net zeggen, dat de leenbroek aan het einde van de week teruggebracht moet worden. De jongen knikt. Jessica groet mevrouw Groot snel, passeert haar en loopt een vrij wc-hokje in.
Daar begint voor haar de schoonmaakklus. Ze besluit haar slip in een pak toiletpapier te doen en weg te gooien. Haar billen veegt ze zo goed en zo kwaad als het gaat af. Als ze het hokje uit wil gaan, hoort ze een stem. “Jessica?” klinkt het. Jessica opent de deur. Meneer Loman, de conciërge stond voor de deur. “Ik hoorde van mevrouw Groot dat er iets is gebeurd.” Jessica begon te huilen. “Stil maar meisje. Hier, sla deze badhanddoek om je middel. Ik breng je thuis.” Jessica deed wat haar gevraagd werd. Ze liep met meneer Loman mee. Van schrik deed ze nog een kleine plas in haar spijerbroek.
Ga naar 19
[anchor=ZG]33[/anchor]
“Ik ga terug naar mijn les” zegt Jessica opeens. Ze ziet nog net het verbaasde gezicht van mevrouw Groot. Jessica draait zich om en loopt de gang in. Ze hoort een stoet leerlingen haar kant op komen.
Ga naar 40
[anchor=ZH]36[/anchor]
De kantine blijkt gelukkig leeg te zijn. Vroeger zou hij vol hebben gezeten met leerlingen die een tussenuur hebben, maar die moesten voortaan verplicht naar het studiecentrum. Als in een roes blijft Jessica staan. Ze voelt dat er iets in haar broekje gebeurt. Als ze weer helder kan denken, is het gebeurd. Een flinke poepbroek. Een traan loopt over haar wang. Achter zich hoort ze de stem van conciërge Loman. “Meisje, gaat het?” Jessica voelt hoe hij een arm op haar schouder legt. Hij hoefde niets te weten, wist voldoende. Hij leidde haar meer naar zijn kamer en sloeg een grote badhanddoek om haar middel. “Ik breng je zo naar huis. Verschoon je maar even op mijn wc.”
Jessica knikte. Ze wikkelde haar vieze slip in een pak toiletpapier en maakte haar billen schoon. Even later liep ze met meneer Loman mee. De badhanddoek had ze om haar middel geslagen. Van pure schrik en verbaasdheid liet ze nog een kleine plas in haar spijkerbroek lopen.
Ga naar 19
[anchor=ZI]38[/anchor]
“Er is echt niks aan de hand hoor.” Mevrouw Groot glimlachte. “Nou goed dan. Ik dacht eventjes dat je in je broek had gedaan. Net als die jongen van zonet. Maar dat was een kleine plas, ik dacht hier een flinke poepbroek te ruiken.” Zo veel openheid, daar kon Jessica niet tegenop.
Ga naar 8.
[anchor=ZJ]39[/anchor]
Onderaan de trap ziet ze een stoet leerlingen dichterbij komen. Snel loopt ze de zijuitgang uit. Een half uur later is ze thuis. Van het mobieltje en vieze broek hoorde ze gelukkig niets meer.
EINDE
[anchor=ZK]40[/anchor]
Net op het moment dat ze de stoet leerlingen zou passeren, wordt Jessica door iemand aan haar arm een klas ingetrokken. Jessica kijkt verschrikt. Het blijkt meneer Peters te zijn. Van schrik zit haar broekje meteen vol. “Waar zijn we mee bezig Jessica. Ik dacht dat…” Op dat moment ruikt meneer Peters dat er iets meer aan de hand is. Hij zwijgt en zegt Jessica te wachten. Even later komt meneer Peters terug met meneer Loman. Deze neemt haar mee naar zijn kamer, waar ze zich op zijn wc mag verschonen. Zo goed en zo kwaad als het gaat maakt ze haar billen schoon. Haar slipje wikkelt ze in een rol papier en gooit dit in de afvalbak. Even later stapt ze de wc uit. Meneer Loman reikt haar een badhanddoek aan, die ze om haar middel slaat. “Ik breng je thuis” zegt hij. Op weg door de gang plast Jessica nog een beetje in haar broek.
Ga naar 19
Dit is een verhaal waarvan jij het vervolg bepaalt door keuzes te maken. Het begin is simpel. De achttienjarige HAVO-scholiere Jessica Daans zit met haar mobieltje te spelen tijdens de Biologieles. Ze wordt gesnapt door haar leraar en de klas uitgestuurd. Ze moet zich gaan melden bij de strenge conrector Hamers. Tot overmaat van ramp moet ze ook nog nodig naar het toilet… Hou je je broek schoon? Wordt het strafwerk? Kun je ongemerkt thuiskomen? Of word je als een klein meisje thuisgebracht na een flinke poepbroek? Jij kiest…
Proloog“Jes, Jes” siste Anouk. Anouk hield snel haar mond toen Peters haar aankeek. Maar het was al te laat. Met grote passen beende Peters naar het tafeltje van Jessica en Anouk. Met een ruk trok hij de etui van Jessica naar zich toe. Triomfantelijk haalde hij het mobieltje van Jessica eruit en hield het omhoog. “Wat is dit?” vroeg Peters geïrriteerd. “Weet u dat dan niet?” vroeg Jessica quasi-verbaasd. “Dat is een mobiele telefoon meneer.” De klas grinnikte. “Heel grappig, maar goed dat je het zegt. En hij staat nog aan ook. De derde keer al dit schooljaar. Eruit! Ga je maar melden bij Hamers. Er ging een rumoer door de klas. Normaal loste Peters dit soort dingen zelf op. Alleen voor echte serieuze vergrijpen werd je de klas uitgestuurd en moest je je melden bij conrector Hamers. En normaal trof dit lot alleen de jongens.
Jessica slikte. Ze had niet verwacht dat haar Biologieleraar zo zou reageren. De vorige keren was ze er met een reprimande vanaf gekomen. Haar onschuldige meisjesogen hadden haar altijd gered. Maar nu dus niet. Ze keek haar vriendin even aan. Die haalde haar schouders op met een blik in haar ogen van, ‘tja, ik had je gewaarschuwd.’ Jessica pakte haar tas in en stond op. Ze nam haar mobieltje aan en verliet het klaslokaal.
Ze liep door de lange gang op weg naar de kamer van Hamers. Haar hart klopte in haar keel. Ze wist dat er wat zwaaide. Ze kende de verhalen over Hamers. Het ergste was nog dat hij altijd de ouders van de bestrafte leerling belde, of erger hen een brief schreef. Daar zat ze niet op te wachten. Haar schoolresultaten waren redelijk, maar ze al eerder wat akkefietjes gehad over haar concentratie en inzet. Haar vader had haar al gewaarschuwd dat dat moest verbeteren. Even twijfelde de achttienjarige HAVO-scholiere. Waarschijnlijk kwam het door de spanning dat ze opeens nodig naar het toilet moest. Ze had twee keuzes. Of even doorbijten en aankloppen bij Hamers, of helemaal teruglopen om naar de toiletten te gaan aan de andere kant van de gang.
Wat doe je?
“Ik loop door en klop op de deur van conrector Hamers” ga naar 12
“Ik loop terug, op weg naar de meisjeswc’s” ga naar 4
[anchor=A]1[/anchor]
Jessica haalt diep adem. Haar nood wordt steeds hoger. Ze weet dat ze niet al te lang hier kan blijven staan, want dan zou ze zeker in haar broek poepen. Ze moet iets doen.
Wat doe je?
“Ik ga toch maar naar de kamer van conrector Hamers” ga naar 12
“Dan ga ik toch maar naar de wc’s” ga naar 4
“Ik wacht gewoon even, ik durf geen besluit te nemen” ga naar 2
[anchor=B]2[/anchor]
Langzaam laat Jessica zich op de grond zakken. De harde ondergrond verlicht de hoge nood. Even haalt ze opgelucht adem. Een ondeugend gevoel komt in haar op. Wat kon haar het ook schelen?
Wat doe je?
“Helemaal niks, ik doe het in mijn broek en ik zie wel verder!” ga naar 11
“Ik ben een brave meid en ga naar conrector Hamers” ga naar 12
“Ik wil geen vieze broek, snel naar de wc’s” ga naar 4
[anchor=C]3[/anchor]
Jessica meldt zich bij de balie van de conciërge. Deze kijkt op. “Ja?” vraagt hij vriendelijk. “Ik kom een strafbriefje halen” zegt Jessica bedeesd. “Stout geweest, jongedame” vraagt meneer Loman met een glimlach op zijn gezicht. Hij pakt een formulier en schuift dit naar Jessica. “Eventjes invullen” zegt hij.
Jessica vult het formulier in en schuift het terug. “Ga maar even zitten”, zegt meneer Loman.
“Als je van mevrouw Groot afkomt” ga naar 18
“Als je mevrouw Groot net niet hebt ontmoet” ga naar 5
- [anchor=D]4[/anchor] -
Even voelde Jessica aan haar billen. Haar spijkerbroek zat strak om haar billen. Ze boog eventjes door haar knieën en merkte dat ze nu toch echt nodig moest, poepen wel te verstaan. Ze draaide zich om en liep terug. De lange gang door, de hoek om. Net op het moment dat ze de volgende hoek om wil gaan, ziet ze Peters zijn lokaal uitkomen.
Wat doe je?
“Ik loop stug door op weg naar de wc’s” ga naar 21
“Ik draai me om en loop terug de hal in op weg naar conrector Hamers” ga naar 12
“Ik verstop me snel in een nis tussen twee lokalen” ga naar 14
[anchor=E]5[/anchor]
De harde stoel onder de billen van Jessica verlichten de hoge nood. Een paar kleine windjes helpen daar ook bij. Meneer Loman heeft ondertussen de telefoon gepakt. “Loman hier. Ik heb hier een meisje uit HAVO 5 zitten. Eruit gestuurd omdat ze haar mobieltje aan had. Nee, bij Peters. Akkoord. Ik stuur haar.”
“Je moet je melden bij meneer Hamers” zegt meneer Loman. ga naar 12
[anchor=F]6[/anchor]
“ Ja, dat ik nodig moet.” Jessica had het gezegd voor ze het goed en wel besefte. Hopelijk geloofde mevrouw Groot haar.
Mevrouw Groot zuchtte. Als moeder van twee jonge kinderen, wist ze maar al te goed dat er hier meer aan de hand was dan een paar windjes. Het was een lastige situatie. Natuurlijk vond ze het heel vervelend dat een leerlinge uit de examenklas een ongelukje had. Maar ze wilde haar best helpen. Van de andere kant, als ze bleef ontkennen, dan loog ze. En wat mevrouw Groot in hoog vaandel had staan was eerlijkheid. Liegende leerlingen, daar had ze een hekel aan en dat bestrafte ze altijd.
“ Zeker weten?” vroeg mevrouw Groot.
Wat doe je?
“ Ik biecht het toch maar eerlijk op” ga naar 8
“ Ik blijf glashard ontkennen” ga naar 38
[anchor=G]7[/anchor]
De liftdeuren sluiten zich. Een tweede wind ontsnapt. Jessica wordt langzaam rood. Ze merkt dat ze het niet meer kan houden. Ze probeert haar billen tegen de zijkant van de lift te drukken, om iets hards onder haar billen te voelen. Maar het heeft geen effect. Langzaam vult het broekje van Jessica zich met een stevige drol, die wordt gevolgd door nog een bruin monster. Het krakende geluid is onmiskenbaar. Gelukkig kan ze haar plas wel ophouden, hoewel ze wel een klein straaltje heeft laten ontsnappen.
Vanuit haar ooghoeken kijkt Jessica naar mevrouw Groot. Deze schraapt haar keel. “Jessica, moet je me iets vertellen?” vraagt ze.
Wat doe je?
“Ik biecht eerlijk op wat er aan de hand is” ga naar 8
“Ik doe net alsof mijn neus bloedt” ga naar 6
[anchor=H]8[/anchor]
Jessica kijkt mevrouw Groot aan. Met waterige oogjes biecht ze op dat ze zonet een ongelukje heeft gehad in haar broek. Mevrouw Groot drukt op de stopknop, waardoor de lift met een ruk tot stilstand komt. Langzaam legt ze een hand op de schouder van Jessica. Ze draait het meisje naar zich toe en bekijkt eventjes haar achterwerk. Mevrouw Groot knikt. “Ach schatje, kan gebeuren. Kom, ik loods je wel naar de docententoiletten.”
Mevrouw Groot zet de lift weer in beweging. De deuren openen zich op de vierde etage. Snel loopt mevrouw de Groot de toiletten in, Jessica voor zich uit duwend. Snel opent ze een hokje. “Verschoon je maar even. Ik denk niet dat ik een schone onderbroek voor je heb. We hebben alleen kleine maatjes voor ongelukjes in de onderbouw.” Mevrouw Groot sluit de deur.
Ze goed en zo kwaad als het gaat ruimt Jessica de rotzooi op. Haar gevulde slipje leegt ze in de wc-pot. Haar slipje vouwt ze in een prop toiletpapier die ze in het prullenbakje stopt. Gelukkig is haar spijkerbroek ongeschonden door de strijd gekomen. Even later hoort ze mevrouw Groot terugkomen. “Jessica, lukt het?” “Ja, ik ben klaar.” Jessica opent de deur van het toilet. Ze dankt mevrouw Groot en loopt de toiletruimte uit, op weg naar de trappen.
Wat doe je?
“Ik wil naar huis en ga op weg naar de zijuitgang” ga naar 39
“Ik ga naar conciërge Loman voor een strafbriefje” ga naar 3
[anchor=I]9[/anchor]
Jessica opent de deur van de meisjeswc’s en kijkt in het beteuterde gezicht van een brugklassertje. Wat moet een jongen op de meisjeswc’s? denkt Jessica. Als ze de deur helemaal heeft geopend, merkt ze dat mevrouw Groot, haar docente Geschiedenis, ook in de toiletruimte is. “Oh, Jessica” zegt mevrouw Groot vriendelijk. “Eventjes geduld. Ik ben even bezig.” Jessica merkt nu pas dat de jongen in zijn broek heeft geplast, of iets over zijn broek heeft geknoeid. Mevrouw Groot geeft de jongen een schone broek aan. “Als je klaar bent, ga je maar naar huis Lucas. Meld je wel even af bij de conciërge.”
Wat doe je?
“Ik verlaat de toiletruimte en ga me melden bij conciërge Loman” ga naar 3
“Ik bedenk me en ga naar de kamer van Hamers” ga naar 12
“Ik vertelt mevrouw Groot dat ik nodig moet” ga naar 10
[anchor=J]10[/anchor]
“Mevrouw, ik moet nodig, u weet wel.” Mevrouw Groot kijkt op. “Oh Jessica, je bent er nog. Nee, je kunt nu niet hier naar de wc. Laat je schoolgenootje zich even rustig in alle privacy verschonen. Een ongelukje kan gebeuren. En trouwens, de tweede wc zit verstopt, dus je zult moeten wachten.”
Wat doe je?
Ik verlaat de toiletruimte en ga me melden bij conciërge Loman” ga naar 3
“Ik bedenk me en ga naar de kamer van Hamers” ga naar 12
[anchor=K]11[/anchor]
Het was dan minstens 15 haar geleden dat ze het in haar broek had gedaan, maar het voelde fantastisch. De warme brei verspreidde zich meteen en het maakte haar ondeugend.
Ga naar 15
[anchor=L]12[/anchor]
Jessica loopt de gang door en klopt op de deur. “Binnen” klinkt de stem van Hamers. Jessica slikt. Ze opent de deur en gaat de kamer binnen. Even kijkt meneer Hamers Jessica onderzoekend aan. “Zo zo jongedame, wat komen we doen?” “Ik moest me hier melden van meneer Peters.” “En wat is daarvan de reden?” “Ik had mijn mobieltje aan in de klas.” Even is het stil.
“Ga zitten” zegt meneer Hamers, half bevelend, half uitnodigend. “Je kent de schoolregels toch?” Jessica knikt. “Wat zeg je?” vraagt meneer Hamers? “Ja”. “Ja wie?” “Ja meneer Hamers.” “Dan weet je dat je je mobieltje uit zet voor je de les ingaat.” “Wat is je naam?” “Jessica Daans.”Meneer Hamers toetst haar naam in op zijn computer. “Klas?” “HAVO 5B”. “Mmm. Mmm.” “Al de derde keer zie ik. Niet zo best. Niet zo best.” Even kijkt hij uit het raam.
“Nou ik weet het goed gemaakt. Hier heb je een pen, hier heb je wat vellen papier. Schrijf de schoolregels maar 5 keer over.” Jessica slikt. Nee he! Erg kinderachtig. Strafwerk. Vijf keer die stomme schoolregels. Dat kan wel even duren! “Bij iedere spelfout, schrijf je het foute woord tien keer extra. Dus ben zorgvuldig.”
Jessica begon te pennen. Ze moest nog steeds erg nodig. Het was uitgesloten dat ze het op zou weten te houden voor ze klaar was.
Wat doe je?
“Ik vraag of ik naar de wc mag” ga naar 17
“Ik probeer zo snel mogelijk klaar te zijn en schrijf door” ga naar 13
[anchor=M]13[/anchor]
Na een half uur had ze de schoolregels voor de eerste keer overgeschreven. Ze pakte een nieuw vel en begon opnieuw te schrijven. Meneer Hamers was ondertussen verder gegaan met zijn werk en zat met de rug naar Jessica toe.
Jessica liet stiekem een windje ontsnappen om de druk te verlichten. Maar dat wekte maar even. Nog een paar minuten later voelde ze een hevige kramp. Ze moest nu echt nodig.
Wat doe je?
“Ik vraag toch maar of ik naar de wc mag” ga naar 17
“Ik werk stug door” ga naar 20
[anchor=N]14[/anchor]
Net op tijd stapt Jessica in de schaduw van de donkere nis . Ze ziet meneer Peters voorbij snellen. Ze slikt en wacht. Even later komt een jongen voorbij lopen, zo te zien een brugklassertje. Zijn loop is nogal opmerkelijk. Een paar tellen later volgt een vrouw, waarschijnlijk een docente, maar Jessica ziet niet zo snel wie het is.
Wat doe je?
“Ik wil even op adem komen en wacht af” ga naar 1
“Ik bedenk me en ga naar de kamer van conrector Hamers” ga naar 12
“Ik moet erg nodig en ga naar de wc’s” ga naar 4
[anchor=O]15[/anchor]
Voor ze het goed en wel beseft zat haar broek vol. Even geniet Jessica van haar poepbroek. Maar dat is van korte duur. De paniek slaat toe. Wat als iemand haar zo ziet? Dat kan natuurlijk niet.
Wat doe je?
“Ik probeer de school uit te komen door de zijuitgang” ga naar 31
“Ik ga me verschonen op de meisjeswc’s” ga naar 32
[anchor=P]16[/anchor]
“Meneer Hamers is er niet?” zegt Jessica met iele stem. “Is er niet?” zegt Peters verbaasd. “En wat gaat mevrouw nu doen dan?” “Een strafbriefje halen bij meneer Loman.” Peters kijkt Jessica kort aan. “Mmm. Nou, doe dat dan maar. Als je een briefje hebt gehaald en het formulier hebt ingevuld, kom je je maar bij mij melden.” Peters draaide zich om en liep door om een paar boekjes te kopiëren.
Wat doe je?
“Ik bedenk me en ga toch naar de kamer van Hamers” ga naar 12
“Ik ga snel een strafbriefje halen bij conciërge Loman” ga naar 3
“Ik ga snel naar de wc” ga naar 9
[anchor=Q]17[/anchor]
“Meneer?” Hamers draaide zich om. “Mag ik even naar de wc?” “Ben je al klaar?” “Nee.” Eerst afmaken, dan mag je naar de wc. Duidelijk?” Hamers draaide zich weer om.
Jessica werd langzaam rood. Dit ging ze niet redden. Wat moest ze doen?
Wat doe je?
“Dan maar doorwerken en kijken hoe ver ik kom” ga naar 20
“Ik houd aan en vraag het nog een keer” ga naar 28
[anchor=R]18[/anchor]
Jessica voelt dat het best koud is zonder slip. Een koude trek komt vanonder de deur vandaan. Het kamertje van de conciërge is erg tochtig. De kou slaat op de blaas van Jessica. Ze merkt dat ze nog best flink moet plassen. Met haar hand voelt ze voorzichtig aan haar kruis. Het moet niet al te lang gaan duren merkt ze. Loman is druk aan het bellen.
Al op en neer wiegend probeert ze de controle over haar blaas te houden. Maar het is een verloren strijd. Opeens voelt ze hoe haar broek nat wordt. Zachtjes kletter haar urine naar beneden op de stenen vloer. Haar spijkerbroek is doornat.
“Wat is hier gebeurd?” verschrikt kijkt meneer Loman Jessica aan. “ Ohjee, oh jee! Eerst een brugklasser met een natte broek, en nu jij. Had je niet eerst naar de wc kunnen gaan?” “ Sorry, sorry ik.” Jessica barstte nu echt in tranen uit. Meneer Loman slaat een arm om haar heen. “Kom, ik zal je thuis brengen. Want met een natte broek over straat, dat kan echt niet. En schone kleren in jouw maat hebben we niet.”
Meneer Loman belde even kort met zijn collega. “Ik breng even een zieke leerling thuis”. Jessica was blij met dit leugentje om bestwil van meneer Loman. Hij had een grote badhanddoek om haar heengeslagen en liet haar uit.
ga naar 19
[anchor=S]19[/anchor]
Via een zijdeur stonden ze meteen op straat. Even later hielp meneer Loman Jessica de auto in. De badhanddoek legde hij op de zitting.
Even later stopte meneer Loman voor de deur van het huis van Jessica. Zo te zien was haar moeder niet thuis en haar vader werkte. Jessica bedankte meneer Loman en ging naar binnen. Na een douche waste ze haar spijkerbroek.
Ze hoorde er niks meer van: niet van het mobieltje en niets van haar dubbele ongelukje.
EINDE
[anchor=T]20[/anchor]
Jessica werkt door. Maar haar hoge nood is onverbiddelijk. Of ze het bewust doet, of wordt gedwongen door haar hoge nood is niet duidelijk, maar langzaam tilt ze haar billen van haar stoel. Een flinke drol perst zich naar buiten en doet het broekje van het achttienjarige meisje bollen.
Ga naar 24
[anchor=U]21[/anchor]
“Jessica Daans!” een verbaasde, geïrriteerde stem schalt door de gang. Onmiskenbaar de stem van Peters. Langzaam draait Jessica zich om. Peters is haar genaderd. “Moet ik je eraan helpen herinneren dat de kamer van Hamers die kant op is?” met een priemende vinger wijst Peters in de richting van de lange gang waar Jessica zo-even uit is gekomen.
Wat doe je?
“Ik vertel eerlijk dat ik hoge nood heb en eerst naar de
wc moet” ga naar 23
“Ik speel de vermoorde onschuld, zeg sorry en loop
terug naar de kamers van Hamers” ga naar 12
“Ik zeg dat Hamers er niet is en op weg ben naar
de conciërge om een strafbriefje te halen” ga naar 16
“Ik poep expres in mijn broek” ga naar 22
[anchor=W]22[/anchor]
Jessica keek haar docent aan. Even zette ze zicht schrap en perste. Zonder al te veel moeite had ze een stevige drol tussen haar billen zitten.
ga naar 26
[anchor=V]23[/anchor]
“Oh, meneer” zegt Jessica verschrikt. “Wat zijn we van plan?” “Ik was op weg naar meneer Hamers, maar ik moet, eh, eerst naar de wc. Meneer Peters kijkt op. “Nou, wat let je. Ga snel naar de wc en meld je dan bij meneer Hamers. Opschieten. Ik wil geen leerlingen die door de gang dwalen!”
ga naar 9
[anchor=X]24[/anchor]
Jessica barst in tranen uit. Meneer Hamers kijkt verbaasd op. Hij loopt naar haar toe. Hij haalt zijn neus op en weet genoeg. “Heb je een poepbroek?” vraagt hij, zowel verbaasd als geërgerd. Als er geen reactie komt, loopt hij op Jessica af en tilt haar uit haar stoel. Hamers slikt.
ga naar 30
[anchor=Y]25[/anchor]
Even later zag ze meneer Loman aankomen. Peters bleef op de achtergrond en stak een hand op. Meneer Loman kwam op haar af, legde een hand op haar schouder en sloeg een grote badhanddoek om haar middel. Hij leidde haar een gang door. Langzaam plaste ze in haar broek.
ga naar 19
[anchor=Z]26[/anchor]
Meneer Peters zag meteen dat er iets aan de hand was. Hij was altijd recht voor zijn raap en nu ook. “Heb je in je broek gedrukt Jessica?” Jessica slikte en knikte zacht. Peters schudde zijn hoofd. “Blijf hier staan, ik bel meneer Loman.”
ga naar 25
[anchor=ZA]27[/anchor]
“Ik.. ik moet echt heel nodig mevrouw.” Mevrouw Groot kijkt op. “Lucas, ga het hokje maar in.” Mevrouw Groot loopt op Jessica af. “Loopmaar even mee, dan kun je de docententoiletten wel even gebruiken.”
Jessica volgt mevrouw Groot. Ze lopen naar de lift aan het einde van de gang. Mevrouw Groot drukt op het knopje. “Kan even duren hoor”. “Heb je les?” “Ja, Biologie van Peters.” Mevrouw Groot knikt. Het duurt inderdaad lang voor de lift komt. Opeens voelt Jessica een stevige kramscheut. Voor ze het goed en wel beseft laat ze een wind. Mevrouw Groot doet net of ze niks heeft gehoord. “Ping.” De liftdeuren gaan open. Mevrouw Groot stapt in.
Wat doe je?
“Je bedenkt je en zegt tegen mevrouw Groot dat je terug
gaat naar de les” ga naar 33
“Je stapt de lift binnen” ga naar 7
[anchor=ZB]28[/anchor]
“Meneer, ik moet echt heel nodig.” Hamers stond op. “Hij pakte het blaadje van Jessica op en keek ernaar. “Al één keer rond zie ik.” Hamers legde het blaadje op het kopieerapparaat. Jessica keek verbaasd. Ze hoorde het apparaat zoemen. Meneer Hamers pakte de kopieën op en legde ze op het tafeltje. “1, 2, 3, 4, 5. Klaar!” Jessica wist niet hoe ze het had. Hamers moest glimlachen. “Het is goed met je. Denk in het vervolg eerst even na. Nou, vooruit waar wacht je op. Snel terug naar de les, of naar de wc, als je geen toneel speelt tenminste. Ik zal meneer Peters wel spreken.”
Jessica stond voorzichtig op. “Bedankt meneer” zei ze bedeesd. “Al goed, al goed.” Hij zag aan het gezicht van Jessica dat haar hoge nood geen toneelspel was. “Nou snel naar de wc, want ik wil hier geen watersnoodramp.”
Wat doe je?
“Je legt uit dat je een grote boodschap moet doen” ga naar 29
“Je verlaat snel de kamer” ga naar 22
[anchor=ZC]29[/anchor]
Jessica slikte. “Het zal geen watersnoodramp worden meneer. Ik moet nodig drukken.” Hamers keek verbaasd. “Bespaar me de details Jessica.” Hij opende de deur en liet haar uit.
Jessica verliet de kamer van de conrector. Ze had nog geen tien passen gedaan toen het mis ging. Er was geen houden meer aan. Ze voelde hoe ze in haar broek poepte. Als een peuter bleef ze verstijfd staan. Ze drukte de volledige lading in haar broek. Hoewel haar spijkerbroek redelijk strak om haar billen zat, deide haar broek uit. Een lading ter grootte van een flinke sinaasappel had zich in haar slipje genesteld. De tranen sprongen in haar ogen.
ga naar 30
[anchor=ZD]30[/anchor]
“Jessica?” ze hoort de vragende, bezorgde stem van meneer Hamers, alsof ze deze al eerder heeft gehoord. Meneer Hamers pakt haar bij de schouder. “Gaat het?” Jessica slikte en huilt zachtjes. Meneer Hamers duwt haar voorzichtig voor zich uit, tot ze bij zijn bureau stond. Hij pakte de telefoon. Hij voerde een kort gesprek met conciërge Loman.
Even later wordt er aan de deur geklopt. Meneer Loman kwam binnen. Hij nam Jessica bij haar arm en trok haar mee. Op de gang voelde Jessica dat ze in haar broek plaste.
Ga naar 19
[anchor=ZE]31[/anchor]
Jessica kijkt naar links en rechts. De gang is leeg. Zo goed en zo kwaad als het gaat loopt ze richting kantine en garderobe. Daar neemt ze haar jas van de haak. Ze merkt dat het lopen haar moeite kost vanwege de inhoud van haar broek. Als maar niemand haar zo ziet! De zijuitgang komt in beeld. Maar dan ziet ze hoe een deur van een klaslokaal wordt geopend. Een stoet leerlingen begint aan de weg naar buiten. Ze komen haar richting opgelopen. Tot overmaat van ramp is het haar parallelklas, waarvan ze bijna iedereen kent.
Wat doe je?
“Ik loop stug door naar de uitgang” Ga naar 40
“Ik bedenk me, loopt terug op weg naar de meisjeswc’s” Ga naar 32
“Ik ga de hoek om, de kantine in” Ga naar 36
[anchor=ZF]32[/anchor]
Jessica kijkt naar links en schiet de hoek om. Achter zich hoort ze een klas luidruchtig een klaslokaal verlaten. Hoewel de inhoud van haar broek ervoor zorgt dat ze wat langzamer moet lopen, bereikt ze de meisjeswc’s snel. Net op het moment dat ze de deur openmaakt, ziet ze een jongen de wc’s uitkomen, gevolgd door mevrouw Groot, haar docente Geschiedenis. Ze hoort haar nog net zeggen, dat de leenbroek aan het einde van de week teruggebracht moet worden. De jongen knikt. Jessica groet mevrouw Groot snel, passeert haar en loopt een vrij wc-hokje in.
Daar begint voor haar de schoonmaakklus. Ze besluit haar slip in een pak toiletpapier te doen en weg te gooien. Haar billen veegt ze zo goed en zo kwaad als het gaat af. Als ze het hokje uit wil gaan, hoort ze een stem. “Jessica?” klinkt het. Jessica opent de deur. Meneer Loman, de conciërge stond voor de deur. “Ik hoorde van mevrouw Groot dat er iets is gebeurd.” Jessica begon te huilen. “Stil maar meisje. Hier, sla deze badhanddoek om je middel. Ik breng je thuis.” Jessica deed wat haar gevraagd werd. Ze liep met meneer Loman mee. Van schrik deed ze nog een kleine plas in haar spijerbroek.
Ga naar 19
[anchor=ZG]33[/anchor]
“Ik ga terug naar mijn les” zegt Jessica opeens. Ze ziet nog net het verbaasde gezicht van mevrouw Groot. Jessica draait zich om en loopt de gang in. Ze hoort een stoet leerlingen haar kant op komen.
Ga naar 40
[anchor=ZH]36[/anchor]
De kantine blijkt gelukkig leeg te zijn. Vroeger zou hij vol hebben gezeten met leerlingen die een tussenuur hebben, maar die moesten voortaan verplicht naar het studiecentrum. Als in een roes blijft Jessica staan. Ze voelt dat er iets in haar broekje gebeurt. Als ze weer helder kan denken, is het gebeurd. Een flinke poepbroek. Een traan loopt over haar wang. Achter zich hoort ze de stem van conciërge Loman. “Meisje, gaat het?” Jessica voelt hoe hij een arm op haar schouder legt. Hij hoefde niets te weten, wist voldoende. Hij leidde haar meer naar zijn kamer en sloeg een grote badhanddoek om haar middel. “Ik breng je zo naar huis. Verschoon je maar even op mijn wc.”
Jessica knikte. Ze wikkelde haar vieze slip in een pak toiletpapier en maakte haar billen schoon. Even later liep ze met meneer Loman mee. De badhanddoek had ze om haar middel geslagen. Van pure schrik en verbaasdheid liet ze nog een kleine plas in haar spijkerbroek lopen.
Ga naar 19
[anchor=ZI]38[/anchor]
“Er is echt niks aan de hand hoor.” Mevrouw Groot glimlachte. “Nou goed dan. Ik dacht eventjes dat je in je broek had gedaan. Net als die jongen van zonet. Maar dat was een kleine plas, ik dacht hier een flinke poepbroek te ruiken.” Zo veel openheid, daar kon Jessica niet tegenop.
Ga naar 8.
[anchor=ZJ]39[/anchor]
Onderaan de trap ziet ze een stoet leerlingen dichterbij komen. Snel loopt ze de zijuitgang uit. Een half uur later is ze thuis. Van het mobieltje en vieze broek hoorde ze gelukkig niets meer.
EINDE
[anchor=ZK]40[/anchor]
Net op het moment dat ze de stoet leerlingen zou passeren, wordt Jessica door iemand aan haar arm een klas ingetrokken. Jessica kijkt verschrikt. Het blijkt meneer Peters te zijn. Van schrik zit haar broekje meteen vol. “Waar zijn we mee bezig Jessica. Ik dacht dat…” Op dat moment ruikt meneer Peters dat er iets meer aan de hand is. Hij zwijgt en zegt Jessica te wachten. Even later komt meneer Peters terug met meneer Loman. Deze neemt haar mee naar zijn kamer, waar ze zich op zijn wc mag verschonen. Zo goed en zo kwaad als het gaat maakt ze haar billen schoon. Haar slipje wikkelt ze in een rol papier en gooit dit in de afvalbak. Even later stapt ze de wc uit. Meneer Loman reikt haar een badhanddoek aan, die ze om haar middel slaat. “Ik breng je thuis” zegt hij. Op weg door de gang plast Jessica nog een beetje in haar broek.
Ga naar 19
