Geschreven door: Fopspeentje
Deel 1
Op mijn dertien jarige leeftijd had ik al vele opvang tehuizen doorlopen. Sommige opvang ouders waren verschrikkelijk, maar meestal was het ook wel mijn eigen schuld. Ik had wat men noemt een "houdingsprobleem". Ik was nooit langer dan een paar maanden op 1 plaats. Vroeg of laat was ik toch weer terug in het tehuis. De procedure begon dan weer van voren af aan.
Het was 1973 toen gevraagd werd mijn spullen in te pakken. Ik zou nu bij Mevr. Matthews in trekken. Er werd wel eens over haar gesproken. Vermoedelijk nam ze de meest moeilijkste stief kinderen en die kwamen nooit meer terug. Je kunt de geruchten wel inbeelden. Ik wil niet zeggen dat ik bang was toen mij dit nieuws verteld werd. Ik was juist eerder interesse. De grootste problemen maker van dit tehuis was ik en ik had een reputatie hoog te houden.
Bij vertrek zei ik tegen de anderen kinderen "ik zie jullie weer binnenkort wel weer". Het was een lange rit naar mevr. Matthews huis. Ze woonde in de middle of nowhere. Lekker "wat vervelend" dacht ik. Haar huis was 15 kilometer van het tehuis.
Gedurende de reis, keek de chauffeur een paar keer in zijn achteruit kijkspiegel richting mij en glimlachte in zichzelf. Het was een groot huis, met een zestal zeer hoge bomen er rondom heen. Het enige wat te lezen was "indringers worden neergeschoten". Ik was nog steeds niet bang. Toen we voor de deur stonden geparkeerd, toeterde de chauffeur. Een paar tellen later opende een vrij forse vrouw de poort en liep glimlachend naar de auto toe.
Dit was de forste vrouw dat ik ooit gezien had, op z'n minst 2 meter lang. De chauffeur nam even wat met haar door voordat hij de deur aan mijn zijde opende. "Einde van de rit" zei hij met een grimlach. Ik sprong eruit en keek meteen tegen een enorme vrouw aan. Ze was wel heel knap. Bruin haar, donker rode lipstift, en het haar perfect in model gekamd. Ze bukte en wreef met haar hand door mijn haar. "wel, wat ben je schattig" zei ze. Ik bloosde en tranen rolde uit mijn ogen.
"waarom wacht je niet even bij de deur terwijl ik de papieren in orde maak dan zal ik zo je lunch klaar gaan maken. hoe vindt je dat?" Zonder tegenspraak, ging ik al wild zwaaiende naar de deur. Na een paar minuten de papieren getekend te hebben lachte ze tegen de chauffeur en liep ze richting het huis. Ze liep naar binnen en vroeg me niet zo wild te zwaaien anders zou ik wat kunnen breken, anders zou het me gaan bezuren.
Ik stopte en mompelde terwijl ik naast d'r liep "wat kan mij het schelen". Haar enorme hand sloot ineens onder mijn armen en draaide mij in het rond. Terwijl ik compleet schrok, deed ze met haar andere arm mijn broek en onderbroek naar beneden tot aan mijn knieen. Daarna trok ze me zo naar d'r toe dat ik geen kant meer op kon en begon op mijn billen te slaan en wel zo hard dat mijn voeten van de grond af kwamen.
Als een natuurlijke reactie bedekte ik met mijn handen mijn brandende billen en sprong in het rond om haar klappen te ontwijken. Het hielp niet, ze was veel groter en haar hand zat stevig rondom mij armen. Tranen begonnen onmiddelijk over mijn wangen te stromen en smeekte om te stoppen. Ze negeerde dat en ging door met de pak slag op mijn billen.
"We weten allebei waarom je hier bent en je gaat leren te doen wat ik zeg! De volgende keer antwoord je met ja mam! Is dat begrepen jonge man?" Ze moet me ongeveer rond de dertig klappen gegeven hebben. Bij de laatste was mijn broek en ondergoed zo rondom mijn benen gedraaid dat ik niet meer kon opstaan. Na mijn gedurende gesmeek snotterde ik en rolde de tranen flink over mijn gezicht. Ik hield mijn handen rondom mijn zere rode billen terwijl ze me hielp met op te staan. Ik voelde me weer als een kompleet smerig snotterende kleuter.
Mevr. Matthews pakte mij op. Ze haalde de knoop uit mijn opgeknoopte kleding en deed mijn broek en ondergoed uit en zette me daarna in de hoek. "Haal je handen van je billen af en raak het niet aan of je krijgt nog flink pak slaag op je blote billen! Hou je neus in die hoek totdat ik zeg dat je ervandaan mag komen!" Daar stond ik dan met alleen een t-shirt, sokken en schoenen aan met mijn rode billen goed in zicht. Ik kon maar niet stoppen met huilen. Hoe kon dit gebeuren?
Ik was nu wel erg bang. Misschien waren allen geruchten over mevr. Matthews dan toch gegarandeerd waar. Ik voelde me niet langer meer de grote stoere jongen van de stad. De kinderen in het tehuis zouden het niet geloven als ze me nu zo zouden zien. Misschien zie ik ze inderdaad nooit meer.
Deel 2
"Het duurde niet lang dat je mij van mijn slechte kant zag, is het niet? Zei mevr. Matthews een uur later. Ik draaide mijn hoofd opzij naar haar terwijl ze naast me stond met haar handen in haar zij. "Ik heb hier in de loop van jaren vele zulke moeilijke jongens als jij over de vloer gehad. Ik begin uiteindelijk te realiseren dat geen 1 van jullie zich kan gedragen. Ik geef een centimeter en jullie pakken meteen een meter, daarvoor moet ik je straffen. Het is telkens weer hetzelfde liedje. Ik probeer je te behandelen als een grote jongen, maar jullie willen dat niet. Vanaf nu af aan verdien je mijn aandacht. Je mag nu niet meer van alles uit eigen vrije wil doen"
Mevr. Matthews pakte me beet en draaide me rond en probeerde ik ondertussen mijn plassertje af te schermen, maar zij tikte mijn handen daar vandaan, ze bukte en pakte mijn plassertje met 2 vingers vast. "Wat?" merkte ze op en keek direct in mijn ogen.
"Denk je dat ik niet meer van deze kleine plassertjes heb gezien als die van jouw?" Mijn tranen borrelde op terwijl ze me aankeek. Ze had me kompleet in haar macht, ik was maar een klein kind. Ze liet me de trap omhoog gaan en begeleide me naar 1 van de kamers in de gang. Ik keek rond en zag dat een baby kamer was.
Terwijl ik naar mevr. Matthews keek, zei ze "blijf staan en gedraag je ik ben over een uurtje terug." Ze sloot de deur achter haar en hoorde een paar tellen later het slot erop gaan. Mijn billen deden nog zeer ik wreef eraan terwijl ik rondom door de kamer keek. Er stond een ledikant, een hoge stoel, een groot platte tafel met riemen die daaraan vast hingen. Er lagen wat speeltjes en hingen ook riemen aan het plafond. Alles was in baby blauw geschilderd. Het was niet de baby meubilair wat me bang maakte, maar de leren riemen die daaraan bevestigd waren. Elk meubel stuk had van deze riemen wat ernaar uitzag om iemand vast te houden wat je wel eens zag op tv in psychische ziekenhuizen. Maar waarom waren ze aan babymeubilair bevestigd?
Ik schonk er verder geen aandacht aan. Ik lag ondertussen op het parket en wreef aan mijn zere billen. Ik had nog steeds geen broek aan en voelde me zo te kijk gezet. Even later ging mijn aandacht naar de deur bij het horen open gaan van de deurslot. Ik zat nu rechtop en wilde mijn plassertje afschermen maar herinnerde eraan dit niet te mogen doen.
Mevr. Matthews liep naar binnen en zette een grote tas dat ze bij zich droeg boven op de kast ik kon niet zien wat erin zat, maar het maakte me wel nieuwsgierig. Mevr. Matthews liep naar me toe en pakte me net als een klein kind van de grond af. Ze duwde me opnieuw tegen haar zij aan en deed haar hand onder mijn zere billen om me zo te ondersteunen. Ik was bewust van mijn naaktheid.
Wat is er aan de hand?' Vroeg ik.
"Rustig" zei ze "Je mag geen woord zegen totdat ik het je vraag. Je weet wat je gehoord hebt van anderen kinderen is het niet?"
"ja." zei ik. Ze tikte hard tegen mijn billen aan.
"ja wat?"
"ja, mam fluisterde ik.
"Wel dat is wat kinderen moesten zeggen tegen volwassene. Dit werden kinderen vroeger aangeleerd door hun ouders. Nu wordt het jouw aangeleerd." Ze droeg me door de kamer en legde me op een grote tafel met kussen. Meteen begon ze mij handen vast te binden met de leren riemen. Ik trok mijn handen terug en smeekte deze niet vast te maken.
"Niet tegen werken of ik leg je weer over mij knieen en geef je weer een pak slag op je blote billen! Wil je dat?"
"Nee, ma'm." Nadat ze klaar was met het vast binden van mijn handen, liften ze mijn voeten omhoog en maakte deze vast aan de riemen dat vanaf het plafond vast hing. Zodra ze tegen de knop op de muur drukte, liften de riemen mijn billen omhoog totdat deze los van de tafel kwamen. Daarna opende ze de kastdeuren onder de tafel en pakte daar een grote pot vaseline en een thermometer uit. Mijn gezicht werd knalrood toen ik besefte wat ze ging doen. ik draaide mijn hoofd de andere kant op en sloot mijn ogen. wat moest ik anders doen?
Nadat ze de thermometer ingesmeerd had, probeerde ze het in mijn billen te steken. Ik spande als reactie mijn billen. "Hou je kleine billen niet zo gespannen, jonge man! Relax en laat me je temperatuur opnemen!" na een paar keer geprobeerd te hebben gleed de thermometer erin en liet ze het een paar minuten erin zitten.
"Goed zo jongen." plaagde ze. "Het ziet er gezond uit." Daarna greep ze naar de kruidenierstassen. daar waren wel 4 hele grote tassen van. Ik kon het niet geloven zodra ze daar grote pakken met luiers uit haalde. Mijn kaak viel open en wilde gaan huilen maar bedacht mijzelf. luiers, doekjes, olie, poeder, en andere dingen dat ik nog nooit daarvoor gezien had. Ik draaide mijn hoofd terug op de tafel en probeerde mijn best te doen om niet te besterven van angst.
"Huggies of pampers?" vroeg ze.
"Wat?" Vroeg ik met een beklagende toon.
"Huggies of pampers?" ik geef jouw de keus welke luier je vanacht gaat dragen, is dat niet aardig?"
"Waarom laat je me luiers dragen? ik ben geen baby." Mevr. Matthews liep op mijn af en gaf me 5 harde klappen op mijn opgetilde billen. Ik schreeuwde van de pijn.
"Ik vroeg niet of je een baby bent! ik vroeg of je huggies of pampers wil dragen is dat niet zo?!"
"ja ma'm!!!"
"Wel wat wordt het?"
"Pampers," flapte ik eruit.
"Ooh je houdt van pampers is het niet? ik zie het. Wel ik wil dat je mij vraagt, "Mama wil je alstublieft mij dikke ultra pampers omdoen voor jongetjes?" De tranen vloeide over mijn wangen mijn neus liep en ik kon niet praten. Ik kreeg nog 3 klappen op mijn al brandende billen.
"Alstublieft mama wil je mij ultra dikke pampers Voor jongetjes omdoen!!!" Smeekte ik.
"Welke soort luiers wil je dragen?"
"Ultra pampers!" Ik huilde luidruchtig en ongecontroleerd. Ik was kompleet gebroken. Ik maakte me geen zorgen meer over mijn naaktheid maar dat ik zo meteen geluierd werd. Ik wilde ook geen klappen meer op mijn billen hebben. Ze maakte ondertussen de pak met pampers los en vouwde een dikke wegwerp luier eruit. nadat het onder mijn billen geschoven werd, wreef ze mijn billen en kruis in met babylotion. Daarna strooide ze er een hoop poeder overheen.
"En wat doen kleien jongetjes in hun ultra pampers?"
"ze plassen erin."
"wat nog meer?"
"en ze poepen erin."
"dat klopt. Jij mag nu ook voortaan poepen in je ultra pamper is dat niet geweldig? zeg het."
"Ik mag voortaan in mijn ultra pampers poepen."
"dat klopt, en dit zorgt ervoor dat je dat gaat doen." Daarna stopte ze 4 kleine ronde dingen in mijn bil, spreiden mijn benen, en trok de luier omhoog tussen mijn benen door. ze tapte het daarna strak vast. Nadat mijn handen en voeten los waren gemaakt van de riemen, pakte ze me op en droeg mij naar de ledikant, deed de railing omlaag en zette me op de uiteinde neer. Ze deed de rest van mijn kleding uit en zei dat ik op mijn buik moest gaan liggen. Opnieuw werden mijn handen en voeten vastgebonden. Nadat de railing omhoog waren geschoven, hing ze voorover om de andere railing wat op de uiteinde vast zat omlaag te halen en deed dat op slot.
"Nou ga je een lange nacht rust tegemoet. Je verliest vanaf nu al je verantwoordingen totdat ik er anders over beslist. Je kon je niet gedragen als een grote jongen, dus kun je nu niet meer doen wat normaal grote jongens doen. Des te beter je gaat gedragen des te meer verantwoording je terug krijgt. Des te korter in luiers bent. Doe dus je best. Misschien op een dag als je je kunt gedragen als een jonge vent, zal ik een plaspotje erbij pakken en je opnieuw zindelijk maken, maar dat is nog een lange weg te gaan. Je bent beter af door eerst na te denken voordat je mond open doet behalve bij antwoorden van ja mama" Een paar seconde gingen voorbij, en mevr. Matthews bleef mij maar aankijken.
"Ja mama." Zei ik.
"Goed zo jochie." Riep ze. Ze tikte op mijn geluierde billen liep weg en deed de deur achter haar op slot.
Deel 3
Ik keek zoverre ik kon rondom mij heen. ik zag maar 1 raam bedekt door blauw geschilderde figuren erop. ik probeerde te beseffen waarom dit mij overkomen was. Ik voelde me zelf schuldig hieraan. Ik wou dat ik een beter stiefkind was. Sommige stiefouders waren lang zo slecht nog niet. Ik dacht dat ik slimmer was dan iedereen. Moet je me nou eens zien. Dit is gruwelijker dan iedereen zich in kan beelden.
De minuten die passeerden leken wel uren, terwijl ik mij hoofd neer legde probeerde ik in vaste slaap te komen. Het daglicht was verdwenen toen ik mijn maag voelde rommelen. Ik probeerde opnieuw in slaap te komen, maar een paar minuten later volgde nog een gevoel in mij maag, deze werd steeds heviger. Ik kroop ineen om het tegen te houden. Ik had dit nog nooit zo gevoeld. het voelde aan alsof ik snel moest gaan poepen. Dit moest ze bedoeld hebben toen ze die kleine ronde dingen in mijn billen stopte. Op dat moment was ik zo in de war om dat te beseffen. Dit kon niet waar zijn. Ik ben dertien jaar oud en voelde dat ik weer moest gaan poepen in een luier! Misschien kan ik het nog inhouden.
Na het een minuut of 10 geprobeerd dit geprobeerd te hebben, werd de pijn ondraaglijk. Ik ging op mijn handen en benen zitten in zoverre ik dat door de riemen kon doen en liet het maar lopen. Het was luidruchtig en groot. Een rivier van poep explodeerde uit mijn achterste en sloeg tegen de binnenkant van de luier aan met een luidruchtig krakend geluid. Het verspreiden zich meteen over mijn billen uit. De luier zat zo strak dat ik dacht dat de plakstrips zouden knappen. Ik voelde de luier uitzetten. Ik kreunde en steunde, duwde meer en meer van die plakkerige zure poep in mijn luier.
"Dat is goed mijn jongen! Poep je luier maar vol voor Mevr. Matthews!" Vloeide ineens een stem en stond ze ineens naast de ledikant! Ik bloosde donker rood, draaide mijn hoofd weg en huilde. Mijn buik draaide nog hevig. Ik poepte nog.
"Goed zo liefje, poep maar in de luiers waarvoor ze bestemd zijn." Ik brulde mijn ogen uit, en vulde mijn luiers terwijl ze er lof over prees. Ik dacht dat er nooit een einde aan zou komen. Ik duwde zo hard ik kon en een grote bult van poep verspreide zich over mijn billen. 1 van de plakstrips knapte bij het verder uitzetten van de luier. Daarna ging ik tegen de zijkant van ledikant aan liggen en huilde. Ik voelde nu het verschil in mijn luier. Daar zat nu een warme klonterige brij tussen mijn benen, een laag plakkerig viezigheid vormde tussen het katoen en mijn billen. Zodra ik ook maar een beetje bewoog, kraakte de vieze bobbel. Het was verschrikkelijk.
Mevr. Matthews deed de ledikant van de slot af en deed de railing omlaag. Ze smoezelde tegen mij en wreef met haar hand over mijn geluierde achterwerk. Klopte er af en toe zachtjes op.
"Het is al goed. Dit is wat kleine jongetjes doen. Ze poepen nog in hun kostbare luiers is het niet? Ja het is goed zo ga nou maar weer lekker slapen liefje." Ik begon de viezigheid in mijn luier te ruiken. Nog iets meer wat bij mijn vernedering hoorde. Ik probeerde zo min mogelijk te bewegen om verspreiding van de poep te voorkomen. Ik huilde mezelf in slaap.
Deel 4
Ik werd op een gegeven moment wakker bij het voelen van de vieze luier. Ik draaide mij om, om rond te kijken terwijl mijn billen begonnen te branden en te steken. Ik keek over mijn schouder heen en was nauwelijks in staat om de dikke pampers te zien waarin zich een vieze smeurie bevatte. De kleffe poep van gisteravond was nu koud en klonterig. Ik riep "hallo" voordat een paar tellen later mevr. Matthews de deur van slot af deed en binnen kwam. Ze begon met het los van het slot op de ledikant.
"wel, wel het ruikt alsof iemand gepoept heeft! Jos, heb je een verrassing voor mevr. Matthews? Je hebt het gedaan he kleine stinkerd!" Ik bloosde en duwde mijn gezicht in de ledikant. mevr Matthews duwde met 1 van haar hoge hakken de railing naar beneden, tilde me op, en zette me neer op met haar knieen tussen mijn benen. Mijn gevulde luier maakte een suisend en krakend geluid. ze hield me strak tegen haar borst en stuiterde mij over haar knieen. De koude kleffe poep volgde wat lager zijn weg. Het voelde verschrikkelijk aan.
"Ik laat het maar even glijden sinds je een stress volle nacht hebt gehad, en misschien ben je onze kleine regel wel vergeten. Je mag niet spreken of het moet aan je gevraagd worden. als je een luierverschoning nodig hebt, mag je huilen, en dan zal ik je misschien verschonen. Is dat begrepen?"
"Ja mammie."
"Goed zo jongen." Daarna zette mevr. Matthews mij neer, pakte me bij mijn armen beet en liep met mij naar de keuken. Daar stond een overgrote maat hoge babystoel met aan beide zijden riemen eraan vastgemaakt. Ik was niet zo verbaasd. Ik dacht even voor 1 seconde maar om een luier verschoning te vragen. Alleen voor een seconde maar. Toen dacht ik na over het huilen, maar wist dat ik dat nog niet kon doen.
Mevr Matthews pakte me op en zette me in de hoge stoel neer. Mijn smerige billen smakte tegen de stoelkussen. Ongetwijfeld bewust bedoeld. Mijn handen werden met de leren riemen vastgemaakt, en de kleine tafelblad op zijn plaats geschoven. Ik zat redelijk comfortabel. Mijn billen was echter nu aan het branden.
Mevr Matthews pakte 3 kleine potjes met baby voeding, 2 zachte koekjes, en 2 flessen met melk. Voor de aankomende half uur voeden ze me met die kleine potjes. Het was walgelijk en moest er tegen vechten om het niet uit te kotsen. Ze schoof het in mijn mond lepel na lepel. ze smeerde het ook een beetje over mijn gezicht. bewust dat hoorde immers bij mijn vernedering. Ze maakte vliegtuig geluidjes, en maakte grappen over hoe snel deze eten weer in mijn luier zou belanden. De koekjes dat ze tussen door gaf waren zo slecht nog niet wat de smaak van de vieze babyvoeding alweer goed maakte.
Zodra de baby voeding op was, maakte ze me los en zette me op haar knie en gaf flesvoeding. Met de zitvlak van mijn luier knarsend tegen haar innerlijke dij en mij gezicht strak tussen haar schouder en borst, mevr Matthews schoof de fles in mijn mond en zei: "drink je flesje leeg" Ik bloosde en begon te zuigen. Het was geen melk! wat de hell was dit? Wat het ook zijn mag, het was vies! De drank was dik en maar liep toch door de nippel heen.
Gedurende de 2de fles, reikte ze naar beneden en wreef over mijn geluierde achterwerk. Het branden en trok ik van gezicht terwijl ik zoog. Ze onder tussen nog even door met lichtjes kloppen en te wrijven met haar handen over mijn dikke luier. Ik zag dat ze iedere minuut hiervan genoot. Zodra de flesjes leeg waren werd ik terug gebracht naar de kinderkamer en weer op de verschoontafel gelegd. deze keer werd ik niet vastgebonden. de luier verschoning was al slecht genoeg.
Mevr Matthews maakte de plaktrips los en trok voorzichtig de luier tussen mijn kruis vandaan en haalde het daarna tussen mijn benen vandaan met een luid kraakje. Het klonk onmiskenbaar alsof een stuk plastik van een rol af gescheurd werd. Ik voelde een deel van de poep van mijn kruis en bips afvallen. De koele lucht raakte me meteen en mijn billen te begonnen te prikken, maar maakte me daar niet zo druk om. Ik keek naar beneden om te zien wat ik al dacht. Het was erger dan ik dacht. Ik begon onmiddellijk te blozen en hield mijn hoofd omlaag op de verschoontafel, compleet vernederend.
"Oh mij.. Je hebt een grote, stinkende brij gemaakt in je luier voor Mevr Matthews. Wel daar zijn ze eigenlijk voor. Ik heb voor maanden lang luiers gekocht en je mag elke luier volpoepen." nadat begonnen was met het schoonvegen, merkte mevr Matthews de luier uitslag op.
"Ziet ernaar uit dat iemand een kleine luieruitslag heeft." Zei ze met een duivelachtige grijns. Daarna werd ik naar de badkamer gedragen en gestopt in een ton gevuld met warm water. Elk deel van mijn lichaam werd gewassen behalve mijn geslachtsdelen en billen.
"Ga nu op je knieen zo dat ik je kleine plassertje kan schoonmaken." Ik bloosde opnieuw, maar gehoorzaamde. Ze zeepte de spons in en schrobten tussen mijn benen. ze tikte op mijn billen en zei dat ik weer moest gaan zitten. Na mij afgespoeld te hebben, pakte ze me op in een handdoek en droogde me daarmee af terwijl ik op haar knieen zat. Poedelnaakt alsof als op de dag dat ik geboren werd ze pakte mijn armen beet en bracht me terug naar de kinderkamer. En alweer op de verschoontafel gelegd. Lotion en poeder werd toegepast, en weer van die kleine pillen werd in mijn billen aangebracht. ik kreunde bijna, maar hield in.
Daarna moest ik bijna huilen bij de gedachte van weer een vieze luier te krijgen. Mevr Matthews moest dit gezien hebben maar zei niks. Ze genoot bij het weten dat mijn luier opnieuw vies zou worden. Ze glimlachte terwijl ze de pak met dikke pampers oppakte. Ze hield het omhoog en zei tegen mij dat ik erin moest kijken. rij na rij na rij van witte wegwerp ultra pampers zaten er strak in verpakt.
"Kijk maar naar al deze luiers je gaat ze allemaal gebruiken! Is dat niet leuk!" Voordat ze de luier op de plaats vast tapte, pakte ze van onderen nog een dikke inleg luier en hield deze tegen mijn billen en kruis. "We gaan even uit vandaag en we willen niet dat je gaat lekken." Gaan we uit? Hoe moest ik op deze wijze gaan? Geluierd? Ik raakte in paniek.
De luier werd stevig vast getapt. De prop tussen mijn benen was op zijn minst 3 keer zo dik als daarvoor. nu was ik echt in paniek! Daarna pakte ze een setje kleding bestaande uit een blauwe broek een t-shirt met motief, sokken en schoenen, eenmaal aangekleed, zette ze me op de vloer neer voor de spiegel dat tegen de muur stond. Ze draaide me daarna rond en stopte mijn shirt in.
Ik kon nauwelijks een teken van de dikke luier in mijn broek zien. Mevr Matthews keek niet zo tevreden. Ze draaide me rond zodat ik mijn achterkant kon zien, daarna pakte de rand van mijn broek beet en trok deze strak omhoog tot de bult van mijn geluierde achterwerk goed door mijn broek scheen. "Daarzo" Dat ziet er beter uit!" merkte ze genietend op. Mijn mond viel open en haalde diep adem.
"Ga nu niet huilen jonge man of je krijgt helmaal geen broek erover aan!" Ik geloofde haar onmiddellijk en veranderde van gezicht. ik was aan het doodgaan van binnen. Ik keek terug naar de spiegel. Daar was duidelijk de dikke luier in mijn broek zichtbaar. De randen van de luier schenen duidelijk door de katoen broek heen. De dikke prop van de wegwerp luier tussen mijn benen was ook duidelijk zichtbaar.
Mevr Matthews pakte me bij mijn armen en trok mij broek nog verder omhoog. Ze pakte de luiertas bij de voordeur op en nam me mee naar buiten. Op weg naar de auto keek ze naar de luiertas om te zien dat het duidelijk een luiertas was. Ik kon zelfs de pampers zien dat er deels bovenuit stak! Ik kon de opdruk van kleine beertjes etc. zien. 2 flesjes melk zaten in de zijvakken ervan! Dit zag er slecht uit. Hopelijk hoef ik niet de auto uit.
Sinds mij verteld werd dat we uit zouden gaan grensde ik aan de rand om te gaan huilen. Ik kon de situatie waarin ik was maar niet geloven. Het werd erger en maar erger. Zodra we bij de stationwagen aankwamen, opende Mevr Matthews de achterdeur. De auto had van alles behalve een ruime autozitting. Met mijn gefronsde wenk brouwen stapte ik in en ging zitten zonder dat mevr Matthews dit opdroeg.
Mevr Matthews grijnsde en deed mijn armen omlaag en maakte deze gezamelijk vast aan de riemen aan de zijkant. Heeft deze dame nou niet iets zonder riemen? als laatste pakte ze een grote speen met een rubberen halssnoer en schoof deze in mijn mond. Nadat deze om mijn nek hing, kneep ze aan de buitenkant van de speen zodat de rubberen nippel in mijn mond opzwol. Het drukte tegen mijn tong en vulde kompleet mijn mond.
"Het ziet er naar uit dat we klaar zijn om te gaan!" zei mevr Matthews en gaf me een kus op mijn wang.
"Ooh wacht, ik vergeet toch nog iets!" Ze pakte een slabbertje en bond deze om mijn nek. Nog een vernedering. Ik sloot mijn ogen en fronsde. Ze kneep in mij wangen en zei dat ik er leuk uitzag voordat ze de deur dicht deed. Ik kon mij nauwelijks bewegen. de autozitting duwde mijn benen omhoog zodat deze niet deze niet de vloer konden raken.
We reden de snelweg op. Verschillende keren passeerde mevr Matthews langzaam rijdende auto's, of verminderde vaart zodat ze juist ingehaald kon worden. Iedere keer, paste ze haar snelheid aan zodat iedereen de grote baby achterin kon zien zitten, het ergste was een auto vol met tiener meiden. Ze giechelde dit leek wel een eeuwigheid te duren.
We gingen naar een benzinestation en daarnaast was een kleine drive in met een raam. Een leuk uitziende meid opende de raam. Ik keek onmiddellijk de andere kant op. Ik wist dat ze me kon zien zitten, maar was er niet helemaal zeker van. Ik probeerde oog contact te vermijden.
"Ik denk dat iemand hier wel een ijsje lust. wil je dat?" Plaagde mevr Matthews.
"Ja mama" mompelde ik van onderuit mijn speen.
"Een pakje marlboro light en een klein bekertje met chocolade ijs alstublieft" Zei mevr Matthews tegen de drive-in dame. Na betaald te hebben, stopte we op de parkeerplaats en voeden ze mij met het ijsje.
"Dit ijsje lijkt een beetje op het gene wat in vanochtend in jouw pampers vond. Zelfde dikte ook." Grijnsde mevr Matthews en schoof de lepel in mijn mond terwijl ik donker rood begon te blozen. Wanneer het op was stopte ze weer de speen in mijn mond en kneep weer op de nippel. Terwijl ze een sigaret pakte, vertelde mevr Matthews hoe leuk het zou zijn om haar kleine jongen aan haar vrienden in de stad te laten zien. en vertelde me dat ze in toezicht van alle aanwezige mijn luier af zou doen, mij over haar benen zou trekken en een flink pak slaag over mijn billen zou geven als ik mij niet goed zou gedragen. Ik vreesde voor de vernedering die me te wachten stond.
De autoaansteker floepte aan en mevr. Matthews stak haar sigaret aan en stopte het tussen haar lippen starten de auto en reed van de parkeerplaats af richting de stad.
Deel 5
Na een paar minuten door de stad te hebben gereden, dat maar erg klein was leek het erop dat deze bestond uit 1 hoofdstraat met daaromheen wat huizen. Het aardige van dit stadje was dat mevr. Matthews iedereen kende. Mijn hoop dat ik niet de auto uit hoefde te komen verdween zodra ze geld in de parkeermeter had gedaan en mij daarna losmaakte van de achterbank. Na het uitnemen van de fopspeen , orde Mevr. Matthews mij om als een gehoorzame jongen uit de auto te komen. Ze droeg ook dat verdomde luiertas over haar schouder. Het leek erop dat de luiers nu verder zichtbaar eruit staken.
Zodra ik eruit was, greep ze me bij mijn arm, sloot de deur en marcheerde naar de stoeprand. Elke stap leek wel een eeuwigheid. Elk getik van haar hoge haken hoorde ik. Ik keek omhoog naar haar. Ze droeg alles in het rood strak tot aan de knieen, hoge rok, bloes met een roos erop afgebeeld ter hoogte van haar borsten, donker rode lippenstift, een rode hoed met grote rand rondom met ook daarop een roos afgebeeld. Verders hing er een zwart netje voor haar ogen. Ze leek wel op iemand uit een film ook zo'n gepast uiterlijk. Mevr. Matthews liep in een volverzekerde pas.
Ik kon de dikke prop van mijn luiers tussen mijn benen duidelijk voelen waardoor ik een beetje waggelde. Ik probeerde normaal te lopen maar dat ging langzaam en verschool me aan de achterzijde van Mevr. Matthews. Tot mijn wanhoop liepen nogal aantal mensen rond. Iedereen keek naar ons zodra men de hakken van mevr Matthews hoorde aankomen. De eerste mensen waar we in de buurt kwamen was een stelletje. Ik keek omlaag naar de stoep zodra er gepasseerd werd en probeerde oogcontact te rmijden. Een seconde later, hoorde ik "Draagt hij nog een luier?"
Het volgende was een groep vrouwen dat zakelijk wat met elkaar besprak. Ik keek eventjes op alle drie keken me rechtstreeks met een lach aan. Zodra we passeerde kon ik hun starende blik richting mijn luier gewoon voelen. Uiteindelijk nam Mevr. Matthews mij een kleding zaak in. Dit was beter dan buiten dacht ik tot we door de deur gingen, een verkoopster stond bij de ingang. Ik kon de blik van haar gezicht lezen en wist wat ze zeggen zou. Ze was zo'n type dat graag hardop met iedereen praat.
"Ooh mij" is hij niet schattig!! Schreeuwde de vrouw praktisch. "Draagt hij nog een luier?"
"Dat doet hij nog" antwoorden Mevr. Matthews. "Jos heeft problemen met zich te gedragen."
"Ooh!! Dan zal dit beslist een lesje voor hem zijn!" zei de vrouw.
"Hij ziet er wel heel schattig uit in een luier en in die korte broek, ik zou ook verleid worden om hem zo op deze manier te straffen!"
"Helemaal mee eens" Giechelde Mevr Matthews voordat ze de deur verder open deed en mij de winkel introk, Mevr Matthews riep "hallo dames, iemand aanwezig hier???" Meteen kwamen er 3 dames aan gerend. Het was in een honderdste van een seconde al te zien dat ze goede vrienden van elkaar waren aangezien men elkaar omhelsde voordat 1 van hen opmerkte
"Kijk eens naar dit kleine schatje!" Alle aandacht was nu ineens op mijn gericht. De dames bekeken mij , en mijn kleding, en de kleine bobbel van mijn luier in de achterkant van mijn broek. In no time werd ik donker rood van schaamte en probeerde iedereen te mijde.
"Mag ik zijn luier controleren?" Vroeg 1 van hen.
"Natuurlijk mag dat" antwoorden Mevr Matthews.
"Dan zal ik hem verschonen!!" Riep een ander. De vrouw knielde neer en rook aan de achterkant van mijn broek. "Ik denk niet dat hij vies is!!" Daarna deed ze haar arm rondom mijn middel en deed mijn broek omlaag tot aan mijn knieen, volledig was nu mijn luier in zicht.
"Ooh Kijk eens naar deze leuk uitziende luiers!" Zei 1 van de vrouwen. De vrouw greep de achterrand van de luiers en trok er iets aan om zo erin te kunnen kijken.
"Hij draagt 2 luiers?" Grinnikte ze.
"Hij moet een flinke poepert zijn!" Ik bedekt met mijn armen mijn ogen terwijl ze allemaal giechelde. daarna stopte ze een vinger in de kruis van de luier en voelde aan de binnenkant.
"Beiden nog niet nat!" De vrouw die voorstelde mij te verschonen keek niet zo blij.
"Ooh wat jammer!" Pruilde ze. Mevr Matthews moet al gebeld hebben en geinformeerd hebben over deze situatie. Deze dames deden namelijk vrij normaal over deze situatie of Mevr Matthews moet vaker andere jongens met luiers aan hierheen genomen hebben. De vrouw dat mijn luier had gecontroleerd deed mijn broek uit en nam me mee naar de dicht bijzijnde stoel. Ze ging zitten pakte me op en zette me neer met haar knie tussen mijn benen. Ze legde haar hand achter mijn hoofd en klopte met haar andere hand op mijn rug. Ik werd zo vastgehouden terwijl de anderen met elkaar praten.
10 minuten gingen voorbij voordat Mevr. Matthews zei wat we gingen doen. 1 van de andere dames controleerde nog mijn luier en gaf me een snoepje omdat ik mijn luier droog gehouden had. Ik was hier kwaad op totdat Mevr Matthews op mijn geluierde achterkant sloeg. Ik bedankte de aardige dame voor het snoepje.
"Laten we deze broek maar weer aan doen schatje" zei een van de dames.
"Ooh laat maar, ik zal hem in de auto weer aan doen." Antwoorden mevr Matthews. Ze pakte mijn broek en mijn arm beet en liepen weer richting de deur. Ik wilde me verschuilen maar kreeg daar de kans niet voor! We waren al buiten voordat ik het wist. 2 seconde later passeerde een groep tiener meiden ons. Je kunt de reactie wel raden. Het ergste was "Hee daar loopt nog iemand met een luier aan en dat op die leeftijd. Ik probeerde met mijn shirt mijn luiers te bedekken. Mevr. Matthews zag dit en stopte meteen de shirt in mijn luiers!!! Ze sloeg daarna hard op mijn geluierde billen voordat we weer verder naar de auto liepen.
We reden verder en stopte bij een supermarkt. Gelukkig droeg ik nu mijn broek weer over de luiers. Zodra we binnen waren vroeg Mevr Matthews aan een verkoopster waar de luiers lagen. Natuurlijk wist zij dat deze voor mij bestemd waren. Mevr Matthews wist wel waar de luiers lagen maar wilde mij gewoon verder vernederen. In de rek met luiers zag Mevr. Matthews nieuwe type luiers liggen. Huggies sensor.
Ze las hardop dat de luiers een 3 voudig absorberende beschermlaag had in de kruis en achterkant. Wat deze luiers nog meer bijzonder maakte, dat ze een sensorische beschermlaag bevatte dat aangaf of de luier nat of vies of beiden was. Zodra de luier nat was lichte in gele letter het woord nat op aan de voorkant. Als het vies was verscheen het woord bah in bruine letters aan de achterkant.
"Is dat niet fraai!" Giechelde Mevr. Matthews.
"Wouw, alleen maar per 10 verpakt in zo'n pak.
"Dan zullen ze wel zeker heel dik zijn!" Ze stopte 2 pakken in de winkelwagen en liet mij de 3e dragen. Ik droeg een uur lang de pak luiers in de winkel. Iedereen die me zag giechelde, of gaf commentaar, of deden wat ze normaal zouden doen bij zoiets aparts. Ik begon opnieuw gerommel te voelen in mijn buik. Ik dacht dat ik het nog wel vol kon houden tot we in de auto waren. Geen kans, zodra ik een goed moment zocht om het maar te laten gaan, liep een groep meiden de hoek om en bespotte mij. Ik kon het nu niet meer ophouden. Ik spande me in en hield ook mijn adem in. Een gigantische hoop poep kwam uit mijn billen en verspreide zich in de dubbel dikke luiers.
De meisjes riepen al "Kijk hij poept in zijn luiers!"
"Ooh wat snoezig!! Iemand is aan het stinken!!!" Golf na golf van poep vulde de achterkant van mijn luiers. Zodra ik eindelijk klaar was keek ik rond en kon ik Mevr. Matthews nergens vinden.
Plotseling pakte ze me bij mij arm beet en trok mij dichter naar haar toe en gaf een harde klap op mijn kont. Mijn voeten kwamen daardoor van de grond, je kunt je wel voorstellen wat er gebeurde met de hoop smeurie in mij luiers. De meiden die dit allemaal zagen konden hun lach niet meer in houden. Mevr. Matthews wist wat er in mij luiers was gebeurd. Mijn ogen welde op en begon ik van schaamte te huilen.
Mevr. Matthews pakte mij op en zette me in de kinderzitje voor in de winkelwagen dat bestemd is voor kleuters. Vooruit gekeken hoorde ik de meiden op zijn minst nog 5 minuten lachen. Mevr. Matthews duwde me voorruit maar draaide me daarna rond en richten zich op de de grote pak huggies luiers dat we vergeten waren.
"Jos ben je niet je luiers vergeten." Zei ze vrij hardop. Iedereen in de buurt hoorde dit en keek mij aan terwijl Mevr Matthews het oppakte en het mij liet vasthouden. Ik begon te huilen totdat we het parkeerterrein weer over liepen. Ik was zo verlegen en vernederd. Ik was totaal een wrak. Net als iemand van 2 jaar oud dat niet kon stoppen met huilen. Ik kon moeilijk op adem komen.
Mevr Matthews vertelde me dat alles goed zou komen, en probeerde me te kalmeren. Uiteindelijk stopte ik met huilen en voelde me al een beetje beter. Daarna ging ik op de achterbank van de auto zitten, en werd de fopspeen weer in mijn mond gestopt. De grote hoop viezigheid waar ik nu op zat begon weer aan mijn billen te branden. Ik schoof een beetje op en neer om meer comfort te krijgen, maar daardoor werd het juist erger en verspreide de viezigheid des te meer.
We stopte op een gegeven moment bij een bank, ik stond alweer klaar voor een nieuwe ronde met vernederingen zodra Mevr Matthews zei "ik ga naar de bank, ik ben zo terug." Ze sloot de deuren en liep de bank naar binnen. Na ongever 5 minuten, begon mijn luiers flink te irriteren en in de auto begon het flink heet te worden. 30 minuten later stond mijn billen en kruis in brand, en was ik behoorlijk aan het zweten. Mijn luiers voelde aan als een sauna. Ik probeerde een beetje te schuiven maar dat werd alleen maar erger. Daarna probeerde ik doormiddel van mijn armen en benen mijn billen een beetje van de zitting af te liften.
Ik werd al gauw moe en viel al gauw terug op de zitting waardoor de poep zich verder verspreide. Op de klok in de dashboard was het alweer een uur verstreken en er was nog geen teken van Mevr Matthews. Ik was angstig. Ik wist zeker dat er geen vel op mijn billen over zou blijven. Mijn luiers waren drijfnat, jeukerig, en de poep branden. Je kunt de geur in de het auto wel voorstellen. Ik begon te krabben.
Mijn ogen waren flink gevuld met tranen en mijn neus zat vol met snot. 2 dames dat door de autoramen keek en mij zagen kletsten en giechelde. Een paar minuten later kwam Mevr Matthews vanuit de bank en opende de auto. Ik begon nu harder te huilen.
Mevr Matthews zei dat alles goed zou komen, en zette de airco aan. Ik huilde aan 1 stuk door tijdens de rit terug naar huis. Mijn billen branden hevig en mijn gezicht was smerig door al dat gehuil. Zodra we thuis kwamen, pakte Mevr Matthews mij uit de auto en droeg me naar huis. Ik was kompleet gebroken en huilde als een kleuter. Luiers dragen maakte mij nu niks meer uit of slapen in een ledikant of iets in die aard. Ik wilde een luier verschoning.
Ik wilde een droge luier, en wilde die ook zo houden.
Deel 1
Op mijn dertien jarige leeftijd had ik al vele opvang tehuizen doorlopen. Sommige opvang ouders waren verschrikkelijk, maar meestal was het ook wel mijn eigen schuld. Ik had wat men noemt een "houdingsprobleem". Ik was nooit langer dan een paar maanden op 1 plaats. Vroeg of laat was ik toch weer terug in het tehuis. De procedure begon dan weer van voren af aan.
Het was 1973 toen gevraagd werd mijn spullen in te pakken. Ik zou nu bij Mevr. Matthews in trekken. Er werd wel eens over haar gesproken. Vermoedelijk nam ze de meest moeilijkste stief kinderen en die kwamen nooit meer terug. Je kunt de geruchten wel inbeelden. Ik wil niet zeggen dat ik bang was toen mij dit nieuws verteld werd. Ik was juist eerder interesse. De grootste problemen maker van dit tehuis was ik en ik had een reputatie hoog te houden.
Bij vertrek zei ik tegen de anderen kinderen "ik zie jullie weer binnenkort wel weer". Het was een lange rit naar mevr. Matthews huis. Ze woonde in de middle of nowhere. Lekker "wat vervelend" dacht ik. Haar huis was 15 kilometer van het tehuis.
Gedurende de reis, keek de chauffeur een paar keer in zijn achteruit kijkspiegel richting mij en glimlachte in zichzelf. Het was een groot huis, met een zestal zeer hoge bomen er rondom heen. Het enige wat te lezen was "indringers worden neergeschoten". Ik was nog steeds niet bang. Toen we voor de deur stonden geparkeerd, toeterde de chauffeur. Een paar tellen later opende een vrij forse vrouw de poort en liep glimlachend naar de auto toe.
Dit was de forste vrouw dat ik ooit gezien had, op z'n minst 2 meter lang. De chauffeur nam even wat met haar door voordat hij de deur aan mijn zijde opende. "Einde van de rit" zei hij met een grimlach. Ik sprong eruit en keek meteen tegen een enorme vrouw aan. Ze was wel heel knap. Bruin haar, donker rode lipstift, en het haar perfect in model gekamd. Ze bukte en wreef met haar hand door mijn haar. "wel, wat ben je schattig" zei ze. Ik bloosde en tranen rolde uit mijn ogen.
"waarom wacht je niet even bij de deur terwijl ik de papieren in orde maak dan zal ik zo je lunch klaar gaan maken. hoe vindt je dat?" Zonder tegenspraak, ging ik al wild zwaaiende naar de deur. Na een paar minuten de papieren getekend te hebben lachte ze tegen de chauffeur en liep ze richting het huis. Ze liep naar binnen en vroeg me niet zo wild te zwaaien anders zou ik wat kunnen breken, anders zou het me gaan bezuren.
Ik stopte en mompelde terwijl ik naast d'r liep "wat kan mij het schelen". Haar enorme hand sloot ineens onder mijn armen en draaide mij in het rond. Terwijl ik compleet schrok, deed ze met haar andere arm mijn broek en onderbroek naar beneden tot aan mijn knieen. Daarna trok ze me zo naar d'r toe dat ik geen kant meer op kon en begon op mijn billen te slaan en wel zo hard dat mijn voeten van de grond af kwamen.
Als een natuurlijke reactie bedekte ik met mijn handen mijn brandende billen en sprong in het rond om haar klappen te ontwijken. Het hielp niet, ze was veel groter en haar hand zat stevig rondom mij armen. Tranen begonnen onmiddelijk over mijn wangen te stromen en smeekte om te stoppen. Ze negeerde dat en ging door met de pak slag op mijn billen.
"We weten allebei waarom je hier bent en je gaat leren te doen wat ik zeg! De volgende keer antwoord je met ja mam! Is dat begrepen jonge man?" Ze moet me ongeveer rond de dertig klappen gegeven hebben. Bij de laatste was mijn broek en ondergoed zo rondom mijn benen gedraaid dat ik niet meer kon opstaan. Na mijn gedurende gesmeek snotterde ik en rolde de tranen flink over mijn gezicht. Ik hield mijn handen rondom mijn zere rode billen terwijl ze me hielp met op te staan. Ik voelde me weer als een kompleet smerig snotterende kleuter.
Mevr. Matthews pakte mij op. Ze haalde de knoop uit mijn opgeknoopte kleding en deed mijn broek en ondergoed uit en zette me daarna in de hoek. "Haal je handen van je billen af en raak het niet aan of je krijgt nog flink pak slaag op je blote billen! Hou je neus in die hoek totdat ik zeg dat je ervandaan mag komen!" Daar stond ik dan met alleen een t-shirt, sokken en schoenen aan met mijn rode billen goed in zicht. Ik kon maar niet stoppen met huilen. Hoe kon dit gebeuren?
Ik was nu wel erg bang. Misschien waren allen geruchten over mevr. Matthews dan toch gegarandeerd waar. Ik voelde me niet langer meer de grote stoere jongen van de stad. De kinderen in het tehuis zouden het niet geloven als ze me nu zo zouden zien. Misschien zie ik ze inderdaad nooit meer.
Deel 2
"Het duurde niet lang dat je mij van mijn slechte kant zag, is het niet? Zei mevr. Matthews een uur later. Ik draaide mijn hoofd opzij naar haar terwijl ze naast me stond met haar handen in haar zij. "Ik heb hier in de loop van jaren vele zulke moeilijke jongens als jij over de vloer gehad. Ik begin uiteindelijk te realiseren dat geen 1 van jullie zich kan gedragen. Ik geef een centimeter en jullie pakken meteen een meter, daarvoor moet ik je straffen. Het is telkens weer hetzelfde liedje. Ik probeer je te behandelen als een grote jongen, maar jullie willen dat niet. Vanaf nu af aan verdien je mijn aandacht. Je mag nu niet meer van alles uit eigen vrije wil doen"
Mevr. Matthews pakte me beet en draaide me rond en probeerde ik ondertussen mijn plassertje af te schermen, maar zij tikte mijn handen daar vandaan, ze bukte en pakte mijn plassertje met 2 vingers vast. "Wat?" merkte ze op en keek direct in mijn ogen.
"Denk je dat ik niet meer van deze kleine plassertjes heb gezien als die van jouw?" Mijn tranen borrelde op terwijl ze me aankeek. Ze had me kompleet in haar macht, ik was maar een klein kind. Ze liet me de trap omhoog gaan en begeleide me naar 1 van de kamers in de gang. Ik keek rond en zag dat een baby kamer was.
Terwijl ik naar mevr. Matthews keek, zei ze "blijf staan en gedraag je ik ben over een uurtje terug." Ze sloot de deur achter haar en hoorde een paar tellen later het slot erop gaan. Mijn billen deden nog zeer ik wreef eraan terwijl ik rondom door de kamer keek. Er stond een ledikant, een hoge stoel, een groot platte tafel met riemen die daaraan vast hingen. Er lagen wat speeltjes en hingen ook riemen aan het plafond. Alles was in baby blauw geschilderd. Het was niet de baby meubilair wat me bang maakte, maar de leren riemen die daaraan bevestigd waren. Elk meubel stuk had van deze riemen wat ernaar uitzag om iemand vast te houden wat je wel eens zag op tv in psychische ziekenhuizen. Maar waarom waren ze aan babymeubilair bevestigd?
Ik schonk er verder geen aandacht aan. Ik lag ondertussen op het parket en wreef aan mijn zere billen. Ik had nog steeds geen broek aan en voelde me zo te kijk gezet. Even later ging mijn aandacht naar de deur bij het horen open gaan van de deurslot. Ik zat nu rechtop en wilde mijn plassertje afschermen maar herinnerde eraan dit niet te mogen doen.
Mevr. Matthews liep naar binnen en zette een grote tas dat ze bij zich droeg boven op de kast ik kon niet zien wat erin zat, maar het maakte me wel nieuwsgierig. Mevr. Matthews liep naar me toe en pakte me net als een klein kind van de grond af. Ze duwde me opnieuw tegen haar zij aan en deed haar hand onder mijn zere billen om me zo te ondersteunen. Ik was bewust van mijn naaktheid.
Wat is er aan de hand?' Vroeg ik.
"Rustig" zei ze "Je mag geen woord zegen totdat ik het je vraag. Je weet wat je gehoord hebt van anderen kinderen is het niet?"
"ja." zei ik. Ze tikte hard tegen mijn billen aan.
"ja wat?"
"ja, mam fluisterde ik.
"Wel dat is wat kinderen moesten zeggen tegen volwassene. Dit werden kinderen vroeger aangeleerd door hun ouders. Nu wordt het jouw aangeleerd." Ze droeg me door de kamer en legde me op een grote tafel met kussen. Meteen begon ze mij handen vast te binden met de leren riemen. Ik trok mijn handen terug en smeekte deze niet vast te maken.
"Niet tegen werken of ik leg je weer over mij knieen en geef je weer een pak slag op je blote billen! Wil je dat?"
"Nee, ma'm." Nadat ze klaar was met het vast binden van mijn handen, liften ze mijn voeten omhoog en maakte deze vast aan de riemen dat vanaf het plafond vast hing. Zodra ze tegen de knop op de muur drukte, liften de riemen mijn billen omhoog totdat deze los van de tafel kwamen. Daarna opende ze de kastdeuren onder de tafel en pakte daar een grote pot vaseline en een thermometer uit. Mijn gezicht werd knalrood toen ik besefte wat ze ging doen. ik draaide mijn hoofd de andere kant op en sloot mijn ogen. wat moest ik anders doen?
Nadat ze de thermometer ingesmeerd had, probeerde ze het in mijn billen te steken. Ik spande als reactie mijn billen. "Hou je kleine billen niet zo gespannen, jonge man! Relax en laat me je temperatuur opnemen!" na een paar keer geprobeerd te hebben gleed de thermometer erin en liet ze het een paar minuten erin zitten.
"Goed zo jongen." plaagde ze. "Het ziet er gezond uit." Daarna greep ze naar de kruidenierstassen. daar waren wel 4 hele grote tassen van. Ik kon het niet geloven zodra ze daar grote pakken met luiers uit haalde. Mijn kaak viel open en wilde gaan huilen maar bedacht mijzelf. luiers, doekjes, olie, poeder, en andere dingen dat ik nog nooit daarvoor gezien had. Ik draaide mijn hoofd terug op de tafel en probeerde mijn best te doen om niet te besterven van angst.
"Huggies of pampers?" vroeg ze.
"Wat?" Vroeg ik met een beklagende toon.
"Huggies of pampers?" ik geef jouw de keus welke luier je vanacht gaat dragen, is dat niet aardig?"
"Waarom laat je me luiers dragen? ik ben geen baby." Mevr. Matthews liep op mijn af en gaf me 5 harde klappen op mijn opgetilde billen. Ik schreeuwde van de pijn.
"Ik vroeg niet of je een baby bent! ik vroeg of je huggies of pampers wil dragen is dat niet zo?!"
"ja ma'm!!!"
"Wel wat wordt het?"
"Pampers," flapte ik eruit.
"Ooh je houdt van pampers is het niet? ik zie het. Wel ik wil dat je mij vraagt, "Mama wil je alstublieft mij dikke ultra pampers omdoen voor jongetjes?" De tranen vloeide over mijn wangen mijn neus liep en ik kon niet praten. Ik kreeg nog 3 klappen op mijn al brandende billen.
"Alstublieft mama wil je mij ultra dikke pampers Voor jongetjes omdoen!!!" Smeekte ik.
"Welke soort luiers wil je dragen?"
"Ultra pampers!" Ik huilde luidruchtig en ongecontroleerd. Ik was kompleet gebroken. Ik maakte me geen zorgen meer over mijn naaktheid maar dat ik zo meteen geluierd werd. Ik wilde ook geen klappen meer op mijn billen hebben. Ze maakte ondertussen de pak met pampers los en vouwde een dikke wegwerp luier eruit. nadat het onder mijn billen geschoven werd, wreef ze mijn billen en kruis in met babylotion. Daarna strooide ze er een hoop poeder overheen.
"En wat doen kleien jongetjes in hun ultra pampers?"
"ze plassen erin."
"wat nog meer?"
"en ze poepen erin."
"dat klopt. Jij mag nu ook voortaan poepen in je ultra pamper is dat niet geweldig? zeg het."
"Ik mag voortaan in mijn ultra pampers poepen."
"dat klopt, en dit zorgt ervoor dat je dat gaat doen." Daarna stopte ze 4 kleine ronde dingen in mijn bil, spreiden mijn benen, en trok de luier omhoog tussen mijn benen door. ze tapte het daarna strak vast. Nadat mijn handen en voeten los waren gemaakt van de riemen, pakte ze me op en droeg mij naar de ledikant, deed de railing omlaag en zette me op de uiteinde neer. Ze deed de rest van mijn kleding uit en zei dat ik op mijn buik moest gaan liggen. Opnieuw werden mijn handen en voeten vastgebonden. Nadat de railing omhoog waren geschoven, hing ze voorover om de andere railing wat op de uiteinde vast zat omlaag te halen en deed dat op slot.
"Nou ga je een lange nacht rust tegemoet. Je verliest vanaf nu al je verantwoordingen totdat ik er anders over beslist. Je kon je niet gedragen als een grote jongen, dus kun je nu niet meer doen wat normaal grote jongens doen. Des te beter je gaat gedragen des te meer verantwoording je terug krijgt. Des te korter in luiers bent. Doe dus je best. Misschien op een dag als je je kunt gedragen als een jonge vent, zal ik een plaspotje erbij pakken en je opnieuw zindelijk maken, maar dat is nog een lange weg te gaan. Je bent beter af door eerst na te denken voordat je mond open doet behalve bij antwoorden van ja mama" Een paar seconde gingen voorbij, en mevr. Matthews bleef mij maar aankijken.
"Ja mama." Zei ik.
"Goed zo jochie." Riep ze. Ze tikte op mijn geluierde billen liep weg en deed de deur achter haar op slot.
Deel 3
Ik keek zoverre ik kon rondom mij heen. ik zag maar 1 raam bedekt door blauw geschilderde figuren erop. ik probeerde te beseffen waarom dit mij overkomen was. Ik voelde me zelf schuldig hieraan. Ik wou dat ik een beter stiefkind was. Sommige stiefouders waren lang zo slecht nog niet. Ik dacht dat ik slimmer was dan iedereen. Moet je me nou eens zien. Dit is gruwelijker dan iedereen zich in kan beelden.
De minuten die passeerden leken wel uren, terwijl ik mij hoofd neer legde probeerde ik in vaste slaap te komen. Het daglicht was verdwenen toen ik mijn maag voelde rommelen. Ik probeerde opnieuw in slaap te komen, maar een paar minuten later volgde nog een gevoel in mij maag, deze werd steeds heviger. Ik kroop ineen om het tegen te houden. Ik had dit nog nooit zo gevoeld. het voelde aan alsof ik snel moest gaan poepen. Dit moest ze bedoeld hebben toen ze die kleine ronde dingen in mijn billen stopte. Op dat moment was ik zo in de war om dat te beseffen. Dit kon niet waar zijn. Ik ben dertien jaar oud en voelde dat ik weer moest gaan poepen in een luier! Misschien kan ik het nog inhouden.
Na het een minuut of 10 geprobeerd dit geprobeerd te hebben, werd de pijn ondraaglijk. Ik ging op mijn handen en benen zitten in zoverre ik dat door de riemen kon doen en liet het maar lopen. Het was luidruchtig en groot. Een rivier van poep explodeerde uit mijn achterste en sloeg tegen de binnenkant van de luier aan met een luidruchtig krakend geluid. Het verspreiden zich meteen over mijn billen uit. De luier zat zo strak dat ik dacht dat de plakstrips zouden knappen. Ik voelde de luier uitzetten. Ik kreunde en steunde, duwde meer en meer van die plakkerige zure poep in mijn luier.
"Dat is goed mijn jongen! Poep je luier maar vol voor Mevr. Matthews!" Vloeide ineens een stem en stond ze ineens naast de ledikant! Ik bloosde donker rood, draaide mijn hoofd weg en huilde. Mijn buik draaide nog hevig. Ik poepte nog.
"Goed zo liefje, poep maar in de luiers waarvoor ze bestemd zijn." Ik brulde mijn ogen uit, en vulde mijn luiers terwijl ze er lof over prees. Ik dacht dat er nooit een einde aan zou komen. Ik duwde zo hard ik kon en een grote bult van poep verspreide zich over mijn billen. 1 van de plakstrips knapte bij het verder uitzetten van de luier. Daarna ging ik tegen de zijkant van ledikant aan liggen en huilde. Ik voelde nu het verschil in mijn luier. Daar zat nu een warme klonterige brij tussen mijn benen, een laag plakkerig viezigheid vormde tussen het katoen en mijn billen. Zodra ik ook maar een beetje bewoog, kraakte de vieze bobbel. Het was verschrikkelijk.
Mevr. Matthews deed de ledikant van de slot af en deed de railing omlaag. Ze smoezelde tegen mij en wreef met haar hand over mijn geluierde achterwerk. Klopte er af en toe zachtjes op.
"Het is al goed. Dit is wat kleine jongetjes doen. Ze poepen nog in hun kostbare luiers is het niet? Ja het is goed zo ga nou maar weer lekker slapen liefje." Ik begon de viezigheid in mijn luier te ruiken. Nog iets meer wat bij mijn vernedering hoorde. Ik probeerde zo min mogelijk te bewegen om verspreiding van de poep te voorkomen. Ik huilde mezelf in slaap.
Deel 4
Ik werd op een gegeven moment wakker bij het voelen van de vieze luier. Ik draaide mij om, om rond te kijken terwijl mijn billen begonnen te branden en te steken. Ik keek over mijn schouder heen en was nauwelijks in staat om de dikke pampers te zien waarin zich een vieze smeurie bevatte. De kleffe poep van gisteravond was nu koud en klonterig. Ik riep "hallo" voordat een paar tellen later mevr. Matthews de deur van slot af deed en binnen kwam. Ze begon met het los van het slot op de ledikant.
"wel, wel het ruikt alsof iemand gepoept heeft! Jos, heb je een verrassing voor mevr. Matthews? Je hebt het gedaan he kleine stinkerd!" Ik bloosde en duwde mijn gezicht in de ledikant. mevr Matthews duwde met 1 van haar hoge hakken de railing naar beneden, tilde me op, en zette me neer op met haar knieen tussen mijn benen. Mijn gevulde luier maakte een suisend en krakend geluid. ze hield me strak tegen haar borst en stuiterde mij over haar knieen. De koude kleffe poep volgde wat lager zijn weg. Het voelde verschrikkelijk aan.
"Ik laat het maar even glijden sinds je een stress volle nacht hebt gehad, en misschien ben je onze kleine regel wel vergeten. Je mag niet spreken of het moet aan je gevraagd worden. als je een luierverschoning nodig hebt, mag je huilen, en dan zal ik je misschien verschonen. Is dat begrepen?"
"Ja mammie."
"Goed zo jongen." Daarna zette mevr. Matthews mij neer, pakte me bij mijn armen beet en liep met mij naar de keuken. Daar stond een overgrote maat hoge babystoel met aan beide zijden riemen eraan vastgemaakt. Ik was niet zo verbaasd. Ik dacht even voor 1 seconde maar om een luier verschoning te vragen. Alleen voor een seconde maar. Toen dacht ik na over het huilen, maar wist dat ik dat nog niet kon doen.
Mevr Matthews pakte me op en zette me in de hoge stoel neer. Mijn smerige billen smakte tegen de stoelkussen. Ongetwijfeld bewust bedoeld. Mijn handen werden met de leren riemen vastgemaakt, en de kleine tafelblad op zijn plaats geschoven. Ik zat redelijk comfortabel. Mijn billen was echter nu aan het branden.
Mevr Matthews pakte 3 kleine potjes met baby voeding, 2 zachte koekjes, en 2 flessen met melk. Voor de aankomende half uur voeden ze me met die kleine potjes. Het was walgelijk en moest er tegen vechten om het niet uit te kotsen. Ze schoof het in mijn mond lepel na lepel. ze smeerde het ook een beetje over mijn gezicht. bewust dat hoorde immers bij mijn vernedering. Ze maakte vliegtuig geluidjes, en maakte grappen over hoe snel deze eten weer in mijn luier zou belanden. De koekjes dat ze tussen door gaf waren zo slecht nog niet wat de smaak van de vieze babyvoeding alweer goed maakte.
Zodra de baby voeding op was, maakte ze me los en zette me op haar knie en gaf flesvoeding. Met de zitvlak van mijn luier knarsend tegen haar innerlijke dij en mij gezicht strak tussen haar schouder en borst, mevr Matthews schoof de fles in mijn mond en zei: "drink je flesje leeg" Ik bloosde en begon te zuigen. Het was geen melk! wat de hell was dit? Wat het ook zijn mag, het was vies! De drank was dik en maar liep toch door de nippel heen.
Gedurende de 2de fles, reikte ze naar beneden en wreef over mijn geluierde achterwerk. Het branden en trok ik van gezicht terwijl ik zoog. Ze onder tussen nog even door met lichtjes kloppen en te wrijven met haar handen over mijn dikke luier. Ik zag dat ze iedere minuut hiervan genoot. Zodra de flesjes leeg waren werd ik terug gebracht naar de kinderkamer en weer op de verschoontafel gelegd. deze keer werd ik niet vastgebonden. de luier verschoning was al slecht genoeg.
Mevr Matthews maakte de plaktrips los en trok voorzichtig de luier tussen mijn kruis vandaan en haalde het daarna tussen mijn benen vandaan met een luid kraakje. Het klonk onmiskenbaar alsof een stuk plastik van een rol af gescheurd werd. Ik voelde een deel van de poep van mijn kruis en bips afvallen. De koele lucht raakte me meteen en mijn billen te begonnen te prikken, maar maakte me daar niet zo druk om. Ik keek naar beneden om te zien wat ik al dacht. Het was erger dan ik dacht. Ik begon onmiddellijk te blozen en hield mijn hoofd omlaag op de verschoontafel, compleet vernederend.
"Oh mij.. Je hebt een grote, stinkende brij gemaakt in je luier voor Mevr Matthews. Wel daar zijn ze eigenlijk voor. Ik heb voor maanden lang luiers gekocht en je mag elke luier volpoepen." nadat begonnen was met het schoonvegen, merkte mevr Matthews de luier uitslag op.
"Ziet ernaar uit dat iemand een kleine luieruitslag heeft." Zei ze met een duivelachtige grijns. Daarna werd ik naar de badkamer gedragen en gestopt in een ton gevuld met warm water. Elk deel van mijn lichaam werd gewassen behalve mijn geslachtsdelen en billen.
"Ga nu op je knieen zo dat ik je kleine plassertje kan schoonmaken." Ik bloosde opnieuw, maar gehoorzaamde. Ze zeepte de spons in en schrobten tussen mijn benen. ze tikte op mijn billen en zei dat ik weer moest gaan zitten. Na mij afgespoeld te hebben, pakte ze me op in een handdoek en droogde me daarmee af terwijl ik op haar knieen zat. Poedelnaakt alsof als op de dag dat ik geboren werd ze pakte mijn armen beet en bracht me terug naar de kinderkamer. En alweer op de verschoontafel gelegd. Lotion en poeder werd toegepast, en weer van die kleine pillen werd in mijn billen aangebracht. ik kreunde bijna, maar hield in.
Daarna moest ik bijna huilen bij de gedachte van weer een vieze luier te krijgen. Mevr Matthews moest dit gezien hebben maar zei niks. Ze genoot bij het weten dat mijn luier opnieuw vies zou worden. Ze glimlachte terwijl ze de pak met dikke pampers oppakte. Ze hield het omhoog en zei tegen mij dat ik erin moest kijken. rij na rij na rij van witte wegwerp ultra pampers zaten er strak in verpakt.
"Kijk maar naar al deze luiers je gaat ze allemaal gebruiken! Is dat niet leuk!" Voordat ze de luier op de plaats vast tapte, pakte ze van onderen nog een dikke inleg luier en hield deze tegen mijn billen en kruis. "We gaan even uit vandaag en we willen niet dat je gaat lekken." Gaan we uit? Hoe moest ik op deze wijze gaan? Geluierd? Ik raakte in paniek.
De luier werd stevig vast getapt. De prop tussen mijn benen was op zijn minst 3 keer zo dik als daarvoor. nu was ik echt in paniek! Daarna pakte ze een setje kleding bestaande uit een blauwe broek een t-shirt met motief, sokken en schoenen, eenmaal aangekleed, zette ze me op de vloer neer voor de spiegel dat tegen de muur stond. Ze draaide me daarna rond en stopte mijn shirt in.
Ik kon nauwelijks een teken van de dikke luier in mijn broek zien. Mevr Matthews keek niet zo tevreden. Ze draaide me rond zodat ik mijn achterkant kon zien, daarna pakte de rand van mijn broek beet en trok deze strak omhoog tot de bult van mijn geluierde achterwerk goed door mijn broek scheen. "Daarzo" Dat ziet er beter uit!" merkte ze genietend op. Mijn mond viel open en haalde diep adem.
"Ga nu niet huilen jonge man of je krijgt helmaal geen broek erover aan!" Ik geloofde haar onmiddellijk en veranderde van gezicht. ik was aan het doodgaan van binnen. Ik keek terug naar de spiegel. Daar was duidelijk de dikke luier in mijn broek zichtbaar. De randen van de luier schenen duidelijk door de katoen broek heen. De dikke prop van de wegwerp luier tussen mijn benen was ook duidelijk zichtbaar.
Mevr Matthews pakte me bij mijn armen en trok mij broek nog verder omhoog. Ze pakte de luiertas bij de voordeur op en nam me mee naar buiten. Op weg naar de auto keek ze naar de luiertas om te zien dat het duidelijk een luiertas was. Ik kon zelfs de pampers zien dat er deels bovenuit stak! Ik kon de opdruk van kleine beertjes etc. zien. 2 flesjes melk zaten in de zijvakken ervan! Dit zag er slecht uit. Hopelijk hoef ik niet de auto uit.
Sinds mij verteld werd dat we uit zouden gaan grensde ik aan de rand om te gaan huilen. Ik kon de situatie waarin ik was maar niet geloven. Het werd erger en maar erger. Zodra we bij de stationwagen aankwamen, opende Mevr Matthews de achterdeur. De auto had van alles behalve een ruime autozitting. Met mijn gefronsde wenk brouwen stapte ik in en ging zitten zonder dat mevr Matthews dit opdroeg.
Mevr Matthews grijnsde en deed mijn armen omlaag en maakte deze gezamelijk vast aan de riemen aan de zijkant. Heeft deze dame nou niet iets zonder riemen? als laatste pakte ze een grote speen met een rubberen halssnoer en schoof deze in mijn mond. Nadat deze om mijn nek hing, kneep ze aan de buitenkant van de speen zodat de rubberen nippel in mijn mond opzwol. Het drukte tegen mijn tong en vulde kompleet mijn mond.
"Het ziet er naar uit dat we klaar zijn om te gaan!" zei mevr Matthews en gaf me een kus op mijn wang.
"Ooh wacht, ik vergeet toch nog iets!" Ze pakte een slabbertje en bond deze om mijn nek. Nog een vernedering. Ik sloot mijn ogen en fronsde. Ze kneep in mij wangen en zei dat ik er leuk uitzag voordat ze de deur dicht deed. Ik kon mij nauwelijks bewegen. de autozitting duwde mijn benen omhoog zodat deze niet deze niet de vloer konden raken.
We reden de snelweg op. Verschillende keren passeerde mevr Matthews langzaam rijdende auto's, of verminderde vaart zodat ze juist ingehaald kon worden. Iedere keer, paste ze haar snelheid aan zodat iedereen de grote baby achterin kon zien zitten, het ergste was een auto vol met tiener meiden. Ze giechelde dit leek wel een eeuwigheid te duren.
We gingen naar een benzinestation en daarnaast was een kleine drive in met een raam. Een leuk uitziende meid opende de raam. Ik keek onmiddellijk de andere kant op. Ik wist dat ze me kon zien zitten, maar was er niet helemaal zeker van. Ik probeerde oog contact te vermijden.
"Ik denk dat iemand hier wel een ijsje lust. wil je dat?" Plaagde mevr Matthews.
"Ja mama" mompelde ik van onderuit mijn speen.
"Een pakje marlboro light en een klein bekertje met chocolade ijs alstublieft" Zei mevr Matthews tegen de drive-in dame. Na betaald te hebben, stopte we op de parkeerplaats en voeden ze mij met het ijsje.
"Dit ijsje lijkt een beetje op het gene wat in vanochtend in jouw pampers vond. Zelfde dikte ook." Grijnsde mevr Matthews en schoof de lepel in mijn mond terwijl ik donker rood begon te blozen. Wanneer het op was stopte ze weer de speen in mijn mond en kneep weer op de nippel. Terwijl ze een sigaret pakte, vertelde mevr Matthews hoe leuk het zou zijn om haar kleine jongen aan haar vrienden in de stad te laten zien. en vertelde me dat ze in toezicht van alle aanwezige mijn luier af zou doen, mij over haar benen zou trekken en een flink pak slaag over mijn billen zou geven als ik mij niet goed zou gedragen. Ik vreesde voor de vernedering die me te wachten stond.
De autoaansteker floepte aan en mevr. Matthews stak haar sigaret aan en stopte het tussen haar lippen starten de auto en reed van de parkeerplaats af richting de stad.
Deel 5
Na een paar minuten door de stad te hebben gereden, dat maar erg klein was leek het erop dat deze bestond uit 1 hoofdstraat met daaromheen wat huizen. Het aardige van dit stadje was dat mevr. Matthews iedereen kende. Mijn hoop dat ik niet de auto uit hoefde te komen verdween zodra ze geld in de parkeermeter had gedaan en mij daarna losmaakte van de achterbank. Na het uitnemen van de fopspeen , orde Mevr. Matthews mij om als een gehoorzame jongen uit de auto te komen. Ze droeg ook dat verdomde luiertas over haar schouder. Het leek erop dat de luiers nu verder zichtbaar eruit staken.
Zodra ik eruit was, greep ze me bij mijn arm, sloot de deur en marcheerde naar de stoeprand. Elke stap leek wel een eeuwigheid. Elk getik van haar hoge haken hoorde ik. Ik keek omhoog naar haar. Ze droeg alles in het rood strak tot aan de knieen, hoge rok, bloes met een roos erop afgebeeld ter hoogte van haar borsten, donker rode lippenstift, een rode hoed met grote rand rondom met ook daarop een roos afgebeeld. Verders hing er een zwart netje voor haar ogen. Ze leek wel op iemand uit een film ook zo'n gepast uiterlijk. Mevr. Matthews liep in een volverzekerde pas.
Ik kon de dikke prop van mijn luiers tussen mijn benen duidelijk voelen waardoor ik een beetje waggelde. Ik probeerde normaal te lopen maar dat ging langzaam en verschool me aan de achterzijde van Mevr. Matthews. Tot mijn wanhoop liepen nogal aantal mensen rond. Iedereen keek naar ons zodra men de hakken van mevr Matthews hoorde aankomen. De eerste mensen waar we in de buurt kwamen was een stelletje. Ik keek omlaag naar de stoep zodra er gepasseerd werd en probeerde oogcontact te rmijden. Een seconde later, hoorde ik "Draagt hij nog een luier?"
Het volgende was een groep vrouwen dat zakelijk wat met elkaar besprak. Ik keek eventjes op alle drie keken me rechtstreeks met een lach aan. Zodra we passeerde kon ik hun starende blik richting mijn luier gewoon voelen. Uiteindelijk nam Mevr. Matthews mij een kleding zaak in. Dit was beter dan buiten dacht ik tot we door de deur gingen, een verkoopster stond bij de ingang. Ik kon de blik van haar gezicht lezen en wist wat ze zeggen zou. Ze was zo'n type dat graag hardop met iedereen praat.
"Ooh mij" is hij niet schattig!! Schreeuwde de vrouw praktisch. "Draagt hij nog een luier?"
"Dat doet hij nog" antwoorden Mevr. Matthews. "Jos heeft problemen met zich te gedragen."
"Ooh!! Dan zal dit beslist een lesje voor hem zijn!" zei de vrouw.
"Hij ziet er wel heel schattig uit in een luier en in die korte broek, ik zou ook verleid worden om hem zo op deze manier te straffen!"
"Helemaal mee eens" Giechelde Mevr Matthews voordat ze de deur verder open deed en mij de winkel introk, Mevr Matthews riep "hallo dames, iemand aanwezig hier???" Meteen kwamen er 3 dames aan gerend. Het was in een honderdste van een seconde al te zien dat ze goede vrienden van elkaar waren aangezien men elkaar omhelsde voordat 1 van hen opmerkte
"Kijk eens naar dit kleine schatje!" Alle aandacht was nu ineens op mijn gericht. De dames bekeken mij , en mijn kleding, en de kleine bobbel van mijn luier in de achterkant van mijn broek. In no time werd ik donker rood van schaamte en probeerde iedereen te mijde.
"Mag ik zijn luier controleren?" Vroeg 1 van hen.
"Natuurlijk mag dat" antwoorden Mevr Matthews.
"Dan zal ik hem verschonen!!" Riep een ander. De vrouw knielde neer en rook aan de achterkant van mijn broek. "Ik denk niet dat hij vies is!!" Daarna deed ze haar arm rondom mijn middel en deed mijn broek omlaag tot aan mijn knieen, volledig was nu mijn luier in zicht.
"Ooh Kijk eens naar deze leuk uitziende luiers!" Zei 1 van de vrouwen. De vrouw greep de achterrand van de luiers en trok er iets aan om zo erin te kunnen kijken.
"Hij draagt 2 luiers?" Grinnikte ze.
"Hij moet een flinke poepert zijn!" Ik bedekt met mijn armen mijn ogen terwijl ze allemaal giechelde. daarna stopte ze een vinger in de kruis van de luier en voelde aan de binnenkant.
"Beiden nog niet nat!" De vrouw die voorstelde mij te verschonen keek niet zo blij.
"Ooh wat jammer!" Pruilde ze. Mevr Matthews moet al gebeld hebben en geinformeerd hebben over deze situatie. Deze dames deden namelijk vrij normaal over deze situatie of Mevr Matthews moet vaker andere jongens met luiers aan hierheen genomen hebben. De vrouw dat mijn luier had gecontroleerd deed mijn broek uit en nam me mee naar de dicht bijzijnde stoel. Ze ging zitten pakte me op en zette me neer met haar knie tussen mijn benen. Ze legde haar hand achter mijn hoofd en klopte met haar andere hand op mijn rug. Ik werd zo vastgehouden terwijl de anderen met elkaar praten.
10 minuten gingen voorbij voordat Mevr. Matthews zei wat we gingen doen. 1 van de andere dames controleerde nog mijn luier en gaf me een snoepje omdat ik mijn luier droog gehouden had. Ik was hier kwaad op totdat Mevr Matthews op mijn geluierde achterkant sloeg. Ik bedankte de aardige dame voor het snoepje.
"Laten we deze broek maar weer aan doen schatje" zei een van de dames.
"Ooh laat maar, ik zal hem in de auto weer aan doen." Antwoorden mevr Matthews. Ze pakte mijn broek en mijn arm beet en liepen weer richting de deur. Ik wilde me verschuilen maar kreeg daar de kans niet voor! We waren al buiten voordat ik het wist. 2 seconde later passeerde een groep tiener meiden ons. Je kunt de reactie wel raden. Het ergste was "Hee daar loopt nog iemand met een luier aan en dat op die leeftijd. Ik probeerde met mijn shirt mijn luiers te bedekken. Mevr. Matthews zag dit en stopte meteen de shirt in mijn luiers!!! Ze sloeg daarna hard op mijn geluierde billen voordat we weer verder naar de auto liepen.
We reden verder en stopte bij een supermarkt. Gelukkig droeg ik nu mijn broek weer over de luiers. Zodra we binnen waren vroeg Mevr Matthews aan een verkoopster waar de luiers lagen. Natuurlijk wist zij dat deze voor mij bestemd waren. Mevr Matthews wist wel waar de luiers lagen maar wilde mij gewoon verder vernederen. In de rek met luiers zag Mevr. Matthews nieuwe type luiers liggen. Huggies sensor.
Ze las hardop dat de luiers een 3 voudig absorberende beschermlaag had in de kruis en achterkant. Wat deze luiers nog meer bijzonder maakte, dat ze een sensorische beschermlaag bevatte dat aangaf of de luier nat of vies of beiden was. Zodra de luier nat was lichte in gele letter het woord nat op aan de voorkant. Als het vies was verscheen het woord bah in bruine letters aan de achterkant.
"Is dat niet fraai!" Giechelde Mevr. Matthews.
"Wouw, alleen maar per 10 verpakt in zo'n pak.
"Dan zullen ze wel zeker heel dik zijn!" Ze stopte 2 pakken in de winkelwagen en liet mij de 3e dragen. Ik droeg een uur lang de pak luiers in de winkel. Iedereen die me zag giechelde, of gaf commentaar, of deden wat ze normaal zouden doen bij zoiets aparts. Ik begon opnieuw gerommel te voelen in mijn buik. Ik dacht dat ik het nog wel vol kon houden tot we in de auto waren. Geen kans, zodra ik een goed moment zocht om het maar te laten gaan, liep een groep meiden de hoek om en bespotte mij. Ik kon het nu niet meer ophouden. Ik spande me in en hield ook mijn adem in. Een gigantische hoop poep kwam uit mijn billen en verspreide zich in de dubbel dikke luiers.
De meisjes riepen al "Kijk hij poept in zijn luiers!"
"Ooh wat snoezig!! Iemand is aan het stinken!!!" Golf na golf van poep vulde de achterkant van mijn luiers. Zodra ik eindelijk klaar was keek ik rond en kon ik Mevr. Matthews nergens vinden.
Plotseling pakte ze me bij mij arm beet en trok mij dichter naar haar toe en gaf een harde klap op mijn kont. Mijn voeten kwamen daardoor van de grond, je kunt je wel voorstellen wat er gebeurde met de hoop smeurie in mij luiers. De meiden die dit allemaal zagen konden hun lach niet meer in houden. Mevr. Matthews wist wat er in mij luiers was gebeurd. Mijn ogen welde op en begon ik van schaamte te huilen.
Mevr. Matthews pakte mij op en zette me in de kinderzitje voor in de winkelwagen dat bestemd is voor kleuters. Vooruit gekeken hoorde ik de meiden op zijn minst nog 5 minuten lachen. Mevr. Matthews duwde me voorruit maar draaide me daarna rond en richten zich op de de grote pak huggies luiers dat we vergeten waren.
"Jos ben je niet je luiers vergeten." Zei ze vrij hardop. Iedereen in de buurt hoorde dit en keek mij aan terwijl Mevr Matthews het oppakte en het mij liet vasthouden. Ik begon te huilen totdat we het parkeerterrein weer over liepen. Ik was zo verlegen en vernederd. Ik was totaal een wrak. Net als iemand van 2 jaar oud dat niet kon stoppen met huilen. Ik kon moeilijk op adem komen.
Mevr Matthews vertelde me dat alles goed zou komen, en probeerde me te kalmeren. Uiteindelijk stopte ik met huilen en voelde me al een beetje beter. Daarna ging ik op de achterbank van de auto zitten, en werd de fopspeen weer in mijn mond gestopt. De grote hoop viezigheid waar ik nu op zat begon weer aan mijn billen te branden. Ik schoof een beetje op en neer om meer comfort te krijgen, maar daardoor werd het juist erger en verspreide de viezigheid des te meer.
We stopte op een gegeven moment bij een bank, ik stond alweer klaar voor een nieuwe ronde met vernederingen zodra Mevr Matthews zei "ik ga naar de bank, ik ben zo terug." Ze sloot de deuren en liep de bank naar binnen. Na ongever 5 minuten, begon mijn luiers flink te irriteren en in de auto begon het flink heet te worden. 30 minuten later stond mijn billen en kruis in brand, en was ik behoorlijk aan het zweten. Mijn luiers voelde aan als een sauna. Ik probeerde een beetje te schuiven maar dat werd alleen maar erger. Daarna probeerde ik doormiddel van mijn armen en benen mijn billen een beetje van de zitting af te liften.
Ik werd al gauw moe en viel al gauw terug op de zitting waardoor de poep zich verder verspreide. Op de klok in de dashboard was het alweer een uur verstreken en er was nog geen teken van Mevr Matthews. Ik was angstig. Ik wist zeker dat er geen vel op mijn billen over zou blijven. Mijn luiers waren drijfnat, jeukerig, en de poep branden. Je kunt de geur in de het auto wel voorstellen. Ik begon te krabben.
Mijn ogen waren flink gevuld met tranen en mijn neus zat vol met snot. 2 dames dat door de autoramen keek en mij zagen kletsten en giechelde. Een paar minuten later kwam Mevr Matthews vanuit de bank en opende de auto. Ik begon nu harder te huilen.
Mevr Matthews zei dat alles goed zou komen, en zette de airco aan. Ik huilde aan 1 stuk door tijdens de rit terug naar huis. Mijn billen branden hevig en mijn gezicht was smerig door al dat gehuil. Zodra we thuis kwamen, pakte Mevr Matthews mij uit de auto en droeg me naar huis. Ik was kompleet gebroken en huilde als een kleuter. Luiers dragen maakte mij nu niks meer uit of slapen in een ledikant of iets in die aard. Ik wilde een luier verschoning.
Ik wilde een droge luier, en wilde die ook zo houden.
